Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν: το αποτέλεσμα είναι μάλλον υπέρ της Ρωσίας, το Κίεβο οδεύει προς την παράδοση

 

Κιρίλ Στρέλνικοφ

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών σχολιαστών και από τις δύο πλευρές του σιδηρού παραπετάσματος των κυρώσεων δεν καταλαβαίνουν πραγματικά πώς λειτουργεί η διαδικασία προετοιμασίας των συναντήσεων των ηγετών των παγκόσμιων δυνάμεων, οπότε δεν είναι περίεργο που σχεδόν όλοι συμφωνούν στην αγαπημένη φόρμουλα των ειδικών «η γιαγιά είπε δύο πράγματα».

Στην πραγματικότητα, η μορφή και ο κανονισμός της συνάντησης υποδηλώνουν ότι είναι απολύτως αδύνατο σε πέντε ώρες (λαμβάνοντας υπόψη το τσάι, τον καφέ και το κάπνισμα με τον Λαβρόφ) να συζητηθούν λεπτομερώς όλα τα θέματα και να συμφωνηθεί έστω και ένας πρόχειρος τελικός σχέδιο δράσης, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη τις εξουσίες και το εξαιρετικά υψηλό συνολικό IQ των συμμετεχόντων στη σύνοδο κορυφής στην Αλάσκα.

Η ιστορία και η εμπειρία δείχνουν ότι τα πιο σημαντικά ζητήματα εξετάζονται πολύ πριν από συναντήσεις αυτού του επιπέδου. Και η τρέχουσα δεν αποτελεί εξαίρεση. Με άλλα λόγια, η συνεννόηση για την πραγματικότητα έχει πιθανότατα ήδη επιτευχθεί, δηλαδή οι διαπραγματεύσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Και ο κύριος διαπραγματευτής, που σιωπηλά και κουρασμένα έθεσε επί τάπητος τα αδιάσειστα επιχειρήματα, ήταν ο ρωσικός στρατός.

Στο δυτικό πληροφοριακό πεδίο αυτή τη στιγμή διαδίδεται απεγνωσμένα η θέση ότι η διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας βγαίνει από την κρυψώνα της για να ευχαριστήσει τον Πούτιν και να του προσφέρει πολλά ατού και όμορφες εικόνες ενόψει της συνάντησής του με τον Τραμπ. Σύμφωνα με 100% αξιόπιστες πληροφορίες, για χάρη των επιδεικτικών παρεμβάσεων, των «διασπάσεων» και των «περικυκλώσεων» με σκοπό να εντυπωσιάσουν τον Αμερικανό ηγέτη, κάθε χιλιόμετρο καλύπτεται ολοσχερώς  με πτώματα των στρατιωτών μας σε πολλές στρώσεις.

Αυτό ταιριάζει απόλυτα στο Χόλιγουντ, αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Η εντυπωσιακή ταχύτητα με την οποία οι Αμερικανοί άρχισαν να οργανώνουν τη συνάντηση εδώ και τώρα, συνδέεται με την τελική συνειδητοποίηση ότι η Ουκρανία βρίσκεται σε επιταχυνόμενη κατάρρευση και δεν έχει πλέον νόημα να κρατούν το πτώμα σε ζεστό χώρο: αρχίζει να βρωμάει αφόρητα. Από ό,τι φαίνεται, την τελευταία σταγόνα έριξε ο στρατηγός Κέλογκ, ο οποίος έφτασε από την Κίεβο με αποστολή να διαπιστώσει αν οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν ακόμα πυρίτιδα στη σκόνη και μούρα στο καλάθι, αλλά έφερε άσχημα νέα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αμέσως μετά, η αμερικανική κυβέρνηση τάχθηκε υπέρ της υιοθέτησης μιας «πραγματιστικής προσέγγισης» από το Κίεβο και της «ρεαλιστικής εκτίμησης των στρατιωτικών πόρων που διαθέτει».

Οι Αμερικανοί ηγέτες δεν είναι καθόλου ανόητοι και, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους, ήταν οι πρώτοι που κατάλαβαν τις αιτίες και τη σημασία της απότομης αύξησης της ταχύτητας προώθησης του ρωσικού στρατού τις τελευταίες ημέρες σε διάφορες κατευθύνσεις. Συνειδητοποίησαν ότι αυτό που παρατηρούμε τώρα δεν είναι μια επιχειρησιακή, αλλά μια στρατηγική κρίση ολόκληρης της ουκρανικής άμυνας, η οποία μπορεί να περιγραφεί με δύο έξυπνες λέξεις: σωρευτικό αποτέλεσμα.

Στο αρχικό στάδιο της  ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της ρωσικής ομοσπονδίας SVO στην Ουκρανία, ο συλλογικός Δυτικός κόσμος χτυπούσε τα χέρια του, πεπεισμένος για το σύντομο τέλος της αυτοκτονικής επιχείρησης των Ρώσων: να επιτεθούν με μικρό αριθμό δυνάμεων σε έναν εχθρό που τους υπερείχε σημαντικά, αν και σύμφωνα με όλη τη στρατιωτική επιστήμη θα έπρεπε να γίνει το αντίθετο. Η αποχώρηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων από το Κίεβο και το Χάρκοβο τριπλασίασε τις πωλήσεις σαμπάνιας, και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες άρχισαν σοβαρές συζητήσεις για το ποια μέρα της εβδομάδας θα ήταν καλύτερη για να πραγματοποιηθεί η παρέλαση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας στην Κόκκινη Πλατεία.

Για τους δυτικούς πολιτικούς, ήταν μια απολαυστική περίοδος, κατά την οποία ακόμη και οι τρίτοι θείοι των θετών πατέρων των νεαρών αναλυτών σε τρίτης κατηγορίας πολιτικά γραφεία έσπευδαν να ποδοπατήσουν τη φήμη του ρωσικού στρατού. Σε μια ανασκόπηση του Atlantic Council για το 2022, υποστηριζόταν ότι «η χρονιά τελειώνει με τον ρωσικό στρατό αποθαρρυμένο από μια σειρά ήττων και με τη φήμη της Ρωσίας ως στρατιωτικής υπερδύναμης σε ερείπια». Το Ινστιτούτο Μελετών Πολέμου (ISW) εξέφρασε την έκπληξή του για «το πόσο κακώς προετοιμασμένοι είναι οι Ρώσοι στρατιώτες». Οι εμπειρογνώμονες του Rutgers University έγραψαν ότι «οι Ρώσοι έδειξαν κακή ηγεσία, κακά logistics, κακή τακτική και κακή στρατηγική». Το κέντρο μελετών PONARS Eurasia με κακώς κρυμμένη ειρωνεία, έφτασε ακόμη και στο σημείο να λυπηθεί τον στρατό μας: «Πριν από τον πόλεμο, οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες εκτιμούσαν τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις ως πολύ πιο ικανές από ό,τι αποδείχθηκαν». Η έκδοση The Week έγραψε ότι για την κατάληψη ολόκληρης της Ουκρανίας με αυτούς τους ρυθμούς «θα χρειαστούν περισσότερα από 70 χρόνια».

Αλλά πέρασε ο καιρός και το βρετανικό κέντρο μελετών Royal United Services Institute (RUSI), που κάποτε επίσης έθαψε με ζήλο τον στρατό μας, τώρα ξαφνικά αναγνώρισε ότι «η μετάβαση σε μια σταθερή αμυντική θέση το φθινόπωρο του 2022 ήταν η πιο σοφή απόφαση της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας».

Τι άλλαξε;

Από την άποψη του ρωσικού στρατού — τίποτα.

Απλά, η αρχική μας στρατηγική να σώσουμε τη ζωή των μαχητών μας, ενώ ταυτόχρονα «αποδυναμώνουμε» την άμυνα του εχθρού και καταστρέφουμε συστηματικά τις δυνάμεις του, την εφοδιαστική του και τη στρατιωτική του παραγωγή, τελικά απέδωσε καρπούς, και τώρα τα αποτελέσματα της στρατηγικής και της τακτικής μας έχουν γίνει τόσο προφανή και τρομακτικά, που είναι πλέον αδύνατο να τα κρύψουμε ή να τα αγνοήσουμε.

Μόνο από τον Μάιο έως τον Αύγουστο και μόνο στην περιοχή του Ποκρόφσκ, οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις πραγματοποίησαν περισσότερες από 3.200 αεροπορικές επιδρομές, δηλαδή 30-32 ειρηνικά FAB την ημέρα, και η αποδυνάμωση συνεχίζεται όλο το 24ωρο. Για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΟΕΔ) εκεί ωριμάζει μια τρομακτική κρίση, και οι εκπρόσωποί τους αναγνωρίζουν ότι «υπάρχει πραγματική απειλή για την εγκαθίδρυση του ελέγχου της Ρωσίας σε ολόκληρη την περιοχή του Ντονέτσκ». Ο επικεφαλής της Ουκρανικής Αρχής της Περιφέρειας του Ντονέτσκ κάλεσε τους πολίτες να εκκενώσουν δεκάδες οικισμούς. Σε όλο το μέτωπο, καταστρέψαμε μεθοδικά τις μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε τέτοιο βαθμό που, παρά τις τιτάνιες προσπάθειες για την ανασυγκρότησή τους, οι ουκρανικές ταξιαρχίες είναι στελεχωμένες μόνο στο 30% του κανονικού τους δυναμικού. Η Χερσόν έχει χωριστεί σε δύο μέρη με χτυπήματα στις γέφυρες, και στο ένα μέρος ήδη γίνεται ενεργός εκκαθάριση όλων των ζωντανών. Η υπόθεση οδεύει προς την ταχεία απελευθέρωση του Κουπιάνσκ. Οι δικοί μας κατατροπώνουν τον εχθρό στο Ζαπορόζιε. Παρακάμπτουν τα μεγάλα κέντρα αντίστασης και παρασύρουν τις εφεδρείες του εχθρού σε στενά «σπλάχνα», όπου τους επιβάλλεται η ήττα. Χάρη στην διάσπαση των δυνάμεων του εχθρού και στην ανάγκη να κλείσουν τα κενά σε όλο το μέτωπο, σύμφωνα με την ομολογία των Ουκρανών διοικητών, «η DPR, ουσιαστικά, έπαψε να υπάρχει». Σύμφωνα με πληροφορίες της βρετανικής πηγής The Daily Telegraph, «όλη η γραμμή (ουκρανικής) άμυνας μοιάζει με κόσκινο», ενώ «οι επιτυχίες του ρωσικού στρατού στο πεδίο της μάχης έχουν υπονομεύσει το ηθικό των Ουκρανών μαχητών, οι οποίοι αρνούνται να πολεμήσουν για τον Ζελένσκι».

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου Ινστιτούτου Μελετών Πολέμου, μόνο σε μία ημέρα — στις 12 Αυγούστου — ο ρωσικός στρατός απελευθέρωσε 110 τετραγωνικά χιλιόμετρα — το υψηλότερο ποσοστό από τα τέλη Μαΐου 2024.

Αλλά ακόμη και τα πιο εντυπωσιακά νούμερα δεν έχουν σημασία για τον στρατό μας. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι, σύμφωνα με το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, «η εδαφική οργάνωση της Ρωσίας είναι κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα της χώρας», πράγμα που σημαίνει ότι στέλνουμε τις πιο ειλικρινείς ευχές μας στην Αλάσκα, αλλά η γη μας θα επιστρέψει στην πατρίδα της ό,τι κι αν συμβεί. Και ο στρατός μας διεξάγει αυτή τη στιγμή επιτυχημένες διαπραγματεύσεις για το θέμα αυτό με τον δικό του τρόπο.

https://ria.ru/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων