ΟΙ ΑΣΣΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ[Μέρος Β.]

Οι Ασσύριοι την εποχή της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών της Περσίας

Η πύλη των εθνών στην Περσέπολη με τους γενειοφόρους
ταύρους στα πρότυπα των Ασσυριακών ανακτόρων

Μετά την κατάληψη των Βαβυλωνίων τυπικά διαλύθηκε το Ασσυριακό κράτος, οι Ασσύριοι όμως εξακολουθούσαν να υπάρχουν στους ίδιους τόπους που μεγαλούργησαν με τις αυτοκρατορίες τους που βρίσκονταν στην βόρεια Μεσοποταμία στο σημερινό Ιράκ βόρεια της Βαγδάτης. Μιά θεωρία που αναπτύχθηκε οτι οι Ασσύριοι μετακινήθηκαν βόρεια στην Ευρώπη με απογόνους τους σημερινούς Γερμανούς δέν ευσταθεί επειδή οι Γερμανοί δέν έχουν φυλετικά καμιά σχέση με Σημίτες και δέν έχει αναφερθεί ποτέ καμιά μετακίνηση των Ασσυρίων στα συγκεκριμένα μέρη οι οποίοι παρέμειναν υποτελείς των Βαβυλώνιων και στην συνέχεια των Περσών. Οι Πέρσες ιδιαίτερα που ήταν νεοδημιούργητος πολιτισμός χωρίς δικές του μακροχρόνιες παραδόσεις αντέγραψε τον πολιτισμό των Ασσυρίων ο οποίος εμφανίζεται περίπου σάν μιά νέα του έκδοση με την μόνη σημαντική διαφορά οτι οι Πέρσες σάν πιό πολιτισμένοι περιόρισαν σημαντικά τις ακρότητες και τις σφαγές των κατακτημένων λαών. Ο κορυφαίος Ασσυριολόγος George Roux λέει οτι μπορεί οι πόλεις τους να καταστράφηκαν αλλά οι παλιοί Ασσύριοι εξακολουθούσαν να ζούν στην ύπαιθρο ενώ και πολλές πόλεις τους όπως η Αράπκα έμειναν ανέπαφες, έμειναν υποτελείς στους Πέρσες πληρώνοντας φόρο στον μεγάλο βασιλιά, κύρια ασχολία τους ήταν η καλλιέργεια του καλαμποκιού. 

Ο θεός των Περσών Αχούρα Μάσδα όμοιος με τον Ασσύριο
θεό Ασσούρ

Σάν σκληροί πολεμιστές ήταν η κύρια δύναμη μαζί με τους Λυδούς του Περσικού στρατού, αποτελούσαν το βαρύ πυροβολικό η γλώσσα τους η Αραμαική έγινε απο τους Πέρσες η διπλωματική τους γλώσσα που την καθιέρωσαν στην συνέχεια σάν παγκόσμια γλώσσα μέχρι την εποχή που αντικαταστάθηκε απο τα Ελληνικά. Το διοικητικό, το ταχυδρομικό και το οδικό σύστημα των Περσών ήταν αντιγραφή των αντίστοιχων συτημάτων που χρησιμοποιούσαν οι Ασσύριοι την εποχή της μεγάλης τους ισχύος δηλαδή τους πρώτους αιώνες της 1ης χιλιετίας π.χ. Ο Δαρείος ο μέγας ξεκίνησε στην Περσέπολη την κατασκευή απέραντων πολυτελέστατων ανακτόρων οπου κάθε νέος βασιλιάς προσέθετε και κάποιο νέο μεγάλο κτίριο με την προσωπική του υπογραφή όπως οι Ασσύριοι βασιλείς το κάθε ένα με τεράστιες τοιχογραφίες γύρω απο την ζωή του βασιλιά όπως οι Ασσύριοι. Ο Δαρείος ο μέγας έχτισε την Apadana την αίθουσα ακροάσεων και στην συνέχεια ο Ξέρξης άρχισε την κατασκευή της αίθουσας του θρόνου με τις 100 κολώνες κάθε κατασκευή ολοκληρωνόταν απο τον επόμενο βασιλιά όλες με τοιχογραφίες στα πρότυπα των Ασσυριακών. Τα γνωστά τεράστια λιοντάρια με τις γενειοφόρες κεφαλές που συναντάμε σε όλα τα ανάκτορα των Ασσυρίων βασιλέων τα συναντάμε επίσης όμοια στην Πύλη των εθνών την κύρια είσοδο της Περσέπολης, ο θεός των Περσών Αχούρα Μάσδα εμφανίζεται με την ίδια ανθρώπινη μορφή του θεού των Ασσυρίων Ασσούρ πάνω στον ηλιακό δίσκο. 

Ασσύριοι στρατιώτες αποδίδουν τιμές στον μεγάλο
βασιλιά των Περσών Δαρείο

Οι Πέρσες είχαν γενειάδες όπως οι Ασσύριοι ανάλογα με την κοινωνική τάξη που ανήκαν οι χαμηλές κοινωνικές τάξεις και οι δούλοι είχαν κοντές γενειάδες, οι ευγενείς μεγαλύτερες απο μέτριες μέχρι μακριές οι δέ βασιλείς απο την εποχή του Δαρείου του μέγα και μετά τεράστιες στα πρότυπα των Ασσύριων βασιλέων. Η ενδυμασία τους ήταν το μοναδικό πράγμα στο οποίο είχαν σημαντική διαφορά οι Πέρσες δέν φορούσαν τον γνωστό πανάρχαιο Ασσυριακό χιτώνα αλλά βαριά και κλειστά ρούχα που έμοιαζαν πολύ περισσότερο με τα σημερινά, ο Δαρείος ο μέγας εμφανίζεται σάν ένας απο τους πιό καλοντυμένους βασιλείς της αρχαιότητας. Οι Ασσύριοι κάτω απο αυτές τις συνθήκες προσαρμόστηκαν εύκολα στο Περσικό βασίλειο των Αχαιμενιδών υπηρετώντας με μεγάλη όρεξη στον στρατό του μεγάλου βασιλιά σάν οι πιό σκληροί πολεμιστές ενώ πάντα εμφανίζονται να δίνουν αδιαμαρτύρητα φόρο τιμής στον βασιλιά. Η μοναδική τους εξέγερση με απόπειρα επαναφοράς της Ασσυριακής μοναρχίας έγινε το 350 π.χ. επί Αρταξέρξη του 3ου, ο Αρταξέρξης μετά την καταστολή του κινήματος ευνούχισε 400 αρχηγούς τους. Αργότερα υποτάγησαν τους Έλληνες με τον μέγα Αλέξανδρο και αποτέλεσαν τμήμα του μεγάλου βασιλείου των Σελευκιδών, οι Έλληνες είχαν τον δικό τους μεγάλο πολιτισμό χωρίς να χρειαστεί να αντιγράψουν τίποτα απο τα δικά τους έθιμα. 

Τοιχογραφία της Περσέπολης με τον Δαρείο τον μέγα
στα πρότυπα των Ασσύριων βασιλέων

Το μόνο που ακούγεται είναι οτι ο Μέγας Αλέξανδρος ζηλεύοντας την δόξα των ανακτόρων των Ασσύριων και Περσών βασιλέων ήθελε λίγο πρίν τον θάνατο του να κατασκευάσει τα δικά του πολυτελή ανάκτορα στην Βαβυλώνα, τον 2ο αιώνα π.χ. ο ιστορικός Αρριανός στο έργο του "Η ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου" γράφει οτι 10.000 Ασσύριοι εργάτες εργάζονταν για την κατασκευή φραγμάτων. Οι Ασσύριοι τους επόμενους 4 αιώνες μέχρι την εμφάνιση του χριστιανισμού έπεσαν σε αφάνεια χωρίς να δημιουργούν προβλήματα παρέμειναν πιστοί στους Σελευκίδες αλλά διατήρησαν την εθνική τους ταυτότητα βασικά μέσω της Αραμαικής γλώσσας. Τα Αραμαικά είχαν αντικαταστήσει σταδιακά στον Ασσυριακό λαό τα πανάρχαια Ακκαδικά, την εποχή της πτώσης στους Χαλδαίους Βαβυλώνιους τα Ακκαδικά τα μιλούσαν μονάχα οι βασιλείς και το στενό τους περιβάλλον.

Οι Ασσύριοι μετά την επικράτηση του χριστιανισμού

Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος ιδρυτής
της Ασσυριακής εκκλησίας

Οι Ασσύριοι ήταν ο πρώτος λαός που ασπάστηκε την χριστιανική θρησκεία και δέν την εγκατέλειψαν ποτέ παραμένοντας όλοι χριστιανοί μέχρι και σήμερα, η Ασσυριακή εκκλησία ιδρύθηκε το 33 μ.χ. στην Έδεσσα απο τον Απόστολο Θωμά και τον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο ετεροθαλή αδελφό του Ιησού. Το γεγονός οτι η Ακκαδική γλώσσα που μιλούσαν ήταν η μητρική γλώσσα του Ιησού Χριστού ήταν ο βασικότερος λόγος που οι Ασσύριοι δέχτηκαν τόσο εύκολα τον χριστιανισμό απο τον 1ο αιώνα, το 179 ήταν η επίσημη θρησκεία τους. Ο χριστιανισμός είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ταυτότητας των νεο - Ασσυρίων όπως η Ορθοδοξία για τους νεο - Έλληνες μέχρι και σήμερα όποιος Ασσύριος τις δύο τελευταίες χιλιετίες άλλαζε θρησκεία γινόταν για παράδειγμα μουσουλμάνος έχανε ταυτόχρονα την εθνική του ταυτότητα. Η μεγαλύτερη προσωπικότητα στα πρώτα χρόνια της Ασσυριακής εκκλησίας ήταν ο Εφραίμ ο Σύριος (306 - 379) διάκονος, εκκλησιαστικός συγγραφέας, θεολόγος και υμνογράφος που έγραψε πάνω απο 300 ύμνους μετά τον θάνατο του ανακηρύχθηκε άγιος ακόμα και απο τους δυτικούς. Η χριστιανική εκκλησία της Ασσυρίας ή Ασσυριακή εκκλησία έχει δική της ταυτότητα που διέπεται απο τις αρχές του επίσκοπου Νεστόριου που θεωρήθηκε αιρετικός για τους Ορθόδοξους αλλά οι Ασσύριοι χριστιανοί σάν πολύ πιό φιλελεύθεροι δέν κάνουν καμιά διάκριση ανάμεσα στην δική τους εκκλησία και τις υπόλοιπες χριστιανικές είναι γι'αυτούς όλοι το ίδιο. 

Εφραίμ ο Σύριος (3ος αι. μ.χ.) - μωσαικό απο την Έδεσσα

Οι Ασσύριοι χριστιανοί ανήκουν σε όλα τα δόγματα υπάρχουν 26% Ορθόδοξοι, 4% Ρωμαιοκαθολικοί, 45% χριστιανοί Χαλδαίοι και μόνο 20% ανήκουν στην επίσημη Ασσυριακή εκκλησία της Ανατολής. Ξεκίνησαν αμέσως ευρύτατες ειρηνικές αποστολές σε ολόκληρη την Ασία με όπλα μόνο την βίβλο και ένα καρβέλι ψωμί απο τον 6ο αιώνα είχαν διαδώσει τον χριστιανισμό σε ολόκληρη την Κίνα το Ασσυριακό αλφάβητο ήταν το πρώτο αλφάβητο των Μογγόλων. Στην Κίνα οι Ασσύριοι ιεραπόστολοι του χριστιανισμού βρέθηκαν απο το 86 ενώ τον 12ο αιώνα η Ασσυριακή χριστιανική εκκλησία ήταν μεγαλύτερη απο την Ορθόδοξη και Καθολική μαζί. Οι Ασσύριοι χριστιανοί είχαν καλές σχέσεις με τους Πέρσες βασιλείς της δυναστείας των Σασσανιδών γι'αυτό δέχθηκαν με πρωτοβουλία τους όλους τους διωχθέντες χριστιανούς τον 3ο αιώνα λόγω των διωγμών των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, εκτός αυτού μελετούσαν εντατικά και αρχαία Ελληνική φιλοσοφία γι'αυτό με πρωτοβουλία τους οι Σασσανίδες δέχθηκαν επίσης τους Έλληνες νεοφιλοσόφους τους διωχθέντες απο τους χριστιανούς μετά τον 4ο αιώνα. 

 Ο μισός στρατός του Τζένγκις Χάν ήταν Ασσύριοι χριστιανοί ιεραπόστολοι ενώ όταν έφτασε ο Μάρκο Πόλο στην Κίνα τον 11ο αιώνα έμεινε έκπληκτος απο τον τεράστιο βαθμό διάδοσης του χριστιανισμού στην χώρα απο τους Ασσύριους ιεραποστόλους. Το σχίσμα της Ασσυριακής εκκλησίας με τις χριστιανικές εκκλησίες της δύσης έγινε τον 5ο αιώνα με την τοποθέτηση στον πατριαρχικό θρόνο απο τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον 2ο του Ασσύριου επισκόπου Νεστόριου (428 - 431) που θεωρήθηκε αιρετικός λόγω της πιό ορθολογικής γνώμης που είχε για την Παναγίας. 

Ο πατριάρχης Νεστόριος

Ο Νεστόριος διέδιδε οτι ο Ιησούς είχε δύο φύσης την θεία και την ανθρώπινη, η Παναγία ήταν η μητέρα του ανθρώπου Χριστού όχι του θεού γι'αυτό την έλεγε Χριστοτόκο κάτι που έφερε την βίαιη αντίδραση του πατριάρχη της Αλεξάνδρειας Κυρίλλου και του πάπα της Ρώμης Σελεστίνου του 1ου. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο 2ος που υποστήριζε τον Νεστόριο συγκάλεσε την 3η Οικουμενική Σύνοδο (431) στην Έφεσο η οποία παρά την υποστήριξη του αυτοκράτορα καταδίκασε τον Νεστόριο και τον ανάγκασε εγκαταλείποντας τον πατριαρχικό θρόνο να εξοριστεί την Αίγυπτο οπου παρέμεινε ώς τον θάνατο του (450) κάτι που έφερε την ρήξη της Ασσυριακής εκκλησίας με τις υπόλοιπες. Οι Ασσύριοι χριστιανοί είναι βασικάΝεστοριανοί αλλά δέν έκαναν ποτέ διακρίσεις με τους υπόλοιπους γι'αυτούς το πάν είναι μόνο η πίστη στον Ιησού γι'αυτό υπάρχουν Ασσύριοι χριστιανοί όχι μόνο απο το δικό τους αλλά απο όλα τα δόγματα. Δέν επηρεάστηκαν καθόλου απο την ταχύτατη διάδοση του Ισλαμισμού σε ολόκληρη την Ασία παρέμειναν χριστιανοί πάντοτε παρά τις αφόρητες πιέσεις και τους διωγμούς, εκτός απο τον χριστιανισμό μελέτησαν βαθιά όλους τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους όπως Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Ιπποκράτη και Γαληνό. 

Οι Άραβες θαυμάζοντας τις γνώσεις τους έμαθαν και οι ίδιοι απο τους Ασσύριους τους αρχαίους Έλληνες μεταδίδοντας την διδασκαλία τους στην δύση μέσω των Μαυριτανών της Ισπανίας την εποχή που οι δυτικοί χριστιανοί ζούσαν τον μεσαιωνικό σκοταδισμό. Μετά τον 12ο αιώνα κάτω απο το βάρος της πολύ ψηλής φορολογίας για τους μή μουσουλμάνους πολλοί αλλαξοπίστησαν αλλά έχασαν την εθνική τους ταυτότητα κάτι παρόμοιο είχε γίνει και με πάρα πολλούς Έλληνες χριστιανούς επί Τουρκοκρατίας οπου οι αλλαξοπισθέντες Μουσουλμάνοι καταγράφονταν σάν Τούρκοι, τότε ξεκίνησε η παρακμή για τους Ασσύριους χριστιανούς. Το τελικό χτύπημα στους Ασσυρίους θα το δώσουν οι ορδές του εκτουρκισμένου Μογγόλου Ταμερλάνου (1336 - 1405) ο οποίος τα τελευταία 5 χρόνια είχε καταλάβει σχεδόν ολόκληρη την Ασία ώς το Αιγαίο σφάζοντας και καταστρέφοντας ότι έβρισκε μπροστά του.

Η γενοκτονία των Τούρκων και η τύχη των σημερινών Ασσυρίων

Ασσύριοι χριστιανοί ιερείς

Ο Ταμερλάνος (γύρω στο 1400) έφερε σημαντικές καταστροφές εξαφανίζοντας την Ασσυριακή εκκλησία, μετά τις εκτεταμένες σφαγές και τις καταστροφές των περισσότερων επισκοπών συρρικνώθηκε απο μιά αχανής περιοχή που εκτεινόταν μέχρι την Κίνα σε ένα τρίγωνο στα όρια του σημερινού Ιράκ. Οι Νεστοριανοί της Ασσυριακής εκκλησίας της Κύπρουαποφάσισαν στο Συμβούλιο της Φλωρεντίας (1445) να ασπαστούν το Ρωμαιοκαθολικό δόγμα ιδρύοντας έτσι την Χαλδαική εκκλησία την οποία αποτελούν Ασσύριοι που αποχωρώντας απο το δόγμα του Νεστόριου ασπάστηκαν τον Καθολικισμό. Την ίδια εποχή ο πατριαρχικός θρόνος της Ασσυρίας παρήκμασε τόσο που έγινε κληρονομικός ώς το 1552 που οι ιερείς επέβαλαν στην θέση του πατριάρχη τον Ιωάννη Σουλάκα (Johannan Sulaqa) (1510 - 1554)που ταξίδεψε την ίδια χρονιά στην Ρώμη δηλώνοντας υποταγή της Ασσυριακής εκκλησίας στο παπικό δόγμα, η ίδρυση της Χαλδαίκης εκκλησίας ήταν γεγονός. Ο Ιωάννης Σουλάκα δολοφονήθηκε δύο χρόνια αργότερα απο τότε η Ασσυριακή εκκλησία πέρασε διάφορες περιπέτειες ανεβαίνοντας διαδοχικά στον πατριαρχικό θρόνο ιερείς που άλλοτε ήταν πιστοί στο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα (Χαλδαίοι χριστιανοί), άλλοτε ήταν σε ρήξη με το δόγμα πιστοί στο Νεστοριανό  δόγμα (Ασσύριοι χριστιανοί). Ανεξάρτητα απο το δόγμα που ασπάστηκαν οι Ασσύριοι διατήρησαν πάντοτε την λατρεία τους στην χριστιανική θρησκεία, την εθνική τους ταυτότητα και τις μνήμες τους απο τους αρχαίους σκληρούς πολεμοχαρείς τους προγόνους τα περισσότερα τμήματα του πληθυσμού τους ζούσαν στην Οθωμανική Τουρκία και το Ιράκ. Το 1915 θα γνωρίσουν μιά απο τις μεγαλύτερες εθνικές τους καταστροφές με την απόπειρα γενοκτονίας τους απο τους Τούρκους, ήταν λίγο μετά την έναρξη του 1ου Παγκοσμίου πολέμου οπου η Τουρκία βρισκόταν σε πόλεμο με την χριστιανική Ρωσία. Οι χριστιανικοί πληθυσμοί της Τουρκίας ειδικά οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοικατηγορήθηκαν απο τους Τούρκους σάν πράκτορες και σύμμαχοι των Ρώσων με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν εκτεταμένες σφαγές εναντίον τους, υπολογίζεται οτι εκείνο το διάστημα σφαγιάστηκαν γύρω στους 1 - 1.500.000 Αρμένιοι οι απόγονοι του επίσης θρυλικού αρχαίου βασιλείου της Ουραρτούκαι άλλοι 250.000 - 750.000 Ασσύριοι. Μνημείο για την σφαγή των Αρμένιων και των Ασσύριων στήθηκε στήθηκε στην πρωτεύουσα της ΑρμενίαςΕριβάν, άλλοι 4 - 5.000.000 Ασσύριοι διώχθηκαν απο τους Τούρκους στην Ρωσία οπου ο τελευταίος τσάρος Νικόλαος ο 2ος τους εγκατέστησε σε όλες τις μεγάλες πόλεις της αυτοκρατορίας τους. Οι Τούρκοι αρνήθηκαν την γενοκτονία λέγοντας οτι σκοτώθηκαν απο ασθένειες και απο συγκρούσεις μεταξύ τους αλλά πολλοί απο τους ίδιους αναγνώρισαν οτι έγινε για την αυτοπροστασία τους επειδή ήταν σύμμαχοι των Ρώσων. 

Ασσύριες θρησκευόμενες χριστιανές γυναίκες

Τελικά οι Τούρκοι ηττήθηκαν απο τους Ρώσους στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο με αποτέλεσμα την ανατροπή της Οθωμανικής δυναστείας απο τους νεότουρκους του Κεμάλ, τότε εγκαταστάθηκαν 300 οικογένειες Ασσυρίων στην Αθήνα απο την Ρωσία στις περιοχές του Πειραιά και του Αιγάλεω.
Οι Ασσύριοι εξακολουθούσαν να ζούν σάν χριστιανοί στο Ιράκ την φυσική τους κοιτίδα οπου το 1915 αποτελούσαν το 20% του πλυθησμού και την τρίτη εθνολογική του δύναμη αλλά απο τότε άρχισαν εντατικά να μεταναστεύουν μαζικά σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, στην Αμερική και στην Αυστραλία.
Σημαντική θέση κατέχει η ομογένεια των Ασσυρίων στο Σικάγο των ΗΠΑ με τους πρώτους Ασσυρίους να μεταναστεύουν εκεί απο το 1880, στην δεκαετία του 1940 ο πληθυσμός των Ασσυρίων ήταν 5.000 μονάχα στην πόλη του Σικάγου και 70.000 σε ολόκληρη την Αμερικήστο Ιράκ το ποσοστό των Ασσυρίων στον συνολικό πληθυσμό έπεσε απο τις συνεχείς μεταναστεύσεις στο 2%.  Τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έχασαν την ζωή τους τα 2/3 των Ασσυρίων σήμερα στην επικράτεια υπάρχουν περίπου 4.500.000 Ασσύριοι απο τους οποίους τα 3.000.000 ζούν σε Ιράκ, Ιράν, Τουρκία και Συρία το υπόλοιπο 1.500.000 σε χώρες της διασποράς στην δύση με την χριστιανική τους πίστη προσαρμοσμένη με τον τρόπο λατρείας των νέων τους πατρίδων. Στις ΗΠΑ ζούν σήμερα περίπου 250.000 Ασσύριοι εκ των οποίων οι 150.000 είναι Χαλδαίοι χριστιανοί που ζούν οι περισσότεροι στην περιοχή του Ντιτρόιτ στο Μίτσιγκαν και 100.000 Ασσύριοι χριστιανοί του Νεστοριανού δόγματος που ζούν οι περισσότεροι στο Ιλινόις του Σικάγου.

Διαμαρτυρία χριστιανών Ασσυρίων στο κτίριο του ΟΗΕ στην
Τεχεράνη για την γενοκτονία απο τους μουσουλμάνους στο
Ιράκ (2010)

Το τελικό μεγάλο πλήγμα το δέχθηκαν οι Ασσύριοι στο Ιράκ μετά το 2003, την πτώση τουΣαντάμ Χουσείν απο τους Αμερικάνους ο οποίος δέν τους ενοχλούσε και την επικράτηση στην συνέχεια στην χώρα των ακρότατων Ισλαμικών στοιχείων που ξεκίνησαν ομαδικά και αδιάκριτα σφαγές σε όλους τους χριστιανούς με κύρια θύματα όπως ήταν αναμενόμενο τους Ασσύριους. Ο πληθυσμός των Ασσυρίων στο Ιράκ πρίν την πτώση του Σαντάμ Χουσείν ήταν γύρω στα 2.000.000 ενώ στην συνέχεια την τελευταία δεκαετία λόγω των ανεξέλεγκτων σφαγών και της τρομοκρατίας των φανατικών Ισλαμιστών απέναντι τους έπεσε κάτω απο 800.000 κινδυνεύοντας με αφανισμό. Η συντριπτική πλειοψηφία των εναπομείναντες Ασσυρίων στο Ιράκ βρίσκονται σήμερα στην Μοσούλη στο κεντρικό Ιράκ την πόλη που ταυτίζεται με την αρχαία πρωτεύουσα των Ασσυρίων Νινευή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος - Λαρούς", Αθήνα, 1964

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

http://www.holybible.gr/egyklopaidia/fules/fules.htm
ΠΗΓΗ http://abocanto.blogspot.gr/2012/08/blog-post_16.html