Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΣΕΙΡΙΟΣ-ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ-ΑΝΟΙΓΜΑ ΜΙΑΣ ΠΥΛΗΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

 

Ο Μαύρος Ήλιος είναι το αστέρι Σείριος, το οποίο εδώ και πολύ καιρό θεωρείται το φωτεινότερο και ισχυρότερο από τα αστέρια. Ο Σείριος είναι ένα σύστημα δύο άστρων: ο γιγάντιος Σείριος Α και ο λευκός νάνος Σείριος Β. Τώρα γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο αστέρι, η Αλκυόνη, που είναι 83 φορές φωτεινότερο από τον Σείριο και χίλιες φορές φωτεινότερο από τον Ήλιο μας. Όπως η Σελήνη αντανακλά τον Ήλιο, έτσι και ο Ήλιος αντανακλά τον Σείριο. Στην αρχαιότητα, ο Σείριος πίστευαν ότι ήταν η πηγή της ζωής σε όλο το σύμπαν. Το αστέρι Σείριος ήταν το πιο σημαντικό για τους αρχαίους Αιγύπτιους. Πιστεύεται ότι ο Σείριος συμβολίζει την ανανέωση, τη μετά θάνατον ζωή και την αλλαγή των εποχών. Το ημερολόγιό τους βασίστηκε στην άνοδο του Σείριου με περίπλοκο τρόπο. Αυτή τη στιγμή, μια πολύ ιδιαίτερη ενέργεια έρχεται στη γη – ανοίγει μια ουράνια πύλη μέσω της οποίας ο Ήλιος θα εισέλθει στη συνέχεια στη Βασιλική Πύλη των Λιονταριών.

Ο Σείριος ήταν γνωστός ως το αστέρι του σκύλου. Ο σκύλος είναι θεός (θεός) που διαβάζεται ανάποδα, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί κάτι παραπάνω από σύμπτωση, όπως θα δούμε στην κατανόηση των μυστηρίων του Μαύρου Ήλιου.

«Το Μεγάλο Άλμα Μπορεί Να Γίνει Στην Ισλανδία, Το «Σημείο Εξόδου» Προς Το Αστέρι Της Καταγωγής. Ο Σκύλος Οδηγεί Το Δρόμο (Dog Ready, Dog Of God) Προς Τον Βορρά Και Τον Νότο.»Μιγκέλ Σεράνο

Ο Ανουβις με κεφάλι σκύλου,θεωρήθηκε πως αντιπροσωπευει τον Σείριο

Ο Σείριος συχνά ταυτιζόταν με τη θεά Ίσιδα στην αρχαία Αίγυπτο, ιδιαίτερα ως σήμα για την πλημμύρα του Νείλου. Η Ίσις είναι η θηλυκή πτυχή της τριάδας που σχηματίστηκε από αυτήν, τον Όσιρι, και τον γιο τους Ώρο. Το αστέρι έχει επίσης συσχετιστεί με τον Όσιρι, τον Άνουβις και τη θεά των Σειρίων Sopdet, το όνομα της οποίας σημαίνει «αυτή που είναι αιχμηρή». Ήταν η σύζυγος του όντος που είναι γνωστό ως Σαχ, από τον αστερισμο του Ωρίωνα , και εξασφάλιζε τη γονιμότητα της Γης.

«Τα Μυστήρια Σχολεία Τον Θεωρούν Ως Τον Μαύρο Ήλιο – «Τον Ήλιο Πίσω Από Τον Ήλιο» Και Επομένως Την Αληθινή Πηγή Της Ενέργειας Του Ήλιου Μας. Εάν Η Ζεστασιά Του Ήλιου Μας Κρατά Τον Φυσικό Κόσμο Ζωντανό, Ο Σείριος Πιστεύεται Ότι Διατηρεί Τον Πνευματικό Κόσμο Ζωντανό. Είναι Το «Αληθινό Φως» Που Λάμπει Στην Ανατολή, Το Πνευματικό Φως, Ενώ Ο Ήλιος Φωτίζει Τον Φυσικό Κόσμο, Που Θεωρείται Μεγάλη Ψευδαίσθηση. Στην Αρχαία Αιγυπτιακή Του Ερμηνεία, Ο Μύθος Του «Μαύρου Ήλιου» Συνδέεται Με Το Αστέρι Του Σείριου, Καθώς Και Στους Θρύλους Της Αναγέννησης Μετά Το Θάνατο Και Της «Δύναμης Της Ζωής» Που Κατείχε Μια Τόσο Σημαντική Θέση Στη Θρησκεία Των Φαραώ».

Ο Σείριος είναι μέρος του αστερισμού που είναι γνωστός ως Μεγάλος Κυνας. Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι ο αστερισμός και το αστέρι έχουν συσχετιστεί με σκύλους και λύκους σε πολλούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό, αλλά ο πιο προφανής είναι ότι ο Σείριος φαίνεται να ακολουθεί τον τεράστιο ουράνιο γίγαντα HUNTER Orion. Το Heavenly Dog προστατεύει και προστατεύει αξιόπιστα ένα άτομο.

Για να κατανοήσουμε την έννοια του Σείριου, πρέπει να εμβαθύνουμε στην πλούσια παράδοση της μυθολογίας που τον περιβάλλει. Για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, ο Σείριος ήταν ένα φως καθοδήγησης στους ουρανούς, ένας φάρος που βοηθούσε τους ταξιδιώτες να πλοηγηθούν και να βρουν το δρόμο τους.

Επιπλέον, ο Σείριος συνδέθηκε με τον θεό Anubis, τον θεό της μουμιοποίησης και της μετά θάνατον ζωής, όχι τυχαία που απεικονίζεται με το κεφάλι ενός σκύλου. Πιστεύεται ότι ο Anubis χρησιμοποιούσε το φως του Σείριου για να καθοδηγήσει τις ψυχές των νεκρών στη μετά θάνατον ζωή

.Μεγάλη Πυραμίδα και Σείριος

Μερικοί αποκρυφιστές μελετητές ισχυρίζονται ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας χτίστηκε σε τέλεια ευθυγράμμιση με τα αστέρια, ειδικά τον Σείριο. Λέγεται ότι το φως από αυτά τα αστέρια χρησιμοποιήθηκε στις τελετές των αιγυπτιακών μυστηρίων.

«Αυτός Ο Αρχαίος Λαός (Οι Αιγύπτιοι) Γνώριζε Ότι Μια Φορά Το Χρόνο Ο Γονικός Ήλιος Αντιστοιχεί Στο Άστρο Του Σκύλου. Ως Εκ Τούτου, Η Μεγάλη Πυραμίδα Χτίστηκε Με Τέτοιο Τρόπο Ώστε Αυτή Την Ιερή Στιγμή Το Φως Του Άστρου Του Σκύλου Να Έπεφτε Στην Πλατεία «Πέτρα Του Θεού» Στην Κορυφή Της Μεγάλης Στοάς, Κατεβαίνοντας Στο Κεφάλι Του Αρχιερέα. , Ο Οποίος Έλαβε Super Solar Power Και Προσπάθησε Μέσω Του Βελτιωμένου Ηλιακού Του Σώματος Να Μεταδώσει Αυτούς Τους Επιπλέον Μυημένους Σε Άλλους Μυημένους. Διέγερση Για Την Ανάπτυξη Της Θεότητάς Τους. Τότε Ήταν Ο Σκοπός Της «Πέτρας Του Θεού», Πάνω Στην Οποία Κάθισε Ο Όσιρις Στο Τελετουργικό, Να Του Δώσει (Φωτίσει) Το Στέμμα Του Ankh Ή Το Ουράνιο Φως. «Βόρεια Και Νότια Αυτού Του Στέμματος Είναι Η Αγάπη», Διακηρύσσει Ο Αιγυπτιακός Ύμνος. «Και Επομένως, Σε Όλες Τις Διδασκαλίες Της Αιγύπτου, Το Ορατό Φως Δεν Ήταν Παρά Μια Σκιά Του Αόρατου Φωτός. Και Στη Σοφία Της Αρχαίας Γης, Τα Μέτρα Της Αλήθειας Ήταν Τα Χρόνια Του Υψίστου».  Marshall Adams, The Master's Book

Στο The Sirius Mystery , ο Robert Temple τονίζει μια πολύ σημαντική σχέση μεταξύ του Σείριου και της Σφίγγας. Πρώτον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Σφίγγα είναι, κατ' αρχήν, το αρχαιότερο υπάρχον γλυπτό στη Γη και προγενέστερα της παλαιότερης από τις πυραμίδες. Η ίδια η Αίγυπτος είναι παλαιότερη από όσο διδάσκουν τα βιβλία ιστορίας και συνυπήρχε με την Ατλαντίδα. Ανοιχτά ιερογλυφικά και πάπυροι απεικονίζουν χερσαίες και θαλάσσιες μάχες μεταξύ των Ατλάντων και των Αιγυπτίων.

Στην πραγματικότητα, η Ατλαντίδα βρισκόταν σε διαδικασία μεγάλου πολέμου με την Αίγυπτο την εποχή που ένας αστεροειδής έπεσε στον Ατλαντικό Ωκεανό και ένας ολόκληρος πολιτισμός χάθηκε. Ο Temple συμπεραίνει ότι ο αιγυπτιακός πολιτισμός είναι τουλάχιστον 25.000 ετών. Ο τρωικός πολιτισμός βρισκόταν σε δόξα την εποχή της καταστροφής της Ατλαντίδας. Η πρώτη μέρα του αιγυπτιακού έτους σηματοδοτήθηκε από την άνοδο του Σείριου. 

Η θεά Ίσις ήταν γνωστή ως η θεά του αστεριού Σώθης (Σείριος) και συχνά απεικονιζόταν ως επικεφαλής του σκύλου, τονίζοντας τη συσχέτισή της με το αστέρι του σκύλου. (Σημείωση: Σύμφωνα με το μύθο, η λατρεία της Ίσιδας μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο από ιερείς που δραπέτευσαν από την Ατλαντίδα). Ο Σείριος παραδοσιακά αναφέρεται ως «Ο Οίκος της Ψυχής της Ίσιδας». Ένας γνώριμος σύντροφος της θεάς ήταν ο σκυλοκέφαλος Anubis. Τα συμπεράσματα και οι δηλώσεις του Robert Temple για τη σφίγγα έρχονται σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση ότι το σώμα της σφίγγας είναι αλβινικό.

Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι ένας συγκεκριμένος φαραώ, παθιασμένος  για αυτοεπαίνους, διέταξε να δοθούν στη σφίγγα τα χαρακτηριστικά μιας ομοιότητας πορτρέτου με τον εαυτό του, τον μεγάλο. Το ανθρώπινο πρόσωπο αντικατέστησε το ρύγχος του Anubis. Φαίνεται ότι η σφίγγα ήταν αρχικά ο Anubis, του οποίου οι λειτουργίες στο αιγυπτιακό πάνθεον περιορίζονται σε δύο λέξεις - φύλαξη και προστασία. Και χρησίμευσε ως σύμβολο του Μαύρου Ήλιου, της αληθινής πηγής ζωής στο σύμπαν. Μπορεί στο μέλλον να ανακαλύψουμε ότι οι αρχαίοι Ατλάντες και Αιγύπτιοι μετανάστευσαν στη Γη σε μακρινούς χρόνους από τις περιοχές του διαστήματος του Κυνικού Αστεριού. Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι όλες οι πυραμίδες στην Αίγυπτο και τη Σφίγγα είναι προσανατολισμένες στον Σείριο.

Τρίτο Ράιχ Και Παγκόσμιος Συμβολισμός

Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι ο Σείριος είχε την ικανότητα να επηρεάζει τη μοίρα των ατόμων και των εθνών και συχνά στρέφονταν στο αστέρι για καθοδήγηση σε περιόδους κρίσης. Πίστευαν επίσης ότι ο Σείριος ήταν προάγγελος του καλοκαιριού και ότι η άνοδός του στον ουρανό σηματοδοτούσε την έναρξη μιας νέας σεζόν.

Στη ρωμαϊκή αστρολογία, ο Σείριος ήταν ένα από τα τέσσερα Βασιλικά Αστέρια, μαζί με τον Αλντεμπαράν, τον Ρέγκουλους και τον Αντάρες. Αυτά τα αστέρια θεωρούνταν οι φύλακες του ουρανού και είχαν μεγάλη συμβολική σημασία. Κάθε ένα από αυτά τα αστέρια συνδέθηκε με ένα από τα τέσσερα στοιχεία και είχε έναν αντίστοιχο φύλακα άγγελο. Φύλακες Άγγελοι: Σείριος – Μιχαήλ, Αλντεμπαράν – Ραφαήλ, Ρέγκουλα – Ουριέλ και Αντάρες – Γκάμπριελ.

Στους Ντόγκον του Μάλι, ο Σείριος ήταν γνωστός ως «Star Digitaria», αντιπροσωπεύοντας τον ιερό σπόρο που γέννησε όλη τη ζωή. Ακόμη και σήμερα, μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Σείριος έχει μια ιδιαίτερη ενεργειακή δύναμη, που αντιπροσωπεύει το θεϊκό θηλυκό και το δημιουργικό δυναμικό του σύμπαντος.

Στο Τρίτο Ράιχ υπήρχε μια μυστική κοινωνία «Το Τάγμα του Μαύρου Ήλιου», που προσπαθούσε να πάρει το Άγιο Δισκοπότηρο, που στην πραγματικότητα είναι οι σμαραγδένιες πλάκες του Θωθ (Ερμής), που περιείχε την Ιερή Γνώση και τα πάντα για την προέλευση του Ανθρώπου. Κατέχοντας το Δισκοπότηρο, πίστευαν, ήταν δυνατό να εργαστεί κανείς σε ισορροπία με τις δυνάμεις του Καλού και του Κακού και να δημιουργήσει διαδιάστατη συνείδηση. 

Το Τάγμα του Μαύρου Ήλιου ήταν στην πραγματικότητα μέρος της Εταιρείας Thule, που δημιουργήθηκε το 1918. Ο Πυθαγόρας, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ο Απόλλωνας που δίδαξε την ιερή γεωμετρία. Στην Πυθαγόρεια διδασκαλία, η ίδια η γη ξεδιπλώνεται γεωμετρικά από ένα κενό στο κέντρο. Αυτό το κενό κατανοήθηκε από πολλούς αρχαίους, συμπεριλαμβανομένων των Σουμέριων, ως ο Μαύρος Ήλιος. 

Μια άλλη μυστική εταιρεία του Black Sun ονομαζόταν η Vril Society. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ατελείωτο ρεύμα φωτός, αόρατο στο μάτι, που εκπέμπεται από τον Μαύρο Ήλιο, και για το οποίο οι μυστικιστές είναι πεπεισμένοι για την πραγματικότητα, είναι επίσης το Εσωτερικό Φως του Υπέρτατου Θεού. Αυτή η ζωτική δύναμη είναι γνωστή ως ενέργεια Vril. Ειπώθηκε ότι προέρχεται από τον Μαύρο Ήλιο, τη μεγάλη σφαίρα της Πρωταρχικής Ύλης, που υποτίθεται ότι υπάρχει μέσα στην Κοίλη Γη, δίνει φως στη φυλή Vril-Ya και η ακτινοβολία της είναι Vril. Αυτή η δύναμη μπορεί να βρεθεί με διάφορα ονόματα Vril, Qi, Orgon, Od, Odil, Astral Light. 

Οι μυστικές εταιρείες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Vril μπορεί να αναπτύξει υπεράνθρωπες δυνάμεις, μια εκπληκτική μετάλλαξη που ανυψώνει έναν άνθρωπο στον Υπεράνθρωπο. Όποιος παρακολούθησε τη γερμανική προπαγανδιστική ταινία Triumph of the Will και άκουσε και παρακολούθησε τον Φύρερ να εκφωνεί τις ομιλίες του δεν θα αμφιβάλλει ότι είχε την ενέργεια του Vril υπό ανάπτυξη για αυτόν. 

Ο Χίτλερ μίλησε κάποτε για τους στόχους του και δεν εννοούσε τα στρατεύματα, λέγοντας:

«Θα Σου Πω Ένα Μυστικό. Είδα Αυτό Το Άτομο. Είναι Τολμηρός Και Σκληρός. Φοβήθηκα Μπροστά Του».

Ο Άλμπερτ Πάικ παρατήρησε κάποτε:

«Υπάρχει Μια Πιο Ισχυρή Δύναμη Στη Φύση, Και Αν Υπάρχει Κάποιος Που Μπορεί Να Την Κυριαρχήσει Και Ξέρει Πώς Να Την Κατευθύνει, Μπορεί Να Αλλάξει Το Πρόσωπο Του Κόσμου».

Συνήθως η συντομογραφία της οργάνωσης SS προέρχεται από τα αποσπάσματα φρουράς, SchutzStaffel. Στην πραγματικότητα, το μυστικό νόημα ήταν ο Schwarze Sonne, δηλαδή ο Μαύρος Ήλιος. Αυτό το σύμβολο απεικονίστηκε στο πάτωμα του Κάστρου Wewelsburg, της έδρας των SS. Αυτό το σχέδιο προέρχεται από ένα παλιό έμβλημα που αντιπροσωπεύει το Round Table of Arthurian Legends. 

Ενώ πιστεύεται ότι υπήρχε ένας φυσικός πολιτισμός με πρωτεύουσα τη Θούλη, ορισμένες μυστικές εταιρείες είναι πεπεισμένες ότι αυτό το μέρος δεν ανήκει σε αυτή τη διάσταση. Νομίζουν ότι η Θούλη είναι η πύλη προς έναν άλλο κόσμο, διαφορετικό από τη γήινη διάσταση. 

Στην Πυθαγόρεια διδασκαλία, η Γη ξεδιπλώνεται από/από το κενό στο κέντρο. Αυτό το κενό θεωρήθηκε από πολλούς από τους αρχαίους ως ο Μαύρος Ήλιος. Η Θούλη με αυτή την έννοια είναι συνώνυμη με τον Μαύρο Ήλιο. 

Το όνομα του βασιλιά Αρθούρου προέρχεται από τις λέξεις Artkturus ή Arktos. Άρκτος κυριολεκτικά σημαίνει «αρκούδα» και επομένως ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου στο βόρειο ημισφαίριο δείχνει επίσης αυτή την κατεύθυνση. Η λέξη Αρκτούρος σημαίνει επίσης «φύλακας της αρκούδας». Σημαίνει Φύλακας του Πόλου, που παραπέμπει στην άγρυπνη επαγρύπνηση του μορφογενετικού πεδίου. 

«Ο Ήλιος Που Βλέπουμε Στον Ουρανό Από Πάνω Μας Είναι Μια Αντανάκλαση Από Τα Νερά Της Αιωνιότητας. Αυτός Είναι Ο Εμπνευσμένος Φάρος Μας. Αλλά Έξω Από Τον Ήλιο, Τη Σελήνη Και Τον Ίδιο Τον Κόσμο, Ο Ήλιος Λάμπει Πολύ Πιο Φωτεινός, Περιμένοντας Την Επιστροφή Μας. Μέχρι Τότε, Ακολουθήστε Το Χρυσό Μονοπάτι Μέσα Από Τους Κυματισμούς Που Θα Μας Οδηγήσουν Στο Σπίτι».

Ο Σείριος παίζει σημαντικό ρόλο στις διδασκαλίες και τους συμβολισμούς του Τεκτονισμού. Πολλές μασονικές στοές έχουν στους ναούς τους μια εικόνα του Σείριου, γνωστό και ως Φλεγόμενο Άστρο ή Αστέρι της Ανατολής.

Όταν ο Ήλιος και ο Σείριος συνδυάζουν τις ουράνιες ενέργειές τους, μια ισχυρή ακτινοβολία διαπερνά τις ζωές μας, φωτίζοντας την πορεία μας και γεμίζοντας μας με μια αίσθηση σκοπού και εσωτερικής δύναμης.

Αυτή η σύνδεση έχει μεγάλες δυνατότητες, καθώς ανοίγει τις πόρτες σε ανώτερες σφαίρες συνείδησης και φώτισης. Μας ενθαρρύνει να εμβαθύνουμε τις πνευματικές μας πρακτικές, να συνδεθούμε με τον ανώτερο εαυτό μας και να εξερευνήσουμε τις μυστικιστικές διαστάσεις της ύπαρξης.

Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε:

Το αστέρι Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι στον ουρανό και έχει μέγεθος -1,46, που ισοδυναμεί με περίπου 23 φορές τη φωτεινότητα του Ήλιου.

Υπάρχουν εννέα αστέρια στο αστρικό σύστημα του Σείριου, καθιστώντας το τον αριθμητικό παράγοντα του εννέα, έναν αριθμό που συνδέεται από καιρό με τη σοφία και την επίτευξη πνευματικής ενόρασης.

Στην αστρολογία, ο αριθμός 9 συνδέεται με την επίτευξη φώτισης και ανώτερης συνείδησης.

Anti-matrix com

ΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΘΡΩΣΚΕΙΝ......

Άνω καί κάτω θρώσκειν! :-)

 

ΕργΔημΕργ          

ο σκέφτηκα… το ξανασκέφτηκα… Έ, λοιπόν, στα σημερινά βάσανα της Ελλάδας, είναι λίαν πιθανό να προστρέξει βοήθεια …εξ ουρανού! Καί δεν κάνω καθόλου πλάκα!
“- Από πότε έγινες θεούσος, ρέ Εργοδότη;”
Άμ, δεν έγινα!
Απορείτε, έ;
Εξηγούμαι.

α. Άλλο τα υλικά, άλλο το τελικό φαγητό!
Σίγουρα έχετε ακούσει αμέτρητες φορές τη φράση: “Όπως επάνω, έτσι καί κάτω!”. Άλλο τόσο σίγουρα γνωρίζετε ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί (ανάμεσά τους κι ο δικός μας), βασισμένοι στην αρχή αυτή, αναπαριστούσαν αστερισμούς στο έδαφος – πχ χτίζοντας ναούς καί μνημεία, στήνοντας μενίρ καί οδοδείκτες, κτλ.
Αυτό το γεγονός το έχουν πιστοποιήσει αρκετοί σύγχρονοι ερευνητές, με χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα τις πυραμίδες της Γκίζας, που -λέγεται πως- αναπαριστούν τη ζώνη του Ωρίωνα. Ωστόσο, στην έρευνα αυτή υπάρχουν κάποια σημεία, που πρέπει οπωσδήποτε να διασαφηνιστούν καί να ξεκαθαριστούν:

• Οι διαστάσεις της αναπαραστάσεως ενός αστερισμού στο έδαφος δεν είναι -πάντοτε- απαραίτητα ακριβώς όμοιες με τις αντίστοιχες ουράνιες. (Δηλαδή, δεν τηρείται πάντα ο μαθηματικός λόγος ομοιότητας των δύο σχημάτων.)

Αρκετές φορές είναι αλλαγμένες είτε οι γωνίες, είτε οι αποστάσεις των “άστρων” (δηλ. των μνημείων), σε σύγκριση με τις πραγματικές.

• Οι αναπαραστάσεις των αστερισμών δεν είναι μονοσήμαντες.

Δηλαδή, μπορεί ένα ορόσημο να παίρνει μέρος σε δύο ή περισσότερες αναπαραστάσεις, επάλληλες (δηλ. αλληλοκαλυπτόμενες). Δυστυχώς, αυτό το γεγονός οι ερευνητές επιμένουν πεισματικά να το αγνοούν, υποστηρίζοντας ο καθένας τη δική του “ανακάλυψη” σχήματος αστερισμού σε αναπαράσταση… καί βγάζοντας λάθος τους υπόλοιπους!

• Τα αλληλοκαλυπτόμενα σχήματα μπορεί ν’ αντιστοιχούν σε αστερισμούς, που δεν έχουν καμμία σχέση μεταξύ τους – σχέση διαδοχική (ζωδιακός), γειτονική, σχετιζομένων μύθων, ή όποια άλλη.
• Η αναπαράσταση του αστερισμού μπορεί να είναι είτε ευθεία, είτε κατοπτρική, είτε άλλως συμμετρική.

Δηλαδή, μπορεί να έχουμε αναπαράσταση σα να έπεσε επακριβώς ο αστερισμός επάνω στο έδαφος, ή “καθρεφτισμένη”, ή τούμπα (τα πάνω κάτω, το κεφάλι στα ποδάρια).

Ως παράδειγμα, ο Αετός (Acquila) σε ορθή αναπαράσταση (όπως φαίνεται στον ουρανό).

Ο Αετός κατοπτρικώς.

Ο Αετός αναστρόφως.

• Η αναπαράσταση του αστερισμού μπορεί να μή βρεθεί ποτέ της ακριβώς κάτω από τον ουράνιο αστερισμό.

Διότι στα γεωγραφικά πλάτη πχ της Ελλάδας μεσουρανούν (δηλ. βρίσκονται ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας γιά μερικά λεπτά της ώρας) πολύ συγκεκριμένοι αστερισμοί, κι όχι όλοι οι σχεδόν 90 (ζωή νά ‘χουνε!). Πχ ο περίφημος Σταυρός του Νότου δεν μεσουρανεί ποτέ στην Ελλάδα. (Δεν φαίνεται κάν! Γιά ποιό μεσουράνημά του να μιλάμε; )

(Όπως βλέπετε, ο συγκεκριμένος αστερισμός αντιστοιχεί στα απαυτά του Κενταύρου!!!

Ίσως γι’ αυτό να έγινε περίφημος!

…Κι από δίπλα η αλογόμυιγα, που προφανώς ήρθε ελκόμενη απ’ τα τσίσια!

Ποιός Μάρκο ντέΣάντ με τα ασεβή του;!… Οι αστρονόμοι να δήτε! Καρα-lol!!!)

• Μπορεί να έχουμε πολλαπλές αναπαραστάσεις ενός αστερισμού, πχ καμιά δεκαριά Ταύρους ανά την Ελλάδα.

Άρα, τί πρέπει να κάνουμε; Θα τις λάβουμε υπ’ όψη μας όλες;

• Μπορεί να έχουμε αναπαραστάσεις σε κλίμακα ηπείρου ολόκληρης, πχ Ευρώπης.

Θα τις λάβουμε υπ’ όψη μας, ή μήπως πρέπει να περιοριστούμε μονάχα στην Ελλάδα;

Τέλος πάντων, εσείς αγνοήστε ΟΛΑ τα παραπάνω, που ενδεχομένως σας προβληματίζουν: την μή τέλεια αντιστοιχία, την επαλληλία, τη συμμετρία, τον προσανατολισμό, καί τα ρέστα. Υπάρχουν λόγοι που οι απεικονίσεις έγιναν έτσι (λίγο παράξενες, παναπεί), αλλά οι λόγοι αυτοί δεν είναι του παρόντος. (Η σχετική έρευνα είναι τεράστια, καί μην την ψάχνετε σε βιβλιογραφία – διότι, είτε δεν υφίσταται, είτε είναι υπερ-μυστική. Ό,τι βρεί ο καθένας μόνος του.) Μπορείτε ν’ αγνοήσετε τα “προβληματικά” δεδομένα, χωρίς ζημιά αυτού που ζητάμε να ψάξουμε.
Το ζουμί βρίσκεται στο εξής:
Όπως περνάνε οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος μπροστά από αστερισμούς καί τους “ενεργοποιούν” (βλέπε πχ Αστρολογία – Ουρανός στον Ζυγό, κτλ κτλ κτλ)…
…Λογικά “ενεργοποιούν” ΚΑΙ τις αναπαραστάσεις αστερισμών στο έδαφος!!!
Καλό;
Καλό!!!
Αλλά μή βιαστήτε να χαρήτε!
Μή βιαστήτε καθόλου.

β. Προβληματισμός
Εδώ (αφού δηλ. δεχθούμε ως πραγματική καί την ενεργοποίηση των αναπαραστάσεων αστερισμών), προκύπτουν άλλα χοντρά προβλήματα, όπως:

• Αφού οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος περνάνε αποκλειστικά από την εκλειπτική (σύν / πλήν μιά απόκλιση κάποιων μοιρών πάνω ή κάτω), τί γίνεται με τους αστερισμούς που βρίσκονται (αρκετά) παραπάνω ή παρακάτω; “Ενεργοποιούνται” κι αυτοί;

Πχ ο Δράκων – αν έχουμε αναπαράσταση του Δράκοντος στο έδαφος της Ελλάδας (που έχουμε). Αυτός βρίσκεται ψηλά, αρκετά πάνω από την εκλειπτική· καί αποκλείεται να περάσει ποτέ πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος από μπροστά του.

Άρα, αν περάσει πλανήτης από κάτω του, δηλαδή από τον Καρκίνο καί τον Λέοντα, “ενεργοποιείται” κι ο Δράκων; Καθώς καί όλοι οι πάνω καί κάτω αστερισμοί, οι ευρισκόμενοι στον ίδιο ουράνιο μεσημβρινό;

• Αν υποθέσουμε πως έχουμε αναπαράσταση αστερισμού που μεσουρανεί στην Ελλάδα, η Γή μας (όπως γυρίζει γύρω από τον άξονά της) κάποια στιγμή θα φέρει την αναπαράσταση κάτω από τον αντίστοιχο ουράνιο αστερισμό. Τότε, μπορούμε διαισθητικά να υποθέσουμε πως η αναπαράσταση “ενεργοποιείται” κι αυτή, με διέλευση πλανήτη από τον αντίστοιχο ουράνιο αστερισμό.

Εντάξει… το καταλαβαίνουμε αυτό. Όμως, τί γίνεται σε δώδεκα ώρες, που η Γή θα φέρει την αναπαράσταση “πλάτη” στον ουράνιο αστερισμό; Εξακολουθεί η “ενεργοποίηση”; (Διότι οι πλανήτες κάνουν μήνες καί χρόνια να φύγουν μπροστά από έναν -ζωδιακό- αστερισμό, καί να προχωρήσουν στον επόμενο.)
Ή θα έχουμε “ενεργοποίηση” μονάχα κάθε που η αναπαράσταση έρχεται “πρόσωπο” με τον ουράνιο αντίστοιχο αστερισμό (καί γιά λίγα λεπτά της ώρας, που κρατάει αυτό) ;

• Ακόμα χειρότερα, αν έχουμε -σε Ελληνικό έδαφος, εννοείται- αναπαράσταση αστερισμού, που δεν είναι κάν ορατός από την Ελλάδα. (Δεν γνωρίζω παράδειγμα τέτοιο, αλλά κάνουμε μιά υπόθεση.) “Ενεργοποιείται”, άρα γε, η αναπαράσταση, όταν περνάει ένας πλανήτης μπροστά από τον αντίστοιχο ουράνιο αστερισμό – άσχετα αν αυτός φαίνεται ή δεν φαίνεται;

• Ποιά Αστρολογία θα εφαρμόσουμε στις “ενεργοποιήσεις”; Καί πώς θα την εφαρμόσουμε;

Βλέπετε, καί μόνο στο γίγνεσθαι του Δυτικού πολιτισμού, υπάρχουν τρείς από δαύτες! Η κλασική (των ζωδιακών αστερισμών), η Αστρολογία των απλανών (πχ Κρόνος μπροστά από Αντάρη, κτλ), καί η Αστρολογία των αστεροειδών. (…Που την χρησιμοποιούν “αυτοί”, περιττό να προσθέσω.)
Ποιά απ’ τις τρείς; Ή, μήπως, καί τις τρείς;
Καί με ποιόν τρόπο;
Εντάξει, η κλασική Αστρολογία μας δείχνει απάνω-κάτω το ποιόν ενός ανθρώπου. Αλλά είναι σίγουρο πως ισχύουν οι ίδιοι κανόνες καί γιά τις αναπαραστάσεις (ζωδιακών καί μή) αστερισμών με μνημεία;

γ. Πρακτέον
Όλα τα παραπάνω οδηγούν μονάχα σ’ έναν δρόμο – καί δή, τον κλασικό, την πεπατημένη. Να κάνουμε ό,τι γίνεται πάντα στην έρευνα αγνώστων θεμάτων:

• Να βγάλουμε συμπεράσματα, παρατηρώντας καί μελετώντας πρώτα το “συμπεριφορικό μοντέλο” των γεγονότων που προκύπτουν κατά τις “ενεργοποιήσεις” των αναπαραστάσεων αστερισμών. (Ή λίγο μετά απ’ αυτές, διότι πολλές φορές τα ουράνια γεγονότα επενεργούν ως “πυροκροτητές” – δεν παράγουν αποτελέσματα αμέσως, αλλά λίγο αργότερα.)
• Κι αφού το κάνουμε αυτό καί φτάσουμε σε ασφαλή συμπεράσματα, τότε βεβαίως-βεβαίως μπορούμε να κάνουμε καί (ασφαλείς) προβλέψεις.

Τώρα, θα μου πείς, πώς να σκαλίσουμε το συμπεριφορικό μοντέλο;… Αυτό κι αν είναι πρόβλημα!!! (Διότι το μέν πνεύμα πρόθυμον, κτλ κτλ – lol!)
Ο μόνος τρόπος, είναι να έχουμε πολλούς εθελοντές, που θα ψάχνουν τις ειδήσεις των -ας πούμε- τελευταίων δέκα, είκοσι ετών, καί (ο καθένας στον τομέα του) θα κάνουν “αποδελτίωση”, δηλαδή θα ψάχνουν συγκεκριμένα γεγονότα. (Ξέρω ‘γώ, θανατηφόρα ατυχήματα με αεροπλάνα, ή πτωχεύσεις εμπορικών αλυσίδων, ή σπάσιμο παγκοσμίων ρεκόρ στον αθλητισμό.) Ακόμη καλύτερα, είναι να έχουμε λίγους εθελοντές, αλλά γατόνια στον προγραμματισμό, καί να προγραμματίσουν μερικά κομπιούτερς να ψάχνουν ιστοτόπους με κριτήρια. Κάπως, όπως κάνουν τα Διαδικτυακά ψαχτήρια – Γκούγκλ, κι έτσι.
[Παρένθεση: Φυσικά, καθόλου δε λέει απλά να βάλουμε εμείς το Γκούγκλ να ψάξει (όπως γίνεται συνήθως), διότι μετά πρέπει καί να διαβάσουμε όλες τις ιστοσελίδες που θα μας βγάλει η αναζήτηση – άρα, πάλι θ’ αργήσουμε τόσο, όσο κι αν διαβάζαμε παλιές εφημερίδες στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Καί σ’ αυτή τη φάση ο χρόνος μας πιέζει ΑΓΡΙΩΣ!!!]
Σε δεύτερη φάση, το κομπιούτερ θα βρεί την αντιστοιχία της χρονικής στιγμής του γεγονότος με την εικόνα του ουρανού.
…Πές, λοιπόν, ότι τα ξεπεράσαμε όλα τα πρακτικά / τεχνικά προβλήματα, καί βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα γιά προβλέψεις.
Τί προβλέψεις;

• Μά,… πολύ απλά, πότε καί πού (θυμηθήτε το ρητό: «Ο μάγος είναι δυνατός στον τόπο του!») θα είμαστε δυνατοί γιά να δώσουμε χτυπήματα στον εχθρό…
• …καί πότε καί πού θα είμαστε αδύναμοι, γιά να φυλαχτούμε εγκαίρως.

Κι αν, ρέ Εργοδότη, κάνουμε τζάμπα κόπο;… Μήπως η όλη βασική ιδέα είναι εσφαλμένη; Μήπως πρόκειται απλά γιά μαγικοθρησκευτικές τελετουργίες μεγαλοπρεπείς μέν …καί λιγάκι ακριβούτσικες (που κάποτε ταΐζανε κι εργολάβους, εκτός απ’ τους παπάδες – lol!!!), που όμως σήμερα απλά δεν έχουν κανένα νόημα; Εδώ, εσύ ο ίδιος μας είπες πως μερικές αναπαραστάσεις είναι ντίπ παρτσακλές!
Ακούστε.

δ. Τα τρομερά τα μυστικά που ξέρουν…
Το ότι η αναπαράσταση αστερισμού δεν είναι καθόλου, μά καθόλου μιά απλή ιδιοτροπία των αρχαίων ιερατείων, αλλά φέρει αποτελέσματα, μπορώ να σας το βεβαιώσω προσωπικώς. Πολύ πάνω, καί πολύ πέρα από “ερευνητές” καί “μυητικές” σέχτες (που δήθεν τάχαμ “γνωρίζουν μυστικά”) καί τα ρέστα.
Εδώ, αναγκαστικά θα πω δημοσίως κάτι που δεν ήθελα… Αλλά γνωρίζω μιά αναπαράσταση του Ηριδανού – καί ξέρετε πολύ καλά τί έγινε εκεί, κάποτε. (Γιά τους τεμπέληδες: εκεί έπεσαν τα κομμάτια του νεκρού Φαέθωνα.) Εντάξει, πρόκειται γιά ειδική περίπτωση, διότι την αναπαράσταση αυτή την έφτιαξε η Φύση, όχι οι άνθρωποι. Οι τελευταίοι, απλώς έβαλαν άσφαλτο από πάνω.
Ίσως το παράδειγμά μου να μην είναι ενδεδειγμένο, αλλά…
….Έ, λοιπόν, καί στις δύο “όχθες” του γήϊνου αυτού “Ηριδανού” υπάρχουν εικονισματάκια σκοτωμένων από τροχαία, όπως ακριβώς στην πανάρχαιη ανοιξιάτικη πομπή έξι αγοριών κι έξι κοριτσιών προς τιμήν του Ωραίου Νέου! Καί μάλιστα, ευρισκόμενα ακριβώς στις θέσεις των άστρων του αστερισμού!!!
Μάλιστα, πολύ φοβάμαι ότι επίκεινται άλλοι δύο θάνατοι (ή τέσσερεις, αν η πομπή περιλάμβανε 7+7 παιδιά – όπως με τον Θησέα στην Κρήτη), διότι κάποια “άστρα” δεν έχουν ακόμη εικονισματάκι. Κι εύχομαι μ’ όλη μου τη δύναμη να ΜΗ συμβεί αυτό.
Η αναπαράσταση αστερισμού ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
(Άλλως τε, κάτι σας είχα πεί παλιότερα γιά την Αμφίπολη καί τον Ωρίωνα.)

Βάλτε, τώρα, στον λογαριασμό το ότι κάθε αστερισμός έχει το δικό του (πανάρχαιο Ελληνικό) “συμπεριφορικό μοντέλο”,…
…ή να το αποκαλέσω καλύτερα “μαγικό κλειδί”…
…καί ίσως καταλάβετε τί ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ εργαλείο έχουμε στα χέρια μας!… που περιμένει να το ενεργοποιήσουμε!!!

ε. Ο Ηνίοχος κρατάει γερά τα χαλινάρια!
Κάτι, γιά το τέλος.
Εφ’ όσον μιλάω δημοσίως γιά τέτοια πράγματα, μήπως κάνω κακό στην Ελλάδα; Διότι δίνω έτοιμες λύσεις σ’ “αυτούς” – που καί το κατάλληλο προσωπικό έχουν, καί τα κομπιούτερς, καί τον διαθέσιμο χρόνο. Άσε που μπορεί να εξαπολύσουν τις ορδές των νέων Γότθων τους (παναπεί, τους μπαχαλάκηδες τάχαμου «αντιεξουσιαστές»), γιά να καταστρέψουν τις αναπαραστάσεις των αστερισμών. (Θυμηθήτε πχ το -σαφώς μαγικοτελετουργικό- σπάσιμο των Ερμών.)
Καλή ερώτηση!… Καί ξεκαθαρίζω: Ό,τι λέω, κι ό,τι θα πώ, προορίζεται μονάχα γιά Έλληνες πατριώτες. Οι κάθε είδους λοιποί αποκλείονται – καί από δική μου φροντίδα, καί …ούτως, ή άλλως.
Όσον αφορά «αυτούς», τώρα, καί τη γνώση που αποκτούν με γραπτά σαν τα δικά μου:
Πρώτον, “αυτοί” μπορεί ήδη να τα έχουν σκαλίσει αυτά (θυμηθήτε τις φωτογραφίες των αγγλίτσων στην Αμφίπολη…). Βλέπετε, δεν είναι ντίπ ηλίθιοι. Αντιθέτως, τουλάχιστον οι ηγεσίες τους, τα ιερατεία τους, αποτελούνται από πολύ έξυπνα άτομα. (Άρα, ως εχθροί είναι υπολογίσιμοι. Δεν πρέπει ποτέ να τους υποτιμήσουμε.)
Μέχρι κάποιον βαθμό, εννοείται – διότι τα Ελληνικά Μυστήρια ΔΕΝ προορίζονται γιά τα δοντάκια αλλοδαπών καί αλλοφύλων.
Καί δεύτερον, δεν είπα (κι ούτε πρόκειται) το ποιούς αστερισμούς έχω εντοπίσει σε αναπαραστάσεις εδάφους στην Ελλάδα – καί πού. (‘Ντάξ, έχω πεί κάποια πράγματα, αλλά λείπουν πάρα πολλά υλικά ακόμη, γιά να δέσει το γλυκό.) Ή, ακόμα χειρότερα, τί μπορούν να κάνουν αυτοί οι αστερισμοί μέσωι των αναπαραστάσεών τους.

“- Μα, ρέ Εργοδότη, αρκεί ‘αυτοί’ να βάλουν μπρός τα γεωγραφικά συστήματα των κομπιούτερς τους καί των δορυφόρων τους, να βάλουν κριτήρια ψαξίματος, καί να ξετρυπώσουν στο πί καί φί όσα πάς να κρύψεις εσύ!”
Κι όμως! Πάντα κάτι θα τους λείπει! Χέ-χέ-χέ!!!    Η ταχύτερη φόρμουλα 1, αλλά χωρίς βενζίνη, θα φάει προσπέρασμα ακόμη κι από τρίκυκλο ποδηλατάκι νηπίου!
Αυτό το λέω, επειδή τα ορόσημα στις αναπαραστάσεις των αστερισμών μπορεί να είναι καί πράγματα, που ούτε κάν θα τους περάσουν απ’ το μυαλό. Κι εννοείται: αν ξέρω εγώ τις απαντήσεις, σιγά μην τους τις πώ!
Είναι η μοίρα τους, τί να τους κάνω;! Αιωνίως θα φτάνουν στην πηγή, αλλά νερό δεν θα πίνουν! Τά ‘πε η Μυθολογία μας (γιά τον Τάνταλο πχ), αλλά ποιός “μάγκας” Δυτικός (Ατλάντειος) ακούει…
Έ, άμα δεν ακούνε καί δεν συμμορφώνονται (να μην κάνουν τζάμπα κόπο), ας τρώνε διαρκώς τα σκ@τά των Ελλήνων! Ποιός τους φταίει;

Υγ 1: Το πραγματικά θλιβερό στην όλη ιστορία, η πληγή που δέ λέει να κλείσει, είναι οι νέοι μας με τα πτυχία. Ρίχνω στη θάλασσα του Διαδικτύου τέτοια ΘΕΜΑΤΑΡΑ, αλλά κατά πάσα πιθανότητα (σχεδόν πάω στοίχημα προς τούτο) ΔΕΝ θα βρεθούν πέντε-δέκα νέοι,…

• καί πατριώτες,
• καί προγραμματιστές / χακεράδες ολκής,
• καί εργατικοί,
• καί αφιλοχρήματοι,

να τους αναθέσω έργο…
Είναι ο χαρακτήρας μου· πρώτα αυτός, καί μετά η φιλοσοφία μου, που με ωθούν στο να μήν απογοητεύομαι καί να μην τα παρατάω. Τώρα. Στην ηλικία μου. Διότι, είκοσι χρόνια πρίν, θα κατέβαζα άγρια καντήλια. Θα ευχόμουνα να τους κάτσουν στο λαιμό οι καφέδες, των πτυχιούχων τεμπελαράδων καφενοβίων καί συμφεροντολόγων νέων… πράγμα που έτσι κι αλλοιώς θα γίνει σύντομα. (Αν κι από άλλες αιτίες, όχι τις δικές μου κατάρες.)
Πανάκριβο διακοσμητικό τοίχου, τελικά, τα πτυχία! Δίνεις δέκα χιλιάρικα ευρώ γιά κάτι, που μπορείς να το τυπώσεις με τον εκτυπωτή σου! Κι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι -στο Ελλάντα- ακριβούτσικο διακοσμητικό τραπεζιού· αλλά ευτυχώς δεν κοστίζουν τόσο πολύ, όσο ένα πτυχίο.
(Θα μου πείς, τώρα, ότι -κατά Παλαιόν- οι περισσότεροι έχουν ως διακοσμητικό το ίδιο το κεφάλι τους! Στα πτυχία θα κολλήσουμε; )
Αλλά, βρεθούν-δέ βρεθούν, δεν χαλιέμαι· η ζωή είναι πράγματι σύντομη. Ο δέ ελεύθερος χρόνος του καθενός μας, ακόμη συντομώτερος. Πότε να γίνεις κάποιος, πότε να φτάσεις σε κάποιο επίπεδο γνώσεων καί ικανοτήτων, καί πότε ν’ αρχίσεις να (μετα)δίδεις καρπούς, που θα τους βρούν έτοιμους οι νεώτεροι; Με μένα αυτό (κουτσο)συνέβη, επειδή από πολύ μικρό παιδάκι είχα μιά αγάπη γιά τα βιβλία, υπέρ πάν άλλο. Αλλά, φυσικά, ας μήν περιμένει κανείς να πλακωθώ -καί δή, πάλι μόνος μου- ΚΑΙ στη Java, γιά να προγραμματίσω όσα προτείνω εδώ!
Όμως, εφ’ όσον φοβάμαι πως αυτή μου η προσπάθεια (γιά δημιουργία μιάς διάδοχης κατάστασης στις νεώτερες γενιές Ελλήνων) θα πάει στον βρόντο, το ενδιαφέρον μου μετατοπίζεται σιγά-σιγά στο πώς θα επιβιώσω (μαζί με τα αγαπημένα μου πρόσωπα) έως (πολύ) μετά τα επερχόμενα γεγονότα.
Στο κάτω-κάτω, θα σωθεί όποιος αξίζει να σωθεί – όποιος το παλαίψει, δηλαδή. Οι υπόλοιποι, λός πούλος – καί τη συνείδησή μου την έχω ήσυχη.

Υγ 2: Όπως συμβαίνει πάντα… Η ιδέα του κειμένου είναι μέν εντυπωσιακή, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο, μα τόσο απλή. Μπροστά στα μάτια μας ήταν! Όλων, όσων ασχολούμαστε με το Παράξενο. Κι όμως, ποιός την πήρε χαμπάρι τόσον καιρό από τους διαφόρους “ερευνητάδες” παγκοσμίως – εμού συμπεριλαμβανομένου;
Έστω, ποιός την διατύπωσε φανερά; Διότι κάτι έχει αξία καί μπορεί να σου πιστωθεί, μόνον αν το διατυπώσεις φανερά.
Μάλλον χρειάζεται να δουλεύουμε το μυαλό μας λίγο παραπάνω, απ’ όσο έχουμε συνηθίσει. Ή μου φαίνεται;

ΠΥΡΙΝΟ ΣΤΟΜΑ

Πύρινο Στόμα

 

Γράφει ο ΕργΔημΕργ          

είδηση σε συντομία: ένας 15χρονος βρήκε μιά άγνωστη πόλη των Μάγιας. Πώς; Αντιστοιχίζοντας άστρα αστερισμών επάνω στο έδαφος. Είχε διαπιστώσει πως οι ήδη γνωστές πόλεις των Μάγιας αντιστοιχούν επακριβώς στα λαμπρά άστρα κάποιων αστερισμών, αλλά σ’ έναν συγκεκριμένο αστερισμό η αντιστοιχία ενός άστρου σε πόλη έλειπε. Κι έτσι, με γνωστή τη θέση του (απλανούς) «αζευγάρωτου» άστρου του αστερισμού, το παιδί υπέδειξε τη θέση της πόλης επί του εδάφους.
Κάποιοι (ενήλικες) που τον άκουσαν καί τον πήραν στα σοβαρά, δοκίμασαν εντοπισμένη δορυφορική παρατήρηση του συγκεκριμένου σημείου, καί όντως εντόπισαν γεωμετρικούς σχηματισμούς μέσα στη ζούγκλα, οι οποίοι παραπέμπουν σε μαγιάνικα κτίρια.
Καί το (προταθέν υπό νεαρού) όνομα αυτής; «Πύρινο Στόμα»! (Καάκτσι, στα Μαγιάνικα.)
Γιά λεπτομέρειες: σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2.
Αναμφίβολα επιτυχία του παιδιού (καί μπράβο του), αλλά… υπάρχει καί το «αλλά»! Θα πούμε δυό λογάκια επί του θέματος, γιά να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.

1. Επιστήμονες καί αστρονομική Αρχαιολογία
Η ιδέα πως διάφορα αρχαία κτίσματα, ή καί ολόκληρες πόλεις, αντιστοιχούν σε άστρα αστερισμών, δεν είναι καθόλου καινούργια. Μάλιστα, στον σχολιασμό της είδησης αναφέρουν ότι το ζεύγος «άστρο-πόλη» έχει παρατηρηθεί στους Ίνκας, στους Αζτέκους, καί στους Χαράπας της Ινδίας. Καί μεταξύ μας, ποιό «καινούργιο», δηλαδή; απλά, θυμηθείτε την αρχή: «Όπως επάνω, έτσι καί κάτω», του Ερμή του Τρισμεγίστου. Μάλιστα, από την εποχή που ο Μπωβάλ υπέδειξε την (έστω καί ελαφρώς ανακριβή) σχέση ζώνης Ωρίωνα καί πυραμίδων της Γκίζας, το ζεύγος «επάνω-κάτω» στα αρχαία κτίσματα είναι πλέον σχεδόν αυτονόητο.
Γιατί, όμως, δεν υιοθετούν οριστικά οι επιστήμονες το απλούστατο αυτό σκεπτικό; Γιά πολλούς λόγους, τους οποίους θα περιγράψουμε παρευθύς.
Ο πρώτος, είναι ότι οι αρχαιολόγοι είναι κατά κανόνα πεισματικώς ανεπίδεκτοι των μαθημάτων/γνώσεων της Αστρονομίας. Ναί μεν, θωρητικώς αναγνωρίζουν ότι τα Μαθηματικά είναι υπερεργαλείο μπλά-μπλά-μπλά, πλην όμως πρακτικώς τ’ αντιμετωπίζουν όπως οι παλιοί χωριάτες τον απόπατο: όξω απ’ το σπίτι! Όθεν, η οποιαδήποτε απόπειρα να εκπαιδευτούν οι αρχαιολόγοι στην Αστρονομία σχεδόν ισοδυναμεί με το να εκπαιδεύσεις μαϊμούδες σε πειράματα Χημείας, καί να τις αφήσεις αμολητές στο εργαστήριο.
Ο λόγος 1β αφορά την άλλη πλευρά, τους Αστρονόμους παύλα Μαθηματικούς παύλα θετικούς επιστήμονες γενικώς. Αυτοί, τώρα, γνωρίζοντας ότι όντως κατέχουν τρομερά μεθοδολογικά κι επιλυτικά εργαλεία, φέρονται στις υπόλοιπες επιστήμες σα νταβραντισμένοι ναυτικοί σε …οίκο: δεν σέβονται τίποτε! Αντιπαράδειγμα (προς αποφυγήν) αυτού που εννοώ, ο Όμηρος: ναί μεν, έχει αστρονομικές χρονολογήσεις άφθονες, πλην όμως αυτές δεν αναφέρονται σε μία καί μόνη περίοδο. (Συρραφή ωδών παλαιοτέρων καί νεωτέρων – ραψωδία γάρ.) Αποτέλεσμα, τραγέλαφος – με χρονολογήσεις από το 3500 πΧ μέχρι το 1200 πΧ. Κι οι αρχαιολόγοι κρυφογελάνε μ’ αυτά τα χάλια, πεπεισμένοι πως στην τελική έχουν δίκιο που δεν ασχολούνται.
Ασυνεννοησία μεταξύ των επιστημονικών ειδικοτήτων, λοιπόν, αλλά δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, σοβαρώτεροι.

2α. «Ο αστερισμός προβάλλεται», καί λοιπές αηδίες
Κατά καιρούς, διαβάζω διάφορα περί «προβολής» ενός αστερισμού επάνω σε αρχαία μνημεία, κτλ κτλ. Είπαμε, δεν είναι καινούργια η ιδέα, ούτε είναι λάθος. Σωστή είναι. Αλλά, αυστηρά υπό προϋποθέσεις – τις οποίες τόσο οι τυχόντες σοβαροί γραφιάδες, όσο κι οι τυχόντες εντυπωσιαζόμενοι χαζοβιόληδες «ερευνητές του Παράξενου» τις κάνουν γαργάρα. (Δυστυχώς, ούτε η είδηση γιά τον ευφυή πιτσιρικά μας τις δίνει. Αλλά θα επανέλθουμε σ’ αυτό.)
Εξηγώ:
Όταν λέμε πως ένας αστερισμός προβάλλεται επί του εδάφους, τί εννοούμε; ότι τα άστρα του (που είναι απλανείς αστέρες – δηλ. δεν αλλάζουν θέση στον ουρανό ακόμη καί με παρέλευση αρκετών χιλιάδων ετών) αντιστοιχούν επάνω σε θέσεις διαφόρων αρχαίων κτιρίων. (Τα οποία οφείλουμε να τα εκλαμβάνουμε ως σύνολο.) Σωστά; Σωστά.
Ναί, αλλά πότε;
Βλέπετε, κάθε στιγμή, κι εννοώ, κάθε στιγμή, η Γή μας αλλάζει θέση. Περιστρέφεται περί τον εαυτό της καί περί τον Ήλιο, ενώ ταυτόχρονα κάνει κι άλλες κινήσεις. Ταλαντώνεται καί στις τρείς διευθύνσεις, καί προχωράει στον συμπαντικό χώρο. Επομένως, γιά πότε ακριβώς μιλάμε πως συμβαίνει η προβολή του αστερισμού; Διότι, αν υποτεθεί πως ένας αστερισμός προβάλλεται πχ στους ναούς της αρχαίας Αθήνας στις 8 το πρωΐ, τότε στις 8 το βράδυ προβάλλεται επάνω στα καζάνια των ανθρωποφάγων της Βόρνεο.
Εάν, λοιπόν, δεν μας λένε την ακριβή στιγμή της προβολής του αστερισμού επάνω στ’ αρχαία κτίσματα, τότε ουδέν το όφελος.
Καί ποιά είναι αυτή, ώ σοφέ Εργοδότα;
Είναι η ακριβής στιγμή, κατά την οποία το γεωμετρικό κέντρο του αστερισμού βρίσκεται επάνω στην κάθετο από το γεωμετρικό κέντρο των κτισμάτων. Μαθηματικώς, αυτή έρχεται μία φορά την ημέρα: ή το μεσημέρι, ή τα μεσάνυχτα. Όλον τον υπόλοιπο καιρό, αυτή η ταύτιση συμβαίνει στο περίπου. Κι εννοείται, γιά να τον δεις τον αστερισμό, πρέπει να είναι νύχτα. Πράγμα που ισχύει γιά περίπου 6 μήνες, ενώ τους υπόλοιπους 6 μήνες ο αστερισμός βρίσκεται στην πλευρά του Ήλιου καί δεν είναι ορατός. (Παρεκτός ίσως από τις πολύ πρωϊνές ώρες, ή τις πολύ προχωρημένες απογευματινές.)
Εάν δεν βλέπεις τον αστερισμό επειδή είναι μέρα, αλλά είσαι πχ αρχαίος ιερέας κι έχεις να κάνεις μία σχετική τελετή, τότε αναγκαστικά ξέρεις τη θέση του αστερισμού υπολογιστικώς. (Διότι δεν γίνεται αλλοιώς!)
Υφίσταται κι ένας άλλος παράγοντας: όπως η Γή έχει μεσημβρινούς καί παράλληλους κύκλους, έτσι έχει καί η ουράνια σφαίρα. Δεν έχει, δηλαδή, αλλά τους ζωγραφίζουμε εμείς γιά να διευκολυνόμαστε στην παρατήρηση. Οι δε αστερισμοί (καί τ’ αστέρια τους) είναι αμετακίνητοι καί αναλλοίωτοι, σαν (ουράνια) οικόπεδα. Στα σίγουρα, γιά καμιά 200αριά χιλιάδες χρόνια πριν κι άλλα τόσα μετά την εποχή μας. (Πιό πριν δεν ήταν οι ίδιοι, ούτε πιό μετά θα είναι. Στην πραγματικότητα, όλα τ’ αστέρια κινούνται – αλλά των αστερισμών κινούνται με πολύ βραδύ ρυθμό, όπως τα βλέπουμε από τη Γή.) Έτσι, γιά την Ελλάδα (δίνω παράδειγμα, γιά να καταλάβετε), οι αστερισμοί που μπορεί να προβληθούν ακριβώς επάνω σε κτίσματα, είναι οι αστερισμοί που βρίσκονται ανάμεσα στις 34.5° καί 41.5°/42° ουρανογραφικού πλάτους. Δηλ. στις μοίρες που αντιστοιχούν από νότια της Κύπρου έως τα βόρεια σύνορά μας.
Η όποια αντιστοιχία άλλων αστερισμών (δηλ. εκτός αυτής της ζώνης) με αρχαιοελληνικά κτίσματα, δείχνει δύο πράγματα: (α) ότι πρόκειται γιά μαθηματικό / αστρονομικό παιχνίδι, που δεν αντιστοιχεί σε πραγματικές συνθήκες, καί (β) ότι οι αστερισμοί αυτοί ήταν γνωστοί στους αρχαίους Έλληνες. Που με τη σειρά του δείχνει πως, αν δεν φαίνονται απ’ την Ελλάδα, οι Έλληνες ταξίδεψαν αλλού γιά να τους δουν. Όπως πχ οι ναυτικοί μας, που στα ταξίδια τους βλέπουν τον (μη ορατό από την Ελλάδα) Σταυρό του Νότου.

2β. Το σχήμα ενός αστερισμού
Πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψη μας το σχήμα του κάθε αστερισμού. Εάν το δούμε να προβάλλεται ακριβώς επάνω σε κτίσματα, τότε τα κτίσματα είναι πρόσφατα. Εάν το δούμε στραμμένο υπό γωνίαν σε σχέση με τα κτίσματα, τότε αυτά είναι φτιαγμένα σε παλιότερη εποχή. (Η οποία μπορεί να υπολογιστεί.) Αυτό το φαινόμενο οφείλεται στη μετάπτωση του άξονα της Γής.
Γιά παράδειγμα, η Γή κάτω από τον (υποθετικό) αστερισμό «Σαλάχι» στην εποχή μας:

Όμως, σε περίπου 6,500 χρόνια, η Γή θα έχει αυτή τη θέση:

Δηλαδή, αν σήμερα το Σαλάχι μεσουρανεί σε κάποιον τόπο, σε περίπου 6,500 χρόνια την ίδια -σχεδόν- ώρα καί άλλη εποχή του έτους πάλι θα μεσουρανεί στον ίδιο τόπο, αλλά στραμμένο υπό γωνίαν. Επομένως, ούτε το σχήμα θα προβάλλεται ακριβώς επάνω σε τυχόν ναούς, που χτίστηκαν κάποτε με βάση τ’ άστρα του Σαλαχιού, ούτε οι αποστάσεις των άστρων του θα φαίνονται όπως πρέπει – δηλ. όπως πράγματι είναι. Διότι, ό,τι βλέπουμε υπό γωνίαν (κι όχι «ανφάς»), το βλέπουμε μικρότερο. Άρα, κι ο αστερισμός θα φαίνεται «ζουληγμένος» ως προς τη μία του διάσταση.
Όπως άλλο είναι να βλέπεις (μ’ όλο το μήκος του μπροστά σου) ένα τραίνο σταματημένο στον σταθμό, κι άλλο να το βλέπεις να έρχεται από μακριά.

3. Πώς να εξηγήσουν τ’ «ανεξήγητα»;
Των ανωτέρω ειπωθέντων, καταλαβαίνουμε τώρα πόσα στοιχεία λείπουν από την είδηση γιά τη Μαγιάνικη πόλη. Ο νεαρός, λέει, ξέσκισε τη σχετική βιβλιογραφία – καί την ορθόδοξη, καί την ανορθόδοξη (2012 / τέλος του κόσμου, κτλ). Φαντάζομαι ξετίναξε καί τα μαθήματα γραπτών Μαγιάνικων της μακαρίτισσας της Σήλε. Είπαμε, μπράβο του κι αξιέπαινος. Πολύ αξιέπαινος. (Καί να μην εκφραστώ γιά τα δικά μας μαθητούδια εδώ, που το σχολείο τους φαίνεται …φυλακή. Δύσοσμα πράγματα στα μούτρα σας, ημιαγράμματα τεμπελχανεία του κερατά! Άκου, «φυλακή»!!!)
Λοιπόν, λέει, το παιδί βρήκε δημοσιευμένο χειρόγραφο των Μάγιας που μιλάει γιά 22 αστερισμούς, καί κάπου βρήκε κι άλλο χειρόγραφο γιά έναν 23ο αστερισμό. Ο οποίος ήταν το κλειδί γιά την εύρεση της πόλης. Δικό του άστρο ήταν αυτό, που δεν είχε αντιστοιχία. Όμως, χωρίς τίτλους βιβλιογραφίας, δεν κάνουμε τίποτε. Κι ακόμη χειρότερα, κανείς δεν μας λέει πώς ήταν ζωγραφισμένοι αυτοί οι αστρικοί χάρτες των Μάγιας. Να πρόκειται γι’ αστερισμούς, που μεσουρανούσαν στις χώρες των Μάγιας; καί πότε;
Αλλά, κοιτάξτε πόσα γλυτώνουν -εκτός απ’ την ηρεμία τους- οι επιστήμονες ( ; ), κάνοντας την πάπια γιά το θέμα, καί πηγαίνοντας να βγάλουν το παιδί …παιδί!
i. Αν βγει πως οι ζωγραφισμένοι αστερισμοί έχουν άλλη κλίση απ’ ό,τι στην πραγματικότητα, τότε οι πόλεις των Μάγιας είναι χτισμένες παλιότερα, έως πολύ παλιότερα. Επομένως, πρέπει καί μπορούν να χρονολογηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, απ’ όση δίνει ο άνθρακας-14. Κι αν βγουν τίποτε χρονολογίες κάτι χιλιάδες χρόνια πίσω, κι όχι αυτές που δίνει η επίσημη Αρχαιολογία γιά τους Μάγιας (800 μΧ έως 1200 μΧ), τί γίνεται; Στην καλύτερη περίπτωση, οι επιστήμονες ( ; ) μπορούν να ισχυριστούν ότι οι πόλεις των Μάγιας χτίζονταν επάνω σε ερείπια (πολύ) παλαιοτέρων. Όμως, με το να θάβεις το μυστήριο κάτω απ’ το χαλί, δεν το λύνεις.
ii. Αν προκύψει πως οι διαστάσεις των αστερισμών είναι οι κανονικές, αλλά οι αστερισμοί δεν μεσουρανούσαν στις χώρες των Μάγιας, τί γίνεται; Πρέπει να παραδεχθούν ότι οι Μάγιας ταξίδεψαν μακριά, γιά να τους δουν σε κανονικές διαστάσεις. Πού; Πότε; Πού βρίσκονται τα τεκμήρια γι’ αυτά τα ταξίδια; Κι αν έγιναν στάχτη προ πολλού στα καζάνια της σούπας του Ντέ Λάντα καί των λοιπών φλάρων, δεν πρέπει κάποιος κάποτε να ζητήσει συγνώμη γι’ αυτό το έγκλημα;
iii. Εικοσιτρείς αστερισμοί, λέει!… Ένας αστερισμός, ακόμη καί μικρός, είναι αρκετά μεγάλος σε έκταση. Ενώ η ιστορική κοιτίδα των Μάγιας είναι ένας χώρος κάπου 15° επί 15°.

Άρα, οι 23 αστερισμοί είναι αδύνατον να μεσουρανούσαν όλοι τους στη χώρα των Μάγιας. Καλύπτουν κι άλλα τμήματα του ουρανού, καί γιά να τους δουν σωστά στις διαστάσεις τους οι Μάγιας, πρέπει αναγκαστικά να δεχθούμε πως ταξίδεψαν σε άλλες χώρες. Οι 23 αστερισμοί, αν πάρουμε τους 88 σημερινούς, (απάνω-κάτω ίδιους με της Αλμαγέστης του Κλαύδιου Πτολεμαίου) είναι κάπου το 1/3.5 του συνόλου, άρα αντιστοιχούν στο 1/3.5 της επιφάνειας του πλανήτη μας! Πράγμα που σημαίνει συστηματική παρατήρηση καί καταγραφή γνώσεων από ιερατείο.
(Τα ίδια, βεβαίως, ισχύουν καί γιά τον Κλαύδιο Πτολεμαίο καί τα Ελληνικά ιερατεία, χέ χέ!!! Αλλά, είπαμε: οι «επιστήμονες» βρίσκουν πιό εύκολο να κάνουν την πάπια. Πού ξέραν οι αρχαίοι Έλληνες πώς είναι η επιφάνεια όλης της Γής; Έ; Πού ήξερε ο Διογένης ο Κυνικός ότι υπάρχει ήπειρος «πέραν του -Ατλαντικού- ωκεανού»; Ποιός κάθεται να τα εξηγεί αυτά, τώρα… καί γιατί; Γιά να βγάλει τους Έλληνες μάγκες; )
Αυτές τις φωτιές άναψε ο πιτσιρικάς, άθελά του. «Πύρινο Στόμα», στ’ αλήθεια!
Η μόνη μεγάλη καί ουσιαστική ζημιά που έκανε το βρέφος, αλλά εν αγνοίαι του (δικαιολογείται απόλυτα, καθ’ ό πού να τα ξέρει αυτά σε τέτοια ηλικία; ), είναι η αποκάλυψη της τοποθεσίας ευρύτερα. Η Μπελίζ (ένθα η πόλη), αλλά καί η πλησίον περιοχή, είναι ένα μέρος με εγκληματικότητα υψηλότερη καί αυτών των ηπαπάρα. Βλέπετε, εκεί πηγαίνουν οι διάφορες συμμορίες Βόρειας καί Νότιας Αμερικής γιά να λύσουν τους λογαριασμούς τους (ενόσω διακινούν ναρκωτικά, διότι «μπίζνες ίζ μπίζνες»), καί κάθε μέρα ανευρίσκονται πτώματα μπράβων σπαρμένα εδώ κι εκεί. Όπως καταλαβαίνετε, η δημοσιοποίηση ενός τέτοιου θέματος θα φέρει στην ασύλητη Μαγιάνικη πόλη πρώτους τους τυμβωρύχους καί τους πλιατσικολόγους, διότι οι αρχαιολόγοι ακόμη ψάχνουν τα κονδύλια γιά τις ανασκαφές.

Γιά να κλείσουμε, πύρινο στόμα κατά κανόνα έχουν οι δράκοι. (Κι όσοι τρώνε τσίλι καί μπούκοβο! )
Δεν ξέρω πόθεν εμπνεύστηκε ο μικρός την ονομασία, αλλά μήπως το «Πύρινο Στόμα» ήταν αυτό;

Πού τό ‘χετε ξαναδεί, έ;
Αρχίζει ν’ αποκτά Ελληνικό ενδιαφέρον η ιστορία, έ;
Χμμμ… ίσως. Κ’ ίσως σας έχω μιά έκπληξη ακόμη!

Υγ: Αυτή η «επιστημονική» στάση του «- Ώχ αδερφέ, τώρα!» υπαγορεύεται κι από το γεγονός ότι όλοι θα θυμηθούν το φαινόμενο, κατά το οποίο οι Μάγιας παρατούσαν τις πόλεις τους σύξυλες κάθε 100 χρόνια, καί πήγαιναν καί χτίζαν αλλού. Γιά κακή τους τύχη των «επιστημόνων», ούτε η αναντιστοιχία με τους αστερισμούς το εξηγεί αυτό το φαινόμενο. Διότι σε 100 χρόνια δεν αλλάζουν οι σχέσεις αστερισμών καί κτισμάτων. Αλλάζουν, αλλά ανεπαίσθητα.
Είπαμε, όμως: ποιός κάθεται να εξηγεί!