ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΑΓΡΙΟΣ,ΑΝΤΑΡΤΗΣ,ΠΡΟΣΚΟΠΟΣ,ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ......

 

Sotiris Kazakis

Ένα Άγιος, Άγριος, Αντάρτης, Πρόσκοπος, Αντιεξουσιαστής

Μνήμη του Αποκεφαλισμού του Ιωάννη του Πρόδρομου. Ο Ιωάννης ήταν συνομήλικος του Ιησού. Συγγενής του επίσης. Σύμφωνα με κάποια σενάρια, μεγάλωσαν, μαθήτευσαν, εκπαιδεύτηκαν μαζί, στην αδελφότητα των Εσσαίων. Ο Ιησούς ανέλαβε να μεταφέρει το Μέγα Μήνυμα της Αγάπης, της Συγγνώμης, της Δικαιοσύνης στην Ανθρωπότητα. Ο Ιωάννης ανέλαβε να προετοιμάσει και να ανοίξει τον δρόμο του Ιησού.

Βγήκε νωρίς στην έρημο, στα περάσματα των καραβανιών, και άρχισε να κηρύσσει. Μόνος. Να καταγγέλλει με πύρινο λόγο τις ανομίες. Να καλεί σε μετάνοια. Να εξαγνίζει με νερό τους πρόθυμους – να βαπτίζει στον Ιορδάνη Ποταμό. Να προαναγγέλλει την έλευση του Σωτήρα. Ντυνόταν με προβιές, έτρωγε ακρίδες και άγριο μέλι. Κλήμα ασκητικό. Οι εξουσιαστές τον μισούσαν και τον φοβόντουσαν. Παραφύλαγαν να τον ξεκάνουν.

Αλλά είδε το έργο του να τελειώνεται. Βάπτισε τον ίδιο τον φίλο του κι αρχηγό του, μπροστά σε Θεό και ανθρώπους – μέσα σε ένα Θαύμα. Προέτρεψε τους ακολούθους του να ακολουθήσουν πλέον εκείνον. Ο ίδιος μετά την Βάπτιση εξαφανίστηκε. Συνελήφθη από τον βασιλιά και φυλακίστηκε. Ώσπου καρατομήθηκε για χάρη της …Σαλώμης. Και χάθηκε από το προσκήνιο.

Όσο ο Ιησούς αυξανόταν τόσο ο Ιωάννης μειωνόταν. Ήταν ο Ουράνιος Νόμος. Αργότερα κι ο Ιησούς σταυρώθηκε. Και κατοίκησαν αμφότεροι στις καρδιές των ανθρώπων. Και δεν σβήστηκαν μέχρι σήμερα. Το έπαθλο των αληθινών ανθρώπων είναι ο Θάνατος από τα χέρια των ψεύτικων.

Τον Ιωάννη τον γουστάρω με πάθος. Είναι ο άνδρας, το παλληκάρι, ο λέων που δέχτηκε να παίξει τον ρόλο του πρόδρομου. Παλεύοντας με όλα τα θηρία της ερημιάς αλλά και της ψυχής του, πιστεύοντας ότι κάνει το σωστό. Γιαυτό ο Χριστός τον ξεχώρισε από όλους. Γιαυτό οι Χριστιανοί στα τέμπλα των ναών τους έχουν φιλοτεχνημένες τρείς σταθερές μορφές: Τον Παντοκράτορα Χριστό, την Παντάνασσα Μαρία και τον Πρόδρομο Ιωάννη.

Κι εγώ ο τίποτα έχω τον Πρόδρομο μέσα στην καρδιά μου. Ξέροντας πως για να σπαρθεί ένας σπόρος κάποιος πρέπει προηγουμένως να οργώσει. Ειδ’ άλλως ο σπόρος μπορεί να μη βλαστήσει ποτέ!

"Προσωπικά πιστεύω στον Χριστό και φυσικά στον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Αλλά δεν αυταπατώμαι. Πιστεύω στις ψυχογραφημένες αυτές περσόνες, σε ένα Μεγάλο Μύστη και σε ένα Γενναίο Προπομπό, γιατί αυτές οι αρχέτυπες περσόνες δεν έπαψαν ποτέ να αναπαράγονται σαν ρόδα αμάραντα, στον άθλιο κόσμο μας. Και εκπροσωπούν ευτυχώς το "καλό". Και στο πέρασμα του χρόνου έχουν "εμψυχωθεί" και δρουν σαν φωτεινές οντότητες. "