Η Ελληνική Γνώση κεκλείδωται! – 1
υσσωρεύτηκαν ήδη -εδώ καί χρόνια- τα μαύρα τυφωνικά σύννεφα πάνω απ’ την Ελλάδα καί τους Έλληνες… Γνωστό αυτό. Ωστόσο, τέτοια σύννεφα, τέτοια δεσμά δεν υπάρχουν μονάχα γύρω απ’ τις ζωές μας, υπάρχουν καί γύρω απ’ τα μυαλά μας. Καί δεν εννοώ τα γνωστά -καί πολυσυζητημένα στο Διαδίκτυο- μέσα καταστολής (ραδιοσυχνότητες, ψεκασμούς, κτλ), αλλά κάποια άλλα… αόρατα.
Το πιό ωραίο ( ; ), όμως, στην ιστορία μας, είναι πως τα δεσμά αυτά τα κατασκευάζουν οι ίδιοι οι «φυλακισμένοι»!!! Καί μάλιστα, γελάνε χαζοχαρούμενα πριν / κατά / μετά τη διαδικασία κατασκευής.
Συν-Έλληνες, δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία! Τουλάχιστον, τότε που οι ναζί υποχρέωναν τους κρατούμενους να σκάψουν τον τάφο τους καί μετά τους πυροβολούσαν στο κεφάλι, υπήρχε η δικαιολογία του έξωθεν καταναγκασμού. (Αν καί κάποιοι μελλοθάνατοι δοκίμαζαν να δραπετεύσουν, έστω καί στο τσάκ πριν τη χαριστική βολή.) Τώρα, όμως, δικαιολογίες τέλος. Τα γατιά, που παίζουν καί κλείνονται σε ντουλάπια, καί νιαουρίζουν σπαρακτικά να έρθει άνθρωπος να τα βγάλει έξω, είναι πιό έξυπνα από κάτι τέτοιους «μεγαλοφυείς» ανθρώπους, που πάνε κι αυτοδεσμεύονται.
Καί ποιά είναι αυτά τα φοβερά δεσμά, δηλαδή;
…Μιλάω γιά την επιστήμη καί τους επιστήμονες.
«- Μά, τί κακό βλέπεις στην επιστήμη, ρέ Εργοδότη;»
Ρώτα ανάποδα! Τί …καλό βλέπω!
Όμως, οφείλω να εξηγήσω τα πάντα – διότι παραμονεύουν καί διάφορα (τετριμμένα έως ηλιθιότητος) επιχειρήματα, του στύλ: «- Τί θά ‘κανες, ρέ έξυπνε, τη νύχτα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα;», κτλ κτλ. (Βασικά, μιά που δεν θα είχα ούτε τηλεόραση, θα έκανα αυτό που έκανα τα καλοκαίρια στις ακρογιαλιές με κάποιες πρώην μου. Καί θα ζούσα απ’ τα επιδόματα, χωρίς να δουλεύω. Ως πολύτεκνος! Lol!!!)
Πάμε, λοιπόν, μαέστρο, μιά μαγκιόρα ανάλυσις!…
i. Έλληνες καί ξένοι, διαχρονικώς.
Πετάω κατ’ ευθείαν τον βλάχο στη θάλασσα, να μάθει κολύμπι σε δευτερόλεπτα – γιά το καλό του: Έλληνες καί ξένοι, είμαστε ολότελα διαφορετικοί. Ακόμη καί με τους λευκούς Ευρωπαίους είμαστε διαφορετικοί, άσχετο αν μοιάζουμε (στον βιότυπο).
Όθεν, όσοι μιλάνε γιά «Ενωμένη» Ευρώπη, γιά το δήθεν «κοινό Ευρωπαϊκό μέλλον των λαών», καί διάφορα άλλα τέτοια αξιόχεστα, να μου κάνουν τη χάρη να θυμηθούν καί να σκεφτούν:
[Παρένθεση: Ναί, «ο εχθρικός γιά την Ελλάδα στρατός, που έρχεται από τη Δύση με έμβλημά του έναν σταυρό», είναι αρχέτυπο που επαναλαμβάνεται. Επανελήφθη καί το 9600 πΧ, με τους Άτλαντες. Πού το ξέρω, ειδικά αυτό το τελευταίο; απλούστατα, όταν οι ιθαγενείς της Καραϊβικής είδαν τον κόκκινο σταυρό στα πανιά των πλοίων του Κολόμβου, θεώρησαν πως -κατά κάποιο τρόπο- οι «δικοί τους» επιστρέφουν. Γι’ αυτό δεν αντέδρασαν αρχικά. Μ’ ό,τι κι αν μπορούν να σημαίνουν οι εκφράσεις «οι δικοί τους», καί «επιστρέφουν».
Βλέπετε, λοιπόν, πώς -με λίγη λογική- μπορούμε να καλύψουμε ιστορικά κενά χιλιετιών;
Στα ίδια πλαίσια, κι ο στρατός του Μ. Κωνσταντίνου -του «Εν τούτωι Νίκα!»– υπάγεται στο ίδιο αρχέτυπο.
Τέλος, ακόμη ένας «σταυροφόρος» στρατός αναμένεται οσονούπω να περάσει κι αυτός απ’ την καμπούρα μας, γιά μελλοντική επανάληψη του συγκεκριμένου αρχετύπου: αυτός του ΝΑΤΟ! Ρίξτε μιά ματιά στο έμβλημα -ναί, πρόκειται γιά ευθεία αναφορά στο τοπογραφικό της Ποσείδιας, πρωτεύουσας της Ατλαντίδας-, καθώς καί στο τί σημαίνει «ΝΑΤΟ»: Οργανισμός βορειο-Ατλαντικού Συμφώνου.
Ακόμη αμφιβάλλετε γιά το ΝΑΤΟ; Να μην αμφιβάλετε καθόλου. Τά ‘πε ήδη ο Πατροκοσμάς…]
Αξίωμα, λοιπόν: Είμαστε διαφορετικοί απ’ τους λοιπούς λευκούς Ευρωπαίους, ειδικά τους βόρειους.
Γιά να συνεχίσουμε παρακάτω, πρώτα χωνέψτε το αυτό – με όση σόδα γουστάρετε. Χωνέψτε το, διότι αυτό είναι καί δεν αλλάζει.
Η ιστορία μας ξεκινάει από πολύυυυ παλιά. Από τότε, που στον Φαέθωνα οι πρόγονοί μας δοκίμασαν να συμπεθεριάσουν με τους προγόνους των λευκών Ευρωπαίων… κι ανατινάχτηκε ο πλανήτης! Δεν είναι, λοιπόν, παράξενο που σήμερα, οι μόνοι με τους οποίους μπορούμε να συνεννοηθούμε, είναι οι Ελληνογενείς, που κατοικούν στις Ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου. Καί στη Γαλλία – λιγάκι… όχι πολύ. (Μήπως τώρα βλέπετε με άλλη ματιά την διαχωριστική γεωγραφική γραμμή μεταξύ καθολικών καί προτεσταντών; )
Η βασική μας διαφορά είναι το συναίσθημα, δηλαδή η ψυχοσύνθεση. Εμείς έχουμε συναίσθημα, αυτοί όχι.
Θέλετε παραδείγματα; υπάρχουν αρκετά. Όπως πχ το σέξ. Το οποίο χωρίς συναίσθημα γίνεται αστείο ή χυδαίο (πορνό), τιμωρητικό (σαδομαζοχισμός), ή διαστροφικό (πχ κτηνοβασία). Καί σίγουρα θά ‘χετε ακούσει (ειδικά παλιότερα, με τα «καμάκια») γιά καψούρηδες συν-Έλληνες, που είχαν πολύ όμορφες ερωτικές καλοκαιρινές ιστορίες με Ευρωπαίες, που όμως δεν συνεχίστηκαν καί το φθινόπωρο. Καί διατί, περικαλώ; Διότι…
…Ερχότανε η όμορφη λευκή Ευρωπαία στην Ελλάδα, γνώριζε τον δικό μας τον συναισθηματικό χάϊβανο (που την είχε στα ώπα-ώπα καί της ξηγούσε τ’ όνειρο καθημερινώς καί …υπερωριακώς), ξεχνούσε τί παναπεί «ρούχα» / «παπούτσια» / «μπικίνια» (καί «λεφτά» – διότι πλήρωνε ο άλλος), καί ζούσε στον Παράδεισο. Αλλά όταν πήγαινε ο δικός μας -καψούρας ένεκα!- στις χώρες του μακρυνού Βορρά (κατά τον Οκτώβριο) να την ξαναβρεί καί να συνεχίσουν τα μέλια, έπεφτε απάνω σε μιά γεροντοκόρη (τελείως αγνώριστη, σου λέω – ντυμένη καί παπουτσωμένη, πλέον), που δεν τον άφηνε ούτε να την αγγίξει! Φυσικά, ούτε κουβέντα γιά φιλοξενίες καί τέτοια. Άσε που μπορεί να του παρουσίαζε καί κανέναν μαντράχαλο Βίκινγκ, λέγοντας: «- Μάϋ μπόϋφρεντ!» Παναπεί, συναίσθημα δεν υπήρχε μέσα της ούτε γιά δείγμα.
«- Πεταμένα λεφτά!», σκεφτόταν στο τέλος ο δικός μας (γιά τα αεροπορικά εισιτήρια) – αλλά δεν ξέρω αν έβαζε μυαλό, να μην το ξανακάνει.
Να πάμε, τώρα, στα λεφτά ως δεύτερο παράδειγμα; Ποιός έβγαλε το ρητό πως «Δεν υπάρχει τζάμπα γεύμα!»; Που σημαίνει πως, όταν σου δίνει ο λευκός Ευρωπαίος προτεστάντης κάτι, περιμένει οπωσδήποτε κάτι να πάρει πίσω. Καί, ει δυνατόν, μεγαλύτερης αξίας.
ii. Εμείς καί τα Γράμματα
Κι ερχόμαστε στα Γράμματα!… Στις επιστήμες. Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, στο παρόν μέρος του άρθρου αναφέρομαι στους ημεδαπούς που θέλουν να σπουδάσουν στα εγχώρια πανεπιστήμια. Τα (νεο-)Ελληνάκια, που πάνε σε …τουβλοποιεία εξωτερικού, θα τα περάσω από το μικροσκόπιο παρακάτω.
Εμείς εδώ στην Ελλαδάρα ακόμη κρατάμε την αρχαιο-Ελληνική αντίληψη περί Γραμμάτων, η οποία χτύπησε ταβάνι στα Ελληνιστικά χρόνια. Δηλαδή, θεωρούμε τη μόρφωση πολύ περισσότερο ως κτήμα, ως στολίδι ενός ελλόγου ανθρώπου, παρά ως χρηστικό εργαλείο. Εξ ής θεωρήσεως προέρχεται κι η λέξη «γκλάμορους» (λαμπρός), δηλ. ο κατέχων Γράμματα.
Γι’ αυτό βλέπεις τους σημερινούς γονείς να σπρώχνουν με νύχια καί με δόντια τα βλαστάρια τους στα πανεπιστήμια, κάν κούτσουρα εισίν ταύτα. (Τα παιδιά, εννοώ – όχι πως τα πανεπιστήμια πάνε πίσω στην κουτσουρωσύνη. Αλλά οι ηρωϊκοί γονείς δε χαμπαριάζουν! Τα παιδάκια του ο καθένας τά ‘χει γι’ από γεννησιμιού τους …νομπελιστάκια! Lol!!!) Γιατί; γιά να πάρουν παντί τρόπωι ένα «χαρτί» πληθωριστικής αξίας. Γι’ αυτό βλέπεις καί το άλλο το γελοίο, παραμονές των εξετάσεων διάφοροι -μέχρι τότε- κοπανατζήδες τσόγλανοι, επιλέξαντες παιδιόθεν το ισόβιο διαζύγιο από βιβλία καί διάβασμα, να παίρνουν σοβαροφανές ύφος …διανοουμένου καί να πουλάνε μούρη, επειδή έμαθαν τα «sos» θέματα απ’ το φροντιστήριο.
[Παρένθεση, ξανά: Τα ίδια κάνουν -γιά διαφορετικούς λόγους- καί διάφορες γραίες πρώην «στάρζ». Οι οποίες στα γεράματα, όταν τελειώσουν οι άντρες που τις πλησιάζουν, το ρίχνουν στα συγγραφιλίκια. Γιά να δείξουν πως μετράνε καί στο πνεύμα, δηλαδής, μιά που το σώμα …τετέλεσται. Lol!!! Τα ρημάδια τα Γράμματα όλοι τα φτύνουν, αλλά όλοι τρέχουν στο τέλος να τα γλείψουν. Σύμπτωμα κι αυτό της νεο-Ελληνικής σχιζοφρένειας.]
Δεν παραγνωρίζω πως γονείς καί τέκνα σκέφτονται πονηρά: να πάρουν το «χαρτί», καί να προσληφθούν στο απέραντο Δημόσιο του ψευτο-Ρωμαίϊκου. Πρακτική, χρηστική ματιά αυτή; αναμφίβολα. Όμως, το πρώτο απαιτούμενο στην κοινωνία μας δεν είναι το πτυχίο. Είναι το αξιοπρεπές εισόδημα. Διότι με τα πτυχία, ούτε φαγητό τρώς, ούτε παντρεύεσαι, ούτε παιδιά κάνεις, ούτε το μέλλον σου σχεδιάζεις. Αλλά πού να το χαμπαριάσουν αυτό οι ημεδαποί γονείς καί τα ημεδαπά τέκνα! Εκείειειει!!!… Αντί να βρούν μιά δουλειά με καλό εισόδημα, επιμένουν στην απόκτηση «χαρτιού» – καί γιά κανέναν άλλον λόγο, παρά -πάλι!- εξ αιτίας της Αλεξανδρινής αντίληψης περί Γραμμάτων. Καί επενδύουν …στην αναμονή διορισμού στο Δημόσιο! (Ενώ η ζωή κυλάει καί πίσω δε γυρνάει, η ρημάδα…)
Εννοείται, βέβαια, πως το να σπουδάσεις γιά να είσαι χρήσιμος στον εαυτό σου, αλλά καί στην κοινωνία (μέσα στην οποία ζής – διότι δεν είσαι ανεξάρτητος των άλλων συνανθρώπων σου), είναι τελείως «ψιλά γράμματα» γιά τα …νομπελιστάκια καί τους γονείς αυτών.
Φυσικά, τη μία γελοιότητα τη διαδέχονται κι άλλες. Αφ’ ενός, οι τσόγλανοι που λέγαμε, ως φοιτητές «επαναστατούν» καταστρέφοντας δημόσια (καί ιδιωτική) περιουσία, αλλά ουδείς εξ αυτών διανοείται να τα βροντήξει όλα (του «αντιδραστικού αστικού πανεπιστήμιου») από κάτω, καί να φύγει. (Εφ’ όσον το αστικό πανεπιστήμιο τον χαλάει.) Διότι θα τον κάνει ντά-ντά ο …επενδυτής μπαμπάς, βλέπεις. Είπαμε, «επανάσταση», αλλά έχει κι όρια! Lol!!! (Στο τέλος, όλ’ αυτά τα «επαναστατικά» τσογλάνια φοράνε γραββάτες καί γίνονται χειρότερα αυτών, εναντίον των οποίων «επαναστατούσαν». Αμέτρητα τα παραδείγματα… το έργο τό ‘χουμε ξαναδεί πολλές φορές.)
Αφ’ ετέρου, το παμπόνηρο ψευτο-Ρωμαίϊκο (που ξέρει με τί σόϊ χαζοβιόληδες υπηκόους έχει να κάνει) κλείνει στόματα με τα πτυχία, κάνοντας φτηνή «κοινωνική» πολιτική. (Τζάμπα τού ‘ρχεται, να βουλώσει τα στόματα των νεαρών ανέργων μ’ ένα «χαρτί» γιά τον καθένα.) Εξ ού καί η γελοιότητα να μπάζει τον οποιονδήποτε στα πανεπιστήμια, με οποιοδήποτε πρόσχημα – ακόμη καί με το αν αυτός ο οποιοσδήποτε …αθλείται. Εξ ού καί η έτερη γελοιότητα, να έχει αφήσει χύμα τις μεταπτυχιακές σπουδές, ώστε ν’ αποκτούν περισσότερα «μόρια» γιά διορισμό (έναντι των απλών πτυχιούχων) τα κομματόσκυλα.
iii. Οι ξένοι καί τα Γράμματα
Εν πάσει περιπτώσει, αυτή η νεο-Ελληνική, Αλεξανδρινή αντίληψη περί επιστημών είναι -εκτός από κάργα ρομαντική καί προ πολλού παρωχημένη, καί- τελείως ουτοπική. Γιατί; Μά, απλούστατα, επειδή δεν την έχει κανένας άλλος λαός!
Κι επειδή την πορεία των λαών καί των κοινωνιών εδώ καί πέντε αιώνες την χαράσσουν μή-Έλληνες, τότε η νεο-Ελληνική Αλεξανδρινή αντίληψη περί Γραμμάτων είναι πέρα γιά πέρα ουτοπική. Η δε επιμονή σ’ αυτήν συνιστά ανήκεστο ηλιθιότητα.
Ξεκαθαρίζω πως δεν αναφέρομαι στο τί …Αλεξανδρινά εφόδια (δηλ. αρχαιο-Ελληνικά βιβλία – με τις αντίστοιχες φιλοσοφικές αντιλήψεις, με αντιγραφή αρχαιο-Ελληνικών εξουσιαστικών προτύπων, κτλ) χρησιμοποιούν οι Δυτικοί από το 1500 μΧ καί εντεύθεν.Όπως δεν αναφέρομαι (στην παρούσα παράγραφο) στη συνεισφορά Ελλήνων επιστημόνων στο σημερινό επιστημονικό οικοδόμημα της Δύσης. Απλά, δηλώνω πως οι Δυτικοί ΔΕΝ βλέπουν τα Γράμματα ως εφόδιο του άνω θρώσκωντος ανθρώπου, αλλά ως όπλο επιβολής εναντίον άλλων ανθρώπων καί κοινωνιών. (Καί πού ‘σαστε; Ούτε με την Αναγέννηση είδαν οι Δυτικοί τα Γράμματα ωσάν Αλεξανδρινοί. Πάλι ως όπλο τα είδαν, γιά την κατάκτηση της «καθ’ ημάς Ανατολής» – όποτε ερχόταν η ώρα να ηρεμήσουν τα πράγματα, καί η πολυεθνική «πήλινη» αυτοκρατορία των Οθωμανών καταντήσει ώριμο σύκο, έτοιμο να πέσει.)
Γι’ αυτό κάποια στιγμή εις την Δύσιν καλούνται -κατά 99.9%- οι διάφοροι επιστήμονες να περάσουν μιά βόλτα απ’ την …Κόλαση! Οι φυσικοί καλούνται να φτιάξουν οπλικά συστήματα (καί, επ’ εσχάτοις, να σπρώξουν τις φιλοσοφικές αντιλήψεις της παγκόσμιας «κοινής γνώμης» προς συγκεκριμένη κατεύθυνση – έχω πολλά ράμματα γιά τις γούνες των ουσίαι ασχέτων «Σέρνηδων»), οι χημικοί δηλητήρια, οι βιολόγοι ιούς / υβρίδια / κλώνους, οι γιατροί να δολοφονούν έμβρυα καί πλήρεις ζωντανούς ανθρώπους, οι πληροφορικοί να χακάρουν τα οπλικά συστήματα ακόμη καί φιλίων συμμαχικών χωρών… καί ούκ έστι τέλος των ανομιών αυτών.
Κι επειδή όλες αυτές οι βρωμιές νομοτελειακώς κάποια στιγμή στρέφονται (καί) εναντίον της Ελλάδας, τότε η σύμπραξη Ελλήνων επιστημόνων με τους Δυτικούς παλιανθρώπους συνιστά καραμπινάτη προδοσία εναντίον της Ελληνικής Φυλής. (Μία απ’ όλες τις προδοσίες ενός συγκεκριμένου συνόλου – διότι υπάρχουν ακόμη μερικές.)
Ή Έλλην, ή Ατλάντειος θα είσαι, κύριε. Καί, ως επιστήμων, ΔΕΝ δικαιολογείσαι με τίποτε. Οφείλεις να σου κόβει γιά κάτι τέτοια. Αλλοιώς, να χέσω τα πτυχία σου.
Κι εφ’ όσον διαλέγεις το δεύτερο, θα χέσω κι εσένα τον ίδιον.
Στον Παλαιό
υσσωρεύτηκαν ήδη -εδώ καί χρόνια- τα μαύρα τυφωνικά σύννεφα πάνω απ’ την Ελλάδα καί τους Έλληνες… Γνωστό αυτό. Ωστόσο, τέτοια σύννεφα, τέτοια δεσμά δεν υπάρχουν μονάχα γύρω απ’ τις ζωές μας, υπάρχουν καί γύρω απ’ τα μυαλά μας. Καί δεν εννοώ τα γνωστά -καί πολυσυζητημένα στο Διαδίκτυο- μέσα καταστολής (ραδιοσυχνότητες, ψεκασμούς, κτλ), αλλά κάποια άλλα… αόρατα.Το πιό ωραίο ( ; ), όμως, στην ιστορία μας, είναι πως τα δεσμά αυτά τα κατασκευάζουν οι ίδιοι οι «φυλακισμένοι»!!! Καί μάλιστα, γελάνε χαζοχαρούμενα πριν / κατά / μετά τη διαδικασία κατασκευής.
Συν-Έλληνες, δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία! Τουλάχιστον, τότε που οι ναζί υποχρέωναν τους κρατούμενους να σκάψουν τον τάφο τους καί μετά τους πυροβολούσαν στο κεφάλι, υπήρχε η δικαιολογία του έξωθεν καταναγκασμού. (Αν καί κάποιοι μελλοθάνατοι δοκίμαζαν να δραπετεύσουν, έστω καί στο τσάκ πριν τη χαριστική βολή.) Τώρα, όμως, δικαιολογίες τέλος. Τα γατιά, που παίζουν καί κλείνονται σε ντουλάπια, καί νιαουρίζουν σπαρακτικά να έρθει άνθρωπος να τα βγάλει έξω, είναι πιό έξυπνα από κάτι τέτοιους «μεγαλοφυείς» ανθρώπους, που πάνε κι αυτοδεσμεύονται.
Καί ποιά είναι αυτά τα φοβερά δεσμά, δηλαδή;
…Μιλάω γιά την επιστήμη καί τους επιστήμονες.
«- Μά, τί κακό βλέπεις στην επιστήμη, ρέ Εργοδότη;»
Ρώτα ανάποδα! Τί …καλό βλέπω!
Όμως, οφείλω να εξηγήσω τα πάντα – διότι παραμονεύουν καί διάφορα (τετριμμένα έως ηλιθιότητος) επιχειρήματα, του στύλ: «- Τί θά ‘κανες, ρέ έξυπνε, τη νύχτα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα;», κτλ κτλ. (Βασικά, μιά που δεν θα είχα ούτε τηλεόραση, θα έκανα αυτό που έκανα τα καλοκαίρια στις ακρογιαλιές με κάποιες πρώην μου. Καί θα ζούσα απ’ τα επιδόματα, χωρίς να δουλεύω. Ως πολύτεκνος! Lol!!!)
Πάμε, λοιπόν, μαέστρο, μιά μαγκιόρα ανάλυσις!…
i. Έλληνες καί ξένοι, διαχρονικώς.
Πετάω κατ’ ευθείαν τον βλάχο στη θάλασσα, να μάθει κολύμπι σε δευτερόλεπτα – γιά το καλό του: Έλληνες καί ξένοι, είμαστε ολότελα διαφορετικοί. Ακόμη καί με τους λευκούς Ευρωπαίους είμαστε διαφορετικοί, άσχετο αν μοιάζουμε (στον βιότυπο).
Όθεν, όσοι μιλάνε γιά «Ενωμένη» Ευρώπη, γιά το δήθεν «κοινό Ευρωπαϊκό μέλλον των λαών», καί διάφορα άλλα τέτοια αξιόχεστα, να μου κάνουν τη χάρη να θυμηθούν καί να σκεφτούν:
- Το τί έκαναν στην Ελλάδα οι Σταυροφόροι το 1204,
- το τί έκαναν στην Ελλάδα οι …σταυροφόροι (του αγκυλωτού) το 1941-44,
- το τί κάνουν σήμερα στην Ελλάδα οι απόγονοι των «αγκυλωτών»,
- το τί πρόκειται νομοτελειακώς να ξανακάνουν όλοι αυτοί στην Ελλάδα, ευκαιρίας δοθείσης,
[Παρένθεση: Ναί, «ο εχθρικός γιά την Ελλάδα στρατός, που έρχεται από τη Δύση με έμβλημά του έναν σταυρό», είναι αρχέτυπο που επαναλαμβάνεται. Επανελήφθη καί το 9600 πΧ, με τους Άτλαντες. Πού το ξέρω, ειδικά αυτό το τελευταίο; απλούστατα, όταν οι ιθαγενείς της Καραϊβικής είδαν τον κόκκινο σταυρό στα πανιά των πλοίων του Κολόμβου, θεώρησαν πως -κατά κάποιο τρόπο- οι «δικοί τους» επιστρέφουν. Γι’ αυτό δεν αντέδρασαν αρχικά. Μ’ ό,τι κι αν μπορούν να σημαίνουν οι εκφράσεις «οι δικοί τους», καί «επιστρέφουν».
Βλέπετε, λοιπόν, πώς -με λίγη λογική- μπορούμε να καλύψουμε ιστορικά κενά χιλιετιών;
Στα ίδια πλαίσια, κι ο στρατός του Μ. Κωνσταντίνου -του «Εν τούτωι Νίκα!»– υπάγεται στο ίδιο αρχέτυπο.
Τέλος, ακόμη ένας «σταυροφόρος» στρατός αναμένεται οσονούπω να περάσει κι αυτός απ’ την καμπούρα μας, γιά μελλοντική επανάληψη του συγκεκριμένου αρχετύπου: αυτός του ΝΑΤΟ! Ρίξτε μιά ματιά στο έμβλημα -ναί, πρόκειται γιά ευθεία αναφορά στο τοπογραφικό της Ποσείδιας, πρωτεύουσας της Ατλαντίδας-, καθώς καί στο τί σημαίνει «ΝΑΤΟ»: Οργανισμός βορειο-Ατλαντικού Συμφώνου.
Ακόμη αμφιβάλλετε γιά το ΝΑΤΟ; Να μην αμφιβάλετε καθόλου. Τά ‘πε ήδη ο Πατροκοσμάς…]
Αξίωμα, λοιπόν: Είμαστε διαφορετικοί απ’ τους λοιπούς λευκούς Ευρωπαίους, ειδικά τους βόρειους.
Γιά να συνεχίσουμε παρακάτω, πρώτα χωνέψτε το αυτό – με όση σόδα γουστάρετε. Χωνέψτε το, διότι αυτό είναι καί δεν αλλάζει.
Η ιστορία μας ξεκινάει από πολύυυυ παλιά. Από τότε, που στον Φαέθωνα οι πρόγονοί μας δοκίμασαν να συμπεθεριάσουν με τους προγόνους των λευκών Ευρωπαίων… κι ανατινάχτηκε ο πλανήτης! Δεν είναι, λοιπόν, παράξενο που σήμερα, οι μόνοι με τους οποίους μπορούμε να συνεννοηθούμε, είναι οι Ελληνογενείς, που κατοικούν στις Ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου. Καί στη Γαλλία – λιγάκι… όχι πολύ. (Μήπως τώρα βλέπετε με άλλη ματιά την διαχωριστική γεωγραφική γραμμή μεταξύ καθολικών καί προτεσταντών; )
Η βασική μας διαφορά είναι το συναίσθημα, δηλαδή η ψυχοσύνθεση. Εμείς έχουμε συναίσθημα, αυτοί όχι.
Θέλετε παραδείγματα; υπάρχουν αρκετά. Όπως πχ το σέξ. Το οποίο χωρίς συναίσθημα γίνεται αστείο ή χυδαίο (πορνό), τιμωρητικό (σαδομαζοχισμός), ή διαστροφικό (πχ κτηνοβασία). Καί σίγουρα θά ‘χετε ακούσει (ειδικά παλιότερα, με τα «καμάκια») γιά καψούρηδες συν-Έλληνες, που είχαν πολύ όμορφες ερωτικές καλοκαιρινές ιστορίες με Ευρωπαίες, που όμως δεν συνεχίστηκαν καί το φθινόπωρο. Καί διατί, περικαλώ; Διότι…
…Ερχότανε η όμορφη λευκή Ευρωπαία στην Ελλάδα, γνώριζε τον δικό μας τον συναισθηματικό χάϊβανο (που την είχε στα ώπα-ώπα καί της ξηγούσε τ’ όνειρο καθημερινώς καί …υπερωριακώς), ξεχνούσε τί παναπεί «ρούχα» / «παπούτσια» / «μπικίνια» (καί «λεφτά» – διότι πλήρωνε ο άλλος), καί ζούσε στον Παράδεισο. Αλλά όταν πήγαινε ο δικός μας -καψούρας ένεκα!- στις χώρες του μακρυνού Βορρά (κατά τον Οκτώβριο) να την ξαναβρεί καί να συνεχίσουν τα μέλια, έπεφτε απάνω σε μιά γεροντοκόρη (τελείως αγνώριστη, σου λέω – ντυμένη καί παπουτσωμένη, πλέον), που δεν τον άφηνε ούτε να την αγγίξει! Φυσικά, ούτε κουβέντα γιά φιλοξενίες καί τέτοια. Άσε που μπορεί να του παρουσίαζε καί κανέναν μαντράχαλο Βίκινγκ, λέγοντας: «- Μάϋ μπόϋφρεντ!» Παναπεί, συναίσθημα δεν υπήρχε μέσα της ούτε γιά δείγμα.
«- Πεταμένα λεφτά!», σκεφτόταν στο τέλος ο δικός μας (γιά τα αεροπορικά εισιτήρια) – αλλά δεν ξέρω αν έβαζε μυαλό, να μην το ξανακάνει.
Να πάμε, τώρα, στα λεφτά ως δεύτερο παράδειγμα; Ποιός έβγαλε το ρητό πως «Δεν υπάρχει τζάμπα γεύμα!»; Που σημαίνει πως, όταν σου δίνει ο λευκός Ευρωπαίος προτεστάντης κάτι, περιμένει οπωσδήποτε κάτι να πάρει πίσω. Καί, ει δυνατόν, μεγαλύτερης αξίας.
ii. Εμείς καί τα Γράμματα
Κι ερχόμαστε στα Γράμματα!… Στις επιστήμες. Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, στο παρόν μέρος του άρθρου αναφέρομαι στους ημεδαπούς που θέλουν να σπουδάσουν στα εγχώρια πανεπιστήμια. Τα (νεο-)Ελληνάκια, που πάνε σε …τουβλοποιεία εξωτερικού, θα τα περάσω από το μικροσκόπιο παρακάτω.
Εμείς εδώ στην Ελλαδάρα ακόμη κρατάμε την αρχαιο-Ελληνική αντίληψη περί Γραμμάτων, η οποία χτύπησε ταβάνι στα Ελληνιστικά χρόνια. Δηλαδή, θεωρούμε τη μόρφωση πολύ περισσότερο ως κτήμα, ως στολίδι ενός ελλόγου ανθρώπου, παρά ως χρηστικό εργαλείο. Εξ ής θεωρήσεως προέρχεται κι η λέξη «γκλάμορους» (λαμπρός), δηλ. ο κατέχων Γράμματα.
Γι’ αυτό βλέπεις τους σημερινούς γονείς να σπρώχνουν με νύχια καί με δόντια τα βλαστάρια τους στα πανεπιστήμια, κάν κούτσουρα εισίν ταύτα. (Τα παιδιά, εννοώ – όχι πως τα πανεπιστήμια πάνε πίσω στην κουτσουρωσύνη. Αλλά οι ηρωϊκοί γονείς δε χαμπαριάζουν! Τα παιδάκια του ο καθένας τά ‘χει γι’ από γεννησιμιού τους …νομπελιστάκια! Lol!!!) Γιατί; γιά να πάρουν παντί τρόπωι ένα «χαρτί» πληθωριστικής αξίας. Γι’ αυτό βλέπεις καί το άλλο το γελοίο, παραμονές των εξετάσεων διάφοροι -μέχρι τότε- κοπανατζήδες τσόγλανοι, επιλέξαντες παιδιόθεν το ισόβιο διαζύγιο από βιβλία καί διάβασμα, να παίρνουν σοβαροφανές ύφος …διανοουμένου καί να πουλάνε μούρη, επειδή έμαθαν τα «sos» θέματα απ’ το φροντιστήριο.
[Παρένθεση, ξανά: Τα ίδια κάνουν -γιά διαφορετικούς λόγους- καί διάφορες γραίες πρώην «στάρζ». Οι οποίες στα γεράματα, όταν τελειώσουν οι άντρες που τις πλησιάζουν, το ρίχνουν στα συγγραφιλίκια. Γιά να δείξουν πως μετράνε καί στο πνεύμα, δηλαδής, μιά που το σώμα …τετέλεσται. Lol!!! Τα ρημάδια τα Γράμματα όλοι τα φτύνουν, αλλά όλοι τρέχουν στο τέλος να τα γλείψουν. Σύμπτωμα κι αυτό της νεο-Ελληνικής σχιζοφρένειας.]
Δεν παραγνωρίζω πως γονείς καί τέκνα σκέφτονται πονηρά: να πάρουν το «χαρτί», καί να προσληφθούν στο απέραντο Δημόσιο του ψευτο-Ρωμαίϊκου. Πρακτική, χρηστική ματιά αυτή; αναμφίβολα. Όμως, το πρώτο απαιτούμενο στην κοινωνία μας δεν είναι το πτυχίο. Είναι το αξιοπρεπές εισόδημα. Διότι με τα πτυχία, ούτε φαγητό τρώς, ούτε παντρεύεσαι, ούτε παιδιά κάνεις, ούτε το μέλλον σου σχεδιάζεις. Αλλά πού να το χαμπαριάσουν αυτό οι ημεδαποί γονείς καί τα ημεδαπά τέκνα! Εκείειειει!!!… Αντί να βρούν μιά δουλειά με καλό εισόδημα, επιμένουν στην απόκτηση «χαρτιού» – καί γιά κανέναν άλλον λόγο, παρά -πάλι!- εξ αιτίας της Αλεξανδρινής αντίληψης περί Γραμμάτων. Καί επενδύουν …στην αναμονή διορισμού στο Δημόσιο! (Ενώ η ζωή κυλάει καί πίσω δε γυρνάει, η ρημάδα…)
Εννοείται, βέβαια, πως το να σπουδάσεις γιά να είσαι χρήσιμος στον εαυτό σου, αλλά καί στην κοινωνία (μέσα στην οποία ζής – διότι δεν είσαι ανεξάρτητος των άλλων συνανθρώπων σου), είναι τελείως «ψιλά γράμματα» γιά τα …νομπελιστάκια καί τους γονείς αυτών.
Φυσικά, τη μία γελοιότητα τη διαδέχονται κι άλλες. Αφ’ ενός, οι τσόγλανοι που λέγαμε, ως φοιτητές «επαναστατούν» καταστρέφοντας δημόσια (καί ιδιωτική) περιουσία, αλλά ουδείς εξ αυτών διανοείται να τα βροντήξει όλα (του «αντιδραστικού αστικού πανεπιστήμιου») από κάτω, καί να φύγει. (Εφ’ όσον το αστικό πανεπιστήμιο τον χαλάει.) Διότι θα τον κάνει ντά-ντά ο …επενδυτής μπαμπάς, βλέπεις. Είπαμε, «επανάσταση», αλλά έχει κι όρια! Lol!!! (Στο τέλος, όλ’ αυτά τα «επαναστατικά» τσογλάνια φοράνε γραββάτες καί γίνονται χειρότερα αυτών, εναντίον των οποίων «επαναστατούσαν». Αμέτρητα τα παραδείγματα… το έργο τό ‘χουμε ξαναδεί πολλές φορές.)
Αφ’ ετέρου, το παμπόνηρο ψευτο-Ρωμαίϊκο (που ξέρει με τί σόϊ χαζοβιόληδες υπηκόους έχει να κάνει) κλείνει στόματα με τα πτυχία, κάνοντας φτηνή «κοινωνική» πολιτική. (Τζάμπα τού ‘ρχεται, να βουλώσει τα στόματα των νεαρών ανέργων μ’ ένα «χαρτί» γιά τον καθένα.) Εξ ού καί η γελοιότητα να μπάζει τον οποιονδήποτε στα πανεπιστήμια, με οποιοδήποτε πρόσχημα – ακόμη καί με το αν αυτός ο οποιοσδήποτε …αθλείται. Εξ ού καί η έτερη γελοιότητα, να έχει αφήσει χύμα τις μεταπτυχιακές σπουδές, ώστε ν’ αποκτούν περισσότερα «μόρια» γιά διορισμό (έναντι των απλών πτυχιούχων) τα κομματόσκυλα.
iii. Οι ξένοι καί τα Γράμματα
Εν πάσει περιπτώσει, αυτή η νεο-Ελληνική, Αλεξανδρινή αντίληψη περί επιστημών είναι -εκτός από κάργα ρομαντική καί προ πολλού παρωχημένη, καί- τελείως ουτοπική. Γιατί; Μά, απλούστατα, επειδή δεν την έχει κανένας άλλος λαός!
Κι επειδή την πορεία των λαών καί των κοινωνιών εδώ καί πέντε αιώνες την χαράσσουν μή-Έλληνες, τότε η νεο-Ελληνική Αλεξανδρινή αντίληψη περί Γραμμάτων είναι πέρα γιά πέρα ουτοπική. Η δε επιμονή σ’ αυτήν συνιστά ανήκεστο ηλιθιότητα.
Ξεκαθαρίζω πως δεν αναφέρομαι στο τί …Αλεξανδρινά εφόδια (δηλ. αρχαιο-Ελληνικά βιβλία – με τις αντίστοιχες φιλοσοφικές αντιλήψεις, με αντιγραφή αρχαιο-Ελληνικών εξουσιαστικών προτύπων, κτλ) χρησιμοποιούν οι Δυτικοί από το 1500 μΧ καί εντεύθεν.Όπως δεν αναφέρομαι (στην παρούσα παράγραφο) στη συνεισφορά Ελλήνων επιστημόνων στο σημερινό επιστημονικό οικοδόμημα της Δύσης. Απλά, δηλώνω πως οι Δυτικοί ΔΕΝ βλέπουν τα Γράμματα ως εφόδιο του άνω θρώσκωντος ανθρώπου, αλλά ως όπλο επιβολής εναντίον άλλων ανθρώπων καί κοινωνιών. (Καί πού ‘σαστε; Ούτε με την Αναγέννηση είδαν οι Δυτικοί τα Γράμματα ωσάν Αλεξανδρινοί. Πάλι ως όπλο τα είδαν, γιά την κατάκτηση της «καθ’ ημάς Ανατολής» – όποτε ερχόταν η ώρα να ηρεμήσουν τα πράγματα, καί η πολυεθνική «πήλινη» αυτοκρατορία των Οθωμανών καταντήσει ώριμο σύκο, έτοιμο να πέσει.)
Γι’ αυτό κάποια στιγμή εις την Δύσιν καλούνται -κατά 99.9%- οι διάφοροι επιστήμονες να περάσουν μιά βόλτα απ’ την …Κόλαση! Οι φυσικοί καλούνται να φτιάξουν οπλικά συστήματα (καί, επ’ εσχάτοις, να σπρώξουν τις φιλοσοφικές αντιλήψεις της παγκόσμιας «κοινής γνώμης» προς συγκεκριμένη κατεύθυνση – έχω πολλά ράμματα γιά τις γούνες των ουσίαι ασχέτων «Σέρνηδων»), οι χημικοί δηλητήρια, οι βιολόγοι ιούς / υβρίδια / κλώνους, οι γιατροί να δολοφονούν έμβρυα καί πλήρεις ζωντανούς ανθρώπους, οι πληροφορικοί να χακάρουν τα οπλικά συστήματα ακόμη καί φιλίων συμμαχικών χωρών… καί ούκ έστι τέλος των ανομιών αυτών.
Κι επειδή όλες αυτές οι βρωμιές νομοτελειακώς κάποια στιγμή στρέφονται (καί) εναντίον της Ελλάδας, τότε η σύμπραξη Ελλήνων επιστημόνων με τους Δυτικούς παλιανθρώπους συνιστά καραμπινάτη προδοσία εναντίον της Ελληνικής Φυλής. (Μία απ’ όλες τις προδοσίες ενός συγκεκριμένου συνόλου – διότι υπάρχουν ακόμη μερικές.)
Ή Έλλην, ή Ατλάντειος θα είσαι, κύριε. Καί, ως επιστήμων, ΔΕΝ δικαιολογείσαι με τίποτε. Οφείλεις να σου κόβει γιά κάτι τέτοια. Αλλοιώς, να χέσω τα πτυχία σου.
Κι εφ’ όσον διαλέγεις το δεύτερο, θα χέσω κι εσένα τον ίδιον.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου