Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΤΑ...[Μέρος Ζ΄]

Καί κλείνουμε και αυτήν τήν ενότητα με μιά αναφορά σε κάποιες από τις πάμπολλες εκφράσεις-εκφάνσεις του επτά στόν κοσμο μας......είναι ενα μικρο κομμάτι απο εργασία του Στρατηγού  ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ και από το προσωπικό μου αρχείο....

......7 Τό έπτάφθογγον (άρχ. μουσ.) Ό Πυθαγόρει­ος Νικόμαχος ό Γέρασηνός στό αρμονικό βιβλίο του γράφει δτι ό Τέρπανδρος τις ονομασίες των θέσε­ων των επτά φθόγγων, της έπτάχορδης φόρμιγγας, πού ό ίδιος εφεύρε, τίς αφιέρωσε στους επτά πλανήτες, έτσι: 1) υπάτη στή Σελήνη, 2) παρυπάτη στό Δία, 3) λι-χανός ή ύπατων διάτονος στον Ερμή, 4) μέση στον Ήλιο, 5) παραμέση στάν "Αρη, 6) παρανήτη στην Αφροδίτη καί 7) νήτη στον Κρόνο. Τήν ίδια αφιέ­ρωση των ήχων τους, έκαναν καί οί Πέρσες μουσι­κοί μιμούμενοι τους Έλληνες.

/ Τά επτά θαύματα τοΰ αρχαίου κόσμου (κατά τόν « Ά ντίπατρον τόν Σιδώνίον», έπιγραμματοποιό τοϋ 2ου α'ί. π.Χ.): 1) Οί Κρεμαστοί Κήποι τής Βα­βυλώνας, τους οποίους έκτισε ή θρυλική βασίλισσα Σεμίραμις καί κατ' άλλη εκδοχή δ βασιλιάς Να-βαυχοόονόσορας ό Β'. "Ονομάστηκαν έτσι γιατί βρί­σκονταν επάνω σέ υπερυψωμένους αναβαθμούς καί αρδεύονταν μέ αντλίες άπό τόν Ευφράτη ποταμό. 2) Τό Μαυσωλείο τής Αλικαρνασσού, τάφος τοϋ βασιλιά τής Καρίας Μαυσώλου, πού ιδρύθηκε άπό τή γυναίκα του Αρτεμισία Β', τό 352 π.Χ., επάνω σέ υψηλή βάση· είχε 36 κίονες καί στεγαζόταν μέ τερά­στια πυραμίδα μέ άγαλμα τοΰ Μαυσώλου. 3) ΟΊ Πυ­ραμίδες τής Αιγύπτου καί Ιδιαίτερα αυτές πού βρί­σκονται στην κοιλάδα τοΰ Νείλου, κοντά στή Μέμ-φιδα, άπό τίς όποιες οί σπουδαιότερες είναι οί τρεις μεγάλες πυραμίδες, τοϋ Χέοπα (ύψους 138 μ.), τοϋ Χεφρίνου καί τοϋ Μυκερίνου στην Γκίζα. Είναι τό μόνο άπό τά θαύματα πού σώζεται μέχρι σήμερα. 4) Τό άγαλμα τοϋ "Ολυμπίου Διός στην Όλυμπία. Είχε νψος πάνω άπό 9 μέτρα καί ήταν χρυσελεφάντινο καί απεικόνιζε τό θεό καθιστό στό θρόνο του νά κρατά τή Νίκη στό δεξί του χέρι καί τό σκήπτρο στό αριστερό του. Κατασκευάστηκε άπό τό Φειδία τό 430 π.Χ. καί καταστράφηκε τόν 5 αϊ. άπό εμπρησμό τοϋ ναοΰ επί Θεοδοσίου Β'. 5)Ό Ναός τής "Αρτεμης στην "Εφεσο, μαρμάρινος ναός μήκους 129 μ. καί πλάτους 66 μ., περίπτερος άπό 127 κίονες, ιωνικού ρυθμού, ύψους 20 μέτρων. Κτίστηκε τό 550 π.Χ. άπό τό βασιλιά τής Λυδίας Κροίσο καί ανοικοδομήθη­κε τό 356 π.Χ. Καταστράφηκε άπό τους Σκύθες τό 263 π.Χ. 6) Ό Φάρος τής Αλεξάνδρειας, ύψους 135μ., ολό­κληρος άπό μάρμαρο· ιδρύθηκε τό 285 π.Χ. άπό τόν Πτολεμαίο τό Φιλάδελφο τής Αιγύπτου επάνω σέ μιά νησίδα, στό Φάρο, μπροστά στό λιμένα τής Αλε­ξάνδρειας. 7)Ό Κολοσσός τής Ρόδου, τεράστιο άγαλ­μα τοΰ Απόλλωνα άπό μπρούντζο ενισχυμένο μέ σίδερο, ύψους 30 μέτρων. Στήθηκε στην είσοδο τοϋ λιμένα τής Ρόδου, σέ ανάμνηση τής άρσης τής πο-

λιορκίας (305-304 π.Χ.) άπό τό Δημήτριο τόν Πο­λιορκητή. Φιλοτεχνήθηκε τό 292-280 π.Χ. καί κρη-μνίστηκε άπό σεισμό τό 225 π.Χ,

7 ΟΊ 7 εχθροί τής μνήμης, οί όποιοι καταστρέ­φουν τήν ακριβή αναπαράσταση σκηνών άπό τό πα­ρελθόν καί διαστρεβλώνουν τά γεγονότα, σύμφω­να μέ τή θεωρία τοΰ φιλοσόφου Ινδού Σανκάρα: ή φαντασία - ή απροσεξία - ή οκνηρία - ή κουφότητα - ή γοητεία των αναλογιών - ή εσφαλμένη κρίση - οί μάταιες λύπες.

Ή φαντασία είναι μιά αίσθηση δημιουργική αμφί­βολης αξίας, γιατί υποδουλώνει τόν άνθρωπο, ώστε νά δέχεται εντυπώσεις, οί όποιες διαμορφώνονται ανάλογα μέ τήν επιθυμία, μέ αποτέλεσμα νά κυ­ριαρχεί τό ψεύδος αντί τής αλήθειας.

Ή απροσεξία είναι ή αιτία ώστε ορισμένα γεγο­νότα ή παραστάσεις νά μήν καταγράφονται στή μνή­μη.

Ή οκνηρία συντελεί στην απόδοση εικόνων ασθενών, οί όποιες, λόγω τής μή σωστής αποτύπω­σης στή μνήμη, διαλύονται μέ τήν πάροδο τοΰ χρό­νου.

Ή κουφότητα, αποτελεί έναν άλλο εχθρό τής μνή­μης, γιατί μέ τήν ακρισία ή ελαφρότητα πού εξετά­ζονται ορισμένα γεγονότα ή καταστάσεις δημιουρ­γεί σκοτεινά σημεία στή μνήμη πού σβήνουν γρήγο­ρα καί δέν φωτίζουν τόν εγκέφαλο.

Ή γοητεία των αναλογιών δημιουργεί πλάνη, γιατί ή προσοχή στρέφεται προς ορισμένα σημεία δευτερεύουσας σημασίας, χωρίς νά λαμβάνεται υπό­ψη ή ουσία τών γεγονότων.

Ή εσφαλμένη κρίση συνήθως στερείται λογικής καί δέν επιτρέπει τή λεπτομερή εξέταση τών γεγο­νότων, άλλα στρέφεται προς μιά μορφή τους με λαν­θασμένο αποτέλεσμα, χωρίς νά επιτρέπει τήν ολο­κληρωτική αφομοίωση τών παραστάσεων. Γενικά, ή έλλειψη κρίσης προέρχεται άπό υπερβολική έπαρ­ση συνδυασμένη μέ «Οκνηρία πνεύματος».

Οί μάταιες λύπες νεκρώνουν τή μνήμη, γιατί πα­ρουσιάζονται υπό τή μορφή τύψεων συνείδησης, δέν βοηθούν τόν άνθρωπο νά αύτοσυγκεντρώνεται καί νά αντεπεξέρχεται στον καθημερινό αγώνα τής ζωής καί τοϋ απορροφούν όλη τή φωτεινότητα του.

7 Τά επτά Μυστήρια τής Όρθόδοξης Εκκλη­σίας; τό Βάπτισμα - τό Χρίσμα - ή Ευχαριστία - ή Μετάνοια - ή Ίερωσύνη - ό Γάμος - τό Εύχέλαιο. Τό βάπτισμα αναγεννά τόν άνθρωπο πνευματικώς, για­τί απαλλάσσεται άπό τό προπατορικό αμάρτημα καί δλα τά προσωπικά του αμαρτήματα μέχρι τής στιγμής εκείνης καί γίνεται μέλος τοΰ μυστικοΰ σώματος

τοϋ Κυρίου. Τό Χρίσμα αναπτύσσει τήν πνευματι­κή ζωή τοΰ άνθρωπου καί ό πιστός παίρνει τά χα­ρίσματα τοΰ Αγίου Πνεύματος. Ή θεία Ευχαριστία (μετάληψη) τρέφει καί ζωογονεί τή ζωή, γιατί μέ αυτήν ό πιστός μεταλαμβάνει τό ίδιο τό σώμα καί τό αίμα τοΰ Κυρίου «εις άφεσιν αμαρτιών καί ζωήν αιώνων». Ή ασθένεια τής ψυχής καί ή αμαρτία θε­ραπεύονται μέ τή Μετάνοια (εξομολόγηση). Οί σω­ματικές νόσοι θεραπεύονται διά τοΰ Εύχελαίου. Μέ τήν Ίερωσύνη (χειροτονία) αναδεικνύονται οί λει­τουργοί τής Εκκλησίας (επίσκοποι, πρεσβύτεροι, διάκονοι), οί όποιοι είναι απαραίτητοι γιά τήν'δι-οίκηση τής κοινωνίας τών πιστών. Ό Γάμος, μέ τόν όποιο πραγματοποιείται ή διατήρηση τής κοινω­νίας, είναι μέγα μυστήριο καί με τήν τέλεση του χο­ρηγείται ή χάρη τοΰ Αγίου Πνεύματος, μέ τό όποιο ή ένωση ψυχική καί σωματική άνδρα καί γυναίκας αγιάζεται Ίσοβίως. Καί στή Δυτική Εκκλησία τά μυ­στήρια είναι επίσης επτά, αλλά μέ μερικές διαφο­ρές. Τά μυστήρια διακρίνονται σέ επαναλαμβανό­μενα (θεία Ευχαριστία, Μετάνοια, Γάμος καί Εύχέ­λαιο) καί μή επαναλαμβανόμενα (Βάπτισμα, Χρίσμα, Ίερωσύνη).

7 Τά επτά μέρη πού είναι χωρισμένα τά κείμε­να στον Ιουδαϊσμό, γιά τίς γιορταστικές εκδηλώ­σεις στίς γιορτές καί στίς νηστείες καί πού προορί­ζονται γιά τίς γιορτές τοϋ Σαββάτου: α) Προκα­ταρτικές ευχές καί προσευχές (μέ εδάφια γιά θυσίες καί τή λατρεία τοϋ Ναού), β) Απαγγελία ψαλμών καί βιβλικών προσευχών, γ) Τό Σεμά καί οί ευχές του (αρχή τοϋ τυπικοϋ τής λατρείας), δ) Προσευχή (Ιείί1ΐ3) μέ τήν αυστηρή σημασία τής παράκλησης, ε) Εξομολόγηση καί ικεσίες (οΐΐϊηιιπι), στ) Ανάγνω­ση τών γραφών, ζ) Κλείσιμο τής λατρείας.

7 Οί επτά φορές πού βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ό Σύρος στρατηγός Νααμάν καί θεραπεύτηκε άπό τή λέπρα (Δ' Βασιλειών, Ε', 1-14).

7 Οί επτά μήνες πού έμεινε ή κιβωτός τοΰ Κυ­ρίου στή γή τών Φιλισταίων, πού είχε κυριευτεί άπό αυτούς μετά άπό τήν ήττα τών Ισραηλιτών (Σα­μουήλ ή Βασιλειών Α', ΣΤ', 1).

7 Οί επτά κύριοι τίτλοι μέ τους οποίους θά ονο­μαζόταν ό Μεσσίας, σύμφωνα

τή δοξασία τών Εβραίων τής Παλαιάς Διαθήκης: Υίός τοϋ άνθοώ-που - Χριστός - Εκλεκτός - Υίός τοϋ Δαβίδ - Χρι­στός τοϋ Κυρίου - Δίκαιος κριτής - "Άρχων ειρήνης, καθώς καί μέ άλλους τίτλους.

7 Τά επτά δαιμόνια πού ό Ίησοΰς έβγαλε άπό τή Μαρία τή Μαγδαληνή (Μάρκ. ΙΣΤ' ,9).

7 Οί επτά λυχνίες πού άναψε ό Ααρών κατά

τόν_έγκαινιασμό τοϋ θυσιαστηρίου (Αριθμ. Η' ,3). / Ή επί επτά ήμερες πολιορκία της Ίεριχοϋς άπό τόν Ίησοϋ τοϋ Ναυή, κατά τίς όποιες οί Ιου­δαίοι, μαζί με επτά ιερείς καί υπό τους ήχους επτά κεράτινων σαλπίγγων, περιέφεραν τήν Κιβωτό της Διαθήκης γύρω άπό τά τείχη· τήν έβδομη ήμερα, ή περιφορά έγινε επτά φορές καί τότε τά τείχη κατέπεσαν καί ή πόλη κυριεύτηκε καί καταστράφηκε (Ιησούς τοΰ Ναυή ΣΤ', 1 -21). Τό γκρέμισμα των τειχών τής Ίεριχοϋς προεικονίζει τό σάλπισμα των αγγέλων (στην Αποκάλυψη τοϋ Ιωάννη) τήν τελευταία ήμε­ρα πού θά κρίνει ό Κύριος καί θά καταστρέψει τόν κόσμο τοϋ Σατανά, τόν κόσμο τόν γεμάτο κακότηχα (Υοιιη§ Οοη Κϊπι).

7 Οί επτά ήμερες πού νήστεψαν οί κάτοικοι τής Ίαβείς - γαλαάδ μετά τήν ταφή τοϋ Σαούλ που σκό­τωσαν οί Φιλισταϊοι (Σαμουήλ Α' ή Βασιλειών Α'. ΛΑ' 11-13).

7 Ή έμμηνος ρύση, συμβαίνει άνά 4 χ 7 = 28 ήμε­ρες καί πρέπει νά σχετίζεται μέ τή Σελήνη κατά έναν απόκρυφο τρόπο (τέσσερις φάσεις τής Σελήνης άπό επτά ήμερες ή καθεμιά).

7 Οί επτά αφηρημένες αρχές ύπαρξης γνωστές ώςΤάτβα(Ινδουισμός): Άκάσα- Βαγιού-Τέτζας -"Απας - Πρίτχβι - "Αντί (μονάδα, ένα ή άτομο) -Ανουπαντάκα (αυθύπαρκτος, μή γεννημένος άπό γονείς). ΟΊ πέντε πρώτες είναι εξωτερικές καί αντι­στοιχούν στίς πέντε αισθήσεις τοϋ ανθρώπου (ακοή, αφή, δράση, γεύση, οσμή) καί αναφέρονται στά αρχέ­γονα στοιχεία: αιθέρας - αέρας - πϋρ - ύδωρ - γη. ΟΊ δύο τελευταίες είναι άγνωστες ακόμα.

7 Οί επτά κυριότεροι φιλόσοφοι, πού διατύ­πωσαν, κατά την αρχαιότητα, Νόμους μουσικής: Πυ­θαγόρας - Πλάτων - Αριστοτέλης - Ευκλείδης - Άλύ-πιος- Άριστόξενος - Πτολεμαίος.

7 ΟΊ επτά κύριοι υμνωδοί τής πρώτης περιόδου τής βυζαντινής μουσικής: Διονύσιος Αρεοπαγίτης (1ος αϊ.) - Ιερόθεος (επίσκοπος Αθηνών, 1ος αι.) -Πολύκαρπος (επίσκοπος Σμύρνης 2ος οί) - Κλή-μης ό Αλεξανδρεύς (αρχές τοϋ 3ου αϊ.) - Ώριγένης (τέλος 2ου μέ μέσα τοΰ 3ου αϊ.) - Γρηγόριος (επί­σκοπος Νεοκαισαρείας 2ος αϊ.) - 'Αμφιλόχιος Ικο­νίου (4ος αι.).

7 01 επτά γνώμονες (ή κλειδιά) τής μουσικής, δσοι είναι δηλαδή καί οί φθόγγοι, οί οποίοι, δμως, περιορίσθηκαν σέ τρεις (ντό, σόλ, φά) καί απλο­ποίησαν ακόμη περισσότερο τή μουσική γραφή καί διευκόλυναν τήν ανάγνωση της.

7 ΟΊ επτά λύχνοι τής χρυσής λυχνίας, πού κοσμούσε  | τή σκηνή τοϋ Μωϋσή (Έξοδ., ΚΕ' 30-37).

7 Οί επτά θεοί τής Τύχης, πού αποτελούσαν μιά ομάδα Ιαπωνικών θεοτήτων καί οί όποιες σχετίζο­νταν μέ τήν ευτυχία καί τήν καλή τύχη: ό Μπισαμόν - δ Έμπίσου - ό Νταϊκόκου -ό Τζουροτζίν - ό Χο-τέι - ό Φουκουροκούτζου - ή (θηλυκή θεότητα) Μπε-ντέν.

7 Ή χαμηλή συχνότητα των 7 κύκλων άνά δευ­τερόλεπτο (ύπόηχοι), ή οποία κατευθυνόμενη άπό κατάλληλη μηχανή, σάν αυτές πού κατασκεύασε ό Γκαβρώ καί οί συνεργάτες του, προς ένα ορισμένο σημείο, μπορεί νά καταστρέψει καί νά διαλύσει ολό­κληρη πολυκατοικία (ΕνΙΙ \ν3ΐ5οη:«Ύπεο<ριίσί?»).

7 Οί επτά ασσυριακές πλάκες, οί όποιες περιέ­χουν τό Βαβυλωνιακό Έπος περί δημιουργίας τοϋ κόσιιου, σέ σφηνοειδή γραφή.

/ Ή επί επτά ήμερες εορτή πού έκανε ό Σολο-μώντας κατά τά εγκαίνια τοϋ ναού πού έκτισε ό ίδιος (Παοαλειπ. Β',Ζ',8).

7 Οί επτά πλεξίδες (πλόκαμοι) τής κεφαλής τοϋ

Σαμψών (Κριταί ΙΣΤ' ,13-14).

7 Οί επτά ήμερες πού διάρκεσε τό συμπόσιο τοΰ γάμου τοϋ Σαμψών καί πού τίς επτά αυτές ήμερες ή γυναίκα του έκλαιε γιά νά τής φανερώσει τό αίνιγ­μα (τό μέλι πού έφαγε άπό μελίσσι στό κρανίο λιο­νταριού) (Κριταί ΙΔ'. 17-20).

7 Οί επτά ήμερες τής εορτής τών άζύμων στό Ισραήλ κατά τίς ήμερες τοϋ Πάσχα (Έσδρας, Α', 17). 7 Οί επτά γιοι καί οί επτά θυγατέρες τής Νιό­βης, (κόρης τοϋ βασιλιά τής Φρυγίας Ταντάλου καί τής Διώνης ή Δίας καί συζύγου τοΰ Θηβαίου Αμφίω-να): Ίσμηνός - Σίπυλος - Φαίδιμος - Τάνταλος - Άγή-νωρ - Δαμασίχθων - Εΰπίνητος- καί Έθοδαία ή Μαΐρα - Κλεοδόξα - 'Αστυόχη - Φθία - Πελοπία -Ώγυγία - Αστυκράτειρα('Απολλ. Γ' ,45 κ.ε. καί Όβίδ. Μεταμ. ΣΤ', 182-183). Τους γιους τόξευσε ό Απόλ­λωνας καί τίς θυγατέρες ή Άρτεμη (έλληνικ. μυ-θολΛ

/ Οί επτά Πλειάδες, θυγατέρες τοΰ Άτλαντα καί τής Πληϊόνης (θυγατέρας τοϋ Ωκεανού) καί αδελφές τών επτά Ύάδων: Μερόπη-Μαΐα-Ταϋγέ-τη- "Ηλέκτρα - Κελαινώ - Αλκυόνη - Στερόπη. Τά ονόματα τους δόθηκαν στην κεφαλή τοϋ ομώνυμου αστερισμού τοΰ Ταύρου στά επτά ορατά μέ γυμνό μάτι αστέρια.

7 Οί επτά τραγικοί ποιητές μέ τήν ονομασία «Πλειάς», δπως αναφέρονται στον άλεξανδρεωτικό κώδικα καί οί όποιοι άκμασαν στην Αλεξάνδρεια τό 284 π.Χ.: Λυκόφρων ό Χαλκιδεύς - Αλέξανδρος ό Αιτωλός - Σωσιφάνης ό Συρακόσιος - Σωσίθεος δ Άλεξανδρεύς (άπό τήν τρωική Αλεξάνδρεια) -Διονυσιάδης από τήν Ταρσό - Όμηρος ό Βυζάντιος - Φιλίσκος ό Κερκυραίος.

7 Οί επτά βαθμοί ιερέως: Ύποδιάκονος - Ιε­ροδιάκονος - Ιερομόναχος (ιερέας) - Αρχιμανδρί­της (Πνευματικός) - Δεσπότης - Μητροπολίτης - Πα-τριάοχης.

7 Οί επτά όροφοι, πού είχε ό Πύργος τής πόλης Βορσίππα στή Μεσοποταμία, καθένας άπό τους οποίους ήταν αφιερωμένος σέ μιά άπό τίς μεγαλύ­τερες θεότητες.

7 Τά επτά τείχη πού περιέβαλλαν τά Έκβάτα-να.

7 Τά επτά δωμάτια τοϋ Πύργου τής Βαβέλ. 7 ΟΊ επτά κυριότεροι ουράνιοι κόσμοι πού συν­δέονταν μέ τά επτά γνωστά, κατά τήν αρχαιότητα, μέταλλα: Ήλιος (χρυσός) - Σελήνη (άργυρος) - Δίας (κασσίτερος) - Αφροδίτη (χαλκός) - Κρόνος (μό­λυβδος) - Άρης (σίδηρος) - Έρμης (υδράργυρος). 7 Οί επτά ουρανοί, τά επτά ουράνια πνεύματα καί οί επτά πίνακες τής μοίρας τών ανθρώπων (δο­ξασίες τών αρχαίων ανατολικών λαών).

7 Οί επτά διακλαδώσεις τοϋ θεού Νείλου καί οί επτά βραχίονες ή στόμια τών εκβολών τοϋ Δέλτα τοΰ Νείλου- γι' αυτό καί οί Έλληνες τοϋ έδωσαν τήν προσωνυμία «Έπτάρρονς».

7 Οί επτά ήμερες τοϋ Πάσχα τών Εβραίων. 7 Τά επτά χρόνια πού διαρκούσε τό «Σαββατι-κό έτος» καί τά επτά τέτοια έτη πού αποτελούσαν τό Ιωβηλαίο στην εβραϊκή θρησκεία, τό όποιο πα-νηγυριζόταν γιά επτά εβδομάδες καί χαρίζονταν τά χρέη καί απελευθερώνονταν οί δοΰλοι.

7 Οί επτά φορές πού συγχωρούνταν τά αμαρ­τήματα καί στό έπταπλάσιο ό κλέπτης αποζημίωνε αυτόν πού έκλεβε (εβραϊκή θρησκεία).

7 Οί επτά αγέλες τών βοδιών τοΰ Απόλλωνα (Όμηρου Ίλ.).

7 Ό έπτάπηχος ανδριάντας πού αφιέρωσαν οί Αιγύπτιοι στό θεό.

σέ όοισμένα άτομα. 7 Οί επτά «Καθολικαί Έπιστολαί» πού γρά­φηκαν από θεόπνευστους καί ευσεβείς ανθρώπους: ή πρώτη από τόν άδελφόθεο Ιάκωβο, οί δυό, στή συ­νέχεια, από τόν Απόστολο Πέτρο, οί τρεις από τόν Ευαγγελιστή Ιωάννη καί ή έβδομη από τόν Ιούδα, αδελφό τοϋ άδελφόθεου Ιακώβου. Οί επιστολές αυτές ονομάστηκαν Καθολικές, πιθανώς, γιατί απευ­θύνονται σέ όλους τους πιστούς, είτε αυτοί είναι Ιουδαίοι Χριστιανοί, είτε Χριστιανοί τής διασποράς, εϊτε άλλοι Χριστιανοί, Ιουδαίοι καί Εθνικοί. / Οί επτά διάκονοι, οί οποίοι εκλέχτηκαν από τους πιστούς έπειτα άπό υπόδειξη τών 12 Απο­στόλων γιά τή διακονία τών χηρών τών «Ελληνι­στών» Εβραίων Χριστιανών: Στέφανος - Φίλιππος - Πρόχορος - Νικάνορας - Τίμωνας - Παρμένος - Νι­κόλαος (Πράξεις τών Αποστόλων ΣΤ', 5). / Τα διάφορα κανονικά ιδανικά έπτάγωνα τοϋ αρχαίου ελληνικού χώρου τών οποίων οί κορυφές κείνται σέ αρχαία ιερά στην Ελλάδα καί στον Αίγαι-ακό χώρο (Λεπτομέρειες στό βιβλίο τοϋ Θεοφάνη Μανιά: «"Αγνωστα μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων»). ι Τά επτά "Αμσα Σπάντ τής περσικής λατρείας (Ζωροαστρισμός): Όρμούδ (ή πηγή τής ζωής) - Μπά-μα (ο βασιλιάς αυτού τοϋ κόσμου) - Αρντιβιχίστ (ό δημιουργός τοϋ πυρός) - Ζαριβέ (ό δημιουργός τών μετάλλων) -Σιπενταμίντ (βασίλισσα τής γής) - Κορ-ντάντ (ό κυβερνήτης τών καιρών καί τών εποχών) -Μπουρντάντ (ό κυβερνήτης τοΰ φυσικού βασιλεί­ου). Τά "Αμσα Σπάντ (αγαθά πνεύματα) είναι οί προ­σωποποιήσεις τής ζωής, τής δικαιοσύνης, τής σκέψης, τής ευσέβειας καί τής ταπεινοφροσύνης, τής αθα­νασίας, τής γής, τοϋ πυρός, τών υδάτων, τών με­τάλλων καί τών φυτών. / Τά επτά ντέβα τοϋ Ινδουισμού, πού είναι τά μεγάλα κακά πνεύματα (διάβολοι), καθώς καί τά 27 , μικοά ντέβα, επίσης κακά πνεύματα. / Ό αριθμός 7 στή σανσκριτική τών αρχαίων Ινδών περιλαμβάνει πολλές ομάδες: 7 σοφοί (Ρίσι) - 7 κόσμοι (Λόκα) - 7 κοινωνικές τάξεις (Κούλα) -7 πολιτείες (Πάρα) - 7 ιερά νησιά (Ντβίπα) - 7 άγιες θάλασσες (Σαμμούντρα) - 7 έρημοι ('Αράνια) - 7 ανθρώπινες αρχές (Πάρνα) - 7 άγια δέντρα (Βρούκ-σα). / Τό μυστικό καί άπρόφερτο όνομα τοϋ Θεού πού αποτελείται άπό επτά φωνήεντα (ΙΕΗΩΟΥΑ) πού λέγονται μέ μιά ανάσα (τό όνομα τοϋ Ίεχωβά τών Εβραίων σύμφωνα μέ τους Κοπτικούς Γνω­στικούς). 7 Ό αριθμός 7 στην Αγία Γραφή συμβολίζει τήν ολότητα, τήν πληρότητα, τά άπειρα χαρίσματα καί τίς άπειρες δωρεές τοϋ Αγίου Πνεύματος. / Οί επτά νέοι καί οί επτά νέες πού έστελναν οί Αθηναίοι στό Μίνωα στην Κρήτη ώς φόρο σέ ανθρώ­πινο είδος, έκτος άπό τους άλλους φόρους καί πού τους παρέδιδαν στό Μινώταυρο (στην πραγματι­κότητα νά υπηρετούν τό λαβύρινθο καί πού έπρεπε νά θυσιάζονταν). 7 Τά επτά λιοντάρια πού ήταν μέσα στό λάκκο όπου γιά έξι ήμερες έβαλαν οί Βαβυλώνιοι τό Δα­νιήλ νά τόν κατασπαράξουν, άλλα αυτά δέν τόν πεί­ραξαν (Δανιήλ, Βήλ καί Δράκων, 28-32). 7 Τά επτά πάθη τής ψυχής: αλαζονεία - φιλαρ­γυρία - φιλοδοξία - φιλονικία - απιστία - βασκανία ηδονή (Μακκαβ. Δ', Α' ,20 - 26).

Ή έβδομη ήμερα πού οί αρχαίοι Έλληνες έδι­ναν τό όνομα στά νεογέννητα. Κάθε έβδομη ήμερα κά­θε μήνα, οί Σπαρτιάτες θυσίαζαν στον Απόλλωνα, 7 Οί επτά πύλες τών Θηβών τής Βοιωτίας. 7 «Έπταφαείς» ήταν κατά τους ορφικούς οί ζώνες φωτός.

/ Ή έπτάπυλη κλίμακα: ονομασία τής κλίμα­κας στην αρχαιότητα πού συμβόλιζε τήν άνοδο τής ψυχής διαμέσου τών πλανητικών σφαιρών.

7 Οί επτά μήνες πού έμεινε ο Ευρυσθέας στην κοιλιά τής μητέρας του Νικίππης (κόρης τοΰ Πέλο­πα καί συζύγου τοϋ Σθενέλου γιου τοϋ Περσέα καί τής Ανδρομέδας), τήν κύηση τής οποίας διέκοψε ή Ήρα καί τήν έκανε νά γεννήσει ποόωρα (έλλην. αυ-θολ.).

/ Τά επτά παιδιά πού γέννησε ή Ανδρομέδα μέ τόν Περσέα: Πέρσης (γενάρχης τών Περσών) - Αλκαίος - Σθένελος - Έλειος - Μνήστωρ - Ήλεκτρύων - Γορ-γοφόνης (έλλην. μυθολ.).

ι Οί επτά αίθουσες τοΰ άλλου κόσμου, δπου με­ταβαίνουν οί ψυχές μετά τό θάνατο, ανάλογα μέ τίς πράξεις τους στή γή (στην έβδομη αίθουσα, ό Σά Όσιρις κάθεται σέ θρόνο άπό χρυσάφι) (Αρχαίος αιγυπτιακός μϋθος).

/ Οί επτά λόφοι επάνω στους όποιους κτίστη­κε ή αρχαία Ρώμη: Καπιτωλίνος (ύψ. 59 μ.) - Κυρη-νάλιος (ΰψ. 47 μ.) - Βιμινάλιος (ύψ. 48 μ.) - Καίλιος (ΰψ. 48 μ.) - Έσκουϊλίνος (ύψ. 31 μ.) - Παλατινός (ύψ. 51 μ.) - Άβεντίνος (ύψ. 45 μ.) Άπό τους επτά αυτούς λόφους, ή πόλη ονομάστηκε έπτάλοφος.

/ Οί επτά λόφοι επάνω στους όποιους κτίστη­κε ή βασιλίδα τών πόλεων, ή Κωνσταντινούπολη: ό λόφος επάνω στον οποίο ήταν κτισμένη ή ακρόπο­λη τοΰ Βυζαντίου καί οί εκκλησίες τής Αγίας Σοφίας καί τής Άγιας Ειρήνης - ό λόφος τοΰ Ρογιιγπ τοΰ Κωνσταντίνου καί τής Κεκαυμένης Στήλης - ό λό­φος τής κινστέρνας τοϋ Νυμφαίου καί τοΰ Καπι­τωλίου - ό λόφος επάνω στον όποιο ήταν κτισμένος ό ναός τών Αγίων Αποστόλων - ό λόφος πού ήταν ή κιστέρνα Βώνου - ό λόφος δπου βρίσκεται ή πε­ρίφημη μονή πού μεταβλήθηκε σέ τέμενος άπό τους Τούρκους καί φέρει τό όνομα Καχριέ Τζαμί - ό λό­φος πού ήταν ό φόρος τοΰ Αρκαδίου καί ή στήλη τοϋ Αυτοκράτορα.

/ Οί «επτά επί Θήβας», ήτοι οί επτά ήρωες οί οποίοι έκστράτευσαν κατά τών Θηβών τής Βοιω­τίας γιά νά αποκαταστήσουν τόν Πολυνείκη στην εξουσία τήν όποια δέν παραχωρούσε σ' αυτόν ό αδελ­φός του Ετεοκλής παρά τή συμφωνία πού έκαναν:ό Άδραστος, βασιλιάς τοϋ Άργους - ό Πολυνείκης -ό Τυδεύς, γιος τοϋ Οίνέα - ό μάντης Αμφιάραος, γιος τοϋ Οίκλέα άπό τό Άργος - ό Καπανεύς βασι­λιάς τών Μυκηνών, γιος τοϋ Ίππονόου - ό Ίππο-μέδων βασιλιάς άπό τήν Τίρυνθα, γιος τοϋ Άρι-στομάχου ή τοΰ Ταλαοϋ - ό βασιλιάς Παρθενοπαΐος γιος τοϋ Μελανίωνα άπό τήν Αρκαδία. Τήν υπερά­σπιση τών Θηβών ανέλαβαν, επίσης, επτά ήρωες ό καθένας σέ μιά πύλη άπό τίς επτά πύλες της: Ετεο­κλής - Πολυφόντας - Μελάνιππος - Μεγαρεύς -' Υ­περος - Λασθένης - Άκτορας.

7 Ό αριθμός επτά στους Αιγυπτίους ήταν μυ­στηριακός αριθμός: καθένας άπό τους ανθρώπους βρι­σκόταν υπό τήν προστασία επτά θεοτήτων ή επτά φιδιών. Επτά ήταν οί θείοι δημιουργοί τοΰ σύμπα­ντος, επτά οί μοίρες πού κατεύθυναν τίς τύχες τοΰ κάθε άνθρωπου καί επτά οί ιεροί σκορπιοί πού απο­τελούσαν τήν ιερή συνοδεία της "Ισιδας.

7 Στην Καινή Διαθήκη ό αριθμός 7 αναφέρεται σέ πολλές περικοπές ύπό συμβολική έννοια: Ό Ματ-

θαϊος σε 11 περικοπές, ό Μάρκος σέ 14 περικοπές, ό Λουκάς σέ 8, οί Πράξεις των Αποστόλων σέ 8, ό Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του καί ή Αποκάλυψη τοϋ Ιωάννη σέ 39 περικοπές. Επίσης, αναφορά τού αριθμοί 7 γίνεται καί από τους Πα­τέρες της Εκκλησίας καί άπό πολλούς εκκλησια­στικούς συγγραφείς.

Ι ΟΊ «επτά "Οσιοι», απόστολοι των Σλάβων: Κύριλλος - Μεθόδιος - Κλήμης - Σάββας - Αγγελά-ριος - Γοράσθος - Ναούμ. Τιμώνται όλοι μαζί στίς 17 Ιουνίου, αλλά καί καθένας χωριστά.

/ Των επτά παρθένων ή Νυμφών Σπήλαιο. Κα­τά τήν παράδοση, επτά παρθένες κατέφυγαν στό Σπήλαιο αυτό, πού βρίσκεται στους πρόποδες τοϋ βου­νού Φλάσκα Καλύμνου, γιά νά σωθούν άπό τους πειρατές, όπου καί πέθαναν. Κατά τήν αρχαιότητα λατοεύτηκαν σέ αυτό οί Νύμφες.

/ «Ή 'Επτάπυλος κλϊμαξ». Όνομασία της κλί­μακας στην αρχαιότητα πού συμβόλιζε τήν άνοδο τής Ψυχής διαμέσου των πλανητικών σφαιρών.

/ ΟΊ επτά μεγάλοι Πατέρες ή Πρωταθλητές της Χριστιανοσύνης. Συλλογική όνομασία πού δίνεται στους μεσαιωνικούς μύθους στους επτά πρυτάνεις άγιους: τόν "Αγιο Γεώργιο γιά τήν Αγγλία - τόν "Αγιο Διονύσιο επίσκοπο τοϋ Παρισιού γιά τή Γαλ­λία - τόν "Αγιο Πατρίκιο γιά τήν Ιρλανδία - τον Απόστολο Ανδρέα γιά τή Σκοτία - τόν Ιάκωβο, γιό τοϋ Ζεβεδαίου γιά τήν Ισπανία - τόν Άγιο Δαβίδ γιά τήν Οΰαλλία - τόν "Αγιο Αντώνιο της Πάδου-ας γιά την Ιταλία.

7 Τά επτά Ευαγγέλια καί οί επτά Απόστολοι (περικοπές) πού διαβάζονται καί τά επτά κεριά πού ανάβονται κατά τήν τέλεση τοϋ Εύχελαίου (Όρθ. Χριστ. θρησ.).

7 Ό Επταετής Πόλεμος (1756-1762), ό τελευ­ταίος μεγάλος πόλεμος πού συντάραξε τήν Ευρώ­πη, πρίν άπό τή Γαλλική επανάσταση.

/ Οί επτά Ήμερων Μάχες (25 Ιουνίου -1 Ιου­λίου 1862). Μιά σειρά μαχών κατά τήν όποια ό στρα­τός της συνομοσπονδίας τοϋ στρατηγού Λή απέ­τρεψε τήν κατάληψη τοϋ Ρίτσμοντ, άπό τά στρα­τεύματα τοϋ στρατηγού Τζώρτζ Μπ. Μάκ Κλέλλαν. Κατά τίς μάχες αυτές, οί απώλειες τών Βορείων ήταν 16.000 άνδρες καί τών Νοτίων 20.000 άνδρες (Αμε­ρικανικός Εμφύλιος Πόλεμος).

/ Οί επτά κλίμακες μουσικής, μέ τό όνομα τρό­ποι ή αρμονίες στους αρχαίους μέ τους αντίστοι­χους επτά φθόγγους της διατονικής κλίμακας (κα­τιούσα κλίμακα): ύποδώριος (λά, σολ, φά, μί, ρέ, ντό. σι. λά) - ύποφρύγιος (σολ, φά, μί, ρέ, ντό, σί, λά, σόλ) - ύπολύδιος (φά, μί, ρέ, ντό, σί, λά, σόλ, φά) - Δώριος (μί, ρέ, ντό, σί, λά, σόλ, φά, μί) - Φρύγιος (ρέ, ντό, σί, λά, σόλ, φά, μί, ρέ) - λύδιος (ντό, σί, λά, σόλ, φά, μί, ρέ, ντό) - μιξολύδιος (σί, λά, σολ, φα. μί, οέ. ντό, σί).

Ι Οί επτά φορές πού κάνουν οί προσκυνητές τό γύρο της Κάαμπα (Ιερό κέντρο λατρείας τού Ισλα­μισμού) στή Μέκκα καί οί επτά φορές πού κάνουν τή διαδρομή ανάμεσα στους Ιερούς λόφους Σάφα καί Μάοουα.

/ Οι επτά πέτρες (βότσαλα) πού ρίχνουν οί ισλα­μιστές προσκυνητές στή Μίνα, πού βρίσκεται μετα­ξύ Μέκκας καί Αράφα εναντίον τών τριών (άπό τους πέντε τοϋ ίεροϋ τεμένους) στύλων, το")ν κα­λούμενων «.Στύλων τοϋ Διαβόλου», όπου έκεΐ, κα­τά τήν παράδοση, ό διάβολος εμφανίστηκε στον Αβοαάμ καί τόν έδιωξαν μέ πέτρες.

/ Ή Επτάνησος ήτοι τά επτά Ιόνια Νησιά: Κέρ­κυρα - Παξοί - Κεφαλληνία - Λευκάδα - Ιθάκη - Ζά-

κυνθος - Κύθηρα. Στά νησιά αυτά συμπεριλαμβά­νονται καί άλλα μικρότερα νησιά.

7 Τό έπτοξείδιο (χημ.): οξείδιο χημικού στοι­χείου πού περιέχει στό μόριο του 7 άτομα οξυγό­νου.

7 Οί έπτάπαρθενομάρτυρες, πού μαρτύρησαν μαζί μέ τήν Τεκοϋσα στην "Αγκυρα έπί Διοκλητια-νοϋ: Αλεξάνδρα - Εύφρασία - Κλαυδία - Φαεινή -Ματρώνα - Ιουλία - θεοδότη. Ή μνήμη τους τιμάται στίς 18 Μαΐου.

7 Ή έπτυλική αλκοόλη (χημ.): άλειφατική κο­ρεσμένη αλκοόλη μέ 7 άτομα άνθρακα καί μία ϋδρο-ξυ-όιιάδα.

7 Ή Έπταγυνία (βοτ.): Τάξη φυτών της έβδο­μης κλάσης στό σύστημα τοϋ Λινναίου. Περιλαμ­βάνει τά γένη τών φυτών τών όποιων τό άνθος έχει 7 στύλους ή ύπερους.

7 Ή Έπτανδρία (βοτ.) Κλάση φυτών στό σύ­στημα τού Λινναίου. Περιλαμβάνει τά φυτά τών οποίων τά άνθη έχουν 7 στήμονες.

7 Οί επτά Κάβοι: Επτά απολήξεις (ακρωτήρια) τών ορέων τής νότιας Μ.Ασίας (Καραμανίας) πού βρίσκονται στην ακτή τής Λυκίας, απέναντι άπό τή Ρόδο καί τό Καστελόριζο καί βόρεια τών εκβολών τοϋ ποταμού Ξάνθου τών αρχαίων (σημ. Έτσιέν Τσάη). Ήταν γναιστοί στην αρχαιότητα ώς «Ίεραί 'Άκοαι» (σημ. Γιεντί Μπουοόν).

/ Ό έπτασθενης ή έπτατομικός (χημεία). Χα­ρακτηρισμός τών στοιχείων πού έχουν σθένος επτά. Τέτοια στοιχεία είναι τό μαγγάνιο, τό χλώριο, τό φθόριο, τό βρώμιο, τό Ιώδιο, τό τεχνίτιο καί τό ρή-νιο. Καί άλλα χημικά στοιχεία συμβολίζονται μέ τόν αριθμό επτά (περιέχουν επτά άτομα άνθρακα, επτά άτομα οξυγόνου κτλ. Π.χ. έπτοξείδιο, έπτυλι­κή αλκοόλη, έπτίτης μέ επτά άτομα άνθρακα καί επτά υδροξύλια κλπ.).

/ Οί επτά γενεές τών απογόνων τοϋ Κάιν: Ένώχ

-              Γαϊδάδ - Μαλελεήλ - Μαθουσάλα - Λάμεχ - Ίωβήλ-ΘόβελίΓέν.Δ',17-24).

/ Οί επτά πλανήτες τοϋ ηλιακού μας συστήμα­τος κατά τους αρχαίους: "Ηλιος (ό κύριος τής φύσης καί τοϋ σύμπαντος) - Σελήνη (ή θεά τών υδάτων) -Έρμης (ό θεός τής επικοινωνίας, τών ανθρώπων, ό αγγελιαφόρος) - Άρης (ό θεός τοϋ πολέμου) - Αφρο­δίτη (ή θεά τού "Ερωτα) - Ζευς (ό θεός τής ζωής) -Κρόνος (ό θεός τοϋ χρόνου).

Ι Τά επτά πρώτα σκαλοπάτια τοϋ Μαντείου τοϋ Διδυμαίου Απόλλωνα, τά όποϊα στό μέσο τής ανα­τολικής πλευράς γίνονταν 14 (7x2).

7 Οί επτά Αρχάγγελοι: Μιχαήλ - Αναήλ - Ρα­φαήλ - Γαβριήλ - Κασσιήλ - Σαχιήλ - Σαμαήλ.

7 Οί επτά αρχάγγελοι (κατά τόν Έλιφά Λεβί, στό βιβλίο του «Τά μυστήρια τής Καββάλα ή Κα­μπάλα»): Μιχαήλ (τής Αλήθειας) - Γαβριήλ (τών Μυστηρίων) - Ραφαήλ (τών Γνώσεων) - Σαχιέλ Με-λέχ (τών Ιερατείων καί αυτοκρατοριών) - Αναήλ (κυβερνήτης τών βασιλέων τής γής) - Κασσιήλ (τής μοναξιάς καί τών δακρύων) - Εμπνευστής.

7 Οί επτά σοφοί τής αρχαίας Ελλάδας: Σόλων («Γνώθι σ'αυτόν») - Βίας («οί πλείστοι κακοί») -Θαλής («άπατηλόντό ασφαλές») - Περίανδρος («Καρ­τερίας ουδέν αδύνατον») - Πιττακός («Καιρόν γνώθι»)

-              Κλεόβουλος («Πάνμέτρονάριστον») - Χίλων («Μέ-μνησο τοϋ τέλους»),

7 Οί επτά μοίρες γεωγραφικού πλάτους, πού σημαδεύουν τό επίσημο μήκος τής Αρχαίας Αιγύ­πτου.

"7

/ Τα επτά κρυσταλλικά συστήματα: κυβικό - τε­τραγωνικό - έξαγωνικό - τριγωνικό - ρομβικό - μο-

- τρίκλινες.

/ Τά επτά χρώματα τοϋ ουράνιου τόξου: ερυ­θρό - πορτοκαλί - κίτρινο - πράσινο - κυανοπράσι-νο - κυανό - ιώδες. Είναι ό έπτάχρωμος δρόμος πού χρησιμοποιούσε ή "Ιρις, κόρη τοϋ Θαύμαντα καί τής Ηλέκτρας (κατά τόν Ησίοδο), αγγελιοφόρου τών θεών, όπως καί ό Ερμής, πού μετέφερε τά μηνύμα­τα τών ανθρώπων στους θεούς καί τών Όλυμπίων θεών στους ανθρώπους. Είχε μεγάλες φτερούγες στους ώμους, φορούσε πολύχρωμο χιτώνα, φτερω­τά σανδάλια, όπως καί ό Έρμης καί είχε κηρύκειο στό χέρι της.

7 Οί επτά ήμερες τής εβδομάδας. 7 Τά επτά μαντεία στή «βόρεια οκτάβα» τών μαντείων (κατά τόν Ρόμπερτ Τέμπλ). Δυτικό σύ­στημα: Δωδώνη (όρος Τόμαρος) - Δελφοί (δρος Παρ­νασσός) - Δήλος (δρος Κύνθος) - Κάπου στή Β.Ακτή τών Κυθήρων ή στή Ρόδο ή στή Θήρα - Όμφαλός (Θεναί) κοντά στην Κνωσσό τής Κρήτης - Κάπου στή Ν ακτή τής Κύπρου (Πάφος; Ακρωτήρι; Κάβο Γά­τα;) - Λίμνη Τριτωνίδα (στή Λιβύη/ Τυνησία) - Έλ Μάρτζ (Μπάρσε ή Βάρκη) στή Λιβύη. Ανατολικό Σύστημα: Μετσαμόρ (δρος Αραράτ) - Σάρδεις (Σί-πυλος) - Δίδυμα ή Βραγχίδες, κοντά στή Μίλητο (όρος Λάτμος) - Ίεράπολη (παλιά Βαμβύκη, πόλη τής Κυρρηστικής κοντά στον Ευφράτη. Λατρεία τής Αστάρτης) - Κοντά στή Λατακία ή Λαοδίκεια άκρα (Κοίλη Συρία); - Κοντά στην Τρίπολη τοϋ Λιβάνου; Παλμύρα (Συρία); - Σιδώνα (όρος Λίβανος) - Βα­βυλώνα; Όλα τά μαντεία χωρίζονται μεταξύ τους άπό μία μοίρα γεωγραφικού πλάτους άπό τήν Μπεχντέτ τής Αιγύπτου (0°), τήν προδυναστική πρωτεύουσα τής Αιγύπτου, πού ήταν αρχικά ό πρώτος μεσημ­βρινός."Ολα τά Μαντεία ήταν γεωδαιτικά σημεία καί είχαν έναν ομφάλιο λίθο (στους ομφάλιους λί­θους τών Δελφών καί τής Δήλου φαίνεται χαραγ­μένο Δίκτυο Μεσημβρινών καί Παραλλήλων). Τό Μαντείο τοϋ Άμμωνα στή Λιβύη ήταν στην όαση Σίουα (ή Σιβάχ). Σέ μιά μοίρα βόρειου πλάτους άπό τή Δωδώνη καί τό Μετσαμόρ (Αραράτ) βρίσκεται τό μυστηριακό κέντρο τών Καβείρων στό νησί τής Σαμοθράκης. Ή Δωδώνη, τό Μετσαμόρ καί ή Μπε­χντέτ σχηματίζουν Ισόπλευρο τρίγωνο. Έκτος άπό τά μαντεία αυτά υπάρχουν καί άλλα δευτερεύου­σας, όμως, σημασίας σέ διάφορες πόλεις τής Ελλά­δας καί τής Ασίας.

7 Οί επτά ήμερες τής εβδομάδας χρησιμοποιή­θηκαν ώς Ιερές ήμερες: ή Δευτέρα άπό τους Έλλη­νες, ή Τρίτη άπό τους Πέρσες, ή Τετάρτη άπό τους Ασσυρίους, ή Πέμπτη άπό τους Αιγυπτίους, ή Πα­ρασκευή άπό τους Τούρκους, τό Σάββατο άπό τους Ιουδαίους καί ή Κυριακή άπό τους Χριστιανούς.

/ Τά επτά άμφια τού επισκόπου τής Ανατο­λικής Εκκλησίας: τό στιχάριο - ή ζώνη - τό έπιτρα-χήλιο (πού συμβολίζει τό ζυγό τοϋ Χριστού) - τά έπιμάνικα (πού συμβολίζουν τά δεσμά τοϋ Χριστού) - ό σταυρός - ή ποιμαντική ράβδος - ό μανδύας.

/ Τά επτά άμφια τού επισκόπου τής Δυτικής Εκκλησίας: τά σανδάλια - τό πέτο - ή μιτρα - τά γά­ντια - τό δακτυλίδι - ή ράβδος - ή δαλματική.

7 Οί επτά άρτοι, πού ευλόγησε ό Ίησοϋς (μαζί μέ λίγα ψάρια) καί χόρτασαν περίπου τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι καί πεοίσσεψαν καί επτά κοφίνια (Μάρκ Η' 1-9).

/ Οί επτά λόφοι πού ήταν κτισμένο τό αρχαίο ρω­μαϊκό φρούριο Σέπτον (σέπτον=έπτά στά λατινι­κά), στην αφρικανική ακτή τοϋ πορθμού τοϋ Γι­βραλτάρ, πού ερειπώθηκε τόν 5ο αιώνα άπό τους Βανδίλους καί ανοικοδομήθηκε μετά τήν κατάληψη

του από τόν Ιουστινιανό τόν 6ο αιώνα, ό όποιος ανήγειρε εκεί μεγαλοπρεπή ναό προς τιμή τής Θεο­τόκου. Οι λόφοι αυτοί είναι σήμερα γνωστοί ώς Επτά Αδέλφια.

7 Οι επτά θεότητες τών Γότθων. Ήλιος - Σελή­νη - Τουΐσκο - Βόταν - Θώρ - Φρίγκα - Σεάτουρ.

/ Τά επτά αστέρια τής Μεγάλης "Αρκτου καί τά επτά αστέρια τής Μικρής "Αρκτου.

7 Οι ομάδες τών επτά στους ασσυριακούς πί­νακες: 7 θεοί τοϋ ουρανού - 7 θεοί τής γης - 7 θεοί τών πύρινων σφαιρών - 7 θεοί κακοποιοί - 7 φα­ντάσματα - πνεύματα τών επτά ουρανών - πνεύμα­τα τών επτά γαιών.

7 Οί επτά αισθήσεις στην αρχαία σανσκριτική από­κρυφη επιστήμη τών Ούπανισάντ: οσμή - γεύση -αφή - όραση - ακοή - νοητική αντίληψη - πνευματι­κή κατανόηση.

/ Οι επτά Τάξεις Αγγέλων τών Καββαλιστών: Ίσείμ - Αραλείμ - Χασμαλείμ - Μαλαχείμ - Ώφα-νείμ - Σεμαφείμ - Χερουβείμ.

7 Τά επτά ονόματα τής Ιουδαϊκής κόλασης κα­τά τους Καββαλιστές: Σεόλ - "Αμπαντον - Τιχάχιον

- Μπαρ Σαχέθ - Τζελμούθ - Σάαρι Μούθ - Γκεχινόμ.

7 01 επτά ουρανοί στό Ταλμούδ: Ρακί - Ζεμπούλ

- Μακούμ - Μαόν - Σαγκούν - Γκερεμπόθ - Σαμαϊμ.

7 Οί επτά πλανήτες τής Ίνδουϊστικής αστρο­λογίας μέ τά σανσκριτικά τους ονόματα: Σουρία (Ήλιος) - Τσάντρα (Σελήνη) - Γκουροΰ (Δίας) - Σά-νι (Κρόνος) - Κούτζα ("Αρης) - Μπούνταν (Ερμής)

- Σούκρα (Αφροδίτη).

7 Οί επτά κοιμώμενοι τής Εφέσου. Κατά τήν παράδοση τής Δυτικής Εκκλησίας αυτοί ήταν: Μα-ξιμιανός - Μαρκιανός - Ιωάννης - Μάλχος - Διο­νύσιος - Σεραπίωνας - Κωνσταντίνος . Κατά τήν παράδοση τής Ανατολικής Εκκλησίας ήταν: Ίάμβλιχος

-    Ιωάννης - Διονύσιος - Έξακουστωδιανός - Μαρ-τίνος (ή Μαρτινιανός) - Μαξιμίνος(ή ΜαΕιμιλια-
νός) - Αντώνιος (ή Αντωνΐνος ή Κωνσταντίνος). Σύμ­φωνα μέ μιά παράδοση τών μοναχών, αυτοί ήταν
στρατιώτες τήν εποχή τοϋ διώκτη τών χριστιανών
Δέκιου (249-251) καί αρνήθηκαν νά αποκηρύξουντήν πίστη τους. Γιά νά γλιτώσουν κατέφυγαν σέ μιάαπρόσιτη σπηλιά ανατολικά καί στους πρόποδες
του ορούς Μοχλού όπου έπεσαν σέ έκσταση καί κοι­μήθηκαν. Όταν επέστρεψε ό Δέκιος θριαμβευτής
από μιά εκστρατεία, διέταξε καί έφραξαν τήν είσο­
δο τής σπηλιάς. Μετά από 200 χρόνια,"έπί βασιλεί­ας Θεοδοσίου τοϋ Β' (408-450)", ό ιδιοκτήτης τής
περιοχής θέλοντας νά κτίσει μιά μάνδρα άπέφραξετή σπηλιά καί οί επτά στρατιώτες ξύπνησαν (447
μ.Χ.) καί πήγαν στον αυτοκράτορα γιά νά τόν πεί­σουν γιά τήν αλήθεια τής ζωής πέραν τοϋ τάφου.
"Οταν τό θαύμα διαδόθηκε πλήθος πιστών συνέρ-
ρεαν γιά νά προσκυνήσουν τους επτά αγίους, μετα­ξύ τών οποίων καί ό Θεοδόσιος Β' πού μόλις τους
προσκύνησε, έκλιναν τό κεφάλι τους γιά νά προ­
σευχηθούν καί αυτοί καί πέθαναν.Ή παράδοση λέ­ει ότι κοιμήθηκαν στή σπηλιά γιά νά ξυπνήσουν τήΔευτέρα Παρουσία. Ή Όρθόδοξη Εκκλησία τίμα
τή μνήμη τους στις 4 Αυγούστου καί στίς 22 Όκτω-βρίου.

7 Οί επτά προφήτισσες: Σάρρα - Μαριάμ (Έξοδ. ΙΕ ·, 20) - Δεβώρρα (Κριτ. Δ', 45 κ. έξης) - "Αννα (Λουκ. Β', 36-38) - 'Αβιγαια - "Ολδα"(Παραλειπ. ΛΔ',22) -Έσθήρ.

7 Τά επτά θανάσιμα αμαρτήματα γιά τους Κα­θολικούς, είναι: ύπερηφανία - πλεονεξία - λαγνεία - όρνή - λαιμαργία - μνησικακία - οκνηρία.

/ Τά επτά θανάσιμα αμαρτήματα κατά τόν Τεο

τυλλιανό είναι: ειδωλολατρία - βλασφημία - φόνος - μοιχεία - πορνεία - ψευδομαρτυρία - απάτη. 7 Τά επτά θανάσιμα αμαρτήματα κατά τό Γρη-γόριο τό Μέγα είναι: ύπερηφανία - φιλαογυρία -πορνεία - οργή - γαστριμαργία - φθόνος - άκηδία (=άμερημνησία, αδράνεια). 7 Τά επτά θανάσιμα αμαρτήματα κατά τόν Εύά-γριο Ποντικό (4 αι. μ.Χ.) είναι: γαστριμαργία - πορ­νεία - φιλαργυρία - οργή - άκηδία - κενοδοξία - ύπε­ρηφανία. Ό Λούθηρος προτάσσει τήν απιστία, τή ρίζα όλων τών άλλων αμαρτημάτων. Ή ολίσθηση στά παραπάνω αμαρτήματα, καθώς καί ή ασέβεια προς τους γονείς, τους προγόνους'άλλά καί τους συνανθρώπους, αποτελεί παράβαση τών θείων νό­μων. Κάθε παράβαση δημιουργεί στό σύμπαν κενό (τό σύμπαν δέν ανέχεται τό κενό), τό όποιο ανα­πληρώνεται μέ ανάλογη ποινή σέ βάρος τοϋ άσεβή-σαντος. Οί Θεϊκοί νόμοι είναι άτεγκτοι. Κάθε πα­ράβαση τους είναι « Ύβρις». Καί « Ύβρις», στην αρχαία σκέψη καί φιλοσοφία, είναι τό μέγιστο τών εγκλημάτων, αυτό πού βγαίνει έξω από τήν ανθρώ­πινη λογική, έξω από τά ανθρώπινα όρια καί τή θεία κρίση· είναι πρόκληση στους θεούς. Ή « Ύβρις» συ­νεπάγεται σκληρή καί αδυσώπητη Νέμεση γιά νά τήν ξεπλύνει. Είναι ή θεία Δίκη, ή οποία τιμωρεί αυτόν πού διαπράττει τήν «φρι». "Αξιο απορίας είναι πώς, από τά θανάσιμα αμαρτήματα λείπει εκείνο πού κατ­εξοχήν χαρακτηρίζει ή Αγία Γραφή θανάσιμο αμάρ­τημα: τή «βλασφημία κατά τον Αγίου Πνεύματοο> «ΰςδ' αν εϊπρ κατά τοϋ Πνεύματος τοϋ Ά γίον, ούκ άφεθήσεται αύτφ οϋκ εν τω νυν αίώνι οϋτε έν τφ μέλλοντι» (Ματθ. ΙΒ', 32). Ή βλασφημία κατά τοϋ 'Αγίου Πνεύματος· είναι έγκλημα καθοσιώσεως καί δέν πρόκειται νά συγχωρεθεί ποτέ, όπως τό τόνισε ο Ίησοΐς Χριστός- «τφ εις τό "Αγιον Πνεύμα βλα-σφημήσαντι ούκ άφεθήσεται» (Λουκ. ΙΒ' .10). Πολ­λοί θεολόγοι - ερμηνευτές τής Αγίας Γραφής θεω­ρούν ότι ή βλασφημία αυτή είναι ή αυτοκτονία. 7 Οί επτά διαστάσεις (αντί τών τριών μήκους, πλάτους καί ύψους) κατά τόν αποκρυφισμό. / Οί επτά σχολές τής ινδικής γιόγκα (γιόγκα ση­μαίνει «ένωση» δηλαδή ένωση τοϋ"άτομικοΰ "Εγώ προς τό παγκόσμιον Έγώ, τήν παγκόσμια συνείδη­ση): ή Ράτζα Γιόγκα, ή Γνάνα Γιόγκα, ή Κάρμα Γιό­γκα, ή Χάθα Γιόγκα, ή Λόγια Γιόγκα, ή Μπάκα Γιό­γκα καί ή Μάντα Γιόγκα. 7 Ο ί επτά ακόμη προφήτες, έκτος εκείνων πού προφήτεψαν γιά τό Ισραήλ: Βεώρ - Βαλαάμ - Ίώβ - Έλιφάς - Βιλδάβ - Σωάρ - Έλιού (γιος τοΰ Βαρα-χήλ τοΰ Βουζίτη) (Ούΐλλιαμ \ν65οοί). 7 Τά επτά στοιχεία πού καθορίζουν τόν καιρό ενός τόπου: ηλιακή ακτινοβολία - θερμοκρασία τοϋ αέρα - ατμοσφαιρική πίεση - άνεμος - υγρασία - νέ­φωση - βροχοπτώσεις - χαλαζοπτώσεις καί χιονο­πτώσεις. 7 Τά επτά παιδιά τοϋ Έρεχθέα καί τής Πραξι-θέας (έλλην. μυθολ.): ό Κέκροπας - ό Πάνδωρος - ό Μητίονας - ή Πρόκρις - ή Κρέουσα - ή Χθονία - ή Ώοείθυια. 7 Οί επτά γενιές πού έζησε ό τυφλός μάντης Τει­ρεσίας από τά χρόνια τοΰ Κάδμου καί έπειτα μέχριτην τελευταία γενιά τών Λαβδακιδών (έλλην μυ­ θολ.).                                                          ^ 7 Οί επτά λέξεις πού έγραψε ό Πιλάτος σέ τρεις γλώσσες (έβραϊστί. ελληνιστί, ρωμαϊστί) καί τίς το­ποθέτησε επάνω στό σταυρό: «Ιησούς ό Ναζωραίος ό βασιλεύς των Ιουδαίων» (Ίωάν. Ιθ', 19-20).

/ Οί 14 (7x2) επιστολές τοϋ Αποστόλου Παύ­λου πού απευθύνονται σέ ορισμένες Εκκλησίες καί

σέ όοισμένα άτομα. 7 Οί επτά «Καθολικαί Έπιστολαί» πού γρά­φηκαν από θεόπνευστους καί ευσεβείς ανθρώπους: ή πρώτη από τόν άδελφόθεο Ιάκωβο, οί δυό, στή συ­νέχεια, από τόν Απόστολο Πέτρο, οί τρεις από τόν Ευαγγελιστή Ιωάννη καί ή έβδομη από τόν Ιούδα, αδελφό τοϋ άδελφόθεου Ιακώβου. Οί επιστολές αυτές ονομάστηκαν Καθολικές, πιθανώς, γιατί απευ­θύνονται σέ όλους τους πιστούς, είτε αυτοί είναι Ιουδαίοι Χριστιανοί, είτε Χριστιανοί τής διασποράς, εϊτε άλλοι Χριστιανοί, Ιουδαίοι καί Εθνικοί. / Οί επτά διάκονοι, οί οποίοι εκλέχτηκαν από τους πιστούς έπειτα άπό υπόδειξη τών 12 Απο­στόλων γιά τή διακονία τών χηρών τών «Ελληνι­στών» Εβραίων Χριστιανών: Στέφανος - Φίλιππος - Πρόχορος - Νικάνορας - Τίμωνας - Παρμένος - Νι­κόλαος (Πράξεις τών Αποστόλων ΣΤ', 5). / Τα διάφορα κανονικά ιδανικά έπτάγωνα τοϋ αρχαίου ελληνικού χώρου τών οποίων οί κορυφές κείνται σέ αρχαία ιερά στην Ελλάδα καί στον Αίγαι-ακό χώρο (Λεπτομέρειες στό βιβλίο τοϋ Θεοφάνη Μανιά: «"Αγνωστα μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων»). ι Τά επτά "Αμσα Σπάντ τής περσικής λατρείας (Ζωροαστρισμός): Όρμούδ (ή πηγή τής ζωής) - Μπά-μα (ο βασιλιάς αυτού τοϋ κόσμου) - Αρντιβιχίστ (ό δημιουργός τοϋ πυρός) - Ζαριβέ (ό δημιουργός τών μετάλλων) -Σιπενταμίντ (βασίλισσα τής γής) - Κορ-ντάντ (ό κυβερνήτης τών καιρών καί τών εποχών) -Μπουρντάντ (ό κυβερνήτης τοΰ φυσικού βασιλεί­ου). Τά "Αμσα Σπάντ (αγαθά πνεύματα) είναι οί προ­σωποποιήσεις τής ζωής, τής δικαιοσύνης, τής σκέψης, τής ευσέβειας καί τής ταπεινοφροσύνης, τής αθα­νασίας, τής γής, τοϋ πυρός, τών υδάτων, τών με­τάλλων καί τών φυτών. / Τά επτά ντέβα τοϋ Ινδουισμού, πού είναι τά μεγάλα κακά πνεύματα (διάβολοι), καθώς καί τά 27 , μικοά ντέβα, επίσης κακά πνεύματα. / Ό αριθμός 7 στή σανσκριτική τών αρχαίων Ινδών περιλαμβάνει πολλές ομάδες: 7 σοφοί (Ρίσι) - 7 κόσμοι (Λόκα) - 7 κοινωνικές τάξεις (Κούλα) -7 πολιτείες (Πάρα) - 7 ιερά νησιά (Ντβίπα) - 7 άγιες θάλασσες (Σαμμούντρα) - 7 έρημοι ('Αράνια) - 7 ανθρώπινες αρχές (Πάρνα) - 7 άγια δέντρα (Βρούκ-σα). / Τό μυστικό καί άπρόφερτο όνομα τοϋ Θεού πού αποτελείται άπό επτά φωνήεντα (ΙΕΗΩΟΥΑ) πού λέγονται μέ μιά ανάσα (τό όνομα τοϋ Ίεχωβά τών Εβραίων σύμφωνα μέ τους Κοπτικούς Γνω­στικούς). 7 Ό αριθμός 7 στην Αγία Γραφή συμβολίζει τήν ολότητα, τήν πληρότητα, τά άπειρα χαρίσματα καί τίς άπειρες δωρεές τοϋ Αγίου Πνεύματος. / Οί επτά νέοι καί οί επτά νέες πού έστελναν οί Αθηναίοι στό Μίνωα στην Κρήτη ώς φόρο σέ ανθρώ­πινο είδος, έκτος άπό τους άλλους φόρους καί πού τους παρέδιδαν στό Μινώταυρο (στην πραγματι­κότητα νά υπηρετούν τό λαβύρινθο καί πού έπρεπε νά θυσιάζονταν). 7 Τά επτά λιοντάρια πού ήταν μέσα στό λάκκο όπου γιά έξι ήμερες έβαλαν οί Βαβυλώνιοι τό Δα­νιήλ νά τόν κατασπαράξουν, άλλα αυτά δέν τόν πεί­ραξαν (Δανιήλ, Βήλ καί Δράκων, 28-32). 7 Τά επτά πάθη τής ψυχής: αλαζονεία - φιλαρ­γυρία - φιλοδοξία - φιλονικία - απιστία - βασκανία ηδονή (Μακκαβ. Δ', Α' ,20 - 26).............................................καί πολλά πολλά αλλα...ΤΕΛΟΣ