ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…
[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ντονμέδες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ντονμέδες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Κυριακή 22 Απριλίου 2018
Κεμάλ Ατατούρκ, Νεότουρκοι, Ντονμέ, Ψευτο-Μασώνοι, Ιησουΐτες, Χίτλερ, κι ο Μέγας Μύστης του Ελεύθερου Τεκτονισμού Rudolf von Sebottendorf
Όταν Τουρκία δεν υπήρχε ακόμη κι η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέρρεε, μασώνοι και ψευτομασώνοι, ιησουΐτες και σιωνιστές, διπλωμάτες κι ανατολιστές μετακινούνταν πυρετωδώς στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στην Γερμανία, στη Ρωσσία, την Κεντρική Ασία, το Θιβέτ, το Ανατολικό Τουρκεστάν (ΒΔ Κίνα, Σικνιάν) και τη Μογγολία ετοιμάζοντας καταστάσεις άγνωστες στον περισσότερο κόσμο. Ανάμεσα σε πολλά άλλα προσπαθούσαν να διαμορφώσουν νέα δεδομένα σύροντας δυνάμεις προς την μια και την άλλη πλευρά, ανάλογα με τα αντίθετα μεταξύ τους συμφέροντα που δεν ήταν οικονομικού ή πολιτικού αλλά πρωτίστως υπερβατικού, ψυχικού χαρακτήρα. Δυνάμεις έξω από το υλικό σύμπαν είχαν δραστηριοποιηθεί και εξουσίες του ψυχικού κόσμου είχαν υποστηρίξει το έργο των κορυφαίων από όσους συμμετείχαν σ’ αυτήν την τρομερή παρασκηνιακή μάχη.Ένας άνθρωπος βρίσκεται πίσω και πάνω από όλα αυτά. Ο ίδιος ο οποίος μύησε – επιτυχημένα – τον νεαρό Μουσταφά Κεμάλ (μετέπειτα Ατατούρκ) και αργότερα – αποτυχημένα – τον Χίτλερ. Ένας άνθρωπος πέρα από κάθε μέτρο και όριο. Ένας άνθρωπος ασύγκριτα ισχυρότερος από όλους τους τότε και τώρα πολιτικούς, προέδρους, βασιλείς και υπουργούς, δικτάτορες και θρησκευτικούς ηγέτες: ο Ρούντολφ φον Ζεμπότεν-ντορφ.
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013
Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
ο Μεσσίας της Σμύρνης ΣΑΜΠΕΤΑΙ ΣΕΒΗ
Συγγραφέας:
Γιώργος Καραμπελιάς
Μετά τους Μακκαβαίους, την εξέγερση του Μπαρ Χοκμπά1 και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους, η διασπορά των Εβραίων σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη μετέθεσε τα μεσσιανικά όνειρα του εβραϊκού λαού από το ενθάδε στο επέκεινα. Tο Ταλμούδ και η μυστικιστική Καμπαλά θα υποκαταστήσουν την επίγεια βασιλεία, εν αναμονή καλύτερων ημερών για την εκπλήρωση του σιωνιστικού μεσσιανικού ονείρου, που θα αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά στον 20ό αιώνα. Η μόνη στιγμή που οι Εβραίοι θα θεωρήσουν, με μυθολογικό τρόπο, πως ήρθε η ώρα για την εκπλήρωση της μεσσιανικής προφητείας ήταν η ανακήρυξη του Σμυρνιού σεφαραδίτη Σαμπετάι Σεβή σε Μεσσία το 1666. 
Όπως τονίζει ο Γκέρσομ Σόλεμ στο ογκώδες και μνημειώδες σύγγραμμά του για τον Σαμπετάι, “Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, χωρίς να αγγίξουμε τα θεμελιώδη συναφή ερωτήματα, ένα τέτοιο κίνημα που αναστάτωσε τον οίκο του Ισραήλ μέχρι τα θεμέλιά του και αποκάλυψε όχι μόνο τη ζωτικότητα του εβραϊκού λαού αλλά και την βαθύτερη φύση, επικίνδυνη και καταστροφική, της διαλεκτικής που διέπει τη μεσσιανική ιδέα”2.
Ο Μεσσίας του Ισραήλ δεν μπορούσε παρά να προέλθει από την εβραϊκή κοινότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γιατί εκεί οι Εβραίοι απολάμβαναν τη μεγαλύτερη αυτονομία και ελευθερία. Εκεί, μετά την εγκατάστασή τους το 1493, οι Τούρκοι τους προσφέρουν εκτεταμένα προνόμια, γιατί λειτουργούν ως η αστική τάξη της Αυτοκρατορίας, ενώ ταυτόχρονα δεν συνιστούν κανένα κίνδυνο για τους Οθωμανούς, όπως οι εγχώριοι ραγιάδες. Οι Εβραίοι μεταβάλλονται στην κατ’ εξοχήν αστική τάξη της Αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα στη διάρκεια του 16ου αιώνα.
Όμως ο 17ος αιώνας υπήρξε μια εποχή αρνητική για τον εβραϊσμό της Θεσσαλονίκης και ολόκληρης της Τουρκίας.
Επιδημία πανούκλας το 1618, καταστροφική πυρκαγιά το 1620, βαρύτατη φορολογία που πλήττει τοεβραϊκό εμπόριο και τη βιοτεχνία και τέλος εμφάνιση εγχώριων, χριστιανικών αστικών τάξεων, κυρίως των Ελλήνων και των Αρμενίων, που ανταγωνίζονται τους Εβραίους. Στην Ευρώπη επιτείνονται και πάλι οι διώξεις κατά των Εβραίων, μέσα στο πλαίσιο των θρησκευτικών πολέμων. Το 1648 πραγματοποιούνται εκτεταμένες σφαγές των πλέον πολυάριθμων εβραϊκών κοινοτήτων της εποχής, στην Πολωνία και την Ουκρανία. Υπάρχει ένα γενικό κλίμα ανησυχίας και προσμονής μιας θεόσταλτης αλλαγής. Είναι η ώρα του Μεσσία.
Ο Σαμπετάϊ γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1626 από Θεσσαλονικιούς γονείς, που μετανάστευσαν στη Σμύρνη, και από μικρός εντρύφησε στις Γραφές και το Ταλμούδ. Κυρίως όμως επηρεάστηκε από την Καμπάλα, και το Ζόχαρ που προαναγγέλλουν την έλευση του Μεσσία. Σταδιακώς αποκτά όλο και περισσότερους μαθητές και το 1648 εγκαινιάζει την μεσσιανική του σταδιοδρομία όταν θα επιχειρήσει να “σταματήσει” την πορεία του ήλιου, με προφανή αποτελέσματα. Το 1651 φεύγει για τη Θεσσαλονίκη όπου εμπεδώνεται η φήμη για τη μεσσιανική αποστολή του και παρασύρει μαζί του μεγάλο μέρος του πληθυσμού προκαλώντας φοβερή αναστάτωση στη μεγάλη κοινότητα και επισύροντας τη μήνη της κατεστημένης εβραϊκής
ηγεσίας. Με την απειλή του θανάτου να επικρέμαται πάνω του, θα υποχρεωθεί να φύγει το 1657 και, μετά από μεγάλη περιπλάνηση στην Πάτρα, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, την Οχρίδα, τη Ρόδο, τη Σμύρνη, την Αλεξάνδρεια, θα καταλήξει στην Ιερουσαλήμ και τη Γάζα το 1664. Πλησιάζει η μεσσιανική χρονολογία του 1666. Σύμφωνα με την Καμπαλά, στις 25 Οκτωβρίου αυτού του χρόνου, ημέρα Δευτέρα, θα πραγματοποιηθεί η “Γκέουλα” (η τελική Λύτρωση). Ο Γιοζέφ Νεχαμά, στην Ιστορία των Ισραηλιτών της Σαλονίκης3, περιγράφει την αποθέωση του Μεσσία, από την Παλαιστίνη έως τη Σμύρνη:
“Με τον ερχομό του στη Γάζα, απέκτησε ένα νέο πλεονέκτημα που παγιώνει την πορεία του προς το θρίαμβο. Είχε γνωρίσει ένα νεαρό παλαβό, τον Αβραάμ Βενιαμίν Νάθαν Εσκενάζη. [ ] Τούτος ο έφηβος των δεκαεννιά ετών τίθεται ολοκληρωτικά στη διάθεσή του, προσκολλάται επάνω του επίμονα, τον συνοδεύει στην Ιερουσαλήμ μαζί με τον Σαμουέλ Πρίμο και γίνεται ο πιο πολύτιμος βοηθός του. [ ]
Καταφέρνει μάλιστα πολύ άνετα να παραπλανήσει τον εύπιστο Σεβή. Του δείχνει μέσα σε μεγάλη μυστικότητα ένα πολύτιμο χειρόγραφο με αρχαϊκούς χαρακτήρες και με τίτλο: η “Μεγάλη Σοφία του Σολομώντα” [ ]. Υποστηρίζει ότι ο Γιακχινί είχε βρει αυτό το κείμενο σ’ έναν τάφο του νεκροταφείου και το αποδίδει σ’ ένα συγγραφέα πολύ παλαιό. Τραβάει ιδιαίτερα την προσοχή του Σεβή ένα απόσπασμα αυτού του χειρόγραφου, αλλοιωμένο με επιδέξιο τρόπο από τον ίδιο ή από τον Γιακχινί. ‘Εγώ, ο Αβραάμ’, διαβάζει, ‘έζησα σαράντα χρόνια σε μια σπηλιά, παραδομένος σε στοχασμούς. Όταν αναρωτήθηκα: ‘πότε θα έρθει επιτέλους ο καιρός των θαυμάτων;’, άκουσα μια φωνή να μου απαντά: ‘το έτος 5386 (1626) θα φανερωθεί, από τον Μορδεχάι Σεβή, ένας γιός που θα φέρει το όνομα Σαμπετάι και θα σώσει το Ισραήλ, θανατώνοντας τον Δράκοντα χωρίς να κάνει χρήση όπλων.’
Οι τελευταίες αμφιβολίες που ίσως υπήρχαν ακόμη στο μυαλό του Σμυρνιού ραβίνου διαλύονται απ’ αυτήν την τόσο ξεκάθαρη και σαφή προφητεία. Χρωστάει απέραντη ευγνωμοσύνη στον καινούργιο του συνεργάτη για την αποκάλυψή της. [ ]. Όμως, γι αυτό το άθλιο αποτυχημένο πλάσμα, ο ταπεινός ρόλος του γραφέα δεν είναι πια ικανοποιητικός. Ιδιοποιείται, από μόνος του, τον ρόλο του Προδρόμου και βεβαιώνει ότι ενσαρκώνει την ψυχή του προφήτη Ηλία, πραγματοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το όνειρο που έτρεφε μέσα του από παιδί. Από εκείνη τη στιγμή γίνεται ο εμψυχωτής του μεσσιανικού κινήματος.[ ] Παραφράζοντας τη σολομωνική, διακηρύσσει [ ] τη σεβάσμια αποκάλυψη που του έκανε μια ουράνια φωνή, κατά τα λεγόμενά του: ο Μεσσίας πρόκειται να έρθει κατά το φθινόπωρο της επόμενης χρονιάς. Με την έλευσή του, θα αιχμαλωτίσει τον σουλτάνο, θα επαναφέρει τον εκλεκτό λαό στη γη των προγόνων και θα καθυποτάξει όλες τις δυνάμεις του κόσμου με ειρηνικά μέσα. Ένα μόνο έθνος, η Γερμανία, αιώνιος εχθρός των τέκνων του Ιούδα, θα μείνει ανυπότακτη. Μόνο αυτή θα υποστεί έναν πόλεμο που θα είναι αιματηρός. Όταν όλη η οικουμένη κατακυριευτεί, ο Μεσσίας θα διασχίσει τον ποταμό Σαββατικό, θα πάει πίσω απ’ τα βουνά και ιππεύοντας ένα λιοντάρι θα οδηγήσει στην Παλαιστίνη τους απογόνους του Μωυσή και των Δέκα Φυλών.
Ο Νάθαν [ ] στέλνει ακόμη στην Αίγυπτο και την Ευρώπη, ως αντιπροσώπους, δύο αποστόλους, τον Γερμανό καβαλιστή Matatia Bloch κι ένα νεαρό Εβραίο από το Μοριά, τον Σαμπετάι Ραφαέλ, με την υποχρέωση να διαδώσουν το νέο ευαγγέλιο στις εβραϊκές μάζες. Ο δεύτερος, ντυμένος με τη φανταχτερή ανατολίτικη φορεσιά του, θα πάει πρώτα να κάνει κηρύγματα για τον Μεσσία στην Ιταλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Πολωνία. [ ]
Οι μεγαλοδωρίες που παραχωρεί αφειδώς ο Σαμπετάι στην Ιερουσαλήμ ενισχύονται στα μάτια των απλών ανθρώπων από τα οράματα του Νάθαν. Μέσα σε μερικές μέρες, μοιράζει στους φτωχούς τέσσερις χιλιάδες τάλιρα. [ ] Δεκαπέντε μέρες αργότερα, ο Νάθαν γνωστοποιεί πως ουράνιες φωνές του επιβεβαίωσαν ότι, σε λίγο, ο δάσκαλός του θα αναδεχθεί το στέμμα επί της κεφαλής. Αυτές οι διαβεβαιώσεις πετούν από στόμα σε στόμα. Δε μιλούν πια παρά για τον Μεσσία και την ακατανίκητη δύναμή του. Εκστασιάζονται με τα θαύματα που η λαϊκή φαντασία θεωρεί ότι έχει κιόλας εκπληρώσει. Η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη: την κατεύνασε βάζοντας το πόδι σ’ ένα πλοίο. Η όψη του και μόνο έτρεψε σε φυγή μια συμμορία άγριων πειρατών κτλ. Ολόκληρη η εβραϊκή Παλαιστίνη πιστεύει ότι η ώρα της λύτρωσης σήμανε. Παραληρεί. Μαίνεται η λύσσα για τις προφητείες. Ξεπετιούνται από παντού οραματιστές, ακόμη και ανάμεσα στους σκλάβους, και χιλιάδες μαρτυρίες επιβεβαιώνουν τον ερχομό του Μεσσία, του πλέκουν το εγκώμιο στις συναγωγές και προς τιμήν του απαγγέλλουν προσευχές.
Ο Νάθαν δεν περιορίζεται σε προφητείες. Την Κυριακή 31 Μαρτίου 1665, μια λαμπερή ημέρα, τον ανεβάζει σ’ ένα καθαρόαιμο άλογο και τον βάζει να διασχίσει με πανηγυρισμούς τους δρόμους της Γάζας, ενώ προπορεύεται ένα πρωτοπαλλήκαρο που φωνάζει: “Ιδού ο βασιλεύς του Ισραήλ!”. Το πλήθος, στην αρχή εκστατικό, αφήνεται να παρασυρθεί και ευθύς αναφωνεί: “Ζήτω ο βασιλεύς του Ισραήλ!”
Ο Σαμπετάι αιθεροβατεί. Αφήνεται να κάνουν ό,τι θέλουν. Τούτος ο κακόμοιρος παρανοϊκός μένει απαθής. Βρίσκεται σε πλήρη φαντασίωση. Πιστεύει ακλόνητα ότι υπακούει στο θέλημα του Υψίστου, ότι είναι ο Εκλεκτός και ο Κεχρισμένος Του. [ ]
Οι προφητείες έχουν εκπληρωθεί. Κατά τις μεγάλες πανηγυρικές τελετές, στον τύπο δέησης υπέρ του ηγέτη της χώρας που εκφωνείται από τον άμβωνα, το όνομα του σουλτάνου υποκαθίσταται με αυτό του Σαμπετάι Σεβή.
Έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ιδού, αναλάμπει η Gueoula. Μόνο οι ανάξιοι, οι χτυπημένοι από τύφλωση, δεν την βλέπουν. [ ] Η ομαδική παράκρουση παρασύρει τη μάζα που βρίθει από αναξιοπαθούντες οι οποίοι ζουν από τις ελεημοσύνες που συγκεντρώνουν οι Chilouhim σ’ όλη τη Διασπορά. Κατακυριεύει ολόκληρο αυτόν το λαό των γερόντων που ήρθαν από κάθε γωνιά της οικουμένης για να ενταφιαστούν σ’ αυτή την ιερή γη, που, πρώτη απ’ όλες, υπό τον ήχο του αγγελτήριου σαλπίσματος του Μεσσία, θα αναστήσει ανανεωμένους και απαστράπτοντες από δόξα τους νεκρούς που της έχουν παραδοθεί. Η Ιερουσαλήμ παραληρεί. [ ]
Εθελοντές προσφέρονται και πηγαίνουν να ρίξουν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη τη μεσσιανική σπορά που βγάζει αμέσως βλαστούς. Όμως το θέατρο των ηρωικών του επιχειρήσεων στην Παλαιστίνη του φαίνεται υπερβολικά στενόχωρο. Θέλει να καθυποτάξει τις μεγάλες τουρκικές πόλεις. Για ξεκίνημα, ανυπομονεί να κάνει την εμφάνισή του στη Σμύρνη με το φωτοστέφανο της παντοδυναμίας.
Μέσα σε εκπληκτική μεγαλοπρέπεια, ο Σαμπετάι επιχειρεί, χωρίς άλλες κωλυσιεργίες, την επιστροφή [ ]. Γονείς και φίλοι προετοιμάζουν προ πολλού τα πνεύματα της Σμύρνης, διανέμοντας επιδέξια φιλανθρωπίες και δωρεές. Έχουν κερδίσει κυρίως την εύνοια του υποκόσμου, των ονομαστών καπανταήδων, που είναι πάντα πρόθυμοι να βγάλουν τα μαχαίρια, των επαγγελματιών παλικαράδων που σκορπούν τον τρόμο στις γειτονιές. Αντιπρόσωποι ευφραδείς, μέσα στους οποίους διακρίνονται σαράντα ραβίνοι από το Χαλέπι, κυκλοφορούν ανάμεσα στους ημιμαθείς και τους πείθουν με ειδικά επιλεγμένα κείμενα ότι ο Μεσσίας έφτασε. Μια λεγεώνα αυτόκλητων αποστόλων παρεισφρύει στις απλοϊκές μάζες και επιδίδεται σε φανταστικές διηγήσεις, αναζωπυρώνει τις ελπίδες και κάνει να λάμψει, μέσα στις μαγεμένες φαντασίες, η πλάνη της Gueoula.
Όλοι οι Σμυρνιοί περιμένουν με ανυπομονησία τον περίφημο συμπολίτη τους. Και να που φτάνει. Είμαστε στο τέλος του εβραϊκού έτους 5426, παραμονή των μεγάλων εορτασμών του Τισρί4, περίπου στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1665. Η σκηνοθεσία γίνεται με φροντίδα. Το ενθουσιώδες πλήθος πηγαίνει να τον προϋπαντήσει πέρα από τις πύλες της πόλης. [ ] Σύσσωμος ο λαός με επικεφαλής παντοπώλες, γυρολόγους, ιχθυοπώλες και πωλητές πουλερικών, παρελαύνει μπροστά του, υπό τους ήχους του chofar5 και παραδίδεται σε φρενήρεις επευφημίες. Είναι η αποθέωση. [ ]
Ο Θεός μίλησε. Αποφασίζει. Τη δεύτερη μέρα της Ρος Ασανά (11 Σεπτεμβρίου 1665), πηγαίνει στη συναγωγή και εν μέσω ενός πολυπληθούς πληρώματος αυτοαναγορεύεται Μεσσίας, υιός του Δαβίδ. [ ] Ο λαός κραυγάζει με ποδοκροτήματα χαράς:
“Ζήτω ο Βασιλεύς, ο Μεσσίας μας!”. Ο Σαμπετάι αρπάζει το chofar και εκτελεί μπρος στους συνεπαρμένους πιστούς τις καβαλιστικές εκκλήσεις προς τους αγγέλους.
Τα πάθη ξεσπούν στην πόλη. Είναι η μεσσιανική τρέλα, η γενικευμένη πύρα των ψυχών. Αναμένονται κατακλυσμοί και θαύματα. [ ]
Ο λαός παραφρονεί. Άντρες, γυναίκες και παιδιά πέφτουν σε έκσταση, κάνοντας προφητείες σε κάθε πλατεία.[ ] Πολλοί μουσουλμάνοι μιλούν με συμπάθεια για τον Εβραίο ιερωμένο. [ ] Για μερικούς από αυτούς υπάρχει το ζήτημα της επικείμενης επιστροφής του Μωάμεθ στη γη και τα θαυμαστά γεγονότα στα οποία παρίστανται φαντάζουν στα μάτια τους σαν κάποιο σημάδι προδρομικό, κάτι σαν επιβεβαίωση αυτής της προφητείας. Κάποιες χριστιανές επίσης αφήνονται στη γοητεία που ασκούν όλες αυτές οι εκστατικές εκδηλώσεις και ενώνονται με το εξημμένο πλήθος. Στα εβραϊκά σπίτια προετοιμάζονται πυρετωδώς για το μέγα θαύμα με κολασμούς, εξιλαστήριες νηστείες, αγρυπνίες και προσευχές. Υποβάλλονται με ευχαρίστηση σε βασανιστήρια. Επικές μέρες διαδραματίζονται μέσα σε μια τεράστια υπερδιέγερση. Την 27η Κισλέβ (5 Δεκεμβρίου 1665), Σάββατο της Χανουκά6, ο Σαμπετάι αποθρασύνεται μέχρι του σημείου να θέλει τη βίαιη εξόντωση αυτών που τολμούν ακόμη ν’ αντιτίθενται στην επιρροή του. Κάποιοι από τους αντιπάλους του, τρομαγμένοι από τις απειλές των δαιμονισμένων, οχυρώνονται μέσα στη μεγάλη συναγωγή, τη λεγόμενη Πορτουγκάλ. Ο Σαμπετάι τους πολιορκεί και, παρά την ιερότητα της αργίας του Σαββάτου, γκρεμίζει με τσεκούρια τις πόρτες, εισβάλλει στον ιερό χώρο και με γιουχαίσματα εκδιώκει από εκεί τους εχθρούς του.
Το επόμενο Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου, παρουσιάζεται στην ίδια συναγωγή και επαναλαμβάνει μέσα σε μια εντυπωσιακή εκδήλωση μεγαλοπρέπειας την κωμωδία της δεύτερης μέρας μετά τη Ρος Ασανά. Εμφανίζεται στον άμβωνα ντυμένος σαν βασιλιάς. Το θράσος του δεν έχει πια όρια. Μέσα σε μια έξαρση μεγαλορρημοσύνης, παλλόμενος από αγανάκτηση, λοιδορεί όλους αυτούς που τον αρνούνται, παρομοιάζει τους ραβίνους με μιαρά τέρατα, εξυμνεί τον Ιησού και για άλλη μια φορά αυτοαναγορεύεται Μεσσίας, υιός του Δαβίδ. [ ]
Την Τρίτη ο Σαμπετάι διατρέχει τους δρόμους, ακολουθούμενος από τους θιασώτες του, στολισμένους με λουλούδια. Μοιράζει λιχουδιές στους περαστικούς και με την επιστροφή του στο σπίτι, ως δείγμα υπέρτατης αγαλλίασης, για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, τερματίζει πανηγυρικά την αυστηρή σεξουαλική του εγκράτεια. Την επομένη, Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου, εγκαθίσταται στη συναγωγή Πορτουγκάλ μέσα στην κατάμεστη από τους οπαδούς του συνέλευση, σχολιάζει το Άσμα Ασμάτων, ανακρούει και πάλι ρομάντζες, ηχεί το chofar, επαναλαμβάνει τα καραγκιοζιλίκια του και τα ταχυδακτυλουργικά του κόλπα, εκτελεί παράξενες χειρονομίες, μαγείες, βγάζει άναρθρες κραυγές και προαναγγέλλει, πανδήμως, ότι, ήρθε η ώρα του να επιβάλει την εξουσία του στις τουρκικές αρχές. [ ]
Μέσα στη Σμύρνη, απ’ άκρη σ’ άκρη, η συλλογική ψύχωση παρεκτρέπεται και γίνεται λύσσα. Ξεθεώνονται σε μετάνοιες και κολασμούς. Κάποιοι κάνουν μπάνιο σε παγωμένα νερά, θάβονται κάτω από το χιόνι. Άλλοι βαδίζουν πάνω σε αγκάθια. Προβαίνουν αφειδώς σε φιλανθρωπίες, μοιράζουν περιουσίες στους απόρους. Έμποροι, τεχνίτες, υπάλληλοι προετοιμάζονται για την έξοδο. Κανείς δε φροντίζει πια τις επαγγελματικές του υποθέσεις. [ ] Σε τι ωφελούν τα αγαθά τώρα που ήρθε ο Μεσσίας και όλος ο λαός του Ισραήλ θα γυρίσει στην Παλαιστίνη; [ ]
Η μεγάλη μέρα δεν πρόκειται ν’ αργήσει. Παντρεύουν βιαστικά τα παιδιά τους. Μέσα σε ξέφρενες τελετές, παρόμοιες με τους αρχαίους διονυσιασμούς, άντρες και γυναίκες ανακατεμένοι μέσα σε σκανδαλιστικά συμπλέγματα ακολουθούν τον Σαμπετάι, κραυγάζοντας ψαλμούς. Κατά διαστήματα, μέσα στο βουητό αυτής της μάζας, μια φράση γεμάτη πάθος ξεχωρίζει καθαρά: ‘Yemine Adonai romema! Yemine Adonai ossa haii’ ‘Η δεξιά του Κυρίου θριαμβεύει! Η δεξιά του Κυρίου οδηγεί τον αγώνα!’ (Ψαλμός CXVII - 16). Κι ακόμη: ‘Ζήτω ο Βασιλεύς μας! Ζήτω ο Μεσσίας μας!’ [ ]
Η έκσταση έχει γενικευτεί. Γέροντες με αφρούς στο στόμα αναγγέλλουν ότι ο Μεσσίας έφτασε. Παιδιά στις κούνιες ψελλίζουν το όνομα Σαμπετάι. Αγνές κοπελίτσες, από τις καλύτερες οικογένειες, κυριεύονται από το dibbouk7 και αναταράσσονται από αλλόκοτους σπασμούς, προλέγοντας δεινά ακόμη και κατά των οικείων τους που δυστροπούν προς τη νέα πίστη. Περισσότερα από τετρακόσια άτομα, άντρες και γυναίκες, προφητεύουν.
[ ] Δε διασώζεται πια καμιά συστολή. Ασέλγειες γίνονται σε όλες τις πλατείες και εκτυλίσσονται σκηνές αχαλίνωτης ελευθεριότητας μέρα μεσημέρι. Μέσα σε φαγοπότια, σε φιλήδονους χορούς, ξεχνούν τις παραδόσεις για κοσμιότητα και αγνότητα, για τιμή της φυλής. Σε λίγο, κι ο ίδιος ο Σαμπετάι παρασύρεται και απελευθερώνεται από τους κανόνες της κοινής ηθικής: καλεί δίπλα του μια από τις γυναίκες που παλιά του προκαλούσαν αποστροφή, την καθίζει στα δεξιά του, περιστοιχίζεται από μια ομάδα εφτά παρθένων και με τη σαγηνευτική του φωνή υμνεί τον ψαλμό ΧLV: ‘θυγατέρες βασιλέων βρίσκονται ανάμεσα στις γυναίκες της συνοδείας σου. Η γυναίκα σου είναι στα δεξιά σου στολισμένη με χρυσό του Ophir’. Εκείνος που μέχρι τότε ζούσε στην εγκράτεια, στο εξής συναναστρέφεται με γυναίκες [ ], και αφήνεται για μερικές μέρες να μεταφερθεί σε τόπους ηδονής.
Από παντού, και κυρίως από τη Μακεδονία, συρρέουν τα μηνύματα, τα δώρα, οι υποσχέσεις για χορηγίες και αρωγή. Αποστολές ξεκινούν από μακρινές περιοχές, θέλουν να αντικρίσουν το πρόσωπο του Μεσσία, θέλουν να γονατίσουν μπροστά του. Ορδές ραβίνων έρχονται από τις κοιλάδες του Λιβάνου και τον λόφο της Σιών για να του απονείμουν τον φόρο της τιμής και της αφοσίωσής τους. Προσκυνητές κατά πλήθη πολιορκούν το κατάλυμα του Μεσσία και για μέρες ολόκληρες περιμένουν υπομονετικά τη δική τους σειρά για ακρόαση. Πολλοί ονομαστοί καβαλιστές αναγνωρίζουν ότι ο Σαμπετάι είναι η ύστατη ενσάρκωση του Δαβίδ και η άμεση εκπόρευση του λόγου του άναρχου Όντος, του Εν Σοφ.
Τα νέα για τα τεκταινόμενα διαδίδονται μέσω των ανθρώπων και φτάνουν σε όλο το Ισραήλ.
Γίνεται παντού γνωστό πως οι Εβραίοι της Τουρκίας έχουν ανάμεσά τους μια θαυμαστή προσωπικότητα που εμφανίζεται ως ο Λυτρωτής. Στη σεφαραδίτικη κοινότητα του Άμστερνταμ, η είδηση που ανακοινώνεται στις συναγωγές, όπου διαβάζονται δημόσια οι επιστολές από την Τουρκία, προκαλεί ανείπωτη χαρά. Παρά τις αποδοκιμασίες των φρονίμων, [ ] ένας μεγάλος αριθμός πιστών επιδίδεται σε άκρατες εκδηλώσεις. Φορώντας τα καινούργια τους ρούχα, ξεκινούν λιτανείες στους δρόμους κουβαλώντας τα βιβλία του Νόμου με συνοδεία βιολιών και τύμπανων. Κάποιοι πουλάνε τα σπίτια τους ή και τα γκρεμίζουν, ξεπουλάνε τις περιουσίες τους. Το ίδιο συμβαίνει στη Βενετία, που είναι σε πιο στενή επαφή με τις τουρκικές πόλεις, και στο Λιβόρνο, το προπύργιο του μεσσιανισμού. [ ] Στο Λονδίνο, όπου οι Εβραίοι μόλις απέκτησαν το δικαίωμα ν’ ασκούν τη θρησκεία τους, στην Αβινιόν, στην παπική πόλη όπου η κοινότητα υπάρχει από πολύ παλιά, αφήνονται να τους παρασύρει η μεθυστική ευθυμία της Gueoula. Οι εβραϊκές κοινότητες της Πολωνίας, κατεστραμμένες και καταρρακωμένες, σηκώνουν κεφάλι μόλις μαθαίνουν το μεγαλειώδες σχέδιο του Σεβή. Αναμένουν, μες στις προσευχές και τις νηστείες, να καταφθάσουν τα ουράνια άρματα και να τους μεταφέρουν σύσσωμους στην Παλαιστίνη. Τούτη την υπέρτατη στιγμή, μερικοί ραβίνοι προπορεύονται και παίρνουν τον δρόμο για τους Αγίους Τόπους προκειμένου να φτάσουν εκεί πριν από τα ποίμνιά τους. Η συναγωγή του Αμβούργου και πολλές άλλες σ’ όλη τη Διασπορά ευλογούν τον Κύριο Βασιλέα, τον Δίκαιο, τον Καλό Σωτήρα Σαμπετάι Σεβή, τον Θεό του Ιακώβ. Οι Εβραίοι της Περσίας επίσης, πληροφορούμενοι την επικείμενη έλευση του Κεχρισμένου, σταματούν κάθε εργασία. Με λίγα λόγια, από το φθινόπωρο του 1665, ολόκληρο το Ισραήλ φθάνει στο παραλήρημα και παραφρονεί.
Η πληθώρα των τιμών εδραιώνει τον Σαμπετάι στην αποστολή του. [ ] Είναι ο Εκλεκτός του θεού. Βασιζόμενος στις ιδέες του Λουριά, που επαναλαμβάνει σ’ αυτό το σημείο τους γνωστικιστές της Αλεξάνδρειας, τρέφει την πεποίθηση ότι, ως συνέπεια της αμέλειας του αρχαγγέλου Metatron, δημιουργού της γήινης σφαίρας και κατευθυντήριας έως τότε δύναμης της ανθρωπότητας, οι δρόμοι του θεού, από τους οποίους το καλό φθάνει στον κόσμο, έχουν φθαρεί και, μη έχοντας πια δική τους ξεκάθαρη χάραξη, η αμαρτία και η αγνότητα συγχέονται και αναμειγνύονται. Πρέπει να αποκατασταθούν αυτοί οι δρόμοι για να ξεχωρίσει και πάλι η αμαρτία από την αγνότητα. Για το λόγο αυτό, παρεμβάλλεται, απομακρύνει τον άπιστο αρχάγγελο και αναλαμβάνει ο ίδιος τα καθήκοντα που είχε εκείνος. Αυτός, ο Σαμπετάι, θα είναι στο εξής Βασιλεύς του Ισραήλ και Κύριος του Κόσμου. Το πρωταρχικό ον, ο Παλαιός των Ημερών, ο Αδάμ Καδμόν, που είναι η Παντοδύναμη θεότητα, αποσύρθηκε από το πηδάλιο της γης και παραχώρησε τη θέση του σ’ αυτόν. Στον ίδιο τον Σαμπετάι εμπίπτει τώρα το καθήκον να αποκαταστήσει σε αυτήν τη διεφθαρμένη γη τη βασιλεία του καλού και του δικαίου, την αυτοκρατορία της αθωότητας ενάντια στο έγκλημα, ενάντια στο κακό και στο αμάρτημα που την κατάντησαν έτσι. [ ]
Τα πάντα λυγίζουν μπροστά στο φάντασμα της εξουσίας του. Όποιος κάνει ν’ αντισταθεί, περιλούζεται με ύβρεις: κάθε αντιρρησίας απειλείται με θάνατο, λιθοβολισμό, λιντσάρισμα από έναν εξαγριωμένο όχλο.[ ] Οι υψηλά ιστάμενοι που δεν τον ακολουθούν χάνουν κάθε αξίωμα. Η κοινότητα εξεγείρεται ανοιχτά εναντίον τους και λοιδορεί αυτούς και το τσούρμο των ανυπότακτων με το χαρακτηρισμό Koferim, άπιστοι. Οι νταήδες του Μεσσία αποφασίζουν ότι δεν πρέπει να χαριστούν καθόλου στους άπιστους. “Σκοτώστε τους ακόμη και το Σάββατο”, διατάσσουν στους δαιμονισμένους. Και προσθέτουν: “Ακόμη κι αν φέρουν τον τίτλο του ραβίνου, δεν δικαιούνται να λάβουν συγχώρεση από σας”.
Ο Μεσσίας μας, διαπιστώνοντας την παντοδυναμία του, χάνει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας. Είναι πεπεισμένος ότι είναι ο Βασιλεύς των Βασιλέων και φαντάζεται ότι ολόκληρο το σύμπαν υπακούει σ’αυτόν. Έτσι, τον απασχολεί η διακυβέρνηση του κόσμου. Καταρτίζει τον κατάλογο με είκοσι οχτώ βασίλεια που κατά τη γνώμη του καλύπτουν την επιφάνεια της γης και προχωρεί στη διανομή της κάθε περιοχής προς τους έμπιστούς του. Καθένας παίρνει ένα καλό μερίδιο: οι δύο αδελφοί του, Ελιέ και Γιοσέφ, η μητέρα του, τα πρωτοπαλλήκαρά του, ο Αβραάμ Γιακχινί, ο Σαμουέλ Πρίμο, ο Νάθαν, ο ευεργέτης του Ραφαέλ Γιοσέφ Τσελεμπή και πολλοί άλλοι. Ένας ελεεινός κακόμοιρος, ο Αβραάμ Ρούμπιο, είναι ιδιαίτερα ευνοημένος από τη μοιρασιά. Ο Αβραάμ Καρδόσο, Μαρράνας γιατρός, έχει ελεύθερη επιλογή ανάμεσα στο στέμμα της Πορτογαλίας και στην τιάρα του Αρχιερέα στον επανορθωμένο Ναό. [ ] Η Σμύρνη είναι για την ώρα η πρωτεύουσα του κόσμου, καθώς το σκήπτρο της οικουμενικής ηγεμονίας θα μεταφερθεί, όπως αρμόζει, στην Ιερουσαλήμ, στην έδρα της υπέρτατης αποθέωσης του.
Ο κατής της Σμύρνης και οι διοικητικοί ή στρατιωτικοί υπάλληλοι, αδρά αργυρώνητοι, είχαν αφήσει μέχρι τότε την κατάσταση ως είχε. Παρακολουθούσαν ως θεατές σκωπτικοί, αλλά κυρίως καλοπροαίρετοι, το ομαδικό ξεμυάλισμα αυτού του λαού που εκστασιαζόταν γύρω από τον καρνάβαλο Μεσσία του. Ένιωθαν πολύ άνετα που μπορούσαν να αποσπούν χρήματα από αυτήν τη μάζα των αφελών, τους οποίους έβρισκαν συγχρόνως γελοίους κι αξιολύπητους. Αλλά η ταραχή που προκαλούν οι εξωφρενικές αντιπαλότητες των διάφορων μερών τους τρομάζει. [ ].
Ο κατής λοιπόν αποφασίζει να βάλει τέλος σ’ όλη αυτήν την αναταραχή. Λίγες μέρες μετά τη γελοία επίσκεψη της Τετάρτης 16 Δεκεμβρίου, εγκαλεί τον Μεσσία. [ ] Ο Σαμπετάι ανταποκρίνεται στην κλήτευση, αλλά δεν είναι μόνος. Ο συρφετός του παρέχει μια εξαιρετικά επιβλητική συνοδεία. Όσο ο δικαστής τον υποβάλλει σε μια πιεστική ανάκριση και τον φέρνει σε δύσκολη θέση με μια σειρά από ειρωνικές ερωτήσεις, σηκώνεται μια οχλοβοή. Όλοι οι δρόμοι γύρω από το κονάκι βρίθουν από κόσμο. Ξαφνικά, αντηχεί μια φοβερή κραυγή: “Ο Μεσσίας! Ο Μεσσίας!” Το πλήθος, κυριευμένο από μια συλλογική παραίσθηση, νομίζει ότι βλέπει να αναδύεται μια πύρινη κολώνα που ανέρχεται στον ουρανό και φωτίζει το κονάκι με τον εκθαμβωτικό φωτισμό της. Γυναίκες και παιδιά πέφτουν κάτω από σπασμούς, παραληρούν και αναφωνούν ότι ο Σαμπετάι είναι ο Σωτήρας. Μέσα σ’ αυτό το επιληπτικό σύμπλεγμα βροντούν φωνές. Βγάζουν χρησμούς μέσα σε μια φρενίτιδα. Και πρόκειται για πληθώρα προφητών.
Φοβούμενος μια εξέγερση, ο αξιωματούχος προτιμά ν’ αφήσει ελεύθερο τον υπόδικο Σαμπετάι. Θα του διαμηνύσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα την απόφασή του.
Ο Σαμπετάι γνωρίζει και πάλι τον θρίαμβο.
Η είδηση για το θαύμα φτερουγίζει μέσα στους δρόμους, εισβάλλει σ’ όλα τα σπίτια. Να η ατράνταχτη απόδειξη! Όλη η Σμύρνη προετοιμάζεται για την έξοδο στους Αγίους Τόπους. Σήμανε τώρα η κρίσιμη ώρα. Φεύγουν. Το θέμα είναι σοβαρό. Οι δύσπιστοι, ακόμη και οι πιο ανένδοτοι δεν έχουν πια λόγο ν’ αμφιβάλλουν.”
Ωστόσο η αποθέωση θα γνωρίσει ένα άδοξο τέλος. Ο Σαμπετάι θα αποσταλεί στην Κωνσταντινούπολη, για να απολογηθεί. Πιστεύει πως ο Σουλτάνος θα του παραδώσει οικειοθελώς την εξουσία του. Ωστόσο στην Κωνσταντινούπολη όπου τον περιμένουν με εκατοντάδες σκάφη ως Μεσσία θα φτάσει σιδηροδέσμιος και θα φυλακιστεί. Είναι τέτοια η ισχύς του μεσσιανικού ονείρου, ώστε η φυλακή μεταβάλλεται σε Παλάτι στα μάτια των πιστών και κάθε μέρα χιλιάδες τον επισκέπτονται για να ακούσουν προφητείες από το στόμα του, ή έστω να τον αντικρίσουν από μακριά. Το φρούριο της Καλλίπολης πολιορκείται από στεριά και θάλασσα. Για μερικούς μήνες, πληρώνοντας αδρά τους δεσμοφύλακες, θα παραμείνει ο έγκλειστος Μεσσίας που εκδίδει διατάγματα, ρυθμίζει τη ζωή των Ιουδαίων σε όλο τον κόσμο και δέχεται τους υπηκόους του περιστοιχισμένος από την αυλή του. Όμως και η Οθωμανική εξουσία αρχίζει να ανησυχεί, η κωμωδία πρέπει να τελειώσει. Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1666, οδηγείται ενώπιον του Σουλτάνου στην Αδριανούπολη. Τα ψέματα έχουν τελειώσει: όχι μόνο δεν θα του παραδώσει τον θρόνο, αλλά θα τον καταδικάσει σε θάνατο. Η μόνη σανίδα σωτηρίας είναι η εξωμοσία. Και ο Σαμπετάι θα αλλαξοπιστήσει. Σύντομα θα τον ακολουθήσουν χιλιάδες οπαδοί του που θα μυηθούν όπως και ο Μεσσίας στον μπεχτασισμό και θα δημιουργήσουν την “εβραϊκή αίρεση” των μουσουλμάνων ντονμέδων, η οποία επιβιώνει μέχρι σήμερα. Ο Μεσσίας θα πεθάνει από δυσεντερία δέκα χρόνια αργότερα το 1676, έχοντας συντρίψει δια παντός το ισχυρότερο μεσσιανικό όνειρο του εβραϊσμού. Ο εβραϊκός μεσσιανισμός θα επανεμφανιστεί στον 20ό αιώνα. Και πάλι θα ενισχυθεί από μια τρομερή τραγωδία, το χιτλερικό ολοκαύτωμα, αλλά αυτή τη φορά θα διαθέτει ισχυρότερα όπλα από εκείνα του Σεβή: το χρήμα και τα όπλα των κυριάρχων του κόσμου, την πυρηνική ρομφαία και τη βούληση να επιβάλει την επιστροφή στη Σιών δια πυρός και σιδήρου.
Σημειώσεις
1. Ο Σιμόν μπαρ-Κοχμπά, που ηγήθηκε του τελευταίου αγώνα για την απελευθέρωση των Εβραίων από τους Ρωμαίους το 132-135 μ.Χ., εθεωρείτο ο τελευταίος Μεσσίας του κλασικού Ισραήλ.
2. Gershom Scholem, Sabbatai Tsevi, Le messie mystique, Verdier, 1983, σσ. 975, βλ. σ.14.
3. Γιοζέφ Νεχαμά, Ιστορία των Ισραηλιτών της Σαλονίκης, Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2000, τόμος Β’ σσ. 686-700.
4. Μήνας του εβραϊκού ημερολογίου μεταξύ Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου.
5. Kέρας που χρησιμοποιείται στη Συναγωγή, αυλός.
6. Χανουκά: Μια από τις μεγαλύτερες εβραϊκές γιορτές, που διαρκεί οκτώ ημέρες, εις ανάμνησιν της απελευθέρωσης του Ναού του Σολομώντος από τους Ασσυρίους.
7. Η είσοδος της ψυχής ενός νεκρού στο σώμα ενός ζώντος.
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΝΤΟΝΜΕΔΩΝ[οι ψυχοϊστορικές συνδέσεις τους και η γεωπολιτική στόχευσή τους ]Μέρος Α
Γράφει ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΑΤΣΙΑς
-01-. Το μυστικό όνομα της Θεσσαλονίκης.
Ο τόπος αυτός που ζούν εκτός από μένα, άλλοι ενάμισυ εκατομμύριο, άς πούμε, άνθρωποι, [αληθινά, μάλλον, δεν τους μέτρησε κανένας], έχει, όπως όλοι οι τόποι, πολλά μυστικά. Μην βιαστείτε να υποτιμήσετε την δήλωσή μου που ακολουθεί, ότι τα «μυστικά» αυτού του τόπου, είναι όχι μόνο περισσότερα, αλλά και πολύ πιο «τσουχτερά» από τα όποια άλλα μυστικά έχουν οι υπόλοιποι τόποι της Υδρογείου.
Σαλονικιός, είναι ο κάτοικος της Θεσσαλονίκης. Αμ δε! Αυτό είναι το πρώτο μυστήριο με τους «κοσμοπολίτες» σαλονικιούς που οι περισσότεροι ούτε ζωγραφιστή δεν την έχουν δεί ποτέ στην ζωή τους, αυτή την περίεργη «Δεύτερη Ιερουσαλήμ». Λοιπόν, για να μην μακρυγορούμε, σαλονικιός δεν είναι μόνο ο «κάτοικος της Θεσσαλονίκης», ο Θεσσαλονικεύς ή Θεσσαλονικιός. Ούτε το «Σαλονίκη» είναι λέξη ελληνική. Πρωτίστως είναι λέξη εβραϊκή, προερχόμενη από την κακοποιημένη λέξη Θεσσαλονίκη, όπως και το σαλονικιός είναι εβραϊκή κακοποίηση της ελληνικής λέξης θεσσαλονικιός.
Εάν σήμερα δεν δίνουμε και πολύ προσοχή σ’ αυτό, ένεκα της γνωστής έκπτωσης και καταστροφής της γλώσσας «μας», αυτό δεν παίζει κανέναν ρόλο στο ψυχοϊστορικό φάκτουμ [= γεγονός], για την σκοπιμότητα εκείνων που πρωτοδημιούργησαν την παραφθαρμένη λέξη Σαλανίκ, ή Σελόν, και τα παράγωγά τους σαλανιξή και σαλανικλέρ. Κι αυτοί ήταν αρχικά οι σεφαρδίτες ισπανοεβραίοι. Πάλι καλά δηλαδή που δεν μας την έκαναν Σαλάν ή Σαλάμ, κατά το Γιερού Σαλάμ [η Ιερουσαλήμ εκείνων, ή τα Ιερά Σόλυμα καθ’ ημάς], εφόσον κατ’ αυτούς «ίρ» [= πόλις], και «σαλάμ» [= της Ειρήνης].
Η «Δεύτερη Ιερουσαλήμ» των εβραίων λοιπόν, ονομάστηκε χαϊδευτικά απ’ τους ίδιους και: «Μάννα του Ισραήλ». Κι επειδή σαν πρωτόρθαν ή πρωτοκουβαλήθηκαν απ’ τον οθωμανό Σουλτάνο οι διωγμένοι πρόσφυγες εβραίοι, ήσαν ντίπ φτωχοί και εξαθλιωμένοι [τότε], η Θεσσαλονίκη πήρε την προσωνυμία «Φτωχομάννα». Κι όπως το θέλει το γνωστο λαϊκό ασμάτιον, η Φτωχομάννα Θεσσαλονίκη, βγάζει «τα καλλίτερα παιδιά»!
-02- Τα «παιδιά» της «Σαλονίκης».
Επαναλαμβάνω ότι δεν πρόκειται για «ελληνόπουλα». Διότι παιδιά «μπενί» της «Σελόν», οι Μπενισελόν ή Μπενζελόν ή Βενι-ζελόν, είναι αποκλειστικώς και μόνον εβραίοι και τίποτε άλλο. Εβραιόπουλα μιας εβραϊκής, δεύτερης Ιερουσαλήμ, «φτωχής» και Μάννας του Ισραήλ, πόλεως. Μιας πόλης δηλαδή που «πολλοί» την θεωρούν δικιά «τους».
Υπενθυμίζω απλώς τους κακούς γείτονες, που αμέτι μουχαμέτι «θεωρούν» [= βλέπουν] στην Θεσσαλονίκη «μας», το [ψεύτικο] «σπίτι» του ντονμέ [= εβραίου], «Πατέρα των… Τούρκων», [Μουστάφα Κεμάλ Πασά Ατά Τούρκ] και τους ανοίγεται η όρεξη. Αλλά είναι κι άλλοι ενδιαφερόμενοι: π.χ. οι αλβανοί, επειδή λέει, ο Μεγαλέξανδρος είχε «ιλλυρική» καταγωγή, και οι Νότιοι Σλαύοι [Γιουγκοσλαύοι, Σέρβοι], οι οποίοι την χρειάζονται «γιατί δεν έχουν … λιμάνι»! ή επί Δουσσάν την «είχαν» κτλ. Ενδιαφέρονται και οι Βούλγαροι και είναι γνωστές οι εθνικές μας περιπέτειες με τους άθλιους αυτούς «Πρώσσους των Βαλκανίων».
Στο Ισραήλ μαθαίνουμε ότι σήμερα οι κάτοικοί του, μιλάνε ιβρίτ [= εβραϊκά]. Λέγεται ότι νεκρανάστησαν μια γλώσσα δυό χιλιάδων χρόνων. Μεγάλη απάτη. Σχεδόν κανείς εβραίος δεν μιλούσε «εβραϊκά», ούτε πριν δυό και δυόμισυ, αν θέλετε, χιλιάδες χρόνια. Οι εβραίοι εκείνων των εποχών, μιλούσαν αιγυπτιακά, βαβυλωνιακά, ελληνικά, λατινικά, ό,τι άλλο, εκτός από «εβραϊκά». Η γλώσσα της Βίβλου δεν είναι τα εβραϊκά, αλλά τα αραμαϊκά. Δικαίως οι επιστήμονες μαρτυρούν ότι ελάχιστα απολιθώματα της λεγόμενης «εβραϊκής», τεκμηριώνονται στο βιβλικό λεξιλόγιο.
-05- Να δούμε τι λένε και οι «ίδιοι».
Κρίνω βασικό να ερευνήσουμε στις δικές «τους» πηγές για να δούμε τι ισχυρίζονται οι ίδιοι: Μανιχαίοι, Βογόμηλοι, Καθαροί, Παυλικιανοί, Παταρένοι, Αλλουμπράντος, Τισσεράντες, Μομόνοι, Ναίτες, Ροδόσταυροι, Καμπαλιστές, Μασσώνοι, Θεοσοφιστές, Ανθρωποσοφιστές, Ταλμουδιστές, Σατανιστές, Αναρχιστές, Κομμουνιστές, Μεσσιανιστές, Σιωνιστές, Σαββατιανοί, Φρανκιστές, Ρωσσελιστές, Τροτσκυστές, Ιλλουμινάτοι, Ιησουήτες, Γιακωβίνοι, Ντονμέδες, Σαλονικιοί –όλοι οι Κρυπτοεβραίοι δηλαδή οι οποίοι διά μέσου των αιώνων «συνδέονται» με σταθερά σημεία επαφής και διαδοχής, καθώς παραδίδουν η μια συμμορία την σκυτάλη στην άλλη, στον δρόμο που οδηγεί στην επικράτηση του Εωσφορισμού επί γής.
-06- ΟΑδάμ Weishaupt κι οι Πεφωτισμένοι του.
Να ξεκινήσουμε λοιπόν, βλέποντας τι λένε οι ίδιοι. Σύμφωνα με την Μασονική Εγκυκλοπαίδεια λοιπόν, [του Α. Mackey, Βιρτζίνια,¶ ¶1966, σελ. 474], ο Αδάμ Weishaupt, ίδρυσε τους Πεφωτισμένους [Illuminati] της Βαυαρίας την 1η Μαΐου του 1776, στις αρχές της σταδιοδρομίας του ως ιησουΐτης. ¶Αρχικά ονόμασε την οργάνωσή του «Αδελφότητα των Τελείων» [Perfectibilists], της οποίας οργανώσεως ο «φανερός σκοπός ήταν, μέσω της αμοιβαίας αλληλοβοήθειας των μελών της, να επιτύχει τον υψηλότερο πιθανό βαθμό ηθικής και αρετής, ώστε να θέσει τα θεμέλια για τον ανασχηματισμό του κόσμου, που θα προκύψει από την ένωση των καλών ατόμων, τα οποία θα αντιτάξουν στο κακό, την ηθική πρόοδο».

Με βάση τις μαρτυρίες ενός σύγχρονου ιλλουμινάτου αποστάτη, ο ερευνητής Δρ Henry Makow, έκανε μια πολύ καλή δουλιά σχετικά με την περίεργη αυτή συνωμοσία ¶που σφυριλατεί τα σατανικά σχέδια ορισμένων κυρίαρχων κύκλων με στόχο την κατασκευή ενός παγκόσμιου "τέταρτου Ράιχ". Προφανώς αξίζει να δούμε μερικές από τις αποκαλύψεις αυτές.¶
-08- Η οικονομική φρίκη.
-09- Οι Ιλλουμινάτοι στις ΗΠΑ
Τα λεγόμενα Ηνωμένα Εθνη, δημιουργήθηκαν από τους ιλλουμινάτους, όπως και η προκάτοχός τους ΚΤΕ [= Κοινωνία Των Εθνών], στο πρώτο μισό του περασμένου [20ού] αιώνα, προκειμένου να χρησιμεύσουν να υπερνικηθεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια σε μια «παγκόσμια» κυβέρνηση. Πρόκειται για το εμπόδιο που αφορά στον εθνικισμό, ή την «υπερηφάνεια» που έχουν οι λαοί για την χώρα τους. ¶Κι αυτό δεν ήταν μια «δημοφιλής» αντίληψη όταν πρωτοεισήχθη και χρειάστηκαν πολλά χρόνια, πόλεμοι και καταστροφές, για να τσακισθεί η αίσθηση της «εθνικής υπερηφάνειας», βοηθούντων φυσικά στον σκοπό αυτό των λεγόμενων ΜΜΕ ή ΜΜΑ [μέσων μαζικής αποβλάκωσης], που πιπίλιζαν στον νού των ανθρώπων αυτή την «ιδέα» με τον πιο χοντροκομένο τρόπο.
-01-. Το μυστικό όνομα της Θεσσαλονίκης.
Ο τόπος αυτός που ζούν εκτός από μένα, άλλοι ενάμισυ εκατομμύριο, άς πούμε, άνθρωποι, [αληθινά, μάλλον, δεν τους μέτρησε κανένας], έχει, όπως όλοι οι τόποι, πολλά μυστικά. Μην βιαστείτε να υποτιμήσετε την δήλωσή μου που ακολουθεί, ότι τα «μυστικά» αυτού του τόπου, είναι όχι μόνο περισσότερα, αλλά και πολύ πιο «τσουχτερά» από τα όποια άλλα μυστικά έχουν οι υπόλοιποι τόποι της Υδρογείου.
Για να καταδειχθεί κάτι τέτοιο, χρειάζεται απλώς να αναφερθούν λεπτομερώς όλα τα «μυστικά» όλων των τόπων της Γης, ώστε συγκρητικά να διαπιστώσουμε την οξύτητα ποιοτικώς και τον όγκο ποσοτικώς των σαλονικιών μυστικών σε αντιπαραβολή με τα όποια «άλλα». Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί εύκολα να γίνει, ούτε κι αποτελεί στόχο μου σ’ αυτό το άρθρο. Το ότι το δηλώνω, ωστόσο, έχει την σκοπιμότητά του.
Σαλονικιός, είναι ο κάτοικος της Θεσσαλονίκης. Αμ δε! Αυτό είναι το πρώτο μυστήριο με τους «κοσμοπολίτες» σαλονικιούς που οι περισσότεροι ούτε ζωγραφιστή δεν την έχουν δεί ποτέ στην ζωή τους, αυτή την περίεργη «Δεύτερη Ιερουσαλήμ». Λοιπόν, για να μην μακρυγορούμε, σαλονικιός δεν είναι μόνο ο «κάτοικος της Θεσσαλονίκης», ο Θεσσαλονικεύς ή Θεσσαλονικιός. Ούτε το «Σαλονίκη» είναι λέξη ελληνική. Πρωτίστως είναι λέξη εβραϊκή, προερχόμενη από την κακοποιημένη λέξη Θεσσαλονίκη, όπως και το σαλονικιός είναι εβραϊκή κακοποίηση της ελληνικής λέξης θεσσαλονικιός.
Εάν σήμερα δεν δίνουμε και πολύ προσοχή σ’ αυτό, ένεκα της γνωστής έκπτωσης και καταστροφής της γλώσσας «μας», αυτό δεν παίζει κανέναν ρόλο στο ψυχοϊστορικό φάκτουμ [= γεγονός], για την σκοπιμότητα εκείνων που πρωτοδημιούργησαν την παραφθαρμένη λέξη Σαλανίκ, ή Σελόν, και τα παράγωγά τους σαλανιξή και σαλανικλέρ. Κι αυτοί ήταν αρχικά οι σεφαρδίτες ισπανοεβραίοι. Πάλι καλά δηλαδή που δεν μας την έκαναν Σαλάν ή Σαλάμ, κατά το Γιερού Σαλάμ [η Ιερουσαλήμ εκείνων, ή τα Ιερά Σόλυμα καθ’ ημάς], εφόσον κατ’ αυτούς «ίρ» [= πόλις], και «σαλάμ» [= της Ειρήνης].
Η «Δεύτερη Ιερουσαλήμ» των εβραίων λοιπόν, ονομάστηκε χαϊδευτικά απ’ τους ίδιους και: «Μάννα του Ισραήλ». Κι επειδή σαν πρωτόρθαν ή πρωτοκουβαλήθηκαν απ’ τον οθωμανό Σουλτάνο οι διωγμένοι πρόσφυγες εβραίοι, ήσαν ντίπ φτωχοί και εξαθλιωμένοι [τότε], η Θεσσαλονίκη πήρε την προσωνυμία «Φτωχομάννα». Κι όπως το θέλει το γνωστο λαϊκό ασμάτιον, η Φτωχομάννα Θεσσαλονίκη, βγάζει «τα καλλίτερα παιδιά»!
-02- Τα «παιδιά» της «Σαλονίκης».
Επαναλαμβάνω ότι δεν πρόκειται για «ελληνόπουλα». Διότι παιδιά «μπενί» της «Σελόν», οι Μπενισελόν ή Μπενζελόν ή Βενι-ζελόν, είναι αποκλειστικώς και μόνον εβραίοι και τίποτε άλλο. Εβραιόπουλα μιας εβραϊκής, δεύτερης Ιερουσαλήμ, «φτωχής» και Μάννας του Ισραήλ, πόλεως. Μιας πόλης δηλαδή που «πολλοί» την θεωρούν δικιά «τους».
Υπενθυμίζω απλώς τους κακούς γείτονες, που αμέτι μουχαμέτι «θεωρούν» [= βλέπουν] στην Θεσσαλονίκη «μας», το [ψεύτικο] «σπίτι» του ντονμέ [= εβραίου], «Πατέρα των… Τούρκων», [Μουστάφα Κεμάλ Πασά Ατά Τούρκ] και τους ανοίγεται η όρεξη. Αλλά είναι κι άλλοι ενδιαφερόμενοι: π.χ. οι αλβανοί, επειδή λέει, ο Μεγαλέξανδρος είχε «ιλλυρική» καταγωγή, και οι Νότιοι Σλαύοι [Γιουγκοσλαύοι, Σέρβοι], οι οποίοι την χρειάζονται «γιατί δεν έχουν … λιμάνι»! ή επί Δουσσάν την «είχαν» κτλ. Ενδιαφέρονται και οι Βούλγαροι και είναι γνωστές οι εθνικές μας περιπέτειες με τους άθλιους αυτούς «Πρώσσους των Βαλκανίων».
Ιδιαίτερα ωστόσο την Σαλονίκη, την «ποθεί» το μόρφωμα των αμερικανοεβραίων, το λομπροζικό προτεκτοράτο της διακίνησης ναρκωτικών και βάση αποσταθεροποίησης της Ευρώπης, που «επίσημα» δεν έχει «όνομα» ακόμα, και αποτελεί «παγκόσμια πρώτη» στα διεθνή χρονικά, ένα «νύν» κράτος [;], όσο ξεφτιλισμένο κι αν είναι, να ονομάζεται «πρώην»! Διότι επισήμως αυτό [!] είναι το «όνομα» της Φύρομ [= Φόρμερ Γιουγκοσλάβιαν ριπάμπλικ όβ Ματσιντόνια, αγγλιστί, ή «Πρώην Γιουγκοσλαυϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», όπως κάκιστα έσπευσαν ημέτεροι κρεττίνοι να μεταφράσουν. Άλλο Ματσιντόνια, όμως, άλλο Μακεδονία. Σε καμμιά περίπτωση το Ματσιντόνια δεν ταυτίζεται με το Μακεδονία, αλλά ασφαλώς τούτη δεν είναι η μόνη βλακεία των ημετέρων διπλωματών και πωλητικών].
Προσοχή να μην στάξη η ουρά του Μικυμάους. Διότι εκείνο το μυστικό που δεν ξέρουν οι ημέτεροι ελληνολάτρεις είναι ακριβώς τούτο: ότι δηλαδή δεν υφίσταται καμμιά «προδοσία». Οι εξωνημένοι «ηγέτες» μας, εδώ και δυό αιώνες, δεν είναι πλέον ρωμηοί. Πρόκειται για μασκαρεμένους [φύσει ή θέσει] ντονμέδες, που κάνουν απλώς την δουλειά τους, όσο καλλίτερα μπορούν. Γι’ αυτό και θα αποκαλύψουμε τους συνδετικούς ψυχοϊστορικούς κρίκους στην αλυσσίδα των συνεχόμενων «εθνικών» καταστροφών μας από τα βάθη του χρόνου, καθώς και τα τεκταινόμενα σχέδια που τρέχουν ή, όπως πιο «κομψά» λέγεται, αποτελούν την στόχευση των ιθυνόντων.
-03- Μια ματιά στους Σαλονικιούς του… Ισραήλ.Στο Ισραήλ μαθαίνουμε ότι σήμερα οι κάτοικοί του, μιλάνε ιβρίτ [= εβραϊκά]. Λέγεται ότι νεκρανάστησαν μια γλώσσα δυό χιλιάδων χρόνων. Μεγάλη απάτη. Σχεδόν κανείς εβραίος δεν μιλούσε «εβραϊκά», ούτε πριν δυό και δυόμισυ, αν θέλετε, χιλιάδες χρόνια. Οι εβραίοι εκείνων των εποχών, μιλούσαν αιγυπτιακά, βαβυλωνιακά, ελληνικά, λατινικά, ό,τι άλλο, εκτός από «εβραϊκά». Η γλώσσα της Βίβλου δεν είναι τα εβραϊκά, αλλά τα αραμαϊκά. Δικαίως οι επιστήμονες μαρτυρούν ότι ελάχιστα απολιθώματα της λεγόμενης «εβραϊκής», τεκμηριώνονται στο βιβλικό λεξιλόγιο.
Εάν υποθέσουμε ότι πριν δυό χιλιετίες, αυτό που μιλούσαν οι εβραίοι ήταν «εβραϊκά», πάλι οι ίδιοι οι εβραίοι απέρριψαν ήδη αυτή την απάτη, με την έκδοση από το γνωστό παγκοσμίως Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το 1982, του διάσημου πονήματος του εβραίου Γιώζεφ Γιεχούντα «Χήμπριου ίζ γκρήκ» [= Τα εβραϊκά είναι ελληνικά] που προλογίζει ο σοφός γλωσσολόγος Σαούλ Λεβίν.
Εβραϊκά ή αραμαϊκά, πέστε το όπως θέλετε, όταν πάνω στο σταυρό, μια απ’ τις σπάνιες φορές, ο Χριστός, είπε τα γνωστά λειτουργικά λόγια του ψαλμού, «Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί» [Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μ’ εγκατέλειψες;], οι εβραίοι δεν κατάλαβαν εβραϊστί, ούτε την λέξη Θεός [= ελ]! και σχολίασαν ότι «τον Ηλία φωνάζει αυτός…». Γιατί; Αυτό συνέβη διότι τρείς αιώνες πριν τον Χριστό, ελάχιστοι ήταν οι εβραίοι που μπορούσαν ήδη να προσεγγίσουν ακόμα κι αυτά τα λειτουργικά τους κείμενα και γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε ο έλληνας Φαραώ της Αιγύπτου Πτολεμαίος, πραγματοποίησε για χατήρι των εβραίων τον μεγάλο άθλο που είναι γνωστός ως Μετάφραση των Εβδομήκοντα [Ο΄].
Δεν υπάρχει «εβραϊκή» γλώσσα και ποτέ δεν υπήρξε. Πρόκειται για μια θλιβερή αυταπάτη των όποιων «ερευνητών» και μια εξοργιστική εξαπάτηση εκ μέρους των όποιων «ενδιαφερομένων» και τούτο το ζήτημα λήγει εδώ, για να πάμε παρακάτω.
Τίθεται ζήτημα μεταγραφής ή απόδοσης ελληνιστί των διαφόρων «εβραϊκών» ονομάτων, προσωπικοτήτων και τόπων, είτε της βιβλικής είτε της μεταγενέστερης, ακόμα και της σύγχρονης ημών, «εβραϊκής» παράδοσης. Τούτο έχει να κάνει τόσο με τις εγγενείς δυσκολίες που έχουν μεταγραφές ή αποδόσεις ονομάτων οποιασδήποτε άλλης «γλώσσας» σε ετέρα γλώσσα, όσο και με το φαινόμενο της συχνής αλλαξονυμίας των εβραίων ειδικώς, εις τρόπον ώστε πολλοί εξ αυτών να καταγράφονται ακόμα κι επισήμως με πλήθος ονομασιών, ή να διατηρούν ταυτοχρόνως άλλη ονομασία «εντός» της φυλετικής τους κοινότητας κι εντελώς άλλη στις δημόσιες σχέσεις τους με τις κοινωνίες των γκοείμ [= των μη-εβραίων] με τους οποίους συνεργάζονται. Κι επειδή οι κοινωνίες των γκοείμ είναι «πολλές» και εξ επόψεως γλωσσικής, διεσπασμένες σε πλήθος γλωσσών, ο κοσμοπολίτης εβραίος, είναι εξαναγκασμένος να προσαρμόζει το όνομά του, αντίστοιχα, στις γλωσσικές ομάδες με τις οποίες συνυπάρχει.
Αρκετές φορές, για λόγους «ασφαλείας» ο εβραίος κρίνει σκόπιμο να μην αποκαλύψει τα πραγματικά στοιχεία της ταυτότητάς του και ιδιαίτερα το «κανονικό» του εβραϊκό όνομα, καθότι αισθάνεται ότι «κινδυνεύει» και σ’ ορισμένες περιπτώσεις αυτό δεν βοηθά καθόλου τα επιχειρηματικά του σχέδια, ιδιαίτερα όσα εξ αυτών ενέχονται συνωμοτικού χαρακτήρος.
Το θέμα τούτο είναι τεράστιο και δεν προτίθεμαι εδώ να το εξαντλήσω. Απλώς θεωρώ απαραίτητη τούτη την μικρή εισαγωγή για την προσέγγιση του ονόματος του πρώτου και σπουδαιότερου εβραίου ντονμέ [τουρκιστί: αλλαξοπιστήσαντα] που από «εβραίος» έγινε «τούρκος», για την ακρίβεια, επί οθωμανοκρατίας μετεστράφη από καμπαλιστής ιουδαίος μεσσίας, σε τυπικό σουνίτη καπουτζήμπαση [= θυρωρό] του Σουλτάνου, διατηρώντας ωστόσο μυστικά την παραδοξολογία του, την οποία διετήρησαν και κάποιες χιλιάδες οπαδών του ντονμέδων, οι οποίοι ηκολούθησαν το παράδειγμά του.
Οι ντονμέδες, επέσυραν φυσικά, το μίσος των τέως ομοθρήσκων τους εβραίων, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ τους θεώρησαν προδότες και απόβλητους από την πατρώα τους πίστη. Αλλά κι ως ένα μεγάλον βαθμό τράβηξαν επάνω τους το μίσος και την δυσπιστία των μουσουλμάνων, οι οποίοι αντελήφθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό ότι αυτοί οι μεταστραφέντες εβραίοι, δεν έγιναν ποτέ αληθινοί μουσουλμάνοι. Λοιπόν, υποκρίνονται, για να πετύχουν επιτυχέστερα την διείσδυσή τους στις ισλαμικές κοινότητες, και ως δούρειος ίππος, να τις ανατρέψουν ενδεχομένως, ή να τις χειραγωγήσουν εκ των έσω.
Οι μουσουλμάνοι γενικώς εχθρεύονται τους ντονμέδες, που έχουν ιδιαίτερα, δικά τους τζαμιά, θαύουν τους νεκρούς τους μόνο σε αποκλειστικά δικά τους κοιμητήρια, και παντρεύονται μόνο μέλη της ξεχωριστής τους κοινότητας. Από κοινωνική, οικονομική και πολιτική άποψη επίσης, οι ντονμέδες έχουν έναν πανίσχυρο και ηγετικό ρόλο, στην σημερινή κεμαλική Τουρκία, κι όχι μόνον.
Ενταγμένοι δηλαδή οι ντονμέδες, μέσα σε πανίσχυρες και διεθνείς απόκρυφες οργανώσεις, είναι φυσικό να διαθέτουν άριστο δίκτυο πληροφοριών, ικανότητα αναρρίχησης στον κοινωνικό ιστό και δυνατότητα προφανώς ελέγχου των όποιων αντιδράσεων εναντίον τους, εφ’όσον ένα από τα ακαταμάχητα ατού που διατηρούν στην κεμαλική Τουρκία, είναι ο πλήρης έλεγχος του Τύπου, αρχής γενομένης από την επανάσταση των Νεοτούρκων, η οποία ήταν αποκλειστικά δικό τους κατόρθωμα.
Ο «πατέρας» των τούρκων, ο Κεμάλ Ατατούρκ, ήταν ένας τέτοιος ντονμές και σήμερα, πλήθος ερευνητών έχει αρχίσει «να κελαηδάει» γι’ αυτήν την πονεμένη ιστορία, και το περιτύλιγμα στο καλά τυλιγμένο «μυστικό», έχει ξετυλιχτεί για τα καλά. Και μαθαίνουμε ότι όλο και περισσότερα, αξιόλογα και ηγετικά στελέχη, του νεοτουρκικού κομιτάτου, της κεμαλικής και της σημερινής Τουρκίας, είναι τέτοιοι ντονμέδες.
Ντονμέδες με άριστες διεθνείς σχέσεις στα ηγετικά σημερινά πλανηταρχικά κέντρα, στις ΗΠΑ, στο Σίτυ, στο Βατικανό κι όπου αλλού φτάνει ο νους του ανθρώπου. Μάλιστα, γίνεται ευρέως λόγος για τους ντονμέδες «της Δύσης», το πανίσχυρο τουρκοεβραϊκό «λόμπυ», που δεν ελέγχει απλώς τις ΗΠΑ, είναι οι… ΗΠΑ, καθόσον οι ντονμέ οφ δη γουέστ, ελέγχουν απόλυτα τα κέντρα των αποφάσεων της Υπερδύναμης, που επιδεικνύει ιδιαιτέρα «αδυναμία» μόνον απέναντί τους.
Ντονμέδες ελέγχουν κι άλλα «κρατικά» μορφώματα σε διαφορετικό βαθμό, ή επηρρεάζουν σημαντικά την πολιτική τους. Το Ισραήλ, οι «μπανανίες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εκουσίως απεκδύθηκαν των εθνικών τους δικαιωμάτων, και μεταξύ τούτων, το πρωτοστατούν σε τουρκοφυλοφιλία ελλαδικό προτεκτοράτο, αλλά και τριτοκοσμικά μορφώματα σ’ όλες τις ηπείρους της γης, π.χ. η Ανατολασία [του προφήτη Όργουελλ], συνυπολογισμένης της Κίνας, Ιαπωνίας κτλ, ή και η Κοινοπολιτία «Ανεξαρτήτων» [;] Κρατών, όπως λέγεται κατ’ ευφημισμόν η Ρωσσία, και τα εναπομείναντα σ’ αυτήν κατεχόμενα ξένα εδάφη, της άλλοτε κραταιάς δουλοκτητικής της αυτοκρατορίας, μ’ έναν λόγο όλα μά όλα τα «έθνη» της Υφηλίου, «σέβονται» ή «φοβούνται» υπερβολικά τους ντονμέδες. Γιατί;
Το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου 2007, ήρθε να επισκεφθεί το σπίτι των παπούδων του στην Θεσσαλονίκη ο υποψήφιος της Γαλλικής Προεδρίας Σαρκοζύ. Οι παππούδες του ήταν ντονμέδες. Λίγες μέρες πρίν, ο Τζέμ, υπουργός εξωτερικών της σύγχρονης Τουρκίας, μας αφήνει γειά. Στα οχτάστηλα των ΜΜΕ, διεθνώς, γίνεται λόγος επίσης για την ντονμέδικη προέλευσή του και για πολλούς πολλούς άλλους, πολλοί των οποίων το «παίζουν» ακόμα και …χριστιανοί!
-04- Χριστιανοί ντονμέδες;!
Φαίνεται παράδοξο, αντιφατικό και άσχετο. Εκ πρώτης όψεως δεν μπορεί με τον «χριστιανισμό», οι Σαλονικιοί ντονμέδες να έχουν κάποια σχέση! Κι όμως, έλα ντέ που εκατό χρόνια μετά τον Σαμπετάϊ, εμφανίστηκε κάποιος παλαβός στην Πολωνία ονόματι Γιάκομπ Φράνκ ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίστηκε ότι είναι ενσάρκωση του ξεχασμένου για έναν ολόκληρον αιώνα «μεσσία» της Σαλονίκης, στα αζήτητα.
Ό,τι κόλπο έκανε ο Σαμπετάϊ Τζβή με τους «μουσουλμάνους», το ίδιο κόλπο γκρόσσο, επεχείρησε έναν αιώνα μετά, η ενσάρκωσίς του, ο ομοϊδεάτης του, καμπαλιστής Φράνκ. Οι φρανκιστές, είναι ακριβώς το αντίστοιχο των τούρκων ντονμέδων, οι χριστιανοί ντονμέδες, οι οποίοι με την σχετική «βοήθεια» των Ρότσιλντς, διείσδυσαν στα τέως χριστιανικά έθνη της Δύσης και τα ποδηγετούν.
Σύγχρονος του Φράνκ, συνεργάτης του στο Μέγα Έργον, στην επιδίωξη της κοσμοκρατορίας, οργανωτής και διάδοχός του, υπήρξε ο κρυπτοεβραίος ιησουίτης Αντάμ Βαϊσχάουπτ ο οποίος δημιούργησε τους λεγόμενους «βαυαρούς» ιλλουμινάτους οι οποίοι με την σειρά τους γέννησαν όλες τις γνωστές και άγνωστες επαναστάσεις και αναταραχές των τριών τελευταίων αιώνων. Αυτοί κλιμάκωσαν βάσει σχεδιασμού τις παγκόσμιες και διεθνείς ανθρωποσφαγές, αυτοί ίδρυσαν τα απάνθρωπα και εγκληματικά καθεστώτα είτε ολοκληρωτικής μορφής [φασισμός, κομμουνισμός], είτε ψευτο-«δημοκρατικής» κατάντιας.
-05- Να δούμε τι λένε και οι «ίδιοι».
Κρίνω βασικό να ερευνήσουμε στις δικές «τους» πηγές για να δούμε τι ισχυρίζονται οι ίδιοι: Μανιχαίοι, Βογόμηλοι, Καθαροί, Παυλικιανοί, Παταρένοι, Αλλουμπράντος, Τισσεράντες, Μομόνοι, Ναίτες, Ροδόσταυροι, Καμπαλιστές, Μασσώνοι, Θεοσοφιστές, Ανθρωποσοφιστές, Ταλμουδιστές, Σατανιστές, Αναρχιστές, Κομμουνιστές, Μεσσιανιστές, Σιωνιστές, Σαββατιανοί, Φρανκιστές, Ρωσσελιστές, Τροτσκυστές, Ιλλουμινάτοι, Ιησουήτες, Γιακωβίνοι, Ντονμέδες, Σαλονικιοί –όλοι οι Κρυπτοεβραίοι δηλαδή οι οποίοι διά μέσου των αιώνων «συνδέονται» με σταθερά σημεία επαφής και διαδοχής, καθώς παραδίδουν η μια συμμορία την σκυτάλη στην άλλη, στον δρόμο που οδηγεί στην επικράτηση του Εωσφορισμού επί γής.
Το μόνο ερώτημα που έχω είναι από ποιούς να πρωταρχίσω. Να δούμε το θέμα «χρονολογικά»; Κάτι τέτοιο μπορεί να ενδιαφέρει την «ιστορία», αλλά αφήνει παντελώς αδιάφορη την Ψυχοϊστορία. Να δούμε το θέμα «ποσοτικά», δηλαδή ως προς το μέγεθος του κακού ή της κλιμάκωσης που είχε εκάστη των κρυπτοεβραϊκών οργανώσεων; ή «ποιοτικά», δηλαδή κατά βαθμίδα εσωτερικής σπουδαιότητος εκάστης των οργανώσεων τούτων;
Κάτι τέτοιο θα ενδιέφερε οπωσδήποτε τις ψυχρές και άψυχες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά θα χάναμε εμείς την εικόνα που αναζητούμε μιάς σταθεράς Γεωπολιτικής του Κακού διά μέσου των αιώνων, καταναλωνόμενοι σε λεπτομέρειες και απλώς θα συσσωρεύαμε γνώσεις για «περίεργα» και ασύνδετα συμβάντα. Επιλέγω λοιπόν ως κύρια μέθοδο, της ενασχόλησής μου με το πρόβλημα της έκθεσης των κρυπτοεβραϊκών οργανώσεων, την ίδια ακριβώς τακτική, που ακολουθούν και οι ίδιες: τον Χαοτισμό.
Εξηγώ: οι δίχως αμφιβολία, επιμελημμένες και άριστα σχεδιασμένες συνομωτικές κινήσεις, στρατηγικές και επί μέρους τακτικές των κρυπτοεβραίων, από ψυχοϊστορική άποψη, ερμηνεύονται χαοτικά, ακριβώς το ίδιο που συμβαίνει δηλαδή με την επίλυση της διατροφής σήμερα της Νέας Υόρκης, μιάς μεγαλούπολης 20 εκατομμυρίων στομάτων που πρέπει ολημερίς κι ολονυκτίς να «τρώνε». Πώς διατρέφονται οι άνθρωποι αυτοί; πώς επιλύεται επιτυχώς, επιτυχέστατα μάλλον, μέχρι σήμερα το μεγάλο πρόβλημα της διατροφής τους;
Βάσει «προγραμματισμού»; Τούτο θα ήταν καταστροφικό και αμέσως θα εμφανίζονταν τα δυό κύρια και ανεπιθύμητα δεδομένα: απ’ την μια η Φρίκη για «ελλείψεις» κι από την άλλη ο Τρόμος για τα «υπερπλεονάζοντα» τρόφιμα, το οικονομικό κόστος της ζημιάς, οι χωματερές που πρέπει να πεταχτούν κτλ. Γι’ αυτό συνειδητά και πολύ σωστά οι αμερικανικές κυβερνήσεις άφησαν την επίλυση του προβλήματος της διατροφής της Νέας Υόρκης στον Χαοτισμό και μέχρι σήμερα κανένα πρόβλημα δεν υπήρξε, κι όλα λειτουργούν «ρολόϊ».
Ο οποιοσδήποτε «προγραμματισμός» στο θέμα αυτο θα οδηγούσε σε βεβαία καταστροφή, όπως διαπιστώσαμε εξ άλλου στους συνεχείς προγραμματισμούς των Μπολσεβίκων επί 70 χρόνια, με τα πενταετή «πλάνα» τους, που τους «πλανέψαν» και κατά δεκάδες εκατομμύρια πεθαίναν οι άνθρωποι από πείνα, κι η κραταιά Ρωσσία που ήταν κάποτε ο σιτοβολώνας της Ευρώπης, μετετράπη σε ένα τεράστιο δεσμωτήριο εξαθλιωμένων και πεινασμένων μονίμως, προλεταρίων «ίσων» μεταξύ τους, καθότι υπήρχαν και οι νομενκλατουρίστες εβραίοι, περισσότερο «ίσοι» από τους άλλους. Μήπως έτσι δεν επιζεί και το σημερινό κακοφτιαγμένο προτεκτοράτο της Ελλάδας; Ο προγραμματισμός ή ο χαοτισμός διέπουν την εθνική μας ζωή, σε όλους, μα όλους! τους «τομείς»;
Και επιζούμε. Είναι ένα θαύμα που «εθνικά» επιζούμε, σε πείσμα των δυνάμεων που επιζητούν οπωσδήποτε «κάτι άλλο». Ακόμα κι αυτός ο «μάγος» των σχεδιασμών, ο ντονμές Αμπραχάμ Μπενελάζαρ [Χένρυ Κίσσινγκερ], το φέρει βαρέως που «εκεί στην ανατολική Μεσόγειο οι έλληνες μας παρενοχλούν και πρέπει να ξεμπερδεύουμε μαζί τους, τσακίζοντάς τους την γλώσσα, την θρησκεία, κτλ».
-06- ΟΑδάμ Weishaupt κι οι Πεφωτισμένοι του.
Αλλά ποιος ήταν ο Βαϊσχάουπτ; Σύμφωνα με την Μασονική Εγκυκλοπαίδεια [του Α. Mackey, σελ. 1099], ¶ο Αδαμ Weishaupt γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1748 στο Ingoldstadt και εκπαιδεύθηκε από τους ιησουίτες. ¶Ο διορισμός του ως καθηγητού του Φυσικού και του Κανονικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο Ingoldstadt το 1775, σε μια θέση δηλαδή που κατέχονταν ως τότε μόνον από κάποιον κληρικό, προσέβαλε καίρια την εκκλησιαστική παράδοση. Στην συνέχεια «οι¶ κοσμοπολίτικες απόψεις του, και η καταδίκη εκ μέρους του της θρησκοληψίας και της δεισιδαιμονίας των ιερέων, δημιούργησε ένα αντιτιθέμενο κίνημα στον πανεπιστημιακό χώρο. ¶Αυτό το κίνημα ακριβώς μπορούμε να πούμε ότι ήταν η αρχή της οργάνωσης των Πεφωτισμένων [Illuminati]».

Λαλίστατη η Μασονική Εγκυκλοπαίδεια [του Α. Mackey, σελ. 475], όπως βλέπουμε, μας παρέχει ένα σωρό ενδιαφέρουσες αλλά άχρηστες λεπτομέρειες. Την εποχή εκείνη, [λέει], ο Weishaupt δεν ήταν μασόνος, αλλά κατοπινά υπέστη την μασονική μύηση στο Μόναχο, στην Στοά Theodor zum Rath, το 1777. ¶Η μασονική ιδιότητα δεν ήταν προϋπόθεση για να γίνει κάποιος μέλος των ιλλουμινάτων, αλλά, στην ιεραρχία του συστήματός τους, ο 4ος, ο 5ος και ο 6ος βαθμός μύησης αντιστοιχούσαν ουσιαστικά στους τρείς πρώτους βαθμούς του Συμβολικού Ελευθεροτεκτονισμού. Αν και το δεξί χέρι του Βαϊσχάουπτ, ο Κνίγγε, [Baron Von Knigge], υποστήριξε ότι το ιεραρχικό σύστημα των ιλλουμινάτων έχει συνολικά δέκα βαθμούς, φαίνεται ότι οι τελευταίοι δύο βαθμοί, [ο 9ος κι ο 10ος], δεν εμφανίστηκαν ποτέ στα πεπραγμένα της οργάνωσης.
¶Το Τάγμα των ιλλουμινάτων αρχικώς υπήρξε πολύ δημοφιλές, και ενέγραψε τουλάχιστον δύο χιλιάδες μέλη στους καταλόγους του. Στοές Πεφωτισμένων εγκαθιδρύθηκαν στην Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στην Δανία, στην Σουηδία, στην Πολωνία, στην Ουγγαρία, και στην Ιταλία. ¶Ο Knigge, που ήταν ένα από τα πιό προεξέχοντα επιτελικά μέλη, και συντάκτης των περισσότερων βαθμών της οργάνωσης, ήταν θρησκεύον άτομο, και δεν θα είχε συνεργήσει ποτέ, όπως έχει κατηγορηθεί, στην «κατάργηση του χριστιανισμού». ¶Αλλά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ότι στο πέρασμα του χρόνου οι καταχρήσεις είχαν κορυφωθεί στους κόλπους της οργάνωσης και ότι από την επιρροή κάποιων ανάξιων ατόμων, συνέβη τέτοια αλλοίωση, ώστε να δοθεί τροφή στις κατηγορίες του Barruel και του Robison, [= σύγχρονοι των βαυαρέζων ιλλουμινάτων ερευνητές που απεκάλυψαν την σατανική δράση των Πεφωτισμένων].
¶Τέλος, οι μασσώνοι ισχυρίζονται πως, τα Κυβερνητικά διατάγματα ενάντια στους Ιλλουμινάτους, στις 22 Ιουνίου 1784, που καταδίκαζαν σε καταστολή το Τάγμα, εκ μέρους του Εκλέκτορα της Βαυαρίας, επανελήφθησαν τον Μάρτιο και τον Αύγουστο του 1785, και το Τάγμα άρχισε να φθείνει, ώστε μέχρι το τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα είχε πάψει εντελώς να υπάρχει. Δεν φαίνεται να ¶άσκησε καμμιά ευνοϊκή επιρροή στην μασονία, ούτε δυσμενή επίδραση για τον Τεκτονισμό γενικώς είχε η διάλυσίς του. Το ¶ΤοΤΤ1785, ο Weishaupt στερήθηκε την καθηγητική του έδρα και διώχτηκε από την χώρα. ¶Κινήθηκε προς Gotha όπου πέθανε το 1811, [δές: Albert G. Mackey, Encyclopedia of Freemasonry, Richmond, Virginia: Macoy Publishing, 1966, σελ. 1099].
Να δούμε κι αλλού. Θα διαπιστώσουμε ωστόσο μια φοβερή πενία πληροφοριών στα «επίσημα» κείμενα για τον «πολύ» κόσμο. Με το σταγονόμετρο, λοιπόν, η ¶εγκυκλοπαίδεια Britannica αναφέρεται στην υπόθεση. Ελάχιστος λόγος γίνεται για τους ιλλουμινάτους, αφού, όλο κι όλο βρήκα μόνον δυό αναφορές, σε εντελώς άσχετα άρθρα. Στην πρώτη περίπτωση γίνεται λόγος για την ύπαρξη κάποιων "πυρήνων Πεφωτισμένων", σε ένα άρθρο, σχετικό με την Ιταλία του 18ου αιώνα, ότι δηλαδή οι ιλλουμινάτοι στην Ιταλία, ήσαν δημοκρατικά ελεύθερα πνεύματα [freethinkers], «επηρεασμένοι από την οργάνωση που ίδρυσε στην Βαυαρία ο Adam Weishaupt», [δές: Encyclopedia Britannica, 15η έκδοση, τόμος 22, σελ. 223, στήλη 2b].
Στην δεύτερη περίπτωση, σε ένα άλλο άρθρο, σχετικά με το ρωμαιοκαθολικισμό, οι ιλλουμινάτοι χαρακτηρίζονται ως "ορθολογιστική μυστική κοινωνία", [δές: έ.α., τόμος 26, σελ. 937, στήλη 2b]. Γιατί άραγε τόση φτώχεια πληροφοριών; Μήπως οι συντάκτες της Μπριτάνικας θεωρούν ότι πρόκειται για μια ασήμαντη οργάνωση με μηδαμινό ρόλο στην ροή της ιστορίας και της κοινωνικής ανάπτυξης; Ή μήπως είναι τόσο ισχυρή η δύναμη σήμερα των Πεφωτισμένων ώστε να αποτρέπουν την διαρροή οποιασδήποτε σημαντικής πληροφορίας γι’ αυτούς;
Τι απ’ τα δυό ισχύει; Μάλλον το δεύτερο, αφού ο ερευνητής John M. Roberts μας πληροφορεί ότι "οι Illuminati ήταν η πρώτη οργάνωση που χρησιμοποίησε τους προϋπάρχοντες μηχανισμούς, της διαβρωθείσης και χειραγωγούμενης απ’ αυτούς, μυστικής οργάνωσης των ελευθεροτεκτόνων, με βάση τα σχέδια που είχαν καταστρώσει, για να επιτύχει διάφορες πολιτικές ανατροπές», [δές: J. M. Roberts, The Mythology of Secret Societies, New York: Charles Scribner's Sons, 1972, σελ. 123-4]. ¶
Με την γνώμη αυτή συντάσσεται κι ο καταξιωμένος ερευνητής Christopher McIntosh, στο έργο του «Ο Ροδοσταυρισμός και η εποχή της Λογικής», [The Rose Cross and the Age of Reason, Leiden, E. J. Brill, 1992], που επισημαίνει, με ακαταμάχητα στοιχεία, την διεθνή ανατρεπτική δύναμη που απέκτησαν οι Πεφωτισμένοι και γι’ αυτόν τον λόγο την τεράστια επίδρασή τους στην διαμόρφωση της νεότερης ιστορίας. Αλλά κι εδώ, υπάρχουν «αντιρρήσεις». Έτσι, έγινε προσπάθεια αμέσως! [το 1993], να υποτιμηθούν οι αποκαλύψεις του C. McIntosh από κάποιον αρχιμασσώνο, μιας αποκλειστικά «ερευνητικής» Στοάς, [της Quatuor Coronati, Lodge No. 2076], και ένθερμο «συνήγορο» των ιλλουμινάτων, τον Robert Gilbert, ο οποίος, έκανε «κριτική» από μασσωνική σκοπιά στο έργο του C. McIntosh και θεωρεί ότι: «ο Christopher McIntosh στις μελέτες του, υπερεκτιμά την δύναμη και την σημασία των Ιλλουμινάτων», χωρίς βέβαια να μπαίνει στον κόπο να υποδείξει με ανάλογα επιχειρήματα γιατί το ισχυρίζεται αυτό, [δές: Christopher McIntosh, The Rose Cross and the Age of Reason Leiden, E.J. Brill, 1992, reviewed by Robert Gilbert in the Transactions of Quatuor Coronati Lodge No. 2076, London: Butler & Tanner Ltd. 1993 σελ. 188, κεφ. Illuminati].
Κοντολογίς, περί Ιλλουμινάτων υπάρχουν δυό εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Οι μασσώνοι συγγραφείς κάνουν από καθόλου μέχρι ελάχιστα λόγο για τους Πεφωτισμένους. Κι όταν μιλάνε γι’ αυτούς, έχουν την τάση να υποβαθμίζουν το ζήτημα και να προσφέρουν ορισμένες φορές, «¶τεκμηριωμένα στοιχεία» ότι τάχα οι βαυαροί Illuminati δεν ήταν τίποτα περισσότερο από «μια περίεργη ιστορική υποσημείωση» και ότι «δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία ότι οι Illuminati επέζησαν των ιδρυτών τους», δηλαδή μας λένε, ούτε λίγο ούτε πολύ πως μόλις εξαφανίστηκε ο Βαϊσχάουπτ, εξαφανίστηκε και η οργάνωσή του!
¶Βεβαίως, αυτή είναι η άποψη των μασόνων «συγγραφέων», που ακολουθούν μια κοινή γραμμή στο θέμα αυτό, τουλάχιστον σε κείνα τα έργα τους που προορίζονται για τους χαμηλόβαθμους «αδελφούς», ή τους βεβήλους, [= εμάς όλους, όσοι δεν είμαστε …μασσώνοι!], και προφανώς, «άλλα» πράγματα ισχυρίζονται σε «ειδικά», φωτισμένα, και «διαφωτιστικά» κείμενά τους, που αφορούν και προορίζονται για τους ηγετικούς τους κύκλους. ¶Οι μη-μασόνοι, ανεξάρτητοι θεωρητικοί μελετητές, της Παγκόσμιας συνωμοσίας σήμερα, εν τούτοις, δεν «μασάνε» το κουτόχορτο των μασόνων και με σταθερότητα και επιμονή, δημοσιεύουν τα πορίσματα των ερευνών τους, σ’ όλες σχεδόν τις χώρες της Υφηλίου, όπου καταδεικνύεται τις περισσότερες φορές, αναμφισβήτητη και άριστα τεκμηριωμένη σύνδεση μεταξύ των Ιλλουμινάτων, των Φραγκομασόνων [= Freemasons], της Τριμερούς Επιτροπής, του διεθνούς Σιωνισμού [= zionism], του Κομμουνισμού, του Βατικανού κτλ, με στόχευση όλων αυτων να «προσφέρουν» στα Πεφωτισμένα αφεντικά τους, την παγκόσμια κυριαρχία.
-07- Οι απόψεις του Δρα Henry Makow.Με βάση τις μαρτυρίες ενός σύγχρονου ιλλουμινάτου αποστάτη, ο ερευνητής Δρ Henry Makow, έκανε μια πολύ καλή δουλιά σχετικά με την περίεργη αυτή συνωμοσία ¶που σφυριλατεί τα σατανικά σχέδια ορισμένων κυρίαρχων κύκλων με στόχο την κατασκευή ενός παγκόσμιου "τέταρτου Ράιχ". Προφανώς αξίζει να δούμε μερικές από τις αποκαλύψεις αυτές.¶
Οι Πεφωτισμένοι στις ΗΠΑ σήμερα, δεν είναι περισσότεροι από το 1% του πληθυσμού και έχουν διεισδύσει σε όλα τα κοινωνικά ιδρύματα, προετοιμαζόμενοι συγκεκαλυμμένα για ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Πρόκειται για ¶μια σαδιστική σατανική λατρεία που «προστατεύεται» μάλιστα από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο. ¶Οι άνθρωποι αυτοί, που κατά ένα μεγάλο μέρος τους, είναι ομοφυλόφιλοι και παιδόφιλοι, τελούν συχνά θυσίες ζώων και εκτελούν πρακτικές στις οποίες συγκαταλέγονται και τελετουργικές δολοφονίες ανθρώπων. Ελέγχουν την περιβόητη ¶CIA και την Μασονία. Ιδεολογικά διέπονται από τις αρχές της άριας «υπεροχής» [supremacist] και η ηγεσία τους μιλά την γερμανική γλώσσα. Συμπαθούν ιδιαίτερα τους εβραίους προδότες [= apostates] που συνεργάζονται μαζί τους. ¶Ελέγχουν την παγκόσμια κυκλοφορία φαρμάκων, το επίσημο και ανεπίσημο εμπόριο όπλων, την πορνογραφία και την πορνεία. ¶
Ισχυρές ενδείξεις υπάρχουν επίσης ότι δικά τους κατορθώματα είναι πολλές πολιτικές δολοφονίες, και η «τρομοκρατία», συμπεριλαμβανομένων των γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 κτλ. ¶¶Έχουν διεισδύσει στην κυβέρνηση, και στο κράτος σε εθνικό επίπεδο, στην ¶εκπαίδευση, στους χρηματοδοτικούς οργανισμούς, στην ¶θρησκεία και τα ΜΜΕ. Με βάση ¶την Ευρώπη, προγραμματίζουν μια "παγκόσμια τάξη" που θα κάνει τις προηγούμενες προσπάθειές τους, ναζισμό και κομμουνισμό, να μοιάσουν με παιδική χαρά [picnics]. ¶Μια άλλη λεπτομέρεια για τους Ιλλουμινάτους είναι ότι «¶αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πολύ ευτυχείς».
Οι αποκαλύψεις αυτές ε¶¶Οξηγούν προφανώς γιατί τα παιδιά μας δεν διδάσκονται πλέον τις πολιτικές αξίες, γιατί εθίζονται στην ομοφυλοφυλία και στην βία, και γιατί "ο πολιτισμός μας" οδεύει στο νιχιλισμό [= μηδενισμό] και στην σεξουαλική διαστροφή. ¶Δίχως καμμιά αμφιβολία, ο George W. Bush και η κυβέρνησή του είναι Ιλλουμινιστές, μαζί με ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας "ελίτ" που συμμετέχουν σ’ αυτή την εγκληματική συνωμοσία. Εκείνο που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι η μύηση στα σχέδια των ιλλουμινάτων, ¶¶από την παιδική ηλικία, ορισμένων μελλοντικών στελεχών τους, που από τα παιδικά τους χρόνια ενθαρρύνονται να πάνε στίς νομικές σχολές και τις ιατρικές επιστήμες, ενώ ¶¶άλλοι ενθαρρύνονται να σπουδάσουν δημοσιογραφία, με εξασφαλισμένες υποτροφίες.
Οι σημερινές «πεποιθήσεις» των ιλλουμινιστών θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν γενικώς, ότι κινούνται στα πλαίσια του¶ «Διαφωτισμού». ¶Αλλά είναι βασικά εωσφοριστές [Luciferian], και διδάσκουν τους οπαδούς τους ότι οι ρίζες της οργάνωσής τους, ανάγονται στις αρχαίες μυστηριακές θρησκείες της Βαβυλώνος, της Αιγύπτου, και του κελτικού Δρυϊδισμού [druidism]. ¶Διατηρούν μια έντονα μυστική και απόκρυφη πειθαρχία. ¶Ορισμένες ομάδες τους μάλιστα, κατά τόπους λατρεύουν φανερά, διάφορες αρχαίες θεότητες όπως τον EL, ή "Baal", και την "Ashtarte", ή την Ίσιδα και τον Όσιρι, ενώ άλλες διδάσκονται την Μαγεία.
Στους ανώτερους κύκλους οι Πεφωτισμένοι μαθαίνουν ότι ο Weishaupt ¶¶δεν είναι ο δημιουργός τους, αλλά τον άνθρωπο αυτόν τον επέλεξαν αυτοί, ως βιτρίνα [= figurehead], και του υπέδειξαν τι ακριβώς έπρεπε να κάνει! ¶Κορυφαία στελέχη του Τάγματος μάλιστα, εντοπίζονται ήδη ανάμεσα στους Τραπεζίτες κατά την διάρκεια των Σταυροφοριών, δηλαδή τους Ναίτες ιππότες [= Templars], που χρηματοδοτούσαν τους βασιλείς της Ευρώπης.
Ειδικότερα, στην σημερινή εποχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κατανεμημένες σε επτά γεωγραφικές περιοχές. ¶Κάθε περιοχή έχει μυστικές τοποθεσίες όπου έχουν οργανωθεί στρατιωτικές ομάδες και κρυφές βάσεις, [στρατόπεδα] που είναι κρυμμένα σε απομακρυσμένες, και απομονωμένες περιοχές ή στα μεγάλα ιδιωτικά κτήματα.¶ ¶Αυτές οι βάσεις χρησιμοποιούνται περιοδικά για να διδάσκεται και να εκπαιδεύεται η νέα γενιά των ιλλουμινάτων σε στρατιωτικές τεχνικές, σε πάλη σώμα με σώμα, στον έλεγχο του πλήθους, στην χρήση των όπλων, και όλες τις μορφές του πολέμου. ¶Γιατί; ¶Είναι φανερό ότι οι ιλλουμινάτοι γνωρίζουν καλά ότι τόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις των εθνών της γής, κάποια δεδομένη στιγμή, προορίζονται να καταρρεύσουν. ¶Μάλιστα αυτές οι «προγραμματισμένες καταρρεύσεις», θα εμφανιστούν με διαφόρους τρόπους, που θα αναλύσουμε στην συνέχεια.
-08- Η οικονομική φρίκη.
Οι Illuminati έχουν προγραμματίσει πρώτα απ’ όλα, μια οικονομική κατάρρευση μπροστά στην οποία οποιαδήποτε άλλη «μεγάλη οικονομική κρίση» θα μοιάζει με πικνίκ. ¶Αυτό θα εμφανιστεί μέσω πολλών αλλαγών τακτικής των μεγάλων τραπεζών και των χρηματοδοτικών οργανισμών του κόσμου, μέσω του χειρισμού των αποθεμάτων, και μέσω των αλλαγών του «κυμμαινόμενου» σημερινού επιτοκίου. ¶Οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι, θα εμφανιστούν χρεωμένοι στις κυβερνήσεις, δέσμιοι χρεών στις τράπεζες, στις πιστωτικές κάρτες, κ.λπ. ¶Οι κυβερνήσεις με την σειρά τους, θα εξαναγκαστούν να απαιτήσουν όλα τα χρέη «αμέσως», αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι ανίκανοι να πληρώσουν και εξ αιτίας αυτού, θα οδηγηθούν σε πτώχευση. ¶Αυτό θα προκαλέσει τον γενικευμένο οικονομικό πανικό, ο οποίος θα εμφανιστεί ταυτόχρονα παγκοσμίως, αλλά οι ιλλουμινιστές θα ενισχύονται σταθερά από εκείνους που θα ελέγχουν όλο το χρήμα. ¶
Δεν φαίνεται πιθανό κάτι τέτοιο; Οπωσδήποτε είναι οφθαλμοφανές ότι θα συμβεί αν και δεν γνωρίζουμε επακριβώς το ¶χρονικό πλαίσιο των κλιμακούμενων γεγονότων. Υποτίθεται ωστόσο ότι εάν κάποιος είναι ελεύθερος από χρέη, και δεν οφείλει τίποτα στην κυβέρνηση ή σε πιστωτές, θα βρίσκεται τότε σε πλεονεκτική θέση. Οι μόνες επενδύσεις που θα έχουν αξία τότε, θα είναι σε χρυσό, ο οποίος για¶για άλλη μια φορά θα αποτελέσει μια παγκόσμια σταθερή οικονομική βάση, ενώ τα ευρώ και τα δολάρια, κι οποιοδήποτε άλλο νόμισμα, θα είναι εντελώς άχρηστο, όπως συνέβη ήδη στις διάφορες εθνικές οικονομίες σε πολεμικές περιόδους.
Στην συνέχεια ¶¶¶θα επακολουθήσουν στρατιωτικά πραξικοπήματα, κατά τόπους, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις θα βρεθούν μπροστά σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αναγκαστικά θα προσφύγουν στην κήρυξη στρατιωτικού νόμου. ¶Οι άνθρωποι, στα περισσότερα κράτη, θα βρεθούν σε ένα πρωτοφανές καθεστώς αναρχίας, και οι κυβερνήσεις θα δικαιολογούν τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνουν, ως απαραίτητα για να ελεγχθεί η κοινωνική κρίση και να προστατευτούν οι πολίτες. Για τον λόγο αυτόν λοιπόν, οι Πεφωτισμένοι ¶εκπαίδευσαν ειδικά, διάφορους στρατιωτικούς ηγέτες, ώστε οι άνθρωποί τους, κάτω από κατάλληλη καθοδήγηση, να χρησιμοποιήσουν όπλα και τεχνικές ελέγχου του πλήθους, για να εφαρμόσουν εκείνη την δεδομένη στιγμή, τα σχέδιά τους. ¶Οι στρατιωτικές «πεφωτισμένες οργανώσεις», που σήμερα υπάρχουν μάλλον κρυφά, προϊόντος του χρόνου, θα οργανωθούν ακόμη καλλίτερα και φανερά, σε κάθε τόπο, με ¶¶τους επικεφαλής «ηγέτες» για την διαχείρηση της επερχόμενης κρίσης, εις τρόπον ώστε η «φανερή¶ ιεραρχία» θα απεικονίζει σε λίγον καιρό αρκετά, την υφιστάμενη ήδη σήμερα, «συγκεκαλυμμένη ιεραρχία». ¶
Στις ΗΠΑ, το 1% του πληθυσμού λοιπόν, είτε ανήκει στους ιλλουμινάτους, είτε είναι ενταγμένο σε ελεγχόμενες απ’ αυτούς οργανώσεις, ειδικευμένες στην χρήση, πολεμικών, ψυχολογικών κτλ τεχνικών, που εφαρμόζουν οι διάφορες «παραστρατιωτικές» ομάδες.
Στην κορυφή της «Πεφωτισμένης ηγεσίας»¶ σήμερα, διακρίνουμε αρκετούς ¶τραπεζίτες, όπως: οι ¶Rockefellers, οι Mellon, οι Carnegie, οι Rothschilds, κλπ¶. Ήδη υφίσταται στο παρόν, ένα ¶¶"Ανώτατο Παγκόσμιο Συμβούλιο", ως πρωτότυπο αυτού που θα κυβερνήσει στο άμεσο μέλλον, όταν η Νέα Παγκόσμια Τάξη [NWO: νιού γουώρλντ όρντερ] εδραιωθεί. ¶Τα μέλη του «Διευθυντηρίου» τούτου, συναντιόνται σε κανονική βάση για να συζητήσουν σχετικά με χρηματοδοτήσεις, κατευθύνσεις, πολιτικές, κλπ, και για να επιλύσουν προβλήματα και διάφορες επιπλοκές που εμφανίζονται¶. ¶Η οικογένεια των Rothschild στην Αγγλία, και ο «κλάδος» της στην Γαλλία, έχουν μια πολύ καλή θέση, στο Διευθυντήριο αυτό, όπως κι έ¶νας απόγονος της δυναστείας των Αψβούργων, [ο Όττο Φόν Hapsburg], προεδρεύων, μεταξύ εκλεκτών ¶γόνων παλιών φεουδαρχικών οικογενειών «ευγενών» της Αγγλίας και της Γαλλίας. ¶Η οικογένεια των Rockefeller, υπεύθυνη για «ζητήματα των ΗΠΑ», κρατά ένα καλό κάθισμα επίσης, σ’ αυτό το πεφωτισμένο «Διευθυντήριο». ¶¶¶Τα μέλη του λοιπόν, είναι πάρα πολύ, πλούσια και ισχυρά. ¶¶Επίσης, κάθε τέκνο των ηγετών ιλλουμινάτων, λαμβάνει ειδική εκπαίδευση «προετοιμασίας», εννοείται, κατάλληλη, για τον ρόλο που θα αναλάβει στο μέλλον, και «μυείται» αρμοδίως με σειρά όρκων, αναγνωρίσεις συνθημάτων, διάκριση εξουσιών κτλ, σε πλαίσια τυφλής υποταγής στους στόχους του Τάγματος.
Η ηγεσία των Ιλλουμινάτων πληροφορεί παιδιόθεν τα μέλη τους ότι κατάγονται τάχα από «βασιλικές γραμμές αίματος» [bloodlines], αλλά και πέραν τούτου είναι κάτοχοι μιας συνεχούς «απόκρυφης» κληρονομιάς. Συνεπώς¶, έχουμε να κάνουμε δύο «δικαιώματα» εξουσίας: ένα «Ανοικτό δικαίωμα» που φαίνεται σε διάφορους «τίτλους» ευγενείας ή τιμητικές δημόσιες «διακρίσεις», και ένα "Κρυμμένο δικαίωμα» που αφορά την εωσφορική πριγκηπική καταγωγή και την ακραία απόκρυφη δύναμη. Κάποιε¶ς φορές και τα δύο «δικαιώματα» είναι δυνατόν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα, όπως στην περίπτωση του πρίγκηπα της Ουαλίας. ¶
Δεν τίθεται ωστόσο «μπέρδεμα» στην αυστηρή τήρηση της ιεραρχίας ως προς το ποιάς εθνικότητος ή ποιάς οικογένειας τα μέλη βρίσκονται υψηλότερα στην πυραμιδοειδή ιεράρχηση. Πέρα απ’ τα απλά «πιόνια», μέσα στην «αδελφότητα» [= Bruderheist] των ιλλουμινάτων, που είναι για να «υπακούν» και να εκτελούν τις αποφάσεις, αυτοί που «λαμβάνουν» τις αποφάσεις π.χ. στην Γερμανία, είναι οι απόγονοι τόσο της ανοβεργιανής όσο και της αψβουργιανής δυναστείας. Τούτοι, γενικώς θ¶εωρούνται ως μια από τις ισχυρότερες φάρες στα πλαίσια του αποκρυφισμού. ¶Η αντίστοιχη βρετανική ιεράρχιση ξεκινά από την σειρά διαδοχής της νύν βασιλικής οικογένειας. ¶Όμως, είναι βέβαιον ότι η βρετανική βασιλική οικογένεια βρίσκεται «υπό» τους Rothschilds οι οποίοι είναι τα αληθινά αφεντικά και κυβερνούν ολόκληρο τον βρετανικό «κλάδο» στην απόκρυφη σφαίρα της Πυραμιδοειδούς Ιεραρχίας, ακόμα κι αν φαινομενικά, το «Κοινοβούλιο», τύποις, κυβερνά τη χώρα «ανοιχτά». ¶Στην Γαλλία, πάλι, οι απόγονοι των βασιλικών οικογενειών είναι με παρόμοιο τρόπο, επικεφαλής της απόκρυφης Ιεραρχίας, αλλά ο γαλλικός κλάδος των Rothschilds, «βασιλεύει» πάνω κι απ’ αυτούς κι από οποιουσδήποτε «άλλους», στην χώρα.¶
-09- Οι Ιλλουμινάτοι στις ΗΠΑ
¶Οι ιλλουμινάτοι των ΗΠΑ γενικώς, θεωρούνται «κατώτεροι», και νεώτεροι, από τους ιλλουμινάτους των ευρωπαϊκών κλάδων. Θα λέγαμε ότι η ¶Γερμανία, η Γαλλία, και το Ηνωμένο Βασίλειο, διαμορφώνουν μια «τριανδρία» που κυβερνά τον ευρωπαϊκό ιλλουμινισμό. ¶Η «νέα» Ρωσσία, [όπως και η τέως ΕΣΣΔ], θεωρείται σημαντικός εταίρος, και έχει τις ισχυρότερες στρατιωτικές ομάδες. ¶Εικάζεται ότι στην Ρωσσία έχει χορηγηθεί η «τέταρτη» θέση, στα πλαίσια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, δηλαδή μια θέση «ανώτερη» απ’ ό,τι δόθηκε στις ΗΠΑ που «καταλαμβάνουν» την 9η ή 10η θέση της Παγκόσμιας ιλλουμινισμένης ιεραρχίας. ¶
¶Γενικώς, οι απόγονοι των προηγούμενων κυβερνουσών οικογενειών [= η Παλιά Τάξη, οι ευγενείς, οι γαλαζοαίματοι], συμπεριλαμβάνονται στην απόκρυφη ηγεσία, μαζί με τις νεώτερες, [οικονομικά ισχυρές δυναστείες των Ντονμέδων ή Σαββατιανών, τραπεζιτών και καπιταληστών]. ¶Δεν υπάρχει κανένας «μαρξισμός» στην φιλοσοφία των Πεφωτισμένων. ¶Η Κίνα ταξινομείται στην ιεράρχηση, μετά από την Ρωσσία, κατόπιν το Βατικανό, η Τουρκία και το Ισραήλ, κι ακολουθούν οι ΗΠΑ. Βεβαίως, ένα σημαντικό μέρος της σημερινής Αμερικανικής ηγεσίας θα «βρεθεί» στην Ευρώπη, όταν θα εμφανισθεί η αλλαγή του παγκόσμιου στάτους κβό κατά τα σχέδια των ιλλουμινάτων, και είναι όντως πολλοί σήμερα οι μυημένοι «αμερικανοί» που έχουν τα σπίτια τους σε ευρωπαϊκά εδάφη. Είναι από κείνους που ¶εθίστηκαν στις «μεταβαλλόμενες υπηκοότητες ολονυκτίς», όπως λέγεται ήδη στις ΗΠΑ για άτομα π.χ. σαν τον Αμπραχάμ Μπενελάζαρ ή Χένρυ Κίσσινγκερ κλπ εξπέρ του είδους.
Η Ρωσία θα είναι η στρατιωτική βάση και η «καρδιά» των σπουδαιότερων εκτελεστικών μέτρων, δεδομένου ότι οι στρατιωτικοί διοικητές των εκεί δρώντων ιλλουμινιστών, θεωρούνται οι καλύτεροι στον κόσμο, και πολύ πειθαρχημένοι. ¶Η εξιλλουμινισμένη Κίνα, λόγω των ριζών της στον ασιατικό αποκρυφισμό, και εξαιτίας του μεγάλου πληθυσμού της, θεωρείται επίσης «υψηλότερη» δύναμη από τις ΗΠΑ. ¶Αλλά πάλι, η πραγματική «δύναμη», θα κατοικοεδρεύει στην Ευρώπη, όπου ανέκαθεν βρίσκονταν κι εξακολουθεί να σέρνεται ο εγκέφαλος του Πεφωτισμένου Φιδιού-10- Τα Ηνωμένα Έθνη.¶Τα λεγόμενα Ηνωμένα Εθνη, δημιουργήθηκαν από τους ιλλουμινάτους, όπως και η προκάτοχός τους ΚΤΕ [= Κοινωνία Των Εθνών], στο πρώτο μισό του περασμένου [20ού] αιώνα, προκειμένου να χρησιμεύσουν να υπερνικηθεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια σε μια «παγκόσμια» κυβέρνηση. Πρόκειται για το εμπόδιο που αφορά στον εθνικισμό, ή την «υπερηφάνεια» που έχουν οι λαοί για την χώρα τους. ¶Κι αυτό δεν ήταν μια «δημοφιλής» αντίληψη όταν πρωτοεισήχθη και χρειάστηκαν πολλά χρόνια, πόλεμοι και καταστροφές, για να τσακισθεί η αίσθηση της «εθνικής υπερηφάνειας», βοηθούντων φυσικά στον σκοπό αυτό των λεγόμενων ΜΜΕ ή ΜΜΑ [μέσων μαζικής αποβλάκωσης], που πιπίλιζαν στον νού των ανθρώπων αυτή την «ιδέα» με τον πιο χοντροκομένο τρόπο.
¶Τα σημερινά Ηνωμένα Εθνη, ωστόσο, είναι μια «προετοιμασία», αλλά δεν είναι η πραγματική «πεφωτισμένη» δύναμη στον κόσμο, και θα καταντήσουν σχεδόν «ασήμαντα» [ως οργανισμός], όταν θα δημιουργηθεί η Νέα Κοσμική Τάξις [αγγλιστί: NWO, νιού γουώρλντ όρντερ]. ¶Τότε θα αποκαλυφθούν οι «πραγματικές» [= απόλυτα εξιλλουμινισμένες] αντιπροσωπείες των εθνών.
Ως τότε ο ΟΗΕ θα επιτελεί τον ρόλο του ως «¶μέσον» για το ευρύ κοινό, να γίνει αποδεκτή η ιδέα μιας "παγκόσμιας κοινότητας" και συγκεκριμένα «μιας» προκαθορισμένης παγκόσμιας κοινότητας. Η ΚΤΕ κι ο ΟΗΕ λοιπόν είναι τα προστάδια του ιλλουμινισμένου NWO.¶ Συνεχίζεται
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)