Panayiotis Ifestos . Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο Τρίγωνο
"ΈΝΑΣ ΆΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ": ΠΑΝΈΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΈΝΕΣ ΔΔΟπαντριές
Να το πούμε ξεκάθαρα: Κάθε έθνος και κάθε εθνοκρατική κοινωνία έχει την δική της τυπική λ...ογική όπως σμιλεύεται και αναπτύσσεται διαχρονικά. Δεν είναι καλή ή κακή. Είναι αυτή που είναι για τον καθένα. Υπόθεση του καθενός και κανενός άλλου.
Να το πούμε ξεκάθαρα: Κάθε έθνος και κάθε εθνοκρατική κοινωνία έχει την δική της τυπική λ...ογική όπως σμιλεύεται και αναπτύσσεται διαχρονικά. Δεν είναι καλή ή κακή. Είναι αυτή που είναι για τον καθένα. Υπόθεση του καθενός και κανενός άλλου.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν γίνονται διαστρεμμένοι πολιτικοί γάμοι. Όσον αφορά την Κύπρο (και έμμεσα πλην ζωτικά την Ελλάδα) όπως τρέχουν τα πράγματα τίθενται πλέον άμεσα ζητήματα ζωής και θανάτου. Ένας από καιρό εκκολαπτόμενος διαστρεμμένος γάμος στον οποίο κανείς δεν πίστευε πάει τώρα να πραγματοποιηθεί.
Σταλινικά απολιθώματα χέρι-χέρι με φορείς αμετανόητων εοκαβήτικων ενοχικών συνδρόμων και ευέλικτα διακινούμενους «νεοκύπριους» υμνούν τον Χάροντα ενώ κατηφορίζουν προς την άβυσσο σέρνοντας την Κύπρο στο άρμα τους.
Μπορεί πολλοί πολίτες το 2004 να μην ακολούθησαν την «ελίτ» αυτής της παρακμασμένης δομής και να είπαν ΟΧΙ στο φασιστικό, ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό σχέδιο (Χανεϋ)Αναν. Πλην φαίνεται ότι τώρα οδηγούμαστε σε πεδία μέσα στα οποία εάν εισέλθουμε ο κρατικός μας θάνατος θα είναι ακαριαίος.
Όταν πρόκειται για τέτοια ζητήματα ζωής ή θανάτου απαιτείται υπευθυνότητα, λογική και ορθολογισμός. Οι πολίτες της ΚΔ αν θέλουν να διασωθούν θα πρέπει να αποτινάξουν την προπαγάνδα και τις υπουλότητες που τυχαία; συνοδεύεται από οικονομική τους καταστολή.
Υπουλότητες για αποζημιώσεις, ένα επικοινωνιακά πανίσχυρο αυτή την φορά soft power και βλάκες σημαιοφόρους οι οποίοι φορούν περικεφαλαία πάνω στην οποία γράφει ΔΔΟαφασία.
Κινούμενες επίσης σεισμικές πλάκες στρατηγικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιφέρειά μας οι οποίες ενδέχεται να δημιουργούν συνθήκες που θα μπορούσαν πολύ σύντομα να βάλουν την Κύπρο πάνω στη κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων.
Στρατηγικά μιλώντας αυτό θέλει η Άγκυρα: Να θέσει τη Κύπρο υπό τον πλήρη στρατηγικό της έλεγχο. Το είπε ρητά ο Τούρκος Πρωθυπουργός Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» υπογραμμίζοντας ότι αυτό θα έκανε ακόμη και εάν δεν υπήρχαν τουρκοκύπριοι στο νησί. Το ίδιο λένε κατά καιρούς πολλοί άλλοι Τούρκοι.
Μια λοιπόν σχεδόν ανεπίστροφα ισλαμική Τουρκία με πρόσχημα την προστασία των Τ/Κ σκοπό έχει να κατασκευάσει μια πολιτειακά διαστρεμμένη δομή που πουθενά αλλού δεν υπάρχει. Οι πολιτειακές της ασθένειες θα είναι το μέσο για να ελέγξει την Κύπρο ολοκληρωτικά και να την καταστήσει κύριο στρατηγικό της έρεισμα στους διπλωματικούς ελιγμούς των νεοισλαμιστών.
Με εγγυήσεις ή μεταμφιεσμένες εγγυήσεις, με προγραμματικά μη λειτουργικό και μη βιώσιμο κράτος, με αναίρεση της καθολικής κυπριακής πολιτικής κυριαρχίας, με ανάδειξη των Τ/Κ σε στρατηγικό χαρτί της Άγκυρας, με πολιτειακή ισότητα σε εθνική βάση (ρατσισμός μέχρι τον ουρανό), με εποίκους που θα παραμείνουν και θα αποτελούν το δυνατό μακρύ χέρι του τουρκοισλάμ και με πολλούς εγχώριους οι οποίοι λόγω αφέλειας ή λόγω φιλαργυρίας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προβοκατόρικα. Το να αρχίσει μια διένεξη σε ένα τέτοιο περιβάλλον μόνο ένα σπίρτο χρειάζεται.
Τώρα, βέβαια, είναι και ο δικός τους κόσμος (είπαμε καλός ή κακός δεν είναι υπόθεση κάποιου άλλου να τον αξιολογήσει). Η Θρησκεία, ο πολιτισμός, η γλώσσα, τα έθιμα, οι πολιτισμικές συνήθειες. Κάνουν φρικτό και εγκληματικό λάθος όσοι νομίζουν ότι τα πολιτικά ζητήματα είναι υπόθεση κάποιου δόγματος αγάπης, κάποιας επουράνιας ηθικής, κάποιων καλών ανθρώπων που κυριαρχούν και θα συντρίψουν τους κακούς και κάποιων άλλων εξωγενών κριτηρίων και παραγόντων.
Δεν υπάρχει ηθική γενικώς και αορίστως που προσδιορίζει τις κανονιστικές ρυθμίσεις ενός κράτους. Ο καθείς βέβαια έχει την δική του ατομική ηθική που είναι άγνωστη, αστάθμητη και απρόβλεπτη. Σε πολιτικά πολιτισμένα πλαίσια, όμως, υπάρχει μόνο πολιτική ηθική και πολιτειακοί τρόποι προσδιορισμού της.
Υπάρχει, υπογραμμίζουμε ξανά, μόνο πολιτική ηθική. Και η πολιτική ηθική σμιλεύεται μέσα στην πολιτειακή σφαίρα με σύμμειξη και μέθεξη υλικών και πνευματικών σε όλη τους την έκταση, σε όλες τους τις εκδοχές και σε όλες τους τις πιθανές συμπλοκές. Αν υπήρχε άλλος τρόπος οι άνθρωποι θα τον είχαν ανακαλύψει από καιρό και θα είχαν ενώσει τον πλανήτη.
Δεν θα κάνουν κράτος οι κύπριοι όπως πάνε. Θα κατασκευάσουν μια πολιτικά διεστραμμένη, κυριολεκτικά τερατώδη κρατική δομή, η οποία τάχιστα –ας μην ξεχνάμε ότι ο Νταβούτογλου το δήλωσε όταν ήλθε πρόσφατα στη Κύπρο: «βιάζεται» για «λύση» για να ενισχυθεί η Άγκυρα στην Ανατολική Μεσόγειο– η Άγκυρα θα βρει τρόπους να την ρουφήξει τάχιστα μέσα στην στρατηγική της φωλιά.
Όσοι έχουν αξιοπρέπεια και θέλουν να είναι ελεύθεροι θα φύγουν με τα ρούχα που φοράνε, όσοι έχουν εκατομμύρια ή και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ θα πάνε σε κάποιες άλλες χώρες όπου θα θρέφουν το σαρκίο τους και όσοι επειδή δεν έχουν επιλογή μείνουν στο ουσιαστικά κατειλημμένο νησί θα έχουν την τύχη των Κούρδων, των Λαζών ή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας (δεν θα βρείτε παρά μόνο μερικές εκατοντάδες από τελευταίους γιατί τους έχουν εκδιώξει).
Όσοι δε περιμένουν αποζημιώσεις («τουλάχιστον», λένε μερικοί, «αφού βιώσιμη λύση δεν υπάρχει ας πάρουμε κάποια λεφτά για να φύγουμε από την Κύπρο») κυριολεκτικά ζουν στον κόσμο τους ή καλύτερα στα σύννεφα. Δεν ξέρουν τι σημαίνει Τουρκία και μάλιστα ισλαμική. Περισσότερα δεν χρειάζεται να ειπωθούν γιατί όποιος βλέπει τις ειδήσεις κάθε βράδυ λογικά έχει γνώση και επίγνωση.
Όσον δε αφορά τον μύθο της «Σιγκαπούρης της Μεσογείου» που κήρυττε κάποιος αμίμητος πρώην πρόεδρος πως έτσι δήθεν θα επιβιώναμε με το να «εξυπηρετούμε τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας», καλά κάνουν οι πολίτες της ΚΔ να αντιληφθούν πως αυτά είναι παιχνίδια με τη ζωή τους.
Σε τελευταία ανάλυση κανένας δεν έχει εντολή να διαλύσει την ΚΔ ή να γυροφέρνει να συζητά την διάλυσή της και στην συνέχεια να φέρνει την «λύση» σε εξ ορισμού εκβιαστικά δημοψηφίσματα.
Μόνο μια βιώσιμη λύση είναι αποδεκτή και η αυτοκτονία ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι διέξοδος. Ούτε βέβαια δικαιολογείται η αυτοκτονία στο όνομα λαθών ή παραλείψεων του παρελθόντος. Λάθη μάλιστα για τα οποία δεν φταίνε οι κύπριοι αλλά εξωγενείς δρώντες και όσοι εγχώριοι παρασύρθηκαν ή πείστηκαν.
Άμεσα λοιπόν, υπάρχει ανάγκη συγκρότησης ενός μετώπου που θα προέρχεται από όλο το πολιτικό φάσμα για να διασωθεί θεσμός συλλογικής ελευθερίας των κυπρίων, δηλαδή το κράτος τους, δηλαδή η ΚΔ.
Η ειδησεογραφία που αναρτάται είναι ενδεικτική γιατί καθημερινά έχουμε μαρτυρίες όχι μόνο αυτού του είδους αλλά και πολλές άλλες που φωτίζουν τον χαρακτήρα του αδίστακτου ηγετικού μίγματος κεμαλισμού/νεοισλασμισμού που διακυβερνά την Τουρκία την τελευταία δεκαετία. Η ΔΔΟ αποτελεί μια πολιτικά, πολιτισμικά και πολιτειακά διεστραμμένη σύζευξη των Ελλήνων της Κύπρου με αυτήν, ακριβώς, την Τουρκία.
Σταλινικά απολιθώματα χέρι-χέρι με φορείς αμετανόητων εοκαβήτικων ενοχικών συνδρόμων και ευέλικτα διακινούμενους «νεοκύπριους» υμνούν τον Χάροντα ενώ κατηφορίζουν προς την άβυσσο σέρνοντας την Κύπρο στο άρμα τους.
Μπορεί πολλοί πολίτες το 2004 να μην ακολούθησαν την «ελίτ» αυτής της παρακμασμένης δομής και να είπαν ΟΧΙ στο φασιστικό, ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό σχέδιο (Χανεϋ)Αναν. Πλην φαίνεται ότι τώρα οδηγούμαστε σε πεδία μέσα στα οποία εάν εισέλθουμε ο κρατικός μας θάνατος θα είναι ακαριαίος.
Όταν πρόκειται για τέτοια ζητήματα ζωής ή θανάτου απαιτείται υπευθυνότητα, λογική και ορθολογισμός. Οι πολίτες της ΚΔ αν θέλουν να διασωθούν θα πρέπει να αποτινάξουν την προπαγάνδα και τις υπουλότητες που τυχαία; συνοδεύεται από οικονομική τους καταστολή.
Υπουλότητες για αποζημιώσεις, ένα επικοινωνιακά πανίσχυρο αυτή την φορά soft power και βλάκες σημαιοφόρους οι οποίοι φορούν περικεφαλαία πάνω στην οποία γράφει ΔΔΟαφασία.
Κινούμενες επίσης σεισμικές πλάκες στρατηγικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιφέρειά μας οι οποίες ενδέχεται να δημιουργούν συνθήκες που θα μπορούσαν πολύ σύντομα να βάλουν την Κύπρο πάνω στη κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων.
Στρατηγικά μιλώντας αυτό θέλει η Άγκυρα: Να θέσει τη Κύπρο υπό τον πλήρη στρατηγικό της έλεγχο. Το είπε ρητά ο Τούρκος Πρωθυπουργός Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» υπογραμμίζοντας ότι αυτό θα έκανε ακόμη και εάν δεν υπήρχαν τουρκοκύπριοι στο νησί. Το ίδιο λένε κατά καιρούς πολλοί άλλοι Τούρκοι.
Μια λοιπόν σχεδόν ανεπίστροφα ισλαμική Τουρκία με πρόσχημα την προστασία των Τ/Κ σκοπό έχει να κατασκευάσει μια πολιτειακά διαστρεμμένη δομή που πουθενά αλλού δεν υπάρχει. Οι πολιτειακές της ασθένειες θα είναι το μέσο για να ελέγξει την Κύπρο ολοκληρωτικά και να την καταστήσει κύριο στρατηγικό της έρεισμα στους διπλωματικούς ελιγμούς των νεοισλαμιστών.
Με εγγυήσεις ή μεταμφιεσμένες εγγυήσεις, με προγραμματικά μη λειτουργικό και μη βιώσιμο κράτος, με αναίρεση της καθολικής κυπριακής πολιτικής κυριαρχίας, με ανάδειξη των Τ/Κ σε στρατηγικό χαρτί της Άγκυρας, με πολιτειακή ισότητα σε εθνική βάση (ρατσισμός μέχρι τον ουρανό), με εποίκους που θα παραμείνουν και θα αποτελούν το δυνατό μακρύ χέρι του τουρκοισλάμ και με πολλούς εγχώριους οι οποίοι λόγω αφέλειας ή λόγω φιλαργυρίας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προβοκατόρικα. Το να αρχίσει μια διένεξη σε ένα τέτοιο περιβάλλον μόνο ένα σπίρτο χρειάζεται.
Τώρα, βέβαια, είναι και ο δικός τους κόσμος (είπαμε καλός ή κακός δεν είναι υπόθεση κάποιου άλλου να τον αξιολογήσει). Η Θρησκεία, ο πολιτισμός, η γλώσσα, τα έθιμα, οι πολιτισμικές συνήθειες. Κάνουν φρικτό και εγκληματικό λάθος όσοι νομίζουν ότι τα πολιτικά ζητήματα είναι υπόθεση κάποιου δόγματος αγάπης, κάποιας επουράνιας ηθικής, κάποιων καλών ανθρώπων που κυριαρχούν και θα συντρίψουν τους κακούς και κάποιων άλλων εξωγενών κριτηρίων και παραγόντων.
Δεν υπάρχει ηθική γενικώς και αορίστως που προσδιορίζει τις κανονιστικές ρυθμίσεις ενός κράτους. Ο καθείς βέβαια έχει την δική του ατομική ηθική που είναι άγνωστη, αστάθμητη και απρόβλεπτη. Σε πολιτικά πολιτισμένα πλαίσια, όμως, υπάρχει μόνο πολιτική ηθική και πολιτειακοί τρόποι προσδιορισμού της.
Υπάρχει, υπογραμμίζουμε ξανά, μόνο πολιτική ηθική. Και η πολιτική ηθική σμιλεύεται μέσα στην πολιτειακή σφαίρα με σύμμειξη και μέθεξη υλικών και πνευματικών σε όλη τους την έκταση, σε όλες τους τις εκδοχές και σε όλες τους τις πιθανές συμπλοκές. Αν υπήρχε άλλος τρόπος οι άνθρωποι θα τον είχαν ανακαλύψει από καιρό και θα είχαν ενώσει τον πλανήτη.
Δεν θα κάνουν κράτος οι κύπριοι όπως πάνε. Θα κατασκευάσουν μια πολιτικά διεστραμμένη, κυριολεκτικά τερατώδη κρατική δομή, η οποία τάχιστα –ας μην ξεχνάμε ότι ο Νταβούτογλου το δήλωσε όταν ήλθε πρόσφατα στη Κύπρο: «βιάζεται» για «λύση» για να ενισχυθεί η Άγκυρα στην Ανατολική Μεσόγειο– η Άγκυρα θα βρει τρόπους να την ρουφήξει τάχιστα μέσα στην στρατηγική της φωλιά.
Όσοι έχουν αξιοπρέπεια και θέλουν να είναι ελεύθεροι θα φύγουν με τα ρούχα που φοράνε, όσοι έχουν εκατομμύρια ή και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ θα πάνε σε κάποιες άλλες χώρες όπου θα θρέφουν το σαρκίο τους και όσοι επειδή δεν έχουν επιλογή μείνουν στο ουσιαστικά κατειλημμένο νησί θα έχουν την τύχη των Κούρδων, των Λαζών ή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας (δεν θα βρείτε παρά μόνο μερικές εκατοντάδες από τελευταίους γιατί τους έχουν εκδιώξει).
Όσοι δε περιμένουν αποζημιώσεις («τουλάχιστον», λένε μερικοί, «αφού βιώσιμη λύση δεν υπάρχει ας πάρουμε κάποια λεφτά για να φύγουμε από την Κύπρο») κυριολεκτικά ζουν στον κόσμο τους ή καλύτερα στα σύννεφα. Δεν ξέρουν τι σημαίνει Τουρκία και μάλιστα ισλαμική. Περισσότερα δεν χρειάζεται να ειπωθούν γιατί όποιος βλέπει τις ειδήσεις κάθε βράδυ λογικά έχει γνώση και επίγνωση.
Όσον δε αφορά τον μύθο της «Σιγκαπούρης της Μεσογείου» που κήρυττε κάποιος αμίμητος πρώην πρόεδρος πως έτσι δήθεν θα επιβιώναμε με το να «εξυπηρετούμε τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας», καλά κάνουν οι πολίτες της ΚΔ να αντιληφθούν πως αυτά είναι παιχνίδια με τη ζωή τους.
Σε τελευταία ανάλυση κανένας δεν έχει εντολή να διαλύσει την ΚΔ ή να γυροφέρνει να συζητά την διάλυσή της και στην συνέχεια να φέρνει την «λύση» σε εξ ορισμού εκβιαστικά δημοψηφίσματα.
Μόνο μια βιώσιμη λύση είναι αποδεκτή και η αυτοκτονία ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι διέξοδος. Ούτε βέβαια δικαιολογείται η αυτοκτονία στο όνομα λαθών ή παραλείψεων του παρελθόντος. Λάθη μάλιστα για τα οποία δεν φταίνε οι κύπριοι αλλά εξωγενείς δρώντες και όσοι εγχώριοι παρασύρθηκαν ή πείστηκαν.
Άμεσα λοιπόν, υπάρχει ανάγκη συγκρότησης ενός μετώπου που θα προέρχεται από όλο το πολιτικό φάσμα για να διασωθεί θεσμός συλλογικής ελευθερίας των κυπρίων, δηλαδή το κράτος τους, δηλαδή η ΚΔ.
Η ειδησεογραφία που αναρτάται είναι ενδεικτική γιατί καθημερινά έχουμε μαρτυρίες όχι μόνο αυτού του είδους αλλά και πολλές άλλες που φωτίζουν τον χαρακτήρα του αδίστακτου ηγετικού μίγματος κεμαλισμού/νεοισλασμισμού που διακυβερνά την Τουρκία την τελευταία δεκαετία. Η ΔΔΟ αποτελεί μια πολιτικά, πολιτισμικά και πολιτειακά διεστραμμένη σύζευξη των Ελλήνων της Κύπρου με αυτήν, ακριβώς, την Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου