Παναγιώτης Αναστόπουλος
Ο παγκόσμιος γεωπολιτικός χάρτης παρουσιάζει αλλαγές στις μέρες μας και συνεχείς προσπάθειες ανακατάταξης.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλτ Τραμπ ως επιχειρηματίας κυρίως, ενδιαφέρεται για γρήγορες ειρηνευτικές διαδικασίες και φυσικά για εδραίωση στις διάφορες εύφλεκτες περιοχές των αμερικανικών εταιριών.
Ισχυρίζεται ότι βοήθησε στην επίλυση των συγκρούσεων μεταξύ:
1. Ισραήλ και Ιράν,
2. Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και Ρουάντα,
3. Καμπότζης και Ταϊλάνδης,
4. Ινδίας και Πακιστάν,
5. Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου
6. Αιγύπτου και Αιθιοπίας.
Προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και στην εξάλειψη της Χαμάς στη Γάζα, ελπίζοντας όπως είπε ο ίδιος να πάει μια μερα στον Παράδεισο.
Φαίνεται ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν ασχολείται με λεπτομέρειες σε διεθνή προβλήματα, όπως το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Τι δείχνουν όμως τα σημάδια της διπλωματίας;
Όταν η Κίμπερλι Γκιλφόιλ επιστράτευε την εικόνα της Παναγίας και τον αοιδό του Πάσχα Πέτρο Γαϊτάνο για να καταδείξει την αγάπη της προς την Ελλάδα, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τουρκία, Τόμ Μπάρακ, αναλυόταν σε ύμνους για την γείτονα.
Αναβαθμισμένη Τουρκία σε όλα τα επίπεδα, αμερικάνικες υμνωδίες για τον ρόλο της, φιλική διάθεση προς την Άγκυρα από ΕΕ και ΝΑΤΟ, βολές της Αθήνας εναντίον του Τραμπισμού από τον ίδιο τον πρωθυπουργό μέσα στη Βουλή και απόλυτη ταύτιση του Μητσοτάκη με τους ελλιπείς Ευρωπαίους ηγέτες και τον Ζελένσκι.
Με όλα αυτά τα επιβαρυντικά για τη χώρα μας δεδομένα, αν ασχοληθεί ο Αμερικανός Πρόεδρος με τα Ελληνοτουρκικά, θα βρεθούμε πιθανώς προ μεγάλης αρνητικής εξέλιξης.
Ο Τραμπ, δηλωμένος φίλος του Ερντογάν, δεν ασχολείται με τα άρθρα του Διεθνούς Δικαίου, που συνεχώς επικαλείται η Ελλάδα για αντιμετωπίσει τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας και τις ωμές απειλές εναντίον της χώρας μας.
Οι κυβερνώντες τη χώρα μας, ποτέ δεν κατάφεραν να αξιολογήσουν σωστά την δυναμική των σχέσεων μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, αφού δεν έβλεπαν την συνεχή ισχυροποίηση και τις άκρατες φιλοδοξίες της γείτονος, το φλερτ των Βρυξελλών με την Άγκυρα, τις ραγδαίως αναπτυσσόμενες επιχειρηματικές/εμπορικές σχέσεις χωρών της Ένωσης με την Τουρκία και, την αμέριστη στήριξη του Γραμματέα του ΝΑΤΟ, προς την Τουρκία.
Ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αμέσως μετά την επιστροφή του από τη σύνοδο κορυφής με τον Αμερικανό πρόεδρο και τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Άγκυρα εμφανίζεται εκ νέου να διεκδικεί ρόλο διαμεσολαβητή, ως ένα από τα σημαντικότερα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, που θα συμβάλει στην ειρηνευτική διαδικασία και στη διαμόρφωση ισορροπιών.
Οι πρόσφατες εξελίξεις δικαιώνουν την Τουρκία, γεγονός που αναγνωρίζεται πια και από εκείνους που έβλεπαν την Τουρκία απομονωμένη και έτοιμη να διαλυθεί.
Πέρα από την ιδιότυπη σχέση της με την Ρωσία, αν και μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία:
– Κατάφερε να εγκαταστήσει τους τζιχαντιστές στη Συρία και να καταστήσει τον γραβατοφόρο πλέον Αλ Σάρα σεβαστό από την Δύση και συνομιλητή της, υμνούμενο και από τον Τράμπ.
– Στάθηκε σθεναρά στο πλευρό της Χαμάς και της Χεζμπολάχ χωρίς καμία επίπτωση, παρ’ ότι και οι δύο αυτές οργανώσεις έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές από ΗΠΑ και ΕΕ.
– Βρίσκεται στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος με τις συζητήσεις για το Ουκρανικό στην Κωνσταντινούπολη και την άτυπη συνεδρίαση του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια (συμμετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών), κατά την οποία η Τουρκία εισέπραξε-για πολλοστή φορά- ύμνους από τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Μάρκ Ρούτε.
– Κινούνται προς θετική κατεύθυνση για την Τουρκία οι υποθέσεις των Γιουρoφάιτερ, των F35 και βέβαια η συμμετοχή της στο Πρόγραμμα Επανεξοπλισμού της ΕΕ.
– Κατήγαγε μεγάλη νίκη στο Κουρδικό, με την επίσημη δήλωση του PKK ότι διαλύεται και τερματίζει τον ένοπλο αγώνα.
Αργά η γρήγορα θα τεθούν επί τάπητος οι διεκδικήσεις της γείτονος, μέσα σε κλίμα αρνητικό για τη χώρα μας και με έξωθεν παροτρύνσεις και πιέσεις για λύση. Όταν αποφασίσει ο Τράμπ να παρέμβει, και δη με τον δικό του απόλυτο τρόπο, δεν είναι βέβαιο ότι θα συμμεριστεί τις ελληνικές θέσεις για το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Κυπριακό.
Και η ελληνική κυβέρνηση, ακροβατεί ψάχνοντας συμμάχους που χάνει τον ένα μετά τον άλλο. Ακόμη και η παραδοσιακά φίλη μας Αίγυπτος, πρόσφατα δήλωσε την ένσταση της για την ΑΟΖ.
Κρατάει με καρτερικότητα και φόβο το Ισραήλ και παλεύει να είναι αρεστή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, των δούλων των τραπεζικών συμφερόντων που αντιλαμβάνονται τη πρόοδο με τη πώληση όπλων και σύροντας τον λαό της Ουκρανίας σε αφανισμό από το 2022 και που οι ηγέτες των ευρωπαικών χωρών περιμένουν καρτερικά τη σειρά τους στο σαλονάκι του λευκού Οίκου να κάνουν ότι τους πει ο Τραμπ.
Την ίδια ώρα όμως που η τουρκική ηγεσία χτίζει προφίλ «ειρηνοποιού» για τον πόλεμο στην Ουκρανία, δεν διστάζει να συντηρεί την ένταση σε Αιγαίο και Κύπρο, με παραβιάσεις, εξοπλιστικά παζάρια και αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Έτσι, η Άγκυρα εμφανίζεται να απολαμβάνει τον τίτλο του «πολύτιμου συμμάχου» στο ΝΑΤΟ, ενώ συνεχίζει ανενόχλητη την επιθετική της πολιτική απέναντι σε ένα άλλο μέλος της Συμμαχίας.
Και εμείς με Γεραπετρίτη στο Υπουργείο Εξωτερικων, Δένδια στο Αμύνης και Χατζηδάκη στο Οικονομικών, προσπαθούμε να μαντέψουμε τι έχει στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός, ο οποίος πάντα μένει στη λάθος πλευρά της ιστορίας. https://www.politispress.gr/
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου