ί να πείς;!…;!…

 

Το να σου κάνουν πλάκα τα φιλαράκια σου, απόλυτα δεκτό.

Το να σε αποκαλέσει ένας τελείως άγνωστος «ηλίθιο» (αν όντως έχεις διαπράξει ηλιθιότητα, πχ πέρασες με κόκκινο), πάει στην ευχή.

Αλλά το να σε τρολλάρει ο κουκλοχαιρετάκιας, έ! Αυτό δεν χωνεύεται με τίποτε!!!

Με τίποτε, λέμε!!!

 

Τί μ’ έπιασε καί τα λέω αυτά;

Κοιτάχτε, ρέ παιδιά εδώ! Όχι, κοιτάχτε τί έγγραφο έπιασε κι έστειλε σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες!!! Στους δημόσιους υπάλληλοι! Δε φτάνει που έκανε όλον τον λαό μανιοκαταθλιπτικούς, το παίζει καί γιατρός (των ψυχών καί των σωμάτων ημών) από πάνω!!!

 

 

Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά με πειράζει η γυφτιά του πράγματος. Άντε, τώρα… σπουδαία στήριξη!… να σου την έχει βαρέσει η παρατεταμένη κλεισούρα, καί να σου λένε ότι μπορείς να καλέσεις ένα τηλέφωνο, γιά να πείς τον πόνο σου σε κάποιον άγνωστο!… (Καί να εισπράττουν μονέδα με τις ώρες οι Γερμαναράδες πού ‘χουν τον ΟΤΕ.) Σαχλαμάρες εις τον κύβον!

Τί να σας πώ, ρέ παίδες! Άμα είναι γιά ψυχοθεραπεία, εγώ προσωπικά προτιμώ την πονηρή Χαζάρα πσυχολόγα που ξεβρακώνεται, «γιά να αισθανθεί ο πελάτης άνετα»! lol!!!

Καί ‘ντάξ’… Τώρα, ακόμη κι αυτή είναι πρόχειρη λύση· στο μάττινγκ θα μείνουμε, κοτζάμ μαντράχαλοι; (Μάττινγκ, αγγλικό απαρέμφατο – πώς λέμε σέρφινγκ; αυτό.) Θα προτιμούσα κάτι σε Ελληνίδα, καί να το προχωρήσουμε το πράμα από κοντά, βραδερφέ! Άμα είναι να ψυχοθεραπευτούμε (ή, τέλος πάντων, να στηριχτούμε ψυχοκοινωνικώς), έ! Να καταφέρουμε τελικά βγούμε στην κοινωνία τελείως υγιείς! Μιά κι όξω! Όχι μισές δουλειές!  🙂  (Εκτός αν συνεχίσουμε να το παίζουμε τρελλοί, γιά να μη χάσουμε την  ψυχολόγο! Καρα-lol!!!)

«- Ρέ Εργοδότη, απ’ τον κουκλοχαιρετάκια ξεκίνησες, στο σέχ ξανακατέληξες;»

Τί μου τον θυμήσατε, ρέ γρουσούζηδες;!  🙂

 

Κι εκεί, λοιπόν, που νομίζαμε πως τά ‘χαμε δεί όλα, κι εκεί που λέγαμε: «- Τέρμα τώρα, δεν έχει άλλο παρακάτω!»…

…Σκάει μιά τέτοια ιστορία, κι αναρωτιέσαι αν πιάσαμε πάτο, ή ακόμη.

Φτού, ρέ φούστη μου, πού μπλέξαμε με δαύτονε!…