γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το άρθρο του κ. Μανώλη Κοττάκη αρχισυντάκτη της «ΕΣΤΙΑΣ» Αθηνών, 29.5.2025 «Η ύπουλη κυριαρχία: Δουλεία με «αξιοπρέπεια» – Το κλειδί για τον Ελληνισμό στα χρόνια που έρχονται είναι οι δυνατές ηγεσίες. Θεωρητικά σήμερα δεν υπάρχουν, γι΄αυτό και τις ψάχνουμε…»
Το έγραψε καθώς επισκέφθηκε την Κύπρο για να συν-παρουσιάσει το τελευταίο βιβλίο του κ. Κώστα Ν. Χατζηκωστή «Ξυπνάτε Έλληνες».
Λέω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επειδή ο κ. Κοττάκης είναι από τους λίγους εξ Αθηνών, που αναγνωρίζουν την αλήθεια του κυπριακού μας δράματος, ότι δηλαδή είναι οι Βρετανοί που φταίνε γενικά για τη μοίρα της Κύπρου…
Έγραψε μεταξύ άλλων ο κ. ΜΚ για το βιβλίο του Πέρι Άντερσον ότι σε 100 σελίδες τα λέει ξεκάθαρα, πως φθάσαμε στο σήμερα. «Χάρη σε δικά μας λάθη βεβαίως, αλλά, ας μην έχουμε αυταπάτες, κυρίως σε λάθη των άλλων: Ό,τι συμβαίνει στο νησί έχει σχεδιαστεί από άλλους, έχει εκτελεστεί από άλλους και παρακολουθείται μέχρι σήμερα από άλλους…». Η πρώτη ιδέα για την εισβολή και διχοτόμηση στους Τούρκους τη δεκαετία του ’50 ήταν βρετανική…
Παραθέτω ακριβώς τι κατέγραψε ο Άντερσον για τη μαύρη 17η Ιουλίου 1974. Όταν οι Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και Μπουλέντ Ετσεβίτ ο ένας μετά τον άλλο «συνεννοήθηκαν» με την βρετανική σοσιαλιστική ηγεσία με πρωθυπουργό Χάρολτ Γουίλσον (Harold Wilson) και Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν (James Callaghan) για τα βήματά τους… Αντιγράφω από το τελευταίο μου βιβλίο « Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»:
«Perry Anderson: Η συνάντηση των Σοσιαλο-δημοκρατών που σφράγισε τη μοίρα της νήσου
Ακόμα μια μαρτυρία για τις ευθύνες της Εργατικής βρετανικής κυβέρνησης Wilson/Callaghan από τον βρετανό ιστορικό και πολιτικό αναλυτή, Professor Ιστορίας και Σοσιολογίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και που τοποθετείται στην Νέα Αριστερά, Francis Rory Peregrine “Perry” Anderson. Σε ιστορική έρευνά του για τη Κύπρο « Η διαίρεση της Κύπρου» (The Division of Cyprus by Perry Anderson) που επανακυκλοφόρησε στις 23 Δεκεμβρίου 2016, στις σελίδες 18 και 19 επιρρίπτει κατηγορηματικά τις ευθύνες για τις τουρκικές εισβολές το 1974 στην βρετανική κυβέρνηση. Για την δύναμη που είχε η Βρετανία και μπορούσε με μεγάλη ευκολία να φράξει κάθε εισβολή στο νησί, τεκμηριώνουν και οι χάρτες που ήδη βρήκε η συγγραφέας και έχουν περιληφθεί (στο βιβλίο) αριθμώντας τα πλοία της Αυτού Μεγαλειότητας σε κλοιό πέριξ της Κύπρου, αλλά όχι για να τη σώσουν…
‘Εγραψε επιγραμματικά o καθηγητής για την συνάντηση του Τούρκου πρωθυπουργού και της πολυπληθούς συνοδείας του στο 10 Downing Street στις 17 Ιουλίου 1974 και για την σοσιαλο-δημοκρατική αλληλεγγύη:
«… Το πραξικόπημα αναμφίβολα ήταν παραβίαση της Συνθήκης Εγγυήσεως, και εντός 48 ωρών ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ecevit, βρέθηκε στο πόρτα της Downing Street, συνοδευόμενος από υπουργούς και στρατηγούς, απαιτώντας η Βρετανία μαζί με τη Τουρκία να δράσουν αμέσως να αντιστρέψουν τα πράγματα.
Η συνάντηση που ακολούθησε καθόρισε τη μοίρα της νήσου. Ήταν μια συνομιλία μεταξύ σοσιαλο-δημοκρατών: Wilson, Callaghan και Ecevit, συνάδελφοι στην Σοσιαλιστική Διεθνή (Socialist International). Παρόλο που η Βρετανία όχι μόνο είχε ένα πυρήνα από καλώς εξοπλισμένο στράτευμα, αλλά και συντριπτική δύναμη αέρος στο νησί – μαχητικά βομβαρδιστικά ικανά να συντρίψουν δυνάμεις πολύ πιο δυνατές από εκείνες του Σαμψών και των οπαδών του – ο Wilson και ο Callaghan αρνήθηκαν να σηκώσουν ένα δάκτυλο. Την επομένη τα τουρκικά πλοία έφθασαν στη Κύπρο. Η Βρετανία είχε πολεμικά πλοία πλησίον των ακτών, και μπορούσε να σταματήσει μια μονομερή τουρκική εισβολή με εξίσου ευκολία. Και πάλι, το Λονδίνο δεν έκανε τίποτα. Το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή της Κύπρου μέχρι σήμερα… Μετά από λίγες εβδομάδες εκεχειρίας η Τουρκία το έκανε ξεκάθαρο ότι δεν την ενδιέφερε ποσώς η συνθήκη την οποία σκοπίμως παραβίασε για να εισβάλει, αλλά ήθελε διχοτόμηση και οι στρατηγοί της εξαπέλυσαν μια γενική επίθεση με τεθωρακισμένα, αεροπλάνα, πυροβολικά και πλοία, στην ήδη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου. Σε λιγότερο από 72 ώρες, η Τουρκία άρπαξε τα δύο πέμπτα της νήσου…»
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Λονδίνου είχε ήδη πάρει την απόφαση να μην ενεργήσει βάση της Συνθήκης από τον Δεκέμβριο του 1963, ανανεώθηκε το 1972 και εκτελέστηκε το 1974, όταν συμφώνησαν με τον Ετσεβίτ για ανάγκη αλλαγής του στάτους κβο της ΚΔ…. δεσμεύοντας και τον αφελέστατο Μακάριο, που τους ήταν ευγνώμων για τη μεταφορά του εκτός Κύπρου. Και που είχε τη ακατανόητη ψευδαίσθηση ότι ο …Ετσεβίτ θα πήγαινε να τον αποκαταστήσει ως Πρόεδρο όλων των Κυπρίων! Γι΄αυτό και 48 ώρες μετά την εισβολή έτρεξε στον Χένρι Κίσινγκερ για βοήθεια…
Το 1/3 του κυπριακού εδάφους
Στις 21 Ιουλίου 1974 υψηλόβαθμός του Βρετανικού Φόρειν ΄Οφις ενημέρωσε την Υπ. Αρμοστεία της Αυστραλίας στο Λονδίνο «ότι μυστικά, η Βρετανία δεν θα είχε αντίρρηση οι Τούρκοι να καταλάμβαναν το 1/3 του νησιού»…
Οι Βρετανοί το είπαν πρώτοι… η συνεννόηση στις 17.7.1974. (Βλέπε σειρά άρθρων της γράφουσας στη «Σημερινή» Ιούλιος-Αύγουστος 2023.
«ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ -Σχέδια Τούρκων και Βρετανών…»)
Αυτά και άλλα σοβαρά όπως την ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ συνάντηση Μακαρίου/Γουίλσον 17 Ιουλίου 1974 στο 10 Downing Street και Ετσεβίτ, η επιτροπή της Βουλής στο αναξιόπιστο «πόρισμά» της δεν αναφέρθηκε!… έγραψα γι΄αυτή αναλυτικά στο προ-αναφερθέν βιβλίο μου και σε δεκάδες άρθρα μου αμέσως μετά την αποδέσμευση των εγγράφων για το 1974…
Τα έγγραφα τα είχαν στη Βουλή αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν… «Σοσιαλιστική αλληλεγγύη»; Ο Μαρίνος Σιζόπουλος (πρόεδρος της επιτροπής το 2011) προσποιήθηκε δια τηλεοράσεως ότι δεν γνωρίζει ότι ο Μακάριος είδε τους Βρετανούς στις 17.7.1974!!!
Για τη συνάντηση Μακαρίου/Γουίλσον δέστε επίσης βιβλίο Κ. Ν. Χατζηκωστή «7 Προεδρικά Πορτραίτα».
*Ερευνήτρια/Δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 8/6/2025
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.
1 σχόλιο:
Κατα τα αλλα .. ανηκομεν εις την Δύσιν........ που κείτεται εις ανατολάς........εκει στην γυρω περιοχή την χαζαροεβραικη των απογονων του Κάιν που σφετεριζονται ..... οτιδηποτε εξακολουθει να στεκει όρθιο.
Πουσταποδω ρεεεε
Δημοσίευση σχολίου