ΟΙ ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΙΣ....Γράφει ο Παναγιώτης Αδαμάκος
Ηρακλήδες υπήρχαν τρείς: Ο εκατόγχειρας Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλής, που αναφέρει ο
Όμηρος ( Ιλ. Ραψ.Α, στ. 400 και επ.), ο ημίθεος Ηρακλής, γιός του Δία1 και της Αλκμήνης, τέλος
δε έχουμε τoν Ιδαίο Ηρακλή που ήταν ένας εκ των Ιδαίων Δακτύλων2. Δεκάδες άλλοι Ηρακλήδες
έκαναν την εμφάνισή τους στον Ελλαδικό και παγκόσμιο χώρο. Οι άθλοι τους είναι δύσκολο να
ξεχωρίσουν. Βλέπουμε τον Ηρακλή της Αλκμήνης να εκτελεί δώδεκα άθλους3 και να καταξιώνεται
σαν ο κατεξοχήν Ελληνικός ήρωας, νικά δε τέλος και τούτον τον Άδη-θάνατο, με τον τρικέφαλο
φύλακα κέρβερο και ανεβαίνει πανηγυρικά στον Όλυμπο, έδρα των αθανάτων, λυτρώνοντας έτσι
το ανθρώπινο γένος από το φόβο του θανάτου. Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Ηρακλής δραπετεύει
από τα στενά χωροχρονικά όρια, δεν είναι πλέον ο τοπικός Θηβαίος, Αργείος ή Λακεδαιμόνιος
ήρωας. Γίνεται ένας διαχρονικός Πανελλήνιος ήρωας, όχι με τα σημερινά όρια της Ελλάδας, αλλά
με την έννοια της κοσμοκρατορίας των Διογενών Πελασγών και διατρέχει την υφήλιο εκτελώντας
τις αποφάσεις του Αιγιακού κέντρου. Έτσι τον βλέπουμε: να αλώνει την Τροία του Λαομέδοντα
και να παραδίδει την εξουσία στο μικρό του γιο τον Πρίαμο, επέρχεται κατά του Νηλέα ομοίως και
παραδίδει την εξουσία στο γιο του Νέστορα. Ήδη έχουμε αναφέρει την περίπτωση του Τυνδάρεω4.
Και στις τρεις περιπτώσεις έχουμε βίαιη αλλαγή της εξουσίας προφανώς λόγω διαφωνίας με το
Κέντρο5. Εκτελεί τον Βούσιρι στην Αίγυπτο που δεν συμμορφώνεται στο Κέντρο6. Όμοια τον
Ανταίο στη Λιβύη. Εκτελεί τον ανυπάκουο Γηρυόνη και τα παιδιά του στα ασαφή δυτικά όρια της
Ευρώπης και επιβάλλεται στις Αμαζόνες στη Δύση. Τέλος ταξιδεύει με ειδικό πλοίο που του
έφτιαξε για το σκοπό αυτό ο Νηρέας και φέρνει τα τρία χρυσά μήλα από τις εσχατιές της Δύσης,
τους κήπους των Εσπερίδων. Παίρνει μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, τιμωρεί τους άθεους
Ινδούς και ελευθερώνει από τα δεσμά του στον Καύκασο τον Τιτάνα7 Προμηθέα8. Τέλος
συγκεντρώνει τους εκπατρισθέντες, δυσαρεστημένους Αχαιούς, συμφωνεί να μοιράσει στα τρία τα
ανακτηθέντα εδάφη και επιστρέφει! Στην επιστροφή δεν είναι ένας, αλλά πολλοί! Το
χαρακτηριστικό τους είναι κατά περίεργο τρόπο το τρία και το πέντε δευτερευόντως. Δηλαδή δύο
αριθμοί! Δεν γνωρίζουμε αν το πέντε έχει σχέση με τους πέντε Ιδαίους Δάκτυλους. Πιστεύουμε ότι
το πέντε είναι ο τέταρτος σημαντικός αριθμός των Ελλήνων μετά τη μονάδα τη δυάδα και την
τριάδα και θα τον συναντήσουμε στους Ηρακλειδείς-Δωριείς ως δευτερεύον σημείο αναγνώρισής
τους, τρόπο τινά ως παρασύνθημα! [σύμβολο των Πυθαγορείων]
Συμπέρασμα: Ο Ηρακλής δεν είναι ένας, ούτε δύο ούτε τρεις. Είναι πολλοί!
----------
[1 ή του Αμφιτρύωνα, που έφερε ως βασιλιάς τον τίτλο του Διός, είναι ο κατεξοχή Ελληνικός τριαδικός ήρωας, έχει
δηλαδή τη λεγομένη τριαδική σφραγίδα γνησιότητας από γεννήσεώς του, αφού ο Δίας τριπλασίασε τη διάρκεια της
νύχτας κατά τη συνεύρεσή του με την Αλκμήνη για να επιτευχθεί η σύλληψή του.
2 οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, γιοί της Ρέας-Κυβέλης ήσαν ΠΕΝΤΕ: Ηρακλής, Επιμενίδης, Ιάσιος, Ίδας και Παιωναίος. Ο
Ιδαίος αυτός Ηρακλής ίδρυσε τους Ολυμπιακούς αγώνες
3 Βέβαια οι άθλοι του ήσαν πολύ περισσότεροι, εδώ ο Ηρακλής ταυτίζεται με τον Ήλιο που διέρχεται από τους δώδεκα
ζωδιακούς-12 άθλοι, βλ Μ. Παπαθανασίου αστρονόμου, Κοσμογονικαό και Κοσμολογικές …..σελ. 63
4 αναφορά στη συνολική εργασία μας, όπου ο Τυνδάρεω με την βοήθεια του Ηρακλή παίρνει τον θρόνο από τον
αδελφό του Ιπποκόοντα.
5 είναι η εποχή αμφισβήτησης της κεντρικής εξουσίας των Διογενών, ειδικά του Πέλοπα και του γιου του Ατρέα
6 «…Ο Ηρακλής που είχε αναλάβει, καθώς θα δούμε το ξεκαθάρισμα των επιόρκων Διογενών , που μετά το θάνατο
του Δία είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται και να θέλουν να κάνουν δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, είχε αναλάβει να
τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του κέντρου με τον άπιστο Βούσιρι…..ότι ο Ηρακλής μετά περνά στην Αιθιοπία
και αποκαθιστά και εκεί το σεβασμό του μεγάλου Κέντρου, τιμωρώντας έναν άλλο Διογενή που είχε ξεσηκωθεί.
Τιμώρησε με εκτέλεση τον Ημαθίωνα το γιό του Τιθωνού ( το όνομα αυτό μοιάζει με το Τυφώνας) και βάζει στη
θέση του τον αδελφό του τον Μέμνωνα. Από εκεί ο μύθος λέει ότι πέρασε στις Ινδίες και μετά στον Καύκασο….»
Από το βιβλίo «Αιγαίο Βουνό» του Ηλ. Τσατσόμοιρου. Για την Ινδία, τον Μ. Αλέξανδρο και τον αρχαιολόγο Β.
Σαρηγιαννίδη έχουμε κάνει ήδη αναφορά
7 « …όπως την εποχή του Δία οι Βασιλιάδες των περιοχών λεγόντουσαν Διογενείς ή Διοτρεφείς , έτσι την εποχή του
Κρόνου οι βασιλιάδες λεγόντουσαν Τιτάνες…» Αιγαίο Βουνό σελ. 171
8 Γενάρχης-Δημιουργός των Ελλήνων. Αυτός ειδοποίησε το γιο του Δευκαλίωνα (= ο καλύτερος υιός του Διός) για τον
κατακλυσμό( του είπε να φτιάξει μία κιβωτό για να σωθεί…βλ. ηλεκτρονική εγκ. Πανόραμα).]
----
Τα γεγονότα μας οδηγούν στο να θεωρήσουμε βάσιμα όσα ο Ευήμερος γράφει στην Ιερά
Αναγραφή του και διασώζει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, δηλαδή ότι οι θεοί ήταν μεγάλοι βασιλιάδες,
αυτοκράτορες θα λέγαμε παλαιότερα, πλανητάρχες σήμερα. «…Ο Δίας δεν υπήρξε ποτέ
Ανατολίτης Θεός. Θεός ο Δίας έγινε όταν χάθηκε η παράδοση και το βαρβαρικό πνεύμα
διαπότισε κάθε ανθρώπινη αντίληψη με την ανάγκη της παρουσίας Θεού τιμωρού ή ευεργέτου.
Είναι η περίοδος που ακολουθεί τον μεγάλο κατακλυσμό. Ο φόβος έχει κυριεύσει τον
άνθρωπο….» βλ. Αιγαίο Βουνό σελ. 64. Τα βασίλεια του Ουρανού, Κρόνου, Δία, Διονύσου9
καταλήγουν φθίνοντας από άποψη ισχύος σε αυτό του Δευκαλίωνα. Η οργάνωση του βασιλείου
αυτών προϋποθέτει ένα καλό εκστρατευτικό σώμα που να δρα παντού όπου εκδηλώνεται
αποστασία ή ανάγκη. Τέτοια σώματα υπάρχουν παντού και πάντοτε! Στο πόλεμο του 1940 οι
ειδικές δυνάμεις της Ελλάδος είναι το ευζωνικό, οι τσολιάδες. Αυτοί αντικαταστάθηκαν από τα
ΛΟΚ σήμερα.(Λόχοι Ορεινών Καταδρομών) τα ΟΥΚ κτλ. Όμως η υμνωδός Σ. Βέμπο δεν
χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό, όταν αναφέρεται στους ηρωικούς τσολιάδες, αλλά ενικό, «…τον
τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά…», σαν να ήταν ένας! Στην αρχαιότητα, ειδικά στη
Λακεδαίμονα υπήρχαν δύο τέτοια σώματα ταχείας επεμβάσεως: οι Ιππείς10 για περιπτώσεις
κοινωνικών αναγκών και οι τριακόσιοι11, το επίλεκτο σώμα της που μάχεται σε ιδιαίτερα
δύσκολες περιστάσεις, που φυσικά δεν ήταν τριακόσιοι τον αριθμό! Η Σπάρτη ήταν δομημένη σε
πέντε κόμες: Πιτάνη, Λίμνες, Μεσόα, Κυνόσουρα, Αμύκλες, πέντε εφόρους και δύο βασιλείς
θυμίζοντας κατά μία έννοια αυστηρή Μαθηματική Πυθαγόρεια εξάρτηση από ένα πανάρχαιο
Ορφικό αρχέτυπο12.
Το όλο μυστικό κρύβεται κατά τη γνώμη μας εδώ! Αν πράγματι επιβεβαιωθεί λύνεται
όλο σχεδόν το παζλ της αρχαιότητος, ή τουλάχιστον αποκτά έναν ιστορικό ειρμό. Από τα μέχρι
τώρα εκτεθέντα οδηγούμαστε στην ανάγκη το επίλεκτο σώμα των Διογενών βασιλέων να το
ονομάσουμε: οι «Ηρακλειδείς». [Οι Μινύες ήταν κατά την γνώμη μας το αντίστοιχο σώμα των
Ιππέων, γι’ αυτό τους συναντάμε παντού όπου υπάρχουν φυσικές καταστροφές, κυρίως
πλημμύρες, αφού βρισκόμαστε στην αμέσως μετά τον κατακλυσμό εποχή]. Ο εκάστοτε αρχηγός
του θα έφερε τον τίτλο του Ηρακλέους. Όπως η Σ. Βέμπο χρησιμοποιεί ενικό αριθμό για τους
τσολιάδες, όμοια έμειναν στην ιστορία οι επεμβάσεις του ειδικού αυτού εκστρατευτικού σώματος,
ως επεμβάσεις του Ηρακλή. Έτσι εξηγείται το πώς ο Ηρακλής κυρίευσε τη Τροία, την Πύλο,
νίκησε το Βούσιρι, τον Γηρυόνη, κτλ. Η δράση των Ηρακλειδών συνεχίζεται ανά τους αιώνες.
Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως η δύναμη είναι συνυφασμένη με την εξουσία. Οι Ηρακλειδείς
(Ηρακλής στο εξής) στασιάσαντες εκδιώχθηκαν. Έτσι βλέπουμε τον ήρωα να ξεφτίζει, η
δράση του γίνεται αγώνας για επιβίωση και όχι όπως πρώτα προσφορά στην πατρίδα και το
κοινωνικό σύνολο. Συνεργάζεται με τον Αιγίμιο και ρυθμίζει τα της μοιρασιάς.13 Ότι όμως και
αν γίνεται ο Ηρακλής διακρίνεται από ένα χαρακτηριστικό όπως έχουμε επισημάνει: την τριάδα!
Έτσι στη Στερόπη κόρη του Κηφέα δίνει εντολή να υψώσει τρεις φορές τον βόστρυχο της
Γοργούς για να τραπούν εις φυγή οι εχθροί14, το μαντείο δίνει χρησμό ότι θα επιστρέψουν στον
τρίτο καρπό15 και τελειωμό δεν έχουν οι τριάδες, σαν να πρόκειται για τον Όμηρο.16
Η ΚΑΘΟΔΟΣ: « Εκείνοι που είχαν εξοριστεί γύρισαν πάλι με άλλο όνομα, αφού
ονομάστηκαν Δωριείς αντί Αχαιοί, επειδή αυτός που συγκέντρωσε τους τότε εξορίστους ήταν
Δωριεύς. Κι όλα αυτά βέβαια που έγιναν τότε, εσείς οι Σπαρτιάτες τα αναφέρετε στους μύθους σας
και τα αναπτύσσετε λεπτομερώς. » Πλάτωνος Νόμοι, 682 e., μετφ. Β. Μόσκοβη, εκδ. Νομική
Βιβλιοθήκη. «…και ίσως μετά τη μετανάστευση στη Δρυοπίδα της Οίτης, γίνεται λόγος για διαίρεση
των Δωριέων σε δύο φυλές, των Παμφύλων και των Δυμάνων, οι οποίες ονομάστηκαν έτσι, κατά
τους λογογράφους, από τους γιούς διαδόχους του Αιγιμιού, Πάμφυλο και Δυμάνα.. σ’ αυτές
προστέθηκε και η φυλή των Υλλέων (από το γιό του Ηρακλή Ύλλο) που ήταν φυλή μεικτή από
Ηρακλείδες και άλλους, κυρίως εξορίστους από την Πελοπόννησο εξαιτίας των εκεί γεγονότων
μετά τα Τρωικά-όπως φαίνεται απ’ όσα λέει ο Πλάτων σχετικά με την κάθοδο των Ηρακλειδών…»
βλ. Περί των παρ’ Ομήρω πέντε της Νήσου Κρήτης, σελ. 103. Αν συνοψίσουμε τα λεγόμενα περί
Δωριέων-Ηρακλειδών θα παρατηρήσουμε ότι τα παιδιά του Ηρακλή (οι επίλεκτοι Ηρακληδείς) για
να γλιτώσουν από τον Ευρυσθέα ήλθαν στον Κήϋκα (Τραχίνα). Τελικά εγκαταστάθηκαν στο χωριό
Τρικόρυθο του Μαραθώνα με την άδεια των Αθηναίων και έζησαν εκεί για πολλά χρόνια.
(Απολλόδωρος Βιβλιο ΙΙ 167 και επ.). Άρα δεν ήταν τα εκ βορρά ορμώμενα χερσαία Γοτθικά στίφη
που υπονοούν οι «ειδήμονες». Όλοι αυτοί οι Δωριείς ζούσαν σε ένα χωριό μιας μικρής πόλης, του
Μαραθώνα. Ο χρησμός που έδωσε το Μαντείο του Απόλλωνα17 στους Δελφούς [που τότε πρέπει
να εγκαταστάθηκε εκεί από τους Δωριείς-Ηρακλειδείς ο θεός, χωρίς να είναι βέβαιο, γιατί η
εγκατάστασή του μπορεί να έγινε και από την Κρήτη ή τη Μ. Ασία], έλεγε ότι θα εγκατασταθούν
στον τρίτο καρπό, αλλά εννοούσε σε τρεις γενιές (καρπό κοιλίας) και όχι τρία χρόνια(!) και
έπρεπε να έχουν αρχηγό έναν τριόφθαλμο18! Αφού έκαναν αρχηγό τους τον Όξυλο
εγκαταστάθηκαν μετά από ατελείωτες περιπέτειες, ως εξης: ο Τήμενος στην Αργολίδα, ο Προκλής
και ο Ευρυσθένης, τα παιδιά δηλαδή του Αριστόδημου, στη Λακωνία και ο Κρεσεφόντης στη
Μεσσηνία. Οι Σπαρτιάτες είναι ουσιαστικά Ηρακλειδείς και όχι Δωριείς19, όπως οι Μεσσήνιοι
και οι Αργείοι, αφού κατάγονται από τον Ηρακλή, που γέννησε τον Ύλλο, αυτός τον Κλεοδαίο,
αυτός τον Αριστόδημο και αυτός τους Προκλή – Ευρυσθένη. Βλ. Απολλόδωρος __________Βιβλίο ΙΙ,173-175.
"...Σύμφωνα με νεότερες αρχαιολογικές έρευνες, η κάθοδος των Δ ω ρ ι έ ω ν δεν ήταν τίποτε άλλο
από μεγάλους καταστροφικούς σεισμούς που κατεδάφισαν τα Μυκηναϊκά τείχη και μετά από τους
οποίους νομαδικές φυλές εγκαταστάθηκαν στις περιοχές που επλήγησαν." (Έθνος, 5/4/9
------------------
[9 « …παρ’ όρφει τέσσερες βασιλείαι παραδίδονται. Πρώτον η του Ουρανού ην Κρόνος διεδέξατο. Μετά δε Κρόνον, Ζεύς.
Είτα τον Δία Διόνυσος διεδέξατο…». Ολυμπιόδωρος, Ορφικά Αποσπάσματα, κεφ. 220 (περισσότερα Η ΑΓΝΩΣΤΗ
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ σελ. 11, [ο Ζεύς έγινε ο 5ος βασιλιάς σύμφωνα με τον χρησμό που είχε δώσει η
Νύχτα, βλ. Συριανού εις Αρστοτέλη μετφ. Ν 1091 b 4 44, F 107, εδώ λαμβάνεται ως πρώτος ο Φάνητας και δεύτερη η
Νύκτα, βλ. και Πρόκλου, εις Πλάτωνα Κρατύλο, 396 b 44, F 101. Φάνητας: αυτός που ξεπετάχθηκε από την μεγάλη
έκρηξη του κοσμολογικού ωού, BIG-BAG, δεν είναι ο Θεός της Δημιουργίας, αλλά ο άρχων, ο εξουσιαστής επί της της
Δημιουργίας, αυτός που κάνει τον Κόσμο ορατό (να φαίνεται). Ο Αριστόκριτος γράφει ότι ο Ορφεύς ονομάζει Φάνητα
τον μονογενή υιό του θεού που δημιούργησε τα πάντα, όπως φαίνεται από την τετάρτη ραψ. Προς Μουσαίον. βλ.
Ορφικά του Ι. Πασά, Κοσμογονικαί και Κοσμολογικαί…της καθ. του Παν. Αθηνών . Μ. ΠαπαθανασίουΪΕΰΧΜ, Αστρονόμου]
10 Ο αξιόλογος φιλόλογος ερευνητής κ. Δ. Κούτουλας ταυτίζει τους τριακοσίους με τους Ιππείς, καταλήγοντας έτσι
στην παραδοξολογία, οι 300 αυτοί ιππείς να πολεμούν πεζοί! Βλ. Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ εκδ. ΔΙΟΝ σελ.62. Θυμίζει
κάτι από το Βελικόφσκι εδώ, χωρίς να έχουν την παραμικρή ομοιότητα, που θέλει βόρειους χερσαίους λαούς να
κατεβαίνουν στο Αιγαίο να αρπάζουν καράβια παραλιακών πόλεων και να επιτίθενται ναυτικώς στην Αίγυπτο του
Ραμσή! [πιθανολογούμε ότι αυτοί, οι ονομασθέντες και λαοί της θάλασσας, πρέπει να ήσαν οι διασωθέντες παράλιοι -
νησιώτες του Αιγαίου που επιβίωναν δύσκολα σε ξένους τόπους μετά την μεγάλη έκρηξη της Θήρας]
11 βλ. ΙΣΤΟΡΙΚΑ Ελευθεροτυπίας, Αρχαία Σπάρτη ΙΙ, σελ. 10, άποψη με την οποία συμφωνούμε απόλυτα και είναι
τεκμηριωμένη πλήρως. [από κάθε κώμη επιλέγονταν οι τρεις καλύτεροι (υπαγρέτες), και καθένας απ’ αυτούς επέλεγε
τους εκατό καλύτερους. Έτσι, έχουμε για κάθε κώμη τριακόσιους. Οι κώμες στα αρχαία χρόνια ήταν πέντε, μετά έγιναν
έξι, …Καθένα οπλίτη εκ των τριακοσίων συνόδευαν 4-7 είλωτες. Στη μάχη των Θερμοπυλών κανένας εκ των ειλώτων
δεν λιποτάκτησε, έπεσαν όλοι στο πεδίο της μάχης, περίπου 4500 σύνολο, βλ «οι Δωριείς» στη συνολική εργασία μας.
12 Ο ιερέας του Ορφέα Αγλαόφημος μύησε τον Πυθαγόρα στα Ορφικά μυστήρια και από αυτόν μέσω του Φιλολάου
έφθασε η παράδοση στον Πλάτωνα και σε εμάς.]
13 Απολλόδωρος Βιβλίο ΙΙ, 154 και επ.
14 Απολλόδωρος Βιβλίο ΙΙ, 145 και επ.
15 Απολλόδωρος Βιβλίο ΙΙ, 171 και επ.
16 και τρεις εχύθηκε φορές με ορμή να τον φονεύσει ( ο Διομήδης τον Αινεία) και τρεις του ετίναξε ο θεός την φωτεινή
του ασπίδα, Ιλ. Ραψ. Ε 435 και επ., και τρεις εσκάλωσε φορές ο Πάτροκλος στο τείχος και τρεις τον εξετίναξεν ο
Φοίβος με τα χέρια, ραψ. Π, 702, και τρεις φορές κραυγάζοντας τρομακτικώς εχύθη (ο Πάτροκλος) και άνδρες εννέα
τη φορά ροβόλησαν στον Άδη, ραψ. Π, στ.784, βέβαια ο Όμηρος χρησιμοποιεί το τρία και πολλαπλάσια μόνον του
τρία! Μήπως είναι και αυτός Δωριεύς; [Τρεις γεννηθήκαμεν υιοί του Κρόνου και της Ρέας /ο Ζευς, εγώ (Ποσειδών) και
βασιλεύς των πεθαμένων Άδης/ και απ’ όλα τρία εκάμαμεν ισόμοιρα βασίλεια ./να ’χω την λευκήν θάλασσαν πέφτει ο
λαχνός σε μένα/ στον Άδη το ανήλιο σκοτάδι και στο Δία/ο πλατύς έλαχε ουρανός στα νέφη στον αιθέρα/ κι έμειν’ η γη
κοινή στους τρεις και ο Όλυμπος ο Μέγας. ] Ιλιάς Ο 187 και επ. (εδώ είναι φανερό ότι δεν εννοεί το βουνό Όλυμπος).
«Έχει ποδάρια δώδεκα που στρέφουν όπου θέλει/ κι έξι λαιμούς ολόμακρους, και στον καθένα απάνω/ένα κεφάλι
τρομερό με τρεις αράδες δόντια….» Οδύσσεια ραψ. Μ στ. 90-93 μετφρ. Ζ. Σιδέρη εκδ. ΟΕΔΒ
17 Το Μαντείο προϋπήρχε βλ. συνολική εργασία μας, όρισαν όμως προστάτη του συνδέσμου και πολιούχο της Δωρικής
Τετράπολης τώρα τον Απόλλωνα, αντικαθιστώντας τον Ποσειδώνα, γι’ αυτό δεν συναντάμε τους Δελφούς στα Τρωικά.
18 τελικά βρήκαν τον Όξυλο το γιο του Ανδραίμονος που εκάθητο πάνω σε ένα μονόφθαλμο άλογο ( 2 μάτια ο Όξυλος
+ 1 το άλογο= 3 μάτια=τριόφθαλμος )
19 πιστεύομε ότι αυτοί οι Δωριείς είναι τα νότια φύλα αυτών που αργότερα ονομάστηκαν Μακεδόνες.]ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Ηρακλήδες υπήρχαν τρείς: Ο εκατόγχειρας Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλής, που αναφέρει ο
Όμηρος ( Ιλ. Ραψ.Α, στ. 400 και επ.), ο ημίθεος Ηρακλής, γιός του Δία1 και της Αλκμήνης, τέλος
δε έχουμε τoν Ιδαίο Ηρακλή που ήταν ένας εκ των Ιδαίων Δακτύλων2. Δεκάδες άλλοι Ηρακλήδες
έκαναν την εμφάνισή τους στον Ελλαδικό και παγκόσμιο χώρο. Οι άθλοι τους είναι δύσκολο να
ξεχωρίσουν. Βλέπουμε τον Ηρακλή της Αλκμήνης να εκτελεί δώδεκα άθλους3 και να καταξιώνεται
σαν ο κατεξοχήν Ελληνικός ήρωας, νικά δε τέλος και τούτον τον Άδη-θάνατο, με τον τρικέφαλο
φύλακα κέρβερο και ανεβαίνει πανηγυρικά στον Όλυμπο, έδρα των αθανάτων, λυτρώνοντας έτσι
από τα στενά χωροχρονικά όρια, δεν είναι πλέον ο τοπικός Θηβαίος, Αργείος ή Λακεδαιμόνιος
ήρωας. Γίνεται ένας διαχρονικός Πανελλήνιος ήρωας, όχι με τα σημερινά όρια της Ελλάδας, αλλά
με την έννοια της κοσμοκρατορίας των Διογενών Πελασγών και διατρέχει την υφήλιο εκτελώντας
τις αποφάσεις του Αιγιακού κέντρου. Έτσι τον βλέπουμε: να αλώνει την Τροία του Λαομέδοντα
και να παραδίδει την εξουσία στο μικρό του γιο τον Πρίαμο, επέρχεται κατά του Νηλέα ομοίως και
παραδίδει την εξουσία στο γιο του Νέστορα. Ήδη έχουμε αναφέρει την περίπτωση του Τυνδάρεω4.
Και στις τρεις περιπτώσεις έχουμε βίαιη αλλαγή της εξουσίας προφανώς λόγω διαφωνίας με το
Κέντρο5. Εκτελεί τον Βούσιρι στην Αίγυπτο που δεν συμμορφώνεται στο Κέντρο6. Όμοια τον
Ανταίο στη Λιβύη. Εκτελεί τον ανυπάκουο Γηρυόνη και τα παιδιά του στα ασαφή δυτικά όρια της
Ευρώπης και επιβάλλεται στις Αμαζόνες στη Δύση. Τέλος ταξιδεύει με ειδικό πλοίο που του
έφτιαξε για το σκοπό αυτό ο Νηρέας και φέρνει τα τρία χρυσά μήλα από τις εσχατιές της Δύσης,
τους κήπους των Εσπερίδων. Παίρνει μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, τιμωρεί τους άθεους
Ινδούς και ελευθερώνει από τα δεσμά του στον Καύκασο τον Τιτάνα7 Προμηθέα8. Τέλος
συγκεντρώνει τους εκπατρισθέντες, δυσαρεστημένους Αχαιούς, συμφωνεί να μοιράσει στα τρία τα
ανακτηθέντα εδάφη και επιστρέφει! Στην επιστροφή δεν είναι ένας, αλλά πολλοί! Το
χαρακτηριστικό τους είναι κατά περίεργο τρόπο το τρία και το πέντε δευτερευόντως. Δηλαδή δύο
αριθμοί! Δεν γνωρίζουμε αν το πέντε έχει σχέση με τους πέντε Ιδαίους Δάκτυλους. Πιστεύουμε ότι
το πέντε είναι ο τέταρτος σημαντικός αριθμός των Ελλήνων μετά τη μονάδα τη δυάδα και την
τριάδα και θα τον συναντήσουμε στους Ηρακλειδείς-Δωριείς ως δευτερεύον σημείο αναγνώρισής
τους, τρόπο τινά ως παρασύνθημα! [σύμβολο των Πυθαγορείων]
Συμπέρασμα: Ο Ηρακλής δεν είναι ένας, ούτε δύο ούτε τρεις. Είναι πολλοί!
----------
[1 ή του Αμφιτρύωνα, που έφερε ως βασιλιάς τον τίτλο του Διός, είναι ο κατεξοχή Ελληνικός τριαδικός ήρωας, έχει
δηλαδή τη λεγομένη τριαδική σφραγίδα γνησιότητας από γεννήσεώς του, αφού ο Δίας τριπλασίασε τη διάρκεια της
νύχτας κατά τη συνεύρεσή του με την Αλκμήνη για να επιτευχθεί η σύλληψή του.
2 οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, γιοί της Ρέας-Κυβέλης ήσαν ΠΕΝΤΕ: Ηρακλής, Επιμενίδης, Ιάσιος, Ίδας και Παιωναίος. Ο
Ιδαίος αυτός Ηρακλής ίδρυσε τους Ολυμπιακούς αγώνες
3 Βέβαια οι άθλοι του ήσαν πολύ περισσότεροι, εδώ ο Ηρακλής ταυτίζεται με τον Ήλιο που διέρχεται από τους δώδεκα
ζωδιακούς-12 άθλοι, βλ Μ. Παπαθανασίου αστρονόμου, Κοσμογονικαό και Κοσμολογικές …..σελ. 63
4 αναφορά στη συνολική εργασία μας, όπου ο Τυνδάρεω με την βοήθεια του Ηρακλή παίρνει τον θρόνο από τον
αδελφό του Ιπποκόοντα.
5 είναι η εποχή αμφισβήτησης της κεντρικής εξουσίας των Διογενών, ειδικά του Πέλοπα και του γιου του Ατρέα
6 «…Ο Ηρακλής που είχε αναλάβει, καθώς θα δούμε το ξεκαθάρισμα των επιόρκων Διογενών , που μετά το θάνατο
του Δία είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται και να θέλουν να κάνουν δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, είχε αναλάβει να
τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του κέντρου με τον άπιστο Βούσιρι…..ότι ο Ηρακλής μετά περνά στην Αιθιοπία
και αποκαθιστά και εκεί το σεβασμό του μεγάλου Κέντρου, τιμωρώντας έναν άλλο Διογενή που είχε ξεσηκωθεί.
Τιμώρησε με εκτέλεση τον Ημαθίωνα το γιό του Τιθωνού ( το όνομα αυτό μοιάζει με το Τυφώνας) και βάζει στη
θέση του τον αδελφό του τον Μέμνωνα. Από εκεί ο μύθος λέει ότι πέρασε στις Ινδίες και μετά στον Καύκασο….»
Από το βιβλίo «Αιγαίο Βουνό» του Ηλ. Τσατσόμοιρου. Για την Ινδία, τον Μ. Αλέξανδρο και τον αρχαιολόγο Β.
Σαρηγιαννίδη έχουμε κάνει ήδη αναφορά
7 « …όπως την εποχή του Δία οι Βασιλιάδες των περιοχών λεγόντουσαν Διογενείς ή Διοτρεφείς , έτσι την εποχή του
Κρόνου οι βασιλιάδες λεγόντουσαν Τιτάνες…» Αιγαίο Βουνό σελ. 171
8 Γενάρχης-Δημιουργός των Ελλήνων. Αυτός ειδοποίησε το γιο του Δευκαλίωνα (= ο καλύτερος υιός του Διός) για τον
κατακλυσμό( του είπε να φτιάξει μία κιβωτό για να σωθεί…βλ. ηλεκτρονική εγκ. Πανόραμα).]
----
Τα γεγονότα μας οδηγούν στο να θεωρήσουμε βάσιμα όσα ο Ευήμερος γράφει στην Ιερά
Αναγραφή του και διασώζει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, δηλαδή ότι οι θεοί ήταν μεγάλοι βασιλιάδες,
αυτοκράτορες θα λέγαμε παλαιότερα, πλανητάρχες σήμερα. «…Ο Δίας δεν υπήρξε ποτέ
Ανατολίτης Θεός. Θεός ο Δίας έγινε όταν χάθηκε η παράδοση και το βαρβαρικό πνεύμα
διαπότισε κάθε ανθρώπινη αντίληψη με την ανάγκη της παρουσίας Θεού τιμωρού ή ευεργέτου.
Είναι η περίοδος που ακολουθεί τον μεγάλο κατακλυσμό. Ο φόβος έχει κυριεύσει τον
άνθρωπο….» βλ. Αιγαίο Βουνό σελ. 64. Τα βασίλεια του Ουρανού, Κρόνου, Δία, Διονύσου9
καταλήγουν φθίνοντας από άποψη ισχύος σε αυτό του Δευκαλίωνα. Η οργάνωση του βασιλείου
αυτών προϋποθέτει ένα καλό εκστρατευτικό σώμα που να δρα παντού όπου εκδηλώνεται
αποστασία ή ανάγκη. Τέτοια σώματα υπάρχουν παντού και πάντοτε! Στο πόλεμο του 1940 οι
ειδικές δυνάμεις της Ελλάδος είναι το ευζωνικό, οι τσολιάδες. Αυτοί αντικαταστάθηκαν από τα
ΛΟΚ σήμερα.(Λόχοι Ορεινών Καταδρομών) τα ΟΥΚ κτλ. Όμως η υμνωδός Σ. Βέμπο δεν
χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό, όταν αναφέρεται στους ηρωικούς τσολιάδες, αλλά ενικό, «…τον
τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά…», σαν να ήταν ένας! Στην αρχαιότητα, ειδικά στη
Λακεδαίμονα υπήρχαν δύο τέτοια σώματα ταχείας επεμβάσεως: οι Ιππείς10 για περιπτώσεις
κοινωνικών αναγκών και οι τριακόσιοι11, το επίλεκτο σώμα της που μάχεται σε ιδιαίτερα
δύσκολες περιστάσεις, που φυσικά δεν ήταν τριακόσιοι τον αριθμό! Η Σπάρτη ήταν δομημένη σε
πέντε κόμες: Πιτάνη, Λίμνες, Μεσόα, Κυνόσουρα, Αμύκλες, πέντε εφόρους και δύο βασιλείς
θυμίζοντας κατά μία έννοια αυστηρή Μαθηματική Πυθαγόρεια εξάρτηση από ένα πανάρχαιο
Ορφικό αρχέτυπο12.
Το όλο μυστικό κρύβεται κατά τη γνώμη μας εδώ! Αν πράγματι επιβεβαιωθεί λύνεται
όλο σχεδόν το παζλ της αρχαιότητος, ή τουλάχιστον αποκτά έναν ιστορικό ειρμό. Από τα μέχρι
τώρα εκτεθέντα οδηγούμαστε στην ανάγκη το επίλεκτο σώμα των Διογενών βασιλέων να το
ονομάσουμε: οι «Ηρακλειδείς». [Οι Μινύες ήταν κατά την γνώμη μας το αντίστοιχο σώμα των
Ιππέων, γι’ αυτό τους συναντάμε παντού όπου υπάρχουν φυσικές καταστροφές, κυρίως
πλημμύρες, αφού βρισκόμαστε στην αμέσως μετά τον κατακλυσμό εποχή]. Ο εκάστοτε αρχηγός
του θα έφερε τον τίτλο του Ηρακλέους. Όπως η Σ. Βέμπο χρησιμοποιεί ενικό αριθμό για τους
τσολιάδες, όμοια έμειναν στην ιστορία οι επεμβάσεις του ειδικού αυτού εκστρατευτικού σώματος,
ως επεμβάσεις του Ηρακλή. Έτσι εξηγείται το πώς ο Ηρακλής κυρίευσε τη Τροία, την Πύλο,
νίκησε το Βούσιρι, τον Γηρυόνη, κτλ. Η δράση των Ηρακλειδών συνεχίζεται ανά τους αιώνες.
Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως η δύναμη είναι συνυφασμένη με την εξουσία. Οι Ηρακλειδείς
(Ηρακλής στο εξής) στασιάσαντες εκδιώχθηκαν. Έτσι βλέπουμε τον ήρωα να ξεφτίζει, η
δράση του γίνεται αγώνας για επιβίωση και όχι όπως πρώτα προσφορά στην πατρίδα και το
κοινωνικό σύνολο. Συνεργάζεται με τον Αιγίμιο και ρυθμίζει τα της μοιρασιάς.13 Ότι όμως και
αν γίνεται ο Ηρακλής διακρίνεται από ένα χαρακτηριστικό όπως έχουμε επισημάνει: την τριάδα!
Έτσι στη Στερόπη κόρη του Κηφέα δίνει εντολή να υψώσει τρεις φορές τον βόστρυχο της
Γοργούς για να τραπούν εις φυγή οι εχθροί14, το μαντείο δίνει χρησμό ότι θα επιστρέψουν στον
τρίτο καρπό15 και τελειωμό δεν έχουν οι τριάδες, σαν να πρόκειται για τον Όμηρο.16
Η ΚΑΘΟΔΟΣ: « Εκείνοι που είχαν εξοριστεί γύρισαν πάλι με άλλο όνομα, αφού
ονομάστηκαν Δωριείς αντί Αχαιοί, επειδή αυτός που συγκέντρωσε τους τότε εξορίστους ήταν
Δωριεύς. Κι όλα αυτά βέβαια που έγιναν τότε, εσείς οι Σπαρτιάτες τα αναφέρετε στους μύθους σας
και τα αναπτύσσετε λεπτομερώς. » Πλάτωνος Νόμοι, 682 e., μετφ. Β. Μόσκοβη, εκδ. Νομική
Βιβλιοθήκη. «…και ίσως μετά τη μετανάστευση στη Δρυοπίδα της Οίτης, γίνεται λόγος για διαίρεση
των Δωριέων σε δύο φυλές, των Παμφύλων και των Δυμάνων, οι οποίες ονομάστηκαν έτσι, κατά
τους λογογράφους, από τους γιούς διαδόχους του Αιγιμιού, Πάμφυλο και Δυμάνα.. σ’ αυτές
προστέθηκε και η φυλή των Υλλέων (από το γιό του Ηρακλή Ύλλο) που ήταν φυλή μεικτή από
Ηρακλείδες και άλλους, κυρίως εξορίστους από την Πελοπόννησο εξαιτίας των εκεί γεγονότων
μετά τα Τρωικά-όπως φαίνεται απ’ όσα λέει ο Πλάτων σχετικά με την κάθοδο των Ηρακλειδών…»
βλ. Περί των παρ’ Ομήρω πέντε της Νήσου Κρήτης, σελ. 103. Αν συνοψίσουμε τα λεγόμενα περί
Δωριέων-Ηρακλειδών θα παρατηρήσουμε ότι τα παιδιά του Ηρακλή (οι επίλεκτοι Ηρακληδείς) για
να γλιτώσουν από τον Ευρυσθέα ήλθαν στον Κήϋκα (Τραχίνα). Τελικά εγκαταστάθηκαν στο χωριό
Τρικόρυθο του Μαραθώνα με την άδεια των Αθηναίων και έζησαν εκεί για πολλά χρόνια.
(Απολλόδωρος Βιβλιο ΙΙ 167 και επ.). Άρα δεν ήταν τα εκ βορρά ορμώμενα χερσαία Γοτθικά στίφη
που υπονοούν οι «ειδήμονες». Όλοι αυτοί οι Δωριείς ζούσαν σε ένα χωριό μιας μικρής πόλης, του
Μαραθώνα. Ο χρησμός που έδωσε το Μαντείο του Απόλλωνα17 στους Δελφούς [που τότε πρέπει
να εγκαταστάθηκε εκεί από τους Δωριείς-Ηρακλειδείς ο θεός, χωρίς να είναι βέβαιο, γιατί η
εγκατάστασή του μπορεί να έγινε και από την Κρήτη ή τη Μ. Ασία], έλεγε ότι θα εγκατασταθούν
στον τρίτο καρπό, αλλά εννοούσε σε τρεις γενιές (καρπό κοιλίας) και όχι τρία χρόνια(!) και
έπρεπε να έχουν αρχηγό έναν τριόφθαλμο18! Αφού έκαναν αρχηγό τους τον Όξυλο
εγκαταστάθηκαν μετά από ατελείωτες περιπέτειες, ως εξης: ο Τήμενος στην Αργολίδα, ο Προκλής
και ο Ευρυσθένης, τα παιδιά δηλαδή του Αριστόδημου, στη Λακωνία και ο Κρεσεφόντης στη
Μεσσηνία. Οι Σπαρτιάτες είναι ουσιαστικά Ηρακλειδείς και όχι Δωριείς19, όπως οι Μεσσήνιοι
και οι Αργείοι, αφού κατάγονται από τον Ηρακλή, που γέννησε τον Ύλλο, αυτός τον Κλεοδαίο,
αυτός τον Αριστόδημο και αυτός τους Προκλή – Ευρυσθένη. Βλ. Απολλόδωρος __________Βιβλίο ΙΙ,173-175.
"...Σύμφωνα με νεότερες αρχαιολογικές έρευνες, η κάθοδος των Δ ω ρ ι έ ω ν δεν ήταν τίποτε άλλο
από μεγάλους καταστροφικούς σεισμούς που κατεδάφισαν τα Μυκηναϊκά τείχη και μετά από τους
οποίους νομαδικές φυλές εγκαταστάθηκαν στις περιοχές που επλήγησαν." (Έθνος, 5/4/9
------------------
[9 « …παρ’ όρφει τέσσερες βασιλείαι παραδίδονται. Πρώτον η του Ουρανού ην Κρόνος διεδέξατο. Μετά δε Κρόνον, Ζεύς.
Είτα τον Δία Διόνυσος διεδέξατο…». Ολυμπιόδωρος, Ορφικά Αποσπάσματα, κεφ. 220 (περισσότερα Η ΑΓΝΩΣΤΗ
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ σελ. 11, [ο Ζεύς έγινε ο 5ος βασιλιάς σύμφωνα με τον χρησμό που είχε δώσει η
Νύχτα, βλ. Συριανού εις Αρστοτέλη μετφ. Ν 1091 b 4 44, F 107, εδώ λαμβάνεται ως πρώτος ο Φάνητας και δεύτερη η
Νύκτα, βλ. και Πρόκλου, εις Πλάτωνα Κρατύλο, 396 b 44, F 101. Φάνητας: αυτός που ξεπετάχθηκε από την μεγάλη
έκρηξη του κοσμολογικού ωού, BIG-BAG, δεν είναι ο Θεός της Δημιουργίας, αλλά ο άρχων, ο εξουσιαστής επί της της
Δημιουργίας, αυτός που κάνει τον Κόσμο ορατό (να φαίνεται). Ο Αριστόκριτος γράφει ότι ο Ορφεύς ονομάζει Φάνητα
τον μονογενή υιό του θεού που δημιούργησε τα πάντα, όπως φαίνεται από την τετάρτη ραψ. Προς Μουσαίον. βλ.
Ορφικά του Ι. Πασά, Κοσμογονικαί και Κοσμολογικαί…της καθ. του Παν. Αθηνών . Μ. ΠαπαθανασίουΪΕΰΧΜ, Αστρονόμου]
10 Ο αξιόλογος φιλόλογος ερευνητής κ. Δ. Κούτουλας ταυτίζει τους τριακοσίους με τους Ιππείς, καταλήγοντας έτσι
στην παραδοξολογία, οι 300 αυτοί ιππείς να πολεμούν πεζοί! Βλ. Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ εκδ. ΔΙΟΝ σελ.62. Θυμίζει
κάτι από το Βελικόφσκι εδώ, χωρίς να έχουν την παραμικρή ομοιότητα, που θέλει βόρειους χερσαίους λαούς να
κατεβαίνουν στο Αιγαίο να αρπάζουν καράβια παραλιακών πόλεων και να επιτίθενται ναυτικώς στην Αίγυπτο του
Ραμσή! [πιθανολογούμε ότι αυτοί, οι ονομασθέντες και λαοί της θάλασσας, πρέπει να ήσαν οι διασωθέντες παράλιοι -
νησιώτες του Αιγαίου που επιβίωναν δύσκολα σε ξένους τόπους μετά την μεγάλη έκρηξη της Θήρας]
11 βλ. ΙΣΤΟΡΙΚΑ Ελευθεροτυπίας, Αρχαία Σπάρτη ΙΙ, σελ. 10, άποψη με την οποία συμφωνούμε απόλυτα και είναι
τεκμηριωμένη πλήρως. [από κάθε κώμη επιλέγονταν οι τρεις καλύτεροι (υπαγρέτες), και καθένας απ’ αυτούς επέλεγε
τους εκατό καλύτερους. Έτσι, έχουμε για κάθε κώμη τριακόσιους. Οι κώμες στα αρχαία χρόνια ήταν πέντε, μετά έγιναν
έξι, …Καθένα οπλίτη εκ των τριακοσίων συνόδευαν 4-7 είλωτες. Στη μάχη των Θερμοπυλών κανένας εκ των ειλώτων
δεν λιποτάκτησε, έπεσαν όλοι στο πεδίο της μάχης, περίπου 4500 σύνολο, βλ «οι Δωριείς» στη συνολική εργασία μας.
12 Ο ιερέας του Ορφέα Αγλαόφημος μύησε τον Πυθαγόρα στα Ορφικά μυστήρια και από αυτόν μέσω του Φιλολάου
έφθασε η παράδοση στον Πλάτωνα και σε εμάς.]
13 Απολλόδωρος Βιβλίο ΙΙ, 154 και επ.
14 Απολλόδωρος Βιβλίο ΙΙ, 145 και επ.
15 Απολλόδωρος Βιβλίο ΙΙ, 171 και επ.
16 και τρεις εχύθηκε φορές με ορμή να τον φονεύσει ( ο Διομήδης τον Αινεία) και τρεις του ετίναξε ο θεός την φωτεινή
του ασπίδα, Ιλ. Ραψ. Ε 435 και επ., και τρεις εσκάλωσε φορές ο Πάτροκλος στο τείχος και τρεις τον εξετίναξεν ο
Φοίβος με τα χέρια, ραψ. Π, 702, και τρεις φορές κραυγάζοντας τρομακτικώς εχύθη (ο Πάτροκλος) και άνδρες εννέα
τη φορά ροβόλησαν στον Άδη, ραψ. Π, στ.784, βέβαια ο Όμηρος χρησιμοποιεί το τρία και πολλαπλάσια μόνον του
τρία! Μήπως είναι και αυτός Δωριεύς; [Τρεις γεννηθήκαμεν υιοί του Κρόνου και της Ρέας /ο Ζευς, εγώ (Ποσειδών) και
βασιλεύς των πεθαμένων Άδης/ και απ’ όλα τρία εκάμαμεν ισόμοιρα βασίλεια ./να ’χω την λευκήν θάλασσαν πέφτει ο
λαχνός σε μένα/ στον Άδη το ανήλιο σκοτάδι και στο Δία/ο πλατύς έλαχε ουρανός στα νέφη στον αιθέρα/ κι έμειν’ η γη
κοινή στους τρεις και ο Όλυμπος ο Μέγας. ] Ιλιάς Ο 187 και επ. (εδώ είναι φανερό ότι δεν εννοεί το βουνό Όλυμπος).
«Έχει ποδάρια δώδεκα που στρέφουν όπου θέλει/ κι έξι λαιμούς ολόμακρους, και στον καθένα απάνω/ένα κεφάλι
τρομερό με τρεις αράδες δόντια….» Οδύσσεια ραψ. Μ στ. 90-93 μετφρ. Ζ. Σιδέρη εκδ. ΟΕΔΒ
17 Το Μαντείο προϋπήρχε βλ. συνολική εργασία μας, όρισαν όμως προστάτη του συνδέσμου και πολιούχο της Δωρικής
Τετράπολης τώρα τον Απόλλωνα, αντικαθιστώντας τον Ποσειδώνα, γι’ αυτό δεν συναντάμε τους Δελφούς στα Τρωικά.
18 τελικά βρήκαν τον Όξυλο το γιο του Ανδραίμονος που εκάθητο πάνω σε ένα μονόφθαλμο άλογο ( 2 μάτια ο Όξυλος
+ 1 το άλογο= 3 μάτια=τριόφθαλμος )
19 πιστεύομε ότι αυτοί οι Δωριείς είναι τα νότια φύλα αυτών που αργότερα ονομάστηκαν Μακεδόνες.]ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου