Άλλα είχαν σειρά να γράψω· αυτό εδώ, όμως, έχει ύψιστη προτεραιότητα.

. . . . . . . . . . .

Παρακολουθώντας διαφόρους χρήστες στο X (πρώην Twitter), έπεσα επάνω καί σ’ αυτόν εδώ τον Ινδό αστρολόγο, ο οποίος λέγεται ότι έχει επιτυχείς προβλέψεις. Λοιπόν, ο τύπος έγραψε τα εξής (η υπογράμμιση, δική μου) :

Σε πρώτη ανάγνωση, μία πρόβλεψη πάνω, μία κάτω, δεν έχει σημασία. Σημασία, όμως, έχει (καί παραέχει) το ότι η μόνη ελπίδα της Ελλάδας να ξελασπώσει, ν’ ανασάνει ελεύθερη, να μεγαλουργήσει ξανά στο μέλλον, είναι ο Γ’ ΠΠ.

Γιατί αυτό;

Επειδή θα αλληλοτσακιστούν τα θηρία που την καταπιέζουν.

Εάν, αντιθέτως, συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, εάν συνεχιστεί η σημερινή μας πτώση στον γκρεμό γιά τα επόμενα τρισήμιση έως εφτάμιση χρόνια (όπως γράφει ο αστρολόγος αυτός), μέχρι τότε δεν θα υπάρχουν ούτε Ελλάδα, ούτε Ελληνικό έθνος.

. . . . . . . . . . .

Καί πώς θ’ αντιδράσουμε – αν μπορούμε ν’ αντιδράσουμε;

Αυτά δεν λέγονται δημοσίως. Ωστόσο, κάτι σας είχα πεί παλιά γιά την πέτρα που πέταξε ο Ιάσων στους σπαρτούς γίγαντες… (…τί «κάτι»! – ολόκληρο μεγάλο άρθρο σε πέντε συνέχειες ήταν!)

…αν κι από τότε δεν είδα καμμία σχετική ενέργεια στην πράξη.

Τέλος πάντων, όσο προχωράνε τα χρόνια (μου) καί γίνομαι σοφώτερος (ή -αν θέλετε- χαζότερος), είμαι απολύτως της σχολής: «- Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς!»

Όλοι έχουμε πρόσβαση στις πληροφορίες, η συντριπτική πλειονότητα των σημερινών Ελλήνων έχει κάποιο πτυχίο, το απόλυτο 100% των Ελλήνων ισχυρίζεται ότι διαθέτει υψηλή νοημοσύνη… άρα,

  • αφού έχουν (ή λένε πως έχουν) όλα τα νοητικά εφόδια ν’ αντιδράσουν,
  • κι αφού έχουν προειδοποιηθεί εδώ και πολύν καιρό,

εφ’ όσον αδρανούν, από την πλευρά μου δεν λυπάμαι πιά κανέναν, ό,τι κι αν πάθει.

Ακόμη κι αν τον δώ να ξεψυχάει στο πεζοδρόμιο, δίπλα μου.

. . . . . . . . . . .

Εκείνο, όμως, που μ’ ενοχλεί τρομερά, είναι η επαναλαμβανόμενη εθελούσια αποβλάκωση των Ελλήνων. Αυτή η απίστευτη ηλιθιότητα… αυτή η απίστευτη σκυλίσια προσήλωση σ’ ένα διακηρυγμένο από διαφόρους πονηρούς μέλλον, που όμως δεν έρχεται ποτέ.

Δεν σας έφτασε, ωρέ Έλληνες, η κοροϊδία που σας πέταξε στα μούτρα ένας πονηρός αγράμματος, καί σας έβαλε να περιμένετε τους Ψίψιλον; (Κι ευτυχώς που πέθανε καί μαζί του ψόφησε καί το παραμύθι του· διότι, αν ζούσε ακόμη, ακόμη θα σας δούλευε.)

Δεν σας έφτασε η χρονικώς παράλληλη (επίσης πρό 40ετίας εκκινήσασα) κοροϊδία γιά τους «Ανδρομέδιους αδελφούς μας», καί λοιπές θρίχες;

Μάλλον όχι, να υποθέσω. Όπως δεν έφτασε στους πρό εκατόν-κάτι ετών Έλληνες η κοροϊδία με τις …Οξφορντόθεν κατασκευασμένες «προφητείες» γιά τον «ξανθό εξαδάκτυλο ρήγα» (του Μπάκινγκχαμ), με τον οποίο ως ηγέτη θα ξαναπαίρνανε τημΜπόλιν· την οποία κοροϊδία την «ξέχασαν» οι τότε παππούδες μας με τον οδυνηρό τρόπο του 1922. Κι όπως δεν σας φτάνει, ώ συν-Έλληνες, η (ακριβώς ίδια με την τότε!) σημερινή κοροϊδία, με «αναστηθησόμενους» Παλαιολόγους, Βατάτζηδες, καί λοιπά φαντάσματα – εξαδάκτυλα, ή μή. (Που θα μπούν επικεφαλής του στρατεύματος, να πάμε ξανά στημΜπόλιν, κτλ κτλ.)

Κακό πράγμα η ανιστορησία (*), καί κάκιστο η έλλειψη κριτικής ικανότητας.

[ (*) Αλήθεια, ποιός σημερινός Έλληνας τα γνωρίζει αυτά τα μασωνοπαραμύθια περί «ξανθού βασιλιά» της περιόδου 1896 έως 1922, με αποκορύφωμά τους κάπου το 1906-1910; Σχεδόν ουδείς! Ποιός γνωρίζει τη συμπεριφορά της «Εθνικής Εταιρείας«, η οποία ξεσήκωνε μέν τον κοσμάκη, αλλά με τον «ατυχή» πόλεμο του 1897 έγινε καπνός; Πάλι σχεδόν ουδείς. Παρεκτός αν κάποιος αγαπάει τις ιστορικές μελέτες.

Όποιος δεν τις αγαπάει, απλούστατα θα ξαναφάει (με το συμπάθειο) τα ίδια σκατά της εποχής εκείνης. Αλλά, δυστυχώς, βλέπω τριγύρω πολλούς …πεινασμένους.]

. . . . . . . . . . .

Καί δεν σταματάει το κακό εδώ· συνεχίζει καί σε διαφόρους ιστοτόπους, οι οποίοι μας έχουν πρήξει με τις (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) «προφητείες». (Εντός εισαγωγικών είναι, βεβαίως-βεβαίως, οι εφευρέσεις ψυχολογικού πολέμου διαφόρων «υπερεσιώνε».)

Συνελόντι ειπείν, πρόκειται γιά έναν βόθρο, όπου κολυμπάνε (με μακροβούτια) βαρεμένοι, απατεώνες, πρακτόρια… καί θέλουν να παρασύρουν κι εμάς μέσα. Νά, γιά παράδειγμα, όπως κάποιος που είχε ένα ιστολόγιο επ’ ονόματι «Ψευδάργυρος»· έλεγε ότι «το Πάσχα του 2017 θα βαφτεί με αίμα». (Του τό ‘χαν πεί γεροντάδες, έγραφε. Δεν ξέρω ποιός του τό ‘πε, αλλά το είχα αντιγράψει στον σκληρό μου δίσκο, ώστε να το έχω ως τεκμήριο· επειδή κάτι μου μύριζε πολύ άσχημα στην όλη φάση.) Ωστόσο,

  • δεν έγινε τίποτε,
  • ο τύπος εξαφανίστηκε από τη δημοσιότητα (γιά να μή φάει το χέσιμο που του έπρεπε),
  • καί επανήλθε λίγο αργότερα, με την «προφητεία» ότι «το καλοκαίρι του 2021 θα γίνει χαμός, επειδή (πάλι!) του το είπαν πολλοί γεροντάδες».

Φυσικά καί δεν έγινε (πάλι) τίποτε· μόνο που αυτός άλλαξε url στο ιστολόγιό του, ξαναέγραψε αρλούμπες, καί το βούλωσε οριστικώς εδώ καί δύο χρόνια. (Σιγά μην βάλω καί σύνδεσμο γιά τον κοπρίτη!) Όμως, επειδή παρακολουθώ καί ιστοτόπους με αναρτήσεις (καί) θρησκευτικού περιεχομένου, το βιολί αυτό συνεχίζει… αν καί βαρυέμαι πλέον να σώζω τέτοια θέσφατα στον σκληρό μου δίσκο. Δεν έχει πιά νόημα να προσπαθώ να πείσω με τεκμήρια τον οποιονδήποτε· είπαμε, η πληροφορία είναι προσβάσιμη τοίς πάσιν. Ας ψάξουν να βρούν, δεν είναι δύσκολο.

«- Νά, μέσα στον Μάρτιο ξεκινάνε όλα!», γράφανε διάφοροι (ελαφρώς έως βαρέως προφητοβαρεμένοι) σε διάφορες αναρτήσεις. Πέρασε ο Μάρτιος, τίποτε δεν ξεκίνησε. (Γι’ αυτό κι εγώ περίμενα να περάσει ο Μάρτιος, γιά να τους ξεμπροστιάσω.) Τώρα, αρχίσανε με τον Απρίλιο: «- Νά, όπου νά ‘ναι!» (Δείγμα, εδώ.) Καί κρατάνε καί την πονηρή «πισινή», ότι οι προφητείες ίσως καί να μην εκπληρωθούν, αν μετανοήσουμε.

Εμείς, ‘ντάξ’, να μετανοήσουμε· αυτοί, όμως, που συνεχίζουν ν’ αποβλακώνουν τον Έλληνα, θα μετανοήσουν ποτέ;

. . . . . . . . . . .

Ο καιρός του καταγγελτικού λόγου τερματίστηκε πρό εικοσαετίας.

Ο καιρός των αναλύσεων τελείωσε πρό πενταετίας· αν η ιστορία του κοροϊδοϊού δεν σας τσίμπησε σά φίδι, ώστε να ξυπνήσετε γιά τα καλά (καί να μην χρειάζεστε αναλύσεις γιά το τί σας περιμένει), τότε είσαστε άξιοι της (κακής) τύχης σας.

Τώρα είναι ο καιρός της δράσης.

Αν επιμένετε σε παραμύθια, που παράγουν μιά αποχαυνωτική νιρβάνα, αν εξακολουθήτε να περιμένετε ένα μέλλον που δέ λέει να έρθει, αν είσαστε οπαδοί του «θά!», τότε δεν έχετε κανέναν λόγο να διαβάζετε αυτό εδώ το ιστολόγιο. Στο καλό, καί με την ευχή μου! Καί μην ξεχνάτε να κοιτάτε τον ουρανό, διότι μπορεί να έρθουν καί τίποτε Ανδρομέδιοι αδελφοί μας. 🙂

. . . . . . . . . . .

Τώρα, το ερώτημα που τίθεται, είναι αν πιστεύω αυτόν τον Ινδό αστρολόγο. Δεν πιστεύω κανέναν, διότι έτσι έχω μάθει με τα χρόνια· πιστεύω κάτι, μόνο αν το δοκιμάσω προσωπικώς αν ισχύει, ή δεν ισχύει. (Είναι θέμα άμυνας, επειδή σε νεαρή ηλικία κάηκε η γούνα μου από χτυπήματα «κάτω από τη ζώνη»· καί μάλιστα από άτομα, από τα οποία ποτέ δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά.) Όμως, ο τυπάκος αυτός έχει το πλεονέκτημα πως δεν έχει καμμία σχέση με το Ελληνικό γίγνεσθαι· ούτε με προφητείες, ούτε με τη θρησκεία μας, ούτε με τους εθνικούς μας πόθους να ξαναπάρουμε τημΜπόλιν. Συνεπώς, είναι πολύ πιό αξιόπιστος από ημίτρελλους καί λαμόγια, που γεμίζουν τις ελληνόφωνες ιστοσελίδες με ονειρώξεις πως τα αναμενόμενα μεγάλα γεγονότα έρχονται «- Νά, τώρα, τώρα, σε λίγο!».

Πρόσφατο παράδειγμα, η -υποτιθέμενη- εκκίνηση της ανεγέρσεως του «τρίτου ναού» του …Σολομώντος. (Είπαμε, ρέ βλακόμουτρα, που επιμένετε να τον αποκαλείτε έτσι, κάθε ναός αφιερώνεται σε θεότητα, όχι στον εργολάβο που τον έχτισε! Ήταν θεός ο Σολομών; Αλλά τα ονόματα «Κρόνος» καί «Τυφών», βλέπεις, τσούζουν.)

Όλο καί θα επιτεθούν οι Ισραηλινοί στο Ιράν, όλο καί θα γκρεμίσουν το τέμενος Άλ Άκσα, όλο καί αυτά θα γίνουν μετά την πανσέληνο τη «ματωμένη», τη «μπλέ», τη μπλά-μπλά-μπλά, διότι τότε συμπληρώνονται τόσα χρόνια από την τάδε επέτειο, το τάδε ιωβηλαίο, μπλά-μπλά-μπλά…

…Καί στο μεταξύ, Ισραηλινοί καί μουλάδες τα βρήκαν (άμα σας λέω εγώ, να μ’ ακούτε! γιατί το Ιράν άδειασε τη Χετζμπολλάχ; πάει πουθενά το μυαλό σας σε/με τί ανταλλάγματα;), κανείς δεν αναρωτιέται γιατί ν’ ανατινάξουν το Άλ Άκσα κι όχι καί το Τέμενος του Βράχου (κι αυτό σας το έχω πεί: διότι η χρυσή οκταγωνική σαλούφα… Μέδουσα… παραπέμπει κάπου, σε μιά βυθισμένη χώρα, μ’ όλους «αυτούς» να βαράνε προσοχές στη μνήμη της), από επετειακές πανσελήνους χορτάσαμε…

…καί δεν έγινε απολύτως τίποτε από δαύτα.

Μόνον οι βαρέως ονειροπαρμένοι επιμένουν να πιστεύουν πως αυτά όλα θα γίνουν τώρα, σύντομα.

Αλλά, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν σύντομα; Αν το καλοσκεφτείς, «κάποιους» τους συμφέρει η παράταση αυτής της διασποράς φόβου («- Τώρα θα επιτεθούν! Ύστερα θα επιτεθούν!», κτλ κτλ)· άλλως τε, πληροφορούμαστε πως οι κοκκινότριχες αγελάδες, τις οποίες έφεραν οι ραββίνοι από τις ηπαπάρα γιά να τις θυσιάσουν γιά τον «τρίτο ναό», …«έχουν ελαττώματα, που δεν τα πρόσεξε κανείς αρχικά», καί άρα είναι ακατάλληλες!

Άρα, πάλι πάει γι’ αναβολή η δουλειά.

. . . . . . . . . . .

Αν με ρωτάτε, προσωπικώς δεν με νοιάζει πιά αν όλος ο πλανήτης γίνει στάχτη καί μπούλμπερη. Με νοιάζει καί με καίει, όμως, που ο σημερινός Έλληνας έχασε την κριτική του ικανότητα, καί δεν κοιτάζει το παρόν. Δεν κοιτάζει να κάνει μιά αυτοκριτική, όσον αφορά το γιατί επέτρεψε να φτάσουν τα πράγματα στο τωρινό χάλι, ούτε κοιτάζει να τα διορθώσει· αλλά περιμένει καρτερικά τη μοίρα του, οδηγούμενος στη θυσία μαστουρωμένος απ’ τις προφητείες ( ; ).

[Αλήθεια, πώς νομίζετε ότι κάποτε θυσιάζανε ανθρώπους; Μήπως λέγανε -εν πλήρει συνειδήσει- τα υποψήφια θύματα: «- ‘Ντάξ’, μωρέ, ας με σφάξουν, δεν τρέχει τίποτε, δεν θα τα χαλάσω κιόλας με τους ιερείς, καλά παιδιά είναι, γνωριζόμαστε!»; Ή, μήπως, τα μαστουρώνανε πρώτα, να μην καταλαβαίνουν πού πατάνε καί πού βρίσκονται;

Έ, το ίδιο ακριβώς γίνεται καί τώρα! Μόνο που το μαστούρωμα είναι νοητικό, κι όχι με ουσίες.

Γιά ανθρωποθυσία σε πάνε, Έλληνα!!! Ακόμη να το καταλάβεις; ]

Κρίμα, όμως· δεν μας άξιζε τέτοια κατάντια εμάς, τους απογόνους ενός πολιτισμού με ρίζες χαμένες σε απίθανα χρονικά βάθη. Κρίμα.

Κοιτάξτε να διορθώσετε με πράξεις ό,τι μπορεί να διορθωθεί. Δεν έχουμε καθόλου χρόνο πιά! Καί κρατήστε τις (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) προφητείες, γιά να τις διαβάζετε όταν δεν σας παίρνει ο ύπνος εύκολα.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Πολύς ο λόγος γιά το ποιά «προσωπικότητα» θ’ αναλάβει το μεγάλο ποσοστό των «δεξιών» / «πατριωτών» / «συντηρητικών» (όπως θέλετε πέσ’ τε το) ψηφοφόρων, που δεν γουστάρουν να κυβερνάνε την Ελλάδα Κούληδες, Γιωργάκηδες, Νικολάτσια, Αλεκσάκια. Ποιά «προσωπικότητα», καί με ποιό κόμμα.

Δυστυχώς, τώρα δεν γίνεται απολύτως τίποτε στον τομέα αυτόν· περιμένοντας τους διαφόρους Ψίψιλον καί Ανδρομέδιους, χάσαμε τουλάχιστον 40 χρόνια – καί με τις προφητείες ( ; ) χάνουμε συνεχώς κι άλλον υπερπολύτιμο χρόνο.

Όμως, τί έπρεπε να έχει ήδη γίνει;

Τότε, αρχές δεκαετίας του 1980, έπρεπε να έχει σχηματιστεί ένας φορέας με πολύ σκληρό καί συμπαγή εθνικιστικό πυρήνα. (Καί σαφώς όχι μασωνοκίνητος, σαν κάτι κόμματα -ονόματα δέ λέμε, υπολήψεις δέ θίγουμε- που πάνε καί παίρνουν όνομα ατόφια αντιγραφή από «περιστύλιο» της βικτωριανής αγγλίτσας.)

Καί γιά λόγους στρατηγικής (να μή δώσει στόχο καί τον φάνε ψητόν, όσο δεν είχε δύναμη) : όχι πολιτικός, όχι κόμμα. Δηλαδή, κάτι σαν σύλλογος με ομιλίες κτλ. Ο οποίος φορέας αργότερα θ’ αποκτούσε καί πολιτική έκφραση, με κόμμα, όταν ερχόντουσαν οι κατάλληλες συνθήκες …απελπισίας του λαού μας (πχ τα μνημόνια). Με τέτοια πορεία, σήμερα θα ήταν ο αναμφισβήτητος κυβερνήτης της χώρας, καί δεν θα κουνιόταν κανένα ερπετό.

Σήμερα, όμως, κάτι τέτοιο είναι τελείως ανέφικτο. Έστω, το κρίνω προσωπικώς ως ανέφικτο. Οπότε, όλη αυτή την προσπάθεια γιά ανεύρεση «πατριωτικού κόμματος» καί αρχηγικής «προσωπικότητας», αφήστε την να πάει στον αγύριστο. Χαμένος κόπος (καί χρόνος) θα είναι, να περιμένετε το θαύμα να βρεθεί ο νέος Μεγαλέξανδρος. Κοιτάξτε πώς θα επιβιώσετε εσείς καί τα αγαπημένα σας πρόσωπα, στην (έστω καί υποτιθέμενη) επταετία μέχρι το ξέσπασμα του Γ’ ΠΠ· δεν πρέπει να λείψει κανείς σώφρων πατριώτης μετά την επερχόμενη καταιγίδα.

Έχουμε πολύ σοβαρό έργο να επιτελέσουμε.