Εποικισμός του πλανήτη Άρη – προς τί;
άν παρακολουθείτε σε καθημερινή βάση την ειδησεογραφία, θα έχετε διαπιστώσει πολύ πρόσφατο κουβεντολόϊ γιά τον αποικισμό του πλανήτη Άρη – λες κι έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα εδώ στη Γή, καί μας μάρανε ο εποικισμός άλλων πλανητών. Κι όλ’ αυτά μέσα σ’ ένα κλίμα ευφορίας· βλέπε πρόσφατη προβολή από τηλεοράσεως της ταινίας «Η διάσωση».
Μόνο που η ευφορία αυτή καθόλου δεν αντανακλά την πραγματικότητα.
Τέλος πάντων, αν καί οι σκέψεις γιά εποικισμό του Άρη είναι ήδη αρκετά παλιές (δεκαετιών), θα δούμε μαζί μερικές καθόλου ευχάριστες πλευρές αυτού του σχεδίου. Καί δεν μιλάω θεωρητικά, ή αυστηρά μέσα σε επιστημονικά καί τεχνολογικά πλαίσια. Μιλάω γιά ένα σχέδιο, το οποίο πιθανώτατα θα εξαφανίσει μία καί καλή την Ελλάδα καί τους Έλληνες…
…αν -μέχρι να υλοποιηθεί- δεν έχουν ήδη πετύχει τον σκοπό αυτόν τα τρέχοντα σχέδια «αυτών».
Αυτό μας ενδιαφέρει, καί απολύτως τίποτ’ άλλο (όπως πχ το χαμόγελο-διαφήμιση οδοντόκρεμας του «οραματιστή» Ήλον …Μόσχου).
Ό,τι ακολουθεί, λοιπόν, είναι -κατά την αποψάρα μου- η απάντηση στο αίνιγμα που έθεσα (ως πρόσθετο στο ερώτημα του Παλαιού περί Γής-σκουπιδότοπου).
Είναι εξ αρχής φανερό ότι ο εποικισμός του Άρη -με τη σημερινή τεχνολογία- θα είναι δύσκολος, καί καθόλου μα καθόλου μαζικός.
α1. Δύσκολος…
…Διότι μιλάμε γιά ταξίδι ενάμιση χρόνου περίπου, έως εικοσιδύο μηνών (με τα σημερινά πυραυλικά μέσα).
Ο συντομώτερος χρόνος, φυσικά, αναφέρεται στην πλησιέστερη απόσταση Άρη-Γής, κι ο πιό μακρύς στην μέγιστη απώτερη. Εννοείται, επίσης, ότι το μακρύτερο ταξίδι θα επιλεγεί, αν δεν γίνεται αλλοιώς (λόγωι κάποιας ανωτέρας βίας με το διαστημικό κέντρο, το προσωπικό, κτλ κτλ). Εννοείται, ακόμη, ότι το ταξίδι αυτό θα σχεδιαστεί σαν τροχιά σφαίρας από πυροβολισμό κινούμενου σκοπευτή εναντίον κινούμενου στόχου – διότι η Γή κι ο Άρης κινούνται διαρκώς. Οπότε, το διστημόπλοιο πρέπει να φύγει στην κατάλληλη στιγμή πρίν Γή καί Άρης φτάσουν στην μέγιστη εγγύτητά τους.
Γιά να καταλάβετε κάπως καλύτερα την απόσταση: εάν μπορούμε να πάρουμε τηλέφωνο κάποιον στον Άρη, αυτός θ’ ακούσει όσα λέμε με χρονική διαφορά δώδεκα πρώτα λεπτά της ώρας (στο «περίγειον» του Άρη), έως 22 λεπτά (στο «απόγειον»). Δεν θα μπορούμε, δηλαδή, να κάνουμε τηλεφωνικό «τσάτ»! Lol!!! Η συνομιλία μας θα είναι κάπως, όπως συνομιλούσαν οι ναυτικοί μας με την Ελλάδα στη δεκαετία του 1960: οι τηλεφωνικές καθυστερήσεις (στα τότε τηλεφωνικά κέντρα καί τους τότε ασυρμάτους των πλοίων) επέβαλαν να περιμένεις να μιλήσει ο άλλος, καί δεν μπορούσες να μιλάς ταυτόχρονα. Με τον Άρη, βέβαια, αυτό το φαινόμενο θα παρουσιάζει τρίς χειρότερη καθυστέρηση! Οπότε, θα μπορούν ν’ ανταλλάσσονται μόνο μηνύματα «όχι πραγματικού χρόνου» (πχ ημέηλς, sms’s, βιντεομηνύματα, κτλ)· καί, πρακτικά, το τηλέφωνο δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Τα παραπάνω οδηγούν σ’ ένα καί μοναδικό συμπέρασμα:
Ότι το διαστημικό σκάφος που θα πάει εκεί, πρέπει να έχει μέσα του τα πάντα: φαγητό, νερό, εργαλεία, ανταλλακτικά, φάρμακα. Ένα κανονικώτατο εξερευνητικό σκάφος, δηλαδή.
Μιά καινούργια Αργώ!!!
Βλέπετε, εδώ δεν πρόκειται γιά τη Σελήνη – όπου σε τυχούσα βλάβη του διαστημοπλοίου κοιτάς τί μπορείς να κάνεις με τα υπάρχοντα μέσα, καί ταυτόχρονα σφίγγεις τα δόντια μέχρι να ξανακατεβείς στη Γή. Εδώ, όμως, δεν έχει «στρίβουμε γιά πίσω»! Εδώ, ή θα τα φτιάξεις όλα επί τόπου, ή χάθηκες!
Μίλησα παραπάνω γιά Αργώ, επειδή -τηρουμένων των αναλογιών- η Αργώ τα είχε όλ’ αυτά μέσα της, συν όπλα. Δεν ήταν μιά απλή πεντηκόντορος, όπως φαντάζονται καί την αναπαριστούν διάφοροι αλαφροί. Ήταν μεγαλούτσικο πλοίο, καί μάλιστα σχεδιασμένο γιά να πηγαίνει καί σε αβαθή (ν’ ανεβαίνει ποτάμια). Άρα, με την ίδια λογική, καί το σκάφος που θα πάει τους πρώτους εποίκους στον Άρη, πρέπει να είναι μεγαλούτσικο. Αναγκαστικά.
Πράγμα που σημαίνει πάρα πολλά καύσιμα γιά την εκτόξευση, καί μέγεθος ανυψωτικών πυραύλων σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί. Εκτός αν προκριθεί η τεχνολογική λύση ν’ ανεβάζουν ένα-ένα τα κομμάτια του στη Σελήνη, καί να το συναρμολογήσουν εκεί – καί να το εκτοξεύσουν (συναρμολογημένο πλέον) από τη Σελήνη. Καί, γιά να θυμηθούμε τον Γιώργο-Χέλλενε, αυτό το σκάφος δεν θα έχει μεν όπλα (δεν θα έχει;…), αλλά πρέπει να έχει ένα μεγάλο κι ενεργοβόρο κλιματιστικό σύστημα. Δεν σηκώνει καραβανάδικα χαζοπαραμύθια τύπου Νήλ Άρμστρονγκ αυτή τη φορά! Κρίνοντας, όμως, από τα εργοστάσια παραγωγής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (που το μισό εργοστάσιο είναι το κλιματιστικό), ο αρχικώς σχεδιασμένος όγκος του διαστημοπλοίου (που θα έχει τα τρόφιμα, κτλ) πρέπει να διπλασιαστεί! (Γιά να σηκώσει καί το κλιματιστικό.)
Αυτά όλα με τη σειρά τους σημαίνουν ότι οι επιβάτες του εποικιστικού διαστημοπλοίου αυτού δεν θα είναι πολλοί. Επίσης, δύο τινά:
Ποιοί;
Έ, όχι καί «ποιοί»! Τί κάνει νιάου-νιάου; συγκεκριμένου θρησκεύματος θα είναι καί οι πλούσιοι, καί οι «μύστες»! Άειντε, σκεφτήτε κι εσείς τίποτε από μόνοι σας! Όπως επί Γής τους εξυπηρετούν «αυτούς» τα ηπαπαραίϊκα όπλα καί τα Νάτα, έτσι καί επί Άρεως θα τους γλείψουν τις σόλες των παπουτσιών τους όλες οι ηπαπαραίϊκες στρατο-τεχνολογο-επιστημονικές υποδομές καί το προσωπικό αυτών.
α2. Καθόλου μα καθόλου μαζικός (ο εποικισμός του Άρη)
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα το αν υπάρχει σοβαρότητα σε κάτι σκέψεις, που κυκλοφορούν στην πιάτσα γιά (πρώτους εποικιστές) τίποτε «ηρωϊκούς πρωτοπόρους, που δεν θα γυρίσουν πίσω» (γιά να ελαφρώσει το βάρος του διαστημοπλοίου, αυτό θα κάνει ταξίδι «μιά-κι-έξω» καί μετά στα παλιοσίδερα), δίκην πιονιέρων του Φάρ Ουέστ: αυτά είναι θρίχες περμανάντ… σαν τα «οράματα» του κυρ-Ήλον. (Οράματα είχαμε κι εμείς, παιδιόθεν – αλλά δεν μας κάλεσαν στις ηπαπάρα να τα υλοποιήσουμε, ούτε μας χρηματοδότησαν. Το γιατί επέλεξαν τον -καί ξένο υπήκοο– «χαμόγελο», είναι άλλη ιστορία. Γκότ ίτ; )
Ας μην ξεχνάμε ότι στο Φάρ Ουέστ οι «ηρωϊκοί πιονιέροι» πιστόλιζαν με το παραμικρό όποιον τους στραβοκοίταζε. (Καί κάνανε δικές τους τεράστιες εκτάσεις – με τον τσαμπουκά.) Οπότε, θες να πάνε πρώτοι αυτοί, καί μετά να καθαρίσουν τους επόμενους που θά ‘ρθουν; Κι οι …μυημένοι τί θα γίνουν μετά; Πού θα κατσικωθούν;
Ά-πά-πάααααα!!!… Τέτοια πράγματα δεν γίνονται! 🙂
Οπότε, θα υπάρξει τρομερά προσεκτική επιλογή των πληρωμάτων, καί δεν θ’ανέβει ο πάσα είς εκεί πάνω. Ά, ξέχασα! Οι «μυημένοι» θα είναι γέροι, διότι οι γέροι δεν έχουν ανάγκη γιά σέξ. (Ενώι με πληρώματα νέων ηλικιών, που θα περιλαμβάνουν καί τίποτις ξανθιές αξιωματικίνες-μπίμποζ, όπως βλέπουμε στις ταινίες, το διαστημόπλοιο συντόμως θα μεταβληθεί σε μπουρδέλλο, με το συμπάθειο. Κι άμα ξεχάσουν καί καμιά κάμερα ασφαλείας ανοιχτή, θα γίνουν παγκοσμίως ρόμπα. Μέχρι κι ο Κίμ Γιόνγκ Ούν θα γελάει μ’ αυτά τα χάλια.)
Όμως, πρέπει ν’ αναρωτηθούμε:
β. Τί θα γυρεύουν «αυτοί» στον Άρη;
Μη σπάτε τα κεφάλια σας, η απάντηση είναι απλή καί το κόλπο παμπάλαιο.
Γιά να είναι όλ’ αυτά τα μέρη (καί οι ένοικοί τους, εννοείται) απρόσιτα από παράπονα / διαμαρτυρίες / επιθέσεις της πλέμπας, αλλά ταυτόχρονα να μπορούν ανεμποδίστως να δίνουν διαταγές… Διαταγές μεταφερόμενες προς την πλέμπα, κι εκτελούμενες από μιά ιεραρχία ενδιαμέσων παρακατιανών.
Ναί, αλλά θα μου πείς: το καταλάβαμε! Αλλά δεν μπορούν να πάνε «αυτοί» πχ στο Θιβέτ, γιά να μην τους φτάνουν; Γιατί στον Άρη, ντέ καί καλά;
Διότι εκεί: πρώτον, θα είναι τελείως απρόσιτοι· καί δεύτερον, κάτι που δεν έχει πεί κανείς:
Ο Άρης έχει την ικανότητα να παρατείνει την ανθρώπινη ζωή!
Θες επειδή η (αναπνεύσιμη) ατμόσφαιρά του είναι καθαρή, σαν των ψηλών βουνών εδώ στη Γή, θες επειδή είναι πιό μακριά απ’ τον Ήλιο (πιό λίγη υπεριώδης ακτινοβολία)… αλλά κυρίως επειδή το ανθρώπινο βάρος στον Άρη είναι το 30% του βάρους που έχουμε στη Γή.
Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι ο οργανισμός μας (καρδιά κτλ) έχει λιγώτερο φόρτο, άρα κουράζεται λιγώτερο, άρα νά ‘την η μακροζωΐα αμέσως-αμέσως! Πιστεύω ότι, γι’ αρχή, οι πρώτοι έποικοι θα χτυπάνε εκατόν είκοσι χρόνια ζωής, καί δή χωρίς προσπάθεια. Αν βάλουμε, τώρα, στον λογαριασμό καί τίποτις διαφορετικά ηλεκτρομαγνητικά γεωπεδία («αρεωπεδία»; ), μπορεί να φτάσουμε καί στην πεντακοσάρα ετών ζωής – γιά πλάκα.
Αυτό είναι το μυστικό του Άρη! Που, είτε δεν το πρόσεξαν οι διάφοροι «οραματιστές», είτε δεν θέλουν να το πούν στα ίσα καί δημοσίως.
Τώρα, θα με ρωτήσεις: καί τί να την κάνει κάποιος (πχ οι έποικοι του Άρη) την τόσο μεγάλη ζωή;
Ο x ποδοσφαιριστής ή η y μοντέλα, τίποτε. Άχρηστη θα τους είναι. (Απλώς, με παρατεταμένη ζωή, θα κάνουν περισσότερες μαλακίες. Lol!!!) Το φυλετικό ιερατείο των ιουδαίων, όμως, τη χρειάζεται!
Γιατί;
Διότι, γιά να στηθεί / σταθεί ένα φυλετικό ιερατείο, είτε πρέπει να ζεί αιώνια, είτε πρέπει οι βιολογικοί καί πνευματικοί διάδοχοί του να μην παρεκκλίνουν ούτε χιλιοστό απ’ τις αρχές του. Αλλά, έχεις εμπιστοσύνη σε διαδόχους; όχι εύκολα. Φερ’ ειπείν, το δικό μας παμπάλαιο «φυλετικό ιερατείο» (το αριστοσυμβούλιό μας, γιά την ακρίβεια) έβγαλε διαδόχους σκατούληδες… που σκόρπισαν τις γνώσεις μας καί άνοιξαν τα σύνορά μας σε βαρβάρους – με τα γνωστά αποτελέσματα. (Λόγωι μιάς ηλίθιας καί παντελώς άχρηστης ευσπλαχνίας, που μας τρώει -ως έθνος- σα λέπρα μέχρι καί σήμερα.)
Προφανώς αυτά όλα κάπου τά ‘χουν ακουστά «αυτοί», καί τραβάνε μεγαλύτερο ζόρι από μας – διότι είναι πολυφυλετικοί. Κι όσο κι αν καμώνονται προς τα έξω ενότητα καί ομόνοια, αλληλοτρώγονται σαν τα σκυλιά ακόμη καί τώρα, επάνω στη Γή! Οπότε, όποιοι από δαύτους πάνε τελικά στον Άρη, θα προτιμήσουν τη λύση της μακροζωΐας των ίδιων, παρά το να εκπαιδεύσουν / ορίσουν διαδόχους.
[Παρένθεση: Καί οι λεγόμενοι (σημερινοί) Κινέζοι πολυφυλετικοί είναι, αλλά η ηγέτιδα τάξη τους είναι μία – καί της ίδιας φυλής. Το δέ φυλετικό τους ιερατείο παίρνει βραβείο στη διατήρηση των μυστικών του ανά τους αιώνες. Είναι, ίσως, το μόνο παγκοσμίως, που δεν ξανοίγεται καί δεν έχει εκφυλιστεί.]
[Παρένθεση δύο: Πιστεύω ότι τελικά θα προκριθούν γιά διαμονή «επάνω» οι κατ’ ευθείαν βιολογικοί απόγονοι του Ατλάντειου Κρόνιου φυλετικού ιερατείου, κι όχι τίποτις απλοί παπαδαριοί των ιουδαίων. Κατακεί πάει η δουλειά.]
γ. Παραλειπόμενα
Εδώ θα παρατηρήσει κάποιος, ότι είναι ο φουκαράκης, που είχε πρωτομιλήσει γιά μιά τέτοια δουλειά… προσθέτοντας ότι το ιερατείο «αυτών» θα επιστρέψει στη Γή γιά να βασιλεύσει στους ολίγους «εκλεκτούς» του. (Τους υπόλοιπους στο μεταξύ θα τους έχει φάει η μαρμάγκα, με εξόντωση με πυρηνικά, κτλ κτλ.)
Άμ, δέ!
Συμφωνώ σε όλα με τον φουκαράκη, εκτός απ’ την επιστροφή του ιερατείου «αυτών» ξανά στη Γή – καί σας εξέθεσα καί τον λόγο.
Υπάρχει, όμως, κι άλλος λόγος… μάλλον πολύ σοβαρώτερος από μιά επί Γής απόλυτη βασιλεία:
Στον Άρη βρίσκεται ξεχασμένο ένα πανάρχαιο παρελθόν… με υπολείμματα τεχνολογικώς καί πνευματικώς πολύ προχωρημένων νοημόνων κατοίκων. Οπότε, όποιος τα ξαναπιάσει αυτά στα χέρια του… καταλαβαίνετε πού μπορεί να φτάσει:
Πολύ πέρα απ’ το Ηλιακό μας Σύστημα!!!
Όθεν, όποιος προλάβει τον Κύριο βλέπει! Lol!!! Δεν είναι τυχαίο,άλλως τε, που οι προσπάθεις γιά «στρατιωτικοποίηση» της αποστολής εποίκων στον Άρη ξεκίνησαν από νωρίς – από τη δεκαετία του 1980.
Τώρα, βέβαια, θα με ρωτήσεις: κι αφού ήταν τόσο γατόνια οι παλαιοί κάτοικοι του Άρη, γιατί το κάναν θερινό το μαγαζί;
Η απάντηση δεν είναι απλή, καί δεν θα την ξεκινήσουμε εδώ. Ο καθένας, όμως, μπορεί να σκεφτεί.
Σαν υστερόγραφα.
Υπάρχει μιά πιθανότητα εκεί πάνω να βρίσκονται ήδη άνθρωποι… κι όχι τα συνομωσιολογικά, που λένε γιά μυστικά σκάφη των ηπαπαραίων, Έηρια 51 καί τα ρέστα. Αλλά κάτι, που δεν θ’ αρέσει σε πολλούς: «Σβαστικαίοι!» Κι από αρκετές δεκαετίες πρίν! Μην ξεχνάτε καί το βλήμα που έφαγε το Σοβιετικό διαστημόπλοιο (του 1982; δεν θυμάμαι), καί καταγράφηκε στην κάμερά του – πρίν την απότομη διακοπή της μετάδοσης του βίντεο.
Αυτό, τώρα, από μόνο του είναι αρκετά περίπλοκο θέμα, ακόμη κι αν το δεχθούμε σαν βεβαιότητα· ούτε αυτό θα το σκαλίσουμε τώρα. Πάντως, σιγά να μην αφήσουν αυτοί οι συγκεκριμένοι τους νέους εποίκους να κατσικωθούν εκεί! (Διότι το συγκεκριμένο παρακλάδι είναι ειλικρινώς αντιτζιού, κι όχι μαϊμού.)
Επίσης, σας λέω ότι «αυτοί» βιάζονται, διότι γιά τους δικούς τους λόγους) καταλαβαίνουν πως δεν θα προλάβουν.
Εννοείται, όμως, ότι τον τελικό λόγο γιά τον Άρη θα τον έχουμε εμείς οι Έλληνες…
…καί το πρώτο σκάφος μας προς τον Άρη θα ονομαστεί επίσης «Αργώ»!!!
Το μέλλον της εποικιστικής εποποιΐας προς τον Άρη θα είναι πολύ ενδιαφέρον!
Μόνο που η ευφορία αυτή καθόλου δεν αντανακλά την πραγματικότητα.
Τέλος πάντων, αν καί οι σκέψεις γιά εποικισμό του Άρη είναι ήδη αρκετά παλιές (δεκαετιών), θα δούμε μαζί μερικές καθόλου ευχάριστες πλευρές αυτού του σχεδίου. Καί δεν μιλάω θεωρητικά, ή αυστηρά μέσα σε επιστημονικά καί τεχνολογικά πλαίσια. Μιλάω γιά ένα σχέδιο, το οποίο πιθανώτατα θα εξαφανίσει μία καί καλή την Ελλάδα καί τους Έλληνες…
…αν -μέχρι να υλοποιηθεί- δεν έχουν ήδη πετύχει τον σκοπό αυτόν τα τρέχοντα σχέδια «αυτών».
Αυτό μας ενδιαφέρει, καί απολύτως τίποτ’ άλλο (όπως πχ το χαμόγελο-διαφήμιση οδοντόκρεμας του «οραματιστή» Ήλον …Μόσχου).
Ό,τι ακολουθεί, λοιπόν, είναι -κατά την αποψάρα μου- η απάντηση στο αίνιγμα που έθεσα (ως πρόσθετο στο ερώτημα του Παλαιού περί Γής-σκουπιδότοπου).
Είναι εξ αρχής φανερό ότι ο εποικισμός του Άρη -με τη σημερινή τεχνολογία- θα είναι δύσκολος, καί καθόλου μα καθόλου μαζικός.
α1. Δύσκολος…
…Διότι μιλάμε γιά ταξίδι ενάμιση χρόνου περίπου, έως εικοσιδύο μηνών (με τα σημερινά πυραυλικά μέσα).
Ο συντομώτερος χρόνος, φυσικά, αναφέρεται στην πλησιέστερη απόσταση Άρη-Γής, κι ο πιό μακρύς στην μέγιστη απώτερη. Εννοείται, επίσης, ότι το μακρύτερο ταξίδι θα επιλεγεί, αν δεν γίνεται αλλοιώς (λόγωι κάποιας ανωτέρας βίας με το διαστημικό κέντρο, το προσωπικό, κτλ κτλ). Εννοείται, ακόμη, ότι το ταξίδι αυτό θα σχεδιαστεί σαν τροχιά σφαίρας από πυροβολισμό κινούμενου σκοπευτή εναντίον κινούμενου στόχου – διότι η Γή κι ο Άρης κινούνται διαρκώς. Οπότε, το διστημόπλοιο πρέπει να φύγει στην κατάλληλη στιγμή πρίν Γή καί Άρης φτάσουν στην μέγιστη εγγύτητά τους.
Γιά να καταλάβετε κάπως καλύτερα την απόσταση: εάν μπορούμε να πάρουμε τηλέφωνο κάποιον στον Άρη, αυτός θ’ ακούσει όσα λέμε με χρονική διαφορά δώδεκα πρώτα λεπτά της ώρας (στο «περίγειον» του Άρη), έως 22 λεπτά (στο «απόγειον»). Δεν θα μπορούμε, δηλαδή, να κάνουμε τηλεφωνικό «τσάτ»! Lol!!! Η συνομιλία μας θα είναι κάπως, όπως συνομιλούσαν οι ναυτικοί μας με την Ελλάδα στη δεκαετία του 1960: οι τηλεφωνικές καθυστερήσεις (στα τότε τηλεφωνικά κέντρα καί τους τότε ασυρμάτους των πλοίων) επέβαλαν να περιμένεις να μιλήσει ο άλλος, καί δεν μπορούσες να μιλάς ταυτόχρονα. Με τον Άρη, βέβαια, αυτό το φαινόμενο θα παρουσιάζει τρίς χειρότερη καθυστέρηση! Οπότε, θα μπορούν ν’ ανταλλάσσονται μόνο μηνύματα «όχι πραγματικού χρόνου» (πχ ημέηλς, sms’s, βιντεομηνύματα, κτλ)· καί, πρακτικά, το τηλέφωνο δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Τα παραπάνω οδηγούν σ’ ένα καί μοναδικό συμπέρασμα:
Ότι το διαστημικό σκάφος που θα πάει εκεί, πρέπει να έχει μέσα του τα πάντα: φαγητό, νερό, εργαλεία, ανταλλακτικά, φάρμακα. Ένα κανονικώτατο εξερευνητικό σκάφος, δηλαδή.
Μιά καινούργια Αργώ!!!
Βλέπετε, εδώ δεν πρόκειται γιά τη Σελήνη – όπου σε τυχούσα βλάβη του διαστημοπλοίου κοιτάς τί μπορείς να κάνεις με τα υπάρχοντα μέσα, καί ταυτόχρονα σφίγγεις τα δόντια μέχρι να ξανακατεβείς στη Γή. Εδώ, όμως, δεν έχει «στρίβουμε γιά πίσω»! Εδώ, ή θα τα φτιάξεις όλα επί τόπου, ή χάθηκες!
Μίλησα παραπάνω γιά Αργώ, επειδή -τηρουμένων των αναλογιών- η Αργώ τα είχε όλ’ αυτά μέσα της, συν όπλα. Δεν ήταν μιά απλή πεντηκόντορος, όπως φαντάζονται καί την αναπαριστούν διάφοροι αλαφροί. Ήταν μεγαλούτσικο πλοίο, καί μάλιστα σχεδιασμένο γιά να πηγαίνει καί σε αβαθή (ν’ ανεβαίνει ποτάμια). Άρα, με την ίδια λογική, καί το σκάφος που θα πάει τους πρώτους εποίκους στον Άρη, πρέπει να είναι μεγαλούτσικο. Αναγκαστικά.
Πράγμα που σημαίνει πάρα πολλά καύσιμα γιά την εκτόξευση, καί μέγεθος ανυψωτικών πυραύλων σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί. Εκτός αν προκριθεί η τεχνολογική λύση ν’ ανεβάζουν ένα-ένα τα κομμάτια του στη Σελήνη, καί να το συναρμολογήσουν εκεί – καί να το εκτοξεύσουν (συναρμολογημένο πλέον) από τη Σελήνη. Καί, γιά να θυμηθούμε τον Γιώργο-Χέλλενε, αυτό το σκάφος δεν θα έχει μεν όπλα (δεν θα έχει;…), αλλά πρέπει να έχει ένα μεγάλο κι ενεργοβόρο κλιματιστικό σύστημα. Δεν σηκώνει καραβανάδικα χαζοπαραμύθια τύπου Νήλ Άρμστρονγκ αυτή τη φορά! Κρίνοντας, όμως, από τα εργοστάσια παραγωγής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (που το μισό εργοστάσιο είναι το κλιματιστικό), ο αρχικώς σχεδιασμένος όγκος του διαστημοπλοίου (που θα έχει τα τρόφιμα, κτλ) πρέπει να διπλασιαστεί! (Γιά να σηκώσει καί το κλιματιστικό.)
Αυτά όλα με τη σειρά τους σημαίνουν ότι οι επιβάτες του εποικιστικού διαστημοπλοίου αυτού δεν θα είναι πολλοί. Επίσης, δύο τινά:
- είτε θα φάνε ενέσεις με το τσουβάλι, ώστε να πέσουν σ’ ένα είδος χειμερίας νάρκης (καί να ξυπνήσουν όταν φτάσουν),
- είτε πρέπει να είναι πολύ ειδικής ψυχολογίας άτομα, δηλαδή με ατσάλινα νεύρα.
- οι ναύτες των υποβρυχίων
- κάποιοι κομμάντος
- κάποιοι φιλόσοφοι καί μύστες (ή παπαδαριοί, ή κατά προτίμηση αρχιπαπαδαριοί)
- κι όσοι έχουν λυμένα όλα τους τα προβλήματα!
Ποιοί;
Έ, όχι καί «ποιοί»! Τί κάνει νιάου-νιάου; συγκεκριμένου θρησκεύματος θα είναι καί οι πλούσιοι, καί οι «μύστες»! Άειντε, σκεφτήτε κι εσείς τίποτε από μόνοι σας! Όπως επί Γής τους εξυπηρετούν «αυτούς» τα ηπαπαραίϊκα όπλα καί τα Νάτα, έτσι καί επί Άρεως θα τους γλείψουν τις σόλες των παπουτσιών τους όλες οι ηπαπαραίϊκες στρατο-τεχνολογο-επιστημονικές υποδομές καί το προσωπικό αυτών.
α2. Καθόλου μα καθόλου μαζικός (ο εποικισμός του Άρη)
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα το αν υπάρχει σοβαρότητα σε κάτι σκέψεις, που κυκλοφορούν στην πιάτσα γιά (πρώτους εποικιστές) τίποτε «ηρωϊκούς πρωτοπόρους, που δεν θα γυρίσουν πίσω» (γιά να ελαφρώσει το βάρος του διαστημοπλοίου, αυτό θα κάνει ταξίδι «μιά-κι-έξω» καί μετά στα παλιοσίδερα), δίκην πιονιέρων του Φάρ Ουέστ: αυτά είναι θρίχες περμανάντ… σαν τα «οράματα» του κυρ-Ήλον. (Οράματα είχαμε κι εμείς, παιδιόθεν – αλλά δεν μας κάλεσαν στις ηπαπάρα να τα υλοποιήσουμε, ούτε μας χρηματοδότησαν. Το γιατί επέλεξαν τον -καί ξένο υπήκοο– «χαμόγελο», είναι άλλη ιστορία. Γκότ ίτ; )
Ας μην ξεχνάμε ότι στο Φάρ Ουέστ οι «ηρωϊκοί πιονιέροι» πιστόλιζαν με το παραμικρό όποιον τους στραβοκοίταζε. (Καί κάνανε δικές τους τεράστιες εκτάσεις – με τον τσαμπουκά.) Οπότε, θες να πάνε πρώτοι αυτοί, καί μετά να καθαρίσουν τους επόμενους που θά ‘ρθουν; Κι οι …μυημένοι τί θα γίνουν μετά; Πού θα κατσικωθούν;
Ά-πά-πάααααα!!!… Τέτοια πράγματα δεν γίνονται! 🙂
Οπότε, θα υπάρξει τρομερά προσεκτική επιλογή των πληρωμάτων, καί δεν θ’ανέβει ο πάσα είς εκεί πάνω. Ά, ξέχασα! Οι «μυημένοι» θα είναι γέροι, διότι οι γέροι δεν έχουν ανάγκη γιά σέξ. (Ενώι με πληρώματα νέων ηλικιών, που θα περιλαμβάνουν καί τίποτις ξανθιές αξιωματικίνες-μπίμποζ, όπως βλέπουμε στις ταινίες, το διαστημόπλοιο συντόμως θα μεταβληθεί σε μπουρδέλλο, με το συμπάθειο. Κι άμα ξεχάσουν καί καμιά κάμερα ασφαλείας ανοιχτή, θα γίνουν παγκοσμίως ρόμπα. Μέχρι κι ο Κίμ Γιόνγκ Ούν θα γελάει μ’ αυτά τα χάλια.)
Όμως, πρέπει ν’ αναρωτηθούμε:
β. Τί θα γυρεύουν «αυτοί» στον Άρη;
Μη σπάτε τα κεφάλια σας, η απάντηση είναι απλή καί το κόλπο παμπάλαιο.
- Οι Βερσαλλίες απέχουν καμιά τριανταριά χιλιόμετρα απ’ τα Παρίσια. (Τον καιρό των αμαξών, αυτό ήταν σαν Βόλος-Αθήνα με το Κτέλ σήμερα. Περιλάμβανε καί στάση σε πανδοχείο γιά φαΐ -του σκασμού- καί χέσιμο.)
- Το «ανάκτορο» του δικτάτορα Φράνκο, το Έλ Πάρντο, απέχει καμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα απ’ τη Μαδρίτη.
- Οι έδρες των πολυεθνικών βρίσκονται σε απίθανα μέρη, που θες αεροπορικό ταξίδι δέκα ωρών να τα φτάσεις.
Γιά να είναι όλ’ αυτά τα μέρη (καί οι ένοικοί τους, εννοείται) απρόσιτα από παράπονα / διαμαρτυρίες / επιθέσεις της πλέμπας, αλλά ταυτόχρονα να μπορούν ανεμποδίστως να δίνουν διαταγές… Διαταγές μεταφερόμενες προς την πλέμπα, κι εκτελούμενες από μιά ιεραρχία ενδιαμέσων παρακατιανών.
Ναί, αλλά θα μου πείς: το καταλάβαμε! Αλλά δεν μπορούν να πάνε «αυτοί» πχ στο Θιβέτ, γιά να μην τους φτάνουν; Γιατί στον Άρη, ντέ καί καλά;
Διότι εκεί: πρώτον, θα είναι τελείως απρόσιτοι· καί δεύτερον, κάτι που δεν έχει πεί κανείς:
Ο Άρης έχει την ικανότητα να παρατείνει την ανθρώπινη ζωή!
Θες επειδή η (αναπνεύσιμη) ατμόσφαιρά του είναι καθαρή, σαν των ψηλών βουνών εδώ στη Γή, θες επειδή είναι πιό μακριά απ’ τον Ήλιο (πιό λίγη υπεριώδης ακτινοβολία)… αλλά κυρίως επειδή το ανθρώπινο βάρος στον Άρη είναι το 30% του βάρους που έχουμε στη Γή.
Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι ο οργανισμός μας (καρδιά κτλ) έχει λιγώτερο φόρτο, άρα κουράζεται λιγώτερο, άρα νά ‘την η μακροζωΐα αμέσως-αμέσως! Πιστεύω ότι, γι’ αρχή, οι πρώτοι έποικοι θα χτυπάνε εκατόν είκοσι χρόνια ζωής, καί δή χωρίς προσπάθεια. Αν βάλουμε, τώρα, στον λογαριασμό καί τίποτις διαφορετικά ηλεκτρομαγνητικά γεωπεδία («αρεωπεδία»; ), μπορεί να φτάσουμε καί στην πεντακοσάρα ετών ζωής – γιά πλάκα.
Αυτό είναι το μυστικό του Άρη! Που, είτε δεν το πρόσεξαν οι διάφοροι «οραματιστές», είτε δεν θέλουν να το πούν στα ίσα καί δημοσίως.
Τώρα, θα με ρωτήσεις: καί τί να την κάνει κάποιος (πχ οι έποικοι του Άρη) την τόσο μεγάλη ζωή;
Ο x ποδοσφαιριστής ή η y μοντέλα, τίποτε. Άχρηστη θα τους είναι. (Απλώς, με παρατεταμένη ζωή, θα κάνουν περισσότερες μαλακίες. Lol!!!) Το φυλετικό ιερατείο των ιουδαίων, όμως, τη χρειάζεται!
Γιατί;
Διότι, γιά να στηθεί / σταθεί ένα φυλετικό ιερατείο, είτε πρέπει να ζεί αιώνια, είτε πρέπει οι βιολογικοί καί πνευματικοί διάδοχοί του να μην παρεκκλίνουν ούτε χιλιοστό απ’ τις αρχές του. Αλλά, έχεις εμπιστοσύνη σε διαδόχους; όχι εύκολα. Φερ’ ειπείν, το δικό μας παμπάλαιο «φυλετικό ιερατείο» (το αριστοσυμβούλιό μας, γιά την ακρίβεια) έβγαλε διαδόχους σκατούληδες… που σκόρπισαν τις γνώσεις μας καί άνοιξαν τα σύνορά μας σε βαρβάρους – με τα γνωστά αποτελέσματα. (Λόγωι μιάς ηλίθιας καί παντελώς άχρηστης ευσπλαχνίας, που μας τρώει -ως έθνος- σα λέπρα μέχρι καί σήμερα.)
Προφανώς αυτά όλα κάπου τά ‘χουν ακουστά «αυτοί», καί τραβάνε μεγαλύτερο ζόρι από μας – διότι είναι πολυφυλετικοί. Κι όσο κι αν καμώνονται προς τα έξω ενότητα καί ομόνοια, αλληλοτρώγονται σαν τα σκυλιά ακόμη καί τώρα, επάνω στη Γή! Οπότε, όποιοι από δαύτους πάνε τελικά στον Άρη, θα προτιμήσουν τη λύση της μακροζωΐας των ίδιων, παρά το να εκπαιδεύσουν / ορίσουν διαδόχους.
[Παρένθεση: Καί οι λεγόμενοι (σημερινοί) Κινέζοι πολυφυλετικοί είναι, αλλά η ηγέτιδα τάξη τους είναι μία – καί της ίδιας φυλής. Το δέ φυλετικό τους ιερατείο παίρνει βραβείο στη διατήρηση των μυστικών του ανά τους αιώνες. Είναι, ίσως, το μόνο παγκοσμίως, που δεν ξανοίγεται καί δεν έχει εκφυλιστεί.]
[Παρένθεση δύο: Πιστεύω ότι τελικά θα προκριθούν γιά διαμονή «επάνω» οι κατ’ ευθείαν βιολογικοί απόγονοι του Ατλάντειου Κρόνιου φυλετικού ιερατείου, κι όχι τίποτις απλοί παπαδαριοί των ιουδαίων. Κατακεί πάει η δουλειά.]
γ. Παραλειπόμενα
Εδώ θα παρατηρήσει κάποιος, ότι είναι ο φουκαράκης, που είχε πρωτομιλήσει γιά μιά τέτοια δουλειά… προσθέτοντας ότι το ιερατείο «αυτών» θα επιστρέψει στη Γή γιά να βασιλεύσει στους ολίγους «εκλεκτούς» του. (Τους υπόλοιπους στο μεταξύ θα τους έχει φάει η μαρμάγκα, με εξόντωση με πυρηνικά, κτλ κτλ.)
Άμ, δέ!
Συμφωνώ σε όλα με τον φουκαράκη, εκτός απ’ την επιστροφή του ιερατείου «αυτών» ξανά στη Γή – καί σας εξέθεσα καί τον λόγο.
Υπάρχει, όμως, κι άλλος λόγος… μάλλον πολύ σοβαρώτερος από μιά επί Γής απόλυτη βασιλεία:
Στον Άρη βρίσκεται ξεχασμένο ένα πανάρχαιο παρελθόν… με υπολείμματα τεχνολογικώς καί πνευματικώς πολύ προχωρημένων νοημόνων κατοίκων. Οπότε, όποιος τα ξαναπιάσει αυτά στα χέρια του… καταλαβαίνετε πού μπορεί να φτάσει:
Πολύ πέρα απ’ το Ηλιακό μας Σύστημα!!!
Όθεν, όποιος προλάβει τον Κύριο βλέπει! Lol!!! Δεν είναι τυχαίο,άλλως τε, που οι προσπάθεις γιά «στρατιωτικοποίηση» της αποστολής εποίκων στον Άρη ξεκίνησαν από νωρίς – από τη δεκαετία του 1980.
Τώρα, βέβαια, θα με ρωτήσεις: κι αφού ήταν τόσο γατόνια οι παλαιοί κάτοικοι του Άρη, γιατί το κάναν θερινό το μαγαζί;
Η απάντηση δεν είναι απλή, καί δεν θα την ξεκινήσουμε εδώ. Ο καθένας, όμως, μπορεί να σκεφτεί.
Σαν υστερόγραφα.
Υπάρχει μιά πιθανότητα εκεί πάνω να βρίσκονται ήδη άνθρωποι… κι όχι τα συνομωσιολογικά, που λένε γιά μυστικά σκάφη των ηπαπαραίων, Έηρια 51 καί τα ρέστα. Αλλά κάτι, που δεν θ’ αρέσει σε πολλούς: «Σβαστικαίοι!» Κι από αρκετές δεκαετίες πρίν! Μην ξεχνάτε καί το βλήμα που έφαγε το Σοβιετικό διαστημόπλοιο (του 1982; δεν θυμάμαι), καί καταγράφηκε στην κάμερά του – πρίν την απότομη διακοπή της μετάδοσης του βίντεο.
Αυτό, τώρα, από μόνο του είναι αρκετά περίπλοκο θέμα, ακόμη κι αν το δεχθούμε σαν βεβαιότητα· ούτε αυτό θα το σκαλίσουμε τώρα. Πάντως, σιγά να μην αφήσουν αυτοί οι συγκεκριμένοι τους νέους εποίκους να κατσικωθούν εκεί! (Διότι το συγκεκριμένο παρακλάδι είναι ειλικρινώς αντιτζιού, κι όχι μαϊμού.)
Επίσης, σας λέω ότι «αυτοί» βιάζονται, διότι γιά τους δικούς τους λόγους) καταλαβαίνουν πως δεν θα προλάβουν.
Εννοείται, όμως, ότι τον τελικό λόγο γιά τον Άρη θα τον έχουμε εμείς οι Έλληνες…
…καί το πρώτο σκάφος μας προς τον Άρη θα ονομαστεί επίσης «Αργώ»!!!
Το μέλλον της εποικιστικής εποποιΐας προς τον Άρη θα είναι πολύ ενδιαφέρον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου