ιαβάζω (καί μ’ ανεβαίνει η πίεση) κάτι πράγματα…


α. Εισαγωγή
…Τα οποία, όμως, πράγματα δεν είναι καθόλου τρελλά. Είναι απόλυτα λογικά, εφ’ όσον τον τελευταίο καιρό όχι μόνον έχουν αυξηθεί οι (εισ)»ροές» των λάθρο στην Ελλάδα μας, αλλά επίσης αυτοί τώρα δεν είναι απλοί λάθρο. Είναι …σούπερ, με ανεβασμένα οκτάνια!
Μεγάλος αριθμός απ’ αυτούς είναι τζιχάντια-αποκεφαλιστές!
Συν έμπειροι χασάπηδες, συν έμπειροι βασανιστές, συν έμπειροι πρεζάκηδες (από χάπια Κάπταγκον, κτλ), συν ποιός-ξέρει-από πού αμολητοί βαρυποινίτες παύλα ισοβίτες. Όχι βέβαια καί τα καλύτερα παιδιά γιά να κάνεις παρέα, αλλά με πλούσιο βιογραφικό γιά να …προσληφθούν από τη …Θεία, από την τουρκίτσα, από… από… Παναπεί, απ’ όλο το φασισταριό του πλανήτη, γιά να κάνουν τις βρωμοδουλειές του. (Καί με το αζημίωτο, φυσικά. Μέχρι να πέσουν σε καμιά Συριακή …μυγοσκοτώστρα, καί να ξεβρωμίσει ο πλανήτης από δαύτους!)


[Παρένθεσις! Δεν κρατιέμαι… θα τα χώσω.
Τα περί δήθεν «φανατικών ισλαμιστών που διακατέχονται από υπέρμετρο θρησκευτικό ζήλο καί διαδίδουν το ισλάμ με τη βία» είναι εντελώς γιά τομ μπούτζον – κι απάνω εκεί γράφ’ τε τα. Πορωμένοι δολοφόνοι είναι οι λεβέντες, καί τίποτ’ άλλο.
Διαχρονικώς, τα όποια καθάρματα είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να καλυφθούν με ιδεολογία / υψηλά ιδανικά οποιασδήποτε μορφής, κι επ’ αυτού ας λένε οι αρδ όποια μαλακία θέλουν.
(Παρόμοιες μαλακίες λένε καί οι αριστεροί, ότι δηλαδή ο υπόκοσμος ουσιαστικώς αποτελείται από …κοινωνικούς αγωνιστές, αλλά ο παραβάτης του ποινικού δικαίου δεν είναι κομμουνιστής. Ούτε αυτομάτως, ούτε εμμέσως. Δεν μπορεί να είναι, απλούστατα διότι ο ποινικός είναι το αντίθετο του κομμουνιστή: είναι παρτάκιας! Αγωνίζεται υπέρ της πάρτης του, κι όχι γιά …κοινωνική δικαιοσύνη καί …σοσιαλισμό, μή χέσω. Περιστασιακός σύμμαχος των αριστερών είναι κατά καιρούς, σε ένοπλες εξεγέρσεις παναπεί, οπλοφόρος με οπλοφόρους, καί τίποτ’ άλλο.)
Η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Άμα κυλάει το χρήμα στις τσέπες τους, τα σήμερον τζιχάντια γίνονται μέχρι καί ιερομόναχοι στο Όροc, σου λέω. Ποιά ιδεολογία καί ποιά θρησκεία…]

Τώρα, θα με ρωτήσεις… Κι εσύ, ρέ Εργοδότη, πού το ξέρεις ότι πρόκειται γιά τζιχάντια; Τους ήξερες κι από χθές;
(Με το ζόρι συγκρατιέμαι να μην καλαμπουρίσω… Διότι ούτε οι «Μ»ΚΟ τους ήξεραν από χθές, αλλά τσιρίζουν πως πρόκειται γιά αγγελούδια! Lol!!! Κι όχι γιά αμολητούς βαρυποινίτες του Αφγανιστάν, φερ’ ειπείν.
Αγγελούδια, δέ λέω, αλλά απ’ τ’ άλλα… Αυτά με τη μυτερή ουρά καί τα κέρατα! Ξανά lol!!!)
Όχι, αλλά διαπίστωσα τώρα τελευταία νά ‘χει πιάσει τα εγχώρια ΜΜΕ μιά κωλοπιλάλα γιά το συγκεκριμένο θέμα, οπότε έτσι πρέπει νά ‘ναι. Διότι, ώ νοήμονα αναγνώσθα μου, πούουουου βρήκαν τις σχετικές πληροφορίες οι εγχώριοι αρδ; Ά;
Σωστά απάντησες! Από «υπερεσίες» καί πρεσβείες!…
Τώρα, θα με ξαναρωτήσεις: Καί τα ψέμματα κι οι προπαγάνδες που λένε / γράφουν οι αρδ καθημερινά; Δεν είναι κι αυτό ψέμμα, ή προπαγάνδα;
Μπορεί να είναι, οκέϋ· δεν διαφωνώ καθόλου. Μπορεί, φερ’ ειπείν, να πρόκειται απλά γιά ψυχολογικό πόλεμο τρομοκρατήσεως -εναντίον- των Ελλήνων. (Χρηματοδοτούμενον από τη γνωστή Επ-embassy.) Αλλά πρώτον, οι ειδήσεις από Συρία λένε ότι εκεί λαμβάνει χώραν «επιχείρηση-σκούπα», οπότε η τουρκίτσα τους στέλνει πεσκέσι σ’ εμάς τους τζιχαντιστές, πρίν της ψοφήσουν καί …βάλει τα κλάμματα απ’ το πένθος. (Εν όψει της επιθέσεως που σχεδιάζει εναντίον μας κι εναντίον της Κύπρου.) Καί δεύτερον, στατιστικώς άμα το πάρεις, οι ΠΟΛΥ αυξημένες πρόσφατες εισροές λάθρο σημαίνουν ότι σε αντίστοιχο ποσοστό αυξήθηκαν κι οι εισροές τζιχαντιών στη χώρα μας.
Όμως μή με ρωτήσεις αδελφέ μου, αναγνώσθα μου, τί συνεπάγεται αυτό! Διότι σε προλαβαίνω!
Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι -με το συμπάθειο- θα τη φάμε διπλή, καί λίαν συντόμως:
  • Καί στρατιωτική επίθεση από τουρκίτσα,
  • καί ένοπλη εξέγερση των παρεπιδημούντων τζιχαντιών.

β. Προβλέψεις… προβλέψεις…
Εντάξει, μιλάω ενστικτωδώς, καί δεν λαμβάνω καθόλου υπ’ όψη μου πχ τα όσα λογικά λέει ο -πολύ συμπαθής σε μένα- Τζώρτζ Αδαλής ο Β’. (Ότι, δηλαδή, δεν θα γίνει πόλεμος τώρα, εφ’ όσον οι μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου τα βρήκαν μεταξύ τους. Καί δεν θα γίνει μέχρι το 2021, που ο Ερντογάν κάνει υπομονή καί το περιμένει, διότι τότε απαξιώνονται τα μισά μας οπλικά συστήματα, λόγωι παλαιότητας.) Προσωπική εκτίμηση, πάντως, ότι αναμένω τα γεγονότα αυτά μέσα στον προσεχή Οκτώβρη. Ίσως κι επάνω στις 28 (που είναι ημέρα τριήμερης αργίας – δηλαδή ιδανική γιά αδράνεια του κρατικού μας μηχανισμού), γιά να μας εξευτελίσουν την εθνική γιορτή.
Τώρα, θα μου πείς… Κι άλλες φορές προέβλεψας, ώ Εργοδότα, επίθεση της τουρκίτσας εναντίον μας, αλλά δεν έγινε τίποτε!
Απαντώ – μεταφορικώς: Ναί, αλλά όταν ακούς την κραυγή: «- Λύκος! Λύκος!», δεν θα τρέξεις; Άλλως τε, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πότε οι στρατηγοί του εχθρού σχεδιάζουν εικονική ή παραπλανητική επίθεση, καί πότε θα εξαπολύσουν την κύρια. Αυτά δεν τα ξέρουν ούτε στρατηγοί! Εγώ θα τα ξέρω; Άσε που υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα, όπου στρατηγοί είτε παραπλανήθηκαν (καί τον ήπιαν – πχ Μαρδόνιος στη Σαλαμίνα, Βάρος στον Τευτοβούργειο Δρυμό, καί λοιποί), είτε μάντεψαν σωστά μέν, αλλά πέρα γιά πέρα ενστικτωδώς – κι όχι με λογική καί εκπαίδευση στρατιωτικού ηγέτη. (Διότι, ακόμη καί τα αποκρυπτογραφημένα σήματα του εχθρού μπορεί επίτηδες να λένε ψέμματα.)
Εδώ την πάτησε κοτζάμ Βουλγαροκτόνος!… Στην πρώτη-πρώτη κιόλας εκστρατεία του, κυνηγώντας τους Βουλγάρους, έβαλε τον στρατό σ’ ένα στενό πέρασμα, διότι οι εξπλοράτορές του (τρομάρα τους, γιά ανοιχτομάτηδες…) του είπαν ότι η περιοχή είναι άδεια από εχθρούς. Έπεσε σε παγίδα, μακελεύτηκε ο μισός Βυζαντινός στρατός, κι ο ίδιος γλύτωσε στο τσάκ. (Σχεδόν η νίλα του Δράμαλη, λέμε!) Εγώ θα μείνω έξω από ατυχείς προβλέψεις;
Τώρα, όμως, σ’ αυτή τη φάση, το ένστικτό μου βαράει συναγερμό – καί δεν σταματάει!
Αλλά, θα μου πείς, βαράει-δέ βαράει το ένστικτό σου, ώ Εργοδότα, κάτι πρέπει να κάνουμε!
Ναί, σαφώς. Όμως, ακόμη λίγη θεωρία πρώτα.

γ. Ο αστάθμητος παράγων
Η τύχη! Η οποία στην αρχαιότητά μας ήταν θεά!
Αν καί ουσιαστικώς, «αστάθμητος» σημαίνει αυτόν που δεν σταθμίζεις, αυτόν που δεν λαμβάνεις υπ’ όψιν σου. Επειδή τον θεωρείς ασήμαντον, ίσως – ή, απλά, δεν τον προβλέπεις.
Ο αστάθμητος παράγων έχει οδηγήσει κι αυτός σε ήττες ουκ ολίγους στρατηγούς! Ως (αντι)παράδειγμα, από δαύτον την πάτησε (κι έχασε καί τη ζωή του) όχι ο πρώτος τυχών στρατηγάκος, όχι όποιος κι όποιος, αλλά ο μέγιστος Καραϊσκάκης!!!

…Πρίν τη λεγόμενη «μάχη του Ανάλατου», ο Γιώργαρος είχε τακτοποιήσει τα πάντα. Στράτευμα, θέσεις μάχης, κτλ. Κι αφού πρώτα έβαλε στη θέση τους τους αγγλιτσο-απατεώνες (κι άσχετους από στρατιωτική τέχνη) Τζώρτζ καί Κόχραν, που του λέγανε βλακείες. Είχε διατάξει, δέ, ότι χωρίς δικό του παράγγελμα δεν θα έπεφτε ούτε τουφεκιά.
Έλα, όμως, που δεν είχε προβλέψει το θερμόαιμον μερικών Κρητών της προφυλακής του, ούτε το πόσο μπεκροκανάτες ήταν οι λεγάμενοι!… Αυτοί, λοιπόν, συνεπλάκησαν με τις προφυλακές των μεμετιών νυχτιάτικα (μετά από ανταλλαγή ύβρεων), ξεκίνησαν την ανταλλαγή πυροβολισμών, η μάχη γενικεύτηκε, καί -ως συνέπεια- όλα τα στρατηγικά σχέδια του Καραϊσκάκη τα πήρ’ ο διάολος καί τα σήκωσε.
Ως συνέπεια της συνέπειας, οι Έλληνες ηττήθηκαν κι ο Καραϊσκάκης -χαρά η αγγλίτσα!…- δολοφονήθηκε.
[Από ποιούς; Η ιστορική έρευνα έχει καταλήξει σε δυό-τρία πρόσωπα «Ελλήνων», αν καί χωρίς οριστικό συμπέρασμα, αλλά πιστεύω δεν έχει / δεν έχουν σημασία. Τσουτσέκια των μασώνων ήταν οι λεβέντες αυτοί, ήτοι τσουτσέκια της αγγλίτσας. Η οποία αγγλίτσα, γιά να ξεκάνει τον Γιώργαρο καί να κάνει τους Έλληνες να σκύψουν το κεφάλι, δεν περιορίστηκε στην …αντιπροσωπεία (τους μασώνους), αλλά έστειλε κόσμο από …τα κεντρικά του μαγαζιού! Τους …στρατηγούς καί …ναυάρχους Τζώρτζ καί Κόχραν!]

Όμως, μετά απ’ αυτό το μέγιστο ιστορικό δίδαγμα, ας κάνουμε κι εμείς τα στρατηγικά μας σχέδια, μπας κι αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη τζιχαντολαίλαπα! (Καί γυφτολαίλαπα, καί… καί…)

δ. Η επιτακτική στρατηγική μας
Θα με ρωτήσετε… Ρέ σύ Εργοδότη, αφού ο αστάθμητος παράγων τα ανατρέπει όλα, τότε τί στρατηγικά σχέδια να κάνουμε;
Χέχέ!!! Ά, δεν σας είπα! Ο αστάθμητος παράγων δεν έρχεται πάντα μόνος του! Δημιουργείται κιόλας, μερικές φορές!

…Όταν είχα ξεκινήσει τα μαθήματα φωτογραφίας, ο δάσκαλος μου είπε: «- Γιά να βγάλεις καλές φωτογραφίες, πρέπει πρώτα να μελετήσεις καλές φωτογραφίες!» Κι όταν προσωπικώς βλέπω νέους λογοτέχνες ( ; ) να βγάζουν τα μάτια του γραπτού λόγου, καταλαβαίνω ότι οι λεβέντες αυτοί δεν έχουν διαβάσει ούτε τον Κοντορεβυθούλη! (Άσε τον Παπαδιαμάντη, καί τα λοιπά βαρειά ονόματα.)
Λοιπόν, αν μιλήσουμε γιά στρατηγική, πρέπει πρώτα να έχουμε μελετήσει στρατηγική. (Φερ’ ειπείν: Σούν Τζού, Κλαούζεβιτς – εδώ, Κονδύλη – εδώ.) Καί να ξέρουμε, ει δυνατόν, κάποια πολεμική τέχνη. Εν πάσει περιπτώσει, δεν θα περιμένω να …επιμορφωθήτε! Θα τα πω αναλυτικά.

Στην περίπτωση «συνειδητοί Έλληνες εναντίον τζιχαντιών καί λοιπών», έχουμε τα εξής αδιαμφισβήτητα δεδομένα:
  • Είμαστε ολιγάριθμοι – αυτοί ΗΔΗ είναι περισσότεροι. (Αφού έχουμε 40% προδότες καί 20% αδιάφορους, σαφέστατα λιγώτεροι είμαστε.)
Αυτό οδηγεί κατ’ ανάγκην σε ανταρτοπόλεμο, καί στο να δίνουμε εμείς το πρώτο πλήγμα.
  • Οι μάχες θα δοθούν κυρίως σε αστικό περιβάλλον.
Επίσης πάμε σε ανταρτοπόλεμο πόλεων, οπότε αχρηστεύονται κι όλες οι τακτικές παρατάξεως στρατευμάτων σε ανοιχτό πεδίο. (Δηλαδή: πήγαμε-δεν πήγαμε φαντάροι, ένα καί το αυτό. Δεν βοηθάνε οι στρατιωτικές γνώσεις αυτού του είδους.) Να θυμάστε, πάντως, ότι τα τζιχάντια έχουν μεγάλη εμπειρία στον αστικό πόλεμο, γι’ αυτό καί ο -εκπαιδευμένος σε μάχες ανοικτού πεδίου- Συριακός Στρατός τρόμαξε να τα διώξει.
  • Έχουμε να κάνουμε με αντίπαλο χωρίς οίκτο, που δεν σέβεται τίποτε.
Αυτό χωνέψτε το καλά, αν θέλετε να επιζήσετε. Άρα, καταργούμε κι εμείς οίκτο καί σεβασμό γι’ αυτούς καί τα δήθεν πιστεύω τους. Σφάξιμο στο γόνατο με το κονσερβοκούτι θα τους δώκουμε! Καί δεν πιάνουμε αιχμαλώτους, παρά μόνο γιά να αποσπάσουμε πληροφορίες. Μετά, κατευθείαν στον Αλλάχ τους.
(Καί μην ακούσω κανέναν να λέει: «- Θα τους κατηχήσουμε στην Ορθοδοξία, να γίνουν καλοί άνθρωποι!», διότι θα …κατηχήσω εγώ αυτόν κάπως αλλοιώς!)
  • Δεν τηρούμε στρατηγική αναμονής, διότι καήκαμε!!!
Ορμάμε πρώτοι εμείς, καί δημιουργούμε εμείς τον «αστάθμητο παράγοντα»!
Πώς; Γιατί;
Είναι γνωστό πως τα τζιχάντια εκτελούν εντολές «αοράτων» εντολοδοτών. Οι οποίοι «αόρατοι» τους έχουν δώσει καί (στρατηγικά) σχέδια, βάσει των οποίων κινούνται τα μαστουρωμένα τζιχάντια. Οπότε, σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε εκείνες τις «αστάθμητες» συνθήκες, που θα στείλουν τα στρατηγικά σχέδια των «αοράτων» στον σκουπιδοντενεκέ.
Ένα απ’ αυτά λέει ότι τα τζιχάντια θα μας ριχτούν την κατάλληλη στιγμή, όταν λάβουν το σχετικό σύνθημα.
Έ, λοιπόν! Αντιστρέφοντας τον αστάθμητο παράγοντα της ήττας του Καραϊσκάκη, κι επειδή τα τζιχάντια έχουν λιγώτερο μυαλό από τους μεθυσμένους Κρήτες του Γιώργαρου, πρέπει να τα προβοκάρουμε σε εμπλοκή σε μάχη…
…γιά την οποία ΔΕΝ θα είναι έτοιμα! ΠΡΙΝ τη στιγμή, που λένε τα σχέδιά τους!
Λεπτομέρειες δεν θα πω εδώ, πάντως υπάρχουν πολλοί τρόποι.

Ακούει κανείς, εκεί έξω; Καμιά οργανωμένη ένοπλη ομάδα Ελλήνων;

Υγ: Εγώ τα είπα… Αν κάποιοι («πολυπολιτισμικοί», «αλληλέγγυοι», καί λοιποί φελλοί) δεν ακούνε, είμαι σχεδόν έτοιμος να πάω να παρακαλέσω προσωπικώς τα τζιχάντια, ώστε να μας απαλλάξουν απ’ αυτούς τους όρθιους βιολογικούς κατιμάδες – καί να μην μπούμε εμείς στον κόπο.
Τί, δηλαδή; θα φτιάξουμε νέα Ελλάδα με ηλίθιους μέσα; Πώς το βλέπετε;
Υγ 2: Μην ξεχνάτε τους γύφτους!… Αυτοί καί θα συμμαχήσουν με τα τζιχάντια, καί είναι πιό επικίνδυνοι, καθ’ ό ξέρουν τη γλώσσα μας καί τον τόπο μας.