ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…
[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]
Η ΟΔΎΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΩΣ SIDE EFFECT ΤΟΥ ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ ΕΝΟΣ ReArm KAI ENΟΣ REBRANDING ΚΕΝΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ
(Χρονογράφημα Tsiforos style)
Τον Οδυσσέα, τον πραγματικό νικητή του πολέμου της Τροίας λέμε ότι τον ξέρουμε, τρομάρα μας.
Την τύφλα μας την μαύρη ξέρουμε! Γιατί αν ξέραμε τι απέγινε τελικά και βάζαμε λίγο να δουλέψει και το ακατοίκητο μας ρετιρέ, αυτό που φέρουμε στο άνω μέρος του σώματος μας, δεν θα είχαμε μέσα σε 200 χρόνια τόσους πολλούς Μητσοτάκηδες να μας κυβερνάνε δια της brutal foŕce της επιβολής των crime ministers.
Με την ίδια στρατηγική δηλαδή του Αγαμέμνονα, εκείνου του μόρτη που είχε εκλεγεί και αυτός με το 41% έχοντας τις πλάτες και κάτι ημιάγριων μετανεάντερνταλ από την Σπάρτη και τα περίχωρα της, με βάση του οποίου ποσοστού έσπαγε για 10 χρόνια τα μούτρα του μπροστά στα τείχη της Τροίας, αφού κάνανε πριν όλοι τότε ένα γενικό ReArm. Δηλαδή έβαλε τους λοιπούς να δουλεύουν για 5-6 κατασκευαστές ασπίδων, τόξων και αρμάτων και για τους τοκογλύφους εκείνης πού της εποχής, που τους δάνειζαν για να μην σκέφτονται. Κάθε φορά που κάποιος Αχιλλέας πήγαινε να πει κάτι άλλο, το 41% που είχε πάρει ήταν η απάντηση του. Και τους καθάριζε.
Άλλα δεν πετυχαίνεις τίποτα μάνα μου κάνοντας το "μια από τα ίδια " τρόπο ζωής για να πέσουν τα όποια τείχη, όσο και να σε βολεύει αυτό που λογίζεις για "κανονικότητα"! Ανωμαλία είναι, όπως και η επιβίωση του κοτζαμπασισμού ανά τούς αιώνας.
Αυτή που την βλέπουμε σήμερα ανάγλυφα μέσα από τα σήριαλ του τύπου η Γη της Ελιάς, την αποθέωση δηλαδή της steady camera σε μια μέτρια παραγωγή για τα μπάζα, που φαίνεται ότι πληρώνει τους ηθοποιούς της με φαγητό, αφού όλες οι σκηνές γυρίζονται γύρω από κάποιο τραπέζι κάτι τύπων που όλο τρώνε και κανένας δεν σκέφτεται ότι όλοι δουλεύουν είτε για έναν τοπικό μαφιόζο είτε για έναν ιδιοκτήτη ελαιουργίου, απόγονο πειρατών.
Αλλά αυτοί θα είμαστε για 200 χρονια ακόμα αν δεν σκεπτόμαστε όπως ο Οδυσσέας για να βρεθεί καμία λύση στην κακομοιριά μας. Λύση out of the box της μετα-αλήθειας που μας πουλάει ο κάθε πάσα εις απόγονος ενός Κουραδόμπεη από την Μάνη ως προορισμό μας, για να μας χειραγωγεί με σείριαλς του συρμού.
Η ιστορία όμως που μαθαίναμε περί του εφευρέτη του ριζοσπαστισμού, του Οδυσσέα, που δεν έκανες τίποτα άλλο από εκείνο το paradigm shift, που πατεντάρισε ένας Γερμανός με το όνομα Kuhn πολλούς αιώνες αργότερα, είναι τελείως παραπλανητική!
Η ιστορία του παππούλη του Ομήρου για τον Οδυσσέα σταματάει ακριβώς στο σημείο όπου ο Οδυσσέας γυρνώντας μετά από 20 έτη στην Ιθάκη, καταφέρνει να εξολοθρεύσει τους μνηστήρες της γυναίκας του, της Πηνελόπης, και να πάρει ξανά τη θέση του σαν βασιλιάς της Ιθάκης, λίγο πριν γίνει κερατάς.
Δια του brutal force καθάρισε τελικά και αυτός για να καθαρίσει το μαγαζί του από τις φράξιες και ιδεολογικές τάσεις των μνηστήρων που απειλούσαν την αυλή του. Και έτσι, ως μη Τσίπρας, το έσωσε λέει το τσαρδί και το κούτελο του.
Το πως όμως τελειώνει πραγματικά η Οδύσσεια του Οδυσσέα δεν μας την είπε ο Όμηρος. Την λέει η «Τηλεγόνεια» του Ευγάμωνα του Κυρηναίου, ο οποίος τόλμησε να παρουσιάσει τη συνέχεια της ζωής του Οδυσσέα με ένα sequel, που ποτέ δεν βγήκε στο Netflix.
Σύμφωνα λοιπόν με όσα λέει ο Ευγάμων στην Τηλεγόνεια, μια μέρα ο βασιλεύς Oδυσσεας, που είχε φάει πολύ ιμαμ μπαϊλντι για βράδυ, είδε ένα όνειρο. Βρισκόταν, λέει, στο κρεβάτι του και είδε ένα όμορφο αλλά φοβερό ζώο σε μορφή θεού. Θέλησε να το αγκαλιάσει αλλά εκείνο με ανθρώπινη φωνή του είπε ότι έχουν συγγένεια και ότι είναι γραμμένο από να αφανιστεί από εκείνο. Τότε ένα βέλος βγήκε απ τη θάλασσα και καρφώθηκε πάνω στον Οδυσσέα. Λίγο αργότερα εκείνος είδε στον ύπνο του ότι πέθανε.
Δεν υπήρχε τότε Ονειροκριτης on line, οπότε ο Οδυσσέας έκανε και άλλο ατόπημα. Ζήτησε από τον Λεφάκη της τότε εποχής να του ερμηνεύσει το όνειρο. Ο τότε Λεφού συγκάλεσε συνέδριο ερμηνευτών ονείρων και αστρολόγων που κάποτε έβγαλαν και πόρισμα. Το πήγαν στον Οδυσσέα αλλά ζήτησαν να βγει έξω ο Τηλέμαχος για να μην το ακούσει. Κεκλεισμένων των θυρών η ανακοίνωση του επιστημονικού τους πορίσματος και με κλειστά τα κινητά από τον φόβο για τότε predators, μην και διαρεύσουν στον τότε Πουτιν και τους τότε Χούθι τα πολεμικά τους σχέδια. Και του είπαν ότι είναι γραφτό να πεθάνει απ’ τον ίδιο του το γιό.
Έτσι, και ως γνωστόν, έστειλε ο Οδυσσέας τον φουκαρά τον Τηλέμαχο στα χωριά της Κεφαλλονιάς για να είναι μακριά, μην έχει ο ίδιος τελικά την τύχη του Αλαβάνου, που έχασε τα αυγά και τα πασχάλια από τον ίδιο του τον πολιτικό γιο μερικούς αιώνες αργότερα, για να γίνει το μαγαζί γωνία υπό το brand name ΣΥΡΙΖΑ.
Ο καιρός πέρασε αλλά το όνειρο του Οδυσσέα επέμενε. Όπως εκείνες οι σοφίες του Σταθάκη στα προγράμματα ένα πράγμα , αλλά ένα ηταν το μόνο προφανές: Όλη η σύγχυση ήταν από το side effect ενός ιμάμ μπαϊλντί. Όπως ακριβώς και του Σταθάκη κρίνοντας εκ του αποτελέσματος τους.
Αυτό όμως που ο Οδυσσέας δεν ήξερε ήταν πως είχε ακόμα ένα γιό, από την Κίρκη. Τον Τηλέγονο, δηλαδή αυτόν που γεννήθηκε μακριά.
Ο Ησίοδος κάνει αναφορά για 4 παιδιά του Οδυσσέα με την Κίρκη και πολλά με άλλες που συνάντησε κάνοντας 10χρονη κρουαζιέρα άνευ συζύγου σε όλη την Μεσόγειο. Όπου υπήρχε καλό θηλυκό, έσπερνε Οδυσσιάκια λες και ήταν ο Musk, ο μπαγάσας. Και μην διαμαρτύρεστε γι αυτό κορίτσια! Αυτή ήταν η πραγματική φύση του κάθε αρσενικού, που ως γνωστόν είναι φύση ατελής εκ κατασκευής. Και αυτό δεν αλλάζει εύκολα χωρίς κάποιο paradigm shift αλλαγής του τρόπου που μεγαλώνετε τα αγόρια σας, καλέ μαμάδες, όσο brutal force και να ασκηθεί για το αντίθετο στην προηγούμενη γενιά τους.
Όταν ο Τηλέγονος μεγάλωσε, η Κίρκη του είπε όμως ποιος ήταν ο πατέρας του και του έδωσε ένα κεντρί θαλάσσιου τρυγονιού που το είχε βάλει στο ακόντιο, που της είχε δώσει ο Οδυσσέας. Έτσι του είπε ότι θα τον αναγνώριζε και ο πατέρας του. Ο Τηλέγονος με στόχο να βρει τον πατέρα του φτάνει στην Ιθάκη και αρχίζει να λεηλατεί το νησί νομίζοντας πως είναι η Κέρκυρα ή οι Παξοί. Σύγχυση έπαθε το παιδί, βλέποντας και αυτό πολύ Παπακαλιάτη.
Έγινε φασαρία, οι σύντροφοί του αναστάτωσαν το νησί και τα νέα έφτασαν στον Οδυσσέα, που βγήκε να αντιμετωπίσει τους επιδρομείς.
Έριξε το ακόντιό του προς τον Τηλέγονο αλλά αστόχησε κι αυτό καρφώθηκε σε μια φλαμουριά. Ο Τηλέγονος στόχευσε τον Οδυσσέα και τον πέτυχε με το ακόντιο που είχε βουτήξει σε δηλητήριο από σαλάχι.
Ο Οδυσσέας λίγο πριν πεθάνει είδε το παλιό ακόντιο του και αντιλήφθηκε πως ήταν ο γιος του. Ο Τηλέγονος όταν κατάλαβε τι είχε γίνει δεν μπορούσε να αντέξει τον πόνο του. Τότε όλοι θυμήθηκαν την προφητεία του Τειρεσία, του Λεφάκη της εποχής, που έλεγε ότι ο Οδυσσέας θα πέθαινε «εξ αλός». Όντως το καρφωμένο θαλάσσιο τριγώνι στο ακόντιο, επαλήθευσε το χρησμό, και η επιστήμη του Λεφού απέκτησε έκτοτε κύρος μέγα. Ο Οδυσσέας πέθανε «εξ αλός», δηλαδή από τη θάλασσα, σύμφωνα με το μύθο. Ο Τηλέγονος στο τέλος παίρνει μαζί του το σώμα του Οδυσσέα, την Πηνελόπη και τον Τηλέμαχο και πάνε στην Αία όπου χτίζει μια αποικία, κόβει νόμισμα με την φάτσα του να έχει για να πορεύεται-τα bitcoins δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα και ...τέλος και η Τηλεγόνεια με ένα άντε και ζωή σε μας.
Γιατί στα λέω τώρα όλα αυτά χαλώντας τόσο ηλεκτρονικό μελάνι, δηλαδή κλέβοντας πολύτιμες στιγμές από την προσοχή σου?
Σαν αντίδραση μου στο ντοκιμαντέρ "Social Delemma " που το ξαναείδα στο Νetflix και μου άναψαν πάλι τα λαμπάκια. Έτσι τα γράφω, μπας και τσιγκλίσω κανένα ή καμία για να κατοικηθεί κάποτε εκείνο το ρετιρέ από καμία νέα ιδέα βγαλμένη out of the box των made in USA social media, που πάντα σε κάνουν να κοιτάς με το brutal force τους εκεί που τους λέει κάποιος επικοινωνιολόγος ή ένας αλγόριθμας στο που πρέπει να κοιτάζει και η εκάστοτε Γιαδικιάρογλου. Μακριά πάντα από καμία νέα, ίσως, ιδέα μπας και σωθούμε.
Έτσι κανείς δεν σκέφτεται σήμερα να ρίξει λίγα φράγκα για να φτιαχτεί ένα σύγχρονο social medio made in EU σύμφωνο με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, που θα αποζημιώνει τους χρήστες του για τον χρόνο που αφιερώνουν σε αυτό για να εκπαιδευτούν μερικά ΑΙ bots χωρίς μνήμη. Check mat κίνηση δηλαδή στον πραγματικό πόλεμο που γίνεται εκεί έξω για την κυριαρχία κάποιων brutal αλγόριθμοι Αμερικανών ή Κινέζων τεχνοφεουδαρχών ως δραγάτηδων του ελεύθερου χρόνου (και της βούλησης) μας, που τόσο σωστά περιγράφει το Social Delemma. Χωρίς και αυτό να αποκαλύπτει την ανάγκη του ReTime (δια της δραστικές μείωσης των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας), για να ασχοληθούμε κάποτε σοβαρά με τα κοινά και όχι με κοινοτυπίες στα καλούπια ενός επικοινωνιολόγου που θέλει να κάνει κάποιο rebranding.
Γιατί από τους χρησμούς του Λεφακη, πυξίδες ή τις συνταγές του τύπου "προς θεού να μην αλλάξει τίποτα, για μια σταθερότητα ζούμε", πότε δεν προέκυψε κάτι καλό. Μόνο κακά όνειρα, σαν αυτά που βλέπεις έχοντας φάει πολύ ιμάμ μπαϊλντι για βραδινό, και θες μετά και ένα τόνο χάπια για να το φέρεις στα ίσα του.
Χάπια που σου κάνουν το μυαλό κουρκούτι και τελικά ψηφίζεις χωρίς αυτό κάποιον ΚυΜ, Τραμπ, Μελόνι ή Πουτιν για crime ministers και της κοινής λογικής και της υπέρβασης της. Δηλαδή ψηφίζεις την διακοπή της συνέχειας της Οδύσσειας της ανθρώπινης εξέλιξης, για να επανέλθουν ως νικητές κάτι ακροδεξιά Νεάντερταλ-βαστάζοι των 5-6 κατασκευαστών που λέει πιο πάνω. Πλυντηρίων μαύρων ή ασπίδων του Αχιλλέα, θα σε γελάσω, αφού οι έρευνες της μάντρας επί αυτών, συνεχίζονται.
Όσο για εκείνη την Ιθάκη, που τώρα προβάλει ως δήθεν τελικός προορισμός στις δικές περιπέτειες μας ανά τα μνημόνια: Ποτέ δεν θα είναι, αν δεν έχει διασφαλιστεί ότι δεν θα ακολουθήσουν και άλλα, πολύ χειρότερα.
Απέχουμε ακόμα πολύ για να πει κάποιος με σιγουριά ότι δεν ήταν η προηγούμενη Ιθάκη το τέλος της δικής μας Οδύσσειας, όσο θα κυκλοφορούν ελεύθερα τα τέρατα. Αυτά που συνεχίζουν να γεννιούνται και να επιβιώνουν εξουσιάζοντας μας, μέχρι να γεννηθεί εκείνο το νέο που μας είπαν και ο Γκράμσι και ο Ελύτης. Κάνοντας με αυτά και το πολιτικό τους προσωπικό κολεγιά, κανένα rebranding ή χάραξη μιας διαφορετικής πορείας που να καταλήγει στο "καλά κρασιά", αντί στο "ζωή σε μας", δεν γίνεται!
Καρατσεκαρισμένο και αυτό, από την εποχή του Ομήρου.
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Στο προηγούμενο άρθρο, παρουσίασα τη συνωμοσία Wall Street/City του Λονδίνου για την καταστροφή της αμερικανικής δημοκρατίας και την εμφάνιση ενός κόσμου συνεργαζόμενων εθνικών κρατών στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η ελεγχόμενη «σύνθεση» στο χάος του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου που εισήχθη από την ίδια χρηματιστική ολιγαρχία που ενορχήστρωσε τον ίδιο πόλεμο εισήχθη επίσης μέσω των χορηγών του Λέον Τρότσκι και της φιγούρας του κόμη Richard Coudenhove Kalergi.
Εδώ θα συνεχίσουμε την ιστορία από εκεί που σταματήσαμε.
Ο Τρότσκι και ο Πάρβους προωθούν τη διαρκή επανάσταση
Η στενή σχέσητου Λέον Τρότσκι με τον Alexander Israel Helphand (γνωστός και ως: Parvus) καθ' όλη τη διάρκεια της επανάστασης του 1905 και μετά είναι επίσης ύποπτη και θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο μιας πολύ ευρύτερης αυτοκρατορικής γεωπολιτικής στρατηγικής. Όχι μόνο μοιράζονταν ένα κελί φυλακής μετά την αποτυχημένη επανάσταση, αλλά οι ιδέες του Τρότσκι για τη Διαρκή Επανάσταση εμπνεύστηκαν από τη σκέψη του Πάρβους.
Αφού έζησε με τον Πάρβους στο Μόναχο (μετά το Δεύτερο Συνέδριο του Ρωσικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος του 1917), ο Τρότσκι έγραψε για τον μέντορά του, λέγοντας:
«Ο Πάρβους ήταν αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους μαρξιστές στις αρχές του αιώνα. Χρησιμοποιούσε επιδέξια τις μαρξικές μεθόδους, κατείχε ευρεία όραση και παρακολουθούσε προσεκτικά οτιδήποτε ήταν σημαντικό στα παγκόσμια γεγονότα. Αυτό, σε συνδυασμό με την ατρόμητη σκέψη του και το αρρενωπό, μυώδες ύφος του, τον έκαναν αξιόλογο συγγραφέα. Οι πρώτες του σπουδές με έφεραν πιο κοντά στα προβλήματα της Κοινωνικής Επανάστασης και, για μένα, μετέτρεψαν οριστικά την κατάκτηση της εξουσίας από το προλεταριάτο από έναν αστρονομικό «τελικό» στόχο σε ένα πρακτικό καθήκον για τις μέρες μας».
Ο Parvus ήταν ένα περίεργο είδος κομμουνιστή, καθώς βρέθηκε να εργάζεται ως έμπορος όπλων στην Τουρκία από το 1910-1917, όπου βοήθησε στην οργάνωση των Βαλκανικών Πολέμων και μάλιστα συνωμότησε με τους συμμάχους του στην κυβέρνηση των Νεότουρκων για να εμπλέξει την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε όλη αυτή τη διαδικασία, ο Parvus έγινε εκατομμυριούχος και χρηματοδότης από μόνος του.
Η σύνδεση του Parvus με την Πανευρωπαϊκή Ένωση, που ιδρύθηκε από τον κόμη Richard von Coudenhove-Kalergi το 1923, είναι μια άλλη σχετική ανωμαλία που μας οδηγεί στις βαθύτερες δομές εξουσίας που κρύβονται κάτω από τα επιφανειακά κύματα της ιστορίας (1).
Άλλα μέλη του θεσμού του Coudenhove-Kalergi περιελάμβαναν τους Benito Mussolini, Walter Lippman, τον ναζί υπουργό Οικονομικών Hjalmar Schacht και τον ναζί γεωπολιτικό Karl Haushofer, ενώ οι χρηματοδότες Max Warburg και Louis de Rothschild χρηματοδότησαν ανοιχτά την οργάνωση.
Η Pan Europa ιδρύθηκε αρχικά ως μια συντηρητική καθολική οργάνωση-ομπρέλα ως απάντηση στην εξάπλωση του μπολσεβικισμού που είχε χρησιμοποιηθεί πρόσφατα για την ανατροπή της ρωσικής κυβέρνησης και απείλησε να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη με τεράστια επιρροή στην Ουγγαρία και τη Γερμανία.
Πολλές από τις προσωπικότητες που ηγήθηκαν αυτών των μεταμοντερνιστικών μεταρρυθμίσεων στην μπολσεβίκικη κυβέρνηση της Ουγγαρίας (όπως ο μπολσεβίκος υπουργός Πολιτισμού Τζορτζ Λούκατς) έγιναν ηγετικές φυσιογνωμίες της Σχολής της Φρανκφούρτης και σύντομα απορροφήθηκαν από τη CIA στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτή η ομάδα διαδραμάτισε πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην ιστορία από ό,τι πολλοί συνειδητοποιούν και έθεσε τις βάσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η στενή σχέση του Πάρβους (και του Τρότσκι) με τον Βλαντιμίρ Γιαμποτίνσκι έθεσε τις βάσεις για την εμφάνιση των πιο φασιστικών στοιχείων του Σιωνισμού στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το έργο του Πάρβους ως προπαγανδιστή και εμπόρου όπλων για την ηγεσία του κινήματος των Νεότουρκων (που αναπτύχθηκε για να βάλει φωτιά σε μια αποδυναμωμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία και να προκαλέσει αυτό που έγινε οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13) μπορεί ακόμα να γίνει αισθητό σε όλο τον τουρκικό κόσμο μέχρι σήμερα.
Ο Coudenhove-Kalergi ήταν ο ίδιος γόνος δύο αρχαίων βενετσιάνικων ευγενών οικογενειών.
Η γραμμή αίματος των Καλέργων είχε έρθει στην εξουσία κατά την κατάληψη της Βυζαντινής κατοχής της Κρήτης από τη Βενετία μετά την Τέταρτη Σταυροφορία το 1204 και συνέχισε να παίζει εξέχοντα ρόλο στις κρατικές υποθέσεις της Βενετικής και στη συνέχεια της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων για τους επόμενους οκτώ αιώνες.
Όσο για την πλευρά της οικογένειας Coudenhove, ο Κόμης περιέγραψε ένα άλλο σημείο σύνδεσης με τη Σταυροφορία, λέγοντας:
«Η γραμμή Coudenhove φτάνει πίσω στον ενδέκατο αιώνα, όταν δύο αδέρφια Coudenhove εντάχθηκαν στην πρώτη Σταυροφορία το 1099, όταν η Ιερουσαλήμ κατακτήθηκε για πρώτη φορά από τους ενωμένους στρατούς των χριστιανών ιπποτών της Ευρώπης. Ανήκαν στην παλαιότερη αριστοκρατία της Βόρειας Βραβάντης, τώρα μέρος της Ολλανδίας. Στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, οι Coudenhoves είχαν γίνει κόμητες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας».
Δυστυχώς, ο νεαρός κόμης βρέθηκε χωρίς δουλειά όταν διαλύθηκε η Αυστροουγγρική αυτοκρατορία στον απόηχο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό το κενό καλύφθηκε από τη νέα του αποστολή να αποκατασταθεί ως κορυφαίος ολιγάρχης σε μια ανανεωμένη φεουδαρχική παγκόσμια αυτοκρατορία, και ενώ μπορεί να σας εκπλήξει, το ίδιο το σχέδιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση (το οποίο μπορεί επίσης να ενέπνευσε το σχέδιο του Miles Guo για το Νέο Ομοσπονδιακό Κράτος της Κίνας έναν αιώνα αργότερα), συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της 9ης συμφωνίας του Μπετόβεν ως ύμνου της, περιγράφηκε για πρώτη φορά λεπτομερώς από τον ίδιο τον Kalergi.
Μεταξύ των πρώτων υποστηρικτών της Pan Europa του Coudenhove-Kalergi περιλαμβάνονταν οι Benito Mussolini, Winston Churchill, Walter Lippmann, ο ναζιστής υπουργός Οικονομικών Hjalmar Schacht και ο ναζί γεωπολιτικός Karl Haushofer, ενώ οι χρηματοδότες Max Warburg και Louis de Rothschild χρηματοδότησαν την οργάνωση.
«Σύμφωνα με τον Kalergi, η γνωριμία του με τον Max Warburg έγινε το 1924 μέσω του βαρόνου Louis Rothschild. Ο Warburg έδωσε αμέσως μια δωρεά εξήντα χιλιάδων χρυσών μάρκων για να δει το κίνημα στα πρώτα τρία χρόνια του. Ο Kalergi πρότεινε η δωρεά να μοιραστεί εξίσου μεταξύ Γερμανίας και Αυστρίας.
«Συμφωνήσαμε για τον διορισμό δύο διαχειριστών: του Geheimrat Fritsch της Dresdner Bank για τη γερμανική δόση και του αντιπροέδρου Brosche της Kreditanstalt για την αυστριακή δόση.»
Η Τράπεζα της Δρέσδης θα ήταν αργότερα σημαντικός μέτοχος στην κατασκευαστική εταιρεία του Άουσβιτς. Αναπληρωτής διευθυντής της τράπεζας ήταν ο Hjalmar Schacht από το 1908-1915 και θα συνέχιζε να συνεργάζεται στενά με την τράπεζα στη συνέχεια. Η Τράπεζα της Δρέσδης ήταν γνωστή ως η τράπεζα επιλογής των SS του Χάινριχ Χίμλερ».
Το 1932, ο Coudenhove-Kalergi εκφώνησε μια ομιλία για τον εορτασμό της μεγάλης αποκατάστασης της τάξης που θα προέκυπτε στην ενοποιημένη πανευρωπαϊκή προσπάθεια για την καταστολή του μπολσεβίκικου αναρχισμού, λέγοντας:
«Αυτός ο αιώνιος πόλεμος μπορεί να τελειώσει μόνο με τη σύσταση μιας παγκόσμιας δημοκρατίας.... Ο μόνος τρόπος που απομένει για να σωθεί η ειρήνη φαίνεται να είναι μια πολιτική ειρηνικής δύναμης, κατά το πρότυπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που πέτυχε να έχει τη μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης στη Δύση χάρη στην υπεροχή των λεγεώνων του».
Το 1954, ο Coudenhove-Kalergi περιέγραψε το όραμα για την Πανευρωπαϊκή Ανοιχτή Συνωμοσία, λέγοντας:
«Η Πανευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει ο ανεπίσημος εκπρόσωπος του πολύγλωσσου Ευρωπαϊκού Έθνους – πέρα από όλες τις γλώσσες και τα κόμματα – και χωρίς κανενός είδους κομμουνιστική διείσδυση. Αυτό θα αναγκάσει το PEU να γίνει μια συμπαγής διεθνής ομάδα, μια πολιτική λέσχη, ένα είδος ανοιχτής συνωμοσίας όπως περιέγραψε ο H.G. Wells σε ένα από τα βιβλία του».
Η κυβερνώσα θρησκεία αυτού του νέου παγκόσμιου καθεστώτος δεν θα ήταν στην πραγματικότητα κάτι που θα έμοιαζε με αυθεντικό Χριστιανισμό, αλλά θα φορούσε απλώς μια χριστιανική φορεσιά με τον ίδιο τρόπο που η Ιερά Εξέταση χρησιμοποίησε τον χριστιανικό συμβολισμό απλώς ως κάλυμμα για να προωθήσει ένα πρόγραμμα παγκόσμιου πολέμου και γενοκτονίας.
Η πραγματική θρησκεία αυτής της ελίτ θα ήταν απλώς ένας επανεξοπλισμός της ευγονικής, όπως δηλώνει ο Kalergi:
«Η επιστήμη της ευγονικής, η οποία θα πρέπει να οδηγήσει στην υλοποίηση της πρακτικής βιολογίας, ανήκει στο μέλλον. Σύντομα θα συνδεθεί με την κοσμοθεωρία του Νίτσε και, μέσω αυτής, θα αποκτήσει την εντυπωσιακή δύναμη μιας θρησκείας. Η ευγονική διδάσκει την ανώτερη αναπαραγωγή των ανθρώπων, τον αποκλεισμό των λιγότερο επιθυμητών από την περαιτέρω αναπαραγωγή. Η νέα επιλεκτική αναπαραγωγή».
Αν και η Pan Europa δημιουργήθηκε ως μια «συντηρητική καθολική» φασιστική αντιπολίτευση στην εξάπλωση του μπολσεβικισμού (που διοικούνταν από υπηρεσίες πληροφοριών κατά τη διάρκεια του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα), δεν είναι μικρή ειρωνεία το γεγονός ότι ο εκπαιδευμένος από τους Ιησουίτες Bannon δήλωσε ότι διαμορφώνει τις τακτικές του σε αυτές του Λένιν. (5)
Ο Διαρκής Πόλεμος του Τρότσκι Η Διαρκής Επανάσταση Αναβίωσε με τον Ότο φον Αψβούργο και τον Στιβ Μπάνον
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι κανένας άλλος από τον ίδιο τον Otto von Hapsburg δεν είχε διευθύνει αυτήν την οργάνωση για πάνω από 30 χρόνια και δημιούργησε επίσης μια αδελφή οργάνωση που ονομάζεται Dignitae Humanae Institute για να «ενώσει το δίκαιο του κόσμου» κάτω από ένα γνωστικό καθολικό επίχρισμα με μια Σύγκρουση Πολιτισμών που μετονομάζεται στην alt right.
Καθώς η υπερφιλελεύθερη διάλυση της κοινωνίας προχωρά αναμενόμενα με γοργούς ρυθμούς κάτω από τον ηθικό χυλό των ΛΟΑΤΞΥΖ, της παγανιστικής λατρείας της Γαίας και της κριτικής φυλετικής θεωρίας, είναι προφανές ότι ένα σπασμωδικό άλμα στον ριζοσπαστικό φυλετικό συντηρητισμό θα επιταχυνθεί.
Ως εκ τούτου, έχει ριχτεί ένα δίχτυ για να πιάσει συντηρητικά ψάρια.
Βρίσκεται σε ένα μοναστήρι 800 ετών στο Trisulti, η οργάνωση του Otto Hapsburg βρήκε έναν χρήσιμο frontman με τη μορφή ενός Ιησουίτη φασίστα δεξιού ιερέα της αμερικανικής alt-right με το όνομα ... Στιβ Μπάνον. (2)
Η Μονή Τριστούλι και η έδρα του Ινστιτούτου Dignitatis Humanae
Αυτό το Αβαείο κατασκευάστηκε με εντολή του Πάπα Ιννοκέντιου Γ ́ το 1204 για τον εορτασμό της τέταρτης Σταυροφορίας, η οποία είδε τη στρατηγικής σημασίας λεηλασία της Κωνσταντινούπολης από ορδές χριστιανών σταυροφόρων που σκότωσαν χριστιανούς συμπατριώτες τους.
Αυτή η νίκη ήταν ένα πραγματικό πραξικόπημα για τους Βενετούς ολιγαρχικούς, οι οποίοι πήραν αμέσως τον έλεγχο των τεράστιων θαλάσσιων εμπορικών οδών της Κωνσταντινούπολης, τωνστρατηγικών κρατών και της πόλης της Κρήτης, γεγονός που είδε επίσης την ανάδειξη της φατρίας Kalergi, η οποία θα παίξει έναν πολύ σημαντικό και εκπληκτικό ρόλο σε αυτή την ιστορία.
Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ ́ επέκτεινε κατά πολύ τις Σταυροφορίες κατά τη διάρκεια της 18χρονης βασιλείας του, οδηγώντας στα μεγαλύτερα λουτρά αίματος Χριστιανών που σκότωσαν μουσουλμάνους στην Ισπανία και τους Αγίους Τόπους, καθώς και στην καταστροφικήΣταυροφορία των «Παιδιών» του 1212, η οποία είδε χιλιάδες παιδιά από την Ευρώπη να στέλνονται για να πάρουν πίσω τους Αγίους Τόπους μαζί με έμπειρους μισθοφόρους Ναΐτες.
Το τι συνέβη σε αυτά τα παιδιά παραμένει μυστήριο, αλλά είναι πιθανό ότι σκοτώθηκαν ή πουλήθηκαν ως σκλάβοι στην πρώτη καταγεγραμμένη παγκόσμια επιχείρηση εμπορίας παιδιών στην παγκόσμια ιστορία.
Ο Ιννοκέντιος Γ ́ ενέκρινε επίσης ένα νέο τάγμα γνωστό ως Φραγκισκανοί, με επικεφαλής τον «άγιο οικολόγο» Φραγκίσκο της Ασίζης το 1209, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι μπορούσε να μιλήσει με ζώα. Αυτό το τάγμα χρησίμευσε αργότερα ως βάση για τη δημιουργία του τάγματος των Ιησουιτών κατά την κατάληψη της Ρώμης από τους Αψβούργους από τους Ισπανούς στις αρχές του 15ου αιώνα.
Ο εκπαιδευμένος από τους Ιησουίτες Μπάνον εντάχθηκε σε αυτό το «ινστιτούτο», το οποίο ισχυρίζεται ότι ενώνει τη διεθνή δεξιά γύρω από τις χριστιανικές αξίες, μαζί με μια πληθώρα άλλων προσωπικοτήτων με υψηλή διασύνδεση, οι οποίες εκτέθηκαν πρόσφατα σε μια ισχυρή έκθεση από τον ερευνητή Stan Ezrol.
Στη μελέτη του το 2019, ο Ezrol περιέγραψε τους άλλους τέσσερις συν-προστάτες αυτής της καθολικής ομάδας του Bannon ως «Αρχιδούκα Otto Von Habsburg, διάδοχο του θρόνου του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν διαλύθηκε. Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα Κάρολος των Βουρβόνων Δύο Σικελίες και Δούκας του Κάστρο, ηγετική φυσιογνωμία στην αντιαναγεννησιακή πτέρυγα της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας. Στρατάρχης ο Λόρδος Guthrie GCB (Ιππότης του Μεγαλόσταυρου), LVO (Υπολοχαγός του Βικτωριανού Τάγματος), OBE (Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας). και ο πατέρας Μάθιου Φέστινγκ».
Ένας πρώην πρόεδρος και νυν μέλος του ινστιτούτου περιλαμβάνει ακόμη και ένα μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, τον Λόρδο Νίκολας Ουίνδσορ, ο οποίος, όπως ο πρώην Αγγλικανός πράκτορας Λόρδος Γκάθρι και ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, ασπάστηκαν τον καθολικισμό για να γίνουν επίδοξοι χειριστές της παγκόσμιας εναλλακτικής δεξιάς.
Σήμερα, το Αββαείο Tristuliιδρύθηκε για να γίνει η έδρα μιας νέας «Σχολής Μονομάχων» που διευθύνεται από το δεξί χέρι του Bannon στο Dignitae Humanitae, το Ινστιτούτο Benjamin Harnwell, που ονομάστηκε «Ακαδημία της Ιουδαιοχριστιανικής Δύσης»
Pan Europa 2.0 και η Νέα Σταυροφορία του Μπάνον
Με τον αληθινό σταυροφορικό τρόπο, η έννοια του Χριστιανισμού του Μπάνον δεν είναι συμβατή με την έννοια του σεβασμού των διαφορών των άλλων θρησκειών. Είναι μάλλον μια σοβινιστική άποψη που απαιτεί πλήρη υποταγή των μικρότερων θρησκειών, όπως περιγράφεται στη δήλωσή του για τη νεο-Σύγκρουση των Πολιτισμών στο Breitbart το 2016, στην οποία είπε:
«Θα πάμε [η Αμερική] σε πόλεμο στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας σε πέντε έως 10 χρόνια... δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό».
Σε μια άλλη συνέντευξη στον Economist, ο Μπάνον δήλωσε:
«Θέλω ο κόσμος να κοιτάξει πίσω σε 100 χρόνια και να πει, το μερκαντιλιστικό, κομφουκιανικό σύστημά τους έχασε. Η ιουδαιοχριστιανική φιλελεύθερη Δύση κέρδισε».
Ο Μπάνον έκανε ακόμη και το σημείο να συνεργαστεί με τον Κινέζο κακό του Τζέιμς Μποντ, Μάιλς Γκούο, για την ίδρυση του «Νέου Ομοσπονδιακού Κράτους της Κίνας», με μια λαμπερή νέα σημαία, σύνταγμα και έναν φτηνό ύμνο – αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στην ανατροπή της κινεζικής κυβέρνησης... κάτι που αναμφίβολα θα συμβεί οποιαδήποτε μέρα, μέσα στην πιο τρελή φαντασία του Guo.
Όταν αποκαλύφθηκε αυτό το έργο, ο Steve Bannon και ο Guo στάθηκαν ώμο με ώμο στο γιοτ του Ασιάτη εκατομμυριούχου αξίας 28 εκατομμυρίων δολαρίων στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, με το άγαλμα της ελευθερίας να εμφανίζεται στο βάθος και αεροπλάνα να φέρουν σημαίες που ανακοίνωναν το νέο Ομοσπονδιακό Κράτος της Κίνας να πετούν από πάνω.
Αγνοώντας εντελώς το χέρι της CIA-MI6 πίσω από την ανάπτυξη της ισλαμικής τρομοκρατίας τα τελευταία σαράντα χρόνια, ο Μπάνον έκανε τις παρατηρήσεις του για τον αναπόφευκτο παγκόσμιο πόλεμο κατά του Ισλάμ το 2014, δηλώνοντας:
«Βρισκόμαστε σε έναν ξεκάθαρο πόλεμο ενάντια στον τζιχαντιστικό ισλαμικό φασισμό. Και αυτός ο πόλεμος, νομίζω, κάνει μετάσταση πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορούν να τον χειριστούν οι κυβερνήσεις... Βρισκόμαστε στα αρχικά στάδια μιας παγκόσμιας σύγκρουσης και αν δεν συνδεθούμε ως εταίροι με άλλους σε άλλες χώρες, αυτή η σύγκρουση θα κάνει μόνο μετάσταση... είμαστε τώρα, πιστεύω, στα αρχικά στάδια ενός παγκόσμιου πολέμου κατά του ισλαμικού φασισμού».
Αυτός ο επερχόμενος Ιερός Πόλεμος των Πολιτισμών μπορεί να συμβεί μόνο εάν οι κακοποιημένες δεξιές συντηρητικές ομάδες της Δύσης μπορούν να ενωθούν σε ένα κοινό μέτωπο, φυσικά, και για να το πετύχει αυτό, ο Μπάνον δημιούργησε ένα ευρωπαϊκό ίδρυμα που ονομάζεται απλώς «Το Κίνημα» το 2018, σχεδιασμένο να αναβιώσει τις νεομπολσεβίκικες μεταμοντέρνες επιχειρήσεις που χρηματοδοτήθηκαν από τον Τζορτζ Σόρος σε όλη τη Δύση.
Αν και η οικονομική κρίση δεν έχει ακόμη πολώσει τους κακοποιημένους πληθυσμούς της Ευρώπης ή των ΗΠΑ αρκετά ώστε να στριμώξουν συντηρητικούς όχλους στα δίχτυα του Μπάνον, βεβαιωθείτε ότι η υποδομή και το σχέδιο παιχνιδιού για την οπλοποίηση του λαού είναι στη θέση τους.
Οι τροτσκιστές μεταλλάσσονται σε νεοσυντηρητικούς
Το λέω αυτό εδώ και τώρα μόνο για να κάνω έναν παραλληλισμό στο μυαλό του αναγνώστη με την περίεργη μεταμόρφωση που πήραν οι κορυφαίοι Τροτσκιστές στις ΗΠΑ μόλις έσβησε η ζωή του ηγέτη τους το 1940.
Το σώμα του Τρότσκι δεν ήταν καν κρύο πριν πιστοί όπως ο Τζέιμς Μπέρναμ, ο Σίντνεϊ Χουκ, ο Μαξ Σάχτμαν, ο Άλμπερτ Βόλσετερ και ο Ίρβινγκ Κρίστολ εγκαταλείψουν τον τροτσκιστικό σοσιαλισμό και υιοθετήσουν ένα νέο λυσσαλέο δεξιό παράδειγμα, το οποίο έγινε γνωστό ως «νεοσυντηρητισμός».
Αυτό το δηλητηριώδες κίνημα αναπτύχθηκε γρήγορα καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και κατέλαβε τις ΗΠΑ πάνω στα πτώματα του JFK και του αδελφού του, ενώ εξαπέλυσε μια νέα παγκόσμια «σύγκρουση πολιτισμών» στον κόσμο υπό την επίβλεψη της Τριμερούς Επιτροπής των Κίσινγκερ, Μπρεζίνσκι και Ντέιβιντ Ροκφέλερ.
Νομίζω ότι μπορούμε να καταλάβουμε τι είδε τελικά ο Τρότσκι ως τον τελικό προορισμό για τους στόχους του για μια παγκόσμια επανάσταση των μαζών και την προθυμία του να συνεργαστεί με τους Ναζί για να επιτύχει τους σκοπούς του, λαμβάνοντας υπόψη τα γραπτά του πρώην τροτσκιστή Τζέιμς Μπέρναμ.
Όπως επεσήμανε η Cynthia Chung στο πρόσφατο άρθρο της για το θέμα, οBurnham, (πρώην προσωπικός βοηθός του Τρότσκι και ένας άνθρωπος που ο Κρίστοφερ Χίτσενς ονόμασε «ο πνευματικός ιδρυτής του νεοσυντηρητικού κινήματος»), είδε την επίλυση του μανιχαϊστικού προβλήματος της ταξικής πάλης και του Ψυχρού Πολέμου σε μια παγκόσμια φασιστική κυβέρνηση.
Ακριβώς πριν από το θάνατο του Τρότσκι το 1940, ο Μπέρναμ έγραψε ένα δοκίμιο αποκηρύσσοντας τον Διαλεκτικό Υλισμό υπέρ της ανώτερης φιλοσοφίας του Μπέρτραντ Ράσελ, όπως περιγράφεται στην Principia Scientifica του 1913, και ως εκ τούτου η αναγέννησή του ως νεοσυντηρητικού εξασφαλίστηκε (3).
Το τρίτομο Principia Mathematica των Bertrand Russell και Alfred Whitehead που δημοσιεύτηκε μεταξύ 1910-1913 έθεσε τις βάσεις για την τελευταία ανάπτυξη της κυβερνητικής και της θεωρίας της πληροφορίας από τον μαθητή του Russell, Norbert Wiener.
Το ερώτημα βρίσκεται τώρα μπροστά μας: Ήταν η μεταστροφή του Μπέρναμ στην κοσμοθεωρία του Ράσελ ασυνεπής με τους πραγματικούς στόχους και την αποστολή του Λέον Τρότσκι;
Πολύ συχνά ξεχνάμε ότι ο Λέον Τρότσκι, ενεργώντας ως πρόεδρος του τεχνικού και επιστημονικού συμβουλίου της βιομηχανίας, έλεγχε κυριολεκτικά όλη την επιστημονική πολιτική της Ρωσίας από το 1924-25.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγραψε ένα φυλλάδιο το 1924 που περιγράφει το όραμά του υπέρ της ευγονικής για τη μελλοντική παγκόσμια τάξη που θα δημιουργηθεί μέσω των δυνάμεων της δαρβινικής φυσικής επιλογής, λέγοντας:
«Το ανθρώπινο είδος θα εισέλθει για άλλη μια φορά σε μια κατάσταση ριζικής μεταμόρφωσης και στα ίδια του τα χέρια θα γίνει αντικείμενο των πιο περίπλοκων μεθόδων τεχνητής επιλογής και μαζικής ψυχοσωματικής εκπαίδευσης. Αυτό είναι απολύτως σύμφωνο με την εξέλιξη... Ο άνθρωπος θα κάνει σκοπό του να κυριαρχήσει στα συναισθήματά του, να ανυψώσει τα ένστικτά του σε μια υψηλότερη συνείδηση... να δημιουργήσει έναν ανώτερο κοινωνικό βιολογικό τύπο, ή αν θέλετε, έναν υπεράνθρωπο».
Είτε λάβουμε υπόψη τις αδυσώπητες προσπάθειες του Τρότσκι να ενσωματώσει τον Δαρβινισμό με τον Μαρξιστικό Διαλεκτικό Υλισμό, είτε τη δέσμευση των Νεοσυντηρητικών σε μια δαρβινική επιβίωση της ισχυρότερης ηθικής συγχωνευμένη με ένα γνωστικό χριστιανικό δόγμα των έσχατων καιρών, τα αποτελέσματα είναι σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυπα: Παγκόσμιο χάος με ένα υποτιθέμενο σημείο αρπαγής/σύνθεσης για την επίλυση του χάους του υλικού κόσμου.
Για να φτάσουμε σε αυτόν τον προορισμό, όπου μια νέα τάξη και ένας νέος νιτσεϊκός άνθρωπος επρόκειτο να αναδυθεί, απαιτούσε απλώς μια εμπειρία καθαρισμού.
Εκεί που ο Τσάρντιν είχε επιφορτιστεί με τη συγχώνευση της θεωρίας της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου με τον Χριστιανισμό, ο Τρότσκι είχε την αποστολή να συγχωνεύσει τη θεωρία του Δαρβίνου με την κρατική θρησκεία του μαρξιστικού διαλεκτικού υλισμού στη Ρωσία. Το τελικό αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις ήταν πανομοιότυπο.
Ο Wohlstetter και η RAND Corporation
Ο Albert Wohlstetter είναι ένας άλλος αφοσιωμένος τροτσκιστής που έγινε ηγετικό νεοσυντηρητικό και ελεγκτικό χέρι πίσω από την RAND Corporation. Ήταν υπό την επιρροή του Wohlstetter που η RAND Corp έγινε ο κύριος αγωγός για την πνευματική κατάληψη όλων των κλάδων της πολιτικής των ΗΠΑ σε στρατιωτικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο.
Πώς συνέβη αυτό;
Μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως Κυβερνητική.
Δημιουργήθηκε από τον Norbert Wiener ως η «πρακτική εφαρμογή» της «θεωρητικής» Principia Mathematica του Λόρδου Bertrand Russell του 1910-1913, η Κυβερνητική ήταν ουσιαστικά μια «επιστήμη ελέγχου», η οποία έγινε ο αγωγός που χρησιμοποιήθηκε για την επανατοποθέτηση της ευγονικής σε νέα ρούχα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως περιέγραψα στο πρόσφατο δοκίμιό μου, «Η εκδίκηση των Μαλθουσιανών και η Επιστήμη των Ορίων», η γλώσσα της Κυβερνητικής ονομάστηκε «ανάλυση συστημάτων» και υπέθεσε ότι όλα τα συστήματα θα μπορούσαν να περιγραφούν ως κλειστές μονάδες επιρρεπείς σε καθαρή μαθηματική περιγραφή, και το πιο σημαντικό... χειραγώγηση από μια επιστημονική ελίτ.
Ο συγγραφέας Alex Abella περιέγραψε την ανασυσκευασία της ανάλυσης συστημάτων της RAND για τον Διαλεκτικό Υλισμό με τους ακόλουθους όρους στο έργο του Soldiers of Reason:
«Η ανάλυση συστημάτων της RAND... αρνήθηκε να περιοριστεί από την υπάρχουσα πραγματικότητα... Η ανάλυση συστημάτων ήταν η ελευθερία να ονειρεύεσαι και να ονειρεύεσαι μεγάλα, να απομακρύνεσαι από την ιδέα ότι η πραγματικότητα είναι ένα περιορισμένο σύνολο επιλογών, να προσπαθείς να λυγίσεις τον κόσμο στη θέλησή σου... Η ουσία της ανάλυσης συστημάτων έγκειται σε μια προσεκτική εξέταση των υποθέσεων που περιβάλλουν τη λεγόμενη σωστή ερώτηση, γιατί η στιγμή του μεγαλύτερου κινδύνου σε ένα έργο είναι όταν τα ανεξέταστα κριτήρια καθορίζουν τις απαντήσεις που θέλουμε να εξαγάγουμε. Δυστυχώς, οι περισσότεροι αναλυτές της RAND απέτυχαν να αντιληφθούν αυτό το εγγενές ελάττωμα στη θαυμαστή κατασκευή τους.
Όχι μόνο αυτό, η μεθοδολογία της ανάλυσης συστημάτων απαιτούσε όλες οι πτυχές ενός συγκεκριμένου προβλήματος να αναλύονται σε ποσότητες... Αυτά τα πράγματα που δεν μπορούσαν να διευκολυνθούν σε έναν μαθηματικό τύπο... έμειναν έξω από την ανάλυση... Κατ' επέκταση, εάν ένα θέμα δεν μπορούσε να μετρηθεί, να ταξινομηθεί και να ταξινομηθεί, είχε μικρή σημασία στην ανάλυση συστημάτων, γιατί δεν ήταν ορθολογικό. Οι αριθμοί ήταν όλοι – ο ανθρώπινος παράγοντας ήταν απλώς ένα συμπλήρωμα του εμπειρικού».
Το κλειδί που δίνει τόσο στον Διαλεκτικό Υλισμό την ίδια δύναμη του κακού όσο το αναβαθμισμένο εργαλείο της Principia Scientifica του Bertrand Russell που εκθειάζεται από τον Burnham ή την κυβερνητική/συστημική ανάλυση του Norbert Wiener βρίσκεται στο ακόλουθο αξίωμα:
«Η ποσότητα πρέπει πάντα να διέπει την ποιότητα».
Υπό την επιρροή της RAND Corporation του Wohlsetter, οι ΗΠΑ οδηγήθηκαν σε πλήρη παραφροσύνη με μια στρατιωτική προοπτική που καθοδηγείται από μοντέλα υπολογιστών που υπέθεταν ότι ο πυρηνικός πόλεμος ήταν μια προσπάθεια που μπορούσε να κερδηθεί, φέρνοντας τον κόσμο πιο κοντά σε πυρηνικό ολοκαύτωμα πλήρους κλίμακας.
Η συγχώνευση του Δαρβινισμού με την κοινωνική επιστήμη δημιούργησε την «ευγονική» που υπέθετε ότι οι ποσοτικές ιδιότητες όπως οι γενετικοί κώδικες και το DNA δημιουργούσαν ποιοτικά χαρακτηριστικά όπως η «ηθική», η «σοφία» ή η «καταλληλότητα να κυβερνάς ή να ζεις».
Όπως ανέφερα στο The Disturbing Origins of Cybernetics and Transhumanism, το βασικό θεμέλιο του Μετανθρωπισμού, το οποίο περιλαμβάνει τη λατρεία της τεχνητής νοημοσύνης της Silicon Valley που έχει αναδειχθεί σε μια ισχυρή θέση που επιβλέπει ένα νέο παγκόσμιο πανοπτικό σήμερα, έχει τις ρίζες του εξ ολοκλήρου στο παράδειγμα Κυβερνητικής/Θεωρίας της Πληροφορίας των Bertrand Russell και Norbert Wiener.
Όπως περιγράφεται στο πρώτο μέρος, το τέλος του 19ου αιώνα είδε μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ δύο αντίθετων παραδειγμάτων πολιτικής οικονομίας, η οποία έχει σε μεγάλο βαθμό σβηστεί από τα βιβλία ιστορίας.
Προκειμένου η κοινωνία να αποδεχτεί αυτό το νέο άψυχο παράδειγμα ύπαρξης, με μια αόρατη κυρίαρχη τάξη να κυβερνά τους ερημωμένους σκλάβους από τα πάνω, θα χρειαζόταν μια τεράστια θεραπεία σοκ.
Η Σχολή της Παγκόσμιας Επανάστασης της Φρανκφούρτης
Αυτή η εμπειρία κάθαρσης θα έπαιρνε τη μορφή μιας τελετουργικής κορύφωσης της καθαρτήριας βίας που θα οδηγούσε σε μια κατάσταση απόλυτης απελπισίας και επομένως σε ένα νέο επιστημονικό ιερατείο που θα διαχειριζόταν τους σκλάβους του άλλου κάτω από μια ανανεωμένη μορφή τεχνοκρατικής φεουδαρχίας.
Αλλά πώς θα έφτανε η κοινωνία σε μια τέτοια κατάσταση απελπισίας, έτσι ώστε οι μάζες να φωνάζουν για μια νέα εποχή που θα τους επιβληθεί με τη μορφή μιας παγκόσμιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης;
Όταν ο Χριστιανισμός, ο εθνικισμός και ο σεβασμός των οικογενειακών αξιών εξακολουθούσαν να κυβερνούν την κοινωνία, μια τέτοια κατάσταση μηδενιστικής απελπισίας που απαιτούνταν για να επιτευχθεί αυτό το οριακό σημείο ήταν κάτι παραπάνω από λίγο δύσκολο να επιτευχθεί.
Εδώ, ο ρόλος των συνεργατών του Τρότσκι, Γκέοργκ Λούκατς (υπουργός Πολιτισμού της βραχύβιας Μπολσεβίκικης Ουγγρικής κυβέρνησης του 1919), και Βίλι Μούντσενμπεργκ παίζουν σημαντικό ρόλο.
Και οι δύο άνδρες δεν ήταν μόνο ριζοσπάστες Μπολσεβίκοι, αλλά και ιδρυτές μιας νέας οργάνωσης που ιδρύθηκε το 1923, γνωστή ως Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, που ξεκίνησε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, γνωστή και ως «Η Σχολή της Φρανκφούρτης».
Η Σχολή της Φρανκφούρτης θα έθετε ένα ολοκληρωμένο διανοητικό πλαίσιο για μια νέα παγκόσμια αισθητική και επιστημονική επανάσταση που θα βασιζόταν στη λατρεία της φθοράς, της ασχήμιας και του θανάτου μέσα σε μια βεμπεριανή-φροϋδική-μαρξιστική σύνθεση. Το σύστημα που αναπτύχθηκε από αυτούς τους μισάνθρωπους κορυφαίους ιερείς της νέας λατρείας του θανάτου θα δικαιολογούσε τη χρηματοδότηση της αφηρημένης τέχνης, της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας, της ατονικής μουσικής και άλλων πιο μοντερνιστικών σκουπιδιών καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Πολλοί από τους κορυφαίους ιδεολόγους της Σχολής της Φρανκφούρτης ενσωματώθηκαν σε αμερικανικά πανεπιστήμια όπως το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, το Μπέρκλεϊ και το New School στη Νέα Υόρκη (υπό την επιρροή του Αμερικανού Fabian asset John Dewey).
Η έναρξη αυτού του έργου σε πλήρη ισχύ πήρε τη μορφή μιας επιχείρησης που χρηματοδοτήθηκε από τη CIA-MI6 το 1949 με τίτλο «Το Συνέδριο για την Πολιτιστική Ελευθερία».
Οι κορυφαίοι διοργανωτές αυτού του συνεδρίου ήταν ο Λόρδος Μπέρτραντ Ράσελ και τρεις πρώην τροτσκιστές: ο Σίντνεϊ Χουκ, ο Ίρβινγκ Κρίστολ και ο Τζέιμς Μπέρναμ.
Αυτή η ομάδα και ο ρόλος της στην καθοδήγηση της μαζικής εκπαίδευσης και του πολιτισμού τον επόμενο αιώνα θα είναι το θέμα μιας μελλοντικής έκθεσης.
Αυτό το δοκίμιο εμπνεύστηκε από την απίστευτη διάλεξη που δόθηκε στο Rising Tide Foundation στις 21 Σεπτεμβρίου 2025 από τον Caleb Maupin (πρόεδρο του Κέντρου Πολιτικής Καινοτομίας), διαθέσιμη εδώ:
“… Είχαμε μια μακρά συζήτηση για την προσέγγισή του στην πολιτική. Ποτέ δεν αποκάλεσε τον εαυτό του «λαϊκιστή» ή «Αμερικανό εθνικιστή», όπως τόσοι πολλοί τον σκέφτονται σήμερα. «Είμαι λενινιστής», διακήρυξε περήφανα ο Μπάνον. Σοκαρισμένος, τον ρώτησα τι εννοούσε. «Ο Λένιν», απάντησε, «ήθελε να καταστρέψει το κράτος, και αυτός είναι και δικός μου στόχος. Θέλω να γκρεμίσω τα πάντα και να καταστρέψω όλο το σημερινό κατεστημένο».
Στις 21 Οκτωβρίου 2021, ο Μπάνον έριξε λάδι στη φιλελεύθερη αφήγηση της «εξέγερσης MAGA» στις 6 Ιανουαρίου2021, καλώντας σε «20.000 στρατεύματα κρούσης να αναλάβουν την κυβέρνηση».
(2) Στο βιβλίο του «Επιστήμη και Στυλ»τον Φεβρουάριο του 1940, ο Μπέρναμ έγραψε: «Θέλεις να ετοιμάσω μια λίστα ανάγνωσης, σύντροφε Τρότσκι; Θα ήταν μακρύ, κυμαινόμενο από το έργο των λαμπρών μαθηματικών και λογικών των μέσων του περασμένου αιώνα έως μια κορύφωση στο μνημειώδες Principia Mathematica των Russell και Whitehead (το ιστορικό σημείο καμπής στη σύγχρονη λογική), και στη συνέχεια θα εξαπλωνόταν προς πολλές κατευθύνσεις – μια από τις πιο γόνιμες που εκπροσωπούνται από τους επιστήμονες, μαθηματικοί και λογικοί συνεργάζονται τώρα στη νέα Εγκυκλοπαίδεια της Ενοποιημένης Επιστήμης».
