ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΟΞΥΔΟΑΝΑΓΩΓΗ[Μέρος Β΄]

Η ισοψυχία και το στοιχείο της γης.

Στο 9γραμμα που προφανώς είναι το ίδιο με τον λωτό της ψυχής και το δεκαδικό σύστημα αρίθμησης, υποκρύπτεται η πανσέληνος ως κάτοπτρο του πνεύματος. Υπενθυμίζουμε ότι ο γάμος του αίματος με το σπέρμα περιγράφεται στον γαμήλιο αριθμό του 1.000.000 της Πολιτείας του Πλάτωνα, καθώς το ηλιακό 7 και το σεληνιακό 13 έχουν εξαψήφια υπόλοιπα.

1/7=142857, 1/13=076923=777*99Η κυκλοφορία του αίματος αμφισβητεί ευθέως τις πεποιθήσεις μας σχετικά με την φύση των αισθήσεων, σαν απόρροιας των εξωτερικών αισθητήριων οργάνων. Ενώ ταυτόχρονα καταρρίπτει την προσπάθεια απόδοσης των αισθήσεων σε λειτουργίες του εγκεφάλου… εφόσον υφίσταται το φαινόμενο της μεταφοράς των εμπειριών δια των μεταγγίσεων του αίματος. Έχω αναφέρει το παράδειγμα του ακέφαλου σκαθαριού που …έβλεπε όσο παρέμενε διασωληνωμένο στην αιματική κυκλοφορία ενός άλλου σκαθαριού! (βλ. Watsonυπέρφυση). Αλλά και οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί για την άρνησή τους έως θανάτου να υποβληθούν σε μετάγγιση, επειδή ακριβώς γνωρίζουν ή σέβονται την ιδιαιτερότητα του …πνεύματος που κυκλοφορεί στο αίμα. Εμείς πάλι δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζουμε για την φύση του αίματος εφόσον έχουμε ασπαστεί την θεωρία του αιθερικού ιστού, κατά μήκος του οποίου αναπτύσσεται η ύλη και οι αισθήσεις. Η δική μας προσπάθεια συνίσταται στο να προσεγγίσουμε σαν πολιτισμός την έννοια των πλατωνικών στερεών ή στοιχείων. Εφόσον η συνθετική αιθερική προσέγγιση εξετάζει την μορφή ως πάθος, του τοπίου στο οποίο είναι τοποθετημένη. Αναζητούμε λοιπόν τον κοινό παράγοντα της ισοψυχίας η αιθερικής γης, που αποκαλύπτει την απάθεια της «πολύτιμης» Βουδικής ή Αρχαγγελικής οικογένειας του νότου.
Στην πανσέληνο του Αιγόκερω αντιμετωπίζουμε την «σήψη του κύβου» του αίματος ή πνεύματος, στις δύο πύρινες τριγωνικές πυραμίδες ή δράκους (πράσινο και ερυθρό) της χολής και την τοποθέτηση τους στο πολικό του κύβου στερεό, οκτάεδρο του αέρα. Ας σημειωθεί ότι ο Κρόνος επιστατεί το στοιχείο (tattwa) του αέρα.

Η οξειδοαναγωγή, ο ηλεκτρισμός, το φως της συνείδησης



Ο τίτλος επιχειρεί να επεκτείνει την αντίληψη των δύο δράκων που ανακαλύψαμε στο πάγκρεας, κέντρο του πυρός και την χολή. Στο γενικότερο ζήτημα που κατανοεί ιστορικά η χημεία από το «φλογιστόν» του αλχημιστή Ernst Stahl το 1718, στους όρους οξείδωση και αναγωγή που εισήγαγε το 1772, ο θεμελιωτής της σύγχρονης χημείας Antoine Lavoisier.
Υποστήριξε ότι η αύξηση του βάρους των μετάλλων κατά τη θέρμανσή τους, οφείλεται στην πρόσληψη οξυγόνου (οξείδωση) από την ατμόσφαιρα και όχι φλογιστού. Ο σχηματισμός των μετάλλων από τα οξείδιά τους αντιστοιχεί σε απώλεια οξυγόνου (αναγωγή). Οι απόψεις του Lavoisier δεν έγιναν δεκτές αρχικά από τους επιστήμονες της εποχής, γιατί αυτοί ήταν φανατικοί υποστηρικτές της θεωρίας του φλογιστού, εφόσον ήταν αλχημιστές.

Η αλχημεία όπως και η αστρολογία χρειάστηκε να εκδυθούν την μεταφυσική και να εκπέσουν σε χημεία και αστρονομία προκειμένου να ερευνηθεί το αδρανές υλικό τους περίβλημα. Το οποίον όμως αλίμονο δεν χρειάζεται την συνδρομή του φωτός της συνείδησης. Έτσι εμείς αναγκαζόμαστε να ανακαλύψουμε και πάλι την μεταφυσική συνείδηση του «φλογιστού» εργαζόμενοι ως αρχαιολόγοι επί των θεωρητικών επικαλύψεων της χημείας και της αστρονομίας.

Φανταστείτε την τραγωδία του Νεύτωνα να βλέπει τον εαυτό του να γίνεται διάσημος για τον προσδιορισμό του νόμου της παγκόσμιας έλξης και όχι για τις μεταφυσικές του αναλύσεις που θεωρούσε ως το σημαντικό έργο του…

Η χημεία τελικά στράφηκε προς το «φλογιστόν» χωρίς να το συνειδητοποιεί, θεωρώντας τον ηλεκτρισμό ως υπεύθυνο του φαινόμενου της οξειδοαναγωγής, μετά την ανακάλυψη της ηλεκτρονικής θεωρίας των ατόμων. Οξείδωση ενός στοιχείου είναι η αποβολή ηλεκτρονίων από αυτό. Αναγωγή ενός στοιχείου είναι η πρόσληψη ηλεκτρονίων από αυτό. Και η όλη οξειδοαναγωγή είναι η μετακίνηση ηλεκτρονίων μεταξύ ατόμων. Για να καταλήξουμε στην σημερινή ευέλικτη άποψη για τα φαινόμενα οξείδωσης και αναγωγής : Οξείδωση ονομάζεται το φαινόμενο της αλγεβρικής αύξησης του αριθμού οξείδωσης ενός ατόμου ή ιόντος και αναγωγή το φαινόμενο της αλγεβρικής ελάττωσης του αριθμού οξείδωσης ενός ατόμου ή ιόντος

Είδη σύνθετης οξειδοαναγωγής είναι υπεύθυνα για την έμβια ζωή όπως είναι ο μεταβολισμός στους ζωικούς οργανισμούς και η φωτοσύνθεση στους φυτικούς

Η αναπνευστική αλυσίδα.
Η οξειδωτική φωσφορυλίωση.
Ο κύκλος Calvin-Benson.
Ο κύκλος του Krebs (κύκλος κιτρικού οξέος).(φωτοσύνθεση)
Ο κύκλος του γλυοξυλικού οξέος.
Οι μεταβολισμοί των υδατανθράκων, λιποειδών, αμινοξέων, νουκλεϊνικών οξέων,πρωτεϊνών κ.λ.π. Ο μεταβολισμός περιλαμβάνει αντιδράσεις "καταβολικές" κατά τις οποίες γίνεται (πέψη) διάσπαση ουσιών και ελευθέρωση ενέργειας και αντιδράσεις "αναβολικές" κατά τις οποίες γίνεται σύνθεση ενώσεων από άλλες με κατανάλωση ενέργειας. Η απαραίτητη ενέργεια προέρχεται από την αναπνοή των κυττάρων και στη συνέχεια με την καύση ουσιών όπως η γλυκόζη, παρουσία βιολογικών καταλυτών (ένζυμα) η γλυκόζη οξειδώνεται προς CO2 και το Ο2 ανάγεται προς νερό.

Στην φωτοσύνθεση όλη η ενέργεια που χρειάζονται οι φυτικοί οργανισμοί για να βιοσυνθέσουν τα κυτταρικά τους συστατικά, προέρχεται άμεσα ή έμμεσα από την ηλιακή ακτινοβολία η οποία δεσμεύεται από την χλωροφύλλη με το μηχανισμό της φωτοσύνθεσης που είναι κατά κάποιο τρόπο η αντίστροφη διαδικασία της κυτταρικής αναπνοής.

Για να μην μακρηγορούμε, με τις χημικές προσεγγίσεις, έχει ήδη επισημανθεί ότι το ζήτημα της οξειδοαναγωγής και της έμβιας εκδήλωσης. Είναι συνώνυμο με την κατανόηση του ηλεκτρισμού και των κβάντων του φωτός ή της μεταπήδησης της ενέργειας από μια θέση περίσσειας σε έλλειψης και αντίστροφα. Όπως ο πλατωνικός έρως μεταξύ της πτωχείας και του πλούτου. Στην εργασία του κ.Αδαμάκου σε μια πλατωνική τριάδα που προσδιορίζει τον αριθμό των ηλεκτρονίων σε μια στιβάδα που δημιουργείται από πολλαπλάσια του 4 και τους εκατέρωθεν αριθμούς (3,4,5), με τον 3 να ευρίσκεται σε έλλειψη ως προς τον 5 με σημείο ισορροπίας τον 4

Το φωτόνιο έχει ενέργεια ίση με E=h*f=p*c
όπου με h συμβολίζεται η σταθερά του Πλανκ, με f η συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος, με p η ορμή του φωτονίου και c είναι η ταχύτητα του φωτός.
Αν λύσουμε την πρώτη σχέση ως προς f, βλέπουμε ότι η συχνότητα ενός φωτονίου καθορίζεται από το πόση ενέργεια "κουβαλάει". Έτσι, αυτό που ουσιαστικά διαφοροποιεί τις διαφόρων ειδών ακτινοβολίες μεταξύ τους είναι το ποσό της ενέργειας που μεταφέρουν τα φωτόνιά τους. Τα χρώματα, για παράδειγμα, διαφοροποιούνται γιατί "αποτελούνται" από φωτόνια διαφορετικής ενέργειας και κατά συνέπεια διαφορετικής συχνότητας. Έτσι, έχουμε φωτόνια ραδιοφωνικών κυμάτων (χαμηλής ενέργειας), φωτόνια στην ορατή περιοχή του φάσματος και φωτόνια ακτίνων γ, που παράγονται όταν αποδιεγείρονται οι ατομικοί πυρήνες.

Για όσους παρακολουθούν το σκεπτικό μας δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούν την σχέση των ηλεκτρονικών στιβάδων και του ενεργειακού στάτους των φωτονίων τους με τις ακτίνες και τις υποακτίνες της μεταφυσικής. Όπως και με τις αισθήσεις μας εφόσον η αφή αντιστοιχεί στην εξωτερική στιβάδα, η ακοή στον πυρήνα με τον ήχο να δονεί όλες τις στιβάδες και η όραση στις μέσες. Οπότε το κρίσιμο σημείο είναι η παραγωγή φωτονίων όχι από την προσφορά ενέργειας από το φυλετικό περιβάλλον του συστήματος που είναι τοποθετημένη η μορφή σε πεπτική ισορροπία ως προς τις τροφές που λαμβάνει (οξείδωση) και αποδίδει (ανάγει) με τα πάθη της. Αλλά καθώς αντιστρέφει την ισορροπία ανακαλύπτοντας νέο διατροφικό κύκλο στο κυνήγι της παρατήρησης των παθών της γινόμενη εσωστρεφής…

Η οξειδοαναγωγή και η κατανόηση της πράνα
Μελετώντας η χημεία τα συνθετότερα είδη οξειδοαναγωγής, επιστρέφει υποχρεωτικά στην ολιστική αντίληψη της αλχημείας. Η αλχημεία φαίνεται να μελετά στους μήνες του έτους, τις επί μέρους διαδικασίες ή στάδια επίτευξης της ανθρώπινης φωτοσυνθετικής δυνατότητας, εντελώς ανάλογης με αυτή που συμβαίνει στα φυτά…

Η ανθρώπινη ψυχή έχει φυτική δομή όπως δηλώνει η παραβολή της αμπέλου (το χριστιανικό καβαλιστικό δένδρο), της λατρείας του Χριστού και του Διονύσου.

Στα Ελευσίνια μυστήρια επίσης, ο μυημένος Τριπτόλεμος καλείται από την Δήμητρα και την Περσεφόνη να διαδώσει την σχέση των σπόρων του σίτου με το φως και τους δράκους της συνείδησης. Συνδέοντας ως έρως-συνείδηση την φτώχια του εδάφους της γήινης προσωπικότητας με τον Πλούτο του νοητικού κόσμου.
Η ινδουιστική πράνα αντιστοιχεί στον ολοένα αυξανόμενο αριθμό οξείδωσης της συνείδησης. Η οποία αναγνωρίστηκε στην οξειδωτική ικανότητα (πράνα) του ερυθρού και την αναγωγική του πράσινου δράκου της απάνα, στο ομαδικό συμπόσιο που προσφέρει κατά καιρούς το πνεύμα…

Ενώ ο ηλεκτρισμός-φως που παράγεται από την σχέση των Διόσκουρων δράκων μεταστοιχειώνει την ύλη της προσωπικότητας στον αιθερικό δωδεκαεδρικό αδάμαντα της μορφής. Μια ατελής θεωρία που υποστηρίζει αυτή την διαδικασία είναι η ακόλουθη: Έχοντας αποδεχθεί ότι η εξωτερική στιβάδα των ηλεκτρονίων ευθύνεται για την αφή και ότι τα ελεύθερα ηλεκτρόνια αυτής της στιβάδας δημιουργούν το ηλεκτρικό ρεύμα… Ενώ η αφή ήταν η πρώτη αίσθηση που αναπτύχθηκε στην μορφή. Οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ανάμεσα στις 7 στοιβάδες του περιοδικού πίνακα των στοιχείων και τις 7 αισθήσεις υπάρχει άμεση σχέση όπως και με τις φυλές βλ udjat και αιγυπτιακές δυναστείες) που τις εξελίσσουν.




Μια άλλη προσέγγιση στο χρήμα και το πυρ του Ηράκλειτου

Η πρόοδος της επιστήμης έχει διαπεράσει προ πολλού το ακαδημαϊκό όριο ως έκφρασης του πολιτισμού έχοντας επεκταθεί σε ζητήματα του κόσμου των ιδεών και της θρησκείας. Με τους φυσικούς επιστήμονες να επιβεβαιώνουν χαρούμενοι τους λογικούς μαθηματικούς τύπους τους στα εργαστήρια. Ο κόσμος των ιδεών-αριθμών ή καλύτερα των νόμων που διέπουν την δημιουργία λατρεύονταν από τους αρχαίους ιερείς ως οι ιεραρχίες των αγγέλων. Γεγονός που αντιληφθήκαμε και εμείς χάρις στην πλατωνική εργασία για τους ειδητικούς αριθμούς. Των πυθαγόρειων δηλαδή τριάδων που οδηγούν σε …ενσάρκωση ή υλική εκδήλωση τα μεταφυσικά στοιχεία ή αισθήσεις.

Πριν προβούμε όμως σε κάποια ψυχομετρική προσέγγιση των «ανόργανων» στοιχείων του περιοδικού πίνακα ακολουθώντας την λογική της αλχημείας-αστρολογίας. Καλόν είναι να αντιμετωπίσουμε το χονδροειδές ζήτημα του πολιτισμού και της οικονομίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος με την πρέπουσα σημασία του. Μιμούμενοι τον Νασταρδίν Χότζα που έδιωξε την γκαμήλα (δράκο) από την σκηνή του μαρτυρίου του προκειμένου να ελευθερώσει τον χώρο…

Ακολουθώντας λοιπόν την προτροπή του Ηράκλειτου που όρισε το χρήμα ως προς την κατανόηση του πυρός, λέγοντας ότι κάποια στιγμή: «η ύλη αναλύεται σε πυρ, όπως τα αντικείμενα αποτιμώνται σε χρήμα στην διάρκεια μιας αγοραπωλησίας». Και εφόσον η επιστήμη μας αντιλαμβάνεται πλέον 3 είδη πυρός ως Θεμελιώδεις φυσικές Δυνάμεις, όταν η βαρύτητα είναι ο τέταρτος συνθετικός αιθέρας. Σχηματίζεται ο ακόλουθος πίνακας κατάταξης σύμφωνα με την σχετική ισχύ των πυρών:

Δύναμη………………………….. Σχετική Ισχύς……Εμβέλεια (m)…. Σωμάτιο Αλληλεπίδρασης
1. Ισχυρή Πυρηνική.......1 ……………………...10^(-15)………………….Γκλουόνιο (μεταξύ quarks), μεσόνιο π (μεταξύ νουκλεονίων)
2. Ηλεκτρομαγνητική......1/137……………… άπειρη……………………….Φωτόνιο
3. Ασθενής Πυρηνική..... 10^(-6)……………10^(-18)………..........(μποζόνια)W^+, W^-,Z_0
4. Βαρύτητα ................ 6*10^(-38)……..άπειρη………………………Βαρυτόνιο ?

Τηρώντας την παρούσα κατάταξη της σχετικής ισχύος θα προσδιορίσουμε τις ανάλογες εμπειρίες κατά την αφύπνιση της συνείδησης:

2. Θα σχετίσουμε λοιπόν την λειτουργία του χρήματος με τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που είναι πανίσχυρες στο επίπεδο των μορίων, επί του οποίου λαμβάνει χώρα το εμπορικό φαινόμενο των ωφελιμιστικών σχέσεων ανθρώπων και αντικειμένων στα πλαίσια του πολιτισμού…

3. Η ασθενής πυρηνική δύναμη συνδέεται με την ραδιενέργεια των υλικών αλλά και της προσωπικότητας που εκδηλώνεται όταν αυτή αρχίζει να εργάζεται με τα νοητικά αρχέτυπα ή σπέρματα του κατώτερου νοητικού… Διαβάζουμε ότι στην ασθενή αλληλεπίδραση συμμετέχουν όλα τα «αριστερόστροφα» !!! λεπτόνια και κουάρκ. Είναι η μόνη δύναμη που επηρεάζει τα νετρίνα (εκτός της βαρύτητας, η οποία είναι αμελητέα στο επίπεδο του εργαστηρίου της προσωπικότητας). Η ασθενής αλληλεπίδραση έχει τις εξής ιδιαιτερότητες: Είναι η μόνη αλληλεπίδραση ικανή να αλλάξει τους διάφορους κβαντικούς αριθμούς (βλ. μαγεία). Είναι η μόνη αλληλεπίδραση η οποία παραβιάζει την συμμετρία (επειδή δρα μόνο σε αριστερόστροφα !!! σωματίδια). Μεταδίδεται με πολύ βαριά !!! μποζόνια βαθμίδας

1. Η ισχυρή πυρηνική διάσπαση, είναι εφικτή στο μοναδιαίο πεδίο καθώς εκεί αρχίζει να γίνεται αντιληπτή η τριαδική φύση του ατόμου ή της πνευματικής Μονάδας μας.

4. Τέλος η βαρύτητα του κοσμικού νόμου του Σείριου είναι αυτή που αγνοείται ως αμελητέα, από τα τρία είδη του πυρός, επιτρέποντας την σχετική ελευθερία στην δράση τους. Αλλά στο μοναδιαίο πεδίο συνειδητοποιείται ο κοσμικός Ηνίοχος και η ισχύς της ειμαρμένης ή βαρύτητας των κοσμικών οφειλών…





Το άλας η ουρία και το άζωτο (το χωρίς ζωή)

Το άζωτο μαζί με τον άνθρακα, το υδρογόνο και το οξυγόνο αποτελούν, σε ποσοστό, το 96% (κατά βάρος) των ζωντανών οργανισμών. Αποτελούν τα βασικά συστατικά των αμινοξέων και νουκλεϊκών οξέων, δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών.
Η Η.Ρ.Β. αναφέρει ότι ο άνθρακας, αντιπροσωπεύει την ύλη των παθών του εγκλωβισμένου πνεύματος της πατρικής αρχής ενώ στο οξυγόνο οφείλεται το πυρ της θανατηφόρου οξειδωτικής θηλυκής αρχής. Το αποτέλεσμα της ένωσης τους εμφανίζεται ως υδρογόνο που εγκαθίσταται στο αδρανές υπόβαθρο του αζώτου ως αιθερικού (φυτικού) ικριώματος, ενώ με το οξυγόνο δημιουργεί το σταθερότατο μόριο του ύδατος

Ο ταοϊσμός περιγράφει την κεντρική ιδέα της αλχημείας = [πύρωση και απόσταξη] ή οξειδοαναγωγή ή διαλογιστική πρακτική [ενόραση και καταγραφή] στην ακόλουθη πρόταση: Όταν το σπέρμα, η αναπνοή και η σκέψη ενωθούν τότε τα νεφρά διογκώνονται και το αίμα ενώνεται με το σπέρμα σε μια κοινή ροή… (Η εμπειρία δείχνει ότι όταν ενώνεται κατά την παύση της αναπνοής η ερωτική διάθεση με την σκέψη, τότε εμφανίζονται οι υαλώδεις αιθερικές ίνες που επιτρέπουν την ύφανση του αιθερικού σώματος).

Ως αλχημικές φιάλες ορίζονται τα βασικά όργανα του σώματος: τα νεφρά, η καρδία, το ήπαρ, ο σπλην κλπ. Ενώ η χρυσοποιΐα επιτυγχάνεται δια της χρήσεως του άλατος των ούρων. Η ουρία όμως και το ουρικό οξύ όπως και τα διάφορα άλλα αμμωνιούχα παράγωγα είναι αζωτούχες ενώσεις. Αυτά αξιοποιούνται ως λίπασμα από τα φυτά που δε διαθέτουν μηχανισμό για την άμεση δέσμευση του ατμοσφαιρικού διαζώτου… Εδώ αντιλαμβανόμαστε ότι η αλχημεία απλά επαναλαμβάνει τον φυσικό κύκλο της δημιουργίας των φυτών που είναι υπεύθυνα για την δημιουργία του αιθερικού ιστού. Είδαμε ότι τα φυτά γεννήθηκαν πριν από τον ουρανό και τα άστρα κατά την τρίτη ημέρα (βλ. ουρία-ουρανός εκ του ουρ=πυρ)

Αναζητώντας εδώ και πολύ καιρό μια συγκεκριμένη βιολογική θεώρηση για την ένωση του αίματος με το σπέρμα, ερευνώ με τις πενιχρές μου γνώσεις την πιθανότητα της μεταφοράς του πυρηνικού dna από κάποιο σπερματοζωάριο σε κάποιο απύρηνο αιμοσφαίριο ?!! Με την επεξεργασία του απωλεσθέντος σπέρματος-ασώτου να λαμβάνει χώρα στις αλχημικές αποστάξεις ανάμεσα στα δοχεία των νεφρών, των πνευμόνων, του σπλήνα του παγκρέατος.... Έχοντας παράλληλα υπόψη ότι το dna μεταφέρει δομές πληροφοριών παρόμοιες με αυτές του φυσικού φωτός και τα κβάντα των φωτονίων όπως σε μια ακτίνα lazer (βλ. Vladimir Poponin DNA Phantom Effect Photons and DNA Receptivity). Το αποτέλεσμα είναι η ενεργοποίηση του δικτύου των υαλωδών αιθερικών ινών που θα επιτρέψουν την μαζική επεξεργασία των καρμικών πληροφοριών που περιλαμβάνει ο γονιδιακός κώδικας. (Ο γονιδιακός κώδικας προσεγγίζεται παραδοσιακά με την ορολογία του αστρολογικού ωροσκοπίου)

•To πρόβλημα της σχέσης ύλης-πνεύματος
Η ριζική αντίθεση πνεύματος και ύλης, έφερε τον Καρτέσιο αντιμέτωπο με ένα επιπλέον πρόβλημα. Πώς γίνεται η επικοινωνία των δύο αυτών κόσμων; Ποια είναι και με ποιον τρόπο γίνεται η επαφή με τα εκτατά σώματα μιας υπόστασης που δεν καταλαμβάνει έκταση στον χώρο; Πώς, για παράδειγμα, το πνεύμα συλλέγει τα πληροφοριακά δεδομένα των αισθήσεων; Ο Καρτέσιος, για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ανέπτυξε τη θεωρία για τα ζωικά πνεύματα που ενυπάρχουν στο αίμα και εισδύουν σε μια κοιλότητα του εγκεφάλου που ονόμασε "κωνάριο".

Η ελληνική μυθολογία διαπραγματεύεται το αλχημικό θέμα και στην γέννηση του Εριχθόνιου όφι, ως τέκνον του έρωτος του Ηφαίστου των νεφρών προς την Αθηνά του κρανίου. Ο όφις τοποθετείται στο πλεγμένο καλάθι του φυλετικού αιθερικού σώματος, ενώ διατρέφεται από την Πάνδροσο (μεταλλική υγρασία), αργότερα φυλάσσεται στην ασπίδα-αιθερικό κάτοπτρο της θεάς έως ότου ενηλικιωθεί και αναλάβει την διακυβέρνηση της πόλεως.

Στην ορολογία των Ουπανισάντ η ένωση του θετικού πρανα και του αρνητικού απανα οδηγεί στην εμφάνιση του ενεργού πυρός του ερμητικού πεδίου της ενόρασης. Ο πρανα εκδηλώνεται στην κυκλοφορία του οξυγόνου δια του αίματος, ενώ ο απανα δια της ερωτικής λειτουργίας που εξωθεί τα σπέρματα. Έτσι η αντιστροφή της δημιουργικής φοράς του σπέρματος, αντιστοιχεί προς την εργασία στον σταθερό σταυρό της εσωτερικής αστρολογίας, που ξεκινά με τον αλχημιστή της τέταρτης ακτίνας του άξονα ταύρου-σκορπιού

Οι ζώντες κρύσταλλοι Το χαμηλό επίπεδο της μεταφυσικής στον πολιτισμό μας καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την αντίληψη των αόρατων κόσμων της δημιουργίας, καθώς το ερώτημα εάν το πνεύμα ευρίσκεται εντός ή εκτός αυτής παραμένει μετέωρο. Το πνεύμα εμφανίζεται είτε οργισμένο (αυστηρό), είτε αφελές (ελεήμων), είτε λάγνο(!) διαβολικό, τρελαίνοντας τους ευλαβείς. Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί διατηρώντας τα «μυστήρια» κατανοούσαν την «παιδική» συμπεριφορά Του, εφόσον η ελλείπουσα ποιότητα της διάκρισης-συνείδησης είναι μάλλον η αιτία της δημιουργίας του ψυχολογικού ηλιακού μας συστήματος …
Στην Θεογονία το πνεύμα ξεπροβάλλει με το όνομα των Τιτάνων και της πρώτης ανθρώπινης φυλής των άφωνων Ελλόπων. Δηλαδή με την πτώση των Μονάδων του πνεύματος στην υλική δημιουργία και την εκκίνηση της αντιληπτικής τους ικανότητας μαζί με την εμφάνιση της πρώτης στιβάδας των ηλεκτρονίων και την αίσθηση της αφής...


Γίγαντες και νάνοι

Όσοι διαλογίζονται αντιλαμβάνονται συχνά κατά την επιστροφή της συνείδησης τους στο φυσικό σώμα, τις μικρές ζωές των κυττάρων τους όπως ο Γκιούλιβερ τους μικρούς Λίλιπουτ. Αντίθετα ενώπιον των αγαθών Βουδών η θέα αντιστρέφεται...Η επιστήμη μας αντιλαμβάνεται σιγά-σιγά ότι η λεγόμενη ύλη είναι νοήμων στα έσχατα όρια των ηλεκτρονίων και των φωτονίων. Στο εγγύς μέλλον είναι βέβαιο ότι θα κοιτάζουμε τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων με το μάτι του ενοίκου μιας πολυκατοικίας...







Στην πρώτη στοιβάδα των ηλεκτρονίων συναντάμε τα «ηλιακά» αέρια υδρογόνο και ήλιο. Στιην δεύτερη στιβάδα - περίοδο του πίνακα τα στοιχεία της ψυχικής μας αλχημείας άνθρακα (6), άζωτο (7) και οξυγόνο (8) ενώ το θείο (16) βρίσκεται στην τρίτη περίοδο –στοιβάδα μαζί με το άλας (Cl,Na). Στην δεύτερη στιβάδα – φυλή συναντάμε το γένος των «υπερβόρειων θεών» και την αίσθηση της ακοής ενώ στην τρίτη στιβάδα-φυλή εμφανίζεται ο οφθαλμός της οράσεως.
Η απλοϊκή αυτή κατάταξη είναι αρκετή για να δείξει τον τρόπο που ο κρύσταλλος του πενταγωνικού δωδεκάεδρου της ανθρώπινης μορφής. Ενσωματώνει διαρκώς όλο και βαρύτερες κοσμικές ουσίες προκειμένου να αποκτήσει συνείδηση των στοιχείων ή δημιουργικών ιεραρχιών.
Με την ίδια δυσκολία που η γνώση μας διασπά τον πυρήνα του ατόμου ή του κυττάρου, διαπερνά και η συνείδηση μας την άβυσσο των νοητικών στρωμάτων που δημιουργούν οι αιθερικές χορδές κοινές για την "ύλη" της μορφής και του τοπίου


Η κατανόηση και η οξείδωση του τοπίου…

Συνήθως όσοι κατορθώνουν να κοιτάξουν τα χέρια τους καθώς ονειρεύονται, έχουν βρεθεί ενώπιον του θεάματος των υπεράριθμων ή αδιαμόρφωτων δακτύλων του ονειρικού τους σώματος. Με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να σταθεροποιήσουν την θέση τους στον ονειρικό χώρο και να χάνουν το συνειδητό στίγμα τους.
Η σταθεροποίηση της συνείδησης επιτυγχάνεται με την θέα των 5 κανονικών δακτύλων της φυσικής μορφής.

Ο αντίχειρας αντιστοιχεί στην Πράνα (στήθος), ο δείκτης στην Απάνα (κοιλία), ο μεσαίος στην Βυάνα (όλο το σώμα), ο παράμεσος στην Ουντάνα (κρανίο-λαιμός) και ο μικρός στην Σαμάνα Βάγιου (στόμαχος). Οπότε ο έλεγχος της ονειρικής σκέψης επιτυγχάνεται καθώς διακρίνεται η λειτουργία καθενός εξ αυτών των 5, επιβραβεύοντας τον νου με ένα όχημα και ένα δίπλωμα οδήγησης για τον νοητικό χώρο… Η συνείδηση-οξειδοαναγωγή θεμελιώνεται στην επέκταση του εαυτού (κέντρου) προς την περιφερειακή εικόνα (μη εαυτό) που αντικρίζει και κατορθώνει να οξειδώσει. Η συνείδηση διευρύνεται λοιπόν μαζί με την αντίληψη της αμοιβαίας σχέσης του εαυτού με τον μη εαυτό, στον κυκλικό χώρο που περιέχει τόσο τα αντικείμενα της περιφέρειας όσο και το εγκαταλειμμένο υποκείμενο της αναγωγής

(εγώ). Η συνείδηση-ψυχή είναι η εικόνα... (Εγώ είμαι τα αντικείμενα που με περιβάλουν).

Η διαδικασία αντιστρέφεται στην διάρκεια του ύπνου, με τον εαυτό να βρίσκεται παντού, ταυτιζόμενος με όλα τα πρόσωπα ή αντικείμενα του χώρου ενώ η συνείδηση ενός κεντρικού εαυτού-πυρήνα δεν υφίσταται... Το σώμα του ονείρου δεν έχει ατομική υπόσταση αλλά είναι μέρος της συλλογικής φυλετικής δομής... Έως ότου η συνείδηση ως μια "νοητική αράχνη" συμπληρώσει το αιθερικό σώμα της αμοιβαίας σχέσης πλέκοντας τον εφήμερο ιστό της στα αντικείμενα του τοπίου. Γεγονός που θα της επιτρέψει την μνήμη των ενυπνίων.

Το φίδι θεός NEHEBKAU με πόδια είναι ένα σύμβολο της ηλιακής συνείδησης όπως και το πέλμα με το μάτι του Βούδα.

Η καταγραφική ιδιότητα του αιθερικού ιστού-πεδίου, σχετίζεται με την επέκταση της απτικής αίσθησης και τις ρίζες που εξέρχονται από τα πέλματα... Στο γλυπτό της φωτογραφίας εμφανίζεται η επέκταση του πενταγωνικού Fractal της μορφής.

Τα πέλματα και το ζώδιο των ιχθύων κρύβουν το μυστικό της φύσης του αιθερικού ιστού 666.

Το ζήτημα επισημαίνεται στο συμβάν του νιπτήρα όπου ο Χριστός ένιψε τα πόδια των μαθητών... Πριν τους μυήσει στον μυστικό δείπνο της αιθερικής διατροφικής αμπέλου...

Επειδή ο χώρος είναι ψυχολογικός* εφόσον δημιουργήθηκε από την σταθεροποίηση του πλέγματος των σπερμάτων ή αρχετύπων, των πρώτων εντυπώσεων επί των τριών βασιλείων (ορυκτού, φυτικού, ζωικού) κατά την παιδική υποσυνείδητη ηλικία, χάρις στο αιθερικό ρεύμα του λόγου (ουντανά) της συνομιλίας με τους άλλους. Το εγώ προκειμένου να διευρυνθεί ευρίσκεται στην ανάγκη να καταλύσει οξειδώνοντας τους 12 μήνες ή δήμους του χώρου. Δηλαδή τους 12 τρόπους διαχείρισης της σκέψης των άλλων, που δημιουργούν τους κόμβους-μορφές των πενταγωνικών αριθμών (5,12,22) του δωδεκαεδρικού πλέγματος του αιθερικού χώρου…

*βλ. Vladimir Poponin DNA Phantom Effect Photons and DNA Receptivity

Η βεβαιότητα της ταύτισης του προσώπου με το τοπίο αυξάνεται βαθμηδόν μαζί με την δημιουργική ικανότητα του στοχαστή να φαντάζεται την εικόνα που παρατηρεί… Αναγνωρίζοντας τον ιστό που ενώνει τον χώρο στον ομφαλό της μορφής του.
Τότε με το αίμα των αισθήσεων του να ενώνεται σταδιακά με την φαντασία ή δημιουργική ικανότητα της σπερματικής του ουσίας. Αντιλαμβάνεται ότι είναι η σταγόνα που επιστρέφει στον ωκεανό. Καθώς είτε θα εκτοξευθεί στον χώρο, είτε θα γίνει διάφανος, είτε θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον αδαμάντινο Βούδα της μορφής. ενσωματούμενος στο πενταγωνικό fractal του αιθερικού πλανητικού ιστού.

Μέταλλα και εντυπώσεις στην ανθρώπινη φωτοσυνθετική δυνατότητα.
Οι εντυπώσεις των αισθήσεων αποτελούν τροφές όπως το φαγητό και η αναπνοή για τον Σουφισμό. Η εξήγηση είναι εύκολη αν επεκτείνουμε την αντίληψη μας για τις πεπτικές αντιδράσεις οξειδοαναγωγής και τον ηλεκτρομαγνητισμό. Συμπεριλαμβάνοντας τις μορφές του τοπίου ως είδη μεγαλομοριακών ενώσεων και τις αόρατες αμοιβαίες έλξεις και απώσεις τους στα σύμβαντα του βίου ως χημικές αντιδράσεις. Που συντελούν στην νευρική και ορμονική ωρίμανση καθώς αποθηκεύεται σε αυτές ο ηλεκτρισμός εκ των μαγνητικών σχέσεων τους. Προφανώς η ολοκλήρωση ενός εκλεπτυσμένου νευρικού και ορμονικού συστήματος, σχετίζεται με την αισθητική και ηθική ανάπτυξη της «ηλεκτρομαγνητικής νοητικής μορφής». (Βλ πορτρέτο του Dorian Gray)
Η κατανόηση του διατροφικού ρόλου των εντυπώσεων-γεγονότων αντιστοιχεί στην φυτική φωτοσύνθεση. Εφόσον οι μορφές είναι φυλακές φωτός που αποκαλύπτονται κατά τον ονειρικό αποσυμβολισμό των αστρολογικών δυνάμεων που τις διαμορφώνουν.
Τα μέταλλα όντας καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού με την ηλεκτρική τους αγωγιμότητα να αυξάνεται στα ευγενή μέταλλα μας βάζει σε σκέψεις για τα αντίστοιχα 7 της αλχημείας
Η σχέση των αλχημικών μετάλλων με τα υποπεδία του νοητικού πεδίου.

1. Μόλυβδος Κρόνος (η αδράνεια, σπέρματα του ορυκτού βασιλείου)
2. Σίδηρος Άρης (η μαγνητική κίνηση, σπέρματα του φυτικού βασιλείου )
3. Ψευδάργυρος Δίας (οι εφέσεις, σπέρματα του ζωικού βασιλείου )
4. Υδράργυρος Ερμής (τα αμαλγάματα, της ανθρώπινης συνείδησης με τα άλλα βασίλεια)
5. Χαλκός Αφροδίτη (η αντίληψη της οικονομίας και των κυρίων του νόμου)
6. Άργυρος Σελήνη (ο νόμος της έλξης και η αντίληψη των αρετών-ερώτων)
7. Χρυσός Ήλιος (ο νόμος της θυσίας και η αντίληψη της Μονάδας)

Ο άρτος ο επιούσιος (ο επί της ουσίας). Από την διάνοια των αντιλαμβανομένων γεγονότων στην ενόραση της ουσίας.

Τα 7 Υποπεδία του αιθερικού σώματος:
Είναι οι 5 άρτοι των στοιχείων-αισθήσεων που αφορούν τα διαμορφωμένα κέντρα της φυλετικής μορφής.
Οι 2 ιχθείς της ενόρασης , (Αφροδίτη και Έρως), οι Διός+κούροι όφεις των πολικοτήτων του αιθέρα που αφορούν τα υπό διαμόρφωση αιθερικά υποπεδία και τις πνευματικές αισθήσεις που τους αντιστοιχούν.

Τα υποπεδία 1,2,3 παραμένουν αδιαμόρφωτα ενωμένα με το συλλογικό φυλετικό αστρικό σώμα της Νεφέλης-Ήρας
1 ΧΡΥΣΟΣ πυρ+αήρ+αιθήρ (η πνευματική ψυχή μνήμη)
2 ΑΡΓΥΡΟΣ γη+ύδωρ+αιθήρ (η νοητική ψυχή ενόραση)
3 ΧΑΛΚΟΣ αιθήρ (16=10+6, 16=12+4, οι Διόσκουροι και η Ελένη-Χαλκός)
4 ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ αήρ (12)
5 ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ πυρ (10=4+6)
6 ΣΙΔΗΡΟΣ ύδωρ (6)
7 ΜΟΛΥΒΔΟΣ γη (4)

Το άλας, ο υδράργυρος και το θείον μπορούν να αποδοθούν στις τρεις κάθετες στήλες (ακτίνες όψεως) του καβαλιστικού δένδρου ή τους τρεις αστρολογικούς σταυρούς
1. το θείον της αρσενικής στήλης
2. ο υδράργυρος της ερμαφρόδιτης μεσαίας στήλης
3. το άλας της σοφίας της θηλυκής στήλης

Ό Αριστοτέλης και ο Πλάτων είναι βεβαίως οι Διόσκουροι όφεις της φιλοσοφίας, ο ανερχόμενος της επιστήμης και ο κατερχόμενος του πνευματικού ελέους ή μυθολογίας…

Οι δύο όφεις της αλχημείας είναι η πύρωση και η απόσταξη, χάρις στις οποίες εκλεπτύνεται η ουσία της επιθυμίας και υλοποιείται το νεφελώδες γαλαζωπό μέταλλο του αντιμονίου (άστρο του βασιλίσκου)

Ο τρίτος οφθαλμός ως δισκοπότηρο. Τα άνθη είναι τα όργανα αναπαραγωγής των φυτών. Το άνθος αποτελείται συνήθως από τον άξονα της ανθοδόχης στην βάση της οποίας υπάρχει η ωοθήκη. Περιβάλλεται από τα μη αναπαραγωγικά τμήματα των σέπαλων και πέταλων. Τα άνθη ανοιγοκλείνοντας τα πέταλα τους δημιουργούν μια κοιλότητα και μία οπή που αλλάζει μέγεθος όπως η ίριδα του ματιού…

Προσπαθώντας λοιπόν να καταδείξουμε τις ομοιότητες μεταξύ των ανθών των γεννητικών οργάνων και του τρίτου οφθαλμού. Θα χρειαστεί να διερευνήσουμε την περιοχή της μήτρας ανάμεσα στις δύο πύλες. Την εξωτερική πύλη της εισόδου των εντυπώσεων και την εσωτερική πύλη της καθόδου του πνεύματος. «Το πνεύμα του πατρός κατέρχεται στο σπέρμα του υιού όταν ο φαλλός ευρίσκεται μέσα στην μήτρα»
Ο αλχημικός αθάνωρας αναφέρεται στην κοιλότητα των κατώτερων κέντρων. Εδώ εισέρχεται η ακατέργαστη ύλη των μεταλλικών εντυπώσεων και υπόκειται στην ρυθμική επεξεργασία των δύο ρευμάτων της αναπνοής, το ανοδικό της πύρωσης, την παύση κατά την οποία επιχειρείται η αναζήτηση του εγκλωβισμένου πνευματικού σπινθήρα και το καθοδικό της απόσταξης. Ο υδράργυρος της ελεύθερης σκέψης ενώνεται με το υλικό της επιθυμίας και το οδηγεί στον πύρινο κόσμο όπου αναλύεται η σύνθεση της. Εδώ επαναπροσδιορίζεται η ορθή της πρόθεση. Κατόπιν οδηγεί την μεταβληθείσα ψυχολογική ύλη στην αναμονή ενός επόμενου κύκλου γεγονότων πύρωσης και απόσταξης.

Αν επικαλεστούμε τις γεωμετρικές ιδιότητες των πολυγωνικών αριθμών στο πλατωνικό εικοσάεδρο του ύδατος. Θα αναγνωρίσουμε τρεις σειρές τριγωνικών πετάλων αποτελούμενες από 8 εξωτερικά ισόπλευρα τρίγωνα με μήκος πλευράς α, 8 εσωτερικά ισόπλευρα τρίγωνα με μήκος πλευράς
α*(1+√5)/2 , και 6 κεντρικά χρυσά ορθογώνια που μάλλον αντιπροσωπεύουν τους τρεις Κύκλωπες και τους τρεις Εκατόγχειρες…

Ο Ιξίων και η Νεφέλη-Ήρα… Ο έρωτας του Λαπίθη (Λεμούριου) Ιξίωνα για την νεφελώδη μορφή της Ήρας και η γέννηση του (Ατλάντιου) Κένταυρου Νέσσου είναι η μυθολογική νύξη για την κατανόηση του Πλατωνικού σπηλαίου (αιθερικού σώματος ή σπηλαίου των Κενταύρων) των νοητικών σπερμάτων-ειδώλων ή Κενταύρων που χρειάζεται να πεθάνουν… για να γεννηθεί ο Άρειος Ηρακλής. (βλ. την γέννηση του Χριστού στο σπήλαιον και τον θάνατο των βρεφών από τον Ηρώδη)*.

Στην αποκάλυψη οι Κένταυροι εμφανίζονται με τα ονόματα των τεσσάρων ιπποτών ή χερουβικών κεφαλών (μόσχου, ανθρώπου, λέοντος, αετού) των τεσσάρων κατώτερων κέντρων.

*Στο θιβέτ ο υποψήφιος μαθητής προκειμένου να γίνει δεκτός από τον διδάσκαλο, είναι υποχρεωμένος να δεθεί με ένα λουρί στο δένδρο του νεκροταφείου της περιοχής άγρυπνος και νηστικός για τρείς ημέρες, μέχρι τα φαντάσματα να κατασπαράξουν τις σάρκες του… Κατανοώντας δηλαδή ότι το δέρμα του δεν είναι τίποτα άλλο από τις σπερματικές σκέψεις-είδωλα ή φυλετικά αρχέτυπα του κατώτερου νοητικού του… Αν επιβιώσει από την τρέλα σκάβει ένα λάκκο τρία μέτρα και κάθεται στο πάτο, περιμένοντας να βγει πετώντας... Αφού δηλαδή αναθεωρήσει κάθε γραμμάριο του βάρους της βλακείας του!!! Συνήθως το καταφέρνει μετά από τρία χρόνια εκφωνώντας μάντραμ και αναπηδώντας ως βάτραχος.

• Ο τέλειος κύβος αντιστοιχεί με την φιλοσοφική λίθο των αλχημιστών και τα γράμματα ΑΩ.
• Μια ακόμη ενδιαφέρουσα πληροφορία που δικαιώνει την άποψη ότι ο φυσικός μας ήλιος Απόλλων γεννήθηκε στην «νήσο Δήλο». Δηλαδή ότι ο ήλιος μας είναι νεότερος από την γη μας, ευρίσκεται στον σίδηρο του αίματος μας. Επειδή η πυρηνική δομή του σιδήρου όπως και των ευγενών μετάλλων δεν είναι δυνατόν να παραχθεί από έναν ήλιο της τάξης του, αλλά από έναν υπερκαινοφανή…
• Σε αλχημιστικά κείμενα και εικονογραφήσεις, εμφανίζεται ο όρος πυρ των κοπράνων και ο ήλιος ως ηλιακός πρωκτός, να απορρίπτει περιττωματική ύλη. Ότι κάνει και ο φυσικός ήλιος, με τις τεράστιες ποσότητες ύλης που εκπέμπει με την μορφή ακτινοβολιών.
• Το πρόβλημα των τριών της ψυχής και των τεσσάρων της προσωπικότητας διατυπώνεται στα απόκρυφα ευαγγέλια και έχει αλχημιστική εξήγηση. Οι τρείς μάγοι της γέννησης... ήταν τέσσερις. Ο τέταρτος έφθασε στην σταύρωση όντας ο νοητικός…
• Η αυτοπαρατήρηση είναι απλά η αντιστροφή της δράσης στην φαντασία μας… Απόσταξη – στερέωση – εξάχνωση θα έλεγε ένας αλχημιστής…

Οι αλχημιστές ως τετραγωνισμό του κύκλου αναγνωρίζουν τον καθαρισμό της ακάθαρτης θέλησης (κύκλου) του λέοντα, καθώς διαλύεται στο τετράγωνο των στοιχείων που τον απαρτίζουν (λέων-παρθένος-ζυγός-σκορπιός) …

Και την σύνθεση των 4ων εκ νέου στον κύκλο του ήλιου 666 της θέλησης των ιχθύων…

Επτά επί Θήβας (τα 7 κέντρα της αιθερικής μορφής)

Ο Οιδίπους-τυφλός Ώρος και η σφίγγα των 4ων στοιχείων είναι άλλη μια αλχημική αλληγορία, εκείνου που φόνευσε τον εγωισμό δράκο-πατέρα του και συνευρέθηκε με την αιθερική μητέρα του... Κατανοώντας τα 4 στοιχεία, τους 2 πόλους των φύλων και την τριαδική ψυχή στην ερμητική ράβδο των 33 σπονδύλων ή ετών της ενηλικίωσης της ανθρώπινης νοητικής μορφής.

Στο μύθο των δίδυμων γιων του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, Ετεοκλή και Πολυνείκη που κυβερνούν εναλλάξ την επτάπυλο Θήβα των 7 πυλών-οπών του κρανίου. Συναντάμε την παραλλαγή των Διοσκούρων διδύμων ρευμάτων της αναπνοής (βλ. tattwas) που εξουσιάζουν την ανθρώπινη μορφή. Ο θάνατος τους, δηλαδή η παύση της αναπνοής φέρνει αντιμέτωπη την Αντιγόνη-ψυχή με τον Κρέοντα-(νόμο της ειμαρμένης του φυσικού πεδίου) που εξολοθρεύει όλον τον Οίκο των Λαβδακιδών του Κάδμου-Αδάμ ή δένδρου της ζωής... Η Σφίγγα των 4 στοιχείων-tattwas εμφανίστηκε όταν ανέλαβε ο Κρέων τον θρόνο των Θηβών, μετά τον φόνο του πατέρα του Λαΐου (φύλακα της φυλετικής προσωπικότητας). Όταν ο Οιδίποδας-συνείδηση του Λέοντα έλυσε το αίνιγμα και σκότωσε τη Σφίγγα στο ζώδιο του σκορπιού, ο Κρέων του παράδωσε τη Θήβα-νου και την αιθερική του μητέρα Ιοκάστη... Η συνειδητοποίηση του φυλετικού μηχανισμού δόμησης της μορφής του τεκνοποίησε, με τον αιθέρα-Ιοκάστη τα 4 μέρη της "ανίερης" συνειδητής πλέον προσωπικότητας του... Η τραγωδία της Αντιγόνης με το πτώμα του άταφου αδελφού της αντιστοιχεί στο περιστατικό της σταύρωσης και την κάθοδο στον νοητικό Άδη...

Ο Einstein διαβίωσε ως σύγχρονος αλχημιστής, μελετητής των ονείρων και της ζωτικής δύναμης. Στον τύπο που μας παρέδωσε (C) τετράγωνο του φωτός = (Ε)νέργεια Χ κρίσιμη Μάζα (1/m). Οι αλχημιστές-γνωστικοί αναγνωρίζουν την μεταβολή της κρίσιμης μάζας του ανθρώπινου σπέρματος στην ενέργεια που δημιουργεί τα λεπτοφυή σώματα του φωτός. Και εμείς την αποκάλυψη του ύψους – φωτός στο ψυχολογικό ορθογώνιο τρίγωνο. Εφόσον το τετράγωνο του ύψους-φωτός ισούται με το γινόμενο της πρόνοιας της μορφής με την βούληση που βρίσκεται εγκλωβισμένη στην περιοχή της ανθρώπινης έδρας, εκδηλώνοντας τον νοητικό φωτισμό.
Στις τρεις πλευρές του νοητικού τριγώνου θα αναγνωρίσουμε την κυκλοφορία του αίματος στην υποτείνουσα-ειμαρμένη ή πνεύμα. Ενώ στις κάθετες πλευρές όπως και στις προβολές τους στην υποτείνουσα την ορμονική και νευρική μας λειτουργία. Που υποχρεωτικά διασπώνται ή ενώνονται με την κυκλοφορία του αίματος την στιγμή της πανσελήνου ή της νέας σελήνης... Δηλαδή της ωραίας Ελένης και της μαύρης μοιραίας γυναίκας, οργάνων επιβολής της Ειμαρμένης ή θείας θέλησης.

Ο Αλχημιστής είναι η θέληση του πνεύματος και ο δεκαδικός λωτός της ψυχής είναι το εργαστήριό του. Οι μεταμορφώσεις της συνείδησης-Ερμή-Υδράργυρου από επιθυμία-σίδηρο-Άρη σε έφεση-ψευδάργυρο-Δία ή Πλούτωνα και χαλκό-Αφροδίτη ή Ερμαφρόδιτο είναι οι μεταβολές του σπέρματος που ενώνεται με το αίμα. Ενώνοντας την μορφή και το τοπίο...

Η Αλχημεία και τα κανονικά στερεά

Ανακεφαλαιώνοντας τις απόψεις που αφορούν την αλχημεία κατέληξα στο συμπέρασμα, για μια ακόμη φορά, του πόσο λίγο γνωρίζουμε την θρησκεία των Αράβων, επειδή αγνοούμε τον … αρχαιοελληνικό βουδισμό ! O κ. Βούδας είναι φυσικά ο φιλοσοφικός Υδράργυρος ή Ερμής οπότε Βουδισμός=Ερμητισμός

Προ ημερών διάβασα ένα υπέροχο άρθρο στο περιοδικό αρχιτεκτονική επιθεώρηση, όπου διατυπώνεται το προφανές: …Ότι όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια της αλχημείας, απλώς αγνοεί εντελώς τα κείμενα της προσωκρατικής φιλοσοφίας. Δηλαδή τις θέσεις των αρχαίων για την δημιουργία του κόσμου από τα 5 φιλοσοφικά στοιχεία τα οποία γνωρίζουμε ως πλατωνικά ή κανονικά στερεά.

Οι Άραβες λατρεύουν τον κύβο-Καάβα στην Μέκκα, το σημείο της πλανητικής χρυσής τομής… Όταν έχει γίνει γνωστό από τις εργασίες των Γνωστικών, ότι η φιλοσοφική λίθος είναι ο κύβος και ο Πέτρος-Κηφάς* είναι ο θεμέλιος κυβικός λίθος (το φιλοσοφικό άλας) της εκκλησίας, δηλαδή ο ολίγος χρυσός που είναι απαραίτητος για την έναρξη του αλχημικού έργου.

Οπότε είναι εύκολο να εννοηθεί για όποιον προσεγγίζει στοιχειωδώς τον Ναό του Μεγάλου Γεωμέτρη του Σύμπαντος, ότι αν ο κυβικός λίθος είναι το άλας (η φιλοσοφική γη βλ. χρυσοί βούδες) της χρυσοποιίας τότε ο λευκός αλχημικός λίθος είναι το εικοσάεδρο του ύδατος (βλ. αδαμάντινοι βούδες)…

Όποιος αναζητήσει τα 22 τρίγωνα που σχηματίζουν οι 66 γραμμές που ενώνουν τις 12 κορυφές του εικοσάεδρου αιθερικού Ναού. Θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν 8 τρίγωνα στην εξωτερική του επιφάνεια, τα κέντρα των οποίων δημιουργούν έναν τέλειο κύβο. Ο οποίος ανταποκρίνεται στα 8 πέταλα του θύμου αδένα, της παραδείσιας παιδικής ερωτοτροπίας της ανθρώπινης πενταγωνικής μορφής.
Στην διάρκεια της ατλάντιας εφηβείας, έχει την δυνατότητα να αντιληφθεί άλλα 8 τρίγωνα στο εσωτερικό του εικοσαέδρου, τα οποία σχηματίζονται συνδέοντας τις μη διαδοχικές κορυφές του. Έτσι αφενός μεν συμπληρώνονται τα 8+8=16 πέταλα του λαιμού, αφετέρου δε εμφανίζεται το πρώτο άλας από την απόσταξη, καθώς τα κέντρα των 8 τριγωνικών πετάλων δημιουργούν έναν δεύτερο κύβο (βλ. αντεστραμμένο ζωδιακό). Θα ακολουθήσει η θέα των τριών χρυσών ορθογωνίων στους τρεις άξονες του εικοσαέδρου, που είναι το γνωστό σύμβολο των τριών σταυρών στον Γολγοθά.

*Ο Κηφάς είναι ο κύβος (9+9+9=27 ή 8+8+8=24) των γραμμάτων της ελληνικής γλώσσας. Η εμπειρία εκ του διαλογισμού δείχνει ότι η διαισθητική αναγνώριση του ζωδιακού κραδασμού των συνανθρώπων μας, τείνει να ταυτιστεί με την προσωδία της καρδιακής εκφώνησης των αντίστοιχων γραμματικών φθόγγων.
Ο Γάλλος αποκρυφιστής Αβά Κοστάντ (γνωστός ως Έλιφας Λεβί) συνδέει τα ταρώ με την Καμπάλα, μέσα από τη συσχέτιση των 22 Μεγάλων Αρκανών με τα 22 γράμματα του Φοινικικού αλφαβήτου, που ανήκει στην ίδια οικογένεια με τα Ελληνικά. Τα 22 γράμματα που σταθεροποιούν το εικοσαεδρικό πλέγμα των αιθερικών αρχετύπων, αντιστοιχούν στα 12 ζώδια τους 7 αστρολογικούς πλανήτες και τα τρία αλχημικά στοιχεία…

Η χημεία, η χυμεία, η αλχημεία και η χρυσή ακολουθία της οξείδωσης του τοπίου

Η ιδέα που επιχειρούμε να αποδώσουμε είναι αυτή της επιστροφής του ασώτου, από την διάνοια (χημεία) στην ενόραση (χυμεία). Δηλαδή του ανθρώπινου νου από την κατάσταση του άνθρακα ή εγκλωβισμού του στην ζωή των εμπαθών στοιχείων ή ενστίκτων του μη εαυτού που ερευνά η χημεία. Στην αναγνώριση της οξειδωτικής διορατικής ικανότητας που αποκτά μετέχοντας στην ομαδική ζωή της ψυχής ως χυμείας.

Η χυμεία έχοντας ως αντικείμενο την μελέτη των 4ων χυμών και των αντίστοιχων ψυχολογικών τύπων:
1. Της μαύρης χολής του σπλήνα και του μελαγχολικού τύπου της γης
2. Της κίτρινης χολής του παγκρέατος του χολερικού τύπου του πυρός
3. Του αιματώδη τύπου του αέρα
4. Του φλεγματικού τύπου του ύδατος
Ουσιαστικά περιγράφει την εξωτερική αστρολογία, όπου ο νους έκπληκτος και με διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον αντιλαμβάνεται την ομοιοπαθητική σχέση που συνδέει την αρχή της επιθυμίας με τα πρόσωπα και τα γεγονότα που εμπλέκεται η προσωπικότητα του... Ομιλούμε λοιπόν για την αναγνώριση της οξειδωτικής αρχής ή των καύσεων του οξυγόνου (την ζωτική αρχή της πρανα)

Η αλχημεία αντιστοιχώντας προς την εσωτερική αστρολογία, ξεκινά με την ανταπόκριση του νου στην κρούση της πνευματικής του Μονάδας δια της ονειρικής διδασκαλίας. Η επιβεβαίωση της οποίας στα καθημερινά συμβάντα είναι αυτή που δημιουργεί τον Υιό-Νου των Υδρογόνων... Τα υδρογόνα της πίστης-σοφίας στην συνέχεια οξειδώνονται εκ νέου δημιουργώντας το σταθερό εικοσάεδρο ή ύδωρ ενός ατομικού αστρικού/νοητικού φορέα. Το αποκαλούμενο Άζωτο

Ο άνθρακας-ένστικτο, το οξυγόνο-επιθυμία, το υδρογόνο-νους και το άζωτο-διαίσθηση είναι λοιπόν οι 4 απαραίτητοι όροι που αναλογώντας προς την λειτουργία των 3ων κατώτερων κέντρων που βρίσκουν διέξοδο στον λαιμό (o Άδης) όπου κατασταλάζει το άλας/άζωτο. Αποτελούν τους 4 όρους της ακολουθίας Fibonacci που οδηγούν στον τόπο του κρανίου όπου λαμβάνει χώρα η κατανόηση της ειμαρμένης, καθώς λαμβάνονται οι ακέραιες τιμές των πλευρών του ορθογωνίου πυθαγόρειου τριγώνου της πνευματικής μας ψυχολογίας. (Ειμαρμένη= η Πνευματική υποτείνουσα, Βούληση=ο Θυσιαζόμενος Νους της μηδενικής καθέτου, Πρόνοια= η φυσική μορφή-σφραγίδα που ταυτίζεται πλέον με την πνευματική υποτείνουσα).
Σχηματίζουμε λοιπόν τον αλχημικό τύπο που συνδέει τους 4 όρους:
(C*A)²+(2*H*O) ²=(H²+O²) ²
όπου C=άνθραξ, Α=άζωτο, Η=υδρογόνο, Ο=οξυγόνο

Η τρίτη ακτίνα εμφανίζεται πλέον με την μορφή του εννεαγράμματος δηλαδή του 3 υψωμένου στο τετράγωνο. .
(Το ορθογώνιο μετασχηματίζεται εύκολα σε τετράγωνο στην διάρκεια της πανσελήνου).
Οι όροι χρειάζεται να αναχθούν στην μορφή των όφεων του φωτός ή τετραγώνων



Η κρίση

Επειδή τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία… ξαφνικά βρήκαμε το πετρέλαιο και από τελευταίοι θα γίνουμε πρώτοι. Οι αρχαίοι μυθογράφοι ονοματίζουν τον θεό Πλούτωνα εκ του πλούτου που ευρίσκεται εγκλωβισμένος στην κόπρο και τα σπέρματα της γης. Παράλληλα όμως γνωστοποιούν ότι ο Πλούτων είναι ένας αδέκαστος δικαστής.

Η είσοδος της συνείδησης στο βασίλειο των νοητικών σπερμάτων του κάτω κόσμου, επέρχεται χάρις στην ένωση του αίματος με το σπέρμα. Ακολουθώντας την λογική της φύσης όπου οι γενετικές πληροφορίες ενός σπερματοζωαρίου και ενός ωαρίου θα προβληθούν στην οθόνη των γεγονότων του κόσμου της μορφής. Αντιλαμβανόμαστε ότι με την ενόραση οι πληροφορίες ενός σπερματοζωαρίου ή ενός εγώ της ψυχολογίας οδηγείται στο μεγάλο θυσιαστήριο του κρανίου δια του αίματος προκειμένου να υποστεί την οξειδωτική κρίση. Η μετάβαση επιτυγχάνεται χάρις στο άρμα της επινεφρίνης. (Η αδρεναλίνη, γνωστή και ως επινεφρίνη είναι σημαντική ορμόνη και νευροδιαβιβαστής νορεπινεφρίνη που παράγεται από τη μυελώδη μοίρα των επινεφριδίων)

Ο χριστιανικός νεοπλατωνισμός έκρυψε στην μυθολογία της σταύρωσης την πυθαγόρεια εξίσωση των τετραγώνων του φωτός. Την εξίσωση κατά την οποία η συνείδηση χάρις στον ενορατικό φωτισμό ταυτίζεται πλέον με τα γεγονότα που η ίδια δημιούργησε με την δράση της στον παρόντα χρόνο.

Όσοι παρακολουθούν το χυμικό θέμα της προσωκρατικής φιλοσοφίας ήδη θα έχουν αντιληφθεί την σχέση των αισθήσεων ή στοιχείων με την χρυσή ακολουθία fibonacci και το πυθαγόρειο θεώρημα. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι κάθε νέα αίσθηση προκύπτει από την προηγούμενη όπως οι όροι της χρυσής ακολουθίας : 1,1+1=2, 2+1=3,3+2=5,5+3=8… Θεωρώντας λοιπόν ως αρχικό όρο της αισθητηριακής πτωτικής ακολουθίας την ακοή-αιθέρα, λαμβάνουμε ως πρώτη ανάκλαση του την αφή-αέρα. Στην θεοσοφική συνέχεια αφή+ακοή = όραση, όραση+ακοή = γεύση, γεύση+όραση = οσμή.
Εδώ εφαρμόζοντας την μαθηματική ταυτότητα που υφίσταται ανάμεσα στους 4 όρους της ακολουθίας fibonacci που συνιστούν μια νοητική προσωπικότητα, προκύπτει η ενόραση της τριαδικής ψυχής. Αν α,β,γ,δ οι 4 όροι τότε ισχύει 2αδ=ββ-γγ. Πράγματι οι αριθμοί 1,2,3,5,8… συνδέονται με την σχέση εφόσον 1*5=3*3-2*2=5 ή 2*8=5*5-3*3=16. Την ταυτότητα παραλλαγμένη σε πυθαγόρεια τριάδα (C*A) ²+(2*H*O) ²=(H²+O²)² την έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει

Στην ονειρική διδασκαλία μπορεί να βιωθεί η χρυσή ακολουθία: ακοής, (αφής, όρασης, γεύσης, οσμής). Ήτοι η ένωση αφής*οσμή = διαφορά των τετραγώνων της όρασης με την γεύση.
Στον πρώτο όρο της εξίσωσης το γινόμενο ή γάμος της αφής με την οσμή λαμβάνει χώρα όταν συνειδητοποιείται η ειμαρμένη. Τότε οσφραινόμαστε τα γεγονότα στο πετσί μας, καθώς αντιλαμβανόμαστε την… άδηλο αναπνοή του δέρματος, δια της οποίας εισχωρούν οι οι σκέψεις (πρανικές νοητικές εκπορεύσεις) από τον περιβάλλοντα χώρο…

Στον δεύτερο όρο της εξίσωσης η διαφορά των τετραγώνων όρασης, γεύσης αφορά την κρίση ή την φιλοσοφική ειδοποιό διαφορά, ανάμεσα σε αυτό που έχει βιωθεί από την όραση της προσωπικότητας και από την γεύση ή ενόραση.




Η γλωσσολογία, η αλχημεία και η χρυσή αναλογία…

Η χρυσή αναλογία ονομάζεται χρυσή, επειδή οδηγεί στην εναρμόνιση του ανεκδήλωτου πνεύματος με το υλικό πυρ, στο χρυσό φως των Βουδών της γης…
Οι όροι της χρυσής ακολουθίας Fibonacci, είναι τα αμαλγάματα του Υδραργύρου.
Η αλχημική πύρωση και απόσταξη, πρανα και απανα, αποτελούν το ανάλογο της πρόσθεσης των διαδοχικών όρων της χρυσής ακολουθίας.
4 διαδοχικοί όροι α,β,γ,δ της ακολουθίας αποδίδουν μια ικανοποιητική προσέγγιση της χρυσής τομής, επειδή συνιστούν μια προσωπικότητα για την οποία ισχύει το πυθαγόρειο θεώρημα, μεταξύ των τριών ψυχών: αδ, 2βγ, β^2+γ^2 που οδηγούνται στην πυθαγόρεια σταύρωση…

Το αρχαιόμετρο της γλώσσας μας πληροφορεί ότι το Χρ-έος είναι Χρ-υσός. Εννοώντας ότι η ηθική, δηλαδή η κατανόηση του καθήκοντος και των υπο(χρ)εώσεων δεν είναι άλλη από την χρυσή ειμαρμένη… Εξ άλλου πνεύμα=πνοή=πόνος, αέρας=θλίψη
Ο αήρ ή ροή δημιουργεί τον άπειρο ή αδιαπέραστο δακτύλιο της μορφικής δημιουργίας, ήτοι το νέφος των ηλεκτρονίων και του ηλεκτρισμού.
Ο ήλιος έχοντας απορρίψει το νέφος των σκέψεων ή ηλεκτρονίων αποτελεί το πρότυπο για την ανθρώπινη εξέλιξη. (βλ. ηλιακός άγγελος)

Η γλωσσολογία είναι η αλχημεία της μιας γλώσσας, που ξέπεσε σε πολλές… Οπότε η κατανόηση των ιστορικών μεταλλάξεων της, όπως και ο καβαλιστικός μαθηματικός δομισμός της αποτελούν οδούς για την αντίληψη των τριών κοσμικών πυρών (Χρη-Χρι-Χρυ) Χρήμα-Χριστός-Χρυσός)

πηγή

blueprintsofmyth

ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΑΛΧΗΜΕΙΑ [Μέρος Α΄]

Οξειδοαναγωγή και Αλχημεία

Ο όφις της ηλεκτροαρμητικότητας Η αντίληψη για τον ηλεκτρισμό εξελίσσεται από τον 18o αιώνα, ερμηνεύοντας αρχικά τα ηλεκτροστατικά φαινόμενα που μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα δεν είχαν συνδεθεί με μια θεωρία για την δομή της ύλης. Εκατό χρόνια μετά τον νόμο του Coulomb για την έλξη μεταξύ ηλεκτροστατικά φορτισμένων σωμάτων, το 1897 ο Άγγλος J. Thomson, βασιζόμενος σε πειραματικά δεδομένα, υποστήριξε ότι εντός του ατόμου που έως τότε θεωρείτο στοιχειώδες αδιαίρετο σωμάτιο υφίσταται το ηλεκτρόνιο με μάζα 1800 φορές μικρότερη του ελαφρότερου ατόμου του υδρογόνου. Το ηλεκτρόνιο έγινε τελικά η βάση επάνω στην οποία θεμελιώθηκε ο ηλεκτρομαγνητισμός, η χημεία και η οπτική θεωρία του φωτός στην αυγή του 20ου αιώνα. Καθώς έγινε το βασικό στοιχείο των μοντέλων για την δομή του ατόμου. Το οποίο έπαψε να θεωρείται πλέον στοιχειώδες και οι φυσικοί στα χρόνια που ακολούθησαν διατύπωσαν την θεώρηση ότι ο πυρήνας συγκροτείται από πρωτόνια με ηλεκτρικό φορτίο ίσο με το φορτίο των ηλεκτρονίων και ουδέτερα νετρόνια Ο Μεντελέγιεφ ήδη από το 1868 είχε προχωρήσει στη διατύπωση του Περιοδικού Νόμου των χημικών στοιχείων σύμφωνα με τον οποίο οι χημικές ιδιότητες των στοιχείων είναι περιοδική συνάρτηση του ατομικού τους βάρους, Βασιζόμενος στις συγκριτικές μελέτες των χημικών για την σχέση των χημικών στοιχείων με τα ατομικά τους βάρη. Ο περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων είναι ένας κατάλογος, σε μορφή πίνακα, όλων των απλών χημικών ουσιών (στοιχεία) ταξινομημένων σύμφωνα με τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Στον πίνακα αυτό, τα στοιχεία είναι διατεταγμένα σε μια οκτάβα κάθετων στηλών που λέγονται ομάδες και σε 7 οριζόντιες γραμμές που λέγονται περίοδοι εμφανιζόμενα κατά αύξουσα σειρά του ατομικού αριθμού τους. Η θέση και οι ιδιότητες κάθε στοιχείου καθορίσθηκαν από τη διάταξη των ηλεκτρονίων στους φλοιούς (στοιβάδες) των ατόμων τους. Συνεπώς τα στοιχεία στην ίδια στήλη (του πίνακα) έχουν ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων στην εξωτερική τους στοιβάδα στα άτομά τους, και επακόλουθα έχουν όμοιες χημικές ιδιότητες. Ενώ τα στοιχεία που βρίσκονται στην ίδια σειρά (περίοδο) διαθέτουν τα ηλεκτρόνιά τους κατανεμημένα στον ίδιο αριθμό στοιβάδων (στη θεμελιώδη κατάσταση), εμφανίζοντας αυτά παρόμοιες φυσικές ιδιότητες. Ο Μεντελέγιεφ δήλωσε αργότερα ότι τον πίνακα τον είδε στον ύπνο του… ενώ όσοι ασχολούνται με την μεταφυσική αναγνωρίζουν εύκολα την οκτάβα των 7 υποπεδίων ή ηλεκτρονικών στοιβάδων του φυσικού πεδίου. Ενώ στον αριθμό πληρότητας της κάθε στοιβάδας αναγνωρίζουν τον νόμο του αξεπέραστου δακτυλίου… Τον αρ, πληρότητας όμως τον είχαν διατυπώσει οι πυθαγόρειοι δύο χιλιετίες χρόνια νωρίτερα !!! Ηλεκτραρνητικότητα ενός στοιχείου ονομάζεται η τάση του ατόμου του στοιχείου να έλκει προς το μέρος του τα ηλεκτρόνια του δεσμού (ή των δεσμών) που σχηματίζει. Όσο μεγαλύτερη ηλεκτραρνητικότητα έχει ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η έλξη που ασκεί στα δεσμικά ηλεκτρόνια. Η ηλεκτραρνητικότητα είναι ένας θετικός αριθμός χωρίς διαστάσεις, που η τιμή του εξαρτάται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων σθένους στο άτομο του στοιχείου και την ατομική του ακτίνα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσδιορισμού της, με πιο γνωστό αυτόν του Linus Pauling. Τα μέταλλα έχουν μικρές τιμές ηλεκτραρνητικότητας (0,7-2), για αυτό έχουν και ελεύθερα ηλεκτρόνια, (βλ. ελευθέριο βουλήσεως) ενώ τα αμέταλλα έχουν σαφώς μεγαλύτερες τιμές (2-4). Το φθόριο (4) και το οξυγόνο είναι τα πιο ηλεκτραρνητικά στοιχεία. Γενικά στον Περιοδικό Πίνακα, η ηλεκτραρνητικότητα των στοιχείων μειώνεται από δεξιά προς τα αριστερά και από επάνω προς τα κάτω, ακολουθώντας την γνωστή ελικοειδή πορεία του όφεως στο δένδρο της ζωής που ήδη αναγνωρίσαμε στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων… Αντιλαμβανόμαστε τώρα ότι την μεσαία περιοχή στον περιοδικό πίνακα ή δένδρο της ζωής (της συνείδησης της ελευθερίας) την καταλαμβάνουν τα μέταλλα (με τα ελεύθερα ηλεκτρόνια της σκέψης), επειδή η ηλεκτροαρνητική έλξη είναι μικρή ώστε να έχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια σκέψης που εκτείνεται από την αριστερή Κρόνια στήλη των αλκαλικών γαιών (κολάσεων). Έως την ιδιαίτερα ηλεκτροαρνητικά ισχυρή δεξιά στήλη του Ουρανού των ευγενών αερίων (παραδείσων) και του οξυγόνου που δεσμεύονται αμέσως… στο κοσμικό έργο. Οι πυθαγόρειοι απέτυχαν να κοινοποιήσουν το μυστικό του ηλεκτρισμού των ηλιακών αγελάδων ή καλύτερα των σεληνιακών Βουδών ή Υδράργυρου (σεληνιακού ερμαφρόδιτου) στην εποχή τους. Επειδή οι τρεις πλευρές του ορθογωνίου νοητικού τριγώνου, πρόνοια, βούληση, ειμαρμένη ουδέποτε κατανοήθηκαν από το ευρύ κοινό. Σήμερα όμως φαίνεται ότι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να το κατανοήσουμε καθώς ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων και το πυθαγόρειο θεώρημα αποτελούν μέρη πλέον της βασικής μας εκπαίδευσης… Ενώ στους καβαλιστές ο περιοδικός πίνακας αναφέρεται είτε ως δένδρο των ιδεών με τον όφι του Λόγου τυλιγμένο στον κορμό του, είτε ως μόνιμο άτομο (ωό) με τον όφι του φυλετικού ρεύματος τυλιγμένο να δημιουργεί τα αστρολογικά μεταλλικά κελύφη των παρελθουσών φυλών… Οι έννοιες που καλούμαστε να συνθέσουμε στο πυθαγόρειο θεώρημα είναι τα τετράγωνα, φώτα ή όφεις των δύο κάθετων πλευρών [οι Διόσκουροι] στο τετράγωνο της υποτείνουσας ή ειμαρμένης [Ελένης] (το φως δηλαδή του αιθερικού ιστού ή πυρ=Χρι του ιστού ) Η αμετάβλητη κάθετος [πρόνοια ή φυσική μορφή] στην συμβολική του ευαγγελίου αντιπροσωπεύεται από τον αμετανόητο σταυρωμένο ληστή στον τόπο του κρανίου. Η δεύτερη κάθετος, του μετανοήσαντος ληστή, είναι η ανθρώπινη βούληση εγκλωβισμένη στην δράση της επιθυμίας που ελευθερώνεται από τα δεσμά της μορφής και ταυτίζεται με τον Χριστό. Έτσι η υποτείνουσα, ειμαρμένη, εξισορροπεί διαρκώς τα πεπραγμένα της μορφής μας. Φωτίζει δηλαδή στον τόπο του κρανίου (κωνάριο) το περιεχόμενο των ζωικών συμπεριφορών που κρύβονται στο μορφικό γονιδίωμα και μεταφέρθηκαν εδώ δια του αίματος του Χρι-στού... Το καλλιεργημένο χωράφι της νοητικής προσωπικότητας απαρτίζουν 4 διαδοχικοί όροι α,β,γ,δ της χρυσής ακολουθίας, (ένστικτο=γη, συναίσθημα=ύδωρ, νόηση=πυρ, ενόραση=αέρας). Οι 4 διαδοχικοί όροι που εμείς δημιουργήσαμε εκπαιδεύοντας τον εαυτό, αποδίδουν μια ικανοποιητική προσέγγιση στην χρυσή τομή, επειδή συνιστούν μια τετραστοιχειακή προσωπικότητα για την οποία ισχύει το πυθαγόρειο θεώρημα, μεταξύ των τριών ψυχών ή διαστημάτων της: (αδ)^+( 2βγ)^= (β^+γ^)^ που οδηγούνται στην πυθαγόρεια σταύρωση… Ο όφις του ελευθερίου της βουλήσεως (ηλεκτρισμού) βρίσκεται σταυρωμένος στον περιοδικό πίνακα των υλικών στοιχείων. Ο πυθαγόρειος Πλάτωνας μας έχει υποδείξει τους ειδητικούς (απόκρυφους) αριθμούς της πληρότητας των στοιβάδων της προσωπικότητας μας Ο Πλάτων στις αναφορές του στο αμετάβλητο Παρμενιδικό ον μας δίνει λίγες νύξεις για τους ειδητικούς αριθμούς σχετίζοντας τους με μία ταυτότητα που παρέχει μια σειρά από πυθαγόρειες τριάδες. Β^+ (β^/4 – 1) ^= (β^/4 + 1) ^ 1 (5,4,3) 2 (17,8,15) 3 (37,12,35) 4 (65,16,63) 5 (101,20,99) 6 (145,24,143) 7 (197,28,195) Παρατηρώντας τον τύπο και τους αριθμούς που παράγονται, συμπεραίνουμε ότι αυτό που ουσιαστικά διατυπώνεται είναι η ιδιότητα του αρ. 4 (ο νους) να δημιουργεί πυθαγόρειες τριάδες. Η μεσαία στήλη των πολ/σίων του 4, (8,12,16,20,24,28) πολλαπλασιασμένη με την θέση της στην παραγωγική σειρά 1,2,3,4,5,6,7 . Προσφέρει τους (μέσους) τετραγωνικούς αριθμούς στις αντίστοιχες τριάδες (4,16,36,64,100,144, 196) Το ενδιαφέρον με αυτήν την σειρά που ξεκινά και αυτή από το ζωογονικό (κβαντικό) τρίγωνο (3,4,5) 1 (5+3)/4=2 2 (17+15)/4=8 3 (37+35)/4=18 4 (65+63)/4=32 5 (101+99)/4=50 6 (145+143)/4=72 7 (197+195)/4=98 Είναι ότι η διαίρεση των ακραίων όρων με τον 4 δίνει πηλίκο τον αριθμό της πληρότητας στις αντίστοιχες στοιβάδες των ηλεκτρονίων (2ν^) Δηλαδή την στιγμή της σταύρωσης ο αρ. 4, η νοητική ακτίνα (ο μετανοών), αντιλαμβάνεται τον τρόπο που το άθροισμα του μορφικού κραδασμού και της δράσης των επιθυμιών του αποτελούν απλά την εκδήλωση της σφραγίδας της πνευματικής Μονάδας του… Η συνείδηση των φιλοσόφων στην προκλασική ελληνική αρχαιότητα ταύτιζε τα πρόσωπα των θεών με τους κοσμικούς ή φυσικούς νόμους. Τότε δηλαδή η θρησκεία δεν ήταν διαχωρισμένη με δογματικές θέσεις από την επιστήμη καθώς η κοινή λογική δεν είχε ακόμη διαφθαρεί από την πλάνη (σοφιστεία) του υλισμού. Οι φιλόσοφοι ήταν ελεύθεροι να διατυπώνουν θεωρίες που ήταν σε θέση να ερμηνεύσουν την εμπειρία της μυητικής επαφής τους με τους κοσμικούς νόμους. Η σοφιστεία όμως που ξεκίνησε τους κλασσικούς χρόνους διέφθειρε την λογική διαδικασία η οποία έως τότε ανακλούσε απλά τα μυητικά δρώμενα. Καθώς οι αποδεικτικές μέθοδοι μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πλέον και από τους αμύητους που δεν είχαν το βίωμα της θεότητας. Αυτοί εμπλουτίζοντας διαρκώς την ρητορική τους με συνειρμούς που δεν αφορούσαν την φαινομενολογία της θεότητας αλλοίωσαν το κάτοπτρο του ορθού λόγου στην καρδιά. Έτσι φθάσαμε στο απίθανο σημείο όπου η σύγχρονη επιστημονική γνώση χάρις στην ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνολογίας επανέφερε την θέα των κοσμικών νόμων. Και ενώ ομολογεί ότι η ύλη δεν είναι δυνατόν να ορισθεί αντικειμενικά, ότι αποτελεί δηλαδή απλά την πίστη των υλιστών, όντας η άτυπη θρησκεία του νου των επιθυμιών μας …όλοι αρνούμεθα να την ακούσουμε. Γιατί από την αρχή ο σοφιστής ήταν ο στοιχειακός νους της επιθυμίας που αναπτυσσόταν στο καθοδικό τόξο της ενέλιξης του πολιτισμού Η αναστροφή της υλιστικής πορείας αυτού του πολιτισμού επιχειρείται και πάλι από τους θεοσοφιστές που έχουν έναν στενό χρονικό ορίζοντα λίγων αιώνων στην διάθεση τους πριν την αναπόφευκτη καταστροφή του στην εποχή του Υδροχόου και των δακρύων της Αλκυόνης. Αλλά πως είναι δυνατόν να πείσεις τους άλλους με θεοσοφικές θεωρίες αν δεν πείσεις πρώτα τον εαυτό σου… για την επιστημονική επάρκεια αυτών των απόψεων. Το παράδοξο λοιπόν είναι ότι οι αποδείξεις υπάρχουν είναι διάσπαρτες στα εγχειρίδια της βασικής μας εκπαίδευσης αλλά η νοητική μας αδυναμία δεν τα αναγνωρίζει. Έτσι εμείς καταδικάζουμε τους εαυτούς μας δια της νοητικής οκνηρίας μας καθώς φανταζόμαστε ότι χρειάζονται μεγάλοι και εξειδικευμένοι επιστήμονες σε πανάκριβα εργαστήρια για να εκφράσουν το προφανές!!! Το παράδειγμα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων είναι χαρακτηριστικό: Ø Ο αριθμός της περιόδου στην οποία ανήκει το στοιχείο, δείχνει τον αριθμό των στιβάδων στις οποίες έχουν κατανεμηθεί τα ηλεκτρόνιά του. Αυτό αντιστοιχεί στους 7 γύρους του φυλετικού ρεύματος της θεοσοφίας. Το βαρύτερο ιχνστοιχείο που ενσωματώνει τώρα η ανθρώπινη μορφή είναι το μολυβδένιο της 5ης περιόδου !!! Ø Ο αριθμός της ομάδας στην οποία ανήκει το στοιχείο, δείχνει τον αριθμό των ηλεκτρονίων στην εξωτερική στιβάδα του ατόμου του. Εδώ υπάρχουν τρεις μόνον αλληλοκαλυπτόμενες ομάδες από 2, 8 και 18 στήλες. Σαν να λέμε δηλαδή ότι η Μονάδα μας που επιστατεί τον αξεπέραστο δακτύλιο της εξωτερικής στοιβάδας ανήκει στην 1η, την 2η ή την 3η ακτίνα… Ø Ειδητικός είναι ο αριθμός που καθορίζει το είδος. Στον Ιάμβλιχο είναι αυτός που επιδέχεται γεωμετρικής παραστάσεως / ειδητική νόηση / ειδητικές αποδείξεις / ικανότης οπτικοποίησης. Οι πλατωνικοί ειδητικοί αριθμοί είναι οι ακτίνες της θεοσοφίας… Είναι οι 7 πυθαγόρειες τριάδες που δημιουργούν τα 7 πολλαπλάσια του 4 = {4,8,12,16,20,24,28} καθορίζοντας την τύχη των χημικών ενώσεων των στοιχείων στον περιοδικό πίνακα… Three quarks for Muster Mark Διαπιστώσαμε στην ταξινόμηση των ατομικών βαρών στον περιοδικό πίνακα, ότι η ηλεκτροαρνητικότητα, δηλαδή η ικανότητα προς σύναψη σχέσεων (μορίων) δια μέσου των ομοιοπολικών δεσμών, ακολουθεί την ίδια φθίνουσα ελικοειδή διαδρομή παρόμοια με τον Όφι ή Λόγο του πυρός, από την κεφαλή προς την ουρά, στο δένδρο της ζωής ή μόνιμο άτομο της μεταφυσικής… Το δράμα του οποίου εκπέμπει ακατάπαυστα η ιερή πανσέληνος. Επειδή όμως η σύναψη σχέσεων (μορίων όπως το ύδωρ) είναι ο προάγγελος της συνείδησης, συνεπάγεται ότι αυτή (η συνείδηση) ευδοκιμεί στην μέση περιοχή του περιοδικού πίνακα όπου ευρίσκεται ο κορμός του δένδρου και τα ελεύθερα ηλεκτρόνια των μετάλλων. Ούτε λίγο ούτε πολύ ταυτίσαμε λοιπόν την λατρεία των γνωστικών Οφιτών της Αλεξάνδρειας με τον ηλεκτρισμό και τον σταυρωμένο Χρ-ιστό (πυρ στον ιστό) στον τριπλό σταυρό του καβαλιστικού δένδρου της ζωής. Οι τρεις άξονες (σταυροί) του οποίου συνδέονται με τον νόμο των τετραγώνων του πυθαγορείου θεωρήματος… Έχοντας κατά νου να ελέγξουμε την δυνατότητα ταυτοποίησης του όρου ηλεκτρισμός της φυσικής με αντίστοιχες έννοιες της μεταφυσικής. Επιχειρήσαμε μια πρώτη σύγκριση του αιθερικού φυτικού βασιλείου (της αμπέλου ή των Μελίων νυμφών ) που προηγήθηκαν κατά μια ημέρα της φυσικής δημιουργίας με το ηλεκτρονικό νέφος. Καθώς η φυσική δημιουργία των σύνθετων πραγμάτων στην γη και τους πλανήτες γενικότερα, ακολουθεί τις μοριακές ενώσεις που συνάπτουν οι δεσμοί στις εξωτερικές στιβάδες των ηλεκτρονίων των διαφορετικών ατόμων. Ο αιθερικός κόσμος λοιπόν κρύβεται στην κατανόηση της εξελικτικής πορείας του ηλεκτρισμού από τον πυρήνα προς τις στιβάδες που εξακολουθούμε όμως να αγνοούμε προκλητικά… Ο κοινός ηλεκτρισμός ( ως ροή ηλεκτρονίων) υπάρχει δεσμευμένος και στον πυρήνα στην δομή των νετρονίων που παρουσιάζονται ως ηλεκτρικά ουδέτερα όσο ο πυρήνας παραμένει σταθερός. (Το νετρόνιο αποτελείται από 3 κουάρκ (udd)- δύο κάτω (down) και ένα πάνω (up) quark). Το νετρόνιο διασπάται συμμετέχοντας σε ασθενείς πυρηνικές αλληλεπιδράσεις όπου μετατρέπεται σε πρωτόνιο και ταυτόχρονα παράγεται ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο του ηλεκτρονίου. Αυτό συμβαίνει για να "αποφορτιστεί" κάποιος ατομικός πυρήνας από την παρουσία πολλών πρωτονίων των οποίων η αμοιβαία απώθηση λόγω ηλεκτρικού φορτίου καθιστά τον πυρήνα ασταθή. Αντίστοιχα στην μεταφυσική η μυητική διάσπαση της μορφής επέρχεται όταν η συνείδηση υπό την πίεση του φορτίου των γεγονότων μεταβαίνει στον αστρικό φορέα διχάζοντας την εμπειρία της προσωπικότητας… Δηλαδή ο παρατηρητής διπλασιάζει τις εντυπώσεις του συμμετέχοντας ως μυθικός Γύγης στην ζωή δύο βασιλείων. Η πιο απλή εκδήλωση αυτού του μυητικού συμβάντος έχει καταγραφεί λεπτομερώς από τον Ζ.Π.Σαρτρ στην «Ναυτία» της σιγής του νου. Η οποία είναι σε αντίστροφη φορά η κοινή ναυτία των ταξιδίων εξαιτίας του βομβαρδισμού των εντυπώσεων επί της προσωπικότητας που οδηγείται σε εμετική διάσπαση, καθώς το ταξίδι είναι το συνώνυμο της φλυαρίας των εντυπώσεων… Θυμάμαι έναν συμμαθητή μου στο νηπιαγωγείο που κάθε μέρα έκανε εμετό επειδή έτρωγε μαρμελάδα με βούτυρο, αλλά δεν τολμούσε να αμφισβητήσει την σοφία της τροφοδότριας μητέρας του. Παρόμοια ο συγγραφέας Μπορίς Βιάν πήγαινε στις διαλέξεις του φίλου του Ζ.Π. Σάρτρ με θέμα την φύση της φαντασίας και του μηδενός της σιγής του νου, εφοδιασμένος πάντα με μία πετσέτα για τους αναπόφευκτους εμετούς εκ της φιλοσοφικής ναυτίας… Συγκρίνοντας την διάσπαση των σύνθετων ατόμων με την διάσπαση της προσωπικότητας, και την αστρική έξοδο, αντιμετωπίσαμε τον εμετικό πίδακα σαν το αντίστοιχο μιας ηλιακής έκρηξης ή έξοδο της ψυχικής ουσίας… Στα ισότοπα των σύνθετων ατόμων που συμβαίνει να είναι και ραδιενεργά, η πρώτη στιβάδα των ηλεκτρονίων συμβαίνει να αναμειγνύεται με την περίσσεια των πρωτονίων οπότε είναι ιδιαίτερα εύκολη και η σχάση τους. To 1964 ο Αμερικάνος φυσικός Μάρεϊ Γκελ-Μαν (Murray Gell-Mann) πρότεινε ότι τα πρωτόνια και τα νετρόνια, τα λεγόμενα νουκλεόνια, δεν αποτελούν τους στοιχειώδεις δομικούς λίθους της ύλης, αλλά συνίστανται από άλλα μικρότερα σωματίδια, τα οποία ονόμασε κουάρκ. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την πρόταση "Three quarks for Muster Mark", η οποία συναντάται στο μυθιστόρημα Finnegans Wake του Ιρλανδού συγγραφέα και ποιητή Τζέημς Τζόυς. Το 1969 ο Γκελ-Μαν απέσπασε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την συνεισφορά του και τις ανακαλύψεις σχετικά με τη ταξινόμηση των στοιχειωδών σωματιδίων και τις αλληλεπιδράσεις τους. Επειδή όμως ο αποσυμβολισμός στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα δείχνει ότι το ξύπνημα των αδελφών Finnegans περιγράφει την σχέση των Διόσκουρων ρωθωνιών σε σχέση με την καρδιά που βρίσκεται στην άκρη της μύτης ως αντίληψη της ωραίας Ελένης ή αστρολογικής ειμαρμένης. (Βλ.η μύτη ως τομή των δύο οφθαλμικών κύκλων ή 666=360Χ2-54)… Συνειδητοποιούμε ότι ο συγκεκριμένος φυσικός διατυμπάνιζε την αλήθεια του εσωτερισμού: ότι τα 3 κουάρκς είναι η εισπνοή, η εισπνευστική παύση και η εκπνοή, που παγιδεύουν τον αιθερικό ηλεκτρισμό της προσοχής τω αισθήσεων μας, στον σταθερό πυρήνα της αύρας μας (η διπλή ή ερμαφρόδιτη) που είναι η πενταγωνκή μορφή μας ! Υλοζωισμός και αστρολογία: η αλχημεία Ο Αϊνστάιν και ο Τζαίημς Τζόυς είναι δύο γνωστοί εραστές της θεοσοφίας, που επιχείρησαν να συμβιβάσουν τα θεολογικά δόγματα με το γνωσιολογικό επίπεδο της εποχής μας. Ο πρώτος κατάφερε να εκφράσει πολλές πρωτότυπες ιδέες χάρις στην ευνοϊκή γωνία του Ερμή με τον Ουρανό στο ωροσκόπιό του, ενώ ο δεύτερος μετέφερε την μυθολογία στην καθημερινότητα του βίου μας με τον Οδυσσέα του και την οικογένεια των Φίνεγκαν, ως γνήσιος ιερέας του Ποσειδώνα των οραμάτων, (σύνοδος Δία-Ποσειδώνα) Χάρις στην εργασία λοιπόν τόσων πολλών διανοητών, φανερών και αφανών βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σχίζουμε όσοι από εμάς το επιδιώκουν, με σχετική ασφάλεια πλέον το πέπλο του αιθερικού Ναού και να λαμβάνουμε την γνώση του αστρικού πεδίου… Ο Αϊνστάιν, περισσότερο με το παράδειγμα της ζωής του ως αφανής αλχημιστής έδειξε την μεταβολή της σπερματικής ουσίας σε φως. Ο γνωστός τύπος του για την ισοδυναμία του τετραγώνου του φωτός με την υλοενέργεια, επαναλαμβάνει την απόκρυφη ερωτική λειτουργία της αλχημικής σταύρωσης των πυθαγορείων. Ο κάθετος φαλλός και το οριζόντιο αιδοίο είναι τα δύο ιερά σύμβολα-γραμμές του ισόπλευρου σταυρού, στα οποία ο ζηλωτής των μυστηρίων έρχεται αντιμέτωπος συνειδητά με τους κόμβους του κάρμα. Στο καβαλιστικό δένδρο υπάρχουν 3 τέτοιοι σταυροί ή ευκαιρίες (οι 3 σταυροί στον Γολγοθά) με τις οποίες επιχειρείται ο συμβιβασμός των ακραίων στηλών του περιοδικού πίνακα των ψυχικών στοιχείων. Οι ευκαιρίες εμφανίζονται μόλις επιτυγχάνεται η ορθή νοητική γωνία της συνείδησης. Οπότε οι Διόσκουροι (των καθέτων πλευρών του ορθογωνίου νοητικού τριγώνου) συντίθενται στο πρόσωπο της πανσέληνου Ελένης-ειμαρμένης ή υποτείνουσας αποκαλύπτοντας την βούληση του ήλιου Απόλλωνα. Όπως υποδεικνύεται στην αιγυπτιακή εικονογραφία του ερωτικά ερεθισμένου νεκρού Ραμσή: το φαλλικό ύψος δημιουργεί την πλευρά του τεραγώνου-πύλης που το εμβαδόν του (φως) ισούται με το γινόμενο των προβολών των καθέτων πλευρών στην υποτείνουσα. Οι δύο κάθετες είναι η μορφή ως χάρις και η επιθυμία ως ζωική βούληση. Κατά την διάρκεια λοιπόν της ερωτικής συνεύρεσης ή σταύρωσης ο νοήμων άνθρωπος επιχειρεί την απόσυρση του ηλεκτρικού ρεύματος των αισθήσεων αρχίζοντας από την αφή της εξωτερικής στοιβάδας. Γεγονός που βιώνει ως αντίληψη του γαμήλιου ερμαφρόδιτου όντος ή πενταγωνικού δωδεκαέδρου της ένωσης των δύο φύλων. Κατόπιν βασιζόμενος στα δεδομένα της αυτοπαρατήρησης, αναζητά αναπολώντας στο φως της μεταβολής της λαγνείας του (πυρ των κοπράνων) την κλίμακα του φωτός. Δηλαδή μεταφέρεται από το επίπεδο των οπτικών καθημερινών εντυπώσεων, εκεί όπου η συνείδηση κατόρθωσε να διαχωριστεί αντιλαμβανόμενη την δράση κάποιου στοιχειακού ως ψυχολογικό ελάττωμα στα αιθερικά του κέντρα. Στο στάδιο της επίπονης νουθεσίας που ο Καρτέσιος ονομάζει ως μεταφορά του ζωικού πνεύματος δια του αίματος στο κωνάριο. (Οι χριστιανοί θεολόγοι αναφέρουν την σωτηρία δια του αίματος του Χριστού που χύθηκε στον Γολγοθά-κρανίο). Γεγονός που στα εσωτερικά πεδία βιώνεται ως σύγκλιση του δικαστηρίου της θεϊκής δικαιοσύνης, όπου ο μετανοών ταραχοποιός αναγνωρίζεται ως κτίστης του Ναού των πλατωνικών στερεών ή αισθήσεων. Αισθήσεις που αντιστοιχήσαμε με τις εσωτερικές στοιβάδες των ηλεκτρονίων αλλά και με τα 7 στρώματα τις επιδερμίδας μας ή της αύρας μας… Η φανταστική αναπόληση των γεγονότων ως γεύση-εικοσάεδρο επιτυγχάνει την δόμηση της συλλογιστικής των τριών διαστάσεων και την καταστροφή της κατά την μεταμόρφωση της αναπολούμενης οπτικής φυσικής εντύπωσης σε μυθολογικό όν. Ενώ η όσφρηση-κύβος μεταφέρει την συνείδηση στον καρδιακό ζωδιακό όπου λαμβάνει χώρα η κοινή αίσθηση της ενόρασης για την δράση του ελαττώματος ή επαναστατημένου στοιχειακού, χάρις στην κατανόηση της ιστορικής διαδρομής του "γεγονότος". Εδώ στο επίπεδο του πυρός ή δικαστηρίου του κατοπτρισμού των τριγωνικών πυραμίδων αποκαλύπτεται στην δομή των γεγονότων, το σύμβολο της εγκλωβισμένης βουδικής ουσίας και η ηλιακή αγελάδα απάγεται στο Δέπας-δισκοπότηρο. Ο μαθητής ταυτιζόμενος πλέον με την τέλεια πενταγωνική Μονάδα του μεταβαίνει χάρις στην αναγνώριση της δράσης του ελαττώματος στην αντίστοιχη πλανητική θεραπευτική υπηρεσία, έχοντας γνώση της κρίσιμης αντιστοιχίας μεταξύ του φορέα του και του πλανήτη. Όπου του δηλώνεται σαφώς ότι η υπηρεσία του δεν είναι τίποτα άλλο πέραν από την καθοδήγηση των μυθικών στοιχειακών πλασμάτων που θορυβούν στην αύρα του, στην επίγνωση του πλανητικού σχεδιασμού και των θείων επιστατών του… Ένα φλάουτο από κόκαλο Η αιμοσφαιρίνη, είναι μια μεταλλοπρωτεΐνη με σίδηρο, που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Επιτελεί την μεταφορά του οξυγόνου από τους πνεύμονες στο υπόλοιπο σώμα και διοξειδίου του άνθρακα από το σώμα στους πνεύμονες. Η αιμοσφαιρίνη παράγεται στον μυελό των οστών. Περιέχοντας σίδηρο είναι υπεύθυνη για το χρώμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων, κυττάρων που δεν έχουν πυρήνα. Την σκελετική δομή της μορφής και την ισορροπία του ασβεστίου επιστατεί ο Κρόνος Αιγόκερως. Η αστρολογική έξαρση του Άρη στο ζώδιο του Αιγόκερω φαίνεται να έχει την φυσιολογική της αντιστοιχία στην παραγωγή της αιμοσφαιρίνης-σιδήρου εντός των οστών. Το μυστήριο της αρχαγγελικής ή υλικής δημιουργίας που ξεκινά στον Αιγόκερω συνεχίζεται στο επόμενο ζώδιο του Υδροχόου ή της κυκλοφορίας του αίματος. Εδώ η τυφλή «εργασιομανία» συνεχίζεται υποταγμένη στο ρυθμό του πνεύματος εφόσον τα ερυθρά κύτταρα δεν έχουν πυρήνα, τον αντιπρόσωπο του τρίτου λόγου… Τα τρία χειμερινά ζώδια των κολάσεων της ύλης, δηλαδή της πτώσης του πνεύματος ή καλύτερα του βίαιου ενδιαφέροντος του, συσχετίζει η βίβλος των νεκρών του Θιβέτ με την εμφάνιση των οργισμένων θεοτήτων που καταστρέφουν το απατηλό σώμα της σκέψης… Αλλά το πνεύμα χωρίς συνείδηση-διάκριση είναι είτε οργισμένο, είτε αφελές (βλ σφαίρες της τιμωρίας και του ελέους), καθώς ωθείται σε δράση μόνον από την λαγνεία (πείνα-δίψα) του αίματος. Έτσι οι Βούδες-Αρχάγγελοι διατηρούν τον κόσμο μας προβάλλοντας την βασική νότα του ήχου-αίματος θεμέλιο της οκτάβας της μορφής και του κόσμου. Αναμένοντας από την συνείδηση να αποδείξει ότι είναι ικανή να ηχήσει (συνθέσει) τις νότες (ορμόνες) που θα την εντάξουν στην μόνιμη συμφωνική ορχήστρα . Ο διαλογισμόςκαι το αίμα Στα παραδοσιακά κείμενα των Ουπανισάντ υποδεικνύεται η ανάγκη της ένωσης του ερυθρού ηλιακού ελιξίριου με το λευκό σεληνιακό, δηλαδή του αίματος με το σπέρμα. Η ένωση αυτή απεγκλωβίζει την συνείδηση από τον φαύλο κύκλο των επιθυμιών και του ύπνου της προσωπικότητας, οδηγώντας την σταδιακά στην διάκριση των δυνάμεων που συνιστούν την μορφή της. Όπως ήδη αναφέραμε, το αίμα υπακούει στο πνεύμα καθώς τα αιμοπετάλια είναι απύρηνα όπως και ο μυελώδης φλοιός των τριχών… Τα απύρηνα κύτταρα αναπτύσσονται στο προφύλαγμα των οστέινων και κερατινών περιβλημάτων που εποπτεύει ο Κρόνος. Η ενδόμυχη κατανόηση των εντολών του πνεύματος δια του αίματος και των … τριχών, υπάρχει στο γυναικείο φύλο καθώς διαθέτει ερυθρό σπέρμα. Έτσι το θήλυ ευρίσκεται στην ιδιόρρυθμη θέση να ανταποκρίνεται ενστικτωδώς στις διαταγές του πνεύματος, να διαφθείρεται δυσκολότερα αλλά μην διαθέτοντας την αιθερική κατοπτρική ύλη του σεληνιακού λευκού σπέρματος να μην συνειδητοποιεί την δράση της. Αντίθετα η μοίρα των ανδρών είναι να έλκονται από τις γυναίκες προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν … το πνεύμα του θήλεος που όπου θέλει πνέει, όσον δεν ασχολούνται ως ιερείς με τις τρίχες του δικού τους πώγωνα. Τώρα όμως καθώς η κατανόηση του πολιτισμού μας επί της κυκλοφορίας του αίματος, δηλαδή της πτώσης του πνεύματος στην μορφή γίνεται βαθύτερη, έχουμε την δυνατότητα και της χημικής προσέγγισης… Ακολουθεί μια συρραφή εγκυκλοπαιδικών αναφορών για την λειτουργία των αιμοπεταλίων μετά την θανάτωση τους στον σπλήνα και την μεταφορά τους στο συκώτι για την παραγωγή της χολής: « Τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία παράγονται στο μυελό των οστών μεταφέρονται από το περιφερικό αίμα στον σπλήνα, όπου και πεθαίνουν λόγω γήρατος ή βλάβης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της αιμοσφαιρίνης που βρίσκεται στο εσωτερικό τους, η οποία μετατρέπεται σε αίμη. Στη συνέχεια η αίμη μετατρέπεται σε έμμεση χολερυθρίνη (Indirect bilirubin) στα δικτυοενδοθηλιακά κύτταρα του σπλήνα. Η έμμεση χολερυθρίνη δεν είναι διαλυτή στο νερό. Προσδένεται στην αλβουμίνη και με την μορφή αυτή κυκλοφορεί στο αίμα. Μέσω της κυκλοφορίας μεταφέρεται στο ήπαρ. Η έμμεση χολερυθρίνη ονομάζεται αλλιώς ασύζευκτη χολερυθρίνη ή μη-γλυκουρονική χολερυθρίνη Οι χρωστικές ουσίες της χολής (χολερυθρίνη και χολοπρασίνη), προέρχονται από τη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης (των ερυθρών αιμοσφαιρίων) και είναι αυτές που δίνουν στη χολή το χρώμα της και που με τη σειρά της επηρεάζει το χρώμα των κοπράνων. Η χολερυθρίνη αποτελείται από μία ανοικτή αλυσίδα τεσσάρων πυρολικών δακτυλίων. Όλες οι χημικές ενώσεις - χρωστικές που διαθέτουν δακτυλίους τύπο πυρόλης εκτίθενται στο φως ισομερίζονται (αποκτούν συμμετρική δομή). Η ιδιότητα αυτή της χολερυθρίνης χρησιμοποιείται στην φωτοθεραπεία, η οποία εφαρμόζεται θεραπευτικά στις περιπτώσεις εμφάνισης νεογνικού ικτέρου στα νεογνά: το ισομερές της χολερυθρίνης που δημιουργείται μετά την έκθεση στην ακτινοβολία είναι περισσότερο διαλυτό από το ισομερές που δεν έχει δεχτεί ακτινοβολία. Η χολερυθρίνη δημιουργείται από την δράση του ενζύμου χολοπράσινη ρεδουκτάση (biliverdin reductase) επί της χολοπρασίνης (biliverdin). Η χολοπρασίνη είναι προϊόν του καταβολισμού της αίμης και αποτελεί μία πράσινη τετραπυρολική χολοχρωστική. Η χολοπρασίνη ρεδουκτάση αφαιρεί το διπλό δεσμό μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου πυρολικού δακτυλίου. Στη συνέχεια η χολερυθρίνη οξειδώνεται και μετατρέπεται ξανά σε χολοπράσινη. Η αέναη αυτή κυκλική διαδικασία, σε συνδυασμό με τη δραστική αντιοξειδωτική λειτουργικότητα της χολερυθρίνης, έχει οδηγήσει στην υπόθεση ότι ο βασικός της ρόλος είναι η αντιοξειδωτική δράση της στα κύτταρα.» Η αναφορά μας αυτή αποκτά σημασία καθώς συμβαίνει η είσοδος της συνείδησης στην κυκλοφορία του αίματος να καταγράφει εικόνες που έχουν θαυμάσια αποδοθεί από τους μεσαιωνικούς αλχημιστές. Χαρακτηριστική είναι η καταγραφή του σταδίου της σήψης του αίματος και της πάλης του πράσινου με τον ερυθρό δράκοντα (χολερυθρίνης-χολοπράσινης) Ως γνωστό η χολή διαλύει το λίπος, γεγονός που προσφέρει τις απαραίτητες δαιμονιώδεις σκοτεινές ουσίες για τον θυσιαστικό μετασχηματισμό τους στον αδάμαντα της αιθερικής μορφής. Ότι η αλχημεία σχετίζεται με τις μεταβολές των μεταλλικών στοιχείων του αίματος βεβαιώνεται από το γεγονός της αντικατάστασης του σιδήρου από τον χαλκό... Περίπου 7000 άτομα στον κόσμο έχουν μπλε αίμα "Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα των οποίων το αίμα έχει μια μπλε απόχρωση. Αποκαλούνται κυανητικοί cyanea . Ο σίδηρος στο αίμα τους, αντικαθίσταται από τον χαλκό, χωρίς την αλλαγή όμως των λειτουργιών του. Το μπλε-ιώδες προέρχεται από τις προσμείξεις χαλκού και σιδήρου ». Οι επιστήμονες εξηγούν την εμφάνιση κυανητικών με τους νόμους της εξέλιξης στην περίοδο φυσικών καταστροφών ή περιβαλλοντικών μεταβολών ή επιδημιών. Τότε τα "κανονικά" πεθαίνουν ενώ αυτά "που μετατράπηκαν" μένουν ζωντανά και δημιουργούν νέους πληθυσμούς. Οι κυανητικοί δεν υποφέρουν από τις συνήθεις ασθένειες του αίματος - τα μικρόβια αποτυγχάνουν να επιτίθενται στα κύτταρα του χαλκού. Το μπλε αίμα πήζει πολύ πιο γρήγορα και ακόμη και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν προκαλούν αιμορραγία. Αποδεικνύεται ότι η έκφραση "γαλάζιο αίμα" ως σημάδι ευγενικής καταγωγής, δεν είναι τυχαία. Εφόσον ορισμένοι από τους ευγενείς ιππότες, είχαν όντως γαλάζιο αίμα, λόγω της πανοπλίας τους και του χαλκού της. Μεταστοιχείωση και μετενσάρκωση Ότι είναι σύνθετο θα διαλυθεί, εργαστείτε για την σωτηρία σας, είπε ο κ. Βούδας Αν έχουμε έλθει εδώ για να μεταβάλουμε τον σίδηρο του αίματος σε χαλκό τότε... Από πολλούς μελετητές της βιοχημείας διατυπώνεται η άποψη ότι επειδή οι κότες παράγουν περισσότερο ασβέστιο από αυτό που προσλαμβάνουν… όλοι οι έμβιοι οργανισμοί έχουν την δυνατότητα να παράγουν στοιχεία με την μεταστοιχείωση της ψυχρής πυρηνικής σύντηξης, βεβαιώνοντας τον αρχαίο αλχημικό ισχυρισμό. Φαίνεται ότι η εργασία της μεταστοιχείωσης επιταχύνεται δραματικά με την είσοδο στον πνευματικό Άδη του πυρός ή υποατομικό κόσμο. Η λογική συσχέτιση που χρειάζεται να εξετάσουμε τώρα είναι αυτή που προκύπτει από την αντιστοίχηση του Ατομικού-πνευματικού βασιλείου που περίγραψαν οι ατομικοί φιλόσοφοι (Λεύκιπος, Δημόκριτος, Επίκουρος κλπ) προς τον ορυκτό κόσμο και τα άτομα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων… Σχέση που έχουμε ήδη διατυπώσει όταν παρατηρήσαμε ότι τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα έχουν στην εξωτερική τους στιβάδα 2,8,18 (2n^, με η=1,2,3) ηλεκτρόνια. Θυμίζοντας τις πνευματικές ακτίνες 1,2,3 που εκδηλώνει η ηλεκτρική πνευματική βούληση… Πρόκειται δηλαδή για τις Μονάδες του πυρός που εγκλωβίζονται ως Άτομα της υλικής δημιουργίας… Εδώ παρατηρούμε ότι το πλήθος των 118 Ατομικών Βαρών των γνωστών στοιχείων προσεγγίζει το πλήθος των …108 ενσαρκώσεων του βουδισμού ή τις εκατοντάδες-ψυχές των πυθαγορείων, τους Κενταύρους της μυθολογίας. Αν λάβουμε λοιπόν υπόψη ότι τα ραδιενεργά στοιχεία που βρίσκονται σε θέσεις μετά από αυτή του Ουρανίου (U) με ( Α.Β. 92 ) στον περιοδικό πίνακα, τα οποία αποκαλούνται υπερουράνια στοιχεία, είναι τεχνητά στοιχεία. Είναι στοιχεία τα οποία δεν ανευρέθησαν στην φύση αλλά έχουν δημιουργηθεί από τον άνθρωπο με ραδιενεργές μεθόδους είτε σε πυρηνικούς αντιδραστήρες είτε σε εργαστήρια, δηλαδή είναι προϊόντα μεταστοιχείωσης. (Τα Τεχνητά στοιχεία είναι όλα στερεά). Δηλαδή υπονοούμε ότι υφίσταται μια σχέση ανάμεσα στην αύξηση του Ατομικού Βάρους και την εμπειρία την οποία αποκομίζει η Ατομική Πνευματική Μονάδα με την είσοδο της στην υλική δημιουργία, έως ότου φθάνει τα μεγάλα ατομικά βάρη των υπερουράνιων ραδιενεργών στοιχείων όποτε και καταρρέει η δομή του… Δηλαδή δεν μπορεί να διαχειριστεί την εμπειρία πέραν του 100 Για όσους έχουν δυσκολία να αντιληψθούν την σχέση που μπορεί να έχει η ανθρώπινη συνείδηση με την … συνείδηση ενός ατόμου. Θα θυμίσουμε την δήλωση του κ. Βούδα "ότι είναι τα μεγαλύτερο και το μικρότερο Ον στην δημιουργία", ένας ήλιος ή …ένα ηλεκτρόνιο ! Σε έναν διαλογισμό μπορείς να μετέχεις στην ομαδική συνείδηση (εγώ) της ομάδας σου, του εγώ του πλανήτη ή να μελετήσεις την ατομική δομή ενός αντικειμένου… Οι δυνατότητες αυτές παρέχονται με την είσοδο στον πρώτο αιθέρα της μνήμης των Ροδόσταυρων ή την ακάσα των ινδουιστών ή Λόγο του ευαγγελλιστή Ιωάννη και των Γνωστικών… Η εξέλιξη του αίματος και των αισθήσεων. Ο ισχυρισμός του lyall Watson ότι οι αισθήσεις χρησιμοποιούν ως φορέα το αίμα, επανάφερε στο προσκήνιο την μεταφυσική αντίληψη για το ρεύμα της ζωής, που σχετίσαμε με την νεοπλατωνική αριθμολογική αντίληψη της κυκλικής περιόδου του 1/7=142857… Η ανάγκη να επανεξετάσουμε τις πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει για το αίμα προέκυψε από την συνειδητοποίηση ότι οι αισθήσεις βασίζονται στους χαοτικούς ή άρρητους αριθμούς √2, √3, √5 επισυνάπτοντας τους τον χαρακτηρισμό των αφρόνων πορνών… του χοϊκού πυρός. Αυτού που γράφει-σφραγίζει τις γήινες μορφές, όπως το χαμαιτυπείο . Οι πόρνες στην αρχαία Αθήνα χάρασσαν το όνομα τους στα σανδάλια τους , το οποίο τυπωνόταν στο έδαφος (τυπώνω χαμαί) προς άγρα πελατών. Αλλά η ένωση της ορμονικής λειτουργίας με την αιματική χάρις στην αλχημική μετάλλαξη του σιδήρου της αιμοσφαιρίνης (βλ. χαλκός και γαλαζοαίματοι), οδηγεί στην γέννηση νέων αιθερικών αισθήσεων που αντιστοιχούν σε τετραδιάστατα στερεά (πολύτοπα ή υπερστερεά). Οι γήινες-χοϊκές αισθήσεις διαλύονται στις υδάτινες γνώμες, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία της δημιουργίας τους. Όπως τα στερεά διαλύονται στις επιφάνειες που τα συνθέτουν πριν ανασυναρμολογηθούν σε νέα υπερστερεά. Δηλαδή τις αισθήσεις του νέου Αδάμ-αντα ή Χριστού. Ο διαλογισμός στην τετρακτύ των πυθαγορείων είναι λίαν διαφωτιστική καθώς εξηγεί όπως και ο βουδισμός ή το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, ότι η διαφοροποίηση της αρχής του πυρός ή λογου στην πνοή του αέρα ή αντίληψης των πολικοτήτων είναι η γνώση του (π)ό(ν)ου ή (δημιουργικής) (πν)οής… που μεταμορφώνεται σε σάρκα. Με τον διαχωρισμό να αίρεται χάρις στην δράση του 3+4=7 της αλχημείας του αίματος και της ψυχής… Αριθμοί 1 2 3 4 Μεγέθη Σημείο Γραμμή Επιφάνεια Στερεό Εξέλιξη ζωής Σπόρος μήκος πλάτος όγκος Ικανότητες Λόγος Γνώση Γνώμη Αίσθηση Στοιχεία Φωτιά Αέρας Νερό Γη Στερεά Πυραμίδα Οκτάεδρο Εικοσάεδρο Κύβος (Πυραμίδα, Οκτάεδρο) το σώμα (Εικοσάεδρο, Κύβος) η ψυχή (στον κύβο περιέχονται όλες οι αισθήσεις) Το αίμα η χλωροφύλλη και η αλχημική «ξυλοποίηση» του επί ξύλου κρεμασμένου χάλκινου όφεος… ΧΞς ή 666 (Το Χ επάνω στο Ξ είναι το αλχημικό σύμβολο του χαλκού, ενώ ς είναι ο όφις ) Επιχειρώντας την μετά τα φυσικά σύνθεση των υπαρχουσών παράδοξων πληροφοριών για το αίμα και των προσπαθειών κάποιων οργανισμών που ήδη εκδηλώνονται προς αυτήν την κατεύθυνση. Συνειδητοποιούμε τις αλλαγές που πρόκειται να έλθουν μεταβάλλοντας το ανθρώπινο είδος σε ερμαφρόδιτο… Οι πληροφορίες λοιπόν που αφορούν την «ξυλοποίηση» είναι οι ακόλουθες: α) Κατά την αιθερική πτώση της τρίτης ρίζας φυλής, εμφανίστηκε το φαινόμενο της ξυλοποίησης του σάρκινου φορέα, γεγονός που οδήγησε τους Επιστάτες στον διαχωρισμό των φύλων ώστε να εξασφαλιστεί η ελαστικότητα της κίνησης. Γεγονός που οδήγησε στην δημιουργία του πεπτικού συστήματος. Καθώς ο χωρισμένος σε φύλα άνθρωπος θα έπρεπε να τρέφεται αφομοιώνοντας τον βαρύ κραδασμό της ύλης εκτός του αιθερικού παραδείσου. Δημιουργώντας την κοσμική γέφυρα που ενώνει τα ανώτερα με τα κατώτερα πλανητικά βασίλεια… της Γαίας των 7Χ7Χ7 = 343 πλανητικών εκδηλώσεων. Αποτέλεσμα ήταν η εμφάνιση κατά την διάρκεια της τρίτης φυλής του αιθερικού πέπλου της Ίσιδας (βλ. όριο του φωτός), του ήλιου-στομάχου ή εξόρστου ηλιακού συστήματος των πλανητών εντέρων, να περιφέρεται γύρω από το άρμα των Πλειάδων, Σείριου και Μ. Άρκτου. β) Λαμβάνοντας υπόψη μας την φύση του περιοδικού πίνακα των στοιχείων, οφείλουμε να αποδεχθούμε την αντιστοιχία των πεσμένων πνευματικών μας μονάδων προς τα άτομα των 7 περιόδων ή ιεραρχιών του περιοδικού πίνακα… Οι τριπλότητες των κουάρκς δημιουργούν το δεύτερο καβαλιστικό δένδρο ή πυθαγόρεια τετρακτίδα με τις ιεραρχίες 7 έως 14 τις εσωτερικής αστρολογίας… γ)Το ανθρώπινο αίμα ικανοποιεί μεν την πεπτική ανάγκη και την οξυγόνωση της σάρκας χρησιμοποιώντας τον σίδηρο της αιμοσφαιρίνης, που όμως δεν ικανοποιεί την ανάγκη της φωτοευαισθησίας. Την ανάγκη καλύπτει στην παρούσα φάση το νευρικό και ορμονικό σύστημα των νευροδιαβιβαστών. Το οποίο κατά την διάρκεια των ερωτικών μεταλλικών μυήσεων ταυτίζεται προφανώς με την κυκλοφορία του αίματος. Ο υδράργυρος με τα αμαλγάματα του αναφέρεται από την αλχημεία ως η οκτάβα του αναπαραγωγικού αιθέρα που προσφέρει στο αίμα την ελλείπουσα φωτοευαισθησία. Ώστε η κυκλοφορία του αίματος να ενσωματώσει την ασυνείδητη στην παρούσα φάση ροή των φυλετικών εντυπώσεων δ)Η φύση της τελικής μεταβολής του ανθρώπινου φυσικού φορέα δεν είναι γνωστή. Κάποιοι μυημένοι αναφέρουν αισθαντική «ύλη»… χωρίς ηλεκτρόνια. Υπονοώντας την περιβόητη κοινή αίσθηση ή ήχο-λόγο του ηλεκτρικού πυρήνα, εφόσον η όραση και η αφή των μέσων και εξωτερικών στιβάδων που διαχωρίζουν τις μορφές θα έχουν καταργηθεί. (Την γεύση και την όσφρηση αντιμετωπίσαμε όπως και ο Αριστοτέλης ως είδη του πυρός της όρασης). ε) Η αλχημεία περιγράφοντας την κλίμακα των μετάλλων που χρησιμοποιεί η ανθρώπινη αισθαντική ψυχολογία, επιβεβαιώνεται στις πολλές παράδοξες χρωστικές του αίματος: Το κυανό αίμα οφείλεται στην αντικατάσταση του σιδήρου της αιμοσφαιρίνης από τον χαλκό. Ως πράσινο αίμα προτείνεται από τον οργανισμό noblood.org (όχι αίμα βλ. http://www.noblood.org) η αντικατάσταση-αφομοίωση της χλωροφύλλης με βάση το εύφλεκτο αλκαλικό μέταλλο μαγνήσιο. (Ο αλχημικός συμβολισμός της αιωνιότητας, του αθάνατου, είναι το αιώνιο φυτό. Ενώ το μαγνήσιο συμβολίζεται με την Αφροδίτη πάνω από την σελήνη. Η Αφροδίτη και ο Διας ελέγχουν το φυτικό βασίλειο ) Μια δεύτερη αναφορά στο πράσινο αίμα εμφανίζεται κατά την σπάνια διαταραχή που ονομάζεται θειοαιμοσφαιριναιμία, κατά την οποία το θείο ενσωματώνεται με την αιμοσφαιρίνη, το μόριο που μεταφέρει το οξυγόνο στα ερυθρά αιμοσφαίρια, με αποτέλεσμα το αίμα να γίνεται πράσινο… Ενώ το αλχημικό σύμβολο του υδραργύρου φέρει το s (θείο) υπεράνω του συμβόλου του Ερμή ! Τέλος η ανάγκη της καθημερινής αναδρομικής άσκησης επί των γεγονότων (βλ. αντιστροφή του ζωδιακού της κοινής εμπειρίας ή μεταβλητού σταυρού) είναι αυτή που συνδράμει την φωτοευαισθησία του αίματος ή ένωση του πεπτικού με τον φωτεινό αιθέρα των εντυπώσεων… Οι χρωστικές ουσίες της χολής (χολερυθρίνη και χολοπρασίνη), προέρχονται από τη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης (των ερυθρών αιμοσφαιρίων) και είναι αυτές που δίνουν στη χολή το χρώμα της και που με τη σειρά της επηρεάζει το χρώμα των κοπράνων. Η χολερυθρίνη αποτελείται από μία ανοικτή αλυσίδα τεσσάρων πυρολικών δακτυλίων. Όλες οι χημικές ενώσεις - χρωστικές που διαθέτουν δακτυλίους τύπο πυρόλης εκτίθενται στο φως ισομερίζονται (αποκτούν συμμετρική δομή). Η ιδιότητα αυτή της χολερυθρίνης χρησιμοποιείται στην φωτοθεραπεία, η οποία εφαρμόζεται θεραπευτικά στις περιπτώσεις εμφάνισης νεογνικού ικτέρου στα νεογνά: το ισομερές της χολερυθρίνης που δημιουργείται μετά την έκθεση στην ακτινοβολία είναι περισσότερο διαλυτό από το ισομερές που δεν έχει δεχτεί ακτινοβολία. Οι πιθανότητες και η ενόραση στον μυθολογικό κόσμο Η Μονάδα παραμένει άγονη-ακίνητη πολλαπλασιαζόμενη με τον εαυτό της, έτσι αντιλαμβάνεται δια μέσου των παθών-φώτων της ψυχής και των περιπλανήσεων του Ασώτου των υλικών αισθήσεων. Εδώ έχει ενδιαφέρον να παραθέσουμε τις δύο ετυμολογικές αναλύσεις της αλήθειας: α+Λήθη, για το φως (τετράγωνα) της ψυχής Άλη+θεία = η θεία περιπλάνηση, για τον άσωτο Υιό-νού των υλικών αισθήσεων (κανονικών στερεών) Το τετράγωνο (φως) του δέκα είναι εκατό και ο κύβος (υλικές αισθήσεις) του δέκα είναι χίλια. Το τετράγωνο (φως) του εκατό είναι οι δέκα χιλιάδες και ο κύβος (υλικές αισθήσεις) του εκατό το ένα εκατομμύριο. Το ένα εκατομμύριο είναι η αλχημεία της ένωσης του αίματος με το σπέρμα. (βλ. 1/7=142857 και 1/13=076923…153846) στην έκφραση 111111 R6 ή εξάκτινου με διαιρέτες {7,13}. Οι δέκα χιλιάδες είναι το φως του πεντάκτινου R5 11111 που δημιουργεί τους όγκους. Οι διαιρέτες του R5 = {41,271} δίνουν 8 και 54 δυνατότητες πενταγώνων αλλά 8 είναι ο κύβος του δύο και 54 είναι δύο φορές ο κύβος του τρία, γεγονός που συνδιάζεται με την πρώτης τάξης περίοδο του ηλιακού 7 και την δεύτερης τάξης περίοδο του σεληνιακού 13… Η συγκριτική μελέτη των περιβλημάτων της εκδηλωμένης αύρας-ψυχολογίας μας προσφέρει τον ακόλουθο πίνακα Μονάδες: η πρώτη υπερβόρεια φυλή των θεών στην περιοχή των ενορατικών ζωδίων Καρκίνου-Λέοντα Δεκάδες: η δεύτερη φυλή των τιμωρημένων ψυχών-Τιτάνων στην περιοχή Παρθένου-Ζυγού Εκατοντάδες: η τρίτη φυλή που δημιούργησε την φασματική πλάνη των ενσαρκώσεων στο σπήλαιο των Κενταύρων. Η ζωδιακή περιοχή Σκορπιού-Τοξότη Χιλιάδες: η τέταρτη φυλή των εγκλωβισμένων στον χρόνο του ήλιου των εντέρων, της έκφρασης των αθάνατων αιθερικών στοιχείων ως γεγονότων. Η ζωδιακή περιοχή Αιγόκερου-Υδροχόου ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..