Γράφει ο Lo Pats Ο Ξενιστής…
Η αδυναμία των φιλοσόφων να προσδιορίσουν την σχέση ανάμεσα στην ουσία και την μορφή χωρίς να καταφύγουν στην δημιουργία μύθων όπως ο Πλάτων ή την δημιουργία νέων εννοιών που ακροβατούν ανάμεσά τους όπως: δυνάμει-ενεργεία-εντελέχεια κλπ από τον Αριστοτέλη. Στην πραγματικότητα υποδεικνύει την απόκρυφη ζωή του Λόγου μέσα στην ομιλία μας…
Η διαφορά των φθογγολογικών δυτικών αλφάβητων από τα ιδεογραμματικά των χωρών της άπω ανατολής δείχνει την αδυναμία των μυημένων όπως ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης να περιγράψουν την αλήθεια που βίωσαν στον πνευματικό κόσμο…
Η παραμονή στην καταφατική πνευματική οδό της επαγωγικής λογικής των αντιστοιχιών που υφίσταται μόνον στον ανώτερο νοητικό κόσμο των συμβόλων (βλ. σφαίρα-σεφιρώθ του Δία ή του ελέους). Είναι η πλατωνική επιλογή των μύθων ή περιγραφικών ιδεογραμμάτων της ζωής του φωτός.
Η κριτική Αριστοτέλεια στάση επιλέγει να υπηρετήσει την ανθρώπινη κοινότητα της καθομιλουμένης… λογικής. Επιλέγει την αρνητική επιστημονική οδό της σπειροειδούς προόδου του φωτός Φ. Δηλαδή την σταδιακή κατανόηση του τρόπου που το φως του πεντάκτινου αστέρα παγιδεύεται στις μορφές των πέντε άκρων. Αυτή η νοητική λειτουργία λαμβάνει χώρα στην σφαίρα-σεφιρώθ του Άρη της αυστηρότητας και οδηγεί στον άδηλο κόσμο των σπερμάτων (βλ. DNA) του μικρόκοσμου
Η κριτική στάση του Αριστοτέλη επιχειρεί να γεφυρώσει το χάσμα του κατώτερου νου των ρητών-μορφικών-ουσιών ή επιθυμιών του πυρός με τον άρρητο κόσμο των ιδεών ή αφηρημένων ουσιαστικών της αιθερικής γης. Δίδοντας προτεραιότητα στην πραγματικότητα της ανθρώπινης εμπειρίας και αναθεωρώντας στην συνέχεια το περιεχόμενο των εννοιών που χρησιμοποιεί… Λχ αναθεωρεί την κοινή αντίληψη για την αναπνοή σε… σκέψη. Εξηγώντας ότι στα όντα με βράγχια η πνοή εισέρχεται κατευθείαν στον στόμαχο της κοιλίας και αναμειγνύεται με τις εντυπώσεις-πνοές της άδηλου αναπνοής και όχι δια μέσου του νοητικού (πρανα-χρόνου) του στήθους. Επομένως τα ψάρια δεν σκέπτονται-αναπνέουν. Δεν έχουν δηλαδή την δυνατότητα να επέμβουν στον αναπνευστικό τους ρυθμό, για να ελέγξουν τις εντυπώσεις στην αιματική τους κυκλοφορία…
Οι πόλεις κράτη της δύσεως κάθε λίγους αιώνες αναθεωρούν τα φθογγόσημα που χρησιμοποιούν. Καθώς η μεταβαλλόμενη χρήση των αντικειμένων στο πλαίσιο του πολιτισμού αλλάζει διαρκώς το περιεχόμενο των λέξεων-εννοιών που χρησιμοποιεί η καθομιλουμένη… συμπαρασύροντας κάθε τόσο και τα φθογγόσημα. (Εμείς καταργήσαμε τους τόνους και στην πάροδο του χρόνου θα ενστερνιστούμε ως αντιδάνειο την αγγλική/λατινική που είναι δηλαδή εξέλιξη της μητρικής ελληνικής). Κάτι που δεν συμβαίνει φυσικά στις ιδεογραμματικές γραφές που παραμένουν άφωνες και αναλλοίωτες στο πέρασμα των αιώνων, καθυστερώντας όμως ή ακυρώνοντας την πρόοδο του πολιτισμού των ανθρώπων που αδυνατούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους… βλ. τον αναλφαβητισμό και τις άπειρες διαλέκτους στην ινδική χερσόνησο όπου είναι αδύνατον να υπάρξει μια ενιαία γλώσσα και ένα ενιαίο κράτος-θρησκεία.
Ο τίτλος του άρθρου μας ο (ξ)ενιστής, εννοεί τον όφι-ξίφος της ρομφαίας του πυρός ή Λόγου που βρίσκεται σταυρωμένος στο (ξ)ύλο. Ταυ είναι το τετράγωνο-σταυρός. Η απόκρυφη γεωμετρία της διαδοχής των αριθμών/φθογγοσήμων στα μαγικά τετράγωνα δείχνει την σχέση των κραδασμών του όφεως-Λόγου-πυρός των λέξεων που βρίσκονται σταυρωμένες στα τετράγωνα-μορφές των εννοιών ή λέ(ξ)εων στο Λάβδωμα του Λόγου…
Το θέμα των περιβλημάτων του πυρός ή Λόγου είναι ακατάληπτο… Καθώς είναι αδύνατον να περιγράψεις τα περιβλήματα της σκέψης.
Η μυθολογία μας πληροφορεί ότι ο γενάρχης-πρότυπο της πρώτης φυλής ήταν ο Τάνταλος των τανταλισμών-ταλαντώσεων της ουσίας που γεννά τις αισθητηριακές εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις είναι η πρώτη διατροφική οκτάβα ή το πρώτο περίβλημα των πυθαγόρειων δεκάδων που περιβάλει τον κύκλο των θεών ή πυθαγόρειων Μονάδων στην κεφαλή. Όσοι αντιλαμβάνονται την διατροφική οκτάβα των αισθητηριακών εντυπώσεων καθίστανται αυτομάτως ομοτράπεζοι … στον μυστικό δείπνο των θεών. (βλ. τάττβας τα απόκρυφα στοιχεία/ταλαντώσεις του Λόγου)
Ως δεύτερος γενάρχης-πρότυπο (Μανού) αναφέρεται ο Ιξίων πατέρας των Κενταύρων ή πυθαγόρειων εκατοντάδων, ο οποίος καταδικάστηκε να περιφέρεται στον πύρινο τροχό των χρόνων της αναπνοής (η περιοχή του θώρακα). Μετά το περίβλημα των δεκάδων ακολουθεί αυτό των εκατοντάδων που φυσιολογικά αντιστοιχεί στον μικρόκοσμο των πληροφοριών που παραμένουν εγκλωβισμένα στα νοητικά σπέρματα ή ψυχολογικά αρχέτυπα. Εδώ η αναπνευστική διατροφική οκτάβα περιγράφεται ως ερωτικός πόθος του Ιξίωνα για την νεφέλη της Ήρας που γεννά το αποτυχημένο είδος των Κενταύρων. Δηλαδή η σπειροειδής κίνηση του αιθέρα διαγράφει τροχιά χαμηλότερη της Ήρας του αξεπέραστου δακτύλιου στο αιθερικό μόνιμο άτομο, οπότε ως αποτυχημένη απόπειρα δεν αναφλέγεται και αναλαμβάνει την ανεξάρτητη ζωή/ειμαρμένη ενός Κενταύρου. Πράγματι η θριαμβευτική επάνοδος της συνείδησης ως μετανοούντος ασώτου επιτυγχάνεται κατά την ανάφλεξη μιας σπερματικής σκέψης ως νοητικής έφεσης ή φόνου ενός Κενταύρου. Ο Ηρακλής φόνευσε τους ιδιαίτερα εμπαθείς Κενταύρους στο ζώδιο του Ζυγού, ερευνώντας τους νεφρούς των προθέσεων του και τους ευγενείς Κενταύρους των παρελθόντων φυλών στο ζώδιο του τοξότη… όπου συνειδητοποιεί τον αληθινό φυλετικό στόχο στο μάτι του ταύρου…
Ο τρίτος γενάρχης είναι ο Σίσυφος των ενσαρκώσεων (κυλιομένων λίθων). Σήμανε την πτώση της ουσίας στην αιθερική Γη των επιδερμικών περιβλημάτων της μορφής. Οι πυθαγόρειοι με τις χιλιάδες περιγράφουν τα γεγονότα του βίου. Η επιδερμίδα είναι ο καταγραφέας της ποιότητας των πόθων μας. Είναι η φαινομενολογία του ζώου που προδιαγράφει το είδος της νοητικής κίνησης και την σχέση του με τον χώρο που το περιβάλει. Ταυτόχρονα αποτελεί την ύλη της χονδροειδέστερης διατροφικής οκτάβας στον μεταβολισμό του στομάχου και των εντέρων της κοιλίας…
Εδώ θα κάνουμε μια ιδιαίτερη μνεία στην σύγχρονη μυθολογία των ταινιών "Alien" και "Προμηθέας" του R. Scott, γιατί μάλλον έχει αντιληφθεί πολύ καλά το θέμα… του οφιοειδούς νοητικού ξενιστή (δράκου ή Κενταύρου) που ποθεί την σάρκα μας και εμείς την απόκρυφη σοφία του… Μάλιστα τοποθετώντας την ίδια ηθοποιό ως βασική πρωταγωνίστρια στην τετραλογία/τερατολογία του, δείχνει την πρόοδο της κατανόησής του στο θέμα της γενετικής μας συμβίωσης με τους δράκους-Κενταύρους. Αντίθετα ο D. Icke τείνει να σχηματίσει λανθασμένη αντίληψη για τον ερπετικό φορέα της σκέψης μας όταν τον αποδίδει απλά σε κάποιους εξωγήινους… Διαστρέφοντας την έννοια του εσωτερικού νοητικού διαστήματος της απόκρυφης εμπειρίας των δράκων-σπερμάτων.
Η αδυναμία των φιλοσόφων να προσδιορίσουν την σχέση ανάμεσα στην ουσία και την μορφή χωρίς να καταφύγουν στην δημιουργία μύθων όπως ο Πλάτων ή την δημιουργία νέων εννοιών που ακροβατούν ανάμεσά τους όπως: δυνάμει-ενεργεία-εντελέχεια κλπ από τον Αριστοτέλη. Στην πραγματικότητα υποδεικνύει την απόκρυφη ζωή του Λόγου μέσα στην ομιλία μας…
Η διαφορά των φθογγολογικών δυτικών αλφάβητων από τα ιδεογραμματικά των χωρών της άπω ανατολής δείχνει την αδυναμία των μυημένων όπως ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης να περιγράψουν την αλήθεια που βίωσαν στον πνευματικό κόσμο…
Η παραμονή στην καταφατική πνευματική οδό της επαγωγικής λογικής των αντιστοιχιών που υφίσταται μόνον στον ανώτερο νοητικό κόσμο των συμβόλων (βλ. σφαίρα-σεφιρώθ του Δία ή του ελέους). Είναι η πλατωνική επιλογή των μύθων ή περιγραφικών ιδεογραμμάτων της ζωής του φωτός.
Η κριτική Αριστοτέλεια στάση επιλέγει να υπηρετήσει την ανθρώπινη κοινότητα της καθομιλουμένης… λογικής. Επιλέγει την αρνητική επιστημονική οδό της σπειροειδούς προόδου του φωτός Φ. Δηλαδή την σταδιακή κατανόηση του τρόπου που το φως του πεντάκτινου αστέρα παγιδεύεται στις μορφές των πέντε άκρων. Αυτή η νοητική λειτουργία λαμβάνει χώρα στην σφαίρα-σεφιρώθ του Άρη της αυστηρότητας και οδηγεί στον άδηλο κόσμο των σπερμάτων (βλ. DNA) του μικρόκοσμου
Η κριτική στάση του Αριστοτέλη επιχειρεί να γεφυρώσει το χάσμα του κατώτερου νου των ρητών-μορφικών-ουσιών ή επιθυμιών του πυρός με τον άρρητο κόσμο των ιδεών ή αφηρημένων ουσιαστικών της αιθερικής γης. Δίδοντας προτεραιότητα στην πραγματικότητα της ανθρώπινης εμπειρίας και αναθεωρώντας στην συνέχεια το περιεχόμενο των εννοιών που χρησιμοποιεί… Λχ αναθεωρεί την κοινή αντίληψη για την αναπνοή σε… σκέψη. Εξηγώντας ότι στα όντα με βράγχια η πνοή εισέρχεται κατευθείαν στον στόμαχο της κοιλίας και αναμειγνύεται με τις εντυπώσεις-πνοές της άδηλου αναπνοής και όχι δια μέσου του νοητικού (πρανα-χρόνου) του στήθους. Επομένως τα ψάρια δεν σκέπτονται-αναπνέουν. Δεν έχουν δηλαδή την δυνατότητα να επέμβουν στον αναπνευστικό τους ρυθμό, για να ελέγξουν τις εντυπώσεις στην αιματική τους κυκλοφορία…
Οι πόλεις κράτη της δύσεως κάθε λίγους αιώνες αναθεωρούν τα φθογγόσημα που χρησιμοποιούν. Καθώς η μεταβαλλόμενη χρήση των αντικειμένων στο πλαίσιο του πολιτισμού αλλάζει διαρκώς το περιεχόμενο των λέξεων-εννοιών που χρησιμοποιεί η καθομιλουμένη… συμπαρασύροντας κάθε τόσο και τα φθογγόσημα. (Εμείς καταργήσαμε τους τόνους και στην πάροδο του χρόνου θα ενστερνιστούμε ως αντιδάνειο την αγγλική/λατινική που είναι δηλαδή εξέλιξη της μητρικής ελληνικής). Κάτι που δεν συμβαίνει φυσικά στις ιδεογραμματικές γραφές που παραμένουν άφωνες και αναλλοίωτες στο πέρασμα των αιώνων, καθυστερώντας όμως ή ακυρώνοντας την πρόοδο του πολιτισμού των ανθρώπων που αδυνατούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους… βλ. τον αναλφαβητισμό και τις άπειρες διαλέκτους στην ινδική χερσόνησο όπου είναι αδύνατον να υπάρξει μια ενιαία γλώσσα και ένα ενιαίο κράτος-θρησκεία.
Ο τίτλος του άρθρου μας ο (ξ)ενιστής, εννοεί τον όφι-ξίφος της ρομφαίας του πυρός ή Λόγου που βρίσκεται σταυρωμένος στο (ξ)ύλο. Ταυ είναι το τετράγωνο-σταυρός. Η απόκρυφη γεωμετρία της διαδοχής των αριθμών/φθογγοσήμων στα μαγικά τετράγωνα δείχνει την σχέση των κραδασμών του όφεως-Λόγου-πυρός των λέξεων που βρίσκονται σταυρωμένες στα τετράγωνα-μορφές των εννοιών ή λέ(ξ)εων στο Λάβδωμα του Λόγου…
Το θέμα των περιβλημάτων του πυρός ή Λόγου είναι ακατάληπτο… Καθώς είναι αδύνατον να περιγράψεις τα περιβλήματα της σκέψης.
Η μυθολογία μας πληροφορεί ότι ο γενάρχης-πρότυπο της πρώτης φυλής ήταν ο Τάνταλος των τανταλισμών-ταλαντώσεων της ουσίας που γεννά τις αισθητηριακές εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις είναι η πρώτη διατροφική οκτάβα ή το πρώτο περίβλημα των πυθαγόρειων δεκάδων που περιβάλει τον κύκλο των θεών ή πυθαγόρειων Μονάδων στην κεφαλή. Όσοι αντιλαμβάνονται την διατροφική οκτάβα των αισθητηριακών εντυπώσεων καθίστανται αυτομάτως ομοτράπεζοι … στον μυστικό δείπνο των θεών. (βλ. τάττβας τα απόκρυφα στοιχεία/ταλαντώσεις του Λόγου)
Ο τρίτος γενάρχης είναι ο Σίσυφος των ενσαρκώσεων (κυλιομένων λίθων). Σήμανε την πτώση της ουσίας στην αιθερική Γη των επιδερμικών περιβλημάτων της μορφής. Οι πυθαγόρειοι με τις χιλιάδες περιγράφουν τα γεγονότα του βίου. Η επιδερμίδα είναι ο καταγραφέας της ποιότητας των πόθων μας. Είναι η φαινομενολογία του ζώου που προδιαγράφει το είδος της νοητικής κίνησης και την σχέση του με τον χώρο που το περιβάλει. Ταυτόχρονα αποτελεί την ύλη της χονδροειδέστερης διατροφικής οκτάβας στον μεταβολισμό του στομάχου και των εντέρων της κοιλίας…
Ο Ξενιστής του φωτός
Η Έχιδνα/Στύγα/Κητώ/Χίμαιρα/Καλλιρόη, (βλ. Ίσις/Ρέα), ροή του αιθέρα ήταν κόρη του Ουρανού ή Τάρταρου και της Γαίας ή της Κητούς και του Φόρκυ ή του Χρυσάορα (Χρυσή ροή/όραση του ουρανού) και της Καλλιρρόης (όμορφης ροής). Η Κητώ, πολλές φορές συγχέεται με την σκοτεινή θεά Εκάτη, η οποία είχε επίσης εξουσία στην θάλασσα. Τέκνα της Κητούς εκτός από την Έχιδνα ήταν η Σκύλλα, ο Λάδων, οι Γραίες, οι Γοργόνες, οι Εσπερίδες, αλλά και ο Εσπέριος Δράκων που προστάτευε τα Μήλα των Εσπερίδων. Η Έχιδνα είχε το πρόσωπο όμορφης γυναίκας και το σώμα ερπετού. Διαμένει εντός του ζωδιακού σπηλαίου της φαντασίας μαζί με τον εκατοντακέφαλο σύζυγό της Τυφώνα και είναι η μητέρα των σημαντικότερων τεράτων της μυθολογίας όπως οι: Όρθος, Κέρβερος, Λερναία Ύδρα, Χίμαιρα. Στην συνέχεια η Χίμαιρα με τον Όρθο γέννησαν την Σφίγγα των θηβών, και το Λιοντάρι της Νεμέας.
Ο Ηρακλής αντιμετώπισε τα περισσότερα από αυτά τα τέρατα στους ζωδιακούς του άθλους… Οπότε συμπεραίνουμε ότι η τερατολογία είναι η περιγραφή των ενεργειών του ζωδιακού αστρικού φωτός. (βλ. Ίσις =Ίς+Ις ή κουνταλίνι της Φαντασίας του αστρικού φωτός). Κάποιοι άλλοι μύθοι αναφέρουν ότι την Έχιδνα σκότωσε ο Άργος με τα εκατό μάτια, γιατί η Έχιδνα είχε τη συνήθεια να καταβροχθίζει τους περαστικούς φιλοσόφους, από το σπήλαιο της στην Ασία του υποσυνειδήτου...
Η ακόλουθη παράδοση από τις ελληνικές αποικίες του Εύξεινου Πόντου για τα τέκνα του Ηρακλή και της Έχιδνας μας ενημερώνει ότι η εξέλιξη των φυλετικών τεράτων συνεχίζεται…: Ο Ηρακλής κάποτε είχε φτάσει στη Σκυθία και κουρασμένος καθώς ήταν, έβαλε τα άλογα (των αισθήσεων) του να βοσκήσουν και αποκοιμήθηκε. Όταν «ξύπνησε» τα άλογα είχαν εξαφανιστεί. Ενώ τα αναζητούσε πέρασε μπροστά από τη σπηλιά που ζούσε η Έχιδνα. Εκείνη του υποσχέθηκε να του δώσει πίσω τα άλογα/αισθήσεις του με τον όρο να μείνουν μαζί. Με τον Ηρακλή έκαναν τρία παιδιά, τον Αγάθυρσο, το Γελωνό (που έδωσε το όνομά του στην πόλη των Γελώνων) και το Σκύθη (που έδωσε το όνομά του στο λαό των Σκυθών).
Ότι το φως αγαπά να παρουσιάζεται με την μορφή των όφεων της σοφίας το έχει διατυπώσει ο ονοματοθέτης αναγραμματίζοντας στις λέξεις την θέση του πυθαγόρειου Φ της χρυσής τομής. Πολύχρωμα φτερά αγγέλων-παγωνιών, πέταλα λουλουδιών ή ιριδιζόντων οστράκων ή πολύχρωμες φολίδες ερπετών είναι όλα ιδιότητες του τριγωνικού πυρός… Το 100=1 είναι ένας αριθμός επιστροφής ή φανέρωσης της Πνευματικής Μονάδας/Νόμου της Ειμαρμένης. (Μονάς=Νόμος < εκ του μένειν) Οπότε όλοι οι όφεις/σπέρματα αποθνήσκουν ή Ταυτίζονται με το χρυσό πνευματικό σπέρμα του Ουρανού. Ταυ=σταυρός
Το όνομα της Εκάτης/Εκατό, του Eκατοντακέφαλου όφεως Τυφώνα, του Eκατόφθαλμου Κύκλωπα Άργους κλπ δηλώνουν την σχέση ουσίας και μορφής: Όταν εμφανίστηκε ο Τυφών (Τ+Φ), οι Ολύμπιοι θεοί μεταμορφώθηκαν σε ζώα πέφτοντας στην νοητική Αίγυπτο. (Εκτός από την Αθηνά που ήταν ήδη Όφις Σοφίας). Γεννήθηκε δηλαδή ο ζωδιακός αστρικός κόσμος που προηγήθηκε της φυσικής δημιουργίας.
Η Έχιδνα/φαντασία του τριγωνικού πυρός αποκαλύπτει το πυθαγόρειο κλειδί στην τριάδα των μαγικών τετραγώνων 100=36+64. Η ειμαρμένη 100 είναι άθροισμα της θείας πρόνοιας του θηρίου 666 (τριγ.36 ή ηλιακό τετράγωνο του 6) που κατανοείται στον Άδηλο ή νοητικό κόσμο του φωτός των ερπετών 8Χ8=64 (8 ο Ερμής με το κηρύκειο των όφεων).
Όσοι έχουν αναγνώσει κάποιο εγχειρίδιο για τα Τάλισμαν ή μαγικά φυλαχτά θα διαπιστώσουν την απλή γεωμετρική λογική με την οποία δημιουργούνται οι λέξεις/όφεις ως σφραγίδες του φωτός. Συγκεκριμένα η διαδοχή των γραμμάτων της λέξης ενός ουσιαστικού, δημιουργούν μια οφιοειδή γραμμή μέσα στο τετράγωνο του. Το τετράγωνο δηλαδή παρέχει την ουσία και η διαδοχή των γραμμάτων της λέξης την μορφή.
Η μορφή είναι λοιπόν η εκδήλωση της ουσίας, μιας οφιοειδούς αστραπής που έπεσε από τον ουρανό των 36 δεκανών του ζωδιακού… Ή εξήλθε από τον οφθαλμό/δισκοπότηρο του θηρίου 666. Ή υφάνθηκε από τον βιαστή της μορφής «Δηιάνειρας» Κένταυρο Νέσσο. Το όνομα "Δηιάνειρα" ετυμολογικά σημαίνει "αυτήν που καταστρέφει τους άντρες" όπως και η έλανδρος Ελένη (η απόκρυφη Αιγυπτιακή μούμια της μορφής). Κι ενώ στον μύθο κάνει ό,τι κάνει με στόχο την εκδίκηση, ο Σοφοκλής ανατρέπει αυτή την αντίληψη, παρουσιάζοντάς την ως θετική ηρωίδα και τον Ηρακλή ως αρνητικό ήρωα». Την ίδια ανατροπή επιχείρησε και ο Ευριπίδης στην τραγωδία "Ελένη" όπου την παρουσιάζει ως όργανο του Απόλλωνα για τον καθαρμό Αχαιών και Τρώων...
https://sites.google.com/site/blueprintsofmyth/aristoteles
Ο Ηρακλής αντιμετώπισε τα περισσότερα από αυτά τα τέρατα στους ζωδιακούς του άθλους… Οπότε συμπεραίνουμε ότι η τερατολογία είναι η περιγραφή των ενεργειών του ζωδιακού αστρικού φωτός. (βλ. Ίσις =Ίς+Ις ή κουνταλίνι της Φαντασίας του αστρικού φωτός). Κάποιοι άλλοι μύθοι αναφέρουν ότι την Έχιδνα σκότωσε ο Άργος με τα εκατό μάτια, γιατί η Έχιδνα είχε τη συνήθεια να καταβροχθίζει τους περαστικούς φιλοσόφους, από το σπήλαιο της στην Ασία του υποσυνειδήτου...
Η ακόλουθη παράδοση από τις ελληνικές αποικίες του Εύξεινου Πόντου για τα τέκνα του Ηρακλή και της Έχιδνας μας ενημερώνει ότι η εξέλιξη των φυλετικών τεράτων συνεχίζεται…: Ο Ηρακλής κάποτε είχε φτάσει στη Σκυθία και κουρασμένος καθώς ήταν, έβαλε τα άλογα (των αισθήσεων) του να βοσκήσουν και αποκοιμήθηκε. Όταν «ξύπνησε» τα άλογα είχαν εξαφανιστεί. Ενώ τα αναζητούσε πέρασε μπροστά από τη σπηλιά που ζούσε η Έχιδνα. Εκείνη του υποσχέθηκε να του δώσει πίσω τα άλογα/αισθήσεις του με τον όρο να μείνουν μαζί. Με τον Ηρακλή έκαναν τρία παιδιά, τον Αγάθυρσο, το Γελωνό (που έδωσε το όνομά του στην πόλη των Γελώνων) και το Σκύθη (που έδωσε το όνομά του στο λαό των Σκυθών).
Το όνομα της Εκάτης/Εκατό, του Eκατοντακέφαλου όφεως Τυφώνα, του Eκατόφθαλμου Κύκλωπα Άργους κλπ δηλώνουν την σχέση ουσίας και μορφής: Όταν εμφανίστηκε ο Τυφών (Τ+Φ), οι Ολύμπιοι θεοί μεταμορφώθηκαν σε ζώα πέφτοντας στην νοητική Αίγυπτο. (Εκτός από την Αθηνά που ήταν ήδη Όφις Σοφίας). Γεννήθηκε δηλαδή ο ζωδιακός αστρικός κόσμος που προηγήθηκε της φυσικής δημιουργίας.
Η Έχιδνα/φαντασία του τριγωνικού πυρός αποκαλύπτει το πυθαγόρειο κλειδί στην τριάδα των μαγικών τετραγώνων 100=36+64. Η ειμαρμένη 100 είναι άθροισμα της θείας πρόνοιας του θηρίου 666 (τριγ.36 ή ηλιακό τετράγωνο του 6) που κατανοείται στον Άδηλο ή νοητικό κόσμο του φωτός των ερπετών 8Χ8=64 (8 ο Ερμής με το κηρύκειο των όφεων).
Η μορφή είναι λοιπόν η εκδήλωση της ουσίας, μιας οφιοειδούς αστραπής που έπεσε από τον ουρανό των 36 δεκανών του ζωδιακού… Ή εξήλθε από τον οφθαλμό/δισκοπότηρο του θηρίου 666. Ή υφάνθηκε από τον βιαστή της μορφής «Δηιάνειρας» Κένταυρο Νέσσο. Το όνομα "Δηιάνειρα" ετυμολογικά σημαίνει "αυτήν που καταστρέφει τους άντρες" όπως και η έλανδρος Ελένη (η απόκρυφη Αιγυπτιακή μούμια της μορφής). Κι ενώ στον μύθο κάνει ό,τι κάνει με στόχο την εκδίκηση, ο Σοφοκλής ανατρέπει αυτή την αντίληψη, παρουσιάζοντάς την ως θετική ηρωίδα και τον Ηρακλή ως αρνητικό ήρωα». Την ίδια ανατροπή επιχείρησε και ο Ευριπίδης στην τραγωδία "Ελένη" όπου την παρουσιάζει ως όργανο του Απόλλωνα για τον καθαρμό Αχαιών και Τρώων...
https://sites.google.com/site/blueprintsofmyth/aristoteles
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου