λόγος γιά τα συμβαίνοντα αυτές τις μέρες στον Έβρο. (Δες πχ εδώ.)
Καλό είναι, που ξεσηκώθηκαν άπαντες (πλήν …βλακεδαιμονίων· παναπεί «αλληλέγγυων», καί των ρέστων σαπροφύτων) – διότι επιτέλους κατάλαβαν την απειλή!
Όμως, καθόλου καλό δεν είναι, που από το ένα άκρο φτάσαμε -μέσα σε λίγες ώρες- στο άλλο. Από την απάθεια οπιομανούς πεταχτήκαμε σαν ελατήρια στην υπεραισιοδοξία. Κι ακούγονται πλέον διάφορα, του τύπου: «- Τούς δείξαμε!», «- Ενωμένοι οι Έλληνες θα τους φάμε!», κτλ κτλ. Νοητική κατάσταση, όμως, που είναι εξ ίσου επικίνδυνη με το προηγούμενο εγκεφαλογράφημα οριζόντιας ευθείας γραμμής.
Γιατί;
Διότι δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα. Αποτελεί μονάχα ονειροφαντασία… καί στον πόλεμο πας με όπλα, όχι με όνειρα.

α. Αλήθεια, «δείξαμε» τί, καί σε ποιούς;
Εγώ βλέπω ότι οι (χίχίχί!!! Ά, ρέ, αρδ, ανεπανάληπτοι!!!) …«πρόσφυγες» ακόμη εκεί βρίσκονται. Στον Έβρο. Κατσικώθηκαν στα σύνορα, καί δεν πάνε ούτε μπρός, ούτε πίσω. Που σημαίνει ότι νομοτελειακώς θα επιχειρούν συνεχή μπουκαρίσματα στην Ελλάδα.
  • Ή μέχρι να πετύχουν τον σκοπό τους,
  • ή μέχρι να πάρουν φωτιά τα όπλα, καί συνεπακόλουθα να γίνει της κακομοίρας.
Το να κάτσουν ήσυχα, ή να φύγουν, ή να τους μαζέψει πίσω ο Ρετζεπίκας, ή με κάποιον τρόπο να εκτονωθεί η κατάσταση (καί να επανέλθει η περιοχή σε ησυχία), ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ως ενδεχόμενα.

Εγώ βλέπω ότι, κάθε μέρα που περνάει, η τουρκίτσα (που σπρώχνει τους …«πρόσφυγες» – δεν μπορώ, ρέ φούστη μου! κοπανιέμαι στο πάτωμα απ’ τα γέλια, κάθε φορά που διαβάζω αυτή τη λέξη!) αποθρασύνεται όλο καί περισσότερο. Καί δεν πρόκειται να παραιτηθεί απ’ τους σκοπούς της.

Εγώ βλέπω ότι οι λάθρο …«επενδυτές» (γιά να είμαστε ακριβείς: γιά αγιογδύτες πρόκειται!) συνεχώς αρριβάρουν στα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου. Κι όσοι είναι ήδη κατσικωμένοι σ’ αυτά (πχ Μόρια), εξεγείρονται διαρκώς – φιλοδοξώντας να γίνουν οι νταβατζήδες των ντόπιων Ελλήνων.
Δυστυχώς, είτε συγκεντρώθηκαν αποφασισμένοι να υπερασπίσουν την Πατρίδα οι Έλληνες στον Έβρο, είτε όχι, δεν άλλαξε απολύτως τίποτε σ’ αυτό το χάλι.

Εγώ βλέπω ότι η Ελλάδα έχει μεγάλη συνοριογραμμή. Τόσο χερσαία, όσο καί θαλάσσια. Γιά την οποία (το εκάστοτε γκουβέρνο) κάνει ελάχιστα πράγματα (έως καθόλου), γιά να τη φυλάξει.
Καί στη θάλασσα μέν, ξέρουμε πολύ καλά τί γίνεται. Αλλά τα ίδια γίνονται καί στην ξηρά, από τη στιγμή που δεν φτιάξαμε «γραμμή οχυρών Ρούπελ» (ενισχυμένη με μοντέρνα ηλεκτρονικά συστήματα επιτηρήσεως / αποτροπής) σε ΟΛΟ το μήκος των χερσαίων συνόρων μας – από τη Σαγιάδα, μέχρι το Δέλτα του Έβρου.
  • Δεν είναι μονάχα το σήμερα, που οι μαφίες των βορείων γειτόνων περνάνε στας Ευρώπας επίλεκτους λάθρο, καί τους λοιπούς τους ξεβρακώνουν καί τους ξαναμπάζουν στην Ελλάδα.
(Ξέρετε, ο νομός Έβρου έχει σύνορα και προς τα δυτικά… απ’ όπου πιθανώτατα μπαίνουν στη χώρα μας λάθρο, σπρωγμένοι από τη Βουλγάρικη μαφία – καί πολύ μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.)
  • Είναι καί το χθές… καί το προχθές… καί το σήμερα… που ο κάθε λαθρέμπορος ναρκωτικών, ο κάθε διακινητής λευκής σαρκός, καί το κάθε παρόμοιο μπουμπούκι ξέρουν τρόπους να διασχίζουν τα σύνορά μας (καί προς τις δύο κατευθύνσεις) απαρατήρητοι.
Καί νά ‘ταν μόνον αυτά…

Εγώ βλέπω ότι το εκάστοτε γκουβέρνο ακολουθεί σταθερή διαχρονική πολιτική «- Μπάτε σκύλοι, αλέστε, κι αλεστικά μή δίνετε!».
Καί δεν είναι μονάχα το σήμερα! Τριάντα χρόνια πρίν, όταν (επί γκουβέρνου Βρυκόλακα) είχαμε …κηρύξει εμπάργκο στα Σκόπια, οι εγχώριες νταλίκες που περίμεναν να περάσουν τα σύνορα, ήταν …δεκαπλάσιες από τον προηγούμενο καιρό!!! Έ, δεν νομίζω ότι οι νταλικιέρηδες είχαν αναπτύξει δική τους πρωτοβουλία, να σπάσουν το «εμπάργκο»! Να μή λέω βλακείες, αλλά υποψιάζομαι πως είχαν καί την -έστω, άτυπη- υποστήριξη του γκουβέρνου!    (Έ! Καί κανα μπαχτσίσι προς «τας Αρχάς», δεν θα τους χαλούσε τη διάθεση, «των Αρχών»! Μόνο το πόπολο να κοιμάται με ωραία λόγια πατριωτισμού, κι όλα τ’ άλλα να γίνουν στάχτη καί μπούλμπερη!)

Εγώ, λοιπόν, βλέπω όλα αυτά τα προηγούμενα, καί ΔΕΝ εφησυχάζω.
Θα ησυχάσω ΜΟΝΟΝ όταν ΟΛΟΙ οι λαθροεισελθόντες στην Ελλάδα ΑΠΕΛΑΘΟΥΝ πίσω στις χώρες τους, με έξοδα των πρεσβειών τους. Κι όταν δεν θα ξανάρθουν πιά άλλοι.
Κι αν μας κάνει το μάγκα πχ το Πακιστάν, που ήδη μας τον έκανε (καί δεν δέχτηκε, ούτε δέχεται, δικούς του πίσω), τότε κόβουμε διπλωματικές σχέσεις καί τέλος. Καί τους λάθρο τέτοιων χωρών τους μπάζουμε σε σαπιοκάραβα καί τους παρατάμε σε διεθνή ύδατα – να τους μαζέψουν οι «φιλόστοργοι» τύπου Γερμανίας, που μας κουνάνε το δάχτυλο. (Εμείς, έτσι κι αλλοιώς την ακούμε απ’ τους πάντες, ως «φασίστες» καί «ρατσιστές». Έ, αφού τη φάγαμε που τη φάγαμε τη βροχή, τί το φοβόμαστε το νερό; )

Αλήθεια, τί όφελος έχουμε να διατηρούμε πρεσβείες σε τέτοιες σκατοχώρες; Τους πουλάμε προϊόντα μας; Εισάγουμε δικά τους; Έχουμε κάποια ανάγκη να εισάγουμε προϊόντα τους; (Τί να σας πώ;! Προσωπικώς, τρελλαίνομαι γιά ηλεκτρονικούς υπολογιστές κατασκευής …Αφγανιστάν! Καρα-lol!!!) Θα μου πείς, ενδεχομένως να υπάρχουν εκεί πχ εταιρείες δικές μας, που κάνουν τεχνικά έργα. Αλλά, άει σιχτήρ, πιά, που -γιά χάρη μερικών πχ μπετατζήδων- βγάζει γλώσσα ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ο κάθε πίθηκας!

β. Αλήθεια, «θα φάμε» ποιούς, καί πώς;
Μην παρεξηγηθώ! Σε καμμία περίπτωση δεν υπονοώ ότι οι πραγματικοί Έλληνες δεν μπορούν να τα βάλουν με τους πάντες! Όπως καί σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να μας τρομάζει η υπεροπλία της τουρκίτσας. Να τη λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας γιά σκοπούς πολεμικής τακτικής καί στρατηγικής, ναί· αλλά να μείνουμε αδρανείς καί φοβισμένοι (καί να κάνουμε όλα τα χατήρια της τουρκίτσας), επειδή η τουρκίτσα έχει ένα σωρό όπλα, σαφώς όχι!!!
Αλλά, δε μου λέτε…
  • Τί θα γίνει με τους μασώνους ανώτατους καραβανάδες;
Ήδη εκείνος ο απερίγραπτος Αποστολάκης ξέρασε μέγιστον τηλεοπτικόν εμετό ηττοπάθειας – καί πλέον άρχισα να ξύνω τ’ @@ μου, όποτε ακούω τη λέξη «ΟΥΚ». Τί να το κάνω, που κάθονται κάτω απ’ το νερό ώρες, υπερπηδούν εμπόδια καί τα ρέστα, όταν βγάζουνε τέτοιους καραγκιόζηδες; Να πάνε σε τσίρκο να δουλέψουν, άμα έχουν τέτοιες ικανότητες. Αλλά γιά υπεράσπιση της Πατρίδας, κρίνονται επιεικώς γιώτα πέντε. Άντε, να τελειώνουμε με τις σαχλαμάρες αυτού του είδους – τύπου «υπεράνθρωποι», καί τα ρέστα.
(Παρεκτός κι αν πάνε να …ξηγήσουν τ’ όνειρο, του Αποστολάκη. Εμπράκτως. Όχι με λόγια καί διαβήματα διαμαρτυρίας. Τότε, στα παντελόνια που φοράω: θα ανακαλέσω δημοσίως.
Περιμένω! Κι έχω τρομερή υπομονή!)
Άμ, κι εκείνος ο Στεφανής, που τον έπιασε κι αυτόν το παλληκαριλίκι εσχάτως; Έτερος ανάπηρος, ούτε κάν γιά τα μετόπισθεν! Νά ‘χεις κάτι τέτοια λουλούδια επικεφαλής, να ηττηθείς απ’ τα αποδυτήρια!    Κι όχι μόνον απ’ την τουρκίτσα, αλλά μέχρι κι από τα Σκόπια!
  • Καί τί θα γίνει, αν μεν οι ανώτατοι στρατιωτικοί (μασώνοι-ξεμασώνοι) φερθούν όπως πρέπει, αλλά η διαταγή γιά άμυνα καί επίθεση δεν έρθει ποτέ στις μονάδες στο μέτωπο; Ή έρθει αλαλούμ διαταγών;
Μην ξεχνάτε το καλοκαίρι του 1974, που δόθηκε ξαφνική εντολή γιά γενική επιστράτευση (ενώι δεν ήταν απαραίτητη – μόνον ειδικότητες έπρεπε να κληθούν), καί φυσικά προξένησε πανικό, αλλά …κανείς δεν ήξερε ποιός την έδωσε!!! (Κυκλοφόρησαν κάτι φήμες μετά, που -ως υπεύθυνο- υποδείκνυαν μέσα στα επιτελεία κάποιο άτομο …συγκεκριμένου θρησκεύματος. Αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει ξεκαθαρίσει η ιστορία.)

Οπότε…
…Έχοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω, δεν εφησυχάζω. Ούτε κι εσείς να εφησυχάζετε!
Όχι ηττοπάθεια, αλλά ούτε ονειρώξεις!
Οι νουνεχείς, συνεχίστε να προετοιμάζεστε γιά αστικό πόλεμο. Όλοι θα κάνουμε το καθήκον μας, απέναντι στην Πατρίδα – καί οι στρατευμένοι μας, κι εμείς. Ο καθένας το δικό του.
Αλλά, ΜΗΝ ΕΦΗΣΥΧΑΖΕΤΕ!!!

Υγ: Ο μεγαλύτερος αγώνας των σημερινών πατριωτών Ελλήνων εξακολουθεί να είναι αυτός, γιά την αποκατάσταση της απλής λογικής στην καθημερινότητά μας.
Αυτές τις μέρες, καλέσανε μιά θειά στην τιβή, που είπε -στο περίπου- να μην στέλνουμε ενισχύσεις καί βοήθεια στα σύνορα, διότι …θεριεύει ο εθνικισμός!!!
Δε λέω, ο καθένας έχει μιά γνώμη, όπως έχει καί μιά τρύπα γιά το χέσιμο. Όπως ακριβώς κι αυτή η θειά (δικαιούται να) διαθέτει καί γνώμην, …καί οπίσθια. Καί τόσο της κόβει, αυτά λέει. Αλλά, γιατί ρέ γαμώτο, ασχολείται όλη η πατριωτική Ελλάδα, με το τί είπε ένα σούργελο; Έ;
Το πόσο μεγάλα λάθη λογικής έγιναν μ’ αυτή την «ασχολία» των πατριωτών (με την εσπευσμένη έγνοια να την πούν στη θειά), αποτελούν αντικείμενο μεγάλης ανάρτησης… καί δυστυχώς, δεν τα σκέφτηκε κανείς.
Επιτροχάδην, όμως:
  • Ως τί την καλέσανε στην τιβή να μιλήσει;
  • Αφού είναι γνωστό, ότι γιά να βγείς στην τιβή, είτε σε πληρώνουν (άμα είσαι φίρμα), είτε πληρώνεις (άμα είσαι ψώνιο), γιατί κανείς δέ ρωτάει πόσα έδωσε η θειά, γιά να πεί μαλακίες στο γυαλί; (Διότι, γιά να πήρε, το αποκλείω.)
  • Γιατί κανείς δεν αναρωτιέται: αν πχ εγώ διαθέτω τρισήμιση χιλιάρικα (τόσο ψιθυρίζεται πως είναι η ταρίφα), θα μπορώ, άρα γε, να βγω στο γυαλί, να πω τα δικά μου;
  • Γιατί κανείς δεν ρωτάει, πού το πάει η θειά κι ήθελε τόση προβολή; καί γιατί πρόσφατα; καί γιατί στο συγκεκριμένο θέμα;
Είδατε πόσα ΔΕΝ ρώτησαν οι -όντως- πατριώτες; (Δεν διάβασα κάποιο μπλόγκι, να τα κοπανάει αυτά.) Είδατε πόσο τζάμπα ξοδέψανε τον χρόνο τους σε μαλακίες;
Καί το κυριώτερο ερώτημα (άντε, δύο!    ) :
  • Ποιός συνεχίζει στις μέρες μας να βλέπει τηλεόραση;
  • Καί ποιόν προσπαθούν στο φινάλε να πείσουν οι τηλεοπτικοί αρδ;
Δύσκολη η λογική, το ξέρω. Αλλά, δυστυχώς γιά τους τεμπέληδες του νού, άκρως απαραίτητη! Δεν μπορούμε να πάμε μακριά χωρίς αυτήν.