ΚΟΡΟΝΑΙΟΣ Η ΜΗΠΩΣ ΚΟΙΡΑΝΟΣ;;

Thanasis Alampasis

Κοροναϊός

Πρώτος με την ουσία και τη φύση της Γλώσσας ασχολήθηκε ο Πλάτων. Σκανδαλιστική για τον κοινό μέσο νου είναι και η θέση του Πλάτωνα για τη Γλώσσα· οι «λέξεις» σύμφωνα με τον Πλάτωνα ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους. «Κάθε όνομα αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει», λέει ο Πλάτων.

1. Ηραίος είναι επίθετο του Δία. Ηραίος Ζεύς είναι ο Δίας της Ήρας. Είναι η προσωποποίηση της συνυπάρχουσας άρρενος και θηλείας υπέρτατης Αρχής.

Η Ήρα είναι η Βασίλισσα 👑των ουρανίων ανακτόρων, είναι η Βασίλισσα των ουρανών. Η Ήρα είναι προγενέστερη του Διός! Κυριαρχούσε στους Πελασγούς πολύ πριν από την έλευση του Διός. Ο Ηρόδοτος εξιστορεί ότι οι Πελασγοί ήταν αυτοί που λάτρευαν την Ήρα πιο παλιά́ από́ όλους, από τα 2.900 π.Χ.. Η ισότιμη λατρεία με τον Δία ξεκινά από το 1.400 π.Χ. .

Η Ήρα έχει τις ίδιες ιδιότητες που έχει και ο Δίας. Είναι η Θεά που όλοι οι άλλοι Θεοί σέβονται. Είναι η μόνη που ο Ζεύς έχει απεριόριστο σεβασμό, είναι η μόνη που υπολογίζει την άποψη και τη δύναμή της.

Η Ήρα συμβολίζει τη θήλεια Αρχή. Είναι η θηλυκή εκδήλωση τής άρρενας Πρωταρχής του Διός. Η Ήρα αποτελεί την άλλη όψη ή πλευρά του Δία. Συμβολίζει τη σοφία και την ηγεσία, ενώ με δεύτερο συνθετικό τη λέξη «κλέος» το όνομα Ηρακλής ( = Ήρα + κλέος) συμβολίζει της Ήρας τη Δόξα. Στα Μυστήρια των τριών Ηραίων, σε Άργος, Σάμο και Περαχώρα Κορινθίας, γινόταν η αποκάλυψη της Αλήθειας - της Αλήθειας με τα δύο πόδια που ο Ευεργέτης Προμηθεύς έπλασε.

Η μορφική παράσταση της Ήρας δείχνει ένα κάθετο πάντα στέμμα να προεκβάλλεται από την κεφαλή της. Ταυτόχρονα με το ιερό στέμμα, ως σύμβολο της Βασίλισσας των Ολυμπίων, σύμφωνα με πηγές της Μυκηναϊκής Περιόδου, η Ήρα Αργεία παριστάνεται ανεικονικά με τη μορφή εστεμμένου Κίονα. Οι δύο διάσημοι Λέοντες στην είσοδο της Ακρόπολης των Μυκηνών περιβάλουν την κιονόμορφη Βασίλισσα Ήρα.
Χαρακτηριστικό είναι το σχετικό απόσπασμα της Δήμητρας Μήττα σύμφωνα με το οποίο «Αναμνήσεις που επιβίωσαν μιλούν αρχικά για ανεικονικές παραστάσεις της Θεάς, ως Κίονος στο Άργος, τον οποίο η πρώτη η ιέρεια της Ήρας Καλλιθόη κόσμησε: «Καλλιθόη κλειδούχος Όλυμπιάδος βασιλειης, 'Ηρης Άργείης, ή στέμμασι καί θυσάνοισι πρώτη έκόσμησεν περι κίονα μακρόν άνάσσης (κλ., Στρωμ. 1.24.164.2.3-5).»

Στο αρχαίο λατρευτικό της άγαλμα της Σάμου παριστάνεται με πόλον, το υψηλό κυλινδρικό στέμμα που φορούν οι Μεγάλες Θεές, όπως η Άρτεμη. [Αρχαία Ελληνική Μυθολογία, Ήρα, της Δήμητρας Μήττα].

Στην κρίση του Πάρι για το ποια από τις, Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη είναι η ομορφότερη, όταν η Ήρα, ως εστεμμένη προσέφερε στον Πάρι αντίστοιχα της δύναμης και της εξουσίας της δώρα, πολιτική δύναμη για όλη την Ασία και πλούτη στον Πάρι, έφερε στην κεφαλή εκθαμβωτικό στέμμα διακοσμημένο με φτερά από τον ιερό Ταώ, φτερά δλδ παγωνιού, το ιερό πτηνό τής Θέαινας. Κατ’ άλλη εκδοχή οι τρεις Θέαινες παρουσιάστηκαν στον Πάρι γυμνές. Ο Πάρις θαμπώθηκε από τη μεγαλοπρέπεια της θεϊκής ομορφιάς. Και καθώς δε μπορούσε να διαλέξει καμιά από τις, Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη ως ομορφότερη των άλλων, επέλεξε την Αφροδίτη θελγμένος από την ομορφιά τού δώρου 🎁 της: την Ωραία Ελένη. Έτσι και η Ήρα ηγήθηκε των Ολύμπιων Θεών, που τάχθηκαν στο πλευρό των Αχαιών και η συμβολή τους ήταν καθοριστική, για την έκβαση του Έπους τού Τρωικού Πολέμου. Η Ήρα πολέμησε απέναντι στην Αφροδίτη καταδιώκοντας τους Πάρι και Ελένη επιτιθέμενη από τον αέρα, προκαλώντας ανέμους και παρασύροντάς τους μακριά από την Τροία.

[Οι Θεοί κατείχαν σημαντικό ρόλο στο Τρωικό Έπος καθώς είναι αυτοί που ορίζουν τη ζωή των βροτών, είναι οι Θεοί αυτοί που ευθύνονται για τις ζωές των ανθρώπων σε κοινωνικό, πολιτικό, και βιοτικό επίπεδο, είναι Θεοί υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή και τα αποτελέσματα των μαχών, αλλά και την ζωή των ηρώων, όπου η ζωή και ο θάνατος είναι αποτέλεσμα της επιρροής των Θεών. Ουδέτερη στάση στο Τρωικό Έπος κράτησε ο Δίας. Ήρα και Αθηνά τάχθηκαν φανερά στο πλευρό των Αχαιών, με τη δεύτερη να δείχνει ιδιαίτερη συμπάθεια στους Αχιλλέα και Οδυσσέα. Ποσειδώνας και Ήφαιστος ήταν επίσης στο πλευρό των Αχαιών, με μικρότερη όμως παρουσία στα πολεμικά δρόμενα· εξαίρεση για τον Ποσειδώνα υπήρξε ο Οδυσσεύς τον οποίο ο Θεός καταδίωξε ανηλεώς επειδή εφόνευσε τον Κύκλωπα. Η Αφροδίτη και οι Δίδυμοι Απόλλων και Άρτεμις τάχθηκαν φανερά με το μέρος των Τρώων. Ο ψυχοπομπός Ερμής μεταφέρει τους νεκρούς ή σηκώνει τον ζυγό, τραβά τον κλήρο που ορίζει τη ζωή και το θάνατο ορισμένων ηρώων στο πεδίο των μαχών, κατά την Ψυχοστασία. Σπάνια στο Τρωικό Έπος εμφανίζονται η Δήμητρα, η Εστία και ο Διόνυσος.]

2. Σύμφωνα με τον ιστορικό Πολύβιο, η Λύττος η Λύκτος, είναι η αρχαιότερη πόλη της Κρήτης. Ο Ησίοδος την αναφέρει στην «Θεογονία» σαν πλούσια χώρα της Κρήτης, καθώς επίσης και ο Όμηρος με το επίθετο «ευκτισμένη», δηλαδή καλοκτισμένη. Η αρχαία Λύκτος βρίσκεται στο Δήμο Καστελλίου, σε ύψωμα 656 μ. και πάνω στα ερείπιά της βρίσκονται σήμερα κτισμένες δύο βυζαντινές εκκλησίες: ο «Άγιος Γεώργιος» και ο «Τίμιος Σταυρός». [Αρχαία Λύττος ή Λύκτος]

Η Γαία και ο Ουρανός ακούσανε την κόρη τους Ρέα και της αποκαλύψανε ποιο είναι το μέλλον του Βασιλιά Κρόνου και τί έχει αποφασιστεί για τον Υιό της Δία. Έτσι οι γονείς στείλανε τη Ρέα στη Λύκτο της Κρήτης, όπου η Ρέα γέννησε τον Δία τον οποίο η Γαία φρόντισε στις πρώτες ημέρες της ζωής του. Στη συνέχεια η Ρέα τον άφησε στο Ιδαίο Άντρο στο Όρος Ίδη στην Κρήτη για να μεγαλώσει, αφού προηγουμένως ξεγέλασε τον Κρόνο με μια πέτρα, την οποία σπαργάνωσε και του έδωσε να καταπιεί αντί του Βρέφους Δία. Το Ιδαίο Άντρο (αρχ. Ἰδαῖον Ἄντρον) είναι το σπήλαιο σε οροπέδιο στο όρος Ίδη (Ψηλορείτης) της Κρήτης, στο οποίο κατά την Ελληνική Μυθολογία ανατράφηκε ο Δίας, εξ ου λεγόμενος και «Κρηταγενής», από τη Γέννηση και τη βρεφική του ηλικία.

Στα θεμέλια της εκκλησίας Άγιος Γεώργιος, εντός του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Λύκτου, βρίσκεται θαμμένος Ναός αφιερωμένος στη Γέννηση του Διός. Στην τοιχοποιία της βυζαντινής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου είναι εντοιχισμένα πλήθος σπαραγμάτων από τον Μέγα Ελληνικό Ναό του Διός στη Λύκτο. Η ταυτοποίηση του Ναού του Διός στα θεμέλια του Αγίου Γεωργίου, εντός του Αρχαιολογικού Χώρου της Λύκτου, επιβεβαιώνεται από την παρουσία δύο μαρμάρινων αγαλμάτων που κείτονταν παρακείμενα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου [Spratt 1865, 97]. Σύμφωνα με τον άγγλο περιηγητή και χαρτογράφο Thomas Abel Brimage Spratt «(…) το ένα άγαλμα ανήκει σε μία ενδεδυμένη γυναικεία μορφή και το άλλο αποτελείται από το κάτω μισό ενός κολοσσιαίου αγάλματος του Δία, ο οποίος αναγνωρίζεται από τον αετό που έχει σκαλιστεί πίσω από τα πόδια του» [Spratt 1865, σ. 97-98].

3. Ο Όμηρος συμπεριλαμβάνει τη Λύκτο στις κρητικές πόλεις που μετείχαν στον Τρωικό πόλεμο (Β 647-648), ενώ γι’ αυτήν κάνουν, επίσης, λόγο ο Αριστοτέλης, ο Πολύβιος καθώς και πλήθος επιγραφικών μαρτυριών.

Ο Ιδομενέας ήταν βασιλιάς της Κρήτης, γιος του Δευκαλίωνα και εγγονός του Μίνωα. Ήταν αρχηγός των πόλεων της Κρήτης που με 80 πλοία και άνδρες έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Το όνομα Ιδομενέας ετυμολογείται από τον Δία, συγκεκριμένα από το « Ἴδα» (την ονομασία του ιερού βουνού της Κρήτης όπου βρίσκεται το Ιδαίον Άντρον όπου ανατράφηκε ο Δίας) + «μένος» (σφρίγος, οργή) δηλαδή «η οργή της Ίδας». Συμμετείχε και διακρίθηκε για την αντρειοσύνη του στον Πόλεμο της Τροίας.

Στο πλάι του βασιλιά της Κρήτης Ιδομενέα διακρίθηκαν δύο ήρωες από τη Λύκτο: ο Κοίρανος και ο Μηριόνης.

Ο Κοίρανος ήταν ήρωας από τη γενέτειρα του Διός, την πόλη Λύκτο της Κρήτης, που πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο ενάντια στους Τρώες, ως ένας από τους άνδρες του Μηριόνη. Ο Μηριόνης παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη ραψωδία Β’ της Ιλιάδας, ως φίλος του αρχηγού των Κρητών, του βασιλιά της Κρήτης Ιδομενέα.

Ο ήρωας Κοίρανος από τη Λύκτο ήταν συμπολεμιστής και ηνίοχος του Μηριόνη. Σκοτώθηκε ως οδηγός πολεμικού άρματος από το δόρυ του `Έκτορα που προοριζόταν για τον βασιλιά της Κρήτης Ιδομενέα, όπως αναφέρει η Ιλιάδα (Ρ 612-620): «Οτ' είχεν έλθει ο Ιδομενεύς πεζός απ' τα καράβια / και δόξης θα ήταν αφορμή μεγάλης εις τους Τρώας, / αν δεν έφθανε ο Κοίρανος των ίππων κυβερνήτης . / και σώστης του απ' τον όλεθρον προφύλαξεν εκείνον / και του ανδροφόνου `Εκτορος αυτόν επήρε η λόγχη, / κάτω απ' τ' αυτί τον κτύπησε, και του’ σπασεν η λόγχη / όλα τα δόντια κι έκοψε την γλώσσαν μες στην μέσην, / από το αμάξι εβρόντησε και απόλυσε απ' τα χέρια / τα χαλινάρια...» (μετάφραση Ι. Πολυλά) [Wikipedia: Κοίρανος | Perseus: Homer, Iliad]

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Θάνατος ήλθε στον ήρωα Κοίρανο από τον αέρα (δόρυ του Έκτορος) και εισήλθε στο βροτό σώμα του από την αναπνευστική οδό προσβάλλοντας η λόγχη το στόμα κάτω από το αυτί· του 'σπασεν η λόγχη όλα τα δόντια κι έκοψε την γλώσσαν μες στην μέσην· και απόλυσε ο Κοίρανος απ' τα χέρια τα χαλινάρια της ζωής. Ο θάνατος του ήρωα Κοίρανου, από τη γενέθλια 🎂 Πόλη του Δία, ήλθε όταν η μοίρα τον έφερε στο μονοπάτι της οργής του Δία, όταν βρέθηκε στη θανατηφόρο τροχιά της λόγχης προς τον Ιδομενέα: την οργή της Ἴδας του Διός.

4. Ο Όνυχας είναι μία ποικιλία αχάτη. Το όνομα του ημιπολύτιμου λίθου "Όνυχας" προέρχεται από την Ελληνική λέξη "όνυξ" που σημαίνει νύχι και αναφέρεται στις γραμμώσεις που εμφανίζονται στο λίθο, όπως και οι γραμμώσεις που εμφανίζονται στα νύχια των αρπακτικών θηρίων.

[Στην Ελληνική Μυθολογία τους πιο τρομερούς όνυχες διαθέτουν οι Άρπυιες, τα θηλυκά αρπακτικά θηρία με τη μορφή πουλιών με κεφάλι γυναίκας που είναι οι αγγελιαφόροι του Θεού Πλούτωνα. Το όνομα ετυμολογείται από τους τεράστιους όνυχες του τέρατος που παραπέμπουν στις λέξεις αρπαγή - άρπαξ - αρπάζω. Οι Άρπυιες έχουν μολυσματικές όνυχες ("όνυχας, άρπάζουσαι πάν ό,τι εύρίσκουν ή μολύνουσαι αυτό"). Με τους μολυσματικούς όνυχες οι Άρπυιες άρπαζαν τις ψυχές των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτό τις απεικόνιζαν επάνω στους τάφους να κρατούν στους όνυχες, δηλαδή στα νύχια τους την ψυχή του νεκρού. Η Άρπυια στην ορνιθολογία είναι ο ισχυρότερος αετός. Ο αετός είναι το ιερό πτηνό του Δία και συμβολίζει την ισχύ του Διός. Το μεγαλοπρεπές αρπακτικό πτηνό Άρπυια ζει στη Νότιο Αμερική και διαθέτει τους μεγαλύτερους και ισχυρότερους γαμψώνυχες.]

Ο ημιπολύτιμος λίθος όνυχας ήταν πολύ δημοφιλής στους αρχαίους ρωμαίους και Έλληνες, ενώ ο Θεόφραστος τον αναφέρει αρκετά συχνά στα κείμενα του. Στην Ελληνική Μυθολογία ο λίθος Όνυχας συμβολίζει τους θεϊκούς όνυχες (θεϊκά νύχια) και, ευρύτερα, τα κομμένα μέρη από τα σώματα των Θεών που έχουν πέσει στη Γη 🌎 και που μεταμορφώθηκαν σε λίθο Όνυχα για μη χαθούν ποτέ και για να θυμίζουν στους ανθρώπους την παρουσία των Θεών στη Γαία. Σύμφωνα με το μύθο κάποια μέρα ο Έρως έκοψε τα νύχια της Θεάς Αφροδίτης με ένα βέλος, ενώ αυτή κοιμόταν. Άφησε τα νύχια διάσπαρτα πάνω στην άμμο και οι Μοίρες τα μετέτρεψαν σε Όνυχα, έτσι ώστε κανένα κομμάτι από το σώμα των Θεών να μη χαθεί ποτέ στη Γη. Ο όνυχας είναι ιερός λίθος του Θεού Άρη, του μονογενούς υιού της Άρειας Ήρας.

5. Οι κοροναϊοί ή κορονοϊοί (εναλλακτική ορθογραφία: κορωναϊοί ή κορωνοϊοί) είναι οικογένεια ιών. Έχουν πάρει το όνομά τους από τη χαρακτηριστική εμφάνισή τους στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, όπου διακρίνονται εξογκώματα περιμετρικά των ιικών σωματιδίων σαν στέμμα, το οποίο στα λατινικά λέγεται "κορόνα" (λατινικά: corona).

Οι κοροναϊοί εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό από την αναπνευστική οδό και προκαλούν συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, αλλά μπορούν να προκαλέσουν και πνευμονία.

Ένας κοροναϊός ήταν υπεύθυνος για ένα ξέσπασμα οξέος σοβαρού αναπνευστικού συνδρόμου (SARS) το οποίο άρχισε το 2002 στη Κίνα. Ένα άλλο είδος κοροναϊού προκάλεσε το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής το 2012 (MERS). Μέχρι το 2019 είχαν καταγραφεί 2.468 κρούσματα με 851 θανάτους (θνητότητα περίπου 34,5 %).

Πιο πρόσφατα ένα είδος παρόμοιο με αυτό του SARS, o 2019-nCoV (Κοροναϊός του Ουχάν) προκάλεσε την επιδημία νέου κοροναϊού 2019–20 στην Κίνα. Τον Δεκέμβριο 2019 και Ιανουάριο του 2020 το Ουχάν έγινε παγκοσμίως γνωστό για το ξέσπασμα της επιδημίας του νέου κοροναϊού, μια ασθένεια που μοιάζει με τον σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο, γνωστό ως ιός του Ουχάν. [Wikipedia: κοροναϊός, Ουχάν]

Τέλος, κινέζοι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ο φολιδωτός μυρμηγκοφάγος, γνωστός και ως παγκολίνος, η μόνη οικογένεια που σώζεται μέχρι σήμερα, οι Μανίδες, ένα θηλαστικό που κινδυνεύει με εξαφάνιση, διακινείται παράνομα και είναι περιζήτητο για το κρέας και τις φολίδες του, είναι ο ξενιστής του νέου κινεζικού κοροναϊού που ευθύνεται για τον θάνατο τουλάχιστον 600 ανθρώπων στην Κίνα.

6. Ο αναγραμματισμός τής λέξης «Κοροναϊός» δίνει τη λέξη «Κοίρανος» (οκτώ γράμματα).

Ο αναγραμματισμός τής λέξης «Ουχάν» δίνει τη λέξη «Όνυχα» (πέντε γράμματα).

Έτσι εχόντων των πραγμάτων, σωστά καταρχήν πρώτος ο Πλάτων είπε για τις «λέξεις» ότι ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους. Πράγματι. «Κάθε όνομα αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει», όπως ο Πλάτων είπε.

Άρα σωστά η λέξη «Κοροναϊός» που φέρνει στους ανθρώπους το θάνατο από τον αέρα και εισέρχεται στο σώμα από το στόμα, έτσι που απολύουν οι βροτοί απ' τα χέρια τα χαλινάρια της ζωής, ταυτίζεται μέσω του αναγραμματισμού της με τη λέξη «Κοίρανος», τον ήρωα στον οποίο ο θάνατος ήλθε από τον αέρα (δόρυ του Έκτορος) και εισήλθε στο σώμα του από το στόμα, έτσι που του 'σπασεν η λόγχη όλα τα δόντια κι έκοψε την γλώσσαν μες στην μέσην, και απόλυσε ο Κοίρανος απ' τα χέρια τα χαλινάρια της ζωής· άρα ο κοροναϊός ταυτιζόμενος γλωσσολογικά οντολογικά με τον Κοίρανο ταυτίζεται με την οργή του Κρηταγενή Δία, του γεννημένου στη Λύκτο Δία, καθώς ο θάνατος του ήρωα Κοίρανου, του καταγόμενου από τη γενέθλια Πόλη του Δία, Λύκτο, ήλθε όταν η μοίρα τον έφερε στο μονοπάτι της οργής του Δία, όταν βρέθηκε στη θανατηφόρο τροχιά της λόγχης προς τον Ιδομενέα, που ετυμολογείται από το «μένος τής Ἴδας τού Διός».

Εξάλλου το στέμμα της Ήρας, της Βασίλισσας των ουρανίων ανακτόρων, το κάθετο πάντα στέμμα που προεκβάλλεται από την κεφαλή της, το υψηλό κυλινδρικό στέμμα που φορούν οι Μεγάλες Θεές όπως η Ήρα, το αποκαλούμενο και πόλον, το εκθαμβωτικό στέμμα που η Ήρα έφερε στην κεφαλή όταν ο Πάρις κλήθηκε να την επιλέξει ως ομορφότερη της Αθηνάς και της Αφροδίτης, ταυτίζεται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων, καθώς ταυτίζεται με το στέμμα των κοροναϊών, διότι αυτοί έχουν πάρει το όνομά τους από τη χαρακτηριστική εμφάνισή τους στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, όπου διακρίνονται εξογκώματα περιμετρικά των ιικών σωματιδίων σαν στέμμα [εικόνα], το οποίο στα λατινικά λέγεται "κορόνα".

Άρα αποδεικνύεται ότι το όνομα «κοροναϊός» αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει, όπως ο Πλάτων είπε, δηλαδή η λέξη «κοροναϊός» αντλεί τη δύναμή της από το στέμμα της Ήρας αφενός, αφετέρου δε, και ταυτιζόμενη μέσω του αναγραμματισμού της με τον Κοίρανο, αντλεί τη δύναμή της από τον καταγόμενο από την Λύκτο ήρωα, αντλεί τη δύναμή της από την οργή του Κρηταγενή Δία.

Τεκμαίρεται εξ αυτών ότι, όπως ο Πλάτων είπε, οι λέξεις, στην προκείμενη περίπτωση οι λέξεις «κοροναϊός» και «Κοίρανος», δεν είναι ανθρώπινη κατασκευή των χειριστών τους, καθόσον οι λέξεις αυτές δηλώνουν μια ορισμένη δύναμη, την οργή της Ἴδας του Διός που δηλώνουν.

Σωστά επίσης, όπως ο Πλάτων είπε, οι λέξεις, στην προκείμενη περίπτωση οι λέξεις «Ουχάν» και «Όνυχας», δεν είναι ανθρώπινη κατασκευή των χειριστών τους, καθόσον οι λέξεις αυτές δηλώνουν μια ορισμένη δύναμη, αφενός τον ημιπολύτιμο λίθο Όνυχα που υπενθυμίζει στους βροτούς την πτώση στη γη των θεϊκών ονύχων, την παρουσία δηλαδή των Θεών στην πόλη Ουχάν της Κίνας, κυρίως δε την παρουσία τής Άρειας Ήρας καθότι ο λίθος όνυχας είναι --εκτός από τους όνυχες της ίδιας τής Θεάς και -- ο ιερός λίθος του Θεού του Πολέμου Άρη, του μονογενούς υιού τής Άρειας Ήρας, το στέμμα τής οποίας ταυτίζεται στην Ουχάν με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων μέσα από τα εξογκώματα περιμετρικά των ιικών σωματιδίων του κοροναϊού που μοιάζουν με στέμμα, αφετέρου δε οι λέξεις αυτές («Ουχάν» και «Όνυχας») δηλώνουν, μέσω αναγραμματισμού, τους μολυσματικούς όνυχες που διαθέτουν οι Άρπυιες, οι Αγγελιοφόροι του Άδη, που με αυτούς αρπάζουν τις ψυχές των ανθρώπων, ενώ, τέλος, ο αναγραμματισμός της πόλης «Ουχάν» που δηλώνει τη λέξη «όνυχα» παραπέμπει στους μεγαλύτερους και ισχυρότερους γαμψώνυχες του (ομώνυμου με τις Άρπυιες) αετού Άρπυια, του θανατηφόρου αρπακτικού Αετού της Νοτίου Αμερικής ως ιερό σύμβολο του Διός· καταλήγουμε έτσι στον Ηραίο Δία, την προσωποποίηση της συνυπάρχουσας άρρενος και θηλείας υπέρτατης Αρχής.

Για την ιστορία, σωστά ο Πλάτων είπε για τις «λέξεις» ότι ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους, καθώς ο αναγραμματισμός της λέξης «Μανίδες», της μόνης σωζόμενης οικογένειας μυρμηγκοφάγων 🐜 που είναι ο ξενιστής τού μολυσματικού κινεζικού κοροναϊού, δίνει τη λέξη «μίανες» δηλαδή «μόλυνες», που ετυμολογείται από τις λέξεις «μίανση, μίασμα» δηλαδή μόλυνση κυρίως θρησκευτικής ή ηθικής απόψεως όταν μολύνονται οι Ναοί και τα Ιερά / μόλυνση ικανή να προκαλέσει το θάνατο, μόλυνση που προκαλεί νόσους, επιδημίες ή φθορές.