Παραλειπόμενα στην πτώση του Μιράζ – 2
εν επιθυμούσα -γιά το θλιβερό αυτό θέμα- να έχω ένα μεγάλο άρθρο σε συνέχειες· αλλά, εφ’ όσον αυτές καθίστανται απαραίτητες, τότε πρέπει να γραφούν. Σήμερα θα καλύψουμε αποδεικτικώς το κενό του σκέτου λέγειν… στον ισχυρισμό μας, ότι δεν ήταν το Τουρκικό σύστημα ηλεκτρονικών παρεμβολών Κοράλ, αυτό που έριξε το μοιραίο Μιράζ.
δ. Όχι το Κοράλ
i. Αρχές λειτουργίας του Κοράλ
Επί της ουσίας, ηλεκτρονική παρεμβολή σημαίνει …ηλεκτρονικώς, ότι εγώ φωνάζω πιό δυνατά, γιά να μην ακούγεσαι εσύ. (Ακριβώς όπως γίνεται με τους καλεσμένους στα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου η -σκοπούμενη- οχλαγωγία μερικών «δασκαλεμένων» υπερκαλύπτει την όποια σωστή κουβέντα πάει να ειπωθεί.) Στα ηλεκτρονικά συστήματα αεροπλάνων, πλοίων, κτλ, ηλεκτρονική παρεμβολή σημαίνει ότι τα δικά τους ηλεκτρονικά υπερκαλύπτονται από έξωθεν παρέμβαση, καί παύουν να λειτουργούν μερικώς ή ολικώς.
Τέλος πάντων, να πάμε στο ζουμί. Συτήματα όπως το Κοράλ αναγκαστικά (λόγωι υπαρχούσης τεχνολογίας) δουλεύουν με δύο αρχές:
Συνεπώς, το Κοράλ πρέπει να έχει οπτική επαφή με τον στόχο του (δηλ. ευθεία γραμμή χωρίς εμπόδια μέχρι το αεροπλάνο που σημαδεύει), γιά να μπορέσει να κάνει κάτι.
ii. Η Γή δεν είναι επίπεδη!
Όμως, αυτή η απαίτηση βρίσκει μπροστά της ένα εμπόδιο εξ ορισμού: την καμπυλότητα της Γής! Που σημαίνει ότι μετά από κάποια απόσταση, η αποτελεσματικότητα του Κοράλ πάει περίπατο. (Διότι πλέον σημαδεύει …εξωγήϊνους!)
Πάμε λίγο στον χάρτη:
Ο κόκκινος κύκλος περικλείει περίπου τον αεροδιάδρομο καθόδου στο αεροδρόμιο Σκύρου (όπου καί η κατάρριψη του Μιράζ). Το παχύ κόκκινο «μισοφέγγαρο» στην τουρκίτσα είναι η πιθανή περιοχή, όπου μπορούν να εγκατασταθούν Κοράλ με «οπτική» (δηλ. ανεμπόδιστη ευθεία) επαφή με Σκύρο. (Υποθέτω ότι οι τουρκαλάδες θα λάβουν πρόνοια να τα βάλουν σε ακατοίκητες περιοχές. Αλλοιώς, το Κοράλ θα …τηγανίσει τα μυαλά των υπηκόων τους!)
[Παρένθεση: ο προσεκτικός παρατηρητής θα διαβάσει αγγλίτσικα ονόματα στις «οροσειρές» του βυθού του Αιγαίου. Γιατί; Τί «γιατί», ωρέ αφελείς;… Δεν καταλαβαίνετε ποιοί έκαναν βυθομετρήσεις καί χαρτογράφηση του βυθού του Αιγαίου; Έ! Αφού λοιπόν το πήρατε χαμπάρι αυτό, μαντέψτε καί το τί γύρευαν με τον βυθό του Αιγαίου!
Η διέλευση των υποβρυχίων τους σε βύθιση -άρα, σε καιρό πολέμου- είναι ένα καλό πρόσχημα. Αλλά δεν είναι το μοναδικό αίτιο.]
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το αεροδρόμιο Σκύρου βρίσκεται σε 24 μοίρες 30 πρώτα λεπτά ανατολικό γεωγραφικό μήκος. (Είναι πιό δυτικά απ’ τον περίφημο «εικοστό πέμπτο μεσημβρινό», άρα …μας το χαρίζουν οι τουρκαλάδες, διότι δεν το διεκδικούν! lol!!!) Καί η πιθανή περιοχή των Κοράλ στις 27 μοίρες ντάγκα. Πάμε τώρα να υπολογίσουμε την καμπυλότητα της Γής, γιά διαφορά δυόμιση μοιρών γεωγραφικού πλάτους.
Φτιάχνουμε μιά όψη της Γής απ’ το πλάϊ, χωρίζουμε τη διαφορά γεωγραφικού πλάτους στη μέση, καί ξεκινάμε με γενικό μαθηματικό τύπο.
Ο είναι το κέντρο της Γής. Η γωνία ΣΟΤ (Σκύρος-κέντρο-Τουρκία) είναι δυόμιση μοίρες, άρα το μισό της 1.25 μοίρες (1 μοίρα καί 15′)· όμως, αυτά θα τα δούμε στο τέλος. Η γραμμή ΤΥ είναι εφαπτομένη στην επιφάνεια της Γής, καί είναι ακριβώς η τροχιά της ακτίνας του Κοράλ, αν αυτό σημαδέψει οριζόντια σε επίπεδο θάλασσας. Σημειώστε πως στο σχήμα δεν απεικονίζονται τα μεγέθη υπό κλίμακα, αλλά έτσι ώστε να διευκολυνθεί ο επιλύων.
Θέλουμε να υπολογίσουμε -στη μέση της διαδρομής- το ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας Α’Υ, πάνω από το οποίο το Κοράλ μπορεί να βρεί στόχο. (Καί κάτω από το οποίο δεν μπορεί – γι’ αυτό καί τα αεροπλάνα, όταν θέλουν ν’ αποφύγουν τα εχθρικά ραντάρ μέχρι την τελευταία στιγμή, πετάνε πολύ χαμηλά.)
Έχουμε: Α’Υ = ΟΥ – ΟΑ’. Όπου ΟΑ’ (καί ΟΤ) είναι η ακτίνα της Γής, 6,300 km. Όμως: ΟΥ (ως υποτείνουσα ορθογωνίου τριγώνου ΥΤΟ) = ΟΤ / cos(φ/2). Συνδυάζοντας καί υποκαθιστώντας με τα πραγματικά μεγέθη, βρίσκουμε (περίπου) : Α’Υ = 6,301,500 – 6,300,000 = 1,500 μέτρα.
Εάν κάνουμε τον ίδιο υπολογισμό γιά πάνω από το αεροδρόμιο Σκύρου (δεν έχουν σχεδιαστεί στο σχήμα οι συγκεκριμένες βοηθητικές γραμμές), θα μας βγεί ένα ορθογώνιο τρίγωνο με τις δύο μή ορθές γωνίες του φ καί 90-φ αντιστοίχως. Βρίσκουμε τελικά: ύψος σε Σκύρο = [ΟΤ / sin(87.5)] – ΟΣ = περίπου 6,200 μέτρα.
Άρα, σε καμμία περίπτωση δεν είναι το Κοράλ αυτό, που έριξε το Μιράζ. Δεν συνάδει το στοιχείο της απώλειας ελέγχου του αεροσκάφους σε ύψος ενός χιλιομέτρου (πάνω απ’ τη βόρεια Σκύρο) με την «οπτική επαφή» της ακτίνας του Κοράλ. Το Κοράλ δεν «έβλεπε» το Μιράζ με τίποτε!
Αντιθέτως, το Κοράλ έδρασε στην Κίναρο κι έριξε το ελικόπτερό μας. (Στα Ίμια, δεν το είχαν φτιάξει ακόμη το Κοράλ.)
ε. Αν όχι η τουρκίτσα, τότε ποιός;
Κουΐ μπόνο; Τίς ωφελείται;
Τί κάνει …μιόου-μιόου στα κεραμίδια;! (Τ’ είναι το μιόου-μιόου; αυτό που κάνει μία Αγγλόφωνος γαλή, ωρέ! Lol!!!) Επωφελούνται αυτοί, που θέλουν ντέ καί καλά να ριχτούμε στην τουρκίτσα υπό τα παρόντα χάλια μας, γιά να εξαφανιστούμε μία καί καλή ως έθνος.
Θα μου πείς… τώρα, ρέ Εργοδότη, μας φώτισες! Διότι είναι πολλοί οι …υποψήφιοι! Κανονικά, το ερώτημα πρέπει να διατυπωθεί ανάποδα: ποιός ΔΕΝ θέλει να εξαφανιστούμε ως έθνος!
Ξέρω ‘γώ; Τίποτε Εσκιμώοι, ίσως. (Καί μην ακούσω κανέναν αναρχοάπλυτο να λέει πως ο Βόρειος Πόλος ανήκει στις φώκιες του! Θα του σπάσω τα μούτρα! Ζήτω το έθνος των Εσκιμώων, λοιπόν! Καρα-lol!!!)
Ωραία… το ρωτάω πιό σωστά:
«- Ίχ βίλλ!»
«- Μπέν, εφέντημ’!»
Ορίστε, πήρατε καί τις απαντήσεις σας! (‘Ντάξ’, λείπει μία, αλλά γράφεται …ανάποδα, καί βαρυέμαι ν’ αλλάξω τις παραμέτρους του πληκτρολογίου μου! )
Επόμενο ερώτημα:
Έχουμε, όμως, κι άλλο ερώτημα:
Μιόου-μιόου!… Φάκ δέϊαρ μάδερζ!…
Ως υστερόγραφον, μαθαίνω ότι αυτές τις μέρες τον Χάζαρο τον έπιασε κάτι σαν διάθεση γιά …ψυχοσώσιμο! Μή γελάτε, διότι μετέβη στον Άγιον Όρος! Δεν θα παραξενευόμουνα, αν μάθαινα πως πήγαν εκεί πχ ο Μάρκο ντέΣάντ παρέα με τον Παλαιό καί …ψέλνανε – μπέσα σας λέω! Αλλά, άμα πήγε αυτό το παλιοτόμαρο, τα πράγματα όντως είναι ΠΟΛΥ άσχημα! Η διαίσθησή μου (γιά το τί μας μέλλεται) κοντεύει να κάψει αφάλεια.
στ. Πού βρισκόταν το υποβρύχιο;
Όπως είδαμε από την ανάλυση γιά το Κοράλ, το υποβρύχιο πρέπει να βρισκόταν το πολύ μία μοίρα γεωγραφικού μήκους (κάπου 111 χιλιόμετρα) μακριά απ’ τη Σκύρο. Καί σαφώς πιό δυτικά απ’ τη μέση της διαδρομής. Γιατί; Γιά να βλέπει σε ευθεία τα Μιράζ τόσο πάνω απ’ το ανατολικό Αιγαίο (που πετούσαν ψηλά), όσο καί στη φάση προσεγγίσεως στο αεροδρόμιο Σκύρου γιά προσγείωση (που χαμήλωσαν).
Γιά περισσότερη ανάλυση, υπολογίστε ότι ένα μοντέρνο υποβρύχιο σε κατάδυση άντε να πιάνει καί τα 35 km/h. Οπότε, αφού η αναχαίτιση των τουρκαλάδων κράτησε πάνω από μία ώρα, υπολογίστε πόση απόσταση μπόρεσε να διανύσει το υποβρύχιο σε ευθεία γραμμή κατά το χρονικό αυτό διάστημα. (Μιά κατοστάρα χιλιόμετρα, περίπου.)
Δυστυχώς, (βλέπουμε απ’ τον χάρτη πως) εκεί γύρω -ακόμη καί σε ακτίνα 100km- είναι διεθνή ύδατα, καί μπορεί να μπαινοβγαίνει ο καθένας, χωρίς να δίνει λογαριασμό. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες από Δίκαιο της Θάλασσας, αν δηλαδή οφείλει οπωσδήποτε το υποβρύχιο να κάνει «αβλαβή διέλευση» στην περιοχή αυτή του Αιγαίου, ή (αντιθέτως) αν έχει το δικαίωμα να κάνει κατάδυση καί να χρησιμοποιήσει τα όπλα του. Φοβάμαι πως ισχύει το δεύτερο.
Το θέμα, όμως, δεν είναι το πώς αλωνίζει στο Αιγαίο ο κάθε παλιόπουστας. Το θέμα είναι ότι εμείς έπρεπε να έχουμε ανθυποβρυχιακά ντρόουνς, καί μόλις εντοπίσουμε υποβρύχιο χωρίς σήμα αναγνωρίσεως, να το σκίσουμε. Κι άσε μετά τον κάθε «κύριο» πρέσβη να σκούζει. Δεν μας ειδοποιήσατε, κύριε! Ας προσέχατε! Μας σηκώθηκε (το ντρόουν), σκοτάδι ήταν, το(ν) φάγατε εσείς! Τί να κάνουμε;! Συμβαίνουν καί τέτοια!
Εδώ ακριβώς φαίνεται η αξία του να έχουμε εντεταμένη την προσοχή μας, όταν οι ειδήσεις είναι «φρέσκιες», διότι μετά «μαγειρεύονται»: γιά το υποβρύχιο που ανέφεραν αμέσως -ότι δήθεν βοήθησε στην έρευνα καί διάσωση γιά τον Γιώργο Μπαλταδώρο-, δεν μάθαμε μέχρι σήμερα εθνικότητα κι όνομα. Ακόμη κι η ίδια η είδηση γιά την ύπαρξή του πιθανότατα τους ξέφυγε. Ενδεχομένως, δέ, η επόμενη ειδησεογραφία να κάνει «χειρουργείο» σε κάθε αναφορά γιά υποβρύχιο. Κι όμως, ο δολοφόνος ήταν αυτό!
ζ. Ίδιοι κωδικοί
Συνεχίζοντας τη χθεσινή συζήτηση, κλίνω προς την άποψη ότι οι κωδικοί είναι οι ίδιοι γιά όλα τα αεροσκάφη του ίδιου τύπου. Επειδή, όταν πρόκειται γιά σέρβις, τα αναλαμβάνει το ίδιο ηλεκτρονικό διαγνωστικό. (Το «κομπιούτερ», που λέν κι οι συνεργειατζήδες.) Είπαμε, ομοιομορφία!… ένα από τα θεμέλια του καπιταλισμού, σύμφωνα με τον Άλβιν Τόφλερ.
Αντιθέτως, δυσπιστώ ως προς την ύπαρξη backdoor στα ηλεκτρονικά των πολεμικών αεροσκαφών. Γιατί; Διότι το backdoor ενδείκνυται ως λύση πανικού γιά επόπτες δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών (administrators), καί δή μεγάλων (όπως πχ το δίκτυο του Γιουτιούμπ, κτλ). Δεν γίνεται να κάνεις (ως admin) ρησέτ όλους τους υπολογιστές του δικτύου σου, ή να βάλεις τους χρήστες να περιμένουν, επειδή θες πχ να κάνεις αναβάθμιση λογισμικού, αλλά γιά κάποιο λόγο ξέχασες το κύριο συνθηματικό! Όθεν, χρειάζεται βοηθητικό συνθηματικό κατώτερης πολυπλοκότητας, ή άλλως backdoor. Όμως, στα πολεμικά αεροπλάνα, αφ’ ενός το backdoor είναι μέγιστος κίνδυνος ασφάλειας, αφ’ ετέρου ο υπολογιστής τους -τουλάχιστον στη φάση του σέρβις- δρά μόνος του. Δεν συμμετέχει σε δίκτυο. (Εντάξει, ξέρω ότι υπάρχει καί δικτυακός έλεγχος όλων των όπλων σε επίθεση ενός μοντέρνου στρατού. Τότε, ναί. Αλλά σε αναχαιτίσεις κτλ «καθημερινά», ο υπολογιστής του σκάφους είναι μόνος του.)
Τελειώνοντας το σημερινό, έχω να πω πως, αν τα γραπτά μου έκαναν ζημιά σε πλήθος …μεροκαματιάρηδων «ειδικών» (συσκοτιστών) των ΜΜΕ, χαίρομαι αφάνταστα! Στο οριστικό ξεκαθάρισμα που έρχεται, δεν θα γλυτώσει κανείς ένοχος, όση προσπάθεια συγκάλυψης καί να γίνει!
εν επιθυμούσα -γιά το θλιβερό αυτό θέμα- να έχω ένα μεγάλο άρθρο σε συνέχειες· αλλά, εφ’ όσον αυτές καθίστανται απαραίτητες, τότε πρέπει να γραφούν. Σήμερα θα καλύψουμε αποδεικτικώς το κενό του σκέτου λέγειν… στον ισχυρισμό μας, ότι δεν ήταν το Τουρκικό σύστημα ηλεκτρονικών παρεμβολών Κοράλ, αυτό που έριξε το μοιραίο Μιράζ.δ. Όχι το Κοράλ
i. Αρχές λειτουργίας του Κοράλ
Επί της ουσίας, ηλεκτρονική παρεμβολή σημαίνει …ηλεκτρονικώς, ότι εγώ φωνάζω πιό δυνατά, γιά να μην ακούγεσαι εσύ. (Ακριβώς όπως γίνεται με τους καλεσμένους στα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου η -σκοπούμενη- οχλαγωγία μερικών «δασκαλεμένων» υπερκαλύπτει την όποια σωστή κουβέντα πάει να ειπωθεί.) Στα ηλεκτρονικά συστήματα αεροπλάνων, πλοίων, κτλ, ηλεκτρονική παρεμβολή σημαίνει ότι τα δικά τους ηλεκτρονικά υπερκαλύπτονται από έξωθεν παρέμβαση, καί παύουν να λειτουργούν μερικώς ή ολικώς.
Τέλος πάντων, να πάμε στο ζουμί. Συτήματα όπως το Κοράλ αναγκαστικά (λόγωι υπαρχούσης τεχνολογίας) δουλεύουν με δύο αρχές:
- Σε υψηλές συχνότητες, καί
- σε λειτουργία «κατά βραχείς παλμούς» (burst mode).
Συνεπώς, το Κοράλ πρέπει να έχει οπτική επαφή με τον στόχο του (δηλ. ευθεία γραμμή χωρίς εμπόδια μέχρι το αεροπλάνο που σημαδεύει), γιά να μπορέσει να κάνει κάτι.
ii. Η Γή δεν είναι επίπεδη!
Όμως, αυτή η απαίτηση βρίσκει μπροστά της ένα εμπόδιο εξ ορισμού: την καμπυλότητα της Γής! Που σημαίνει ότι μετά από κάποια απόσταση, η αποτελεσματικότητα του Κοράλ πάει περίπατο. (Διότι πλέον σημαδεύει …εξωγήϊνους!)
Πάμε λίγο στον χάρτη:
Ο κόκκινος κύκλος περικλείει περίπου τον αεροδιάδρομο καθόδου στο αεροδρόμιο Σκύρου (όπου καί η κατάρριψη του Μιράζ). Το παχύ κόκκινο «μισοφέγγαρο» στην τουρκίτσα είναι η πιθανή περιοχή, όπου μπορούν να εγκατασταθούν Κοράλ με «οπτική» (δηλ. ανεμπόδιστη ευθεία) επαφή με Σκύρο. (Υποθέτω ότι οι τουρκαλάδες θα λάβουν πρόνοια να τα βάλουν σε ακατοίκητες περιοχές. Αλλοιώς, το Κοράλ θα …τηγανίσει τα μυαλά των υπηκόων τους!)
[Παρένθεση: ο προσεκτικός παρατηρητής θα διαβάσει αγγλίτσικα ονόματα στις «οροσειρές» του βυθού του Αιγαίου. Γιατί; Τί «γιατί», ωρέ αφελείς;… Δεν καταλαβαίνετε ποιοί έκαναν βυθομετρήσεις καί χαρτογράφηση του βυθού του Αιγαίου; Έ! Αφού λοιπόν το πήρατε χαμπάρι αυτό, μαντέψτε καί το τί γύρευαν με τον βυθό του Αιγαίου!
Η διέλευση των υποβρυχίων τους σε βύθιση -άρα, σε καιρό πολέμου- είναι ένα καλό πρόσχημα. Αλλά δεν είναι το μοναδικό αίτιο.]
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το αεροδρόμιο Σκύρου βρίσκεται σε 24 μοίρες 30 πρώτα λεπτά ανατολικό γεωγραφικό μήκος. (Είναι πιό δυτικά απ’ τον περίφημο «εικοστό πέμπτο μεσημβρινό», άρα …μας το χαρίζουν οι τουρκαλάδες, διότι δεν το διεκδικούν! lol!!!) Καί η πιθανή περιοχή των Κοράλ στις 27 μοίρες ντάγκα. Πάμε τώρα να υπολογίσουμε την καμπυλότητα της Γής, γιά διαφορά δυόμιση μοιρών γεωγραφικού πλάτους.
Φτιάχνουμε μιά όψη της Γής απ’ το πλάϊ, χωρίζουμε τη διαφορά γεωγραφικού πλάτους στη μέση, καί ξεκινάμε με γενικό μαθηματικό τύπο.
Ο είναι το κέντρο της Γής. Η γωνία ΣΟΤ (Σκύρος-κέντρο-Τουρκία) είναι δυόμιση μοίρες, άρα το μισό της 1.25 μοίρες (1 μοίρα καί 15′)· όμως, αυτά θα τα δούμε στο τέλος. Η γραμμή ΤΥ είναι εφαπτομένη στην επιφάνεια της Γής, καί είναι ακριβώς η τροχιά της ακτίνας του Κοράλ, αν αυτό σημαδέψει οριζόντια σε επίπεδο θάλασσας. Σημειώστε πως στο σχήμα δεν απεικονίζονται τα μεγέθη υπό κλίμακα, αλλά έτσι ώστε να διευκολυνθεί ο επιλύων.
Θέλουμε να υπολογίσουμε -στη μέση της διαδρομής- το ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας Α’Υ, πάνω από το οποίο το Κοράλ μπορεί να βρεί στόχο. (Καί κάτω από το οποίο δεν μπορεί – γι’ αυτό καί τα αεροπλάνα, όταν θέλουν ν’ αποφύγουν τα εχθρικά ραντάρ μέχρι την τελευταία στιγμή, πετάνε πολύ χαμηλά.)
Έχουμε: Α’Υ = ΟΥ – ΟΑ’. Όπου ΟΑ’ (καί ΟΤ) είναι η ακτίνα της Γής, 6,300 km. Όμως: ΟΥ (ως υποτείνουσα ορθογωνίου τριγώνου ΥΤΟ) = ΟΤ / cos(φ/2). Συνδυάζοντας καί υποκαθιστώντας με τα πραγματικά μεγέθη, βρίσκουμε (περίπου) : Α’Υ = 6,301,500 – 6,300,000 = 1,500 μέτρα.
Εάν κάνουμε τον ίδιο υπολογισμό γιά πάνω από το αεροδρόμιο Σκύρου (δεν έχουν σχεδιαστεί στο σχήμα οι συγκεκριμένες βοηθητικές γραμμές), θα μας βγεί ένα ορθογώνιο τρίγωνο με τις δύο μή ορθές γωνίες του φ καί 90-φ αντιστοίχως. Βρίσκουμε τελικά: ύψος σε Σκύρο = [ΟΤ / sin(87.5)] – ΟΣ = περίπου 6,200 μέτρα.
Άρα, σε καμμία περίπτωση δεν είναι το Κοράλ αυτό, που έριξε το Μιράζ. Δεν συνάδει το στοιχείο της απώλειας ελέγχου του αεροσκάφους σε ύψος ενός χιλιομέτρου (πάνω απ’ τη βόρεια Σκύρο) με την «οπτική επαφή» της ακτίνας του Κοράλ. Το Κοράλ δεν «έβλεπε» το Μιράζ με τίποτε!
Αντιθέτως, το Κοράλ έδρασε στην Κίναρο κι έριξε το ελικόπτερό μας. (Στα Ίμια, δεν το είχαν φτιάξει ακόμη το Κοράλ.)
ε. Αν όχι η τουρκίτσα, τότε ποιός;
Κουΐ μπόνο; Τίς ωφελείται;
Τί κάνει …μιόου-μιόου στα κεραμίδια;! (Τ’ είναι το μιόου-μιόου; αυτό που κάνει μία Αγγλόφωνος γαλή, ωρέ! Lol!!!) Επωφελούνται αυτοί, που θέλουν ντέ καί καλά να ριχτούμε στην τουρκίτσα υπό τα παρόντα χάλια μας, γιά να εξαφανιστούμε μία καί καλή ως έθνος.
Θα μου πείς… τώρα, ρέ Εργοδότη, μας φώτισες! Διότι είναι πολλοί οι …υποψήφιοι! Κανονικά, το ερώτημα πρέπει να διατυπωθεί ανάποδα: ποιός ΔΕΝ θέλει να εξαφανιστούμε ως έθνος!
Ξέρω ‘γώ; Τίποτε Εσκιμώοι, ίσως. (Καί μην ακούσω κανέναν αναρχοάπλυτο να λέει πως ο Βόρειος Πόλος ανήκει στις φώκιες του! Θα του σπάσω τα μούτρα! Ζήτω το έθνος των Εσκιμώων, λοιπόν! Καρα-lol!!!)
Ωραία… το ρωτάω πιό σωστά:
- Ποιός θέλει περισσότερο απ’ όλους τους υπόλοιπους να εξαφανιστούμε οριστικώς ως έθνος;
«- Ίχ βίλλ!»
«- Μπέν, εφέντημ’!»
Ορίστε, πήρατε καί τις απαντήσεις σας! (‘Ντάξ’, λείπει μία, αλλά γράφεται …ανάποδα, καί βαρυέμαι ν’ αλλάξω τις παραμέτρους του πληκτρολογίου μου! )
Επόμενο ερώτημα:
- Άρα, ποιανού ήταν το υποβρύχιο, που διέπραξε τη δολοφονία;
Έχουμε, όμως, κι άλλο ερώτημα:
- Ποιός θέλει να δοκιμάσει τα ηλεκτρονικά συστήματά του σε πραγματική κατάρριψη, εν όψει σύγκρουσης με τους Ρώσσους; (…Καί βρήκε το εύκολο θύμα στο προτεκτοράτο του;…)
Μιόου-μιόου!… Φάκ δέϊαρ μάδερζ!…
Ως υστερόγραφον, μαθαίνω ότι αυτές τις μέρες τον Χάζαρο τον έπιασε κάτι σαν διάθεση γιά …ψυχοσώσιμο! Μή γελάτε, διότι μετέβη στον Άγιον Όρος! Δεν θα παραξενευόμουνα, αν μάθαινα πως πήγαν εκεί πχ ο Μάρκο ντέΣάντ παρέα με τον Παλαιό καί …ψέλνανε – μπέσα σας λέω! Αλλά, άμα πήγε αυτό το παλιοτόμαρο, τα πράγματα όντως είναι ΠΟΛΥ άσχημα! Η διαίσθησή μου (γιά το τί μας μέλλεται) κοντεύει να κάψει αφάλεια.
στ. Πού βρισκόταν το υποβρύχιο;
Όπως είδαμε από την ανάλυση γιά το Κοράλ, το υποβρύχιο πρέπει να βρισκόταν το πολύ μία μοίρα γεωγραφικού μήκους (κάπου 111 χιλιόμετρα) μακριά απ’ τη Σκύρο. Καί σαφώς πιό δυτικά απ’ τη μέση της διαδρομής. Γιατί; Γιά να βλέπει σε ευθεία τα Μιράζ τόσο πάνω απ’ το ανατολικό Αιγαίο (που πετούσαν ψηλά), όσο καί στη φάση προσεγγίσεως στο αεροδρόμιο Σκύρου γιά προσγείωση (που χαμήλωσαν).
Γιά περισσότερη ανάλυση, υπολογίστε ότι ένα μοντέρνο υποβρύχιο σε κατάδυση άντε να πιάνει καί τα 35 km/h. Οπότε, αφού η αναχαίτιση των τουρκαλάδων κράτησε πάνω από μία ώρα, υπολογίστε πόση απόσταση μπόρεσε να διανύσει το υποβρύχιο σε ευθεία γραμμή κατά το χρονικό αυτό διάστημα. (Μιά κατοστάρα χιλιόμετρα, περίπου.)
Δυστυχώς, (βλέπουμε απ’ τον χάρτη πως) εκεί γύρω -ακόμη καί σε ακτίνα 100km- είναι διεθνή ύδατα, καί μπορεί να μπαινοβγαίνει ο καθένας, χωρίς να δίνει λογαριασμό. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες από Δίκαιο της Θάλασσας, αν δηλαδή οφείλει οπωσδήποτε το υποβρύχιο να κάνει «αβλαβή διέλευση» στην περιοχή αυτή του Αιγαίου, ή (αντιθέτως) αν έχει το δικαίωμα να κάνει κατάδυση καί να χρησιμοποιήσει τα όπλα του. Φοβάμαι πως ισχύει το δεύτερο.
Το θέμα, όμως, δεν είναι το πώς αλωνίζει στο Αιγαίο ο κάθε παλιόπουστας. Το θέμα είναι ότι εμείς έπρεπε να έχουμε ανθυποβρυχιακά ντρόουνς, καί μόλις εντοπίσουμε υποβρύχιο χωρίς σήμα αναγνωρίσεως, να το σκίσουμε. Κι άσε μετά τον κάθε «κύριο» πρέσβη να σκούζει. Δεν μας ειδοποιήσατε, κύριε! Ας προσέχατε! Μας σηκώθηκε (το ντρόουν), σκοτάδι ήταν, το(ν) φάγατε εσείς! Τί να κάνουμε;! Συμβαίνουν καί τέτοια!
Εδώ ακριβώς φαίνεται η αξία του να έχουμε εντεταμένη την προσοχή μας, όταν οι ειδήσεις είναι «φρέσκιες», διότι μετά «μαγειρεύονται»: γιά το υποβρύχιο που ανέφεραν αμέσως -ότι δήθεν βοήθησε στην έρευνα καί διάσωση γιά τον Γιώργο Μπαλταδώρο-, δεν μάθαμε μέχρι σήμερα εθνικότητα κι όνομα. Ακόμη κι η ίδια η είδηση γιά την ύπαρξή του πιθανότατα τους ξέφυγε. Ενδεχομένως, δέ, η επόμενη ειδησεογραφία να κάνει «χειρουργείο» σε κάθε αναφορά γιά υποβρύχιο. Κι όμως, ο δολοφόνος ήταν αυτό!
ζ. Ίδιοι κωδικοί
Συνεχίζοντας τη χθεσινή συζήτηση, κλίνω προς την άποψη ότι οι κωδικοί είναι οι ίδιοι γιά όλα τα αεροσκάφη του ίδιου τύπου. Επειδή, όταν πρόκειται γιά σέρβις, τα αναλαμβάνει το ίδιο ηλεκτρονικό διαγνωστικό. (Το «κομπιούτερ», που λέν κι οι συνεργειατζήδες.) Είπαμε, ομοιομορφία!… ένα από τα θεμέλια του καπιταλισμού, σύμφωνα με τον Άλβιν Τόφλερ.
Αντιθέτως, δυσπιστώ ως προς την ύπαρξη backdoor στα ηλεκτρονικά των πολεμικών αεροσκαφών. Γιατί; Διότι το backdoor ενδείκνυται ως λύση πανικού γιά επόπτες δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών (administrators), καί δή μεγάλων (όπως πχ το δίκτυο του Γιουτιούμπ, κτλ). Δεν γίνεται να κάνεις (ως admin) ρησέτ όλους τους υπολογιστές του δικτύου σου, ή να βάλεις τους χρήστες να περιμένουν, επειδή θες πχ να κάνεις αναβάθμιση λογισμικού, αλλά γιά κάποιο λόγο ξέχασες το κύριο συνθηματικό! Όθεν, χρειάζεται βοηθητικό συνθηματικό κατώτερης πολυπλοκότητας, ή άλλως backdoor. Όμως, στα πολεμικά αεροπλάνα, αφ’ ενός το backdoor είναι μέγιστος κίνδυνος ασφάλειας, αφ’ ετέρου ο υπολογιστής τους -τουλάχιστον στη φάση του σέρβις- δρά μόνος του. Δεν συμμετέχει σε δίκτυο. (Εντάξει, ξέρω ότι υπάρχει καί δικτυακός έλεγχος όλων των όπλων σε επίθεση ενός μοντέρνου στρατού. Τότε, ναί. Αλλά σε αναχαιτίσεις κτλ «καθημερινά», ο υπολογιστής του σκάφους είναι μόνος του.)
Τελειώνοντας το σημερινό, έχω να πω πως, αν τα γραπτά μου έκαναν ζημιά σε πλήθος …μεροκαματιάρηδων «ειδικών» (συσκοτιστών) των ΜΜΕ, χαίρομαι αφάνταστα! Στο οριστικό ξεκαθάρισμα που έρχεται, δεν θα γλυτώσει κανείς ένοχος, όση προσπάθεια συγκάλυψης καί να γίνει!
ΤΕΛΟΣ (ελπίζω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου