ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ........

 

Μιαν κόρη ρόδα μάζωνε κι ανθούς εκορφολόγα,
Να πλέξει τζόγια με τσ’ ανθούς, στεφάνι με τα ρόδα.
Κι ο Γιάννης εκατέβαινεν από λαγού κυγήγι,
Ζευγάρι ρόδα τής ζητά και τέσσερα του δίδει.
Βγαν’ απού το χέρι του όμορφο δαχτυλίδι,
Εις την ποδιάν τση το πετά στα χέρια της το δινει
Κι η μάνα της αγνάντευε από το παραθύρι:
-Έννοια σου,κόρη μ’,έννοια σου και θά σε μαρτυρήσω,
βράδυ να ’ρθούν τ’ αδέρφια σου θα τους το μολογήσω.
Το βράδυ έρθαν τ’ αδέρφια της κι η μάνα μολογάει:
-Παιδιά μ’,έχετε μια ΄δερφή κι αυτή ΄ναι πλανεμένη.
 Ένας την πιάνει απ΄ τα μαλλιά κι ο άλλος ΄πό τη μέση
κι ο τρίτος ο μικρότερος τη μαχαιριά της δίνει.
Από το βράδυ ως το πρωί η κόρη ξεψυχάει
 Κι η μάναν της μπαινόβγαινε κι έσερνε τα μαλλιά της
και τζαγκουρνομαδιότανε και ολο την ρωτουσε
Ποια ρούχα θελεις κόρη μου να βάλεις και να φύγεις
Θέλεις,τα μπα θελεις τα ξά,θελεις τα μεταξένια
θέλεις τα χρυσοκέντητα που σουχω καμωμένα;
Δεν θελω χρυσοκέντητα ούτε και μεταξένια
μον θελω να με θάψετε μαυτα τα ματωμένα
Για να το μάθει η γειτονιά και να τ ακουσει η χώρα
πώς μ αδικοσκοτώσατε για ένα ζευγάρι ρόδα

ΠΩΣ Μ ΑΔΙΚΟΣΟΤΩΣΑΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΡΟΔΑ

[Από την μοναδική , πολύτιμη και αστήρευτη πηγή τη΄ς παράδοσής μας...τραγουδιέται σε ολη την Ελλάδα με καποιες ,κατά τόπον,παραλλαγές] 

Διαβάστε περισσότερα (24 γραμμές)