Γεωδιάταξις – Ο τόπος μας αμύνεται! – 4
ένει, βέβαια, καί το ερώτημα (που διατύπωσαν εμμέσως πλήν σαφώς κάποιοι σχολιαστές) του κατά πόσο μπορούμε να ενισχύσουμε το πλέγμα μας, κάνοντας προσευχή. Φυσικά μπορεί, όποιος θέλει!
Οπότε, πάμε καί σε μιά εναλλακτική πρόταση, χωρίς κρυστάλλους αυτή τη φορά:
Ένας σταυρός επάνω από την Ελλάδα, αποτελούμενος από πέντε χρυσά σταυρουδάκια (κατά προτίμηση βαφτιστικά)! Κάπως έτσι:
Αυτό, τώρα, είναι πιό ανοιχτό σχήμα· επομένως μπορούμε να σκεφτούμε τέσσερεις πιθανές εξόδους της βρωμιάς από τη χώρα μας. Καί, πιστεύω, ότι κι αυτό το πλέγμα επίσης θ’ αποδώσει αποτέλεσμα.
Εν πάσει περιπτώσει, το νόημα είναι ότι μπορούμε να φτιάξουμε ένα προστατευτικό πλέγμα με διάφορες μορφές καί διάφορα («ευγενή») υλικά, οπότε διαλέγουμε αυτό που μας ταιριάζει.
Συνεχίζουμε με τα αρχικά μας ερωτήματα, ώστε να ολοκληρώσουμε τη θεωρία.
v. Πού θα φτιάξουμε ένα πλέγμα;
Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα… χωρίς, δυστυχώς, να ξέρω την πλήρη απάντηση. (Ούτε κάν εγώ, λέμε! lol!!!)
Μία πρόχειρη λύση είναι να καθήσουμε στα «πατήματα» παλαιοτέρων (Ελληνικών) πλεγμάτων. (Νά, όπως στο πενταγωνικό πλέγμα που σχεδίασα, του οποίου οι δύο κορυφές είναι επιβεβαιωμένες παμπάλαιες πυραμίδες.) Καί τούτο, διότι φαίνεται πως τα πλέγματα γενικώς βασίζονται σε «κόμβους» του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας. Άρα, αν οι αρχαίοι ημών (καί οι πανάρχαιοι ημών) εντόπισαν τέτοιους κόμβους καί τους αξιοποίησαν, έχουμε έτοιμη τη λύση – χωρίς να σπάσουμε το κεφάλι μας ψάχνοντας γιά θεωρητική θεμελίωση. (Έστω, αναβάλλοντας το σπαζοκεφάλιασμα γιά το μέλλον.)
Οπότε, αν «αγκυρώσουμε» ένα σημείο, μετά είναι εύκολο (με λίγη τοπογραφική ικανότητα) να βρούμε τα υπόλοιπα· αφού το σχήμα του πλέγματός μας είναι σταθερό.
Πλην όμως, το ηλεκτρομαγνητικό πλέγμα ολόκληρου του πλανήτη μας είναι μεταβαλλόμενο συν τώι χρόνωι. Νά, ας πούμε ο νότιος μαγνητικός πόλος (ο ευρισκόμενος στον Βόρειο γεωγραφικό Πόλο) είναι γνωστό εδώ καί χρόνια πως δεν ταυτίζεται γεωμετρικώς με το σημείο του Βορείου Πόλου, αλλά απέχει απ’ αυτό αρκετά – καί δή, …μή καθήμενος στ’ αυγά του, αλλά …κάνοντας βόλτες! Έτσι, οι στρατιωτικοί χάρτες (χρήσιμοι γιά τον υπολογισμό της πορείας των διηπειρωτικών βλημάτων), οι οποίοι περιλαμβάνουν καί ενδείξεις γιά το γεωφυσικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, αλλάζουν κάθε χρόνο, όπως υπαγορεύουν οι νέες μετρήσεις του πεδίου. Οπότε, τί σημαίνει αυτό γιά την έρευνά μας;
Σημαίνει ότι, εάν πχ το 5,000 πΧ ήταν «κομβικό σημείο» πχ η Δήλος, σήμερα πιθανόν να είναι η Νάξος. Που με τη σειρά του σημαίνει ότι τα πάλαι ποτέ ιερά, οι βωμοί, κτλ σημεία του αρχαίου πλέγματος δεν θα «λειτουργήσουν» – καθιστώντας το όλο πλέγμα ανενεργό. Εγώ ο ίδιος έχω ανιχνεύσει σε σημερινό ορθόδοξο ναό, ότι το «πλεγματικό σημείο» του έχει μετακινηθεί πιό ανατολικά από το ιερό – στο οποίο βρισκόταν, όταν χτίστηκε ο ναός έναν αιώνα πρίν. Σήμερα, το «πλεγματικό σημείο» (με την όποια «ιερότητά» του) βρίσκεται έξω από τον ναό, στο σημείο όπου υπάρχει ένα υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ γιά την πιτσιρικαρία!
[Προφανώς, αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος, που οι Μάγιας παρατούσαν σύξυλες τις πόλεις τους κάθε εκατό χρόνια περίπου, καί χτίζανε άλλες αλλού απ’ την αρχή. Ούτε οι ξηρασίες της περιοχής έφταιγαν γι΄αυτό, ούτε τίποτε άλλο, απ’ αυτά που νομίζουν σήμερα οι «επιστήμονες».
Δεν ήταν βλαμμένοι οι Μάγιας, να πετάνε τον κόπο τους στα σκουπίδια με τόση ευκολία. Ξέρανε την μετατόπιση του πεδίου, καί θεωρούσαν πως αυτή δεν τους ευνοούσε πιά – γιά καλή υγεία, γεννήσεις, κτλ. Άρα, έπρεπε να μετακομίσουν!
Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε εμείς εδώ να πάμε ανάποδα – καί να καταλάβουμε ποιό πλέγμα είναι αρχαιότερο από ποιό, αν εντοπίσουμε την μετατόπιση του κέντρου του. Πχ του ναού της Ήρας, από μία θέση σε άλλη. Αλλά, άμα τα λες αυτά σε αρχαιολόγους… ]
Πάντως, μην απελπίζεστε. Πάντα μπορούμε να φτιάξουμε ένα πλέγμα. Πχ ένας ακόμη τρόπος (αν καί χονδροειδής, θα έλεγα), είναι να εντοπίσουμε ένα κομβικό σημείο με τη διαίσθηση – καί τα υπόλοιπα είναι θέμα τοπογραφικών οργάνων.
vi. Με ποιόν προσανατολισμό;
Άλλο μεγάλο θέμα, το οποίο δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση. Όμως καταλαβαίνουμε (κυρίως από τον προσανατολισμό ναών – αρχαίων καί χριστιανικών) ότι παίζουν πολύ τα σημαντικά σημεία ανατολής καί δύσης του Ήλιου· τα οποία είναι σταθερά, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κυρίως παίζει η ανατολή στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Μπορούμε, όμως, να έχουμε προσανατολισμό προς βορρά ή νότο. Αλλά καί προς τον «στόχο» που χτυπάμε, αν φτιάξουμε «επιθετικό» πλέγμα.
[Συγνώμην, αλλά γιά τέτοια πλέγματα δεν θα μιλήσω δημοσίως. Μόνο θα τα εφαρμόσω! Lol!!!
Καί κακώς που δεν έκανα κάτι σχετικό μέχρι σήμερα. Είπαμε, πολλά πράγματα καί θέματα τα έχω μπροστά στα μάτια μου, αλλά δεν τα βλέπω· παρά μόνο με μεγάλη χρονική καθυστέρηση – μερικές φορές τελείως αδικαιολόγητη. Αν καί… πάλι καλά! Οι περισσότεροι, τέτοια θέματα δεν τα βλέπουν ποτέ στη ζωή τους.]
Τώρα, βέβαια, η αιθερική ενέργεια (που χειρίζονται τα πλέγματα) δεν καταλαβαίνει από περιορισμούς χώρου, κατεύθυνσης, κτλ. (Αυτό το έχω επίσης εξακριβώσει.) Αλλά πιστεύω ότι, αν βάλουμε το πλέγμα μας να σημαδεύει κάπου, τότε το αποτέλεσμα μεγιστοποιείται.
vii. Ο παράγων «χρόνος».
Εδώ (σχετικά με τον χρόνο) έχουμε δύο παρακλάδια στο ερώτημά μας: το «πότε» (ξεκινάμε) καί το «πώς χρονικώς» (κατασκευάζουμε).
vii-1. Πότε ξεκινάμε;
Νομίζω πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν καί κάποιοι κατασκευαστές πλεγμάτων μπορεί να ζητήσουν: (α) ευνοϊκές αστρικές σχέσεις, ή (β) ευνοϊκές αριθμητικές σχέσεις (της χρονιάς, πχ 1618 μΧ). Εννοείται, σύμφωνα με κάποιους «νόμους» που έχουν στο κεφάλι τους.
Βέβαια, πολλοί θα πεταχτούν εδώ καί θα μου πούν ότι αυτά τα πράγματα είναι ολόκληρη τέχνη με βιβλιογραφία – πχ δες το Φένγκ-Σούϊ. Δεν έχω αντίρρηση, αλλά προσωπικά θα συνεχίσω να νομίζω ότι ο χρόνος ενάρξεως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
vii-2. Πώς δουλεύουμε με τα «χρονικά σημεία» της κατασκευής;
Ένα θέμα, το οποίο (είμαι σίγουρος!) οι περισσότεροι δεν τό ‘χουν πάρει κάν χαμπάρι. Βλέπετε, όταν ξεκινάμε να φτιάξουμε κάτι (πχ πολυκατοικία), δουλεύουμε συνεχώς μέχρι να το τελειώσουμε. Στα δέ μεγάλα δημόσια έργα, δουλεύουν οι βάρδιες συνεχώς – ακόμη καί τη νύχτα, με τους προβολείς. (‘Ντάξ’, ενδεχομένως όχι στην Ελλάδα, αλλά πχ στην Κίνα – εξακριβωμένο.)
Επομένως, γιατί να καθυστερήσουμε με την κατασκευή πλέγματος;
Ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Ίσως γιά συμβολικούς λόγους. Βλέπετε, γνωρίζω πλέγμα, του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε εδώ καί πάνω από εκατόν είκοσι (120) χρόνια, κι ακόμη συνεχίζεται. (Μόνο μή ζητάτε λεπτομέρειες. Δεν θα σας πω.) Αυτουνού, τώρα, τα σημεία του τίθενται με χρονική διαφορά σε ακολουθία 24-4. 24 χρόνια μετά, καί 4 χρόνια μετά, καί 24 χρόνια μετά, καί 4 χρόνια μετά, καί… καί… Ντίπ-ντάααπ, ντίπ-ντάααπ, ντίπ-ντάααπ…
Κάπως σαν μουσική!!!
Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό, αλλά γίνεται. Ίσως να γινόταν καί κάποτε πολύ παλιά, αλλά δεν έχω βρεί πουθενά ενδείξεις γιά το γιατί γινόταν. Ίσως, πάλι, αυτός να είναι ο λόγος που καθυστερούν… κάνουν αιώνες ν’ αποπερατωθούν… οι μεγάλοι καθεδρικοί (Νότρ Ντάμ, Σαγκράντα Φαμίλια), ακόμη κι ο ναός του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα (έκανε 600 χρόνια να τελειώσει!). Αλλά, αν οι συντεχνίες των χτιστάδων, αρχιτεκτόνων, κτλ, ξέρουν κάποιο σχετικό μυστικό, σαφώς καί δεν περιμένω να μου το πούνε. (Αλλά δεν τους έχω κι ανάγκη! Θα το βρώ μόνος μου, αν πεισμώσω! )
Εμείς, βέβαια, δεν έχουμε χρόνο γιά τέτοιες πολυτέλειες. Δυστυχώς. Οπότε, αν ξεκινήσουμε κατασκευή πλέγματος, τραβάμε ντουγρού να το τελειώσουμε.
viii. Ο παράγων «ευθυγράμμιση με τα άστρα»
Ετούτος εδώ θα ληφθεί ( ; ) υπ’ όψιν, μονάχα αν κατασκευάσουμε πλέγμα απομίμηση αστερισμού. Αλλά να εξηγήσω – το ερωτηματικό στο «ληφθεί».
Έ, λοιπόν! Αν καί οι διάφοροι …«μύστες» συγγραφίσκοι μας έχουνε πρήξει τα γεννητικά όργανα με δαύτον, δεν υπάρχει πιό γελοίος ισχυρισμός!!!
Γιατί;
Διότι:
Δεν θα επανέλθω στο θέμα.
Πάντως, ναί, τα πλέγματα σε σχήμα αστερισμών όντως «δουλεύουν», άσχετο αν πρακτικά δεν ευθυγραμμίζονται ποτέ με τα άστρα των αντιστοίχων αστερισμών. Τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό;… Είπαμε, η αιθερική ενέργεια δεν πολυ-καταλαβαίνει από δεσμεύσεις του φυσικού πεδίου. Μόνο που -πάλι…- δεν θα σας πω ποιός αστερισμός χρειάζεται γιά ποιά δουλειά, ακόμη κι αν το έχω βρεί. Τέτοιες γνώσεις δεν δίνονται ελεύθερα. Σακόκου η Ελληνική Γνώση!!!
Συμπέρασμα
Αν καί η κατασκευή πλεγμάτων προαπαιτεί ένα …πλέγμα γνώσεων από ποικίλους γνωστικούς τομείς, ωστόσο πιστεύω ότι στην πράξη είναι κάτι το μάλλον εύκολο. Καί κακώς δεν το επιχειρήσαμε μέχρι σήμερα.
Αφού η κατασκευή πλεγμάτων βοηθούσε τους (παν)αρχαίους ημών, γιατί να μή βοηθήσει καί τους …νέους ημών;
Στο πύρ το εξώτερον, λοιπόν, η πανούκλα των πωλητικών καί των λάθρο!!!
Κι άμα δεν πάει μόνη της, θα τη …βοηθήσουμε εμείς!
Υγ: Όταν θα έχουμε πάρει το «κολλάει» με τα πλέγματα, τότε θα δοκιμάσουν τη γλύκα καί οι …«σύμμαχοι» – με τις βάσεις τους, τα ψεκαστικά αεροπλάνα τους, κτλ κτλ.
ένει, βέβαια, καί το ερώτημα (που διατύπωσαν εμμέσως πλήν σαφώς κάποιοι σχολιαστές) του κατά πόσο μπορούμε να ενισχύσουμε το πλέγμα μας, κάνοντας προσευχή. Φυσικά μπορεί, όποιος θέλει!Οπότε, πάμε καί σε μιά εναλλακτική πρόταση, χωρίς κρυστάλλους αυτή τη φορά:
Ένας σταυρός επάνω από την Ελλάδα, αποτελούμενος από πέντε χρυσά σταυρουδάκια (κατά προτίμηση βαφτιστικά)! Κάπως έτσι:
Αυτό, τώρα, είναι πιό ανοιχτό σχήμα· επομένως μπορούμε να σκεφτούμε τέσσερεις πιθανές εξόδους της βρωμιάς από τη χώρα μας. Καί, πιστεύω, ότι κι αυτό το πλέγμα επίσης θ’ αποδώσει αποτέλεσμα.
Εν πάσει περιπτώσει, το νόημα είναι ότι μπορούμε να φτιάξουμε ένα προστατευτικό πλέγμα με διάφορες μορφές καί διάφορα («ευγενή») υλικά, οπότε διαλέγουμε αυτό που μας ταιριάζει.
Συνεχίζουμε με τα αρχικά μας ερωτήματα, ώστε να ολοκληρώσουμε τη θεωρία.
v. Πού θα φτιάξουμε ένα πλέγμα;
Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα… χωρίς, δυστυχώς, να ξέρω την πλήρη απάντηση. (Ούτε κάν εγώ, λέμε! lol!!!)
Μία πρόχειρη λύση είναι να καθήσουμε στα «πατήματα» παλαιοτέρων (Ελληνικών) πλεγμάτων. (Νά, όπως στο πενταγωνικό πλέγμα που σχεδίασα, του οποίου οι δύο κορυφές είναι επιβεβαιωμένες παμπάλαιες πυραμίδες.) Καί τούτο, διότι φαίνεται πως τα πλέγματα γενικώς βασίζονται σε «κόμβους» του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας. Άρα, αν οι αρχαίοι ημών (καί οι πανάρχαιοι ημών) εντόπισαν τέτοιους κόμβους καί τους αξιοποίησαν, έχουμε έτοιμη τη λύση – χωρίς να σπάσουμε το κεφάλι μας ψάχνοντας γιά θεωρητική θεμελίωση. (Έστω, αναβάλλοντας το σπαζοκεφάλιασμα γιά το μέλλον.)
Οπότε, αν «αγκυρώσουμε» ένα σημείο, μετά είναι εύκολο (με λίγη τοπογραφική ικανότητα) να βρούμε τα υπόλοιπα· αφού το σχήμα του πλέγματός μας είναι σταθερό.
Πλην όμως, το ηλεκτρομαγνητικό πλέγμα ολόκληρου του πλανήτη μας είναι μεταβαλλόμενο συν τώι χρόνωι. Νά, ας πούμε ο νότιος μαγνητικός πόλος (ο ευρισκόμενος στον Βόρειο γεωγραφικό Πόλο) είναι γνωστό εδώ καί χρόνια πως δεν ταυτίζεται γεωμετρικώς με το σημείο του Βορείου Πόλου, αλλά απέχει απ’ αυτό αρκετά – καί δή, …μή καθήμενος στ’ αυγά του, αλλά …κάνοντας βόλτες! Έτσι, οι στρατιωτικοί χάρτες (χρήσιμοι γιά τον υπολογισμό της πορείας των διηπειρωτικών βλημάτων), οι οποίοι περιλαμβάνουν καί ενδείξεις γιά το γεωφυσικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, αλλάζουν κάθε χρόνο, όπως υπαγορεύουν οι νέες μετρήσεις του πεδίου. Οπότε, τί σημαίνει αυτό γιά την έρευνά μας;
Σημαίνει ότι, εάν πχ το 5,000 πΧ ήταν «κομβικό σημείο» πχ η Δήλος, σήμερα πιθανόν να είναι η Νάξος. Που με τη σειρά του σημαίνει ότι τα πάλαι ποτέ ιερά, οι βωμοί, κτλ σημεία του αρχαίου πλέγματος δεν θα «λειτουργήσουν» – καθιστώντας το όλο πλέγμα ανενεργό. Εγώ ο ίδιος έχω ανιχνεύσει σε σημερινό ορθόδοξο ναό, ότι το «πλεγματικό σημείο» του έχει μετακινηθεί πιό ανατολικά από το ιερό – στο οποίο βρισκόταν, όταν χτίστηκε ο ναός έναν αιώνα πρίν. Σήμερα, το «πλεγματικό σημείο» (με την όποια «ιερότητά» του) βρίσκεται έξω από τον ναό, στο σημείο όπου υπάρχει ένα υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ γιά την πιτσιρικαρία!
[Προφανώς, αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος, που οι Μάγιας παρατούσαν σύξυλες τις πόλεις τους κάθε εκατό χρόνια περίπου, καί χτίζανε άλλες αλλού απ’ την αρχή. Ούτε οι ξηρασίες της περιοχής έφταιγαν γι΄αυτό, ούτε τίποτε άλλο, απ’ αυτά που νομίζουν σήμερα οι «επιστήμονες».
Δεν ήταν βλαμμένοι οι Μάγιας, να πετάνε τον κόπο τους στα σκουπίδια με τόση ευκολία. Ξέρανε την μετατόπιση του πεδίου, καί θεωρούσαν πως αυτή δεν τους ευνοούσε πιά – γιά καλή υγεία, γεννήσεις, κτλ. Άρα, έπρεπε να μετακομίσουν!
Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε εμείς εδώ να πάμε ανάποδα – καί να καταλάβουμε ποιό πλέγμα είναι αρχαιότερο από ποιό, αν εντοπίσουμε την μετατόπιση του κέντρου του. Πχ του ναού της Ήρας, από μία θέση σε άλλη. Αλλά, άμα τα λες αυτά σε αρχαιολόγους… ]
Πάντως, μην απελπίζεστε. Πάντα μπορούμε να φτιάξουμε ένα πλέγμα. Πχ ένας ακόμη τρόπος (αν καί χονδροειδής, θα έλεγα), είναι να εντοπίσουμε ένα κομβικό σημείο με τη διαίσθηση – καί τα υπόλοιπα είναι θέμα τοπογραφικών οργάνων.
vi. Με ποιόν προσανατολισμό;
Άλλο μεγάλο θέμα, το οποίο δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση. Όμως καταλαβαίνουμε (κυρίως από τον προσανατολισμό ναών – αρχαίων καί χριστιανικών) ότι παίζουν πολύ τα σημαντικά σημεία ανατολής καί δύσης του Ήλιου· τα οποία είναι σταθερά, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κυρίως παίζει η ανατολή στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Μπορούμε, όμως, να έχουμε προσανατολισμό προς βορρά ή νότο. Αλλά καί προς τον «στόχο» που χτυπάμε, αν φτιάξουμε «επιθετικό» πλέγμα.
[Συγνώμην, αλλά γιά τέτοια πλέγματα δεν θα μιλήσω δημοσίως. Μόνο θα τα εφαρμόσω! Lol!!!
Καί κακώς που δεν έκανα κάτι σχετικό μέχρι σήμερα. Είπαμε, πολλά πράγματα καί θέματα τα έχω μπροστά στα μάτια μου, αλλά δεν τα βλέπω· παρά μόνο με μεγάλη χρονική καθυστέρηση – μερικές φορές τελείως αδικαιολόγητη. Αν καί… πάλι καλά! Οι περισσότεροι, τέτοια θέματα δεν τα βλέπουν ποτέ στη ζωή τους.]
Τώρα, βέβαια, η αιθερική ενέργεια (που χειρίζονται τα πλέγματα) δεν καταλαβαίνει από περιορισμούς χώρου, κατεύθυνσης, κτλ. (Αυτό το έχω επίσης εξακριβώσει.) Αλλά πιστεύω ότι, αν βάλουμε το πλέγμα μας να σημαδεύει κάπου, τότε το αποτέλεσμα μεγιστοποιείται.
vii. Ο παράγων «χρόνος».
Εδώ (σχετικά με τον χρόνο) έχουμε δύο παρακλάδια στο ερώτημά μας: το «πότε» (ξεκινάμε) καί το «πώς χρονικώς» (κατασκευάζουμε).
vii-1. Πότε ξεκινάμε;
Νομίζω πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν καί κάποιοι κατασκευαστές πλεγμάτων μπορεί να ζητήσουν: (α) ευνοϊκές αστρικές σχέσεις, ή (β) ευνοϊκές αριθμητικές σχέσεις (της χρονιάς, πχ 1618 μΧ). Εννοείται, σύμφωνα με κάποιους «νόμους» που έχουν στο κεφάλι τους.
Βέβαια, πολλοί θα πεταχτούν εδώ καί θα μου πούν ότι αυτά τα πράγματα είναι ολόκληρη τέχνη με βιβλιογραφία – πχ δες το Φένγκ-Σούϊ. Δεν έχω αντίρρηση, αλλά προσωπικά θα συνεχίσω να νομίζω ότι ο χρόνος ενάρξεως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
vii-2. Πώς δουλεύουμε με τα «χρονικά σημεία» της κατασκευής;
Ένα θέμα, το οποίο (είμαι σίγουρος!) οι περισσότεροι δεν τό ‘χουν πάρει κάν χαμπάρι. Βλέπετε, όταν ξεκινάμε να φτιάξουμε κάτι (πχ πολυκατοικία), δουλεύουμε συνεχώς μέχρι να το τελειώσουμε. Στα δέ μεγάλα δημόσια έργα, δουλεύουν οι βάρδιες συνεχώς – ακόμη καί τη νύχτα, με τους προβολείς. (‘Ντάξ’, ενδεχομένως όχι στην Ελλάδα, αλλά πχ στην Κίνα – εξακριβωμένο.)
Επομένως, γιατί να καθυστερήσουμε με την κατασκευή πλέγματος;
Ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Ίσως γιά συμβολικούς λόγους. Βλέπετε, γνωρίζω πλέγμα, του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε εδώ καί πάνω από εκατόν είκοσι (120) χρόνια, κι ακόμη συνεχίζεται. (Μόνο μή ζητάτε λεπτομέρειες. Δεν θα σας πω.) Αυτουνού, τώρα, τα σημεία του τίθενται με χρονική διαφορά σε ακολουθία 24-4. 24 χρόνια μετά, καί 4 χρόνια μετά, καί 24 χρόνια μετά, καί 4 χρόνια μετά, καί… καί… Ντίπ-ντάααπ, ντίπ-ντάααπ, ντίπ-ντάααπ…
Κάπως σαν μουσική!!!
Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό, αλλά γίνεται. Ίσως να γινόταν καί κάποτε πολύ παλιά, αλλά δεν έχω βρεί πουθενά ενδείξεις γιά το γιατί γινόταν. Ίσως, πάλι, αυτός να είναι ο λόγος που καθυστερούν… κάνουν αιώνες ν’ αποπερατωθούν… οι μεγάλοι καθεδρικοί (Νότρ Ντάμ, Σαγκράντα Φαμίλια), ακόμη κι ο ναός του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα (έκανε 600 χρόνια να τελειώσει!). Αλλά, αν οι συντεχνίες των χτιστάδων, αρχιτεκτόνων, κτλ, ξέρουν κάποιο σχετικό μυστικό, σαφώς καί δεν περιμένω να μου το πούνε. (Αλλά δεν τους έχω κι ανάγκη! Θα το βρώ μόνος μου, αν πεισμώσω! )
Εμείς, βέβαια, δεν έχουμε χρόνο γιά τέτοιες πολυτέλειες. Δυστυχώς. Οπότε, αν ξεκινήσουμε κατασκευή πλέγματος, τραβάμε ντουγρού να το τελειώσουμε.
viii. Ο παράγων «ευθυγράμμιση με τα άστρα»
Ετούτος εδώ θα ληφθεί ( ; ) υπ’ όψιν, μονάχα αν κατασκευάσουμε πλέγμα απομίμηση αστερισμού. Αλλά να εξηγήσω – το ερωτηματικό στο «ληφθεί».
Έ, λοιπόν! Αν καί οι διάφοροι …«μύστες» συγγραφίσκοι μας έχουνε πρήξει τα γεννητικά όργανα με δαύτον, δεν υπάρχει πιό γελοίος ισχυρισμός!!!
Γιατί;
Διότι:
- Γιά να πετύχουμε «ευθυγράμμιση», τα άστρα του αστερισμού (δηλαδή τα σημαντικά, που καθορίζουν το σχέδιο του αστερισμού) πρέπει να είναι ακριβώς καταποπάνω από τα αντίστοιχα «άστρα» του πλέγματος. Στην κάθετο από το έδαφος. Καί να σχηματίζονται ταυτόχρονα όλα μαζί τα ζευγάρια αυτά.
- Πράγμα που σημαίνει ότι μιλάμε γιά πλέγμα εκτάσεως τουλάχιστον ίσο με την Ελλάδα (καί μεγαλύτερο), διότι οι αστερισμοί συνήθως καλύπτουν μεγάλο άνοιγμα γωνίας στον ουρανό. Άρα, αντιστοίχως πρέπει να έχουμε καί μεγάλο άνοιγμα γωνίας καί στο έδαφος.
- Επίσης, επειδή η Γή περιστρέφεται, αυτή η «ευθυγράμμιση» (ακόμη κι αν επιτευχθεί) κρατάει κλάσματα του δευτερολέπτου.
- Κι επειδή ο άξονας της Γής υπόκειται σε μετάπτωση, ακόμη κι αν πετύχουμε «ευθυγράμμιση», αυτή η (μία φορά το 24ωρο – καί γιά κλάσμα του δευτερολέπτου) «ευθυγράμμιση» χάνεται μετά από 70 χρόνια περίπου. (Δηλαδή, φεύγει πέραν των ορίων αποδεκτής αποκλίσεως.)
- Κι επειδή οι αρχαίοι λαοί (εμείς, οι Μάγιας, κι άλλοι) τα ήξεραν καλά αυτά, δεν ήταν τόσο ηλίθιοι, ώστε να χτίζουν μνημεία, που θα «ευθυγραμμιζόντουσαν» με τα άστρα μία φορά κάθε Μεγάλο Ενιαυτό (25,000 χρόνια καί κάτι ψιλά) – καί γιά κλάσματα του δευτερολέπτου!
- Ά! Δεν τελειώσαμε! Η Γή δεν έχει μόνο μετάπτωση του άξονά της, έχει καί ταλάντωση πάνω-κάτω (περιόδου 40 χιλιάδων ετών περίπου – μόλις πρόσφατα, πρίν λίγα χρόνια, υπολογίστηκε αυτή), σαν τη βάρκα στο κύμα! Που σημαίνει ότι, ακόμη κι αν περάσει ο Μεγάλος Ενιαυτός καί ξαναπάμε γιά την (μία, μοναδική, απειροελάχιστη) στιγμή της περίφημης «ευθυγράμμισης» (πλέγματος με αστερισμό), πιθανώτατα δεν θα πετύχουμε το σωστό ύψος!!! (Σα να προσπαθήσεις να φιλήσεις γκόμενα στο στόμα, καί πετυχαίνεις το γόνατό της! Lol!!!)
Δεν θα επανέλθω στο θέμα.
Πάντως, ναί, τα πλέγματα σε σχήμα αστερισμών όντως «δουλεύουν», άσχετο αν πρακτικά δεν ευθυγραμμίζονται ποτέ με τα άστρα των αντιστοίχων αστερισμών. Τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό;… Είπαμε, η αιθερική ενέργεια δεν πολυ-καταλαβαίνει από δεσμεύσεις του φυσικού πεδίου. Μόνο που -πάλι…- δεν θα σας πω ποιός αστερισμός χρειάζεται γιά ποιά δουλειά, ακόμη κι αν το έχω βρεί. Τέτοιες γνώσεις δεν δίνονται ελεύθερα. Σακόκου η Ελληνική Γνώση!!!
Συμπέρασμα
Αν καί η κατασκευή πλεγμάτων προαπαιτεί ένα …πλέγμα γνώσεων από ποικίλους γνωστικούς τομείς, ωστόσο πιστεύω ότι στην πράξη είναι κάτι το μάλλον εύκολο. Καί κακώς δεν το επιχειρήσαμε μέχρι σήμερα.
Αφού η κατασκευή πλεγμάτων βοηθούσε τους (παν)αρχαίους ημών, γιατί να μή βοηθήσει καί τους …νέους ημών;
Στο πύρ το εξώτερον, λοιπόν, η πανούκλα των πωλητικών καί των λάθρο!!!
Κι άμα δεν πάει μόνη της, θα τη …βοηθήσουμε εμείς!
ΤΕΛΟΣ
Υγ: Όταν θα έχουμε πάρει το «κολλάει» με τα πλέγματα, τότε θα δοκιμάσουν τη γλύκα καί οι …«σύμμαχοι» – με τις βάσεις τους, τα ψεκαστικά αεροπλάνα τους, κτλ κτλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου