Τα μετά την «συναυλία»
άει κι αυτό…
Ήρθε ο Μπεργκόλιο στη Μυτιλήνη (μπορεί καί στη Λέσβο! – μ_λάκα αγραμματάκο πρόεδρε των καταλήψεων, θα σ’ το κοπανάω αυτό μέχρι να ψοφήσεις! ), βρήκε τους άλλους δυό, «ευλόγησαν» (προφανώς τα ψάρια του Αιγαίου), εξεφώνησαν κι από ‘ναν δεκάρικο, κι επέστρεψαν οίκαδε.
Στο μεταξύ, καθαρίστηκε η Μυτιλήνη. Μέχρι καί τα τσαντήρια των λάθρο άστραφταν από καθαριότητα. (Μάλλον τα πέρασαν μ’ αυτό που το συνιστούν 29 κατασκευαστές.) Τί λέω; ποιά τσαντήρια; Ήταν φανερό πως κι οι ίδιοι οι λάθρο μπήκαν στη μπανιέρα, θέλοντας καί μη!
(Βέβαια, η όλη φάση μου θυμίζει ένα φιλαράκι, που περιμένει να βρέξει καταρρακτωδώς, γιά να πλυθεί τ’ αμάξι του. Αλλά δε βαρυέσαι. Έστω κι έτσι, στόχος επετεύχθη.)
Ά! Ο πάπας συναπεκόμισε καί κάτι αναξιοπαθούντες ( ; ) μαζί του, θυμίζοντας λιγάκι το πώς ψωνίζουμε κουτάβια από «πέτ σόπ» («ζωάδικο», Ελληνιστί! ), ή ίσως αράπη από σκλαβοπάζαρο.
Κατά βάσιν, η όλη φιέστα ήτανε μιά άριστα οργανωμένη επίδειξη δημοσίων σχέσεων του Βατικανού. (Καί άριστα σκηνοθετημένη: αγάπες, λουλούδια, καί συγκίνηση του Χόλλυγουντ εν αφθονίαι.)
Καί όχι μόνον. Διότι, τα δύο Ελληνόφωνα δαρμένα σκυλιά που ακολουθούσαν τον Μπεργκόλιο κατά πόδας, έδειξαν (τόσες κάμερες παρούσες, γιά!) καθαρά urbi et orbi πως έχουν ήδη ξεπουλήσει στα μουλωχτά την Ορθοδοξία, καί απλώς αναμένεται να πέσουν οι υπογραφές στα φανερά το καλοκαίρι στην Κρήτη. Καί πως ο ρόλος των θρησκευτικών προκαθημένων Αθήνας καί Φαναρίου εφεξής είναι ακριβώς αυτός, του παπόσκυλου. (Κατά το: «κομματόσκυλου», αν με πιάνετε.)
Γιά μένα, όμως, χίλιες φορές καλύτερα! Ξεκινάει η κάθαρση! Τί νομίζετε; πως τα δύο παπόσκυλα εξακολουθούν να γίνονται αποδεκτά ως αρχηγοί της σημερινής μορφής της θρησκείας των Ελλήνων; Η ημερομηνία λήξεώς τους ήταν το Σάββατο, 16/04/2016! Ή νομίζετε πως η σημερινή μορφή της θρησκείας των Ελλήνων θα παραμείνει η ίδια;
Αρχίζει, λοιπόν, να δουλεύει το νυστέρι!… πρώτα στον πνευματικό τομέα. Άντε, να ξεκαθαρίσουμε (έστω καί στο παρά πέντε) τί μας ταιριάζει, ώστε να φτάσουμε στο ποιοί πραγματικά είμαστε, καί στο τί θέλουμε καί τί θα πράξουμε. Χωρίς πλέον Ρωμαίους, ιουδαίους, Φράγκους, Οθωμανούς, νεο-Άτλαντες στο κεφάλι μας, να μας ζαλίζουν τον έρωτα γιά το ποιό είναι το σωστό. Χωρίς οποιαδήποτε υποχρέωσή μας να δώσουμε ευκαιρία να επανενωθούν μαζί μας όσοι Πελασγοί ξεκόπηκαν από τον εθνικό κορμό.
Καί δεν λυπάμαι καθόλου, που απογοητεύω κάποιους ρομαντικούς, που «έτσι τα βρήκαν τα γράμματα της Εκκλησίας», καί δεν διανοούνται ν’ αλλάξουν ο,τιδήποτε. Αγάπες μου, πλέον θα συνταχθείτε υποχρεωτικά ή με το νεκρό γράμμα, ή με τη ζωντανή Ελλάδα! Δεν έχει άλλες επιλογές απ’ ανάμεσα.
Τώρα, θα μου πεις ότι εγώ που τα λέω αυτά, είμαι ένας – καί σιγά μη μ’ ακολουθήσει κανείς στις ίδιες αντιλήψεις. Ειλικρινά, δεν με πειράζει. Καθόλου.
Μου αρκεί που η πανάρχαιη Ελλάδα αρχίζει να ξεπροβάλει ξανά. Σαν τρομερή υπόγεια βοή προ σεισμού.
Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Υγ 1: Η «μαύρη μαγεία» τους ήταν η κρυφή αντίληψη που «πέρασαν» μέσωι της τηλεοπτικής εικόνας, ότι πάπας καί παπόσκυλα πατάνε με το έτσι θέλω στη Μυτιλήνη, τόπο των δύο μεγάλων ιερών προσκυνημάτων. Είχαν προηγηθεί στα Ιερά Σόλυμα (το λίκνο της σημερινής μορφής της θρησκείας μας) ο Αθηναγόρας με τον πάπα Παύλο Στ’.
Βέβαια, από το 1962 του Αθηναγόρα πέρασαν 54 χρόνια, αλλά ο σχεδιασμός είναι μακροχρόνιος. Έτσι, ακολούθησαν πρώτα ο «μακαριστός» με τον Βοϊτύλα στην Αθήνα. (Η Αθήνα είναι όντως το θρησκευτικό κέντρο της Ελλάδας, αν καί «απενεργοποιημένο». Δεν επεκτείνομαι.) Καί στις μέρες μας το Παπαδοτρίο στη
ΛέσβοΜυτιλήνη!
Να μαντέψω; Η επόμενη «συναυλία» του Παπαδοτρίο Μαλκάντο θα δοθεί στο Άγιον Όρος. Δεν έμεινε καί τίποτ’ άλλο, δηλαδή.
‘Ντάξ’, έμειναν η Σύμη με τη Νίσυρο, αλλ’ αυτά τα μέρη ο νεοέλλην δεν ξέρει ούτε κατά πού πέφτουν στον χάρτη.
Υγ 2: Τί λαδοτύρια καί σαρδέλλες! Εδώ έχουμε χοντρές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες γιά τη Μυτιλήνη, που τυγχάνει καί Λέσβος! («Κάνουμε την κρίση ευκαιρία», που είπαν καί κάτι φερέλπιδα κομματικά νεολαιΐστικα ξόανα λίγο παλιότερα.) Σκλαβοπάζαρα, κυρίες καί κύριοι! Σκλάβοι γιά κάθε χρήση (φαντασία να υπάρχει), καί σε καλή τιμή!
Πάς, ας πούμε, καί λες: «- Θέλω έναν λαθρομούσλιμ, να τον βάλω να στέκεται ακίνητος, γιά να μου κάνει ίσκιο. Καλοκαίρι έρχεται!» Καί σου πουλάνε έναν, συν έναν δώρο. Διότι άμα γείρει ο Ήλιος το απόγευμα, πρέπει να καλύπτεσαι κι απ’ την άλλη γωνία. Τί, τώρα; Ολοκληρωμένες λύσεις!
Δε ντρέπονται λιγάκι αυτοί οι «πολιτισμένοι», λέω ‘γώ…
Ήρθε ο Μπεργκόλιο στη Μυτιλήνη (μπορεί καί στη Λέσβο! – μ_λάκα αγραμματάκο πρόεδρε των καταλήψεων, θα σ’ το κοπανάω αυτό μέχρι να ψοφήσεις! ), βρήκε τους άλλους δυό, «ευλόγησαν» (προφανώς τα ψάρια του Αιγαίου), εξεφώνησαν κι από ‘ναν δεκάρικο, κι επέστρεψαν οίκαδε.
Στο μεταξύ, καθαρίστηκε η Μυτιλήνη. Μέχρι καί τα τσαντήρια των λάθρο άστραφταν από καθαριότητα. (Μάλλον τα πέρασαν μ’ αυτό που το συνιστούν 29 κατασκευαστές.) Τί λέω; ποιά τσαντήρια; Ήταν φανερό πως κι οι ίδιοι οι λάθρο μπήκαν στη μπανιέρα, θέλοντας καί μη!
(Βέβαια, η όλη φάση μου θυμίζει ένα φιλαράκι, που περιμένει να βρέξει καταρρακτωδώς, γιά να πλυθεί τ’ αμάξι του. Αλλά δε βαρυέσαι. Έστω κι έτσι, στόχος επετεύχθη.)
Ά! Ο πάπας συναπεκόμισε καί κάτι αναξιοπαθούντες ( ; ) μαζί του, θυμίζοντας λιγάκι το πώς ψωνίζουμε κουτάβια από «πέτ σόπ» («ζωάδικο», Ελληνιστί! ), ή ίσως αράπη από σκλαβοπάζαρο.
Κατά βάσιν, η όλη φιέστα ήτανε μιά άριστα οργανωμένη επίδειξη δημοσίων σχέσεων του Βατικανού. (Καί άριστα σκηνοθετημένη: αγάπες, λουλούδια, καί συγκίνηση του Χόλλυγουντ εν αφθονίαι.)
Καί όχι μόνον. Διότι, τα δύο Ελληνόφωνα δαρμένα σκυλιά που ακολουθούσαν τον Μπεργκόλιο κατά πόδας, έδειξαν (τόσες κάμερες παρούσες, γιά!) καθαρά urbi et orbi πως έχουν ήδη ξεπουλήσει στα μουλωχτά την Ορθοδοξία, καί απλώς αναμένεται να πέσουν οι υπογραφές στα φανερά το καλοκαίρι στην Κρήτη. Καί πως ο ρόλος των θρησκευτικών προκαθημένων Αθήνας καί Φαναρίου εφεξής είναι ακριβώς αυτός, του παπόσκυλου. (Κατά το: «κομματόσκυλου», αν με πιάνετε.)
Γιά μένα, όμως, χίλιες φορές καλύτερα! Ξεκινάει η κάθαρση! Τί νομίζετε; πως τα δύο παπόσκυλα εξακολουθούν να γίνονται αποδεκτά ως αρχηγοί της σημερινής μορφής της θρησκείας των Ελλήνων; Η ημερομηνία λήξεώς τους ήταν το Σάββατο, 16/04/2016! Ή νομίζετε πως η σημερινή μορφή της θρησκείας των Ελλήνων θα παραμείνει η ίδια;
Αρχίζει, λοιπόν, να δουλεύει το νυστέρι!… πρώτα στον πνευματικό τομέα. Άντε, να ξεκαθαρίσουμε (έστω καί στο παρά πέντε) τί μας ταιριάζει, ώστε να φτάσουμε στο ποιοί πραγματικά είμαστε, καί στο τί θέλουμε καί τί θα πράξουμε. Χωρίς πλέον Ρωμαίους, ιουδαίους, Φράγκους, Οθωμανούς, νεο-Άτλαντες στο κεφάλι μας, να μας ζαλίζουν τον έρωτα γιά το ποιό είναι το σωστό. Χωρίς οποιαδήποτε υποχρέωσή μας να δώσουμε ευκαιρία να επανενωθούν μαζί μας όσοι Πελασγοί ξεκόπηκαν από τον εθνικό κορμό.
Καί δεν λυπάμαι καθόλου, που απογοητεύω κάποιους ρομαντικούς, που «έτσι τα βρήκαν τα γράμματα της Εκκλησίας», καί δεν διανοούνται ν’ αλλάξουν ο,τιδήποτε. Αγάπες μου, πλέον θα συνταχθείτε υποχρεωτικά ή με το νεκρό γράμμα, ή με τη ζωντανή Ελλάδα! Δεν έχει άλλες επιλογές απ’ ανάμεσα.
Τώρα, θα μου πεις ότι εγώ που τα λέω αυτά, είμαι ένας – καί σιγά μη μ’ ακολουθήσει κανείς στις ίδιες αντιλήψεις. Ειλικρινά, δεν με πειράζει. Καθόλου.
Μου αρκεί που η πανάρχαιη Ελλάδα αρχίζει να ξεπροβάλει ξανά. Σαν τρομερή υπόγεια βοή προ σεισμού.
Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Υγ 1: Η «μαύρη μαγεία» τους ήταν η κρυφή αντίληψη που «πέρασαν» μέσωι της τηλεοπτικής εικόνας, ότι πάπας καί παπόσκυλα πατάνε με το έτσι θέλω στη Μυτιλήνη, τόπο των δύο μεγάλων ιερών προσκυνημάτων. Είχαν προηγηθεί στα Ιερά Σόλυμα (το λίκνο της σημερινής μορφής της θρησκείας μας) ο Αθηναγόρας με τον πάπα Παύλο Στ’.
Βέβαια, από το 1962 του Αθηναγόρα πέρασαν 54 χρόνια, αλλά ο σχεδιασμός είναι μακροχρόνιος. Έτσι, ακολούθησαν πρώτα ο «μακαριστός» με τον Βοϊτύλα στην Αθήνα. (Η Αθήνα είναι όντως το θρησκευτικό κέντρο της Ελλάδας, αν καί «απενεργοποιημένο». Δεν επεκτείνομαι.) Καί στις μέρες μας το Παπαδοτρίο στη
Να μαντέψω; Η επόμενη «συναυλία» του Παπαδοτρίο Μαλκάντο θα δοθεί στο Άγιον Όρος. Δεν έμεινε καί τίποτ’ άλλο, δηλαδή.
‘Ντάξ’, έμειναν η Σύμη με τη Νίσυρο, αλλ’ αυτά τα μέρη ο νεοέλλην δεν ξέρει ούτε κατά πού πέφτουν στον χάρτη.
Υγ 2: Τί λαδοτύρια καί σαρδέλλες! Εδώ έχουμε χοντρές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες γιά τη Μυτιλήνη, που τυγχάνει καί Λέσβος! («Κάνουμε την κρίση ευκαιρία», που είπαν καί κάτι φερέλπιδα κομματικά νεολαιΐστικα ξόανα λίγο παλιότερα.) Σκλαβοπάζαρα, κυρίες καί κύριοι! Σκλάβοι γιά κάθε χρήση (φαντασία να υπάρχει), καί σε καλή τιμή!
Πάς, ας πούμε, καί λες: «- Θέλω έναν λαθρομούσλιμ, να τον βάλω να στέκεται ακίνητος, γιά να μου κάνει ίσκιο. Καλοκαίρι έρχεται!» Καί σου πουλάνε έναν, συν έναν δώρο. Διότι άμα γείρει ο Ήλιος το απόγευμα, πρέπει να καλύπτεσαι κι απ’ την άλλη γωνία. Τί, τώρα; Ολοκληρωμένες λύσεις!
Δε ντρέπονται λιγάκι αυτοί οι «πολιτισμένοι», λέω ‘γώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου