Τα χρήματά μας σ’ εμάς – γιατί;
α σκεφτόσουν καί λιγάκι, μωρέ Έλληνα!… Τί σου ζητάω; Σου ζητάω πολλά; Τόσο δύσκολο είναι το ν’ αποστομώσεις τον Παλιούρα;
Είχα στο μυαλό μου αυτό το αρθράκι από χθές, δηλαδή να γράψω τις συνέπειες του να πάρει ο κόσμος τα λεφτά του από τις τράπεζες, διότι:
Επειδή, όμως, κανένας (Διαδικτυακός) γραφιάς, απ’ όσους κατά καιρούς παραίνεσαν τον κόσμο να σηκώσει τα λεφτά του απ’ τις τράπεζες, δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει το τί θ’ ακολουθήσει (άρα, το γιατί να προβούμε σε μιά τέτοια ενέργεια), ας πάμε εμείς, τώρα, να τα κάνουμε …κέρματα!
Λοιπόν… Οι συνέπειες του να σηκώσουμε τα χρήματά μας απ’ τις τράπεζες, έχουν δύο απολύτως διακριτά παρακλάδια:
(α) Οι συνέπειες γιά μας
i. Οι αρνητικές συνέπειες
Πρώτη αρνητική συνέπεια, αμέσως-αμέσως: σηκώνοντας τα χρήματά μας από την τράπεζα, είναι αυτονόητο πως στερούμαστε τον τόκο.
Χμμμ… Νννναίαιαι.
Όμως, γιά ποιόν τόκο μιλάμε; γιά τί ύψος επιτοκίου; ξέρετε; Αν δεν ξέρετε, βάλτε στα ψαχτήρια «επιτόκιο καταθέσεων», καί θα βρήτε καί εγχώρια ( ; ) μπάνκα, που διαφημίζει την πραμάτεια της στα ίσα. (Δεν θέλω να βάλω σύνδεσμο.)
Θα βρήτε το εκπληκτικό ποσοστό 0.20%!!!!!!!
Που σημαίνει (αν μπορείτε να κάνετε αριθμητικές πράξεις του Δημοτικού Σχολείου) 20 λεπτά του ευρώ σε κάθε κατοστάρικο που καταθέτετε (γιά αρκετούς μήνες, έως έναν χρόνο). 2 ευρώ στο χιλιάρικο, παναπεί. Τί να σας πω;! Τέτοιο χουβαρνταλίκι δεν έχω ματαξαναδεί! Καλύτερα να σε κεράσω εγώ, αδελφέ μου αναγνώσθα μου, τα τσίπουρα (όταν έχω λεφτά), να σε δώκω ένα εικοσάρικο ευρά να ντερλικώσεις μεζεδάκια καί να πιείς οβερντόουζ τσίπουρου (καί να πούμε καί τις μαλακίες μας παρέα, αφού κάνουμε κεφάλι), παρά να πάς να καταθέσεις δέκα χιλιάρικα ευρά στους …χουβαρντάδες αυτούς, καί να περιμένεις να πάρεις το εικοσάρικο σε κάτι τέρμινα.
Φυσικά ( ; ), οι μπάνκες ζητάνε το εκατονταπλάσιο του επιτοκίου που δίνουν (είπαμε, λογαριασμοί επιπέδου Δημοτικού), αν κάνεις το λάθος καί πάρεις πιστωτική κάρτα. Είκοσι τοις εκατό ζητάνε!!! Τις γ@μείς μετά, κύριε πρόεδρε, ή δεν τις γ@μείς;
Ά! Το 0.20% αφορά τις προθεσμιακές καταθέσεις. Δηλαδή αυτές, που δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις ανάληψη, πριν περάσει το χρονικό διάστημα που συμφωνείς με την τράπεζα. (Διότι η τράπεζα στο μεταξύ εκμεταλλεύεται το χρήμα, καί θέλει να είναι σίγουρη γιά το πόσον χρόνο έχει στη διάθεσή της γιά το τζιράρισμα.) Οι απλές καταθέσεις (δηλ. οι «κάνω ανάληψη όποτε γουστάρω») έχουν ακόμη μικρότερο επιτόκιο!…
Όθεν, αυτή η συνέπεια (της απώλειας του τόκου) είναι μέν αρνητική, αλλά μονάχα άμα είσαι τσιγγούναρος. Μονάχα αν μπροστά σου ο θείος Σκρούτζ φαίνεται σπάταλος! Μονάχα αν ο Σκωτσέζος γέρο-πάπιος είναι ο παλαβός της παροιμίας: «- Ιλάτε γνουστ’κοί, να φάτι τ’ παλαβού του βιός!» Lol!!!
Δεύτερη συνέπεια, σαφώς σοβαρώτερη: άντε, καί τα πήρες τα λεφτά. Πού τα κρύβεις στο σπίτι, με τόσους εγκληματίες που κυκλοφορούν;
Το κάτω απ’ το στρώμα, ξεχάστε το. Πολύ αφελές! Ούτε τα παιδάκια δεν το κάνουν πιά· πιό έξυπνες κρυψώνες βρίσκουν.
Αλλά, όσα ξέρ’ ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρ’ ο μουσαφίρης. Το θέμα αυτό δεν αφορά εμένα, αλλά τον κάθε «νοικοκύρη» από σας. Πιστεύω, λοιπόν, ότι έχετε αρκετό μυαλό γιά να κρύψετε τα χρήματά σας με έξυπνο τρόπο, οπότε δεν επεκτείνομαι.
Η τρίτη αρνητική συνέπεια είναι παρεμφερής με τη δεύτερη: Πώς μεταφέρουμε τα λεφτά απ’ την τράπεζα στο σπίτι, χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί;
Διότι η ανθρώπινη ζωή σήμερα, ειδικά εις τας Αθήνας ας πούμε, δεν αξίζει ούτε δέκα ευρώ. Έχουν γίνει ληστείες μετά φόνου ακόμη καί γιά τέτοια ποσά. (Εντάξει, μεταξύ περιθωριακών τύπων – ναρκομανών, ξέρω ‘γώ. Αλλά το ρισκάρει κανείς από μας να κρατάει φανερά ένα δεκάευρο στον δρόμο; )
Ειδικά, τώρα, αν τα χρήματα είναι πολλά, είτε θα μας σταμπάρουν τίποτε αλάνια, που παριστάνουν τους πελάτες σε αναμονή στην τράπεζα, είτε κάποιο χέρι θα σηκώσει κάποιο τηλέφωνο καί κάποιο στόμα θα μιλήσει. Δεν υπονοώ τίποτε γιά την ηθική ακεραιότητα κάποιων ατόμων (ξέρω ‘γώ, υπαλλήλων), αλλά αρκετές -χμ- «περίεργες» ειδήσεις έχω διαβάσει… όπου ληστεύονται γεροντάκια στον δρόμο, είτε αμέσως μετά την ανάληψη (πολλών) χρημάτων από τράπεζα, είτε -ειδικά- μετά από πώληση ακινήτου σε συμβολαιογραφείο, όπου επιμένουν (γεροντικώς) να παίρνουν το αντίτιμο στο χέρι καί μετά να χώνουν τα λεφτά σε σακκούλες σούπερ-μάρκετ, «γιά να μή φαίνονται».
Γιά συμπτώσεις θα πρόκειται όμως, δε μπορεί! Με ξέρετε εμένα να πετάω μπηχτές καί να σπιλώνω υπολήψεις συνανθρώπων μου χωρίς λόγο; Πά-πά-πάααα!!!
Πιστεύω, πάντως, ότι ανάληψη καί μεταφορά στο σπίτι σχετικώς σοβαρού χρηματικού ποσού πρέπει να γίνεται μονάχα με συνοδεία (γεροδεμένων) προσώπων της απόλυτης εμπιστοσύνης μας.
Τέλος πάντων, πες ότι βρίσκουμε τρόπο καί τα ξεπερνάμε όλ’ αυτά τα μεταφορο-κρυπτικά. Επομένως, ας δούμε καί τα θετικά.
ii. Οι θετικές συνέπειες
Ποιές μπορεί να είναι αυτές, τώρα, τη στιγμή που λέμε ότι τα μετρητά πάνε να καταργηθούν; Ή αν ξεσπάσει πόλεμος, ή κοινωνική εξέγερση;
Λοιπόν. Οι θετικές συνέπειες του να έχεις τα λεφτά σου στο σπίτι σου, είναι:
Πρώτη, η πρόνοια. Δηλαδή προνοείς από τώρα να κάνεις τις προμήθειές σου γιά τα δεινά που έρχονται. Τρόφιμα μακράς διαρκείας, φάρμακα, κτλ. (Τά ‘παμε… να μην τα ξαναλέω καί σας πρήζω.) Εάν περιμένεις την τελευταία στιγμή να προμηθευτείς τα απαραίτητα, τότε που θα τους έχει πιάσει όλους ο πανικός καί θα πλακώνονται στο ξύλο μέσα σε σουπερμάρκετς με άδεια ράφια, τότε κερδίζεις το πιστοποιητικό ISO που λέγαμε τις προάλλες! (Ήτοι, του πιστοποιημένου καραμαλάκα! Lol!!!)
Βλέπετε, υπάρχει καί το προηγούμενο του καλοκαιριού του 1974 (με τον «Αττίλα» στην Κύπρο), που αρκετοί από μας (οι παλιότεροι) τό ‘χουμε ζήσει: όλοι έτρεχαν πανικόβλητοι στα σουπερμάρκετς, γιά ν’ αγοράσουν …δέκα κιλά μακαρόνια έκαστος! Βρέ, ποιά δέκα κιλά; Το εργοστάσιο μακαρονοποιΐας ολόκληρο ήθελαν!
Τί λέτε, όμως; Έχουμε βάλει έστω καί λίγο μυαλό από τότε, ως λαός, ή θα ξανακάνουμε τα ίδια;
(…Αν μ’ αγαπάτε, μην απαντάτε! Θα με ρίξετε στα αντικαταθλιπτικά! Lol!!!)
Εάν, τώρα, αμελήσεις να προνοήσεις, πάντα μπορείς να χρησιμοποιήσεις το χρήμα σου έστω καί στο «καί πέντε» των γεγονότων, γιά να βρείς όσα αγαθά σου λείπουν. Πλην όμως, οι τιμές θα έχουν γίνει μαυραγορίτικες, δηλαδή υπερβολικά υψηλές, καθώς τα διάφορα είδη πρώτης ανάγκης θα παρουσιάζουν έλλειψη. Καί δεύτερον, λόγωι του μαυραγοριτισμού, το χαρτονόμισμα σύντομα δεν θα κάνει ούτε γιά χαρτομάντηλο· όλοι θα τη γυρίσουν τη δουλειά σε ανταλλαγές είδος με είδος.
Τρίτη θετική συνέπεια, επειδή το να είσαι έξυπνος σημαίνει το να προβλέπεις σωστά: αν σηκώσεις τα λεφτά σου από τώρα, προλαβαίνεις την όποια (νομοθετική καί μή) βρωμιά, που θα κάνουν από κοινού μπάνκες καί γκουβέρνο, όταν θα ξεσπάσουν τα επερχόμενα γεγονότα κι ο πανικός. Απλούστατα, τότε στην καλύτερη περίπτωση θα επιβάλουν «κάπιταλ κοντρόλζ» πολύ άγρια (δηλαδή θα επιτρέπουν να κάνεις ανάληψη πχ 10 ευρώ ανά εβδομάδα), καί στη χειρότερη θα σβήσουν τελείως τις εγγραφές με τις καταθέσεις όλων των καταθετών… κι είτε έχεις καναδυό ευρώ υπόλοιπο μέσα, είτε έχεις τα εκατομμύρια του Τζόκερ, θα βρεθείς μπατίρης κι άφραγκος σε κλάσμα του δευτερολέπτου.
Κάτι μου λέει, όμως, ότι θα πάμε κατ’ ευθείαν στο χειρότερο σενάριο… (Το 1974 είχαμε πάει στο πρώτο, με χωροφύλακες έξω απ’ τις τράπεζες καί τα σουπερμάρκετς.)
Τώρα, θα με ρωτήσεις τί θα κάνουν στο μέλλον οι τράπεζες, με τέτοια συμπεριφορά απέναντι στους πελάτες τους; Έ, δεν τις νοιάζει καί πολύ. Δεν πρόκειται να πάνε χαμένες! (Γιατί; Πήγε χαμένη η «μεγάλη μας φίλη» μετά τα καμώματα του 1945; ) Κάθε κοινωνική αναταραχή καί κάθε πόλεμος είναι χρυσή ευκαιρία να κρύψουν / φάνε οι καπιτάλες τα κλεψιμέϊκα καί να κάνουν «reset» γιά μιά νέα αρχή (που λέει κι ο ΓΑΠας) μετά τα γεγονότα… Καί μην ανησυχήτε, θα ξαναβρεθούν συντόμως πολλά κορόϊδα με βραχεία μνήμη, να ξαναρχίσουν την κατάθεση του ιδρώτα τους στις μπάνκες.
(β) Οι συνέπειες γιά τις τράπεζες
Αυτές, μονάχα αρνητικές μπορεί να είναι. Διότι, αν οι περισσότεροι πάνε καί πάρουν τα χρήματά τους, η τράπεζα ναί μέν, δεν θα έχει πλέον λόγο ύπαρξης, αλλά καί (μέχρι να κλείσει) δεν θα μπορεί να κινηθεί στους δανεισμούς. Δηλαδή, κάποια στιγμή θα τα βροντήξει από κάτω καί θα κλείσει νομοτελειακώς.
Καλό αυτό; Καλό! (Να χαρούμε κι εμείς λίγο! )
Αλλά -δυστυχώς- δεν τελειώσαμε εδώ.
Επειδή οι τράπεζες δεν είναι τυχαία ιδρύματα, αλλά είναι από τους πολύ θεμελιώδεις στυλοβάτες του κατεστημένου, να περιμένετε το τελευταίο ν’ αντιδράσει άγρια, καί να μην τις αφήσει να κλείσουν… τόσο εύκολα.
Οπότε, εδώ παίζουν τα εξής πιθανά σενάρια:
i. Οι τράπεζες κλείνουν φαληρημένες
Είναι το πλέον ευτυχές σενάριο γιά την ανθρωπότητα!
Μή μασάτε στα περί δήθεν κοινωνικής αναταραχής που θα ξεσπάσει, κτλ (όσα δηλαδή γράφουν κάτι «σοβαροί» αναλυτάδες-παπαγαλάκια), διότι θα επιβιώσουμε μιά χαρά, αν δεν χρωστάμε σε κερατοϊδρύματα. Πιστέψτε με. Μετά, βέβαια, μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις γιά μιά νέα ανθρωπότητα, κτλ ωραία που συζητάμε εδώ. Αλλά μονάχα μετά.
Άσε που -αντίθετα απ’ τις ανοησίες των πληρωμένων παπαγαλογραφιάδων- η κοινωνική αναταραχή θα έχει ξεσπάσει ΠΡΙΝ κλείσουν οι τράπεζες! Δεν θα είναι απότοκος του κλεισίματος, δηλαδή. Το ακριβώς ανάποδο θα γίνει. (Την εξήγηση θα την καταλάβετε από τα παρακάτω.)
Δυστυχώς, όμως, είπαμε ότι με νύχια καί με δόντια δεν θα επιτραπεί να γίνει αυτό – το να αφεθούν να φαληρίσουν έτσι απλά οι μπάνκες, δηλαδή. Κι αναφέραμε καί τον πρώτο λόγο – διότι υπάρχει καί δεύτερος. Σοβαρώτατος. Αυτός είναι η παγκοσμιότητα της σύγχρονης Οικονομίας, το παγκοσμιοποιημένο δίκτυο που δένει άρρηκτα τράπεζες καί χρηματιστήρια σ’ όλον τον πλανήτη, όπου η κατάρρευση ενός τραπεζικού (ή χρηματιστηριακού) ιδρύματος πυροδοτεί νομοτελειακώς καταρρεύσεις-ντόμινο καί στα υπόλοιπα. Οπότε, πάνε στον διάολο καί Φέντ, καί τα πράσινα χαρτάκια των φωτοτυπικών των ηπαπάρα, καί οι …φωτοτυπάδες με τις μυτόγκες, που κάνουν κουμάντο.
Τώρα, βέβαια, θα μου πείς ότι πρίν λίγα χρόνια κατέρρευσε ολόκληρη Λέμαν Μπράδελ… έεεε… Μπράδερζ, καί δεν κουνήθηκε φύλλο. Εντάξει, φύλλο κουνήθηκε, αλλά δεν κουνήθηκε ελέφαντας. Διότι η κατάρρευση αυτή ήταν προσχεδιασμένη επίτηδες· με τέτοιον τρόπο, ώστε ν’ αποφευχθούν επικίνδυνες (γιά το κατεστημένο) συνέπειες αλλού.
Όμως, εμείς εδώ μιλάμε γιά μή ελεγχόμενες καταρρεύσεις, αν καταλάβατε. Τις οποίες καί θα επιδιώξουμε – σηκώνοντας τα λεφτά μας.
Δυστυχώς, όπως προαναφέραμε, ακόμη κι αν τελικά ξεκινήσει το ντόμινο των τραπεζικών (καί χρηματιστηριακών) καταρρεύσεων, πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως θα ξεκινήσει δύσκολα. Όσο πιό δύσκολα γίνεται.
Οπότε, πάμε στα επόμενα σενάρια.
ii. Ξαναπαίρνουν λεφτά απ’ το ψευτο-Ρωμαίϊκο
Ναί, όντως, αυτό είναι μιά λύση υπέρ του κατεστημένου, καί δή πρόχειρη κι άμεση. Κρατικά λεφτά στις τράπεζες, σαν τζάμπα δόση στον ναρκομανή!… Καί ζήσαν αυτοί καλά, κι …αυτοί καλύτερα! Lol!!! (Μέχρι την επόμενη κρίση στερητικού συνδρόμου, παναπεί.)
Αλλά μέχρι πότε θα γίνεται;
Διότι καί η Οικονομία της ευρύτερης κοινωνίας (μισθοί, συντάξεις, τιμές «καλαθιού νοικοκυράς», καύσιμα, ΔΕΗ, κτλ) θα πάει στα σκατά, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, καί το ημεδαπόν προτεκτοράτο θ’ αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση! (Την έκτη μετά το 1821; δεν θυμάμαι ακριβώς.)
Τώρα, θα μου πείς ότι το Μεξικό είναι λογιστικώς πτωχευμένο από το 1975, αλλά δεν τρέχει μία. Καί οι ηπαπάρα χρωστάνε 27 τρίς! Γιά τους τραπεζίτες καί τους χρηματιστές, όμως, δεν τρέχει μία!… Σφυρίζουν αδιάφορα καί συνεχίζουν. (Ν’ αρμέγουν το Μεξικό. Καί τις ηπαπάρα παρομοίως.) Κι εμείς εδώ, τα ίδια: μετά από τόσες πτωχεύσεις, πάντα συνεχίζαμε σα να μην έτρεξε τίποτε. Μας άρμεξαν (καί μας αρμέγουν) αγρίως οι «Μεγάλες Δυνάμεις», βέβαια, αλλά …συνεχίζουμε.
Το θέμα, όμως, είναι: ως πότε μπορεί να συνεχιστεί αυτό το βιολί; Διότι, αν μή τί άλλο, οι σημερινές συνθήκες δεν είναι ίδιες ούτε με το 1823, ούτε με το 1897, ούτε με το 1932, ούτε… ούτε… Είναι βλακώδης ανιστορησία να περιμένεις να μην υπάρξουν ΧΟΝΤΡΕΣ συνέπειες από τυχούσα πτώχευση του ψευτο-Ρωμαίϊκου καί στο σήμερα. (Άσε που ο μέγας Ηράκλειτος είπε -τηλεγραφικώς- ότι δεν μπαίνουμε δύο φορές στο ίδιο ποτάμι!) Κάπου, κάπως, ένας κρίκος της φαύλης αλυσίδας θα σπάσει! Καί τότε, θα τα πούμε καλά με τους «φωτοτυπάδες»!
Βέβαια, σηκώνοντας μαζικά οι Έλληνες τα λεφτά τους απ’ τις τράπεζες, είναι απολύτως λογικό η φωτιά της αναταραχής να ξεσπάσει πρώτα στην Ελλάδα· εμείς θα ξεβολευτούμε αγρίως πρώτοι-πρώτοι. (Θα μου πείς, όμως, τώρα πώς είμαστε, δηλαδή; Βολεμένοι; Έ, μιλάω γι’ ακόμη χειρότερα!) Αλλά αναποφεύκτως θ’ αρπάξει πάραυτα φόκο κι ο κώλος των αλλωνών, που τώρα μας το παίζουν άνετοι καί μας κοιτάνε καί γελάνε. (Καί μας τη λένε.) Εδώ είμαστε, καί θα δούμε αν μιλάω λογικά, ή όχι.
iii. Δίνει λεφτά στις τράπεζες άλλος παράγων
Πχ η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, κτλ. Ως ώφειλαν θεσμικώς να κάνουν απ’ την αρχή, κι όχι να φορτώνουν τα φέσια τους στις πλάτες των Ελλήνων.
Αυτό ναί μέν, μπορεί να γίνει, παίζει ως ενδεχόμενο, αλλά είναι εξαιρετικώς απίθανο. Διότι οι Ευρωπαίοι είναι αρχιτσιγγουναράδες! Καί γιά να μή θιγεί η τσιγγουνιά τους, είναι ικανοί μέχρι καί να πεθάνουν από ασιτία! Lol!!!
Οι Ευρωπαίοι (τρομάρα τους!) «εταίροι» μας θα χρηματοδοτήσουν τις εγχώριες τράπεζες (γιά να μην καταρρεύσουν οι τελευταίες καί συμπαρασύρουν κι αυτούς), μόνον σε έσχατη ανάγκη· μονάχα, δηλαδή, όταν δεν θα έχουν άλλη λύση. Βέβαια, τότε θα είναι σα να προσπαθήσουν να στήσουν …οδοφράγματα, μπας καί σταματήσουν τραίνο που έρχεται καταπάνω τους με τέρμα τα γκάζια! Αλλά, ας πρόσεχαν.
Επίσης, υπάρχει ενδεχόμενο (ως θεωρητική πιθανότητα το λέω, όχι ως ρεαλιστική περίπτωση να βασιστούμε απάνω της) να συρρεύσουν στις εγχώριες μπάνκες -γιά να τις σώσουν- μεγάλα κεφάλαια από αλλού, πχ λεφτά γαμψομύτηδων ως δήθεν καταθέσεις· καί τότε θα πονέσουν τ’ αυτιά μας από βλακείες των ΜΜΕ περί «ξένων επενδυτών», «ευρωστίας της Ελληνικής Οικονομίας», καί λοιπά παρόμοια νοητικά προϊόντα αυνανισμού. Αλλά κι αυτή η πιθανότητα είναι εξαιρετικώς μικροσκοπική, οπότε μή μασάτε. Δεν πρόκειται να συμβεί.
Στο κάτω-κάτω, οι γαμψομύτηδες είναι αρκετά πονηροί, ώστε να μή φέρουν τα λεφτά τους σε ετοιμόρροπες τράπεζες. Αυτοί θα περιμένουν την ηρεμία μετά τα γεγονότα, γιά να κινηθούν στα 1000% σίγουρα.
iv. Το κατεστημένο κάνει το κορόϊδο
Ναί, γίνεται κι αυτό μιά χαρά… Εφ’ όσον -όπως προαναφέραμε- το χρήμα παράγεται με …πληκτρολόγηση. (Οπότε… Κλέβεις τραπεζικό / κρατικό χρήμα; το ληστεύεις; κηρύσσεις πτώχευση; Δεν τρέχει απολύτως τίποτε! Ούτε τα τέτοια του δεν ξύνει το κατεστημένο.)
Αυτό ακριβώς θα προσπαθήσει να κάνει το κατεστημένο πρώτα-πρώτα, δηλαδή το κορόϊδο / σφυρίζω αδιάφορα. Αλλά, είπαμε: μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Διότι ΔΕΝ μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον.
Ξαναλέμε, σήμερα οι συνθήκες, όχι μόνο γιά την Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως, είναι τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες των 19ου καί 20ου αιώνων. Γι’ αρχή, οι πάντες έχουν λυμένο το ζωνάρι τους γιά καυγά! Καί δεν είναι μονάχα πεντέξη κράτη τα στρατιωτικώς ισχυρά, όπως κάποτε. Οπότε, αρκεί μονάχα μιά σπιθίτσα τόση δά, κάπου στον πλανήτη μας, γιά να πάρει φωτιά ολόκληρος.
[‘Ντάξ’… Όλοι κάνουν την πάπια, γιά να μην κάνουν την αρχή του πραγματικώς παγκοσμίου αυτή τη φορά Γ’ ΠΠ, καί -εκτός των άλλων- εισπράξουν καί το αρνητικό κάρμα. Τά ‘παμε αυτά. Αλλά πάντα υπάρχει καί ο αστάθμητος παράγων!
Αυτό(ν) μην το(ν) ξεχάσετε ποτέ!]
Αυτό το ενδεχόμενο ΔΕΝ μπορούν να το αποτρέψουν ούτε στρατιές γαμψομύτηδων τραπεζιτών, ούτε στρατιές σεκιουριτάδων. Που να χτυπηθούν από χάμω, καί οι μέν, καί οι δέ!
Οπότε, θα έλεγα πως τελικώς έχουμε κάποιες ρεαλιστικές ελπίδες γιά ένα καλύτερο μέλλον μας.
(γ) Το συμπέρασμα
Συνοψίζουμε (καί λέμε καί τα υπόλοιπα!) τα θετικά που θα έχουμε, αν σηκώσουμε τα λεφτά μας από τις τράπεζες.
i. Θα έχουμε τον απόλυτο έλεγχο των δικών μας χρημάτων, γιά όσο βεβαίως χρονικό διάστημα το χρήμα θα έχει ανταλλακτική αξία.
ii. Θα δυναμιτίσουμε την απολύτως εχθρική προς εμάς παγκόσμια Οικονομία, καί ΙΣΩΣ τη διαλύσουμε.
Εδώ, ξαναλέω: το έργο αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, ειδικά αν το επιχειρήσουν μικροκαταθέτες (πχ όσοι έχουν δυό-τρία χιλιάρικα ευρώ μέσα). Θα είναι σαν το -μέσα σε πανοπλία- κατεστημένο να προσπαθήσει να το ενοχλήσει ένα κουνούπι. Αλλά αξίζει να δοκιμάσουμε!
[Άσε που μας τά ‘πε αυτά καί το περίφημο μυθιστόρημα «Η σφήκα»!…]
Ειδικά γνωρίζοντας τις (πολλαπλές) φήμες περί επερχομένου προσχεδιασμένου παγκόσμιου κράχ, πρέπει να είμαστε ΕΜΕΙΣ οι πρώτοι, που θα χτυπήσουμε.
Ναί μέν, αναγνώστη μου, θα ξεβολευτούμε άπαντες (έστω καί γιά λίγο) χωρίς τραπεζικό σύστημα, αλλά σκέψου το εξής:
Υπάρχει μία αποθήκη με πυρομαχικά παντός είδους, στην οποία μπαίνουν στρατιώτες καί γεμίζουν τα παντός είδους όπλα τους. Όμως, αυτοί οι στρατιώτες σε λίγο θ’ αρχίσουν να πυροβολούν εσένα! Καί το ξέρεις!!!
Λοιπόν, τί πράττεις;
Εσύ αποφασίζεις!
Θέλω να καταλάβετε οι πάντες, ότι παίρνοντας τα λεφτά σας από τις τράπεζες, πυροδοτείτε ένα πυρηνικό όπλο εναντίον των εχθρών μας, εναντίον των εχθρών της Ελλάδας. Κάντε το! Καί πρώτοι εσείς, ΠΡΙΝ σας πυροβολήσει ο εχθρός!
Δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχει· αλλά άμα πιάσει, έπιασε!
Αλλά… τί ακούει τ’ αυτί μου; Πάλι δικαιολογίες; Πάλι «- Έλα, μωρέ!»;
Έτσι θ’ αφήσετε κι αυτήν την ευκαιρία να περάσει; Δεν θα δοκιμάσετε, δηλαδή;
α σκεφτόσουν καί λιγάκι, μωρέ Έλληνα!… Τί σου ζητάω; Σου ζητάω πολλά; Τόσο δύσκολο είναι το ν’ αποστομώσεις τον Παλιούρα; Είχα στο μυαλό μου αυτό το αρθράκι από χθές, δηλαδή να γράψω τις συνέπειες του να πάρει ο κόσμος τα λεφτά του από τις τράπεζες, διότι:
- η σχετική ανάλυση δεν χωρούσε / (καί κατά κάποιο τρόπο) δεν κολλούσε στο προηγούμενο,
- κι επίσης ήθελα ν’ αφήσω τους αναγνώστες να σκεφτούν επί του θέματος. (Αν καί δεν κρατήθηκα να περιμένω ακόμη μερικές μέρες.)
Επειδή, όμως, κανένας (Διαδικτυακός) γραφιάς, απ’ όσους κατά καιρούς παραίνεσαν τον κόσμο να σηκώσει τα λεφτά του απ’ τις τράπεζες, δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει το τί θ’ ακολουθήσει (άρα, το γιατί να προβούμε σε μιά τέτοια ενέργεια), ας πάμε εμείς, τώρα, να τα κάνουμε …κέρματα!
Λοιπόν… Οι συνέπειες του να σηκώσουμε τα χρήματά μας απ’ τις τράπεζες, έχουν δύο απολύτως διακριτά παρακλάδια:
- Τις συνέπειες γιά μας,
- καί τις συνέπειες γιά τις τράπεζες – κι όχι μόνον.
(α) Οι συνέπειες γιά μας
i. Οι αρνητικές συνέπειες
Πρώτη αρνητική συνέπεια, αμέσως-αμέσως: σηκώνοντας τα χρήματά μας από την τράπεζα, είναι αυτονόητο πως στερούμαστε τον τόκο.
Χμμμ… Νννναίαιαι.
Όμως, γιά ποιόν τόκο μιλάμε; γιά τί ύψος επιτοκίου; ξέρετε; Αν δεν ξέρετε, βάλτε στα ψαχτήρια «επιτόκιο καταθέσεων», καί θα βρήτε καί εγχώρια ( ; ) μπάνκα, που διαφημίζει την πραμάτεια της στα ίσα. (Δεν θέλω να βάλω σύνδεσμο.)
Θα βρήτε το εκπληκτικό ποσοστό 0.20%!!!!!!!
Που σημαίνει (αν μπορείτε να κάνετε αριθμητικές πράξεις του Δημοτικού Σχολείου) 20 λεπτά του ευρώ σε κάθε κατοστάρικο που καταθέτετε (γιά αρκετούς μήνες, έως έναν χρόνο). 2 ευρώ στο χιλιάρικο, παναπεί. Τί να σας πω;! Τέτοιο χουβαρνταλίκι δεν έχω ματαξαναδεί! Καλύτερα να σε κεράσω εγώ, αδελφέ μου αναγνώσθα μου, τα τσίπουρα (όταν έχω λεφτά), να σε δώκω ένα εικοσάρικο ευρά να ντερλικώσεις μεζεδάκια καί να πιείς οβερντόουζ τσίπουρου (καί να πούμε καί τις μαλακίες μας παρέα, αφού κάνουμε κεφάλι), παρά να πάς να καταθέσεις δέκα χιλιάρικα ευρά στους …χουβαρντάδες αυτούς, καί να περιμένεις να πάρεις το εικοσάρικο σε κάτι τέρμινα.
Φυσικά ( ; ), οι μπάνκες ζητάνε το εκατονταπλάσιο του επιτοκίου που δίνουν (είπαμε, λογαριασμοί επιπέδου Δημοτικού), αν κάνεις το λάθος καί πάρεις πιστωτική κάρτα. Είκοσι τοις εκατό ζητάνε!!! Τις γ@μείς μετά, κύριε πρόεδρε, ή δεν τις γ@μείς;
Ά! Το 0.20% αφορά τις προθεσμιακές καταθέσεις. Δηλαδή αυτές, που δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις ανάληψη, πριν περάσει το χρονικό διάστημα που συμφωνείς με την τράπεζα. (Διότι η τράπεζα στο μεταξύ εκμεταλλεύεται το χρήμα, καί θέλει να είναι σίγουρη γιά το πόσον χρόνο έχει στη διάθεσή της γιά το τζιράρισμα.) Οι απλές καταθέσεις (δηλ. οι «κάνω ανάληψη όποτε γουστάρω») έχουν ακόμη μικρότερο επιτόκιο!…
Όθεν, αυτή η συνέπεια (της απώλειας του τόκου) είναι μέν αρνητική, αλλά μονάχα άμα είσαι τσιγγούναρος. Μονάχα αν μπροστά σου ο θείος Σκρούτζ φαίνεται σπάταλος! Μονάχα αν ο Σκωτσέζος γέρο-πάπιος είναι ο παλαβός της παροιμίας: «- Ιλάτε γνουστ’κοί, να φάτι τ’ παλαβού του βιός!» Lol!!!
Δεύτερη συνέπεια, σαφώς σοβαρώτερη: άντε, καί τα πήρες τα λεφτά. Πού τα κρύβεις στο σπίτι, με τόσους εγκληματίες που κυκλοφορούν;
Το κάτω απ’ το στρώμα, ξεχάστε το. Πολύ αφελές! Ούτε τα παιδάκια δεν το κάνουν πιά· πιό έξυπνες κρυψώνες βρίσκουν.
Αλλά, όσα ξέρ’ ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρ’ ο μουσαφίρης. Το θέμα αυτό δεν αφορά εμένα, αλλά τον κάθε «νοικοκύρη» από σας. Πιστεύω, λοιπόν, ότι έχετε αρκετό μυαλό γιά να κρύψετε τα χρήματά σας με έξυπνο τρόπο, οπότε δεν επεκτείνομαι.
Η τρίτη αρνητική συνέπεια είναι παρεμφερής με τη δεύτερη: Πώς μεταφέρουμε τα λεφτά απ’ την τράπεζα στο σπίτι, χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί;
Διότι η ανθρώπινη ζωή σήμερα, ειδικά εις τας Αθήνας ας πούμε, δεν αξίζει ούτε δέκα ευρώ. Έχουν γίνει ληστείες μετά φόνου ακόμη καί γιά τέτοια ποσά. (Εντάξει, μεταξύ περιθωριακών τύπων – ναρκομανών, ξέρω ‘γώ. Αλλά το ρισκάρει κανείς από μας να κρατάει φανερά ένα δεκάευρο στον δρόμο; )
Ειδικά, τώρα, αν τα χρήματα είναι πολλά, είτε θα μας σταμπάρουν τίποτε αλάνια, που παριστάνουν τους πελάτες σε αναμονή στην τράπεζα, είτε κάποιο χέρι θα σηκώσει κάποιο τηλέφωνο καί κάποιο στόμα θα μιλήσει. Δεν υπονοώ τίποτε γιά την ηθική ακεραιότητα κάποιων ατόμων (ξέρω ‘γώ, υπαλλήλων), αλλά αρκετές -χμ- «περίεργες» ειδήσεις έχω διαβάσει… όπου ληστεύονται γεροντάκια στον δρόμο, είτε αμέσως μετά την ανάληψη (πολλών) χρημάτων από τράπεζα, είτε -ειδικά- μετά από πώληση ακινήτου σε συμβολαιογραφείο, όπου επιμένουν (γεροντικώς) να παίρνουν το αντίτιμο στο χέρι καί μετά να χώνουν τα λεφτά σε σακκούλες σούπερ-μάρκετ, «γιά να μή φαίνονται».
Γιά συμπτώσεις θα πρόκειται όμως, δε μπορεί! Με ξέρετε εμένα να πετάω μπηχτές καί να σπιλώνω υπολήψεις συνανθρώπων μου χωρίς λόγο; Πά-πά-πάααα!!!
Πιστεύω, πάντως, ότι ανάληψη καί μεταφορά στο σπίτι σχετικώς σοβαρού χρηματικού ποσού πρέπει να γίνεται μονάχα με συνοδεία (γεροδεμένων) προσώπων της απόλυτης εμπιστοσύνης μας.
Τέλος πάντων, πες ότι βρίσκουμε τρόπο καί τα ξεπερνάμε όλ’ αυτά τα μεταφορο-κρυπτικά. Επομένως, ας δούμε καί τα θετικά.
ii. Οι θετικές συνέπειες
Ποιές μπορεί να είναι αυτές, τώρα, τη στιγμή που λέμε ότι τα μετρητά πάνε να καταργηθούν; Ή αν ξεσπάσει πόλεμος, ή κοινωνική εξέγερση;
Λοιπόν. Οι θετικές συνέπειες του να έχεις τα λεφτά σου στο σπίτι σου, είναι:
Πρώτη, η πρόνοια. Δηλαδή προνοείς από τώρα να κάνεις τις προμήθειές σου γιά τα δεινά που έρχονται. Τρόφιμα μακράς διαρκείας, φάρμακα, κτλ. (Τά ‘παμε… να μην τα ξαναλέω καί σας πρήζω.) Εάν περιμένεις την τελευταία στιγμή να προμηθευτείς τα απαραίτητα, τότε που θα τους έχει πιάσει όλους ο πανικός καί θα πλακώνονται στο ξύλο μέσα σε σουπερμάρκετς με άδεια ράφια, τότε κερδίζεις το πιστοποιητικό ISO που λέγαμε τις προάλλες! (Ήτοι, του πιστοποιημένου καραμαλάκα! Lol!!!)
Βλέπετε, υπάρχει καί το προηγούμενο του καλοκαιριού του 1974 (με τον «Αττίλα» στην Κύπρο), που αρκετοί από μας (οι παλιότεροι) τό ‘χουμε ζήσει: όλοι έτρεχαν πανικόβλητοι στα σουπερμάρκετς, γιά ν’ αγοράσουν …δέκα κιλά μακαρόνια έκαστος! Βρέ, ποιά δέκα κιλά; Το εργοστάσιο μακαρονοποιΐας ολόκληρο ήθελαν!
Τί λέτε, όμως; Έχουμε βάλει έστω καί λίγο μυαλό από τότε, ως λαός, ή θα ξανακάνουμε τα ίδια;
(…Αν μ’ αγαπάτε, μην απαντάτε! Θα με ρίξετε στα αντικαταθλιπτικά! Lol!!!)
Εάν, τώρα, αμελήσεις να προνοήσεις, πάντα μπορείς να χρησιμοποιήσεις το χρήμα σου έστω καί στο «καί πέντε» των γεγονότων, γιά να βρείς όσα αγαθά σου λείπουν. Πλην όμως, οι τιμές θα έχουν γίνει μαυραγορίτικες, δηλαδή υπερβολικά υψηλές, καθώς τα διάφορα είδη πρώτης ανάγκης θα παρουσιάζουν έλλειψη. Καί δεύτερον, λόγωι του μαυραγοριτισμού, το χαρτονόμισμα σύντομα δεν θα κάνει ούτε γιά χαρτομάντηλο· όλοι θα τη γυρίσουν τη δουλειά σε ανταλλαγές είδος με είδος.
Τρίτη θετική συνέπεια, επειδή το να είσαι έξυπνος σημαίνει το να προβλέπεις σωστά: αν σηκώσεις τα λεφτά σου από τώρα, προλαβαίνεις την όποια (νομοθετική καί μή) βρωμιά, που θα κάνουν από κοινού μπάνκες καί γκουβέρνο, όταν θα ξεσπάσουν τα επερχόμενα γεγονότα κι ο πανικός. Απλούστατα, τότε στην καλύτερη περίπτωση θα επιβάλουν «κάπιταλ κοντρόλζ» πολύ άγρια (δηλαδή θα επιτρέπουν να κάνεις ανάληψη πχ 10 ευρώ ανά εβδομάδα), καί στη χειρότερη θα σβήσουν τελείως τις εγγραφές με τις καταθέσεις όλων των καταθετών… κι είτε έχεις καναδυό ευρώ υπόλοιπο μέσα, είτε έχεις τα εκατομμύρια του Τζόκερ, θα βρεθείς μπατίρης κι άφραγκος σε κλάσμα του δευτερολέπτου.
Κάτι μου λέει, όμως, ότι θα πάμε κατ’ ευθείαν στο χειρότερο σενάριο… (Το 1974 είχαμε πάει στο πρώτο, με χωροφύλακες έξω απ’ τις τράπεζες καί τα σουπερμάρκετς.)
Τώρα, θα με ρωτήσεις τί θα κάνουν στο μέλλον οι τράπεζες, με τέτοια συμπεριφορά απέναντι στους πελάτες τους; Έ, δεν τις νοιάζει καί πολύ. Δεν πρόκειται να πάνε χαμένες! (Γιατί; Πήγε χαμένη η «μεγάλη μας φίλη» μετά τα καμώματα του 1945; ) Κάθε κοινωνική αναταραχή καί κάθε πόλεμος είναι χρυσή ευκαιρία να κρύψουν / φάνε οι καπιτάλες τα κλεψιμέϊκα καί να κάνουν «reset» γιά μιά νέα αρχή (που λέει κι ο ΓΑΠας) μετά τα γεγονότα… Καί μην ανησυχήτε, θα ξαναβρεθούν συντόμως πολλά κορόϊδα με βραχεία μνήμη, να ξαναρχίσουν την κατάθεση του ιδρώτα τους στις μπάνκες.
(β) Οι συνέπειες γιά τις τράπεζες
Αυτές, μονάχα αρνητικές μπορεί να είναι. Διότι, αν οι περισσότεροι πάνε καί πάρουν τα χρήματά τους, η τράπεζα ναί μέν, δεν θα έχει πλέον λόγο ύπαρξης, αλλά καί (μέχρι να κλείσει) δεν θα μπορεί να κινηθεί στους δανεισμούς. Δηλαδή, κάποια στιγμή θα τα βροντήξει από κάτω καί θα κλείσει νομοτελειακώς.
Καλό αυτό; Καλό! (Να χαρούμε κι εμείς λίγο! )
Αλλά -δυστυχώς- δεν τελειώσαμε εδώ.
Επειδή οι τράπεζες δεν είναι τυχαία ιδρύματα, αλλά είναι από τους πολύ θεμελιώδεις στυλοβάτες του κατεστημένου, να περιμένετε το τελευταίο ν’ αντιδράσει άγρια, καί να μην τις αφήσει να κλείσουν… τόσο εύκολα.
Οπότε, εδώ παίζουν τα εξής πιθανά σενάρια:
- Είτε οι τράπεζες κλείνουν καί φαληρίζουν.
- Είτε (γιά νιοστή φορά) τους ξαναδίνει λεφτά το εγχώριον κράτος, γιά να μή φαληρίσουν.
- Είτε βρίσκουν λεφτά από αλλού (πχ κεντρική τράπεζα της Ντώϋτσλαντ), γιά να μή φαληρίσουν.
- Είτε κάνουν εντελώς την πάπια, καί συνεχίζουν σα να μην τρέχει τίποτε.
i. Οι τράπεζες κλείνουν φαληρημένες
Είναι το πλέον ευτυχές σενάριο γιά την ανθρωπότητα!
Μή μασάτε στα περί δήθεν κοινωνικής αναταραχής που θα ξεσπάσει, κτλ (όσα δηλαδή γράφουν κάτι «σοβαροί» αναλυτάδες-παπαγαλάκια), διότι θα επιβιώσουμε μιά χαρά, αν δεν χρωστάμε σε κερατοϊδρύματα. Πιστέψτε με. Μετά, βέβαια, μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις γιά μιά νέα ανθρωπότητα, κτλ ωραία που συζητάμε εδώ. Αλλά μονάχα μετά.
Άσε που -αντίθετα απ’ τις ανοησίες των πληρωμένων παπαγαλογραφιάδων- η κοινωνική αναταραχή θα έχει ξεσπάσει ΠΡΙΝ κλείσουν οι τράπεζες! Δεν θα είναι απότοκος του κλεισίματος, δηλαδή. Το ακριβώς ανάποδο θα γίνει. (Την εξήγηση θα την καταλάβετε από τα παρακάτω.)
Δυστυχώς, όμως, είπαμε ότι με νύχια καί με δόντια δεν θα επιτραπεί να γίνει αυτό – το να αφεθούν να φαληρίσουν έτσι απλά οι μπάνκες, δηλαδή. Κι αναφέραμε καί τον πρώτο λόγο – διότι υπάρχει καί δεύτερος. Σοβαρώτατος. Αυτός είναι η παγκοσμιότητα της σύγχρονης Οικονομίας, το παγκοσμιοποιημένο δίκτυο που δένει άρρηκτα τράπεζες καί χρηματιστήρια σ’ όλον τον πλανήτη, όπου η κατάρρευση ενός τραπεζικού (ή χρηματιστηριακού) ιδρύματος πυροδοτεί νομοτελειακώς καταρρεύσεις-ντόμινο καί στα υπόλοιπα. Οπότε, πάνε στον διάολο καί Φέντ, καί τα πράσινα χαρτάκια των φωτοτυπικών των ηπαπάρα, καί οι …φωτοτυπάδες με τις μυτόγκες, που κάνουν κουμάντο.
Τώρα, βέβαια, θα μου πείς ότι πρίν λίγα χρόνια κατέρρευσε ολόκληρη Λέμαν Μπράδελ… έεεε… Μπράδερζ, καί δεν κουνήθηκε φύλλο. Εντάξει, φύλλο κουνήθηκε, αλλά δεν κουνήθηκε ελέφαντας. Διότι η κατάρρευση αυτή ήταν προσχεδιασμένη επίτηδες· με τέτοιον τρόπο, ώστε ν’ αποφευχθούν επικίνδυνες (γιά το κατεστημένο) συνέπειες αλλού.
Όμως, εμείς εδώ μιλάμε γιά μή ελεγχόμενες καταρρεύσεις, αν καταλάβατε. Τις οποίες καί θα επιδιώξουμε – σηκώνοντας τα λεφτά μας.
Δυστυχώς, όπως προαναφέραμε, ακόμη κι αν τελικά ξεκινήσει το ντόμινο των τραπεζικών (καί χρηματιστηριακών) καταρρεύσεων, πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως θα ξεκινήσει δύσκολα. Όσο πιό δύσκολα γίνεται.
Οπότε, πάμε στα επόμενα σενάρια.
ii. Ξαναπαίρνουν λεφτά απ’ το ψευτο-Ρωμαίϊκο
Ναί, όντως, αυτό είναι μιά λύση υπέρ του κατεστημένου, καί δή πρόχειρη κι άμεση. Κρατικά λεφτά στις τράπεζες, σαν τζάμπα δόση στον ναρκομανή!… Καί ζήσαν αυτοί καλά, κι …αυτοί καλύτερα! Lol!!! (Μέχρι την επόμενη κρίση στερητικού συνδρόμου, παναπεί.)
Αλλά μέχρι πότε θα γίνεται;
Διότι καί η Οικονομία της ευρύτερης κοινωνίας (μισθοί, συντάξεις, τιμές «καλαθιού νοικοκυράς», καύσιμα, ΔΕΗ, κτλ) θα πάει στα σκατά, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, καί το ημεδαπόν προτεκτοράτο θ’ αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση! (Την έκτη μετά το 1821; δεν θυμάμαι ακριβώς.)
Τώρα, θα μου πείς ότι το Μεξικό είναι λογιστικώς πτωχευμένο από το 1975, αλλά δεν τρέχει μία. Καί οι ηπαπάρα χρωστάνε 27 τρίς! Γιά τους τραπεζίτες καί τους χρηματιστές, όμως, δεν τρέχει μία!… Σφυρίζουν αδιάφορα καί συνεχίζουν. (Ν’ αρμέγουν το Μεξικό. Καί τις ηπαπάρα παρομοίως.) Κι εμείς εδώ, τα ίδια: μετά από τόσες πτωχεύσεις, πάντα συνεχίζαμε σα να μην έτρεξε τίποτε. Μας άρμεξαν (καί μας αρμέγουν) αγρίως οι «Μεγάλες Δυνάμεις», βέβαια, αλλά …συνεχίζουμε.
Το θέμα, όμως, είναι: ως πότε μπορεί να συνεχιστεί αυτό το βιολί; Διότι, αν μή τί άλλο, οι σημερινές συνθήκες δεν είναι ίδιες ούτε με το 1823, ούτε με το 1897, ούτε με το 1932, ούτε… ούτε… Είναι βλακώδης ανιστορησία να περιμένεις να μην υπάρξουν ΧΟΝΤΡΕΣ συνέπειες από τυχούσα πτώχευση του ψευτο-Ρωμαίϊκου καί στο σήμερα. (Άσε που ο μέγας Ηράκλειτος είπε -τηλεγραφικώς- ότι δεν μπαίνουμε δύο φορές στο ίδιο ποτάμι!) Κάπου, κάπως, ένας κρίκος της φαύλης αλυσίδας θα σπάσει! Καί τότε, θα τα πούμε καλά με τους «φωτοτυπάδες»!
Βέβαια, σηκώνοντας μαζικά οι Έλληνες τα λεφτά τους απ’ τις τράπεζες, είναι απολύτως λογικό η φωτιά της αναταραχής να ξεσπάσει πρώτα στην Ελλάδα· εμείς θα ξεβολευτούμε αγρίως πρώτοι-πρώτοι. (Θα μου πείς, όμως, τώρα πώς είμαστε, δηλαδή; Βολεμένοι; Έ, μιλάω γι’ ακόμη χειρότερα!) Αλλά αναποφεύκτως θ’ αρπάξει πάραυτα φόκο κι ο κώλος των αλλωνών, που τώρα μας το παίζουν άνετοι καί μας κοιτάνε καί γελάνε. (Καί μας τη λένε.) Εδώ είμαστε, καί θα δούμε αν μιλάω λογικά, ή όχι.
iii. Δίνει λεφτά στις τράπεζες άλλος παράγων
Πχ η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, κτλ. Ως ώφειλαν θεσμικώς να κάνουν απ’ την αρχή, κι όχι να φορτώνουν τα φέσια τους στις πλάτες των Ελλήνων.
Αυτό ναί μέν, μπορεί να γίνει, παίζει ως ενδεχόμενο, αλλά είναι εξαιρετικώς απίθανο. Διότι οι Ευρωπαίοι είναι αρχιτσιγγουναράδες! Καί γιά να μή θιγεί η τσιγγουνιά τους, είναι ικανοί μέχρι καί να πεθάνουν από ασιτία! Lol!!!
Οι Ευρωπαίοι (τρομάρα τους!) «εταίροι» μας θα χρηματοδοτήσουν τις εγχώριες τράπεζες (γιά να μην καταρρεύσουν οι τελευταίες καί συμπαρασύρουν κι αυτούς), μόνον σε έσχατη ανάγκη· μονάχα, δηλαδή, όταν δεν θα έχουν άλλη λύση. Βέβαια, τότε θα είναι σα να προσπαθήσουν να στήσουν …οδοφράγματα, μπας καί σταματήσουν τραίνο που έρχεται καταπάνω τους με τέρμα τα γκάζια! Αλλά, ας πρόσεχαν.
Επίσης, υπάρχει ενδεχόμενο (ως θεωρητική πιθανότητα το λέω, όχι ως ρεαλιστική περίπτωση να βασιστούμε απάνω της) να συρρεύσουν στις εγχώριες μπάνκες -γιά να τις σώσουν- μεγάλα κεφάλαια από αλλού, πχ λεφτά γαμψομύτηδων ως δήθεν καταθέσεις· καί τότε θα πονέσουν τ’ αυτιά μας από βλακείες των ΜΜΕ περί «ξένων επενδυτών», «ευρωστίας της Ελληνικής Οικονομίας», καί λοιπά παρόμοια νοητικά προϊόντα αυνανισμού. Αλλά κι αυτή η πιθανότητα είναι εξαιρετικώς μικροσκοπική, οπότε μή μασάτε. Δεν πρόκειται να συμβεί.
Στο κάτω-κάτω, οι γαμψομύτηδες είναι αρκετά πονηροί, ώστε να μή φέρουν τα λεφτά τους σε ετοιμόρροπες τράπεζες. Αυτοί θα περιμένουν την ηρεμία μετά τα γεγονότα, γιά να κινηθούν στα 1000% σίγουρα.
iv. Το κατεστημένο κάνει το κορόϊδο
Ναί, γίνεται κι αυτό μιά χαρά… Εφ’ όσον -όπως προαναφέραμε- το χρήμα παράγεται με …πληκτρολόγηση. (Οπότε… Κλέβεις τραπεζικό / κρατικό χρήμα; το ληστεύεις; κηρύσσεις πτώχευση; Δεν τρέχει απολύτως τίποτε! Ούτε τα τέτοια του δεν ξύνει το κατεστημένο.)
Αυτό ακριβώς θα προσπαθήσει να κάνει το κατεστημένο πρώτα-πρώτα, δηλαδή το κορόϊδο / σφυρίζω αδιάφορα. Αλλά, είπαμε: μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Διότι ΔΕΝ μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον.
Ξαναλέμε, σήμερα οι συνθήκες, όχι μόνο γιά την Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως, είναι τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες των 19ου καί 20ου αιώνων. Γι’ αρχή, οι πάντες έχουν λυμένο το ζωνάρι τους γιά καυγά! Καί δεν είναι μονάχα πεντέξη κράτη τα στρατιωτικώς ισχυρά, όπως κάποτε. Οπότε, αρκεί μονάχα μιά σπιθίτσα τόση δά, κάπου στον πλανήτη μας, γιά να πάρει φωτιά ολόκληρος.
[‘Ντάξ’… Όλοι κάνουν την πάπια, γιά να μην κάνουν την αρχή του πραγματικώς παγκοσμίου αυτή τη φορά Γ’ ΠΠ, καί -εκτός των άλλων- εισπράξουν καί το αρνητικό κάρμα. Τά ‘παμε αυτά. Αλλά πάντα υπάρχει καί ο αστάθμητος παράγων!
Αυτό(ν) μην το(ν) ξεχάσετε ποτέ!]
Αυτό το ενδεχόμενο ΔΕΝ μπορούν να το αποτρέψουν ούτε στρατιές γαμψομύτηδων τραπεζιτών, ούτε στρατιές σεκιουριτάδων. Που να χτυπηθούν από χάμω, καί οι μέν, καί οι δέ!
Οπότε, θα έλεγα πως τελικώς έχουμε κάποιες ρεαλιστικές ελπίδες γιά ένα καλύτερο μέλλον μας.
(γ) Το συμπέρασμα
Συνοψίζουμε (καί λέμε καί τα υπόλοιπα!) τα θετικά που θα έχουμε, αν σηκώσουμε τα λεφτά μας από τις τράπεζες.
i. Θα έχουμε τον απόλυτο έλεγχο των δικών μας χρημάτων, γιά όσο βεβαίως χρονικό διάστημα το χρήμα θα έχει ανταλλακτική αξία.
ii. Θα δυναμιτίσουμε την απολύτως εχθρική προς εμάς παγκόσμια Οικονομία, καί ΙΣΩΣ τη διαλύσουμε.
Εδώ, ξαναλέω: το έργο αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, ειδικά αν το επιχειρήσουν μικροκαταθέτες (πχ όσοι έχουν δυό-τρία χιλιάρικα ευρώ μέσα). Θα είναι σαν το -μέσα σε πανοπλία- κατεστημένο να προσπαθήσει να το ενοχλήσει ένα κουνούπι. Αλλά αξίζει να δοκιμάσουμε!
[Άσε που μας τά ‘πε αυτά καί το περίφημο μυθιστόρημα «Η σφήκα»!…]
Ειδικά γνωρίζοντας τις (πολλαπλές) φήμες περί επερχομένου προσχεδιασμένου παγκόσμιου κράχ, πρέπει να είμαστε ΕΜΕΙΣ οι πρώτοι, που θα χτυπήσουμε.
Ναί μέν, αναγνώστη μου, θα ξεβολευτούμε άπαντες (έστω καί γιά λίγο) χωρίς τραπεζικό σύστημα, αλλά σκέψου το εξής:
Υπάρχει μία αποθήκη με πυρομαχικά παντός είδους, στην οποία μπαίνουν στρατιώτες καί γεμίζουν τα παντός είδους όπλα τους. Όμως, αυτοί οι στρατιώτες σε λίγο θ’ αρχίσουν να πυροβολούν εσένα! Καί το ξέρεις!!!
Λοιπόν, τί πράττεις;
- Κάθεσαι καί τους κοιτάζεις, αφού μέχρι στιγμής «δεν σε πείραξαν»;
- Ή παίρνεις ΠΡΩΤΟΣ ΕΣΥ μερικές μολότωφ καί τις πετάς μέσα στην αποθήκη πυρομαχικών, να μή μείνει ούτε κολυμπηθρόξυλο;
Εσύ αποφασίζεις!
Θέλω να καταλάβετε οι πάντες, ότι παίρνοντας τα λεφτά σας από τις τράπεζες, πυροδοτείτε ένα πυρηνικό όπλο εναντίον των εχθρών μας, εναντίον των εχθρών της Ελλάδας. Κάντε το! Καί πρώτοι εσείς, ΠΡΙΝ σας πυροβολήσει ο εχθρός!
Δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχει· αλλά άμα πιάσει, έπιασε!
Αλλά… τί ακούει τ’ αυτί μου; Πάλι δικαιολογίες; Πάλι «- Έλα, μωρέ!»;
Έτσι θ’ αφήσετε κι αυτήν την ευκαιρία να περάσει; Δεν θα δοκιμάσετε, δηλαδή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου