Η ισοψυχία και το στοιχείο της γης.
1/7=142857, 1/13=076923=777*99Η κυκλοφορία του αίματος αμφισβητεί ευθέως τις πεποιθήσεις μας σχετικά με την φύση των αισθήσεων, σαν απόρροιας των εξωτερικών αισθητήριων οργάνων. Ενώ ταυτόχρονα καταρρίπτει την προσπάθεια απόδοσης των αισθήσεων σε λειτουργίες του εγκεφάλου… εφόσον υφίσταται το φαινόμενο της μεταφοράς των εμπειριών δια των μεταγγίσεων του αίματος. Έχω αναφέρει το παράδειγμα του ακέφαλου σκαθαριού που …έβλεπε όσο παρέμενε διασωληνωμένο στην αιματική κυκλοφορία ενός άλλου σκαθαριού! (βλ. Watsonυπέρφυση). Αλλά και οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί για την άρνησή τους έως θανάτου να υποβληθούν σε μετάγγιση, επειδή ακριβώς γνωρίζουν ή σέβονται την ιδιαιτερότητα του …πνεύματος που κυκλοφορεί στο αίμα. Εμείς πάλι δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζουμε για την φύση του αίματος εφόσον έχουμε ασπαστεί την θεωρία του αιθερικού ιστού, κατά μήκος του οποίου αναπτύσσεται η ύλη και οι αισθήσεις. Η δική μας προσπάθεια συνίσταται στο να προσεγγίσουμε σαν πολιτισμός την έννοια των πλατωνικών στερεών ή στοιχείων. Εφόσον η συνθετική αιθερική προσέγγιση εξετάζει την μορφή ως πάθος, του τοπίου στο οποίο είναι τοποθετημένη. Αναζητούμε λοιπόν τον κοινό παράγοντα της ισοψυχίας η αιθερικής γης, που αποκαλύπτει την απάθεια της «πολύτιμης» Βουδικής ή Αρχαγγελικής οικογένειας του νότου.
Στην πανσέληνο του Αιγόκερω αντιμετωπίζουμε την «σήψη του κύβου» του αίματος ή πνεύματος, στις δύο πύρινες τριγωνικές πυραμίδες ή δράκους (πράσινο και ερυθρό) της χολής και την τοποθέτηση τους στο πολικό του κύβου στερεό, οκτάεδρο του αέρα. Ας σημειωθεί ότι ο Κρόνος επιστατεί το στοιχείο (tattwa) του αέρα.
Στην φωτοσύνθεση όλη η ενέργεια που χρειάζονται οι φυτικοί οργανισμοί για να βιοσυνθέσουν τα κυτταρικά τους συστατικά, προέρχεται άμεσα ή έμμεσα από την ηλιακή ακτινοβολία η οποία δεσμεύεται από την χλωροφύλλη με το μηχανισμό της φωτοσύνθεσης που είναι κατά κάποιο τρόπο η αντίστροφη διαδικασία της κυτταρικής αναπνοής.
Για να μην μακρηγορούμε, με τις χημικές προσεγγίσεις, έχει ήδη επισημανθεί ότι το ζήτημα της οξειδοαναγωγής και της έμβιας εκδήλωσης. Είναι συνώνυμο με την κατανόηση του ηλεκτρισμού και των κβάντων του φωτός ή της μεταπήδησης της ενέργειας από μια θέση περίσσειας σε έλλειψης και αντίστροφα. Όπως ο πλατωνικός έρως μεταξύ της πτωχείας και του πλούτου. Στην εργασία του κ.Αδαμάκου σε μια πλατωνική τριάδα που προσδιορίζει τον αριθμό των ηλεκτρονίων σε μια στιβάδα που δημιουργείται από πολλαπλάσια του 4 και τους εκατέρωθεν αριθμούς (3,4,5), με τον 3 να ευρίσκεται σε έλλειψη ως προς τον 5 με σημείο ισορροπίας τον 4
Στην πανσέληνο του Αιγόκερω αντιμετωπίζουμε την «σήψη του κύβου» του αίματος ή πνεύματος, στις δύο πύρινες τριγωνικές πυραμίδες ή δράκους (πράσινο και ερυθρό) της χολής και την τοποθέτηση τους στο πολικό του κύβου στερεό, οκτάεδρο του αέρα. Ας σημειωθεί ότι ο Κρόνος επιστατεί το στοιχείο (tattwa) του αέρα.
Η οξειδοαναγωγή, ο ηλεκτρισμός, το φως της συνείδησης
Ο τίτλος επιχειρεί να επεκτείνει την αντίληψη των δύο δράκων που ανακαλύψαμε στο πάγκρεας, κέντρο του πυρός και την χολή. Στο γενικότερο ζήτημα που κατανοεί ιστορικά η χημεία από το «φλογιστόν» του αλχημιστή Ernst Stahl το 1718, στους όρους οξείδωση και αναγωγή που εισήγαγε το 1772, ο θεμελιωτής της σύγχρονης χημείας Antoine Lavoisier.
Υποστήριξε ότι η αύξηση του βάρους των μετάλλων κατά τη θέρμανσή τους, οφείλεται στην πρόσληψη οξυγόνου (οξείδωση) από την ατμόσφαιρα και όχι φλογιστού. Ο σχηματισμός των μετάλλων από τα οξείδιά τους αντιστοιχεί σε απώλεια οξυγόνου (αναγωγή). Οι απόψεις του Lavoisier δεν έγιναν δεκτές αρχικά από τους επιστήμονες της εποχής, γιατί αυτοί ήταν φανατικοί υποστηρικτές της θεωρίας του φλογιστού, εφόσον ήταν αλχημιστές.
Η αλχημεία όπως και η αστρολογία χρειάστηκε να εκδυθούν την μεταφυσική και να εκπέσουν σε χημεία και αστρονομία προκειμένου να ερευνηθεί το αδρανές υλικό τους περίβλημα. Το οποίον όμως αλίμονο δεν χρειάζεται την συνδρομή του φωτός της συνείδησης. Έτσι εμείς αναγκαζόμαστε να ανακαλύψουμε και πάλι την μεταφυσική συνείδηση του «φλογιστού» εργαζόμενοι ως αρχαιολόγοι επί των θεωρητικών επικαλύψεων της χημείας και της αστρονομίας.
Φανταστείτε την τραγωδία του Νεύτωνα να βλέπει τον εαυτό του να γίνεται διάσημος για τον προσδιορισμό του νόμου της παγκόσμιας έλξης και όχι για τις μεταφυσικές του αναλύσεις που θεωρούσε ως το σημαντικό έργο του…
Η χημεία τελικά στράφηκε προς το «φλογιστόν» χωρίς να το συνειδητοποιεί, θεωρώντας τον ηλεκτρισμό ως υπεύθυνο του φαινόμενου της οξειδοαναγωγής, μετά την ανακάλυψη της ηλεκτρονικής θεωρίας των ατόμων. Οξείδωση ενός στοιχείου είναι η αποβολή ηλεκτρονίων από αυτό. Αναγωγή ενός στοιχείου είναι η πρόσληψη ηλεκτρονίων από αυτό. Και η όλη οξειδοαναγωγή είναι η μετακίνηση ηλεκτρονίων μεταξύ ατόμων. Για να καταλήξουμε στην σημερινή ευέλικτη άποψη για τα φαινόμενα οξείδωσης και αναγωγής : Οξείδωση ονομάζεται το φαινόμενο της αλγεβρικής αύξησης του αριθμού οξείδωσης ενός ατόμου ή ιόντος και αναγωγή το φαινόμενο της αλγεβρικής ελάττωσης του αριθμού οξείδωσης ενός ατόμου ή ιόντος
Είδη σύνθετης οξειδοαναγωγής είναι υπεύθυνα για την έμβια ζωή όπως είναι ο μεταβολισμός στους ζωικούς οργανισμούς και η φωτοσύνθεση στους φυτικούς
Η αναπνευστική αλυσίδα.
Η οξειδωτική φωσφορυλίωση.
Ο κύκλος Calvin-Benson.
Ο κύκλος του Krebs (κύκλος κιτρικού οξέος).(φωτοσύνθεση)
Ο κύκλος του γλυοξυλικού οξέος.
Οι μεταβολισμοί των υδατανθράκων, λιποειδών, αμινοξέων, νουκλεϊνικών οξέων,πρωτεϊνών κ.λ.π. Ο μεταβολισμός περιλαμβάνει αντιδράσεις "καταβολικές" κατά τις οποίες γίνεται (πέψη) διάσπαση ουσιών και ελευθέρωση ενέργειας και αντιδράσεις "αναβολικές" κατά τις οποίες γίνεται σύνθεση ενώσεων από άλλες με κατανάλωση ενέργειας. Η απαραίτητη ενέργεια προέρχεται από την αναπνοή των κυττάρων και στη συνέχεια με την καύση ουσιών όπως η γλυκόζη, παρουσία βιολογικών καταλυτών (ένζυμα) η γλυκόζη οξειδώνεται προς CO2 και το Ο2 ανάγεται προς νερό.
Ο τίτλος επιχειρεί να επεκτείνει την αντίληψη των δύο δράκων που ανακαλύψαμε στο πάγκρεας, κέντρο του πυρός και την χολή. Στο γενικότερο ζήτημα που κατανοεί ιστορικά η χημεία από το «φλογιστόν» του αλχημιστή Ernst Stahl το 1718, στους όρους οξείδωση και αναγωγή που εισήγαγε το 1772, ο θεμελιωτής της σύγχρονης χημείας Antoine Lavoisier.
Υποστήριξε ότι η αύξηση του βάρους των μετάλλων κατά τη θέρμανσή τους, οφείλεται στην πρόσληψη οξυγόνου (οξείδωση) από την ατμόσφαιρα και όχι φλογιστού. Ο σχηματισμός των μετάλλων από τα οξείδιά τους αντιστοιχεί σε απώλεια οξυγόνου (αναγωγή). Οι απόψεις του Lavoisier δεν έγιναν δεκτές αρχικά από τους επιστήμονες της εποχής, γιατί αυτοί ήταν φανατικοί υποστηρικτές της θεωρίας του φλογιστού, εφόσον ήταν αλχημιστές.
Η αλχημεία όπως και η αστρολογία χρειάστηκε να εκδυθούν την μεταφυσική και να εκπέσουν σε χημεία και αστρονομία προκειμένου να ερευνηθεί το αδρανές υλικό τους περίβλημα. Το οποίον όμως αλίμονο δεν χρειάζεται την συνδρομή του φωτός της συνείδησης. Έτσι εμείς αναγκαζόμαστε να ανακαλύψουμε και πάλι την μεταφυσική συνείδηση του «φλογιστού» εργαζόμενοι ως αρχαιολόγοι επί των θεωρητικών επικαλύψεων της χημείας και της αστρονομίας.
Φανταστείτε την τραγωδία του Νεύτωνα να βλέπει τον εαυτό του να γίνεται διάσημος για τον προσδιορισμό του νόμου της παγκόσμιας έλξης και όχι για τις μεταφυσικές του αναλύσεις που θεωρούσε ως το σημαντικό έργο του…
Η χημεία τελικά στράφηκε προς το «φλογιστόν» χωρίς να το συνειδητοποιεί, θεωρώντας τον ηλεκτρισμό ως υπεύθυνο του φαινόμενου της οξειδοαναγωγής, μετά την ανακάλυψη της ηλεκτρονικής θεωρίας των ατόμων. Οξείδωση ενός στοιχείου είναι η αποβολή ηλεκτρονίων από αυτό. Αναγωγή ενός στοιχείου είναι η πρόσληψη ηλεκτρονίων από αυτό. Και η όλη οξειδοαναγωγή είναι η μετακίνηση ηλεκτρονίων μεταξύ ατόμων. Για να καταλήξουμε στην σημερινή ευέλικτη άποψη για τα φαινόμενα οξείδωσης και αναγωγής : Οξείδωση ονομάζεται το φαινόμενο της αλγεβρικής αύξησης του αριθμού οξείδωσης ενός ατόμου ή ιόντος και αναγωγή το φαινόμενο της αλγεβρικής ελάττωσης του αριθμού οξείδωσης ενός ατόμου ή ιόντος
Είδη σύνθετης οξειδοαναγωγής είναι υπεύθυνα για την έμβια ζωή όπως είναι ο μεταβολισμός στους ζωικούς οργανισμούς και η φωτοσύνθεση στους φυτικούς
Η αναπνευστική αλυσίδα.
Η οξειδωτική φωσφορυλίωση.
Ο κύκλος Calvin-Benson.
Ο κύκλος του Krebs (κύκλος κιτρικού οξέος).(φωτοσύνθεση)
Ο κύκλος του γλυοξυλικού οξέος.
Οι μεταβολισμοί των υδατανθράκων, λιποειδών, αμινοξέων, νουκλεϊνικών οξέων,πρωτεϊνών κ.λ.π. Ο μεταβολισμός περιλαμβάνει αντιδράσεις "καταβολικές" κατά τις οποίες γίνεται (πέψη) διάσπαση ουσιών και ελευθέρωση ενέργειας και αντιδράσεις "αναβολικές" κατά τις οποίες γίνεται σύνθεση ενώσεων από άλλες με κατανάλωση ενέργειας. Η απαραίτητη ενέργεια προέρχεται από την αναπνοή των κυττάρων και στη συνέχεια με την καύση ουσιών όπως η γλυκόζη, παρουσία βιολογικών καταλυτών (ένζυμα) η γλυκόζη οξειδώνεται προς CO2 και το Ο2 ανάγεται προς νερό.
Για να μην μακρηγορούμε, με τις χημικές προσεγγίσεις, έχει ήδη επισημανθεί ότι το ζήτημα της οξειδοαναγωγής και της έμβιας εκδήλωσης. Είναι συνώνυμο με την κατανόηση του ηλεκτρισμού και των κβάντων του φωτός ή της μεταπήδησης της ενέργειας από μια θέση περίσσειας σε έλλειψης και αντίστροφα. Όπως ο πλατωνικός έρως μεταξύ της πτωχείας και του πλούτου. Στην εργασία του κ.Αδαμάκου σε μια πλατωνική τριάδα που προσδιορίζει τον αριθμό των ηλεκτρονίων σε μια στιβάδα που δημιουργείται από πολλαπλάσια του 4 και τους εκατέρωθεν αριθμούς (3,4,5), με τον 3 να ευρίσκεται σε έλλειψη ως προς τον 5 με σημείο ισορροπίας τον 4
Το φωτόνιο έχει ενέργεια ίση με E=h*f=p*c
όπου με h συμβολίζεται η σταθερά του Πλανκ, με f η συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος, με p η ορμή του φωτονίου και c είναι η ταχύτητα του φωτός.
Αν λύσουμε την πρώτη σχέση ως προς f, βλέπουμε ότι η συχνότητα ενός φωτονίου καθορίζεται από το πόση ενέργεια "κουβαλάει". Έτσι, αυτό που ουσιαστικά διαφοροποιεί τις διαφόρων ειδών ακτινοβολίες μεταξύ τους είναι το ποσό της ενέργειας που μεταφέρουν τα φωτόνιά τους. Τα χρώματα, για παράδειγμα, διαφοροποιούνται γιατί "αποτελούνται" από φωτόνια διαφορετικής ενέργειας και κατά συνέπεια διαφορετικής συχνότητας. Έτσι, έχουμε φωτόνια ραδιοφωνικών κυμάτων (χαμηλής ενέργειας), φωτόνια στην ορατή περιοχή του φάσματος και φωτόνια ακτίνων γ, που παράγονται όταν αποδιεγείρονται οι ατομικοί πυρήνες.
Για όσους παρακολουθούν το σκεπτικό μας δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούν την σχέση των ηλεκτρονικών στιβάδων και του ενεργειακού στάτους των φωτονίων τους με τις ακτίνες και τις υποακτίνες της μεταφυσικής. Όπως και με τις αισθήσεις μας εφόσον η αφή αντιστοιχεί στην εξωτερική στιβάδα, η ακοή στον πυρήνα με τον ήχο να δονεί όλες τις στιβάδες και η όραση στις μέσες. Οπότε το κρίσιμο σημείο είναι η παραγωγή φωτονίων όχι από την προσφορά ενέργειας από το φυλετικό περιβάλλον του συστήματος που είναι τοποθετημένη η μορφή σε πεπτική ισορροπία ως προς τις τροφές που λαμβάνει (οξείδωση) και αποδίδει (ανάγει) με τα πάθη της. Αλλά καθώς αντιστρέφει την ισορροπία ανακαλύπτοντας νέο διατροφικό κύκλο στο κυνήγι της παρατήρησης των παθών της γινόμενη εσωστρεφής…
Μελετώντας η χημεία τα συνθετότερα είδη οξειδοαναγωγής, επιστρέφει υποχρεωτικά στην ολιστική αντίληψη της αλχημείας. Η αλχημεία φαίνεται να μελετά στους μήνες του έτους, τις επί μέρους διαδικασίες ή στάδια επίτευξης της ανθρώπινης φωτοσυνθετικής δυνατότητας, εντελώς ανάλογης με αυτή που συμβαίνει στα φυτά…
Η ινδουιστική πράνα αντιστοιχεί στον ολοένα αυξανόμενο αριθμό οξείδωσης της συνείδησης. Η οποία αναγνωρίστηκε στην οξειδωτική ικανότητα (πράνα) του ερυθρού και την αναγωγική του πράσινου δράκου της απάνα, στο ομαδικό συμπόσιο που προσφέρει κατά καιρούς το πνεύμα…
Μια άλλη προσέγγιση στο χρήμα και το πυρ του Ηράκλειτου
Η πρόοδος της επιστήμης έχει διαπεράσει προ πολλού το ακαδημαϊκό όριο ως έκφρασης του πολιτισμού έχοντας επεκταθεί σε ζητήματα του κόσμου των ιδεών και της θρησκείας. Με τους φυσικούς επιστήμονες να επιβεβαιώνουν χαρούμενοι τους λογικούς μαθηματικούς τύπους τους στα εργαστήρια. Ο κόσμος των ιδεών-αριθμών ή καλύτερα των νόμων που διέπουν την δημιουργία λατρεύονταν από τους αρχαίους ιερείς ως οι ιεραρχίες των αγγέλων. Γεγονός που αντιληφθήκαμε και εμείς χάρις στην πλατωνική εργασία για τους ειδητικούς αριθμούς. Των πυθαγόρειων δηλαδή τριάδων που οδηγούν σε …ενσάρκωση ή υλική εκδήλωση τα μεταφυσικά στοιχεία ή αισθήσεις.
Πριν προβούμε όμως σε κάποια ψυχομετρική προσέγγιση των «ανόργανων» στοιχείων του περιοδικού πίνακα ακολουθώντας την λογική της αλχημείας-αστρολογίας. Καλόν είναι να αντιμετωπίσουμε το χονδροειδές ζήτημα του πολιτισμού και της οικονομίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος με την πρέπουσα σημασία του. Μιμούμενοι τον Νασταρδίν Χότζα που έδιωξε την γκαμήλα (δράκο) από την σκηνή του μαρτυρίου του προκειμένου να ελευθερώσει τον χώρο…
Ακολουθώντας λοιπόν την προτροπή του Ηράκλειτου που όρισε το χρήμα ως προς την κατανόηση του πυρός, λέγοντας ότι κάποια στιγμή: «η ύλη αναλύεται σε πυρ, όπως τα αντικείμενα αποτιμώνται σε χρήμα στην διάρκεια μιας αγοραπωλησίας». Και εφόσον η επιστήμη μας αντιλαμβάνεται πλέον 3 είδη πυρός ως Θεμελιώδεις φυσικές Δυνάμεις, όταν η βαρύτητα είναι ο τέταρτος συνθετικός αιθέρας. Σχηματίζεται ο ακόλουθος πίνακας κατάταξης σύμφωνα με την σχετική ισχύ των πυρών:
Δύναμη………………………….. Σχετική Ισχύς……Εμβέλεια (m)…. Σωμάτιο Αλληλεπίδρασης
1. Ισχυρή Πυρηνική.......1 ……………………...10^(-15)………………….Γκλουόνιο (μεταξύ quarks), μεσόνιο π (μεταξύ νουκλεονίων)
2. Ηλεκτρομαγνητική......1/137……………… άπειρη……………………….Φωτόνιο
3. Ασθενής Πυρηνική..... 10^(-6)……………10^(-18)………..........(μποζόνια)W^+, W^-,Z_0
4. Βαρύτητα ................ 6*10^(-38)……..άπειρη………………………Βαρυτόνιο ?
Τηρώντας την παρούσα κατάταξη της σχετικής ισχύος θα προσδιορίσουμε τις ανάλογες εμπειρίες κατά την αφύπνιση της συνείδησης:
2. Θα σχετίσουμε λοιπόν την λειτουργία του χρήματος με τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που είναι πανίσχυρες στο επίπεδο των μορίων, επί του οποίου λαμβάνει χώρα το εμπορικό φαινόμενο των ωφελιμιστικών σχέσεων ανθρώπων και αντικειμένων στα πλαίσια του πολιτισμού…
3. Η ασθενής πυρηνική δύναμη συνδέεται με την ραδιενέργεια των υλικών αλλά και της προσωπικότητας που εκδηλώνεται όταν αυτή αρχίζει να εργάζεται με τα νοητικά αρχέτυπα ή σπέρματα του κατώτερου νοητικού… Διαβάζουμε ότι στην ασθενή αλληλεπίδραση συμμετέχουν όλα τα «αριστερόστροφα» !!! λεπτόνια και κουάρκ. Είναι η μόνη δύναμη που επηρεάζει τα νετρίνα (εκτός της βαρύτητας, η οποία είναι αμελητέα στο επίπεδο του εργαστηρίου της προσωπικότητας). Η ασθενής αλληλεπίδραση έχει τις εξής ιδιαιτερότητες: Είναι η μόνη αλληλεπίδραση ικανή να αλλάξει τους διάφορους κβαντικούς αριθμούς (βλ. μαγεία). Είναι η μόνη αλληλεπίδραση η οποία παραβιάζει την συμμετρία (επειδή δρα μόνο σε αριστερόστροφα !!! σωματίδια). Μεταδίδεται με πολύ βαριά !!! μποζόνια βαθμίδας
1. Η ισχυρή πυρηνική διάσπαση, είναι εφικτή στο μοναδιαίο πεδίο καθώς εκεί αρχίζει να γίνεται αντιληπτή η τριαδική φύση του ατόμου ή της πνευματικής Μονάδας μας.
4. Τέλος η βαρύτητα του κοσμικού νόμου του Σείριου είναι αυτή που αγνοείται ως αμελητέα, από τα τρία είδη του πυρός, επιτρέποντας την σχετική ελευθερία στην δράση τους. Αλλά στο μοναδιαίο πεδίο συνειδητοποιείται ο κοσμικός Ηνίοχος και η ισχύς της ειμαρμένης ή βαρύτητας των κοσμικών οφειλών…
Το άλας η ουρία και το άζωτο (το χωρίς ζωή)
Το άζωτο μαζί με τον άνθρακα, το υδρογόνο και το οξυγόνο αποτελούν, σε ποσοστό, το 96% (κατά βάρος) των ζωντανών οργανισμών. Αποτελούν τα βασικά συστατικά των αμινοξέων και νουκλεϊκών οξέων, δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών.
Η Η.Ρ.Β. αναφέρει ότι ο άνθρακας, αντιπροσωπεύει την ύλη των παθών του εγκλωβισμένου πνεύματος της πατρικής αρχής ενώ στο οξυγόνο οφείλεται το πυρ της θανατηφόρου οξειδωτικής θηλυκής αρχής. Το αποτέλεσμα της ένωσης τους εμφανίζεται ως υδρογόνο που εγκαθίσταται στο αδρανές υπόβαθρο του αζώτου ως αιθερικού (φυτικού) ικριώματος, ενώ με το οξυγόνο δημιουργεί το σταθερότατο μόριο του ύδατος
Ο ταοϊσμός περιγράφει την κεντρική ιδέα της αλχημείας = [πύρωση και απόσταξη] ή οξειδοαναγωγή ή διαλογιστική πρακτική [ενόραση και καταγραφή] στην ακόλουθη πρόταση: Όταν το σπέρμα, η αναπνοή και η σκέψη ενωθούν τότε τα νεφρά διογκώνονται και το αίμα ενώνεται με το σπέρμα σε μια κοινή ροή… (Η εμπειρία δείχνει ότι όταν ενώνεται κατά την παύση της αναπνοής η ερωτική διάθεση με την σκέψη, τότε εμφανίζονται οι υαλώδεις αιθερικές ίνες που επιτρέπουν την ύφανση του αιθερικού σώματος).
Ως αλχημικές φιάλες ορίζονται τα βασικά όργανα του σώματος: τα νεφρά, η καρδία, το ήπαρ, ο σπλην κλπ. Ενώ η χρυσοποιΐα επιτυγχάνεται δια της χρήσεως του άλατος των ούρων. Η ουρία όμως και το ουρικό οξύ όπως και τα διάφορα άλλα αμμωνιούχα παράγωγα είναι αζωτούχες ενώσεις. Αυτά αξιοποιούνται ως λίπασμα από τα φυτά που δε διαθέτουν μηχανισμό για την άμεση δέσμευση του ατμοσφαιρικού διαζώτου… Εδώ αντιλαμβανόμαστε ότι η αλχημεία απλά επαναλαμβάνει τον φυσικό κύκλο της δημιουργίας των φυτών που είναι υπεύθυνα για την δημιουργία του αιθερικού ιστού. Είδαμε ότι τα φυτά γεννήθηκαν πριν από τον ουρανό και τα άστρα κατά την τρίτη ημέρα (βλ. ουρία-ουρανός εκ του ουρ=πυρ)
Αναζητώντας εδώ και πολύ καιρό μια συγκεκριμένη βιολογική θεώρηση για την ένωση του αίματος με το σπέρμα, ερευνώ με τις πενιχρές μου γνώσεις την πιθανότητα της μεταφοράς του πυρηνικού dna από κάποιο σπερματοζωάριο σε κάποιο απύρηνο αιμοσφαίριο ?!! Με την επεξεργασία του απωλεσθέντος σπέρματος-ασώτου να λαμβάνει χώρα στις αλχημικές αποστάξεις ανάμεσα στα δοχεία των νεφρών, των πνευμόνων, του σπλήνα του παγκρέατος.... Έχοντας παράλληλα υπόψη ότι το dna μεταφέρει δομές πληροφοριών παρόμοιες με αυτές του φυσικού φωτός και τα κβάντα των φωτονίων όπως σε μια ακτίνα lazer (βλ. Vladimir Poponin DNA Phantom Effect Photons and DNA Receptivity). Το αποτέλεσμα είναι η ενεργοποίηση του δικτύου των υαλωδών αιθερικών ινών που θα επιτρέψουν την μαζική επεξεργασία των καρμικών πληροφοριών που περιλαμβάνει ο γονιδιακός κώδικας. (Ο γονιδιακός κώδικας προσεγγίζεται παραδοσιακά με την ορολογία του αστρολογικού ωροσκοπίου)
•To πρόβλημα της σχέσης ύλης-πνεύματος
Η ριζική αντίθεση πνεύματος και ύλης, έφερε τον Καρτέσιο αντιμέτωπο με ένα επιπλέον πρόβλημα. Πώς γίνεται η επικοινωνία των δύο αυτών κόσμων; Ποια είναι και με ποιον τρόπο γίνεται η επαφή με τα εκτατά σώματα μιας υπόστασης που δεν καταλαμβάνει έκταση στον χώρο; Πώς, για παράδειγμα, το πνεύμα συλλέγει τα πληροφοριακά δεδομένα των αισθήσεων; Ο Καρτέσιος, για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ανέπτυξε τη θεωρία για τα ζωικά πνεύματα που ενυπάρχουν στο αίμα και εισδύουν σε μια κοιλότητα του εγκεφάλου που ονόμασε "κωνάριο".
Η ριζική αντίθεση πνεύματος και ύλης, έφερε τον Καρτέσιο αντιμέτωπο με ένα επιπλέον πρόβλημα. Πώς γίνεται η επικοινωνία των δύο αυτών κόσμων; Ποια είναι και με ποιον τρόπο γίνεται η επαφή με τα εκτατά σώματα μιας υπόστασης που δεν καταλαμβάνει έκταση στον χώρο; Πώς, για παράδειγμα, το πνεύμα συλλέγει τα πληροφοριακά δεδομένα των αισθήσεων; Ο Καρτέσιος, για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ανέπτυξε τη θεωρία για τα ζωικά πνεύματα που ενυπάρχουν στο αίμα και εισδύουν σε μια κοιλότητα του εγκεφάλου που ονόμασε "κωνάριο".
Η ελληνική μυθολογία διαπραγματεύεται το αλχημικό θέμα και στην γέννηση του Εριχθόνιου όφι, ως τέκνον του έρωτος του Ηφαίστου των νεφρών προς την Αθηνά του κρανίου. Ο όφις τοποθετείται στο πλεγμένο καλάθι του φυλετικού αιθερικού σώματος, ενώ διατρέφεται από την Πάνδροσο (μεταλλική υγρασία), αργότερα φυλάσσεται στην ασπίδα-αιθερικό κάτοπτρο της θεάς έως ότου ενηλικιωθεί και αναλάβει την διακυβέρνηση της πόλεως.
Στην ορολογία των Ουπανισάντ η ένωση του θετικού πρανα και του αρνητικού απανα οδηγεί στην εμφάνιση του ενεργού πυρός του ερμητικού πεδίου της ενόρασης. Ο πρανα εκδηλώνεται στην κυκλοφορία του οξυγόνου δια του αίματος, ενώ ο απανα δια της ερωτικής λειτουργίας που εξωθεί τα σπέρματα. Έτσι η αντιστροφή της δημιουργικής φοράς του σπέρματος, αντιστοιχεί προς την εργασία στον σταθερό σταυρό της εσωτερικής αστρολογίας, που ξεκινά με τον αλχημιστή της τέταρτης ακτίνας του άξονα ταύρου-σκορπιού
Οι ζώντες κρύσταλλοι Το χαμηλό επίπεδο της μεταφυσικής στον πολιτισμό μας καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την αντίληψη των αόρατων κόσμων της δημιουργίας, καθώς το ερώτημα εάν το πνεύμα ευρίσκεται εντός ή εκτός αυτής παραμένει μετέωρο. Το πνεύμα εμφανίζεται είτε οργισμένο (αυστηρό), είτε αφελές (ελεήμων), είτε λάγνο(!) διαβολικό, τρελαίνοντας τους ευλαβείς. Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί διατηρώντας τα «μυστήρια» κατανοούσαν την «παιδική» συμπεριφορά Του, εφόσον η ελλείπουσα ποιότητα της διάκρισης-συνείδησης είναι μάλλον η αιτία της δημιουργίας του ψυχολογικού ηλιακού μας συστήματος …
Στην Θεογονία το πνεύμα ξεπροβάλλει με το όνομα των Τιτάνων και της πρώτης ανθρώπινης φυλής των άφωνων Ελλόπων. Δηλαδή με την πτώση των Μονάδων του πνεύματος στην υλική δημιουργία και την εκκίνηση της αντιληπτικής τους ικανότητας μαζί με την εμφάνιση της πρώτης στιβάδας των ηλεκτρονίων και την αίσθηση της αφής...
Γίγαντες και νάνοι
Όσοι διαλογίζονται αντιλαμβάνονται συχνά κατά την επιστροφή της συνείδησης τους στο φυσικό σώμα, τις μικρές ζωές των κυττάρων τους όπως ο Γκιούλιβερ τους μικρούς Λίλιπουτ. Αντίθετα ενώπιον των αγαθών Βουδών η θέα αντιστρέφεται...Η επιστήμη μας αντιλαμβάνεται σιγά-σιγά ότι η λεγόμενη ύλη είναι νοήμων στα έσχατα όρια των ηλεκτρονίων και των φωτονίων. Στο εγγύς μέλλον είναι βέβαιο ότι θα κοιτάζουμε τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων με το μάτι του ενοίκου μιας πολυκατοικίας...
Στην πρώτη στοιβάδα των ηλεκτρονίων συναντάμε τα «ηλιακά» αέρια υδρογόνο και ήλιο. Στιην δεύτερη στιβάδα - περίοδο του πίνακα τα στοιχεία της ψυχικής μας αλχημείας άνθρακα (6), άζωτο (7) και οξυγόνο (8) ενώ το θείο (16) βρίσκεται στην τρίτη περίοδο –στοιβάδα μαζί με το άλας (Cl,Na). Στην δεύτερη στιβάδα – φυλή συναντάμε το γένος των «υπερβόρειων θεών» και την αίσθηση της ακοής ενώ στην τρίτη στιβάδα-φυλή εμφανίζεται ο οφθαλμός της οράσεως.
Η απλοϊκή αυτή κατάταξη είναι αρκετή για να δείξει τον τρόπο που ο κρύσταλλος του πενταγωνικού δωδεκάεδρου της ανθρώπινης μορφής. Ενσωματώνει διαρκώς όλο και βαρύτερες κοσμικές ουσίες προκειμένου να αποκτήσει συνείδηση των στοιχείων ή δημιουργικών ιεραρχιών.
Με την ίδια δυσκολία που η γνώση μας διασπά τον πυρήνα του ατόμου ή του κυττάρου, διαπερνά και η συνείδηση μας την άβυσσο των νοητικών στρωμάτων που δημιουργούν οι αιθερικές χορδές κοινές για την "ύλη" της μορφής και του τοπίου
Η κατανόηση και η οξείδωση του τοπίου…
Συνήθως όσοι κατορθώνουν να κοιτάξουν τα χέρια τους καθώς ονειρεύονται, έχουν βρεθεί ενώπιον του θεάματος των υπεράριθμων ή αδιαμόρφωτων δακτύλων του ονειρικού τους σώματος. Με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να σταθεροποιήσουν την θέση τους στον ονειρικό χώρο και να χάνουν το συνειδητό στίγμα τους.
Η σταθεροποίηση της συνείδησης επιτυγχάνεται με την θέα των 5 κανονικών δακτύλων της φυσικής μορφής.
Ο αντίχειρας αντιστοιχεί στην Πράνα (στήθος), ο δείκτης στην Απάνα (κοιλία), ο μεσαίος στην Βυάνα (όλο το σώμα), ο παράμεσος στην Ουντάνα (κρανίο-λαιμός) και ο μικρός στην Σαμάνα Βάγιου (στόμαχος). Οπότε ο έλεγχος της ονειρικής σκέψης επιτυγχάνεται καθώς διακρίνεται η λειτουργία καθενός εξ αυτών των 5, επιβραβεύοντας τον νου με ένα όχημα και ένα δίπλωμα οδήγησης για τον νοητικό χώρο… Η συνείδηση-οξειδοαναγωγή θεμελιώνεται στην επέκταση του εαυτού (κέντρου) προς την περιφερειακή εικόνα (μη εαυτό) που αντικρίζει και κατορθώνει να οξειδώσει. Η συνείδηση διευρύνεται λοιπόν μαζί με την αντίληψη της αμοιβαίας σχέσης του εαυτού με τον μη εαυτό, στον κυκλικό χώρο που περιέχει τόσο τα αντικείμενα της περιφέρειας όσο και το εγκαταλειμμένο υποκείμενο της αναγωγής
Στην Θεογονία το πνεύμα ξεπροβάλλει με το όνομα των Τιτάνων και της πρώτης ανθρώπινης φυλής των άφωνων Ελλόπων. Δηλαδή με την πτώση των Μονάδων του πνεύματος στην υλική δημιουργία και την εκκίνηση της αντιληπτικής τους ικανότητας μαζί με την εμφάνιση της πρώτης στιβάδας των ηλεκτρονίων και την αίσθηση της αφής...
Γίγαντες και νάνοι
Στην πρώτη στοιβάδα των ηλεκτρονίων συναντάμε τα «ηλιακά» αέρια υδρογόνο και ήλιο. Στιην δεύτερη στιβάδα - περίοδο του πίνακα τα στοιχεία της ψυχικής μας αλχημείας άνθρακα (6), άζωτο (7) και οξυγόνο (8) ενώ το θείο (16) βρίσκεται στην τρίτη περίοδο –στοιβάδα μαζί με το άλας (Cl,Na). Στην δεύτερη στιβάδα – φυλή συναντάμε το γένος των «υπερβόρειων θεών» και την αίσθηση της ακοής ενώ στην τρίτη στιβάδα-φυλή εμφανίζεται ο οφθαλμός της οράσεως.
Η απλοϊκή αυτή κατάταξη είναι αρκετή για να δείξει τον τρόπο που ο κρύσταλλος του πενταγωνικού δωδεκάεδρου της ανθρώπινης μορφής. Ενσωματώνει διαρκώς όλο και βαρύτερες κοσμικές ουσίες προκειμένου να αποκτήσει συνείδηση των στοιχείων ή δημιουργικών ιεραρχιών.
Με την ίδια δυσκολία που η γνώση μας διασπά τον πυρήνα του ατόμου ή του κυττάρου, διαπερνά και η συνείδηση μας την άβυσσο των νοητικών στρωμάτων που δημιουργούν οι αιθερικές χορδές κοινές για την "ύλη" της μορφής και του τοπίου
Η κατανόηση και η οξείδωση του τοπίου…
Συνήθως όσοι κατορθώνουν να κοιτάξουν τα χέρια τους καθώς ονειρεύονται, έχουν βρεθεί ενώπιον του θεάματος των υπεράριθμων ή αδιαμόρφωτων δακτύλων του ονειρικού τους σώματος. Με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να σταθεροποιήσουν την θέση τους στον ονειρικό χώρο και να χάνουν το συνειδητό στίγμα τους.
Η σταθεροποίηση της συνείδησης επιτυγχάνεται με την θέα των 5 κανονικών δακτύλων της φυσικής μορφής.
(εγώ). Η συνείδηση-ψυχή είναι η εικόνα... (Εγώ είμαι τα αντικείμενα που με περιβάλουν).
Η διαδικασία αντιστρέφεται στην διάρκεια του ύπνου, με τον εαυτό να βρίσκεται παντού, ταυτιζόμενος με όλα τα πρόσωπα ή αντικείμενα του χώρου ενώ η συνείδηση ενός κεντρικού εαυτού-πυρήνα δεν υφίσταται... Το σώμα του ονείρου δεν έχει ατομική υπόσταση αλλά είναι μέρος της συλλογικής φυλετικής δομής... Έως ότου η συνείδηση ως μια "νοητική αράχνη" συμπληρώσει το αιθερικό σώμα της αμοιβαίας σχέσης πλέκοντας τον εφήμερο ιστό της στα αντικείμενα του τοπίου. Γεγονός που θα της επιτρέψει την μνήμη των ενυπνίων.
Το φίδι θεός NEHEBKAU με πόδια είναι ένα σύμβολο της ηλιακής συνείδησης όπως και το πέλμα με το μάτι του Βούδα.
Τα πέλματα και το ζώδιο των ιχθύων κρύβουν το μυστικό της φύσης του αιθερικού ιστού 666.
Το ζήτημα επισημαίνεται στο συμβάν του νιπτήρα όπου ο Χριστός ένιψε τα πόδια των μαθητών... Πριν τους μυήσει στον μυστικό δείπνο της αιθερικής διατροφικής αμπέλου...
Επειδή ο χώρος είναι ψυχολογικός* εφόσον δημιουργήθηκε από την σταθεροποίηση του πλέγματος των σπερμάτων ή αρχετύπων, των πρώτων εντυπώσεων επί των τριών βασιλείων (ορυκτού, φυτικού, ζωικού) κατά την παιδική υποσυνείδητη ηλικία, χάρις στο αιθερικό ρεύμα του λόγου (ουντανά) της συνομιλίας με τους άλλους. Το εγώ προκειμένου να διευρυνθεί ευρίσκεται στην ανάγκη να καταλύσει οξειδώνοντας τους 12 μήνες ή δήμους του χώρου. Δηλαδή τους 12 τρόπους διαχείρισης της σκέψης των άλλων, που δημιουργούν τους κόμβους-μορφές των πενταγωνικών αριθμών (5,12,22) του δωδεκαεδρικού πλέγματος του αιθερικού χώρου…
*βλ. Vladimir Poponin DNA Phantom Effect Photons and DNA Receptivity
Τότε με το αίμα των αισθήσεων του να ενώνεται σταδιακά με την φαντασία ή δημιουργική ικανότητα της σπερματικής του ουσίας. Αντιλαμβάνεται ότι είναι η σταγόνα που επιστρέφει στον ωκεανό. Καθώς είτε θα εκτοξευθεί στον χώρο, είτε θα γίνει διάφανος, είτε θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον αδαμάντινο Βούδα της μορφής. ενσωματούμενος στο πενταγωνικό fractal του αιθερικού πλανητικού ιστού.
Μέταλλα και εντυπώσεις στην ανθρώπινη φωτοσυνθετική δυνατότητα.Οι εντυπώσεις των αισθήσεων αποτελούν τροφές όπως το φαγητό και η αναπνοή για τον Σουφισμό. Η εξήγηση είναι εύκολη αν επεκτείνουμε την αντίληψη μας για τις πεπτικές αντιδράσεις οξειδοαναγωγής και τον ηλεκτρομαγνητισμό. Συμπεριλαμβάνοντας τις μορφές του τοπίου ως είδη μεγαλομοριακών ενώσεων και τις αόρατες αμοιβαίες έλξεις και απώσεις τους στα σύμβαντα του βίου ως χημικές αντιδράσεις. Που συντελούν στην νευρική και ορμονική ωρίμανση καθώς αποθηκεύεται σε αυτές ο ηλεκτρισμός εκ των μαγνητικών σχέσεων τους. Προφανώς η ολοκλήρωση ενός εκλεπτυσμένου νευρικού και ορμονικού συστήματος, σχετίζεται με την αισθητική και ηθική ανάπτυξη της «ηλεκτρομαγνητικής νοητικής μορφής». (Βλ πορτρέτο του Dorian Gray)
Η κατανόηση του διατροφικού ρόλου των εντυπώσεων-γεγονότων αντιστοιχεί στην φυτική φωτοσύνθεση. Εφόσον οι μορφές είναι φυλακές φωτός που αποκαλύπτονται κατά τον ονειρικό αποσυμβολισμό των αστρολογικών δυνάμεων που τις διαμορφώνουν.
Τα μέταλλα όντας καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού με την ηλεκτρική τους αγωγιμότητα να αυξάνεται στα ευγενή μέταλλα μας βάζει σε σκέψεις για τα αντίστοιχα 7 της αλχημείας
Η σχέση των αλχημικών μετάλλων με τα υποπεδία του νοητικού πεδίου.
- Μόλυβδος Κρόνος (η αδράνεια, σπέρματα του ορυκτού βασιλείου)
- Σίδηρος Άρης (η μαγνητική κίνηση, σπέρματα του φυτικού βασιλείου )
- Ψευδάργυρος Δίας (οι εφέσεις, σπέρματα του ζωικού βασιλείου )
- Υδράργυρος Ερμής (τα αμαλγάματα, της ανθρώπινης συνείδησης με τα άλλα βασίλεια)
- Χαλκός Αφροδίτη (η αντίληψη της οικονομίας και των κυρίων του νόμου)
- Άργυρος Σελήνη (ο νόμος της έλξης και η αντίληψη των αρετών-ερώτων)
- Χρυσός Ήλιος (ο νόμος της θυσίας και η αντίληψη της Μονάδας)
Τα 7 Υποπεδία του αιθερικού σώματος:
Είναι οι 5 άρτοι των στοιχείων-αισθήσεων που αφορούν τα διαμορφωμένα κέντρα της φυλετικής μορφής.
Οι 2 ιχθείς της ενόρασης , (Αφροδίτη και Έρως), οι Διός+κούροι όφεις των πολικοτήτων του αιθέρα που αφορούν τα υπό διαμόρφωση αιθερικά υποπεδία και τις πνευματικές αισθήσεις που τους αντιστοιχούν.
Τα υποπεδία 1,2,3 παραμένουν αδιαμόρφωτα ενωμένα με το συλλογικό φυλετικό αστρικό σώμα της Νεφέλης-Ήρας
1 ΧΡΥΣΟΣ πυρ+αήρ+αιθήρ (η πνευματική ψυχή μνήμη)
2 ΑΡΓΥΡΟΣ γη+ύδωρ+αιθήρ (η νοητική ψυχή ενόραση)
3 ΧΑΛΚΟΣ αιθήρ (16=10+6, 16=12+4, οι Διόσκουροι και η Ελένη-Χαλκός)
4 ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ αήρ (12)
5 ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ πυρ (10=4+6)
6 ΣΙΔΗΡΟΣ ύδωρ (6)
7 ΜΟΛΥΒΔΟΣ γη (4)
Το άλας, ο υδράργυρος και το θείον μπορούν να αποδοθούν στις τρεις κάθετες στήλες (ακτίνες όψεως) του καβαλιστικού δένδρου ή τους τρεις αστρολογικούς σταυρούς
1. το θείον της αρσενικής στήλης
2. ο υδράργυρος της ερμαφρόδιτης μεσαίας στήλης
3. το άλας της σοφίας της θηλυκής στήλης
Ό Αριστοτέλης και ο Πλάτων είναι βεβαίως οι Διόσκουροι όφεις της φιλοσοφίας, ο ανερχόμενος της επιστήμης και ο κατερχόμενος του πνευματικού ελέους ή μυθολογίας…
Οι δύο όφεις της αλχημείας είναι η πύρωση και η απόσταξη, χάρις στις οποίες εκλεπτύνεται η ουσία της επιθυμίας και υλοποιείται το νεφελώδες γαλαζωπό μέταλλο του αντιμονίου (άστρο του βασιλίσκου)
Ο τρίτος οφθαλμός ως δισκοπότηρο. Τα άνθη είναι τα όργανα αναπαραγωγής των φυτών. Το άνθος αποτελείται συνήθως από τον άξονα της ανθοδόχης στην βάση της οποίας υπάρχει η ωοθήκη. Περιβάλλεται από τα μη αναπαραγωγικά τμήματα των σέπαλων και πέταλων. Τα άνθη ανοιγοκλείνοντας τα πέταλα τους δημιουργούν μια κοιλότητα και μία οπή που αλλάζει μέγεθος όπως η ίριδα του ματιού…
Προσπαθώντας λοιπόν να καταδείξουμε τις ομοιότητες μεταξύ των ανθών των γεννητικών οργάνων και του τρίτου οφθαλμού. Θα χρειαστεί να διερευνήσουμε την περιοχή της μήτρας ανάμεσα στις δύο πύλες. Την εξωτερική πύλη της εισόδου των εντυπώσεων και την εσωτερική πύλη της καθόδου του πνεύματος. «Το πνεύμα του πατρός κατέρχεται στο σπέρμα του υιού όταν ο φαλλός ευρίσκεται μέσα στην μήτρα»
Ο αλχημικός αθάνωρας αναφέρεται στην κοιλότητα των κατώτερων κέντρων. Εδώ εισέρχεται η ακατέργαστη ύλη των μεταλλικών εντυπώσεων και υπόκειται στην ρυθμική επεξεργασία των δύο ρευμάτων της αναπνοής, το ανοδικό της πύρωσης, την παύση κατά την οποία επιχειρείται η αναζήτηση του εγκλωβισμένου πνευματικού σπινθήρα και το καθοδικό της απόσταξης. Ο υδράργυρος της ελεύθερης σκέψης ενώνεται με το υλικό της επιθυμίας και το οδηγεί στον πύρινο κόσμο όπου αναλύεται η σύνθεση της. Εδώ επαναπροσδιορίζεται η ορθή της πρόθεση. Κατόπιν οδηγεί την μεταβληθείσα ψυχολογική ύλη στην αναμονή ενός επόμενου κύκλου γεγονότων πύρωσης και απόσταξης.
Αν επικαλεστούμε τις γεωμετρικές ιδιότητες των πολυγωνικών αριθμών στο πλατωνικό εικοσάεδρο του ύδατος. Θα αναγνωρίσουμε τρεις σειρές τριγωνικών πετάλων αποτελούμενες από 8 εξωτερικά ισόπλευρα τρίγωνα με μήκος πλευράς α, 8 εσωτερικά ισόπλευρα τρίγωνα με μήκος πλευράς
α*(1+√5)/2 , και 6 κεντρικά χρυσά ορθογώνια που μάλλον αντιπροσωπεύουν τους τρεις Κύκλωπες και τους τρεις Εκατόγχειρες…
Ο Ιξίων και η Νεφέλη-Ήρα… Ο έρωτας του Λαπίθη (Λεμούριου) Ιξίωνα για την νεφελώδη μορφή της Ήρας και η γέννηση του (Ατλάντιου) Κένταυρου Νέσσου είναι η μυθολογική νύξη για την κατανόηση του Πλατωνικού σπηλαίου (αιθερικού σώματος ή σπηλαίου των Κενταύρων) των νοητικών σπερμάτων-ειδώλων ή Κενταύρων που χρειάζεται να πεθάνουν… για να γεννηθεί ο Άρειος Ηρακλής. (βλ. την γέννηση του Χριστού στο σπήλαιον και τον θάνατο των βρεφών από τον Ηρώδη)*.
Στην αποκάλυψη οι Κένταυροι εμφανίζονται με τα ονόματα των τεσσάρων ιπποτών ή χερουβικών κεφαλών (μόσχου, ανθρώπου, λέοντος, αετού) των τεσσάρων κατώτερων κέντρων.
*Στο θιβέτ ο υποψήφιος μαθητής προκειμένου να γίνει δεκτός από τον διδάσκαλο, είναι υποχρεωμένος να δεθεί με ένα λουρί στο δένδρο του νεκροταφείου της περιοχής άγρυπνος και νηστικός για τρείς ημέρες, μέχρι τα φαντάσματα να κατασπαράξουν τις σάρκες του… Κατανοώντας δηλαδή ότι το δέρμα του δεν είναι τίποτα άλλο από τις σπερματικές σκέψεις-είδωλα ή φυλετικά αρχέτυπα του κατώτερου νοητικού του… Αν επιβιώσει από την τρέλα σκάβει ένα λάκκο τρία μέτρα και κάθεται στο πάτο, περιμένοντας να βγει πετώντας... Αφού δηλαδή αναθεωρήσει κάθε γραμμάριο του βάρους της βλακείας του!!! Συνήθως το καταφέρνει μετά από τρία χρόνια εκφωνώντας μάντραμ και αναπηδώντας ως βάτραχος.
Ο αλχημικός αθάνωρας αναφέρεται στην κοιλότητα των κατώτερων κέντρων. Εδώ εισέρχεται η ακατέργαστη ύλη των μεταλλικών εντυπώσεων και υπόκειται στην ρυθμική επεξεργασία των δύο ρευμάτων της αναπνοής, το ανοδικό της πύρωσης, την παύση κατά την οποία επιχειρείται η αναζήτηση του εγκλωβισμένου πνευματικού σπινθήρα και το καθοδικό της απόσταξης. Ο υδράργυρος της ελεύθερης σκέψης ενώνεται με το υλικό της επιθυμίας και το οδηγεί στον πύρινο κόσμο όπου αναλύεται η σύνθεση της. Εδώ επαναπροσδιορίζεται η ορθή της πρόθεση. Κατόπιν οδηγεί την μεταβληθείσα ψυχολογική ύλη στην αναμονή ενός επόμενου κύκλου γεγονότων πύρωσης και απόσταξης.
Αν επικαλεστούμε τις γεωμετρικές ιδιότητες των πολυγωνικών αριθμών στο πλατωνικό εικοσάεδρο του ύδατος. Θα αναγνωρίσουμε τρεις σειρές τριγωνικών πετάλων αποτελούμενες από 8 εξωτερικά ισόπλευρα τρίγωνα με μήκος πλευράς α, 8 εσωτερικά ισόπλευρα τρίγωνα με μήκος πλευράς
α*(1+√5)/2 , και 6 κεντρικά χρυσά ορθογώνια που μάλλον αντιπροσωπεύουν τους τρεις Κύκλωπες και τους τρεις Εκατόγχειρες…
Ο Ιξίων και η Νεφέλη-Ήρα… Ο έρωτας του Λαπίθη (Λεμούριου) Ιξίωνα για την νεφελώδη μορφή της Ήρας και η γέννηση του (Ατλάντιου) Κένταυρου Νέσσου είναι η μυθολογική νύξη για την κατανόηση του Πλατωνικού σπηλαίου (αιθερικού σώματος ή σπηλαίου των Κενταύρων) των νοητικών σπερμάτων-ειδώλων ή Κενταύρων που χρειάζεται να πεθάνουν… για να γεννηθεί ο Άρειος Ηρακλής. (βλ. την γέννηση του Χριστού στο σπήλαιον και τον θάνατο των βρεφών από τον Ηρώδη)*.
Στην αποκάλυψη οι Κένταυροι εμφανίζονται με τα ονόματα των τεσσάρων ιπποτών ή χερουβικών κεφαλών (μόσχου, ανθρώπου, λέοντος, αετού) των τεσσάρων κατώτερων κέντρων.
*Στο θιβέτ ο υποψήφιος μαθητής προκειμένου να γίνει δεκτός από τον διδάσκαλο, είναι υποχρεωμένος να δεθεί με ένα λουρί στο δένδρο του νεκροταφείου της περιοχής άγρυπνος και νηστικός για τρείς ημέρες, μέχρι τα φαντάσματα να κατασπαράξουν τις σάρκες του… Κατανοώντας δηλαδή ότι το δέρμα του δεν είναι τίποτα άλλο από τις σπερματικές σκέψεις-είδωλα ή φυλετικά αρχέτυπα του κατώτερου νοητικού του… Αν επιβιώσει από την τρέλα σκάβει ένα λάκκο τρία μέτρα και κάθεται στο πάτο, περιμένοντας να βγει πετώντας... Αφού δηλαδή αναθεωρήσει κάθε γραμμάριο του βάρους της βλακείας του!!! Συνήθως το καταφέρνει μετά από τρία χρόνια εκφωνώντας μάντραμ και αναπηδώντας ως βάτραχος.
- Ο τέλειος κύβος αντιστοιχεί με την φιλοσοφική λίθο των αλχημιστών και τα γράμματα ΑΩ.
- Μια ακόμη ενδιαφέρουσα πληροφορία που δικαιώνει την άποψη ότι ο φυσικός μας ήλιος Απόλλων γεννήθηκε στην «νήσο Δήλο». Δηλαδή ότι ο ήλιος μας είναι νεότερος από την γη μας, ευρίσκεται στον σίδηρο του αίματος μας. Επειδή η πυρηνική δομή του σιδήρου όπως και των ευγενών μετάλλων δεν είναι δυνατόν να παραχθεί από έναν ήλιο της τάξης του, αλλά από έναν υπερκαινοφανή…
- Σε αλχημιστικά κείμενα και εικονογραφήσεις, εμφανίζεται ο όρος πυρ των κοπράνων και ο ήλιος ως ηλιακός πρωκτός, να απορρίπτει περιττωματική ύλη. Ότι κάνει και ο φυσικός ήλιος, με τις τεράστιες ποσότητες ύλης που εκπέμπει με την μορφή ακτινοβολιών.
- Το πρόβλημα των τριών της ψυχής και των τεσσάρων της προσωπικότητας διατυπώνεται στα απόκρυφα ευαγγέλια και έχει αλχημιστική εξήγηση. Οι τρείς μάγοι της γέννησης... ήταν τέσσερις. Ο τέταρτος έφθασε στην σταύρωση όντας ο νοητικός…
- Η αυτοπαρατήρηση είναι απλά η αντιστροφή της δράσης στην φαντασία μας… Απόσταξη – στερέωση – εξάχνωση θα έλεγε ένας αλχημιστής…
Και την σύνθεση των 4ων εκ νέου στον κύκλο του ήλιου 666 της θέλησης των ιχθύων…Επτά επί Θήβας (τα 7 κέντρα της αιθερικής μορφής)
Ο Οιδίπους-τυφλός Ώρος και η σφίγγα των 4ων στοιχείων είναι άλλη μια αλχημική αλληγορία, εκείνου που φόνευσε τον εγωισμό δράκο-πατέρα του και συνευρέθηκε με την αιθερική μητέρα του... Κατανοώντας τα 4 στοιχεία, τους 2 πόλους των φύλων και την τριαδική ψυχή στην ερμητική ράβδο των 33 σπονδύλων ή ετών της ενηλικίωσης της ανθρώπινης νοητικής μορφής.
Στο μύθο των δίδυμων γιων του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, Ετεοκλή και Πολυνείκη που κυβερνούν εναλλάξ την επτάπυλο Θήβα των 7 πυλών-οπών του κρανίου. Συναντάμε την παραλλαγή των Διοσκούρων διδύμων ρευμάτων της αναπνοής (βλ. tattwas) που εξουσιάζουν την ανθρώπινη μορφή. Ο θάνατος τους, δηλαδή η παύση της αναπνοής φέρνει αντιμέτωπη την Αντιγόνη-ψυχή με τον Κρέοντα-(νόμο της ειμαρμένης του φυσικού πεδίου) που εξολοθρεύει όλον τον Οίκο των Λαβδακιδών του Κάδμου-Αδάμ ή δένδρου της ζωής... Η Σφίγγα των 4 στοιχείων-tattwas εμφανίστηκε όταν ανέλαβε ο Κρέων τον θρόνο των Θηβών, μετά τον φόνο του πατέρα του Λαΐου (φύλακα της φυλετικής προσωπικότητας). Όταν ο Οιδίποδας-συνείδηση του Λέοντα έλυσε το αίνιγμα και σκότωσε τη Σφίγγα στο ζώδιο του σκορπιού, ο Κρέων του παράδωσε τη Θήβα-νου και την αιθερική του μητέρα Ιοκάστη... Η συνειδητοποίηση του φυλετικού μηχανισμού δόμησης της μορφής του τεκνοποίησε, με τον αιθέρα-Ιοκάστη τα 4 μέρη της "ανίερης" συνειδητής πλέον προσωπικότητας του... Η τραγωδία της Αντιγόνης με το πτώμα του άταφου αδελφού της αντιστοιχεί στο περιστατικό της σταύρωσης και την κάθοδο στον νοητικό Άδη...
Ο Einstein διαβίωσε ως σύγχρονος αλχημιστής, μελετητής των ονείρων και της ζωτικής δύναμης. Στον τύπο που μας παρέδωσε (C) τετράγωνο του φωτός = (Ε)νέργεια Χ κρίσιμη Μάζα (1/m). Οι αλχημιστές-γνωστικοί αναγνωρίζουν την μεταβολή της κρίσιμης μάζας του ανθρώπινου σπέρματος στην ενέργεια που δημιουργεί τα λεπτοφυή σώματα του φωτός. Και εμείς την αποκάλυψη του ύψους – φωτός στο ψυχολογικό ορθογώνιο τρίγωνο. Εφόσον το τετράγωνο του ύψους-φωτός ισούται με το γινόμενο της πρόνοιας της μορφής με την βούληση που βρίσκεται εγκλωβισμένη στην περιοχή της ανθρώπινης έδρας, εκδηλώνοντας τον νοητικό φωτισμό.
Στις τρεις πλευρές του νοητικού τριγώνου θα αναγνωρίσουμε την κυκλοφορία του αίματος στην υποτείνουσα-ειμαρμένη ή πνεύμα. Ενώ στις κάθετες πλευρές όπως και στις προβολές τους στην υποτείνουσα την ορμονική και νευρική μας λειτουργία. Που υποχρεωτικά διασπώνται ή ενώνονται με την κυκλοφορία του αίματος την στιγμή της πανσελήνου ή της νέας σελήνης... Δηλαδή της ωραίας Ελένης και της μαύρης μοιραίας γυναίκας, οργάνων επιβολής της Ειμαρμένης ή θείας θέλησης.
Ο Αλχημιστής είναι η θέληση του πνεύματος και ο δεκαδικός λωτός της ψυχής είναι το εργαστήριό του. Οι μεταμορφώσεις της συνείδησης-Ερμή-Υδράργυρου από επιθυμία-σίδηρο-Άρη σε έφεση-ψευδάργυρο-Δία ή Πλούτωνα και χαλκό-Αφροδίτη ή Ερμαφρόδιτο είναι οι μεταβολές του σπέρματος που ενώνεται με το αίμα. Ενώνοντας την μορφή και το τοπίο...
Ο Einstein διαβίωσε ως σύγχρονος αλχημιστής, μελετητής των ονείρων και της ζωτικής δύναμης. Στον τύπο που μας παρέδωσε (C) τετράγωνο του φωτός = (Ε)νέργεια Χ κρίσιμη Μάζα (1/m). Οι αλχημιστές-γνωστικοί αναγνωρίζουν την μεταβολή της κρίσιμης μάζας του ανθρώπινου σπέρματος στην ενέργεια που δημιουργεί τα λεπτοφυή σώματα του φωτός. Και εμείς την αποκάλυψη του ύψους – φωτός στο ψυχολογικό ορθογώνιο τρίγωνο. Εφόσον το τετράγωνο του ύψους-φωτός ισούται με το γινόμενο της πρόνοιας της μορφής με την βούληση που βρίσκεται εγκλωβισμένη στην περιοχή της ανθρώπινης έδρας, εκδηλώνοντας τον νοητικό φωτισμό.
Στις τρεις πλευρές του νοητικού τριγώνου θα αναγνωρίσουμε την κυκλοφορία του αίματος στην υποτείνουσα-ειμαρμένη ή πνεύμα. Ενώ στις κάθετες πλευρές όπως και στις προβολές τους στην υποτείνουσα την ορμονική και νευρική μας λειτουργία. Που υποχρεωτικά διασπώνται ή ενώνονται με την κυκλοφορία του αίματος την στιγμή της πανσελήνου ή της νέας σελήνης... Δηλαδή της ωραίας Ελένης και της μαύρης μοιραίας γυναίκας, οργάνων επιβολής της Ειμαρμένης ή θείας θέλησης.
Ο Αλχημιστής είναι η θέληση του πνεύματος και ο δεκαδικός λωτός της ψυχής είναι το εργαστήριό του. Οι μεταμορφώσεις της συνείδησης-Ερμή-Υδράργυρου από επιθυμία-σίδηρο-Άρη σε έφεση-ψευδάργυρο-Δία ή Πλούτωνα και χαλκό-Αφροδίτη ή Ερμαφρόδιτο είναι οι μεταβολές του σπέρματος που ενώνεται με το αίμα. Ενώνοντας την μορφή και το τοπίο...
Η Αλχημεία και τα κανονικά στερεά
Ανακεφαλαιώνοντας τις απόψεις που αφορούν την αλχημεία κατέληξα στο συμπέρασμα, για μια ακόμη φορά, του πόσο λίγο γνωρίζουμε την θρησκεία των Αράβων, επειδή αγνοούμε τον … αρχαιοελληνικό βουδισμό ! O κ. Βούδας είναι φυσικά ο φιλοσοφικός Υδράργυρος ή Ερμής οπότε Βουδισμός=Ερμητισμός
Προ ημερών διάβασα ένα υπέροχο άρθρο στο περιοδικό αρχιτεκτονική επιθεώρηση, όπου διατυπώνεται το προφανές: …Ότι όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια της αλχημείας, απλώς αγνοεί εντελώς τα κείμενα της προσωκρατικής φιλοσοφίας. Δηλαδή τις θέσεις των αρχαίων για την δημιουργία του κόσμου από τα 5 φιλοσοφικά στοιχεία τα οποία γνωρίζουμε ως πλατωνικά ή κανονικά στερεά.
Οι Άραβες λατρεύουν τον κύβο-Καάβα στην Μέκκα, το σημείο της πλανητικής χρυσής τομής… Όταν έχει γίνει γνωστό από τις εργασίες των Γνωστικών, ότι η φιλοσοφική λίθος είναι ο κύβος και ο Πέτρος-Κηφάς* είναι ο θεμέλιος κυβικός λίθος (το φιλοσοφικό άλας) της εκκλησίας, δηλαδή ο ολίγος χρυσός που είναι απαραίτητος για την έναρξη του αλχημικού έργου.
Οπότε είναι εύκολο να εννοηθεί για όποιον προσεγγίζει στοιχειωδώς τον Ναό του Μεγάλου Γεωμέτρη του Σύμπαντος, ότι αν ο κυβικός λίθος είναι το άλας (η φιλοσοφική γη βλ. χρυσοί βούδες) της χρυσοποιίας τότε ο λευκός αλχημικός λίθος είναι το εικοσάεδρο του ύδατος (βλ. αδαμάντινοι βούδες)…
Ανακεφαλαιώνοντας τις απόψεις που αφορούν την αλχημεία κατέληξα στο συμπέρασμα, για μια ακόμη φορά, του πόσο λίγο γνωρίζουμε την θρησκεία των Αράβων, επειδή αγνοούμε τον … αρχαιοελληνικό βουδισμό ! O κ. Βούδας είναι φυσικά ο φιλοσοφικός Υδράργυρος ή Ερμής οπότε Βουδισμός=Ερμητισμός
Προ ημερών διάβασα ένα υπέροχο άρθρο στο περιοδικό αρχιτεκτονική επιθεώρηση, όπου διατυπώνεται το προφανές: …Ότι όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια της αλχημείας, απλώς αγνοεί εντελώς τα κείμενα της προσωκρατικής φιλοσοφίας. Δηλαδή τις θέσεις των αρχαίων για την δημιουργία του κόσμου από τα 5 φιλοσοφικά στοιχεία τα οποία γνωρίζουμε ως πλατωνικά ή κανονικά στερεά.
Οι Άραβες λατρεύουν τον κύβο-Καάβα στην Μέκκα, το σημείο της πλανητικής χρυσής τομής… Όταν έχει γίνει γνωστό από τις εργασίες των Γνωστικών, ότι η φιλοσοφική λίθος είναι ο κύβος και ο Πέτρος-Κηφάς* είναι ο θεμέλιος κυβικός λίθος (το φιλοσοφικό άλας) της εκκλησίας, δηλαδή ο ολίγος χρυσός που είναι απαραίτητος για την έναρξη του αλχημικού έργου.
Οπότε είναι εύκολο να εννοηθεί για όποιον προσεγγίζει στοιχειωδώς τον Ναό του Μεγάλου Γεωμέτρη του Σύμπαντος, ότι αν ο κυβικός λίθος είναι το άλας (η φιλοσοφική γη βλ. χρυσοί βούδες) της χρυσοποιίας τότε ο λευκός αλχημικός λίθος είναι το εικοσάεδρο του ύδατος (βλ. αδαμάντινοι βούδες)…
Όποιος αναζητήσει τα 22 τρίγωνα που σχηματίζουν οι 66 γραμμές που ενώνουν τις 12 κορυφές του εικοσάεδρου αιθερικού Ναού. Θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν 8 τρίγωνα στην εξωτερική του επιφάνεια, τα κέντρα των οποίων δημιουργούν έναν τέλειο κύβο. Ο οποίος ανταποκρίνεται στα 8 πέταλα του θύμου αδένα, της παραδείσιας παιδικής ερωτοτροπίας της ανθρώπινης πενταγωνικής μορφής.
Στην διάρκεια της ατλάντιας εφηβείας, έχει την δυνατότητα να αντιληφθεί άλλα 8 τρίγωνα στο εσωτερικό του εικοσαέδρου, τα οποία σχηματίζονται συνδέοντας τις μη διαδοχικές κορυφές του. Έτσι αφενός μεν συμπληρώνονται τα 8+8=16 πέταλα του λαιμού, αφετέρου δε εμφανίζεται το πρώτο άλας από την απόσταξη, καθώς τα κέντρα των 8 τριγωνικών πετάλων δημιουργούν έναν δεύτερο κύβο (βλ. αντεστραμμένο ζωδιακό). Θα ακολουθήσει η θέα των τριών χρυσών ορθογωνίων στους τρεις άξονες του εικοσαέδρου, που είναι το γνωστό σύμβολο των τριών σταυρών στον Γολγοθά.
*Ο Κηφάς είναι ο κύβος (9+9+9=27 ή 8+8+8=24) των γραμμάτων της ελληνικής γλώσσας. Η εμπειρία εκ του διαλογισμού δείχνει ότι η διαισθητική αναγνώριση του ζωδιακού κραδασμού των συνανθρώπων μας, τείνει να ταυτιστεί με την προσωδία της καρδιακής εκφώνησης των αντίστοιχων γραμματικών φθόγγων.
Ο Γάλλος αποκρυφιστής Αβά Κοστάντ (γνωστός ως Έλιφας Λεβί) συνδέει τα ταρώ με την Καμπάλα, μέσα από τη συσχέτιση των 22 Μεγάλων Αρκανών με τα 22 γράμματα του Φοινικικού αλφαβήτου, που ανήκει στην ίδια οικογένεια με τα Ελληνικά. Τα 22 γράμματα που σταθεροποιούν το εικοσαεδρικό πλέγμα των αιθερικών αρχετύπων, αντιστοιχούν στα 12 ζώδια τους 7 αστρολογικούς πλανήτες και τα τρία αλχημικά στοιχεία…
Η ιδέα που επιχειρούμε να αποδώσουμε είναι αυτή της επιστροφής του ασώτου, από την διάνοια (χημεία) στην ενόραση (χυμεία). Δηλαδή του ανθρώπινου νου από την κατάσταση του άνθρακα ή εγκλωβισμού του στην ζωή των εμπαθών στοιχείων ή ενστίκτων του μη εαυτού που ερευνά η χημεία. Στην αναγνώριση της οξειδωτικής διορατικής ικανότητας που αποκτά μετέχοντας στην ομαδική ζωή της ψυχής ως χυμείας.
Η χυμεία έχοντας ως αντικείμενο την μελέτη των 4ων χυμών και των αντίστοιχων ψυχολογικών τύπων:
1. Της μαύρης χολής του σπλήνα και του μελαγχολικού τύπου της γης
2. Της κίτρινης χολής του παγκρέατος του χολερικού τύπου του πυρός
3. Του αιματώδη τύπου του αέρα
4. Του φλεγματικού τύπου του ύδατος
Ουσιαστικά περιγράφει την εξωτερική αστρολογία, όπου ο νους έκπληκτος και με διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον αντιλαμβάνεται την ομοιοπαθητική σχέση που συνδέει την αρχή της επιθυμίας με τα πρόσωπα και τα γεγονότα που εμπλέκεται η προσωπικότητα του... Ομιλούμε λοιπόν για την αναγνώριση της οξειδωτικής αρχής ή των καύσεων του οξυγόνου (την ζωτική αρχή της πρανα)
Η αλχημεία αντιστοιχώντας προς την εσωτερική αστρολογία, ξεκινά με την ανταπόκριση του νου στην κρούση της πνευματικής του Μονάδας δια της ονειρικής διδασκαλίας. Η επιβεβαίωση της οποίας στα καθημερινά συμβάντα είναι αυτή που δημιουργεί τον Υιό-Νου των Υδρογόνων... Τα υδρογόνα της πίστης-σοφίας στην συνέχεια οξειδώνονται εκ νέου δημιουργώντας το σταθερό εικοσάεδρο ή ύδωρ ενός ατομικού αστρικού/νοητικού φορέα. Το αποκαλούμενο Άζωτο
Ο άνθρακας-ένστικτο, το οξυγόνο-επιθυμία, το υδρογόνο-νους και το άζωτο-διαίσθηση είναι λοιπόν οι 4 απαραίτητοι όροι που αναλογώντας προς την λειτουργία των 3ων κατώτερων κέντρων που βρίσκουν διέξοδο στον λαιμό (o Άδης) όπου κατασταλάζει το άλας/άζωτο. Αποτελούν τους 4 όρους της ακολουθίας Fibonacci που οδηγούν στον τόπο του κρανίου όπου λαμβάνει χώρα η κατανόηση της ειμαρμένης, καθώς λαμβάνονται οι ακέραιες τιμές των πλευρών του ορθογωνίου πυθαγόρειου τριγώνου της πνευματικής μας ψυχολογίας. (Ειμαρμένη= η Πνευματική υποτείνουσα, Βούληση=ο Θυσιαζόμενος Νους της μηδενικής καθέτου, Πρόνοια= η φυσική μορφή-σφραγίδα που ταυτίζεται πλέον με την πνευματική υποτείνουσα).
Σχηματίζουμε λοιπόν τον αλχημικό τύπο που συνδέει τους 4 όρους:
(C*A)2+(2*H*O) 2=(H2+O2) 2
όπου C=άνθραξ, Α=άζωτο, Η=υδρογόνο, Ο=οξυγόνο
Η τρίτη ακτίνα εμφανίζεται πλέον με την μορφή του εννεαγράμματος δηλαδή του 3 υψωμένου στο τετράγωνο. .
(Το ορθογώνιο μετασχηματίζεται εύκολα σε τετράγωνο στην διάρκεια της πανσελήνου).
Οι όροι χρειάζεται να αναχθούν στην μορφή των όφεων του φωτός ή τετραγώνων
Η κρίση
Επειδή τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία… ξαφνικά βρήκαμε το πετρέλαιο και από τελευταίοι θα γίνουμε πρώτοι. Οι αρχαίοι μυθογράφοι ονοματίζουν τον θεό Πλούτωνα εκ του πλούτου που ευρίσκεται εγκλωβισμένος στην κόπρο και τα σπέρματα της γης. Παράλληλα όμως γνωστοποιούν ότι ο Πλούτων είναι ένας αδέκαστος δικαστής.
Η είσοδος της συνείδησης στο βασίλειο των νοητικών σπερμάτων του κάτω κόσμου, επέρχεται χάρις στην ένωση του αίματος με το σπέρμα. Ακολουθώντας την λογική της φύσης όπου οι γενετικές πληροφορίες ενός σπερματοζωαρίου και ενός ωαρίου θα προβληθούν στην οθόνη των γεγονότων του κόσμου της μορφής. Αντιλαμβανόμαστε ότι με την ενόραση οι πληροφορίες ενός σπερματοζωαρίου ή ενός εγώ της ψυχολογίας οδηγείται στο μεγάλο θυσιαστήριο του κρανίου δια του αίματος προκειμένου να υποστεί την οξειδωτική κρίση. Η μετάβαση επιτυγχάνεται χάρις στο άρμα της επινεφρίνης. (Η αδρεναλίνη, γνωστή και ως επινεφρίνη είναι σημαντική ορμόνη και νευροδιαβιβαστής νορεπινεφρίνη που παράγεται από τη μυελώδη μοίρα των επινεφριδίων)
Ο χριστιανικός νεοπλατωνισμός έκρυψε στην μυθολογία της σταύρωσης την πυθαγόρεια εξίσωση των τετραγώνων του φωτός. Την εξίσωση κατά την οποία η συνείδηση χάρις στον ενορατικό φωτισμό ταυτίζεται πλέον με τα γεγονότα που η ίδια δημιούργησε με την δράση της στον παρόντα χρόνο.
Όσοι παρακολουθούν το χυμικό θέμα της προσωκρατικής φιλοσοφίας ήδη θα έχουν αντιληφθεί την σχέση των αισθήσεων ή στοιχείων με την χρυσή ακολουθία fibonacci και το πυθαγόρειο θεώρημα. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι κάθε νέα αίσθηση προκύπτει από την προηγούμενη όπως οι όροι της χρυσής ακολουθίας : 1,1+1=2, 2+1=3,3+2=5,5+3=8… Θεωρώντας λοιπόν ως αρχικό όρο της αισθητηριακής πτωτικής ακολουθίας την ακοή-αιθέρα, λαμβάνουμε ως πρώτη ανάκλαση του την αφή-αέρα. Στην θεοσοφική συνέχεια αφή+ακοή = όραση, όραση+ακοή = γεύση, γεύση+όραση = οσμή.
Εδώ εφαρμόζοντας την μαθηματική ταυτότητα που υφίσταται ανάμεσα στους 4 όρους της ακολουθίας fibonacci που συνιστούν μια νοητική προσωπικότητα, προκύπτει η ενόραση της τριαδικής ψυχής. Αν α,β,γ,δ οι 4 όροι τότε ισχύει 2αδ=ββ-γγ. Πράγματι οι αριθμοί 1,2,3,5,8… συνδέονται με την σχέση εφόσον 1*5=3*3-2*2=5 ή 2*8=5*5-3*3=16. Την ταυτότητα παραλλαγμένη σε πυθαγόρεια τριάδα (C*A) 2+(2*H*O) 2=(H2+O2)2 την έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει
Στην ονειρική διδασκαλία μπορεί να βιωθεί η χρυσή ακολουθία: ακοής, (αφής, όρασης, γεύσης, οσμής). Ήτοι η ένωση αφής*οσμή = διαφορά των τετραγώνων της όρασης με την γεύση.
Στον πρώτο όρο της εξίσωσης το γινόμενο ή γάμος της αφής με την οσμή λαμβάνει χώρα όταν συνειδητοποιείται η ειμαρμένη. Τότε οσφραινόμαστε τα γεγονότα στο πετσί μας, καθώς αντιλαμβανόμαστε την… άδηλο αναπνοή του δέρματος, δια της οποίας εισχωρούν οι οι σκέψεις (πρανικές νοητικές εκπορεύσεις) από τον περιβάλλοντα χώρο…
Στον δεύτερο όρο της εξίσωσης η διαφορά των τετραγώνων όρασης, γεύσης αφορά την κρίση ή την φιλοσοφική ειδοποιό διαφορά, ανάμεσα σε αυτό που έχει βιωθεί από την όραση της προσωπικότητας και από την γεύση ή ενόραση.
Η γλωσσολογία, η αλχημεία και η χρυσή αναλογία…
Η χρυσή αναλογία ονομάζεται χρυσή, επειδή οδηγεί στην εναρμόνιση του ανεκδήλωτου πνεύματος με το υλικό πυρ, στο χρυσό φως των Βουδών της γης…
Οι όροι της χρυσής ακολουθίας Fibonacci, είναι τα αμαλγάματα του Υδραργύρου.
Η αλχημική πύρωση και απόσταξη, πρανα και απανα, αποτελούν το ανάλογο της πρόσθεσης των διαδοχικών όρων της χρυσής ακολουθίας.
4 διαδοχικοί όροι α,β,γ,δ της ακολουθίας αποδίδουν μια ικανοποιητική προσέγγιση της χρυσής τομής, επειδή συνιστούν μια προσωπικότητα για την οποία ισχύει το πυθαγόρειο θεώρημα, μεταξύ των τριών ψυχών: αδ, 2βγ, β^2+γ^2 που οδηγούνται στην πυθαγόρεια σταύρωση…
Το αρχαιόμετρο της γλώσσας μας πληροφορεί ότι το Χρ-έος είναι Χρ-υσός. Εννοώντας ότι η ηθική, δηλαδή η κατανόηση του καθήκοντος και των υπο(χρ)εώσεων δεν είναι άλλη από την χρυσή ειμαρμένη… Εξ άλλου πνεύμα=πνοή=πόνος, αέρας=θλίψη
Ο αήρ ή ροή δημιουργεί τον άπειρο ή αδιαπέραστο δακτύλιο της μορφικής δημιουργίας, ήτοι το νέφος των ηλεκτρονίων και του ηλεκτρισμού.
Ο ήλιος έχοντας απορρίψει το νέφος των σκέψεων ή ηλεκτρονίων αποτελεί το πρότυπο για την ανθρώπινη εξέλιξη. (βλ. ηλιακός άγγελος)
Η γλωσσολογία είναι η αλχημεία της μιας γλώσσας, που ξέπεσε σε πολλές… Οπότε η κατανόηση των ιστορικών μεταλλάξεων της, όπως και ο καβαλιστικός μαθηματικός δομισμός της αποτελούν οδούς για την αντίληψη των τριών κοσμικών πυρών (Χρη-Χρι-Χρυ) Χρήμα-Χριστός-Χρυσός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου