Μητσοτάκης όπως λέμε... Macron – Οι δύο κεντρώοι θα αποσυρθούν ηττημένοι... αλλά μόνο ένας θα πάρει ευρωπαϊκή θέση

 

Στα λαϊκά στρώματα ο Μητσοτάκης προκαλεί από δυσαρέσκεια μέχρι μίσος... και αυτό αποτελεί μείζον ζήτημα

Πολλά στοιχεία ομοιότητας έχουν πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος της Γαλλίας Emanuel Macron και αναλυτές που βλέπουν την κοινή πορεία Γαλλίας-Ελλάδας πιστεύουν ξεκάθαρα ότι οι δύο άνδρες βαίνουν σιγά σιγά στην έξοδο από την εξουσία.

Ο Macron πλέον είναι ο πιο μισητός άνθρωπος στην Γαλλία με τα συνδικάτα και τα στρώματα του πληθυσμού να είναι καταφανώς απέναντί του. Επί Macron αναπτύχθηκαν σημαντικά κινήματα όπως τα Κίτρινα Γιλέκα, γιγαντώθηκε η ακροδεξιά και μην ξεχνάμε ότι έχει αλλάξει και τόσους πρωθυπουργούς. Η πολιτική κρίση που υφίσταται η Γαλλία είναι αποκλειστικά δικό του δημιούργημα, αποτέλεσμα κεντρώων πολιτικών χωρίς στόχευση, ενώ η εξωτερική του πολιτική απολύτως καταστροφική.
Η δε οικονομία της Γαλλίας επί Macron είναι ένας φαύλος κύκλος. Πολύ ακριβά ημερομίσθια, μεγάλη ακρίβεια, τεράστιες ανισότητες, πλέον το γαλλικό δημόσιο δανείζεται πιο ακριβά και από την Ελλάδα…
Είναι ο κύριος υπαίτιος της ήττας της Ευρώπης απέναντι στην Ρωσία και τις ΗΠΑ.
Παράλληλα, ενώ ξεκίνησε ως σκληρός στο μεταναστευτικό και αντίθετος με την προσέγγιση με την Τουρκία, τελικά έγινε υπέρμαχος της Άγκυρας, έβαλε την Τουρκία στην κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και μάλιστα πούλησε στρατηγικά όπλα στον Erdogan. Την ίδια ώρα, έπαιξε το παραμύθι της δήθεν ελληνογαλλικής φιλίας, πούλησε όπλα (πλοία και αεροσκάφη) αρκετών δις ευρώ υπογράφοντας και κάτι τραγελαφικές ρήτρες αμυντικής συνδρομής, πιάνοντας σαφώς «κορόιδο» τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Δυσαρέσκεια στα λαϊκά στρώματα

Στην Ελλάδα, επίσης, στα λαϊκά στρώματα ο Μητσοτάκης είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί από δυσαρέσκεια μέχρι μίσος. Θα μπορούσαμε πολλά να πούμε για το lockdown, το κλείσιμο της αγοράς και την επιβολή των εμβολίων, όμως, επειδή αυτά συνέβησαν παντού, θα μείνουμε στα πιο κρίσιμα.
Οι υποκλοπές, τα Τέμπη και τώρα τα σκάνδαλα του ΟΠΕΚΕΠΕ, της ανακύκλωσης και των συσσιτίων (που έρχονται) έχουν καταδείξει ότι ευρωπαϊκά η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι μία διεφθαρμένη κυβέρνηση. Και πλέον τα σκάνδαλα ακουμπάνε και τον ίδιο τον πρωθυπουργό αφού δικά του πρόσωπα είναι οι πρωταγωνιστές αυτών (Βορίδης, Αυγενάκης, κ.α).
Η Ελλάδα ακολούθησε το δόγμα Macron στα θέματα της Ρωσίας, θάβοντας μία συμμαχία αιώνων, ρίσκαρε με τον Biden και την Kamala Harris και πλέον είναι το μαύρο πρόβατο για την διοίκηση Trump.
Παράλληλα, ακολούθησε κεντρώες και προοδευτικές πολιτικές που σήκωσαν μεγάλο μέτωπο στην Δεξιά ενώ με τη φορολογική πολιτική ενόχλησε πολύ τους ελεύθερους επαγγελματίες και τώρα αναμένεται να ελαφρύνει λίγο την δύσκολη κατάσταση της μεσαίας τάξης με το πακέτο της ΔΕΘ.
Η Ελλάδα μπορεί να κινείται πιο πάνω από το σπιράλ στασιμότητας και ύφεσης της ευρωπαϊκής οικονομίας, όμως, οι πρόδρομοι δείκτες του εμπορικού ελλείμματος και του μεγάλου πληθωρισμού δείχνουν ότι όλα είναι ρευστά μεσοπρόθεσμα.

Και οι δύο πολιτικοί αντιπροσωπεύουν την ήττα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Και οι δύο πολιτικοί αντιπροσωπεύουν την ήττα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μεγάλο powergame με Ρωσία και ΗΠΑ.
Η μοναδική τους διαφορά είναι ότι ο Macron έχει κάνει τις λυκοσυμμαχίες του για να πάρει τη θέση της Ursula Von Der Leyen στην Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ πλέον ο Μητσοτάκης κινδυνεύει να χάσει κάθε ευρωπαϊκό έρεισμα για αξίωμα λόγω της έντονης σκανδαλολογίας και των μπλεξιμάτων με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.

Πάντως, και οι δύο άνδρες οδεύουν προς το πολιτικό τους τέλος.

Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Το ροντέο της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο νοτιοανατολικό Αιγαίο

 

Η διαχείριση της ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή Καστελόριζου – Ρόδου – Καρπάθου – Κάσου και των ανατολικών και νοτιοανατολικών ακτών της Κρήτης αποτελεί ίσως το πλέον ενδεικτικό παράδειγμα γεωπολιτικής αυτοϋπονόμευσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη από το 2019 μέχρι σήμερα.

Από τον πρώτο κιόλας μήνα της διακυβέρνησής της, η Νέα Δημοκρατία φάνηκε να υιοθετεί μια αμφιλεγόμενη στρατηγική, η οποία αφενός συρρίκνωσε στην πράξη την ελληνική ΑΟΖ, αφετέρου δημιούργησε έντονες εντάσεις με όλες τις εμπλεκόμενες παράκτιες χώρες: Τουρκία, Λιβύη και Αίγυπτο. Το αποτέλεσμα; Η περιοχή να έχει μετατραπεί σε ένα γεωπολιτικό “ροντέο”, όπου κάθε χώρα προωθεί μονομερώς τις θέσεις της, ενώ η Ελλάδα δείχνει να χάνει έδαφος – κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η αρχή του νήματος βρίσκεται στην αποδοχή από το ΥΠΕΞ της τουρκικής θέσης ότι η περιοχή ανατολικά της Ρόδου και του Καστελόριζου ανήκει γεωγραφικά στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο. Αυτή η επιλογή, εφόσον ισχύει, είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξει τον δρόμο στη Τουρκία να εφαρμόσει 12 ή ακόμη και 16 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα, εξαλείφοντας έτσι στην πράξη οποιαδήποτε δυνατότητα ελληνικής ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου.

Αυτή η «παραχώρηση» ενισχύθηκε από την απουσία ελληνικής καταγγελίας στον ΟΗΕ μετά τη μονομερή υποβολή της τουρκολιβυκής συμφωνίας το 2020. Η Αθήνα, αντί να καταγγείλει ενεργά και εγκαίρως την παράνομη χαρτογράφηση ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, επέλεξε τη σιωπή, αφήνοντας περιθώριο στην Άγκυρα να παρουσιάζει την Τ/Λ ΑΟΖ ως «οριοθετημένη και εν ισχύ».

Σε μια προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέγραψε μερική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο, παραχωρώντας όμως ένα σημαντικό ποσοστό επήρειας της Κρήτης (17,5%). Ωστόσο, και αυτή η κίνηση συνοδεύτηκε από αστοχίες: το ελληνικό χωροταξικό σχέδιο που δημοσιοποιήθηκε αργότερα έγειρε προς τα δυτικά, αφήνοντας εκτός την περιοχή Ρόδου – Καρπάθου – Κάσου – Καστελόριζου και προκαλώντας έντονη αντίδραση του Καΐρου, το οποίο μέσω ρηματικής διακοίνωσης χαρακτήρισε την ενέργεια μονομερή και αντισυμβατική.

Αλλά το αδιέξοδο δεν σταματά εδώ. Οι χειρισμοί προς τη Λιβύη αποτελούν κορυφαίο παράδειγμα διπλωματικής αντιφατικότητας. Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης «παράνομη», επειδή υπέγραψε την Τ/Λ ΑΟΖ, και ταυτόχρονα προτείνει διαπραγματεύσεις μαζί της, για την οριοθέτηση της ίδιας περιοχής!

Ακόμη χειρότερα, η ελληνική πλευρά δεν έχει επισήμως καταθέσει εξωτερικές συντεταγμένες για την ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης – βασική πράξη για να θεμελιώσει διεθνώς τις διεκδικήσεις της. Το μόνο που εφαρμόζει είναι ο λεγόμενος νόμος Μανιάτη, δηλαδή μία εσωτερική νοητή μέση γραμμή με τη Λιβύη, χωρίς αναγνώριση, χωρίς νομική ισχύ, και χωρίς πρακτικό αντίκρισμα.

Η εξωτερική πολιτική δεν είναι πρόχειρος αυτοσχεδιασμός με τηλεοπτικά σλόγκαν. Οι αποφάσεις του 2019 και οι επακόλουθες κινήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν φέρει την Ελλάδα σε διπλωματική απομόνωση στην περιοχή, έχουν αδρανοποιήσει τον ρόλο της στη γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου, και κυρίως έχουν θέσει εν αμφιβόλω την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε μία από τις πιο κρίσιμες θαλάσσιες ζώνες της χώρας.

Ίσως ήρθε η ώρα, έστω και τώρα, για επανεξέταση της στρατηγικής, με όρους εθνικού συμφέροντος και όχι εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας. Γιατί η εθνική κυριαρχία δεν διαπραγματεύεται, δεν μεταβιβάζεται και – κυρίως – δεν αυτοαναιρείται.

Μυστική, αποτυχημένη και «ιδιωτική» διπλωματία

Η εικόνα της εξωτερικής πολιτικής που διαμορφώνει το δίδυμο Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη είναι πλέον απογοητευτική, αν όχι επικίνδυνη. Η διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων μοιάζει περισσότερο με διαχείριση ιδιωτικής περιουσίας, παρά με υπεύθυνη, διαφανή και κυρίαρχη πολιτική για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Η τελευταία εξέλιξη στην ελληνοαιγυπτιακή σχέση αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Η ρηματική διακοίνωση του αιγυπτιακού ΥΠΕΞ προς την ελληνική πρεσβεία στο Κάιρο – την οποία η ελληνική κυβέρνηση κρατούσε «επτασφράγιστο μυστικό» επί έναν μήνα – συνιστά μια εξαιρετικά σοβαρή διπλωματική κλιμάκωση. Η Αίγυπτος, η χώρα με την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέγραψε τη μερική οριοθέτηση ΑΟΖ το 2020, έρχεται τώρα να αμφισβητήσει ευθέως τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στη Μεσόγειο, δηλώνοντας ότι περιοχές που ορίζει ο ελληνικός Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός επικαλύπτονται από αιγυπτιακά κυριαρχικά δικαιώματα.

Πιο συγκεκριμένα, το αιγυπτιακό ΥΠΕΞ δηλώνει με σαφήνεια:

«Ορισμένες περιοχές που ορίζονται στον Ελληνικό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό […] επικαλύπτονται με το πεδίο εφαρμογής της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στη Μεσόγειο Θάλασσα… Όποιες συνέπειες ή επιπτώσεις ενδέχεται να προκύψουν από την ελληνική απόφαση είναι μη αποδεκτές».

Ας σταθούμε λίγο σε αυτό: μια χώρα που μέχρι πρότινος παρουσιαζόταν από την κυβέρνηση ως «στρατηγικός σύμμαχος» και «πυλώνας σταθερότητας», όχι μόνο απορρίπτει ελληνικές μονομερείς ενέργειες, αλλά τις χαρακτηρίζει και μη αποδεκτές. Δηλαδή, όχι μόνο δεν σέβεται το περιεχόμενο της συμφωνίας που η ίδια έχει υπογράψει με την Ελλάδα, αλλά προχωρά σε ξεκάθαρες αμφισβητήσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η ουσία όμως δεν είναι μόνο στην περιεχόμενη απειλή. Η πραγματική πολιτική βλάβη αφορά τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση διαχειρίστηκε την υπόθεση: απόκρυψη του γεγονότος, μη ενημέρωση της Βουλής, αποσιώπηση από τον δημόσιο διάλογο. Μόνο μετά τη διαρροή του εγγράφου υποχρεώθηκαν να παραδεχθούν ότι είχαν παραλάβει τη διακοίνωση εδώ και εβδομάδες. Η δε εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, Λάνα Ζωχιού, περιορίστηκε να δηλώσει ότι «πρόκειται για αναμενόμενη αντίδραση» και «συνήθη διπλωματική αλληλογραφία».

Εάν η αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ από τη σύμμαχο Αίγυπτο θεωρείται «αναμενόμενη» και «σύνηθες φαινόμενο», τότε η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στους πολίτες:

• Γιατί δεν ενημέρωσε το κοινοβούλιο και τα κόμματα;
• Γιατί δεν ενημέρωσε την κοινή γνώμη;
• Γιατί δεν απάντησε δημόσια στη ρηματική διακοίνωση;
• Γιατί συνεχίζει να αντιμετωπίζει κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής με όρους εσωτερικής επικοινωνιακής διαχείρισης;

Το δίδυμο Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη φαίνεται να έχει υιοθετήσει μια στρατηγική σιωπής, αδιαφάνειας και αποφυγής ευθύνης. Κρατούν τον ελληνικό λαό στο σκοτάδι, ενώ τα εθνικά θέματα μετατρέπονται σε ανοιχτές πληγές στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι προσωπική υπόθεση του εκάστοτε πρωθυπουργού ή υπουργού Εξωτερικών. Είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας και διαχρονικού συμφέροντος. Και αυτήν την κυριαρχία δεν μπορεί κανείς να την εκχωρεί, να την υποσκάπτει ή να την θυσιάζει για την εξυπηρέτηση σκοτεινών διαύλων ή «σιωπηλών» συμβιβασμών.

Η κυβέρνηση οφείλει, έστω και τώρα, να δημοσιοποιήσει το πλήρες περιεχόμενο της αιγυπτιακής διακοίνωσης, να αποκαλύψει τις ελληνικές θέσεις έναντι της Αιγύπτου και να αποσαφηνίσει αν σκοπεύει να υπερασπιστεί ενεργά τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα που οι ίδιοι σήμερα αφήνουν έρμαια σε «συμμάχους» και ανταγωνιστές.

Η κατευναστική πολιτική αποθρασύνει την Τουρκία

Το δίδυμο Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη, το οποίο χαράσσει και θέτει σε εφαρμογή την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, επηρεάζει αρνητικά τις εξελίξεις σε μια περιοχή που εκτείνεται από την κεντρική Ευρώπη μέχρι τη Σαουδική Αραβία. Ο λόγος γίνεται για την ύποπτη ανεκτικότητα και την παθητικότητα με τις οποίες αντιμετωπίζει τις τουρκικές προκλήσεις η ελληνική κυβέρνηση. 

Οι Τούρκοι παρεμπόδισαν και την ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας – Κύπρου με την πόντιση καλωδίου ανοιχτά της Κάσου και την πόντιση καλωδίου οπτικών ινών ανοιχτά της Κύπρου για την ψηφιακή σύνδεση της Σαουδικής Αραβίας με την Ευρώπη. Η κατάσταση, έτσι όπως εξελίσσεται, έχει ξεφύγει από το σύνηθες επίπεδο των διεκδικήσεων και των προκλήσεων, και ταξινομείται πλέον στην απόπειρα συγκυριαρχίας και με την Ελλάδα και με την Κυπριακή Δημοκρατία και με την Ευρωπαϊκή Ένωση! 

Είναι ντροπή για το ελληνικό κράτος να επιτρέπει στον μαφιόζο της περιοχής να διαπράττει χωρίς καμιά ενόχληση τις αθλιότητές του και η μοναδική φιλοδοξία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να είναι τα -πάση θυσία- «ήρεμα νερά». Αν οποιαδήποτε κυβέρνηση στο παρελθόν αντιμετώπιζε τέτοιες καταστάσεις, είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιούσε όλα τα διπλωματικά όπλα στη φαρέτρα της για να καταγγείλει τις παράνομες τουρκικές ενέργειες και να συνάψει τις κατάλληλες συμμαχίες, ώστε να τις αντιμετωπίσει.

Αυτή τη στιγμή θα έπρεπε και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών να περιοδεύουν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, να ενημερώνουν τους ομολόγους τους για την κατάσταση και να προτείνουν κυρώσεις και μέτρα εναντίον της Τουρκίας, ώστε να πειστεί να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο. Επίσης, θα όφειλαν να έρθουν σε συνεννοήσεις με τη Σαουδική Αραβία για να χαραχτεί κοινή γραμμή σε ό,τι αφορά τον… συνετισμό της Τουρκίας. 

Η αδράνεια, ο ψοφοδεϊσμός και η πολιτική κατευνασμού δεν ημερώνουν το θηρίο. Αντιθέτως, του ανοίγουν την όρεξη. Και οι Τούρκοι δεν διεκδικούν τις προσωπικές περιουσίες των Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη – αν γινόταν κάτι τέτοιο, σίγουρα θα αντιδρούσαν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών. Κομμάτια από την Ελλάδα και την Κύπρο διεκδικούν…https://primenews.press/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο ανθρωπος που εψαχνε θέση στην Ευρώπη…

Σπύρος Σουρμελίδης

 

Μέσα σε λίγα  24ωρα αποκαλύφθηκαν γεγονότα που συμπληρώνουν την εικόνα κατάρρευσης  της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης και συγχρόνως οτι ο ο ίδιος ο κ. . Μητσοτάκης, θεωρείται ότι καλύπτει την διαφθορά.  Το Politico εγραψε οτι “ο Μητσοτακης καλύπτει την έρευνα κατα υπουργών του για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.  Έγινε γνωστό ότι και η Αίγυπτος (μετά τη ΛΙβύη) έχει υποβάλει ενστάσεις στον ΟΗΕ για τον χωροταξικό σχεδιασμό της Ελλάδας. Λίγα 24ωρα πριν η κα Μελόνι  σχεδίαζε τα δικά της συμφέροντα στην κεντρική μεσόγειο σε συνεργασία με Ερντογάν και Λιβύη, γραφοντας στα παλαιά υποδήματα της  τον …φίλο Κυριάκο. Ταυτόχρονα ο Ζελένσκι κάρφωνε και πάλι τον Κ. Μητσοτάκη οτι του έδωσε υποσχέσεις για βοηθεια με ανταλλαγμα μπίζνες στην Οδησσό.

 

Ο ανθρωπος που εψαχνε μια θέση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν προλαβαίνει να μαζεύει καταγγελίες και αρνητικές κινήσεις από το εξωτερικό.  Οι ειδήσεις έρχονται διαρκώς από το εξωτερικό με τους εγχώριους παράγοντες να κάνουν ότι μπορούν  να κρατήσουν χαμηλά και τις ειδήσεις και τις εντυπώσεις. 

Το άρθρο του Politico δεν μας κάνει σοφότερους απο άποψη πληροφοριών. Εδειξε όμως την εικόνα που έχει διαμορφωθεί για τον ίδιο τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση του δυστυχώς και τη χώρα (Ελλάδα) στην Ευρώπη και όχι μόνο. Εικόνα μιας χώρας που η διαφθορά του πολιτικού συστήματος κυριαρχεί, ζει και βασιλεύει. Και αυτό λίγα μόνο χρόνια μετά την χρεοκοπία η οποία προήλθε εξαιτίας της διαφθοράς του  πολιτικού συστήματος.

Ο αναμορφωτής -οπως ο ίδιος παρουσιάστηκε- Μητσοτάκης οχι μόνο δεν προχωρά σε καμία αναμόρφωση, αλλά επιστρέφει τη χώρα σε μαύρες και σκοτεινές περιόδους. Και σε οικονομικό και σε θεσμικό επίπεδο. Τα όσα συνέβησαν στη Βουλή -κατα μια ειρωνεία της ιστορίας Ιούλιο μήνα- μπορεί να μοιάζουν καρικατούρα  σε σχέση με το παρελθόν, αλλά δεν παύουν να είναι ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Και μη ξεχνάμε οτι ο κ. Μητσοτάκης βαρύνεται και με το σκάνδαλο των υποκλοπών. 

 

Τραγωδία στην Μεσόγειο 

 

Η Ρηματική Διακοίνωση της Αιγύπτου σε βάρος του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού της Ελλάδας, αναδεικνύει  την παντελή αστοχία  της εξωτερικής πολιτικής Μητσοτάκη.

Αν η Λιβύη αποτελεί μια μαύρη τρύπα στην πολιτική Γεραπετρίτη-Μητσοτάκη, η Αιγυπτος είναι κυριολεκτικά μια ηττα αξιοπιστίας. Διότι στην Αιγυπτο έχει στηρίξει η Αθήνα εδω και χρόνια την πολιτική της έναντι της Τουρκίας εν μέρει και της Λιβύης. Οι κινήσεις της Αιγύπτου είναι μαχαιριά στην οποια αξιοπιστία μπορεί  να έχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τους συνομιλητές της. Πολύ ωμά οι εξωτερικοί παράγοντες δεν τον υπολογιζουν. Διότι έχει δείξει οτι δεν μπορεί δεν είναι διατεθειμένος να στηρίξει τα συμφέροντα της χώρας μας. Φάνηκε στην Κάσο, φαίνεται στην οριοθέτηση Θαλάσσιων Ζωνών και θαλάσσιων πάρκων. 

Το Βατερλώ, ηρθε απο την κα Μελόνι, την σύμμαχο και εταίρο Ιταλία, την φίλη του κ. πρωθυπουργού.

Η συνάντηση της, το παζάρι με Τουρκία και Λιβύη,  έδειξε ποσο υπολογίζει τον φίλο κ. Μητσοτάκη. 

Η Ιταλία συμπεριφέρεται εχθρικα στην Ελλάδα, αξιοποιώντας  την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, προχωρά σε κινήσεις εγκλωβισμού  της Ελλάδας στην Μεσόγειο.

 

Τα αποκούμπια Μητσοτάκη

 

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για μία ακόμα φορά κάρφωσε τον φίλο Μητσοτάκη. Μας ενημέρωσε οτι θα ξαναστείλει βοήθεια (στρατιωτικό υλικό) στην Ουκρανία με ανταλλαγμα την συμμετοχή της Ελλάδας στην ανοικοδόμηση της Οδησσού. 

Η στήριξη της Ουκρανίας μπορεί να ήταν ένα διαπραγματευτικό  “χαρτί”  στην εποχή του Μπάιντεν είναι κουρελόχαρτο στην εποχή του Τραμπ. 

Το αλλο στήριγμα του είναι ο …Νετανιάχου. Ειναι η κυβέρνηση που δεν τολμά να καταγγείλει ευθέως την γενοκτονία στην Γάζα, πιστεύοντας ότι ο Νετανιάχου θα στηρίξει τη χώρα μας εναντι της Τουρκίας. Ο διωκόμενος Νετανιάχου έχει άλλα προβλήματα να επιλύσει και οτι αυτά που θέλει ο κ. Μητσοτάκης. Ούτε καν σε προσωπικό επίπεδο….με ότι καταλαβαίνετε! 

Και το τρίτο αποκούμπι του κ. Μητσοτάκη είναι η …Chevron. Η οποία στις 12 Σεπτεμβρίου θα αποφασίσει αν θα κάνει έρευνες νοτίως της Κρήτης. Έτσι ώστε  να αντιμετωπίσει  το …τουρκολιβυκό μνημόνιο η κυβέρνηση.

Προς το παρόν ο αλλος αμερικανός γίγαντας υδρογονανθρακων, η Exxon Mobil, έχει κλείσει συμφωνίες και με την Ελλάδα και με  την Λιβύη.  στην ιδια περιοχή , μεταξύ Κρήτης και Λιβύης. Αρα καμία σημασία δεν έχει, πρακτικά,  γι αυτούς σε ποιόν ανήκει η ΑΟΖ.

Ο ανθρωπος που έγινε …Μωυσής και υποτίθεται οτι τον ζητούσαν στην Ευρώπη για να του αναθέσουν σημαντικό ρόλο, έχει πέσει χαμηλά. 

Δεν ξέρουμε αν ισχύει για τον ίδιο ο στίχος του Βαρναλη “Αχ, πού ’σαι, νιότη, που ’δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!” . Μάλλον δεν ισχύει και δεν τον απασχόλησε ποτέ. Γιατί εγινε αυτό που ήθελε  https://www.omegapress.gr/

 **Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Βόμβα από το ρωσικό ΥΠΕΞ - Στη μαύρη λίστα της Μόσχας οι Μητσοτάκης, Γεραπετρίτης, Σακελλαροπούλου και Χριστοδουλίδης

 Πολιτικό μήνυμα από το Κρεμλίνο προς την Αθήνα

Στη «μαύρη λίστα» του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών εμφανίζονται ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μαζί με τον Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη και την πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Συγκεκριμένα, καταγράφονται στη νέα ενότητα στην επίσημη ιστοσελίδα του ρωσικού ΥΠΕΞ, υπό τον τίτλο «Παραδείγματα Ρωσοφοβικών Εκδηλώσεων», όπου παρουσιάζονται δηλώσεις αρχηγών κρατών, υπουργών, βουλευτών, διπλωματών, δημοσιογράφων και άλλων δημόσιων προσώπων από χώρες της Δύσης και συμμάχους της Ουκρανίας, οι οποίες – σύμφωνα με τη Μόσχα – συνιστούν «ρητορική μίσους κατά της Ρωσίας».
Στην ίδια ενότητα του ρωσικού ΥΠΕΞ περιλαμβάνονται και δηλώσεις Κυπρίων αξιωματούχων, όπως ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης και η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, επιβεβαιώνοντας ότι όλος ο ελληνικός κόσμος έχει πλέον τεθεί απέναντι στη Ρωσία.

Η τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και των στενών του συνεργατών στο συγκεκριμένο μητρώο δεν είναι μια τυπική καταγραφή. Αποτελεί πολιτικό μήνυμα από το Κρεμλίνο προς την Αθήνα, καθώς για δεκαετίες η Ελλάδα διατηρούσε, έστω και παρασκηνιακά, σχέσεις σεβασμού και συνεργασίας με τη Ρωσία, τόσο πολιτικές όσο και πολιτισμικές.

Η νέα αυτή εποχή ρήξης αποδίδεται ξεκάθαρα στην επιλογή του Μητσοτάκη να ευθυγραμμιστεί πλήρως και άνευ όρων με τη Δύση, στηρίζοντας στρατιωτικά και πολιτικά το Κίεβο.

Η συμπερίληψη της Ελλάδας σε μια λίστα «εχθρών της Ρωσίας» ήταν αδιανόητη για τα προηγούμενα χρόνια. Η αποστασιοποίηση από τον παραδοσιακά ισχυρό σύμμαχο της Ορθοδοξίας και ο ευθυγραμμισμός με τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., προκαλούν ερωτήματα για το εάν αυτή η αλλαγή στρατηγικής είναι τελικά προς όφελος της χώρας ή αποτέλεσμα τυφλής υποτέλειας απέναντι στα κέντρα εξουσίας των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον.

Τα παραδείγματα δηλώσεων που δίνει το ρωσικό ΥΠΕΞ: 

Κυριάκος Μητσοτάκης (συνέντευξη στον αρχισυντάκτη του Foreign Policy, R. Agraval, Davos, Ελβετία, 18.01.2024):
«Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε με τον ρωσικό λαό. Το πρόβλημα δεν είναι αυτός, αλλά η ρωσική ηγεσία και η παράφρων απόφασή της να επιτεθεί στην Ουκρανία».

Κυριάκος Μητσοτάκης (συνέντευξη στο CTV, Montreal, 24.03.2024):
«Αυτό που συνέβη στην Οδησσό ενίσχυσε την πεποίθησή μου ότι πρέπει να στηρίξουμε την Ουκρανία […] οποιαδήποτε αλλαγή συνόρων με τη χρήση βίας είναι, κατ’ αρχήν, απαράδεκτη.»

Κυριάκος Μητσοτάκης (ομιλία στην ελληνική κοινότητα του Montreal, 25.03.2024):

«Με τα ίδια μας τα μάτια είδαμε την καταστροφή […] Γι’ αυτό θα στηρίζουμε την Ουκρανία για όσο χρειαστεί […]»

Κυριάκος Μητσοτάκης (κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Πρωθυπουργό της Πολωνίας D. Tusk, Warsaw, 12.04.2024):
«[…] επιβεβαίωσα στον D. Tusk και στον Πρόεδρο της Ουκρανίας V. Zelensky τη σταθερή πρόθεση να συνεχίσουμε τη στήριξη προς το Κίεβο […]»

Κυριάκος Μητσοτάκης (συνέντευξη στη Rzeczpospolita, Warsaw, 16.04.2024):
«Η ήττα της Ουκρανίας θα ήταν νίκη της δικτατορίας επί της δημοκρατίας […] η Μόσχα θα επιχειρήσει να επηρεάσει τις ευρωεκλογές […]»

Κυριάκος Μητσοτάκης (συνομιλία με τον πρόεδρο της Corus International, D. Speckhard, στο American Council on Foreign Relations, 10.07.2024):
«[…] η Ε.Ε. επέδειξε ενότητα, επιβάλαμε κυρώσεις, προσφέραμε οικονομική βοήθεια — ακόμη και περισσότερη από τις ΗΠΑ — και ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις ένταξης της Ουκρανίας στην Ε.Ε.»

Γιώργος Γεραπετρίτης (Βρυξέλλες, 04.04.2024):
«[…] Είναι εξαιρετικά σημαντικό να στηρίξουμε την Ουκρανία […] θεμελιώδεις αξίες, διεθνές δίκαιο, κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα […]»

Γιώργος Γεραπετρίτης (ομιλία στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών, 12.04.2024):

«[…] κυνική πράξη αναθεωρητισμού […] η Ουκρανία χρειάζεται ομόφωνη υποστήριξη από τη συλλογική Δύση […]»

Γιώργος Γεραπετρίτης (συνάντηση με τον ΥΠΕΞ της Τσεχίας Jan Lipavský, Prague, 16.05.2024):
«[…] η ρωσική επιθετικότητα απειλεί την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα […] η Ελλάδα θα συνεχίσει αταλάντευτα να στηρίζει την Ουκρανία […]»

Κατερίνα Σακελλαροπούλου (ομιλία στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών, 10.04.2024):
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί […] σοβαρή απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια […] πρέπει να συνεχίσουμε, χωρίς δισταγμούς, να τη στηρίζουμε […]»

Αννίτα Δημητρίου (συνάντηση με τη Svetlana Tikhanovskaya, Nicosia, 10.03.2024):
«Η Κύπρος καταδικάζει […] εφαρμόζει πλήρως τις κυρώσεις της Ε.Ε. κατά της Λευκορωσίας και της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία.»

Αννίτα Δημητρίου (συνάντηση Προέδρων Κοινοβουλίων Ε.Ε., Palma de Mallorca, 22.04.2024):
«Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτέλεσε ανησυχητικό σήμα για την Ε.Ε. […] δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε.»

Νίκος Χριστοδουλίδης (με τον Πρόεδρο της Εσθονίας Alar Karis, Nicosia, 27.03.2024):
«Δεν μπορεί να επικρατήσει η ανομία […] παραμένουμε στο πλευρό της Ουκρανίας και στη σωστή πλευρά της ιστορίας.»

www.bankingnews.gr

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Κάποιος να στείλει το κακομαθημένο πριγκιπόπουλο σπίτι του....

 

του Πάνου Ζήση

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Οι ίδιοι οι γονείς του Κυριάκου είχαν παραδεχτεί και δη δημοσίως ότι το… παιδί δεν το’ χει.

Είχε όμως το οικογενειακό χρήμα ώστε να μεγαλώσει ως εν δυνάμει πρωθυπουργός.

Με τα καλά σχολεία, τις εξειδικευμένες νταντάδες στη μετατροπή πλουσιόπαιδων σε κακομαθημένα πριγκιποπούλα νομίζοντας ότι ο κόσμος τους ανήκει, τα απλησίαστα για τους κοινούς θνητούς πανεπιστήμια, τις διευθυντικές θέσεις με τα κονέ του μπαμπά και εν τέλει τη βουλευτική έδρα που του άνοιξε τον δρόμο για το Μαξίμου πάλι με τις πλάτες του μπαμπά.

Παρά το… πατρικό σπρώξιμο ωστόσο ο Κυριάκος παρέμεινε επιεικώς μια μετριότητα, ένας ασήμαντος βουλευτάκος. Εγκλωβισμένος σε αυτή την ανυπόφορη δυστυχία με μαυρισμένη την ψυχή πάσχιζε νυχθημερόν να πάρει εκδίκηση.

Κι αίφνης μέσα στην απελπισία του εμφανίστηκε ο ανέλπιστος σωτήρας.

Ο άλλος τιτάνας της πολιτικής, ικανότερος πάντως (;), ο Αντώνης Σαμαράς.

Αυτός που κρυβόταν για να γλυτώσει από τα καρφιά και τις βίδες που του πέταγαν τα Μητσοτακόσκυλα επειδή στέρησε στον αρχηγό τους την εξουσία.

Ο Κυριάκος ως αναμενόμενο ένεκα του άσβεστου μίσους του μητσοτακέικου (ο Σαμαράς βαυκαλιζόταν ότι είχε σβήσει!!!) αφότου έγινε πρωθυπουργός διά των… καλαματιανών αλχημειών του τον άδειασε κανονικότατα και τρέχει τώρα στα γεράματα μπας και αποτινάξει την επική ξευτίλα.

Ευνοήθηκε φυσικά κι από τον άλλο ογκόλιθο της πολιτικής, τον Τσίπρα, ο οποίος πρέπει να πάρει βραβείο πολιτικής αβελτηρίας διότι φορτώθηκε όλες τις αμαρτίες των ολετήρων της μεταπολίτευσης βγάζοντάς τους λάδι. Δεν έφταιγε εντούτοις ο ίδιος τόσος ήταν.

Μόλις έκατσε λοιπόν στην καρέκλα του Μαξίμου κοίταξε το είδωλό του στον απέναντι καθρέφτη και μονολόγησε: «Άχρηστος ο Κυριάκος, ε, τώρα θα δείτε!!!».

Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

Ο… παραλίγο Μωυσής με όχημα το μητσοτακικό know-how, αγκαλιά με την ανικανότητα, τυφλωμένος παράλληλα από τη δίψα για εκδίκηση, ισοπέδωσε τη χώρα.

Τα έχετε εμπεδώσει πλέον φρονούμε τα χαΐρια του;

Τα υπενθυμίζουμε επιγραμματικά για όσους επιμένουν να υμνούν ακόμη τον μητσοτακισμό, εκβιαζόμενοι με το ψευτοδίλημμα… δεν υπάρχει άλλος, μήπως και ξεστραβωθούν.

Εθνομηδενισμός, απύθμενη διαφθορά και εγκληματικότητα, τελματωμένη κοινωνία, πλήρης φτωχοποίηση χώρας και λαού για να κονομάνε οι νταβατζήδες και οι λακέδες του καθεστώτος, λαθρομεταναστευτικό μπόλιασμα, επιβολή ολοκληρωτικών πολιτικών προς εγκαθίδρυση της μητσοτακικής χούντας (έφτασε στο σημείο να βάλει αθύρματα βουλευτές του να ψηφίσουν… επιστολικά για να μπαζώσει και το όνειδος του ΟΠΕΚΕΠΕ πανικόβλητος μη χάσει τη δεδηλωμένη από οργισμένους γαλάζιους βουλευτές).

Κοινώς, Ελλάδα τέλος!!!

Ακούγεται εντόνως στην πιάτσα ότι τον Σεπτέμβριο θα ανακοινωθεί κόμμα αποτελούμενο από δεξιές και αριστερές πατριωτικές δυνάμεις με άφθαρτο και μπαρουτοκαπνισμένο μπροστάρη για να μας λυτρώσει από την Αγία Οικογένεια και να σώσει ό,τι σώζεται.

Σε περίπτωση που διαψευσθεί η πληροφορία και παραμείνει ως έχει το πολιτικό σκηνικό, ελλοχεύει ο κίνδυνος -μέσω συμμαχιών αυτή τη φορά, υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά- να ξαναβγεί πρωθυπουργός ο Κυριάκος.

Τραγική εξέλιξη που θα επιτρέψει στον Μητσοτάκη να μας καταδυναστεύει μέχρις εσχάτων. Με τη χώρα να καταντάει μικρή οθωμανική επαρχία (του είχε ξεφύγει σε ανύποπτο χρόνο ο χαρακτηρισμός) κι εμάς δούλους της Μητσοτακοκρατίας.  

Αντιλαμβάνεστε ότι εκ των πραγμάτων θα είμαστε αναγκασμένοι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πώς; Όπως έχουμε γράψει πολλάκις. Καθόμαστε μια βδομάδα -δεν χρειάζεται παραπάνω- σπίτι μας και δεν κάνουμε τίποτα. Θα παραλύσουν τα πάντα, καθώς εμείς προσφέρουμε τον πλούτο στο σύστημα. Τότε θα δείτε τους δήθεν ταγούς παρέα με τους ολιγάρχες που μας πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας να κυκλοφορούν με μπεϊμπιλίνο βρισκόμενοι σε ελεύθερη πτώση παρακαλώντας μας να λογικευτούμε. Μία είναι η αδυναμία τους. Η απώλεια χρήματος. Το οποίο τους παρέχουμε απλόχερα με τον ιδρώτα μας. Εκεί θα τους πατήσουμε για να ανακτήσουμε τις χαμένες μας ζωές.

Ένα μόνο πρέπει να σκεφτόμαστε για να παίρνουμε θάρρος, τι έχουμε να χάσουμε εμείς και τι αυτοί!!!

Έτσι ξέμπλεξε ιστορικά η ανθρωπότητα από τυράννους, βασιλιάδες, δικτάτορες και κάθε λογής καταπιεστές…Antinews.gr

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Τι άλλαξε από τα μαύρα χρόνια των κατσαπλιάδων του Σύριζα;[ΤΙΠΟΤΑ!!!ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΡΙΣΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!!!ΑΧ ΚΑΗΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ!!]

 Του Strange Attractor

Τα μαύρα χρόνια που ζήσαμε επί Αλέξη φοβόμουν.

Φοβόμουν μη γίνουμε Σομαλία του Βορρά, και χρειαστεί να ζούμε με ουρές συσσιτίων (όπως εκείνες των ΑΤΜ) από κιβώτια με τρόφιμα και ανθρωπιστική βοήθεια που θα μας έριχναν τα αεροπλάνα του ΟΗΕ, ή μη τυχόν και με σφάξει εν μέση οδώ για να μου πάρει το κινητό κανένας δυστυχής 30χρονος ανήλικος πρόσφυγας πολέμου από χώρα χωρίς πόλεμο.

Αυτά φοβόμουν πιο πολύ απ’ όλα τα άλλα, και έκανα προσευχές να πέσουν οι συριζανέλ, να εξαφανιστεί από τη ζωή μας ο Δρ. Μπαρουφάκης, μπας και έρθει ο Κυριάκος και μας σώσει.

Εσύ είσαι που το λες;

Ήρθε, και να που είμαστε ήδη στον έβδομο χρόνο (σας θυμίζει κάτι;) διακυβέρνησης της ΝΔ του Κυριάκου (καμία σχέση με τις προηγούμενες) και ζούμε το… όνειρο!

Τι άλλαξε από την εποχή των ανερμάτιστων συριζανέλ; Πολλά…

Ο «μαρξιστής» Αλέξης χάιδευε τους Δ.Υ. και διόριζε μετακλητούς αβέρτα, άσχετα αν ο Μαρξ τους χαρακτήριζε «βδέλλες της κοινωνίας» (σάμπως διάβασε ποτέ Μαρξ ο ριζοσπάστης Αλέξης; Διάβασε ποτέ βιβλίο χωρίς εικόνες;), ενώ ο «αντικρατιστής» Κυριάκος, που θα καθάριζε το δημόσιο και το βαθύ κράτος, έχει σπάσει το ρεκόρ των συριζαίων σε μετακλητούς εδώ και χρόνια.

Όπου και να κοιτάξεις ή μετακλητό (χειροκροτητή) θα δεις, ή κάποιον που εμμέσως τα παίρνει από το δημόσιο για; Να χειροκροτάει.

Κι ας διαβάζουν ολημερίς και ολονυχτίς σαν ζόμπι οι μη αφισοκολλητές πτυχιούχοι και μη, που δεν ανήκουν στη γαλάζια γλίτσα, μπας και μπουν στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ.

9.000 σχεδόν οι διορισμένοι με τηλεφώνημα μετακλητοί επί Κυριάκου μαθαίνω.

Πολλαπλασιάσετε επί 4 (η μέση οικογένεια) και άρα να πως βγαίνουν τα ψηφαλάκια του 41%. Do the math…

Ο μόνος «αντικρατιστής» που δεν έχει διοριστεί ακόμη μετακλητός, η δεν σιτίζεται εμμέσως από τον δημόσιο κορβανά είναι ο… Τζήμερος!

Αλλαγές όμως είχαμε και στο ακανθώδες ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.

Επί Αλέξη, ο Πανούσης είχε ανοίξει όλες τις κλειστές (λέμε τώρα) δομές, και η κυρά Τασία με τον Μουζάλα ολοκλήρωσαν το «αριστερό» όραμα για μια πολυπολιτισμική Ελλάδα χωρίς σύνορα, καταφύγιο και απάγκιο για κάθε δυστυχισμένη ψυχούλα απ’ όπου γης…

Το ότι τους λαθρομετανάστες της εποχής του ο Μαρξ τους αποκαλούσε εχθρούς του προλεταριάτου, που ευνοούν τους καπιταλιστές αφού μειώνουν τα ημερομίσθια, ούτε καν το είχαν ακούσει (πόσο δε μάλλον διαβάσει) αυτοί οι πούροι αριστεροί, που υποδέχονταν τα «προσφυγόπουλα» στις ακτές των νησιών (μαζί η Αντζελίνα Τζολί, με τη Σία τηn Κοσιώνη, τον Κουράκη, κ.ά) με κεράσματα και χορούς.

Τι άλλαξε; Όντως μειώθηκαν οι αριθμοί των «παράτυπων» επί Κυριάκου, άσχετα αν οι ροές παραμένουν οι ίδιες.

Πώς έγινε αυτό το θαύμα; Μα η κυβέρνηση (σε αγαστή συνεργασία με τις ΜΚΟ, που ακόμη τις καταμετράει τόσα χρόνια ο Κουμουτσάκος) τους νομιμοποιεί με ρυθμούς πολυβόλου.

Ξεχνάμε που έλεγε ο Κυριάκος πως ονειρεύεται μια πλήρως πολυπολιτισμική Ελλάδα;

Ή πως στήριζε με ζέση τη woke ατζέντα;

Ή που έκανε αυτό που ούτε ο Αλέξης δεν πρόκαμε να κάνει; Να παντρεύονται και να τεκνοθετούν οι «οπισθογεμείς»;

Άσχετα αν μετά την εκλογή Τραμπ έκανε μια κλασική κυβίστηση σε όλα τα παραπάνω, στα λόγια μόνο…

Για την εγκληματικότητα δεν θα μιλήσω.

Επί Σύριζα, και με τον περίφημο νόμο Παρασκευόπουλου άδειασαν οι φυλακές, για να αποσυμφορηθούν, ενώ τώρα απαξάπαντες σχεδόν οι εγκληματίες με το που συλλαμβάνονται αφήνονται κατ’ ευθείαν ελεύθεροι, με ορισμό τακτικής δικάσιμης του Αγίου Φούφουτου ανήμερα, οπότε οι φυλακές δεν χρειάζονται αποσυμφόρηση… απλά πράγματα.

Τι άλλαξε στα εθνικά μας θέματα;

Ο Αλέξης υπέγραψε την αντεθνική Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία θα άλλαζε ο Κυριάκος, αλλά μόλις έγινε πρωθυπουργός θυμήθηκε πως οι διεθνείς συνθήκες δεν αλλάζουν άπαξ και υπογραφούν επίσημα.

Έριξε όμως όλο το βάρος του στην υπόλοιπη στιβαρή διεθνή παρουσία της χώρας, και έτσι δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε κανένα νησί (και τι έγινε αν χάσουμε 2-3, που έλεγε κι ο Ζουράρης;), απλά έχουμε γίνει το κλωτσοσκούφι όχι μόνο της Τουρκίας, αλλά ακόμη και της ρημαγμένης διχοτομημένης Λιβύης, ακόμη και της Αλβανίας…

Η μόνη χώρα που μας σέβεται και δεν μας απειλεί είναι, ακούω, η… Ζανζιβάρη.

Με τον ηγέτη Κυριάκο (πολλοί τον συγκρίνουν με τον Ελ. Βενιζέλο) να κυνηγάει στα διάφορα φόρα, ως άλλος μίστερ Μπιν, τον Ντόναλντ, μπας και τον κοιτάξει…

Μπας και μας στείλει επιτέλους και πρέσβη, μιας και μόνο εμείς, η Β. Κορέα, και νομίζω το κάτω Σουδάν δεν εκπροσωπούνται διπλωματικά από τις ΗΠΑ, μπορεί και τα νησιά Παπάνγκο.

Επί Σύριζα λοιπόν, τρέμαμε την πείνα και τη δυστυχία μιας οικονομικής κατάρρευσης, αλλά τουλάχιστον ανεβαίναμε σε λεωφορεία, τρένα, και αεροπλάνα χωρίς φόβο.

Επί Κυριάκου, και με αρμόδιο υπουργό τον Νέο Εθνάρχη από τας Σέρρας, διαλύθηκε ο σιδηρόδρομος, με αποτέλεσμα την εκατόμβη των Τεμπών, τα αεροπλάνα πετάνε άνευ ουδενός κρατικού ελέγχου, και ουδεμίας κρατικής εποπτείας εδώ και 5 χρόνια (το γνωρίζατε;) και τα τροχαία δυστυχήματα έχουν πιάσει κόκκινο.

Να πούμε για την ακρίβεια; Που με το που μπαίνεις σε σουπερμάρκετ κινδυνεύεις με έμφραγμα;

Που το ψωμί έπιασε 1.60 ευρώ το (λιποβαρές) καρβέλι, οι σαρδέλες τα 15 ευρώ το κιλό, και το σουβλάκι 5 (στα νησιά 10);

Ή που με την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας ο λογαριασμός ρεύματος έγινε όχι μόνο διαφορική εξίσωση για δυνατούς λύτες, αλλά ο απόλυτος εφιάλτης του νοικοκυριού;

Και έπεται και το νερό… σημειώστε το.

Και ας μη μιλήσουμε για τις φωτιές που κατακαίνε τη χώρα, με τα Κύθηρα να έχουν γίνει κρανίου τόπος, εντελώς τυχαία λίγο μετά τις κυβερνητικές αποφάσεις να μπουν εκεί δεκάδες ανεμογεννήτριες…

Και τέλος έχουμε και τον ΟΠΕΚΕΠΕ, που οι γαλαντόμες εγκρίσεις του ακόμη και για μπανανοφυτείες στις απάτητες κορυφές του Ολύμπου γέμισαν με ευρωπαϊκά κονδύλια τις τσέπες γαλάζιων «αγροτών» και μη, ενώ όχι μόνο έγινε η Κρήτη το «γαλάζιο νησί», αλλά μέχρι και η ΠΟΡΣΕ σκέφτεται να την τιμήσει, μιας και οι περισσότερες ΚΑΓΙΕΝ του πλανήτη πωλούνται εκεί… μάλλον ως αγροτικά,  και μηχανήματα έργου, τυχαίο;

Αυτές λοιπόν είναι μερικές μόνο από τις αλλαγές που μας προέκυψαν όταν έφυγαν τα σούργελα και ήρθαν οι νοικοκυραίοι, και οι άριστοι.

Για να ξέρετε να απαντάτε στους κακεντρεχείς όταν σας ρωτάνε «και τι έγινε που  έφυγε ο Σύριζας; Τι άλλαξε;».

ΥΓ- Κάτι άλλο που σίγουρα άλλαξε, αλλά δεν το γνωρίζουμε μιας και η τελευταία δήλωση Πόθεν Έσχες του Κυριάκου είναι από το 2021, είναι τα ακίνητα στο όνομά του. Που ήταν 42, και ποιος ξέρει πόσα να είναι τώρα;

Άλλο ένα θαύμα, άμα είσαι εργατικός, και υπεύθυνος πολίτης, που κάνεις τα κουμάντα σου, έστω και ως μισθωτός. Διότι εγώ ο ποταπός, επίσης μισθωτός όπως ο σμιλεμένος ηγέτης μας, αν και 8 χρόνια μεγαλύτερος του, ακόμη ζω στο ενοίκιο…

Ας πρόσεχα, κι ας κόλλαγα κι εγώ καμιά αφίσα αντί να εστιάζω αλλού, όπως π.χ. στην ορθογραφία.

Είδατε ο ανέμελος, μπορεί να μην ξέρει να γράφει σωστά μια πρόταση, αλλά από ακίνητα… να φαν κι οι κότες!    Antinews.gr

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων