ώρα θ’ αναρωτηθήτε (καί δικαίως) αν αποτρελλάθηκα, που έβαλα τέτοιον τίτλο· όμως, όχι, ώ ‘γαθοί! Έχω αρκετό δρόμο ακόμη… παρά την προπόνηση που ρίχνω καθημερινώς! Lol!!!
Τέλος πάντων, το ζήτημα έχει ως εξής:
Σοβαρό πρόσωπο (καί ταυτόχρονα σοβαρός φίλος) μου μετέφερε τα λεγόμενα άλλου -κατά τεκμήριο- σοβαρού προσώπου (καί αρκετά προβεβλημένου δημοσίως τα τελευταία χρόνια), ότι Ελλάς τέλος· καί ότι, εφ’ όσον Ελλάς καπούτ, αυτό που τώρα μένει να προασπίσουμε, είναι ο «Ελληνισμός»!
Μαθών ταύτα, ανέκραξα ασκαρδαμυκτί «- Μαλακίες!». (Που είναι στην πραγματικότητα, δηλαδή.) Αλλά φοβάμαι πως αυτή η αντιμετώπιση δεν επαρκεί, γιά να πείσει καλοπροαίρετους συν-Έλληνες που θα τσιμπήσουν με την υπεράσπιση του «Ελληνισμού», ότι πέφτουν σε θανάσιμη παγίδα.
Οπότε, πάμε ανάλυσις, μαέστρο!

Αυτή η μικρή πρόταση («Ελλάς τετέλεσται, τώρα απομένει», κτλ) όχι απλά αποκαλύπτει, αλλά ξεβρακώνει τελείως πάρα πολλά:
  • Καί τους σκοπούς της.
  • Καί την ανεδαφική ανοησία της.
  • Καί την κακοποίηση των αρχαίων ημών. (Ναί! Θα το δήτε παρακάτω πώς.)
  • Καί τους εμπνευστές της.
  • Καί τα μυαλά που φοράνε.
Ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Κατ’ αρχήν, γιά να ξέρουμε γιά ποιό πράγμα μιλάμε, τί ακριβώς σημαίνει «Ελληνισμός»; Σημαίνει το σύνολο των απανταχού του πλανήτη μας Ελλήνων – κι αυτό είναι ένα απτό καί αποδεκτό λογικό νόημα. Αν, όμως, μ’ αυτή τη λέξη προσπαθήσουμε να ορίσουμε:
  • το σύνολο
  • τον τρόπο
  • τους σκοπούς
της πνευματικής καί ψυχικής παραγωγής των εξεχόντων Ελλήνων, μ’ άλλη έκφραση (καί ακριβέστερη) το Ελληνότροπον -διότι αυτό ακριβώς εννοεί ο «Ελληνισμός» της φράσης του συγκεκριμένου προσώπου-, τότε φοβάμαι ότι μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να φτιάξουν σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Πράγμα όχι ιδιαιτέρως έξυπνο – άσχετα αν καταλαβαίνουν τί πατάτα διαπράττουν, ή όχι. Αλλά καί πράγμα όχι ιδιαιτέρως αγαθό.

Η ιστορία αυτή δεν είναι ξεκομμένη από ένα ευρύτερο πλαίσιο απαξίωσης των Ελλήνων, καί δεν είναι καινούργια. Είναι αρκετά παλιά· βρωμάει γεροντίλα! Μόνο που ιστορικώς την ξέραμε με άλλο όνομα: Φαναριωτισμός!
Απάνω-κάτω, ισχυρίζεται ότι δεν τρέχει τίποτε να μην έχουν οι Έλληνες δικό τους κράτος, διότι μπορούν να επιβιώσουν ακόμη καί υπό συνθήκες σκλαβιάς. Είναι ευπροσάρμοστοι, σα χαμαιλέοντες ας πούμε!    Οπότε, ακόμη καί υπό συνθήκες σκλαβιάς, οι Έλληνες παράγουν αξιόλογο πνευματικό έργο. Άσε που στο τέλος οι Έλληνες κατακτούν τους κατακτητές τους! Νά, δέστε τί είπε ο Οράτιος σχετικά! (Λένε οι οπαδοί του Φαναριωτισμού.)
Άρα, συμφέρει -συνεχίζουν- να μην έχουν οι Έλληνες το βάρος συντηρήσεως κράτους, διότι κάλλιστα μπορούν να επιβιώσουν καί να μεγαλουργήσουν μέσα σε πολυεθνικές αυτοκρατορίες, όπου θα είναι πολλαπλώς χρήσιμοι.
Καί όντως, η άρχουσα τάξη των Ρωμαίων (κι όποιος άλλος από δαύτους είχε κάμποσο μυαλό) μιμήθηκε το Ελληνότροπον… στην αρχή. Αλλά μή νομίζετε ότι έμειναν εκεί! Διότι πήραν φόρα, κι αργότερα μιμήθηκαν καί το Αιγυπτιότροπον, καί το Περσότροπον, καί το ιουδαιότροπον, καί ό,τι άλλο θες. Λίγο πριν το Βυζάντιο, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ιδεολογικώς (καί φυλετικώς) κατάντησε ένας αχταρμάς χυδαιότητας καί βαρβαρότητας – ο οποίος συνεχίστηκε στον πρώϊμο Μεσαίωνα, έως ότου άρχισαν να εμφανίζονται στη Δύση τα (πρώϊμα) εθνικά κράτη.
Επομένως, ποιός «Ελληνισμός» με τους Ρωμαίους τελικώς;
Αντιθέτως (και χειρότερα), επί Φραγκοκρατίας, οι Φράγκοι ήρθαν εδώ γιά να επιβάλουν τη δική τους νοοτροπία εξ αρχής. Ουδόλως τους ενδιέφερε η εντόπια πνευματική παραγωγή (καί οι «Ελληνισμοί»). Κι όποτε τη χρησιμοποίησαν (Αναγέννηση, Ενετοκρατία), το έκαναν γιά «εργαλειακή» χρήση.
Στη δέ Οθωμανική Αυτοκρατορία, το θέμα ξεφτιλίστηκε τελείως. Οι Έλληνες στην καλύτερη περίπτωση έγιναν γραφιάδες καί δραγουμάνοι (διερμηνείς). Καί στη βέλτιστη περίπτωση (κάποιοι ελάχιστοι), βοεβόδες (δηλ. ηγεμόνες) της σημερινής Ρουμανίας. (Τότε «Βλαχομπογδανίας». Lol!!!) Αλλά, αν νομίζετε πως οι σουλτάνοι -κι όλο αυτό το σκυλολόϊ της Οθωμανικη διοίκησης του «Εντερούν»– εκτίμησαν τα φιλοσοφικά συγγράμματα των αρχαίων ημών κι είπαν: «- Μπρέ, τί σοφοί είν’ αυτοί οι Έλληνες, βάϊ βάϊ βάϊ!», τότε την Ιστορία μάλλον τη διαβάσατε από μικυμάους.
Τώρα, βέβαια, κάτι υπερασπιστές της «καθ’ ημάς Ανατολής», κάτι «νεο-Φαναριώτες» ούτως ειπείν, που νομίζουν ότι ήταν θέμα χρόνου να γίνουν οι Φαναριώτες αφεντικά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, άρα κακώς έγινε η (όντως μασωνοκίνητη) Επανάσταση του 1821, θέλω να τους πιάσω καί να τους κοπανήσω τους τόμους της Ιστορίας στο κεφάλι. Τετρακόσια χρόνια Οθωμανοκρατίας, ωρέ, καί σε Μακεδονία-νησιά πεντακόσια, είναι πάρα πολύς χρόνος! Κατά τη διάρκεια του οποίου τους δήθεν έξυπνους Φαναριώτες τους έφαγαν στη στροφή οι Σεφαραδίτες! Πόσους πρωθυπουργούς (μεγάλους Βεζύρηδες) έβγαλαν οι Έλληνες (ακόμη καί οι γενίτσαροι), ρέ βλήματα, καί πόσους οι οβριοί; Ειδικά οι Κιοπρουλήδες (ίσον …Γεφυραίοι!!! – κιοπρού = γέφυρα, Τουρκιστί) το είχαν σχεδόν από οικογενειακή κληρονομιά το αξίωμα! (Σαν τη φαμίλια των Χανίων, να πούμε! Lol!!!)
Λοιπόν; Σε πόσους αιώνες ακόμη θα γινόντουσαν οι Φαναριώτες τα πραγματικά αφεντικά της Οθωμανίας; Πόση υπομονή ακόμη έπρεπε να κάνει ο ραγιάς, καί να μήν εξεγερθεί;
Άει σιχτήρ, επομένως, με το Φανάρι σας, ζώα!

Σήμερα, το θέμα επαναλαμβάνεται, αν καί με άλλο περιτύλιγμα.
Η αλήθεια είναι πως το σημερινό παγκόσμιο πολιτικό πλαίσιο σπρώχνει προς «αυτοκρατορίες» (μαϊμούδικες, όμως). Δηλαδή, συσσωματώματα κρατών όπως οι «Ηνωμένες» Πολιτείες Αμερικής, η «Ενωμένη» Ευρώπη… ή αυτά που πάνε να γίνουν, πχ ο Συνασπισμός Ισλαμικών Κρατών, η Παναφρικανική ένωση, η «Ευρασιατική» Ένωση, κτλ. Με τελικό σκοπό το ένα παγκόσμιο κράτος. (Με τη μία παγκόσμια θρησκεία, τη μία παγκόσμια κυβέρνηση, το ένα παγκόσμιο νόμισμα. Σαλώμ!    ) Άρα (συνεχίζει πονηρά η θεωρία του νεο-Φαναριωτισμού), τα μικρά κράτη δεν έχουν καμμία ελπίδα ανάμεσα στους γίγαντες… εκτός αν γίνουν μέρος των γιγάντων! Οπότε, η υπό διάλυσιν νέα Ελλάς πρέπει να τακιμιάσει με την τουρκίτσα! (Διότι αμφότερες οι χώρες είμαστε στην «ενδιάμεση περιοχή» μπλά-μπλά-μπλά γεωπολιτική μπλά-μπλά-μπλά.) Καί μή φοβάστε, εσείς οι Έλληνες θα ξανανοιώσετε μεν το Οθωμανικόν αγγούριον βαθειά στον πισινό σας, αλλά άπαντες παγκοσμίως θα υπερασπίζουν τον «Ελληνισμό»!…
Σαν το μνημόσυνο των τεθνεώτων συγγενών μας, ένα πράγμα. Δεν έχουμε τον ζωντανό άνθρωπο δίπλα μας, αλλά θα γεμίσουμε το κενό της απουσίας του με τα λιβάνια.
Ο σκοπός, λοιπόν, τέτοιων θεωριών, είναι καταφανέστατος. Πρόκειται γιά ψυχολογική πίεση (γιά ψυχολογικό πόλεμο), ν’ αποδεχθούμε τον θάνατο του κράτους μας· ού μήν, καί τον θάνατο καμπόσων μυρίων συν-Ελλήνων, ως «αναπόφευκτο» τίμημα της επιβιώσεως του «Ελληνισμού».
Η ανεδαφική ανοησία τους, τώρα, έγκειται στο ποιός θα στηρίξει τον «Ελληνισμό» μέσα σ’ έναν τέτοιον κόσμο «αυτοκρατοριών» (έστω καί μαϊμουδένιων). Εδώ δεν βρίσκουμε αυθεντικούς Έλληνες (από dna) να στηρίξουν τις Ελληνικές αξίες, θα βρούμε ξένους;
  • Καί γιατί θα στηρίξει ο ξένος τον «Ελληνισμό»; Ποιούς καλούς λόγους έχει να το κάνει αυτό;
  • Καί γιατί ο ξένος δεν θα στηρίξει τον δικό του «-ισμό»;
Ειδικά εκεί, όπου καί πολυπληθή έθνη έχουμε, καί που τηρούν τις παραδόσεις τους! Φερ’ ειπείν, τί ελπίδες έχει ο «Ελληνισμός» μπροστά στον «Κινεζισμό»;
Θέλετε, όμως (γιά χάρη της κουβέντας καί μόνον) να δεχθούμε ότι υπάρχουν άτομα που θα στηρίξουν ολοψύχως τον «Ελληνισμό»; Εντάξει… Από Έλληνες, άντε καί νά ‘μαστε τέσσερα εκατομμύρια (δηλ. οι οικογένειες που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια γιά τη Μακεδονία μας)· αλλά μονάχα ένα μικρό υποσύνολο αυτών μπορεί να σηκώσει πνευματικό βάρος παγκόσμιας εμβέλειας. (Δες στα γνησίως πατριωτικά ιστολόγια -όχι τα δοτά των πωλητικών- πόσοι μαζευόμαστε.) Δεν μπορούμε να στηριχτούμε πχ σε απείθαρχους μαθητές, όσο καλά πατριωτάκια Ελληνάκια κι αν είναι αυτά τα παιδιά, κι όσο φιλότιμο κι αν έχουν.
Καί πες ότι από Έλληνες μαζευόμαστε εκατό χιλιάδες βαρειά καί πατριωτικά μυαλά. Από ξένους, όμως, άντε καί να μαζέψουμε καμιά εκατοστή νοματαίους· παραπάνω δεν μαζεύονται. Όπως πχ εκείνος ο Νιγηριανός στη Νέα Υόρκη, με το Ελληνικό βιβλιοπωλείο! (Τον οποίο, αντί να τον κάνει επιτίμως Έλληνα υπήκοο το Ψευτο-Ρωμαίϊκο, έκανε τον -επίσης Νιγηριανό- Μανικετόκουμπο, που την εθνική ομάδα την έκλασε μεγαλοπρεπώς! Τί να πείς…)
Βλέπετε πόσο ανεδαφικό είναι, το να ισχυρίζεται κανείς ότι δεν τρέχει τίποτε γιά την Ελληνότροπη πνευματική παραγωγή, ακόμη κι αν δεν υπάρχουν Έλληνες! Φυσικά, στα ερωτήματα που διατύπωσα, μην περιμένετε απαντήσεις από νεο-Φαναριώτες.

Οι εμπνευστές αυτών των θεωριών είναι διάφορες «εξημμένες κεφαλές» νεο-Φαναριώτικες (οπαδοί Ελληνο-Τουρκικής συνομοσπονδίας καί τα ρέστα), καί διάφοροι τέκτονες. (Όπως ο συγκεκριμένος, που τά ‘πε του φίλου μου.) Καί οι μέν, καί οι δέ θεωρούν πως τα υψηλά κλιμάκια της ηγεσίας δεν είναι γιά τα δοντάκια των πολλών (σωστό), άρα δεν είναι δημοκράτες (σωστό). Κι επίσης, πως δεν γίνεται πάντα να εξηγούμε στο πόπολο (ώστε να τους αποδεχθεί) τους μελλοντικούς σκοπούς του έθνους μας, διότι ενδεχομένως αυτοί περνάνε κι από φάσεις καθόλου ευχάριστες. (Κι αυτό σωστό.)
Αλλά ο καθορισθείς τελικός σκοπός όλων αυτών είναι τελείως λάθος!!! (Καί τα μέσα εν προκειμένωι ΔΕΝ αγιάζουν …τον σκοπό! Lol!!!)
  • Ούτε γίνεται να χαθούν οι Έλληνες, προς χάριν κάποιου νεφελώδους «Ελληνισμού». (Γίνεται, αλλά ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ.)
  • Ούτε θα βγεί τίποτε καλό γιά τους Έλληνες, αν δεχθούμε ξένους αρχηγούς (πχ πάπα) καί υποταχθούμε σε ξένες ομοεθνίες καί ξένες ιδέες. (Είδαμε πχ πόσο μας προστατεύει το ΝΑΤΟ.)
  • Ούτε υπάρχει κάποια αδήριτη ανάγκη να θυσιαστούν οι Έλληνες τώρα – καί γενικώς. (Εμείς, αρκετές θυσίες δώσαμε. Σειρά αλλονών τώρα, τους αρέσει-δεν τους αρέσει!    )
Κι επιτέλους! Ποιοί είναι αυτοί, που καθορίζουν τους μελλοντικούς στόχους των Ελλήνων, καί με ποιό δικαίωμα το πράττουν; Ό,τι είσ’ εσύ, αναγνώστη μου, κι ό,τι είμ’ εγώ, είναι κι αυτοί. Θνητοί που πάνε στην τουαλέττα είναι. Κι αν θέλεις, πιό μορφωμένοι καί πιό έξυπνοι είμαστε εμείς απ’ αυτούς. Άρα, η γνωμούλα τους είναι γιά τα σκουπίδια. Κανένας Φαναριωτισμός δεν θα εφαρμοστεί, εφ’ όσον το λέμε εμείς!
«- Μά, ρέ Εργοδότη, ο άλλος είναι πρόεδρας μεγάλου κράτους! Εσύ τί είσαι;»
Εγώ είμαι το μελλοντικό αφεντικό αυτουνού, που θα τον βάλω να μου καθαρίζει τη χέστρα! Πώς σου φαίνεται αυτό; 

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο: η «ιδεοποίηση» των πάντων φανερώνει κακοχωνεμένο Πλατωνισμό. ‘Ντάξ’, ο Πλάτων (ιδίως στα γεράματά του -με τους «Νόμους»-, που έγινε υπερσυντηρητικός) είναι ο αγαπημένος διαφόρων άλλο τόσο υπερσυντηρητικών (τεκτόνων, κτλ). Αλλ’ αυτή η νοητική χαζομάρα του γιαλαντζή Πλατωνισμού έχει δώσει δείγματα γραφής καί παλιότερα, πχ με τον Μάρξ. Όπου, ενώ καταγγέλεται (καί με συγκεκριμένα παραδείγματα) η εμπορική εκμετάλλευση του αφελούς πελάτη, στο τέλος δεν φταίνε οι κεφαλαιοκράτες, αλλά …το κεφάλαιο! (Προφανώς -γιά τον Μάρξ- το κεφάλαιο είναι κάτι σαν φυσικό φαινόμενο στον ουρανό, όπως η βροχή.)
Τί να σας πώ, ρέ παιδιά! Εγώ δεν είδα ποτέ εικοσάευρο να βγάζει χέρια καί πόδια, καί να με πλακώνει στο ξύλο! Αν συνέβη σε σας κάτι τέτοιο, πάω πάσο.
Τα ίδια καί με τον «Ελληνισμό» των Φαναριωτών: αποδεικνύεται μιά όλως αφηρημένη ιδέα (προφανώς κάπου στον ουρανό, σα σύννεφο), εντελώς αστήριχτη.
Αυτή ακριβώς η κακομεταχείριση του Πλάτωνα βρωμάει Δυτική προέλευση· όπου, όχι μόνον οι βάρβαροι δείχνουν ότι κατάλαβαν τους αρχαίους ημών (τον Πλάτωνα εν προκειμένωι) όπως τους κατάλαβαν (δηλαδή ελλιπώς), αλλά καί το προχωράνε ένα βήμα, να μεταχειρίζονται τις στραβο-αποκτηθείσες αυτές γνώσεις ως εργαλείο χειραγωγήσεως λαών. Καί δή, των Ελλήνων!!!
‘Ντάξ’, δεν υπάρχουν καί πολλοί σημερινοί Έλληνες, που κατάλαβαν σωστά τον Πλάτωνα (που καλά-καλά τον διάβασαν…)· δεν έχω αυταπάτες. Αλλά ακόμη καί το θράσος έχει όρια, βραδερφέ.

Δεν θ’ ασχοληθούμε άλλο με τις συγκεκριμένες σαχλαμάρες. Δεν χάνουμε τον χρόνο μας. Όποιος δεν θέλει να πειστεί, να πάει στις διαλέξεις του ανηψιού του αρχιπροδόταρου Στεργιάδη (καί όλων των παρεμφερών «βαρέων κεφαλών»), καί ν’ αγοράσει τα βιβλία του. Εμείς δεν θα πάρουμε, ευχαριστούμε! Γιά μας, η Ελλάδα θα τελειώσει, όταν τελειώσει το Σύμπαν!
Αλλά έπρεπε να κάνουμε έστω αυτήν εδώ τη μικρή προσπάθεια, ώστε αυτό το δηλητήριο του ανθελληνικού «Ελληνισμού» να ψοφήσει εν τήι γενέσει του.

Υγ: Αναλογιστήτε τώρα, μερικοί, ποιούς πηγαίνατε κι ακούγατε καί τους παίρνατε στα σοβαρά… Κάτι αγράμματους, που σας λέγανε ότι «Ο Έλλην δεν είναι βιολογικό άτομο, αλλά ιδέα!» (Καί αιθερική προβολή, καί …σωματίδια -διαστημικά ιόντα-, καί διάφορα άλλα τέτοια.)
Έχχχχ!… Μιά εικοσιπενταετία «Ελληνοκεντρισμού» εντελώς χαμένη, καί αρκετά μυαλά εντελώς καμμένα απ’ τις νοητικές μασωνοφόλες! Πανάθεμα τους κερατάδες, που τα ξεκίνησαν αυτά!
(Τρομερή ιδέα ο «Ελληνισμός», έτσι; Γι’ αυτό φτάσαμε στις χιλιάδες αυτοκτονίες, το φαγητό απ’ τα σκουπίδια, καί στα πρόθυρα τελειωτικής βιολογικής εθνοκαθάρσεως των Ελλήνων. Απ’ τον «Ελληνισμό», που μας βοήθησε πάααααρα πολύ.)
Υγ 2: Δεν ξέρω ποιούς απογοητεύω, αλλά ούτε η ομάδα του καθενός είναι ιδέα! Διότι κάτι τέτοιες «ιδέες» αφήνουν πίσω τους ολόκληρα τάγματα φεσοφορεμένων, πρίν πέσουν στην τρίτη εθνική καί τα χρέη τους τα σβήσουν οι καιροί καί οι άνεμοι! Lol!!!