Της δηθενιάς το κάγκελο
Γράφει ο ερωτοκριτος/erotokritos
Φαινόντουσαν από μακριά,με το αντικομφορμιστικό
τους λουκ,που αντί για Τσε,έφερνε σε...Λούκι Λουκ.
Το κόκκινο το μαντιλάκι,το
τσιγάρο που κρέμονταν κολλημένο στο κάτω χείλος,
το τζιν το τριμμένο και το γιλεκάκι πάνω απ'την πουκαμίσα.Μόνο το καουμπόικο καπέλο έλειπε και οι Ντάλτονς για να κλείσει το καρτούν.
Βέβαια,για να μαστε ειλικρινείς δεν ήταν όλοι ίδιοι,υπήρχαν κι οι διαφορετικοί,οι πιο προχώ.
Αυτοί φορούσαν ζιβάγκο κάτω απ'το γιλέκο
κι αντί του λαϊκού τσιγάρου φούμαραν την πίπα του διανοούμενου.Οι επιρροές από "Αντρέα" των 70'ς ήταν αναπόφευκτες,βρισκόμαστε στη Μεταπολίτευση,μην το ξεχνάμε.
Επαγγελματίας διανοούμενος
Το να ανήκεις στη συγκεκριμένη κάστα των Κουλτουριαραίων,σήμαινε αυτομάτως ότι ήσουν και μέλος της Διανόησης της χώρας.
Μάλλον για να το πούμε πιο σωστά:
Αν ΔΕΝ ανήκες στην κάστα αυτή,ΔΕΝ θα μπορούσες με τίποτα να θεωρηθείς διανοούμενος,αφού φαίνεται πως η σφραγίδα ήταν μία και ήταν κλειδωμένη στα συρτάρια της Οργάνωσης.
Δύσκολα θα γινόσουν πετυχημένος συγγραφέας ,καλλιτέχνης "πΧιότητας",καθηγητής σε Παν/μιο,θα μπαινες σε κύκλους διανοουμενίστικους.Ενώ αν ήσουν στο κλαμπ,εκτός από τις παραπάνω ιδιότητες,αν ήσουν καλός και τα λεγες κι ωραία,θα χες την ευκαιρία να χωθείς και στην πολιτική.
Από την ανανεωτική Αριστερά,το φυσικό σου χώρο δηλαδή,μέχρι το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ
ή ακόμα-ακόμα και τη "δημοκρατική" ΝΔ.
Εξάλλου όπως αποδείχτηκε και στην πράξη:
Φουλάρι-γραβάτα,ένας κόμπος δρόμος.
Θολοκουλτούρα: Η επίσημη Ιδεολογία του Κράτους
Αν για κάτι πρέπει να βρίζουμε τη Μεταπολίτευση είναι αυτό και μόνο.Ούτε κρίσεις,ούτε χρέος,αυτά ήταν πολιτικές διεθνούς κλίμακας,που ελάχιστη σχέση έχουν με μας.
Αντίθετα το ότι αφέθηκε η κάστα των θολοκουλτουριάρηδων να κάνει το δογματισμό της επίσημο ιδεολογικό ρεύμα της χώρας,χρεώνεται εξ ολοκλήρου στα μεγάλα κεφάλια της Μεταπολίτευσης.
Να υπογραμμίσουμε εδώ τη λέξη "δογματισμός".
Η κάστα πορεύτηκε με το δογματισμό,όχι το δόγμα,ούτε πολύ περισσότερο τις ιδέες της.
Γιατί,οι κουλτουριαραίοι,ιδέες δεν είχαν και πολλές.Οι περισσότεροι,αν τους μελετήσεις ή καλύτερα αν τύχει και τους μιλήσεις,κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων,που διδάσκεται και σ'έναν κρετίνο όπως η προπαίδεια,έχουν πλήρη άγνοια.
Εξάλλου φαίνεται πεντακάθαρα και στις δράσεις,στα κείμενα,στην αισθητική τους.Όλα με τυφλοσούρτη,καλουπωμένη σκέψη και λύσεις πρεταπορτέ,πανάκεια για πάσα νόσο
και πάσα μαλακία,που έλεγε και το Βαγγέλιο.
Του κουλτουριάρη ο χώρος
Ο χώρος των θολοκουλτουριάρηδων ήταν σταθερά ανάμεσα στο καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ (απ'το οποίο φυσικά μασούλαγαν αδιάκοπα) και στην Ορθόδοξη Λενινιστική παράδοση του ΚΚΕ.
Το πρώτο δεν το ήθελαν γιατί μύριζε μικροαστίλα και μαζικότητα,το δεύτερο γιατί είχε ιδεολογία και δεν ήταν καραγκιόζ-μπερντές,όπως εκείνοι.
Ο κουλτουριάρης ήταν ΚΚΕ εσ.,μετά ΕΑΡ,στη συνέχεια Συνασπισμός,έπειτα Σύριζα
και στο τέλος ΔΗΜΑΡ.
Η κάστα μετά το τελευταίο σχίσμα πήγε με τον Κουβέλη.
Λογικό,που αλλού θα πήγαιναν οι Ψαριανοί,οι Ρεπούσηδες κι οι Μπίστηδες;
ΔΗΜΑΡ,Κίνηση των 58,εκσυγχρονισμός κτλ
Δηθενιά να ναι κι ό,τι να ναι.
Άνθρωποι που θα θελαν να ναι γιάπηδες αλλά δεν είναι,στην ουσία φιλελέδες,που χουν μπαντιέρες τον Εθνομηδενισμό,την αθεΐα και το ΑΝΤΙ σε ό,τι έχει να κάνει με αιτήματα
πολιτών που αποτελούν πάνω από το 0,5-1% της κοινωνίας.
Το ποσοστό δεν είναι τυχαίο,οριοθετεί τον αριθμό των 50- 100 χιλιάδων ατόμων, που πάνω
απ'αυτόν αρχίζει να...βρωμάει "μαζικότητα",την οποία απεχθάνονται όπως ο Μπίστης την αξιοπρέπεια.
Του Κουλτουριάρη η Αισθητική
στο επόμενο ποστ μας http://erotokritosx.blogspot.gr/2014/01/blog-post_29.html
Γράφει ο ερωτοκριτος/erotokritos
τους λουκ,που αντί για Τσε,έφερνε σε...Λούκι Λουκ.
Το κόκκινο το μαντιλάκι,το
τσιγάρο που κρέμονταν κολλημένο στο κάτω χείλος,
το τζιν το τριμμένο και το γιλεκάκι πάνω απ'την πουκαμίσα.Μόνο το καουμπόικο καπέλο έλειπε και οι Ντάλτονς για να κλείσει το καρτούν.
Βέβαια,για να μαστε ειλικρινείς δεν ήταν όλοι ίδιοι,υπήρχαν κι οι διαφορετικοί,οι πιο προχώ.
Αυτοί φορούσαν ζιβάγκο κάτω απ'το γιλέκο
κι αντί του λαϊκού τσιγάρου φούμαραν την πίπα του διανοούμενου.Οι επιρροές από "Αντρέα" των 70'ς ήταν αναπόφευκτες,βρισκόμαστε στη Μεταπολίτευση,μην το ξεχνάμε.
Επαγγελματίας διανοούμενος
Το να ανήκεις στη συγκεκριμένη κάστα των Κουλτουριαραίων,σήμαινε αυτομάτως ότι ήσουν και μέλος της Διανόησης της χώρας.
Μάλλον για να το πούμε πιο σωστά:
Αν ΔΕΝ ανήκες στην κάστα αυτή,ΔΕΝ θα μπορούσες με τίποτα να θεωρηθείς διανοούμενος,αφού φαίνεται πως η σφραγίδα ήταν μία και ήταν κλειδωμένη στα συρτάρια της Οργάνωσης.
Δύσκολα θα γινόσουν πετυχημένος συγγραφέας ,καλλιτέχνης "πΧιότητας",καθηγητής σε Παν/μιο,θα μπαινες σε κύκλους διανοουμενίστικους.Ενώ αν ήσουν στο κλαμπ,εκτός από τις παραπάνω ιδιότητες,αν ήσουν καλός και τα λεγες κι ωραία,θα χες την ευκαιρία να χωθείς και στην πολιτική.
Από την ανανεωτική Αριστερά,το φυσικό σου χώρο δηλαδή,μέχρι το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ
ή ακόμα-ακόμα και τη "δημοκρατική" ΝΔ.
Εξάλλου όπως αποδείχτηκε και στην πράξη:
Φουλάρι-γραβάτα,ένας κόμπος δρόμος.
Θολοκουλτούρα: Η επίσημη Ιδεολογία του Κράτους
Αν για κάτι πρέπει να βρίζουμε τη Μεταπολίτευση είναι αυτό και μόνο.Ούτε κρίσεις,ούτε χρέος,αυτά ήταν πολιτικές διεθνούς κλίμακας,που ελάχιστη σχέση έχουν με μας.
Αντίθετα το ότι αφέθηκε η κάστα των θολοκουλτουριάρηδων να κάνει το δογματισμό της επίσημο ιδεολογικό ρεύμα της χώρας,χρεώνεται εξ ολοκλήρου στα μεγάλα κεφάλια της Μεταπολίτευσης.
Να υπογραμμίσουμε εδώ τη λέξη "δογματισμός".
Η κάστα πορεύτηκε με το δογματισμό,όχι το δόγμα,ούτε πολύ περισσότερο τις ιδέες της.
Γιατί,οι κουλτουριαραίοι,ιδέες δεν είχαν και πολλές.Οι περισσότεροι,αν τους μελετήσεις ή καλύτερα αν τύχει και τους μιλήσεις,κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων,που διδάσκεται και σ'έναν κρετίνο όπως η προπαίδεια,έχουν πλήρη άγνοια.
Εξάλλου φαίνεται πεντακάθαρα και στις δράσεις,στα κείμενα,στην αισθητική τους.Όλα με τυφλοσούρτη,καλουπωμένη σκέψη και λύσεις πρεταπορτέ,πανάκεια για πάσα νόσο
και πάσα μαλακία,που έλεγε και το Βαγγέλιο.
Του κουλτουριάρη ο χώρος
Ο χώρος των θολοκουλτουριάρηδων ήταν σταθερά ανάμεσα στο καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ (απ'το οποίο φυσικά μασούλαγαν αδιάκοπα) και στην Ορθόδοξη Λενινιστική παράδοση του ΚΚΕ.
Το πρώτο δεν το ήθελαν γιατί μύριζε μικροαστίλα και μαζικότητα,το δεύτερο γιατί είχε ιδεολογία και δεν ήταν καραγκιόζ-μπερντές,όπως εκείνοι.
Ο κουλτουριάρης ήταν ΚΚΕ εσ.,μετά ΕΑΡ,στη συνέχεια Συνασπισμός,έπειτα Σύριζα
και στο τέλος ΔΗΜΑΡ.
Η κάστα μετά το τελευταίο σχίσμα πήγε με τον Κουβέλη.
Λογικό,που αλλού θα πήγαιναν οι Ψαριανοί,οι Ρεπούσηδες κι οι Μπίστηδες;
ΔΗΜΑΡ,Κίνηση των 58,εκσυγχρονισμός κτλ
Δηθενιά να ναι κι ό,τι να ναι.
Άνθρωποι που θα θελαν να ναι γιάπηδες αλλά δεν είναι,στην ουσία φιλελέδες,που χουν μπαντιέρες τον Εθνομηδενισμό,την αθεΐα και το ΑΝΤΙ σε ό,τι έχει να κάνει με αιτήματα
πολιτών που αποτελούν πάνω από το 0,5-1% της κοινωνίας.
Το ποσοστό δεν είναι τυχαίο,οριοθετεί τον αριθμό των 50- 100 χιλιάδων ατόμων, που πάνω
απ'αυτόν αρχίζει να...βρωμάει "μαζικότητα",την οποία απεχθάνονται όπως ο Μπίστης την αξιοπρέπεια.
Του Κουλτουριάρη η Αισθητική
στο επόμενο ποστ μας http://erotokritosx.blogspot.gr/2014/01/blog-post_29.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου