Εισαγωγή

Έ, λοιπόν… Με τα ιστολόγια, ισχύει το εξής:

  • Το 1% των αναγνωστών (ίσως καί λιγώτερο) παίρνει πολύ στα σοβαρά όσα γράφονται στα σοβαρά ιστολόγια· καί μερικές φορές προσπαθεί να σκεφτεί το «παρακάτω».
  • Το επόμενο 4-5% σκέφτεται «- Καλά τα λέει ετούτος!», καί απλά παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις νέες αναρτήσεις· δεν προχωράει, όμως, σε παρεπόμενες σκέψεις / δραστηριότητες.
  • Το επόμενο 94%, το οποίο αποτελείται από μάλλον «τυχαίους περαστικούς» αναγνώστες, αδιαφορεί πλήρως· ίσως καί χλευάζει. («- Τί γράφει ο μ@λάκας!»)
  • Καί το τελευταίο 1% αποτελείται από μάτια που δεν πρέπει να βλέπουν (αλλά …βλέπουν), ήτοι πρακτοράντζες.

Προσωπική εκτίμηση, τα παραπάνω· μπορεί να πέφτω καί τελείως έξω. Η αφεντιά μου, όμως, ως αναγνώστης, παρακολουθώ συστηματικώς κάποια ιστολόγια. Οπότε, βοηθούσης καί της μνήμης μου, γνωρίζω απάνω-κάτω πού κινούνται καί τί αξιοσημείωτο έχουν γράψει. Όθεν, αυτό που επανέλαβε αρκετές φορές η «Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως», ότι δηλαδή οι τουρκαλάδες (όταν μας επιτεθούν) πιθανώτατα σχεδιάζουν να κάνουν απόβαση στη νότια Εύβοια (πρόσφατο άρθρο εδώ, παλιότερο άρθρο εδώ), με παρακίνησε να γράψω το παρόν.

[Διηνέκη, ξέρεις πόσο σημαντική ημερομηνία ήταν κάποτε η 28η Ιουλίου, άσχετα αν σήμερα έχει ξεχαστεί; Ήταν η αποκορύφωση της γιορτής των Παναθηναίων!

Οι πραγματικοί Έλληνες, τη συγκεκριμένη ημέρα κάθε χρόνου να περιμένετε να σας αποκαλυφθούν μυστικά. Έχω ιδίαν πείραν, δεν μιλάω τζάμπα.]

Καί σας λέω, ότι συμφωνώ απολύτως με τη διαπίστωση του συν-ιστολόγου. Εκεί ακριβώς στοχεύουν να κάνουν απόβαση, καί στον Αγιόκαμπο του νομού Λαρίσης.

«- Καί γιατί, ώ Εργοδότα, δεν μιλούσες τόσον καιρό πιό πρίν, να μας πείς ότι στο θέμα αυτό συμφωνείς με την Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως;»

Για λόγους σκοπιμότητας. (Θυμηθήτε: μας διαβάζουν καί μάτια, που δεν πρέπει.) Περίμενα να δω εάν θα βρεθούν άτομα, που θα πάρουν στα σοβαρά αυτή την εκτίμηση… αυτή την πληροφορία, αν θέλετε. Όμως, αν καί δεν βρέθηκαν (πέρασαν σχεδόν 7 χρόνια από τότε), κρίνω ότι έφτασε η στιγμή να μιλήσω.

[Μεταξύ μας, τώρα: καί να μιλούσα, καί να βλέπατε ότι δύο σοβαρά ιστολόγια συμφωνούν απόλυτα σ’ ένα τόσο σοβαρό θέμα, τί θα κάνατε; Μάλλον τίποτε, έ; 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

α.1 «- Γιατί εκεί;»

Εάν μελετάτε έστω καί στοιχειωδώς Ιστορία, θα ξέρετε τις πορείες των εκστρατειών των Περσών εναντίον μας, του 490-480 πΧ. Όλες είχαν να κάνουν με τη νότια Εύβοια, καί το απέναντι σημείο της Αττικής γής, τον Μαραθώνα.

Αυτή, βέβαια, παραδέχομαι πως είναι ασθενής αιτιολόγηση, διότι σήμερα η μορφή του πολέμου έχει αλλάξει άρδην από τότε. Υπάρχουν αερομεταφερόμενες στρατιωτικές μονάδες, υποβρύχια, ταχύπλοα, κτλ. Δεν είναι ανάγκη, δηλαδή, να πάνε οι γείτονες καί …»σύμμαχοι» γιαβάς-γιαβάς, δίκην Δαρείου καί Ξέρξη. Εάν, φερ’ ειπείν, ρίξουν πεντέξη ταξιαρχίες αλεξιπτωτιστών στο αεροδρόμιο της Αθήνας, τότε μάλλον …χαιρετίσματα!… Αποχαιρέτα το, το ψευδοκράτος / ψευτο-Ρωμαίϊκο που χάνεις! 🙂

Άρα, αφού δεν καλυπτόμαστε πλήρως από τα ιστορικά δεδομένα, πάμε στην επόμενη απάντηση.

. . . . . . . . . . .

α2. i. «- Γιατί εκεί;»

Απλούστατα, στρατηγικώς.

Εάν ρίξετε μιά ματιά στον χάρτη,…

…είναι πολύ εύκολο να διαπιστώσετε ότι:

(α) Στην περίπτωση της νότιας Εύβοιας, ορίζεται ένα γεωγραφικό τετράγωνο (το κίτρινο)· το οποίο, άπαξ καί κατακτηθεί, είναι σχεδόν αδύνατον να εκκαθαριστεί από τους δικούς μας. (Δεν είναι μεγάλη περιοχή ξηράς, ώστε ν’ αναπτυχθεί στράτευμα για μάχη. Κι από θάλασσα, δεν είναι εύκολο.) Εκεί, λοιπόν, μετά την απόβαση θα εγκατασταθεί το κέντρο των επιχειρήσεων των …»συμμάχων», με πυραύλους βεληνεκούς 100 km (δεν χρειάζεται παραπάνω), ώστε να εκβιάζεται / βομβαρδίζεται η Αθήνα. (Απόσταση νότιας Εύβοιας-Αθήνας σε ευθεία, κάπου 52 km σύμφωνα με το Γκούγκλ Έρθ· πρόκειται γιά την κόκκινη γραμμή στον χάρτη.)

[…Την οποία Αθήνα ο φρύδιας «εθνάρχης» γέμισε με κόσμο πάνω από κάθε επιτρεπτό όριο, ως μή ώφειλε.]

(β) Στην περίπτωση του Αγιόκαμπου, τα στρατά των εξ Ανατολών «συμμάχων» μας μπορούν να πάνε ευθεία δυτικώς (δεν υπάρχουν νησιά στην πορεία τους), σχεδόν χωρίς κίνδυνο να συναντήσουν τον δικό μας στόλο. (Που, πιθανώτατα, θα είναι απασχολημένος σε μάχες αντιπερισπασμού στο νότιο Αιγαίο.) Απόσταση: κάπου 350 km λέει το Γκούγκλ Έρθ· είναι η μώβ γραμμή.

Κάτι παρόμοιο ισχύει γιά πιθανή επίθεση από Σμύρνη προς νότια Εύβοια: δεν υπάρχουν πολλά νησιά στη διαδρομή. (Απόσταση 267 km, πράσινη γραμμή.)

. . . . . . . . . . .

α2. ii. «- Γιατί εκεί;»

Στην μέν περίπτωση του Αγιόκαμπου, ο στρατηγικός τους στόχος θα είναι ν’ αποκοπεί το βόρειο μέρος της Ελλάδας από το νότιο. Την εκκαθάριση στρατού καί αμάχου πληθυσμού Μακεδονίας καί Θράκης θ’ αναλάβουν άλλα …καλά παιδιά εκ Βαλκανίων, οι βόρειοι γείτονές μας, οίτινες τυγχάνουν φιλαράκια των τουρκαλάδων, ενώι οι τελευταίοι απλώς θα κρατάνε τσίλιες στα νότια περάσματα των ορεινών όγκων Ολύμπου, Γρεβενών, Τρικάλων, κτλ.

Στην δέ περίπτωση της νότιας Εύβοιας, οι …»σύμμαχοι» δεν θα έχουν καμμία ηθική αναστολή να βομβαρδίσουν άμαχο πληθυσμό, την Ακρόπολη, ή δεν ξέρω τί άλλο μή επιτρεπόμενο (ως έγκλημα πολέμου).

Γιατί, όμως, δεν πάνε να χτυπήσουν κατ’ ευθείαν την Αθήνα;

Διότι, από το 1920-21 καί μετά, σε περίπτωση πολέμου τηρούν απαρεγκλίτως το «δόγμα Κεμάλ».

Εξηγώ.

. . . . . . . . . . .

Κάποτε, οι Τούρκοι (οι Οθωμανοί, σωστότερα), πολεμούσαν· καί πολεμούσαν σκληρά. Οι πρόγονοί μας το 1821 είδαν κι έπαθαν να τους διώξουν απ’ την Ελλάδα, ώστε να (ημι)ελευθερωθούμε. Όμως, επειδή ο Κεμάλ πρώτον δεν ήταν Τούρκος (ήταν ιουδαίος «ντονμές», δηλαδή φαινομενικώς ασπασθείς τον μωαμεθανισμό), δεύτερον ήταν δειλός (σε κάποια φάση, τά ‘χε κάνει απάνω του με τη δική μας προέλαση, καί πήγε καί κρύφτηκε στο Ικόνιο, στον νότο), τρίτον ήταν πονηρός,…

… εκείνο που έκανε, ήταν (κυρίως) να εκμεταλλευτεί τις διπλωματικές καί άλλες σχέσεις του με τους Δυτικούς (καί όποιον άλλον βρήκε πρόχειρον, πχ τους Σοβιετικούς), όχι να βγεί καί να πολεμήσει στα ίσα μ’ εμάς.

Οι Δυτικοί, τώρα, στην αρχή σκοτωνόντουσαν μεταξύ τους. Η αφορμή ήταν ότι η Γερμανία (η οποία ποτέ της δεν είχε αρκετές από τις απαραίτητες πρώτες ύλες, πχ πετρέλαια) μπήκε αργά στο παιχνίδι της αποικιοκρατίας, κάνοντας σχεδόν απεγνωσμένες κινήσεις, κυρίως λόγωι της ανυπομονησίας / απερισκεψίας του Κάϊζερ Γουλιέλμου Β’ (πχ «σιδηρόδρομοι της Βαγδάτης»). Αυτά τα είδε η αγγλίτσα, όπως καί τα κολλητηλίκια της Γερμανίας με την Τουρκία, καί πρώτον μέν ξεσήκωσε τους Άραβες ν’ ανεξαρτητοποιηθούν από την Τουρκία (με τον περίφημο Λώρενς της Αραβίας), καί δεύτερον ενεπλάκη με τη Γερμανία στη σύγκρουση του Α’ ΠΠ. Ο δέ στόχος των Άγγλων (καθώς καί των Γάλλων) ήταν η Τουρκία να διαλυθεί.

[Στο μεταξύ, είχε ξεσπάσει το κίνημα των «Νεοτούρκων» -ντονμέδες όλοι τους ανεξαιρέτως-, αλλά ο στόχος των Δυτικών (πλήν Γερμανίας) παρέμενε σταθερός: είτε με σουλτάνο, είτε με «Νεότουρκους», η Τουρκία, ο «μεγάλος ασθενής», έπρεπε να διαλυθεί. Ακόμη χειρότερα, που η Τουρκία πήρε το μέρος των Γερμανών στον Α’ ΠΠ.]

Εκεί ακριβώς ταυτίσαμε τα εθνικά μας συμφέροντα με τα συμφέροντα των Δυτικών, καί φτάσαμε μέχρι έξω από την Άγκυρα.

Ωστόσο, στην πορεία, κάπου το 1920, κι ενώι εμείς προελαύναμε, οι Δυτικοί άλλαξαν μυαλά… καί πλέον ζητούσαν η Τουρκία να διατηρηθεί καί να ισχυροποιηθεί. Γιατί; Διότι στο μεταξύ ξέσπασε η επανάσταση των κομμουνιστών στη Ρωσσία το 1917· καί, μετά από τρία χρόνια, όταν οι Δυτικοί κατάλαβαν ότι αυτό το καθεστώς δεν έφευγε, αλλ’ αντιθέτως θέριευε (καί μαζί του η Ρωσσία / ΕΣΣΔ), θεώρησαν πως η Τουρκία θ’ αποτελούσε ένα καλό ανάχωμα απέναντι στην ΕΣΣΔ. Άσε καί τους Άραβες… που μπορεί μέν ν’ απελευθερώθηκαν, αλλά …δεν έπρεπε ν’ απελευθερωθούν πλήρως, καί να πάρουν τα μυαλά τους αέρα. (Θυμίζει λίγο Ελλάδα του 1828; ) Έπρεπε να έχουν ελευθερία «τόση, όση». Συνεπώς, πάλι η Τουρκία χρειαζόταν στους Δυτικούς, ως ανάχωμα καί προς νότον.

[Τί να τους κάνεις κι αυτούς τους Άραβες; άπαξ καί πάρουν μπρός, δεν σταματάνε εύκολα. Όταν κάποτε είχαν πάρει φόρα, έφτασαν μέχρι το Πουατιέ!]

Έτσι, όχι μόνο σταμάτησαν οι Δυτικοί να προσπαθούν να διαλύσουν την Τουρκία, αλλ’ αντιθέτως την ενίσχυσαν εναντίον μας. Ταυτόχρονα, έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν γιά να υποσκάψουν εμάς – καί στον στρατιωτικό τομέα, καί στον πολιτικό / διπλωματικό. Κι εφ’ όσον οι τέκτονες δικοί μας «ηγέτες» έλαβαν εντολή «δυτικόθεν», ο (χωρίς όπλα / σφαίρες / εφόδια, πλέον) στρατός μας άρχισε να υποχωρεί καταδιωκόμενος από τα «παλληκάρια» του Κεμάλ… ο οποίος απαίτησε να φύγουμε όχι με διαπραγματεύσεις, αλλά με στρατιωτική νίκη δική του εναντίον μας. (Διότι, διαφορετικά, θα τον έτρωγαν ψητόν οι δικοί του, καί δεν θα μπορούσε να σταθεί ως ηγέτης.) Πράγμα που φρόντισαν να υλοποιήσουν τα εντός κι εκτός Ελλάδος ποδιτσοφόρα καθήκια.

[Λεπτομέρειες, αν έχετε όρεξη γιά διάβασμα σκαναρισμένων εφημερίδων της εποχής (που πληροφορούσαν γιά όσα γράφω εδώ, άσχετο αν η «επίσημη» ιστοριογραφία σχεδόν έκανε γαργάρα την προδοσία –καί όχι «ήττα»– των καιρών εκείνων), στο ιστολόγιο «Δελτίο των 11».]

. . . . . . . . . . .

Αφού, λοιπόν, αυτή η τακτική απέδωσε, έκτοτε η Τουρκία αποφεύγει τον πόλεμο, όπως ο διάολος το λιβάνι. Απόδειξη; το ότι έκανε την πάπια στον Β’ ΠΠ, παρά τις πολύ δελεαστικές προτάσεις των Στάλιν καί Ήντεν, να της χαρίσουν τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου. (Η Ελλάδα τότε ήταν υπό Κατοχή.) Πολεμάει μόνον όταν στριμωχτεί (καί δεν έχει άλλη διέξοδο). Αλλά καί τότε, μόνον όταν έχει εξασφαλίσει τις πλάτες των κερατάδων Δυτικών· κι όχι μόνο τις πλάτες, αλλά την ενεργό υποστήριξή τους. Παράβαλε τους Άγγλους το 1974, που υποστήριξαν ενεργώς την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Το δέ 1922, άσε!… είχε εξασφαλίσει την ενεργό βοήθεια όχι μίας, όχι δύο, αλλά πέντε (αριθμός 5) «μεγάλων δυνάμεων» της εποχής, γιά την ακρίβεια 4+1: Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας, ΕΣΣΔ, καί ΗΠΑ (κάτι ψιλά). (Η μεγάλη φίλη της τουρκίτσας, η γερμανίτσα, είχε ηττηθεί στον Α’ ΠΠ καί μάζευε τα κουρέλια της. Είχε μείνει ξεβράκωτη η ίδια, καί δεν μπόρεσε να βοηθήσει τους ντονμέδες.)

. . . . . . . . . . .

Το χαριτωμένο στην όλη ιστορία, διότι υπάρχει καί κάτι το χαριτωμένο εδώ, είναι το εξής: ότι, με την τακτική αυτή της τουρκίτσας, ελλοχεύουν …οι κίνδυνοι του επαγγέλματος! Πώς είναι μιά πουτάνα να φάει ξύλο; κάπως έτσι! 🙂

Δηλαδή;

Επειδή η Τουρκία, ως πονηρή, δεν θέλει γραπτές συμφωνίες καί προτιμάει να εξασφαλίζει τις δυτικές πλάτες στο μιλητό (καί στα κρυφά, φυσικά), εννοείται ότι μπορεί μ’ αυτόν τον τρόπο να βρεθεί ριγμένη. Όπως μετά το 1922, που πήγε ο Κεμάλ στη Δύση, ξαναπήγε, ξαναπήγε, αλλά τίποτε.

Τί ζητούσε; πολεμικές αποζημιώσεις από την Ελλάδα.

Τί πήρε, τελικώς; τ’ αρχίδια του.

Γιατί; διότι δεν πολεμήσαμε μαζί του μετά από επίσημη κήρυξη πολέμου, ώστε μετά τον πόλεμο να καθήσουμε αμφότεροι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, καί να τον πληρώσουμε (ως ηττημένοι). Πραξικοπηματίας ήταν, κατέλαβε την αρχή με το «έτσι γουστάρω» (δοκίμασε το εγχείρημα, καί του βγήκε), καί απλά οι Δυτικοί θεώρησαν καλό να συνεννοηθούν μαζί του (ως αρχηγό της τουρκίτσας, πλέον), καί να τον κρατήσουν καί γιά μετά. Απ’ την άλλη, φυσικά καί δεν είχαν καμμία υποχρέωση οι Δυτικοί να ζορίσουν την Ελλάδα να τον πληρώσει, τη στιγμή που δεν υπέγραψαν τίποτε σχετικό μαζί του!

. . . . . . . . . . .

Μετά το μακρό αυτό μάθημα Ιστορίας, καταλαβαίνετε ότι οι Τούρκοι δεν θα εμπλακούν σε πόλεμο μ’ εμάς. Γιά να είμαι ακριβής, δεν θα εμπλακούν αγρίως σε πόλεμο μ’ εμάς· δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Επιθυμούν τη σιγουριά, όπως συνηθίζουν εδώ καί πάνω από έναν αιώνα.

Γιατί;

Διότι, εάν δοκιμάσουν να μπούνε στην Αθήνα, τότε θα εμπλακούν σε μακροχρόνιο αστικό πόλεμο, που είναι ό,τι το χειρότερο γιά κάποιον επιτιθέμενο. Θέλετε αντιπαράδειγμα (προς αποφυγήν) ; Πόσο μεγάλη είναι η Γάζα; Οι Ισραηλινοί τη βομβαρδίζουν, τη βομβαρδίζουν, τη βομβαρδίζουν, καί τελειωμό δεν έχει. Κάντε, τώρα, αντιπαραβολή με το μέγεθος της Αθήνας, καί θα καταλάβετε. Θέλετε κι άλλο αντιπαράδειγμα προς αποφυγήν; πόση καθυστέρηση λουστήκαν οι Ρώσσοι στην προέλασή τους, ώστε να εκκαθαρίζουν κάθε Ουκρανικό κωλοχώρι στην πορεία τους; Καί μιλάμε γιά χωριά!… Όχι αστικό ιστό! (Εδώ κολλήσανε σε εργοστάσιο -στο Αζώφσταλ-, δεν θα κολλούσαν χειρότερα σε οχυρές κατοικημένες θέσεις; )

Όθεν οι Τούρκοι προτιμούν μιά ασφαλή βάση επιχειρήσεων στη νότια Εύβοια, καί εκβιασμό / βομβαρδισμό όλης της Αθήνας με τους πυραύλους τους, εκ του μακρόθεν.

Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, αυτή τη στιγμή στα παρασκήνια (πάω στοίχημα ότι) οι τουρκαλάδες συζητάνε τα ανταλλάγματα της βοήθειας των Δυτικών προς αυτούς, εναντίον μας. (Γιά να είμαι ακριβής, το κάνουν εδώ καί χρόνια. Διότι οι πραγματικοί πατριώτες γνωρίζουμε εδώ καί δεκαετίες πως δεν είναι θέμα το άν μας επιτεθούν, αλλά το πότε.) Με δελεαστικές προτάσεις (πχ θα τους πουλάνε τα πετρέλαιά μας σε τιμές σκοτωμένες, πολύ φτηνότερες της πιάτσας, κι ας θυμώσει η Ρωσσία, κλπ κλπ), συν εκβιασμούς εις βάρος των Δυτικών (άν τους παίρνει, όποτε τους παίρνει – πχ να στέλνουν ή να …συγκρατούν -χάχάχάαααα!!!- τις καραβιές των λάθρο προς τη δυτική Ευρώπη).

Βέβαια, άμα είναι τόσο μάγκες, όσο λένε, γιατί δεν αγνοούν τελείως τους Δυτικούς καί να κάνουν ένα «ντού» στην Ελλάδα, τώρα που έχουμε τα χάλια μας; Ο Μουσσολίνι ήταν πιό μάγκας απ’ αυτούς, δηλαδή; Μάλλον… 🙂

Εν πάσει περιπτώσει, θα δοκιμάσουν να μας «έρθουν νύχτα», όταν ευοδωθούν οι κρυφές συνομιλίες τους με τους Δυτικούς. Πότε θα γίνει αυτό; δεν το γνωρίζω – καί δεν μπορώ να δώσω κάποια εκτίμηση. Θα δούμε, όμως, τα πρόδρομα σημάδια, καί θα καταλάβουμε.

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Όλ’ αυτά τα συμπεράσματα τα υπαγορεύει πρώτον η καλή γνώση της Ιστορίας, καί δεύτερον η (στρατηγική) λογική· καθώς καί η συστηματική παρακολούθηση της ειδησεογραφίας.

Βέβαια, δεν ισχυρίζομαι ότι έχω προβλέψει τις κινήσεις των Τούρκων στο 100%. Σίγουρα θα κάνουν καί παραπλανητικές επιθέσεις, σίγουρα θα κάνουν καί μαζική επίθεση σε πολλούς στόχους ταυτόχρονα (ποιά «ένα, δύο νησάκια» των προφητειών; ), σίγουρα κινδυνεύουμε περισσότερο από τους εδώ προδότες, οι οποίοι υποσκάπτουν την ίδια την κρατική υπόσταση της Ελλάδας, όχι μόνο την στρατιωτική μας δυνατότητα άμυνας…

Αλλά, πιστεύω ότι σας ανέλυσα σε ικανοποιητικό βαθμό (καί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας) τα «πώς» καί τα «γιατί» της όλης κατάστασης.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Εκτός απ’ όλα τα παραπάνω, τα οποία γιά την αφεντιά μου ήταν ευκόλως «αναγνώσιμα», υπάρχει ακόμη ένας παράγων, που ήταν η οριστική επιβεβαίωση όσων συνεπέρανα.

Όχι, μή νομίζετε τίποτε εμπιστευτικές ακριτομυθίες με ανθρώπους «που γνωρίζουν», ή ξέρω ‘γώ πρόσβαση στα μυστικά στρατιωτικά δεδομένα των εξ Ανατολών …»συμμάχων». (Παρά το ότι -αν δεν κάνω λάθος- πρόσφατα φάγανε ένα πολύ γερό χακάρισμα σε διαβαθμισμένους κρατικούς τους υπολογιστές· δυστυχώς, δεν μπορώ τώρα να βρώ αναφορά στην είδηση.) Όχι, τίποτε απ’ αυτά. Κάτι άλλο ήταν.

Αλλά δεν θ’ αναφερθώ σ’ αυτό. (Είπαμε: ελλοχεύουν μάτια, που δεν πρέπει να μας διαβάζουν!)

Ας πούμε ότι πρόκειται γιά ένα δικό μας (καί μόνο δικό μας, της Ελλάδας) πληροφοριακό «υπερόπλο», το οποίο θα χρησιμοποιηθεί καί στο μέλλον…

…καί δεν θα σας εμποδίσω να φαντασιωθήτε ό,τι γουστάρετε / νομίζετε πως είναι αυτό, από προφητικά όνειρα μέχρι απαντήσεις (σενάρια) της Τεχνητής Νοημοσύνης. 😉

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Λέτε να περιμένω να πάει κανένας (έστω καί τώρα) να οχυρώσει αυτές τις δύο τοποθεσίες, που προσφέρονται γιά πιθανή απόβαση των Τούρκων; Μπάααα, σε καλό σας, γιά τόσο χαζόν με περνάτε; 🙂