Η Ευρώπη γενικά και ιδιαιτέρως τα Βαλκάνια βρίθουν από κτισματα," που με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος ταχει ζώσει,"[.και εννοείται η Ελλάδα πρωτοστατει],καθώς και πέτρες με ιδιαίτερους συμβολισμούς..[στο τοπο μας ας πούμε,σε κάθε πέτρα που εκατσε ο Ορέστης να ξαποστάσει,κυνηγημένος απ τις Ερινύες,εχουμε κι ενα ιερό κι ενα θρυλο με πολλές προεκτάσεις..προχειρο παράδειγμα αυτο..]..εδω θα μιλήσουμε για τα γεφυρια..η βάση του μύθου κοινη,[φέρτε στό μυαλό σας την γνωστή Αρτα,αλλά και τήν οχι και τόσο γνωστη Τροιζήνα..στήν τελευταια υπάρχει πολυ υλικο για ερευνα..ταχει ολα.και πετρες γενικώς και διαολόπετρες ειδικώς και γεφύρια..ολα...].ο πρωτομάστορας λοιπον δεν μπορεί να στεριώσει το γεφύρι,απελπιζεται,υποφέρει,διακυβεύεται η υπόληψη κι η αξιωσύνη του και ταζει στους ουρανούς ,οτι του ζητηθεί να το δωσει, αν κάποιος από εκει επάνω τον βοηθησει...δυστυχως σε αυτες τις περιπτώσεις αυτός που βοηθάει ειναι ο εξ απο δω....κι εχουμε δύο εκδοχές στόν θρυλο..στήν πρώτη ζητάει, να στοιχειώσουν ανθρωπο..ο οποιος μάλιστα νά μην ειναι ορφανός[σημαντικός περιορισμός αυτός, στήν αρχαιότητα γιά τήν συμμετοχή κάποιου σε πολλες ιεροτελεστείες,βλέπουμε οτι κι ο εξ ευωνύμων,το απαιτεί..αλλά για τους δικούς του λόγους],αλλά κι οχι οποιος- οποιος.."μήν στοιχειώσετε ορφανό ,μή ξένο μήν διαβάτη,παρά τού πρωτομάστορα τήν ομορφη γυναίκα"..κι ετσι έχουμε πολλά γεφύρια στοιχειωμένα,που σε μιά επιφανειακή ανάλυση ,προερχεται η φήμη τους απ τήν δυσκολία που παρουσίαζε η περιοχή, η απ τήν τεχνικη υπέρβαση-γιά τα δεδομένα τής εποχής-"το θαύμα",πού εκαναν οι τεχνίτες...σε μιά πρώτη ανάγνωση..γιατί σε μια δευτερη πάμε μακριά..θυμηθείτε στό μεταξύ, τι λέει κι η γυναίκα τού πρωτομάστορα.."τρεις αδερφούλες ημασταν....η μια εχτισε τον Δούναβη,η αλλη τόν Εφράτη κι εγώ η ομορφότερη τής Αρτας το γεφύρι"....η λαογραφια ειναι μιά αστειρευτη πηγή πληροφοριών,αρκεί να ξέρεις ορθή ανάγνωση.....στο μεταξυ αυτό που θεωρείται γενικως,ο,τι δηλαδη έχτιζαν ζωντανον εναν ανθρωπο..δεν αληθευει..γινόταν κάτι χειρότερο..έχτιζαν τήν σκιά του ,ωστε ο εξ αποδώ να δεσμεύσει τήν ψυχή του...εκεί ειναι ολο το θέμα..στήν ψυχή..[τι λέει ο λαός;;"να προσέχεις τήν σκιά σου"-αν εχεις ,γιατί συμβαίνει κι αυτό..]... λοιπον το στοίχειωμα ,ειναι η πρώτη εκδοχή..κατά τήν δευτερη,ο διάβολος δίνει στόν πρωτομάστορα τόν θεμέλιο λίθο[μιά μαυρη πετρα..τήν διαολόπετρα...ειπαμε οι πέτρες εχουν τήν δική τους ιστορία,αλλά τό θέμα, υπερβαίνει τις αρχές καί τά ορια τού μπλογκ..τα αφήνουμε λοιπον αυτά γιά αλλους..]μέ αντάλαγμα τήν ψυχή του...ενα τετοιο γεφυρι, θεμελιωμένο σε διαολόπετρα,ειναι στήν Βουλγαρία ,το γεφύρι τού Αρδα...ολη εκει γυρω η περιοχη ειναι συνδεδεμένη με τόν Ορφέα.. δίπλα υπάρχει "η σπηλιά που βουίζει" και λένε πώς από εκεί κατέβηκε ο Ορφέας στόν Αδη..πρόκειται γιά σπήλαιο μέ σταλαγμίτες καί προιστορικά ευρήματα..επίσης εκει,υπάρχει κι ενα πέτρωμα που το λένε Ροντόπκα,ή λουλούδι του Ορφεα και δημιουργήθηκε κατά τόν θρύλο,από τά δάκρυα τού Ορφέα[προσπάθησα να βρώ φωτογραφία,αλλά δυστυχως δεν τα κατάφερα..είναι ενδιαφέρον ως θέαμα..]...λουλούδι του Ορφέα λένε οι Βουλγαροι κι ενα ενδημικό φυτό που φυτρώνει εκεί..αλλά λουλούδια του Ορφέα, λένε καί καποια μικρα γαλαζωπά μικρούλια , που υπάρχουν αφθονα στη περιοχή[υποθέτω πως θά ειναι αυτές οι μπλε καμπανούλες που εχουμε κι εμεις στά λιβάδια μας]..αυτα λένε φυτρωσαν απο το αιμα του..γιατι ο Ορφέας ηταν γαλαζοαίματος[οι Βουλγαροι το λένε ετσι;;],κι οπου εσταζε το γαλάζιο του αιμα,φύτρωνε και ενα γαλάζιο ανθάκι...στο μεταξύ το γεφύρι,στο κέντρο του, μέχρι πρόσφατα[δεκαετία του 90,μου εχουν πεί],είχε και μιά αλλη πέτρα-σφραγίδα..μιά πεντάλφα..ωραιο γεφύρι ετσι;;θεμελιωμενο σε διαολόπετρα και σφραγισμένο με πεντάλφα...πάντως σήμερα κάποιοι τήν εχουν απομακρύνει..δέν υπάρχει πιά...αυτά από εμένα..οι φωτογραφίες πιό κάτω και τό κείμενο πού τίς συνοδευει,από τόν
ΚΛΕΑΡΧΟ ΠΑΠΟΥΤΣΗhttp://klearchosguidetothegalaxy.blogspot.com
Υπάρχουν τρεις - τέσσερις ντουζίνες γεφύρια σε όλη την Ευρώπη, τα οποία έχουν το όνομα "Γεφύρι του Διαβόλου"... Κατά βάση είναι αψιδωτά, κατασκευασμένα από πέτρα, και αποτελούν σημαντικό τεχνολογικό επίτευγμα για την εποχή τους, έτσι ώστε να μην τα αποδίδει κανένας σε ανθρώπινο χέρι... Άλλοτε το παρατσούκλι προέρχεται από το δύσβατο της περιοχής. ή την δυσκολία κατασκευής του γεφυριού... Γενικά, πάντως οι αντίστοιχες δοξασίες συνδέονται με γιοφύρια τα οποία είναι εντυπωσιακά για κάποιο λόγο...
Το Дяволски мост (Ντιαβόλσκι μοστ - Το γεφύρι του Διαβόλου) βρίσκεται πάνω από τον ποταμό Άρδα κοντά στο χωριό Гълъбово (Γκαλάμποβο) στην νότια Βουλγαρία, γύρω στα δέκα χιλιόμετρα βορειο-δυτικά της πόλης Ардино (Αρντινό).
Το γεφύρι βρίσκεται σε υψόμετρο 420 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το μήκος του γεφυριού είναι 56 μέτρα και το πλάτος του 3,5 μέτρα. Το ύψος του στην κεντρική αψίδα φτάνει τα 11,50 μέτρα. Στις πλευρές του έχει στηθαίο ύψους 12 εκατοστών. Οι διαστάσεις των τριών αψίδων είναι 9 μέτρα, 18,20 μέτρα και 8,5 μέτρα. Έχει κτιστεί με τοπική πέτρα...
Από την στιγμή που κτίστηκε δεν έχει υποστεί καμιά μεταβολή ή βελτίωση και παραμένει στην θέση του σε πολύ καλή κατάσταση κάτι που οφείλεται στην εξαιρετική ποιότητα κατασκευής του, γεγονός που πιθανώς να του προσέδωσε και το όνομα του "Γεφύρι του Διαβόλου". Πάντως υπάρχουν καμιά ντουζίνα δοξασίες για το πως απέκτησε το όνομα αυτο. Μία δοξασία θέλει σε μια από τις πέτρες στο γεφύρι να υπάρχει η πατημασιά του Διαβόλου... Άλλη θέλει το γεφύρι να κτίστηκε στην σκιά μια νεαρής κοπέλας η οποία έφερνε φαγητό στον αρχιμάστορα και πολύ σύντομα πέθανε... Κατά μια άλλη παράδοση τις νύχτες στο γεφύρι συμβαίνουν τρομερά πράγματα γιατί το γεφύρι βρίσκεται μακριά από κατοικημένες περιοχές και ο θόρυβος του ποταμού καλύπτει τους φρικιαστικούς ήχους...
Αποτελεί μνημείο της αρχιτεκτονικής του 15ου αιώνα μ.Χ. και βρισκόταν στον δρόμο που ένωνε τις πεδιάδες της Θράκης με το Αιγαίο πέλαγος... Σύμφωνα με τους επιστήμονες το μονοπάτι αυτό υπήρχε από τους προϊστορικούς χρόνους, από την 5η χιλιετία π.Χ. και ξαναχρησιμοποιήθηκε κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους... Κατά κάποιους ειδικούς αποδίδεται στον Βούλγαρο αρχιμάστορα Димитър (Ντιμίταρ) από το χωριό Неделино (Νεντελίνο) και κατά αυτούς προσδιορίζεται η χρονολογία κτίσης του το 1515 με 1518. Άλλες θεωρίες θέλουν να έχει κτιστεί είτε τον 14ο είτε τον 17ο αιώνα. Πιθανότατα στην θέση αυτή να υπήρχε παλαιότερα Ρωμαϊκή γέφυρα. Στην περιοχή υπάρχει Θρακικό ιερό...
Λέγεται ότι σε μία από τις πέτρες της κεντρικής αψίδας είναι χαραγμένη η "Σφραγίδα του Σολομώντα" ή "Άστρο του Δαβίδ", αν και εγώ προσωπικά δεν κατάφερα να το βρω...
Η πρόσβαση στο γεφύρι, αν έχει καλό καιρό, γίνεται και με αυτοκίνητο, αλλά είναι ένας ιδιαίτερα δύσκολος και δύσβατος δρόμος... Από τις 24.02.1984 αποτελεί εθνικό μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Βουλγαρίας.....]
=
,
ΚΛΕΑΡΧΟ ΠΑΠΟΥΤΣΗhttp://klearchosguidetothegalaxy.blogspot.com
Υπάρχουν τρεις - τέσσερις ντουζίνες γεφύρια σε όλη την Ευρώπη, τα οποία έχουν το όνομα "Γεφύρι του Διαβόλου"... Κατά βάση είναι αψιδωτά, κατασκευασμένα από πέτρα, και αποτελούν σημαντικό τεχνολογικό επίτευγμα για την εποχή τους, έτσι ώστε να μην τα αποδίδει κανένας σε ανθρώπινο χέρι... Άλλοτε το παρατσούκλι προέρχεται από το δύσβατο της περιοχής. ή την δυσκολία κατασκευής του γεφυριού... Γενικά, πάντως οι αντίστοιχες δοξασίες συνδέονται με γιοφύρια τα οποία είναι εντυπωσιακά για κάποιο λόγο...
Το Дяволски мост (Ντιαβόλσκι μοστ - Το γεφύρι του Διαβόλου) βρίσκεται πάνω από τον ποταμό Άρδα κοντά στο χωριό Гълъбово (Γκαλάμποβο) στην νότια Βουλγαρία, γύρω στα δέκα χιλιόμετρα βορειο-δυτικά της πόλης Ардино (Αρντινό).
Το γεφύρι βρίσκεται σε υψόμετρο 420 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το μήκος του γεφυριού είναι 56 μέτρα και το πλάτος του 3,5 μέτρα. Το ύψος του στην κεντρική αψίδα φτάνει τα 11,50 μέτρα. Στις πλευρές του έχει στηθαίο ύψους 12 εκατοστών. Οι διαστάσεις των τριών αψίδων είναι 9 μέτρα, 18,20 μέτρα και 8,5 μέτρα. Έχει κτιστεί με τοπική πέτρα...
Από την στιγμή που κτίστηκε δεν έχει υποστεί καμιά μεταβολή ή βελτίωση και παραμένει στην θέση του σε πολύ καλή κατάσταση κάτι που οφείλεται στην εξαιρετική ποιότητα κατασκευής του, γεγονός που πιθανώς να του προσέδωσε και το όνομα του "Γεφύρι του Διαβόλου". Πάντως υπάρχουν καμιά ντουζίνα δοξασίες για το πως απέκτησε το όνομα αυτο. Μία δοξασία θέλει σε μια από τις πέτρες στο γεφύρι να υπάρχει η πατημασιά του Διαβόλου... Άλλη θέλει το γεφύρι να κτίστηκε στην σκιά μια νεαρής κοπέλας η οποία έφερνε φαγητό στον αρχιμάστορα και πολύ σύντομα πέθανε... Κατά μια άλλη παράδοση τις νύχτες στο γεφύρι συμβαίνουν τρομερά πράγματα γιατί το γεφύρι βρίσκεται μακριά από κατοικημένες περιοχές και ο θόρυβος του ποταμού καλύπτει τους φρικιαστικούς ήχους...
Αποτελεί μνημείο της αρχιτεκτονικής του 15ου αιώνα μ.Χ. και βρισκόταν στον δρόμο που ένωνε τις πεδιάδες της Θράκης με το Αιγαίο πέλαγος... Σύμφωνα με τους επιστήμονες το μονοπάτι αυτό υπήρχε από τους προϊστορικούς χρόνους, από την 5η χιλιετία π.Χ. και ξαναχρησιμοποιήθηκε κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους... Κατά κάποιους ειδικούς αποδίδεται στον Βούλγαρο αρχιμάστορα Димитър (Ντιμίταρ) από το χωριό Неделино (Νεντελίνο) και κατά αυτούς προσδιορίζεται η χρονολογία κτίσης του το 1515 με 1518. Άλλες θεωρίες θέλουν να έχει κτιστεί είτε τον 14ο είτε τον 17ο αιώνα. Πιθανότατα στην θέση αυτή να υπήρχε παλαιότερα Ρωμαϊκή γέφυρα. Στην περιοχή υπάρχει Θρακικό ιερό...
Λέγεται ότι σε μία από τις πέτρες της κεντρικής αψίδας είναι χαραγμένη η "Σφραγίδα του Σολομώντα" ή "Άστρο του Δαβίδ", αν και εγώ προσωπικά δεν κατάφερα να το βρω...
Η πρόσβαση στο γεφύρι, αν έχει καλό καιρό, γίνεται και με αυτοκίνητο, αλλά είναι ένας ιδιαίτερα δύσκολος και δύσβατος δρόμος... Από τις 24.02.1984 αποτελεί εθνικό μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Βουλγαρίας.....]
=
,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου