Περί Αισυμνητείας ... ο λόγος
ΓΡΑΦΕΙ Ο Παλαιός
Πολλοί νόμισαν ότι το θέμα εξαντλήθηκε μετά τα όσα είπαμε και ότι κατάλαβαν και κατανόησαν πλήρως περί τίνος πρόκειται, και ότι μέχρι εκεί ήταν και τέρμα.
Ίσως το λάθος να ήταν δικό μου, διότι εξ αρχής δεν προσδιόρισα αρκετά ευκρινώς το όλον θέμα, βέβαια αυτό δεν ήταν δυνατόν για πολλούς και ποικίλους λόγους, όπου εις εξ αυτών είναι ότι λίγα ή και στρεβλά έχουν επιζήσει σχετικά με τον θεσμό της Αισυμνητείας, και μάλιστα μόνο τα αναφερόμενα στον κατώτατο βαθμό, αυτόν του πρώτου επιπέδου.
Στο προηγούμενο άρθρο «Αισυμνητεία και Αισυμνήτες» έριξα μεν μιά-δυό σπόντες, αλλά ήταν αδύνατο κάποιος να πιάσει το όλο θέμα.
Σήμερα λοιπόν λέω να καταπιαστούμε πλήρως με αυτό, ξεκαθαρίζοντας το τι και πως, απ' άκρου εις άκρον, όλα τα σχετικά με τον θεσμό της Αισυμνητείας, γιατί περί θεσμού πρόκειται, και μάλιστα ενός των σπουδαιοτέρων - αποκλειστικό προνόμιο της Ελληνικής Φυλής.
Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν :
προς τι όλη αυτή η πρεμούρα με το θέμα Αισυμνητεία και ποιός ο λόγος αν αυτό σαν θεσμός είναι αποκλειστικό προνόμιο της Φυλής μας, να κάνουμε τους πάντες κοινωνούς ;;
Ο βασικός λόγος είναι ανοικτά να αποκαταστήσουμε στα μυαλά όσων θέλουν να λέγονται και να είναι Έλληνες, τουλάχιστον εννοιολογικά, την προσφορά, το καθήκον και την αποστολή της Ελληνικής Φυλής, καθόσον πλέον έχουμε φτάσει σε σημείο όπου όλα παίζονται, την στιγμή μάλιστα που η Φυλή μας έχει ξεχάσει και έχει χάσει τον δρόμο και το όραμά της, όπου αν έστω και την ύστατη αυτή στιγμή δεν γίνει δυνατόν να ανακάμψει, τότε όλη αυτή η πορεία και προσπάθεια των εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών θα πάρει τέλος, και απλά ότι έγινε-έγινε, και όλα ήταν μέχρις εδώ.
Το ότι η Φυλή ξέχασε ... και υποβίβασε το θεσμό της Αισυμνητείας, φαίνεται και από την αρχαιότερη αναφορά, που διασώζεται σήμερα, στον Όμηρο :
Ιλιάδα Ω-347 «αἶψα δ' ἄρα Τροίην τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκανε, βῆ δ' ἰέναι κούρῳ αἰσυμνητῆρι ἐοικὼς πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη.»
Με την έννοια του αρχοντικού νεανία.
Οδύσσεια Θ-258 « ὣς ἔφατ' Ἀλκίνοος θεοείκελος, ὦρτο δὲ κῆρυξ οἴσων φόρμιγγα γλαφυρὴν δόμου ἐκ βασιλῆος. αἰσυμνῆται δὲ κριτοὶ ἐννέα πάντες ἀνέσταν, δήμιοι, οἳ κατ' ἀγῶνα ἐῢ πρήσσεσκον ἕκαστα, λείηναν δὲ χορόν, καλὸν δ' εὔρυναν ἀγῶνα.»
Εδώ έχει την έννοια του κριτή, του αγωνοθέτη.
Μετέπειτα-ύστερες αναφορές :
Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων Β' Αναξιμένης προς Πυθαγόρη 5
«Εὐβουλότατος ἦς ἡμέων, μεταναστὰς ἐκ Σάμου ἐς Κρότωνα, ἐνθάδε εἰρηνέεις. οἱ δὲ Αἰακέος παῖδες ἄλαστα κακὰ ἔρδουσι καὶ Μιλησίους οὐκ ἐπιλείπουσι αἰσυμνῆται.»
Με την έννοια του αποκαταστάτη των πραγμάτων - αιρετός άρχων.
Αριστοτέλης, Πολιτικά Γ' 1285a, 33-44
« ἕτερον δ’ ὅπερ ἦν ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν, οὓς καλοῦσιν αἰσυμνήτας. ἔστι δὲ τοῦθ’ ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ τυραννίς, διαφέρουσα δὲ τῆς βαρβαρικῆς οὐ τῷ μὴ κατὰ νόμον ἀλλὰ τῷ μὴ πάτριος εἶναι μόνον. ἦρχον δ’ οἱ μὲν διὰ βίου τὴν ἀρχὴν ταύτην, οἱ δὲ μέχρι τινῶν ὡρισμένων χρόνων ἢ πράξεων, οἷον εἵλοντό ποτε Μυτιληναῖοι Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας ὧν προειστήκεσαν Ἀντιμενίδης καὶ Ἀλκαῖος ὁ ποιητής. δηλοῖ δ’ Ἀλκαῖος ὅτι τύραννον εἵλοντο τὸν Πιττακὸν ἔν τινι τῶν σκολιῶν μελῶν· ἐπιτιμᾷ γὰρ ὅτι τὸν κακοπάτριδα Πίττακον πόλιος τᾶς ἀχόλω καὶ βαρυδαίμονος ἐστάσαντο τύραννον μέγ’ ἐπαινέοντες ἀόλλεες.»
Ως αιρετός άρχων προς αποκατάστασην των πραγμάτων.
Διονύσιος Αλικαρνασεύς, Ρωμαϊκή Αρχαιολογία Ε' 73
«ἔστι γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς ἡ δικτατορία. δοκοῦσι δέ μοι καὶ τοῦτο παρ᾽ Ἑλλήνων οἱ Ῥωμαῖοι τὸ πολίτευμα λαβεῖν. οἱ γὰρ Αἰσυμνῆται καλούμενοι παρ᾽ Ἕλλησι τὸ ἀρχαῖον, ὡς ἐν τοῖς περὶ βασιλείας ἱστορεῖ Θεόφραστος, αἱρετοί τινες ἦσαν τύραννοι· ᾑροῦντο δ᾽ αὐτοὺς αἱ πόλεις οὔτ᾽ εἰς ὁριστὸν χρόνον οὔτε συνεχῶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς, ὁπότε δόξειε συμφέρειν, καὶ εἰς ὁποσονοῦν χρόνον· ὥσπερ καὶ Μιτυληναῖοί ποθ᾽ εἵλοντο Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας τοὺς περὶ Ἀλκαῖον τὸν ποιητήν.»
Με ιδίαν ως παραπάνω έννοια.
Όπως βλέπουμε λοιπόν η έννοια του Αισυμνήτη, τουλάχιστον στις τελευταίες χιλιάδες χρόνια, ίσως και δεκάδες χιλιάδες, καθώς Ιλιάδα και Οδύσσεια δεν έχουν απολύτως καμμία σχέση με την βλακώδη χρονολογία που τους αποδίδεται, από το κατεστημένο, έχει περιοριστεί σε αυτήν του Αιρετού Ηγέτη, του Άρχοντα και του Αγωνοθέτη.
Είναι όμως σωστό κάτι τέτοιο ;;
Ας προσεγγίσουμε το θέμα διαφορετικά, μέσω των εννοιών της ριζικής λέξεως και των παραγώγων της, όπως δίδονται στα παρακάτω αναφερόμενα λεξικά, [Σκαρλάτου Βυζαντίου, Πανλεξικόν, Ι. Σταματάκου, Π. Λορεντζάτου, Κρουσίου-Ι. Πανταζίδου, Ησυχίου Αλεξανδρέως, Σουΐδα, Δημητράκου, Κουρτίου, Etymologicon Magnum, Liddell-Scott] και ας δούμε που μπορεί να μας οδηγήσει.
Αἴσιος = δίκαιος, ορθός, ευτυχής, καλορίζικος, ευοίωνος, ευνοϊκός, τυχερός, ευτυχής, κατάλληλος, ο καλά προμηνύων, ο κατά καλήν τύχην σταλείς, ο κατ᾽ευτυχίαν σταλείς, δεξιός, αγαθός, ευμενής, ο αρμόζων, ο προσήκων, ευχάριστος, ευπραγής, ευδαιμονικός, ο αληθής, ο του καθήκοντος .
Αἴσιον = δεξιόν, αγαθόν.
Αἴσια = γνήσια, δεξιά, αγαθά
Αἴσι(μ)α = τα προσήκοντα, κατά το προσήκον μέτρον, τα καθήκοντα, τα αγαθά, ειμαρμένα, δίκαια .
Αἴσιμος = ωρισμένος τη βουλήσει των θεών, προωρισμένος, κατάλληλος, ορθός.
Αἰσιμία = ευτυχία.
Αἰσιοποιῶ = καθιστώ τι αίσιον.
Αἴσα = η ειμαρμένη.
Αἴσω - Αἰσύω = μοιράζω το πρέπον.
Αἰσιμία = το καθήκον.
Αἰσυομήτης = ο αίσια βουλόμενος.
Αἰσυτήρ - Αἰσυητήρ - Αἰσυμνητήρ - Αἰσυήτης - Αἰσυμνήτης/ις = αρχηγός, ηγήτωρ, κυβερνήτης, άρχων, ηγεμών, βασιλεύς, ηρημένος υπό του λαού, αιρετός ηγεμών, αγωνοθέτης, αγωνοδίκης, προεστός του αγώνος, ο διατάττων τους αγώνας, ο βραβεύων, κοσμήτωρ, επιστάτης, ρυθμιστής, διαιτητής, κριτής, δικαιοδότης, ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος, ο τα αληθή πράττων, ο τα αίσης μνήσασθαι, ο εστί τα δίκαια, ο το καθήκον υμνών και σέβων, ο εντρεχής και κεκοσμημένος, ο επί του κοσμίου και καθήκοντος.
δευτερευόντως ως = ηγεμονικός νεανίας, νομεύς, βοσκός, πλούσιος, ευτυχής.
Αἰσυμνάω-ῶ = άρχω, κρατώ, κυβερνώ, βασιλεύω, διοικώ, κρίνω, δικαιοδοτώ, διανέμω εκάστω το δίκαιον, δίδω εις τινα το ανήκον, ο μνώμενος αίσης, ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος.
Αἰσυμνάν = ο εστί το αίσιον μνήμην ποιείσθαι.
Αἰσυμνητύς-ύος = το αξίωμα του αισυμνήτου.
Αἰσυμνητεία = η αρχή του αισυμνήτου, αιρετή μοναρχία-τυραννίς, μοναρχία κατ᾽εκλογήν του λαού, βασιλική-ηγεμονική εξουσία.
Τελικά μέσα απ' όλα τα παραπάνω αναφύεται κάτι το οποίον δείχνει να είναι ξεχασμένο σε σχέση με την ουσία και έργω του Αισυμνήτου, πέραν της αναθέσεως εις αυτόν να επαναφέρει την χώραν σε καλώς έχειν θέσην, επιλύοντας τα υπάρχοντα ή δημιουργηθέντα προβλήματα.
Αυτά που αναφύονται είναι :
- ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος
- ο τα αληθή πράττων
- ο τα αίσης μνήσασθαι
- ο εστί τα δίκαια
- ο το καθήκον υμνών και σέβων
- ο επί του κοσμίου και καθήκοντος
Και θα πείτε :
καλά ήταν ανάγκη να μας φορτώσεις όλα αυτά για να μας πεις τελικά τα παραπάνω ;;
Ακριβώς, αγαπητοί αναγνώστες, ήταν ανάγκη και μάλιστα μεγάλη, διότι το θέμα της Αισυμνητείας έχει πολύ βάθος ... και το προηγούμενο άρθρο μου απλά έξυσε την επιφάνεια του πράγματος.
Πρώτα απ' όλα, να θυμήσω ότι το θέμα Αισυμνητεία, όπως έχω αναφέρει και στο προηγούμενο άρθρο μου «Αισυμνητεία και Αισυμνήτες» είναι καθαρά Ελληνικό ... έστω και αν αργότερα το πήραν Ρωμαίοι και άλλοι, που βέβαια ποτέ δεν ήταν δυνατόν να μπούν στα βαθιά ... κάτι που άλλωστε στην εποχή τους και εποχή μας, ακόμη και οι Έλληνες (δεν μιλάω για τους ψωροκωσταίους βεβαίως) το έχουν και αυτοί ξεχάσει.
Όπως, ίσως μερικοί θυμούνται, στο άρθρο «Ο Κόσμος Φυλακή ...» και στα συμπληρώματά του, είχα αναφέρει ότι οι Δημιουργοί, της Ελληνικής Φυλής, είχαν θέσει κάποιους κανόνες και απαράβατες εντολές, που σκοπόν είχαν να οδηγούν την Φυλή στον σωστό και επιθυμητό σκοπό-στόχο.
Αυτοί ήταν που εκτός των άλλων θέσπισαν και έθεσαν και τον Θεσμό της Αισυμνητείας.
Στην συνέχεια, οι υπόλοιποι απεσταλμένοι, είχαν πάντα σαν σκοπό την επικαιροποίηση των ορισθέντων, όπου και εάν αυτό ήταν αναγκαίο, και την επαναφορά της Φυλής στον ορθό δρόμο πλεύσης.
Όμως, μιλήσαμε για θεσμό ... πράγμα το οποίον σημαίνει ότι, η Αισυμνητεία ήταν εκ των ούκ άνευ, σύμφυτη με την ύπαρξη και την πορεία της Φυλής, και ως εκ τούτου υπήρχε μέριμνα στην εκπαίδευση συγκεκριμένων ατόμων ή ομάδων, που σκοπό τους είχαν να παρακολουθούν και να μεριμνούν για το καλώς έχειν των ορισθέντων.
Με τα μέχρις εδώ φαίνεται ότι η Αισυμνητεία -όταν η Φυλή είχε Μνήμη- είχε 3-τρία τουλάχιστον επίπεδα.
Συν τω χρόνω όμως, με την απώλεια της Μνήμης και του σκοπού ... διατηρήθηκε ως αμυδρή ανάμνηση -αρκετά όμως παρεφθαρμένη- η ανάγκη ανάθεσης σε κάποιον αποδεκτά σεβαστόν και δίκαιον πολίτη, η επίλυση των προβλημάτων και η επαναφορά της όποιας, πόλεως σε ομαλή και χρηστή λειτουργία. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είχε καμμία σχέση με τα αρχικά ορισθέντα ... καθώς η γνώση αυτή -για πολλούς και ποικίλους λόγους- είχε προ πολλού εκλείψει.
Τώρα ευλόγως θα αναρωτηθεί ίσως ο κάθε αναγνώστης
ποιός ο λόγος του νέου αυτού άρθρου για το συγκεκριμένο θέμα, αφού εν πολλοίς, μέσες άκρες, είχε καλυφθεί με το προηγούμενο;
Αν θυμάστε, στον επίλογο εκείνου του άρθρου, προέτρεπα στην ανάγκη ευρέσεως και αναθέσεως στα χέρια ενός τέτοιου ατόμου την σωτηρία της χώρας, ώστε να υπάρξει Μέλλον για την Ελλάδα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, την εμφάνιση κάποιων φερέλπιδων Αισυμνητών ... χωρίς να θέλω να κρίνω, από εδώ, τις προθέσεις και την αξία κανενός, θα ήθελα να κάνω πιό ξεκάθαρο το θέμα, ορίζοντας και προσδιορίζοντας τα επίπεδα της Αισυμνητείας ... ώστε και αυτοί να μπορέσουν να τοποθετηθούν ευκρινώς ως προς το ποιά Ελλάδα οραματίζονται.
Τα επίπεδα της Αισυμνητείας:
α). Ο απλός αισυμνήτης
Αυτό είναι το πιό εξωτερικό απ' όλα τα επίπεδα και το οποίο έχει σχέση με την επαναφορά, υπό την ηγεσία και καθοδήγηση ενός αποδεκτά έντιμου και σωστού πολίτη, της Πόλεως-Χώρας, στην ομαλή και καλή λειτουργία ... όπως γινόταν στην κλασσική περίοδο.
β). Ο Αισυμνήτης Β' τάξεως
Το αμέσως επόμενο επίπεδο, είναι εκείνο όπου ο Αισυμνήτης είναι ... ο τα δίκαια και πρέποντα ενθυμούμενος, ο τα αίσης μνόμενος ... όπου και αυτό επίσης το βρίσκουμε σε κάποιες περιπτώσεις της κλασσικής εκείνης περιόδου.
Τα δύο παραπάνω είναι εξωτερικά επίπεδα και μπορούν να έχουν σχέση και εφαρμογή και σε άλλους λαούς και χώρες πέραν την Ελληνικής Φυλής.
Από εδώ και πέρα όμως, τα υπόλοιπα επίπεδα έχουν αποκλειστικά σχέση με το Έθνος και την Φυλή των Ελλήνων και απολύτως με κανέναν άλλον.
γ). Ο Αισυμνήτης Α' τάξεως
Το αμέσως μετέπειτα είναι αυτό όπου ο Αισυμνήτης .... έχει Θύμηση, και είναι, ο το καθήκον υμνών και σέβων, είναι κάποιος που έχει εν μέρει ενθυμηθεί ή μυηθεί στα ορισθέντα, στον σκοπό και το καθήκον της Φυλής.
Αυτό είναι το μεταβατικό επίπεδο ... όπου λειτουργούσε πλήρως μόνο όταν η Φυλή είχε και διατηρούσε Μνήμη, ενώ αργότερα σιγά-σιγά εξέπεσε όταν το πλήρες Όραμα άρχισε να εξασθενεί.
Από εδώ και πέρα, στα επόμενα επίπεδα ... δεν υπάρχουν μεσοβέζικες καταστάσεις, δεν μετράει πλέον η πρόθεση και το όποιο έργο ... αλλά το αν αυτός που το λειτουργεί ... Είναι ή Δεν Είναι, Θυμάται ή Δεν Θυμάται !!
δ). Το επόμενο επίπεδο είναι αυτό του Αισυμνητή ... ναι στην λήγουσα ο τόνος.
Η διαφορά του, από το αμέσως προηγούμενο επίπεδο, είναι ότι αυτός, ο Αισυμνητής, δεν είναι από τον εδώ Λαό ... είναι απόστολος ... απεσταλμένος, και ότι ξέρει δεν το έμαθε εδώ ... αλλά το θυμάται απ' αλλού ... από εκεί που ήρθε.
ε). Το βαθύτερο επίπεδο είναι αυτό του Αισυμνουργού.
Ο Αισυμνουργός, δεν είναι απλός απεσταλμένος ... είναι ένας από εκείνους ... τους δημιουργούς, είναι αυτός που έχει στόχο και σκοπό να εφοδιάσει την Φυλή με μακρόπνοο Όραμα, να ενσταλάξει αξίες και να παγιώσει το Ψυχικό Αποτύπωμα -κάτι το οποίον μόνο αυτός μπορεί να κάνει- είναι αυτός που θα δώσει την ώθηση και θα ανοίξει τον δρόμο στους Αισυμνητές, ορίζοντας τα απαιτούμενα προσόντα, την αρχή και το έργο που έχουν να κάνουν.
Όπως καταλαβαίνετε, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως, ίσως βιαστικά, είχατε υποθέσει ... η τρύπα του λαγού δεν έχει απλά βάθος ... είναι ατελείωτη !!
Όθεν λοιπόν, όλοι αυτοί οι φερέλπιδες, ελπίζω καλοπροαίρετοι, που θα προστρέξουν να αναλάβουν το έργο αποκατάστασης, οφείλουν, αν μη τι άλλο, εκ των προτέρων να τοποθετηθούν ξεκάθαρα, ως προς το επίπεδο στο οποίο μπορούν να οδηγήσουν τα πράγματα ... το επίπεδο στο οποίο ευρίσκονται οι ίδιοι ... καθόσον δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν την χώρα και πολύ δε περισσότερο την Φυλή, σε κάποιο ανώτερο επίπεδο απ' το δικό τους, έτσι που όλοι εμείς να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε.
Αρκετές φορές έχουμε επισημάνει, εν αντιθέσει με όσα πιστεύει ακόμη και ο κάθε "συνειδητοποιημένος" Έλληνας, ότι το καθήκον και η αποστολή της Ελληνικής Φυλής, δεν είναι απλώς να δώσει πολιτισμό, αξίες και επιστήμη στους λαούς της ανθρωπότητας, έστω και αν αυτό εκ των πραγμάτων συμβαίνει, αλλά να φέρει Φώς, να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από τον Κόσμο Φυλακή.
Ως εκ τούτου η Ελληνική Φυλή είναι ανάδελφη ... δεν έχει σχέση με τα του Κόσμου Τούτου, αλλά με Εκείνον πέραν της εδώ Φυλακής ... έχει καθήκον και αποστολή, μνημειώδες έργο, να ελευθερώσει πρωτίστως όσους γεννιούνται στην Φυλή και ακολούθως όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα μέχρι η φυλακή να αδειάσει πλήρως.
Το Όραμα της Ελληνικής Φυλής είναι, κάποια στιγμή, ο Κόσμος Φυλακή, να μείνει άδειος, με μόνους ενοίκους τους προσχωρήσαντες, τα λαμόγια, και τους δημιουργούς του. Έργο βαρύ και τιτάνειο, που δυστυχώς βρίσκεται στην μεγαλύτερη καμπή του, κινδυνεύοντας να οδηγηθεί στο τέλος του, και η Ελληνική Φυλή, ότι πλέον υπάρξει απ' αυτήν να είναι ένα και το αυτό με όλους τους άλλους λαούς.
Τώρα ευλόγως θα αναρωτηθείτε :
καλά και αν δεν βρούμε ή δεν υπάρξει πρόθυμος να αναλάβει το έργο, καλύτερα αυτό ενός ανωτέρου επιπέδου, τι θα κάνουμε ;; ... θα μείνουμε άπραγοι ;;
Όχι βεβαίως ... με τίποτε δεν πρέπει να αδρανήσουμε, από την άλλη όμως εάν δεν θελήσουμε και δεν ζητήσουμε κάτι πως αυτό θα εμφανιστεί ;; Αν περιμένουμε άπραγοι να μας έλθει ουρανοκατέβατο ... τότε απλά θα μείνουμε στο περίμενε ... αν με τίποτε δεν θέλουμε κάτι τέτοιο να συμβεί ... πρέπει να ξεκουνήσουμε και να ανασκουμπωθούμε !!
Ακόμη και αν δεν μπορέσουμε να βρούμε τον ιδανικό εκείνον, πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να βρούμε έστω κάποιον, ακόμη και του κατωτέρου επιπέδου, αυτού του απλού αισυμνήτη, ώστε πρωτίστως να σώσουμε και να περισώσουμε ότι είναι δυνατόν, από την Χώρα και την Φυλή, ώστε να δώσουμε χώρο στην ελπίδα να αναφανεί αργότερα ο σωστός και ικανός εκείνος που θα μπορέσει να ανατάξει Χώρα και Φυλή. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι, όπως δείχνουν τα σημάδια, το Ψυχικό Αποτύπωμα σβήνει, και ότι ορίζει την Φυλή, μέρα με την μέρα, αλλοιώνεται υπέρμετρα χωρίς δυνατότητα ανάκαμψης, και ήδη πλέον βρισκόμαστε στον αέρα, σε ελεύθερη πτώση προς τον πάτο του βαράθρου, όπου αυτό διαγράφει το οριστικό και αμετάκλητο τέλος μας.
Αυτό που κυρίως πρέπει να μας ανησυχεί, δεν είναι τόσο η έκταση και η απώλεια της Χώρας, όσο είναι η αλλοίωση της Φυλής, και κυρίως αυτή του Ψυχικού Αποτυπώματος, αυτού που ορίζει και ζωογονεί την Φυλή ... εάν αυτό σβήσει τότε χάνονται τα πάντα ... Ελλάς και Έλληνες τέλος. Αν όμως έστω και σε μια σπιθαμή Γης, με δέκα Έλληνες και το Ψυχικό Αποτύπωμα ακμαίο και δυνατό, η Ελλάδα μπορεί να Ζήσει και να μεγαλουργήσει, επιτελώντας το καθήκον της και φέροντας εις πέρας τον σκοπό που της έχει ορισθεί.
Όμως, ενώ αυτό, σε άλλες εποχές, μπορεί να ήταν εφικτό, στην εποχή μας μοιάζει ιδιαίτερα δύσκολο αν όχι και ακατόρθωτο, καθώς όλα έχουν αλλάξει, και πλέον βρισκόμαστε σε οριακό σημείο, κοινώς στην κόψη του ξυραφιού, όπου όλα παίζονται, και όπου θα καθοριστεί η πορεία και τα πράγματα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αν όχι πλήρως και οριστικά και το θέμα Γαία να κλείσει διά παντώς.
Χρόνος πλέον δεν υπάρχει, είναι ήδη περασμένος, αν θέλουμε να σώσουμε την κατάσταση πρέπει να δράσουμε άμεσα, καθώς κάθε ημέρα, κάθε ώρα και λεπτό που περνάει, είναι εναντίον μας, γι' αυτό και λέω τουλάχιστον να κάνουμε μιά προσπάθεια να κρατήσουμε ζωντανή την Χώρα, δίνοντας μιά αμυδρή έστω ελπίδα στην Φυλή να πισωγυρίσει και να ανακάμψει, διότι όπως είπα και παραπάνω αυτό που κρατάει έστω σε κωματώδη κατάσταση την Φυλή είναι τα χώματα η ενέργεια αυτής της χώρας, αν και αυτή ξεχαρβαλωθεί πλήρως ... τότε δυστυχώς θα έχουμε σβήσει... θα έχουμε κλείσει οριστικά τον κύκλο μας έχοντας περιπέσει στην κατάσταση της υπόλοιπης ανθρωπότητας, όπου πλέον ο αγώνας απαγκίστρωσης και απελευθέρωσης θα είναι καθαρά ατομικώς ... εάν και εφ' όσον υπάρξει τέτοια πιθανότητα.
Και το Ερώτημα που τίθεται προς τους επίδοξους και φερέλπιδες Αισυμνήτες αλλά και προς τον Λαό, είναι τι είδους Ελλάδα θέλουμε, ποιά Ελλάδα οραματιζόμαστε.
Μην βιαστήτε να απαντήσετε αυτό ή εκείνο, τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο εύκολα, ούτε τόσο απλά, καθώς η απάντηση δεν έχει να κάνει με επιθυμίες, αλλά με οριστικές αμετάκλητες αποφάσεις, του τι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε, μέχρι που σκοπεύουμε να φτάσουμε, τι είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε και για ποιό πράγμα να εργαστούμε.
Ανάλογα με την απάντηση θα είναι και αυτά για τα οποία θα κληθούμε να εργαστούμε, και να παλέψουμε, αποφάσεις ίσως δύσκολες και οδυνηρές, τόσο πιό ζόρικες όσο πιό ψηλά στοχεύσουμε, όσο πιό υψηλό είναι το επίπεδο στο οποίο που θα θελήσουμε να φτάσουμε, καθώς μικρή ή και ελάχιστη σχέση έχουν μεταξύ τους όσο περισσότερο αυτά διαφέρουν μεταξύ τους.
Τα δύο πρώτα επίπεδα, μπορεί να στοχεύουν προς την κατεύθυνση αλλά δεν έχουν αναγκαστικά σχέση με την Ελληνική Φυλή, κυρίως έχουν με την Χώρα, το Κράτος. Μόνο τα τρία επόμενα έχουν καθαρή σχέση με την Φυλή.
Άλλο λοιπόν το έργο στα πρώτα επίπεδα και άλλο στα ανώτερα. Άλλες οι αποφάσεις και οι ενέργειες στα μεν και άλλες στα δέ. Όσο ανεβαίνουν τα επίπεδα τόσο πιό σκληρές και απόλυτες θα είναι οι αποφάσεις και οι ακόλουθες ενέργειες, και δυστυχώς η στρεβλή εντύπωση που έχουν μερικοί «βλέποντας και κάνοντας» δεν έχει εφαρμογή και καμμία μα καμμία τύχη. Εδώ το πράγμα είναι ξεκάθαρο ... επιλέγεται το επίπεδο και όλα μα όλα εργάζονται και στοχεύουν προς αυτό, χωρίς να επιτρέπεται καμμία παρέκκλιση, χωρίς εκπτώσεις και μεσοβέζικες λύσεις, τίποτε σάπιο και εκτός πλαισίων δεν επιτρέπεται να παρεισφρήσει, κάθε τι εκτός αυτών κόβεται μαχαίρι ... μιά και έξω ... όσο και αν πονάει, όσο και αν στοιχίζει, ενδοιασμοί και ευαισθησίες δεν χωρούν.
Έτσι λοιπόν όλοι εσείς οι φερέλπιδες και επίδοξοι Σωτήρες και Αναμορφωτές, άκα Αισυμνήτες, καλείσθε να τοποθετηθείτε πλήρως και ευκρινώς, χωρίς μού σού τού, ή έτσι θα είναι ή γιουβέτσι, οφείλετε ξεκάθαρα να τοποθετηθείτε για ποιά Ελλάδα ομιλείτε, ήδη έδωσα τα επίπεδα που έχουμε να διαλέξουμε, η μπάλα λοιπόν πλέον στο γήπεδό σας ... και το ξύλο που θα πέσει μόνο δικό σας ... γιατί δεν νομίζω να περιμένετε ουρά και ζήτω με δυο μπαρούφες που θα πετάξετε ... αλλά θα υποστείτε δριμεία και σκληρή κριτική, για όλα εκείνα στα οποία θα υπολείπεσθε, για όσα πείτε και όσα θα εμφανίσετε σαν στόχους και πρόγραμμά σας.
Άμ έπος άμ έργω λοιπόν ... και μην περιμένετε τους άλλους να εκτεθούν πρώτοι ... οφείλετε εδώ και τώρα να εκτεθείτε απόλυτα ... έτσι που να ξέρουμε, όλοι εμείς, ποιοί φιλοδοξούν να μας οδηγήσουν στην σωτηρία ή στον γκρεμνό, και να επιλέξουμε ανάλογα ... κάτι το οποίο βεβαίως δεν πρέπει να περιμένουμε παθητικά αλλά ενεργά να απαιτήσουμε.
Ας επιλέξουμε λοιπόν και οι μεν και οι δέ ... θέλουμε απλά μια καλή Χώρα-Κράτος ή θέλουμε ΕΛΛΑΔΑ !!! .... ή μήπως θέλουμε να πάμε στον διάολο ;;
Πρόσκληση προς τους απανταχού «ΕΛΛΗΝΕΣ» που θέλουν να σώσουν την Ελλάδα, αναλαμβάνοντες Αρχηγικό Ρόλο
Εδώ και τώρα ... να εκτεθούν
Να εκθέσουν τις απόψεις τους βεβαίως ... για πιά Ελλάδα ομιλούν και τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν ΕΑΝ και εφ' όσον έρθει η ώρα για κάτι τέτοιο.
Ζητώ να συγκεκριμενοποιήσουν το σκεπτικό τους, ορίζοντας μέχρι ποιού σημείου είναι διατεθειμένοι να φτάσουν.
Ομιλούν για μια :
- ψωροκώσταινα ... ψωροκωστίτσα, κωλοπετινίτσα
- για μια διαφορετική μεν αλλά κοντά στα ίδια
- για μια τελείως διαφορετική Ελλάδα
- για μια Ελλάδα ... ΕΛΛΑΔΑ ;;
- Το βλέπουν στα πλαίσια μιας "δεσμοκρατικής" διαδικασίας ;;
- Εν και εις τας Ευρώπας ;;
- Εντός ... εκτός ;;
- Αυτόνομα ;;
Και όπως λέει και ο φίλος Εργολάβος ... «είναι διατεθειμένοι να βάλουν το κεφάλι τους στον ντουρβά με τις οχιές ;;; » .... εκ των προτέρων βεβαίως-βεβαίως !!
Οραματίζονται ... Αισυμνητεία (αρχηγικό επίπεδο) ;; ... είτε σαν μονάδα ... είτε σε ομάδα ;;
.... διαβάστε τα όσα γράφτηκαν πιό πάνω επί του θέματος ... αλλά και όσα θα ακολουθήσουν στην συνέχεια ... ναί υπάρχουν και άλλα ... αρκετά ...
Θα ήθελαν απλώς να προσφέρουν στον τομέα του (εκεί που μπορεί) ο καθένας ;;
Περιττό βέβαια να σημειώσω ότι σε περίπτωση Αισυμνητείας όσοι βρίσκονται στην Ελλάδα δεν έχει δεν θέλω ... αυτό ας το ξεχάσουν ... θα δουλέψουν όπου ταχθούν !!
Από την θέση αυτή λοιπόν θα ήθελα να καλέσω κάποιους ήδη εκτεθειμένους υπέρ Ελλάδος ... να εκθέσουν τις απόψεις τους, εάν και εφ' όσον οραματίζονται Αρχηγικά επίπεδα και δή αυτά της Αισυμνητείας...
Εννοείται ... ότι αποκλείονται όλα τα κομματόσκυλα ... μασωνοκοπρίτες, στρατίκουλες και δικαστάτζες, που έγλυφαν και έκαναν την πάπια, όσο ήταν στην θεσούλα τους, και μόνο ύστερις, αφού πήραν συντάξεις θυμήθηκαν να ξιφουλκήσουν, καθώς και λοιπά λαμόγια.
Όλοι αυτοί ας μην μπούν κάν στον κόπο ... καθώς αλλού θα είναι η θέση τους σε μιά τέτοια περίπτωση.
Εξαιρούνται μόνο όσοι ήλθαν σε σύγκρουση με το κατεστημένο και αποπέμθησαν ... και βεβαίως δεν είχαν και δεν έχουν τίποτα με κόμματα και στοές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου