Η «προφητεία» του Χένρι Κίσινγκερ για το Ισραήλ!!!! [Το αν το εβραϊκό κράτος θα επιβιώσει ως αποτέλεσμα της τρέχουσας κλιμάκωσης είναι ένα μεγάλο ερώτημα]

 

Το 2012, ο πατριάρχης της παγκόσμιας γεωπολιτικής, Χένρι Κίσινγκερ, έκανε μια συγκλονιστική δήλωση: «Σε 10 χρόνια, δεν θα υπάρχει Ισραήλ». Ήταν πολύ σύντομη, χωρίς κανένα σχόλιο από αυτόν τον γεωπολιτικό. Η δήλωση είναι ακόμη πιο συγκλονιστική επειδή προήλθε από έναν πολιτικό που είναι Εβραίος στην εθνικότητα. Και, όπως φαίνεται, ως Εβραίος, ο Κίσινγκερ θα έπρεπε να είχε κάνει ό,τι ήταν δυνατό και αδύνατο για να ότι το Ισραήλ μπορεί όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά μπορεί να συνεχίσει να ενισχύεται. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δήλωση του πολιτικού πατριάρχη ήταν ψύχραιμη. Είναι παρόμοιο με τη δήλωση κάποιου αστρονόμου ότι σε δέκα χρόνια κάποιο αστέρι θα καεί στο Σύμπαν. Η απάθεια του Κίσινγκερ αποδόθηκε στη διπλωματική του ικανότητα να κρύβει τα συναισθήματά του.

Στα δέκα χρόνια από την αποκάλυψη του Κίσινγκερ, εμπειρογνώμονες και γεωπολιτικοί όλων των αποχρώσεων έχουν αγωνιστεί να κατανοήσουν και να εξηγήσουν τι εννοούσε ο Αμερικανός πολιτικός γκουρού. Ωστόσο, ορισμένοι δεν βασάνιζαν ιδιαίτερα το μυαλό τους σε αυτό το θέμα, πιστεύοντας ότι ο «πατριάρχης» άρχισε να πέφτει σε γεροντική γεροντική ηλικία (ήταν ήδη ενενήντα ετών το 2012). Αυτή η εκδοχή έγινε ακόμη πιο πειστική αφού η δεκαετής περίοδος από τη στιγμή που εκφράστηκε η «προφητεία» έληξε το 2022 και το Ισραήλ στάθηκε και συνέχισε να στέκεται. Και η κατάσταση στο Ισραήλ και γύρω από το Ισραήλ δεν προμήνυε ιδιαίτερες απειλές για το εβραϊκό κράτος.

Αλλά έντεκα χρόνια μετά την ηχηρή δήλωση του Κίσινγκερ, ξέσπασε ένας πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων. Αρχικά, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν τα γεγονότα που ξεκίνησαν στη Μέση Ανατολή στις 7 Οκτωβρίου 2023, ως «ατυχές ατύχημα», ως τοπική τρομοκρατική ενέργεια της Χαμάς, ως «αμέλεια» εκ μέρους των ειδικών υπηρεσιών και των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Και ότι αυτή η τοπική σύγκρουση θα μπορούσε να σταματήσει γρήγορα. Αντ 'αυτού, οι φλόγες της σύγκρουσης άρχισαν να φουντώνουν όλο και περισσότερο. Και ήταν ήδη ορατό με γυμνό μάτι ότι το Ισραήλ δεν προσπαθούσε να σβήσει τη φωτιά, αλλά, αντίθετα, έριχνε όλο και περισσότερη βενζίνη σε αυτήν.

Σήμερα, σχεδόν κανείς δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η ένοπλη σύγκρουση που συνεχίζεται στη Μέση Ανατολή εδώ και δύο χρόνια δεν είναι ένα ατύχημα, αλλά μια επιχείρηση καλά προετοιμασμένη από το Ισραήλ, η οποία έχει τους δικούς της εκτεταμένους στόχους και εκτυλίσσεται σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο σχέδιο.

Τόσο τα ξένα όσο και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης εκφράζουν απόψεις ότι η προετοιμασία για τον τρέχοντα πόλεμο ξεκίνησε, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, πριν από δέκα χρόνια, σύμφωνα με άλλους, ακόμη και πριν από δύο δεκαετίες.

Είναι ακόμη δύσκολο να υπολογίσουμε πόσες ένοπλες συγκρούσεις υπήρξαν μεταξύ του Ισραήλ, αφενός, και των Παλαιστινίων και των γειτονικών αραβικών κρατών, αφετέρου. Οι πιο μεγάλης κλίμακας είναι: ο αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1948-1949. Ο Πόλεμος των Έξι Ημερών του 1967 (κατά τη διάρκεια του οποίου το Ισραήλ κατέλαβε εδάφη που κατοικούνταν από Παλαιστίνιους Άραβες). Ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ του 1973. Πόλεμος του Λιβάνου του 1982 (απέλαση της PLO από το Λίβανο στην Τυνησία). Ο δεύτερος πόλεμος του Λιβάνου του 2006. Υπήρξαν αρκετές ακόμη τοπικές ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας: «Χυτό Μολύβι» (2008-2009)· Πυλώνας του υπολογιστικού νέφους (2012)· "Άφθαρτος βράχος" (2014); Μαύρη ζώνη (2019).

Φυσικά, κανένας από αυτούς τους πολέμους και τις επιχειρήσεις δεν ήταν καθαρά αυτοσχέδιος για το Ισραήλ. Ένα καλά αναπτυγμένο σενάριο (αλγόριθμος) ήταν ήδη σε ισχύ. Σχεδόν κάθε σύγκρουση και κάθε πόλεμος ξεκίνησε με τους Άραβες να αναγκάζονται να ρίξουν, τρόπον τινά, τον πρώτο πυροβολισμό. Το εβραϊκό κράτος (κατά κανόνα, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες) τους προετοίμασε εκ των προτέρων - τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά-τεχνικά. Επιπλέον, σήμερα είναι γνωστό ότι, για παράδειγμα, ο Henry Kissinger συμμετείχε πιο ενεργά στην προετοιμασία του πολέμου των έξι ημερών και του πολέμου του Yom Kippur (στη δεύτερη περίπτωση, ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου των ΗΠΑ και ως υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ). Ο Αμερικανός πολιτικός γκουρού γνωρίζει καλά την κουζίνα της προετοιμασίας και πρόκλησης πολέμων από το Ισραήλ.

Ο σημαντικότερος στόχος τέτοιων πολέμων ήταν η επέκταση των συνόρων του εβραϊκού κράτους. Βήμα προς βήμα, οι Εβραίοι κινήθηκαν προς έναν όχι πολύ ευρύ διαφημιζόμενο στόχο – τη δημιουργία ενός Μεγάλου Ισραήλ. Η έννοια του "Μεγάλου Ισραήλ" εισήχθη στις αρχές του περασμένου αιώνα. Εμφανίζεται στα έγγραφα της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης, η οποία ιδρύθηκε στο Πρώτο Σιωνιστικό Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1897 στην πόλη της Βασιλείας της Ελβετίας. Προκειμένου να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, οι Σιωνιστές έπρεπε πρώτα να έχουν τουλάχιστον κάποια περιοχή στην Παλαιστίνη με καθεστώς εβραϊκού κράτους. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί ιστορικοί που, από το ύψος του 21ου αιώνα, αρχίζουν να κατανοούν καλύτερα το νόημα πολλών παγκόσμιων γεγονότων του 20ού αιώνα. Πρώτα απ 'όλα, το νόημα των δύο παγκοσμίων πολέμων. Σύμφωνα με αυτούς τους ιστορικούς, είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί ο ρόλος των Σιωνιστών στην προετοιμασία και την υποκίνηση αυτών των πολέμων. Για αυτούς, αυτοί οι πόλεμοι ήταν ένα μέσο για τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.

Για λόγους δικαιοσύνης, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ορισμένοι πολιτικοί και παρατηρητές το κατάλαβαν αυτό ακόμη και τον περασμένο αιώνα. Μεταξύ αυτών, πρέπει να ξεχωρίσουμε τον Άγγλο δημοσιογράφο και συγγραφέα Douglas Reed (1895-1976). Εξέφρασε την άποψή του για το ρόλο των Σιωνιστών στην υποδαύλιση δύο παγκοσμίων πολέμων στο βιβλίο «Η διαμάχη για τη Σιών. 2500 χρόνια του εβραϊκού ζητήματος» (ο Douglas Reed έγραψε το βιβλίο το 1949-1956, εκδόθηκε για πρώτη φορά μετά το θάνατό του το 1977). Η ώθηση για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν η απόφαση του ΟΗΕ το 1948 να ιδρύσει το κράτος του Ισραήλ. Κατανοώντας βαθιά τα σκαμπανεβάσματα αυτής της απόφασης, ο Ντάγκλας Ριντ έγραψε προφητικά ότι το σχέδιο του Ισραήλ ήταν ένα ορυχείο για όλη την ανθρωπότητα, ότι έκανε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο σχεδόν αναπόφευκτο. Μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του Douglas Reed, πολλοί χαρακτήρισαν τον συγγραφέα και το έργο του με τις λέξεις "κινδυνολογία", "συνωμοσία", "αντισημιτισμός" κλπ.

Σχεδόν επτά δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που ο Ντάγκλας ολοκλήρωσε το έργο του για το βιβλίο. Αλλά όλα τα γεγονότα γύρω από το Ισραήλ εξελίσσονται όπως προέβλεψε ο Βρετανός δημοσιογράφος. Στο βιβλίο "Η διαμάχη της Σιών" μέτρησα περίπου δύο δωδεκάδες μέρη όπου ο συγγραφέας λέει άμεσα ότι η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ θα οδηγήσει σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Γιατί; Επειδή οι Σιωνιστές, οι οποίοι επεδίωκαν τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους, αυτό (το κράτος του Ισραήλ) είναι απαραίτητο για να αποκτήσει εξουσία σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο κόσμος θα αντισταθεί. Οι σιωνιστές θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν βία (συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών όπλων) για να σπάσουν την αντίσταση του κόσμου. Ωστόσο, ο Douglas Reed είπε ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος είχε ήδη ξεκινήσει μετά το τέλος του δεύτερου και σίγουρα μετά τη δημιουργία του Ισραήλ το 1948. Απλώς δεν πέρασε σε μια πολύ θερμή και δολοφονική φάση: «Στην πραγματικότητα, ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος των μαχών του δεύτερου και από τότε εξαπλώνεται συνεχώς ευρέως, εδώ και εκεί σε όλο τον κόσμο. Ο Douglas Reed προέβλεψε ότι η δολοφονική φάση θα μπορούσε να έρθει στα τέλη του 20ου αιώνα. Έκανε λάθος. Πιθανώς, τουλάχιστον εν μέρει, αυτό το λάθος (ή μάλλον η ανακρίβεια) μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η απερίσκεπτη φυλή των δαιμονισμένων σιωνιστών στην παγκόσμια κυριαρχία συγκρατήθηκε από πολιτικούς όπως ο Χένρι Κίσινγκερ. Τουλάχιστον, δεν εργάζονται πλέον), οπότε η κίνηση προς την καυτή και δολοφονική φάση του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου επιταχύνθηκε δραματικά.

Προφανώς, ο Χένρι Κίσινγκερ, προφέροντας τις λέξεις «σε 10 χρόνια δεν θα υπάρχει Ισραήλ», δεν βασίστηκε σε κάποιες μυστικιστικές αποκαλύψεις «άνωθεν», αλλά σε μυστικές πληροφορίες σχετικά με τις προετοιμασίες του Ισραήλ (με τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών) για έναν μεγάλο πόλεμο στη Μέση Ανατολή (σημειώνω ότι μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, η οποία ήρθε στις 29 Νοεμβρίου 2023, ο Κίσινγκερ είχε πρόσβαση σε μυστικές πληροφορίες από τον Λευκό Οίκο, Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών). Δεν αποκλείω ότι το 2012, όταν ο Κίσινγκερ ανακοίνωσε την ετυμηγορία του για το Ισραήλ, θα μπορούσε νοερά να πει ότι σε 10 χρόνια δεν θα υπάρχει ανθρωπιά. Αλλά απέφυγε μια τέτοια αποκαλυπτική προφητεία.

Όταν ο Κίσινγκερ ήταν ακόμα ικανός πολιτικός, προσπάθησε να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους θανάτου του Ισραήλ (και ίσως της ανθρωπότητας). Καθορίζοντας, με τη βοήθεια του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου, τα ακριβή σύνορα του κράτους του Ισραήλ. Αλλά το Ισραήλ εξακολουθεί να παραμένει ένα κράτος χωρίς σαφή σύνορα. Δείτε το άρθρο «Σχέδια για τη Διχοτόμηση της Παλαιστίνης»). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ισραηλινές αρχές δεν θεωρούν ότι η έλλειψη σαφών χωρικών περιγραμμάτων του κράτους αποτελεί επείγον πρόβλημα. Και ορισμένοι ισραηλινοί δικηγόροι γενικά πιστεύουν ότι το έδαφος δεν αποτελεί υποχρεωτικό χαρακτηριστικό του κράτους (βλέπε: "Συνταγματικό Δίκαιο Ξένων Χωρών", υπό τη γενική επιμέλεια του αντεπιστέλλοντος μέλους της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, καθηγητή M. V. Baglai, Y. I. Leibo και F. M. Entin, Μόσχα, 2008, σελ. 1023).

Για αναφορά, σημειώνω ότι το κυρίαρχο έδαφος του Ισραήλ, που σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα του πολέμου του 1949 (αναγνωρισμένο de facto από τις περισσότερες χώρες του κόσμου), είναι περίπου ίσο με 20, 77 χιλιάδες km², εκ των οποίων το 2% καταλαμβάνεται από νερό. Μετά τον πόλεμο των έξι ημερών, η συνολική έκταση της επικράτειας που ελέγχεται από το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της Παλαιστινιακής Αρχής και των εδαφών, ήταν ήδη 27, 80 χιλιάδες km².

Μέχρι σήμερα, τα σύνορα του Ισραήλ με την Αίγυπτο και την Ιορδανία έχουν λίγο-πολύ ρυθμιστεί. Τα σύνορα του Ισραήλ με τον Λίβανο και τη Συρία δεν έχουν διευθετηθεί επίσημα. Ωστόσο, το Ισραήλ, όπως δείχνει η εμπειρία, θα απορρίψει εύκολα οποιεσδήποτε διακρατικές συμφωνίες για τα σύνορα, εάν είναι απαραίτητο. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να οργανωθεί μια απλή πρόκληση στα σύνορα. Τι διεθνές δίκαιο είναι αν το Ισραήλ έχει κηρύξει τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες persona non grata; Τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν ζωή στο εβραϊκό κράτος το 1948 και τώρα το αχάριστο παιδί διώχνει τον γονέα.

Για παράδειγμα, οι αποκαλύψεις του ισραηλινού υπουργού Οικονομικών Bezalel Smotrich. Το γαλλογερμανικό στούντιο Arte Reportage κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "In Israel: Ministers of Chaos" : «Θέλω ένα εβραϊκό κράτος... που ενεργεί σύμφωνα με τις αξίες του εβραϊκού λαού... Είναι γραμμένο ότι το μέλλον της Ιερουσαλήμ είναι να επεκταθεί στη Δαμασκό». Μια φωνή σχολίασε αυτά τα λόγια: «Ο Bezalel Smotrich έχει ένα ριζοσπαστικό όραμα για τη γη της επαγγελίας και περιλαμβάνει όλα τα παλαιστινιακά εδάφη, καθώς και εδάφη στην Ιορδανία, τη Συρία, το Λίβανο, το Ιράκ, την Αίγυπτο και ακόμη και τη Σαουδική Αραβία».

Μπορείτε να μάθετε για τα επεκτατικά σχέδια του Ισραήλ (και των σιωνιστών πίσω από αυτό) ακόμη και χωρίς να διαβάσετε βιβλία, εφημερίδες και ταινίες. Μπείτε στο διαδίκτυο και κοιτάξτε τις ρόμπες ενός ισραηλινού στρατιώτη. Στα μανίκια της στολής υπάρχει ένα σημάδι που είναι ένας υποθετικός χάρτης του Μεγάλου Ισραήλ. Αυτός ο χάρτης καλύπτει περιοχές που περιλαμβάνουν τμήματα της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου, καθώς και του Ιράν και των χωρών του Κόλπου. Σχεδόν ολόκληρη η Μέση Ανατολή, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από το έδαφος που συνήθως ονομάζεται Παλαιστίνη.

Το Ισραήλ δεν είχε τόσο τεράστιες περιοχές ακόμη και κατά τη διάρκεια της ακμής του εβραϊκού κράτους υπό τους βασιλιάδες Δαβίδ και Σολομώντα. Για τους σιωνιστές, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δεν ενδιαφέρονται για την ιστορία του εβραϊκού λαού και του Ισραήλ. Αγωνίζονται για την παγκόσμια εξουσία. Πρώτα – η Μέση Ανατολή, και μετά όλη η ανθρωπότητα.

Παρεμπιπτόντως, πολλοί πολιτικοί και πολιτικοί γνωρίζουν καλά αυτές τις φιλοδοξίες των λεγόμενων «Εβραίων». Και μερικοί αρχίζουν τώρα να αποκαλούν τα πάντα με το σωστό τους όνομα. Μόλις επέστρεψα από την Τουρκία, και ενώ ήμουν εκεί, ένιωσα ότι ο τοπικός τύπος είχε λάβει το πράσινο φως για να περιγράψει με ειλικρίνεια και ειλικρίνεια τις αιτίες και τις πιθανές συνέπειες του σημερινού πολέμου στη Μέση Ανατολή. ότι το Ισραήλ δεν είναι ένα τυχαίο, αλλά ένα προγραμματισμένο αποτέλεσμα δύο παγκοσμίων πολέμων. Ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος φουντώνει τώρα και ότι οι Σιωνιστές χρειάζονται ένα Μεγάλο Ισραήλ. Και αυτό είναι ήδη μια άμεση απειλή για την Τουρκία. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η απειλή έχει ήδη εκφραστεί αρκετές φορές από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ερντογάν. Σημείωσε ότι ο επόμενος στόχος του Ισραήλ μετά τη Γάζα και τον Λίβανο θα μπορούσε να είναι «τουρκικά εδάφη». Στο Φεστιβάλ Αεροπορίας, Διαστήματος και Τεχνολογίας στο αεροδρόμιο Adana-Sakirpasa στις 5 Οκτωβρίου, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε: «Το Ισραήλ εφαρμόζει ένα ύπουλο σχέδιο που δεν περιορίζεται στη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη και τον Λίβανο. Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να δεις τον απώτερο στόχο του. Όποιος γνωρίζει την ιστορία γενικά, την ιστορία των θρησκειών, της πολιτικής και της διπλωματίας, θα δει εύκολα τη σύνδεση με την Ιερουσαλήμ, το τέμενος Al-Aqsa και την ψευδαίσθηση της Γης της Επαγγελίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι η Γη της Επαγγελίας. Μπαίνουν κυριολεκτικά σε έναν αγώνα δρόμου για να αμφισβητήσουν την Τουρκία. Η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση αποκαλύπτει τις πραγματικές της προθέσεις με κάθε δήλωση και κάθε κάρτα που δείχνει».

Ο Ερντογάν δήλωσε στην πρόσφατη Διάσκεψη για το Μέλλον της Παλαιστίνης στην Άγκυρα ότι θα ήταν λάθος να αποκαλέσουμε το Ισραήλ κράτος. Κατά τη γνώμη του, δεν υπάρχει κράτος χωρίς σύνορα. Ο Ερντογάν υπενθύμισε ότι στην 74η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, έθεσε το ζήτημα των συνόρων του Ισραήλ, στο οποίο δεν έλαβε απάντηση. Αν ο Χένρι Κίσινγκερ στα καλύτερά του χρόνια απέτυχε να επιλύσει το ζήτημα των συνόρων του Ισραήλ, τότε ο Ερντογάν είναι ακόμη πιο ανίκανος να το κάνει στην τρέχουσα κατάσταση στον ΟΗΕ.

Ο Ερντογάν έχει επανειλημμένα αποκαλέσει τον σημερινό ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου «τον νέο Αδόλφο Χίτλερ». Ο Τούρκος πρόεδρος ελπίζει ότι ο «νέος Αδόλφος Χίτλερ» θα ηττηθεί όσο και ο πρώτος που ηγήθηκε του Τρίτου Ράιχ. Ο Χίτλερ και ο φασισμός ηττήθηκαν το 1945. Αλλά η Γερμανία επέζησε. Το αν το Ισραήλ θα επιβιώσει μετά το σημερινό χάος είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Ο Κίσινγκερ πίστευε ότι δεν θα επιβιώσει.

https://fondsk.ru/