Ιεροσυλία και Statecraft: Πώς ο χριστιανικός σιωνισμός διαστρεβλώνει τις γραφές για να υπηρετήσει την αυτοκρατορία

Σχόλιο του  Gogo Steiri επι του αρθρου 

[ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ — ΟΙ ΜΟΥΡΛΟΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Τοὺς πῆραν ὅλοι εἴδηση... ἐπιτέλους. Ἀλλὰ ὄπως καὶ μὲ τὴν θεοσοφία, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ὑπόβαθρο τοῦ ναζισμοῦ, ἔτσι καὶ οἱ φανατικοὶ προτεστάντες καὶ ἡ εὐαγγελικὴ σέχτα εἶναι τὸ ὑπόβαθρο τοῦ σιωνισμοῦ.Οἱ παλαβο-αἱρέσεις ποὺ προέκυψαν καὶ γιγαντώθηκαν τὸν 20ο αἰώνα, ἐντὸς τοῦ προτεσταντισμοῦ, εὐθύνονται γιὰ μέγα μέρος τῶν ἐπιθετικῶν πολέμων καὶ ἀκροτήτων τοῦ αἰώνα αὐτοῦ. Σήμερα, στὸ πρῶτο μισὸ τοῦ 21ου οἱ συνέπειές τους γίνονται ἐπιτέλους ἀντιληπτές.Μιὰ παρατήρηση γιὰ τὸν ἀρθρογράφο: δὲν ὑπάρχει χριστιανικὸς σιωνισμός, ἀλλὰ προτεσταντικὸς σιωνισμός.]

****

Από τόν Μάθιου Μάαβακ

Γιατί η εμμονή της Αμερικής «ευλογεί το Ισραήλ» θέτει σε κίνδυνο την Εκκλησία, τον κόσμο - και την αλήθεια

Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνέντευξης με τον Tucker Carlson, ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Ted Cruz επέδειξε όχι μόνο ανησυχητική γεωπολιτική άγνοια, αλλά και μια ξεδιάντροπη προθυμία να διαστρεβλώσει τις γραφές για να υπερασπιστεί την ακλόνητη υποστήριξή του στο Ισραήλ. Το εδάφιο που παρέθεσε – Γένεση 12:3 – περικόπηκε ξεδιάντροπα, μια κοινή τακτική που χρησιμοποιήθηκε για να προσδώσει θεϊκή νομιμότητα στη σιωνιστική ιδιαιτερότητα στην προφητεία των έσχατων καιρών. Αυτός ο στίχος έχει γίνει το θεολογικό θεμέλιο μιας μαχητικής κοσμοθεωρίας γνωστής ως χριστιανικός σιωνισμός.

Ακόμη και οι Εβραίοι επικριτές της ισραηλινής κρατικής πολιτικής εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τον ιστορικό αναλφαβητισμό και τη θεολογική ωμότητα που τροφοδοτούν αυτή τη μεταστατική ιδεολογία στους αμερικανικούς ευαγγελικούς κύκλους. Θυμάμαι να συζητώ αυτό το φαινόμενο πριν από μια δεκαετία στο LinkedIn με Εβραίους και Ισραηλινούς γνωστούς. Την είχα ονομάσει «λατρεία σκουπιδιών» – μια συγχώνευση βιβλικού αναλφαβητισμού, αποκαλυπτικού ζήλου και γεωπολιτικής αυταπάτης. Μερικοί από τους ισραηλινούς ομολόγους μου, σε μια περίεργη επίδειξη περιστασιακής προκατάληψης, αναφέρονταν εναλλάξ στον Κρουζ και τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο απλώς ως «ο Μεξικανός».

Ο χριστιανικός σιωνισμός ευδοκιμεί στην άγνοια και την επιλεκτική οικειοποίηση των γραφών. Αν και συχνά παρουσιάζεται ως αρχαίο και αμετάβλητο, είναι στην πραγματικότητα ένα σχετικά σύγχρονο φαινόμενο, που αναδύεται παράλληλα με την άνοδο του πολιτικού σιωνισμού στα τέλη του 19ου αιώνα. Αντί να αντιμετωπίζει τις γραφές ως ιερές, διαστρεβλώνει τον βιβλικό κανόνα σε ένα εύκαμπτο εργαλείο – ένα εργαλείο που πρέπει να συμμορφώνεται με τις ιδεολογικές επιταγές της στιγμής. Σε ένα έθνος όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο βρίσκεται σε πόλεμο για σχεδόν το 95% της ύπαρξής του, αυτή η διαστρέβλωση συχνά χρησιμεύει ως θεολογική κάλυψη για ένα δόγμα «ατελείωτου πολέμου», με επιλεγμένους στίχους που χρησιμοποιούνται για να βαφτίσουν τη γεωπολιτική επιθετικότητα και τη γλύκανση νέων εχθρών.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Σοβιετική Ένωση έγινε το πρώτο έθνος που χορήγησε de jure αναγνώριση στο σύγχρονο κράτος του Ισραήλ, το ίδιο κίνημα άρχισε πυρετωδώς να εξορύσσει γραφές για να παρουσιάσει την ΕΣΣΔ, και τη Ρωσία ειδικότερα, ως τους αποκαλυπτικούς κακούς Γωγ και Μαγώγ. (Ο γεωγραφικός Γωγ και Μαγώγ των παλιών βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία).

Παρ 'όλα αυτά, ο Ronald Reagan, ο ψευδο-θρησκευτικός άγιος του αμερικανικού συντηρητισμού, επικαλέστηκε επανειλημμένα αυτή την ερμηνευτική αίρεση για να πλαισιώσει τον Ψυχρό Πόλεμο ως μια κοσμική μάχη ενάντια στην «αυτοκρατορία του κακού». Μέχρι σήμερα, εκατομμύρια Αμερικανοί Ευαγγελικοί και φονταμενταλιστές Προτεστάντες σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να βλέπουν τη Ρωσία ως τον αιώνιο εχθρό του ίδιου του Θεού. Η εμβέλεια και η επιρροή αυτής της ψευδο-θεολογικής υποκουλτούρας δεν πρέπει να υποτιμάται. Αλλά πριν ξετυλίξουμε τις ευρύτερες επιπτώσεις αυτής της ιδεολογικής διαστροφής, ας εξετάσουμε πρώτα τον στίχο που τόσο βολικά παραποίησε ο γερουσιαστής Κρουζ.

Ευλογίες και κατάρες της Γένεσης

Ο γερουσιαστής Κρουζ επικαλέστηκε το εδάφιο Γένεση 12:3 για να δικαιολογήσει την ακλόνητη υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ, αλλά η παράθεσή του ήταν εμφανώς επιλεκτική. Ο πλήρης στίχος λέει: «Και θα ευλογήσω αυτούς που σε ευλογούν, και θα καταραστώ αυτόν που σε καταριέται: και σε σένα θα ευλογηθούν όλες οι οικογένειες της γης».  Αυτή είναι μια προφητική υπόσχεση που δόθηκε στον πατριάρχη Αβραάμ, δείχνοντας τελικά το σπέρμα του, τον Ιησού Χριστό. Είναι μέσω του Χριστού, σύμφωνα με το εδάφιο Γαλάτας 3:16, που «όλες οι οικογένειες της γης» προσφέρονται συμφιλίωση με τον Θεό. Αν αυτή η ευλογία έχει παγκόσμια και μεσσιανική εμβέλεια, πού αποδίδεται τόσο συχνά η εθνική ή εθνική αποκλειστικότητα στο σύγχρονο Ισραήλ;Το θεολογικό πλαίσιο του Κρουζ, στην πράξη, ευθυγραμμίζεται περισσότερο με τον ταλμουδικό εθνοκεντρισμό παρά με τη χριστιανική σωτηριολογία. Σκεφτείτε αυτόν τον βλάσφημο ισχυρισμό του ραβίνου Chaim Richman, που απευθύνεται στους Χριστιανούς:

«Εσείς λατρεύετε έναν Εβραίο. Αυτό είναι λάθος. Θα πρέπει να λατρεύετε τον καθένα μας γιατί όλοι πεθαίνουμε για τις αμαρτίες σας κάθε μέρα... Ο εβραϊκός λαός στη γη του Ισραήλ είναι το προπύργιο ενάντια στα Orcs, εντάξει; Τα Ορκ δεν έρχονται σε ένα θέατρο κοντά σας, αλλά στο σπίτι σας».

Εκτός από την αναφορά στον Τόλκιν – η οποία, εξ όσων γνωρίζω, δεν εμφανίζεται πουθενά στο Ταλμούδ – το απόσπασμα του Ρίτσμαν αποκαλύπτει το ιδεολογικό πεδίο γύρω από το οποίο βρίσκεται ο Κρουζ: ένα πεδίο όπου η συλλογική εβραϊκή ταυτότητα είναι οιονεί θεοποιημένη και οι αντίπαλοι αποκτηνώνονται ως φανταστικά τέρατα. Τα «Orcs» είναι φυσικά ένας σαρωτικός ευφημισμός για τους Άραβες στην περιοχή, πολλοί από τους οποίους είναι σύμμαχοι του Ισραήλ. Τα μόνα απείθαρχα «Orcs», προφανώς, είναι οι Παλαιστίνιοι, των οποίων η άρνηση να δεχτούν τους θεϊκά διορισμένους αφέντες τους παραμένει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα.

Κατά ειρωνικό τρόπο, οι Πέρσες (Ιρανοί) έχουν παραδοσιακά απολαύσει μια πολύ πιο ευνοϊκή απεικόνιση στις εβραϊκές γραφές. Η σύγχρονη γεωπολιτική εχθρότητα είναι επομένως μια ιστορική εκτροπή, όχι μια θεολογική αναγκαιότητα.

Αλλά αν κάποιος ακολουθήσει την γκροτέσκα λογική του Richman, αυτή η ανεπιφύλακτη «λατρεία κάθε Εβραίου» επεκτείνεται ακόμη και σε εκείνους που πρόσφατα ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα σατανικής κακοποίησης παιδιών στο Ισραήλ; Σε ποιο σημείο η αλληλεγγύη γίνεται ιεροσυλία και η υποστήριξη προς το Ισραήλ απαιτεί μια πλήρη θεολογική παράδοση;

Σημάδια, οιωνοί και παρειδωλική αυταπάτη

Υπάρχει ένας άλλος λόγος για τον οποίο τείνω να είμαι ιδιαίτερα επικριτικός προς τον χριστιανικό σιωνισμό. Είναι μια ιδεολογία που καθαγιάζει κάθε έγκλημα πολέμου, κάθε πράξη βαρβαρότητας από τις ισραηλινές δυνάμεις, διότι σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, η προσωπική «ευλογία» από τον Θεό εξαρτάται από την πολιτική υποταγή σε ένα σύγχρονο έθνος-κράτος.

Όταν δεν παραποιεί ενεργά τις γραφές, την ιστορία και τη βασική ηθική, αυτό το κίνημα κατασκευάζει σημεία και θαύματα από το πουθενά. Τα φυσικά φαινόμενα, ειδικά τα παρειδωλολατρικά μοτίβα, ερμηνεύονται συνήθως ως θεϊκοί οιωνοί. Αυτό δεν είναι αβλαβής ενθουσιασμός. Αντανακλά μια εύπιστη νοοτροπία που καθορίζεται από την ομαδική σκέψη, τη λατρεία που βασίζεται στο συναίσθημα και τη ρητορική χειραγώγησης. Η υπνωτική μουσική, η σκηνοθετημένη μαρτυρία και οι προσεκτικά ενορχηστρωμένες ατμόσφαιρες συχνά μαστιγώνουν τους πιστούς σε μια φρενίτιδα προσδοκίας, όπου η ευπιστία γίνεται πνευματική αρετή.

Κάποτε παρακολούθησα ένα βίντεο κλιπ χριστιανών προσκυνητών σε ένα φορτηγό στην Ιερουσαλήμ, οι οποίοι ξέσπασαν με δέος καθώς ακτίνες του ήλιου τρεμόπαιζαν μέσα από δέντρα στην άκρη του δρόμου. Για αυτούς, αυτά τα φευγαλέα φωτεινά μοτίβα δεν ήταν ένα τέχνασμα κίνησης και σκιάς, αλλά «αγγελικές εκδηλώσεις». (Είναι, στην πραγματικότητα, ένα κοινό οπτικό αποτέλεσμα που προκαλείται από το φως που διέρχεται από το φύλλωμα ενώ κινείται.)

Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος των Ευαγγελικών είναι πρόθυμο να ερμηνεύσει οποιοδήποτε εγκόσμιο περιστατικό ως θεϊκή έγκριση του κεντρικού ρόλου του Ισραήλ στην προφητεία των έσχατων καιρών. Αλλά αν αναζητούν σημάδια, θα μπορούσαν να σκεφτούν αυτά που κόβουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, όπως οι πράξεις ενός κορακιού που ήταν αποφασισμένο να κατεβάσει μια ισραηλινή σημαία μέσα στο εβραϊκό εθνοκράτος.

Στο εβραϊκό Midrash, ο κοράκι θεωρείται οιωνός. Στην Αγία Γραφή, είναι το πλάσμα που χρησιμοποίησε ο Θεός για να στηρίξει τον προφήτη Ηλία όταν ήταν στο σημείο της απελπισίας (Α ́ Βασιλέων 17). Το κοράκι είναι ένα πλάσμα που συνδέεται τόσο με την κρίση όσο και με την πρόνοια. Ποιο μήνυμα, λοιπόν, μετέδιδε;

Τώρα φανταστείτε αν το πουλί είχε σκίσει μια παλαιστινιακή ή ιρανική σημαία. Το χριστιανικό σιωνιστικό οικοσύστημα θα είχε ξεσπάσει σε μαζική έκσταση. Οι ροές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα ξεχείλιζαν με τίτλους που θα δήλωναν ότι ήταν σημάδι από τον ουρανό. Τα blogs προφητειών θα έσπευδαν να αποκωδικοποιήσουν τον «συμβολισμό» της. Οι τηλε-ευαγγελιστές θα επαναλάμβαναν το βίντεο μεταξύ των εκκλήσεων για δωρεές. Αλλά δεδομένου ότι αμφισβήτησε την αφήγησή τους, το γεγονός αγνοήθηκε επιμελώς.

Αυτό είναι το σχιζοειδές αντανακλαστικό της χριστιανικής σιωνιστικής θεολογίας: τα θεία σημάδια είναι έγκυρα μόνο όταν ενισχύουν το σενάριο. Οτιδήποτε άλλο, όσο έντονο κι αν είναι, απορρίπτεται ως σύμπτωση ή σατανική παρέμβαση.

Ευλογίες και κατάρες: Ο έλεγχος πραγματικότητας

Υπάρχει ένα συχνά αναφερόμενο απόσπασμα - που αποδίδεται στον Γιόζεφ Γκέμπελς, αν και πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Αδόλφο Χίτλερ - που λέει: «Ένα ψέμα που επαναλαμβάνεται χίλιες φορές γίνεται αλήθεια».

Οι χριστιανοί σιωνιστές έχουν ψάλλει το εδάφιο Γένεση 12:3 τόσο συχνά και με τέτοιο ζήλο που λίγοι στις τάξεις τους σταματούν ποτέ για να δοκιμάσουν το εδάφιο είτε ενάντια στις γραφές είτε στην εμπειρική πραγματικότητα. Ας το κάνουμε τώρα. Η Γένεση 12:3 λέει: «Θα ευλογήσω εκείνους που σας ευλογούν, και θα καταραστώ αυτόν που σας καταριέται...»

Αν θέλουμε να το ερμηνεύσουμε αυτό ως μια γενική εντολή για εξωτερική πολιτική σε κρατικό επίπεδο, τα στοιχεία θα πρέπει να είναι προφανή. Αναρωτηθείτε λοιπόν: Είναι οι πιο πιστοί σύμμαχοι του Ισραήλ σήμερα, ιδιαίτερα στη Δύση, πραγματικά «ευλογημένοι»;

Πάρτε για παράδειγμα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι αναμφισβήτητα πιο εσωτερικά διαιρεμένη από ό, τι σε οποιοδήποτε σημείο μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Οι πόλεις της παρακμάζουν, η έλλειψη στέγης και ο εθισμός στα ναρκωτικά είναι ανεξέλεγκτοι, οι φυλετικές σχέσεις βρίσκονται στο χαμηλότερο σημείο τους και σχεδόν το 40% των Αμερικανών δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια δαπάνη έκτακτης ανάγκης 400 δολαρίων χωρίς δανεισμό, πώληση οικογενειακού κειμηλίου ή χρέη. Και όμως, δισεκατομμύρια σε άνευ όρων βοήθεια συνεχίζουν να ρέουν στο Ισραήλ, χρόνο με το χρόνο.

Η Δυτική Ευρώπη δεν τα πάει καλύτερα. Η ήπειρος αντιμετωπίζει βαθύτερη πολιτική πόλωση, κρίση θεσμικής νομιμότητας και κλιμακούμενες πολιτιστικές συγκρούσεις που τροφοδοτούνται από τη μετανάστευση και την οικονομική ανισότητα. Αυτό που κάποτε περνούσε για δημοκρατική συναίνεση τώρα κατακερματίζεται από τον λαϊκισμό, την απάθεια και την αναταραχή. Η κοινωνική συνοχή διαλύεται σε ολόκληρη τη διατλαντική συμμαχία.

Τώρα συγκρίνετε αυτό με την Ανατολική Ασία και τη Νοτιοανατολική Ασία, όπου σχεδόν όλες οι χώρες διατηρούν έναν ασφαλή γεωγραφικό και διπλωματικό χώρο μεταξύ αυτών και του Ισραήλ. Με συνολικό πληθυσμό που πλησιάζει τα 2,4 δισεκατομμύρια, αυτή η περιοχή περιλαμβάνει αμέτρητες εθνότητες και θρησκείες, αλλά παραμένει εντυπωσιακά πιο σταθερή και οικονομικά εύρωστη. Εκτός από τη Μιανμάρ, της οποίας η στρατιωτική χούντα έχει εφοδιαστεί με ισραηλινό οπλισμό, δεν υπάρχουν ούτε εμφύλιοι πόλεμοι ούτε το είδος των υπαρξιακών κοινωνικών ρωγμών που μαστίζουν τη Δύση. Κανένα έθνος δεν απορροφά το Ισραήλ σε αυτό το μέρος του κόσμου.

Η Ινδία, η οποία δεν είναι μέρος της Ανατολικής Ασίας, έχει έναν τεράστιο πληθυσμό που είναι λυσσαλέα υπέρ του Ισραήλ και τυχαίνει να είναι ένα από τα πιο καταραμένα έθνη στη γη. Απλά παρακολουθήστε YouTube ταξίδια vlogs της Ινδίας!

Έτσι, το ερώτημα πρακτικά τίθεται στον εαυτό του: Αν το εδάφιο Γένεση 12:3 χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της εξωτερικής πολιτικής προς τον Ισραήλ, τότε ποιος ακριβώς ευλογείται και ποιος καταριέται

Οι συνέπειες του φιλοσιωνισμού δεν σταματούν με την απτή κοινωνική παρακμή. Σκεφτείτε τους πολέμους δι' αντιπροσώπων που τροφοδοτούνται από τους ισραηλινούς στρατηγικούς υπολογισμούς. Στη Συρία, η ισραηλινή υποστήριξη στις τζιχαντιστικές φατρίες συνέβαλε στον αποδεκατισμό των εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων. Μόλις την περασμένη Κυριακή (22 Ιουνίου), βομβιστής αυτοκτονίας εξερράγη μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Ηλία Αντιοχείας, σκοτώνοντας τουλάχιστον δεκαπέντε χριστιανούς πιστούς. Δεν πρόκειται για μεμονωμένες τραγωδίες. Αυτοί είναι οι καρποί του χριστιανικού σιωνισμού.

Θέτοντας σε κίνδυνο τους χριστιανούς σε όλο τον κόσμο

Γιατί είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε την αφήγηση του χριστιανικού σιωνισμού ξανά και ξανά; Επειδή η θρησκευτική ιδεολογία που προωθείται από τον γερουσιαστή Κρουζ και τους ομοίους του δεν έχει καμία ομοιότητα με τον αυθεντικό Χριστιανισμό. Είναι μια επικίνδυνη θεολογική παραποίηση – ένα λάκκο λύκων με ρούχα προβάτων, ακριβώς όπως προειδοποίησε το εδάφιο Ματθαίος 7:15.

Μακριά από την υπεράσπιση της πίστης, ο χριστιανικός σιωνισμός θέτει ενεργά σε κίνδυνο τους χριστιανούς σε όλο τον κόσμο. Στον ζήλο της να υποστηρίξει την Pax Americana, να ειδωλοποιήσει το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ και να προσαρμόσει τα τρέχοντα γεγονότα σε ένα σκηνοθετημένο αποκαλυπτικό σενάριο, θυσιάζει πραγματικές χριστιανικές κοινότητες στους βωμούς της γεωπολιτικής και της εσχατολογικής φαντασίας.

Ως κάποιος που κατάγεται από μια από τις παλαιότερες χριστιανικές παραδόσεις του κόσμου - των οποίων οι ρίζες φτάνουν πίσω ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη - το λέω ξεκάθαρα: Μην έχετε καμία κοινωνία με αυτούς τους δολοφονικούς ειδωλολάτρες (Α ́ Κορινθίους 5:11). Επικαλούνται τον Χριστό, αλλά υπηρετούν τις φιλοδοξίες της αυτοκρατορίας, τις αυταπάτες του ανθρώπου και τα τεχνάσματα του Σατανά.  https://substack.com/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.