Γράφει ο Ευστάθιος Δαφνομήλης
3 είναι οι διαχρονικοί πυλώνες και δικλείδες ασφαλείας της ελληνικής Πολιτείας:
Το Κράτος, ο Ελληνικός Στρατός και η Εκκλησία.
Το Κράτος αποτελεί τον κύριο εκφραστή και φορέα πολιτικής, όμως ανέκαθεν, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, οι άλλοι δύο φορείς βοηθούσαν.
Η μεν Εκκλησία με το ανθρωπιστικό της πρόσωπο σε εθνικές καταστροφές και περιόδους ανάγκης αλλά και σε πολιτικές κρίσεις και πολέμους, με ιεράρχες όπως ο Γρηγόριος Ε', ο Καραβαγγέλης, ο Χρυσόστομος Σμύρνης, ο Δαμασκηνός, δεκάδες άλλοι όπως φυσικά και ο αείμνηστος Χριστόδουλος, σήκωνε αγωνιστικά λάβαρα και όρθωνε άποψη και θέση. Η Εκκλησία λοιπόν στις μέρες μας αλώθηκε. Και το ύστατο τρόπαιο αυτής της άλωσης τολμώ να πω πως ήταν η παραδοχή της ύπαρξης "μορίων θανάτου" μέσα στο Θείο Δώρο Ζωής, πάνω στην λαβίδα. Τα υπόλοιπα σημεία ξεπεσμού είναι ανάλογα και αντίστοιχα. Η Εκκλησία κυβερνάται από τον φόβο του θανάτου, από το ψεύδος, απο την λατρεία στα επουσιώδη, (δεκάδες τα παραδείγματα), ως εκ τούτου εφθάρη και φθείρεται εκ των έσω. Γι' αυτό και δεν παρουσιάζει υγιές και αξιόμαχο πρόσωπο στις μέρες των μεγάλων προκλήσεων.
Ο δε Στρατός, ο διαχρονικός εγγυητής επιβολής της λαϊκής βούλησης, ένα σχεδόν τέλειο σύστημα Αριστοκρατίας, εντός του οποίου λόγω πολέμων οι αξιότεροι διεδέχοντο αξίους, ήταν γεννήτωρ αλλαγών, ανανέωσης, ωφέλιμων διενεργειών που οδήγησαν στην διαρκή μεγέθυνση των συνόρων του Κράτους μας.
Μετά το '74 όμως, ο Στρατός φόρεσε περιλαίμιο και πειθαρχεί πλέον απολύτως στην εκάστοτε κυβέρνηση ως "καλός και φιλότιμος" υπηρέτης. Ο Στρατός πλέον ομνύει εις το Σύνταγμα τυφλά, τηρώντας όμως το γράμμα και όχι την ουσία του Νόμου. Αν αύριο κάποιοι αλλάξουν τον Νόμο θεσμοτύπως, και παραχωρήσουν τον νομό Θεσσαλονίκης για να αποκτήσουν επίνειον τα Σκόπια, ο Στρατός δεν θα αντιδράσει, διότι όλα θα έχουν γίνει νομοτύπως, "σύμφωνα με τους νόμους και τα ψηφίσματα του Κράτους". Το: "ουχ ελάττῳ παραδώσω" έλαβε πλέον αστερίσκο.
Αυτό άλλωστε ζούμε ήδη: με τα μνημόνια εκχωρήθηκε εθνική κυριαρχία, με τις μεταναστευτικές ροές μπαίνει σε κίνδυνο η Εθνική Ασφάλεια, με τις στρατιωτικές εκπαιδεύσεις ενός λαού που μας μισεί (φωτο), δίνουμε μαχαίρι στον αυριανό δήμιό μας... κι όμως! η στρατιωτική ηγεσία θα βρει όλα τα παραπάνω αρκούντως νομότυπα αφού αποφασίστηκαν και διετάχθησαν από μία νομότυπη κυβέρνηση.
Όπως "νομότυπη" είναι και η Δικαιοσύνη, υπό τα τυφλά μάτια της οποίας όμως, ένα τιποτένιο πολιτικό σκουπίδι μπορεί να βρίζει ενώπιον της οικογενείας του και των οικείων του έναν πολίτη, αλλά να προστατεύεται απο νόμους τύπου "κόζα νόστρα" όπου 299 συνεταίροι στη μάσα να τον βγάζουν "λάδι" με τυχαίες απουσίες και να τον προστατεύουν από την νομική διαδικασία... Νομότυπη βεβαίως είναι και η Δικαιοσύνη που για χρόνια δεν τόλμησε να θέσει τα δάκτυλά της επί τον τύπο των ήλων μίας υπόθεσης με τόνους ναρκωτικών εντός ενός καραβιού.
Η Δικαιοσύνη υπάγεται στις λειτουργίες του Κράτους, ενός κράτους βαθύτατα μολυσμένου και νοσηρού, το οποίο, χρόνια τώρα, χρήζει κάθαρσης η οποία εξ ορισμού δεν μπορεί να προέλθει από εντός του, αλλά πλέον, ούτε και από τους άλλους δύο πυλώνες (Στρατός, Εκκλησία), τους οποίους επίσης επιμόλυνε.
*[και επειδή οι ενστάσεις αφορούν πάντα μά πάντα την εκκλησία,δύο σχόλια επαυτού]
''''''''Η Εκκλησία είναι φορέας της Πίστεως. Ο Χριστιανισμός είναι πανανθρώπινος δεν απευθύνεται σε κάποιον εκλεκτό λαό αποκλειστικά και επιταγή της θρησκείας είναι αγάπη προς όλους.
Η Εκκλησία ΔΕΝ ειναι χωροφύλακας και δεν οφείλει να γίνει. Αυτόν τον ρόλο τον έχει το κράτος. Πρέπει να το αντιληφθείτε πως ο εθνοπροδοτικός φορέας είναι το Κρατος, και αν το Κράτος έπραττε αυτό που πρέπει, και είμασταν σήμερα ένα Εθνος-Κρατος ατόφιο 10-12 εκατομμυρίων Ελλήνων, δεν θα σας ένοιαζε καθόλου, αν η Εκκλησία έδινε ψωμάκι σε κανένα φουκαρά στην άλλη της γης ώστε να μην ζει εξαθλιωμενος, δημιουργώντας παράλληλα φιλελληνικούς δεσμούς με το κάθε κράτος στο οποίο σπεύδει να βοηθήσει.Και η Εκκλησία αποδεδειγμένα, επειδή δεν είναι ΜΚΟ της αρπαχτής (εξαιρουμένου του σημερινού παρόντος ηγετικού πλαισίου της), όπου σπεύδει να βοηθήσει, δεν το πράττει με σακουλάκια φαγητού, αλλά με ίδρυση ιεραποστολικής κοινότητας, της οποίας τα μέλη μαθαίνουν να δημιουργούν και να διατηρούν αυτάρκεια στην κοινότητα.
Τώρα, οσο για τον στρατό, όπως είπα, υπήρξε οργανισμός αξιοκρατίας και μετεβλήθη σε ….αστα να πανε…..η φωτό αυτή είναι το επιστέγασμα μιας πορείας ανακόλουθης προς τον ρόλο της Εκκλησίας.
Διότι ο "χωροφυλακας" (το Κράτος) ανοιξε τα σύνορα και πλέον είμαστε σε κίνδυνο.
Εδώ λοιπόν που η Εκκλησία έπρεπε να προστατεύσει το ποίμνιο απο τους λύκους, αντιθέτως ταΐζει τους διώκτες του ποιμνίου.Αμφιβάλει κανείς πως αν ήταν ένας από τους προαναφερθέντες ιεράρχες δεν θα είχε προ καιρού ορθώσει ανάστημα μπροστά στο εθνοκτόνο έγκλημα που διαπράττεται;
Εδώ πλεον δεν μιλάμε για σώσιμο κάποιων κακόμοιρων κάπου μακρυά.
Το διακύβευμα πλέον είναι η ίδια η κοιτίδα μας!
Ο εσχατόγερος αυτός με τα ράσα δεν έχει ψελλίσει ούτε μία λεξούλα για τις καταστροφές σε ναούς στα νησιά, δεν έκανε παρά ελάχιστα μέσα στην κρίση για τους πεινασμένους Έλληνες ενώ έβγαζε τον Σταυρό για να φιλέψει τους αγνώμονες επήλυδες.
Για κάθε τζερόνυμο και μπαρτολομιου υπάρχουν 100 κληρικοί που μαρτύρησαν, θυσιάστηκαν, αγωνίστηκαν για την Ελλάδα και το Έθνος τους.
θυμίζω πως υπάρχει σώμα στρατιωτικών ιερέων. Αυτοί δεν ανήκουν σε κάποια παραθρησκευτική σέχτα, είναι χρισμένοι και χειροτονημένοι από την Εκκλησία μας, ως θεσμοθετημένοι διάδοχοι των αγωνιστών ιερέων με τις παλάσκες, τα καρυοφύλια και τα μαχαίρια.
Και φυσικά ύμνοι και προσευχές για τον φιλόχριστο στρατό μας και τις ένοπλες δυνάμεις μας...
Παραθέτω μία από τις πιο ωραίες προσευχές μας για την Πολεμική Αεροπορία:
"Θεὲ καὶ Κύριε τῶν δυνάμεων καὶ πάσης Κτίσεως δημιουργέ, ὁ ἐκχέων πρὸς ἀναπνοὰς τὸν ἀέρα, καὶ τούτου τὴν δύναμιν ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ ἀνθρώπου ὑποτάξας, εὐδόκησον ὅπως οὗτος οὔριος γένηται καὶ εὐνοϊκὸς διὰ τὰ ἑλληνικὰ πτερά, ἵνα δι᾿ αὐτῶν μεταφέρηται ἀνὰ τὸν κόσμον ἅπαντα ἡ Σὴ ἀγάπη καὶ εἰρήνη. Ἀμήν."
Όπως και την εξής:
"...Τοίχισον ἡμᾶς τοῖς Ἁγίοις Ἀγγέλοις Σου, περιχαράκωσων ἡμᾶς τῇ ἀληθείᾳ Σου, φρούρησον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου, φύλαξον ὑπὸ τὴν σκέπην Σου τὸν κατὰ ξηράν, θάλασσαν καὶ ἀέραν Στρατὸν καὶ ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος, παράσχου δὲ ἡμῖν καὶ τὴν ἐπερχομένην νύκτα εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν..."
Όχι φίλοι μου, αυτό που βλέπετε είναι μια παρωδία της Εκκλησίας. Και επιμένω στην νυξη της δημοσίευσης: Η έκπτωση στο Πιστεύω, η υποταγή στην χυδαία κατ' εμέ υπονόηση πως η Θεία Μεταλαβή είναι φορέας θανάτου, δείχνει πως αυτοί εδώ που διοικούν την Εκκλησία, όχι απλώς δεν λογαριάζουν το Έθνος, αλλά έκαναν πίσω ακόμα και στις Χριστιανικές κόκκινες γραμμές.
Παράδοση πλήρης, σύμπραξη και λευκή σημαία.
Αυτοί οι οποίοι είχαν την δύναμη να ρίξουν όχι μία κυβέρνηση αλλά ολόκληρο το κρατος της Μεταπολίτευσης.
Το Κράτος, ο Ελληνικός Στρατός και η Εκκλησία.
Το Κράτος αποτελεί τον κύριο εκφραστή και φορέα πολιτικής, όμως ανέκαθεν, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, οι άλλοι δύο φορείς βοηθούσαν.
Η μεν Εκκλησία με το ανθρωπιστικό της πρόσωπο σε εθνικές καταστροφές και περιόδους ανάγκης αλλά και σε πολιτικές κρίσεις και πολέμους, με ιεράρχες όπως ο Γρηγόριος Ε', ο Καραβαγγέλης, ο Χρυσόστομος Σμύρνης, ο Δαμασκηνός, δεκάδες άλλοι όπως φυσικά και ο αείμνηστος Χριστόδουλος, σήκωνε αγωνιστικά λάβαρα και όρθωνε άποψη και θέση. Η Εκκλησία λοιπόν στις μέρες μας αλώθηκε. Και το ύστατο τρόπαιο αυτής της άλωσης τολμώ να πω πως ήταν η παραδοχή της ύπαρξης "μορίων θανάτου" μέσα στο Θείο Δώρο Ζωής, πάνω στην λαβίδα. Τα υπόλοιπα σημεία ξεπεσμού είναι ανάλογα και αντίστοιχα. Η Εκκλησία κυβερνάται από τον φόβο του θανάτου, από το ψεύδος, απο την λατρεία στα επουσιώδη, (δεκάδες τα παραδείγματα), ως εκ τούτου εφθάρη και φθείρεται εκ των έσω. Γι' αυτό και δεν παρουσιάζει υγιές και αξιόμαχο πρόσωπο στις μέρες των μεγάλων προκλήσεων.
Ο δε Στρατός, ο διαχρονικός εγγυητής επιβολής της λαϊκής βούλησης, ένα σχεδόν τέλειο σύστημα Αριστοκρατίας, εντός του οποίου λόγω πολέμων οι αξιότεροι διεδέχοντο αξίους, ήταν γεννήτωρ αλλαγών, ανανέωσης, ωφέλιμων διενεργειών που οδήγησαν στην διαρκή μεγέθυνση των συνόρων του Κράτους μας.
Μετά το '74 όμως, ο Στρατός φόρεσε περιλαίμιο και πειθαρχεί πλέον απολύτως στην εκάστοτε κυβέρνηση ως "καλός και φιλότιμος" υπηρέτης. Ο Στρατός πλέον ομνύει εις το Σύνταγμα τυφλά, τηρώντας όμως το γράμμα και όχι την ουσία του Νόμου. Αν αύριο κάποιοι αλλάξουν τον Νόμο θεσμοτύπως, και παραχωρήσουν τον νομό Θεσσαλονίκης για να αποκτήσουν επίνειον τα Σκόπια, ο Στρατός δεν θα αντιδράσει, διότι όλα θα έχουν γίνει νομοτύπως, "σύμφωνα με τους νόμους και τα ψηφίσματα του Κράτους". Το: "ουχ ελάττῳ παραδώσω" έλαβε πλέον αστερίσκο.
Αυτό άλλωστε ζούμε ήδη: με τα μνημόνια εκχωρήθηκε εθνική κυριαρχία, με τις μεταναστευτικές ροές μπαίνει σε κίνδυνο η Εθνική Ασφάλεια, με τις στρατιωτικές εκπαιδεύσεις ενός λαού που μας μισεί (φωτο), δίνουμε μαχαίρι στον αυριανό δήμιό μας... κι όμως! η στρατιωτική ηγεσία θα βρει όλα τα παραπάνω αρκούντως νομότυπα αφού αποφασίστηκαν και διετάχθησαν από μία νομότυπη κυβέρνηση.
Όπως "νομότυπη" είναι και η Δικαιοσύνη, υπό τα τυφλά μάτια της οποίας όμως, ένα τιποτένιο πολιτικό σκουπίδι μπορεί να βρίζει ενώπιον της οικογενείας του και των οικείων του έναν πολίτη, αλλά να προστατεύεται απο νόμους τύπου "κόζα νόστρα" όπου 299 συνεταίροι στη μάσα να τον βγάζουν "λάδι" με τυχαίες απουσίες και να τον προστατεύουν από την νομική διαδικασία... Νομότυπη βεβαίως είναι και η Δικαιοσύνη που για χρόνια δεν τόλμησε να θέσει τα δάκτυλά της επί τον τύπο των ήλων μίας υπόθεσης με τόνους ναρκωτικών εντός ενός καραβιού.
Η Δικαιοσύνη υπάγεται στις λειτουργίες του Κράτους, ενός κράτους βαθύτατα μολυσμένου και νοσηρού, το οποίο, χρόνια τώρα, χρήζει κάθαρσης η οποία εξ ορισμού δεν μπορεί να προέλθει από εντός του, αλλά πλέον, ούτε και από τους άλλους δύο πυλώνες (Στρατός, Εκκλησία), τους οποίους επίσης επιμόλυνε.
*[και επειδή οι ενστάσεις αφορούν πάντα μά πάντα την εκκλησία,δύο σχόλια επαυτού]
''''''''Η Εκκλησία είναι φορέας της Πίστεως. Ο Χριστιανισμός είναι πανανθρώπινος δεν απευθύνεται σε κάποιον εκλεκτό λαό αποκλειστικά και επιταγή της θρησκείας είναι αγάπη προς όλους.
Η Εκκλησία ΔΕΝ ειναι χωροφύλακας και δεν οφείλει να γίνει. Αυτόν τον ρόλο τον έχει το κράτος. Πρέπει να το αντιληφθείτε πως ο εθνοπροδοτικός φορέας είναι το Κρατος, και αν το Κράτος έπραττε αυτό που πρέπει, και είμασταν σήμερα ένα Εθνος-Κρατος ατόφιο 10-12 εκατομμυρίων Ελλήνων, δεν θα σας ένοιαζε καθόλου, αν η Εκκλησία έδινε ψωμάκι σε κανένα φουκαρά στην άλλη της γης ώστε να μην ζει εξαθλιωμενος, δημιουργώντας παράλληλα φιλελληνικούς δεσμούς με το κάθε κράτος στο οποίο σπεύδει να βοηθήσει.Και η Εκκλησία αποδεδειγμένα, επειδή δεν είναι ΜΚΟ της αρπαχτής (εξαιρουμένου του σημερινού παρόντος ηγετικού πλαισίου της), όπου σπεύδει να βοηθήσει, δεν το πράττει με σακουλάκια φαγητού, αλλά με ίδρυση ιεραποστολικής κοινότητας, της οποίας τα μέλη μαθαίνουν να δημιουργούν και να διατηρούν αυτάρκεια στην κοινότητα.
Τώρα, οσο για τον στρατό, όπως είπα, υπήρξε οργανισμός αξιοκρατίας και μετεβλήθη σε ….αστα να πανε…..η φωτό αυτή είναι το επιστέγασμα μιας πορείας ανακόλουθης προς τον ρόλο της Εκκλησίας.
Διότι ο "χωροφυλακας" (το Κράτος) ανοιξε τα σύνορα και πλέον είμαστε σε κίνδυνο.
Εδώ λοιπόν που η Εκκλησία έπρεπε να προστατεύσει το ποίμνιο απο τους λύκους, αντιθέτως ταΐζει τους διώκτες του ποιμνίου.Αμφιβάλει κανείς πως αν ήταν ένας από τους προαναφερθέντες ιεράρχες δεν θα είχε προ καιρού ορθώσει ανάστημα μπροστά στο εθνοκτόνο έγκλημα που διαπράττεται;
Εδώ πλεον δεν μιλάμε για σώσιμο κάποιων κακόμοιρων κάπου μακρυά.
Το διακύβευμα πλέον είναι η ίδια η κοιτίδα μας!
Ο εσχατόγερος αυτός με τα ράσα δεν έχει ψελλίσει ούτε μία λεξούλα για τις καταστροφές σε ναούς στα νησιά, δεν έκανε παρά ελάχιστα μέσα στην κρίση για τους πεινασμένους Έλληνες ενώ έβγαζε τον Σταυρό για να φιλέψει τους αγνώμονες επήλυδες.
Για κάθε τζερόνυμο και μπαρτολομιου υπάρχουν 100 κληρικοί που μαρτύρησαν, θυσιάστηκαν, αγωνίστηκαν για την Ελλάδα και το Έθνος τους.
θυμίζω πως υπάρχει σώμα στρατιωτικών ιερέων. Αυτοί δεν ανήκουν σε κάποια παραθρησκευτική σέχτα, είναι χρισμένοι και χειροτονημένοι από την Εκκλησία μας, ως θεσμοθετημένοι διάδοχοι των αγωνιστών ιερέων με τις παλάσκες, τα καρυοφύλια και τα μαχαίρια.
Και φυσικά ύμνοι και προσευχές για τον φιλόχριστο στρατό μας και τις ένοπλες δυνάμεις μας...
Παραθέτω μία από τις πιο ωραίες προσευχές μας για την Πολεμική Αεροπορία:
"Θεὲ καὶ Κύριε τῶν δυνάμεων καὶ πάσης Κτίσεως δημιουργέ, ὁ ἐκχέων πρὸς ἀναπνοὰς τὸν ἀέρα, καὶ τούτου τὴν δύναμιν ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ ἀνθρώπου ὑποτάξας, εὐδόκησον ὅπως οὗτος οὔριος γένηται καὶ εὐνοϊκὸς διὰ τὰ ἑλληνικὰ πτερά, ἵνα δι᾿ αὐτῶν μεταφέρηται ἀνὰ τὸν κόσμον ἅπαντα ἡ Σὴ ἀγάπη καὶ εἰρήνη. Ἀμήν."
Όπως και την εξής:
"...Τοίχισον ἡμᾶς τοῖς Ἁγίοις Ἀγγέλοις Σου, περιχαράκωσων ἡμᾶς τῇ ἀληθείᾳ Σου, φρούρησον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου, φύλαξον ὑπὸ τὴν σκέπην Σου τὸν κατὰ ξηράν, θάλασσαν καὶ ἀέραν Στρατὸν καὶ ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος, παράσχου δὲ ἡμῖν καὶ τὴν ἐπερχομένην νύκτα εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν..."
Όχι φίλοι μου, αυτό που βλέπετε είναι μια παρωδία της Εκκλησίας. Και επιμένω στην νυξη της δημοσίευσης: Η έκπτωση στο Πιστεύω, η υποταγή στην χυδαία κατ' εμέ υπονόηση πως η Θεία Μεταλαβή είναι φορέας θανάτου, δείχνει πως αυτοί εδώ που διοικούν την Εκκλησία, όχι απλώς δεν λογαριάζουν το Έθνος, αλλά έκαναν πίσω ακόμα και στις Χριστιανικές κόκκινες γραμμές.
Παράδοση πλήρης, σύμπραξη και λευκή σημαία.
Αυτοί οι οποίοι είχαν την δύναμη να ρίξουν όχι μία κυβέρνηση αλλά ολόκληρο το κρατος της Μεταπολίτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου