Όταν η πολιτική φοβάται τη Δικαιοσύνη, μιλάμε για «ποινικοποίηση»

 

Στη διάρκεια ομιλίας του στο Καρπενήσι, ο Πρωθυπουργός επανέφερε στο προσκήνιο έναν όρο με βαρύ ιστορικό φορτίο: τη «ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής». Έναν όρο που συνδέθηκε άρρηκτα με τη μετεμφυλιακή ένταση και τη δεκαετία του ’80, όταν πρωτοδιατυπώθηκε από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο υπό διαφορετικές πολιτειακές και θεσμικές προϋποθέσεις. Τότε, η συμμετοχή βουλευτών στην κρίση των υποθέσεων μέσω του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου ήταν ακόμα θεσμικά επιτρεπτή – και η διαμαρτυρία για τη χρήση της Δικαιοσύνης ως πολιτικό εργαλείο έβρισκε έρεισμα σε μια θεσμική συγχώνευση ρόλων που έλυσε μόνο η συνταγματική αναθεώρηση του 2001.

Σήμερα όμως, σε ένα απολύτως διακριτό θεσμικό πλαίσιο, η επίκληση αυτής της λέξης μοιάζει τουλάχιστον αμήχανη. Το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει σαφείς διαχωρισμούς: οι υπουργοί υπάγονται πλέον στον φυσικό δικαστή, οι διώξεις δεν κινούνται αυθαίρετα, και η πολιτική δεν συμμετέχει στο έργο της Δικαιοσύνης. Μάλιστα, για τη θωράκιση των πολιτικών έναντι σκευωριών, προβλέπεται και τριμελές γνωμοδοτικό συμβούλιο πριν από κάθε δίωξη.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα γεγονότα της περιόδου δεν δικαιολογούν τη χρήση του όρου «ποινικοποίηση». Ούτε η πολιτική επισπεύδει τις διώξεις, ούτε η Δικαιοσύνη λειτουργεί ως ενεργούμενο. Στις υποθέσεις που απασχολούν τη δημόσια σφαίρα –από τις δικογραφίες που αφορούν τους υπουργούς Τριαντόπουλο και Καραμανλή, έως τις εξελίξεις με τον Βορίδη και τον Αυγενάκη– οι πρωτοβουλίες ανήκουν σε δικαστικά πρόσωπα. Η διαβίβαση δικογραφιών από τον ανακριτή Μπακαΐμη και η δράση της Ευρωπαίας Εισαγγελέως Λάουρα Κοβέσι αποκαλύπτουν ένα θεσμικό οικοδόμημα που λειτουργεί και ερευνά.

Η δικογραφία Κοβέσι μάλιστα φέρνει στο φως ενδείξεις για οργανωμένη δράση με χαρακτηριστικά εγκληματικής οργάνωσης. Όχι απλώς παρατυπίες ή υπερβάσεις καθηκόντων. Αλλά συστηματική απόπειρα χειραγώγησης κρατικών αξιωματούχων, πιέσεις για απομάκρυνση ερευνώσας δικαστικής λειτουργού, ακόμα και ευθείες απειλές κατά της ζωής της. Σε καταγεγραμμένες συνομιλίες, καταγράφονται ατάκες όπως «δώσ’ της» και «θα έπρεπε να την έχω σκοτώσει», που δείχνουν όχι απλώς έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς, αλλά προσβολή του κράτους δικαίου στον πυρήνα του.

Ποιος ποινικοποιεί τι, και γιατί;

Η επίκληση της «ποινικοποίησης» σε μια τέτοια συγκυρία εγείρει εύλογες απορίες: είναι ποινικοποίηση όταν η Δικαιοσύνη διερευνά αξιόποινες πράξεις; Είναι ποινικοποίηση η απονομή Δικαιοσύνης όταν αυτή θίγει υπουργούς; Ποιόν εξυπηρετεί η πολιτική στοχοποίηση των ανεξάρτητων Αρχών, όταν οι υποθέσεις τους αφορούν, όπως φαίνεται, την οργανωμένη προσπάθεια ελέγχου κρίσιμων κρατικών μηχανισμών;

Το αφήγημα του Πρωθυπουργού περί “ποινικοποίησης” φαίνεται να αγνοεί ή να αποσιωπά ότι πίσω από τις δικογραφίες βρίσκονται όχι πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά εισαγγελείς, ανακριτές και υπερεθνικοί θεσμοί. Δεν πρόκειται για μια πολιτική δίωξη, αλλά για τη φυσιολογική λειτουργία των θεσμών ελέγχου μιας δημοκρατίας που διαθέτει θεσμική μνήμη και όρια.

Η επαναφορά του αφηγήματος περί “ποινικοποίησης” ενδέχεται να μην είναι απλώς ατυχής πολιτική επιλογή, αλλά και στρατηγικό λάθος. Οι επαναλαμβανόμενοι κραδασμοί –υποκλοπές, Τέμπη, δικαστικές εξελίξεις– έχουν ήδη διαβρώσει την αξιοπιστία της κυβέρνησης. Η τακτική της υποβάθμισης των θεσμικών ανησυχιών ή της επίθεσης σε δικαστικούς λειτουργούς δεν προοιωνίζεται κάθαρση, αλλά συγκάλυψη.

Η απλή παρακολούθηση των ποσοστών αποδοχής της κυβέρνησης επιβεβαιώνει μια κυκλική φθορά: κάθε σκάνδαλο ακολουθείται από πτώση, προσωρινή ανάκαμψη και νέα πτώση. Η εικόνα μιας εξουσίας που «πέφτει μόνη της», χωρίς εξωτερικό σπρώξιμο, δεν μοιάζει μακρινή.

Κι αν σε αυτή την εξίσωση προσθέσει κανείς και τον επερχόμενο ανασχηματισμό –με ονόματα όπως του Ανδρέα Λοβέρδου, που παραπέμπουν σε άλλες πολιτικές εποχές– η εντύπωση ότι η κυβέρνηση επιστρέφει στον αυριανισμό του 2000 ενισχύεται. Ή, για να το πει κανείς διαφορετικά: τα νέα πρόσωπα της κυβέρνησης είναι τα παλιά της περιόδου Σημίτη.

Η χρήση της έννοιας της “ποινικοποίησης” ως ασπίδα για την πολιτική εξουσία είναι αναχρονιστική και παραπλανητική. Όχι μόνο γιατί δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικότητες του νομικού πλαισίου, αλλά κυρίως γιατί προσβάλλει τη θεσμική λειτουργία του κράτους. Όταν η Δικαιοσύνη χτυπά καμπανάκια για σκάνδαλα που εμπλέκουν κρατικούς αξιωματούχους, η απάντηση δεν μπορεί να είναι η επίθεση στον αγγελιοφόρο. Δεν είναι η Δικαιοσύνη που εργαλειοποιεί την πολιτική. Είναι η πολιτική που επιλέγει να δυσφημήσει τη Δικαιοσύνη για να προστατευτεί.

Και όπως η ιστορία έχει αποδείξει, αυτή η στρατηγική –όσο επικοινωνιακά χρήσιμη κι αν φαίνεται πρόσκαιρα– ποτέ δεν κράτησε μακριά την αλήθεια. Και σπανίως έσωσε την εξουσία.

Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ: δύο εγκλήματα, καμία κάθαρση – η κυβέρνηση επιλέγει συγκάλυψη αντί ευθύνης

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Μεγάρου Μαξίμου να παρουσιάσει ένα προσωπείο δήθεν διαφάνειας και ευαισθησίας για την αποκάλυψη της αλήθειας, η πραγματικότητα αποτυπώνεται αμείλικτη: οι πολίτες δεν πείθονται. Το κυβερνητικό αφήγημα ότι «το φως θα χυθεί παντού» έχει πλέον μετατραπεί σε ένα διάφανο τέχνασμα επικοινωνιακής επιβίωσης, που αποτυγχάνει να καλύψει τη δυσοσμία των υποθέσεων που βαραίνουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Το έγκλημα στα Τέμπη και το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ έχουν φέρει στην επιφάνεια κάτι βαθύτερο από πολιτική ευθύνη: την πλήρη αποδόμηση της ηθικής υπεροχής που επικαλέστηκε η κυβέρνηση. Η κοινωνική απαίτηση είναι ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη – να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο, να λάμψει η αλήθεια, να υπάρξει απόδοση ευθυνών ανεξαρτήτως αξιωμάτων και προστατευτικών ομπρελών.

Το μήνυμα καταγράφεται σε κάθε μέτρηση της κοινής γνώμης: η οργή είναι έκδηλη, διακομματική και εδραιωμένη. Ακόμα και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας νιώθουν απογοήτευση, καθώς βλέπουν τις προσδοκίες περί εντιμότητας και κάθαρσης να θυσιάζονται στο βωμό της σκοπιμότητας. Η δυσφορία πλέον δεν κρύβεται. Οι σκιές βαραίνουν όχι μόνο τους φυσικούς αυτουργούς, αλλά και τους μηχανισμούς προστασίας τους.

Στην περίπτωση του δυστυχήματος στα Τέμπη, η εξέλιξη της κοινοβουλευτικής διερεύνησης αποδεικνύει την απόπειρα να μετατραπεί μια επιτροπή σε πλυντήριο. Η κυβερνητική πλειοψηφία φρόντισε να εκφυλίσει το έργο της Εξεταστικής, περιορίζοντας το κατηγορητήριο στον πρώην υπουργό Μεταφορών Κώστα Καραμανλή σε ένα ήσσονος σημασίας αδίκημα – ουδεμία σχέση με το αρχικό αίτημα για την απόδοση ευθυνών βάσει των πραγματικών γεγονότων. Το τελικό πόρισμα της Ν.Δ. απομακρύνεται πλήρως από την ουσία, αφήνοντας πικρή γεύση συγκάλυψης και προσβολής απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων και ολόκληρη την κοινωνία.

Την ίδια στιγμή, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ εξελίσσεται σε μνημείο πολιτικού αμοραλισμού. Καταγγελίες, απειλές, εξωθεσμικές παρεμβάσεις και προσπάθειες φίμωσης δικαστικών λειτουργών συνθέτουν ένα περιβάλλον όπου το κράτος δικαίου υποχωρεί μπροστά στην ανάγκη προστασίας προσώπων-κλειδιών του κυβερνητικού μηχανισμού. Η αλαζονεία με την οποία κυβερνητικά στελέχη εμφανίζονται δημόσια να «διαψεύδουν» το προφανές ή να μετατρέπουν το σκάνδαλο σε θεωρία συνωμοσίας ξεπερνά κάθε προηγούμενο.

Το Μέγαρο Μαξίμου, αντί να εγγυηθεί ανεμπόδιστη έρευνα και πλήρη πολιτική κάθαρση, επιλέγει να «οδηγήσει» τις εξελίξεις μέσω μηχανισμών ελέγχου και θεσμικού τακτικισμού. Η ίδια η Εξεταστική Επιτροπή –την οποία μέχρι πρότινος ο Πρωθυπουργός απαξίωνε δημοσίως ως ατελέσφορη– μετατρέπεται σήμερα στο βασικό εργαλείο αποπροσανατολισμού.

Οι εμφανίσεις κυβερνητικών παραγόντων στα τηλεοπτικά παράθυρα, φορτωμένες με νομικίστικες υπεκφυγές και ανερυθρίαστα ψεύδη, αποκαλύπτουν μια εξουσία που δεν έχει πλέον πολιτική απάντηση – μόνο φόβο. Όπως εύστοχα λέει ο λαός, «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά». Κι εδώ, ο καπνός δεν απλώνεται πια – έχει γίνει ασφυκτικός.

Ο λαός καταλαβαίνει, ακόμη κι αν σωπαίνει

Δεν υπάρχει καμία πλάνη πια. Ο κόσμος βλέπει, ακούει και καταλαβαίνει. Η θεσμική καταιγίδα που συγκεντρώνεται δεν είναι δημιούργημα της αντιπολίτευσης ή των δημοσιογράφων – είναι αποτέλεσμα της ίδιας της κυβερνητικής διαχείρισης. Οι απειλές δεν πείθουν, τα σενάρια παραγραφής εξοργίζουν, και η σιωπή των πρωταγωνιστών μοιάζει περισσότερο με απόγνωση παρά με στρατηγική.

Η αντίστροφη μέτρηση δεν μετρά μόνο πολιτικές ημέρες. Μετρά κυρίως το βάθος της απογοήτευσης. Κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο για κάθε εξουσία: όταν οι πολίτες παύουν να ελπίζουν ότι θα ακουστούν μέσα από τους θεσμούς και στρέφονται στο συλλογικό θυμικό.

Όσοι λοιπόν επιλέγουν να σιωπούν ή να μιλούν με μισόλογα, όσοι επιχειρούν να «πνίξουν» τις ευθύνες, δεν θα γλιτώσουν από τη μνήμη της ιστορίας. Ούτε από την κρίση της κοινωνίας. Γιατί όπως αποδεικνύεται ξανά, η παραγραφή είναι ένα εργαλείο νομικό. Η ατιμωρησία όμως είναι καθαρά πολιτική επιλογή – και η ντροπή που τη συνοδεύει, μόνιμο αποτύπωμα. https://primenews.press/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο: Η ανθρώπινη φυλή είναι ιδιοκτησία ιδιοκτησίας

 

ΤΖΕΙΣΟΝ ΧΟΡΝ

Υπάρχουν δύο είδη δικαίου

Στην αρχαιότητα, σχεδόν τόσο πίσω όσο και η καταγεγραμμένη ιστορία, αναπτύχθηκε μια ιδέα ότι υπήρχαν μόνο δύο μέρη που οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι. Θα μπορούσαν να είναι "στην ξηρά" ή "στο νερό". Αυτή η ιδέα πηγαίνει τόσο πίσω στην ιστορία όσο και η αρχαία Βαβυλώνα, και ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκαν δύο διαφορετικοί τύποι δικαίου: ο «νόμος της γης» και ο «νόμος της θάλασσας». Ο «νόμος της θάλασσας» (νόμος του νερού) είναι ο νόμος του χρήματος. Ο «νόμος της γης» είναι ο νόμος κάθε συγκεκριμένης κουλτούρας ανθρώπων, που καταλαμβάνουν μια συγκεκριμένη γη. Οι «άνθρωποι της γης» έχουν τα δικά τους έθιμα, παραδόσεις, γλώσσες, πεποιθήσεις, πρακτικές, θρησκείες, φιλοσοφίες, ήθη, αξίες και ούτω καθεξής. Σύμφωνα με το «φυσικό δίκαιο» (νόμος της γης), τα πράγματα επιτρέπονται σε ορισμένα μέρη, αλλά όχι σε άλλα. Όταν οι χώρες είναι «κυρίαρχες» και μπορούν να φτιάξουν τους δικούς τους νόμους, αυτό είναι «φυσικός νόμος» – ο «νόμος» της χώρας.Σύμφωνα με το Νομικό Λεξικό του Μπλακ, ο «φυσικός νόμος» προηγείται και προηγείται άλλων τύπων δικαίου. Αλλά υποτίθεται ότι δεν γνωρίζουμε τίποτα γι' αυτό. Οι «άνθρωποι» που διοικούν τα πράγματα δεν θέλουν να είμαστε κάτω από το φυσικό νόμο. «Αυτοί» δεν ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό ή τις παραδόσεις κανενός – οπουδήποτε στον κόσμο. «Αυτοί» θέλουν όλοι να είναι κάτω από τον ίδιο νόμο παντού (Παγκόσμια Κυβέρνηση). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το «διεθνές ναυτικό δίκαιο», το οποίο είναι το «δίκαιο της θάλασσας», το «δίκαιο του νερού» και το «δίκαιο του χρήματος».

Το χρήμα είναι νερό

Ο «νόμος του νερού» είναι τραπεζικός. Είναι ο «νόμος του χρήματος». Το χρήμα δεν ενδιαφέρεται για τα σύνορα, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τα ήθη, τις αξίες, τις πεποιθήσεις, τις απόψεις, τις θρησκείες ή οτιδήποτε άλλο. Τα χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν οπουδήποτε στον κόσμο και ανεξάρτητα από το ποιος είσαι ή από πού προέρχεσαι. χρήματα, και ο «νόμος του χρήματος» θα εφαρμοστεί σε εσάς. Μπορείτε να πάρετε την πιστωτική σας κάρτα και να τη χρησιμοποιήσετε οπουδήποτε πέρα από οποιαδήποτε σύνορα στον κόσμο.Τα χρήματα είναι ένα "ρευστό" περιουσιακό στοιχείο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μερικές φορές θα δούμε μια πώληση "εκκαθάρισης". Μερικές φορές μπορούμε να έχουμε τα κεφάλια μας «κάτω από το νερό», αν είμαστε πίσω στις πληρωμές μας. Το εμπόριο είναι νερό· Αυτός είναι ο λόγος που λέμε πράγματα όπως, «πνιγόμαστε σε μια θάλασσα χρέους» ή «η αγορά στέγνωσε. Μερικές φορές μπορούμε να πάρουμε κάτι για μια τιμή "στόλου" εάν είναι σε "πώληση". Ένας «στόλος» πλοίων έβαλε «πανιά». Οι τράπεζες πρέπει να «διασωθούν», επειδή δεν μπορούν να παραμείνουν «στη ζωή» και καλύτερα να κρατήσετε το κεφάλι σας «πάνω από το νερό», όταν πρόκειται για τις ταμειακές σας «ροές». Έχουμε ακούσει για τα «λαμπερά» κεφάλαια, τους ανθρώπους που «συγκεντρώνουν» τους πόρους τους και τη θεωρία της «διάχυσης προς τα κάτω» των οικονομικών. Τα χρήματα υποτίθεται ότι «ρέουν προς τα κάτω» από τους πλούσιους στους φτωχούς - φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχει κάπου ένα φράξιμο στις γραμμές. Το "τέχνασμα"ρέει"προς τη λάθος κατεύθυνση.Τίποτα δεν «ρέει προς τα κάτω» από την κυβέρνηση στον «λαό» – εκτός από το κοντό άκρο του ραβδιού. Όλα αυτά, και πολλά άλλα, περιγράφουν πράγματα που έχουν να κάνουν με χρήματα. Αυτό συμβαίνει επειδή τα χρήματα είναι νερό και είναι μια έκφραση του «δικαίου της θάλασσας» - του διεθνούς ναυτικού δικαίου

Οι τράπεζες κατευθύνουν το τρέχον

Τα πάντα στον τραπεζικό τομέα υπόκεινται στο διεθνές ναυτικό δίκαιο. Όλες οι λέξεις και οι όροι που σχετίζονται με τις τράπεζες εμπίπτουν σε αυτό το είδος νόμου – το «νόμο του νερού». Οι "όχθες" βρίσκονται και στις δύο πλευρές ενός ποταμού. Οι όχθες των ποταμών κατευθύνουν τη ροή του νερού (το ρεύμα-cy). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το χρήμα ονομάζεται «νόμισμα», επειδή «ρέει» μεταξύ των «τραπεζών» και οι «τράπεζες» κατευθύνουν τη «ροή» του «ρεύματος», βλέπετε;

Τα πλοία είναι πάντα θηλυκά

Όλα τα πλοία είναι θηλυκά. Ποτέ δεν θα ακούσετε έναν ναύαρχο ή καπετάνιο να αναφέρεται στο πλοίο τους ως αρσενικό - ένα πλοίο είναι πάντα θηλυκό. Δεν έχει σημασία αν είναι ένα πλοίο στο νερό, ένα πυραυλοφόρο σκάφος, αερόπλοιο, διαστημόπλοιο, μητρικό πλοίο (ποτέ ένα πατρικό πλοίο) ή οποιοδήποτε άλλο είδος πλοίου - είναι πάντα μια «αυτή».

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο, όλα τα πλοία είναι θηλυκά. Σύμφωνα με το νόμο, όλα τα πλοία είναι θηλυκά. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι η γυναίκα που «παραδίδει» το «προϊόν». "Αυτή" τραβάει στο λιμάνι για να παραδώσει το προϊόν στη χώρα. Το αρσενικό "man-ufactures" το προϊόν? Αλλά αφού γίνει η "εργασία", η γυναίκα "παραδίδει" το προϊόν.

Οι άνθρωποι είναι σκλάβοι

Όταν "αυτή" τραβάει στο λιμάνι, κάθεται στην "κουκέτα" της. Στη συνέχεια, το πλοίο δένεται στην «αποβάθρα». Κάθε "προϊόν" που προέρχεται από το πλοίο πρέπει στη συνέχεια να έχει χαρτιά. Όποιο και αν είναι το προϊόν, πρέπει να έχει ένα "πιστοποιητικό δηλωτικού". Το πλοίο δεν ήταν εκεί, αλλά τώρα έχει εκδηλωθεί, οπότε πρέπει να έχουμε ένα «πιστοποιητικό διακήρυξης». Αυτό το «πιστοποιητικό» πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις προδιαγραφές του «προϊόντος» που «παραδίδεται»: τι είναι, πόσο μεγάλο είναι, πόσο ζυγίζει και όλες οι λεπτομέρειες του «προϊόντος» πρέπει να καταγράφονται στο «πιστοποιητικό δηλωτικού». Όλα τα "ζωτικά σημεία" του "προϊόντος" πρέπει να καταγράφονται στο "πιστοποιητικό αγκυροβόλησης".

Όταν γεννηθήκατε, το «νερό» της μητέρας σας έσπασε, τότε ήρθατε μέσα από το «κανάλι γέννησης» για να έρθετε στον κόσμο. Τα πλοία χρησιμοποιούν κανάλια για να εισέλθουν στη χώρα. Η μητέρα σας σας «παρέδωσε» στο δωμάτιο «παράδοσης», στη συνέχεια ο γιατρός (ο γιατρόςk), κατέγραψε όλα τα «ζωτικά σημάδια» σας σε ένα «πιστοποιητικό γέννησης». Πόσο καιρό ήσασταν, πόσο ζυγίζατε, ποιο ήταν το φύλο σας και όλα τα υπόλοιπα «ζωτικά σημάδια» σας καταγράφηκαν στο «πιστοποιητικό γέννησης». Όλα αυτά είναι ακριβώς τα ίδια, όπως όλα τα «προϊόντα» του διεθνούς ναυτικού ναυαρχείου αντιμετωπίζονται - από το νόμο.Παίρνουν ακόμη και ένα αποτύπωμα των πελμάτων των ποδιών σας όταν γεννιέστε. Αυτό δεν γίνεται για «ταύτιση», συμβολίζει την ανάληψη της κυριότητας της ψυχής σου – «αυτοί» προσπαθούν να κατέχουν την ίδια την ουσία της ύπαρξής σου.

Σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο - είστε ένα προϊόν - ένας πόρος - ακριβώς όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, ο άνθρακας ή οτιδήποτε άλλο μπορούν να κερδίσουν χρήματα. Είστε ιδιοκτησία και γι' αυτό μας αποκαλούν «ανθρώπινο δυναμικό». Έχετε ένα «τμήμα ανθρώπινου δυναμικού» στη δουλειά σας, επειδή δεν είστε τίποτα περισσότερο από έναν πόρο - ένα ανθρώπινο δυναμικό. Σύμφωνα με το νόμο – η ανθρώπινη φυλή ανήκει στην ιδιοκτησία.

Όταν γεννιέται ένα άτομο, η "μητέρα" πρέπει να υπογράψει το "πιστοποιητικό γέννησης", αλλά το "πιστοποιητικό γέννησης" δεν λέει ότι είναι η "μητέρα" που "παρέδωσε" το "προϊόν". λέει ότι ο "Πληροφοριοδότης" παρέδωσε το προϊόν. Στη συνέχεια, το πρωτότυπο «πιστοποιητικό γέννησης» αποστέλλεται στο Υπουργείο Εμπορίου, όπου το φυσικό σας σώμα γίνεται «ασφάλεια» στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Εάν μπορούσατε ποτέ να ρίξετε μια ματιά στο αρχικό πιστοποιητικό γέννησής σας, θα δείτε ότι έχει ανταλλαχθεί, αγοραστεί και πωληθεί από τράπεζα σε τράπεζα σε όλο τον κόσμο. Πώς ονομάζουμε ανθρώπους, ανθρώπινα όντα, που αγοράζονται και πωλούνται νόμιμα; Ποιος είναι ο ορισμός του ατόμου που «πληρώνεται» και «ανήκει» νόμιμα – σύμφωνα με το νόμο; Αυτός θα ήταν ο ίδιος ο ορισμός του τι είναι σκλάβος. Σύμφωνα με το νόμο, είμαστε σκλάβοι – όλοι μας. Σκεφτείτε το για ένα λεπτό ... απαράδεκτο!

Τα δικαστήρια είναι τράπεζες

Όταν πας σε δικαστήριο, πηγαίνεις σε τράπεζα· Οι τράπεζες κατέχουν τα δικαστήρια -- σύμφωνα με το νόμο. Μέσα στο γήπεδο υπάρχει ένας «φράχτης» που έχει μια «πύλη» που έχει ένα κομμάτι ξύλου πάνω του που ονομάζεται «το μπαρ». Πρέπει να «περάσεις το μπαρ» για να έχεις τα προσόντα να λειτουργήσεις πέρα από αυτόν τον «φράχτη» και την «πύλη», σε ένα δικαστήριο. Εάν δεν έχετε «περάσει τον πήχη», καλύτερα να είστε με κάποιον που έχει, διαφορετικά μπορεί να καταλήξετε σε πολλά προβλήματα.

Πριν από την «πύλη» είναι ο χώρος της αίθουσας του δικαστηρίου όπου επιτρέπεται να κάθονται οι παρατηρητές. Αυτή η περιοχή αντιπροσωπεύει το «νόμο της γης». Βρίσκεται στην άλλη πλευρά της "πύλης" όπου βρίσκονται ο δικαστής, οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι ένορκοι. Αυτή η περιοχή αντιπροσωπεύει το «Δίκαιο της Θάλασσας» (Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο). Όταν εισέρχεστε για πρώτη φορά στο δικαστήριο, «αυτοί» δεν έχουν δικαιοδοσία επ' αυτού, επειδή βρίσκεστε στην περιοχή που διέπεται από το «δίκαιο της γης» – το φυσικό δίκαιο. Το φυσικό δίκαιο είναι ανώτερο από το «δίκαιο του νερού» (δίκαιο της θάλασσας), στο οποίο υπάγεται το δικαστήριο. Μόλις βάλετε το χέρι σας στο «μπαρ» και «περάσετε» από την «πύλη», είστε τώρα κάτω από το διεθνές ναυτικό δίκαιο (το δίκαιο του νερού). Εάν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλετε, μπορεί να καταλήξετε σε «ζεστό νερό» - κάποιος μπορεί να χρειαστεί να σας «σώσει».Στο δικαστήριο, υπόκεισθε στο «δίκαιο του νερού» - διεθνές ναυτικό δίκαιο - είτε σας αρέσει είτε όχι. Ο δικαστής κάθεται, και κυβερνά, από το «έδρανο», το οποίο είναι υπερυψωμένο. Επομένως, πρέπει να κοιτάξετε ψηλά στον «νόμο» ενώ ο δικαστής σας περιφρονεί. Η λέξη "πάγκος" προέρχεται από τη λέξη "τράπεζα". Ο δικαστής αποφασίζει από την τράπεζα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λαμβάνετε ένα ένταλμα "πάγκου", εάν δεν πληρώσετε στην τράπεζα όσα χρήματα θέλουν από εσάς. Εάν δεν μπορείτε να πληρώσετε, βρίσκεστε σε πιο «ζεστό νερό» και θα πρέπει να «διασωθείτε» ξανά.

Δεν πρόκειται απλώς για λογοπαίγνιο· Είναι το διεθνές ναυτικό δίκαιο.

Οι άνθρωποι είναι εταιρείες

Στη δεκαετία του 1870, οι εταιρείες αποφάσισαν (πίσω από τα παρασκήνια) ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν εταιρείες - έκαναν όλα τα ανθρώπινα όντα νόμιμες εταιρείες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε όλα τα νομικά έγγραφα το "ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΑΣ" εμφανίζεται με κεφαλαία γράμματα. Δεν αντιπροσωπεύει εσάς το «φυσικό πρόσωπο» (που είναι αυτό που πραγματικά είμαστε). Αντιπροσωπεύει την αφύσικη ψεύτικη εταιρική εκδοχή ενός «ατόμου». Γι' αυτό έχουμε «παρέα» στα σπίτια μας αντί για ανθρώπους. Οι άνθρωποι πρέπει να «προσέχουν τη δική τους επιχείρηση», επειδή «η επιχείρησή μου» δεν είναι «καμία από τις δουλειές σας» - είναι όλα δουλειά.Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν παντρευτείτε, πρέπει να έχετε «άδεια γάμου». Εάν δύο εταιρείες θέλουν να «κάνουν επιχειρήσεις» και ενδεχομένως να παράγουν ένα «προϊόν», πρέπει να έχουν άδεια για να το πράξουν. Ακριβώς όπως κάθε δύο εταιρείες, όταν γίνεστε νόμιμοι εταίροι πρέπει να έχετε άδεια (άδεια από την κυβέρνηση). Το διεθνές ναυτικό δίκαιο είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι, τα ανθρώπινα όντα, πρέπει να έχουν χαρτιά, άδειες και άδειες (άδεια) για να κάνουν κανονικές ανθρώπινες δραστηριότητες. Σύμφωνα με το νόμο – δεν είσαι «πρόσωπο» – είσαι επιχείρηση. Πρέπει να έχετε άδεια για να κάνετε οποιοδήποτε είδος επιχείρησης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να έχουμε άδεια να κάνουμε σχεδόν τα πάντα.

Όλα έχουν να κάνουν με το «νόμο του νερού». Στη σχέση σας, στο πλοίο της συνεργασίας σας και στο πλοίο του πολίτη σας: «Μην ταρακουνάτε τη βάρκα» - το «πλοίο» μπορεί να βυθιστεί.

Είμαστε Ακίνητα

Εάν δύο εταιρείες θέλουν να «συναλλάσσονται» μεταξύ τους, πρέπει να έχουν άδεια από την κυβέρνηση. Οι δικηγόροι συγκέντρωσαν όλα τα έγγραφα με όλες τις λεπτομέρειες και τις ρυθμίσεις της συμφωνίας, έτσι ώστε όλα να είναι «νόμιμα». Όταν όλα έχουν διευθετηθεί, τα έγγραφα προωθούνται στη συνέχεια στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC). Μετά την έγκριση, οι δύο εταιρείες έχουν άδεια από την κυβέρνηση να προχωρήσουν με την επιχείρησή τους, σύμφωνα με τη σύμβαση. Εάν διεξήγαγαν επιχειρήσεις χωρίς άδεια από την κυβέρνηση, αυτό θα θεωρούνταν παράνομο.Το ίδιο ισχύει και με έναν «γάμο» μεταξύ δύο ανθρώπων. Εάν αυτοί οι δύο άνθρωποι (εταιρείες) παράγουν ένα παιδί (προϊόν), δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει δώσει την άδεια να κάνει την «επιχείρηση» της «παραγωγής ενός προϊόντος», πρέπει να ακολουθήσετε τους κανόνες τους. Εάν όχι, μπορούν να πάρουν το παιδί μακριά από εσάς. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση είναι ένας τρίτος εταίρος στην «επιχειρηματική συμφωνία» που ονομάζετε «γάμο».

Ακριβώς όπως μια εταιρεία, εάν ο «γάμος» σας τελειώσει, πρέπει να πάτε στο δικαστήριο για να τερματίσετε «νόμιμα» τη συμφωνία. Όταν ένα παιδί έρχεται σε αυτόν τον κόσμο, το παιδί είναι νομικά ένα «προϊόν» από δύο εταιρείες - το οποίο μπορεί να αγοραστεί, να πωληθεί και να πληρωθεί - στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Τα παιδιά είναι ιδιοκτησία από τη γέννησή τους. Είμαστε όλοι ιδιοκτησία – από τη γέννησή μας. Κάποιος σας ανήκει. Το φυσικό σας σώμα είναι νόμιμη ιδιοκτησία κάποιου άλλου – σύμφωνα με το νόμο.

Είναι απλά επιχείρηση

«Δεν είναι τίποτα προσωπικό, μόνο δουλειά». Το ακούμε αυτό όλη την ώρα, και είναι αλήθεια. Όλα είναι «απλά δουλειές» – ό,τι κάνουμε είναι «μπίζνες», νομικά ούτως ή άλλως. Οι άνθρωποι που «κάνουν επιχειρήσεις» είναι πάντα απλώς «προσπαθούν να βγάλουν χρήματα» - αυτό είναι το μόνο που κάνουν. Ίσως αυτό έχει να κάνει με το πώς τόσοι πολλοί άνθρωποι μπορούν τόσο εύκολα να συμπεριφέρονται στους άλλους ανθρώπους σαν να μην είναι άνθρωποι. Εμείς, με τόσους πολλούς τρόπους, έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον σαν σκουπίδια και να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καμία αξία – εκτός αν παράγουν χρήματα.Κάθε εταιρεία υποχρεούται νομικά να «βγάζει χρήματα» και να «είναι κερδοφόρα». Κάθε άτομο πρέπει να κάνει το ίδιο, διαφορετικά αντιμετωπίζεται πολύ άσχημα από την υπόλοιπη κοινωνία. Εμείς, με τόσους πολλούς τρόπους, έχουμε χάσει την ίδια μας την ανθρωπιά. Το διεθνές ναυτικό δίκαιο έχει κάποια σχέση με αυτό - πρέπει να εκτιμήσουμε τα ανθρώπινα όντα περισσότερο από αυτό.

Δεν είμαστε «προϊόντα» και δεν είμαστε «ιδιοκτησία»! Είμαστε κυρίαρχοι άνθρωποι που γεννιούνται από τη φύση και ζούμε στη γη με δικαιώματα που είναι αυτονόητα και αναφαίρετα. Αποκτήσαμε αυτά τα δικαιώματα από την ίδια την πράξη της «γέννησης» και δεν μπορούν να αφαιρεθούν.

Τα δικαιώματά μας δεν μπορούν να αποξενωθούν από εμάς, να καταψηφιστούν ή να αντικατασταθούν από οποιοδήποτε είδος ανθρωπογενών ψεύτικων νόμων όπως το διεθνές ναυτικό δίκαιο – είναι παράλογο που έχουμε αφήσει τα πράγματα να πάνε τόσο μακριά.

Μπορούμε να είμαστε «ελεύθεροι» όποτε επιλέξουμε να είμαστε. Τι θα επιλέξουμε; Τι θα επιλέξετε; Τι θα επιλέξω; ... Ελευθερία ... Επιλέγω την ελευθερία.

Τζέισον Χορν   https:// hubpages.com

Συνταγματικό πραξικόπημα Χατζηδάκη κατά τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας χάριν τῆς διαπλοκῆς!!!

 

Καί κατά τῆς Ἀρχῆς Δημοσίων Συμβάσεων – Ἀπ’ εὐθείας ἀναθέσεις-ἐξπρές ἀπό 8 μεγάλες ΔΕΚΟ χωρίς προδικαστικό ἔλεγχο ἀπό τήν Ἀνεξάρτητη Ἀρχή καί χωρίς δικαίωμα προσφυγῆς στό Ἀνώτατο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο –  Καταργοῦν τόν ἔλεγχο ἀπό τά διοικητικά δικαστήρια καί τό δικαίωμα ἔννομης προστασίας καί «στέλνουν» τούς θιγόμενους ἐπιχειρηματίες… στά πολιτικά δικαστήρια – Τί λέει ὁ νέος Πρόεδρος τοῦ ΣτΕ Μιχάλης Πικραμμένος γιά τήν ἐκτροπή;

ΟI Yποκλοπές ἐκρίθησαν μέ βούλευμα ἀνώτατου δικαστικοῦ λειτουργοῦ «νόμιμες». Οἱ ἀνακριβεῖς δηλώσεις περιουσιακῆς καταστάσεως δημοσίων λειτουργῶν θά κρίνονται ἐφ’ ἑξῆς μέ νόμο τοῦ Κοινοβουλίου πού ἐξουδετερώνει τήν Ἀρχή γιά τό ξέπλυμα βρώμικου χρήματος «νόμιμες». Τό δυστύχημα τῶν Τεμπῶν, μετά τίς τελευταῖες διώξεις πού περιορίζουν τίς εὐθῦνες σέ διοικητικό ἐπίπεδο, κρίνεται κι αὐτό ἀπό τήν Δικαιοσύνη «νόμιμο».

• Tοῦ Μανώλη Κοττάκη

Τώρα καί οἱ φωτογραφικές ἀπ’ εὐθείας ἀναθέσεις δισεκατομμυρίων πού θά κάνουν στό μέλλον 8 μεγάλες ΔΕΚΟ στά διαπλεκόμενα συμφέροντα θά κρίνονται καί αὐτές «νόμιμες». Μέσα σέ μία ἑβδομάδα, Κυβέρνηση, Κοινοβούλιο καί Δικαιοσύνη ἐναλλάξ ἀμνηστεύουν πολιτικά πρόσωπα, ἐξουδετερώνουν συνταγματικῶς ἀνεξάρτητες Ἀρχές καί κάνουν τά κόλπα μέ τίς μπίζνες τοῦ μέλλοντος… νόμο τῆς ἐθνικῆς ἀντιπροσωπείας. Ἡ Τρίτη Ἑλληνική Δημοκρατία διαπρέπει ! Ἐκτελεστική, νομοθετική καί δικαστική ἐξουσία δίνουν τήν ἐντύπωση ὅτι ἔχουν συγχωνευθεῖ σέ μία. Καημένε Μοντεσκιέ!

Τό νέο κροῦσμα πού ἀποκαλύπτεται κατά τή διάρκεια τῆς συζητήσεως τοῦ νομοσχεδίου γιά τήν μεταβίβαση τῶν ΔΕΚΟ στό Ὑπερταμεῖο ἀφορᾶ τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας καί τήν Ἑνιαία Ἀρχή Δημοσίων Συμβάσεων. Θεσμοί οἱ ὁποῖοι περιθωριοποιοῦνται στήν ἄσκηση τοῦ συνταγματικοῦ τους ρόλου καθώς μέ τήν ρύθμιση πού εἰσάγει στό Κοινοβούλιο μέ τήν δικαιολογία τῶν καθυστερήσεων ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν Κωστῆς Χατζηδάκης, μέ τήν συνηγορία τοῦ Προέδρου τοῦ ΤΑΙΠΕΔ, νομοθετεῖται ἡ ἀφαίρεση τῆς ἁρμοδιότητας προδικαστικοῦ ἐλέγχου συμβάσεων ἀπό τήν ἀνεξάρτητη Ἀρχή Δημοσίων Συμβάσεων ἀλλά καί ἡ ἀφαίρεση τῆς ἁρμοδιότητας προσφυγῆς ἀναστολῆς ἐκτελέσεως συμβάσεως (αἴτηση ἀκυρώσεως) στό ἀνώτατο διοικητικό δικαστήριο τῆς χώρας, τό Συμβούλιο Ἐπικρατείας. Πρόκειται περί συνταγματικοῦ πραξικοπήματος. Καί κατά τοῦ ἀνώτατου ἀκυρωτικοῦ δικαστηρίου ἀλλά καί κατά τῆς ἀνεξάρτητης Ἀρχῆς, τό ὁποῖο μάλιστα γίνεται στό φῶς τῆς ἡμέρας.

Ὅπως τό ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τό νομοσχέδιο γιά τίς δηλώσεις γιά τό πόθεν ἔσχες, πού προβλέπει τήν καταστροφή τῶν ἀρχείων τῶν δηλώσεων περιουσιακῆς καταστάσεως δημόσιων λειτουργῶν (βουλευτῶν, δικαστῶν, ἀστυνομικῶν καί μιντιαρχῶν κ.λπ.) τῆς τελευταίας πενταετίας ἀπό τήν ὑποβολή τῆς τελευταίας δηλώσεως, προκειμένου νά παρεμποδιστεῖ ὁ ἔλεγχος σέ βάθος ἀπό τίς ἀνεξάρτητες Ἀρχές γιά κακουργηματικές πράξεις. Ἐνδιαφέρον μάλιστα εἶναι ὅτι ἄν καί οἱ ἡγεσίες τῶν ἀνεξάρτητων Ἀρχῶν διαμαρτύρονται στίς ἁρμόδιες κοινοβουλευτικές ἐπιτροπές, μέσῳ ἐκπροσώπων τους, δέν ἱδρώνει τό αὐτί κανενός.

Ἡ τελευταία μεθόδευση κατά τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας καί τῆς Ἀρχῆς Συμβάσεων ἄρχισε σέ σύσκεψη ὑπό τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη μέ τήν συμμετοχή τοῦ Προέδρου τοῦ ΤΑΙΠΕΔ καί τοῦ ὑπουργοῦ τῶν Οἰκονομικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπετέθησαν κατά τῆς Ἑνιαίας Ἀρχῆς Δημοσίων Συμβάσεων ὅτι καθυστερεῖ τίς ἀναθέσεις μέ τόν προδικαστικό ἔλεγχο πού ἀσκεῖ στό πλαίσιο τῆς ἔννομης προστασίας, προκειμένου νά διασφαλίζεται τό δημόσιο συμφέρον ἀλλά καί τό δίκαιο τοῦ ἐλεύθερου ἀνταγωνισμοῦ. Γιά νά τηρηθοῦν μάλιστα τά νομικά προσχήματα, τό νομοσχέδιο προβλέπει ὅτι ἡ Ἀρχή ἔχει προθεσμία 60 ἡμερῶν γιά νά γνωμοδοτεῖ ἐπί σχεδίου δημοσίων συμβάσεων, ἄλλως μέ τήν παρέλευση αὐτῆς θά τεκμαίρεται ἡ σύμφωνη γνώμη της! Περιττό νά ἐπισημάνει κάνεις βεβαίως ὅτι ἡ Ἀρχή αὐτή, παρά τίς διαρκεῖς ἐκκλήσεις τῆς ἡγεσίας της, δέν ἔχει τό ἀπαιτούμενο προσωπικό γιά νά φέρει σέ πέρας ἕνα τόσο ἀπαιτητικό ἀπό νομικῆς ἀπόψεως ἔλεγχο σέ τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Καί παρά ταῦτα ἐπιτελεῖ μέχρι σήμερα σπουδαῖο ἔργο.

Μετά τόν Πρόεδρο τῆς Ἀνεξάρτητης Ἀρχῆς γιά τό ξέπλυμα χρήματος εἰσαγγελέα Χαράλαμπο Βουρλιώτη, ὁ ὁποῖος ἔχει διαμαρτυρηθεῖ μέσῳ ἐκπροσώπων του στίς ἁρμόδιες κοινοβουλευτικές ἐπιτροπές, σειρά ἔλαβε ἡ πρώην Πρόεδρος τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου, νῦν Πρόεδρος τῆς Ἑνιαίας Ἀρχῆς Δημοσίων Συμβάσεων (θέση στήν ὁποία τοποθετήθηκε μετά ἀπό ὑπόδειξη τοῦ πολύπειρου πρώην Πρωθυπουργοῦ καί Προέδρου τοῦ ΣτΕ Παναγιώτη Πικραμμένου) Νίκη Θεοτοκάτου, ἡ ὁποία σέ δημόσια παρέμβασή της κατήγγειλε τίς ἐξαιρέσεις τοῦ νομοσχεδίου ὅσον ἀφορᾶ στόν ἔλεγχο νομιμότητος συμβάσεων καί ἀπεκάλυψε τίς προειδοποιήσεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως γιά τό πόσο προβληματική θά ἀποδειχθεῖ δικονομικά στό μέλλον ἡ ὑπαγωγή τῆς ἁρμοδιότητος αὐτῆς στά πολιτικά δικαστήρια, στά ὁποῖα ἐπιλύονται συνήθως διαφορές μεταξύ ἰδιωτῶν καί ὄχι διαφορές μεταξύ Δημοσίου – εὐρύτερου δημοσίου τομέα καί ἰδιωτῶν ἐπιχειρηματιῶν.

Σύμφωνα μέ τό ρεπορτάζ:

Ἐξαίρεση καί ἀπό τή διαδικασία προδικαστικῆς προσφυγῆς ἐνώπιον τῆς Ἑνιαίας Ἀρχῆς Δημοσίων Συμβάσεων καί στή συνέχεια ἀπό τό ἔνδικο βοήθημα τῆς αἰτήσεως ἀκυρώσεως καί ἀναστολῆς ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ἤ καί τῶν διοικητικῶν ἐφετείων προβλέπει γιά ὅλες τίς δημόσιες ἐπιχειρήσεις τό νομοσχέδιο, ὅπως ἐπεσήμανε ἡ Ανδρονίκη Θεοτοκάτου, Πρόεδρος τῆς Ἑνιαίας Ἀρχῆς Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ). Παράλληλα ἐπεσήμανε ὅτι παραλείπεται ἡ ἀναφορά στήν οἰκονομική Ὁδηγία γιά τόν συντονισμό τῶν νομοθετικῶν, κανονιστικῶν καί διοικητικῶν διατάξεων σχετικά μέ τήν ἐφαρμογή τῶν κοινοτικῶν κανόνων στίς διαδικασίες σύναψης τῶν συμβάσεων φορέων οἱ ὁποῖοι λειτουργοῦν στούς τομεῖς τοῦ ὕδατος, τῆς ἐνέργειας, τῶν μεταφορῶν καί τῶν τηλεπικοινωνιῶν, δεδομένου ὅτι αὐτή ἀφορᾶ ἀρκετές ἀπό τίς θυγατρικές τῆς ΕΕΣΥΠ. Οἱ διαφορές ἀπό τήν ἐφαρμογή τῶν Κανονισμῶν Ἔργων, Προμηθειῶν καί Ὑπηρεσιῶν ὑπάγονται στήν δικαιοδοσία τῶν πολιτικῶν δικαστηρίων. «Ἡ συγκεκριμένη ρύθμιση, καθ’ ἡμᾶς, ἐγκυμονεῖ σοβαρούς κινδύνους δικονομικῶν ἐμπλοκῶν καί, φυσικά, διεμβολίζει τό μπλόκ τῶν δικαιοδοσιῶν», ἀνέφερε.

Προσέθεσε πώς τό Γενικό Πλαίσιο Κανονισμοῦ Ἔργων, Προμηθειῶν καί Ὑπηρεσιῶν τῆς ΕΕΣΥΠ καί οἱ ἀντίστοιχοι Κανονισμοί τῶν θυγατρικῶν δέν μποροῦν νά περιέχουν δικονομικές ρυθμίσεις, διότι ἀποτελοῦν ἀποφάσεις ὀργάνων ἀνωνύμων ἑταιρειῶν, δηλαδή ἰδιωτῶν. Ὑπενθύμισε ἐπίσης πώς στό παρελθόν εἶχε κριθεῖ ἀπό τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ὅτι δικονομικές διατάξεις δέν ἐπιτρέπεται νά τίθενται σκόρπιες σέ ἄσχετα σχέδια νόμου. Ὅσο γιά τό γεγονός ὅτι τό ἐν λόγῳ σχέδιο νόμου παραπέμπει τίς διαφορές δημοσίων συμβάσεων στά πολιτικά δικαστήρια, ἡ κυρία Θεοτοκάτου τόνισε ὅτι «ὑπῆρξε ἔντονη ἀμφισβήτηση καί ἐκφράστηκε κατ’ ἐπανάληψη ἀπό παράγοντες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν ἐπάρκεια καί ποιότητα τῆς δικαστικῆς προστασίας πού παρέχεται ἀπό τά Μονομελῆ Πρωτοδικεῖα στίς περιπτώσεις, ἀνάθεση συμβάσεων ἀπό φορεῖς μέ μορφή Νομικῶν Προσώπων Ἰδιωτικοῦ Δικαίου. Θεωρῶ ὅτι εἶναι πολύ μεγάλο λάθος τό νά πηγαίνουμε σέ ἕνα προγενέστερο καθεστώς γιά τήν ἐξέταση τῶν προσφυγῶν ἀπό τά πολιτικά δικαστήρια, τό ὁποῖο εἶχε θιγεῖ μέ ἀρνητικό πρόσημο ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή» προειδοποιῶντας γιά τό ἐνδεχόμενο κατάθεσης προσφυγῶν στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πού τελικά θά ἐπιφέρουν καθυστέρηση στίς διαδικασίες ἀναθέσεων.

ΕΣΤΙΑ...

Παντελώς αναξιόπιστη η ελληνική δικαιοσύνη – Οι Σπαρτιάτες ήταν θίασος αλλά το σκεπτικό της απόφασης γελοίο----

Ποτέ στην ιστορία δεν έχει υπάρξει τέτοια κατηγορία… εξαπάτηση εκλογικού σώματος… όχι δεν εξαπατήθηκαν οι εκλογείς… πιάστηκε στον ύπνο η κυβέρνηση που δεν ήθελε τον Κασιδιάρη στα πόδια της και έτσι κατασκεύασε μια ιστορία

Η ελληνική δικαιοσύνη είναι αναξιόπιστη, καθοδηγούμενη, ξεκάθαρα σε ορισμένα ζητήματα εκτελεί κυβερνητικές εντολές... προσβάλλοντας την νοημοσύνη…
Η περίπτωση των Σπαρτιατών είναι μια απόδειξη για το πώς λειτουργεί η ελληνική δικαιοσύνη.
Οι Σπαρτιάτες δεν εξαπάτησαν κανένα εκλογικό κοινό, οι πάντες ήξεραν ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης στηρίζει τους Σπαρτιάτες, ωστόσο ο Στίγκας ο Πρόεδρος του κόμματος αποδείχθηκε αναξιόπιστος και συκοφάντης, οπότε ο Κασιδιάρης εδώ και καιρό έχει άρει την εμπιστοσύνη του.
Οι Σπαρτιάτες έλαβαν 246.000 ψήφους αποκλειστικά λόγω Κασιδιάρη.
Όλα ξεκίνησαν από τον Πρόεδρο Βασίλη Στίγκα ο οποίος πήρε γραμμή – κάποιοι λένε από τον Σαμαρά – να κατηγορήσει για Greek Mafia κάτι που είναι παντελώς ψευδές.

ADVERTISEMENT

Ήταν ένα κατασκεύασμα για να πυροδοτήσει την έρευνα της δικαιοσύνης.
Ο Στίγκας είναι αυτός που πρόδωσε τους Σπαρτιάτες έκανε deal με την ΝΔ γιατί συνειδητοποίησε ότι δεν ελέγχει την κοινοβουλευτική ομάδα.
Η δε απόφαση να απαγγελθεί κατηγορία περί εξαπάτησης του εκλογικού κοινού είναι αστεία, έπρεπε με κάποιο τρόπο να βρουν μια μέθοδο να ενεργοποιήσουν το εκλογοδικείο ώστε οι βουλευτές των Σπαρτιατών να τεθούν εκτός…
Όλα αυτά έχουν ενορχηστρωθεί από συγκεκριμένα κέντρα της Κυβέρνησης και της ΝΔ.
Ας δούμε λίγο τα δεδομένα, το εκλογικό κοινό ψήφισε Σπαρτιάτες γιατί το στήριξε ο Κασιδιάρης…
Δεν υφίσταται η έννοια εξαπάτησης γιατί όντως ο Στίγκας ήταν Πρόεδρος… μόνο εξαπάτηση δικαστών μπορεί να λεχθεί ότι υπήρξε αφού όντως ο Κασιδιάρης χρησιμοποίησε τους Σπαρτιάτες για να έχει πολιτικό λόγο αλλά όχι ως αρχηγός ως κόμμα που εκφράζει τις απόψεις του…
Βέβαια οι Σπαρτιάτες στην πορεία αποδείχθηκαν θίασος, ο δε Στίγκας ανίκανος, ανύπαρκτος, τραγικός.

Ποιος ο στόχος

Ο Στίγκας από άγνοια κινδύνου δέχθηκε να συμμετάσχει σε ένα κόλπο ντροπής που εξυπηρετούσε τα σχέδια της ΝΔ.
Ο Κασιδιάρης είναι επικίνδυνος και έπρεπε να μείνει στην φυλακή, έχει πολιτικό λόγο και δεν ανήκει στο σύστημα, οπότε έχει απήχηση στην κοινωνία.
Αυτός ήταν ο τελικός στόχος.
Ο Στίγκας ως πιόνι, καθοδηγούμενος πήρε εντολή να κατασκευάσει μια συκοφαντία περί Greek Mafia κάτι που εν συνεχεία ο ίδιος τα ανακάλεσε γιατί απλά δεν υπάρχει…
Ο Στίγκας όμως δεν έχει καταλάβει ότι η δικαιοσύνη μπορεί να μην του άσκησε ποινική δίωξη αλλά στην πράξη οι Σπαρτιάτες θα τεθούν εκτός Βουλής από το εκλογοδικείο.
Το χρησιμοποίησαν και αυτόν…
Ποτέ στην ιστορία δεν έχει υπάρξει τέτοια κατηγορία… εξαπάτηση εκλογικού σώματος… όχι δεν εξαπατήθηκαν οι εκλογείς… πιάστηκε στον ύπνο η κυβέρνηση που δεν ήθελε τον Κασιδιάρη στα πόδια της και έτσι κατασκεύασε μια ιστορία, χρησιμοποίησε τον ανόητο Στίγκα και φθάσαμε στην απόφαση της δικαιοσύνης που αποτελεί σταθμό στα χρονικά… της βλακείας…
Οι Σπαρτιάτες καλώς και να βγουν από την Βουλή, η πλειοψηφία των βουλευτών πρόδωσαν τον Ηλία Κασιδιάρη ενώ βγήκαν βουλευτές χάριν στον Κασιδιάρη…
Αχάριστοι, ανόητοι πίστευαν ότι μπορούν να είναι βουλευτές ένας θίασος…
Ο Κασιδιάρης έχει αποκηρύξει εδώ και πολλούς μήνες τους Σπαρτιάτες, δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί τους… ο Στίγκας είναι ένα παντελώς αναξιόπιστο πρόσωπο χωρίς καμία ευθυκρισία.

www.bankingnews.gr

Ἐτρώθη τό κῦρος τοῦ Ἀρείου Πάγου....

 Τελικῶς «συνεμορφώθη πρός τάς ὑποδείξεις» τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου – Τώρα δέχεται τίς συστάσεις του, καί παρατείνει τήν ἔρευνα γιά τά αἴτια τῆς ἐκρήξεως στήν ἐμπορική ἁμαξοστοιχία στά Τέμπη – Τήν προηγουμένη ἑβδομάδα ἡ Ὁλομέλειά του τό κατήγγειλε γιά παρέμβαση στά ἐσωτερικά τῆς Δικαιοσύνης

Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ τοῦ Ἀρείου Πάγου ἀπηύθυνε χθές ἐπιστολή, διά τῆς ὁποίας ζητεῖ τήν πλήρη διερεύνηση τῶν αἰτίων τῆς τραγωδίας τῶν Τεμπῶν. Καί τοῦτο θά ἐφαίνετο ἀπολύτως λογικό, συνδεόμενο μάλιστα μέ τήν συμπλήρωση ἑνός ἔτους ἀπό τήν τραγωδία. Ἔχουν ὅμως μεσολαβήσει καί ἄλλα γεγονότα καί ἄλλες τοποθετήσεις τοῦ Ἀρείου Πάγου, ἐπί τοῦ θέματος. Καί δυστυχῶς τό ἀνώτατο δικαστήριο φαίνεται νά ἀλλάζει στάση καί νά ὑποπίπτει σέ παλινωδίες μέ μοναδικό ἀποτέλεσμα νά πλήττεται τό κῦρός του. Δέν εἶναι ἡ θέσις μας νά προβαίνουμε σέ ὑποδείξεις πρός τήν ἡγεσία τῆς ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης, ἁπλή παράθεσις τῶν γεγονότων ὅμως δημιουργεῖ θλίψη καί ὀδυνηρούς συνειρμούς. Ἐνοχλήθηκε ὁ Ἄρειος Πάγος ὅταν τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μεταξύ ἄλλων, ἄφησε αἰχμές γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο διεξάγεται ἡ δικαστική ἔρευνα γιά τήν τραγωδία τῶν Τεμπῶν. Ἀνεπίτρεπτη παρέμβαση θεώρησε τό κείμενο τῆς Εὐρωβουλῆς. Καί τώρα, διά τῆς ἐπιστολῆς τῆς κ. Ἀδειλίνη, οὐσιαστικῶς ἀποδέχεται τίς ὑποδείξεις τῶν Εὐρωπαίων νομοθετῶν.

Νά θυμίσουμε τήν ἀλληλουχία τῶν γεγονότων. Στό καταδικαστικό γιά τήν Ἑλλάδα ψήφισμα τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο ἀναφέρει ὅτι: «Θεωρεῖ κρίσιμη τήν ταχεῖα καί ὁλοκληρωμένη διεξαγωγή τῆς δικαστικῆς ἔρευνας σχετικά μέ τήν σιδηροδρομική τραγωδία στά Τέμπη, ἡ ὁποία θά πρέπει νά περιλαμβάνει ὅλους τούς ἐμπλεκομένους, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἁρμόδιων κυβερνητικῶν ἀξιωματούχων· δέν εἶναι ἱκανοποιημένο μέ τόν ἔλεγχο πού διενεργεῖ ἡ ἁρμόδια ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, καθώς φαίνεται νά στερεῖται πολιτικῆς ἀμεροληψίας καί νά εἶναι ἀπρόθυμη νά καλέσει σέ κατάθεση βασικούς ἐμπειρογνώμονες· ἐκφράζει τήν βαθειά του ἀνησυχία γιά τήν ἄρνηση τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων νά διεξαγάγει ἔρευνα, ὅπως ζητήθηκε ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Εἰσαγγελία, σχετικά μέ δύο πρώην ὑπουργούς Μεταφορῶν».

Ἡ ἀπάντησις τοῦ Ἀρείου Πάγου ἦταν ἄμεσος: «Ἐπί τοῦ σημείου “19”, στό ὁποῖο ἀναφέρεται: “θεωρεῖ κρίσιμη τήν ταχεῖα καί ὁλοκληρωμένη διεξαγωγή τῆς δικαστικῆς ἔρευνας σχετικά μέ τή σιδηροδρομική τραγωδία στά Τέμπη, ἡ ὁποία θά πρέπει νά περιλαμβάνει ὅλους τούς ἐμπλεκομένους, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἁρμόδιων κυβερνητικῶν ἀξιωματούχων”. Στό σημεῖο αὐτό, μέ τό ψήφισμα ἐπιχειρεῖται ἀνεπίτρεπτη εὐθεῖα παρέμβαση στό ἀνακριτικό ἔργο, ὑπό τόν τύπο τῶν ὁδηγιῶν καί μέ τόν καθορισμό τοῦ κύκλου τῶν Πρακτικά –ἀπόφαση τῆς 2/2024 ἀπόφασης τῆς Ὁλομέλειας– σελ. 31 κατηγορούμενων, ἔστω καί ἄν δέν ὑπάρχει ἁρμοδιότητα γιά τά πολιτικά πρόσωπα, λόγῳ τῆς σχετικῆς συνταγματικῆς πρόβλεψης».

Καί θά θεωρούσαμε ἀποδεκτή τήν στάση του, ἄν δέν εἶχε ὑπάρξει ἡ χθεσινή ἐπιστολή τῆς κ. Ἀδειλίνη, τά ὅσα ἀναφέρει, στήν ὁποία δεικνύεται ὅτι ἐν τέλει ἀποδέχεται αὐτά πού ἐπισημάνθηκαν ἀπό τό Στρασβοῦργο καί παρατείνει τήν ἔρευνα γιά τά Τέμπη καί εἰδικῶς γιά τά αἴτια τῆς ἐκρήξεως. Ἀναφέρεται μεταξύ ἄλλων:

«Εἶναι ἀδιαμφισβήτητες οἱ ὑπεράνθρωπες προσπάθειες τίς ὁποῖες ἐδῶ καί ἕνα ἔτος καταβάλλουν οἱ εἰσαγγελικές καί ἀνακριτικές ἀρχές γιά τή διερεύνηση σέ βάθος καί στόν ταχύτερο δυνατό χρόνο τοῦ ὡς ἄνω ἐγκλήματος, μή φειδόμενες χρόνου καί μόχθου, ὅπως ἄλλωστε ὀφείλουμε, ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ ὁ ἐντοπισμός ὅλων τῶν ὑπαιτίων καί ἡ παραπομπή τους σέ δίκη σέ ἐξαιρετικά σύντομο χρόνο, στόχος στόν ὁποῖο αὐτή τή στιγμή εἴμαστε πολύ κοντά, ἀλλά ὁ ὁποῖος ἐπ’ οὐδενί δέν ἀποτελεῖ αὐτοσκοπό, οὔτε καί μπορεῖ νά ἀντιστρατεύεται τήν ἴδια τήν ἀπονομή τῆς δικαιοσύνης, ὁδηγῶντας σέ συγκεκριμένες ἀνακριτικές ἐνέργειες ἤ ἀποκλείοντας ἄλλες, τυχόν ἐπιβεβλημένες γιά τήν ἀνεύρεση τῆς ἀλήθειας.

Οἱ ἀσκοῦντες τό λειτούργημα τοῦ συνηγόρου τῆς ὑποστήριξης τῆς κατηγορίας ἤ τῆς ὑπεράσπισης στήν ὑπόθεση αὐτή ἀλλά καί τό σύνολο τοῦ νομικοῦ κόσμου τῆς χώρας καί ὄχι μόνο, γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι ποτέ ἄλλοτε στή δικαστική μας ἱστορία δέν ἐπιτεύχθηκε κάτι ἀνάλογο, χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι δέν θά ἔπρεπε αὐτή ἡ λειτουργία τῆς δικαιοσύνης νά εἶναι αὐτονόητη καί συνήθης καί ὄχι ἐξαιρετική.

Στό πιό πάνω πλαίσιο, ὅπως σᾶς εἶναι γνωστό, σᾶς ἔχουμε διαβιβάσει ἀμελλητί κάθε ὑπόμνημα καί αἴτημα συγγενῶν θυμάτων πού μᾶς ὑποβλήθηκε, συμπεριλαμβανομένων καί τῶν καταγγελιῶν τους γιά τά αἴτια τῆς πρόκλησης ἔκρηξης πυρός, τήν ὕπαρξη διάφορων εὔφλεκτων καί τοξικῶν οὐσιῶν στό χῶρο, τήν ἀλλοίωση τοῦ χώρου τοῦ ἐγκλήματος, μέ πιθανή ἀπώλεια ἀποδεικτικῶν στοιχείων κ.λπ., πού ἄλλωστε ἔχουν ὑποβληθεῖ αὐτοτελῶς καί σέ σᾶς καί στόν Ἐφέτη Ἀνακριτή, προκειμένου νά διερευνηθοῦν, ἔχετε δέ προβεῖ, ὅπως γνωρίζουμε, στίς ἀπαιτούμενες πρός τοῦτο ἐνέργειες.

Παρά τά ἀνωτέρω ὅμως, διαμαρτυρίες καί καταγγελίες συγγενῶν θυμάτων γιά ἀναπάντητα ἐρωτήματα, ἀποδεικτικά στοιχεῖα πού δέν ἐλήφθησαν ὑπ’ ὄψη ἤ δέν ἐκτιμήθηκαν σωστά, ἀνακριτικές ἐνέργειες πού παραλείφθηκαν, ἀκόμα καί γιά συγκάλυψη εὐθυνῶν ἀπό τή δικαιοσύνη, ἐξακολουθοῦν νά διαχέονται στό ἐσωτερικό τῆς χώρας, ἀλλά καί στό ἐξωτερικό, ὑποστηριζόμενες καί ἀπό μερίδα τοῦ Τύπου.

Κατόπιν αὐτῶν ἐπιτακτική παρίσταται ἡ ἀνάγκη νά μεριμνήσετε, ὥστε νά ἐρευνηθεῖ καί νά ἀπαντηθεῖ, μετά ἀπό ἀξιολόγηση, κατά τήν κρίση σας, κάθε ἰσχυρισμός καί καταγγελία, πού προβάλλεται ἀπό συγγενεῖς θυμάτων ἤ θύματα καί τούς συνηγόρους τους, ὥστε τό πέρας τῆς ἀνάκρισης νά μήν ἀφήσει οὐδεμία ἀμφιβολία ὡς πρός τό ὅτι οἱ εἰσαγγελικές καί ἀνακριτικές ἀρχές διερεύνησαν κάθε πτυχή τῆς ὑπόθεσης, ἐπιτελῶντας στό ἀκέραιο τό καθῆκόν τους».

Σημειώνουμε τήν ἀποστροφή τῆς κ. Ἀδειλίνη, ὅτι ἡ παραπομπή τῶν ὑπευθύνων σέ δίκη σέ ἐξαιρετικά σύντομο χρόνο «ἐπ’ οὐδενί δέν ἀποτελεῖ αὐτοσκοπό». Ἐνῷ τήν ἴδια στιγμή, ὁ ὑπουργός Δικαιοσύνης Γιῶργος Φλωρίδης προεξοφλοῦσε στήν Βουλή ἐπιτάχυνση τῶν διαδικασιῶν…

Εφημερίς Εστία

Συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που χειραγωγούν το ανθρώπινο νευρικό σύστημα (σκέψεις, συναισθήματα, αντιλήψεις) και παρεκκλίνουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα

 

Θα πρέπει να απαγορευτεί εντελώς. Ανοικτή επιστολή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Του Μόιμιρ Μπάμπατσεκ 

***

Στις 9 Δεκεμβρίου 2023, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δημοσίευσε ένα δελτίο τύπου, όπου ανέφερε ότι κατέληξε σε πολιτική συμφωνία με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης «για ένα νομοσχέδιο που διασφαλίζει ότι η τεχνητή νοημοσύνη στην Ευρώπη είναι ασφαλής, σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη δημοκρατία». Το μελλοντικό νομοσχέδιο υποτίθεται ότι απαγορεύει τα «συστήματα AI που χειραγωγούν την ανθρώπινη συμπεριφορά για να παρακάμψουν την ελεύθερη βούλησή τους».

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, οι βουλευτές «συμφώνησαν» επίσης σε «σαφείς υποχρεώσεις» όσον αφορά τα «συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούνται για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών και τη συμπεριφορά των ψηφοφόρων» (δείτε αυτό ). Κανείς και κανένας τόπος δεν ανέπτυξε αυτά τα θέματα. Απαντώντας στην αναφορά αρκετών εκπροσώπων και μελών των παγκόσμιων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η πρόεδρος της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Dolors Montserrat , παρέθεσε το προπαρασκευαστικό έγγραφο του ΕΚ, το οποίο ανέφερε:

«Η διάθεση στην αγορά, η θέση σε λειτουργία ή η χρήση ορισμένων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης με στόχο ή ως αποτέλεσμα την υλική παραμόρφωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπου είναι πιθανό να προκληθούν σωματικές ή ψυχολογικές βλάβες, θα πρέπει να απαγορεύεται. Αυτός ο περιορισμός θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι περιλαμβάνει νευροτεχνολογίες υποβοηθούμενες από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση, τη χρήση ή την επιρροή νευρωνικών δεδομένων που συγκεντρώνονται μέσω διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή, στο βαθμό που παραμορφώνουν ουσιωδώς τη συμπεριφορά ενός φυσικού προσώπου με τρόπο που προκαλεί ή είναι πιθανό να προκαλέσει σημαντική βλάβη σε αυτό ή σε άλλο άτομο.» 

Αυτές οι δηλώσεις αναφέρονται και κρύβουν τη δυνατότητα μαζικής χειραγώγησης του ανθρώπινου νευρικού συστήματος (σκέψεις, συναισθήματα, αντιλήψεις, λειτουργία εσωτερικών οργάνων ή ακόμα και πρόκληση θανάτου ανθρώπων)  από απόσταση. Είναι προφανές ότι μόνο όταν ελέγχονται από απόσταση μάζες εγκεφάλου ανθρώπων, τα συστήματα AI μπορούν να «χρησιμοποιηθούν για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών και τη συμπεριφορά των ψηφοφόρων» διαμορφώνοντας πολιτικές απόψεις των ψηφοφόρων και επιβάλλοντας την απόφασή τους να ψηφίσουν για ορισμένα κόμματα ή πρόσωπα.

Για το θέμα αυτό, 11 οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων απάντησαν στην Dolors Montserrat:

«Μας ανησυχεί βαθύτατα η απάντησή σας στην αναφορά 0716/2023.

Αφού μελετήσαμε τις πληροφορίες για τη συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κρατών μελών της ΕΕ για τη νομοθεσία για την τεχνητή νοημοσύνη (δείτε αυτό και αυτό ), δεν βλέπουμε την ειλικρινή πρόθεσή τους να αποτρέψουν τη χειραγώγηση των συναισθημάτων ανθρώπινης σκέψης κ.λπ. από κυβερνητικούς φορείς με τη χρήση παλμικών μικροκυμάτων, πολύ μακρών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ή άλλων αδημοσίευτων ακόμη ενεργειών. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν ληφθεί μέτρα για να αποτραπεί η εξέλιξη των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ολοκληρωτικά καθεστώτα όπου η σκέψη των πολιτών θα ελέγχεται από τις κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν αυτές τις ακτινοβολίες και την τεχνητή νοημοσύνη. Για να αποφευχθεί μια τέτοια κατάσταση, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αποχαρακτηρίσουν τις τεχνολογίες τηλεχειρισμού των ανθρώπινων νευρικών συστημάτων και να δημιουργήσουν υπηρεσίες αντικειμενικά ικανές και νομικά υποχρεωμένες να αποκαλύπτουν την κατάχρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας από τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Όταν οι κυβερνήσεις τους κρατούν ταξινομημένους, κρατούν για τον εαυτό τους ανοιχτή την επιλογή να χειραγωγήσουν το μυαλό των πολιτών τους, όποτε το κρίνουν σκόπιμο. Η κατοχή αυτών των εργαλείων θα τους απαλλάξει από την ευθύνη απέναντι στους πολίτες τους σε περιπτώσεις που μπορεί να συμβούν καταστροφές λόγω του γεγονότος ότι παραμέλησαν κινδύνους που συνδέονται με την περαιτέρω ανάπτυξη του πολιτισμού.

Τα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον τα παλμικά μικροκύματα (συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών συστημάτων κινητής τηλεφωνίας) και τα πολύ μεγάλα ηλεκτρομαγνητικά κύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο των ανθρώπινων σκέψεων, συναισθημάτων, αντιλήψεων, πρόκλησης πόνου κ.λπ. από απόσταση βρίσκονται εδώ .

Η πρόταση νομοθεσίας, η οποία θα ικανοποιούσε απαιτήσεις για το πολιτικό σύστημα με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών στην ηλεκτρονική εποχή, βρίσκεται εδώ .

Συνοπτικά, πιστεύουμε ότι ο νόμος της ΕΕ για την τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να περιλαμβάνει νομοθεσία που απαγορεύει ρητά στις κυβερνήσεις της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των αρχών επιβολής του νόμου, των υπηρεσιών πληροφοριών και του στρατού, να χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να χειραγωγούν εξ αποστάσεως ανθρώπινες σκέψεις, συναισθήματα κ.λπ. χρησιμοποιώντας δημοσιευμένες ή άλλες μέχρι τώρα αδημοσίευτες ενέργειες. Η νομοθεσία θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την υποχρέωση των κυβερνήσεων της ΕΕ να προστατεύουν τους πολίτες τους από τέτοια χειραγώγηση από κυβερνήσεις εκτός ΕΕ ή άλλες οντότητες.

Αξίζει πολύ σοβαρή εξέταση, είτε στο άμεσο μέλλον, όπου η πλειονότητα των πολιτών του κράτους θα μπορούσε να είναι άνεργος ή υποαπασχολούμενος λόγω της χρήσης τεχνητής νοημοσύνης , θα τους επιτραπεί να έχουν την ελευθερία να ψηφίζουν σύμφωνα με τις απόψεις τους ή εάν το κράτος Η εξουσία θα αποφασίσει ότι δεν είναι αρκετά υπεύθυνοι για να κάνουν τη σωστή επιλογή στις εκλογές και θα παράγουν τις αποφάσεις τους στο μυαλό τους.

Με αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαν καν το δικαίωμα να καταψηφίσουν τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης, που τους στέρησε τη δουλειά και την αξιοπρέπειά τους. Σύμφωνα με την ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η εισαγωγή της Τεχνητής Νοημοσύνης «θα επηρεάσει σχεδόν το 40% όλων των θέσεων εργασίας» παγκοσμίως και περίπου το 60% στις προηγμένες οικονομίες και με αυτόν τον τρόπο «η τεχνητή νοημοσύνη πιθανότατα θα επιδεινώσει τη συνολική ανισότητα» ( Δες αυτό ).

Ο διοικητής Cornelis van der Klaauw από το Βασιλικό Ναυτικό της Ολλανδίας και εμπειρογνώμονας από το Κοινό Κέντρο Πολέμου του ΝΑΤΟ στις Στρατηγικές Επικοινωνίες και τις Επιχειρήσεις Πληροφοριών έγραψε σε ένα άρθρο το 2023 :

«Ο λόγος για τον οποίο οι γνωστικές επιθέσεις περνούν απαρατήρητες από τους στόχους τους είναι ότι οι γνωστικές δραστηριότητες παρακάμπτουν το συνειδητό μυαλό και στοχεύουν άμεσα το υποσυνείδητο ενός ατόμου… οι περισσότερες από τις αποφάσεις μας λαμβάνονται από το υποσυνείδητό μας… Οι γνωστικές επιθέσεις στοχεύουν στην εκμετάλλευση συναισθημάτων που έχουν τις ρίζες τους στο υποσυνείδητό μας παρακάμπτοντας το λογικό συνειδητό μυαλό μας».

Μπορείτε να υπογράψετε την αναφορά προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητώντας από τους βουλευτές να εκπονήσουν τη νομοθεσία που θα διασφαλίζει τη δημοκρατία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση με διαφανή και κατηγορηματικό τρόπο κάνοντας  κλικ εδώ . Το κείμενο της αναφοράς βρίσκεται στο παρακάτω παράρτημα. 

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κείμενο της Αναφοράς

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΤΗΛΕΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Μια πρωτοβουλία του Mojmír Babáček

 

Εμείς, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ζητάμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συμπεριλάβει στη νομοθεσία για την Τεχνητή Νοημοσύνη τα ακόλουθα:

1. Απαγόρευση της χρήσης Τεχνητής Νοημοσύνης για τον απομακρυσμένο έλεγχο και/ή την αποκωδικοποίηση της δραστηριότητας του ανθρώπινου νευρικού συστήματος με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, κατευθυνόμενες ενέργειες, δυνητικά κύματα, μη τοπικές συνδέσεις φωτονίων ή ηλεκτρονίων ή οποιεσδήποτε άλλες ενέργειες, χωρίς ρητή συναίνεση.

 2. Να απαγορεύεται σε όλους τους κυβερνητικούς οργανισμούς της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των αρχών επιβολής του νόμου, των υπηρεσιών πληροφοριών, του στρατού και των εργολάβων τους, να χρησιμοποιούν Τεχνητή Νοημοσύνη για τον εξ αποστάσεως έλεγχο ή/και την αποκωδικοποίηση της δραστηριότητας του ανθρώπινου νευρικού συστήματος των πολιτών χρησιμοποιώντας τα προαναφερθέντα μέσα. Η νομοθεσία θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την υποχρέωση των κυβερνήσεων της ΕΕ να προστατεύουν τους πολίτες τους από τέτοια χειραγώγηση από κυβερνήσεις εκτός ΕΕ ή άλλες οντότητες.

3. Πρόβλεψη για τη σύσταση οργανισμών της ΕΕ που είναι αντικειμενικά ικανοί και νομικά υποχρεωμένοι να ερευνούν και να αποκαλύπτουν την κατάχρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας από την Τεχνητή Νοημοσύνη που χρησιμοποιείται για τον εξ αποστάσεως έλεγχο ή/και την αποκωδικοποίηση της δραστηριότητας του ανθρώπινου νευρικού συστήματος χρησιμοποιώντας τα προαναφερθέντα που σημαίνει. Οι αναφερόμενοι οργανισμοί της ΕΕ θα πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα από τα κράτη μέλη της ΕΕ και η ΕΕ θα πρέπει να θέσει ως στόχο να εμπλέξει τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως τον τελευταίο διαιτητή για να αποφασίσει τις περιπτώσεις όπου άνθρωποι από όλο τον κόσμο θα παραπονεθούν για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους από αυτές τις νευροτεχνολογίες και τεχνητή νοημοσύνη.

 Υπενθυμίζουμε ότι η Gabriela Ramos, βοηθός γενικός διευθυντής της UNESCO για τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες δήλωσε στις 13 Ιουλίου 2023: «Βρισκόμαστε σε μια πορεία προς έναν κόσμο στον οποίο οι αλγόριθμοι θα μας επιτρέψουν να αποκωδικοποιήσουμε τις νοητικές διαδικασίες των ανθρώπων και να χειριστούμε άμεσα τους μηχανισμούς του εγκεφάλου. κάτω από τις προθέσεις, τα συναισθήματα και τις αποφάσεις τους»

Όπως επίσης ο διοικητής Cornelis van der Klaauw από το Βασιλικό Ναυτικό της Ολλανδίας και εμπειρογνώμονας από το Κοινό Κέντρο Πολέμου του ΝΑΤΟ στις Στρατηγικές Επικοινωνίες και τις Επιχειρήσεις Πληροφοριών έγραψε σε ένα άρθρο το 2023:

«Ο λόγος για τον οποίο οι γνωστικές επιθέσεις περνούν απαρατήρητες από τους στόχους τους είναι ότι οι γνωστικές δραστηριότητες παρακάμπτουν το συνειδητό μυαλό και στοχεύουν άμεσα το υποσυνείδητο ενός ατόμου… οι περισσότερες από τις αποφάσεις μας λαμβάνονται από το υποσυνείδητό μας… οι γνωστικές επιθέσεις δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία.

Συμβαίνουν ήδη τώρα… η νευρωνική νανοτεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να φέρει ρομπότ νανο-μεγέθους κοντά σε έναν νευρώνα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και να καταστήσει δυνατή τη σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου απευθείας (δηλαδή που δεν υποκλαπεί από τις αισθήσεις μας) με έναν υπολογιστή, χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη στη διαδικασία… Ο πόλεμος δεν είναι πλέον μια καθαρά στρατιωτική έννοια. έχει γίνει πολύ ευρύτερο και πιο περίπλοκο. Στο μέλλον, θα υπάρχει μόνο ένας κανόνας στον πόλεμο:

Δεν υπάρχουν κανόνες. Ενώ άλλοι τομείς μπορούν να προσφέρουν τακτικές και επιχειρησιακές νίκες, ο ανθρώπινος τομέας είναι ο μόνος τομέας στον οποίο μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια πλήρη νίκη.

Ελπίζουμε ότι δεν θα ψηφίσετε υπέρ ενός μέλλοντος, στο οποίο οι μεγάλες δυνάμεις θα πολεμούν για να ελέγξουν τους εγκεφάλους του παγκόσμιου πληθυσμού. 

Για λεπτομερή επιχειρηματολογία, δείτε τα ακόλουθα άρθρα. 

Οι επιπτώσεις των παλμικών μικροκυμάτων και των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας στον ανθρώπινο εγκέφαλο; Οι κυβερνήσεις τακτικά «ταξινομούν πληροφορίες» που σχετίζονται με το χειρισμό του ανθρώπινου νευρικού συστήματος

Η αξιοπρέπεια των ανθρώπινων όντων και η προσωπικότητά τους: Νευροτεχνολογία και χειραγώγηση του ανθρώπινου νευρικού συστήματος. «Σώζοντας την Ελευθερία και τη Δημοκρατία».  Ανοικτή επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο

 

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ

Spolek za zákaz manipulace lidské nervové soustavy radiofrekvenčním zářením

https://www.svobodamysleni.cz/

 (Τσεχική Δημοκρατία)

Schutzschild Ev

https://schutzschild-ev.de

(Γερμανία)

Στοχευμένη Δικαιοσύνη

https://targetedjustice.com

(ΗΠΑ)

STOPEG Foundation (STOP Ηλεκτρονικά όπλα και Gangstalking)

https://www.stopeg.com/

(Ολλανδία) 

International Coalition Against Electronic Torture and Robotization of Living Beings (ICATOR) 
Avenue Paul Hymans 120/47, B – 1200 Brussels 
https://icator.be

(Βέλγιο)

ACOFOINMENEF (Σύλλογος κατά όλων των μορφών ψυχικών και νευροφυσιολογικών παρεμβολών και ελέγχου) 

https://associazionevittimearmielettroniche-mentali.org/

(Ιταλία) 

MOVIMENTO AMPIO CONTRO LA TORTURA TECNOLOGICA PSICOLOGICA E MENTALE 

https://movimentoampio.blogspot.com

(Ιταλία) 

Föreningen för hjärnans integritet i Sverige (Εταιρεία για την ακεραιότητα του εγκεφάλου στη Σουηδία) 

https://www.bolagsfakta.se/8024512561-FORENINGEN_FOR_HJARNANS_INTEGRITET_I_SVERIGE

(Σουηδία) 

Stowarzyszenie STOP Zorganizowanym Elektronicznym Torturom

https://stopzet.pl/

(Πολωνία)

ADVHER (Association de Defense des Victimes de Harcélement Electromagnétique et en Réseau) 

https://www.net1901.org/association/ASSOCIATION-DE-DEFENSE-DES-VICTIMES-DE-HARCELEMENT-ELECTROMAGNETIQUE-ET-EN-RESEAU-ADVHER,1181155.html#gsc.tab=0

(Γαλλία) 

Στοχευμένο Ηνωμένο Βασίλειο 

https://www.targetedsurvivors.com / 

(Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας)

Ινστιτούτο Άλεν για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)

 PO BOX 193, NORTH PEMBROKE, MA. 

https://aihr.foundation/

(ΗΠΑ)

Στοχευμένη Δικαιοσύνη

https://targetedjustice.com

(ΗΠΑ)

Οργάνωση Θυμάτων Ψυχοτρονικών (Mind Control) Όπλων

https://organizationofmindcontrolvictims.com/

(Καναδάς)

PMP για την κοινωνία του ασφαλούς Bharath κατά των κρυφών βασανιστηρίων και των ενεργειακών όπλων 

www.CovertEnergyTorture.org

(Ινδία)

 

*

Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στο κουμπί κοινής χρήσης παραπάνω. Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Twitter και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Παγκόσμιας Έρευνας.

Ο Μόιμιρ Μπάμπατσεκ γεννήθηκε το 1947 στην Πράγα της Τσεχίας. Αποφοίτησε το 1972 στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα στη φιλοσοφία και την πολιτική οικονομία. Το 1978 υπέγραψε το έγγραφο για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία «Χάρτα 77». Από το 1981 έως το 1988 έζησε μετανάστες στις ΗΠΑ. Από το 1996 έχει δημοσιεύσει άρθρα για διαφορετικά θέματα κυρίως στα τσεχικά και διεθνή εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης.

Το 2010 δημοσίευσε ένα βιβλίο για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στην τσέχικη γλώσσα. Από τη δεκαετία του 1990 αγωνίζεται να βοηθήσει στην επίτευξη της διεθνούς απαγόρευσης του τηλεχειρισμού της δραστηριότητας του ανθρώπινου νευρικού συστήματος και του ανθρώπινου μυαλού με τη χρήση της νευροτεχνολογίας.

Είναι τακτικός συνεργάτης της Global Research

Επιλεγμένη πηγή εικόνας

Η αρχική πηγή αυτού του άρθρου είναι η Παγκόσμια Έρευνα

Πνευματικά δικαιώματα © Mojmir Bababacek , Παγκόσμια Έρευνα, 2024

---

 Global Research