ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ... ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΌΡΙΖΟ

 

Post2Post

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ... ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΌΡΙΖΟ

Υπάρχει μια δημοφιλής αναπόδεικτη υπόθεση ότι ο πόλεμος, ή ακόμα και οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες, τονώνουν την οικονομία ενός κράτους.

Είναι αλήθεια ότι όταν ένα κράτος πηγαίνει σε πόλεμο, η αύξηση των κρατικών επενδύσεων σε βιομηχανίες που σχετίζονται με τον πόλεμο μπορεί να οδηγήσει σε κάποια βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη. Ωστόσο, αυτά τα κέρδη είναι βραχύβια, επηρεάζουν μόνο ορισμένες, συνήθως απομονωμένες, βιομηχανίες («βιομηχανία συγκρούσεων», «κερδοσκόποι πολέμου») με ελάχιστες θετικές επιπτώσεις στην υπόλοιπη οικονομία. Σε αυτή την φάση οφείλονται περισσότερο καποια Lockheed και μια Palantir κυρίως, και οι δύο "μαγαζιά" υπό τον έλεγχο της πανταχού παρούσας Blackrock.

Μια μελέτη έξι μεγάλων πολέμων των ΗΠΑ (Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος, Πόλεμος της Κορέας, Πόλεμος του Βιετνάμ, Ψυχρός Πόλεμος και πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ) διαπιστώνει ότι το κόστος του πολέμου επηρεάζει αρνητικά την εθνική οικονομία των άμεσα εμπλεκόμενων κρατών, στους φόρους, στο χρέος τους, τις θέσεις εργασίας, τις επενδύσεις και τον πληθωρισμό.

Τα βασικά ευρήματα δείχνουν ότι στους περισσότερους μεχρι τώρα πολέμους το δημόσιο χρέος, ο πληθωρισμός και οι φορολογικοί συντελεστές αυξάνονται, η κατανάλωση και οι επενδύσεις μειώνονται και οι στρατιωτικές δαπάνες εκτοπίζουν τις πιο παραγωγικές κρατικές επενδύσεις σε βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας, την εκπαίδευση, τις υποδομές και το κοινωνικό κράτος, επηρεάζοντας σοβαρά τους μακροπρόθεσμους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης.

Ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες μπορεί να προσφέρουν κάποιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό όφελος, μετά την έναρξη των μαχών και ειδικά μετά το τέλος τους, οι ακούσιες συνέπειες των στρατιωτικών δαπανών στην οικονομία είναι πάντα πολύ σοβαρές και πολυάριθμες. Αυτά τα ευρήματα (η τυπική επιστημονική τους τεκμηρίωση στο σχόλιο #1) συνοψίζονται στα εξής:

Σε μια περίοδο 20 ετών, μια αύξηση 1% επί του ΑΕΠ στις στρατιωτικές δαπάνες μειώνει την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας κατά 9% σωρρευτικά.

Οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες είναι ιδιαίτερα επιζήμιες για την οικονομική ανάπτυξη των πλουσιότερων χωρών.

Η μορφή των σύγχρονων πολεμικών συγκρούσεων, όπως καταγράφτηκαν στα πεδία της Ουκρανίας, της Αρμενίας-Αρτζμπαϊζαν και περί την Παλαιστίνη, δημιουργούν όμως και νέα δεδομένα. Αυτά που δείχνουν ότι τα αναμενόμενα αποτελέσματά τους μπορεί να είναι και πολύ χειρότερα απο την αναμενομενη ύφεση από την αύξηση των 3 μοναδων στο ΑΕΠ λόγω των rearm, ως προς τις επιπτώσεις τους στις οικονομίες στο εγγύς μέλλον.

Η αναμενόμενη συσσωρευμενη ύφεση 27% του ΑΕΠ της ΕΕ μέχρι το 2045, και ανεξάρτητα απο το αν ευοδοθούν ή όχι οι σχεδιασμοί του ιερατείου της για μια "θερμή συγκρουσούλα" με την Ρωσία μέχρι το 2030 (μπας και σωθεί έτσι πάλι το τραπεζικό σύστημα), οδηγοϋν την ΕΕ, μετά και τις ΗΠΑ, στα "βράχια του Καστελόριζου" με μια επικού μεγέθους χρεοκοπία όλων των χωρών της.

Έχοντας ήδη χάσει τον στόχο για "μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια" των ιδρυτών της, λόγω της τελεσίδικης επέκτασής της Ασίας που σήμερα φτάνει μέχρι και τα σύνορα της Λευκορωσίας με την Πολωνία, έχουμε μέχρι τώρα την διχοτόμηση της Ουκρανιας και την Φιλανδοποίηση του δυτικού της τμήματος ...στις ΗΠΑ. Αλλά και την αναζοπύρωση μιας αποικιοκρατίας νο2 στον Οικονομικό Νότο για τον έλεγχο των πρώτων υλών του από τις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα (με υπεργολάβο την Τουρκία), που αναμένεται να μεταφραστούν σε όρους Ευρωπαϊκού ΑΕΠ με ακόμα χειρότερα αναμενόμενα αποτελέσματά λόγω:

Της εισαγωγής χαμηλού κόστους ρομποτικών οπλικών συστημάτων (drones κλπ), που απαιτούν πολύ περισσότερα και πάρα πολύ ακριβότερα οπλικά συστήματα για να αντιμετωπιστούν.

Την αναγκαστική χρήση της Artificial Intelligence στα μεν και τα δε οπλικά συστήματα, που απαιτεί τεράστια data centers και υπερυπολογιστές τύπου ΔΑΙΔΑΛΟΣ και αντίστοιχα πολλά data centers. Αυτα, εκτός από τις επιπτώσεις που έχουν στην ζήτηση ηλεκτρικής ενεργειας και νερού, κάνεις δεν εγγυάται ότι τελικά, ως υποδομές, δεν θα στραφούν για την μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημοκρατίας δια της χειραγώγησης των πολιτών για "να αποσβεστούν" με αυτή την dual-use μέθοδο οι σχετικές πολεμικές επενδύσεις σε αυτά.

Της μεταφοράς της κυρίας σύγκρουσης στον κυβερνοχώρο, το διάστημα και στα υποθαλάσσια καλώδια, για την καταστροφή ή υποβάθμιση των υπολογιστικών και τηλεπικοινωνιακών υποδομών του αντιπάλου. που έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία. Μια ημέρα χωρίς internet σε μια αναπτυγμένη χώρα, δημιουργεί οικονομικές καταστροφές μεγαλύτερες από όσα χρεώνονται στην κλιματική κρίση για έναν ολόκληρο χρόνο!

Έτσι, η προσπάθειά μετατροπής της οικονομίας της ΕΕ σε πολεμική, σύμφωνα με το στρατηγικό πλάνο ReArm της τρέχουσας διοίκησης του ιερατείου των Βρυξελλών, με επενδύσεις 800δισ στον μη παραγωγικό τομέα της άμυνας της, και η ιδιωτικοποίηση των πολέμων με την εμπλοκή και των hudge funds στην χρηματοδότηση τους μεσω του προγραμματος SAFE, δεν προϊδεάζει κάποιο ρόδινο μέλλον. Και η ΕΕ θα ακολουθήσει την ίδια καμπύλη ανάπτυξης-ύφεσης της Ρωσίας και των ΗΠΑ, όπως αποτυπώθηκε ως "κέρδος" στον αδικαιολογητα μακρόσυρτο πόλεμο της Ουκρανίας.

Η οικονομία της Ρωσίας κατέγραψε κέρδη(!) 600δισ ευρώ από αυτήν την τριαμισάχρονη σύγκρουση στην Ουκρανία, που είναι πολύ μεγαλύτερα από τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν για να χρηματοδοτηθεί με αυτές η συντήρηση μιας σύγκρουσης στα πεδία με παλιά οπλικά συστήματα προς απόσυρση εκατέρωθεν. Κέρδη που δημιουργήθηκαν κυρίως από την πώληση των ενεργειακών προϊόντων της, που απορροφήθηκαν υπερτιμημένα είτε από την ΕΕ ή απο τις βιομηχανικές χώρες της Ασίας ως ενδιαμεσοι εξαγωγών ενέργειας...προς την ΕΕ. Αυτή όμως η οικονομική "επιτυχία" συνοδεύεται και την εκεί αναμενόμενη ύφεση σε ποσοστά ανάλογα. Και έτσι, γνωρίζοντας πολύ καλά τις συνέπειες, έσπευσε η Μόσχα να χωθεί στην αγκαλιά του Πεκίνου, μπας και σωθεί, κάνοντας την διπλωματική προσπάθεια επανσπροσηλυτισμού της (με την reverse Kissinger στρατηγική αλα Τραμπ), σκέτο καλαμπούρι.

Η αντίστοιχη αποτύπωση κερδών στην οικονομία των ΗΠΑ δεν καταγράφεται με τον ίδιο εντυπωσιακό ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, όπως της Ρωσίας. Η Ουάσινγκτον ακόμη πληρώνει στην οικονομία της το 1τρισ$ που της κόστισε η ήττα της στον προηγούμενο πόλεμο της, στο Αφγανιστάν, που συνεχίζει να μηδενίζει τις όποιες εφήμερες παχιές αγελάδες της Ουκρανικής σύγκρουσης στην πολεμική της βιομηχανία. Οι ΗΠΑ "επενδύουν" τώρα τα ανύπαρκτα κέρδη της από των πόλεμο των δασμών, που ξανακήρυξε ο Τραμπ παρά την παταγωδη αντίστοιχη αποτυχία του το 2016-20, για να χρηματοδοτήσει με αυτά την επόμενη συγκρουση τους, υπό την στρατηγία του δήθεν φίλειρηνικού Τράμπ. Αυτή με την Κίνα, ως μέρος του εμπορικού και νομισματικού πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 21. Δηλαδή πριν την έναρξη του Ουκρανικού.

Το στρατηγικό vertigo της ΕΕ εμπρός στο δίλημμα "όπλα ή πράσινη ανάπτυξη" των δογματικών δυνάμεων υπέρ της μιας ή της άλλης επιλογής κρίθηκε ήδη, καθιστώντας έτσι την ακροδεξιά ρυθμιστή και της πολιτικής και της οικονομικής ατζέντας της ΕΕ.

Η ΕΕ πληρώνει έτσι τώρα το κόστος της βλακείας της, αυτής που έχει κυριαρχήσει μετά την πριν 25 χρόνια ήττα της λογικής από τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού. Ο νέος κύκλος υπερδανεισμού κρατών για το rearm της, που τελικά θα κατευθυνθούν στην οικονομία των ΗΠΑ, λειτουργεί για λίγο ως διέξοδος στα αδιεξοδα του σημερινού τραπεζικου και παρατραπεζικού συστήματος συνολικά. Λίγο πριν και αυτά καταρρεύσουν μέσα από την ύφεση των πολεμικών τους επενδύσεων.

Πόλεμος διαρκής και με πολλά θύματα αυτός ο καλά καμουφλαρισμένος πίσω από τόνους προπαγάνδας ένθεν κακείθεν νομισματικός πόλεμος, με μεγαλύτερο ως τώρα θύμα του το ευρώ, παρ' όλο που αυτός ο πόλεμος δεν καταγράφεται με εντυπωσιακά πλάνα από τα πεδία των μαχών στα δελτία των 9.

Έτσι, ο διακαής πόθος του ημιπλανητάρχη μας Τραμπ να εκφωνήσει απο την Πνύκα κάποιον Φιλιππικό λόγο για όσα τον ταλαιπωρούν ως παιδικά του απωθημένα, (όπως μας αποκάλυψε η αντ' αυτού εδώ Κίμπερλι), κινδυνεύει να περιοριστεί τελικά σε έναν άλλον, του τύπου αυτών που εκφωνούνται εμπρός από το γνωστό φόντο του Καστελόριζου. Αυτήν την φορά για την αναγγελία της χρεοκοπίας της Δύσης συνολικά, μιας και ούτε το δολάριο δεν φαίνεται ότι θα μπορέσει να συνεχίσει να κυριαρχεί, με την σημερινή του μορφή, ως το παγκόσμιο νόμισμα που κίνησε τον πλανήτη μετά το 71.

(Τα copyrights για την Ιθάκη πάντως, που συνήθως ακολουθεί μετά τα σχετικά μνημόνια, πρόλαβε και τα κατοχύρωσε άλλος, που ως προς τα copyrights, δείχνει να μην αστειεύεται).

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων