ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ.......

ΟΧΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΦΡΙΖΗΣ[η προπαγάνδα καλά κρατεί τόσα χρόνια..δεν εξαιρει τό μπλόγκ,τον Μαρδοχαίο Φριζή από τήν τιμή που τού αξίζει,αλλά καυτηριάζει τήν αδικη παραγκώνηση τών Ελλήνων ,στρατιωτών και αξιωματικών..προς χαριν τής ιστορικής αλήθειας συγκρατείστε τά ονοματά τών πρώτων πεσόντων  πιό κάτω..]΄

Στρατιώτης Βασίλειος Τσαβαλιάρης. Ὁ πρῶτος νεκρὸς τοῦ 1940. Μιὰ μαρτυρία τοῦ γυιοῦ του, Νίκου.

Ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από την Πιαλεία Τρικάλων ήταν σύμφωνα με τις μαρτυρίες και όλα τα στοιχεία της εποχής, ο πρώτος πεσών στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Η σφαίρα τού Ιταλού στρατιώτη τόν βρήκε στό μέτωπο καί τόν σκότωσε, στίς 5 τό πρωί τής 28ης Οκτωβρίου, σέ φυλάκιο στά ελληνοαλβανικά σύνορα.

Ήταν 28 Οκτωβρίου 1940. Ελληνοαλβανικά σύνορα. Ώρα 5η πρωινή. Η ιταλική σφαίρα βρίσκει τόν στόχο της: ο στρατιώτης Βασίλειος Τσαβαλιάρης ήταν ο πρώτος πεσών τού Ελληνικού Έπους. Η σάλπιγγα έδινε τό σύνθημα τής μάχης ως ένα προσκλητήριο στόν υπέρτατον αγώνα γιά τήν Ελευθερία. Πίσω από τά σκόπευτρα μέ τό δάκτυλο στήν σκανδάλη οι φρουροί τών προκεχωρημένων φυλακίων προσπαθούσαν νά διαπεράσουν τό σκοτάδι.

Απέναντι σέ απόστασι λίγων μέτρων, ο εχθρός μόλις είχε αρχίσει τήν επίθεσί του. Προτού ακόμη εκπνεύσει τό τελεσίγραφό τους, οι Ιταλοί είχαν εξαπολύσει τίς ταξιαρχίες τους καί οι πρώτες σφαίρες έσκιζαν τήν νυκτερινή σιωπή πάνω στά βουνά τής Ηπείρου. Εκεί, στήν γραμμή τών συνόρων σέ ένα απομεμακρυσμένο φυλάκιο, έπεφτε νεκρός ο πρώτος Έλληνας στρατιώτης, ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης. Ένας φαντάρος πού έτυχε νά κάνη τήν πρωινή σκοπιά. Χωρίς ποτέ νά γίνει ήρωας, χωρίς ποτέ νά βγή από τήν ανωνυμία.

Σήμερα στήν πατρίδα του Πιάλεια Τρικκάλων, κάθε χρόνο, γίνονται εκδηλώσεις μνήμης, καί βεβαίως τά παιδιά του δίδουν τό δικό τους «παρών».

«Ο πατέρας μου έκανε τήν σκοπιά στό 21ο φυλάκιο στά Ελληνοαλβανικά σύνορα, στήν θέση Γκόλφια, όπως λέγεται.

Μετά τήν 5η πρωινή, τό φυλάκιο δέχθηκε επίθεσι από τούς Ιταλούς. Μία σφαίρα βρήκε τόν πατέρα μου στό μέτωπο και τόν σκότωσε.

Οι μόνες του λέξεις πού είπε εκεί ήταν: νά φυλάτε τά παιδιά μου, καί μετά ξεψύχησε», λέγει ο κ. Νίκος Τσαβαλιάρης.

«Εγώ ήμουν μόνο 5 ετών καί τά αδέλφια μου μικρότερα. Τελευταία φορά που είχε έλθει στό σπίτι, ήταν όταν τόν είχαν καλέσει στά νέα όπλα, μετά τά γεγονότα μέ τό «Έλλη».
Ήμουν μικρός αλλά τόν θυμάμαι. Ήταν ντυμένος στρατιώτης. Απ' ό,τι ανέφερε η συχωρεμένη η μάνα μου, τής έλεγε «Μην ανησυχείς. Όλα θά πάνε καλά. Όλα θα πάνε καλά».

Έτσι έλεγε, ενώ νομίζω ότι γνώριζε τους κινδύνους. Την βραδυά εκείνη κανόνιζαν την βάρδια στά φυλάκια του τάγματος που ήταν πιο κάτω. Ένας αξιωματικός είχε πει ότι κάτι δεν πάει καλά, ίσως είχαν πληροφορίες, ποιος ξέρει. Τούς λένε λοιπόν «ποιοί θέλετε να πάτε απόψε στα σύνορα». Καί ο πρώτος που σηκώθηκε και είπε «να πάω εγώ» ήταν ο πατέρας μου, σύμφωνα με μαρτυρίες χωριανών που γύρισαν πίσω αλλά και από άλλες περιοχές τών Τρικκάλων».

«Στα σύνορα οι ελληνικές δυνάμεις ήσαν ήδη σε κατάστασι ετοιμότητος. Οι αξιωματικοί έκαναν συνεχείς επιθεωρήσεις στα τμήματα καί όλοι γνώριζαν ότι από μέρα σε μέρα, οι Ιταλοί μπορεί να επιτεθούν αφού δεν το έκρυβαν. Είχαν καταγράψει συχνές ανιχνεύσεις και προσπάθειες να δούν τις ελληνικές θέσεις», λέγει ο στρατηγός κ. Ιωάννης Κακουδάκης, επί κεφαλής τής Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού. «Οι Ιταλοί είχαν ενσωματώσει την Αλβανία καί είχαν ήδη παρατάξει τις δυνάμεις τους σε δύο μέτωπα» [...]


Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΦΕΔΡΟΣ ...ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣ....

Ο Αλέξανδρος Διάκος ήταν πρώτος Έλληνας ύπαξιωματικός που έπεσε μαχόμενος στο ελληνοαλβανικό μέτωπο ,και συγκεκριμένα στις 1 Νοεμβρίου 1940 στην Πίνδο στην τοποθεσία Τσούκα.
Είχε γεννηθή στην Χάλκη της Ρόδου το 1911, που τότε ήταν υπό Ιταλική κατοχή. Το 1929 φεύγει στην Αθήνα και σπούδασε στην Σχολή Ευελπίδων μέχρι το 1934 που αποφοίτησε και εντάχτηκε στον Ελληνικό στρατό. Σύμφωνα με την αναφορά του Ταγματάρχη Καραβιά[1] ο λόχος δέχτηκε επίθεση απο πολλαπλάσιες Ιταλικές δυνάμεις Αλπινιστών ο Διάκος στεκόταν όρθιος κραυγάζοντας και δίνοντας εντολές για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του, κατάφερε να ανασυντάξει τον λόχο του και να αντεπιτεθεί στους Ιταλούς κάνοντας έφοδο ,για την ανακατάληψη του υψώματος, και μπαίνοντας πρώτος στην μάχη, ριπή πολυβόλου τον φόνευσε. Στο σημείο που έγινε η μάχη έχει στηθή ανδριάντας του ενώ ο Ελληνικός στρατός έχει δώσει το όνομα του σε στρατόπεδο.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ..
....ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ
Ο Ευάγγελος Γιάνναρης γεννήθηκε στην Αθήνα την 1-1-1916. το 1936 εισήλθε στην σχολή αεροπορίας από όπου πήρε πτυχίο χειριστού. Την 28η Οκτωβρίου 1940 με την κήρυξη του Ελινοιταλικου πολέμου τοποθετήθηκε στο 2ο ανεξάρτητο σμήνος παρατηρήσεως της 3ης μοίρας στρατιωτικής συνεργασίας.


Την 30η Οκτωβρίου ο υποσμηναγός Ευάγγελος Γιάνναρης και ο αρχισμηνίας Λεωνίδας Τζάντας διατάχθηκαν με ένα αεροσκάφος HENSHELL 126 να εκτελέσουν αποστολή αναγνώρισης στόχων πάνω από το μέτωπο του τομέα της Πίνδου και να επέμβουν στον επίγειο αγώνα με βόμβες και πολυβόλα. Η εκτέλεση όμως της αποστολής κατέστη αδύνατη λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών και έτσι το πλήρωμα άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε προς Κορυτσά με σκοπό να βομβαρδίσει τα εκεί αεροδρόμια. Καθ’ οδον όμως συνάντησαν σχηματισμό εχθρικών καταδιωκτικών με τα οποία ενεπλάκη σε σφοδρή αερομαχία.

Αποτέλεσμα της άνισης αερομαχίας ήταν η κατάρριψη του ελληνικού αεροσκάφους στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας Βασιλειάδας ο ηρωικός Θάνατος του Υπ/γου Γιάνναρη και ο ελαφρύς τραυματισμός του αρχισμηνία Τζάντα. Μια λεπτομέρεια του ιστορικού αυτού γεγονότος είναι ότι την αποστολή αυτή έπρεπε να εκτέλεση ένα φίλος του υποσμηναγού ο οποίος όμως μόλις είχε φτάσει από την Αθήνα στην μονάδα και ήταν κουρασμένος. Πιστός στην φιλία και στο καθήκον ο Ευάγγελος Γιάνναρης ζήτησε να τον αντικαταστήσει και έτσι έγινε ο πρώτος πεσών Έλλην αεροπόρος στο έπος του 40’.

ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΞΗΡΑΣ ΤΩΡΑ
ο ΠΡΩΤΟΣ πεσών μαχόμενος ανώτερος αξιωματικός ήτο ο Αντισυνταγματάρχης Πεζικού ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του 18ου Συντάγματος Πεζικού. Έπεσε την 21η Νοεμβρίου του 1940 στο Βράνεστε.
Για τις συνθήκες θανάτου του ΠΡΩΤΟΥ ΠΕΣΟΝΤΟΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ διαβάζουμε από τις εκδόσεις Ιστορίας Στρατού: "…το 18ον Σύνταγμα Πεζικού, ανατρέψαν κατόπιν αγώνος τας εις περιοχήν Μπαμπάν εχθρικάς αντιστάσεις, προωθήθη μέχρι του υψώματος 1211, όπερ και κατέλαβε την 18.00, εκτοπίσαν τον πεισμόνως αντισταθέντα εχθρόν, συλλαβόν 7 αξιωματικούς μετά του διοικητού του τάγματος και 50 οπλίτας αιχμαλώτους. Αι απώλειαι του Συντάγματος ανήλθον εις 2 αξιωματικούς νεκρούς εξ ών ο ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΗΣ του Συντάγματος Αντισυνταγματάρχης Κεφαλόπουλος Χαράλαμπος και 2 οπλίτας νεκρούς….", ΔΙΣ σελ. 61
3…για την ιστορική μνήμη να θυμίσουμε ότι οι πρώτοι ανά βαθμό πεσόντες αξιωματικοί ήσαν…ΑντισυνταγματάρχηςΚεφαλόπουλος Χαράλαμπος του 18ου Συντάγματος Πεζικού, έπεσε την 21ή Νοεμβρίου στο Βράνεστε.ΤαγματάρχηςΜαντούβαλος Παναγιώτης του 50ού Συντάγματος Πεζικού, έπεσε την 17η Νοεμβρίου στον ΜόραβαΛοχαγόςΑποστολίδης Θεόδωρος του 50ού Συντάγματος Πεζικού, έπεσε την 17η Νοεμβρίου στον ΜόραβαΥπολοχαγόςΔιάκος Αλέξανδρος του 4ου Συντάγματος Πεζικού, έπεσε την 1η Νοεμβρίου στην Τσούκα.ΑνθυπολοχαγόςΒλάχος Γεώργιος ή Απόστολος του 33ού Συντάγματος Πεζικού, έπεσε την 1η Νοεμβρίου στο Βέρνικ
------------------
Ο ΜΑΡΔΟΧΑΙΟΣ ΦΡΙΖΗΣ,επεσε ηρω ικά μαχόμενος στίς 5 Δεκεμβρίου τού 1940..ανεξάρτητα από τήν Εβραική προπαγανδα, πού σαφώς δέν θα αφηνε ανεκμετάλευτο τό γεγονός,επεσε προασπιζόμενος τήν ελευθερία τής Ελλάδας  και ετιμήθη καί τιμάται ,ως ηρωας .....καί γιά νά είμαστε εντάξει οπως επιβάλεται ,απονεμουμε φόρο τιμής καί στούς Μουσουλμάνους τής Θράκης και στούς Αρμένιους που αγωνίστηκαν μαζί μας..από τήν
Έκδοση της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, «Αγώνες και νεκροί του Ελληνικού Στρατού 1940-1945» εχουμε μία ακριβέστατη καταγραφήτών θυμάτων
"Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, έπεσαν «υπέρ πίστεως και πατρίδος», 15.556 ένστολοι άνδρες και μία γυναίκα. Ανάμεσα στους νεκρούς και εξαφανισμένους, περιλαμβάνονται 70 Μουσουλμάνοι από τη Δυτική Θράκη,
21 Αρμενικής καταγωγής,
7 Μουσουλμάνοι από την Ήπειρο , πολλοί καθολικοί από τις Κυκλάδες και αρκετοί «Σλαβομακεδόνες». Οι εβραίοι νεκροί είναι
Αξιωματικοί 1
Ανθυπασπιστές 1
Έφεδροι Ανθυπασπιστές 1
Λοχίες 2
Δεκανείς 10
Υποδεκανείς 2
Στρατιώτες 176"


Νά συμπληρώσω πώς σαφώς υπήρχαν ανάμεσα στούς νεκρούς και τσιγγάνοι..γιά αυτούς τα αρχεία του στρατού δεν κανουν ιδιαιτερη μνεία επειδη ειναι καταγεγραμμενοι ως Ελληνες χριστιανοί....
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: