Δεν είναι δικός μου ο πόλεμος λέει ο Τραμπ, και εάν ήμουν εγώ υπεύθυνος αυτός ο πόλεμος δεν θα γινόταν. Αλήθεια; Ο πρώτος που έστειλε Javelin αντιπυραυλικά συστήματα στην Ουκρανία το 2017 ήταν ο ίδιος ο Τραμπ. O Ομπάμα νωρίτερα μετά το 2014 έστειλε χρήματα αλλά όχι πυραύλους γιατί δεν ήθελε κλιμάκωση με την Ρωσία. Τώρα που φαίνεται καθαρά η συντριβή του Ουκρανικού στρατού και λίγο πριν η Ρωσία ανακηρύξει ολική νίκη επί της Ουκρανίας εμφανίζεται ο Τραμπ με το “ειρηνικό σχέδιο 28 σημείων” όπου χάνουν όλοι πλην των ΗΠΑ που ξεκίνησαν τον πόλεμο. Με την αίσθηση υπεροχής που του δίνει η “Συμφωνία ειρήνης” στην Γάζα, άλλη μια εξαπάτηση των Αράβων, που δίνει νομιμοποίηση στην συνέχιση της γενοκτονίας υπό Αμερικανική επίβλεψη και προστασία, η συνέχιση της “πολιτικής της χαρτοπετσέτας” δηλαδή των πρόχειρων κακογραμμένων στο γόνατο συνθηκών ειρήνης συνεχίζεται με τον πόλεμο της Ουκρανίας.
Είναι πλέον κοινώς αποδεκτό ότι η Ρωσία νικά τον πόλεμο που ξεκίνησε στην Ουκρανία όταν ήθελαν να βάλουν ακόμη και πυρηνικούς πυραύλους στην Ουκρανία, λέγοντας υποκριτικά οι ΝΑΤΟικοί να την ενσωματώσουν στο ΝΑΤΟ. Ήξεραν τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας ότι δεν θα το επέτρεπε ποτέ να μπουν πυρηνικά τόσο κοντά στα εδάφη της. Οι εγγυήσεις ασφαλείας που είχαν συμφωνηθεί με την πτώση της ΕΣΣΡ έγιναν κουρελόχαρτα. Και ανέφερα “υποκριτικά” παραπάνω γιατί δεν θέλουν να ενσωματώσουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, γιατί μια τέτοια ενσωμάτωση αυτόματα θα ήταν κήρυξη πολέμου στην μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη στον πλανήτη. Τάζουν όμως και απειλούν με μια τέτοια ένταξη σκοτώνοντας Ουκρανούς, μέχρι τον τελευταίο. Μετά θα βάλουν και τα παιδιά των Ευρωπαίων (μια τέτοια δήλωση έκανε και ο δικός μας Υπουργός Άμυνας, κ. Δένδιας) γιατί σκοπός είναι η συνέχιση του πολέμου και η σταδιακή αποδυνάμωση της Ρωσίας μέχρι να ετοιμάσουν τον μεγάλο στρατό που ονειρεύονται σε πέντε χρόνια και να της δώσουν την χαριστική βολή. Αυτό ονειρεύονται εναντίον της μεγαλύτερης πυρηνικής χώρας στον πλανήτη. Οι τραπεζίτες και οι πολεμικές βιομηχανίες σε αγαστή συνεργασία είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν τον πλανήτη πιστεύοντας ότι μετά την καταστροφή θα μπορούν να ηγεμονεύουν εσαεί χωρίς αντιπάλους. Είναι επικίνδυνοι!
Το πρόβλημα ξεκίνησε με την επέκταση του ΝΑΤΟ ανατολικά μετά την πτώση της ΕΣΣΡ. Ο λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ ήταν ο διαμελισμός της Ρωσικής γης. Πέτυχαν την πτώση της ΕΣΣΡ αλλά όχι και το δεύτερο σκέλος των σχεδίων τους, τον διαμελισμό της Ρωσίας. Είναι η συνέχεια των ναζιστικών διεκδικήσεων. Το ΝΑΤΟ στελεχώθηκε αρχικά από χιτλερικούς. Κάθε αιώνα η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται τα πλούσια εδάφη της.
https://vkvideo.ru/video-224574268_456240182
Τι περιλαμβάνει το “Σχέδιο Ειρήνης”;
Είμαι σίγουρη ότι θα το έχετε ήδη υπόψη οπότε για να μην επαναλαμβάνομαι, θα αναφερθώ στα κρίσιμα σημεία μόνο.
Το πρώτο άρθρο αναφέρεται πως η Ουκρανία θα αποκτήσει και πάλι την εθνική της κυριαρχία. Ωραία. Σημαίνει δηλαδή πως θα φύγουν οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι από τον έλεγχο της χώρας; Έχουν διεισδύσει σε όλους τους κρατικούς μηχανισμούς και μόνο η ανακοίνωση των αποφάσεων και η δημόσια έκθεση γίνεται από Ουκρανούς. Ποια εθνική κυριαρχία εννοείται σε προτεκτοράτα;
Το σημαντικότερο εξ όλων είναι, όπως αναφέρεται στο καταληκτικό άρθρο πως δεν είναι “συνθήκη ειρήνης” αλλά “μνημόνιο”/ memorandum που δεν είναι δεσμευτική συμφωνία, των οποίων τα άρθρα θα εφαρμοστούν μετά την κατάπαυση πυρός. Με άλλα λόγια σταματήστε Ρώσοι να νικάτε, δώστε λίγο χρόνο να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους οι Ουκρανοί, και μετά βλέπουμε αν σας άρουμε κυρώσεις. Η άρση των κυρώσεων πρέπει να περάσει από το Κογκρέσο στο μεταξύ και είναι αμφίβολο αν θα τα καταφέρει ο Τραμπ με τους “νεο-συντηρητικούς” (σιωνιστο-πολεμοκάπηλους Ατλαντιστές). Θα πει βέβαια ότι προσπάθησε τουλάχιστον. Το τυράκι πως θα επανέλθει η Ρωσία στους G8 έκανε τους Ρώσους να γελάσουν πάντως. Γιατί να θέλουν να μπουν στο κλαμπ των χρεοκοπημένων χωρών όταν έχουν τα κράτη των BRICS που ήδη ξεπέρασαν την Δύση σε ΑΕΠ και πληθυσμό;
Ο μεγάλος καβγάς είναι ποιοι θα κλέψουν τα χρήματα των Ρώσων, αυτά το 300 -400 εκ δολάρια που είναι κατατεθειμένα στην Δύση. Ενώ οι Ευρωπαίοι είχαν ονειρώξεις ότι θα βρουν τον κατάλληλο τρόπο να τα κλέψουν οι ίδιοι, έρχεται ο Τραμπ και τους τα βουτάει μέσα από τα χέρια, ζητώντας και Ρωσική “έγκριση”. Το τι εγκεφαλικά υπέστησαν οι κλεπτοκράτες των Βρυξελλών μόνο να φανταστώ μπορώ. Όπως αναφέρει ο οικονομικός και γεωπολιτικός αναλυτής Alex Krainer:
«Για το βρετανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που στερείται εξασφαλίσεων, αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικό. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρώπη: Το όνειρο του Εμανουέλ Μακρόν να χρησιμοποιήσει 260 δισεκατομμύρια δολάρια σε παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ως εγγύηση για επενδύσεις ανοικοδόμησης είχε επίσης ως στόχο να υποστηρίξει μια μεγάλης κλίμακας πιστωτική ώθηση στην Ευρώπη. Η ανοικοδόμηση [της Ουκρανίας] επρόκειτο να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκές τράπεζες και τις συμβάσεις που ανατέθηκαν σε ευρωπαϊκές εταιρείες. Δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν θα είναι δυνατό χωρίς την ισχυρή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών».
Για κάποιο λόγο, οι κεφαλαιαγορές δεν έχουν ακόμη καλύψει το χάσμα. Δείτε πώς διαπραγματεύονται τα βρετανικά ομόλογα και τα ευρωομόλογα:
Στο μεταξύ οι μόνοι που κερδίζουν είναι οι πολεμικές βιομηχανίες. Οι μετοχές του γίγαντα όπλων Rheinmetall έχουν καταρρεύσει μετά την πρόταση όρων από την Ουάσινγκτον στο Κίεβο για τον τερματισμό των εχθροπραξιών
Η προοπτική μιας πιθανής ειρήνης στην Ουκρανία έχει προκαλέσει «πανικό» στους επενδυτές της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας, με αποτέλεσμα οι μετοχές κατασκευαστών όπλων όπως η Rheinmetall να καταρρεύσουν.
Η μετοχή της Rheinmetall έχει υποχωρήσει κατά πάνω από 14% τις τελευταίες πέντε ημέρες, με τον παραγωγό αμυντικών ηλεκτρονικών ειδών Hensoldt να καταγράφει παρόμοια πτώση.
«Οι επενδυτές φοβούνται ότι ο τερματισμός των εχθροπραξιών θα μπορούσε επίσης να σημάνει το τέλος του «υπερκύκλου» για τις αμυντικές μετοχές», έγραψε η Boerse-Express.
Η Γερμανία έχει γίνει ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων του Κιέβου μετά τις ΗΠΑ, και η Rheinmetall, η οποία παράγει άρματα μάχης, συστήματα πυροβολικού και πυρομαχικά, ανακοίνωσε πρόσφατα αυξημένα κέρδη για τους πρώτους εννέα μήνες του 2025, παράλληλα με ένα ρεκόρ ανεκτέλεστων παραγγελιών που οφείλεται στη σύγκρουση και τους αυξανόμενους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ. Οι μετοχές της εταιρείας έχουν αυξηθεί σχεδόν 2.000% από τότε που κλιμακώθηκαν οι μάχες πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια.
Παγίδα θανάτου για την Ρωσία
Όπως αναφέρει η Ελίνα Ξενοφώντος και θα συμπληρώσω μερικά σχόλια ακόμη):
“Ας το αναλύσουμε λοιπόν:
1) Σύμφωνα με τη συμφωνία, η Ουκρανία θα πρέπει να παραδεχτεί και να κατοχυρώσει στο Σύνταγμά της ότι δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, ένα ξεχωριστό έγγραφο που περιγράφει τις εγγυήσεις ασφαλείας για το σχέδιο του Τραμπ, αναφέρει ρητά ότι μια επίθεση στην Ουκρανία θα θεωρηθεί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ ως «επίθεση σε ολόκληρη τη διατλαντική κοινότητα».
Αυτή η εγγύηση ασφαλείας, επομένως, αντιμετωπίζει de facto την Ουκρανία ως κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, επαναλαμβάνοντας την ακριβή διατύπωση του Άρθρου 5 του Συντάγματος του ΝΑΤΟ.
Για λόγους συμφραζομένων, το Άρθρο 5 αποτελεί τον πυρήνα της αρχής της συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ, δηλώνοντας ότι μια ένοπλη επίθεση εναντίον ενός μέλους θεωρείται επίθεση εναντίον όλων των μελών, απαιτώντας έτσι από όλα τα μέλη του να βοηθήσουν στην άμυνα.
Επομένως, το σχέδιο του Τραμπ χλευάζει τις ανησυχίες της Ρωσίας σχετικά με τον επεκτατισμό του ΝΑΤΟ στα σύνορά της, ισχυριζόμενο de jure ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει ποτέ δεκτή στο ΝΑΤΟ - αλλά ενεργοποιώντας de facto το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ ως την κύρια εγγύηση ασφαλείας για την ειρήνη.
Σε αντίθεση με τη ρητορική των δυτικών μέσων ενημέρωσης, αυτό δεν αποτελεί νίκη για τη Ρωσία. Δεν είναι παρά ένα άτυπο μέσο για την έμμεση διασφάλιση της Ουκρανίας εντός της συμμαχίας — αγνοώντας τις ανησυχίες ασφαλείας της Ρωσίας, που ήταν ο λόγος που ξεκίνησε ο πόλεμος εξαρχής.
2) Παράλληλα με τις εγγυήσεις ασφαλείας τύπου ΝΑΤΟ αυτής της πρότασης, το σημείο 10 αναφέρει σαφώς ότι εάν η Ουκρανία «εκτοξεύσει πυραύλους προς τη Μόσχα ή την Αγία Πετρούπολη χωρίς αιτία — η εγγύηση ασφαλείας θα θεωρηθεί άκυρη».
Ο όρος «χωρίς αιτία» είναι νομικά ασαφής, που σημαίνει ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να χτυπήσει τη Ρωσία για οποιονδήποτε λόγο «θεωρείται» ως απειλή για την ασφάλεια, οδηγώντας τη Ρωσία να απαντήσει και, ως εκ τούτου, ενεργοποιώντας την εγγύηση ασφαλείας που θα έβλεπε τα κράτη του ΝΑΤΟ να παρεμβαίνουν, βάσει της εγγύησης ασφαλείας τύπου Άρθρου 5 της εκεχειρίας.
3) Σύμφωνα με το σημείο 10 του σχεδίου, οι ΗΠΑ θα λάβουν επικερδή οικονομική αποζημίωση για τον ρόλο τους ως εγγυητή της ειρήνης. Αυτό το οικονομικό κόστος θα καταβληθεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Ταυτόχρονα, η πρόταση αναφέρει ότι 100 δισεκατομμύρια δολάρια από τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει από το 2022, θα χρησιμοποιηθούν σε «προσπάθειες ανοικοδόμησης και επανεπένδυσης στην Ουκρανία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ».
Αυτό σημαίνει ότι 100 δισεκατομμύρια δολάρια που δικαιωματικά ανήκουν στη Ρωσία, θα απορροφηθούν από αμερικανικές εταιρείες, προκειμένου φερόμενα να «επενδύσουν» στην Ουκρανία - προστατεύοντας το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από το να χρειαστεί να εκδώσει το ίδιο τα κεφάλαια.
Επιπλέον, σύμφωνα με το προτεινόμενο σχέδιο - οι ΗΠΑ θα λάβουν το 50% των κερδών που πραγματοποιούνται από τα έργα ανοικοδόμησης και επενδύσεων εντός της Ουκρανίας.
Έτσι, οι ΗΠΑ όχι μόνο διαθέτουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για να επενδύσουν κυρίως στις δικές τους εταιρείες, φερόμενα ως «ανοικοδόμηση της Ουκρανίας», αλλά απαιτούν επίσης ένα επιπλέον 50% όλων των κερδών από αυτά τα έργα. Αυτό με οδηγεί στο επόμενο σημείο μου.
4) Σύμφωνα με το σχέδιο, τα επενδυτικά έργα εντός της Ουκρανίας θα περιλαμβάνουν την ίδρυση του Ταμείου Ανάπτυξης της Ουκρανίας, το οποίο αποτελεί αναδιάρθρωση του ταμείου ανάκαμψης υπό την ηγεσία της BlackRock για την Ουκρανία.
Αυτό το ταμείο θα χρησιμοποιηθεί για την προσέλκυση επενδυτών, ώστε να επενδύσουν στους τομείς της τεχνολογίας, των κέντρων δεδομένων, της τεχνητής νοημοσύνης, της ανάπτυξης, του εκσυγχρονισμού και της λειτουργίας των υποδομών φυσικού αερίου της Ουκρανίας. Το ταμείο στοχεύει επίσης να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση, την ανοικοδόμηση και τον εκσυγχρονισμό των πόλεων και των κατοικημένων περιοχών της Ουκρανίας, καθώς και, φέρεται, την εξόρυξη σπάνιων γαιών και φυσικών πόρων.
Μέχρι τότε, το ταμείο ανάκαμψης της BlackRock για την Ουκρανία δεν κατάφερε να προσελκύσει τις απαραίτητες επενδύσεις που θα οδηγούσαν στο είδος των κερδών που χρειάζεται το αμερικανικό κεφάλαιο - λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου. Η ταραχώδης φύση του πολέμου σήμαινε ότι οι επενδυτές δεν θεωρούσαν την Ουκρανία ως μια σταθερή και κερδοφόρα επένδυση - ένας παράγοντας που φέρεται να επιδεινώθηκε από την προεδρική νίκη του Τραμπ.
Ως αποτέλεσμα, τον Ιούλιο του 2025, η BlackRock σταμάτησε όλες τις συζητήσεις και τις διαπραγματεύσεις για το ουκρανικό ταμείο ανάκαμψης - πράγμα που σημαίνει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία πλέον αποστραγγίζει τα δυτικά στρατιωτικά αποθέματα και κεφάλαια, χωρίς να επιστρέφει τα απαιτούμενα κέρδη που επιθυμούσαν.
Συνεπώς, η διακοπή των εχθροπραξιών θα επιτρέψει στο ταμείο με επικεφαλής την BlackRock να συνεχίσει την ιδιωτικοποίηση και την πώληση του ουκρανικού πλούτου — με την εγγύηση ότι ο πόλεμος θα τελειώσει, τουλάχιστον προς το παρόν.
Αυτό θεωρητικά θα επέτρεπε σε αμερικανικές εταιρείες να εισέλθουν στην ουκρανική αγορά, ώστε να συσσωρεύσουν μαζικά κέρδη για τις ΗΠΑ και τις πολυεθνικές τους εταιρείες.
Επομένως, το σχέδιο στοχεύει στη δημιουργία τεράστιας συσσώρευσης κεφαλαίου για τις αμερικανικές εταιρείες, με βάση τον κλεμμένο ρωσικό πλούτο και μέσω της άμεσης εκμετάλλευσης μιας οικονομικά κατεστραμμένης και κατεστραμμένης από τον πόλεμο Ουκρανίας — ένας πόλεμος που προπαγανδίστηκε από τις ίδιες τις ΗΠΑ.
Αυτό όχι μόνο στοχεύει στην προσωρινή ανακούφιση της κρίσης συσσώρευσης κεφαλαίου εντός των ΗΠΑ, αλλά είναι μια προσπάθεια, όσο μάταιη κι αν είναι, να αναληφθεί ο έλεγχος πολύτιμων πόρων που χρειάζονται οι ΗΠΑ για να τροφοδοτήσουν τις στρατιωτικές και υψηλής τεχνολογίας βιομηχανίες τους — καθώς και για να διατηρήσουν τη φούσκα της χρηματιστηριακής αγοράς.
5) Επιπλέον, σύμφωνα με το σχέδιο του Τραμπ, εκτός από τα κλεμμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η ΕΕ αναμένεται επίσης να «προσθέσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια, για να αυξήσει το ποσό των επενδύσεων που είναι διαθέσιμες για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας».
Αυτά τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια θα αποσπαστούν από την εργατική τάξη στην ΕΕ, μειώνοντας τα απαραίτητα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Τα κεφάλαια που θα συσσωρευτούν από αυτές τις περικοπές θα εισρεύσουν στη συνέχεια απευθείας στους τραπεζικούς λογαριασμούς των αμερικανικών εταιρειών, με το πρόσχημα της «ανοικοδόμησης της Ουκρανίας». Αυτό θα επιδεινώσει περαιτέρω την οικονομική παρακμή της ΕΕ, η οποία έχει επιταχυνθεί από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς τερμάτισε την πρόσβασή της σε φθηνό ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, προκειμένου να εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το αμερικανικό LNG.
Η δαπανηρή αμερικανική ενεργειακή εναλλακτική έχει κοστίσει στην ΕΕ τις βιομηχανικές, γεωργικές και τεχνολογικές βιομηχανίες της - με αποτέλεσμα να μείνει πολύ πίσω από τους ομολόγους της, σύμφωνα με τον ίδιο τον Μάριο Ντράγκι. Συγκεκριμένα, στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης και της υψηλής τεχνολογίας, που θεωρείται η οικονομική βάση για το μέλλον - η ΕΕ δεν θεωρείται πλέον καν ανταγωνιστής. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη οικονομικά προσιτής ενέργειας, η οποία είναι πρωταρχικής σημασίας για την παραγωγή τεχνητής νοημοσύνης και υψηλής τεχνολογίας, καθώς και στην ταχεία αποβιομηχάνιση που έχει προκαλέσει σημαντική έλλειψη επενδύσεων σε αυτόν τον κλάδο.
Κατά συνέπεια, έχοντας χάσει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα, η ΕΕ έχει και συνεχίζει να βρίσκεται στο έλεος του αμερικανικού κεφαλαίου, το οποίο θα εισέλθει στις αγορές της ΕΕ προκειμένου να εκμεταλλευτεί την εν λόγω οικονομική παρακμή - ως μέσο διάσωσης της αμερικανικής οικονομίας.
6) Το σχέδιο του Τραμπ προτείνει επίσης ότι τα υπόλοιπα 200 δισεκατομμύρια δολάρια σε παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα ξεπαγώσουν και θα «επενδυθούν σε ένα ξεχωριστό επενδυτικό όχημα ΗΠΑ-Ρωσίας που θα υλοποιήσει κοινά έργα σε συγκεκριμένους τομείς».
Αυτό αποτέλεσε ένα σημαντικό πλήγμα για την ΕΕ, καθώς η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ήλπιζε να χορηγήσει ένα δάνειο επανορθώσεων στην Ουκρανία - που θα προερχόταν εξ ολοκλήρου από παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. Η ιδέα ήταν να μειωθεί μέρος του οικονομικού βάρους της χορηγίας της Ουκρανίας από την ΕΕ. Ωστόσο, εάν το σχέδιο πρόκειται να υλοποιηθεί, μια τέτοια επιλογή δεν θα είναι πλέον εύλογη, καθώς τα ρωσικά κεφάλαια στην ΕΕ θα τεθούν πλέον υπό τον πλήρη έλεγχο της Ουάσιγκτον. Ως αποτέλεσμα, η ΕΕ, όπως προαναφέρθηκε, θα πρέπει να συγκεντρώσει οποιαδήποτε κεφάλαια για την Ουκρανία, από τους δικούς της προϋπολογισμούς.
Στην πραγματικότητα, μια πρόταση που έχει τεθεί στο τραπέζι, σύμφωνα με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είναι η ΕΕ να δανειστεί από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, που σημαίνει ότι η ΕΕ στο σύνολό της θα χρεωθεί τον εαυτό της για να βοηθήσει την Ουκρανία. Αυτός ο οικονομικός κίνδυνος δεν είναι παρά μουσική στα αυτιά του χρηματοπιστωτικού τομέα, ειδικά εντός των ΗΠΑ, δεδομένου ότι κυριαρχεί στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική υποδομή. Εάν η ΕΕ εκδώσει ομόλογα για να χρηματοδοτήσει την Ουκρανία, πιθανότατα θα αναληφθούν και θα διαπραγματευτούν από μεγάλες αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες. Αυτό δημιουργεί τέλη αναδοχής, έσοδα από συναλλαγές δευτερογενούς αγοράς από τον χρηματοπιστωτικό τομέα των ΗΠΑ - ενισχύοντας την κυριαρχία του δολαρίου σε σύγκριση και, ως εκ τούτου, ενισχύοντας τη γεωπολιτική μόχλευση των ΗΠΑ έναντι της ΕΕ.
Τελικά, ένας τέτοιος ελιγμός θα μετατόπιζε το οικονομικό βάρος της Ουκρανίας στην ΕΕ, ενώ η τάξη των αμερικανικών χρηματοπιστωτικών καπιταλιστών θα αποκομίζει υπέρογκα κέρδη.
Είναι ενδιαφέρον ότι, αντί να εκφράζουν ανησυχία για τις επιπτώσεις που θα έχει το σχέδιο του Τραμπ στην ΕΕ, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης της ΕΕ επικεντρώνονται περισσότερο στο γεγονός ότι, φέρεται να, το σχέδιο του Τραμπ θα ωφελήσει οικονομικά τη Ρωσία. Σύμφωνα με το EuroNews, φέρεται να «η διατύπωση υπονοεί ότι το Κρεμλίνο όχι μόνο θα γλιτώσει από την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων σε μια μελλοντική διευθέτηση, αλλά θα ωφεληθεί και εμπορικά». Αυτό, ωστόσο, για άλλη μια φορά, αποτελεί μια εξαιρετικά αμελή μετάδοση πληροφοριών που έχουμε μέχρι στιγμής, σχετικά με την πρόταση του Τραμπ.
7) Η πρόταση ορίζει επίσης ότι ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια, ο οποίος βρίσκεται σε ρωσικό ελεγχόμενο έδαφος, θα τεθεί υπό την εποπτεία του ΔΟΑΕ, απομακρύνοντάς τον έτσι από τον ρωσικό έλεγχο. Το σχέδιο προτείνει επίσης ότι η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια θα κατανέμεται ισότιμα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος συνεισφέρων στον ΔΟΑΕ, κατέχουν σημαντική πολιτική δύναμη και επιρροή στον θεσμό. Συνεπώς, το αίτημα προς τη Ρωσία να παραιτηθεί από τον έλεγχό της επί του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια, ο οποίος είναι η μεγαλύτερη πυρηνική εγκατάσταση στην Ευρώπη, και η τοποθέτησή του στα χέρια του ΔΟΑΕ, που κυριαρχείται έντονα από τη Δύση, θα σήμαινε την τοποθέτηση του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της Ευρώπης σε αμερικανικά χέρια. Αυτή είναι μια συνθηκολόγηση στην οποία η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να προβεί.
Αυτός που ελέγχει τον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό της Ζαπορίζια μπορεί να ασκήσει ζωτικό έλεγχο στην παραγωγή του, πράγμα που σημαίνει ότι εάν ο ΔΟΑΕ πρόκειται να ελέγξει τον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό, μπορεί να επηρεάσει ουσιαστικά την ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομική σταθερότητα ενός σημαντικού μέρους της Ανατολικής Ευρώπης.
Επιπλέον, ελέγχοντας την κατανομή της ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΔΟΑΕ θα μπορούσε να παρέχει ή να διακόπτει την παροχή ρεύματος σε συγκεκριμένες περιοχές εντός της Ουκρανίας ή ακόμα και στη Ρωσία (εάν εφαρμοζόταν η πρόταση για ισότιμη κατανομή), καθώς και να επηρεάζει τις τιμές και την προσφορά ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή - ως μορφή άμεσου οικονομικού πολέμου.
Είναι επομένως αναμφίβολα ότι το καθεστώς του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού της Ζαπορίζια θα αποτελέσει ένα διαπραγματευτικό χαρτί υψηλού επιπέδου. Η πλευρά που θεωρείται ότι τον ελέγχει θα έχει ένα ισχυρό χαρτί να παίξει.”
=====
Μινσκ 3;
Θυμίζω πως το Μινσκ 2 προέκυψε μετά από μια σημαντική κλιμάκωση των εχθροπραξιών στις αρχές του 2015, συμπεριλαμβανομένης της ρωσικής νίκης στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντόνετσκ και της επίθεσης κατά των ουκρανικών δυνάμεων στο Ντεμπάλτσεβε, όπου η Ουκρανία υπέστη μια μεγάλη ήττα. Η νέα συμφωνία στόχευε στην εφαρμογή μιας συνολικής κατάπαυσης του πυρός, στην απόσυρση των βαρέων όπλων από τις πρώτες γραμμές, στην απελευθέρωση κρατουμένων και στην έναρξη συνταγματικής μεταρρύθμισης στην Ουκρανία για την παραχώρηση αυτοδιοίκησης σε ορισμένες περιοχές του Ντονμπάς, μεταξύ άλλων μέτρων, πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Η Μέρκελ είπε πως ήταν για να αγοράσουν χρόνο και να συνεχίσουν τον οπλισμό της Ουκρανίας μέχρι να μπορεί να πολεμήσει την Ρωσία. Τα κάνουν αυτά οι Αμερικανοί, όταν βλέπουν πως χάνουν εφευρίσκουν “συμφωνίες”, όπως και τώρα.
To άρθρο 6 λέει πως η Ουκρανία μπορεί να έχει στράτευμα μέχρι 600.000, ενώ στην συμφωνία της Ιστανμπούλ είχαν δεχτεί μέχρι 85.000 στράτευμα. Αυτήν την στιγμή υπάρχουν γύρω στους 200.000 άντρες στράτευμα. Αναφέρουν 850.000 ψευδόμενοι αφού ενσωματώνουν στον αριθμό όλους όσους φορούν στολή, πχ. αστυνομία, πυροσβέστες κλπ. Καμία άλλη χώρα δεν έχει 600.000 στρατό. Θα τον χτίζουν με συμφωνία της Ρωσίας; Επιπλέον η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, ανάβει το πράσινο φως για χρήση του σχεδιαζόμενου Ευρωστρατού κατά της Ρωσίας. Εντάξει, δεν θα είναι το ΝΑΤΟ, αλλά μικρή η διαφορά. Οι Ευρωπαίοι λένε πως έχουν υποχρέωση να υπερασπιστούν τους “Ευρωπαίους” Ουκρανούς και ξεχνάνε πως είναι και οι ίδιοι Σλάβοι όπως και οι Ρώσοι που απεχθάνονται. Η υποκρισία δεν είναι το παράξενο, αλλά ότι πολλοί τους πιστεύουν πως νοιάζονται για τους “Ευρωπαίους Ουκρανούς”.
Το σημείο 9 αναφέρει πως Ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη θα σταθμεύουν στην Πολωνία. Δηλαδή έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Δεν θα είναι στο έδαφος της Ουκρανίας (ποιος ξέρει μπορεί να βομβαρδιστούν από τους Ρώσους). Λέτε να το δεχτεί η Ρωσία;
Θα ήταν ανόητη η Ρωσία να δεχτεί αυτές τις προτάσεις και για ένα επιπλέον λόγο. Η ανάφλεξη είναι μόλις μια προβοκάτσια μακριά.
Το άρθρο 26 λέει πως “Όλα τα εμπλεκόμενα μέρη σε αυτή τη σύγκρουση θα λάβουν πλήρη αμνηστία για τις πράξεις τους κατά τη διάρκεια του πολέμου και θα συμφωνήσουν να μην υποβάλουν καμία αξίωση ή να εξετάσουν καμία καταγγελία στο μέλλον.” Αποκλείεται η Ρωσία να αφήσει ατιμώρητους όσους νεοναζί έκαναν βαρβαρότητες κατά του Ρωσικού λαού. Εάν δεχτεί ο Πούτιν τέτοια συμφωνία να είστε σίγουροι ότι με την βοήθεια και των δυτικών μέσων εξαπάτησης, οι Ρώσοι σκληροπυρηνικοί θα κατεβάσουν τον Πούτιν από την εξουσία και η “¨αλλαγή καθεστώτος” θα γίνει επειδή συμφώνησε σε μια παράδοση ενώ η Ρωσία νικούσε.
Ο πρώην πράκτορας της ΣΙΑ Λάρι Τζόνσον είπε:
Ο Πούτιν και η κυβέρνησή του, παρά τις δυτικές πεποιθήσεις περί του αντιθέτου, δεν δέχονται καμία οικονομική ή πολιτική πίεση, ειδικά από τον ρωσικό λαό, για να τερματίσουν γρήγορα τον πόλεμο. Η Ρωσία κερδίζει στο πεδίο της μάχης και δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει η Δύση για να αντιστρέψει την κατάσταση. Δεδομένης της ιστορίας του Μινσκ II, ο Πούτιν και η ομάδα εθνικής ασφαλείας του δεν θα κάνουν το ίδιο λάθος να συμφωνήσουν σε μια ειρηνευτική συμφωνία που δεν αντιμετωπίζει τους δηλωμένους στόχους της Ρωσίας: την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε σοβαρές διαπραγματεύσεις για να εξασφαλίσουν έναν διπλωματικό τερματισμό του πολέμου, αλλά όχι εις βάρος της θυσίας των στρατιωτικών τους κερδών ή της εγκατάλειψης των ρωσόφωνων κατοίκων στο έλεος μιας ομάδας φανατικών Ναζί.
Παρέμβαση εκ των έσω;
Η αμφισβητούμενη συμφωνία έγινε από τον Κίριλ Ντιμιτρίεβ, μέλος του κλαμπ του Νταβός με τον Αμερικανό έμπιστο του Τραμπ Γουίτκοφ. Ο Πέσκοβ και η Ζαχάροβα είπαν πως δεν είχαν πάρει το σχέδιο στα χέρια τους επίσημα και για αυτό δεν μπορούσαν να σχολιάσουν. Η εμφάνιση του Πούτιν με στρατιωτική ενδυμασία λέγοντας πως προτιμά να συνεχιστεί ο πόλεμος και να επιτευχθούν οι στόχοι της ΕΣΕ είχε το νόημα της.
Φαίνεται πως η πρωτοβουλία αυτή δεν είχε έγκριση του Κρεμλίνου και ο εν λόγω επιχειρηματίας εκπροσωπώντας τους ολιγάρχες της Ρωσίας έφερε τον Πούτιν προ τετελεσμένων. Φιλοδοξεί να ηγηθεί της Ρωσίας στην μετα_Πούτιν εποχή.
Ο John Helemer είχε γράψει τον Απρίλιο:
Ο Kirill Dmitriev είναι ο αξιωματούχος με σπουδές στο Stanford και το Harvard, ο οποίος διορίστηκε από τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για να πείσει Αμερικανούς επιχειρηματίες να επενδύσουν στα κέρδη που θα προκύψουν από την άρση των οικονομικών κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας...
Το γεγονός ότι ο Dmitriev προτείνει να ανοίξουν τομείς της ρωσικής οικονομίας που είναι νομικά κλειστοί υπό τον έλεγχο της εθνικής ασφάλειας - την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ κλιμακώνουν την προβολή στρατιωτικής ισχύος τους από τη Γροιλανδία μέχρι την Αλάσκα - έχει σημειωθεί από το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο προσπαθεί να περιορίσει τις εξουσίες του Dmitriev, καθώς και τη γλώσσα του.
Ο Dmitriev υποχώρησε, λέγοντας αφελώς στο BBC: «Πρώτα απ ‘όλα, επικεντρώνομαι στην οικονομία και τις επενδύσεις, επομένως δεν σχολιάζω πολιτικά ζητήματα».
Πάντως το κέντρο του Ατλαντισμού το Council for Foreign Relations (CFR), που θεωρείται ότι δίνει την γραμμή σε Μπίλντεμπεργκ και Τριμερή Επιτροπή (Trilateral Commission) αναφέρει:
Σε μια πιο αισιόδοξη νότα, ωστόσο, οι Ευρωπαίοι και οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να βρουν πιθανή μόχλευση διαβάζοντας προσεκτικά αυτή τη συμφωνία για το τι λέει ανάμεσα στις γραμμές σχετικά με τους ρωσικούς φόβους. Για παράδειγμα, η παράξενα συγκεκριμένη συμπερίληψη των ουκρανικών επιθέσεων στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη ως ενέργεια που θα ακύρωνε τη συμφωνία καταδεικνύει πόσο φοβάται το Κρεμλίνο πιθανά μελλοντικά χτυπήματα μεγάλης εμβέλειας. Προχωρώντας, οι Ευρωπαίοι και οι Ουκρανοί θα ήταν συνετό να χρησιμοποιήσουν αυτά τα σημεία προς όφελός τους.
Δηλαδή να περιμένετε περισσότερες επιθέσεις στις μεγάλες πόλεις της Ρωσίας. Ο Αλασταίρ Κρουκ αναρωτιέται εάν ο Ντιμιτρίεβ ήταν τόσο κακόπιστος και προδοτικός ή εάν την πάτησε; (στην μεγαλομανία του).
Ευρωπαίοι, οι χαμένοι και χαμένοι της ιστορίας.
Η δικτατορία των Βρυξελλών αποκομμένη από την πραγματικότητα αφιονισμένοι από το groupthink/ ομαδική σκέψη που θέλουν να επιβάλλουν σε όλα τα μέλη κράτη τους θεωρούν πως ο κόσμος περιτριγυρίζει γύρω τους.
Εφευρίσκουν “αξίες” α λα καρτ που εφαρμόζουν κατά το δοκούν. Υποστηρίζουν την “εθνική κυριαρχία” της Ουκρανίας και ότι δεν αλλάζουν τα σύνορα με πολέμους. Η απάντηση της Μαρίας Ζαχάροβα ήταν αποστομωτική:
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, σχολίασε ειρωνικά τη δήλωση της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΚ) Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ότι η Ουκρανία φέρεται να επέλεξε ένα «ευρωπαϊκό πεπρωμένο».
Η φον ντερ Λάιεν απαρίθμησε τους όρους της ΕΕ για μια διευθέτηση στην Ουκρανία. Συγκεκριμένα, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απαίτησε να μην μειωθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, να αλλάξουν τα σύνορα της Ουκρανίας και να διατηρήσει η ΕΚ το δικαίωμα διαχείρισης των κονδυλίων για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Τόνισε επίσης ότι η Ουκρανία θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να επιλέξει το δικό της πεπρωμένο και ότι «επέλεξε το ευρωπαϊκό πεπρωμένο».
«Όλοι θυμόμαστε πολύ καλά πώς ο νόμιμα εκλεγμένος Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, δήλωσε ότι η χώρα, την οποία τότε ηγήθηκε νόμιμα, ανέστειλε τη συμφωνία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση επειδή «η ουκρανική οικονομία και η νομοθεσία δεν ήταν έτοιμες για σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση». Την ίδια στιγμή, η Δύση ξεκίνησε ένα ακόμη Μαϊντάν, το οποίο οδήγησε στο αντισυνταγματικό πραξικόπημα του 2014 και, τελικά, στην εγκαθίδρυση ενός νεοναζιστικού καθεστώτος στο Κίεβο υπό την ηγεσία μιας παγκόσμιας μειονότητας. Το ίδιο καθεστώς στην οδό Μπανκόβα που απαγορεύει τη ρωσική γλώσσα και πραγματοποιεί ανοιχτά τρομοκρατικές επιθέσεις, «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό» εκπληρώνοντας την εντολή της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Αυτό, πρέπει να καταλάβουμε, είναι το ίδιο το «ευρωπαϊκό πεπρωμένο». Ο κύκλος έκλεισε», έγραψε η διπλωμάτης στο κανάλι της στο Telegram, προσθέτοντας ότι αυτό είναι το πιο γελοίο μέρος της δήλωσης της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σχολιάζοντας τα λόγια της φον ντερ Λάιεν σχετικά με την «αμετάβλητη φύση των συνόρων», η Ζαχάροβα σημείωσε ότι η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν θα μπορούσε να μην γνωρίζει το Κοσσυφοπέδιο. «Ήταν η Δύση που διακήρυξε και χρησιμοποίησε βία για να αναδιαμορφώσει μονομερώς τα σύνορα της Σερβίας ενάντια στη θέληση του σερβικού λαού», υπενθύμισε η επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Η Ζαχάροβα σημείωσε ότι με τις δηλώσεις της η φον ντερ Λάιεν στερεί από ένα κυρίαρχο κράτος την ευκαιρία να λάβει απόφαση σχετικά με τις ένοπλες δυνάμεις του. «Για παράδειγμα, η Συνθήκη 2+4 του 1990 ρύθμιζε την ανάπτυξη της Bundeswehr και οι ένοπλες δυνάμεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας επρόκειτο να μειωθούν από 500.000 σε 370.000 άτομα σε τέσσερα χρόνια. Η Γερμανία επιβεβαίωσε την προηγούμενη άρνησή της να κατασκευάσει, να κατέχει και να διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής. Ως Γερμανίδα πολίτης, θα πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον την ιστορία της χώρας της», τόνισε η Ζαχάροβα.
Η διπλωμάτης ρώτησε επίσης πότε η ΕΕ έπαιξε κεντρικό ρόλο στη διασφάλιση της ειρήνης για την Ουκρανία. «Αυτό είναι ένα σημαντικό ερώτημα, επειδή πρέπει να καθορίσουμε την ημερομηνία έναρξης των παραισθήσεων στις Βρυξέλλες. Και, αν είναι δυνατόν, ας διευκρινίσουν ποιος είναι υπεύθυνος για αυτό και σε ποια βάση», κατέληξε η Ζαχάροβα.
Έχουν πολλά να χάσουν εάν σταματήσει ο πόλεμος. Τα κλεμμένα λεφτά του Ουκρανικού πολέμου ανέρχονται σε πάνω από 48 δις και υπάρχουν ενδείξεις πως έγινε σφετερισμός και από στελέχη της ΕΕ.
Πάντως στην Γενεύη δεν τους πήραν οι Αμερικανοί στα σοβαρά. Ταπεινώθηκαν.
Και τώρα τι να περιμένουμε;
Το προτεινόμενο αμερικανικό σχέδιο για την Ουκρανία μειώθηκε από 28 σημεία σε 19 μετά από διαπραγματεύσεις μεταξύ Αμερικανών και Ουκρανών και Ευρωπαίων στη Γενεύη, γράφουν οι Financial Times, επικαλούμενοι πηγές.
Ταυτόχρονα, οι συνομιλητές της εφημερίδας δεν διευκρίνισαν τι ακριβώς αφαιρέθηκε από τη λίστα και γιατί.
Η Ρωσία επισήμως δεν έχει λάβει ενημέρωση για το “Σχέδιο Ειρήνης”. Είναι σίγουρο ότι ο Πούτιν θα βρεθεί με τον Τραμπ και πάλι για να συζητήσουν την όποια ειρήνη στην περιοχή. Είναι δύσκολη η επίλυση του γρίφου για τον Πούτιν. Πρέπει να μείνουν ικανοποιημένοι οι σύμμαχοι της Ρωσίας όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία που θέλουν να σταματήσει ο πόλεμος, για να μην γίνει ο ΓΠΠ τώρα, να μείνουν ικανοποιημένοι οι ολιγάρχες που είναι στραμμένοι στην Δύση αλλά πάνω από όλα ο Ρωσικός λαός. Άποψη πολλών, και δική μου, είναι πως εάν δεν τελειώσει ότι άρχισε με την κατάληψη της Οδησσού μέσω της οποίας φέρνουν πολεμοφόδια και μισθοφόρους στην Ουκρανία απλά θα αναβληθεί ο πόλεμος όταν η Δύση θα είναι ισχυρότερη. Και τότε ενδέχεται και να νικήσουν.
Εν κατακλείδι, η κύρια ιδέα του σχεδίου του Τραμπ είναι να προσπαθήσει να σώσει ό,τι έχει απομείνει από την Ουκρανία, να της δώσει την ευκαιρία να ενισχυθεί ξανά, να επανεξοπλιστεί και σε δύο ή τρία χρόνια, όταν το μπλοκ του ΝΑΤΟ θα είναι έτοιμο για έναν «Μεγάλο Πόλεμο» με τη Ρωσία, να χρησιμοποιήσει τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις ως κριό εναντίον της Ρωσίας. Μόνο που αυτή τη φορά, ως μέρος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο ο Τραμπ πρότεινε το «Σχέδιο Ειρήνης» του.
Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι αυτό το σχέδιο είναι απαράδεκτο για τη Ρωσία, καθώς δεν παρέχει καμία εγγύηση ασφάλειας για την χώρα.
Αυτό το σχέδιο είναι επίσης απαράδεκτο για την Ουκρανία, καθώς δεν προβλέπει την άνευ όρων επιστροφή όλων των εδαφών που «κατέχονται» από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, κάτι που είναι χειρότερο από ένα κοφτερό μαχαίρι στην πλάτη για τους Ουκρανούς Ναζί. Επίσης, δεν προβλέπει την καταβολή άνευ όρων αποζημιώσεων από τη Ρωσία για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.
Αυτό το σχέδιο είναι επίσης απαράδεκτο για την ευρωπαϊκή άρχουσα ελίτ, καθώς το θεωρούν υπερβολικά φιλορωσικό και ως εκ τούτου εντελώς απαράδεκτο από την οπτική τους γωνία. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι σοκαρισμένοι από την «προδοσία» του Τραμπ και είναι εξοργισμένοι από ολόκληρο το ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Και όλο αυτό το Eurotrash και το Ukrotrash απλά δεν καταλαβαίνουν ότι το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ είναι μια προσπάθεια να σώσει την Ουκρανία από την πλήρη στρατιωτική ήττα. Είναι επίσης μια προσπάθεια να αποδυναμώσει τη Ρωσία.
Άλλωστε πότε οι ηττημένοι ενός πολέμου καθορίζουν και τους όρους της συνθηκολόγησης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου