ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΞΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ[Μέρος Β΄]

ΜΕΡΟΣ Β΄
ΥΞΩΣ - Η 15η δυναστεία της ΑιγύπτουΟνομάστηκαν Υξώς απο τους Αιγυπτίους που στην γλώσσα τους σημαίνει "hera khasewet - άρχοντες της ξενιτιάς", ο Μανέθων τους ονόμασε "βασιλείς - ποιμένες" χαρακτηρισμός που δίνεται συνήθως σε Σημίτες ήταν αναμφισβήτητα σύμφωνα με όλους τους μελετητές προσωρινοί κατακτητές της Αιγύπτου τον 16ο - 15ο π.χ. αιώνα απο την Ανατολή Σημιτικής καταγωγής. Τα αρχεία του Μανέθωνα και η λίστα των Αιγυπτίων βασιλέων του Τορίνου τους απαριθμούν στην 15η δυναστεία, κατέλαβαν την βόρεια περιοχή της Αιγύπτου στην περιοχή του Δέλτα καθιερώνοντας πρωτεύουσα του βασιλείου τους την Άβαρι. Έγιναν κυρίαρχοι στην περιοχή γύρω στο 1650 π.χ. παραμένοντας έναν αιώνα μετά την μεγάλη παρακμή της 13ης δυναστείας των Φαραώ κατα μερικούς μελετητές κατέκτησαν την κάτω Αίγυπτο στο Δέλτα βίαια με τα ισχυρά τους όπλα, κατά άλλους εγκαταστάθηκαν ειρηνικά μετά την έντονη παρακμή στην Αίγυπτο εκείνη την εποχή. Εκδιώχθηκαν το 1540 π.χ. απο τον ιδρυτή της 18ης δυναστείας Αμώση των 1ο που προήρχετο απο τις τοπικές δυναστείες που βασίλευαν ανεξάρτητες στην Άνω Αίγυπτο με πρωτεύουσα την Θήβα ενοποιώντας ξανά το Αιγυπτιακό βασίλειο.

Αιγυπτιακοί σκαραβαίοι με σφραγίδες των Υξώς

Ελάχιστα ευρήματα υπάρχουν σχετικά με την περίοδο βασιλείας τους επειδή οι Αιγύπτιοι μετά την εκδίωξη τους κατέστρεψαν τα πάντα για να σβήσουν οτιδήποτε σχετικό με αυτούς δαιμονοποιόντας τους σάν βάρβαρους και καταστροφείς του Αιγυπτιακού πολιτισμού κάτι που έχει αποδειχθεί εσφαλμένο. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν την συνήθεια να δαιμονοποιούν με τον χειρότερο τρόπο οποιονδήποτε κατακτητή της χώρας τους, τα ίδια έκαναν τον 6ο π.χ. αιώνα με τον γιό του Κύρου του μέγα Καμβύση τον οποίο όπως είναι γνωστό παρουσίαζαν σαν αδίστακτο δολοφόνο. Οι Υξώς όπως έχουν αποδείξει νεώτερες έρευνες όχι μονάχα δέν ήταν βίαιοι κατακτητές αλλά συνεργάστηκαν με τους κυβερνήτες Φαραώ των Θηβών της 17ης δυναστείας φέροντας μεγάλη ευημερία σε ολόκληρη την Αίγυπτο μετά την μεγάλη παρακμή των περασμένων δυναστειών. Κατασκεύασαν κανάλι που συνδέει τον Νείλο με την Ερυθρά θάλασσα έφεραν στην Αίγυπτο την χρήση των αρμάτων με άλογα, νέων πολύπλοκων όπλων όπως το σύνθετο τόξο, ασπίδες, μεταλλικά κράνη τα ίδια όπλα χρησιμοποίησαν οι Αιγύπτιοι μετά την εκδίωξη τους χωρίς να τα γνωρίζουν πρίν για να δημιουργήσουν κοσμοκρατορία. Διατήρησαν άν και Σημίτες τα έθιμα και τις συνήθειες των Αιγυπτίων Φαραώ, τους τίτλους, την κοινωνική δομή αλλά τροποποίησαν την Αιγυπτιακή θρησκεία σύμφωνα με τις δικές τους θεότητες κάτι που έφερε έντονη αντίδραση στους Αιγυπτίους που δέν ήθελαν να εγκαταλείψουν την λατρεία του Ρά.

Το πολεμικό άρμα - εφεύρεση των
Υξώς

Οι Υξώς λάτρεψαν τον Σέθη τον Αιγυπτιακό θεό του κακού ο οποίος ταυτίζεται με τον Βαάλ που λάτρευαν στην προηγούμενη πατρίδα τους πιθανότερα την Έμπλα, καθιέρωσαν και την λατρεία της Ανάτ οι Αιγύπτιοι λόγω της λατρείας του Σέθ τους ταύτισαν με τον λαό του σατανά.
Σώθηκαν μονάχα πολλές σφραγίδες απο όπου έχουμε τις μοναδικές λιγοστές πληροφορίες σχετικά με τα ονόματα τους και τα γεγονότα της βασιλείας τους καθώς και κάποιες λειψές αναφορές του Μανέθωνα και της λίστας των βασιλέων του Τορίνου οπου καταγράφονται μερικά απο τα ονόματα τους. Η γλώσσα και τα ονόματα αποδεικνύουν καθαρά Σημιτική καταγωγή συγγενείς όπως θα δούμε των Ασσυρίων, το όνομα βασιλείς - ποιμένες αποδεικνύει το ίδιο πράγμα επειδή πολλές φορές οι Ασσύριοι εμφανίζονται με κρόσσια απο μαλλί προβάτων στους χιτώνες τους, η βασική τους ασχολία ήταν πάντα η εκτροφή των προβάτων. Οι βασιλείς και τα γεγονότα γύρω απο αυτούς αναφέρονται στην 15η δυναστεία δέν υπάρχει η παραμικρή πληροφορία σχετικά με την 16η δυναστεία που συχετίζεται με τον ίδιο λαό, την ίδια εποχή ιδρύθηκε στην Θήβα ανεξάρτητα η 17η δυναστεία, διάδοχος της η 18η που τους εκδίωξε ενοποιώντας ξανά την Αίγυπτο.

Oι Αιγύπτιοι βασιλείς των Υξώς

Ο φαραώ των Υξώς Απόφις

• ΣΑΛΙΤΗΣ (Salitis): Πρώτος απο τους βασιλείς ποιμένες καταγράφεται ο Σαλίτης γύρω στο 1650 π.χ. που κυβερνούσε ήδη εκείνη την εποχή το δέλτα του Νείλου με την παλιά πρωτεύουσα Μέμφιδα με πρωτεύουσα του βασιλείου του την Άβαρη. Δέν είναι γνωστός ο τρόπος που κατέλαβε την περιοχή το πιθανότερο είναι ειρηνική εγκατάσταση άσχετα με το εάν οι Αιγύπτιοι παριστάνουν τους Υξώς ως σφαγείς, απο το 2100 π.χ. την 11η δυναστεία η παρακμή των Αιγυπτίων ήταν πολύ μεγάλη και οι αναφορές λιγοστές.
• ΣΑΚΙΡ ΧΑΡ (Sakir - har) : Διάδοχος του Σαλίτη, το όνομα του σύμφωνα με τον επιφανή Δανό Αιγυπτιολόγο Kim Ryhott είναι Ακκαδικό Ασσυριακό προερχόμενο απο συνθετικό skr που σημαίνει νοικιάζω και το har που σημαίνει ιερό βουνό για τους Σημίτες
• ΚΙΓΙΑΝ(Khyan) : Είναι ο τρίτος γνωστός βασιλιάς - ποιμένας των Υξώς αλλά καταγράφεται σάν τέταρτος, σύμφωνα με τον  επιφανή Δανό Αιγυπτιολόγο Kim Ryhott προέρχεται απο το Hayanu καθαρά Ασσυριακό αφού ένας Hayanu εμφανίζεται στις λίστες των Ασσυρίων βασιλέων ως πρόγονος του Σαμσί - Αντάντ του 1ου. Σε μιά σφραγίδα εμφανίζεται το όνομα του ιδίου μαζί με τον μεγαλύτερο γιό και διάδοχο του Γιανασσί (Yanassi), αλλά όταν πέθανε ο Γιανασσί δέν τον διαδέχθηκε αφού ένας σφετεριστής ο Άποφις κατέλαβε τον θρόνο του.
• ΑΠΟΦΙΣ(Apophis) : Διάδοχος του Κιγιάν και σφετεριστής του θρόνου απο τον γιό του Γιανασσί, σύμφωνα με την λίστα των βασιλέων του Τορίνου κυβέρνησε 40 χρόνια ολοκληρώνοντας την καθιέρωση της λατρείας του Σέθ
• ΚΑΜΟΥΝΤΙ (Khamudi) : Διάδοχος του Άποφη και τελευταίος βασιλιάς των Υξώς, περί το 1540 π.χ. ηττήθηκε απο τον Αμόση των 1ος, ιδρυτή της 18ης δυναστείας με έδρα την νότια ή Άνω Αίγυπτο στην Θήβα (1550 - 1525) κατέλυσε την κυριαρχία των Υξώς την βόρεια Αίγυπτο και ενοποίησε ξανά το κράτος. 

Άγαλμα απο την Έλμπα - ένας άνδρας
βαστά μιά κανάτα (1750 π.χ.)

Στην συνέχεια οι Υξώς εξαφανίστηκαν απο την Αιγυπτιακή ιστορία αφού οι νέοι γηγενείς Αιγύπτιοι φαραώ της 18ης δυναστείας της Θήβας κατέστρεψαν οτιδήποτε θύμιζε την βασιλεία τους. Οι Αιγύπτιοι παρόλα αυτά υιοθέτησαν την πολύ ψηλές τεχνικές τους γνώσεις, τα εξελιγμένα τους όπλα και το άρμα για να γίνουν σύντομα απο ένα καθυστερημένο βασίλειο όπως ήταν πρίν απο την 13η δυναστεία μεγάλη υπερδύναμη συκοφαντώντας παράλληλα τους Υξώς σάν τους καταστροφείς του πολιτισμού τους. Ενδείξεις για πιθανή καταγωγή των Υξώς απο τους Σημίτες της Έλμπα υπάρχουν απο πολλές πηγές όπως είδαμε την γλώσσα, τα ονόματα, την θρησκεία, τα έθιμα αλλά η σημαντικότερη είναι η μαρτυρία του Φλάβιου Ιώσηπου που τους ταυτίζει με τον λαό της βίβλου ο οποίος ήταν οι κάτοικοι της Έλμπα.

Οι Υξώς μετά την εκδίωξη τους απο την Αίγυπτο

Πήλινο άγαλμα του θεού Βαάλ

Μετά την εκδίωξη τους απο την Αίγυπτο κατέφυγαν στην Ουγκαρίτ στην περιοχή της σημερινής Συρίας όπου ίδρυσαν νέο βασίλειο που διατηρήθηκε περίπου μισή χιλιετία ακόμα μέχρι την καταστροφή του βασιλείου απο τους λαούς της θάλασσας τον 11ο αιώνα π.χ. παράλληλα με πολλούς ακόμα πολιτισμούς. Η Ουγκαρίτ επεκτεινόταν σε ολόκληρη την Χαναάν απο την Έμπλα μέχρι την Μεσόγειο θάλασσα, η παλιά τους κοιτίδα Έμπλα βρισκόταν μέσα στα όρια του κράτους κάτι που κάνει φανερό οτι εγκαταστάθηκαν στα ίδια μέρη. Το βασίλειο της Ουγκαρίτ είχε ιδρυθεί πρίν την εκδίωξη των Υξώς απο την Αίγυπτο σάν υποτελές τους κράτος με συγγενείς βασιλείς που ο Ιώσηπος τους συσχετίζει με τους πρώτους πατριάρχες των Εβραίων στην βίβλο. Η θρησκεία παραμένει η ίδια λατρεύοντας τον Έλ, τον Γιαχβέ, την Ασεράθ, τον Βαάλ και την Ανάτ η ιστορία τους μοιάζει καταπληκτικά με τις ιστορίες του λαού της βίβλου ιδιαίτερα όσον αφορά την λογοτεχνία και τους νόμους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που αποδεικνύει την ομοιότητα αυτή είναι ο νόμος του βασιλείου της Ουγκαρίτ σχετικά με την ελευθερία των σκλάβων είναι ίδιος με αυτόν που αναφέρεται στην βίβλο στο Δευτερονόμιο 23 : 13 - 15. Το λογοτεχνικό τους έργο "Ο κύκλος του Βαάλ" μοιάζει εκπληκτικά με τις περιγραφές του βίβλου σχετικά με την διαρκή αποστασία του ίδιου του λαού του Ισραήλ που λάτρευε συνεχώς τον συγκεκριμένο θεό ξεφεύγοντας απο την λατρεία του πραγματικού. Οι ανασκαφές των Γάλλων αρχαιολόγων (1928) ανακάλυψαν πολλά έργα τέχνης απο αλάβαστρο Φοινικικά, Μηκυναικά και Κυπριακά, ανάκτορα που απήχαν 1000 m απο την θάλασσα στοιχεία που έδειχναν οτι είχαν εκτεταμένες εμπορικές σχέσεις με Μυκηναίους, Κύπριους, Χετταίους και Αιγυπτίους.


Ένας ιερέας ή βασιλιάς παίρνει το σκήπτρο
απο τον θεό Έλ

Στην Ουγκαρίτ την ίδια περίοδο ανακαλύφθηκε το Φοινικικό αλφάβητο με σφηνοειδείς χαρακτήρες που αντιστοιχούν σε ήχους, τελευταίος βασιλιάς ήταν ο Αμουραμπί (Amurappi) (1210 - 1185 π.χ.), τα ονόματα των βασιλέων τους μοιάζουν όλα όπως φαίνεται με αυτά των πρωτο - Σημιτών Ακκάδων, Βαβυλωνίων και πρωτο - Ασσυρίων. Ο Αμουραμπί ήταν σύγχρονος του Χετταίου βασιλιά Σουπιλουλιούμας του 2ου το βασίλειο του καταστράφηκε απο τους λαούς της θάλασσας λίγο μετά τον θάνατο του φαραώ Μερνεφθά (1195 π.χ.) την ίδια περίπου εποχή με την Χαττούσα. Υπολείμματα τους όπως φαίνεται ίδρυσαν αργότερα τα ιστορικά βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα για τα οποία έχουν υπάρξει αρχαιολογικά ευρήματα όπως ο κύλινδρος του Σαλμανασέρ του 3ου που αποδεικνύει την ύπαρξη τους.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....