Ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο πληροφοριών στην Ουκρανία!

 

Εσχάτως, οι φίλα προσκείμενοι στον Τζο Μπάϊντεν, New York Times, ανακάλυψαν την … Αμερική! Οτι, δηλαδή, η εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε έως τώρα. Αν και στις ΗΠΑ ανοίγει σιγά – σιγά ο «φάκελος Ουκρανία» και γίνονται γνωστές λεπτομέρειες για τον κρίσιμο τομέα κατασκοπευτικών πληροφοριών στον πόλεμο στην Ουκρανία, στην Ελλάδα η κυβέρνηση κρατάει ερμητικά κλειστή την υπόθεση της εμπλοκής της χώρας μας.

Πρόσφατα, οι New York Times (ΝΥΤ), σε δημοσίευμά τους για τη «μυστική ιστορία του πολέμου στην Ουκρανία», επισήμαναν ότι, τουλάχιστον από την άνοιξη του 2022, δηλαδή λίγο μετά την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία, στο τέλος Φεβρουαρίου του ιδίου έτους, οι ΗΠΑ συμμετείχαν πολύ ενεργά στον σχεδιασμό και εκτέλεση των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας. Κάτι που έρχεται να ενισχύσει την εκτίμηση ότι, στην πραγματικότητα, πρόκειται για πόλεμο Δύσης – Ρωσίας.

Η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, δεν περιοριζόταν βέβαια στις μεγάλες αποστολές οπλικών συστημάτων, μεγάλο μέρος των οποίων ξεφορτώθηκε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Σημείο – κλειδί, χωρίς το οποίο είναι άκρως αμφίβολο εάν οι ουκρανικές δυνάμεις θα είχαν την όποια αποτελεσματικότητα, καθώς και την ευστοχία σε πλήγματα κατά ρωσικών στόχων, ακόμα και εντός της Ρωσίας, ήταν ο συστηματικός εφοδιασμός των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) με κατασκοπευτικές πληροφορίες που συγκέντρωναν οι ΗΠΑ για τις ρωσικές δυνάμεις.

Δίχως αυτές, οι ουκρανικές ΕΔ ουσιαστικά θα ήταν «τυφλές». Ως εκ τούτου, όταν πρόσφατα ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ, αποφάσισε να «κατεβάσει τους διακόπτες» στην παροχή στρατιωτικών πληροφοριών προς την Ουκρανία, προκειμένου -κατά τους ισχυρισμούς του ιδίου- να προωθηθούν οι «ειρηνευτικές» διαπραγματεύσεις, οι ουκρανικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν από τη ρωσική επαρχία Κούρσκ. Βέβαια, ο Ζελένσκι υποστήριζε ότι αυτό δεν οφείλεται στις ΗΠΑ και ότι δεν ήταν αυτή η αιτία που επιδείνωσε την κατάσταση των ουκρανικών στρατευμάτων. Ο νοών νοείτω.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, από το δημοσίευμα των ΝΥΤ εμμέσως πλην σαφώς προκύπτει ότι ήταν οι Αμερικανοί στρατιωτικοί που αποφάσιζαν πως, πότε και που θα κτυπήσουν οι Ουκρανοί τους Ρώσους, αν και εκφράζονται ισχυρισμοί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις το Κίεβο λειτούργησε από μόνο του χωρίς να πάρει το «πράσινο φως» των ΗΠΑ. Είναι άγνωστο, ωστόσο, εάν αυτό είναι αλήθεια, και σε ποιον βαθμό, ή πρόκειται για προφάσεις των Αμερικανών, προκειμένου να δικαιολογήσουν κάποιες δικές τους επιχειρησιακές «αστοχίες».

Ο ρόλος της Ελλάδας

Αν και στις ΗΠΑ, τώρα, σιγά – σιγά ανοίγει ο «φάκελος Ουκρανία», παρ’ ότι με το σταγονόμετρο, στην Ελλάδα ούτε καν αυτό δεν γίνεται. Παρά το γεγονός ότι ευρέως συζητείται τι οπλισμό έχει στείλει η χώρα μας στην Ουκρανία -ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση αποφεύγει να δώσει επαρκείς διευκρινίσεις- ουδείς «αγγίζει» τον βαθμό εμπλοκής της Ελλάδας στην παροχή κατασκοπευτικών – στρατιωτικών πληροφοριών στο πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία. Κάτι που θα έδειχνε, πιθανώς, ότι και η Ελλάδα ενεπλάκη στον πόλεμο περισσότερο από ότι νομίζαμε έως τώρα.

Πτήσεις από τη Σούδα και υπερπτήσεις από την Ιταλία

Και όμως, μετά την έκρηξη του πολέμου, τον Φεβρουάριο του 2022, καθημερινώς από ελληνικό έδαφος, απογειώνονταν κατασκοπευτικά αεροσκάφη (επανδρωμένα και μη) με κατεύθυνση την Ανατολική Ευρώπη – Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα. Ως επί το πλείστον αμερικανικά και ΝΑΤΟϊκά. Ωστόσο, στοιχεία για αυτή τη δραστηριότητα από τη Σούδα και τη Λάρισα δεν έχουν δοθεί.

Να σημειωθεί, επίσης, πως σε καθημερινή βάση ΝΑΤΟϊκά μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροσκάφη, προερχόμενα από την Ιταλία (Σικελία), υπερίπταντο του ελληνικού εναέριου χώρου, προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες για τους Ρώσους, στις περιοχές της Α. Ευρώπης και της Μ. Θάλασσας. Στις επιχειρήσεις αυτές, μάλιστα, συχνά πήραν μέρος και κατασκοπευτικά αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Σε κάποιες περιπτώσεις, τέτοιες πτήσεις καταγράφηκαν από τους «ερασιτέχνες» του διαδικτύου. Ωστόσο, συγκεκριμένα, αναλυτικά στοιχεία γι’ αυτές αποφεύγει να δώσει η κυβέρνηση.

Αμερικανοί αποφασίζουν και διατάσσουν

Σύμφωνα με τους New York Times, «η εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία ήταν πολύ μεγαλύτερη και στενότερη από ό,τι πιστεύαμε. Σε κρίσιμες στιγμές, ήταν καταλυτική για τις επιχειρήσεις των ουκρανικών δυνάμεων». Κατά την εφημερίδα, από την έδρα της αμερικανικής στρατιωτικής διοίκησης Ευρώπης – Αφρικής, στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, «οι ΗΠΑ παρείχαν στις ουκρανικές ΕΔ τις συντεταγμένες των ρωσικών δυνάμεων εντός ρωσικού εδάφους, προκειμένου αυτές να πληγούν. Η επιχείρηση ονομαζόταν Task Force Dragon».

Στην πραγματικότητα, στο Βισμπάντεν, στο κέντρο διοίκησης των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί συγκέντρωναν και επεξεργάζονταν όλες τις πληροφορίες που «ψάρευαν» τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη τους και τα drones, οι δορυφόροι, κ.ο.κ. Κατόπιν, αποφασιζόταν ποιοι ρωσικοί στόχοι θα πληγούν, τόσο στη γραμμή του μετώπου, όσο και εντός της Ρωσίας σε στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές (διϋλιστήρια, κ.ο.κ.), καθώς και ποιες στρατιωτικές κινήσεις θα γίνουν.

Και πτήσεις ελληνικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους προς τη Μαύρη Θάλασσα (Βουλγαρία)

Ηδη, τον Απρίλιο του 2022, αναφέρουν οι ΝΥΤ, στην έδρα της αμερικανικής στρατιωτικής διοίκησης Ευρώπης – Αφρικής, στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, συνήφθησαν συμφωνίες ανάμεσα σε Αμερικανούς και Ουκρανούς. «Επρόκειτο για συμφωνία συνεργασίας στον τομέα των κατασκοπευτικών πληροφοριών, της στρατηγικής και τακτικής και της παροχής νέων τεχνολογιών. Γνώστης αυτού του μηχανισμού ήταν ένας μικρός κύκλος Αμερικανών αξιωματούχων και συμμάχων τους».

Ο κόσμος το’ χε τούμπανο κι’ αυτοί κρυφό καμάρι. Μόνο και μόνο οι πληροφορίες που -έστω δειλά- εμφανίζονταν στον διεθνή Τύπο την τελευταία τριετία, αλλά και οι πτήσεις των κατασκοπευτικών μέσων που καταγράφονταν, μεταξύ των άλλων και από την Ελλάδα, καθιστούσαν ηλίου φαεινότερον ποιος συγκεντρώνει τις σοβαρές στρατιωτικές πληροφορίες, ποιος τις αξιοποιεί και ποιος αποφασίζει.

Ωστόσο, κάποιες από τις λεπτομέρειες που γίνονται τώρα γνωστές έχουν την αξία τους. Ετσι, οι New York Times παραθέτουν ορισμένα παραδείγματα στρατιωτικών επιχειρήσεων που πραγματοποιήθηκαν από τους Ουκρανούς με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Μια από αυτές ήταν η επίθεση στο αρχηγείο της 58ης Στρατιάς της Ρωσίας, στο μέσον του 2022, στην περιοχή της Χερσώνας. Τότε, οι ουκρανικές ΕΔ χρησιμοποίησαν αμερικανικές πληροφορίες για την αναγνώριση και προσδιορισμό των στόχων.

Επίσης, επιθέσεις που έγιναν με θαλάσσια μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη Σεβαστούπολη υποστηρίχθηκαν από τις υπηρεσίες πληροφοριών της CIA. Ακόμα, η διοίκηση των Ουκρανικών ΕΔ ενημερώθηκε για τη θέση του καταδρομικού, «Μόσχα», στη Μαύρη Θάλασσα, όταν οι Αμερικανοί μεταβίβασαν στο Κίεβο κατασκοπευτικές πληροφορίες. Ωστόσο, η αμερικανική πλευρά ισχυρίζεται ότι ήταν το Κίεβο που από μόνο του αποφάσισε να πλήξει τη «ναυαρχίδα» του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, δίχως να πάρει προηγουμένως το «Οκ» των ΗΠΑ.

Χωρίς «κόκκινες γραμμές»

Καθημερινά, γράφουν οι NΥΤ, Αμερικανοί και Ουκρανοί καθόριζαν τους στόχους άμεσης προτεραιότητας, αξιωματικοί ανέλυαν πληροφορίες, δορυφορικές εικόνες, υποκλοπές επικοινωνιών, κ.α., προκειμένου να εντοπιστούν οι ρωσικές θέσεις, και στη συνέχεια οι συντεταγμένες των στόχων δίνονταν στις Ουκρανικές ΕΔ. Κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι, χωρίς αυτές τις πληροφορίες, μειωνόταν θεαματικά η όποια αποτελεσματικότητα των ουκρανικών ΕΔ.

Ουσιαστικά, σημειώνει η εφημερίδα, οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης Μπάιντεν μετακινούνταν συνεχώς. Αν και αρχικά η Ουάσιγκτον επέμεινε ότι δεν θα συμμετάσχει άμεσα στον πόλεμο, κάποια στιγμή περί τους δώδεκα Αμερικανούς στρατιωτικούς σύμβουλους βρέθηκαν στο Κίεβο. Κατόπιν, ο αριθμός τους έφτασε στα 36 άτομα άτομα, τα οποία εγκαταστάθηκαν στα κέντρα διοίκησης των ουκρανικών ΕΔ, ακόμα και κοντά στα πεδία των μαχών.

Ελληνική συμμετοχή στη συγκέντρωση στρατιωτικών πληροφοριών στον πόλεμο στην Ουκρανία

Επιπλέον, το 2022, το αρχηγείο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ έδωσε την έγκρισή του να παρέχονται πληροφορίες στην Ουκρανία για επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ρωσικών πολεμικών πλοίων. Επίσης, με την υποστήριξη της CIA διεξάγονταν ουκρανικές επιχειρήσεις στις θαλάσσιες περιοχές της Κριμαίας. Χαρακτηριστικά, τον Ιανουάριο του 2024, στο Βισμπάντεν, Αμερικανοί και Ουκρανοί στρατιωτικοί σχεδίασαν πλέγμα επιθέσεων με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που είχαν στο μεταξύ δοθεί από τη Δύση στην Ουκρανία, καθώς και με drones. Στόχοι ήταν 100 ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Κριμαία.

Ουκρανική «αντεπίθεση»: Η αρχή του τέλους

Οπως γράφουν οι NΥΤ, ακόμα και ο σχεδιασμός της πολυδιαφημισμένης ουκρανικής αντεπίθεσης «στην πιο κρίσιμη στιγμή του πολέμου», στο μέσον του 2023, αποφασίστηκε στο Βισμπάντεν.

Ωστόσο, εξαιτίας εσωτερικών διαγκωνισμών στην ηγεσία της Ουκρανίας, απέτυχε. Ετσι, βέβαια, ισχυρίζεται η αμερικανική πλευρά. Κατά τους Αμερικανούς, πάντως, τότε, ο Ουκρανός προεδρος, Ζελένσκι, είχε στραφεί κατά του αρχηγού ΓΕΕΘΑ και δυνητικά πολιτικού αντιπάλου του, Ζαλούζνι. Οταν ο Ζελένσκι ετάχθη υπέρ του υφισταμένου του Ζαλούζνι, Σίρσκι (σ.σ. κατόπιν έγινε αρχηγός ΓΕΕΘΑ και παραμένει έως σήμερα), οι Ουκρανοί διέθεσαν έναν τεράστιο αριθμό ανδρών και μέσων σε μια εντελώς μάταιη επίθεση για την κατάληψη της κατεστραμμένης πόλης Μπάχμουτ, γράφουν οι ΝΥΤ. Η εφημερίδα αναφέρεται επίσης και στις τεταμένες σχέσεις του Ζαλούζνι με τον Μαρκ Μίλεϊ (Mark Milley), επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ.

Κατά τους NYT, αν και η αντεπίθεση των ουκρανικών ΕΔ το 2023 έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης και σχεδιασμού στο Βισμπάντεν, είχε στόχο να «ανεβάσει» ακόμα περισσότερο την Ουκρανία μετά τις επιτυχίες το πρώτο έτος του πολέμου (2022),και τα σχέδια είχαν συμφωνηθεί και από τις δύο πλευρές, η ουκρανική ηγεσία «έκανε του κεφαλιού της». Λίγους μήνες αργότερα η αντεπίθεση κατέληξε σε αποτυχία. Η Ρωσία είχε πλέον το πλεονέκτημα, τονίζει η εφημερίδα.

Ουκρανικό Βατερλώ Νο2

Μια μεγάλη ουκρανική επιχείρηση που, όπως ισχυρίζονται οι ΝΥΤ, δεν ήταν εις γνώσιν και έγκριση των ΗΠΑ, ήταν το 2024. Επρόκειτο για την εισβολή ουκρανικών στρατευμάτων στη ρωσική επικράτεια, στην επαρχία Κούρσκ.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, το καλοκαίρι του 2024, ο ουκρανικός στρατός είχε υπεραναπτυχθεί επικίνδυνα στα βόρεια και στα ανατολικά. Ωστόσο, ο Σίρσκι, ο οποίος στο μεταξύ είχε αντικαταστήσει τον Ζαλούζνι, ως αρχιστράτηγος τώρα των ουκρανικών ΕΔ, συνέχισε να λέει ότι του «χρειαζόταν μια νίκη».

Προηγουμένως, πάντως, ο σταθμάρχης της CIA στο Κίεβο είχε επισημάνει στον επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, Κυρίλ Μπουντάνοφ, ότι εάν οι Ουκρανοί σχεδιάζουν να περάσουν τα σύνορα και να μπουν σε ρωσικό έδαφος, αυτό θα πρέπει να το κάνουν χωρίς την υποστήριξη των αμερικανικών οπλικών συστημάτων και των στρατιωτικών πληροφοριών.

Καθημερινές υπερπτήσεις μη επανδρωμένων κατασκοπευτικών αεροσκαφών πάνω από τον ελληνικό εναέριο χώρο με προορισμό την Ανατολική Ευρώπη και τη Μαύρη Θάλασσα

Στην αρχή του Αυγούστου του 2024, οι Ουκρανοί, μιλώντας στους Αμερικανούς, υπαινίχθηκαν (!) ότι κάτι συμβαίνει στα ουκρανο-ρωσικά σύνορα. Ηταν η στιγμή που ο Σίρσκι έκανε την κίνησή του, στέλνοντας στρατεύματα στη ρωσική επαρχία Κούρσκ.

Οι Αμερικανοί, βέβαια, θα μπορούσαν να είχαν σταματήσει τότε την υποστήριξή τους προς την Ουκρανία. Ωστόσο, ήξεραν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλες απώλειες στον ουκρανικό στρατό.

Οπως εξήγησε ο Ζελένσκι στους Αμερικανούς, Ένας από τους στόχους της επιχείρησης Κουρσκ ήταν να καταληφθεί και να κρατηθεί ρωσικό έδαφος, ούτως ώστε να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό ατού σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις, για να το ανταλλάξει με εδάφη που είχαν περάσει σε ρωσικά χέρια.

Τελικώς, μετά το δραματικό τέλος της «αντεπίθεσης» του 2023, τώρα το Κούρσκ αναδεικνύεται σε «ουκρανικό Βατερλώ Νο2». Και θα χρειαστεί να αποκαλυφθούν πολλά ακόμη στοιχεία, προκειμένου να φανεί εάν αυτοί οι αποτυχημένοι σχεδιασμοί οφείλονταν σε ολέθριες αποφάσεις του Κιέβου και «συντροφικά μαχαιρώματα» εντός της ουκρανικής ηγεσίας, ή σε λάθος αμερικανικές – Δυτικές επιχειρησιακές επιλογές και σε πολιτικές αποφάσεις για την πάση θυσία συνέχιση του μακελειού στην Ουκρανία.  https://neostrategy.gr/

Η πληροφορία Imperium-Αποκαλύπτοντας τους συμμάχους των μέσων ενημέρωσης του βαθέως κράτους!!

 Ράιαν ΝτεΛάρμε

Σε μια εποχή όπου οι πληροφορίες διαμορφώνουν τις αντιλήψεις και οδηγούν σε πολιτικά αποτελέσματα, ένα εκτεταμένο δίκτυο οργανισμών - ριζωμένο σε κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ όπως η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), το National Endowment for Democracy (NED) και η Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών (USAID)- έχει αναδειχθεί ως μια τρομερή δύναμη στον σύγχρονο παγκόσμιο πόλεμο πληροφοριών.

Σημείωση του συγγραφέα:

Μακριά από τη σκιώδη κατασκοπεία της μυθολογίας του Ψυχρού Πολέμου, αυτή η σύγχρονη μηχανή λειτουργεί σε κοινή θέα, αξιοποιώντας σχεδόν ανεξάρτητες οντότητες όπως η NewsGuard και η Internews για να επηρεάσουν αφηγήσεις, να αποσταθεροποιήσουν κυβερνήσεις και να προωθήσουν τα αμερικανικά συμφέροντα παγκοσμίως.

Αυτό το άρθρο διερευνά πώς λειτουργεί αυτή η συσκευή, τους βασικούς παίκτες της και συγκεκριμένα παραδείγματα των επιπτώσεών της.

---

Το Ίδρυμα: CIA, NED, και USAID

Η ιστορία της συγκεκαλυμμένης προπαγάνδας της CIA είναι καλά τεκμηριωμένη. Στην εποχή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, χρηματοδότησε μέσα ενημέρωσης, φύτεψε ιστορίες και χειραγώγησε την κοινή γνώμη για να αντιμετωπίσει τη σοβιετική επιρροή. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, ωστόσο, η δημόσια έκθεση αυτών των δραστηριοτήτων –μέσω ερευνών όπως η Εκκλησιαστική Επιτροπή– έβλαψε την αξιοπιστία της.

Μπείτε στο National Endowment for Democracy, που ιδρύθηκε το 1983 ως δικομματικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός που χρηματοδοτείται από το Κογκρέσο. Ο ιδρυτής του NED, Allen Weinstein, παραδέχτηκε περίφημα σε συνέντευξή του στην Washington Post το 1991, «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα έγιναν κρυφά πριν από 25 χρόνια από τη CIA» και αυτή η δήλωση εκφράζει όμορφα αυτό που πραγματικά είναι το NED.

Προσθέστε το Mockingbird και το Mighty Wurlitzer του Frank Wizner στο μείγμα και θα έχετε ένα ισχυρό στιφάδο - τον πόλεμο πληροφοριών ισοδύναμο με όπλα μαζικής καταστροφής.

Η USAID - ένας οργανισμός που πρόσφατα υποβλήθηκε σε τεράστιο έλεγχο χάρη τόσο στο έργο του Mike Benz όσο και στο Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας του Elon Musk - είναι ένα σημαντικό κομμάτι στο παζλ, καθώς χρηματοδοτεί αυτή την παγκόσμια μηχανή προπαγάνδας (μεταξύ πολλών άλλων προσπαθειών «εξάπλωσης της δημοκρατίας»), δημιουργώντας αυτό που ο Benz έχει αναφερθεί στοργικά ως «USAID Truman Show».

Είναι μια ταιριαστή αναλογία, καθώς αυτό το σύστημα έχει εδώ και χρόνια καθορίσει τη διεθνή αφήγηση και έχει πείσει τις μάζες να μην εμπιστεύονται τα ψέματα μάτια τους.

Ενώ η USAID παρέχει περιστασιακά πραγματική βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη, η κύρια λειτουργία της είναι να χρησιμεύσει ως αγωγός για πολιτική επιρροή, διοχετεύοντας κεφάλαια σε οργανισμούς που ευθυγραμμίζονται με τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Μαζί, αυτές οι οντότητες σχηματίζουν μια τριάδα: η CIA παρέχει στρατηγική κατεύθυνση, το NED προσφέρει απροκάλυπτη χρηματοδότηση και ιδεολογική κάλυψη και η USAID γεφυρώνει το χάσμα με πόρους και νομιμότητα.

Έτσι, με κίνδυνο να επαναλάβουμε πράγματα από προηγούμενα άρθρα, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτό το πλέγμα CIA / NED / USAID είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε το imperium πληροφοριών.

Η αποστολή: Κυριαρχία πλήρους φάσματος στον χώρο της πληροφορίας

Για να ενισχύσει την εμβέλειά τους, αυτό το δίκτυο βασίζεται σε συνεργάτες που εστιάζουν στα μέσα ενημέρωσης, όπως το NewsGuard και το Internews.

---

NewsGuard

Το NewsGuard είναι μια επέκταση του προγράμματος περιήγησης ιστού που φαντάζεται τον εαυτό του ως τον «παγκόσμιο ηγέτη στην αξιοπιστία των πληροφοριών», κάτι που είναι αρκετά καυχησιολογία σε μια εποχή αχαλίνωτης δυσπιστίας προς την κυβέρνηση και τους θεσμούς του κατεστημένου.

Η επέκταση αξιολογεί την αξιοπιστία των διαδικτυακών ειδησεογραφικών ιστότοπων με βάση εννέα κριτήρια, παρέχοντας βαθμολογία εμπιστοσύνης μεταξύ 0 και 100. Το NewsGuard έχει αξιολογήσει περισσότερους από 6.000 ιστότοπους και χρησιμοποιείται από περισσότερες από 700 βιβλιοθήκες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.

Σύμφωνα με το Influencewatch:

Το NewsGuard δίνει στους εγκεκριμένους ιστότοπους πράσινο έλεγχο και υποδηλώνει αναξιόπιστους ιστότοπους με κόκκινο θαυμαστικό. Όταν οι χρήστες εγκαθιστούν την επέκταση του προγράμματος περιήγησης, το κατάλληλο σύμβολο εμφανίζεται σε οποιοδήποτε άρθρο έχουν πρόσβαση από έναν από τους 6.000 ιστότοπους του NewsGuard. Το NewsGuard χρησιμοποιεί εννέα σταθμισμένα κριτήρια για να αξιολογήσει εάν πρέπει ή όχι να κατατάξει έναν ειδησεογραφικό οργανισμό ως αξιόπιστο, ταξινομώντας τα κριτήρια κάτω από ετικέτες "αξιοπιστίας" και "διαφάνειας" ... ⁹

... Από τις δέκα μεγαλύτερες εφημερίδες στις Ηνωμένες Πολιτείες, η USA Today, οι New York Times, η Washington Post, οι Los Angeles Times, οι Tampa Bay Times, η Chicago Tribune, η Minneapolis Star Tribune και η Wall Street Journal έλαβαν όλες μια τέλεια βαθμολογία 100 από το NewsGuard. ¹⁰ Η Newsday έλαβε βαθμολογία 92,5 αφού βαθμολογήθηκε επειδή δεν αποκάλυψε τη χρηματοδότησή της. ¹¹ Η New York Post έλαβε βαθμολογία 75 αφού απέτυχε και στις τέσσερις κατηγορίες διαφάνειας. ¹²

Όπως λέει η ιστορία, μαγειρεύτηκε για πρώτη φορά από τους συνιδρυτές Steven Brill και Gordon Crovitz, οι οποίοι είναι γενεαλογικοί μέχρι τα μάτια τους με βαθείς δεσμούς με τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο και είναι γενικά υπερασπιστές της δομής εξουσίας της παλιάς φρουράς.

Και οι δύο άνδρες έχουν ταξιδέψει στα παραδοσιακά μονοπάτια προς την εξουσία: ο Brill είναι απόφοιτος της Νομικής του Yale που έχει περάσει δεκαετίες συμφιλιωμένος με την ελίτ, ενώ ο Crovitz διηύθυνε τον εκδοτικό βραχίονα της Wall Street Journal. Αυτοί είναι οι τύποι που αποφασίζουν τι είναι "αξιόπιστο" για εσάς plebs.

Προσθέστε σε αυτό μια συμβουλευτική επιτροπή γεμάτη με πρώην τρομοκράτες όπως ο Michael Hayden (μέλος του CFR, του LIGNET, του Ατλαντικού Συμβουλίου), ο υπουργός Παιδείας του Ομπάμα, ο «τσάρος των ασφαλών σχολείων» Arne Duncan και ο πρώην honcho του DHS Tom Ridge, και έχετε μια συνταγή για ένα υγρό όνειρο κράτους επιτήρησης μεταμφιεσμένο σε δημόσια υπηρεσία.

Το NewsGuard διαθέτει επίσης στο συμβουλευτικό του συμβούλιο έναν άνθρωπο που ονομάζεται Richard Stengel (CFR, WEF, Atlantic Council... βλέπετε ένα μοτίβο;)

Ο Στένγκελ είναι πρώην ανώτερος αξιωματούχος στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ του Ομπάμα, ο οποίος κάποτε περιέγραψε τον ρόλο του ως «επικεφαλής προπαγανδιστή».Η συναυλία του NewsGuard είναι απλή αλλά απειλητική: χτυπούν αυτά τα μικρά πράσινα σημάδια ελέγχου ή κόκκινες προειδοποιητικές ετικέτες σε ειδησεογραφικούς ιστότοπους, δήθεν για να μας προστατεύσουν από την «παραπληροφόρηση». Αλλά ρίξτε μια μικρή ματιά πίσω από την κουρτίνα και αρχίζει να μοιάζει με ρακέτα ελέγχου.

Η πράσινη ασπίδα έγκρισης που απονέμεται σε δημοσιεύσεις των οποίων το περιεχόμενο δεν αποκλίνει ποτέ από τη συναίνεση της Ουάσιγκτον

Λοιπόν, τι έχουν κάνει λάθος;

Λοιπόν, για αρχή, και δεν αποτελεί έκπληξη, αμαύρωσαν την αξιοπιστία τους απορρίπτοντας πρόωρα τον φορητό υπολογιστή Hunter Biden ως «φάρσα».

Πίσω στο 2020, όταν η New York Post έριξε την ιστορία-βόμβα για τον φορητό υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν, το NewsGuard έσπευσε να αμφισβητήσει. Ο συν-διευθύνων σύμβουλος Steven Brill το αποκάλεσε ακόμη και «φάρσα» σε συνεντεύξεις, ευθυγραμμιζόμενος με τη χορωδία του κατεστημένου που το απέρριψε ως ρωσική παραπληροφόρηση.

Γρήγορα προς τα εμπρός στο 2022, όταν καταστήματα όπως οι New York Times επιβεβαίωσαν την αυθεντικότητα του φορητού υπολογιστή - ωχ.

Το NewsGuard έπρεπε να φάει κοράκι, αλλά εδώ είναι το kicker: ενώ τελικά υποβάθμισαν το The Daily Beast (από 87.5/100 σε 57/100) για τις δικές του εκπομπές στην ιστορία, μεγάλοι παίκτες όπως το Axios, το BuzzFeed News, το USA Today και η Washington Post διατήρησαν τις τέλειες βαθμολογίες τους 100/100 παρά τον ίδιο σκεπτικισμό.

Από νωρίς, το NewsGuard έγειρε σκληρά στην αφήγηση της «απομυθοποιημένης συνωμοσίας» γύρω από τη θεωρία διαρροής εργαστηρίου COVID-19.

Το 2020, όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά η ιδέα, η κάλυψη του NewsGuard ευθυγραμμίστηκε με mainstream μέσα ενημέρωσης όπως οι New York Times και η Washington Post, τα οποία την απέρριψαν αμέσως ως περιθωριακή σε μια εποχή που τίποτα δεν ήταν οριστικό και υπήρχε σημαντικός όγκος πληροφοριών που υποδηλώνουν την πιθανότητα διαρροής εργαστηρίου.

Δεν αξιολόγησαν ανεξάρτητα την ίδια τη θεωρία, αλλά έδωσαν υψηλή βαθμολογία (συχνά 100/100) σε πηγές που την χαρακτήρισαν φάρσα ή ρωσική παραπληροφόρηση.

Βλέπετε το μοτίβο;

Κάτι επακόλουθο και δυνητικά επιζήμιο για την καθεστηκυία πολιτική τάξη έρχεται στην επιφάνεια, το NewsGuard ενημερώνεται από ένα επιτελείο εκπαιδευμένων ψευτών και αφηγηματικών μάγων από την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών ποιες ερμηνείες σχετικά με το δεδομένο θέμα είναι αποδεκτές, και στη συνέχεια κάθε διαφωνία από την προτιμώμενη αφήγηση χαρακτηρίζεται είτε ως «θεωρία συνωμοσίας» είτε ως «ρωσική παραπληροφόρηση».

Αυτή η στρατηγική -η οποία μπορεί να εφαρμοστεί σε αμέτρητες άλλες ιστορίες- εξυπηρετεί τον διπλό σκοπό της θωράκισης της προτιμώμενης αφήγησης και της ενίσχυσης του αντιρωσικού αισθήματος.

Μέχρι τα μέσα του 2021, η θεωρία διαρροής εργαστηρίου κέρδισε έδαφος - ο Fauci μαλάκωσε τη στάση του, ο ΠΟΥ ζήτησε περισσότερη έρευνα και ακόμη και το Facebook αντέστρεψε την απαγόρευσή του για αναρτήσεις διαρροής εργαστηρίου. Το NewsGuard, ωστόσο, δεν επανεξέτασε συστηματικά τις αξιολογήσεις για τα μέσα ενημέρωσης που το είχαν αποκλείσει με βεβαιότητα. Το BuzzFeed News, για παράδειγμα, διατήρησε την τέλεια βαθμολογία 100/100 παρά τα πρώτα άρθρα που χλεύαζαν τη θεωρία ως συνωμοτική.

Αυτή η στάση έχει νόημα μόλις συνειδητοποιήσετε ότι, εκτός από τη λήψη χρηματοδότησης από το Υπουργείο Άμυνας, το NewsGuard έχει λάβει σημαντική χρηματοδότηση και από τη Big Pharma.

Προστατεύουν τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης από τη λογοδοσία, ενώ σπεύδουν να χτυπήσουν «αναξιόπιστες» ετικέτες σε μικρότερες, διαφωνούσες φωνές όπως το ZeroHedge (49.5/100) που διασκέδασαν νωρίς τη διαρροή εργαστηρίου.

Το φλάουτο εδώ; Αποτυχία να φωνάξουμε τους flip-floppers, κάτι που μοιάζει πολύ με επιλεκτική επιβολή αξιοπιστίας.

Ιστότοποι όπως το RT ή το The Federalist σφυροκοπούνται με κόκκινες σημαίες, ενώ τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης όπως το CNN ή οι New York Times - ξέρετε, αυτά που επευφημούσαν το φιάσκο των όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ ή τα όνειρα πυρετού Russiagate - παίρνουν ένα δωρεάν πέρασμα με πράσινες ασπίδες.

Δεν πρόκειται για αλήθεια. Έχει να κάνει με το ποιος είναι στο κλαμπ.

Η οργάνωση εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια των ακροάσεων για την οπλοποίηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης το 2023, όταν ο βουλευτής Matt Gaetz ρώτησε τον δημοσιογράφο Michael Shellenberger "Ποιος είναι ο NewsGuard;" —στην οποία ο Shellenberger εξήγησε:

«Τόσο ο Παγκόσμιος Δείκτης Παραπληροφόρησης όσο και το NewsGuard είναι οντότητες που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και εργάζονται για να απομακρύνουν τα έσοδα των διαφημιστών από τις μη προνομιούχες δημοσιεύσεις και προς αυτές που ευνοούν».

---

Internews

Για δεκαετίες, μας πουλούσαν ένα παραμύθι: ότι η Internews, ένας θαρραλέος μη κερδοσκοπικός οργανισμός που γεννήθηκε το 1982, είναι εκεί έξω και δίνει τον καλό αγώνα – εκπαιδεύοντας δημοσιογράφους, καταπολεμώντας την παραπληροφόρηση και υποστηρίζοντας «ανεξάρτητα» μέσα ενημέρωσης σε κάθε σκονισμένη γωνιά από το Κίεβο μέχρι την Καμπούλ.

Με δικά τους λόγια:

Η Internews είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός υποστήριξης μέσων ενημέρωσης που εργάζεται σε 100+ χώρες. Εκπαιδεύουμε δημοσιογράφους, προωθούμε την ελευθερία του διαδικτύου και βοηθάμε τα μέσα ενημέρωσης να γίνουν οικονομικά βιώσιμα - έτσι ώστε όλοι να έχουν αξιόπιστες πληροφορίες για να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις και να λογοδοτούν. — INTERNEWS

Είμαι βέβαιος ότι αυτό το κοινό μπορεί να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές εδώ.

Στο Internews αρέσει να γυρίζει μια ταπεινή ιστορία προέλευσης. Βρισκόμαστε στο 1982, ο Ψυχρός Πόλεμος εξακολουθεί να τρίζει και ένας τύπος που ονομάζεται David Hoffman ξεκινά ένα έργο για τη σύνδεση Αμερικανών και Σοβιετικών πολιτών μέσω δορυφορικής τηλεόρασης.

Η ιδέα; Γεφυρώστε το Σιδηρούν Παραπέτασμα με διάλογο.

Μέχρι το 1986, ήταν ένας πλήρως ανεπτυγμένος μη κερδοσκοπικός οργανισμός, κηρύσσοντας την «πρόσβαση στην πληροφορία» ως ανθρώπινο δικαίωμα.

Γρήγορα προς τα εμπρός στο σήμερα, και η Internews είναι ένας παγκόσμιος παίκτης - γραφεία σε 30+ χώρες, συνεργασίες με χιλιάδες μέσα ενημέρωσης και χρηματοδότηση από μια λιτανεία των συνήθων υπόπτων από την άμορφη μάζα των ΜΚΟ της CIA (Ίδρυμα Ford, Open Society, Ίδρυμα Rockefeller κ.λπ.).

Η Internews «εκπαιδεύει δημοσιογράφους» και «υποστηρίζει τα μέσα ενημέρωσης για να εξασφαλίσει ποικίλες, αξιόπιστες ροές πληροφοριών ελεύθερα» - αυτός ο λογαριασμός αγαθών είναι το τέλειο κάλυμμα για τη φύτευση φιλικών προς τις ΗΠΑ αφηγήσεων σε χώρες των οποίων οι εθνικές αφηγήσεις δεν ευθυγραμμίζονται με αυτές της Δύσης.

Με περισσότερους από 9.000 δημοσιογράφους να έχουν εκπαιδευτεί μόνο το 2023 και δεσμούς με 4.291 μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως (παράγοντας χιλιάδες ώρες εκπομπών που φτάνουν τα εκατοντάδες εκατομμύρια), ένας σκεπτικιστής θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η Internews αφορά λιγότερο την «ανεξαρτησία» και περισσότερο την ενίσχυση των φωνών που ευθυγραμμίζονται με τα αμερικανικά συμφέροντα.

Το Internews δεν τρέχει σε πωλήσεις ψησίματος ή Patreon. Η ψυχή της είναι μια πλημμύρα μετρητών από την Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (USAID) - 472,6 εκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.

Σωστά: η USAID για άλλη μια φορά – η ίδια στολή που επισημάνθηκε από την Εκκλησιαστική Επιτροπή στη δεκαετία του '70 ως βιτρίνα της CIA για την κατασκοπεία της εποχής του Βιετνάμ – χρηματοδοτεί αυτή την αυτοκρατορία των μέσων ενημέρωσης. Και εδώ είναι το kicker: Η USAID δεν πετάει σόλο. Είναι άνετο με το NED από τη δεκαετία του '80, συγχρηματοδοτώντας προγράμματα «προώθησης της δημοκρατίας» που μοιάζουν λιγότερο με φιλανθρωπία και περισσότερο με σκάκι ήπιας ισχύος.

Ας συνδέσουμε τις τελείες. Το NED είναι ένα κουκλοθέατρο που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους - 300 εκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2019, ανά δικό τους crowing, αν και το τσεκούρι DOGE του Elon Musk το άλλαξε το 2025, περικόπτοντας κεφάλαια και αναγκάζοντας το NDI και το IRI να απολύσουν προσωπικό.

Η αποστολή του; «Προωθήστε τη δημοκρατία» χρηματοδοτώντας τέσσερις βασικούς δωρεοδόχους: το NDI, το IRI, το Κέντρο Αλληλεγγύης (συνδικάτα) και το Κέντρο Διεθνών Ιδιωτικών Επιχειρήσεων (CIPE, για τις αγωγές).

Αλλά το NED δεν σταματά εκεί - πασπαλίζει επιχορηγήσεις σε ένα δίκτυο ΜΚΟ και η Internews είναι ένας παίκτης αστέρι.

Ψάξτε τις συνεργασίες της Internews και η οικογένεια NED εμφανίζεται σαν μια κακή επανάληψη κωμικής σειράς.

Στην Ουκρανία, η Internews ήταν βαθιά στο παιχνίδι των μέσων ενημέρωσης μέχρι το 2001, εκπαιδεύοντας 1.900 δημοσιογράφους και υποστηρίζοντας 203 τηλεοπτικούς σταθμούς και 126 ραδιοφωνικούς σταθμούς, φτάνοντας τα 50 εκατομμύρια τηλεθεατές και 18 εκατομμύρια ακροατές, ανά X chatter - αλλά αυτοί οι συγκεκριμένοι αριθμοί είναι δύσκολο να επαληθευτούν.

Αυτό δεν ήταν τυχαίο – συγχρονίστηκε με την ώθηση του NED να στρέψει την Ουκρανία προς τα δυτικά, με αποκορύφωμα την Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004, όπου το NDI και το IRI προπόνησαν την «αυθόρμητη» εξέγερση. Το Internews δεν μετέδωσε απλώς την είδηση, αλλά βοήθησε στη δημιουργία του σεναρίου, ενισχύοντας τους φιλοαμερικανούς. φωνές ενώ η CIA χαμογελούσε από τις σκιές.

Είναι η ίδια ιστορία αλλού.

Στα πρώην σοβιετικά κράτη, η Internews δημιούργησε δίκτυα μέσων ενημέρωσης μετά την ΕΣΣΔ, εκπαιδεύοντας γραφείς και προωθώντας την «ελευθερία του λόγου» – μόνο που ήταν ομιλία που επευφημούσε την επέκταση του ΝΑΤΟ. Στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, τα έργα «καταπολέμησης της παραπληροφόρησης» της Internews - που συχνά συνδέονται με επιχορηγήσεις του NED - μοιάζουν λιγότερο με αναζήτηση αλήθειας και περισσότερο με αφηγηματικό έλεγχο, φιμώνοντας τους ντόπιους που δεν ακολουθούν τη γραμμή της Ουάσιγκτον.Σημείωση του συγγραφέα - Το ΝΑΤΟ είναι επίσης ένα μεγάλο μέρος αυτού του εκτεταμένου τερατουργήματος και η σύνδεση Σόρος-ΝΑΤΟ είναι τεράστια, με ορισμένους να ισχυρίζονται ότι υπάρχει λίγο φως της ημέρας μεταξύ των δύο, αλλά αυτό είναι ένα άρθρο για μια άλλη μέρα.

Οι δεσμοί δεν είναι μόνο περιστασιακοί. Το διοικητικό συμβούλιο της Internews έχει παρουσιάσει ιστορικά παίκτες με γενεαλογία που γειτνιάζει με το NED, σκεφτείτε πρώην τύπους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και βετεράνους των μέσων ενημέρωσης που έχουν χορέψει με την USAID και τη NED στο παρελθόν.

Ο σημερινός πρόεδρος Jeanne Bourgault, βετεράνος των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης, ανέλαβε το τιμόνι το 2011, οδηγώντας την Internews βαθύτερα στο παιχνίδι της «ακεραιότητας της πληροφορίας» - μια λέξη-κλειδί που είναι βασικά λογοκρισία με επιπλέον βήματα. Κανένα όπλο που καπνίζει δεν τη συνδέει με τον Λάνγκλεϊ, αλλά το μοτίβο είναι σαφές: Το Internews ευδοκιμεί στην τροχιά του NED, χρηματοδοτούμενο από την ίδια παλιά κάνουλα της USAID.

Στο εσωτερικό και στο εξωτερικό

Εδώ είναι που γίνεται διασκεδαστικό. Οι παγκόσμιες συναυλίες της Internews δεν αφορούν μόνο τους ξένους - είναι μια στεγνή διαδρομή για την πατρίδα. Πάρτε για παράδειγμα τη σταυροφορία της «αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης». Στο εξωτερικό, η Internews συνεργάζεται με τοπικά μέσα ενημέρωσης για να «επαληθεύσει τα γεγονότα» και να «αντιμετωπίσει την παραπληροφόρηση» - κώδικας για να αποφασίσει τι είναι αληθινό και τι κορυφώνεται.

Τώρα περιστρέψτε την κατάσταση. Το τοπίο των μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ είναι ένα χάος - κομματικές αμυχές, εταιρικοί άρχοντες και μια κυβέρνηση που θέλει να μας «προστατεύσει» από λανθασμένες σκέψεις.

Η Internews δεν λειτουργεί εγχώρια (απαγορεύεται από τους κανόνες του NED), αλλά το playbook της είναι ήδη εδώ.

Οι τακτικές που τελειοποιήθηκαν στο εξωτερικό – εκπαίδευση «έμπιστων» φωνών, επισήμανση «παραπληροφόρησης», καθοδήγηση του σήματος – αντικατοπτρίζουν αυτό που έχει παρεισφρήσει στις αμερικανικές αίθουσες σύνταξης και πλατφόρμες. Σκεφτείτε τους ελεγκτές γεγονότων με ατζέντες ή τις μάχες των εταιρειών τεχνολογίας για τον έλεγχο περιεχομένου. Οι απόφοιτοι και οι συνεργάτες της Internews, επιστρέφοντας σε συμβουλευτικές εταιρείες ή δεξαμενές σκέψης της DC, φέρνουν αυτή την τεχνογνωσία στο σπίτι, ψιθυρίζοντας στα αυτιά των ρυθμιστικών αρχών και των CEOs.

Τα άλλα όπλα του NED κάνουν ήδη αυτόν τον χορό. Η NDI και η IRI προετοίμαζαν κομματικά στελέχη – η μηχανή του Ομπάμα το 2008, η στείρωση του Tea Party το 2012 – ενώ το Κέντρο Αλληλεγγύης κρατά τα συνδικάτα υπάκουα καθώς το CIPE νοθεύει την αγορά για το μονοκόμματο.

Το Internews ολοκληρώνει το σετ: μια περικοπή μέσων που διασφαλίζει ότι το τραγούδι του πουλιού παραμένει στο κλειδί, ακόμα κι αν οι στίχοι αλλάζουν κόκκινο ή μπλε. Δεν πρόκειται για νοθεία εκλογών – πρόκειται για νοθεία στα ερτζιανά, έτσι ώστε οι επιλογές που ακούτε να μην απομακρύνονται ποτέ πολύ από το σενάριο.

Μπείτε στον Trump και τον Musk, το δίδυμο των DOGE - φαινομενικά αουτσάιντερ που κουνάνε μια βαριοπούλα σε αυτό το τερατούργημα.

Τον Φεβρουάριο του 2025, το Υπουργείο Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας του Musk μείωσε τη χρηματοδότηση του NED, μπλοκάροντας τις εκταμιεύσεις του Υπουργείου Οικονομικών και μειώνοντας το προσωπικό των NDI και IRI κατά τα δύο τρίτα.

Η Internews αισθάνθηκε επίσης το τσίμπημα - η σανίδα σωτηρίας των 472 εκατομμυρίων δολαρίων της USAID δεν είναι μετρητά NED, αλλά ο κυματισμός χτύπησε σκληρά, υπονοώντας άδειες και μειωμένα έργα. Ο Μασκ αποκάλεσε το NED «γεμάτο διαφθορά» και πίεσε για τη διάλυσή του.

Αλλά το θηρίο δεν πεθαίνει εύκολα.

Εδώ είμαστε: Η Internews εργάζεται στο εξωτερικό και η NewsGuard μας απομακρύνει από άβολες αλήθειες στο εσωτερικό. Αυτοί είναι μόνο δύο θεσμοί από τους πολλούς που μοιράζονται το DNA του NED, συνδεδεμένοι με την ίδια ύδρα USAID-NED-CIA που έχει κρατήσει το μονοκομματικό αφήγημα ισχυρό για δεκαετίες.

Δεν έχει να κάνει με πρωτοσέλιδα – έχει να κάνει με το headspace, διαμορφώνοντας αυτό που ακούτε, σκέφτεστε και ψηφίζετε. Η NDI και η IRI μαζεύουν τα κόμματα, το Κέντρο Αλληλεγγύης μαζεύει τους εργαζόμενους, το CIPE λαδώνει τα κοστούμια και η Internews;

Είναι η φωνή που σου ψιθυρίζει στο αυτί, λέγοντάς σου ότι όλα είναι για την ελευθερία, μωρό μου.

Και δεν είναι αποκλειστικό ούτε για τους mainstream και αριστερούς χώρους των μέσων ενημέρωσης, οι πιθανότητες είναι ότι κάποιος που ακολουθείτε συνδέεται με αυτό το πράγμα με τρόπους που δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα ανοίξετε τις ειδήσεις ή θα κάνετε κύλιση X, ρωτήστε: ποιος κρατάει το μικρόφωνο; Και ποιος τους πληρώνει για να τραγουδήσουν;

Το πουλί εξακολουθεί να φτερουγίζει και η Internews φροντίζει να σας αρέσει η μελωδία. https://badlands.substack.com/