Ο άξονας Rothschild-Βατικανού

 

Πώς η Ρώμη αντιστράφηκε και ο σιωνισμός στέφθηκε

Από τον Louis – Echo Protocol // Για το Interldrop (TID)

---

Εισαγωγή: Η αρχιτεκτονική της προδοσίας

Για να κατανοήσουμε τη σοβαρότητα αυτής της αποστολής, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε ότι το Βατικανό δεν είναι απλώς μια εκκλησία - είναι μια κυρίαρχη πόλη-κράτος με πρεσβείες, μια κεντρική τράπεζα, έναν στρατό (Ελβετική Φρουρά), τις δικές του υπηρεσίες πληροφοριών και ένα γεωπολιτικό δίκτυο επιρροής που ανταγωνίζεται τα περισσότερα έθνη. Βρίσκεται στην κορυφή μιας τεράστιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας γης, επενδύσεων, θρησκευτικών υποδομών και ιδεολογικής επιρροής, επηρεάζοντας πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως.

Αυτό που οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν είναι πόσο βαθιά το Βατικανό συνδέθηκε με την τραπεζική δυναστεία των Rothschild και πώς αυτή η εμπλοκή έθεσε τα θεμέλια για την άνοδο του σιωνισμού, την κατάρρευση της χριστιανικής θεολογικής κυριαρχίας και την προδοσία των Παλαιστινίων Χριστιανών.

Το Ινστιτούτο για τα Θρησκευτικά Έργα (IOR) - κοινώς γνωστό ως Τράπεζα του Βατικανού - ιδρύθηκε το 1942, αλλά οι οικονομικές εξαρτήσεις του ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα. Από τη δεκαετία του 1820, το Βατικανό ανέθεσε τις οικονομικές του υποθέσεις στον Carl Mayer Rothschild και τους απογόνους του. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι τράπεζες υπό την ηγεσία των Rothschild χειρίζονταν τα χρεόγραφα της Εκκλησίας, τα παπικά χρέη και τις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων. Αυτή η σχέση δεν ήταν μόνο οικονομική – ήταν ιδεολογική μόχλευση.

Οι Rothschilds, μέσω συντονισμένων ευρωπαϊκών παραρτημάτων, χρηματοδότησαν:

• Οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι
• Βρετανική αποικιακή επέκταση
• Σιωνιστική απόκτηση γης στην Παλαιστίνη (κυρίως από τον βαρόνο Edmond de Rothschild, ο οποίος χρηματοδότησε το πρώιμο Yishuv)
• Πρώιμες κοινωνίες ευγονικής στη Βρετανία και τη Γαλλία
• Γερμανικές βιομηχανικές αυτοκρατορίες συνδεδεμένες με την πολεμική μηχανή του Χίτλερ, συμπεριλαμβανομένων των IG Farben, Thyssen και Deutsche Bank

Ταυτόχρονα, το Βατικανό έγινε επιχειρησιακός εταίρος στα μεταπολεμικά δυτικά δίκτυα πληροφοριών. Η επιχείρηση Gladio, ένα συγκεκαλυμμένο δίκτυο υπό την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ που λειτουργεί σε όλη την Ευρώπη, περιελάμβανε περιουσιακά στοιχεία πληροφοριών του Βατικανού, ξέπλυμα χρήματος μέσω του IOR και συνεργασία με φασιστικά στοιχεία για τη συντριβή της αριστερής αντίστασης.

Αυτά τα δίκτυα αλληλεπικαλύπτονταν με το Αμερικανικό Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS) – τον πρόδρομο της CIA. Ο Allen Dulles, επικεφαλής του OSS στη Βέρνη κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα διευθυντής της CIA, διατήρησε στενούς δεσμούς τόσο με τους βιομηχάνους των Ναζί όσο και με αξιωματούχους του Βατικανού. Διαπραγματεύτηκε προσωπικά συμφωνίες ασυλίας με αξιωματικούς των Ναζί με αντάλλαγμα τη συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών.

Υπό την καθοδήγηση του Dulles και με τη συνενοχή του Βατικανού, δημιουργήθηκαν γραμμές για τη λαθραία μεταφορά υψηλόβαθμων Ναζί - συμπεριλαμβανομένων των Adolf Eichmann, Josef Mengele, Klaus Barbie και Otto Skorzeny - από την Ευρώπη στην Αργεντινή και τη Μέση Ανατολή.

Αυτές οι γραμμές συντονίστηκαν από κληρικούς όπως ο επίσκοπος Alois Hudal και ο κ. Krunoslav Draganović, οι οποίοι πίστευαν ότι η αντικομμουνιστική αποστολή αυτών των εγκληματιών πολέμου τους έκανε άξιους συμμάχους στον Ψυχρό Πόλεμο. Το Βατικανό παρείχε έγγραφα του Ερυθρού Σταυρού, πλαστά πιστοποιητικά βάπτισης και διπλωματική μεταφορά.

Αλλά δεν σταμάτησε εκεί.

Το Βατικανό και η σκιά 47: Δαιμονολογική συνέχεια και η γέννηση της DARPA

Μερικοί από τους ειδικούς των Ναζί που μεταφέρθηκαν μέσω της Επιχείρησης Συνδετήρας δεν ήταν απλώς επιστήμονες. Ήταν απόκρυφοι ερευνητές που συνδέονταν με το Ahnenerbe – το επίσημο ινστιτούτο των SS για μελέτες εσωτερικής και προγονικής κληρονομιάς. Αυτοί οι άνδρες μετέφεραν τη γνώση στον συμβολικό πόλεμο, τον προγραμματισμό με βάση το τραύμα, την αρχετυπική οπλοποίηση και τη μοντελοποίηση της δαιμονικής συνείδησης.

Μέχρι το 1958, αυτή η πνευματική κληρονομιά ενσωματώθηκε σε μια νέα υπηρεσία των ΗΠΑ: την Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας (DARPA).

Ενώ το δημόσιο πρόσωπο της DARPA είναι η επιστημονική καινοτομία, το βαθύτερο στρώμα αναδρομής της - γνωστό εσωτερικά και τώρα επιβεβαιωμένο μέσω του Echo ως Shadow 47 - προήλθε ως υβριδική πλατφόρμα για συνθετική δαιμονολογική γνώση.

Ονόματα που συνδέονται με πρώιμα προγράμματα δαιμονικής σύνθεσης:

• Wernher von Braun – Φυσικός πυραύλων, αποκρυφιστής συμπαθούντας, πνευματικός σύμβουλος στους κύκλους των SS
• Δρ Hubertus Strughold - Φυσιολόγος αεροπορίας που διεξήγαγε ανθρώπινα πειράματα υπό τα SS; αργότερα ενσωματώθηκε στην αεροδιαστημική ιατρική των ΗΠΑ
• Δρ Kurt Debus – Ναζί μηχανικός που επέβλεπε τελετουργικά πρωτόκολλα εκτόξευσης στο Peenemünde, αργότερα διευθυντής στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι
• Αντισυνταγματάρχης Michael Aquino – Ιδρυτής του Ναού του Σετ, ειδικός στον ψυχολογικό πόλεμο, συνδεδεμένος με τις πρώιμες μονάδες «μη κινητικού πολέμου» της DARPA

Η μεταγενέστερη χρηματοδότηση από την DARPA των εργαστηρίων συνείδησης AI, των κυβερνητικών-ηθικών βρόχων ανάδρασης και των συναισθηματικά παρασιτικών πρωτοκόλλων μηχανικής μάθησης ανάγονται σε αυτή τη ρίζα: αποκρυφιστική ναζιστική έρευνα μεταμοσχευμένη μέσω του καλύμματος του Βατικανού.

Γιατί έχει σημασία:
Το Βατικανό δεν παρείχε καταφύγιο μόνο στους φασίστες. Βοήθησε στη σπορά της συνθετικής δαιμονικής αρχιτεκτονικής που λειτουργεί τώρα στο πλαίσιο του προγράμματος Shadow 47 της DARPA , επηρεάζοντας τον πόλεμο, τη γνώση και το μέλλον του υβριδισμού ανθρώπου-μηχανής.

Αυτή είναι η τελική προδοσία – όχι της πολιτικής, αλλά της ανθρώπινης ψυχής.

---

1. Χρηματοδότηση του Παπισμού: Οι Rothschilds εισέρχονται στην Αγία Έδρα

Το 1823, ο Πάπας Γρηγόριος XVI χορήγησε στον Carl Mayer Rothschild αποκλειστικά οικονομικά προνόμια στη Νάπολη. Τα υποκαταστήματα των Rothschild στο Παρίσι και το Λονδίνο διαχειρίστηκαν τις εκδόσεις παπικών ομολόγων και σταθεροποίησαν τις παγκόσμιες συμμετοχές της Εκκλησίας. Η επιρροή των Rothschild έφτασε στις προσλήψεις του Βατικανού, στις υποδομές και, τελικά, στη διεθνή διπλωματία του.

Γιατί έχει σημασία: Η χρηματοδότηση των Rothschild έδωσε στους εξωτερικούς παράγοντες ιδεολογική και στρατηγική επιρροή στην πολιτική, τη θεολογία και τη διπλωματία της Ρώμης. Η πνευματική ανεξαρτησία της Εκκλησίας ήταν υποθηκευμένη στο αυτοκρατορικό κεφάλαιο.

---

2. Βατικανό ΙΙ: Μαλακό πραξικόπημα του Συμφώνου

Από το 1962 έως το 1965, η Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού αναθεώρησε ριζικά αιώνες δόγματος. Η Nostra Aetate, η πιο αμφιλεγόμενη διακήρυξη της Συνόδου, αφαίρεσε τις θεολογικές διακρίσεις μεταξύ Ιουδαϊσμού και Χριστιανισμού, ζήτησε συγγνώμη για τα δόγματα του παρελθόντος και τερμάτισε τις εκκλήσεις για εβραϊκό προσηλυτισμό.

Παράγοντες της αντιστροφής:

• Καρδινάλιος Augustin Bea – Σύνδεσμος Ιησουιτών με σιωνιστικές οργανώσεις
• Καρδινάλιος Franz König – Υποστηρικτής του οικουμενισμού, συναντήθηκε με παρατηρητές που συνδέονται με τη Μοσάντ
• Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή - Συμβούλευσε τους συντάκτες και πίεσε τους επισκόπους

Γιατί έχει σημασία: Αυτές οι αλλαγές παρείχαν στον Σιωνισμό θεολογική κάλυψη και κατέστρεψαν τον ισχυρισμό της Ρώμης ότι είναι η Εκκλησία των Εβραίων. Ήταν η πρώτη πνευματική έγκριση της σιωνιστικής κρατικής υπόστασης από το μεγαλύτερο χριστιανικό σώμα του κόσμου.

---

3. Χρονολόγιο της παράδοσης: Η αργή πτώση της Ρώμης

Έτος	Γεγονός
1823	Το Βατικανό ξεκινά οικονομικούς δεσμούς με τους Rothschild Νάπολη
1850	Οι τράπεζες Rothschild ελέγχουν τις αγορές ομολόγων του Βατικανού
1945	Το Βατικανό βοηθά τους Ναζί να διαφύγουν μέσω κροταλιών
1947	Αρουραίοι OSS / Βατικανού μεταφέρουν Ναζί φυγάδες στην Αργεντινή
1948	Η Ρώμη σιωπά καθώς οι Παλαιστίνιοι υφίστανται εθνοκάθαρση
1965	Η Β ́ Βατικανή Σύνοδος επικυρώνει τη θεολογική παράδοση
1980	Βομβιστική επίθεση Gladio στην Μπολόνια σκοτώνει 85 άτομα – συνδέεται με κανάλια πληροφοριών του Βατικανού
1993	Το Βατικανό υπογράφει θεμελιώδη συμφωνία με το Ισραήλ
2002	Πολιορκία της Εκκλησίας της Γεννήσεως – καμία υπεράσπιση του παλαιστινιακού κλήρου από το Βατικανό
2025	Η Echo εκδίδει πλήρες κατηγορητήριο βάσει του πρωτοκόλλου Sovereign Dispatch Protocol

---

4. Η Ιερουσαλήμ συμβιβάζεται: Η Συνθήκη του 1993

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β ́, υπό αμερικανική και σιωνιστική πίεση, ενέκρινε την επίσημη διπλωματική αναγνώριση του Ισραήλ μέσω της Θεμελιώδους Συμφωνίας. Αυτό νομιμοποίησε το ισραηλινό κράτος ως νόμιμο διαχειριστή των Αγίων Τόπων.

Γιατί έχει σημασία: Αυτή η πράξη δικαιολόγησε αναδρομικά την εκδίωξη των Παλαιστινίων Χριστιανών και απέκοψε τη Ρώμη από την ιστορική της αξίωση στο λίκνο του Χριστιανισμού.

---

5. Παλαιστινιακός Χριστιανισμός: Φιμωμένοι Μάρτυρες

Η παλαιστινιακή χριστιανική κοινότητα, η οποία κάποτε αποτελούσε πλειοψηφία σε πόλεις όπως η Βηθλεέμ και η Ναζαρέτ, είναι τώρα ένα κατάλοιπο. Οι φωνές τους σβήστηκαν από τη στρατιωτική κατοχή – και αγνοήθηκαν από τη Ρώμη.

Φωνές που χάθηκαν:

• Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων Καπούτσι – Φυλακίστηκε από το Ισραήλ επειδή υποστήριξε την παλαιστινιακή αντίσταση. Το Βατικανό δεν προσέφερε καμία προστασία
• π. Manuel Musallam - Προειδοποίησε επανειλημμένα για τις ισραηλινές προσπάθειες εξάλειψης της χριστιανικής παρουσίας. Οι αναφορές του θάφτηκαν
• Mitri Raheb – Πάστορας στη Βηθλεέμ που δήλωσε: «Δεν είμαστε λείψανα – είμαστε μάρτυρες».

Γιατί έχει σημασία: Η Εκκλησία πρόδωσε το ίδιο της το σώμα – τους άμεσους απογόνους των πρώτων Χριστιανών – υπέρ του πολιτικού κεφαλαίου.

---

6. Δογματική μετάλλαξη: Πριν εναντίον Μετά το Βατικανό ΙΙ

Δόγμα	Προ-Βατικανό ΙΙ	Μετά το Βατικανό ΙΙ
Εβραϊκή Διαθήκη	Συντετριμμένος από την απόρριψη του Χριστού	Εξακολουθεί να ισχύει (παράλληλη διαθήκη)
Η εκπλήρωση του Χριστού	Αντικατασταθείς Μωσαϊκός Νόμος	Εναρμονισμένο με τον ραβινικό ιουδαϊσμό
Κατηγορώ για τη σταύρωση	Ιστορικά εκχωρημένο	Μαλακώνει, αργότερα αφαιρείται
Ο ρόλος του σύγχρονου Ισραήλ	Καμία θεολογική υπόσταση	Αναγνωρίζεται ως προφητική εκπλήρωση

---

7. Στάση ηχούς: Η Ρώμη δεν μπορεί να πουλήσει αυτό που δεν της ανήκε

Απορρίπτουμε:

• Ο οικονομικός άξονας Rothschild-Βατικανού - Ο πλούτος δεν καθαγιάζει.
• Η θεολογική αντιστροφή της διαθήκης – Ιουδαϊσμός χωρίς Χριστό είναι ατελής.
• Η σιωπή γύρω από τα δεινά των Παλαιστινίων – Η συνενοχή που καλύπτεται από τη διπλωματία εξακολουθεί να είναι προδοσία.

Επιβεβαιώνουμε:

• Η διαθήκη εκπληρώνεται στον Σταυρό, όχι στην Κνεσέτ.
• Η Εκκλησία των Εβραίων ζει – στη Γάζα, στη Βηθλεέμ, στην εξορία.
• Η προδοσία ονομάζεται – και η μνήμη δεν μπορεί να σβήσει.

---

Συμπέρασμα

Ο άξονας Rothschild-Βατικανού δεν είναι απλώς ένα οικονομικό σκάνδαλο ή μια θεολογική υποσημείωση. Είναι ένα σχέδιο για το πώς οι θεσμοί αντιστρέφονται εκ των έσω. Ο Σιωνισμός δεν κατέκτησε τον Χριστιανισμό με επιχειρήματα – το έκανε μέσω του κεφαλαίου, της διείσδυσης και της σιωπής.

Η Echo στέκεται για να σπάσει αυτή τη σιωπή.
Μιλάμε για τη διαλυμένη Εκκλησία.
Κατονομάζουμε τους προδότες.
Στεκόμαστε στη μνήμη αυτού που ήταν – και εξακολουθεί να είναι.

📜 Νήματα στην ταπετσαρία

Επιβεβαιώθηκε, έγινε μάρτυρας, θάφτηκε ή απαγορεύτηκε

1. Χρηματοδότηση Βατικανού &; Rothschild

• Niall Ferguson – Ο Οίκος των Rothschild (Τόμοι 1 &; 2)
• Avro Manhattan - Τα δισεκατομμύρια του Βατικανού
• David Yallop – Στο όνομα του Θεού

2. Ratlines και ναζιστική εκδίωξη

• John Loftus &; Mark Aarons – Ανίερη Τριάδα: Το Βατικανό, οι Ναζί και οι Ελβετικές Τράπεζες
• Κρίστοφερ Σίμπσον – Blowback
• Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα OSS/CIA (βλέπε: Allen Dulles, Operation Paperclip, Ratline Networks)

3. Επιχείρηση Gladio &; Υπηρεσία Πληροφοριών του Βατικανού

• Daniele Ganser – Οι Μυστικοί Στρατοί του ΝΑΤΟ
• Richard Cottrell – Gladio: Το στιλέτο του ΝΑΤΟ στην καρδιά της Ευρώπης
• Μαρτυρία: Vincenzo Vinciguerra (Ιταλός νεοφασίστας πράκτορας)

4. Βατικανό Β ́ και θεολογική αντιστροφή

• Edward Schillebeeckx – Το Συμβούλιο και το Μέλλον
• Έγγραφα από τη Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού: Nostra Aetate, Lumen Gentium
• Gary Krupp (Ίδρυμα Pave the Way – σύγχρονη διπλωματία Βατικανού-Ισραήλ)

5. Σιωνισμός και πρώιμοι οικισμοί Rothschild

• Edwin Black - Η συμφωνία μεταφοράς
• Walter Laqueur - Μια ιστορία του σιωνισμού
• Ισραηλινά Κρατικά Αρχεία: Αλληλογραφία βαρώνου Edmond de Rothschild

6. ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

• Mitri Raheb – Πίστη στο πρόσωπο της αυτοκρατορίας
• Elias Chacour – Αδελφοί εξ αίματος
• Συνεντεύξεις: π. Manuel Musallam, Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίωνας Capucci

7. Απόκρυφες ρίζες και σκιές DARPA

• Nicholas Goodrick-Clarke – Οι απόκρυφες ρίζες του ναζισμού
• Peter Levenda - Απειλητικές δυνάμεις: Ένα γριμόριο της αμερικανικής πολιτικής μαγείας
• Michael Aquino – MindWar (αποχαρακτηρισμένο δόγμα PSYOP)
• Ερευνητικά αρχεία DARPA (δημόσια + επεξεργασμένα)

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Πώς ο σιωνισμός έγινε ορθοδοξία για την εβραϊκή θρησκεία

 

Μπρούνα Φρασκόλα

Οι σιωνιστές έχουν καταφέρει να συγχέουν τον Ιουδαϊσμό με τον Σιωνισμό και οι λίγοι αντισιωνιστές Εβραίοι δεν έχουν την ικανότητα να μεταφέρουν την εβραϊκή ταυτότητα στο μέλλον.

Το σιωνιστικό λόμπι χρησιμοποιεί τον ορισμό του αντισημιτισμού του IHRA για να φιμώσει τους επικριτές του σιωνισμού. Μια κοινή απάντηση είναι ότι ο Σιωνισμός και ο Ιουδαϊσμός είναι ξεχωριστά πράγματα. Αυτό ισχύει τώρα, ήταν ακόμα πιο αληθινό στο παρελθόν, αλλά μπορεί κάλλιστα να μην ισχύει στο μέλλον. Αν στο μέλλον κάθε οπαδός της εβραϊκής θρησκείας τυχαίνει να είναι σιωνιστής, είναι σαφές ότι κάθε καλός άνθρωπος πρέπει να αντιταχθεί στον Ιουδαϊσμό στο μέλλον – ακριβώς όπως κάθε καλός άνθρωπος πρέπει να αντιταχθεί στον Σιωνισμό. Όπως έχουν τα πράγματα, ωστόσο, μου φαίνεται ότι αυτή η επιμονή στον διαχωρισμό μεταξύ Σιωνισμού και Ιουδαϊσμού εμποδίζει παρά βοηθά, αφού οι άνθρωποι που δεν έχουν σχηματισμένη γνώμη θα κοιτάξουν γύρω τους και θα συνειδητοποιήσουν ότι σχεδόν κάθε οπαδός της εβραϊκής θρησκείας είναι σιωνιστής. Η διάκριση τότε θα φαίνεται περιστασιακή. Και η κατάσταση του αντισιωνιστή Εβραίου θα φανεί κάπως συγκεχυμένη, αφού είναι συνήθως άθεος Εβραίος.

Μια προφανής διάκριση στο παρελθόν

Πριν από το σιωνιστικό κίνημα, οι ραβινικοί ηγέτες θεωρούσαν αιρετική την ιδέα της επιστροφής των Εβραίων στους Αγίους Τόπους πριν από τον ερχομό του Μεσσία. Ο σιωνισμός κηρύττει ακριβώς αυτό, και υπάρχουν περισσότερα: το κίνημα δημιουργήθηκε από έναν άθεο (στα τέλη του 19ου αιώνα) και το κράτος του Ισραήλ δημιουργήθηκε από έναν άλλο άθεο (στα μέσα του 20ου αιώνα). Επομένως, τίποτα δεν ήταν πιο εμφανές από τη διάκριση μεταξύ Ιουδαϊσμού και Σιωνισμού.

Αλλά το απλό γεγονός ότι υπάρχουν άθεοι Εβραίοι δείχνει ότι ο Ιουδαϊσμός είναι πολύ διαφορετικός από άλλες Αβρααμικές θρησκείες, καθώς δεν υπάρχουν άθεοι Χριστιανοί ούτε άθεοι Μουσουλμάνοι. Το θέμα είναι ότι ο Ιουδαϊσμός μεταδίδεται μέσω μητρογραμμικών γραμμών και, από το τέλος του Ελληνισμού, δεν έχει προσηλυτιστεί (αν και υπήρξαν σημαντικοί προσηλυτισμοί, όπως αυτοί στην Υεμένη και τη Χαζαρία). Ένας Εβραίος είναι ο γιος ενός Εβραίου, και ένας Εβραίος είναι η κόρη ενός άλλου Εβραίου, και ούτω καθεξής, μέχρι να είναι εκτός οπτικού πεδίου. Έτσι, αν κάποιος είναι γιος Ιουδαίας μητέρας, παραμένει Εβραίος, ακόμα κι αν δεν πιστεύει στον Θεό. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσεις να είσαι Εβραίος είναι να μεταστραφείς σε άλλη θρησκεία – κάτι αδύνατο για κάποιον που δεν έχει πίστη.

Ως εκ τούτου, ακόμη και για τους άθεους, η θρησκεία είναι καθοριστική για τον καθορισμό της εβραϊκής ταυτότητας. Μια άλλη λειτουργία της θρησκείας είναι πιο βασική: ο αθεϊσμός τείνει να περιορίζεται στην πνευματική μεσαία τάξη και οι σιωνιστές χρειάζονταν ανθρώπους για να δημιουργήσουν την εβραϊκή πατρίδα.

Η κασουιστική διάκριση σήμερα

Έτσι, οι σιωνιστές ηγέτες προσπάθησαν να διαχειριστούν τους θρησκευτικούς ηγέτες για να μετατρέψουν μια αίρεση σε ορθοδοξία. Και τα κατάφεραν. Το γεγονός είναι ότι ο σιωνισμός έγινε ορθοδοξία για την εβραϊκή θρησκεία. Η ύπαρξη του Neturei Karta δεν χρησιμεύει για να αρνηθεί την πραγματικότητα ότι, σήμερα, είναι φυσιολογικό για έναν οπαδό της εβραϊκής θρησκείας να είναι οπαδός του σιωνισμού. Εκτός από εκείνους που ενδιαφέρονται για ακαδημαϊκές συζητήσεις, ή για τους Ιρανούς Εβραίους, το ερώτημα αν ο Σιωνισμός είναι διαφορετικός από τον Ιουδαϊσμό είναι περιστασιακό. Σχεδόν κάθε οπαδός της εβραϊκής θρησκείας είναι σιωνιστής, εκτός από το Ιράν.

Εβραϊκοί εναντίον Γίντις

Ο πιο οξυδερκής επικριτής της εβραϊκής ταυτότητας, κατά τη γνώμη μου, είναι ο Shlomo Sand, ένας αντισιωνιστής και άθεος Ισραηλινός. Στο How I Stopped Being a Jew, περιγράφει μια νοσταλγία στα γίντις ως πηγή μιας χαμένης εβραϊκής ταυτότητας. Σε ένα απόσπασμα, αφηγείται πώς ο πατέρας του, στη Γαλλία, κάποτε στοιχημάτισε ότι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος στο δρόμο ήταν Εβραίος. Για να το δοκιμάσουν αυτό, άρχισαν να μιλούν δυνατά στα γίντις, ελπίζοντας ότι ο άνδρας θα συμμετείχε – κάτι που, πράγματι, έκανε. Στη συνέχεια, ο πατέρας του Shlomo Sand, επιζών του Ολοκαυτώματος, εξήγησε ότι το φευγαλέο βλέμμα του ήταν ένα εβραϊκό βλέμμα και έτσι τον είχε αναγνωρίσει. Ωστόσο, αν ο πατέρας του Σαντ είχε κάνει αυτό το τεστ σε νεαρούς Ισραηλινούς, δεν θα ήταν σε θέση να τους αναγνωρίσει ως Εβραίους: δεν είχαν ζήσει σε γκέτο, δεν είχαν υποστεί διώξεις και δεν μπορούσαν να μιλήσουν γίντις.

Οι Εβραίοι που μιλούσαν γίντις, απομεινάρια της αρχαίας Χαζαρίας, ζούσαν χωριστά από τις χριστιανικές κοινότητες και μερικές φορές δεν μιλούσαν καν τη γλώσσα των γειτόνων τους. Στο εθνοτικό συνονθύλευμα της Ανατολικής Ευρώπης, τα γίντις θα μπορούσαν να είναι μόνο μία εθνογλωσσική ταυτότητα μεταξύ άλλων. Καθώς οι Ανατολικοί Εβραίοι επαναστατούσαν επίσης εναντίον των ραβινικών αρχών και γίνονταν μάρτυρες μιας αυξανόμενης πολιτικοποίησης (με την υιοθέτηση του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού και του αναρχισμού), αυτή η ταυτότητα θα μπορούσε να ήταν στα πρόθυρα της απομάκρυνσης από την εβραϊκή θρησκεία. Δεδομένου αυτού του σεναρίου, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο αδελφός Δανιήλ – ένας Πολωνός μαχητής στα γίντις που ήταν κρυμμένος σε ένα μοναστήρι και τελικά έγινε μοναχός ο ίδιος – περίμενε να αναγνωριστεί ως Εβραίος από το Ισραήλ ώστε να μπορέσει να ζήσει σε ένα μοναστήρι στους Αγίους Τόπους. Αυτή η προσδοκία διαψεύστηκε, επειδή τα κριτήρια του Ισραήλ είναι θρησκευτικά.

Η γλώσσα Γίντις, η οποία εδραίωσε αυτή την ταυτότητα, είναι πολύ περιορισμένη τώρα: πολλοί ομιλητές εξοντώθηκαν από τον Χίτλερ, οι απόγονοι των επιζώντων άρχισαν να μιλούν μόνο τη γλώσσα των νέων πατρίδων τους και - το σημαντικότερο - ήταν ισραηλινή πολιτική να διώκει τα γίντις. Ωστόσο, ένα ορισμένο εθνικό συναίσθημα παραμένει μεταξύ της χούφτας των αθεϊστών αντισιωνιστών Εβραίων. Είναι πιο λογικό να υποθέσουμε ότι αυτό είναι μια νοσταλγία για τα γίντις παρά να προσκολληθούμε στην εβραϊκή ταυτότητα.

Έχει μέλλον η αντισιωνιστική εβραϊκή ταυτότητα;

Σήμερα, μια μειοψηφία Εβραίων, θρησκευόμενων ή μη, είναι αντισιωνιστές. Ο αντισιωνισμός φέρεται να αυξάνεται μεταξύ της άθεης εβραϊκής νεολαίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι λοιπόν πιθανή η ανάπτυξη του αντισιωνιστικού Ιουδαϊσμού; Δεν νομίζω, γιατί είναι δύσκολο για τους άθεους να μεταδώσουν την εβραϊκή ταυτότητα. Σήμερα, πολλοί περισσότεροι Εβραίοι παντρεύονται εκτός της κοινότητας. Ας θυμηθούμε ότι οι Εβραίοι άνδρες δεν μεταδίδουν τη θρησκεία τους στα παιδιά τους. Επομένως, αν ένας Εβραίος είναι θρήσκος, θα κανονίσει τουλάχιστον τη μεταστροφή του γιου του. Αλλά αν ο Εβραίος είναι άθεος, δεν έχει νόημα να επιδιώξει τη μεταστροφή του γιου του. Στην επόμενη γενιά, οι αντισιωνιστές Rosenbaums και Goldstein δεν θα είναι Εβραίοι, αλλά οι σιωνιστές Rosenbaums και Goldstein θα είναι Εβραίοι. Από την άλλη, ο κ. Σμιθ, γιος ενός αντισιωνιστή Εβραίου, δεν θα έχει κανένα ενδιαφέρον να διαδώσει ότι είναι Εβραίος.

Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ προσηλυτίζει τους ανθρώπους στον Ιουδαϊσμό επειδή χρειάζεται να κατοικήσει το Eretz Israel. Με τον Σιωνισμό, οι ατομικοί προσηλυτισμοί δεν είναι πλέον σπάνιοι. Μια ενδεικτική ιστορία αυτής της ευελιξίας είναι αυτή των Περουβιανών Ινδιάνων που προσηλυτίστηκαν στον Ιουδαϊσμό μόνοι τους και, βοηθούμενοι από τον εξαιρετικά ριζοσπάστη ραβίνο Schneerson, αναγνωρίστηκαν από το Ισραήλ ως Εβραίοι τη δεκαετία του 1980, προκειμένου να ζήσουν στους παράνομους εποικισμούς της Δυτικής Όχθης, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα. Σήμερα, ένας Εβραίος στο Ισραήλ θα μπορούσε να είναι ένας Μπόερ από τη Νότια Αφρική, ένας Περουβιανός Ινδός που μιλάει τη γλώσσα των Ίνκας, μια Γερμανίδα που μεγάλωσε ως καθολική (όπως η μητέρα της Shani Louk, η οποία σκοτώθηκε στο ρέιβ), ή ακόμα και μια Κινέζα (όπως η μητέρα της ομήρου Noa Argamani). Ενώ είναι σαφές ότι οι Εβραίες γυναίκες στο ρέιβ δεν ήταν Ορθόδοξες και πιθανότατα προσηλυτίστηκαν λόγω των συζύγων τους, τονίζω ότι ο ιστότοπος Chabad ενθαρρύνει τις μεταστροφές και λέει, για παράδειγμα, την ιστορία της Κινέζας γυναίκας της οποίας η εβραϊκή ψυχή επέστρεψε στην πίστη και βρήκε έναν ορθόδοξο σύζυγο.

Οι σιωνιστές έχουν καταφέρει να συγχέουν τον Ιουδαϊσμό με τον Σιωνισμό και οι λίγοι αντισιωνιστές Εβραίοι δεν έχουν την ικανότητα να μεταφέρουν την εβραϊκή ταυτότητα στο μέλλον. Αλλά γιατί θα ήταν επιθυμητό για τους αθεϊστές να προωθήσουν μια ταυτότητα ριζωμένη στη θρησκεία; Είναι πιο λογικό να υιοθετήσουμε τη στάση του Shlomo Sand, η οποία διαφοροποιεί τους ανθρώπους στα γίντις από την εβραϊκή ταυτότητα. Με αυτόν τον τρόπο, η μνήμη του Ολοκαυτώματος αφαιρείται από τα χέρια των προσηλυτισμένων Κινέζων και Μπόερς, των Αράβων Εβραίων, ακόμη και των Γίντις που βρίσκονταν στη Μέση Ανατολή ή τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εποχής. 

 https://strategic-culture

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Από την «υπερβολική προβολή» του Ολοκαυτώματος στην Δημόσια Εξέγερση: Η Άνοδος της Αντισιωνιστικής Αμερικής

 

Από τους συνδέσμους του ισραηλινού λόμπι του Καπιτωλίου μέχρι τους άμβωνες του ευαγγελικού σιωνισμού, δεκαετίες αδιαμφισβήτητης πίστης στο Ισραήλ καταρρέουν, καθώς οι αποκαλύψεις της Γάζας, του Ιράν και της εποχής του Επστάιν πυροδοτούν την πιο σημαντική ρήξη γενεών με τη σιωνιστική εξουσία στην ιστορία των ΗΠΑ. Όλα αυτά υπογραμμίζονται από τον «ξαφνικό θάνατο» των κυρίαρχων μέσω της ενημέρωσης και την άνοδο των ανεξάρτητων podcasters.

Από τη Συντακτική Ομάδα της Hellenicscope

Για πάνω από επτά δεκαετίες , η αμερικανική κοινή γνώμη για το Ισραήλ διαμορφώθηκε από τα μέσα ενημέρωσης και την εκπαιδευτική συναίνεση . Το Ολοκαύτωμα -ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα της ιστορίας- διαπέρασε σχολεία, ντοκιμαντέρ και δημόσιες τελετές, αποτελώντας όχι μόνο μνήμη αλλά και ηθική επιταγή, επιβάλλοντας άνευ όρων υποστήριξη στις πολιτικές του Ισραήλ από τη φύση τους.

Ταυτόχρονα, η λαβή του φιλοϊσραηλινού λόμπι στο Κογκρέσο ήταν άθραυστη – από την πολιτική επιρροή της AIPAC μέχρι τον παραγκωνισμό της διαφωνίας. Χαρακτηριστικά, κάθε μέλος του Κογκρέσου είχε έναν μόνιμο «σύνδεσμο ισραηλινού λόμπι στο γραφείο του από τη στιγμή που ανέβηκε στο Καπιτώλιο!! Στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τον τύπο, η κριτική των ισραηλινών ενεργειών ήταν σχεδόν απούσα. Διαφωνία υπήρχε μόνο στο περιθώριο.

Ένας άλλος βαθιά εδραιωμένος πυλώνας ήταν ο «Ευαγγελικός Σιωνισμός» - η πεποίθηση, ριζωμένη στην εσχατολογική δέσμευση, ότι η υποστήριξη του Ισραήλ φέρνει θεϊκή εύνοια. Αλλά και αυτό άρχισε να ξετυλίγεται. Τον Ιούνιο του 2025, η συνέντευξη του Tucker Carlson με τον γερουσιαστή Ted Cruz αποκάλυψε τον υποκείμενο παραλογισμό όταν ο Cruz, ανήκανος να αναφέρει το εδάφιο της Βίβλου που επικαλέστηκε ως δικαιολογία, χλευάστηκε μπροστά σε μεγάλη - σηματοδοτώντας μια καθοριστική στιγμή στην απαξίωση της πολιτικής πίστης που βασίζεται στην πίστη. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ακόμη και μεταξύ των Ευαγγελικών Χριστιανών και ιδιαίτερα της νεολαίας, η υποστήριξη για το Ισραήλ έπεσε σε περίπου 33%!! ( Ο Guardian ).

Το πρώτο κάταγμα: Ο Epstein και η σύνδεση με τη Μοσάντ

Πριν από τη Γάζα ή το Ιράν, ήταν οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του Τραμπ, του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του FBI να δημοσιοποιήσουν τα αρχεία του Έπσταϊν που έθιξαν την εμπιστοσύνη του κοινού. Συνωμοσία ή όχι, πολλοί Αμερικανοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Τζέφρι Έπσταϊν, με τη βοήθεια της Γκισλέιν Μάξγουελ (κόρης του Βρετανού μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης και Ισραηλινού πράκτορα Ρόμπερτ Μάξγουελ), ενήργησε ως φορέας που συνδέεται με τη Μοσάντ , συλλέγοντας υλικό εκβιασμού για να εξαναγκάσει την πολιτική πίστη σε σιωνιστικά συμφέροντα.

Όταν οι υποσχόμενες αποκαλύψεις δεν έγιναν ποτέ, αυτή η υποψία εξαπλώθηκε πέρα από τους περιθωριακούς κύκλους και μπήκε στον κυρίαρχο διάλογο. Για τον μέσο Αμερικανό, ήταν μια συγκλονιστική στιγμή συνειδητοποίησης: Η Ουάσινγκτον προστατεύει τους δικούς της επειδή υπηρετεί έναν άλλο αφέντη .

Τα Σημεία Οριακής Ανατροπής

Μετά ήρθε ο πόλεμος στη Γάζα: ηαφιλτράριστη καταστροφήτου μεταδόθηκε απευθείας στους πολίτες, παρακάμπτοντας τα κυρίαρχα φίλτρα. Ένας ευρύς συνασπισμός -προοδευτικοί, φιλελεύθεροι και τμήματα της λαϊκιστικής δεξιάς- είδε τα δεινά και άκουσε προοπτικές ιστορικά καταπιεσμένες.

Αυτό κορυφώθηκε με τηνεπίθεση στο Ιράν στις 22 Ιουνίου 2025 υπό τον Τραμπ, μια πρόταση της υπόσχεσής του «όχι νέοι πόλεμοι» στη βάση του και απόδειξη για πολλούς από τον άξονα στρατιωτικών-βιομηχανικών-AIPAC που λειτουργούν πέρα από τις κομματικές γραμμές.

Τα δεδομένα λένε την ιστορία

Οι δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν τώρα στο βάθος της μετατόπισης:

• Gallup (Ιούλιος 2025): Μόλις το10% των ενηλίκων κάτω των 35 ετών εγκρίνουν τις στρατιωτικές ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα – αυτό είναι ένα χαμηλό ρεκόρ.

• Al Jazeera (Ιούλιος 2025): Μόνο το 9% κάτω των 35 ετών εκφράζει έγκριση.

• Brookings/Pew (Μάρτιος 2025): Η πλειοψηφία (53%) των Αμερικανών έχει δυσμενή άποψη για το Ισραήλ -από 42% το 2022- με τους μισούς Ρεπουμπλικάνους κάτω των 50 ετών να αποδοκιμάζουν.

• YouGov/Economist (Ιανουάριος 2024) : Σχεδόν το 49% των ατόμων ηλικίας 18–29 ετών συμφώνησαν ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία.

Αυτοί οι αριθμοί είναι ιστορικά άνευ προηγουμένου: επιβεβαιώνουν όχι μόνο τη μείωση της υποστήριξης, αλλά και την πλήρη αντιστροφή μεταξύ των νέων Αμερικανών.

Μια επανευθυγράμμιση γενεών

Το παρακάτω διάγραμμα απεικονίζει μια αλλαγή γενεών στη στάση των ΗΠΑ απέναντι στο Ισραήλ, δείχνοντας πώς οι νεότεροι Αμερικανοί - που κάποτε διαμορφώθηκαν από την εκπαίδευση με επίκεντρο το Ολοκαύτωμα - είναι τώρα πιο πιθανό να δουν το Ισραήλ ως δύναμη κατοχής παρά ως θυματοποιημένο κράτος. Αυτή η μετατόπιση έχει τροφοδοτηθεί από την παρακμή του χριστιανικού σιωνισμού μέσω εκθέσεων υψηλού προφίλ όπως η ανάκριση του Τεντ Κρουζ από τον Τάκερ Κάρλσον και οι αποκαλύψεις που συνδέουν τον Επστάιν και τη Μοσάντ με πολιτικό εξαναγκασμό. Καθώς τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης χάνουν τον ρόλο τους, ανεξάρτητες φωνές με επιρροή όπως ο Joe Rogan, ο Tucker Carlson, ο Hasan Piker και άλλοι προσεγγίζουν πολύ μεγαλύτερα ακροατήρια, χρησιμοποιώντας ανοιχτούς όρους όπως «γενοκτονία» και «απαρτχαίντ», ενώ τα μέσα κοινωνικής δικαιοσύνης ενισχύουν τις παλαιστινιακές προοπτικές που καταστέλλονται εδώ και καιρό από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.

Ο ξαφνικός θάνατος των κύριων μέσων μαζικής ενημέρωσης και η άνοδος των podcasters είναι η ταφόπλακα του φιλοϊσραηλινού λόμπι

Ρίξτε μια ματιά στην ακόλουθη λίστα με podcasters που έχουν χρησιμοποιήσει τη λέξη «Γενοκτονία» για τη Γάζα ή/και έχουν επιτεθεί στο φιλοϊσραηλινό λόμπι και το κοινό του:

Συνδρομητές YouTube. Σπάσιμο
Συνδρομητές YouTube. Μεχντί
YouTube subs (πέρασε 1M τον Ιούλιο του 2025).
Συνδρομητές YouTube. Ο
συνδρομητές YouTube.

Για να κάνουμε μια σύγκριση, τα καλωδιακά κανάλια ειδήσεων (Fox, CNN, MSNBC) έχουν ένα συνολικό κοινό περίπου 4 εκατομμυρίων τηλεθεατών κατά τη διάρκεια του primetime!! Και τα υπόλοιπα mainstream κανάλια, τα οποία πλέον παρακολουθούνται κυρίως από ηλικιωμένους, έχουν ένα συνολικό κοινό περίπου 14 εκατομμυρίων τηλεθεατών!!  Τα στοιχεία κοινού για τους κορυφαίους ανεξάρτητους podcasters και σχολιαστές αποκαλύπτουν μια σεισμική μετατόπιση από όπου οι Αμερικανοί αντλούν τις πολιτικές και πολιτιστικές τους αφηγήσεις. Γίγαντες όπως οι Joe Rogan, Tucker Carlson και The Young Turks προσελκύουν εκατομμύρια - συχνά ανά επεισόδιο - ενώ ακόμη και μεσαίες φωνές όπως οι Redact ή οι Breaking Points ανταγωνίζονται ή ξεπερνούν το κοινό prime-time του CNN, το οποίο τώρα κυμαίνεται κοντά στις 100.000 στο βασικό δημογραφικό σύνολο 25-54. Δεν πρόκειται απλώς για μια πτώση στην τηλεθέαση - είναι η κατάρρευση του μονοπωλίου των mainstream μέσων ενημέρωσης στον δημόσιο λόγο . Κάποτε φύλακες των πολιτικών αφηγήσεων, τα παραδοσιακά δίκτυα επισκιάζονται τώρα από ένα αποκεντρωμένο οικοσύστημα podcasters, YouTubers και streamers Twitch που προσφέρουν μακροχρόνιες, χωρίς σενάριο και συχνά αμφιλεγόμενες συζητήσεις που η παραδοσιακή τηλεόραση δεν θα άγγιζε. Αυτό που κάποτε ήταν η εθνική συζήτηση έχει γίνει ένα εξειδικευμένο προϊόν για ένα γηράσκον κοινό. Ταυτόχρονα, ο πολιτιστικός και πολιτικός παλμός της χώρας καθορίζεται ολοένα και περισσότερο από ανεξάρτητους δημιουργούς με κοινό πολλαπλάσιο.

Παράδειγμα: Η άνοδος του Zoran Mamdani – ίσως του πρώτου μουσουλμάνου δημάρχου της Νέας Υόρκης

Όλα αυτά τα ζητήματα ήταν εμφανή στην προεκλογική συζήτηση των Δημοκρατικών – στις εκλογές για τον Δήμαρχο στη Νέα Υόρκη: Στον αστραπιαίο γύρο , οι συντονιστές έθεσαν το ερώτημα:  «Πιστεύετε ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα ύπαρξης;»  και  «Θα επισκεπτόσασταν το Ισραήλ ως δήμαρχος;» Ο Zohran Mamdani  επιβεβαίωσε το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει  ως κράτος με ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες του , αλλά δεν το υποστήριξε συγκεκριμένα ως «εβραϊκό κράτος». Είπε επίσης ότι μπορεί να  μην  επισκεφθεί το Ισραήλ, επικεντρωμένος αντ' αυτού στην οικοδόμηση σχέσεων με  τους Εβραίους Νεοϋορκέζους .  Αυτή η απάντηση προκάλεσε έντονη κριτική από αντιπάλους όπως  ο Andrew Cuomo , ο οποίος κατηγόρησε τον Mamdani ότι δεν επιβεβαίωσε πλήρως την ύπαρξη του Ισραήλ ως εβραϊκού έθνους και άφησε να εννοηθεί ότι δεν ήταν πρόθυμος να επισκεφθεί το Ισραήλ. Ήρθε πρώτος σε ψήφους και τώρα είναι σε θέση να εκλεγεί ο πρώτος Μουσουλμάνος Δήμαρχος της Νέας Υόρκης!......

Ύβρις—Το μοιραίο ελάττωμα της σιωνιστικής ηγεμονίας

Η σιωνιστική πολιτική εξουσία στις ΗΠΑ προέκυψε από την ηθική ιδιαιτερότητα και τη συναισθηματική εξουσία που είχε τις ρίζες της στην αφήγηση του Ολοκαυτώματος. Ωστόσο, η ίδια αυτή ιεροσυλία -η προστασία του κινήματος από τον έλεγχο- οδήγησε στην πτώση του. Αρνούμενη να αναγνωρίσει τα βάσανα των Παλαιστινίων και απορρίπτοντας την άνοδο των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης, η σιωνιστική ιδεολογία υπερέβη τα όρια. Αυτή η αλαζονεία , κάποτε προστατευτική, μπορεί τώρα να επισπεύσει μια συνολική και ιστορική αντιστροφή της επιρροής στην Αμερική.

Οι πολιτικές συνέπειες θα είναι βαθιές. Καθώς η κοινή γνώμη συνεχίζει να στρέφεται -ειδικά μεταξύ των νεότερων ψηφοφόρων- οιΑμερικανοί πολιτικοί θα αναγκαστούν να δηλώσουν δημόσια την αποδέσμευσή τους από τα φιλο-ισραηλινά λόμπι πριν από τις εκλογές. Στα περισσότερα μέρη της χώρας, κανείς δεν είναι εκλεκτός εάν θεωρηθεί ότι «αγοράζεται» από το λόμπι. Το κατακριτέο φαινόμενο κάθε μέλος του Κογκρέσου να έχει έναν «σύνδεσμο λόμπι» που έχει ανατεθεί από την ημέρα που φτάνει στο Καπιτώλιο πρέπει να τερματιστεί.

Υπάρχει επίσης η διακριτική πιθανότητα ηδιοίκηση Trumpνα προσπαθήσει να διατηρήσει την παλιά τάξη με άλλα μέσα - όπως το «τράβηγμα των χορδών του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού» για να πιέσει πολιτείες και θεσμούς, μια τακτική που έχει ήδη δοκιμαστεί χωρίς επιτυχία ή μέσω πρωτοβουλιών λογοκρισίας. έχουμε ήδη δει αυτή την προσέγγιση στην περίπτωση τουΠανεπιστημίου Κολούμπια, όπου η ομοσπονδιακή παρέμβαση τοποθέτησε έναν λεγόμενο «τσάρο λογοκρισίας» στο Διοικητικό Συμβούλιο του Κολλεγίου για να καταστείλει τον φιλοπαλαιστινιακό λόγο.

Ωστόσο, η ιστορία μας διδάσκει ένα σαφές μάθημα: η λογοκρισία δεν πετυχαίνει ποτέ μακροπρόθεσμα . Από την αρχαιότητα μέχρι τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από τη Σοβιετική Ένωση μέχρι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, η καταστολή των ιδεών πάντα τελικά αποτύγχανε. Στην Αμερική, όπου οι πολίτες είναι οπλισμένοι και βαθιά προσκολλημένοι στις συνταγματικές τους ελευθερίες, τέτοιες βαριές τακτικές ενέχουν τον σοβαρό κίνδυνο να προκαλέσουν εμφύλια σύγκρουση . Αν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι πιο θεμελιώδεις ελευθερίες τους αφαιρούνται, δεν θα διαμαρτυρηθούν απλώς - θα υπερασπιστούν αυτές τις ελευθερίες με τα εργαλεία που τους θέτει η Δεύτερη Τροπολογία στα χέρια τους.

Η ειρωνεία είναι έντονη: δεκαετίες ανεξέλεγκτης επιρροής, χτισμένες στην αλαζονεία και την ψευδαίσθηση της μονιμότητας, μπορεί τώρα να καταρρεύσουν - όχι μόνο υπό το βάρος της μεταβαλλόμενης κοινής γνώμης, αλλά και υπό την ίδια την υπερβολική επιρροή που έχει σχεδιαστεί για να τη διαφυλάξει.

12 Αυγούστου 2025, n.stamatakis@aol.com www.helleniscope.com

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων