Ιωλκός – δ’ μέρος
υνοψίζω τα μέχρι στιγμής συμπεράσματά μας.
Ο Ιάσων, αφού ολοκλήρωσε τη μαθητεία του στον κένταυρο Χείρωνα, θέλει να ξαναπάρει τον θρόνο της Ιωλκού από τον σφετεριστή Πελία. Όχι μόνον επειδή είναι ο νόμιμος διάδοχος, αλλά καί γιά να ενεργοποιήσει τη διάταξη του «ηλιακού συστήματος» της Ιωλκού, πράγμα που δεν πρόλαβε να κάνει ο πατέρας του ο Αίσων.
Ο σκοπός, γιά τον οποίο στήθηκε αυτό το πλέγμα ναών, είναι η ισχυροποίηση της περιοχής εναντίον επιβουλών. (Καλύτερη έκφραση: ένας απ’ όλους τους πιθανούς/επιτεύξιμους σκοπούς.) Ενδεχομένως η ισχυροποίηση κι όλης της Ελλάδας, ανάλογα με το πόση αιθερική ενέργεια θα μπορούσε να χειριστεί η διάταξη. (Διότι, αν δεν τη δοκίμαζαν στην πράξη, δεν θα ήξεραν ακριβώς.) Οι δε απαραίτητες γνώσεις είτε ήταν κτήμα του ιερατείου, ή ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές ή/καί κρύπτες της πάλαι ποτέ Διμένεας.
Όμως, ο αρχομανής Ατλάντειος δολοφόνος Πελίας (ο οποίος πληροφορήθηκε μέχρι κάποιο σημείο τα σχετικά) στέκει εμπόδιο στην προσπάθεια αυτή. Έτσι, ο Ιάσων (προβλέποντας επιτυχώς τη μελλοντική αρνητική στάση του Πελία) είχε επεξεργαστεί ένα σχέδιο προς μιά μεγαλοφυή κοροϊδία: θα έφερνε στον κουτοπόνηρο Πελία το χρυσόμαλλο δέρας απ’ την Αία, δηλαδή τον υποτιθέμενο «ενεργοποιητή» του εκεί μοντέλου του ηλιακού συστήματος – όσο καί να κόστιζε αυτή η απόπειρα σε κόπο ή κινδύνους. Καί μετά… ποιός ζή, ποιός πεθαίνει!… με το σπαθί, ή δίπλα στο σπαθί! :-)
Βέβαια, το πλήρωμα της Αργούς είχε κι άλλες εργασίες να επιτελέσει, όπως πχ να εξουδετερώσει την επιρροή των Ατλαντοπελασγών επιδρομέων στο βόρειο Αιγαίο (σας θυμίζει κάτι;...), ή ν’ ανοίξει οριστικά τη δίοδο προς τον Εύξεινο Πόντο. Ωστόσο, το δέρας, αν κι επί της ουσίας άχρηστο, πρόσφερε μιά πρώτης τάξεως προκάλυψη γιά τις υπόλοιπες επί μέρους αποστολές της Αργούς.
Το να παίξει το δέρας τον υποτιθέμενο ρόλο του, ήταν αδύνατον. Καί διότι δεν μπορούσε κάποιος να περιμένει κάτι από ένα προβατοτόμαρο, καί διότι τα δύο «ηλιακά συστήματα» Αίας καί Ιωλκού ήταν διαφορετικά.
Ο Ιάσων τα γνώριζε αυτά, ο Πελίας όχι. Άρα, ο Ιάσων είχε όλα τα όπλα να στεφθεί νικητής στη διαμάχη του με τον σφετεριστή του θρόνου της Ιωλκού.
Γιατί τα δύο «ηλιακά συστήματα» ήταν διαφορετικά; Εννοώ, διαφορετικής «τοπολογίας» – που λένε καί στα ηλεκτρονικά.
Διότι, οι μέχρι τώρα σκέψεις μου με οδήγησαν στο ότι το «ηλιακό σύστημα» της Κολχίδας ήταν μαγιάνικου τύπου (κεντρική λεωφόρος με εκατέρωθεν πυραμίδες), ενώ η -εννοείται!- άριστη γνώση μου της φυσικής τοπογραφίας της πόλης μου (όσα ξέρ’ ο νοικοκύρης…), μου υπέδειξε «ηλιακό σύστημα» (της αρχαίας Ιωλκού) με κεντρικό «Ήλιο» καί κυκλικές πλανητικές τροχιές τριγύρω.
Η επιβεβαίωση -γιά την Ιωλκό- δεν άργησε να έρθει, μετά από κάμποσες «ασκήσεις επί χάρτου».
Καί γιατί τα δύο «Ηλιακά Συστήματα» να μην είναι ίδια;
Διότι -κατά τα φαινόμενα- η κυκλική τοπολογία μπορούσε να ελκύει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα αιθερικής ενέργειας από την ευθύγραμμη «σχηματική». (Είπε κανείς σας τη λέξη «Στόουνχετζ»; ) Άρα, ετίθετο θέμα χειρισμού αυτής της ενέργειας. Ποιός ήταν ικανός να την αντέξει, δηλαδή. Κι εφ’ όσον κάποιοι άνθρωποι δεν άντεχαν, προτιμούσαν τη μικρότερη ποσότητα αιθερικής ενέργειας. Λογικό. Απόλυτα.
Εδώ θυμηθείτε πως οι άνθρωποι δεν ανήκουμε όλοι στην ίδια φυλή. Άρα, δεν έχουμε τις ίδιες αντοχές παντού, ή τις ίδιες εγκεφαλικές ικανότητες, κτλ. Ένα πολύ απλό παράδειγμα, πάλι με Ήλιο: πόσα άτομα καί ποιών φυλών κάθονται στον Ήλιο με τις ώρες, στις ακρογιαλιές της πατρίδας μας τα καλοκαίρια; (Εντάξει, καί οι σαυροαγγλίδες. Αλλά, πώς γίνεται το δέρμα τους μετά το μπάνιο – σε αντίθεση με τις Ελληνίδες; …«Αποσαυρίζει» εντελώς! LOL!!!)
Αφού απαντήσαμε καί σ’ αυτό, ας δούμε αν έχουμε δίκιο στην πράξη. Ωραία, εφ’ όσον μιλάμε γιά ιστορίες μερικών χιλιάδων ετών παλιές, μήπως μπορώ να ισχυριστώ ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι;
Όχι! Διότι έχουμε λειτουργούντα μοντέλα «ηλιακού συστήματος» σήμερα. Στην εποχή μας.
Θα τα εξετάσουμε από δύο πλευρές τους: την καθ’ εαυτή αναπαράσταση του πραγματικού Ηλιακού μας Συστήματος, καί την τυχόν επίδραση που έχουν στους επισκέπτες.
Δηλαδή:
Ωραία μεν η μνημειακή καλλιτεχνία των «ηλιακών συστημάτων», αλλά μας ωφελεί σε τίποτε;
Όπως καταλαβαίνετε, ακριβώς αυτό το «όφελος» είναι που μας στροβιλίζει το μυαλό. Ο σκέτος περίπατος σε οποιοδήποτε πάρκο με μνημεία θα μ’ απασχολούσε, εάν ήμουν απλά φιλότεχνος!
Καί γιά ποιό «όφελος» μιλάμε, δηλαδή; Ετούτο:
Μπορούν να κάνουν τίποτε τα «Ηλιακά Συστήματα»; Μπορούν να επιφέρουν αλλαγές στην πραγματικότητα;
Γιά να δούμε!…
1α. Ευθύγραμμο «Ηλιακό Σύστημα» μέσα σε «κουτί» – αναπαράσταση
Ο Έντουαρντ Ληντσκάλνιν, ένας παράξενος ανθρωπάκος με καταγωγή από τη Λεττονία, έφτιαξε -κατά τη δεκαετία του 1950- το περίφημο «Κοραλλένιο Κάστρο» στη Φλόριντα των ηπαπάρα. Πώς; Με το παλιό φορτηγάκι του, καί μ’ εργαλεία που αγόραζε από παλιατζήδικα, πήγαινε στη θάλασσα κι έσπαζε τεράστια κομμάτια κοραλλιογενών γρανιτών. Τα οποία μετά κουβαλούσε σε μιά έκταση, που είχε αγοράσει.
Εκεί τα σκάλιζε, τους έδινε διάφορες μορφές, τα τοποθετούσε στο έδαφος, καί μερικά τα έκανε …κινούμενα – όπως πχ μιά πόρτα πολλών τόνων βάρους, που ανοίγει με απλό σπρώξιμο με το δάχτυλο του χεριού.
Κι όχι μόνον αυτό! Κάποια στιγμή, μετακίνησε όλους αυτούς τους γρανίτινους όγκους σε μιά νέα έκταση, λίγο παραπέρα. Διότι αφ’ ενός μεν εκεί κοντά -λέγεται πως- χτίστηκε λίγο αργότερα μία στρατιωτική βάση (που δεν ήθελε «γείτονες»), ο ίδιος δέ ισχυριζόταν ότι οι γεωμαγνητικές γραμμές μετακινήθηκαν, έφυγαν από το παλιό του οικόπεδο (καί πήγαν στο καινούργιο), καί δεν τον βοηθάνε πλέον. Αυτή η νέα έκταση είναι η σημερινή, όπου βρίσκεται το «Κάστρο».
Το «Κοραλλένιο Κάστρο» από πάνω:
Μπορείτε να ψάξετε καί γιά φωτογραφίες των γρανιτένιων καλλιτεχνικών δημιουργημάτων. Ανάμεσα στις διάφορες σκαλισμένες μορφές των βράχων, θα βρείτε κι ένα μίνι «Ηλιακό Σύστημα», με κάμποσους πλανήτες (Άρη, Κρόνο, κτλ). Υπάρχουν καί «κρυμμένοι» πλανήτες, όπως πχ η Αφροδίτη, υπό την μορφή του (καρδιόσχημου) «τραπεζιού των ερωτευμένων». Εν συνόλωι, πρόκειται καθαρά γιά ένα σύγχρονο μοντέλο ηλιακού συστήματος («γραμμικής μορφής»), σαν αυτά που συζητάμε.
Όμως, ατελές. Αν καί τη δεκαετία του 1950 ήταν γνωστοί όλοι οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος, που είναι γνωστοί καί σήμερα, ο -γιά παράδειγμα- Ποσειδών κι ο Πλούτων δεν έχουν αναπαρασταθεί.
1β. «Κοραλλένιο Κάστρο» – επίδραση
Ο Ληντσκάλνιν ήταν μιά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, με κάμποσα ταλέντα. Έγραψε κι ένα βιβλίο περί Ηλεκτρομαγνητισμού. Όσο γιά το παρελθόν του, αρνούταν συστηματικά να το αποκαλύψει. Πχ έλεγε πως έμεινε εργένης, επειδή την τελευταία στιγμή του την έκανε γυριστή η πάλαι ποτέ δεκαεξάχρονη αρραβωνιαστικιά του, με την οποία είχε σημαντική διαφορά ηλικίας. (Εξ ού μύθου καί το περίφημο τραγούδι «Ευτυχισμένα δεκάξη!»)
Όμως, λίγοι γνωρίζουν πως οι Βαλτικές Χώρες διέθεταν ναούς της αρχαίας παγανιστικής θρησκείας τους σε συνεχή λειτουργία από την αρχαία εποχή!... Μέχρι που τους έκλεισαν οι Γερμαναράδες κατά τον Β’ ΠΠ. Άρα, ο Ληντσκάλνιν έφερε μαζί του ποιός ξέρει ποιές αρχαίες παραδόσεις! Ο ίδιος είχε πεί ότι ανακαλούσε αναμνήσεις από τη ζωή του στην Ατλαντίδα, γι’ αυτό μπόρεσε να φέρει εις πέρας αυτό το τεχνολογικό κατόρθωμα.
Το θέμα μας, όμως, δεν είναι ακριβώς ο Ληντσκάλνιν, αλλά το τί αισθάνονται οι επισκέπτες του «Κοραλλένιου Κάστρου». Έχουν πχ υπερφυσικά οράματα εκεί μέσα;
Ομολογώ πως δεν έψαξα εξαντλητικά το Διαδίκτυο. Πάντως, βρήκα μονάχα ένα άρθρο με κάποια τέτοια εμπειρία (μιά σαύρα ακολουθούσε επίμονα τον επισκέπτη), αλλά ρίξτε επίσης μιά ματιά εδώ κι εδώ.
Σημειώστε πως το «Κοραλλένιο Κάστρο» είναι το μόνο μοντέλο του Ηλιακού μας Συστήματος, που κατασκευάστηκε στην εποχή μας.
2α. Καθαρά ευθύγραμμο «Ηλιακό Σύστημα» – αναπαράσταση
Το καλύτερο παράδειγμα ενός τέτοιου δεν είναι άλλο, παρά το Τεοτιχουακάν – που ήδη το αναφέραμε.
Σ’ αυτό, η αναπαράσταση του Ηλιακού μας Συστήματος είναι πάλι ατελής, τελείως χύμα, καί κατά σημεία δίχως λογική. (Πχ πώς γίνεται η πυραμίδα της Σελήνης να έχει αδικαιολόγητα μεγάλο όγκο, σε σχέση με την πυραμίδα του Ήλιου; )
2β. Καθαρά ευθύγραμμο «Ηλιακό Σύστημα» – επίδραση
Εφ’ όσον δεν υπάρχουν πιά οι ιερείς (ούτε η θρησκεία) των Μάγιας καί των Αζτέκων (καί των λοιπών αυτοχθόνων), τότε πώς «λειτουργεί» το Τεοτιχουακάν;
Η απάντηση είναι πως μαζεύει πολύ κόσμο. Τουρίστες – καί κυρίως νεοεποχίτες καί λοιπά ψώνια. Αυτοί όλοι (σε κάτι ισημερίες, κτλ) ανεβαίνουν συλλήβδην απάνω στις πυραμίδες, γιά να αισθανθούν «ενέργεια».
Δεν ξέρω τί ακριβώς αισθάνονται, υποψιάζομαι όμως ότι εξακολουθεί να υφίσταται η περίφημη «ενέργεια των πυραμίδων». Από ‘κεί καί μετά, το πράγμα ενεργεί ως «αυτοπολλαπλασιαστής»:
Δεν γνωρίζω, όμως, αν κάποιος απ’ όλους αυτούς τους νεοεποχίτες λεβέντες (κι αφού «πήρε ενέργεια» απ’ τις πυραμίδες) έγινε σοφός, καλύτερος άνθρωπος, ή πάλι νέος. Τί να σας πω!
3α. Κυκλικό «Ηλιακό Σύστημα» – αναπαράσταση
Θ’ αναφερθώ ακόμη μία φορά στο συγκεκριμένο πλέγμα βυζαντινών εκκλησιών του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, με «Ήλιο» την Ροτόντα. Το «Ηλιακό Σύστημα» αυτό:
(Σημειώστε πως το Κτηματολόγιο είναι πιό ακριβές για μετρήσεις από το Γκ. Έρθ, ακόμη καί το «πρό», αλλά στην παρούσα φάση του πιό δύσχρηστο. Επίσης, να σας ενημερώσω ότι πλέον η χρήση του Γκούγκλ Έρθ πρό είναι ελεύθερη. Εάν θέλετε να ζωγραφίζετε γεωμετρικά σχήματα στο έδαφος, όπως στην παρούσα μελέτη, σας λύνει τα χέρια.)
Στην εικόνα…
…φαίνονται κατά σειρά (από μέσα) – καί με τη μέση τροχιά των υπολειμμάτων του Φαέθωνα, των αστεροειδών, μη αντιστοιχούσα σε ο,τιδήποτε:
Μετά τη «σημερινή τροχιά» του Δία, δεν υφίστανται εκκλησίες (ή άλλα μνημεία) επάνω στις λοιπές «τροχιές». Δηλαδή, το βυζαντινό «Ηλιακό Σύστημα» των εκκλησιών της Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται ελλιπές γιά έναν ακόμη λόγο: δεν περιλαμβάνει τους εξώτατους πλανήτες.
3β. Κυκλικό «Ηλιακό Σύστημα» – επίδραση
Εκτός από τη -σχεδόν αυτονόητη- θρησκευτικότητα των πιστών, η οποία πάντα συνδέει με καταστάσεις έξω του κόσμου τούτου, μέγιστο ενδιαφέρον θα είχε να βρίσκαμε περιγραφές υπερβατικών εμπειριών διαφόρων πιστών σε παλιούς συναξαριστές. Εννοώ, πιστών που εκκλησιαζόντουσαν στις εκκλησίες του «Ηλιακού Συστήματος» της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, αυτό ξεφεύγει των δυνατοτήτων μου. Ποιός ψάχνει σε παλιά βιβλία, καί πού να τα βρεί!
Όμως, άλλο τόσο ενδιαφέρον θα ήταν να μαθαίναμε καί τέτοιες εμπειρίες σημερινών πιστών. Αλλά, δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχω βρεί τίποτε καί δεν μπορώ να σας πληροφορήσω σχετικά.
Πριν κλείσουμε, κι επειδή έχει γεμίσει ο τόπος λαμόγια, να πω το εξής: μην παραξενευτήτε, αν σκάσουν μύτη τίποτε βιβλία με περιγραφές (ανυπάρκτων) θαυμάτων -καί λοιπών υπερβατικών εμπειριών- στις εκκλησίες του «Ηλιακού Συστήματος»! (Εννοείται, αν μαθευτούν σε πολύ κόσμο τα ωραία που γράφω! :-) ) Όμως, το κριτήριο είναι αποκεφαλιστικό: καμμία σχετική βιβλιογραφία δεν έχει αξία, αν είναι μεταγενέστερη του 2011 – της εποχής, δηλαδή, που ανέπτυσσα το θέμα.
Δεν θα εξετάσω άλλα τέτοια μοντέλα του Ηλιακού μας Συστήματος (πχ Παρθενώνα με Καρυάτιδες, κτλ). Θεωρώ πως το θέμα έχει καλυφθεί επαρκώς.
Κυκλικό «Ηλιακό Σύστημα» στην αρχαία Ιωλκό, λοιπόν…
…καί πλήρες.
Το οποίο όντως «κάτι» έκανε.
Εδώ, είμαι υποχρεωμένος ν’ ανοίξω μιά μεγαλούτσικη παρένθεση.
Εκτός του να μη σέβεται την ιστορική κληρονομιά του, ο νεο-Έλληνας, όταν χτίζει σπίτι, δεν σέβεται ούτε τα εξής τρία τινά:
Στις δημόσιες εκτάσεις, κι ελλείψει Κτηματολογίου αμέσως μετά το 1829, εφαρμοζόταν το κόλπο της …νομίμου καταπατήσεώς των: εγώ σου κάνω (μαϊμού) μήνυση, διότι εσύ καταπάτησες δική μου έκταση. Κερδίζω τη μήνυση, κι εφεξής αποκτώ νόμιμο τίτλο σε κάτι, που δεν μου ανήκει!!! Καί πώς ισχυρίζομαι ότι είναι δική μου η έκταση; Ά, με παππούδες που άφησαν σ’ εμένα κληρονομιά «προφορικώς»! (Δε λείπουν, δά, οι χαρτζηλικωμένοι ψευδομάρτυρες.)
Εφ’ όσον ο νεο-Έλληνας απέκτησε τίτλο μ’ αυτόν τον θρασύ τρόπο, δεν διστάζει, πλέον, να χτίσει μέσα σε δασικές εκτάσεις. Ούτε να μπαζώσει ρέμματα, αδιαφορώντας γιά το από πού θα περάσει το νερό. Κι εννοείται, εάν στα θεμέλια του κωλόσπιτού του βρή αρχαία, αυτά πλέον θα περάσουν οριστικά στην ανυπαρξία.
Τούτων ειπωθέντων, προσωπικά βλέπω λιγάκι ως Θεία Δίκη τις κατασχέσεις κατοικιών των νεο-Ελλήνων.
Γιατί;
Διότι σας έχω ξαναπεί πως: Γερμανοί, οξαποδαίοι, καί λοιπά πιθήκια ενδιαφέρονται μεν γιά τα πετρέλαια καί το μεταλλευτικό υπέδαφος της Ελλάδας, αλλά ενδιαφέρονται απείρως περισσότερο γιά το αρχαιολογικό υπέδαφος της Ελλάδας. Θέλουν να το ανασκάψουν ολοσχερώς, καί τα μεν ευρήματα -που θα κρίνουν χρήσιμα- να τα καρπωθούν αυτοί, κρύβοντάς τα οριστικά από τα μάτια των υπολοίπων, τα δε (που δεν μπορούν να κουμαντάρουν – πχ κυκλώπεια τείχη, κτλ) να τα καταστρέψουν. Ώστε να εξαφανιστούν τα ίχνη του περάσματος του Έλληνα από τον πλανήτη μας.
Με τις κατασχέσεις κατοικιών, τους έρχεται τζάμπα αυτό που θέλουν να κάνουν. (Τί οβραίοι θα ήταν, αν πλήρωναν! LOL!!!) Σκέψου πχ ότι, γιά να εντοπίσουμε τα θεμέλια της Εσκή Τζουμά, πρέπει να γκρεμίσουμε τις πολυκατοικίες ενός ολόκληρου οικοδομικού τετραγώνου. (Καί με το ρίσκο να μας ξεφύγουν τα θεμέλια -να μην τα εντοπίσουμε- γιά πέντε ή δέκα μέτρα.) Πόσες αποζημιώσεις πρέπει να πληρωθούν κανονικά; Έ! Αυτό ακριβώς αποφεύγουν οι οξαποδαίοι με το κόλπο των νόμων βαρειάς φορολογίας απ’ τους κωλοπολιτικούς τους καί των κατασχέσεων των κατοικιών του κοσμάκη απ’ τις κωλοτράπεζές τους.
Λοιπόν, καταλάβετέ το καλά:
Η μπετατζήδικη ασέβεια επάνω στη Φύση μας καί στ’ αρχαία μας έχει ως καρμική συνέπεια τον κατακλυσμό των κατασχέσεων.
Μόνο που θά ‘θελα να ξέρω ποιά άτομα ακριβώς υφίστανται κατάσχεση, με την έννοια του αν έκαναν καταπάτηση. Γιά να …μήν τα λυπηθώ.
Γνωρίζω -με ακρίβεια μισού οικοδομικού τετραγώνου- πού βρίσκονται τα θεμέλια του «Ήλιου» της αρχαίας Ιωλκού κι αρκετών «πλανητικών» ναών, καθώς επίσης το πού βρισκόταν το παλάτι της πόλης. (Ναί, αυτό με τον Αίσωνα καί τον Πελία.) Όμως, μην περιμένετε να τα πω αυτά δημοσίως. Δεν θα διευκολύνω τα έργα των εχθρών της Ελλάδας.
(Γιατί, ποιός με βεβαιώνει εμένα ότι μιά χρεωκοπία κάποιου -γιά να του φάνε το σπίτι- δεν μπορεί να είναι καί στοχευμένη; Θυμάστε τί έπαθε ο Καζαντζίδης απ’ την Εφορία; θυμάστε τη συνέχεια της ιστορίας; Μήπως θυμάστε την ιστορία του Τέσλα, καί με ποιούς χρηματοδότες έμπλεξε;… Μήπως εσείς, μαλακισμένα των «Μ»ΚΟ, νομίζετε ότι ο Σόρος σας ταΐζει τζάμπα; Κούνια που σας κούναγε!…)
Όπως δεν θα μιλήσω δημοσίως ούτε γιά όποια «τεχνολογικής» φύσεως ανακάλυψη έχω κάνει επάνω στο συγκεκριμένο πλέγμα των ναών της αρχαίας Ιωλκού.
Αν νομίζετε πως το θέμα είναι ανώδυνο, σε στύλ: «- Έλα μωρέ! Μερικά αρχαία ακόμη, καί τί έγινε;», σας πληροφορώ πως υπάρχουν αρκετοί έτεροι υποψήφιοι …μνηστήρες του …θρόνου της Ιωλκού! Καί δή, με καθόλου «καλό σκοπό» γιά την Ελλάδα.
Αυτοί τριγυρίζουν τα μυθολογικά της πόλης μου σα λύκοι. Σκοπεύουν να πάρουν ό,τι είναι να πάρουν, καί να …στρίψουν διά του αρραβώνος! :-)
Τί λέτε; Να τους δώσω το φαγητό έτοιμο στο πιάτο;
υνοψίζω τα μέχρι στιγμής συμπεράσματά μας.Ο Ιάσων, αφού ολοκλήρωσε τη μαθητεία του στον κένταυρο Χείρωνα, θέλει να ξαναπάρει τον θρόνο της Ιωλκού από τον σφετεριστή Πελία. Όχι μόνον επειδή είναι ο νόμιμος διάδοχος, αλλά καί γιά να ενεργοποιήσει τη διάταξη του «ηλιακού συστήματος» της Ιωλκού, πράγμα που δεν πρόλαβε να κάνει ο πατέρας του ο Αίσων.
Ο σκοπός, γιά τον οποίο στήθηκε αυτό το πλέγμα ναών, είναι η ισχυροποίηση της περιοχής εναντίον επιβουλών. (Καλύτερη έκφραση: ένας απ’ όλους τους πιθανούς/επιτεύξιμους σκοπούς.) Ενδεχομένως η ισχυροποίηση κι όλης της Ελλάδας, ανάλογα με το πόση αιθερική ενέργεια θα μπορούσε να χειριστεί η διάταξη. (Διότι, αν δεν τη δοκίμαζαν στην πράξη, δεν θα ήξεραν ακριβώς.) Οι δε απαραίτητες γνώσεις είτε ήταν κτήμα του ιερατείου, ή ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές ή/καί κρύπτες της πάλαι ποτέ Διμένεας.
Όμως, ο αρχομανής Ατλάντειος δολοφόνος Πελίας (ο οποίος πληροφορήθηκε μέχρι κάποιο σημείο τα σχετικά) στέκει εμπόδιο στην προσπάθεια αυτή. Έτσι, ο Ιάσων (προβλέποντας επιτυχώς τη μελλοντική αρνητική στάση του Πελία) είχε επεξεργαστεί ένα σχέδιο προς μιά μεγαλοφυή κοροϊδία: θα έφερνε στον κουτοπόνηρο Πελία το χρυσόμαλλο δέρας απ’ την Αία, δηλαδή τον υποτιθέμενο «ενεργοποιητή» του εκεί μοντέλου του ηλιακού συστήματος – όσο καί να κόστιζε αυτή η απόπειρα σε κόπο ή κινδύνους. Καί μετά… ποιός ζή, ποιός πεθαίνει!… με το σπαθί, ή δίπλα στο σπαθί! :-)
Βέβαια, το πλήρωμα της Αργούς είχε κι άλλες εργασίες να επιτελέσει, όπως πχ να εξουδετερώσει την επιρροή των Ατλαντοπελασγών επιδρομέων στο βόρειο Αιγαίο (σας θυμίζει κάτι;...), ή ν’ ανοίξει οριστικά τη δίοδο προς τον Εύξεινο Πόντο. Ωστόσο, το δέρας, αν κι επί της ουσίας άχρηστο, πρόσφερε μιά πρώτης τάξεως προκάλυψη γιά τις υπόλοιπες επί μέρους αποστολές της Αργούς.
Το να παίξει το δέρας τον υποτιθέμενο ρόλο του, ήταν αδύνατον. Καί διότι δεν μπορούσε κάποιος να περιμένει κάτι από ένα προβατοτόμαρο, καί διότι τα δύο «ηλιακά συστήματα» Αίας καί Ιωλκού ήταν διαφορετικά.
Ο Ιάσων τα γνώριζε αυτά, ο Πελίας όχι. Άρα, ο Ιάσων είχε όλα τα όπλα να στεφθεί νικητής στη διαμάχη του με τον σφετεριστή του θρόνου της Ιωλκού.
Γιατί τα δύο «ηλιακά συστήματα» ήταν διαφορετικά; Εννοώ, διαφορετικής «τοπολογίας» – που λένε καί στα ηλεκτρονικά.
Διότι, οι μέχρι τώρα σκέψεις μου με οδήγησαν στο ότι το «ηλιακό σύστημα» της Κολχίδας ήταν μαγιάνικου τύπου (κεντρική λεωφόρος με εκατέρωθεν πυραμίδες), ενώ η -εννοείται!- άριστη γνώση μου της φυσικής τοπογραφίας της πόλης μου (όσα ξέρ’ ο νοικοκύρης…), μου υπέδειξε «ηλιακό σύστημα» (της αρχαίας Ιωλκού) με κεντρικό «Ήλιο» καί κυκλικές πλανητικές τροχιές τριγύρω.
Η επιβεβαίωση -γιά την Ιωλκό- δεν άργησε να έρθει, μετά από κάμποσες «ασκήσεις επί χάρτου».
Καί γιατί τα δύο «Ηλιακά Συστήματα» να μην είναι ίδια;
Διότι -κατά τα φαινόμενα- η κυκλική τοπολογία μπορούσε να ελκύει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα αιθερικής ενέργειας από την ευθύγραμμη «σχηματική». (Είπε κανείς σας τη λέξη «Στόουνχετζ»; ) Άρα, ετίθετο θέμα χειρισμού αυτής της ενέργειας. Ποιός ήταν ικανός να την αντέξει, δηλαδή. Κι εφ’ όσον κάποιοι άνθρωποι δεν άντεχαν, προτιμούσαν τη μικρότερη ποσότητα αιθερικής ενέργειας. Λογικό. Απόλυτα.
Εδώ θυμηθείτε πως οι άνθρωποι δεν ανήκουμε όλοι στην ίδια φυλή. Άρα, δεν έχουμε τις ίδιες αντοχές παντού, ή τις ίδιες εγκεφαλικές ικανότητες, κτλ. Ένα πολύ απλό παράδειγμα, πάλι με Ήλιο: πόσα άτομα καί ποιών φυλών κάθονται στον Ήλιο με τις ώρες, στις ακρογιαλιές της πατρίδας μας τα καλοκαίρια; (Εντάξει, καί οι σαυροαγγλίδες. Αλλά, πώς γίνεται το δέρμα τους μετά το μπάνιο – σε αντίθεση με τις Ελληνίδες; …«Αποσαυρίζει» εντελώς! LOL!!!)
Αφού απαντήσαμε καί σ’ αυτό, ας δούμε αν έχουμε δίκιο στην πράξη. Ωραία, εφ’ όσον μιλάμε γιά ιστορίες μερικών χιλιάδων ετών παλιές, μήπως μπορώ να ισχυριστώ ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι;
Όχι! Διότι έχουμε λειτουργούντα μοντέλα «ηλιακού συστήματος» σήμερα. Στην εποχή μας.
Θα τα εξετάσουμε από δύο πλευρές τους: την καθ’ εαυτή αναπαράσταση του πραγματικού Ηλιακού μας Συστήματος, καί την τυχόν επίδραση που έχουν στους επισκέπτες.
Δηλαδή:
Ωραία μεν η μνημειακή καλλιτεχνία των «ηλιακών συστημάτων», αλλά μας ωφελεί σε τίποτε;
Όπως καταλαβαίνετε, ακριβώς αυτό το «όφελος» είναι που μας στροβιλίζει το μυαλό. Ο σκέτος περίπατος σε οποιοδήποτε πάρκο με μνημεία θα μ’ απασχολούσε, εάν ήμουν απλά φιλότεχνος!
Καί γιά ποιό «όφελος» μιλάμε, δηλαδή; Ετούτο:
Μπορούν να κάνουν τίποτε τα «Ηλιακά Συστήματα»; Μπορούν να επιφέρουν αλλαγές στην πραγματικότητα;
Γιά να δούμε!…
1α. Ευθύγραμμο «Ηλιακό Σύστημα» μέσα σε «κουτί» – αναπαράσταση
Ο Έντουαρντ Ληντσκάλνιν, ένας παράξενος ανθρωπάκος με καταγωγή από τη Λεττονία, έφτιαξε -κατά τη δεκαετία του 1950- το περίφημο «Κοραλλένιο Κάστρο» στη Φλόριντα των ηπαπάρα. Πώς; Με το παλιό φορτηγάκι του, καί μ’ εργαλεία που αγόραζε από παλιατζήδικα, πήγαινε στη θάλασσα κι έσπαζε τεράστια κομμάτια κοραλλιογενών γρανιτών. Τα οποία μετά κουβαλούσε σε μιά έκταση, που είχε αγοράσει.
Εκεί τα σκάλιζε, τους έδινε διάφορες μορφές, τα τοποθετούσε στο έδαφος, καί μερικά τα έκανε …κινούμενα – όπως πχ μιά πόρτα πολλών τόνων βάρους, που ανοίγει με απλό σπρώξιμο με το δάχτυλο του χεριού.
Κι όχι μόνον αυτό! Κάποια στιγμή, μετακίνησε όλους αυτούς τους γρανίτινους όγκους σε μιά νέα έκταση, λίγο παραπέρα. Διότι αφ’ ενός μεν εκεί κοντά -λέγεται πως- χτίστηκε λίγο αργότερα μία στρατιωτική βάση (που δεν ήθελε «γείτονες»), ο ίδιος δέ ισχυριζόταν ότι οι γεωμαγνητικές γραμμές μετακινήθηκαν, έφυγαν από το παλιό του οικόπεδο (καί πήγαν στο καινούργιο), καί δεν τον βοηθάνε πλέον. Αυτή η νέα έκταση είναι η σημερινή, όπου βρίσκεται το «Κάστρο».
Το «Κοραλλένιο Κάστρο» από πάνω:
Μπορείτε να ψάξετε καί γιά φωτογραφίες των γρανιτένιων καλλιτεχνικών δημιουργημάτων. Ανάμεσα στις διάφορες σκαλισμένες μορφές των βράχων, θα βρείτε κι ένα μίνι «Ηλιακό Σύστημα», με κάμποσους πλανήτες (Άρη, Κρόνο, κτλ). Υπάρχουν καί «κρυμμένοι» πλανήτες, όπως πχ η Αφροδίτη, υπό την μορφή του (καρδιόσχημου) «τραπεζιού των ερωτευμένων». Εν συνόλωι, πρόκειται καθαρά γιά ένα σύγχρονο μοντέλο ηλιακού συστήματος («γραμμικής μορφής»), σαν αυτά που συζητάμε.
Όμως, ατελές. Αν καί τη δεκαετία του 1950 ήταν γνωστοί όλοι οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος, που είναι γνωστοί καί σήμερα, ο -γιά παράδειγμα- Ποσειδών κι ο Πλούτων δεν έχουν αναπαρασταθεί.
1β. «Κοραλλένιο Κάστρο» – επίδραση
Ο Ληντσκάλνιν ήταν μιά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, με κάμποσα ταλέντα. Έγραψε κι ένα βιβλίο περί Ηλεκτρομαγνητισμού. Όσο γιά το παρελθόν του, αρνούταν συστηματικά να το αποκαλύψει. Πχ έλεγε πως έμεινε εργένης, επειδή την τελευταία στιγμή του την έκανε γυριστή η πάλαι ποτέ δεκαεξάχρονη αρραβωνιαστικιά του, με την οποία είχε σημαντική διαφορά ηλικίας. (Εξ ού μύθου καί το περίφημο τραγούδι «Ευτυχισμένα δεκάξη!»)
Όμως, λίγοι γνωρίζουν πως οι Βαλτικές Χώρες διέθεταν ναούς της αρχαίας παγανιστικής θρησκείας τους σε συνεχή λειτουργία από την αρχαία εποχή!... Μέχρι που τους έκλεισαν οι Γερμαναράδες κατά τον Β’ ΠΠ. Άρα, ο Ληντσκάλνιν έφερε μαζί του ποιός ξέρει ποιές αρχαίες παραδόσεις! Ο ίδιος είχε πεί ότι ανακαλούσε αναμνήσεις από τη ζωή του στην Ατλαντίδα, γι’ αυτό μπόρεσε να φέρει εις πέρας αυτό το τεχνολογικό κατόρθωμα.
Το θέμα μας, όμως, δεν είναι ακριβώς ο Ληντσκάλνιν, αλλά το τί αισθάνονται οι επισκέπτες του «Κοραλλένιου Κάστρου». Έχουν πχ υπερφυσικά οράματα εκεί μέσα;
Ομολογώ πως δεν έψαξα εξαντλητικά το Διαδίκτυο. Πάντως, βρήκα μονάχα ένα άρθρο με κάποια τέτοια εμπειρία (μιά σαύρα ακολουθούσε επίμονα τον επισκέπτη), αλλά ρίξτε επίσης μιά ματιά εδώ κι εδώ.
Σημειώστε πως το «Κοραλλένιο Κάστρο» είναι το μόνο μοντέλο του Ηλιακού μας Συστήματος, που κατασκευάστηκε στην εποχή μας.
2α. Καθαρά ευθύγραμμο «Ηλιακό Σύστημα» – αναπαράσταση
Το καλύτερο παράδειγμα ενός τέτοιου δεν είναι άλλο, παρά το Τεοτιχουακάν – που ήδη το αναφέραμε.
Σ’ αυτό, η αναπαράσταση του Ηλιακού μας Συστήματος είναι πάλι ατελής, τελείως χύμα, καί κατά σημεία δίχως λογική. (Πχ πώς γίνεται η πυραμίδα της Σελήνης να έχει αδικαιολόγητα μεγάλο όγκο, σε σχέση με την πυραμίδα του Ήλιου; )
2β. Καθαρά ευθύγραμμο «Ηλιακό Σύστημα» – επίδραση
Εφ’ όσον δεν υπάρχουν πιά οι ιερείς (ούτε η θρησκεία) των Μάγιας καί των Αζτέκων (καί των λοιπών αυτοχθόνων), τότε πώς «λειτουργεί» το Τεοτιχουακάν;
Η απάντηση είναι πως μαζεύει πολύ κόσμο. Τουρίστες – καί κυρίως νεοεποχίτες καί λοιπά ψώνια. Αυτοί όλοι (σε κάτι ισημερίες, κτλ) ανεβαίνουν συλλήβδην απάνω στις πυραμίδες, γιά να αισθανθούν «ενέργεια».
Δεν ξέρω τί ακριβώς αισθάνονται, υποψιάζομαι όμως ότι εξακολουθεί να υφίσταται η περίφημη «ενέργεια των πυραμίδων». Από ‘κεί καί μετά, το πράγμα ενεργεί ως «αυτοπολλαπλασιαστής»:
- Υπάρχει η «ενέργεια των πυραμίδων».
- Που ενισχύει την (πώς να το διατυπώσω; ) «εγκεφαλική ενέργεια» των νεοεποχιτών. (Καί δή, την συλλογική – μεγάλη ιστορία αυτό.)
- Που με τη σειρά της απορροφάται από την πυραμίδα.
- Που…
Δεν γνωρίζω, όμως, αν κάποιος απ’ όλους αυτούς τους νεοεποχίτες λεβέντες (κι αφού «πήρε ενέργεια» απ’ τις πυραμίδες) έγινε σοφός, καλύτερος άνθρωπος, ή πάλι νέος. Τί να σας πω!
3α. Κυκλικό «Ηλιακό Σύστημα» – αναπαράσταση
Θ’ αναφερθώ ακόμη μία φορά στο συγκεκριμένο πλέγμα βυζαντινών εκκλησιών του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, με «Ήλιο» την Ροτόντα. Το «Ηλιακό Σύστημα» αυτό:
- Είναι επίσης ελλιπές, μετά το γκρέμισμα της Εσκή Τζουμά («Αφροδίτης»).
- Είναι φτιαγμένο υπό μεγάλη κλίμακα.
(Σημειώστε πως το Κτηματολόγιο είναι πιό ακριβές για μετρήσεις από το Γκ. Έρθ, ακόμη καί το «πρό», αλλά στην παρούσα φάση του πιό δύσχρηστο. Επίσης, να σας ενημερώσω ότι πλέον η χρήση του Γκούγκλ Έρθ πρό είναι ελεύθερη. Εάν θέλετε να ζωγραφίζετε γεωμετρικά σχήματα στο έδαφος, όπως στην παρούσα μελέτη, σας λύνει τα χέρια.)
Στην εικόνα…
…φαίνονται κατά σειρά (από μέσα) – καί με τη μέση τροχιά των υπολειμμάτων του Φαέθωνα, των αστεροειδών, μη αντιστοιχούσα σε ο,τιδήποτε:
- Ήφαιστος, η -καθ’ υπολογισμούς του γράφοντος- υφιστάμενη τροχιά (Παναγία Δεξιά)
- Ερμής, υφιστάμενη τροχιά (Υπαπαντή)
- Αφροδίτη, παλαιά τροχιά, πρό εκρήξεως Φαέθωνα (δεν αντιστοιχεί σ’ εκκλησία)
- Αφροδίτη νέα τροχιά, μετά την έκρηξη (Αγία Παρασκευή / Εσκή Τζουμά, μη υφιστάμενη σήμερα)
- Γή/Σελήνη, παλαιά τροχιά, πρό εκρήξεως Φαέθωνα (Αχειροποίητος καί νότιο παρεκκλήσιο)
- Γή/Σελήνη, νέα τροχιά, μετά την έκρηξη (Αγία Σοφία καί κατακόμβη)
- Άρης, υφιστάμενη τροχιά (Άγιος Δημήτριος)
- Φαέθων, (παλαιά καί …μοναδική) τροχιά πρό εκρήξεως (Αγία Αικατερίνη)
- Δίας, παλαιά τροχιά, πρό εκρήξεως Φαέθωνα (δεν αντιστοιχεί σ’ εκκλησία)
- Δίας, υφιστάμενη τροχιά.
Μετά τη «σημερινή τροχιά» του Δία, δεν υφίστανται εκκλησίες (ή άλλα μνημεία) επάνω στις λοιπές «τροχιές». Δηλαδή, το βυζαντινό «Ηλιακό Σύστημα» των εκκλησιών της Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται ελλιπές γιά έναν ακόμη λόγο: δεν περιλαμβάνει τους εξώτατους πλανήτες.
3β. Κυκλικό «Ηλιακό Σύστημα» – επίδραση
Εκτός από τη -σχεδόν αυτονόητη- θρησκευτικότητα των πιστών, η οποία πάντα συνδέει με καταστάσεις έξω του κόσμου τούτου, μέγιστο ενδιαφέρον θα είχε να βρίσκαμε περιγραφές υπερβατικών εμπειριών διαφόρων πιστών σε παλιούς συναξαριστές. Εννοώ, πιστών που εκκλησιαζόντουσαν στις εκκλησίες του «Ηλιακού Συστήματος» της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, αυτό ξεφεύγει των δυνατοτήτων μου. Ποιός ψάχνει σε παλιά βιβλία, καί πού να τα βρεί!
Όμως, άλλο τόσο ενδιαφέρον θα ήταν να μαθαίναμε καί τέτοιες εμπειρίες σημερινών πιστών. Αλλά, δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχω βρεί τίποτε καί δεν μπορώ να σας πληροφορήσω σχετικά.
Πριν κλείσουμε, κι επειδή έχει γεμίσει ο τόπος λαμόγια, να πω το εξής: μην παραξενευτήτε, αν σκάσουν μύτη τίποτε βιβλία με περιγραφές (ανυπάρκτων) θαυμάτων -καί λοιπών υπερβατικών εμπειριών- στις εκκλησίες του «Ηλιακού Συστήματος»! (Εννοείται, αν μαθευτούν σε πολύ κόσμο τα ωραία που γράφω! :-) ) Όμως, το κριτήριο είναι αποκεφαλιστικό: καμμία σχετική βιβλιογραφία δεν έχει αξία, αν είναι μεταγενέστερη του 2011 – της εποχής, δηλαδή, που ανέπτυσσα το θέμα.
Δεν θα εξετάσω άλλα τέτοια μοντέλα του Ηλιακού μας Συστήματος (πχ Παρθενώνα με Καρυάτιδες, κτλ). Θεωρώ πως το θέμα έχει καλυφθεί επαρκώς.
Κυκλικό «Ηλιακό Σύστημα» στην αρχαία Ιωλκό, λοιπόν…
…καί πλήρες.
Το οποίο όντως «κάτι» έκανε.
Εδώ, είμαι υποχρεωμένος ν’ ανοίξω μιά μεγαλούτσικη παρένθεση.
Εκτός του να μη σέβεται την ιστορική κληρονομιά του, ο νεο-Έλληνας, όταν χτίζει σπίτι, δεν σέβεται ούτε τα εξής τρία τινά:
- τις δημόσιες εκτάσεις
- τη Φύση (δάση, ρέμματα)
- τις αρχαιότητες.
Στις δημόσιες εκτάσεις, κι ελλείψει Κτηματολογίου αμέσως μετά το 1829, εφαρμοζόταν το κόλπο της …νομίμου καταπατήσεώς των: εγώ σου κάνω (μαϊμού) μήνυση, διότι εσύ καταπάτησες δική μου έκταση. Κερδίζω τη μήνυση, κι εφεξής αποκτώ νόμιμο τίτλο σε κάτι, που δεν μου ανήκει!!! Καί πώς ισχυρίζομαι ότι είναι δική μου η έκταση; Ά, με παππούδες που άφησαν σ’ εμένα κληρονομιά «προφορικώς»! (Δε λείπουν, δά, οι χαρτζηλικωμένοι ψευδομάρτυρες.)
Εφ’ όσον ο νεο-Έλληνας απέκτησε τίτλο μ’ αυτόν τον θρασύ τρόπο, δεν διστάζει, πλέον, να χτίσει μέσα σε δασικές εκτάσεις. Ούτε να μπαζώσει ρέμματα, αδιαφορώντας γιά το από πού θα περάσει το νερό. Κι εννοείται, εάν στα θεμέλια του κωλόσπιτού του βρή αρχαία, αυτά πλέον θα περάσουν οριστικά στην ανυπαρξία.
Τούτων ειπωθέντων, προσωπικά βλέπω λιγάκι ως Θεία Δίκη τις κατασχέσεις κατοικιών των νεο-Ελλήνων.
Γιατί;
Διότι σας έχω ξαναπεί πως: Γερμανοί, οξαποδαίοι, καί λοιπά πιθήκια ενδιαφέρονται μεν γιά τα πετρέλαια καί το μεταλλευτικό υπέδαφος της Ελλάδας, αλλά ενδιαφέρονται απείρως περισσότερο γιά το αρχαιολογικό υπέδαφος της Ελλάδας. Θέλουν να το ανασκάψουν ολοσχερώς, καί τα μεν ευρήματα -που θα κρίνουν χρήσιμα- να τα καρπωθούν αυτοί, κρύβοντάς τα οριστικά από τα μάτια των υπολοίπων, τα δε (που δεν μπορούν να κουμαντάρουν – πχ κυκλώπεια τείχη, κτλ) να τα καταστρέψουν. Ώστε να εξαφανιστούν τα ίχνη του περάσματος του Έλληνα από τον πλανήτη μας.
Με τις κατασχέσεις κατοικιών, τους έρχεται τζάμπα αυτό που θέλουν να κάνουν. (Τί οβραίοι θα ήταν, αν πλήρωναν! LOL!!!) Σκέψου πχ ότι, γιά να εντοπίσουμε τα θεμέλια της Εσκή Τζουμά, πρέπει να γκρεμίσουμε τις πολυκατοικίες ενός ολόκληρου οικοδομικού τετραγώνου. (Καί με το ρίσκο να μας ξεφύγουν τα θεμέλια -να μην τα εντοπίσουμε- γιά πέντε ή δέκα μέτρα.) Πόσες αποζημιώσεις πρέπει να πληρωθούν κανονικά; Έ! Αυτό ακριβώς αποφεύγουν οι οξαποδαίοι με το κόλπο των νόμων βαρειάς φορολογίας απ’ τους κωλοπολιτικούς τους καί των κατασχέσεων των κατοικιών του κοσμάκη απ’ τις κωλοτράπεζές τους.
Λοιπόν, καταλάβετέ το καλά:
Η μπετατζήδικη ασέβεια επάνω στη Φύση μας καί στ’ αρχαία μας έχει ως καρμική συνέπεια τον κατακλυσμό των κατασχέσεων.
Μόνο που θά ‘θελα να ξέρω ποιά άτομα ακριβώς υφίστανται κατάσχεση, με την έννοια του αν έκαναν καταπάτηση. Γιά να …μήν τα λυπηθώ.
Γνωρίζω -με ακρίβεια μισού οικοδομικού τετραγώνου- πού βρίσκονται τα θεμέλια του «Ήλιου» της αρχαίας Ιωλκού κι αρκετών «πλανητικών» ναών, καθώς επίσης το πού βρισκόταν το παλάτι της πόλης. (Ναί, αυτό με τον Αίσωνα καί τον Πελία.) Όμως, μην περιμένετε να τα πω αυτά δημοσίως. Δεν θα διευκολύνω τα έργα των εχθρών της Ελλάδας.
(Γιατί, ποιός με βεβαιώνει εμένα ότι μιά χρεωκοπία κάποιου -γιά να του φάνε το σπίτι- δεν μπορεί να είναι καί στοχευμένη; Θυμάστε τί έπαθε ο Καζαντζίδης απ’ την Εφορία; θυμάστε τη συνέχεια της ιστορίας; Μήπως θυμάστε την ιστορία του Τέσλα, καί με ποιούς χρηματοδότες έμπλεξε;… Μήπως εσείς, μαλακισμένα των «Μ»ΚΟ, νομίζετε ότι ο Σόρος σας ταΐζει τζάμπα; Κούνια που σας κούναγε!…)
Όπως δεν θα μιλήσω δημοσίως ούτε γιά όποια «τεχνολογικής» φύσεως ανακάλυψη έχω κάνει επάνω στο συγκεκριμένο πλέγμα των ναών της αρχαίας Ιωλκού.
Αν νομίζετε πως το θέμα είναι ανώδυνο, σε στύλ: «- Έλα μωρέ! Μερικά αρχαία ακόμη, καί τί έγινε;», σας πληροφορώ πως υπάρχουν αρκετοί έτεροι υποψήφιοι …μνηστήρες του …θρόνου της Ιωλκού! Καί δή, με καθόλου «καλό σκοπό» γιά την Ελλάδα.
Αυτοί τριγυρίζουν τα μυθολογικά της πόλης μου σα λύκοι. Σκοπεύουν να πάρουν ό,τι είναι να πάρουν, καί να …στρίψουν διά του αρραβώνος! :-)
Τί λέτε; Να τους δώσω το φαγητό έτοιμο στο πιάτο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου