Τα Σάπια μυαλά, οι Σάπιες ψυχές …στο Σχέδιο «Ηρακλής»
Γιάννης Περάκης
Το σχέδιο «βαίνει καλώς». Η πρώτη φάση των μνημονίων (2010-2014) πέρασε με τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων. Η δεύτερη φάση (2015-2019) με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Σήμερα «αισίως» εισήλθαμε στην τρίτη φάση. Η φάση αυτή προβλέπει:
1) Ξεπούλημα της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων,
2) Η πατρίδα μας καθιερώνεται «επίσημα» ως αποθήκη και φυλακή των προσφύγων,
3) Αλλαγή των συνόρων με την απώλεια εδαφών, λόγω ΑΟΖ,
4) Με την νέα συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, η χώρα μας μετατρέπεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο και βάση επιθετικού πολέμου των ΗΠΑ, με όλους τους κινδύνους που πηγάζουν από την συμφωνία αυτή.
Οι αράδες αυτές γράφονται επίσης, με ερέθισμα το άρθρο του Γ. Α. Λεονταρίτη, «Το «Λαϊκό Μέτωπο» πότε»;. Όχι ως απάντηση ή ως διαφωνία αλλά ως το «άπλωμα» ενός διαλόγου που πρέπει να γίνει.
Την 01/05/2020 η Ελλάδα εναρμονίζεται με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη, όπου δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας.
Αλλά εάν κάποιος ενίστατο λέγοντας, η Ευρωζώνη έχει υποστεί την ίδια ζημιά με την Ελλάδα και τους Έλληνες θα χαρακτηριζόταν «κακόβουλος»;
Το άλλοθι: Η κυβέρνηση ακόμη και εάν επιχειρούσε να πάρει παράταση, είναι βέβαιο ότι από τα στοιχεία που θα προσκόμιζε το αίτημα της θα απορρίπτετο από τους δανειστές και τις αρμόδιες αρχές ΕΚΤ, SSM κ.α.
Ορισμένες πτυχές του σχεδίου «Ηρακλής» (κατά την άποψη των τραπεζιτών και του Άδωνι):
Τα βασικά επιχειρήματα της εντυπωσιακά χαμηλής συμμετοχής της κοινωνίας στο πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας είναι τα εξής:
1) Οι αποκαλούμενες ευπαθείς ομάδες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ότι είναι ευπαθείς ομάδες…Υπάρχει η άποψη ότι οι πολίτες αποκρύβουν οικονομικά στοιχεία οπότε κατά την ώρα της αξιολόγησης δεν πείθουν ότι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.
2) Επικρατεί η αντίληψη στην κοινωνία ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να μου πάρουν το σπίτι» οπότε με την αντίληψη αυτή οι πολίτες σταματούν να πληρώνουν τις δόσεις στα στεγαστικά τους δάνεια. Όμως κατά ένα παράδοξο τρόπο ενώ οι τράπεζες ζητούν κάποιο συμβιβασμό αναφέρουν πολλοί δανειολήπτες στεγαστικών ότι δεν έχουν να πληρώσουν π.χ. 200 ευρώ.
Εάν δεν είχαν πάρει στεγαστικό δάνειο, δεν θα πλήρωναν κάποιο ενοίκιο το οποίο κατά μέσο όρο είναι 400 ευρώ; Πως μπορούν πολλοί πολίτες να πληρώσουν το ενοίκιο και δεν μπορούν να πληρώσουν 200 ευρώ δόση σε στεγαστικό δάνειο;
Έχει καλλιεργηθεί κακώς η κουλτούρα του δεν πληρώνω στις τράπεζες τοκογλύφους.
Όμως η ισοπεδωτική αυτή προσέγγιση είναι λάθος, δημιουργεί συνθήκες «απίστευτης ανισότητας» στην κοινωνία και καλλιεργεί την αντίληψη ότι με το έτσι θέλω δεν πληρούν τις υποχρεώσεις στις τράπεζες.
Έρχονται σκληρές σκηνές με εξώσεις, πόνος ακόμη και ακρότητες:
Τα τραπεζικά στελέχη που υιοθετούν το επιθετικό μοντέλο, την θεραπεία σοκ υποστηρίζουν ότι απαιτούνται πολύ σκληρά μέτρα ώστε να αφυπνιστεί η κοινωνία. Πρωτίστως υποστηρίζουν ότι οι εντολείς πλέον είναι οι εταιρίες διαχείρισης και οι νέοι ιδιοκτήτες π.χ. στα τιτλοποιημένα προβληματικά δάνεια, τα funds που θα τα αγοράσουν.
Τα τραπεζικά στελέχη υποστηρίζουν ότι θα χρειαστεί ένα διάστημα 3-5 μηνών σκληρού rock όπου θα συμβούν τα εξής:
Στην ερώτηση οι 5.000 κατοικίες των 80.000 ευρώ στεγαστικού δανείου είναι το πρόβλημα (5.000 Χ 80.000 ευρώ=400 εκατ) η απάντηση που δίδουν τα τραπεζικά στελέχη είναι η εξής:
Θα πρέπει να προχωρήσουν οι εξώσεις άπαξ και οι πολίτες κοροϊδεύουν τις τράπεζες και μένουν σε σπίτια που δεν τους ανήκουν.
Εάν ζητήσουν υπό καθεστώς πίεσης οι πολίτες ένα συμβιβασμό και διακανονισμό οι τράπεζες θα τον δεχθούν;
Η απάντηση είναι όχι οι τράπεζες πρέπει να γίνουν ιδιοκτήτες του ακινήτου και προτιμητέο είναι να μην παραμείνει στο σπίτι ο τωρινός ένοικος γιατί απλά δεν ήταν συνεπής.
Τι θα συμβεί με το κοινωνικό κόστος;
Χρειάζονται δραστικά μέτρα επιμένουν οι τραπεζίτες της θεραπείας σοκ. Τα δάκρυα είχαν τον χρόνο να τα χύσουν οι πολίτες εδώ και χρόνια. Όταν υπάρχουν δανειολήπτες στεγαστικών δανείων που έχουν να πληρώσουν από το 2012 ή 2014 γιατί οι τράπεζες να τους χαριστούν;
Ο κίνδυνος λοιπόν να βιώσει η Ελλάδα το μοντέλο εξώσεων τύπου Ισπανίας είναι μεγάλο όπως εκτιμάει η μια πλευρά των σκληροπυρηνικών τραπεζιτών.
Αυτά εν ολίγοις ξεδιάντροπα ζητούν οι τραπεζίτες. Τα θέλουν όλα και μάλιστα «καθαρά». Το ΦΕΚ 5283 ( τεύχος πρώτο αρ. φύλλου 206/16-12-2019) αναφέρει :
Άρθρο 2: Ορισμοί Για τους σκοπούς του νόμου αυτού, ισχύουν οι εξής ορισμοί: Ως «τιτλοποίηση απαιτήσεων» νοείται η μεταβίβαση απαιτήσεων, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων σε προσωρινή ή οριστική καθυστέρηση ή ρύθμιση, από δάνεια ή πιστώσεις που έχουν χορηγηθεί από πιστωτικά ιδρύματα...
Ως «καθαρή λογιστική αξία» («Net Book Value») νοείται η ονομαστική αξία των μεταβιβαζομένων απαιτήσεων, απομειούμενη κατά το ποσό των προβλέψεων και τυχόν λοιπών προσαρμογών, που έχουν διενεργηθεί για τις απαιτήσεις αυτές από το πιστωτικό ίδρυμα / μεταβιβάζοντα...
Προβλέπεται ότι τα ποσά που εισπράττει ο αποκτών από την εξόφληση και διαχείριση των αποκτηθεισών απαιτήσεων, άγονται, κατόπιν αφαίρεσης των εξόδων της τιτλοποίησης απαιτήσεων, σε εξόφληση των υποχρεώσεων του αποκτώντος, σύμφωνα με την ακόλουθη σειρά προτεραιότητας:
Όχι οι άνθρωποι δεν ζουν σε άλλο πλανήτη. Διαδίδουν ασύστολα ψεύδη, υβρίζουν και δυσφημούν τους πολίτες αυτής της χώρας που πληρώνουν τις συνέπειες της κρίσης του συστήματος. Είναι οι οι κατεξοχήν πολιτικοί τρομοκράτες. Τα ψεύδη τους μέσα από τις δηλώσεις των δικών τους «καθοδηγητών», του ΣΕΒ (έρευνα για την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων παρουσίασε ο ΣΕΒ, αξιοποιώντας στοιχεία του ΟΟΣΑ):
1ο) Το 67% των Ελλήνων δεν έχει ούτε 1.000 ευρώ στην άκρη. Το 13% του πληθυσμού ζει στη φτώχεια με ετήσιο εισόδημα τα 3.932 (327,67 μηνιαία ) ευρώ. Στην Ελλάδα ένα σχετικά υψηλό ποσοστό (12,9%) του πληθυσμού (έναντι 11,5% στον ΟΟΣΑ) έχει εισόδημα κάτω από το «όριο φτώχειας» (που ορίζεται ως το 50% του διάμεσου εισοδήματος, που είναι το εισόδημα πάνω από το οποίο βρίσκεται το ανώτερο εισοδηματικά 50% του πληθυσμού).
Το 67% του πληθυσμού (έναντι 49,3% στον ΟΟΣΑ) έχει ρευστότητα κάτω από 25% του ποσού που ορίζεται ως όριο φτώχειας. Το επίπεδο ρευστότητας που αντιστοιχεί στο 25% του εισοδήματος φτώχειας θεωρείται ως απόθεμα ικανό να συντηρήσει κάποιον που χάνει το εισόδημά του για 3 μήνες. Διακρίνονται, έτσι, τρεις κατηγορίες πολιτών:
Στην Ελλάδα, το διάμεσο κατά κεφαλήν εισόδημα το 2018 ήταν 7.863 ευρώ και, συνεπώς, το όριο φτώχειας κατά τον ΟΟΣΑ, διαμορφώνεται σε 3.932 (327,67 μηνιαία ) ευρώ. Άρα, το 12,9% του πληθυσμού έχει εισόδημα κάτω από 3.932 ευρώ το χρόνο (ζει στη φτώχεια). Το 67% του πληθυσμού διαθέτει ρευστότητα που δεν υπερβαίνει το ¼ του ορίου φτώχειας, δηλ. 983 ευρώ τον χρόνο. Αυτοί που ζουν στην φτώχεια και δεν διαθέτουν μαξιλάρι ρευστότητας για συντήρηση 3 μηνών ανέρχονται σε 11,63% του πληθυσμού ή στο 90% όσων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτοί που ζουν στη φτώχεια αλλά διαθέτουν μαξιλάρι ρευστότητας συντήρησης για τρεις μήνες ανέρχονται μόλις σε 1,97% του πληθυσμού.
Και, τέλος, οι οικονομικά ευάλωτοι, αυτοί δηλαδή που ζουν πάνω από το επίπεδο φτώχειας αλλά δεν διαθέτουν μαξιλάρι ρευστότητας συντήρησης 3 μηνών, ανέρχονται σε 55,4% του πληθυσμού. Άρα το 68,3% του πληθυσμού (12,9% + 55,4%) είναι οιονεί φτωχοποιημένο, ζει δηλαδή κάτω, ή πάνω αλλά κοντά, στο όριο της φτώχειας.
Το ποσοστό στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στον ΟΟΣΑ, αμέσως μετά τη Λετονία με 78,4% (16,2% + 62,2%).
2ο) Με έγγραφο του ΕΦΚΑ ανακοινώθηκαν τα στοιχεία απασχόλησης για τον μήνα Ιούλιο 2019. Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι ανησυχητικά για το μέλλον των μισθών, αλλά και των συντάξεων, αφού (όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις) το Ασφαλιστικό είναι συνάρτηση του Εργασιακού και η αγορά εργασίας επηρεάζει δραστικά τις εισφορές στα Ταμεία και το μέλλον των συντάξεων. Από τον Πίνακα 1 με τίτλο «Κατανομή της απασχόλησης, του ημερομισθίου και του μέσου μισθού των ασφαλισμένων ανά τύπο απασχόλησης» που παραθέτουμε, καταδεικνύεται ότι 1 στους 3 εργαζόμενους σε όλο τον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει μηνιαίο μισθό ΜΟΝΟ 427,90 ευρώ (μεικτά).
Πιο συγκεκριμένα, στο σύνολο των 2.527.872 εργαζομένων, οι 695.210 (ποσοστό 27,5%) απασχολούνται μερικώς και ο μέσος μηνιαίος μικτός μισθός που λαμβάνουν είναι 427,90 ευρώ!!. Το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» (την από 13-1-2020 ανακοίνωσε ότι 3.719 μετατροπές που έγιναν μόνο τον Δεκέμβριο του 2019!!). Υπ’ αυτές τις συνθήκες εργασιακής απορρύθμισης, δεν μπορεί να γίνει λόγος για ελεύθερο χρόνο και κοινωνική, συνδικαλιστική και πολιτιστική δράση των Ελλήνων. Έτσι θα συνεχίζεται η καταστροφή της εγχώριας εργατικής δύναμης.Οι «εργαζόμενοι-πένητες» («working poor») αλλά και οι άνεργοι είναι εδώ, είναι δίπλα μας! Και οι προσοντούχοι νέοι μας μεταναστεύουν στο εξωτερικό!!
Η Απάντηση ενός Αξιοπρεπούς Δανειολήπτη;
Το αίτημα της προστασίας της κατοικίας δεν θα μπορούσε από χθές να βρισκόταν στους πρώτους στόχους ενός λαικού μετώπου ή όπως αλλιώς ονομάστε το. Υπάρχουν μήπως ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων ή των κατά «μόνας ορμώμενων»;;;. Ας εμπνεύσουμε την Ελπίδα στον ρημαγμένο λαό μας....
Πληροφορίες:
1) www.bankingnews.gr
2) ΕΝΥΠΕΚΚ
Το σχέδιο «βαίνει καλώς». Η πρώτη φάση των μνημονίων (2010-2014) πέρασε με τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων. Η δεύτερη φάση (2015-2019) με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Σήμερα «αισίως» εισήλθαμε στην τρίτη φάση. Η φάση αυτή προβλέπει:
1) Ξεπούλημα της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων,
2) Η πατρίδα μας καθιερώνεται «επίσημα» ως αποθήκη και φυλακή των προσφύγων,
3) Αλλαγή των συνόρων με την απώλεια εδαφών, λόγω ΑΟΖ,
4) Με την νέα συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, η χώρα μας μετατρέπεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο και βάση επιθετικού πολέμου των ΗΠΑ, με όλους τους κινδύνους που πηγάζουν από την συμφωνία αυτή.
Οι αράδες αυτές γράφονται επίσης, με ερέθισμα το άρθρο του Γ. Α. Λεονταρίτη, «Το «Λαϊκό Μέτωπο» πότε»;. Όχι ως απάντηση ή ως διαφωνία αλλά ως το «άπλωμα» ενός διαλόγου που πρέπει να γίνει.
Η Επιτομή της Αναλγησίας
Την 01/05/2020 η Ελλάδα εναρμονίζεται με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη, όπου δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας.
Αλλά εάν κάποιος ενίστατο λέγοντας, η Ευρωζώνη έχει υποστεί την ίδια ζημιά με την Ελλάδα και τους Έλληνες θα χαρακτηριζόταν «κακόβουλος»;
Το άλλοθι: Η κυβέρνηση ακόμη και εάν επιχειρούσε να πάρει παράταση, είναι βέβαιο ότι από τα στοιχεία που θα προσκόμιζε το αίτημα της θα απορρίπτετο από τους δανειστές και τις αρμόδιες αρχές ΕΚΤ, SSM κ.α.
Ορισμένες πτυχές του σχεδίου «Ηρακλής» (κατά την άποψη των τραπεζιτών και του Άδωνι):
Τα βασικά επιχειρήματα της εντυπωσιακά χαμηλής συμμετοχής της κοινωνίας στο πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας είναι τα εξής:
1) Οι αποκαλούμενες ευπαθείς ομάδες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ότι είναι ευπαθείς ομάδες…Υπάρχει η άποψη ότι οι πολίτες αποκρύβουν οικονομικά στοιχεία οπότε κατά την ώρα της αξιολόγησης δεν πείθουν ότι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.
2) Επικρατεί η αντίληψη στην κοινωνία ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να μου πάρουν το σπίτι» οπότε με την αντίληψη αυτή οι πολίτες σταματούν να πληρώνουν τις δόσεις στα στεγαστικά τους δάνεια. Όμως κατά ένα παράδοξο τρόπο ενώ οι τράπεζες ζητούν κάποιο συμβιβασμό αναφέρουν πολλοί δανειολήπτες στεγαστικών ότι δεν έχουν να πληρώσουν π.χ. 200 ευρώ.
Εάν δεν είχαν πάρει στεγαστικό δάνειο, δεν θα πλήρωναν κάποιο ενοίκιο το οποίο κατά μέσο όρο είναι 400 ευρώ; Πως μπορούν πολλοί πολίτες να πληρώσουν το ενοίκιο και δεν μπορούν να πληρώσουν 200 ευρώ δόση σε στεγαστικό δάνειο;
Έχει καλλιεργηθεί κακώς η κουλτούρα του δεν πληρώνω στις τράπεζες τοκογλύφους.
Όμως η ισοπεδωτική αυτή προσέγγιση είναι λάθος, δημιουργεί συνθήκες «απίστευτης ανισότητας» στην κοινωνία και καλλιεργεί την αντίληψη ότι με το έτσι θέλω δεν πληρούν τις υποχρεώσεις στις τράπεζες.
Έρχονται σκληρές σκηνές με εξώσεις, πόνος ακόμη και ακρότητες:
Τα τραπεζικά στελέχη που υιοθετούν το επιθετικό μοντέλο, την θεραπεία σοκ υποστηρίζουν ότι απαιτούνται πολύ σκληρά μέτρα ώστε να αφυπνιστεί η κοινωνία. Πρωτίστως υποστηρίζουν ότι οι εντολείς πλέον είναι οι εταιρίες διαχείρισης και οι νέοι ιδιοκτήτες π.χ. στα τιτλοποιημένα προβληματικά δάνεια, τα funds που θα τα αγοράσουν.
Τα τραπεζικά στελέχη υποστηρίζουν ότι θα χρειαστεί ένα διάστημα 3-5 μηνών σκληρού rock όπου θα συμβούν τα εξής:
- Υπολογίζεται ότι περίπου 300.000 είναι τα σπίτια, ακίνητα κ.α. που θα βρεθούν στο στόχαστρο.
- Από τις 300.000 υπολογίζεται ότι 50.000 θα είναι ο πυρήνας του προβλήματος όπου οι τράπεζες πρέπει να φανούν αμείλικτες.
- Θα πρέπει να υπάρξουν επιθετικές εξώσεις μάλιστα έχει υπολογιστεί ότι μπορεί να υπάρξουν 5.000 εξώσεις σε μικρές λαϊκές κατοικίες.
Στην ερώτηση οι 5.000 κατοικίες των 80.000 ευρώ στεγαστικού δανείου είναι το πρόβλημα (5.000 Χ 80.000 ευρώ=400 εκατ) η απάντηση που δίδουν τα τραπεζικά στελέχη είναι η εξής:
Θα πρέπει να προχωρήσουν οι εξώσεις άπαξ και οι πολίτες κοροϊδεύουν τις τράπεζες και μένουν σε σπίτια που δεν τους ανήκουν.
Εάν ζητήσουν υπό καθεστώς πίεσης οι πολίτες ένα συμβιβασμό και διακανονισμό οι τράπεζες θα τον δεχθούν;
Η απάντηση είναι όχι οι τράπεζες πρέπει να γίνουν ιδιοκτήτες του ακινήτου και προτιμητέο είναι να μην παραμείνει στο σπίτι ο τωρινός ένοικος γιατί απλά δεν ήταν συνεπής.
Τι θα συμβεί με το κοινωνικό κόστος;
Χρειάζονται δραστικά μέτρα επιμένουν οι τραπεζίτες της θεραπείας σοκ. Τα δάκρυα είχαν τον χρόνο να τα χύσουν οι πολίτες εδώ και χρόνια. Όταν υπάρχουν δανειολήπτες στεγαστικών δανείων που έχουν να πληρώσουν από το 2012 ή 2014 γιατί οι τράπεζες να τους χαριστούν;
Ο κίνδυνος λοιπόν να βιώσει η Ελλάδα το μοντέλο εξώσεων τύπου Ισπανίας είναι μεγάλο όπως εκτιμάει η μια πλευρά των σκληροπυρηνικών τραπεζιτών.
Αυτά εν ολίγοις ξεδιάντροπα ζητούν οι τραπεζίτες. Τα θέλουν όλα και μάλιστα «καθαρά». Το ΦΕΚ 5283 ( τεύχος πρώτο αρ. φύλλου 206/16-12-2019) αναφέρει :
Άρθρο 2: Ορισμοί Για τους σκοπούς του νόμου αυτού, ισχύουν οι εξής ορισμοί: Ως «τιτλοποίηση απαιτήσεων» νοείται η μεταβίβαση απαιτήσεων, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων σε προσωρινή ή οριστική καθυστέρηση ή ρύθμιση, από δάνεια ή πιστώσεις που έχουν χορηγηθεί από πιστωτικά ιδρύματα...
Ως «καθαρή λογιστική αξία» («Net Book Value») νοείται η ονομαστική αξία των μεταβιβαζομένων απαιτήσεων, απομειούμενη κατά το ποσό των προβλέψεων και τυχόν λοιπών προσαρμογών, που έχουν διενεργηθεί για τις απαιτήσεις αυτές από το πιστωτικό ίδρυμα / μεταβιβάζοντα...
Προβλέπεται ότι τα ποσά που εισπράττει ο αποκτών από την εξόφληση και διαχείριση των αποκτηθεισών απαιτήσεων, άγονται, κατόπιν αφαίρεσης των εξόδων της τιτλοποίησης απαιτήσεων, σε εξόφληση των υποχρεώσεων του αποκτώντος, σύμφωνα με την ακόλουθη σειρά προτεραιότητας:
- α) Φόροι, συμπεριλαμβανομένων τυχόν προσαυξήσεων ή προστίμων,
- β) Απαιτήσεις από αμοιβές του διαχειριστή από τη σύμβαση διαχείρισης των απαιτήσεων,
- γ) Απαιτήσεις για την καταβολή τόκου από τις τυχόν συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 2,
- δ) Απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου για την καταβολή προμήθειας για την παρασχεθείσα εγγύηση του παρόντος νόμου επί των ομολογιών υψηλής εξοφλητικής προτεραιότητας.
Όχι οι άνθρωποι δεν ζουν σε άλλο πλανήτη. Διαδίδουν ασύστολα ψεύδη, υβρίζουν και δυσφημούν τους πολίτες αυτής της χώρας που πληρώνουν τις συνέπειες της κρίσης του συστήματος. Είναι οι οι κατεξοχήν πολιτικοί τρομοκράτες. Τα ψεύδη τους μέσα από τις δηλώσεις των δικών τους «καθοδηγητών», του ΣΕΒ (έρευνα για την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων παρουσίασε ο ΣΕΒ, αξιοποιώντας στοιχεία του ΟΟΣΑ):
1ο) Το 67% των Ελλήνων δεν έχει ούτε 1.000 ευρώ στην άκρη. Το 13% του πληθυσμού ζει στη φτώχεια με ετήσιο εισόδημα τα 3.932 (327,67 μηνιαία ) ευρώ. Στην Ελλάδα ένα σχετικά υψηλό ποσοστό (12,9%) του πληθυσμού (έναντι 11,5% στον ΟΟΣΑ) έχει εισόδημα κάτω από το «όριο φτώχειας» (που ορίζεται ως το 50% του διάμεσου εισοδήματος, που είναι το εισόδημα πάνω από το οποίο βρίσκεται το ανώτερο εισοδηματικά 50% του πληθυσμού).
Το 67% του πληθυσμού (έναντι 49,3% στον ΟΟΣΑ) έχει ρευστότητα κάτω από 25% του ποσού που ορίζεται ως όριο φτώχειας. Το επίπεδο ρευστότητας που αντιστοιχεί στο 25% του εισοδήματος φτώχειας θεωρείται ως απόθεμα ικανό να συντηρήσει κάποιον που χάνει το εισόδημά του για 3 μήνες. Διακρίνονται, έτσι, τρεις κατηγορίες πολιτών:
- α) Αυτοί που είναι εισοδηματικά φτωχοί (έχουν εισόδημα κάτω του επιπέδου φτώχειας, αλλά έχουν απόθεμα ρευστότητας που μπορεί να τους συντηρήσει για 3 μήνες),
- β) Αυτοί που είναι εισοδηματικά φτωχοί και, ταυτόχρονα, φτωχοί λόγω χαμηλής ρευστότητας (έχουν ρευστότητα κάτω του 25% του επιπέδου φτώχιας),
- γ) Αυτοί, που, αν και έχουν εισόδημα πάνω από το επίπεδο φτώχειας, δεν έχουν απόθεμα ρευστότητας που μπορεί να τους συντηρήσει για πάνω από 3 μήνες. Οι τελευταίοι αποκαλούνται «οικονομικά ευάλωτοι», υπό την έννοια ότι μπορούν εύκολα να πέσουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Στην Ελλάδα, το διάμεσο κατά κεφαλήν εισόδημα το 2018 ήταν 7.863 ευρώ και, συνεπώς, το όριο φτώχειας κατά τον ΟΟΣΑ, διαμορφώνεται σε 3.932 (327,67 μηνιαία ) ευρώ. Άρα, το 12,9% του πληθυσμού έχει εισόδημα κάτω από 3.932 ευρώ το χρόνο (ζει στη φτώχεια). Το 67% του πληθυσμού διαθέτει ρευστότητα που δεν υπερβαίνει το ¼ του ορίου φτώχειας, δηλ. 983 ευρώ τον χρόνο. Αυτοί που ζουν στην φτώχεια και δεν διαθέτουν μαξιλάρι ρευστότητας για συντήρηση 3 μηνών ανέρχονται σε 11,63% του πληθυσμού ή στο 90% όσων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτοί που ζουν στη φτώχεια αλλά διαθέτουν μαξιλάρι ρευστότητας συντήρησης για τρεις μήνες ανέρχονται μόλις σε 1,97% του πληθυσμού.
Και, τέλος, οι οικονομικά ευάλωτοι, αυτοί δηλαδή που ζουν πάνω από το επίπεδο φτώχειας αλλά δεν διαθέτουν μαξιλάρι ρευστότητας συντήρησης 3 μηνών, ανέρχονται σε 55,4% του πληθυσμού. Άρα το 68,3% του πληθυσμού (12,9% + 55,4%) είναι οιονεί φτωχοποιημένο, ζει δηλαδή κάτω, ή πάνω αλλά κοντά, στο όριο της φτώχειας.
Το ποσοστό στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στον ΟΟΣΑ, αμέσως μετά τη Λετονία με 78,4% (16,2% + 62,2%).
2ο) Με έγγραφο του ΕΦΚΑ ανακοινώθηκαν τα στοιχεία απασχόλησης για τον μήνα Ιούλιο 2019. Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι ανησυχητικά για το μέλλον των μισθών, αλλά και των συντάξεων, αφού (όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις) το Ασφαλιστικό είναι συνάρτηση του Εργασιακού και η αγορά εργασίας επηρεάζει δραστικά τις εισφορές στα Ταμεία και το μέλλον των συντάξεων. Από τον Πίνακα 1 με τίτλο «Κατανομή της απασχόλησης, του ημερομισθίου και του μέσου μισθού των ασφαλισμένων ανά τύπο απασχόλησης» που παραθέτουμε, καταδεικνύεται ότι 1 στους 3 εργαζόμενους σε όλο τον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει μηνιαίο μισθό ΜΟΝΟ 427,90 ευρώ (μεικτά).
Πίνακας 1
| ||
ΤΥΠΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
|
ΦΥΛΟ
| |
ΑΝΔΡΕΣ
|
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
| |
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ
| ||
Πλήρης Απασχόληση
|
1.039.692
|
795.335
|
Μερική Απασχόληση
|
324.445
|
370.765
|
Σύνολο Εργαζομένων
|
1.362.957
|
1.164.915
|
Ποσοστό Ανδρών Πλήρους Απασχ/σης
|
76,28%
|
68,27%
|
Ποσοστό Γυναικών Μερικής Απασχ/σης
|
23,80%
|
31,83%
|
Μέσος Μισθός Πλήρους Απασχ/σης
|
1.227,65
|
1.074,78
|
Μέσο Ημερομίσθιο Πλήρους Απασχ/σης
|
52,55
|
46,10
|
Μέσος Μισθός Μερικής Απασχ/σης
|
409,15
|
4.444,30
|
Μέσο Ημερομίσθιο Πλήρους Απασχ/σης
|
24,94
|
24,59
|
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΦΚΑ ΙΟΥΛΙΟΣ 2019
| ||
Πιο συγκεκριμένα, στο σύνολο των 2.527.872 εργαζομένων, οι 695.210 (ποσοστό 27,5%) απασχολούνται μερικώς και ο μέσος μηνιαίος μικτός μισθός που λαμβάνουν είναι 427,90 ευρώ!!. Το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» (την από 13-1-2020 ανακοίνωσε ότι 3.719 μετατροπές που έγιναν μόνο τον Δεκέμβριο του 2019!!). Υπ’ αυτές τις συνθήκες εργασιακής απορρύθμισης, δεν μπορεί να γίνει λόγος για ελεύθερο χρόνο και κοινωνική, συνδικαλιστική και πολιτιστική δράση των Ελλήνων. Έτσι θα συνεχίζεται η καταστροφή της εγχώριας εργατικής δύναμης.Οι «εργαζόμενοι-πένητες» («working poor») αλλά και οι άνεργοι είναι εδώ, είναι δίπλα μας! Και οι προσοντούχοι νέοι μας μεταναστεύουν στο εξωτερικό!!
Η Απάντηση ενός Αξιοπρεπούς Δανειολήπτη;
- Νομίζεις πως με σκοτώνεις. Νομίζω πως αυτοκτονείς… (Antonio Porchia, Αργεντινός ποιητής).
- Ρήγας Φερραίος: «Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρή τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του».
Το αίτημα της προστασίας της κατοικίας δεν θα μπορούσε από χθές να βρισκόταν στους πρώτους στόχους ενός λαικού μετώπου ή όπως αλλιώς ονομάστε το. Υπάρχουν μήπως ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων ή των κατά «μόνας ορμώμενων»;;;. Ας εμπνεύσουμε την Ελπίδα στον ρημαγμένο λαό μας....
Πληροφορίες:
1) www.bankingnews.gr
2) ΕΝΥΠΕΚΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου