Ο Βαθύ κράτος
Αλεξάντερ Ντούγκιν
Αλέξανδρος Ο Ντούγκιν εκθέτει το «βαθύ κράτος» ως μια διεφθαρμένη δυτική συνωμοσία που διείσδυσαν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη προκειμένου να χειραγωγήσουν τις εκλογές, λαϊκιστές ηγέτες όπως Donald Trump και να προωθήσουν τη φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιημένη ατζέντα τους, παριστάνοντας με δόλο τον προστάτη της δημοκρατίας και Ταυτόχρονα, υπονομεύει ανελέητα τη βούληση του λαού.
Ο όρος «βαθύ κράτος» χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά στον πολιτικό λόγο σήμερα και βρίσκει το δρόμο του από τη δημοσιογραφία στη γενική πολιτική γλώσσα. Ωστόσο, ο ίδιος ο όρος γίνεται κάπως ασαφής και διαφορετικός Ερμηνείες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να σημειωθεί το «βαθύ κράτος» φαινόμενο και να κατανοήσουν πότε και πού είναι αυτή η έννοια χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά.
Αυτό Η έκφραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τουρκική πολιτική τη δεκαετία του 1990 και περιγράφει μια πολύ συγκεκριμένη κατάσταση στην Τουρκία. Στα τουρκικά ονομάζεται "βαθύ κράτος" "derin devlet". Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, διότι όλα τα επόμενα χρήσεις αυτής της έννοιας με οποιονδήποτε τρόπο με το πρωτότυπο σημασία που προέκυψε για πρώτη φορά στην Τουρκία.
Επειδή Κεμάλ Ατατούρκ εποχή, μια ιδιαίτερη πολιτικό-ιδεολογικό κίνημα γνωστό ως κεμαλισμός. Ο πυρήνας του είναι η λατρεία του Ατατούρκ (κυριολεκτικά «πατέρας των Τούρκων»), η αυστηρή εκκοσμίκευση (Απόρριψη του θρησκευτικού παράγοντα όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην δημόσια ζωή), εθνικισμός (έμφαση στην κυριαρχία και την ενότητα πολίτες στο εθνοτικά ποικιλόμορφο πολιτικό τοπίο της Τουρκίας), Μοντερνισμός, ευρωπαϊσμός και προοδευτισμός. Κεμαλισμός αντιπροσωπεύει από πολλές απόψεις μια άμεση αντίθεση στην κοσμοθεωρία και τον πολιτισμό που είχε κυριαρχήσει στη θρησκευτική και παραδοσιακή Οθωμανική Αυτοκρατορία. Από την ίδρυση της Τουρκίας, ο κεμαλισμός ήταν και εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό ο Ο κυρίαρχος κώδικας της σύγχρονης τουρκικής πολιτικής. Με βάση Από αυτές τις ιδέες, το τουρκικό κράτος χτίστηκε πάνω στα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Ανεγερθεί.
Ο Ο κεμαλισμός κυριάρχησε ανοιχτά κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Ατατούρκ και στη συνέχεια αυτό ήταν Η κληρονομιά πέρασε στους πολιτικούς του διαδόχους. Σχετικά με την ιδεολογία του Ο κεμαλισμός ανήκε σε μια κομματική δημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου, η οποία πραγματικά Η εξουσία, ωστόσο, ήταν στα χέρια της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας ιδίως στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC). Μετά τον Ατατούρκ Θάνατος Η στρατιωτική ελίτ έγινε ο θεματοφύλακας της ιδεολογικής ορθοδοξίας του Κεμαλισμός. Το τουρκικό NSC ιδρύθηκε το 1960 μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα και Ο ρόλος της ενισχύθηκε σημαντικά μετά από ένα άλλο πραξικόπημα το 1980.
Αυτό Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλοί υψηλόβαθμοι Τούρκοι στρατιωτικοί αξιωματικοί και Οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών ήταν μέλη μασονικών στοών, πράγμα που σήμαινε ότι το Ο κεμαλισμός συνδέθηκε με τον στρατιωτικό Τεκτονισμό. Κάθε φορά που το Η τουρκική δημοκρατία παρέκκλινε από τον κεμαλισμό – είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά – Ο στρατός ακύρωσε τα αποτελέσματα των εκλογών και ξεκίνησε την καταστολή.
Ο Ωστόσο, ο όρος "Derin Devlet" δεν εμφανίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1990, ακριβώς όταν το Ο πολιτικός ισλαμισμός στην Τουρκία μεγάλωσε. Αυτή ήταν η πρώτη φορά στο Τουρκική ιστορία σε σύγκρουση μεταξύ της ιδεολογίας του βυθού κρατική και πολιτική δημοκρατία. Το πρόβλημα προέκυψε όταν οι ισλαμιστές πώς ο Necmettin Erbakan και ο οπαδός του Recep Tayyip Erdoğan έχουν βρει μια εναλλακτική λύση πολιτική ιδεολογία που αμφισβήτησε άμεσα τον κεμαλισμό. Αυτό Η αλλαγή επηρέασε τα πάντα: το Ισλάμ αντικατέστησε την εκκοσμίκευση, ισχυρότεροι δεσμοί με η Ανατολή αντί της Δύσης και η μουσουλμανική αλληλεγγύη αντί της Δύσης. Τουρκικός εθνικισμός. Συνολικά, ο σαλαφισμός και ο νεο-οθωμανισμός καταπιέστηκαν Κεμαλισμός. Η αντιμασονική ρητορική, ειδικά αυτή του Ερμπακάν, οδήγησε στην επιρροή των κοσμικών στρατιωτικών μασονικών κύκλων μέσω παραδοσιακά τάγματα των Σούφι και μετριοπαθείς ισλαμικές οργανώσεις όπως το Το κίνημα Nur αντικαταστάθηκε από τον Fethullah Gülen.
Σε Σε αυτό το σημείο, η ιδέα του βαθέως κράτους (derin devlet) προέκυψε ως περιγραφική εικόνα του στρατιωτικο-πολιτικού κεμαλικού πυρήνα στο Τουρκία, η οποία είδε τον εαυτό της πάνω από την πολιτική δημοκρατία, εκλογές πολιτικές και θρησκευτικές προσωπικότητες και διαμαρτυρήθηκαν για την τις νομικές διαδικασίες της ευρωπαϊκής πολιτικής. Εκλογική δημοκρατία Λειτούργησε μόνο αν ήταν σύμφωνη με την πορεία του κεμαλικού στρατού. Συμφωνήσει. Όταν προέκυψε μια κρίσιμη απόσταση, όπως με τους ισλαμιστές, Το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές και μάλιστα ηγήθηκε της κυβέρνησης θα πρέπει να διαλυθεί χωρίς εξήγηση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η «αναστολή της δημοκρατίας» – ο μη εκλεγμένος στρατός ενήργησε στη βάση της «επαναστατικής σκοπιμότητας» προκειμένου να Κεμαλική Τουρκία.
Αργότερα Ο Ερντογάν ξεκίνησε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του βαθέως κράτους της Τουρκίας, το οποίο στη δίκη Εργκενεκόν το 2007, στην οποία σχεδόν το σύνολο Η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας με το πρόσχημα της προετοιμασίας ενός πραξικόπημα. Αργότερα, όμως, ο Ερντογάν ήρθε σε ρήξη με το δικό του πρώην σύμμαχος Fethullah Gülen, ο οποίος είναι βαθιά ριζωμένος στη Δύση δίκτυα πληροφοριών. Ο Ερντογάν καθιέρωσε το καθεστώς πολλών μέλη του βαθέως κράτους, και μαζί τους σχημάτισαν ένα πραγματιστική συμμαχία, ειδικά στην κοινή βάση της τουρκικής Εθνικισμός. Η συζήτηση για την εκκοσμίκευση έχει μετριαστεί και και ειδικά μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του Γκιουλενιστές το 2016, ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να περιγράφεται ως «πράσινος κεμαλιστής» δείχνω. Παρ 'όλα αυτά, η θέση του βαθέως κράτους στην Τουρκία ήταν αποδυναμώθηκε κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης με τον Ερντογάν και την ιδεολογία του κεμαλισμού αποδυναμώθηκε, αν και επέζησε.
Χαρακτηριστικά του βαθέως κράτους
Από σύγχρονη πολιτική ιστορία της Τουρκίας, μπορούμε να δούμε αρκετά γενικά Εξαγωγή συμπερασμάτων. Ένα βαθύ κράτος μπορεί να υπάρξει και έχει νόημα, αν:
1. Υπάρχει δημοκρατικό εκλογικό σύστημα.
2. Πάνω από αυτό σύστημα είναι μια μη εκλεγμένη στρατιωτικο-πολιτική οντότητα που υπόκειται σε ιδεολογία (ανεξάρτητα από τη νίκη ενός συγκεκριμένου κόμμα).
3. Υπάρχει ένα μυστική κοινωνία (π.χ. ακολουθώντας το παράδειγμα των Ελευθεροτεκτόνων), η οποία στρατιωτικο-πολιτική ελίτ.
Το βαθύ κράτος αποκαλύπτεται όταν υπάρχουν αντιφάσεις μεταξύ του επίσημου Οι δημοκρατικοί κανόνες και η δύναμη αυτής της ελίτ (διαφορετικά η ύπαρξη του βαθέως κράτους στο σκοτάδι). Το βαθύ κράτος είναι δυνατό μόνο στο φιλελεύθερο Οι δημοκρατίες είναι δυνατές, ακόμη και σε ονομαστικές. Σε ανοιχτά ολοκληρωτική πολιτική συστήματα όπως ο φασισμός ή ο κομμουνισμός, δεν υπάρχει ανάγκη για Βαθύ κράτος. Εδώ, μια άκαμπτα ιδεολογική ομάδα αναγνωρίζει ανοιχτά τον εαυτό της ως εξουσία και τοποθετεί τον εαυτό του πάνω από τους επίσημους νόμους. Τα μονοκομματικά συστήματα δίνουν έμφαση σε αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης και δεν αφήνουν περιθώρια για ιδεολογική και πολιτική αντιπολίτευση. Μόνο στις δημοκρατικές κοινωνίες, στην οποία υποτίθεται ότι δεν υπάρχει κυρίαρχη ιδεολογία, η Το κράτος ως φαινόμενο «κρυφού ολοκληρωτισμού», δημοκρατίας και πολυκομματικά συστήματα κατά βούληση.
Κομμουνιστές Και οι φασίστες αναγνωρίζουν ανοιχτά την ανάγκη για μια κυρίαρχη ιδεολογία και να κάνουν την πολιτική και ιδεολογική τους δύναμη άμεση και διαφανή (potestas directa, όπως το έθεσε ο Carl Schmitt). Οι φιλελεύθεροι αρνούνται ότι μια ιδεολογία, αλλά έχουν μία. Ως εκ τούτου, επηρεάζουν την πολιτική Διαδικασίες που βασίζονται στον φιλελευθερισμό ως δόγμα, αλλά μόνο έμμεσα, με χειραγώγηση (potestas indirecta). Ο φιλελευθερισμός αποκαλύπτει ανοιχτά ολοκληρωτική και ιδεολογική φύση μόνο όταν αντιφάσκει μεταξύ αυτού και δημοκρατικές πολιτικές διαδικασίες.
Μέσα Τουρκία, όπου η φιλελεύθερη δημοκρατία έχει υιοθετηθεί από τη Δύση και όχι ακριβώς με την πολιτική και κοινωνική ψυχολογία της κοινωνίας Το βαθύ κράτος θα μπορούσε εύκολα να αναγνωριστεί και να ονομαστεί. Σε άλλα δημοκρατικά συστήματα, η ύπαρξη αυτού ολοκληρωτική-ιδεολογική εξουσία, η οποία ήταν παράνομη και τυπικά «ανύπαρκτη», μόνο αργότερα προφανώς. Το τουρκικό παράδειγμα, ωστόσο, έχει μεγάλη σημασία σημασία για την κατανόηση αυτού του φαινομένου. Όλα είναι ξεκάθαρα εδώ – όπως ένα ανοιχτό βιβλίο.
Ατού και την ανακάλυψη του βαθέως κράτους στις ΗΠΑ
Συγκεντρώνομαι Στρέφουμε τώρα στο γεγονός ότι ο όρος "βαθύ κράτος" χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Η προεδρία του Donald Trump στις ΗΠΑ στις ομιλίες των δημοσιογράφων, αναλυτές και πολιτικούς. Και εδώ, επίσης, το ιστορικό πλαίσιο παίζει ρόλο διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο. Οι υποστηρικτές του Τραμπ, όπως ο Στιβ Μπάνον και άλλοι, άρχισε να μιλάει για το πώς ο Τραμπ, ο οποίος ως εκλεγμένος πρόεδρος συνταγματικό δικαίωμα να καθορίζει την πορεία της αμερικανικής πολιτικής, συνάντησε απροσδόκητα εμπόδια που δεν συνάντησαν απλώς την αντίσταση του του Δημοκρατικού Κόμματος ή γραφειοκρατική αδράνεια Θα μπορούσε. Καθώς αυτή η αντίσταση σταδιακά αυξανόταν, ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του άρχισαν να Οι υποστηρικτές όχι μόνο βλέπουν τους εαυτούς τους ως εκπροσώπους της ρεπουμπλικανικής ατζέντας, αλλά και ως εκπροσώπους της ρεπουμπλικανικής ατζέντας. Όπως συμβαίνει παραδοσιακά με τους πρώην πολιτικούς και προέδρους του κόμματος, αλλά ως κάτι περισσότερο. Η εστίασή τους στις παραδοσιακές αξίες και Η κριτική της ατζέντας της παγκοσμιοποίησης δεν αντιμετωπίστηκε μόνο με την άμεση πολιτικούς αντιπάλους, τους «προοδευτικούς» και το Δημοκρατικό Κόμμα, χρόνο, αλλά και σε μια αόρατη και αντισυνταγματική περίπτωση, η οποία είναι σε θέση να ελέγχει όλες τις σημαντικές διαδικασίες της αμερικανικής πολιτικής - χρηματοδότηση, μεγάλες εταιρείες, μέσα ενημέρωσης, υπηρεσίες πληροφοριών, δικαστικό σώμα, σημαντικό πολιτιστικά ιδρύματα, ιδρύματα αριστείας κ.λπ. – σε συντονισμένα και συντονισμένα με στοχευμένο τρόπο.
Αυτό ότι οι ενέργειες ολόκληρου του κυβερνητικού μηχανισμού είναι αντίθετες με την πορεία και την Αποφάσεις ενός νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να ακολουθήσει. Αλλά αποδείχθηκε ότι αυτό δεν συνέβη καθόλου ήταν. Ανεξάρτητη από τον Τραμπ, σε υψηλότερο επίπεδο «σκιώδους δύναμης» Ανεξέλεγκτες διαδικασίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Έτσι δημιουργήθηκε το βαθύ κράτος στις ίδιες τις ΗΠΑ Ανακάλυψε.
Μέσα Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και στην Τουρκία, υπάρχει αναμφίβολα μια φιλελεύθερη δημοκρατία. Ωστόσο, η ύπαρξη μιας μη εκλεγμένης στρατιωτικο-πολιτικής οντότητας Μια συγκεκριμένη ιδεολογία είναι δεσμευμένη (ανεξάρτητα από τη νίκη μιας συγκεκριμένης κόμμα) και ενδεχομένως μέρος μιας μυστικής κοινωνίας (όπως μια Τεκτονική οργάνωση) ήταν εντελώς απρόβλεπτη για τους Αμερικανούς. Ως αποτέλεσμα, η συζήτηση για το βαθύ κράτος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε αποκάλυψη και μετατράπηκε από «θεωρία συνωμοσίας» σε ορατή πολιτική πραγματικότητα.
Φυσικά είχε την ανεξήγητη δολοφονία του John F. Kennedy, το πιθανό εξάλειψη περαιτέρω μελών της φυλής του, πολλές ασυνέπειες γύρω σχετικά με τα τραγικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου και πολλά άλλα ανεπίλυτα Τα μυστικά της αμερικανικής πολιτικής προκαλούν τους Αμερικανούς να ύπαρξη κάποιου είδους «κρυφής δύναμης» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δημοφιλής Οι θεωρίες συνωμοσίας πρότειναν τους πιο απίθανους υποψηφίους – από Κρυπτοκομμουνιστές σε ερπετοειδείς και Anunnaki. Αλλά η ιστορία του Η προεδρία του Τραμπ και ακόμη περισσότερο η δίωξή του μετά την ήττα του κατά του Μπάιντεν και οι δύο απόπειρες δολοφονίας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2024 Είναι απαραίτητο να πάρουμε στα σοβαρά το βαθύ κράτος στις ΗΠΑ. Δεν είναι πια τίποτα, η οποία μπορεί να απορριφθεί. Σίγουρα υπάρχει, ενεργεί, είναι ενεργός και ... Κυβέρνησε.
Συμβούλιο σχετικά με τις εξωτερικές σχέσεις: προς τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης
Επί Στην αναζήτηση μιας εξήγησης για αυτό το φαινόμενο, πρέπει πρώτα να εξετάσουμε το πολιτικές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες του 20ού αιώνα, οι οποίες είναι επηρεάστηκαν περισσότερο ιδεολογικά και έδρασαν πέρα από κομματικές γραμμές Καταζητούμενος. Αν προσπαθήσουμε να ανασυγκροτήσουμε τον πυρήνα του βαθέως κράτους υπό τον στρατό, το υπηρεσίες πληροφοριών, οι μεγιστάνες της Wall Street, οι μεγιστάνες της τεχνολογίας και άλλοι Είναι απίθανο να επιτύχουμε ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η κατάσταση εκεί είναι πολύ εξατομικευμένη και διάχυτη. Πρώτα απ 'όλα, Πρέπει να δοθεί προσοχή στην ιδεολογία.
Αν Πέρα από τις θεωρίες συνωμοσίας, δύο οργανισμοί ξεχωρίζουν ως καταλληλότερο για τον ρόλο αυτό: το ΚΠΑ (Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων), στη δεκαετία του 1920 από υποστηρικτές του προέδρου Woodrow Wilson, ένας ένθερμος υποστηρικτής της δημοκρατικής παγκοσμιοποίησης, και του πολύ μεταγενέστερο κίνημα των Αμερικανών νεοσυντηρητικών, το οποίο προέκυψε από το κάποτε περιθωριακό τροτσκιστικό περιβάλλον και σταδιακά κερδίζουν έδαφος στις Ηνωμένες Πολιτείες. απέκτησε σημαντική επιρροή. Τόσο το CFR όσο και οι νεοσυντηρητικοί δεν εξαρτώνται από κανένα μέρος. Στόχος της είναι η συνέχιση της στρατηγικής πορείας του να καθορίσει ολόκληρη την πολιτική των ΗΠΑ, ανεξάρτητα από το ποιο μέρος συμμετέχει επί του παρόντος στην Η δύναμη είναι. Επιπλέον, και οι δύο οργανισμοί έχουν καλά δομημένη και σαφείς ιδεολογίες – αριστερή-φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση στην περίπτωση του CFR και αυτοπεποίθηση αμερικανική ηγεμονία στην περίπτωση των νεοσυντηρητικών. Το ΚΠΑ μπορούν να περιγραφούν ως αριστεροί παγκοσμιοποιητές και οι νεοσυντηρητικοί ως δεξιοί παγκοσμιοποιητές. θα πρέπει να εξεταστεί.
Από Στην αρχή, το CFR είχε τη μετατροπή των ΗΠΑ από έθνος-κράτος σε έθνος-κράτος. Παγκόσμια δημοκρατική «αυτοκρατορία». Ενάντια στους απομονωτιστές, τη θέση του CFR ότι οι ΗΠΑ προορίζονται να κάνουν ολόκληρο τον κόσμο φιλελεύθερο και δημοκρατικός. Τα ιδανικά και οι αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας, Ο καπιταλισμός και ο ατομικισμός τοποθετήθηκαν πάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα – με εξαίρεση μια σύντομη διακοπή κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου – αυτό το δίκτυο πολιτικών, εμπειρογνώμονες, διανοούμενους και εκπροσώπους διεθνικών εταιρειών στο δημιουργία υπερεθνικών οργανισμών: πρώτα της Κοινωνίας των Εθνών και στη συνέχεια της η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριμερής Επιτροπή και ούτω καθεξής. μακρύτερα. Το καθήκον τους ήταν να δημιουργήσουν μια ενοποιημένη παγκόσμια φιλελεύθερη ελίτ. που μοιράζονταν την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης σε όλες τις πτυχές της – Φιλοσοφία, πολιτισμός, επιστήμη, οικονομία, πολιτική και πολλά άλλα. Ο Οι δραστηριότητες των παγκοσμιοποιητών στο πλαίσιο του ΚΠΑ αποσκοπούσαν στη δημιουργία ενός παγκόσμια κυβέρνηση, πράγμα που σημαίνει τη σταδιακή απονέκρωση των εθνικών κρατών και της μεταβίβαση της εξουσίας πρώην κυρίαρχων οντοτήτων στα χέρια ενός παγκόσμια ολιγαρχία αποτελούμενη από τις φιλελεύθερες ελίτ του κόσμου, οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα.
Πάνω ευρωπαϊκά δίκτυα, το ΚΠΑ διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στην δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ένα συγκεκριμένο βήμα προς την κατεύθυνση Παγκόσμια Κυβέρνηση). Οι εκπρόσωποί της – ειδικά ο Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος ήταν μόνιμα πνευματικοί ηγέτες του οργανισμού - διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στην ενσωμάτωση της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, ένα αποτελεσματικό βήμα προς την αποδυνάμωση της σοσιαλιστικό μπλοκ. Το ΚΠΑ προώθησε επίσης ενεργά τη θεωρία σύγκλισης και ήταν σε θέση να ασκήσει επιρροή στην ύστερη σοβιετική ηγεσία, μέχρι και Γκορμπατσόφ. Υπό την επίδραση των γεωπολιτικών στρατηγικών του ΚΠΑ, ύστεροι σοβιετικοί ιδεολόγοι για την «κυβερνησιμότητα της παγκόσμιας κοινότητας».
Ο Το CFR στις ΗΠΑ είναι αυστηρά ακομμάτιστο και περιλαμβάνει και τους δύο Δημοκρατικούς, τους οποίους είναι λίγο πιο κοντά από τους Ρεπουμπλικάνους. Ουσιαστικά, χρησιμεύει ως Γενικό Επιτελείο Παγκοσμιοποίησης, με παρόμοιες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες – όπως ο Klaus Το Φόρουμ του Schwab στο Νταβός - ενεργεί ως παράρτημά του. Την παραμονή της Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το CFR ίδρυσε ένα υποκατάστημα στη Μόσχα στο Ινστιτούτο Μελετών Συστημάτων υπό τη διεύθυνση του Ακαδημαϊκού Gvishiani, από το ο πυρήνας των Ρώσων φιλελεύθερων της δεκαετίας του 1990 και του πρώτου κύματος ιδεολογικά καθοδηγούμενοι ολιγάρχες.
Αυτό είναι σαφές ότι ο Trump συνάντησε ακριβώς αυτό το ίδρυμα, το οποίο βρίσκεται στις ΗΠΑ και παγκοσμίως ως μια ακίνδυνη και υψηλού κύρους πλατφόρμα για την ανταλλαγή απόψεων "ανεξάρτητοι" εμπειρογνώμονες. Αλλά στην πραγματικότητα, είναι ένα πραγματικό ιδεολογικό αρχηγείο. Ο Τραμπ μπήκε σε μπελάδες με τους παλιούς συντηρητικούς του Ατζέντα, η έμφαση στα αμερικανικά συμφέροντα και η κριτική του στην παγκοσμιοποίηση σε άμεση και ανοιχτή σύγκρουση μαζί του. Ο Τραμπ μπορεί να θέλει να εργαστεί μόνο για μικρό χρονικό διάστημα Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά το CFR έχει αιώνες ιστορία στον καθορισμό της κατεύθυνσης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Και φυσικά, στα εκατό χρόνια της εξουσίας του, το CFR έχει δίκτυο επιρροής και διέδωσε τις ιδέες του μεταξύ των στρατιωτικών, δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι στον πολιτιστικό τομέα και καλλιτέχνες, αλλά πάνω απ' όλα Αμερικανικά πανεπιστήμια, τα οποία με την πάροδο του χρόνου έγιναν όλο και πιο ιδεολογικά Βλέπε be. Επισήμως, οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν την ιδεολογική κυριαρχία. Αλλά αυτό Το δίκτυο CFR είναι εξαιρετικά ιδεολογικό. Ο πλανητικός θρίαμβος του Η δημοκρατία, η εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, η πλήρης νίκη της Ατομικισμός και πολιτική φύλου - αυτοί είναι οι υψηλότεροι στόχοι του όπου οι αποκλίσεις είναι απαράδεκτες.
Ατού Ο εθνικισμός, η ατζέντα του «Πρώτα η Αμερική» και οι απειλές του να «καταστρέψει το παγκοσμιοποιημένος βάλτος», έθεσε μια άμεση πρόκληση Για την οντότητα αυτή, ο θεματοφύλακας των κωδίκων του ολοκληρωτισμού (όπως κάθε ιδεολογία) φιλελευθερισμός.
Πούτιν και να σκοτώσει τον Τραμπ
Μπορώ πρέπει το ΚΠΑ να θεωρείται μυστική κοινωνία; Μόλις. Αν και έχει διακριτική ευχέρεια Γενικά ενεργεί ανοιχτά. Λίγο μετά την έναρξη της ρωσικής ειδική στρατιωτική επιχείρηση, οι ηγέτες του CFR (Richard Haass, Fiona Hill και η Celeste Wallander), για παράδειγμα, συζήτησαν ανοιχτά την πιθανότητα να γίνουν πρόεδροι Πούτιν (ένα αντίγραφο αυτής της συζήτησης δημοσιεύθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα Ιστοσελίδα CFR). Το αμερικανικό βαθύ κράτος σκέφτεται διαφορετικά στην Turkish Global. Ως εκ τούτου, τα γεγονότα στη Ρωσία ή την Κίνα είναι Εκείνοι που βλέπουν τους εαυτούς τους ως μια μελλοντική παγκόσμια κυβέρνηση, ως «εσωτερική Υποθέσεις». Και η δολοφονία του Τραμπ θα ήταν ακόμα πιο εύκολη – αν δεν μπορούν να τον φυλακίσουν ή να τον αποκλείσουν από τις εκλογές.
Αυτό Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι μασονικές στοές λειτουργούν από την αμερικανική Ο πόλεμος της ανεξαρτησίας έπαιξε βασικό ρόλο στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα παίζω. Ως αποτέλεσμα, τα τεκτονικά δίκτυα είναι συνυφασμένα με το CFR και χρησιμεύουν ως όργανα στρατολόγησης. Σήμερα, οι φιλελεύθεροι παγκοσμιοποιητές πρέπει να Μην κρύβεστε. Τα προγράμματά τους έχουν υποστηριχθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ολόκληρη τη Δύση. πλήρως αποδεκτή. Καθώς η «μυστική δύναμη» δυναμώνει, ακούει σταδιακά παύει να είναι μυστική. Αυτό που κάποτε επιτεύχθηκε με την πειθαρχία του Η μασονική μυστικότητα έπρεπε να φυλαχτεί, είναι σήμερα ανοιχτή παγκόσμια ατζέντα. Οι Ελευθεροτέκτονες δεν απέφυγαν να νικήσουν τους εχθρούς τους σωματικά, παρόλο που δεν μιλούσαν ανοιχτά γι 'αυτό. Σήμερα το κάνουν αυτό. Αυτή είναι η μόνη διαφορά.
Νεοσυντηρητικοί: Από τους τροτσκιστές στους ιμπεριαλιστές
Εκείνος Το δεύτερο κέντρο του βαθέως κράτους είναι οι νεοσυντηρητικοί. Αρχικά Ήταν τροτσκιστές που μισούσαν τη Σοβιετική Ένωση και τον Στάλιν επειδή η Ρωσία είχε δώσει Κατά την άποψη, όχι ένας διεθνής, αλλά ένας «εθνικός» σοσιαλισμός σοσιαλισμός σε μια χώρα. Ως αποτέλεσμα, οι Μια γνήσια σοσιαλιστική κοινωνία δεν δημιουργήθηκε ποτέ και η Ο καπιταλισμός επίσης δεν έχει υλοποιηθεί πλήρως. Οι τροτσκιστές πιστεύουν ότι Ο υπαρκτός σοσιαλισμός μπορεί να αναδυθεί μόνο όταν ο καπιταλισμός γίνει πλανητικός και θριαμβεύει παντού, κατακτώντας όλες τις εθνοτικές ομάδες, τους λαούς και τους πολιτισμούς. αναμεμειγμένα αμετάκλητα και ταυτόχρονα καταργώντας παραδόσεις και θρησκείες. Μόνο τότε (και ούτε μια στιγμή πριν) θα έρθει η ώρα για την παγκόσμια επανάσταση .
Από εκεί οι Αμερικανοί τροτσκιστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν τον καπιταλισμό και τις ΗΠΑ ως ναυαρχίδα του, ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε να πείσει τη Σοβιετική Ένωση (και αργότερα τη Ρωσία ως διαδόχους) μαζί με όλα τα κυρίαρχα κράτη. Ο Ο σοσιαλισμός, πίστευαν, θα μπορούσε να είναι μόνο αυστηρά διεθνής, ο οποίος σήμαινε ότι οι ΗΠΑ θα ενίσχυαν την ηγεμονία τους και θα εξαφάνιζαν τους αντιπάλους τους Πρέπει. Μόνο όταν ο πλούσιος Βορράς έχει αποκτήσει πλήρη κυριαρχία πάνω στο Ο εξαθλιωμένος Νότος και ο διεθνής καπιταλισμός παντού Αποκτήστε το πάνω χέρι, οι συνθήκες θα είναι ώριμες για να προχωρήσετε στην επόμενη φάση του ιστορική εξέλιξη.
Σε Πραγματοποιώντας αυτό το διαβολικό σχέδιο, οι Αμερικανοί τροτσκιστές συναντήθηκαν με το Στρατηγική απόφαση να εισέλθετε στη μεγάλη πολιτική - αλλά όχι άμεσα, επειδή κανείς στις ΗΠΑ δεν τους ψήφισε. Αντ 'αυτού, διείσδυσαν τα μεγάλα κόμματα, πρώτα μέσω των Δημοκρατικών και αργότερα, αφού είχαν συμμετάσχει στο κέρδισε δυναμική, μεταξύ άλλων μέσω των Ρεπουμπλικάνων.
Τροτσκιστές αναγνώρισε ανοιχτά την αναγκαιότητα της ιδεολογίας και θεώρησε την κοινοβουλευτική δημοκρατία με περιφρόνηση, αφού χρησιμοποιείται μόνο ως προκάλυμμα για το μεγάλο κεφάλαιο. Έτσι, εκτός από το ΚΠΑ στις ΗΠΑ, μια Μια άλλη εκδοχή του βαθέως κράτους. Οι νεοσυντηρητικοί παρουσίασαν τους Τροτσκισμός, αλλά αντίθετα σαγηνευμένος παραδοσιακός Αμερικανοί μιλιταριστές, ιμπεριαλιστές και υποστηρικτές της παγκόσμιας ηγεμονίας. Και με αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι μέχρι τη θητεία του Τραμπ ήταν ουσιαστικά οι Ρεπουμπλικάνοι πάρτι, ο Τραμπ έπρεπε να αντιμετωπίσει.
Δημοκρατία είναι δικτατορία
Μέσα Κατά μία έννοια, το αμερικανικό βαθύ κράτος είναι διπολικό, δηλαδή έχει δύο Πόλος:
1. Το αριστερός-παγκοσμιοποιημένος πόλος (CFR)
2. και το δεξιός παγκοσμιοποιητικός πόλος (οι νεοσυντηρητικοί).
Αμφότεροι Οι οργανώσεις είναι ακομμάτιστες, μη εκλεγμένες και εκπροσωπούν επιθετική, ενεργητική ιδεολογία που είναι βασικά ανοιχτά ολοκληρωτική. Μέσα από πολλές απόψεις συμπίπτουν, διαφέρουν μόνο στο Ρητορική. Και οι δύο είναι σκληροί αντίπαλοι της Ρωσίας του Πούτιν και του Σι Τζινπίνγκ Κίνα και είναι γενικά κατά της πολυπολικότητας. Στις ΗΠΑ, και οι δύο είναι εξίσου εναντίον του Τραμπ, καθώς αυτός και οι υποστηρικτές του έχουν μια παλαιότερη εκδοχή του Αμερικανικές πολιτικές που είναι αποκομμένες από την παγκοσμιοποίηση και βασίζονται εσωτερικά πολιτικά προβλήματα. Μια τέτοια στάση από την πλευρά του Τραμπ είναι μια πραγματική εξέγερση ενάντια στο σύστημα, συγκρίσιμη με την ισλαμική πολιτική του Ερμπακάν και του Ερντογάν, που αμφισβητούν τον κεμαλισμό στην Τουρκία.
Αυτό εξηγεί γιατί ο λόγος για το βαθύ κράτος έχει γίνει πιο δύσκολος με την προεδρία του Τραμπ. Ήρθε. Ο Τραμπ και οι πολιτικές του κέρδισαν την υποστήριξη ενός κρίσιμου μάζα Αμερικανών ψηφοφόρων. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι αυτή η στάση δεν ήταν σύμφωνη με τις απόψεις του βαθέως κράτους, οι οποίες αντικατοπτρίζονταν στο έδειξε ότι έλαβε σκληρά μέτρα κατά του Τραμπ, υπερέβη το νομικό πλαίσιο και ποδοπάτησε τους κανόνες της δημοκρατίας. Η δημοκρατία είμαστε εμείς, εξηγείται το αμερικανικό βαθύ κράτος, ουσιαστικά. Πολλοί κριτικοί άρχισαν να μιλούν για πραξικόπημα. Και αυτό ήταν ουσιαστικά. Ο Η σκιώδης εξουσία στις ΗΠΑ συγκρούστηκε με τη δημοκρατική πρόσοψη και άρχισε να μοιάζει όλο και περισσότερο με δικτατορία – φιλελεύθερη και παγκοσμιοποιημένη.
Ο Ευρωπαϊκό βαθύ κράτος
Αφήνω Ας εξετάσουμε τώρα τι κάνει το βαθύ κράτος στην περίπτωση των ευρωπαϊκών χωρών. θα μπορούσε να σημαίνει. Πρόσφατα, οι Ευρωπαίοι παρατήρησαν ότι με το δημοκρατία στις χώρες τους. Ο πληθυσμός ψηφίζει σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους και υποστηρίζει όλο και περισσότερο διάφορους λαϊκιστές, ειδικά δεξιές. Αλλά μια αρχή μέσα στο κράτος αναλαμβάνει δράση αμέσως ενάντια στους νικητές, υποβάλλοντάς τους σε καταστολή, δυσφημίζοντάς τους και τους απομακρύνει βίαια από την εξουσία. Το βλέπουμε αυτό στη Γαλλία του Macron με το κόμμα της Marine Le Pen, στην Αυστρία με το Κόμμα της Ελευθερίας, στο Η Γερμανία με την Εναλλακτική για τη Γερμανία και το κόμμα του Sahra Βάγκενκνεχτ και στην Ολλανδία με τον Geert Wilders, για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Κερδίζουν δημοκρατικές εκλογές, αλλά στη συνέχεια εκδιώκονται από την εξουσία.
Έρχεται Σας ακούγεται οικεία η κατάσταση; Ναι, μοιάζει πολύ με την Τουρκία και το Κεμαλικός στρατός. Αυτό υποδηλώνει ότι έχουμε επίσης να κάνουμε με ένα βαθύ κράτος.
Αυτό Είναι αμέσως σαφές ότι αυτή η οντότητα δεν είναι εθνική και λειτουργεί σύμφωνα με το ίδιο πρότυπο. Δεν είναι απλώς ένα Γαλλικό, γερμανικό, αυστριακό ή ολλανδικό βαθύ κράτος. Είναι ένα πανευρωπαϊκό βαθύ κράτος που αποτελεί μέρος ενός ενιαίου παγκοσμιοποιημένο δίκτυο. Το κέντρο αυτού του δικτύου βρίσκεται στο Αμερικανικό βαθύ κράτος, ειδικά στο CFR, αλλά αυτό το δίκτυο περιβάλλει επίσης Η Ευρώπη κοντά. Εδώ, οι αριστερές-φιλελεύθερες δυνάμεις σχηματίζουν στενή συμμαχία με το οικονομική ολιγαρχία και μεταμοντέρνοι διανοούμενοι – σχεδόν πάντα με Τροτσκιστικό υπόβαθρο – η μη εκλεγμένη, αλλά ολοκληρωτική διακυβέρνηση Τάξη της Ευρώπης. Αυτή η τάξη βλέπει τον εαυτό της ως μέρος μιας στολής Ατλαντική Κοινότητα. Ουσιαστικά, είναι η ελίτ του ΝΑΤΟ. Πάλι μπορούμε να θυμηθούμε τον τουρκικό στρατό. Το ΝΑΤΟ είναι το δομικό πλαίσιο ολόκληρου του παγκοσμιοποιημένου συστήματος, η στρατιωτική διάσταση του βαθύ κράτος της συλλογικής Δύσης.
Αυτό Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί το ευρωπαϊκό βαθύ κράτος σε δομές που είναι παρόμοια με το ΚΠΑ, όπως το ευρωπαϊκό υποκατάστημα των τριμερών Επιτροπή, Klaus Schwab's Davos Forum και άλλοι. Με αυτή την εξουσία Η ευρωπαϊκή δημοκρατία συγκρούεται όταν, όπως ο Τραμπ στις ΗΠΑ, προσπαθεί να λάβει αποφάσεις που οι ευρωπαϊκές ελίτ θεωρούν «λανθασμένες», «απαράδεκτες» και "κατακριτέο". Και δεν πρόκειται μόνο για τα επίσημα. δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα έγκειται σε μια πολύ πιο ισχυρή και αποτελεσματικότερη δύναμη που δεν παίρνει νομική μορφή. Αυτοί είναι οι μεταφορείς του ιδεολογικού κώδικα, ο οποίος, σύμφωνα με τους τυπικούς νόμους της δημοκρατίας, είναι απλά δεν πρέπει να υπάρχει. Είναι οι θεματοφύλακες του βαθύ φιλελευθερισμού και Πάντα να αντιδράτε σκληρά σε κάθε απειλή που προέρχεται από το εσωτερικό των δημοκρατικών το ίδιο το σύστημα.
Πώς στην περίπτωση των ΗΠΑ, οι μασονικές στοές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ευρώπης και χρησίμευσε ως έδρα για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και κοσμικοί μετασχηματισμοί. Σήμερα δεν υπάρχει μεγάλη Υπάρχει ανάγκη για περισσότερες μυστικές κοινωνίες, καθώς ενεργούν ανοιχτά εδώ και πολύ καιρό, αλλά η Η διατήρηση των τεκτονικών παραδόσεων παραμένει μέρος της πολιτιστικής Ταυτότητα της Ευρώπης.
Προκειμένου αυτό Φτάνουμε στο υψηλότερο επίπεδο ενός αντιδημοκρατικού, βαθιά ιδεολογικού μονάδα που λειτουργεί κατά παράβαση όλων των νομικών κανόνων και κανόνων, και κατέχει πλήρη εξουσία στην Ευρώπη. Πρόκειται για έμμεση εξουσία ή μια κρυφή δικτατορία – το ευρωπαϊκό βαθύ κράτος ως αναπόσπαστο μέρος του ενοποιημένου συστήματος της συλλογικής Δύσης, το οποίο είναι ΝΑΤΟ.
Ο Βαθύ κράτος στη Ρωσία τη δεκαετία του 1990
Από το τελευταίο παραμένει να εφαρμοστεί η έννοια του βαθέως κράτους στη Ρωσία. Αυτό Είναι εντυπωσιακό ότι αυτός ο όρος είναι πολύ σπάνιος ή καθόλου στο ρωσικό πλαίσιο. χρησιμοποιείται. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει τίποτα στη Ρωσία που μπορείτε να θα ήταν παρόμοια με το βαθύ κράτος. Αντιθέτως, δείχνει ότι δεν έχει ακόμη κατορθώσει σημαντική πολιτική δύναμη με κρίσιμη υποστήριξη από τον πληθυσμό . Παρ 'όλα αυτά, μπορούμε να περιγράψουμε μια οντότητα που μπορεί να περιγραφεί με μια ορισμένη προσέγγιση ως «ρωσικό βαθύ κράτος».
Μέσα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η κρατική ιδεολογία, και από αυτή την άποψη το ρωσικό σύνταγμα ταιριάζει Ιδανικό για άλλα κατ' όνομα φιλελεύθερα-δημοκρατικά καθεστώτα. Υπάρχει πολυκομματικές εκλογές, η οικονομία είναι προσανατολισμένη στην αγορά, η κοινωνία είναι Τα κοσμικά και ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά. Από τυπική άποψη, Η σημερινή Ρωσία δεν διαφέρει θεμελιωδώς από τις χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής ή την Τουρκία.
Όμως υπήρχε στη Ρωσία ένα είδος σιωπηρής, μη κομματικής οντότητας ειδικά κατά την εποχή του Γέλτσιν. Εκείνη την εποχή, αυτή η οντότητα συνδέθηκε με το γενικό όρος "Η οικογένεια". Η οικογένεια εκπλήρωσε τις λειτουργίες ενός βαθύ κράτος. Ενώ ο ίδιος ο Γέλτσιν είναι ο νόμιμος (αν και όχι πάντα στο νόμιμος) Πρόεδρος, τα άλλα μέλη της Οντότητα εκλεγμένη από κανέναν και δεν είχε νομική εξουσία. Ο οικογένεια στη δεκαετία του 1990 αποτελούνταν από συγγενείς του Γέλτσιν, ολιγάρχες, πιστοί αξιωματούχοι ασφαλείας, δημοσιογράφοι και πεπεισμένοι φιλελεύθεροι Δυτικοί. Ήταν αυτοί που πραγματοποίησαν τις σημαντικότερες καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα. το επέβαλε ανεξάρτητα από το νόμο, το άλλαξε κατά βούληση, ή απλά το αγνόησε. Ενήργησαν όχι μόνο από τα συμφέροντα της φυλής, Αλλά ως πραγματικό βαθύ κράτος – απαγόρευσαν ορισμένα κόμματα, υποστήριξαν άλλοι τεχνητά, αρνήθηκαν τους νικητές (όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα) και το LDPR) και το παρέδωσε σε άγνωστους και ασήμαντους ελεγχόμενα τα μέσα ενημέρωσης και το εκπαιδευτικό σύστημα, παραδόθηκαν ολόκληρα βιομηχανίες πιστές προσωπικότητες και εξάλειψαν ό, τι δεν έκαναν Ενδιαφερόμενος.
Εκείνη την εποχή ο όρος "βαθύ κράτος" δεν ήταν ακόμη γνωστός στη Ρωσία, αλλά το Το ίδιο το φαινόμενο ήταν σαφώς παρόν.
Αυτό Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μετά την κατάρρευση, του προφανώς ολοκληρωτικού και ιδεολογικού μονοκομματικού συστήματος στη Ρωσία Κανένα πλήρως ανεπτυγμένο βαθύ κράτος δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί. Φυσικά ενσωματωμένο οι νέες φιλελεύθερες ελίτ απλώς εντάσσονται στο παγκόσμιο δυτικό δίκτυο και που απορρέουν από αυτό τόσο την ιδεολογία όσο και τη μεθοδολογία της έμμεσης εξουσίας (potestas indirecta) – μέσω της άσκησης πίεσης, της διαφθοράς, των εκστρατειών στα μέσα ενημέρωσης, Έλεγχος της εκπαίδευσης και καθορισμός προτύπων για το τι είναι χρήσιμο και τι πρέπει να είναι επιβλαβές, τι πρέπει να επιτρέπεται και τι πρέπει να απαγορεύεται. Το βαθύ Το κράτος της εποχής του Γέλτσιν περιέγραψε τους αντιπάλους του ως «κόκκινο-καφέ» και μπλοκαρισμένους σοβαρές προκλήσεις τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερά ως προληπτικό μέτρο. Αυτό υποδηλώνει ότι υπήρχε κάποια μορφή ιδεολογίας (η οποία εκφράστηκε στο Σύνταγμα δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα), το οποίο χρησιμεύει ως βάση για κάτι τέτοιο αποφάσεις σχετικά με το τι ήταν σωστό και τι ήταν λάθος. Αυτή η ιδεολογία ήταν φιλελευθερισμός.
Φιλελεύθερος Δικτατορία
Ο Το βαθύ κράτος αναδύεται μόνο μέσα στις δημοκρατίες και λειτουργεί ως ιδεολογικός θεσμός που τους διορθώνει και τους ελέγχει. Αυτοί Η σκιώδης δύναμη έχει μια λογική εξήγηση. Χωρίς τέτοια υπερδημοκρατικός ρυθμιστής, το φιλελεύθερο πολιτικό σύστημα θα μπορούσε να αλλάξει, δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο λαός δεν θα εκλέξει μια δύναμη που προσφέρει μια εναλλακτική πορεία για την κοινωνία. Αυτό ακριβώς έκανε ο Ερντογάν στην Τουρκία, ο Τραμπ στις ΗΠΑ και οι λαϊκιστές στην Ευρώπη – και σε ορισμένες περιπτώσεις επιτυχών. Ωστόσο, η αντιπαράθεση με τους λαϊκιστές αναγκάζει το βαθύ κράτος να από τις σκιές. Στην Τουρκία, αυτό ήταν σχετικά εύκολο, καθώς η κυριαρχία των κεμαλικών ενόπλων δυνάμεων σε μεγάλο βαθμό στην ιστορική παράδοση Αντιστοιχούσε. Αλλά στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης, η ανακάλυψη ενός ιδεολογικού έδρα, η οποία πραγματοποιήθηκε με εξαναγκασμό, ολοκληρωτικές μεθόδους και συχνές Οι παραβιάσεις του νόμου λειτουργούν – χωρίς καμία εκλογική νομιμοποίηση – σαν σκάνδαλο, γιατί Η αφελής πίστη στο μύθο της δημοκρατίας δέχεται σοβαρό πλήγμα αντισταθμίζω.
Ο Το βαθύ κράτος βασίζεται σε μια κυνική θέση στο πνεύμα της Φάρμας των Ζώων του Όργουελ: «Μερικοί Δημοκρατικοί είναι πιο δημοκρατικοί από άλλους». Αλλά οι απλοί πολίτες μπορεί να το θεωρήσει αυτό ως δικτατορία και ολοκληρωτισμό. Και είχαν δίκιο. Ο Η μόνη διαφορά είναι ότι ο μονοκομματικός ολοκληρωτισμός είναι ανοιχτά ενώ η σκιώδης εξουσία, η οποία βρίσκεται πάνω από το πολυκομματικό σύστημα, αναγκάζεται να κρύψει την ύπαρξή του.
Εκείνος δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο η Βαθύ κράτος από μια θεωρία συνωμοσίας σε μια σαφή και εύκολη αναγνωρίσιμη πολιτική, κοινωνική και ιδεολογική πραγματικότητα.
Αυτό Είναι καλύτερα να κοιτάξετε την αλήθεια κατευθείαν στα μάτια. Το βαθύ κράτος είναι πραγματικό Και είναι σοβαρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου