ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ ΩΣ ΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ[Μέρος Α΄]

Οι Άραβες ως τον Μωάμεθ

Η καταγωγή των Αράβων

Άραβας - απο την τοιχογραφία του Δαρείου
του μέγα στην Περσέπολη

Άραβες ονομάζονταν στα αρχαία χρόνια όλοι οι πληθυσμοί Σημιτικής καταγωγής που ζούσαν στην αχανή περιοχή της Αραβικής χερσονήσου με νομαδική ή ημινομαδική μορφή σε ελάχιστες οργανωμένες κοινωνίες ή βασίλεια. Την εποχή που οι υπόλοιποι Σημίτες της Μέσης Ανατολής δημιουργούσαν μεγάλες αυτοκρατορίες  οι Άραβες ασχολήθηκαν με σποραδικές επιδρομές ενοχλώντας τους Ακκάδες και τους Ασσυρίους πολλές φορές εισχωρούσαν και ενσωματώνονταν στις κοινωνίες τους. Δημιούργησαν λίγα βασίλεια μικρής τοπικής ισχύος χωρίς να ληφθούν σοβαρά υπόψιν απο τους αρχαίους ιστορικούς και χωρίς μεγάλες ευρύτερες εξουσίες με μοναδική εξαίρεση τους Ναβαταίους τον 1ο αιώνα π.χ. που δημιούργησαν ισχυρό βασίλειο συμπεριλαμβάνοντας την Φοινίκη και την Συρία. Μιλούσαν την Αραβική γλώσσα, Σημιτική γλώσσα συγγενής της Αραμαικής και της Ακκαδικής όπως όλες οι Σημιτικές γλώσσες που στηρίχθηκαν στα σύμφωνα η Αραβική είχε 25 σύμφωνα και μονάχα 3 φωνήεντα, τα ονόματα τους είχαν μεγάλη ομοιότητα με τα Ασσυριακά και τα Αραμαικά. Δέν υπάρχουν σοβαρές πηγές γι'αυτούς ώς την 1η χιλιετία π.χ. ζούσαν νομαδικά όπως οι υπόλοιπες Σημίτες πρίν δημιουργήσουν τις αυτοκρατορίες με κάποια μικρά σποραδικά βασίλεια όπως : Ναβαταίοι, Σαβαίοι, Μηναίοι, Χιμιαρίτες, Κατταβανοί, Χατραμώτες και Χαυλοταίοι.

Η περιοχή της Αραβίας και της Υεμένης

Πρώτη ιστορική αναφορά με το όνομα Άραβες βρέθηκε στα αρχεία του Ασσύριου βασιλιά Σαλμανασέρ του 3ου (853 π.χ.) όπου εμφανίζεται το όνομα του Gindibu κάποιου βασιλιάς Αραβικού κράτους που νίκησε ο Σαλμανασέρ μαζί με πολλούς άλλους βασιλείς στην μάχη του Karkar. Αργότερα βρέθηκαν διάφορες σποραδικές αναφορές για Αραβικά βασίλεια με ονόματα Arubu, Arabi, Aribi όπως τους Σαβαίους που πλήρωναν φόρο υποτέλειας στον Ασσύριο βασιλιά Σαργών τον 2ο (715 π.χ.), οι Ναβαταίοι αναφέρονται πολλές φορές απο τον Ασουρμπανιπάλ σάν Ναμπαταί. Ο Στράβωνας γράφει αναλυτικά όπως θα δούμε για όλα τα Αραβικά βασίλεια ενώ ο ναύαρχος Αγαθαρχίδης στο έργο του "Περίπλους της Ερυθράς θάλασσας" περιγράφει τους νομαδικούς πληθυσμούς που ζούσαν στην Αραβική χερσόνησο. Ο Μέγας Αλέξανδρος έστειλε στην Αραβία τρείς εξερευνητικές αποστολές για να διαπιστώσει άν ο πλούτος που έβλεπε στα παράλια βρισκόταν στο εσωτερικό της χώρας, όταν του είπαν οτι προερχόταν απο το εμπόριο με την Ινδία παρέκαμψε την πορεία του χωρίς να καταλάβει την περιοχή. Οι Σελευκίδες μετά τον 3ο π.χ. αιώνα διάδοχοι του Αλεξάνδρου άνοιξαν δρόμο μέσα απο την Αραβία για την Ινδία, τότε διαλύθηκαν τα περισσότερα Αραβικά κρατίδια παρέμειναν μονάχα οι ισχυρότεροι Ναβαταίοι οι οποίοι ζούσαν στα βόρεια.

Μαρίμπ - πρωτεύουσα των Σαβαίων

Οι Ναβαταίοι μετά την διάλυση των Σελευκιδών και των Πτολεμαίων λόγω της μεγάλης ανόδου των Ρωμαίων θα γίνουν προσωρινά τον 1ο αιώνα π.χ το ισχυρότερο βασίλειο της Ασίας βασισμένοι στον Ελληνικό πολιτισμό των Σελευκιδών απο τους οποίους πήραν πολλά στοιχεία. Μετά την κατάκτηση του κράτους των Ναβαταίων τον 2ο μ.χ. αιώνα απο τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τραιανό έφτασαν στην βόρεια Αραβία, την Συρία και το Ιράκ κύματα Αράβων απο την περιοχή της Υεμένης λόγω υπολειτουργίας του φράγματος του Μαρίμπ που υδροδοτούσε όλη την περιοχή της Νότιας Αραβίας. Στην Υεμένη απο την δεύτερη χιλιετία π.χ. και το μεγαλύτερο διάστημα της 1ης κυριάρχησαν οι Σαβά ή Σαβαίοι αλλά τον 1ο αιώνα π.χ. κατακτήθηκαν απο τους Ομηρίτες. Τον 5ο αιώνα μ.χ. ολόκληρη η Αραβική χερσόνησος ήταν ένα απίστευτο συνοθύλευμα λαών και θρησκειών έγινε τον 4ο αιώνα μιά πρώτη σοβαρή προσπάθεια για μιά ενωμένη, χριστιανική Αραβία με τον βασιλιά Ιμρού - άλ - Κουί των Λακμιδών αλλά απέτυχε λόγω αδιαφορίας του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνστάντιου. Κυριαρχούσαν Ιουδαίοι στην περιοχή της Μεδίνας, ειδωλολάτρες της αρχαίας Αραβικής θρησκείας στην περιοχή της Μέκκας και στα παράλια της Ερυθράς θάλασσας, χριστιανοί στις βόρειες περιοχές, την Συρία και το Ιράκ, στις υπόλοιπες περιοχές οι θρησκείες ήταν μοιρασμένες ανάκατα υπήρχαν και πολλοί Ζωροάστρες με επιρροές απο την Περσία.

Ο Σαβαίος πολεμιστής Mushayqat Hamayat
ibn Yusuf πάνω σε καμήλα (2ος αι. μ.χ.)

Το αλαλούμ αυτό θα εκμεταλλευθεί τον 7ο αιώνα με τον καλύτερο τρόπο ο Μωάμεθ  Ναβαταίος έμπορος απο την παγανιστική Μέκκα για να ενώσει όλους τους Άραβες απο πάνω ώς κάτω σε ένα τεράστιο ισχυρό κράτος δημιουργώντας μιά νέα θρησκεία που ονομάστηκε Ισλαμισμός ή Μωαμεθανισμός.
Η νέα θρησκεία θα κάνει τους Άραβες τόσο πολύ ισχυρούς που θα τους εξαπλώσει σε ολόκληρο τον κόσμο απο την Ισπανία έως την Ινδία εξαραβίζοντας όλους τους κατοίκους ακόμα και τους μή Άραβες με την επιβολή της Αραβικής γλώσσας και της μουσουλμανικής θρησκείας. Η ευρύτατη εξάπλωση του Ισλάμ επιτεύχθηκε με την βοήθεια της ταχύτατης αύξησης του Αραβικού πληθυσμού λόγω της υψηλής τεκνοποίησης, ο Μωάμεθ πέτυχε να φτάσει στα ύψη το Αραβικό φρόνημα με το επιχείρημα οτι έχουν όλοι κοινή καταγωγή απο τον εκλεκτό του θεού Αβραάμ και τον γιό του Ισμαήλ τον οποίο είχε ευλογήσει ο θεός να κατακτήσει τον κόσμο. Σήμερα σε όλα σχεδόν τα κράτη που είχαν ασπαστεί τον Ισλαμισμό και την Αραβική γλώσσα απο την περίοδο του 7ου - 10ο αιώνα  οι κάτοικοι θεωρούν τους εαυτούς τους Άραβες χωρίς να έχουν Αραβική καταγωγή τους ενώνει μονάχα η θρησκεία και η κοινή καταγωγή απο τον Ισμαήλ. Εξαίρεση αποτελούν οι Τούρκοι που θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους κατακτητών απο την μακρινή Ανατολή, οι Πέρσες απόγονοι της αρχαίας μεγάλης αυτοκρατορίας και οι Πακιστανοί που είναι βασικά Ινδοί σε μικρότερη επιμειξία με Άραβες.

Οι βόρειοι Αραβικοί λαοί

Νεκροταφείο της πόλης Πέτρας

Ήταν Αραμαίοι Σημίτες ίδιας εθνολογικής ταυτότητας με τους Χαναανίτες Σημίτες της Ουγκαρίτ, τους Ασσύριους, τους Ακκάδες και τους Βαβυλώνιους αλλά μιλούσαν την Αραβική γλώσσα Σημιτική συγγενής της Αραμαικής, θεωρούνται οι αρχαιότεροι και πιό γνήσιοι Σημίτες ζούσαν σάν νομάδες με καραβάνια σε ολόκληρη την Αραβική χερσόνησο. Απόγονοι των αρχαίων βόρειων Αράβων είναι οι σύγχρονοι Άραβες που δημιούργησαν απο τον 7ο αιώνα μ.χ. μιά ισχυρή παγκόσμια αυτοκρατορία με βάση τον Ισλαμισμό ή Μωαμεθανισμό χάρη στον Άραβα Ναβαταίο έμπορο απο την Μέκκα Μωάμεθ, οι Άραβες κατάγονται απο τον Ισμαήλ γιό του βιβλικού Αβραάμ και τους 12 γιούς του. Αναφέρονται σε πλήθος απο Ασσυριακές επιγραφές απο τον 8ο αιώνα π.χ. την εποχή του Σαργών του 2ου ειδικά τα δύο ισχυρότερα βασίλεια τους οι Ναβαταίοι και οι Κεδαρίτες απόγονοι των δύο μεγαλύτερων γιών του Ισμαήλ Ναβαιώθ και Κεδάρ αντίστοιχα. Απο τον 2ο αιώνα μ.χ. μετά την διάλυσης των βορείων βασιλείων των Ναβαταίων οι οποίοι υποτάχθηκαν στους Ρωμαίους και την καταστροφή του φράγματος του Μαρίμπ στην Υεμένη της Νότιας Αραβίας πολλοί νότιοι Άραβες απο την Υεμένη μετανάστευσαν στον βορρά δημιουργώντας μαζί με τους παλιούς βόρειους Άραβες τα νέα πρωτοχριστιανικά βασίλεια.  Οι Αραβικές φυλές όπως θα δούμε που ήρθαν απο τον νότο ήταν : Οι Λακμίδες και οι Ταί στην βόρεια Αραβία και το Ιράκ ασπάσθηκαν τον χριστιανισμό αλλά μετά τον Μωάμεθ έγιναν μουσουλμάνοι και οι Γκασσανίδες που εγκαταστάθηκαν βορειότερα σε Συρία και  Παλαιστίνη παραμένοντας χριστιανοί ακόμα και μετά τον Μωάμεθ.

Ο ναός Άλ - Νταίρ των Ναβαταίων στην Πέτρα

Μετά την κατάληψη των Ιεροσολύμων απο τους Ρωμαίους (70 μ.χ.) πολλοί Ιουδαίοι μετανάστευσαν προς την Αραβία, σταδιακά εγκαταστάθηκαν γύρω απο την Μεδίνα προσηλυτίζοντας τους Άραβες της περιοχής στον Ιουδαισμό, στην Μεδίνα μαζί με τους Ιουδαίους θα ιδρύσει ο Μωάμεθ την νέα θρησκεία. Η Μεδίνα λεγόταν πρίν απο την επικράτηση του Μωαμεθανισμού Yathrib και ήταν γνωστή απο επιγραφές σε Ασσυριακά κείμενα απο τον 6ο αιώνα π.χ. στην πόλη Yathrib εγκαταστάθηκαν 3 ομάδες Ιουδαίων φυγάδων : Οι Banu Qaynupa, οι Banu Qurayza και οι Banu Nadir.  Στην Μέκκα την ιδιαίτερη πατρίδα του Μωάμεθ ζούσαν ακόμα και την εποχή του οπαδοί της αρχαίας Αραβικής θρησκείας βασικά λιθολάτρες χωρίς να έχουν ιδιαίτερη λατρεία σε κάποιον θεό, οι περισσότεροι κάτοικοι της Μέκκας άν και πατριώτες του Μωάμεθ θα αντιδράσουν σκληρά στην αρχή στην νέα θρησκεία. Ο Μωάμεθ λόγω των αντιδράσεων στην γενέτειρα του αναγκάστηκε να μετέβη στην Μεδίνα μαζί με μερικούς πολύ πιστούς συντρόφους του απο την Μέκκα, στην Μεδίνα λόγω του Ιουδαικού πληθυσμού βρήκε πιό φιλόξενο έδαφος για την δημιουργία της θρησκείας. Μετά την επιβολή του Ισλαμισμού οι δύο πόλεις η Μέκκα σάν γενέτειρα του Μωάμεθ και η Μεδίνα σάν ο τόπος που δημιουργήθηκε ο Ισλαμισμός θα γίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο οι δύο ιερότερες πόλεις της νέας θρησκείας όπως τα Ιεροσόλυμα για τους χριστιανούς.  Το γεγονός οτι τόσο η μητέρα του Ισμαήλ Αγάρ όσο και η σύζυγος του Ισμαήλ ήταν Αιγύπτιες αποδεικνύει οτι οι βόρειοι Άραβες είχαν πολλές επιμιξίες με τους Αιγυπτίους την 2η - 3η χιλιετία π.χ. Οι υπόλοιποι 11 γιοί του Ισμαήλ ήταν οι γενάρχες μικρότερων Αραβικών φυλών οι οποίες υποτάχθηκαν μετά την Ασσυριακή κατάκτηση στους Ναβαταίους και τους Κεδαρίτες, αναλυτικά οι 13 γιοί/Άραβες γενάρχες του Ισμαήλ ήταν :

• Ναβαιώθ (Nabaioth) γενάρχης των Ναβαταίων και προπάτορας του προφήτη Μωάμεθ
• Κεδάρ (Kedar) γενάρχης των Κεδαριτών
• Αντμπίλ (Adbeel)
• Μιμπσάμ (Mibsam)
• Μίσμα (Mishma)
• Ντουμά (Dumah)
• Μασά (Massat)
• Αντάντ (Hadad)
• Ταμά (Tema)
• Ζετούρ (Jetur)
• Ναφίς (Naphish)
• Κεντεμάχ (Kedemah)
• Μαχαλάθ (Mahalath) μοναδική κόρη του Ισμαήλ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..