ΤΟ ΤΡΈΧΟΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ ΩΣ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΠΡΈΦΑΣ

 

Post2Post

ΤΟ ΤΡΈΧΟΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ ΩΣ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΠΡΈΦΑΣ

Ίσως να μην είναι πλέον τόσο γνωστό το παιχνίδι "πρέφα". Ιδιαίτερα δημοφιλές στα καφενεία μέχρι την δεκαετία του 70, παρέμεινε σε υψηλή εκτίμηση στα τμήματα των Μαθηματικών και ιατρικών σχολών αλλα και στα Πολυτεχνεία για μερικές δεκαετίες ακόμα, λόγω του πολύ "τεχνικού" χαρακτήρα του.

Παίζεται με 32 φύλλα τράπουλας και από τρείς παίκτες, με στρατηγικό στόχο να μαζέψει ο τελικός νικητής περισσότερα "καπίκια" από τους άλλους. Τους πόντους δηλαδή που ποντάρονται από τους παίχτες στα διαδοχικά ανταγωνιστικά μεταξύ τους στοιχήματα, ποντάροντας ένα είδος εσωτερικού κρυπτονομίσματος εντός του παιγνίου, αν με εννοείτε.

Δύσκολο παιχνίδι, αφού όπως είναι γνωστό και από άλλους κλάδους των φυσικών επιστημών, το πρόβλημα της πρόβλεψης επί της ισορροπίας ανάμεσα σε τρία σώματα (ή παίκτες) είναι άλυτο! Μη επιλυσιμο με συμβατικά μαθηματικά, όπως ανάμεσα σε δύο σώματα, όπου γι αυτά αρκεί ο Νεύτωνας και η κλασσική μηχανική του, αυτή που ακόμα κυριαρχεί στα μυαλά όσων παπαγαλίζουν τα περί διαλεκτικού υλισμού ή για τις "αόρατες χείρες ρύθμισης των αγορών" αντίστοιχα. Αρκεί μια πολύ μικρή δύναμη, μια διακύμανση της πλάκας όπως πχ ένα κακό επόμενο φύλλο ή ένα λάθος ποντάρισμα για να τα κάνει όλα μπάχαλο! Και φτου και από την αρχή να μαζεύουν όλοι απο την αρχή καπίκια, σε ένα παιχνίδι που μπορεί να μην τελειώσει ποτέ! Δύσκολο και συναρπαστικό συνάμα, αφού εμπεριέχει και μπλόφες και περίτεχνες στρατηγικές, από αυτές που δεν παίρνουν πρέφα τα παίγνια του Γιάνη.

Οι παίκτες, με την εμπειρία, αυτό το πρόβλημα των τριών, το ανακαλύπτουν και χωρίς θεωρίες. Οπότε η στρατηγική, που συνήθως διαμορφώνεται, είναι να βάλουν δύο τον τρίτο παίχτη "στην μέση" και να του πάρουν, κατ' αρχάς, όλα του τα καπίκια. Μετά το παιχνίδι γίνεται απλό. Είτε ο ένας είτε ο άλλος θα βγεί νικητής.

Αν το καλοσκεφτείς, ένα ανάλογο της πρέφας παίζεται ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ρωσία. Οι δύο πρώην υπερδυνάμεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου συμφώνησαν, πριν να ξεκινήσει η προηγούμενη παγκοσμιοποίηση στην σύνοδο κορυφής Ρηγκαν-Γκορμπατζόφ το 86 στην Ζυρίχη, να βάλουν την τότε ανερχόμενη ΕΟΚ, τώρα ΕΕ, στην μέση ως ενεργειακά απόλυτα εξαρτημένη από τους δύο, άρα και πολύ αδύναμη και στρατιωτικά. Εξαρτημένη είτε από τα πετρέλαια του Κόλπου, που έλεγχε κυρίως ο θείος Σαμ, είτε από το φυσικό αέριο που ελέγχει το Κρεμλίνο.

Μετα την κρίση του 08, αυτό το παίγνιο "πρέφας" έγινε όμως πολύ πιο άγριο. Από την μία τα σωρηδόν πληθωριστικά δολάρια που εκτυπώνουν οι ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκαν μέσω των "πετροδολαριων" για να εξάγουν τα οικονομικά τους προβλήματα σε όλον τον πλανήτη, σώζοντας την παρτίδα του εκάστοτε προέδρου.

Πως? Κυρίως αυξομειώνοντας κατάλληλα τις διεθνείς τιμές της ενέργειας και φορτώνοντας με χρέη στους ασθενέτερους κρίκους της παγκόσμιας οικονομικής αλυσίδας. Εμείς πρώτοι και καλύτεροι, τα ξέρετε, ως πολύ ενεργειακά εξαρτημένοι, παρά κάτι κοιτάσματα εδώ πιο κάτω που παραμένουν σφραγισμένα, σαν τα μυστικά από τις μελέτες του Τσιόδρα.

Η Ρωσία, από την άλλη σε όλο αυτό το διάστημα, κέρδιζε εύκολα ως παραγωγός ενέργειας. Και για να διατηρηθεί το παιχνίδι υπό έλεγχο, κατάφερε να θέσει την μεγαλύτερη οικονομικά δύναμη της Ένωσης, την Γερμανία, σε πλήρη εξάρτηση από τα δίκτυα της του φυσικού αερίου που κινούν την παραγωγική της μηχανή. Δεν προσλαμβάνονταν τζάμπα οι πρώην καγκελαριοι ως συμβουλοι της Gazprom, ξέρετε...

Τελευταίο μεγάλο τους επίτευγμα, ήταν εκείνος ο αγωγός Nordstream2, που συνδέδεε απ' ευθείας την Γερμανία με την Ρωσία, παρακάμπτοντας τις ενοχλητικές και για τους δύο ενδιάμεσες χώρες, που έμεναν να νομίζουν ότι είναι ρυθμιστές για λογαριασμό των ΗΠΑ. Άλλη μια μεγάλη διπλωματική τους αυταπάτη.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έγιναν μέσα στο 21 δύο σημαντικά πράγματα:

Η ΕΕ αποφάσισε, ιδιαίτερα μετά και την εκλογή Μπάιντεν, να προχωρήσει με πιο γρήγορα βήματα προς την ενεργειακή της απεξάρτηση, ποντάροντας όλα της τα λεφτά στο "όλα από ΑΠΕ" και προς το πράσινο υδρογόνο. Έργο μετάβασης που θα διαρκούσε τουλάχιστον 30 χρόνια και θα στοίχιζε στην Ένωση γύρω στα 17τρισ€ μέχρι το 30, με αμφιβολο αποτέλεσμα το πόσο θα αυξηθεί έτσι το τελικό ενεργειακό της κόστος. Κομμάτια λες ας γίνει, το κλίμα να είναι καλά.. Μετά, πες και "έχει ο Θεός" για το πόσα θα χρειαστούν ακόμα, "δάνεια υπάρχουν", όπως είναι το μότο της καθυστερημένης οικονομικής σκέψης που ακόμα κυριαρχεί στα μυαλά των νάνων ηγετών της. Αυτών που ακόμα αποκρύπτουν ότι "μέταλλα δεν υπάρχουν" γι αυτό το σχέδιο. Είτε τα ελέγχουν οι ανταγωνιστές είτε υπάρχουν στις ζητούμενες ποσότητες μόνο σε άλλους πλανήτες.

Μετά τον κορονοϊο και την αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, εντάθηκαν και οι εκβιασμοί, κυρίως από την Ρωσία, για να αδειοδοτηθεί ο αγωγός Nordstream2, ζωτικής σημασίας για την "πράσινη"(!) μετάβαση της Γερμανίας. Έτσι, και λόγω όλων των λανθασμένων χειρισμών της κοντόφθαλμης ηγεσίας της ΕΕ που έπεσε στην παγίδα πυροβολώντας το πόδι της ΕΕ σαμποτάροντας τις συμφωνίες του Μινσκ, έφτασε να πληρώνει η λοιπή Δυτική Ευρώπη (με εξαίρεση την Γερμανία) το φυσικό αέριο, από το οποίο δεν μπορεί να απεξαρτηθεί απότομα μέχρι το 2050, σε τιμές υπερπεντάπλασιες όσων πλήρωνε το 19.

Μοιραία στα ύψη και το ηλεκτρικό ρεύμα και όλα της τα προϊόντα, αφού το ενεργειακό κόστος σε αυτά είναι τριπλάσιο έως εξαπλάσιο του εργατικού. Η λιτότητα στους μισθούς δεν άλλαξε απολύτως τίποτα ως προς την παραγωγικότητα. Την εποχή των αυτοματισμών και της ρομποτικής, άλλο είναι το κυρίαρχο ζήτημα.

Αποφασίστηκε από τους G7 στην Κορνουάλη η διακοπή της περίφημης "Συνεννόησης της Ουάσιγκτον" από τους τότε G5 το 1986, βάζοντας τέλος στην παγκοσμιοποίηση που άρχισε να ενισχύει υπερβολικά την Κίνα.

Νεοφιλελεδες, χάσατε...

Αποτέλεσμα απο αυτά που έγιναν εντός του 21:

Η Ρωσία εισεβαλε στην Ουκρανία, ως απειλοϋμενη απο τις "πρασινες" δηθενιές της Δυσης, που απάντησε με μια δολιοφθορά του NordStream2 με την έγκριση της Ουάσιγκτον.

Ακολουθησαν οι γνωστές οικονομικές κυρώσεις και η στροφή των ενεργειακών αποθεμάτων της Ρωσίας μέσω χερσαίων διαδρομών προς την Ασία, απ' όπου συνέχισε να τα προμηθεύεται η ΕΕ με καπέλο. Έτσι έβγαλε η Ρωσία τρελά κέρδη από τον Nordstream2 επειδή αυτός δεν λειτούργησε! Ποιό πολλά απ' όσα θα είχε βγάλει αν και όποτε λειτουργούσε για πολλά χρόνια.

Η Fed στις ΗΠΑ μπόρεσε έτσι να συνεχίζει να τυπώνει αεράτο νέο χρήμα με άνεση για να χρηματοδοτήσει ο Μπάιντεν το δικό του σχέδιο "Πράσινης μετάβασης" (με ισχυρή όμως στήριξη εκεί από τα πυρηνικά, που δεν είναι καθόλου μα καθόλου πράσινα).

Ακολούθησε η αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο που τώρα διαχειρίζεται έξυπνα την επόμενη σερί στρατιωτική της ήττα, μετά το Αφγανιστάν, δεσμεύοντας το 20% των πόρων της Ουκρανίας για να ξεχρέωσει (στο 10πλάσιο) όσα της κόστισε η "επένδυση" της στις δοκιμές νέων όπλων που έγιναν στην Ουκρανία, αφήνοντάς το υπόλοιπο 80% ως λεία στον νικητή Πούτιν.

Η ΕΕ έτσι χάνει όλα της τα καπίκια, αφού τα 400δις που παρακράτησε από τα ρωσικά κεφάλαια από τις κυρώσεις, δεν φτάνουν ούτε στα μισά απ' όσα δεσμεύτηκε να ξοδέψει στις ΗΠΑ για αγορές οπλικών συστημάτων και ακριβού LNG για να μην παγώσει!

Έτσι, το παίγνιο πλέον μπορεί να μεταφερθεί με ασφάλεια στον κύριο χώρο ανταγωνισμού στην νέα εποχή της μεταπαγκοσμιοποίησης που μπήκαμε:

Στην κόντρα ΗΠΑ-Κινας ως προς τον τύπο του ψηφιακού νομισματος που θα κυριαρχήσει στην επόμενη εποχή, με όμως αυτή την φορά "παίχτη στην μέση" την Ρωσία και την Ινδία. Τις δυνάμεις δηλαδή που θα κρίνουν την έκβαση της αντίστοιχης "πρέφας" που παίζεται πλέον στο επίπεδο όλου του πλανήτη.

Επικίνδυνο παίγνιο, αφού έτσι μεγαλώνει φυσικά και ο κίνδυνος νεων καταρρεύσεων τύπου Leman Brothers. Με διακυβεύματα όμως τώρα, όχι τα 600δισ που έσκασαν από κάτι στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ το 08, και που παρέσυραν στην απαξίωση γύρω στα 13τρισ$ σε τοξικά ομόλογα και που τα χρεώθηκαν τελικά τα κράτη (η δικη μας αναλογία 140δισ που μας φεσωσε το PSI του Βενιζελου για να σωθούν 4-5 Γαλλογερμανικές τράπεζες). Τώρα έχουν τεθεί σε διακινδύνευση πάνω από 20τρισ δάνεια μεγάλων εταιριών της ΕΕ και της Κίνας, λόγω της ενεργειακής κρίσης, τα ομολογα της υπερχρεωμένης (στην εσωτερικη της αγορά) Ιαπωνίας και τα 36τρισ του αντίστοιχου αμερικανικού δημόσιου χρέους, από τις συνεπακολουθες και άλλες κρίσεις στις αλυσίδες διανομής και την παραγωγή. Οπερ τώρα παίζονται πολλές εκατοντάδες τρισ μοχλευμένων τοξικών τραπεζικών προϊόντων!

Λίγο θέλει, ένα λάθος χτύπημα" στην πρέφα που παίζεται τώρα να γίνουν όλα Κούγκι, και να χαθούν όλα τα καπίκια όλων των παικτών!

Και θα πεις τότε: Μα τρελοί είναι οι Αμερικανοί? Δεν βλέπουν τι κάνουν?

Δεν είναι τρελοί. Πολύ σκληροί παίκτες της πρέφας είναι, έστω παίζοντας την ως Τέξας πόκερ, όσο βλέπουν να χάνεται η παντοκρατορία του δολαρίου τους ανεπιστρεπτί.

Έτσι τώρα, με τον Τραμπ πάλι, εκβιάζουν όλο τον πλανήτη σε μία προσπάθεια να κερδίσουν τα τέσσερα χρόνια που χάθηκαν λόγω του Τραμπ 1.0. Τους χρειάζονται περίπου τέσσερα χρόνια τώρα για να μπουν με αξιώσεις, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, στον νέο νομισματικό ανταγωνισμό των ψηφιακών μέσων, αυτά που ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται ως "κρυπτονομισματα". Καθόλου τυχαίες δεν ήταν οι "κωλοτούμπες" του Τραμπ ως προς τα λεγόμενα "κρυπτονομίσματα" (μέσω των οποίων λαδώνεται από Άραβες κλπ, αλλά και οι νομοθετικές ρυθμίσεις υπέρ κάποιων stablecoins, που μετατρέπουν και τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ σε φορολογικούς παράδεισους ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Πριν μπουμπουνιστούν και αυτά τα stablecoins εξαϋλώνοντας και τα χρέη της αλλά και όλες τις Τράπεζες κατά το 27. Τότε δηλαδή που θα είναι έτοιμη και η Blackrock για να λανσάρει το δικής της κοπής ψηφιακό δολάριο (ο έλεγχος σε πάγια και γη, όπως αυτών στην Γάζα και την Ουκρανία θα είναι η γέφυρα περάσματος των υπερπλούσιων και των funds τους στην επόμενη νομισματική εποχή.

Συμπερασμα 1: Το πεδίο της κύριας μάχης ισχύος θα είναι το διαδίκτυο, αφού αυτό είναι το μόνο που μπορεί να απειλήσει τα σχέδια νικητών και ηττημένων στο Ουκρανικό! Αυτό θα κρίνει τον νικητή στα σημεία του πιο πάνω παιγνίου πρέφας, αφού σε αυτό θα κυκλοφορεί ο νέος τύπος χρήματος μόνο.

Συμπερασμα 2: Τι πρέπει να κάνει τώρα η ΕΕ μην και διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη?

Τα μισά τα είπε η Ομάδα Σπινέλι: να αλλάξει το καταστροφικό σύμφωνο σταθεροτητας με το οποίο συνεχίζει να πορεύεται σαν να μην άλλαξε τίποτα από την εποχή των παχιών αγελάδων του νεοφιλελευθερισμού του 90, που κατέρρευσε το 21.

Το άλλο μισό, που δεν έχει ακόμα ειπωθεί, είναι να αλλάξει και τον τρόπο παραγωγής του ευρώ και την ενεργειακή της πολιτική, παύοντας να κάνει πλάτες και χαρές στις τραπεζες της. Δεν απαιτούνται πλέον! (Το τι θα μπορούσε να κάνει τώρα σκιαγραφείται ως πχ στο σχόλιο #1)

Συμπερασμα 3: Εμείς τι να κάνουμε, μπας και επιβιώσουμε? Την απάντηση την έδωσε έγκαιρα ο Νίκος Κοτζιάς δια της πολύ συγκεκριμένης πρότασης για την ενεργειακή μετάβαση του ΠΡΑΤΤΩ, που απαντάει ρεαλιστικά σε όλες τις πιο πάνω προκλήσεις και προβλήματα. Αυτή, συνδυάζεται εξαιρετικά και με άλλες μη νεοφιλελέ ιδέες επί του νομισματικού (εντός της ΕΖ), όπως πχ αυτές που σκιαγραφούνται στο σχόλιο #2.

Έτσι και μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μην είμαστε πάλι ο μεγάλος χαμένος-ασθενης κρίκος όντας πάλι ο πιο ασθενής παίκτης "στην μέση". Αλλά ίσως από την μεριά όσων επιβιώσουν και μετά τα καπίκια.

Όπερ εδει δειξαι, που λένε και στα μαθηματικά όσοι τα έμαθαν και μέσα από τα ξενύχτια τους στην πρέφα στις δεκαετίες του 70 και του 80.

Για να γίνει πλυντήριο μαύρων χρημάτων μέσω τυχερών παιχνιδιών (αρκεί μια βεβαίωση του διαχειριστή τους ότι κέρδισες κάμποσα στο "Ξυστό", στο "Τζοκερ", σε Λαχείο ή σε κάποιο καζίνο για να τα δηλώσεις ως νόμιμα στην Εφορία), απαιτείται η συμμετοχή του διαχειριστή στο ευρύτερο κόλπο συντήρησης των κύκλων της διαπλοκής που όρισε ο Καραϊβάζ.

Ως εκ τούτου, κάθε πολιτική επαφή με Μελισσανίδηδες (τώρα Allwyn) ή εφοπλιστές που ξεπλένουν τέτοιο χρήμα πχ στην Μάλτα μέσω της θυγατρικής της πρώην Attica Bank κλπ, σε τοποθετεί στο ίδιο κάδρο με αυτό των διαπλεκόμενων της Μητσοτάκης ΑΕ, που κάνει συστηματικά ακριβώς αυτή την δουλειά σε ανώτερο διεθνές επίπεδο.Το συνηθισμένο πλυντήριο της κατώτερης βάσης της πυραμίδας της διαπλοκής, όπως αυτή του "Χασαπη" του ΟΠΕΚΕΠΕ που κέρδιζε συνεχώς το λαχείο, είναι ο συνηθισμένος τρόπος ξεπλυματος εδώ και πολλές δεκαετίες. Ακόμα ΔΕΝ ελέγχεται από την δήθεν Ανεξάρτητη Αρχή Τυχερών Παιγνιων

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων