Μονή Σινά-Οι τρείς συνιστώσες του προβλήματος Και το σχέδιον της προδοσίας

Markos Bolaris

Οι τρείς συνιστώσες του προβλήματος

Και το σχέδιον της προδοσίας

Τα της Μονής Σινά !

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Εύλογο είναι

πολλές παραμέτρους ενός προβλήματος

να μην τις αντιλαμβανόμαστε

ιδιαίτερα όταν αυτό είναι

ένα σύνθετο

πολιτικό, γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό,

οικονομικό, αναπτυξιακό, τουριστικό,

πολιτισμικό, θρησκευτικό, αρχαιολογικό ζήτημα

μα έχει την αξεπέραστη

μοναδικότητα

να είναι ένα αρχαίο μοναστήρι

στην καρδιά της ερήμου Σινά,

στην ανατολική ακτή της Ασίας , με τα μετόχια του επί της Ερυθράς Θαλάσσης,

απέναντι από την Αφρική ,

απέναντι από την Σαουδική Αραβία,

όπου οι ενασκούμενοι Σιναίτες Πατέρες

συνεχίζουν νυχθημερόν

την ασκητική ζωή της παραδόσεως

της Ορθόδοξης Εκκλησίας επόμενοι !

Άρα , αναφερόμαστε

σε ένα θρησκευτικό , εκκλησιαστικό καθίδρυμα

όπου η Ιστορία από τον καιρό του Αυτοκράτορα

Ιουστινιανού του Α’ μέχρι σήμερα,

χίλιους πεντακόσιους τόσους χρόνους,

συναντά την θεολογία, την ασκητική , τις καλές τέχνες, τις αρχαιότερες διασωθείσες εικόνες, απτά δείγματα πολιτισμού,

μία από τις σημαντικότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο, χιλιάδες κώδικες και περγαμηνές κι ο ατίμητος Σιναϊτικός Κώδικας , το αρχαιότερο Ευαγγέλιο

που μας σώζεται,

ένα πολυτιμότατο σκευοφυλάκιο με μοναδικά

έργα τέχνης,

άρα ένα Μοναστήρι

που μας παρέδωσαν με σεβασμό

οι αιώνες,

Καθίδρυμα σεβαστό

το οποίο Δεν είναι

ένα νεκρό αρχαιολογικό μνημείο

αλλά μια ζώσα κυψέλη ,

πολύ μέλι πνευματικό φέρουσα, κυψέλη διασώζουσα την πνευματικότητα της Ανατολής ,

εδώ και χίλιους πεντακόσιους χρόνους,

εν παρενθέσει λέγω ότι το Άγιον Όρος, πολυτίμητη κιβωτός Ορθοδοξίας,

συμπλήρωσε χίλια χρόνια από της ιδρύσεώς του !

Πύκνωση, επομένως ,

γεωπολιτικής - γεωστρατηγικής θέσης,

ιδέστε στον χάρτη το γεωγραφικό σημείο, αναπτυξιακοοικονομικού ενδιαφέροντος,

εξέχοντος πολιτισμικού χαρακτήρα,

μοναδικής εκκλησιαστικής ασκητικής αξίας,

σημείο συνάντησης θρησκειών !

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ

Είναι σαφές ότι ένα σημαντικότατο μέρος της Αιγυπτιακής οικονομίας οφείλεται στον τουρισμό κυρίως λόγω των Φαραωνικών Πυραμίδων, μνημείων συγκλονιστικών ως σύλληψη κι ως κατασκευή !

Είναι εξ ίσου γνωστό ότι αναπτυξιολόγοι τινές,

φίλοι Αιγύπτιοι, έχουν προσεγγίσει εσφαλμένα

την μοναδικότητα της Σιναιτικής περίπτωσης, κι εισηγήθηκαν έντονη τουριστικοποίηση , όχι απλώς της χερσονήσου του Σινά και της Ερυθράς θάλασσας,

αλλά μιά εντατική επιχείρηση μετατροπής

της αρχαίας Μονής του Σινά σε νεκρό μνημείο,

σε ένα επισκέψιμο μουσείο ,

χωρίς τους ενοχλητικούς ενασκούμενους Σιναίτες

Πατέρες ,

χάριν μιάς αχαλίνωτης τουριστικής κερδοφορίας !

Δεν τους έχει εξηγήσει κανείς

πώς άλλοι είναι οι τουρίστες που πάνε στις Πυραμίδες,

κη άλλο είναι οι προσκυνητές ή οι μελετητές

που ανεβαίνουν στο Σινά ,

όπως άλλοι αυτοί που ανεβαίνουν στον Παρθενώνα της Ακρόπολης στην Αθήνα

κι άλλοι όσοι περιπλανώνται στα μονοπάτια της χερσόνησος του Αγίου Όρους τα άνω ζητούντες!

Σημασία έχει

ότι πάνω σε μιά στρεβλής αντίληψης τάχα αναπτυξιακή - τουριστική πολιτική

το Αιγυπτιακό κράτος ξεκίνησε μιά σειρά δικαστηρίων για να διεκδικήσει τα ακίνητα

της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά,

ακίνητα που βρίσκεται στην ιδιοκτησία

του μοναστηριού στους αιώνες , χωρίς ποτέ να αμφισβητηθούν ούτε από τους Άραβες που διαδέχτηκαν την Ρωμέικη Αυτοκρατορία, ούτε από τους Σταυροφόρους που έφθασαν στο Σινά , ούτε από το Σουλτανάτο των Μαμελούκων.

ούτε ποτέ από τους Οθωμανούς ή τους Βρεττανούς

ή και από την Αίγυπτο !

Οδηγήθηκε η υπόθεση στα Αιγυπτιακά δικαστήρια ,

σε μιά χώρα όπου

η φιλοαμερικανική στρατιωτική Δικτατορία είναι η επιλογή διακυβέρνησης της χώρας

απέναντι στην Ισλαμοφασιστική επιλογή των τζιχαντιστών Αδελφών Μουσουλμάνων !

Είναι ηλίου προφανέστερον ότι δεν υπάρχουν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μιά δίκαιη δίκη,

όταν ένας από τους αντιδίκους είναι το Κράτος με την πολιτειακή μορφή που έχει σήμερα !

Είναι απολύτως σαφές ότι εκλείπουν οι προϋποθέσεις για μιά δίκαιη δίκη με αντίδικο το Αιγυπτιακό Κράτος !

Σημείωστε όμως

ότι οι Αιγύπτιοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά,

είναι σοβαρό κράτος η Αίγυπτος ,

με εξαιρετικές κρατικές υποδομές και δομές,

με ισχυρή διπλωματία,

γνωρίζουν εξαιρετικά οι Αιγύπτιοι , αφ’ ενός

την μοναδικότητα της περίπτωσης

της Μονής Σινά,

άρα το υψηλότατο ενδιαφέρον για αυτήν

όχι μόνον της UNESCO , κι ούτε απλώς των Εκκλησιαστικών ηγετών,

αλλά και των Πολιτικών ηγεσιών

σ’ Ευρώπη , Αμερική κι Αυστραλία,

και κυρίαρχα της παγκόσμιας κοινής γνώμης,

γνωρίζουν συνεπώς σε βάθος

πώς κανείς στην Δύση , κανείς στην υφήλιο

δεν πρόκειται να τους πιστέψει

ότι νίκησαν σε δικαστήρια αμεροληψίας και Δικαοσύνης την Μονή Σινά

κι έτσι αρπάζουν νομίμως την από δεκαπέντε αιώνες

περιουσία της !

Τούτο το αντιλαμβάνονται απολύτως οι Αιγύπτιοι και γιαυτό αναζήτησαν άλλη διέξοδο για να επιτύχουν την νέκρωση της Σιναιτικής Μονής ,

την ιδιοποίηση της περιουσίας της, υλικής και άυλης,

την εκδίωξη των μοναχών

και την μετατροπή της σε μουσείο !

Η στρατηγική τους εστιάστηκε

στην υπογραφή ενός συμφωνητικού

με το οποίο οι εν τω Μοναστηρίω

θα παρέδιδαν την Μονή

και πάντα τα εν αυτή

εκουσίως , με δική τους υπογραφή !

Τότε , κανείς από τον διεθνή παράγοντα δεν θα μπορούσε να μιλήσει !

Μας το παρέδωσαν ,

θα αντιτείνουν !

Δεν μπορούσαν άλλο πιά , θα διακήρυτταν διεθνώς,

Και μας το παρέδωσαν για αξιοποίηση !

Τούτη όμως η στρατηγική είχε , έχει ένα αξεπέραστο εμπόδιο , δηλαδή , τους λευκανθέντες

στη Μονή Σινά ασκητές

οι οποίοι κρατούν τα κλειδιά

που τους παρέδωσε ο Ιουστινιανός ο Α’

ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ο Σιναίτης

κι η χορεία των Πατέρων στους αιώνες !

Τούτο το πρόβλημα

πρέπει να υπερφαλαγγιστεί !

ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

Στο Μοναστήρι του Σινά ενασκούνται ορθόδοξοι χριστιανοί μοναχοί , Ρωμιοί πάντοτε , κατά συντριπτική πλειοψηφία, Αιγυπτιώτες Ρωμιοί

και Ελλαδίτες και Κύπριοι.

Τους τελευταίους χρόνους ηγουμενεύει , υπέρ τους πενήντα χρόνους, ο Αρχιεπίσκοπος πρωήν Σιναίου Δαμιανός. Λέω πρώην Σιναίου διότι πρό μηνός περίπου η Κυρίαρχη Σιναιτική Γενική Συνέλευση των Σιναιτών μοναχών έπαυσε από ηγούμενο τον εν λόγω γέροντα , για μιά σειρά παραπτωμάτων, ηθικών και πνευματικών, εκκλησιαστικών και εκκλησιολογικών, διοικητικών και οικονομικών , κακουργηματικής τάξης , τέτοιων που συνιστούν την αθλιότερη μορφή αθέτησης της υποχρέωσης που είχε απέναντι στο Ιερό Θεσμό που του είχε ανατεθεί να διαποιμάνει ,

τόνισε έπαυσε για μιά σειρά παραπτωμάτων για τα οποία θα τον κρίνει η εν Ιεροσολύμοις Πατριαρχική Σύνοδος !

Ρητέον ότι ο πρώην Σιναίου έχοντας προβλήματα λόγω της προχωρημένης ηλικίας , κατέστη υποχείριον κυρίας τινός, μωροφιλοδόξων τινών και αρπάγων ετέρων, επωφθαλμιούντων

ισχύ, χρήμα, τίτλους !

Παρανόμως !

Επειδή όπως ανωτέρω σας εξέθεσα

η Αίγυπτος είναι σοβαρό κράτος

με συνέχεια στις πολιτικές του

αποφάσισε να αξιοποιήσει

την γεροντική άνοια, την παρακοιμωμένη αμαρτία,

την μωρομιτροφιλοδοξία και τα τσακάλια

που μυρίστηκαν ψοφίμι,

λαμόγια νεοελληνιστί,

αποφάσισαν πως τώρα ειπναι η ώρα να δράσουν

την απόλυτη έλλειψη ηγεσίας

στο αρχαίο μοναστήρι

να εκμεταλλευτούν !

ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΡΙΤΗ

Για την παράδοση των ατιμήτων που μας παρέδωσαν οι αιώνες , παρακαταθήκη Ιστορίας, Θεολογίας, Γλώσσας, Πολιτισμού , Τεχνών

χρειαζόταν η ένοχη συνέργεια ,

το κλειδί ν’ ανοίξει η πόρτα,

και τούτο το κλειδί

το ζήτησαν οι Αιγύπτιοι από τον μοιραίο

Έλληνα πρωθυπουργό!

Όχι, δεν εικοτολογώ !

Η σοβαρότερη ιταλική εφημερίδα η Corriera dela Serra , μας ενημέρωσε προ τριμήνου ότι

στην συμφωνία που έγινε για τα ενεργειακά

Αιγύπτου - Ελλάδας ενεπλάκη ως κερασάκι

η παλαίφατος Μονή του Σινά !

Μας ενημέρωσαν οι Ιταλοί

ότι ένα βρώμικο, ιδιαζόντως πνιγηρό σκάνδαλο,

ήταν σε εξέλιξη σε σχέση με την Μονηλ Σινά !

Ο μικρός που κρύβεται στο Μαξίμου,

κι ο ανύπαρκτος υπουργός Εξωτερικών

σιώπησαν ενόχως και φρόντισαν

να μην αναπαραχθεί η είδηση εν Ελλάδι !

Οι Αιγύπτιοι σοβαρότεροι για να μπερδέψουν την υπόθεση έριξαν την μελάνι της σουπιάς,

αντί διαψεύσεως της ειδήσεως για αθέμιτη συναλλαγή , για μυστική διπλωματική , για εξαγορασμένες συνειδήσεις ,

επέδωσαν στην δημοσιότητα της απόφαση του Εφετείου της Αιγύπτου , με την οποία αποφάση,

μαντέψτε, ε ! Ναι , βέβαια

με διατεταγμένους δικαστές ,

με διορισμένο δικηγόρο στη Μονή ,

Ω ! Του παραδόξου θαύματος ,

η Αίγυπτος κέρδισε την απο δεκαπέντε αιώνων

Περιουσία της Μονής Σινά !

Συγκλονιστικό τάχα και !

Από εδώ,

δρομολογούνται τα κρυφίως συμφωνηθέντα

δηλαδή , η παράδοση της αρχαίας Μονής

της οποία συμφώνησε

ο θλιβερός ελάχιστος του Μαξίμου,

χωρίς να έχει καμμιά απολύτως αρμοδιότητα

επί της Μονής Σινά,

χωρίς ποτέ να έχει γνοιαστεί

για την Μονή Σινά ,

συνεργεί όλως αθλίως, δεν βρίσκω λέξεις,

ώστε να υπογραφεί το συμφωνητικό

της παράδοσης στους Αιγυπτίους !

Κρατείστε κατά νούν ότι η κυβέρνηση της Αιγύπτου

«κέρδισε» τα «δικαστήρια», αλλά επειδή τρέμει

τον διεθνή παράγοντα επιζητεί πάση θυσία

την με συμφωνητικό προδοτική παράδοση !

Στο εκπονηθέν μυστικώς , σε ανώτατο επίπεδο , σχέδιο αυτό συμφωνητικού άλωσης,

οι παράγοντες είναι δύο :

Ο γεροντικήν άνοιαν πάσχων ηγούμενος

και

Ο φιλαργυρίας νοσήσας μικρός του Μαξίμου,

χρησιμοποιώντας ως μακρά χείρα

θλιβερή κάποια πρώην

πρέσβειρα !

Χρειάζεται να εξαπατήσουν

τους Έλληνες ότι νοιάζονται για το Σινά

ενώ το ξεπουλούν !

Άρα , φέρνουν στην Βουλή νομοσχέδιο,

δεν το φέρνει το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο των Εξωτερικών , αλλά το εισηγείται το Υπουργείο Παιδείας, αποδεικνύοντας ότι

για αυτούς η ιστορική Μονή του Σινά είναι τελειωμένη υπόθεση !

Η σύλληψη για των εμπαιγμό των Ελλήνων είναι απλή :

Όπως έχουμε στον Πόντο

την ιστορική Μονή Παναγίας Σουμελά,

η οποία λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών έμεινε στα χέρια του Υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας,

εμείς δε στήσαμε ένα προσκύνημα

στο Βέρμιου Όρος που το ονομάσαμε σφαλερώς

Παναγία Σουμελά , αντί να πούμε ότι είναι

η Παναγία εν εξορία , κυνηγημένη από γενοκτόνους,

και ιδρύσαμε σχετικώς νομικό πρόσωπο,

τα ίδια τώρα,

χωρίς να υπάρχει τώρα ουδείς απολύτως

λόγος εθνικής ή άλλης καταστροφής,

σχεδίασαν οι άθλιοι

να στήσουν εν Ελλάδι ένα γιαλαντζί μοναστήρι

να το πούνε Μονή Σινά ,

θα έχει και πέντε - έξι καλογέρια εν Αθήναις

και κάποιον μιτροφόρο ηγούμενο,

θα πωλήσουν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες,

στους Έλληνες,

τα τουριστικά πρακτορεία, όπως ταξιδεύουν

στον Πόντο θα ξανά ταξιδεύουν στο Σινά ,

οι εν Ελλάδι εκκλησιαστικοί σιωπούν,

η πανάθλια συναλλαγή

θα ολοκληρωθεί μόλις πέσει η υπογραφή

της παράδοσης της παλαίφατης Μονής

από το γερόντιο !

Κι εδώ , αίφνης,

η καλοσχεδιασμένη και καλοπληρωμένη

επιχείρηση αρπαγής της Ιστορίας

στράβωσε

επειδή το κυρίαρχο όργανο της Μονής Σινά,

ήγουν, η Γενική Συνέλευση της Σιναιτικής Αδελφότητος

αντελήφτηκε την έκταση της προδοσίας,

προδοσίας από τον τέως ηγούμενο

και τον περί αυτόν όζοντα εσμό,

προδοσίας από την Ελληνική κυβέρνηση

με μηχανεύματα του μικρού του Μαξίμου !

Της ιδιοτέλειας το κεφάλαιο !

Συνήλθαν , όπως καταστατικώς προβλέπεται

και έπαυσαν τον Δαμιανό από τα ηγουμενικά καθήκοντά του !

Η συνομωσία κρεμάστηκε !

Χωρίς τον πάσχοντα γεροντική άνοια ηγούμενο

δεν μπορεί να υπογραφεί

το συμφωνητικό του ξεπουλήματος !

Γιαυτό άρχισε πληρωμένο μπαράζ δημοσιευμάτων

του καθ’ όλα έγκριτου κι αντικειμενικού τύπου εν Ελλάδι , πολιτικού κι εκκλησιαστικού,

όργιο δημοσιευμάτων παραπληροφόρησης

της κοινής γνώμης ελλαδικής και διεθνούς

περί δήθεν ανταρσίας και ανταρτών

μοναχών που τολμούν να αμφισβητούν

την νομιμότητα !

Οι υπέρ της Μονής δράσαντες

εμφανίζονται με πληρωμένα δημοσιεύματα

ως στασιαστές ,

δημοσιεύματα που στόχο έχουν να προετοιμάσουν την σύλληψη κι απέλαση των Σιναιτών μοναχών.

Η καταστατική παρέμβαση

της Σιναιτικής Αδελφότητας ακύρωσε

την τελευταία στιγμή

την υπογραφή του τρισαθλίου συμφωνητικού γιά την παράδοση της Μονής και των Αγίων της Μονής !

Αιφνιδιάστηκε το φαιδρό σύστημα

της εγκληματικής δράσης εν Αθήναις

και ενώ εκκρεμούν

οι προβλεπόμενες εκκλησιαστικές διαδικασίες από το Πατριαρχρίο Ιεροσολύμων,

οι αδίστακτοι των Αθηνών,

αντιεπαγγελματίες άτεχνοι

φόρτωσαν τον παππού στο αεροπλάνο,

μαζί και τον διεφθαρμένο περιοδεύοντα θίασο,

η σύγκελλος παραηγουμένη, ο μωροφιλόδοξος αρχιμανδρίτης, ο δικηγόρος τάχα της μονής - τοποτηρητής του μικρού του Μαξίμου ,

τους προμήθευσαν μιά κοόρτη από τραμπούκους , συνεννοήθηκαν με τους Αιγύπτιους να προσποιηθούν πως τάχα αυτή δεν ξέρουν, παρθένες μωρές,

και τους έστειλαν να καταλάβουν το Μοναστήρι

επιβάλλοντας την ανομία !

Η συνομωσία Αθηνών και Καίρου,

Μητσοτάκη και Σίσι είναι καταφανέστατη !

Η τραμπούκικη επιδρομή στη Μονή Σινά

έγινε με την απόλυτη κάλυψη των Αιγυπτίων

με μοναδικό στόχο

ο καθαιρεθείς άνοιαν πάσχων γέρων

να εμφανιστεί ως Ηγούμενος

για να υπογράψει το προδοτικό συμφωνητικό παράδοσης της Μονής Σινά

ούτως ώστε στα μάτια

της κοινής γνώμης και του διεθνούς παράγοντα

να εμφανιστεί ότι

οι Έλληνες παρέδωσαν

το Μοναστήρι στην Αίγυπτο οικειοθελώς !

Και κάποιοι να ενθυλακώσουν

τριάκοντα αργύρια …

ΕΞΟΔΟΣ

Κάθε τραγωδία έχει μιά έξοδο !

Στην προκειμένη περίπτωση η τραγωδία της Μονής τρέπεται σε μιά ακόμη ντροπή

για τον μικρό του Μαξίμου !

Από την ένταση της αθλιότητας

των δρωμένων

κι οι Αμερικανοί κι οι Ευρωπαίοι ,

κι οι Ρώσσοι κι οι Αυστραλοί

κι ο Πάπας Ρώμης κι οι Ευαγγελικοί,

κι ο Βασιλιάς Κάρολος κι ο Πρόεδρος Μακρόν

πληροφορούνται για την ουτιδανότητά του !

Η Μονή Σινά τις επόμενες μέρες

θα έχει τον νέο της Ηγούμενο

κι οι Σιναίτες θα κληθούν να περιμαζέψουν

τα απόνερα της αθλιότητας !

Η Χριστιανοσύνη , όπου γής , νοιάζεται

και στηρίζει την παλαίφατη Μονή !

Η Αιγυπτιακή κυβέρνηση αντιλαμβάνεται

ότι η ζώσα Μονή Σινά είναι αυτή που προσδίδει

αίγλη , δόξα , κύρος, κίνητρο επισκεψιμότητας

στην χερσόνησο του Σινά και κατανοώντας αυτό

θα στηρίξει

την Μονή για να συνεχίσει τον πλού της

στους αιώνες της Ιστορίας !

Να έχουμε έγνοια !

 **Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Ο Δήμος Ιεροσολύμων «παγώνει» τους τραπεζικούς λογαριασμούς του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου – Μια νέα επίθεση στην Εκκλησία

 

Από την Συντακτική Ομάδα του Helleniscope

Σε μια κίνηση που σόκαρε τους Ορθόδοξους πιστούς παγκοσμίως, ο Δήμος Ιεροσολύμων πάγωσε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου — μια απόφαση που ανακοινώθηκε την Τετάρτη 6 Αυγούστου, με το πρόσχημα των μη καταβληθέντων δημοτικών φόρων ακίνητης περιουσίας («Arnona») σε ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται άμεσα για λατρεία.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Times of Israel (σύνδεσμος εδώ)δημοτικοί αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι είχαν επανειλημμένα στείλει επιστολές απαιτώντας την καταβολή φόρων σε ξενώνες, καφετέριες και άλλες ιδιοκτησίες του Πατριαρχείου. Όταν δεν έλαβε χώρα καμία πληρωμή, ενήργησαν «σύμφωνα με το νόμο» για να κατασχέσουν τους λογαριασμούς της Εκκλησίας.

Αλλά για το Πατριαρχείο — και για πολλούς που κατανοούν το πολιτικό και πνευματικό βάρος της Ιερουσαλήμ — αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια γραφειοκρατική φορολογική διαμάχη. Οι υποστηρικτές του Πατριάρχη Θεόφιλου Γ΄ το βλέπουν ως οικονομικό στραγγαλισμό , μια σκόπιμη προσπάθεια να παραλύσει η ικανότητα της Εκκλησίας να λειτουργεί: να πληρώνει τον κλήρο, να συντηρεί ιερούς τόπους, να χρηματοδοτεί σχολεία και να εξυπηρετεί τους προσκυνητές.

Η ευρύτερη εικόνα: Από το 2018 έως σήμερα

Για δεκαετίες, υπήρχε μια σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του Κράτους του Ισραήλ και των αρχαίων χριστιανικών κοινοτήτων της Ιερουσαλήμ: Οι εκκλησιαστικές ιδιοκτησίες θα εξαιρούνταν από τη δημοτική φορολογία . Αυτή η συμφωνία - που είχε τις ρίζες της τόσο στις ρυθμίσεις της οθωμανικής εποχής όσο και στις πρώιμες εγγυήσεις του Ισραήλ - διαλύθηκε το 2018, όταν η πόλη ανακοίνωσε μονομερώς ότι μόνο τα ακίνητα που χρησιμοποιούνται για λατρεία, θρησκευτική διδασκαλία ή στενά συνδεδεμένους σκοπούς θα εξαιρούνταν.
Ξενώνες, κέντρα προσκυνητών και εμπορικές μισθώσεις κηρύχθηκαν ξαφνικά φορολογητέες.

Εκείνη τη χρονιά, υπό τον τότε δήμαρχο Νιρ Μπαρκάτ, οι λογαριασμοί αρκετών εκκλησιών —συμπεριλαμβανομένου του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου— πάγωσαν. Οι Πατριάρχες της Ιερουσαλήμ, της Αρμενίας και ο Κουστός των Αγίων Τόπων απάντησαν με μια δραματική διαμαρτυρία: έκλεισαν την Εκκλησία του Παναγίου Τάφου , τον πιο ιερό τόπο του Χριστιανισμού, για τρεις ημέρες. Μόνο μετά την παρέμβαση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου άρθηκε το πάγωμα.

Ένα πολιτικό υπόγειο ρεύμα

Αυτή η τελευταία κλιμάκωση έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενης έντασης μεταξύ των χριστιανικών εκκλησιών στην Ιερουσαλήμ και των δημοτικών αρχών. Κάποιοι το βλέπουν ως μέρος ενός ευρύτερου μοτίβου: πίεση στο Πατριαρχείο σε διαμάχες για γη, ιστορικά δικαιώματα και τη χριστιανική παρουσία στους Αγίους Τόπους . Στο ασταθές μείγμα πίστης, πολιτικής και ακινήτων που ορίζει την Ιερουσαλήμ, τέτοιες κινήσεις σπάνια αφορούν μόνο χρήματα.

Κάλεσμα για επαγρύπνηση

Για τον ελληνορθόδοξο κόσμο — και μάλιστα για όλους τους Χριστιανούς — το πάγωμα των λογαριασμών του Πατριαρχείου θα πρέπει να χρησιμεύσει ως αφύπνιση. Πέρα από τους τίτλους ειδήσεων σχετικά με τους φόρους βρίσκεται ένας βαθύτερος αγώνας: η διασφάλιση μιας αδιάσπαστης χριστιανικής μαρτυρίας στην ίδια την πόλη όπου γεννήθηκε η πίστη μας.

=================================

Δύο κρίσεις, ένα μοτίβο: πάγωμα των λογαριασμών του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου

Έτος	Γεγονός	Βασικές λεπτομέρειες	Έκβαση
2018	Πρώτο πάγωμα λογαριασμού	Ο τότε δήμαρχος Nir Barkat διατάζει το πάγωμα των τραπεζικών λογαριασμών αρκετών χριστιανικών εκκλησιών, συμπεριλαμβανομένου του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου, για φερόμενους μη καταβληθέντες φόρους ακίνητης περιουσίας σε μη λατρευτικά ακίνητα (ξενώνες, εμπορικές μισθώσεις).	Οι τρεις Πατριάρχες της Ιερουσαλήμ (Ελληνορθόδοξοι, Αρμένιοι και Θεματοφύλακες των Αγίων Τόπων) ενώνονται σε ένδειξη διαμαρτυρίας καικλείνουν την Εκκλησία του Παναγίου Τάφουγια τρεις ημέρες - μια πρωτοφανής πράξη στη σύγχρονη εποχή. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου παρεμβαίνει. Το πάγωμα αίρεται.
2025	Δεύτερο πάγωμα λογαριασμού	Στις 6 Αυγούστου, ο Δήμος Ιεροσολύμων παγώνει και πάλιόλους τουςτραπεζικούς λογαριασμούς του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου, απαιτώντας απλούς φόρους «Αρνώνας» σε ακίνητα όπως καφετέριες και καταλύματα προσκυνητών. Αξιωματούχοι λένε ότι οι επανειλημμένες πληρωμές αγνοήθηκαν.	Το Πατριαρχείο καταγγέλλει την κίνηση ωςοικονομικό στραγγαλισμό- εμποδίζοντας τους μισθούς, τη χρηματοδότηση των σχολείων και τη συντήρηση των ιερών τόπων. Προς το παρόν, δεν υπάρχει αντιστροφή και οι εντάσεις κλιμακώνονται.

---

Πρότυπο & Επιπτώσεις

• Σκανδάλη: Και οι δύο κρίσεις ξεκίνησαν με την πόλη να στοχεύει μη λατρευτικές ιδιοκτησίες για δημοτική φορολογία, σπάζοντας την ιστορική αντίληψη ότι οι εκκλησιαστικές ιδιοκτησίες απαλλάσσονταν ευρέως.

• Δημοτική Λογική: Οι αρχές του πλαισιώνουν ως νομικό ζήτημα - «ίση φορολογία» για όλες τις εμπορικές δραστηριότητες.

• Άποψη εκκλησίας: Το Πατριαρχείο το βλέπει ως επίθεση στην αποστολή, την αυτονομία και την ικανότητα της Εκκλησίας να διατηρήσει τη χριστιανική παρουσία στην Ιερουσαλήμ.

• Απόκλιση αποτελεσμάτων: το 2018 έκλεισε με ταχεία αντιστροφή μετά από παρέμβαση υψηλού επιπέδου· Το 2025 παραμένει ανεπίλυτο, με πιθανότητα κλιμάκωσης.

14 Αυγούστου 2025,n.stamatakis@aol.com www.helleniscope.com

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Συγκλονιστική εικόνα: Ρωμιοί με τον Δικέφαλο περιφρουρούν την εκκλησία στην καρδιά της Δαμασκού

  

Ρωμιοί με τον Δικέφαλο περιφρουρούν την εκκλησία στην καρδιά της Δαμασκού.
Μόνο υπερηφάνια για τα αδέρφια μας, μόνο ντροπή για το εθνοκτόνο κρατίδιο του αγράμματου ομοτράπεζου του φραπέ.

Ποιοι είναι οι Ρωμιοί της Συρίας;

Οι Ρωμιοί της Συρίας είναι απόγονοι των Ελλήνων και ελληνόφωνων πληθυσμών της Ανατολικής Μεσογείου που παρέμειναν στη Συρία μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Άραβες, τους Σελτζούκους, τους Μογγόλους και αργότερα τους Οθωμανούς. Ο όρος «Ρωμιοί» προέρχεται από το Βυζαντινό κράτος, το οποίο οι ίδιοι αποκαλούσαν «Ρωμανία», και το οποίο οι Άραβες και οι Οθωμανοί αναγνώριζαν ως το «Ρουμ» (δηλ. των Ρωμαίων). Σήμερα, ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις ελληνικής καταγωγής ή ελληνορθόδοξες κοινότητες που ζουν στη Μέση Ανατολή, κυρίως στη Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία και την Παλαιστίνη.

Θρησκεία και ταυτότητα

Οι Ρωμιοί της Συρίας είναι κυρίως Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί, μέλη του Πατριαρχείου Αντιοχείας, το οποίο έχει έδρα σήμερα στη Δαμασκό. Παρότι δεν μιλούν πια την ελληνική γλώσσα (οι περισσότεροι είναι αραβόφωνοι), διατηρούν ισχυρή πολιτισμική και εκκλησιαστική σύνδεση με το Βυζάντιο και την Ορθοδοξία. Η εκκλησία τους θεωρείται μία από τις πέντε αρχαίες πατριαρχικές έδρες (μαζί με αυτές της Ρώμης, Κωνσταντινούπολης, Αλεξάνδρειας και Ιεροσολύμων).

Πληθυσμός και γεωγραφική κατανομή

Η ακριβής καταμέτρηση των Ρωμιών της Συρίας είναι δύσκολη, καθώς η Συρία δεν δημοσιεύει αναλυτικά στατιστικά με βάση την εθνοτική ή θρησκευτική ταυτότητα. Πριν τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε το 2011, υπολογιζόταν ότι υπήρχαν περίπου 400.000–500.000 Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί στη Συρία, εκ των οποίων ένα μεγάλο μέρος θεωρείται ότι είναι Ρωμιοί ή φέρουν πολιτισμική κληρονομιά ρωμαίικης ταυτότητας.

Οι κύριες περιοχές όπου ζουν οι Ρωμιοί της Συρίας είναι:

• Δαμασκός: Έδρα του Πατριαρχείου Αντιοχείας, με πολυάριθμη κοινότητα Ελληνορθοδόξων και πολλά ιστορικά μοναστήρια και ναούς.

• Αλέππο (Χαλέπι): Μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Συρίας με ακμαία χριστιανική παρουσία μέχρι και την έναρξη του πολέμου.

• Λαττάκεια: Πόλη στη δυτική Συρία, με σημαντικό αριθμό Ελληνορθόδοξων.

• Χομς και Χάμα: Περιέχουν μικρότερες κοινότητες, αλλά με βαθιά ιστορική παρουσία.

• Βόρειες και δυτικές επαρχίες: Σε χωριά γύρω από την Ταρτούς, τη Σαφίτα και την Καρακάς υπήρχαν παραδοσιακά κοινότητες με ρωμαίικη αυτοσυνείδηση.

Σύγχρονη κατάσταση

Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία επέφερε μεγάλη μείωση του χριστιανικού πληθυσμού γενικότερα, καθώς πολλοί κατέφυγαν στο εξωτερικό για ασφάλεια. Πολλοί Ρωμιοί μετανάστευσαν σε χώρες της Ευρώπης, στον Λίβανο ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αντιοχείας παραμένει ενεργή, με σημαντική επιρροή στον συριακό πολιτισμό και θρησκευτικό χάρτη.

Πολιτισμική κληρονομιά

Οι Ρωμιοί της Συρίας διατηρούν ζωντανές παραδόσεις που συνδέονται με τη βυζαντινή υμνολογία, την ορθόδοξη λατρεία και τα παλιά έθιμα. Η ελληνική γλώσσα χρησιμοποιείται σε περιορισμένο βαθμό στη θεία λειτουργία, κυρίως σε εορτασμούς, ενώ οι ηγέτες της εκκλησίας συχνά έχουν σπουδάσει σε ελληνικές θεολογικές σχολές.

Συμπερασματικά, οι Ρωμιοί της Συρίας αποτελούν έναν ιστορικά σημαντικό πληθυσμό με βαθιές ρίζες στον ελληνορθόδοξο πολιτισμό. Παρότι αραβόφωνοι σήμερα, η ταυτότητά τους ως “Ρωμιοί” επιβιώνει μέσα από τη θρησκευτική πίστη, την εκκλησιαστική παράδοση και την ιστορική τους μνήμη.  https://romioitispolis.gr/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ!!!

 

Ο Θεός από εμάς θέλει μόνο την προαίρεση και την αγαθή διάθεση που θα την εκδηλώνουμε με το λίγο φιλότιμο αγώνα μας και την συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας. Όλα τα άλλα μας δίνει εκείνος.

"Πέστε μας κάτι Γέροντα...

- Τί νά πῶ;

- Ὅ,τι λέει ή καρδιά σας.

- Αὐτό πού λέει ἡ καρδιά μου εἶναι, νά πάρω τό μαχαίρι,

νά τήν κόψω κομματάκια,

νά τήν μοιράσω στόν κόσμο,

καί ὕστερα νά πεθάνω"

--O Χριστός δεν θέλει ούτε δούλους, ούτε ευγενείς, ούτε ένδοξους, ούτε προ πάντων "αγίους". Δηλαδή δεν θέλει τα παιδιά του σαμαρωμένα απ΄το ντουνιά και τους ανθρώπους-καθ' ότι η καλή γνώμη του άλλου καταντάει ένα σαμάρι που σου φοράει και σε καβαλάει όλος αυτός ο ντουνιάς. Διότι γίνεσαι όπως σε θέλουν, για ν' άχεις την καλή τους γνώμη. Αφού το ξέρεις, ότι αν φερθείς ελεύθερα δεν θα σε θέλουν-δεν κάνεις γι' "άγιος".

Γι' αυτό ο Χριστός θέλει ξεσαμάρωτα τα δικά του παιδιά-ελεύθερα, άνετα, όμορφα και κυρίως, να περιπαίζουν και να ειρωνεύονται τον ντουνιά και τους εν αυτώ. Γι αυτό κι όσοι έχουν εμπειρία Θεού, αντιμετωπίζουν με ειρωνεία τη ζωή και τον κόσμο. Το μόνο που τους δεσμεύει, τους φρενάρει και τους σοβαρεύει είναι ο πόνος των άλλων ανθρώπων. Διότι ο Χριστός τους κάνει πριγκιπόπουλα κι αναλαμβάνει να διευθετεί ο ίδιος την κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους υπό έναν όρο: 'Ότι θα οικειοποιούνται πλέον οι ίδιοι τον πόνο των άλλων ταλαίπωρων και ταλαιπωρημένων της ζωής, που κάποιο κύμα του βίου αναποδογύρισε την βαρκούλα τους και τους έφερε από κάτω.

Άγιος Παΐσιος

ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΦΟΒΌΤΑΝ ΓΙΑΤΙ ΕΊΧΕ ΑΠΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΝΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΏΝ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΡΔΊΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ .

ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ ΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΔΙΝΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ;

ΜΕΤΆ ΑΡΧΊΖΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙ..ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ..ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ ..ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΆ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ

ΜΕΤΑ ΑΠΟΦΆΣΙΣΑΝ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ..ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΑΛΛΆ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΜΒΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΕΣΠΑΣΙΤΕΣ

ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΝΑΜΕ ΣΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΧΑΛΙΑ ..ΑΛΛΑ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ.

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η μαρτυρική οσιακή κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου στις 12 Ιουλίου 1994

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης 2015

«Χθὲς συνεθαπτόμην σοι Χριστέ…»

Στὶς 11 Ἰουλίου, μνήμη τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, ὁ Ὅσιος κοινώνησε γιὰ τελευταία φορά. Μὲ πολὺ κόπο γονάτισε ἐπάνω στὸ κρεββάτι, ἔκανε τὸ σταυρό του καὶ μὲ τρεμάμενα χείλη εἶπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλεία σου». Ἔπειτα οἱ ἀδελφές τοῦ ἔφεραν τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας καὶ τὸν δίσκο μὲ τὸ κόλλυβό της. «Ἄκροις δακτύλοις» πῆρε δύο κόκκους ὡς εὐλογία καὶ ἀσπάσθηκε τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας. Βλέποντας ὅτι δὲν ἦταν στολισμένη, παρατήρησε: «Οὔτε ἕνα λουλούδι δὲν τῆς βάλατε;». Κατὰ τὸ μεσημέρι ἦρθε στὸ Ἡσυχαστήριο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός, καὶ ὁ Γέροντας ζήτησε νὰ τοῦ διαβάση τὴν εὐχὴ «εἰς ψυχορραγοῦντα». Ἀκόμη, τὸν παρακάλεσε νὰ τὸν μνημονεύη. «Νὰ μὲ μνημονεύης, τοῦ εἶπε, γιατί πολλοὶ ἄλλοι θὰ...
μὲ ἐγκαταλείψουν, θὰ νομίζουν ὅτι δῆθεν δὲν ἔχω ἀνάγκη».

Ἡ τελευταία ἐκείνη νύχτα ἦταν μαρτυρική. Ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ ἰσχυρὰ παυσίπονα δὲν τὸν ἒπιαναν. «Πονάω, πονάω πολύ», ἔλεγε σιγανὰ καὶ κοίταζε συνέχεια τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Τὸ δεξί του χέρι σχημάτιζε κάπου-κάπου τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, ἐνῶ τὸ ἀριστερὸ ἐκινεῖτο σὰν νὰ τραβοῦσε κομποσχοίνι. Πότε-πότε ἄνοιγε τὰ χέρια του σὲ προσευχή. Κάποια στιγμὴ εἶπε: «Μαρτύριο». Ἡ Γερόνιτσσα, ποὺ βρισκόταν δίπλα του, δὲν ἄκουσε καὶ τὸν ρώτησε τί εἶπε. Τὸ ἐπανέλαβε τρεῖς φορές: «Μαρτύριο, μαρτύριο, μαρτύριο». Κάθιδρος, ἀσθμαίνων καὶ δακρυρροῶν ἔτρεχε τὸ τελευταῖο στάδιο, γιὰ νὰ φθάση στὸ τέρμα καὶ νὰ λάβη «τὸν τῆς νίκης στέφανον». Ὁ «ἀγγελικῶς ἐπὶ τῆς γῆς πολιτευσάμενος» ἔσπευδε διὰ μαρτυρίου νὰ πετάξη πρὸς τὰ οὐράνια σκηνώματα.

Στὶς ἐννιάμισι ἡ ὥρα τὸ πρωὶ ὅλες οἱ Ἀδελφὲς πέρασαν νὰ πάρουν γιὰ τελευταία φορὰ τὴν εὐχή του. Ἦταν προσηλωμένος στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ δὲν μιλοῦσε. Ὁ πόνος ἦταν ζωγραφισμένος στὸ πρόσωπό του, ἀνέπνεε μὲ πολλὴ δυσκολία, ἐνῶ ἡ πίεσή του σιγὰ-σιγὰ ἔπεφτε. Ὅλα ἔδειχναν ὅτι ἔφθανε τὸ τέλος· ὁ ἀναστημένος πνευματικὰ Πατὴρ Παΐσιος βρισκόταν στὸ κατώφλι πρὸς τὴν μακαριότητα. Σὲ μία στιγμή, ὁ Ὅσιος πῆρε τρεῖς σύντομες εἰσπνοὲς καὶ ἔσβησε, ὅπως σβήνει τὸ καντηλάκι, ὅταν τελειώνει τὸ λάδι του. Ἔγειρε ἥσυχα τὸ κεφάλι του στὸ πλάι, ἐνῶ ἡ ἁγιασμένη του ψυχὴ εἶχε πετάξει στὴν ἀληθινὴ πατρίδα του, τὸν Οὐρανό. Ἦταν ἕνδεκα ἡ ὥρα τὸ πρωὶ τῆς 12ης Ἰουλίου 1994.

Οἱ ἀδελφές του φόρεσαν τὸ Σχῆμα, τὸ ράσο καὶ τὸ κουκούλι· κατὰ τὰ ἄλλα ἦταν τακτοποιημένος ἀπὸ μόνος του. Τὸν ἔβαλαν σὲ ἕνα ἁπλὸ νεκροκρέββατο καὶ τὸν μετέφεραν στὸ Παρεκκλήσιο τῶν Ἀρχαγγέλων. Γύρω του ἐναπέθεσαν λίγα μόνο λουλούδια· βασιλικοὺς καὶ τριαντάφυλλα. Τὰ χέρια του, σὰν νὰ ἦταν ζωντανά, κρατοῦσαν μὲ εὐλάβεια τὸν Σταυρό. Ἡ μορφὴ του ἦταν εἰρηνική, φωτεινή, ὀσιακή· εἶχε ἱλαρότητα, σκορποῦσε Χάρη.

Τὸ ἀπόγευμα τὸ Ἡσυχαστήριο ἄνοιξε γιὰ τοὺς προσκυνητές, ἀλλὰ οἱ Ἀδελφὲς δὲν ἀνακοίνωσαν τὴν κοίμηση τοῦ Γέροντα σὲ κανέναν· αὐτὴν τὴν ἐντολὴ εἶχε δώσει ὁ ἴδιος. Ἡ Γερόντισσα κάλεσε τὸν ἐφημέριο τοῦ Ἡσυχαστηρίου, τὸν π.Νικόλαο, καὶ τοῦ εἶπε ὅτι ἐπιθυμία τοῦ Πατρὸς Παϊσίου ἦταν νὰ τελέση μόνον ἐκεῖνος τὴν Ἐξόδιο Ἀκολουθία. Τὸ δέχθηκε μὲ φόβο καὶ χαρά· φόβο, διότι αἰσθανόταν ἀνάξιος νὰ κηδεύση ἕναν ἅγιο, χαρὰ γιὰ τὴν μεγάλη εὐλογία ποὺ τοῦ χάριζε ὁ Θεός.

Στὶς ἕνδεκα ἡ ὥρα τὸ βράδυ, ἄρχισε ἡ Ἀγρυπνία στὸ Παρεκκλήσιο τῶν Ἀρχαγγέλων. Μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία ἐψάλη ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία. Οἱ ἀδελφὲς ἔψαλλαν τὰ νεκρώσιμα τροπάρια νιώθοντας τὸν Γέροντα νὰ εἶναι ἀκόμη ζωντανὸς δίπλα τους. Πρὶν ἀπὸ ἕναν μήνα εἶχε πεῖ ἀστειευόμενος: «Ἐγὼ θὰ ψάλω τὴν Νεκρώσιμη Ἀκολουθία!». Ἔψαλλε, πράγματι «ἐν ἐκκλησίᾳ ὁσίων». Ἦταν σὰν νὰ ἔλεγε: «Χθὲς συνεθαπτόμην σοι Χριστὲ συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι, συνεσταυρούμην σοι χθὲς, αὐτός με συνδόξασον Σωτήρ, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου». Ὅλος ὁ πόνος τῆς προηγούμενης νύχτας εἶχε δώσει τὴ θέση του στὴν ἀναστάσιμη χαρά. Στὸ μικρὸ Παρεκκλήσι, μὲ τὸ λιγοστὸ φῶς, ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν Σταυροαναστάσιμη. Ἦταν στιγμὲς ἀποχωρισμοῦ, ἀλλὰ ἡ θλίψη μεταβαλλόταν σὲ χαρὰ λόγω τῆς βεβαιότητος ὅτι ὁ Ὅσιος τώρα πιὰ θὰ βρισκόταν δίπλα στὸν καθένα ποὺ θὰ ζητοῦσε τὶς πρεσβεῖες του.

Ἡ ἐκφορὰ τοῦ ἱεροῦ σκηνώματος ἔγινε μέσα σὲ ἀπόλυτο σκοτάδι. Τὸ μόνο φῶς ἐρχόταν ἀπὸ ἕναν φανὸ ποὺ προπορευόταν τῆς νεκρικῆς πομπῆς καὶ ἀπὸ δύο ταπεινὰ φαναράκια ποὺ συνόδευαν τὸν Γέροντα. Ἔτσι θέλησε νὰ κηδευθῆ. Σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ ἤθελε νὰ κρύβεται· πλοῦτος του ἦταν ἡ προσωπική του ἀφάνεια. Αὐτὸ εἶχε φροντίσει νὰ γίνη καὶ στὴν κοίμησή του μὲ τὸ νὰ μὴν ἀνακοινωθῆ, πρὶν περάσουν τρεῖς ἡμέρες.

Ἡ σεβάσμια ἁπλότητα τῆς μυστικῆς ἐκφορᾶς ἔκανε περισσότερο αἰσθητὴ τὴν λαμπρὴ καὶ ἔνδοξη καὶ πολυάριθμη παρουσία τῆς Ἄνω Ἐκκλησίας. Ὁ Γέροντας προχωροῦσε μέσα στὸ σκοτάδι ἀκίνητος καὶ συγχρόνως πορευόμενος τὴν μακαρία ὁδὸ καὶ λαμπρῶς προϋπαντούμενος ἀπὸ τοὺς χοροὺς τῶν Δικαίων….

Ἡ πομπὴ ὁδηγήθηκε στὸν τόπο ὅπου εἶχε ἑτοιμασθῆ ὁ τάφος του, πίσω ἀπὸ τὸ Ἱερό τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου, ὁ ὁποῖος, ὕστερα ἀπὸ εἴκοσι χρόνια, ἐπρόκειτο νὰ γίνη δικός του Ναός. Μὲ ἕνα κεράκι διαβάσθηκαν ὅσα προβλέπονται κατὰ τὸν ἐνταφιασμό, ἔγινε τὸ καθορισμένο κομποσχοίνι, καὶ ὁ ἱερέας εἶπε: «Χριστὸς Ἀνέστη!».

Τώρα πιὰ ὁ Ἅγιος Παΐσιος δὲν πονάει καὶ δὲν ὑποφέρει. Δὲν καταδαπανᾶται, γιὰ νὰ βοηθάη καὶ νὰ ἀναπαύη ὅσους ἔχουν ἀνάγκη. Ἡ φιλότιμη καὶ ἀρχοντικὴ καρδιά του δὲν μοιράζεται στὰ δύο, ἀνάμεσα στὸν πόθο γιὰ τὴν ἔρημο καὶ στὴν ἀνάγκη νὰ μένη κοντὰ στοὺς πονεμένους ἀνθρώπους. Τώρα πιὰ «πετάει ἄνετα σὰν Ἄγγελος ἀπὸ τὴν μία ἄκρη τοῦ κόσμου στὴν ἄλλη», ὅπως ἔγγραψε καὶ ὁ ἴδιος γιὰ τὸν Ἅγιο Ἀρσένιο, καὶ εὔκολα βρίσκεται παντοῦ, κοντὰ σὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ τὸν ἐπικαλεῖται μὲ πίστη καὶ εὐλάβεια.

Ὅσο ζοῦσε πάνω στὴ γῆ ὁ Ἅγιος ἦταν ταπεινὸς καὶ συγχρόνως μεγάλος, πάμφτωχος καὶ ὅμως πάμπλουτος, ἁπλὸς καὶ ὀλιγογράμματος ἀλλὰ σοφὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου. Σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς του, ὡς μικρὸς «κοσμοκαλόγερος» στὴν Κόνιτσα, ὡς στρατιώτης ἔπειτα μέσα στὴν δίνη τοῦ πολέμου, ὡς ἀγωνιστὴς νέος μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου καὶ στὴν Μονὴ Φιλοθέου, ὡς ἀκούραστος «Καλόγερος» στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου, ὡς ἐξαϋλωμένος ἀσκητὴς στὴν ἔρημο τοῦ Σινᾶ, ὡς θεοφώτιστος Γέροντας ποὺ δέχθηκε χιλιάδες ψυχὲς στὸ Κελλὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ στὴν Παναγούδα, καιγόταν πάντοτε ἀπὸ τὴν ἴδια φλόγα· νὰ δίνεται ὁλοκληρωτικὰ στὸν Θεὸ μὲ φιλότιμη ἄσκηση καὶ νὰ θυσιάζεται γιὰ τοὺς συναθρώπους του μὲ ἀρχοντικὴ ἀγάπη.

Ἔζησε, πράγματι, σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ λέει: «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σοὺ καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτὸν». Ἔλαμψε στὸν κόσμο μὲ «τὰ καλά του ἔργα», δόξασε τὸν Θεὸ μὲ τὴν ἁγία του ζωή, καὶ ὁ Θεὸς τὸν δόξασε ἐπιτελώντας δι΄ αὐτοῦ μέγιστα θαύματα.

«Οἱ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων συγγραψάμενοι τὰς πράξεις αὐτῶν ἐδήλωσαν τὰς σωματικᾶς, τὴν ἀκτημοσύνην, τὴν νηστείαν, τὴν ἀγρυπνίαν, τὴν ἐγκράτειαν, τὴν ὑπομονήν· τὴν δὲ πνευματικὴν αὐτῶν ἐργασίαν μικρὸν τε καὶ ὡς ἐν ἐσόπτρῳ διὰ τῶν τοιούτων ἐδήλωσαν». Ἔτσι καὶ ἡ πνευματικὴ ἐργασία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πολὺ λίγο ἔγινε φανερή. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ πῆ πόσο βαθιὰ ἔιχε προχωρήσει ὁ Ὅσιος τὸ σκάψιμο στὸ πνευματικὸ μεταλλεῖο καὶ σὲ ποιὰ πνευματικὰ ὑψώματα εἶχε φθάσει. Ἂν ὅμως θὰ ἔπρεπε κάποιος νὰ πῆ μὲ μία λέξη τί ἔκανε τὸν Ἅγιο Παΐσιο νὰ γίνη αὐτὸ ποὺ ἦταν, θὰ ἐπαναλάμβανε τὰ λόγια του: «Ἡ ἀγάπη, ἡ ἀγάπη, ἡ ἀγάπη…».

«Ἀγάπη, προφητείας χορηγός· ἀγάπη, θαυμάτων παρεκτική· ἀγάπη, ἐλλάμψεως ἄβυσσος… Ἀγάπη τελευταία βαθμὶς εἰς τὰς θείας ἀναβάσεις τῶν ἀρετῶν. Ἀγάπη γὰρ ἐστιν ὁ Θεός, ᾧ πρέπει δόξα, ὕμνος, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

πηγή https://www.facebook.com/reel/1463168121348594

Μαζί θα είμαστε, θα σας περιμένω εκεί, αλλά και εδώ θα είμαι κοντά σας

Ο Αγιασμένος Γέροντας Παΐσιος λίγο πριν φύγει…

Ελληνορωμαϊκά!

****

Χρήστος Κλητσινάρης

Το 1991, ο Σύριος την καταγωγή και Ορθόδοξος το θρήσκευμα Γεώργιος Τάουϊλ, Ψυχίατρος της ΝASA, επισκέφθηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο Άγιο Όρος, μαζί με δύο Προτεστάντες Αμερικάνους καθηγητές Αστροναυτικής της NASA.

Σε αυτή την συζήτηση, ο Γέροντας τους έλυσε ένα σοβαρό πρόβλημα που τους απασχολούσε επί δύο χρόνια σχετικά με κάποιο διαστημόπλοιο, μιλώντας τους Ελληνικά, ενώ αυτοί τα άκουγαν σε τέλεια Αγγλικά!!!

Τους είπε ποιό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, αλλά και ποιός είναι ο τρόπος διόρθωσης του λάθους που κάνουν!!!

Έκτοτε στη ΝΑSA όταν μιλούν για τον Παΐσιο τον αποκαλούν "ο Καθηγητής Παΐσιος" και έχει χαρακτηριστεί από αυτούς, ως ο πιό Έξυπνος Άνθρωπος.

Άντε τώρα να καταλάβουν οι λογικοκρατούντες και τόσο μπερδεμένοι πνευματικά Προτεστάντες, τί σημαίνει Χαρισματικός από το Άγιο Πνεύμα Άνθρωπος και ότι αυτή δεν είναι Ανθρώπινη Εξυπνάδα και Ευφυΐα, αλλά ο απώτερος σκοπός του Χριστιανού που είναι η κατά Χάριν Θέωση του.

Η επαναφορά μέσω της Ενανθρωπήσεως του Χριστού, στην προ της Πτώσεως Κατάσταση του Ανθρώπου, όπου ο Αδάμ είχε Φυσική και Άκοπη (χωρίς κόπο) την Γνώση.

«Ἐγὼ εἶπα θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες· ὑμεῖς δὲ ὡς ἄνθρωποι ἀποθνήσκετε καὶ ὡς εἷς τῶν ἀρχόντων πίπτετε.» ( Ψαλμός ΠΑ' 6-7).

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων