. . . . . . . . . . .

Ιντερλούδιο

Η καθυστέρηση στη συνέχιση του παρόντος (διότι έχουμε καί δουλειές / υποχρεώσεις στην καθημερινή ζωή…) απέδειξε ότι -γενικώς- κάθε εμπόδιο γιά καλό. Διότι, στο μεταξύ, υπέπεσαν στην αντίληψή μου δύο αξιολογώτατες ειδήσεις, απόλυτα σχετικές με όσα αφηγούμαστε· τις οποίες οφείλω ν’ αναφέρω εδώ.

. . . . . . . . . . .

i. Βραβείο Νομπέλ Φυσικής 2024

Διαβάστε σε ποιούς δόθηκε καί γιατί, πχ εδώ. Το θέμα είναι ότι βραβεύτηκαν γιά κάτι (γιά έναν τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης – στο περίπου, γιά τις «δυνατότητες των νευρωνικών δικτύων γιά μηχανική εκμάθηση»), που δεν έχει καμμία σχέση με τη Φυσική (εντάξει, έχει, αλλά πολύ έμμεση όμως – είπαν ότι χρησιμοποίησαν τη μεθοδολογία της Φυσικής γιά να προχωρήσουν), ο δέ ένας απ’ αυτούς δεν είναι κάν φυσικός! Δεν άντεχε, είπε, ούτε κάν τα Μαθηματικά του πρώτου έτους του Φυσικού Τμήματος, τα παράτησε (ως μέλλων φυσικός), καί κατέληξε ένας γυρολόγος φοιτητής των επιστημών… με (τελικώς) πτυχίο Πειραματικής Ψυχολογίας!!!

Ο έτερος …Καππαδόκης είναι όντως φυσικός (καί δή, προφέσσωρ σε πανεπιστήμιο), καί τώρα μεγάλης ηλικίας καί συνταξιούχος. (Αν καί σχετικώς αφανής, όσο ήταν εν ενεργείαι.)

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα με ρωτήσεις καί τί μας νοιάζουν εμάς όλ’ αυτά.

Ήδη η διαθήκη του Νομπέλ έχει παραβιαστεί αρκετές φορές (καί φανερό γιατί: γιά λόγους σκοπιμότητας)… διότι, σύμφωνα μ’ αυτήν, το βραβείο πρέπει να δίδεται σε εφευρέτες νεαρής ηλικίας, των οποίων η εφεύρεση έχει άμεση ειρηνική εφαρμογή. Τώρα, βέβαια, το τί «άμεση ειρηνική εφαρμογή» έχουν τα διάφορα υποατομικά σωματίδια, που τα ανακαλύπτουν διάφοροι σιτεμένοι προφέσσορες, μόνον η επιτροπή που απονέμει τα βραβεία γνωρίζει! 🙂

Τέλος πάντων, αυτό (ως ευρύτερη κοινωνία) το είχαμε σιωπηλώς αποδεχθεί· αλλά, εκκινώντας απ’ αυτό το «ελαφρώς» απαράδεκτο σκεπτικό, στην εποχή μας τα συγκεκριμένα βραβεία έφτασαν στα όρια της ξεφτίλας. Γνωρίζω ότι έχουν ήδη απονεμηθεί δύο φορές γιά θεωρητική συμβολή στην οικοδόμηση μιάς θεωρίας – η μία είναι του μπαρμπα-Χίγγκζ («πείραμα του αιώνα», τά ‘παμε), την άλλη (προγενέστερη) δεν τη θυμάμαι τώρα. Πάντως, ακόμη καί στον (πολυπροβεβλημένο ανάξιο) Αϊνστάϊν δεν απονεμήθηκε το Νομπέλ γιά την (επιτυχή) θεωρία της Ειδικής Σχετικότητας, με την οποία είχε βουΐξει ο τόπος (διότι όντως έκανε εντύπωση η συγκεκριμένη θεωρία με όσα έλεγε), αλλά γιά το -πρακτικής σημασίας- φωτοηλεκτρικό φαινόμενο.

Αλλά φέτος ξεπέρασαν ακόμη κι αυτά τα όρια!!!

Βραβείο Νομπέλ Φυσικής σε μή-φυσικό, γιά θέμα άσχετο με τη Φυσική;! Πάτε καλά, ρέ, εκεί στη Σουηδία;

[Φυσικά καί δεν πάνε καλά, αφού τα ποινικά δικαστήριά τους αθωώνουν διαρκώς τους λάθρο, που τους πλημμύρισαν τη χώρα. Βιασμοί, ληστείες, καί τα ρέστα, είναι προφανώς άνευ σημασίας γιά τους πανέξυπνους που κάνουν κουμάντο εκεί πάνω, στον Σκανδιναυϊκό Βορρά.]

. . . . . . . . . . .

Εάν, όμως, βάλουμε λιγάκι το μυαλουδάκι μας να σκεφτεί… λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας αυτό που λέει ο οικοδεσπότης σας, ο Εργοδότης, ότι η Φυσική αρχίζει να γίνεται θεραπαινίδα της αισχρής προπαγάνδας του κατεστημένου – καί δή, με ξεδιάντροπο τρόπο…

…τί συμπεραίνουμε;

Άντε, να το πάρει το ποτάμι. Μή σκέφτεστε πολύ, καί μου κουραστήτε! 🙂

Συμπεραίνουμε ότι:

  • Η απονομή βραβείων Νομπέλ σε ασχέτους θα συνεχιστεί. (Πιστεύω ότι φέτος ήταν μονάχα το ορεκτικό.)
  • Καί ότι αυτοί οι άσχετοι (το τονίζω) αργότερα θα γίνουν κήρυκες κάθε κατεστημένης ανοησίας (πχ «κλιματική αλλαγή»), αλλά ο λόγος τους θα είναι επενδεδυμένος με το κύρος ( ; ) ενός βραβείου Νομπέλ.

Έχουμε ν’ ακούσουμε μαλακίες από δαύτους!… ιδίως αν οι λεβέντες αυτοί έχουν καλό καί πειστικό μπλά-μπλά.

[Όντως, τα διάφορα τσόλια τύπου Γκρέτας (καθυστερημένου καί αγράμματου μόγγολου), Σβάμπ, Χαρράρι, Γκέητς (άτομο χωρίς κάν ένα πτυχιάκι), Κέρρυ (με τί σπουδές μιλάς εσύ γιά το κλίμα, ρέ παπάρα, τη στιγμή μάλιστα που βγήκες ψεύτης στις προβλέψεις σου αρκετές φορές; ), ήταν κάκιστη επιλογή γιά την προώθηση ιδεών καί πρακτικών, τύπου «Ατζέντας 2030» – καί το κατεστημένο το κατάλαβε, ειδικά όταν ο λαός άρχισε να τους παίρνει χαμπάρι. (Άσε που η Γκρέτα άρχισε να τρώει χάμπουργκερς σα ζώον, βρήκε -ως λέγεται- γκόμενο αγάπη, φόρεσε παλαιστινιακό μαντήλι… καί πλέον είναι καμμένο χαρτί γιά την προπαγάνδα!)

Ο κόσμος γελάει με τους βλάκες, καί δεν πείθεται. Ειδικά μετά το φιάσκο των εμβολίων του κοροϊδοϊού, όπου τα διάφορα «επιστημονικά» σκουπίδια -τύπου ιεροψάλτη- κοντεύει να τα πάρει ο κόσμος με τις πέτρες. (Πονηρός ο ιεροψάλτης, γι’ αυτό εσχάτως κρύβεται! lol!!!) ]

Τώρα, βέβαια, Νομπέλ είχε (παναξίως) κι ο μακαρίτης ο Μοντανιέ, πλήν όμως ο κάθε μαλάκας δεν άκουγε αυτόν· αλλά τα τηλετσόλια καί τον καρα-απατεώνα Φάουτσι. Τί να σας κάνω, όμως;! Δεν μπορώ ν’ αναστήσω νεκρούς. Ούτε αλλάζει εύκολα η νοοτροπία του πλήθους.

Ποιά νοοτροπία;

Της τυφλής υποταγής στην μαϊμούδικη «αυθεντία», παναπεί· η οποία, όμως, μαϊμούδικη «αυθεντία» διαθέτει πειστικό λέγειν. Μονάχα σκεφθήτε επί πόσα χρόνια ο κοσμάκης ψηφίζει τους ίδιους απατεώνες πωλητικούς, καί θα καταλάβετε!

. . . . . . . . . . .

ii. Τα ηλεκτρόνια πλέον είναι ορατά!!!

Η είδηση αυτή δεν είναι απλά ένα ακόμη βήμα στην πρόοδο των επιστημών καί των τεχνολογιών, αλλά ένα συγκλονιστικό βήμα: συγκεκριμένα, μιά ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ένα είδος μικροσκοπίου, το οποίο καθιστά ορατά τα ηλεκτρόνια! (Εδώ καί αρκετά χρόνια, από το 1955, είχαν καταστεί ορατά τα άτομα της ύλης.) Όχι πως δεν προϋπήρξαν κι άλλες απόπειρες προς κατασκευή αυτού του τύπου του μικροσκοπίου, αλλά ετούτη εδώ ήταν απολύτως επιτυχής.

Αυτό σημαίνει ότι, εφ’ όσον τα ηλεκτρόνια πλέον είναι παρατηρήσιμα, τέλειωσαν οι ανοησίες του Μάξ Μπόρν περί «πιθανότητας» να βρίσκεται κάπου το ηλεκτρόνιο, κτλ κτλ.

Τί σημαίνει αυτό; δηλαδή, τί σχέση έχει με τη συζήτηση που κάνουμε εδώ;

Την εξής: ότι η μεθοδολογία της κατ’ ευθείαν παρατηρήσεως ευρίσκεται σε μέγιστη αντίθεση με την τεχνική του Σέρν!…

…Πράγμα που ίσως στο μέλλον οδηγήσει σε κατάργηση των εγκαταστάσεων τύπου Σέρν!

. . . . . . . . . . .

Δεν σας εξήγησα ακόμη πώς δουλεύει το Σέρν, κι αυτό όντως είναι σοβαρή παράλειψή μου.

Λοιπόν, το Σέρν είναι ένας επιταχυντής σωματιδίων. Δηλαδή ένας (απολύτως καί μαθηματικώς) κυκλικός μεταλλικός σωλήνας, μέσα στον οποίο (σε ένα σημείο του, δηλαδή) κάποιος μηχανισμός πετάει με ορμή ένα πακέτο από ομοειδή υποατομικά σωματίδια (ηλεκτρικώς φορτισμένα – τα ηλεκτρικώς ουδέτερα δεν μπορεί να τα χειριστεί αυτή η διάταξη)· μιά «δέσμη» τους, όπως λέγεται. Αυτά επιταχύνονται, καί μετά κατευθύνονται σε απολύτως κυκλική τροχιά με κατάλληλα ηλεκτρομαγνητικά πεδία κατά μήκος του σωλήνα. Στο τέλος (μετά από μερικές περιστροφές), πέφτουν απάνω σ’ ένα λαμάκι από κατάλληλο υλικό (συνήθως κάποιο μέταλλο, ή κράμα), καί πίσω από το λαμάκι υπάρχουν έτοιμα φωτογραφικά φίλμς, που καταγράφουν τα εκτοξευόμενα σωματίδια από την τελική σύγκρουση.

Αυτή είναι η βασική ιδέα· από τις αρχές του 20ου αιώνα ακόμη, όταν καί κατασκευάστηκαν οι πρώτοι επιταχυντές. Σήμερα (εδώ καί αρκετές δεκαετίες), εκτοξεύονται δύο δέσμες σωματιδίων, με ελάχιστη απόσταση ύψους μεταξύ τους, η οποία κάποια στιγμή εξαλείφεται, καί οι δύο δέσμες τρακάρουν «σε πτήση», ως αποκαλείται. (Αυτή η δουλειά γίνεται γιά συγκρούσεις με μεγαλύτερη ενέργεια, απ’ ό,τι με το λαμάκι.) Επίσης, ένα τεράστιο σύνολο από καταγραφικούς αισθητήρες τροφοδοτεί συνεχώς με δεδομένα ένα άλλο μεγάλο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Είτε στην παλιά περίπτωση (μία δέσμη, φωτογραφικό φίλμ), είτε στη σύγχρονη (δύο δέσμες, αισθητήρες, υπολογιστές), μετά το τέλος του κάθε πειράματος οι επιστήμονες εισέρχονται σε μία εκλογικευτική διαδικασία «αντίστροφης μηχανικής», προσπαθώντας να καταλάβουν τί ακριβώς συνέβη – πώς ακριβώς αντέδρασαν τα στοιχεία της ύλης, δηλαδή, καί ποιά -πιθανόν- ήσαν αυτά, σε περίπτωση που δεν τα ήξεραν.

Εννοείται, βέβαια, πώς παλιά το επεξεργαστικό στοιχείο ήταν το μυαλό τους· σήμερα, είναι μιά Τεχνητή Νοημοσύνη φτιαγμένη με ειδικά κριτήρια, η οποία μέσα στα καταγεγραμμένα δεδομένα ψάχνει -στην κυριολεξία!- τον παροιμιώδη «ψύλλο στ’ άχυρα».

[Σημειώστε ακόμη ότι όλ’ αυτά τα πειράματα διεξάγονται υπό συνθήκες κατά το δυνατόν απόλυτου κενού στον σωλήνα, γιά να μην υπάρχει ούτε ίχνος άλλων σωματιδίων ή μορίων μέσα του. Πρίν από κάθε πείραμα, οι αεραντλίες δουλεύουν συνεχώς επί μήνες.]

Πάντως, η όλη διαδικασία δεν διαφέρει από το να πάρεις ένα παλαιό ρολόϊ τύπου «κούκκος», καί να το πλακώσεις με το πολυβόλο! Τώρα, αν ελπίζεις να βρείς από τα σπασμένα γρανάζια, τα ξεχαρβαλωμένα ελατήρια, καί τα τρύπια ξύλα τί ήταν αυτό καί πως λειτουργούσε… ξέρω ‘γώ… 🙂

Βρίσκω την όλη διαδικασία λιγάκι ουτοπική.

. . . . . . . . . . .

Εν πάσει περιπτώσει, το Σέρν μας έχει δώσει καί τρομερά επιτεύγματα. (Δες κι εδώ.)

Πέρα από τα καθαρά της Φυσικής (με τα οποία δεν θέλω να σας ζαλίσω), αναφέρω τελείως πρόχειρα ελάχιστα άλλα· σχετιζόμενα μέν με την όλη διάταξη, αλλά καί έχοντα άμεση σχέση με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

Πρώτ’ απ’ όλα, το να φτιάξεις έναν μαθηματικώς τέλειο (μεταλλικό) κύκλο ακτίνας 4.3 χιλιομέτρων (περιφέρειας 27 χιλιομέτρων), απαιτεί ειδικές τεχνικές. Καί, όντως, το Σέρν ανέπτυξε δική του τοπογραφική τεχνική, γιά να το πετύχει. Κάνε, τώρα, αναγνώστη μου, αντιπαραβολή με τη σήραγγα του Τυμφρηστού (τέλος 20ου αιώνα), όπου η μέθοδος διανοίξεως από δύο μεριές παρουσίασε ασυμφωνία αρκετών μέτρων καί κατά πλάτος, καί καθ’ ύψος στο σημείο συνάντησης των δύο συνεργείων! 🙂 Δεν πέτυχαν ούτε κάν την ακρίβεια με τα φαναράκια του Ευπαλίνου! (Βέβαια, ο Ευπαλίνος δεν ήταν κομματόσκυλο, ώστε να παίρνει εργολαβίες χαριστικώς, αλλά άλλη ιστορία αυτό.)

Επίσης, στα ίδια πλαίσια, δεν είναι καθόλου εύκολο να φτιάξεις τα μεταλλικά κομμάτια του σωλήνα με την απαιτούμενη ακριβέστατη καμπυλότητα. Σε περιφέρεια 27,000 μέτρων, ένα (καμπύλο) κομμάτι 5 μέτρων του σωλήνα αντιστοιχεί σε τόξο 4′ της μοίρας… καί ζυγίζει αρκετούς τόνους. Σκεφθήτε, λοιπόν, πόση ακρίβεια χρειάζεται γιά να του δώσεις την κατάλληλη καμπυλότητα! Κι ακόμη χειρότερα, αν τίθεται θέμα βάρους, οπότε τα κομμάτια του σωλήνα είναι (στο εργοστάσιο κατασκευής) μονάχα πχ του ενός μέτρου (καμπύλου) μήκους, καταλαβαίνετε τί προσοχή πρέπει να δοθεί στην απαιτούμενη ακρίβεια!

Επίσης (δίς), η ίδια προσοχή στην καμπυλότητα πρέπει να δίδεται καί στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, που διαμορφώνουν την τροχιά της δέσμης σωματιδίων σε τέλειο κύκλο. (Χώρια ο συγχρονισμός των «ηλεκτρομαγνητικών τετραπόλων» -που κατευθύνουν τη δέσμη σωματιδίων σε ακριβή τροχιά-, όπως αυτά αποκαλούνται… καί σήμερα εξαπόλων, οκταπόλων, δεκαπόλων!) Καθόλου εύκολο έργο!

Μέρος της διάταξης «Άτλας«.

Βλέπετε καθαρά την οκταπλή συμμετρία του,

παρ’ ότι δεν πρόκειται γιά ηλεκτρομαγνητικό οκτάπολο,

αλλά γιά ανιχνευτή (λέει η Γουΐκι).

Άτλας καί οκταπλή συμμετρία; πλάκα έχετε, ρέ! 🙂

Χαιρετίσματα στις κορούλες του, τις Πλειάδες!

Ακόμη, εκτός αυτών απαιτούνται καί υπερταχέα ηλεκτρονικά συστήματα, γιά να πιάνουν τις ταχύτητες των παρατηρουμένων κβαντικών φαινομένων. (Μέχρις ένα σημείο, τα έχουν εφεύρει καί το έχουν καταφέρει· από ‘κεί καί μετά, έχουν διάφορες υπολογιστικές τεχνικές, γιά να καλύψουν τη διαφορά ταχυτήτων, που δεν μπορούν να τη χειριστούν.)

. . . . . . . . . . .

Τέλος, μην ξεχνάτε ότι στο Σέρν εφευρέθηκαν οι υπηρεσίες των δικτύων (το γνωστό «τρία w»), οι οποίες πέρασαν στο Διαδίκτυο.

. . . . . . . . . . .

ε. Τα φανερά κρυμμένα

Εάν, όμως οι δυνατότητές τους (προσέξτε: οι δυνατότητές τους, όχι οι νοητικές τους ικανότητες) είναι τόσο αναποτελεσματικές, όσο ισχυρίζομαι πως είναι…

…Δηλαδή: με Φυσική δεν μπορούν να προχωρήσουν (στο κυνήγι, κι εν τέλει στην απόκτηση της απόλυτης Δύναμης), με αποκρυφιστικά δεν μπορούν να προχωρήσουν, με το ευρύ (εκτός πανεπιστημίων) κοινό έχουν μιά σχέση δήθεν καλοκάγαθου …πατριού…

…άρα, τί μένει; Πού βρίσκεται η συνομωσία; – αν υποτεθεί ότι αυτοί όλοι είναι συνομώτες, ή υπακούν σε συνομώτες με σκοτεινά κίνητρα; Γιατί, δηλαδή, να τους υποπτευόμαστε / φοβόμαστε εμείς, οι «απέξω»;

Χμ, πιθανώτατα κάπου ελλοχεύει η συνομωσία· κι άλλο τόσο πιθανώτατα δεν την έχουμε δεί ολόκληρη.

. . . . . . . . . . .

Όπως ο άρρωστός έχει συμπτώματα της ασθένειάς του (πυρετό, βήχα, κτλ – μόνον κάτι καραμαλάκες προφεσσόροι της Ιατρικής ισχυρίζονται εσχάτως πως υπάρχουν καί ασθένειες χωρίς συμπτώματα!), έτσι καί ο συνομώτης. Ειδικά ο συνομώτης, που είναι μέλος συνομωτικών αδελφοτήτων.

Ποιά είναι, λοιπόν, τα «συμπτώματα» αυτουνού;

Καί, άρα γε, ακόμη κι αν τα εντοπίσουμε, η σχέση του συνομώτη με τα γνωρίσματα ενός συνομώτη, είναι αμφίδρομη; Δηλαδή: οδηγεί αναγκαστικά το ένα στο άλλο; ή όχι;

Ας τα δούμε όλ’ αυτά.

. . . . . . . . . . .

Οι συνομωτικές αδελφότητες έχουν ως «εκ των ούκ άνευ» χαρακτηριστικά:

  • τα σύμβολα,
  • τις δικές τους διακριτές δομές (patterns), από ιεραρχία μέχρι αρχιτεκτονική καί χωροθέτηση των κτιρίων τους,
  • καί, ως αποκορύφωμα, τις τελετουργίες τους.

Επί πλέον, οι Σερνατζήδες (τα μεγάλα κεφάλια τους, δηλαδή) έχουν ακόμη ένα χαρακτηριστικό, την ενασχόληση με ανατολικές θρησκείες. (Δεν είναι μόνοι τους σ’ αυτό, αλλά δεν το έχουν όλοι οι συνομώτες παύλα αποκρυφιστές.)

Πιστεύω, λοιπόν, ότι πράγματι αυτά τα χαρακτηριστικά ορίζουν μονοσημάντως ένα μέλος μυστικών «αδελφοτήτων»· άρα, αν τα δούμε πουθενά, αμέσως ξέρουμε με τί έχουμε να κάνουμε. Καί το Σέρν διαθέτει κι από δαύτα!

. . . . . . . . . . .

i. Τα σύμβολα

Ξεκινάμε με το δήθεν κρυμμένο, δήθεν «666» στο λογότυπο του Σέρν. (Δεν αναφέρω πηγή, διότι το σχήμα κυκλοφορεί στα ιντερνέτια χωρίς αναφορά κοπυράϊτ· υφίσταται, δέ, από το 1954, με μικρές αλλαγές.)

Εδώ, πολλοί θα ισχυριστούν ότι βλέπουν τα διαβόητα «τρία εξάρια» της «Αποκάλυψης» του ευαγγελιστή Ιωάννη… αλλά θα τους απογοητεύσω! Ίσως να πρόκειται γιά τρία εξάρια, ίσως καί γιά τρία εννιάρια, ίσως καί γιά συνδυασμό 6 / 9. Τί θα λέγατε, αν απεικονίζει πχ ένα …69, καί τις υπόλοιπες γραμμές τις έβαλε ο γραφίστας γιά ξεκάρφωμα; 🙂

Καί τί θα λέγατε, αν πρέπει περισσότερο να εμπιστεύεστε τα μάτια σας, παρά τα κολλήματα του μυαλού σας;

Πράγματι, δεν είναι καθόλου σαφές αν όντως πρόκειται γιά τα διαβόητα τρία εξάρια. (Άρα, αφού τα υιοθέτησαν στο Σέρν, είναι σατανιστές ξέρω ‘γώ.) Αλλά, ας δεχθούμε γιά χάρη της κουβέντας ότι πρόκειται περί αυτών.

Τότε, όμως…

. . . . . . . . . . .

Παρένθεση… περισσότερο από απαραίτητη.

Εδώ, προσέξτε κάτι:

Ναί μέν, το 666 το ανέφερε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ως κάτι πολύ κακό. (Ως τον «αριθμό του θηρίου» – εδώ το κείμενο της «Αποκαλύψεως», γιά να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασιν τί γράφει.) Αλλά, αφ’ ενός υπάρχει τρομερή σύγχυση στο θέμα (ούτε οι πεπειραμένοι συνομώτες της σκοτεινής πλευράς δεν καταλαβαίνουν τί παπαγαλίζουν – πιστέψτε με!)· αφ’ ετέρου, όσες φορές πήγα να το εξηγήσω στο ευρύ κοινόν, τζάμπα κόπος! Πάλι δεν κατάλαβε κανείς τίποτε! 🙂

[Λάθος μου… Διότι αγνόησα ξανά καί ξανά -ούκ ανήρ σοφός, λέμε! 🙂 – την πάγια αρχή, που διέπει το 99% του πληθυσμού: ότι ο καθένας καταλαβαίνει μόνον ό,τι έχει μέσα στη γκλάβα του. Συνεπώς, νομίζει ότι κατέχει την πάσα αλήθεια· κι αν του πείς τίποτε έξω απ’ τα δικά του, στην καλύτερη περίπτωση θα σε γράψει αρμοδίως, καί στη χειρότερη θα σε ειρωνευτεί, ή θα σε βρίσει.]

Ξεκαθαρίζω, όμως, γιά μιά τελευταία φορά:

  • Άλλο το 666 ως αριθμητική αξία,
  • κι άλλο το 666 ως αριθμητικώς αναπαριστώμενο.

Ο Ιωάννης ουδέποτε έγραψε «666» (πώς θα μπορούσε, άλλως τε, με ψηφία που εφευρέθηκαν πολύ μετά απ’ αυτόν!), ή «ςςς’ «, όπως συνηθιζόταν στην εποχή του! Αν καί, πολύ πρό Ιωάννη (κάπου δύο αιώνες πρίν), είχε αλλάξει το αριθμητικό σύστημα – από την εποχή του Ήρωνα ακόμη.

. . . . . . . . . . .

[Ο Ήρων έζησε πρό Χριστού, όχι μετά – παρά τη σύγχυση που έχουν οι φιλόλογοι / ιστορικοί επάνω στο θέμα, καί αναφέρεται καί στη Γουΐκι. Αλλοιώς, το οδόμετρο -εφεύρεση του Ήρωνα, αποδιδόμενη κάπου στο 80 πΧ- θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθεί, αν δεν άλλαζε το αριθμητικό σύστημα καί δεν γινόταν όπως το σημερινό, όπου κάθε ψηφίο έχει την ίδια αξία, άσχετο σε ποιά θέση βρίσκεται – καί αναπαρίσταται με το ίδιο σύμβολο.

Τέλος πάντων, αυτά είναι θέματα που δεν πολυκατανοούν οι φιλόλογοι. Αυτοί είναι πεπεισμένοι ότι ένας Παρθενώνας, γιά παράδειγμα, χτίζεται στα κουτουρού από εμπειροτέχνες, κι όχι με υπολογισμούς! (Το πώς γινόταν οι υπολογισμοί αυτοί, άλλη ιστορία καί δεν χωράει εδώ.) Όπως είναι πεπεισμένοι ότι το βαρούλκο το ανακάλυψε ο Αρχιμήδης, αφού έτσι λένε τα κιτάπια των αρχαίων ημών. ‘Ντάξ’, παίδες, αλλά άντε σηκώστε τα δοκάρια του Παρθενώνα στα τριάντα μέτρα ύψος, χωρίς βαρούλκα! Άντε, να σας δώ καί να σας χαρώ! 🙂

Στο θέμα μας, όμως. Πχ, το παλαιό ελληνικό -εποχής Χρυσού Αιώνα- 111, ήταν ρια’. Αλλά το νέο ήταν ααα’.

Αυτά, συν η προσθήκη του μηδέν -0, εκ του αρχικού όμικρον της λέξεως «ουδέν»-, έφτιαξαν το νέο (δεκαδικό) αριθμητικό σύστημα της Ελληνιστικής Εποχής.

. . . . . . . . . . .

Πιθανώτατα στο σημείο αυτό θα το ρωτήσετε· αλλά ειλικρινώς, μου είναι άγνωστο το πότε καί πώς αρχίσαμε να απεικονίζουμε αριθμούς με τα λεγόμενα «αραβικά» ψηφία… που δεν είναι καθόλου αραβικά! Εδώ, προς τη μέση του κειμένου, ο πίνακας με τα όντως αραβικά ψηφία, γιά συγκρίσεις.]

. . . . . . . . . . .

Ο Ιωάννης, στο κείμενό του έγραψε » χξς’ «, δηλαδή απεικόνισε τον αριθμό αυτόν σύμφωνα με το αριθμητικό σύστημα του Χρυσού Αιώνα της Αθήνας, δηλαδή στον καιρό του (1ος μΧ αιώνας) ήταν …καθαρευουσιάνος καί αρχαιοπρεπής! Συνεπώς, αναφερόταν καθαρά στο 666 ως αριθμητική αξία, όχι ως αναπαράσταση με τρία εξάρια. Συνεπώς, όλα τα κόλπα με τα τρία 6άρια, που γράφουν διάφοροι (πχ 6x6x6, «ψυχογονικός κύβος» του Πυθαγόρα – που, πάλι, δεν δίνει 666 ως γινόμενο, κτλ κτλ), απλά είναι εκτός πραγματικότητας.

Γιά να καταλάβετε μία καί καλή ότι άλλο η τιμή ενός αριθμού, άλλο η αναπαράστασή του, ιδού ο διαβόητος αριθμός σε δυαδικό:

1010011010

Πάρτε τον καί σε δεκαεξαδικό:

29Α

Καί σε εικοσαδικό (Μάγιας) :

(Μία 400άδα, δηλαδή 20 εις το τετράγωνο, 13 εικοσάδες, δηλαδή 20 εις την πρώτη, καί έξι μονάδες, δηλαδή 20 εις την μηδενική δύναμη. 400+260+6.)

‘Ντάξ’ τώρα; Ξεκαθαρίστηκε το θέμα; 🙂 Μην ξαναδιαβάσω, λοιπόν, ανοησίες εδώ κι εκεί γιά «τρία εξάρια»!

. . . . . . . . . . .

Συνεπώς, καί ο λογότυπος του Σέρν είναι εκτός πραγματικότητας, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι οι λεβέντες αυτοί θέλουν να δείξουν καθαρά ότι γουστάρουν το «θηρίο»! Παρεκτός αν υποθέσουμε επιπροσθέτως ότι πράγματι πρόκειται γιά τα «τρία εξάρια» (…όπως κατάλαβαν αυτοί το κείμενο του Ιωάννη – το «όπως κατάλαβαν αυτοί» θυμηθήτε το καί παρακάτω), καί βάλανε παραπάνω γραμμές γιά να μας μπερδέψουν.

Παρά ταύτα, ακόμη καί η σημασία του 666 παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα. Ίσως η πλησιέστερη να είναι πως πρόκειται γιά τον λεξάριθμο των λέξεων «Δημήτηρ Κόρη» (χωρίς συνδετικό μόριο απ’ ανάμεσα). Αλλά καί πάλι, δεν βλέπω τί σχέση μπορεί να έχει αυτό με το Σέρν.

Πιθανώτατα είχε κάποια σχέση με τη διαμάχη των ποικίλων θρησκειών καί αιρέσεων την εποχή (καί στην περιοχή – δηλαδή, στη Μέση Ανατολή) του Ιωάννη, αλλά σήμερα -καί ειδικά όσον αφορά το Σέρν- είναι τελείως ξεκρέμαστο.

. . . . . . . . . . .

(συνεχίζεται)