Ήταν μερικές επεισοδιακές ημέρες, καθώς η Αυτοκρατορία έριξε ένα ψεύτικο κεφάλι με το πάγωμα της ισραηλινής σύγκρουσης, στη συνέχεια ξεκίνησε μια σημαντική νέα υβριδική κλιμάκωση εναντίον της αντίστασης, η οποία περιελάμβανε μια επίθεση στο ρούβλι που ξεκίνησε με κυρώσεις κατά της Gazprombank και πολλών άλλων ρωσικών τραπεζών, μια ανανεωμένη προσπάθεια έγχρωμης επανάστασης του Μαϊντάν στη Γεωργία και τώρα μια μαζική επίθεση που υποστηρίζεται από την Τουρκία στη Συρία.
Τιφλίδα τώρα:
Ας ξεκινήσουμε με την ισραηλινή σύγκρουση, για την οποία έχει ζητηθεί κατάπαυση του πυρός. Η Χεζμπολάχ δεν διαπραγματεύτηκε άμεσα την κατάπαυση του πυρός, αλλά αργότερα ειπώθηκε ότι εγκρίθηκε από τον υπηρεσιακό επικεφαλής Naim Qassem. Η Χεζμπολάχ υποτίθεται ότι θα αποσύρει μονάδες βόρεια του Λιτάνι και το Ισραήλ τα δικά του στρατεύματα έξω από το νότιο Λίβανο. Εν τω μεταξύ, ο στρατός του Λιβάνου έχει στείλει μια ειρηνευτική δύναμη στη νότια ουδέτερη περιοχή.
🇮🇷 Ισραηλινά μέσα ενημέρωσης: Το «Ισραήλ» θα αποσύρει σταδιακά τις δυνάμεις του από τα νότια της «Μπλε Γραμμής» στο Λίβανο εντός περιόδου έως και 60 ημερών.
🇱🇧 🇮🇱 Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν την πλήρη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου, η οποία περιλαμβάνει τους ακόλουθους όρους:
1. Μη επίθεση: Η Χεζμπολάχ και όλες οι άλλες ένοπλες ομάδες στο Λίβανο θα απέχουν από οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια εναντίον του Ισραήλ.
2. Ισραηλινή δέσμευση: Το Ισραήλ θα απέχει από τη διεξαγωγή επιθετικών στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον στόχων στο Λίβανο, είτε στην ξηρά, τη θάλασσα ή τον αέρα.
3. Ψήφισμα 1701: Και τα δύο έθνη επιβεβαιώνουν τη σημασία της τήρησης του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
4. Αυτοάμυνα: Αυτές οι δεσμεύσεις δεν περιορίζουν ούτε το Ισραήλ ούτε τον Λίβανο από την άσκηση του εγγενούς δικαιώματός τους στην αυτοάμυνα.
5. Εξουσιοδοτημένες δυνάμεις: Μόνο οι επίσημες δυνάμεις ασφαλείας και οι στρατιωτικές δυνάμεις του Λιβάνου επιτρέπεται να φέρουν όπλα ή να επιχειρούν στο νότιο Λίβανο.
6. Εποπτεία όπλων: Η πώληση, προμήθεια και παραγωγή όπλων και συναφών υλικών για τον Λίβανο θα εποπτεύεται και θα ρυθμίζεται από την κυβέρνηση του Λιβάνου.
7. Διάλυση μη εξουσιοδοτημένων εγκαταστάσεων: Όλες οι μη εγκεκριμένες εγκαταστάσεις που εμπλέκονται στην παραγωγή όπλων ή σε συναφείς δραστηριότητες θα αποσυναρμολογηθούν.
8. Κατάσχεση μη εξουσιοδοτημένων όπλων: Οι στρατιωτικές υποδομές και θέσεις που δεν ευθυγραμμίζονται με τη συμφωνία θα αποσυναρμολογηθούν και όλα τα μη εξουσιοδοτημένα όπλα θα κατασχεθούν.
9. Επιτροπή παρακολούθησης: Θα συσταθεί αμοιβαία συμφωνηθείσα επιτροπή για την παρακολούθηση και την υποστήριξη της εφαρμογής αυτών των δεσμεύσεων.
10. Αναφορά παραβιάσεων: Το Ισραήλ και ο Λίβανος θα αναφέρουν τυχόν παραβιάσεις στην επιτροπή παρακολούθησης και στην UNIFIL.
11. Ανάπτυξη της ασφάλειας των συνόρων: Ο Λίβανος θα αναπτύξει τις επίσημες δυνάμεις ασφαλείας και τις στρατιωτικές δυνάμεις του κατά μήκος όλων των συνόρων, των σημείων διέλευσης και εντός της καθορισμένης νότιας περιοχής, όπως περιγράφεται στο σχέδιο ανάπτυξης.
12. Ισραηλινή απόσυρση: Το Ισραήλ θα αποσύρει τις δυνάμεις του νότια της Μπλε Γραμμής σε μια σταδιακή διαδικασία για περίοδο έως και 60 ημερών.
13. Διαπραγματεύσεις με τη διευκόλυνση των ΗΠΑ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προωθήσουν έμμεσες διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου για τη δημιουργία αμοιβαία αναγνωρισμένων χερσαίων συνόρων.
🚩 ΑντίστασηΤάφρος
Ο Νετανιάχου κατέστησε σαφές σε συνέντευξή του ότι πρόκειται για «προσωρινή κατάπαυση του πυρός» και όχι για παύση ολόκληρου του πολέμου, όπου παραδέχτηκε ανοιχτά ότι το Ισραήλ θα χρησιμοποιήσει το χρόνο για να επανεξοπλιστεί και να ανασυνταχθεί. Φυσικά, και οι δύο πλευρές διακηρύσσουν τη νίκη και υπάρχουν ατελείωτες γωνίες από τις οποίες μπορεί κανείς να υποστηρίξει την ευνοούμενη πλευρά του. Το Ισραήλ φέρεται να παρέλυσε την ηγεσία της Χεζμπολάχ, αλλά δεν μπόρεσε να τραυματίσει σημαντικά την ίδια τη δύναμη, καταφέρνοντας μόλις και μετά βίας να ξύσει λίγα χιλιόμετρα στο έδαφος του Λιβάνου εν μέσω οδυνηρών απωλειών, εκτεταμένης αποθάρρυνσης και κοινωνικού πανικού.
Ισραηλινοί εμπειρογνώμονες: «Ως μέλος του κόμματος Λικούντ, λέω: "Αυτός ο πόλεμος δεν θα έπρεπε να είχε τελειώσει με αυτόν τον τρόπο. Σήμερα, η πλευρά που βρίσκεται σε κατάσταση περιορισμού δεν είναι η Χεζμπολάχ, αλλά το Ισραήλ. Ο στρατός είναι εξαντλημένος, οι στρατιώτες δεν μπορούν να αντέξουν την πίεση της υπηρεσίας και δεν είναι πλέον σε θέση να την αντέξουν. Αυτή η κατάπαυση του πυρός είναι προσωρινή και σε πέντε ή έξι χρόνια θα πρέπει να πολεμήσουμε ξανά τον Λίβανο. Αλλά η διαφορά θα είναι ότι η Χεζμπολάχ θα έχει 40.000 μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Μπάαλμπεκ».
Αυτή είναι περίπου η πιο μακρινή που μπορούσε να πάει το Ισραήλ, και αυτές οι περιοχές δεν ήταν καν πλήρως υπό ισραηλινό έλεγχο, αλλά απλά όπου οι βόρειες μεραρχίες του IDF είχαν αόριστα «επιχειρήσει» σε κάποιο σημείο, ακόμη και αν αποσύρθηκαν αργότερα για να εγκαταλείψουν τις περιοχές σε μια γκρίζα ζώνη:
Ως εκ τούτου, είναι εύκολο να δηλωθεί και μια ηθική νίκη της Χεζμπολάχ, δεδομένου ότι η Χεζμπολάχ απέδειξε ότι στάθηκε ισχυρή και επέτρεψε μια ακόμη μικρότερη εισβολή από το 2006. Λάβετε υπόψη ότι η σύγκρουση του 2006 είχε την ίδια αναποφάσιστη «επίλυση», με τις δύο πλευρές να διεκδικούν τη νίκη - οπότε πραγματικά δεν είναι διαφορετικό. Αλλά δεδομένου ότι το Ισραήλ σκόπευε να πάει τουλάχιστον μέχρι τον ποταμό Litani, αυτή η φάση του πολέμου είναι σαφώς μια απώλεια για το Ισραήλ με τουλάχιστον έναν σημαντικό τρόπο, αν και πιθανότατα δεν είναι το τέλος ακόμα.
Η τεράστια επιδείνωση της εμπιστοσύνης της ισραηλινής κοινωνίας στις IDF ήταν ορατή σε μια νέα εθνική δημοσκόπηση του ισραηλινού καναλιού 13:
Υπάρχουν ένα εκατομμύριο άλλοι τρόποι για να χωρίσετε τα μαλλιά σας: έχασε η Χεζμπολάχ κάποια θέση και υποστήριξη μεταξύ της κοινωνίας της; Θα επιστρέψουν πραγματικά οι Ισραηλινοί πολίτες, αγρότες και έποικοι στο βορρά, όπως ήταν ένας από τους πρωταρχικούς στόχους ολόκληρης της επιχείρησης του Λιβάνου; Θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε.
Τώρα, μόλις μια μέρα μετά την κατάπαυση του πυρός, μια ετερόκλητη ομάδα ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, ο SNA και η μετονομασία της Αλ Κάιντα σε HTS έχουν ξεκινήσει μια επίθεση σοκ που αιφνιδίασε τις δυνάμεις αντίστασης, φτάνοντας μέχρι τις πύλες του Χαλεπίου, απειλώντας να βυθίσει την ίδια την πόλη. Πολλές αναφορές έχουν δείξει ότι τα βόρεια περάσματα μεταξύ της Τουρκίας είχαν ανοίξει, επιτρέποντας την ελεύθερη ροή βοήθειας προς νότο, δείχνοντας για άλλη μια φορά το διπρόσωπο παιχνίδι που παίζει ο Ερντογάν.
Al Mayadeen: «Η Τουρκία άνοιξε ξανά τα συνοριακά περάσματα με τη Συρία για να επιτρέψει τη μετακίνηση ξένων μισθοφόρων που υποστηρίζονται από την Τουρκία στο Ιντλίμπ και το δυτικό Χαλέπι»
Ο στόχος φαίνεται προφανής: το Ισραήλ ήλπιζε να νικήσει τη Χεζμπολάχ και έτσι να εξαλείψει την επιρροή του Ιράν. Αλλά έχοντας χάσει, το Ισραήλ έχει πάει στο Σχέδιο Β, το οποίο είναι να εξαλείψει την ικανότητα του Ιράν να ανεφοδιάζει τη Χεζμπολάχ μέσω της Συρίας. Για να γίνει αυτό, ο Άσαντ πρέπει να πέσει. Χωρίς να χάσει μια ευκαιρία, ο Ερντογάν φαίνεται να έχει παίξει μαζί για τα δικά του κέρδη. Το αποτύπωμα του Ισραήλ στην επίθεση ήταν εμφανές σήμερα το πρωί, όταν ο SAA χτυπήθηκε με μια μεγάλη επίθεση «έκρηξης βομβητή και ασυρμάτου», τραυματίζοντας πολλούς στρατιώτες του SAA - μια τέλεια επανάληψη της ίδιας επίθεσης στη Χαμάς νωρίτερα.
Η αυτοκρατορία στο σύνολό της - η οποία περιλαμβάνει τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο - έχουν φυσικά ενεργοποιήσει όλους τους τρομοκρατικούς πυρήνες τους για να βοηθήσουν την επίθεση, επειδή τους εξυπηρετεί να κρατήσουν το Ιράν και τη Ρωσία απασχολημένες, ιδιαίτερα έναντι της Ουκρανίας. Αναφορές ήδη ισχυρίστηκαν ότι η Ρωσία αναγκάστηκε να στείλει διάφορα αποσπάσματα ενίσχυσης στη Συρία, γεγονός που προφανώς αποδυναμώνει τις ουκρανικές προσπάθειες της Ρωσίας. Αυτό περιλαμβάνει έναν νέο στρατηγό.
Είναι σαφές ότι η σύγκρουση παίρνει ένα παγκόσμιο ποσοστό διασυνδεσιμότητας, ένας πραγματικός «παγκόσμιος πόλεμος», απλά όχι με την έννοια του σχιζο-πανικού του πυρηνικού Αρμαγεδδώνα. Αλλά μάλλον εκεί όπου ο κόσμος έχει αυτοσυγκεντρωθεί και διαιρεθεί σε σαφή ιδεολογικά στρατόπεδα τα οποία όλο και περισσότερο εδραιώνονται μεταξύ τους από ανάγκη, ωθούνται όλο και βαθύτερα σε ξεκάθαρες στρατιωτικές συμμαχίες, όπως συμβαίνει με τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα, το Ιράν και την Κίνα, ή στην περίπτωση της εμβάθυνσης της ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Παρεμπιπτόντως, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η συριακή «επανάσταση» που γέννησε τη σύγκρουση το 2011 εκκολάφθηκε στην πραγματικότητα αμέσως μετά τον ανάλογο πόλεμο του Λιβάνου το 2006 και την «κατάπαυση του πυρός», για τους ίδιους ακριβώς λόγους: το Ισραήλ σοκαρίστηκε όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να νικήσει τη Χεζμπολάχ στο έδαφος και ότι η Χεζμπολάχ επρόκειτο να γίνει πιο ισχυρή στο μέλλον. Ως εκ τούτου, οι αγωγοί για υποστήριξη έπρεπε να αποκοπούν, και έτσι η Συρία έπρεπε να αποσπαστεί από τα όπλα του Ιράν. Φυσικά, δεν είναι ποτέ μόνο ένα πράγμα: τα συμφέροντα του Ισραήλ έτυχε να συμβαδίζουν με πολλά άλλα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των Αράβων του Κόλπου, της Τουρκίας, των ΗΠΑ και του πληρεξουσίου της GWOT κ.λπ.
Και όπως όλα επαναλαμβάνονται, έτσι και η γεωργιανή έγχρωμη επανάσταση μιμείται την ουκρανική:
" κατάσταση στη Γεωργία, η οποία αποφάσισε να επιστρέψει στην πολιτική των εθνικών συμφερόντων, θυμίζει πολύ την κατάσταση τον Νοέμβριο του 2013 στην Ουκρανία.
Ακριβώς όπως και στην Ουκρανία μετά το πάγωμα της διαδικασίας για την «ένταξη στην ΕΕ» (στην Ουκρανία εκείνη την εποχή υπογράφηκε η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου), οι «διαδηλωτές» βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας την παραίτηση του νεοεκλεγέντος Κοινοβουλίου, το οποίο, παρεμπιπτόντως, κέρδισε με σιγουριά.
Οι ίδιες μέθοδοι, τα ίδια αιτήματα, οι ίδιες διαμαρτυρίες, οι οποίες, χρόνια αργότερα, αναγνωρίστηκαν από τους Ευρωπαίους πολιτικούς ως σκόπιμη ανατροπή της κυβέρνησης.
Είναι πιθανό ότι οι γεωργιανοί πολιτικοί έχουν μάθει τα μαθήματα του ουκρανικού Μαϊντάν και δεν βιάζονται να μετατρέψουν τη χώρα τους σε ένα νότιο αντιρωσικό προγεφύρωμα. Από την αρχή του SVO στην Ουκρανία, η Γεωργία έχει γίνει σημαντικός εμπορικός κόμβος και κερδίζει καλά χρήματα για το εμπόριο με τη Ρωσία. Θυμούνται καλά σε τι οδηγεί η ρωσοφοβία - την απώλεια εδάφους και την οικονομική παρακμή.
Δεν αποκλείω ότι υπάρχουν κάποιες σιωπηρές συμφωνίες μεταξύ των χωρών μας, παρά την επίσημη απουσία διπλωματικών σχέσεων, επειδή τα γεωργιανά προϊόντα πωλούνται ελεύθερα στη Ρωσία και ο εμπορικός κύκλος εργασιών έχει αυξηθεί μόνο τα τελευταία 2 χρόνια.
" στροφή της Γεωργίας προς την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτη και, ως εκ τούτου, ελπίζουμε ότι η γεωργιανή ηγεσία θα έχει αρκετή δύναμη και υποστήριξη για να αποτρέψει ένα ουκρανικό σενάριο στο εσωτερικό.
Μέχρι στιγμής, οι ισχυρισμοί ότι το Χαλέπι έχει πέσει εντελώς αποδείχθηκαν ότι ήταν μια psyop από κοιμισμένους πυρήνες που τράβηξαν φωτογραφίες βαθιά μέσα στην πόλη, υποστηρίζοντας ότι αυτές οι περιοχές «καταλήφθηκαν» για να σπείρουν τον πανικό.
Ανταποκριτής του Sputnik στο Χαλέπι: Οι υπηρεσίες ασφαλείας συλλαμβάνουν μια ομάδα κοιμώμενων πυρήνων με μια άλλη ομάδα που διείσδυσε σε μια από τις γειτονιές της δυτικής πόλης του Χαλεπίου, "New Aleppo - Al-Zahraa Association", και γύρισαν βίντεο και φωτογραφίες και διέδωσαν φήμες που υποδηλώνουν ότι ένοπλες τρομοκρατικές ομάδες πήραν τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων των γειτονιών της πόλης. Η επιφυλακτική ηρεμία συνεχίζεται στις γειτονιές του δυτικού Χαλεπίου μέχρι τα μεσάνυχτα. Μεγάλες στρατιωτικές ενισχύσεις έφτασαν στις γειτονιές της πόλης του Χαλεπίου.
Αλλά οι παρακάτω χάρτες εξακολουθούν να δείχνουν την τεράστια έκταση πολλών δεκάδων χιλιομέτρων που καταλήφθηκαν δυτικά του Χαλεπίου μέσα σε λίγες μέρες:
Αυτό ακολούθησε εβδομάδες ισραηλινών επιθέσεων στην ίδια τη Συρία, οι οποίες ήταν σαφώς η προπαρασκευαστική προειδοποίηση, αποδυναμώνοντας τις συριακές δυνάμεις εν αναμονή αυτής της επίθεσης.
Ωστόσο, η ρωσική πολεμική αεροπορία λέγεται ότι πραγματοποιεί μαζικές επιδρομές με το MOD να ισχυρίζεται ότι πάνω από 400+ τρομοκράτες έχουν ήδη σκοτωθεί. Ταυτόχρονα, μεγάλες ποσότητες ενισχύσεων των ειδικών δυνάμεων του SAA, των Κούρδων, ακόμη και του ιρακινού Kataib Imam Ali συρρέουν, αλλά θα δούμε αν κάποια από αυτές είναι αρκετά έγκαιρη για να σταθεροποιήσει την κατάσταση, καθώς παραμένουν οι απειλές για άνοιγμα νέων μετώπων.
Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές πλησιάζουν όλο και περισσότερο την τουρκική στρατιωτική παρουσία. Πλάνα δείχνουν ρωσικές επιθέσεις εναντίον του Arihah, μόλις 2 χιλιόμετρα από την τουρκική βάση στο Kafr Lata.
Τέλος, οι τηλεκάρτες της Ουκρανίας ήταν επίσης ορατές, όχι μόνο με την εκπαιδευμένη χρήση drones FPV από τους Σύριους τρομοκράτες στις επιθέσεις, αλλά και με την αποκαλυπτική επιλογή κίτρινων και μπλε κεφαλιών και βραχιόνων:
Μια υπενθύμιση καθώς μπαίνουμε στην επόμενη φάση του παγκόσμιου υβριδικού πολέμου:
Ως τελευταία σημείωση, μια σκέψη για την επίθεση είναι επίσης η νίκη του Τραμπ. Ακριβώς όπως το Ισραήλ φάνηκε να εκμεταλλεύεται την πλήρη απουσία του Μπάιντεν από το καθήκον -έναν άδειο και δύστροπο Λευκό Οίκο που διοικείται από χαμηλού επιπέδου απαράτσικ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ- για να ξεκινήσει τις διάφορες εκστρατείες τρομοκρατίας, γενοκτονίας και πολέμου εναντίον της Γάζας και του Λιβάνου, τώρα και η Τουρκία μπορεί να έχει συνειδητοποιήσει ότι ο χρόνος περνάει. Όχι μόνο ο Trump εξέφρασε την επιθυμία να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία - αν και με μια προειδοποίηση που θα συζητηθεί άλλη φορά - αλλά έχει διορίσει τη διάσημη «απολογήτρια του Άσαντ» Tulsi Gabbard στον εξαιρετικά ισχυρό ρόλο του DNI. Η Τουρκία και το Ισραήλ μπορεί να αισθάνονται ότι η ευκαιρία τους να ανατρέψουν τον Άσαντ και να προκαλέσουν μια θανατηφόρα πληγή στη Συρία θα μπορούσε να εξαντληθεί πριν ο Trump ανακατέψει τα χαρτιά.
Ενώ τα παραπάνω είναι αλήθεια, δεν νομίζω ότι η Ρωσία και ο Άσαντ είχαν πάρα πολλές επιλογές στο πάγωμα της συριακής σύγκρουσης. υπήρχαν πάρα πολλές απαιτήσεις και αποχρώσεις που το απαιτούσαν. Ωστόσο, εξακολουθεί να χρησιμεύει ως εξαιρετικά επίκαιρη και οδυνηρή προειδοποιητική ιστορία κατά του παγώματος της ουκρανικής σύγκρουσης. Είναι σαφές ότι η πλευρά μιας παγωμένης σύγκρουσης που έχει λιγότερα να χάσει έχει πάντα το πλεονέκτημα. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της Συρίας, η κοινωνία επέστρεψε στην ομαλότητα, η οποία επέτρεψε την απόλυση στρατευμάτων, την εντολή να χαλαρώσει, επειδή η Συρία είναι μια κανονική υποψήφια χώρα, με πολίτες που επιδιώκουν να αναπτυχθούν και να βελτιώσουν τη ζωή τους. Αλλά στα κρησφύγετα τρομοκρατών σε μέρη όπως το Ιντλίμπ, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι μαχητές ήταν να δουν και να βράσουν την εξτρεμιστική τους δυσαρέσκεια, ενώ διαμόρφωναν μεγάλα σχέδια εκδίκησης εις βάρος των παραγωγικών υπάρξεων.
Το ίδιο θα συμβεί και στην Ουκρανία. Μετά από ένα πάγωμα, η Ρωσία -όντας μια κανονική χώρα- είναι πολύ πιο διατεθειμένη να επιστρέψει σε μια κατάσταση αφοπλισμένης χαλάρωσης και παραγωγικότητας, ενώ η Ουκρανία θα σπάσει και θα αναλωθεί στα σχέδιά της για αντίποινα για τα επόμενα χρόνια, αν χρειαστεί, σχεδιάζοντας τελικά μια μέρα να πιάσει τη Ρωσία υποταγμένη και απροετοίμαστη.
Ως εκ τούτου, αυτές οι βάρβαρες δυνάμεις έχουν πάντα το πάνω χέρι στην υπομονή και το στοιχείο του αιφνιδιασμού ενάντια στις αναπτυξιακά ανώτερες χώρες που επιδιώκουν την επιστροφή στην κανονικότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου