Ναί, ρέ Ζό!

Σ’ εσένα απευθύνομαι! Εσένα, που ψηφίζεις κόμματα του (αυτοκαλούμενου) «συνταγματικού τόξου», καί που τυχαία ήρθες στο παρόν ιστολόγιο, να διαβάσεις αυτές τις γραμμές.

Εσένα, που στις 9 Ιουνίου 2024 θα ξαναπάς να ξαναψηφίσεις τα ίδια, διά τας Ευρώπας.

Εσένα, που είσαι τόσο ζώον, που δεν καταλαβαίνεις τί κάνεις.

Τί είπες;

  • Ότι αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι προς το καλύτερο, θα ήταν παράνομες;
  • Ότι οι Ευρωεκλογές δεν βγάζουν κυβέρνηση, άρα δεν έχουν καί τόση σημασία;
  • Ότι στο κάτω-κάτω δεν έχει σημασία τί θα ψηφίσουμε, αφού τα αποτελέσματα βγαίνουν αλλοιώς;
  • Ότι, αφού είναι έτσι τα πράγματα, το παίζεις πονηρός καί κοιτάς να γλείψεις γιά το προσωπικό σου συμφέρον, μπας καί φάς κανα κόκκαλο;

Σ’ εμένα τα λες αυτά; Τα ξέρω· από τότε, που εσύ ακόμη μπουσουλούσες.

Κι επειδή τα ξέρεις, θαρρείς πως είσαι έξυπνος; Σκατά «έξυπνος» είσαι! Ένα Ζό καί μισό είσαι.

. . . . . . . . . . .

α. Όξ’ από ‘δώ

Το θέμα, ρέ Ζό, δεν είναι οι διαπιστώσεις. Αλλά το τί κάνουμε, γιά να μή γίνει η ζωή μας βόθρος, όπως κι έγινε. Πώς αντιδρούμε σ’ όλ’ αυτά!

Όμως (πρίν σε καταχεριάσω), αφού γουστάρεις διαπιστώσεις, πάρε! …Ευρωπαϊκών προδιαγραφών. 🙂

. . . . . . . . . . .

i. Άααχ, «Ευρώπη»! Εσύ μας μάρανες! – 1

  • Το ήξερες, ρέ Ζό, ότι στην Ευρωβουλή οι Ευρωβουλευτές ψηφίζουν έτοιμα νομοσχέδια, που τους τα φέρνουν προς ψήφιση μή-εκλεγμένα, σκοτεινά πρόσωπα;

Όπως καταλαβαίνεις, αυτά τα νομοσχέδια ετοιμάζονται σε επίσης σκοτεινά μέρη. (*) Δεν τα ετοιμάζουν οι Ευρω-βολευτές. Αυτοί καλούνται απλά να πουν ναί, ή όχι. Σαν τα νήπια στο νηπιαγωγείο!… να σηκώσουν τα χεράκια τους, να δεί η νηπιαγωγός ποιά νήπια θέλουν εκδρομή, καί ποιά να παίξουν μπάλλα. Με τη διαφορά ότι τα νήπια δεν λαδώνονται γιά ν’ αλλάξουν γνώμη, ούτε με γλυκά.

[Διότι, άμα βαρυέται η νηπιαγωγός καί θέλει απλά να τ’ αφήσει στην αυλή, να βγάλουν τα μάτια τους, ενώι αυτά θέλουν εκδρομή, πρέπει να τα δωροδοκήσει με σοκολάτες. Οι οποίες, όμως, κοστίζουν – καί δεν πρόκειται να πάει ν’ αγοράσει, γιά να τους δώσει. Διότι, αν μή τί άλλο, θα τα κακομάθει, καί θα ζητάνε συνέχεια. 🙂

Αντιθέτως, στο Ευρωκυνοβούλιο έχουν στήσει πάρτυ τα «λόμπυζ» με το μαύρο χρήμα.]

[ (*) Φημολογείται ότι -με τον ίδιο τρόπο- καί κάποια δικηγορικά γραφεία των Αθηνών φτιάχνουν τα νομοσχέδια στο εγχώριο κυνοβούλιον, καί δεν τα φτιάχνουν οι κυνοβολευταί· κι όχι τζάμπα, εννοείται. Κι επίσης, πρόκειται γιά νομοσχέδια-«παραγγελιά», εννοείται.

Τα δέ αποτελέσματά τους τα λουζόμαστε δεόντως.]

. . . . . . . . . . .

ii. Άααχ, «Ευρώπη»! Εσύ μας μάρανες! – 2

  • Το ήξερες, ρέ Ζό, ότι το καλύτερο γιά τη χώρα μας είναι το Grexit, η πλήρης έξοδος απ’ αυτή τη συμμορία, κι όχι το σαλιάρισμα στις Βρυξέλλες καί τα Στρασβούργα;

Καί κακώς, κάκιστα, που δεν το ζητάει κανείς στα ίσα, από τους «συνταγματικοτοξικούς». (Γιατί να το ζητήσουν, όμως; αφού τους βολεύει η κατάσταση…)

Αι «Ευρώπαι» μας ρήμαξαν τον πρωτογενή τομέα, τα ίδια καί με τον δευτερογενή. Να ξεπατώσουμε ελιές καί αμπέλια, λέει, επειδή έχουν καί οι Ιταλοί καί οι Ισπανοί – ώστε να μην τους ανταγωνιζόμαστε. (Το: «- Στ’ αρχίδια μας!», μάλλον δεν το εκλαμβάνουν ως αποδεκτή απάντηση, να υποθέσω. 🙂 )

Δεν μας προστάτεψαν από την αυθαιρεσία των αλητο-τραπεζών. (Ενώι άλλα λένε τα καταστατικά τους.)

Δεν προστατεύουν τα εγχώρια προϊόντα έναντι των μή-Ευρωπαϊκών. Ο Κινέζος, γιά παράδειγμα, μας πουλάει ρούχα με επιδοτούμενη από το κράτος του μεταποίηση, από (αγορασμένο απ’ αυτόν) βαμβάκι του Τέξας με επιδοτούμενη από τις ηπαπάρα παραγωγή. Αλλά η «Ε»Ε (τρομάρα της!) απαγορεύει τις κρατικές επιδοτήσεις των κρατών-μελών στα προϊόντα τους, καί δεν επιβάλλει δασμούς στα ρούχα εισαγωγής!…

Κι άλλα, πλείστα όσα – πάντα εις βάρος μας.

. . . . . . . . . . .

iii. Άααχ, «Ευρώπη»! Εσύ μας μάρανες! – 3

  • Το ήξερες, ρέ Ζό, ότι στην «Ευρώπη» δίνουμε περισσότερα χρήματα, απ’ όσα παίρνουμε απ’ αυτήν;

Η αλήθεια είναι ότι το παραμύθι: «οι πλούσιοι Ευρωπαίοι βοηθούν χρηματικώς την πτωχή, πλην τιμία Ελλαδίτσα» το είχα χάψει κι εγώ γιά ένα διάστημα, αλλά ήμουν πολύ νέος τότε. (Η «πτωχή Ελλαδίτσα» τυγχάνει δεύτερος μύθος του Μυνχχάουζεν, αλλ’ αυτό είναι άλλη ιστορία.)

Έλα, όμως, που τα κάρφωσε όλα κάποιος εκδότης εφημερίδων (μακαρίτης τώρα), όταν ο τότε αρχιγκουβέρνος του αρνήθηκε (νέο) θαλασσοδάνειο!… Σου λέει, έτσι είσαι; δέ μου δίνεις θαλασσοδάνειο; θα σε φτιάξω εγώ!

Κάπου το 1997, λοιπόν, σε Κυριακάτική εφημερίδα του λεγάμενου (ένδυπον που διαβάζεται το μεσημέρι, μετά το οικογενειακό τραπέζι, γιά τη χώνεψη απ’ το ροζμπίφ της πεθεράς), φαρδύ-πλατύ άρθρο γιά την «ανικανότητα» των δικών μας υπαλλήλωνε ν’ «απορροφήσουν» τα «Ευρωπαϊκά κονδύλια» της χρονιάς εκείνης.

Καί διατί, παρακαλώ;

Διότι, λέει, «απορροφήσαμε» μόνον πεντακόκια δίς ντράκμαζ γιά τη χρονιά εκείνη, αλλά δώκαμε εφτακόκια δίς ντράκμαζ. Μ’ άλλα λόγια, αφήκαμε πουρμπουάρ στους «πλούσιοι», «φιλεύσπλαχνοι» Ευρωπαίοι τα υπόλοιπα διακόκια. Λές καί μας περισσεύανε.

Ποιός βοηθάει ποιόν, χρηματικώς, επί τόσα χρόνια από το 1980;

. . . . . . . . . . .

Απλούστατα, η «Ευρώπη» είναι ένας μηχανισμός συγκαλύψεως, ένα προσωπείο, γιά να μή ζητάνε οι λαοί στα ίσα ευθύνες από τους εγχώριους πωλητικούς. (Κι όχι μόνο της Ελλαδίτσας τους εγχώριους πωλητικούς.) Σου λέει, δεν είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι, που -πχ- σου κόψαμε τον μισθό, αλλά «η Ευρώπη». Τρέχα γύρευε, δηλαδή, να πας στις Βρυξέλλες να ζητήσεις ευθύνες!… (Αλήθεια, από ποιούς; ) Ενώι στην Ελλάδα, μπορεί να πέσει καί καμιά ψιλή σε κανέναν πωλητικό, αν κάνει ένα ντού ο λαός καί σπάσει το μπλόκο των σωματοφυλάκων του.

Όπως ακριβώς οι απατεώνες κατέχουν μιά εταιρεία πχ τροφίμων μέσωι κάποιας άλλης εταιρείας «holding», κι αυτή με τη σειρά της την έχουν κάποιες άλλες εταιρείες «holding», με έδρες καί μετοχολόγιο τρεχαγύρευε. Που σημαίνει, φορολογία κι ευθύνες τρεχαγύρευε. Περισσότερο φόρο πληρώνεις εσύ, Ζό, απ’ αυτές.

«Φυσικά», κανείς «συνταγματοτοξικός» δεν λέει πόσα δίνουμε στας Ευρώπας καί πόσα παίρνουμε απ’ αυτές, κάθε χρόνο. Σφυρίζουν κλέφτικα καί κοιτάνε το ταβάνι, να δούν αν είναι όμορφο. Επίσης, κανείς τους (όμως ούτ’ εσύ, ρέ Ζό) όχι απλά δεν είπε ποτέ ότι διαρκώς χαρτζηλικώνουμε τας «Ευρώπας», αλλά δεν έκανε ποτέ ούτε μιά απλή επερώτηση γιά το λογιστικό υπόλοπο.

. . . . . . . . . . .

iv. Άχ, Ευρώπη! Εσύ μας μάρανες! – 4

  • Τέλος, ρέ Ζό, αν δεν σ’ έπεισαν τα παραπάνω, κάτσε τώρα να καταταγείς στον «Ευρωστρατό», γιά να δώσεις μέχρι καί τη ζωή σου γιά την Ουκρανία!

Έ; Τί; Πώς;!

Ναί, ρέ Ζό, όπως τ’ ακούς! Αυτά ακριβώς θέλει η «Ευρώπη» των συνταγματικοτόξωνε!

Κι άμα δεν σ’ αρέσει το να σε βάλουν (θές-δέ θές) σε πόλεμο με δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις, άντε να σε δώ να ξαναπάς να ψηφίσεις πάλι τους ίδιους! Άντε να σε καμαρώσω, ξυπνοπούλι μου!

Όχι ότι με νοιάζει, βέβαια, αν το διαπράξεις, διότι απλούστατα θ’ αποδείξεις ακόμη μία φορά πως είσαι Ζό, κάτι που ήδη γνωρίζω. (Παναπεί, η αξία της πληροφορίας αυτής είναι μηδενική.) Αλλά, τα ηλίθια καμώματά σου επηρεάζουν προς το άσχημο καί τη δική μου τη ζωή – κι αυτό μονάχα μ’ ενδιαφέρει. Εσύ, μπορείς πολύ απλά να πας να πνιγείς, αν το επιθυμείς.

. . . . . . . . . . .

β. Από ‘δώ

Πράγματα (τα παραπάνω εκτεθέντα), που μας ξαναφέρνουν στα δικά μας, τα ντόπια φρούτα.

Η «Ευρώπη», συνελόντι ειπείν, όπως είναι σήμερα, είναι ένας ανθελληνικός βόθρος· ουσιαστικά, μιά θάλασσα από σκατά. Στην οποία, όμως, κάποια άτομα από ‘δώ, όχι μόνο χαίρονται να κολυμπάνε, αλλά κάνουν καί μακροβούτια.

Τί λέει… τί προστάζει η «Ευρώπη»; Μέσα με τα μπούνια αυτοί (κι αυτές)! Ναί σε όλα, οι ραγιάδες!

  • Διαλύστε τη γεωργία σας / κτηνοτροφία σας / αλιεία σας!

Καί νάαα, εισαγωγές μέχρι καί σκόρδων απ’ την Κίνα! (Ναί!… Τόσο μεγάλη μαλακία. Λες καί δεν έχουμε εδώ σκόρδα. Λες καί το σκόρδο είναι εξωτικός καρπός, όπως η παπάγια φέρ’ ειπείν. Κι άμα αμφιβάλλεις, Ζό, μάλλον έχεις χρόνια να πας λαϊκή, ή έστω σ’ ένα σουπερμάρκετ.)

  • Διαλύστε τις υποδομές σας!

Καί νάαα, το ρεύμα πανάκριβο, γιά να πλουτίζουν μερικά τσουτσέκια, κολλητά του εκάστοτε γκουβέρνου. Καί νάαα, οι τιμές των τροφίμων καί λοιπών ειδών στα ύψη – διότι, βλέπετε, η επεξεργασία τους δεν γίνεται χειρωνακτικώς, με δούλους, αλλά με ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν άρεσε στα Ζά το ρεύμα από τον δικό μας λιγνίτη, που ήταν τζάμπα, έπρεπε να στηθούν (αναποτελεσματικές) ανεμογεννήτριες, καί η αναποτελεσματικότητά τους ν’ αναπληρώνεται από την καύση πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου.

Θα πεινάσεις, ρέ Ζό, με τα πανάκριβα τρόφιμα; Δεν με νοιάζει καθόλου, ξέρεις.

  • Φέρτε ανεμογεννήτριες, να εισπράττει η πτωχή Γερμανία!

Καί νάαα, οι πυρκαϊές στα δάση μας!

  • Δώστε λεφτά γιά την Ουκρανία!

Καί πάρτε τ’ αρχίδια του γκουβέρνου (ή ό,τι διαθέτει, τέλος πάντων), διότι δεν τους περισσεύουν λεφτά γιά εσάς.

[Τώρα, βέβαια, κάτι χρηματικοί περιορισμοί των μνημονίων είναι μόνο γιά το πόπολο. Γιά την Ουκρανία, δεν ισχύουν. Καί διατί, περικαλώ; Διότι το ζητάει μιά σαβούρα, ονόματι Ούρσουλα – κι όχι μόνον αυτή.

Να ρωτήσω αν έχει κάποια λογική, να υποστηρίζουμε -με ό,τι έχουμε καί δεν έχουμε- άτομα καί χώρες, που ούτε τα ξέραμε από χθές, ούτε τους έχουμε κάποια υποχρέωση; Δεν έχει νόημα…]

  • Να δεχθήτε στη χώρα σας όλη την Ασία κι όλη την Αφρική, καί να τις ταΐζετε!

Μήπως θές, μωρή «Ευρώπη», να τους εξυπηρετούμε καί σε τίποτις άλλες σωματικές ανάγκες τους; Λέω ‘γώ τώρα.

Δεν ψοφάς, όμως, «Ευρώπη»; Ξαναλέω ‘γώ τώρα.

  • Να γίνετε αδερφές!

Ναί, θα σπεύσουμε. Άλλη δουλειά δεν είχαμε!

Εν πάσει περιπτώσει, όποιος θέλει να πάει να την καταβρεί με αγάπηδες καί λάθρο, δικαίωμά του – κι από μένα, ελεύθερα. Δικαίωμά μου, όμως, κι εμένα, να ΜΗΝ δέχομαι τέτοια άτομα τριγύρω μου. Δικαίωμα, όμως, που η «Ευρώπη» δεν μου το αναγνωρίζει. (Θα μου επιβάλεις μέχρι καί τις παρέες μου, μέχρι καί το τί θα κάνω στο κρεββάτι μου, μωρή «Ευρώπη»; Άντε γαμήσου καί ψόφα, μωρή «Ευρώπη»!)

. . . . . . . . . . .

Μετά απ’ αυτά, αναρωτιέμαι, ρέ Ζό:

Εσύ, εντάξει, μπορεί να είσαι τόσο ηλίθιος, που δεν σε νοιάζει η ληστεία στο πορτοφόλι σου. Ενδεχομένως, δεν σε νοιάζει ούτε κι αν ο κώλος σου αποκτήσει καί λειτουργικότητα -χμ- εισόδου, εκτός από εξόδου.

Αλλά δεν σε νοιάζει ούτε κάν η ζωή σου, που θα σε καλέσουν γιά φαντάρο, να πας να σκοτωθείς γιά μιά κάποια Ουκρανία – στην οποία δεν έχουμε ως έθνος απολύτως καμμία υποχρέωση;

Θα είμαι σύντομος:

  • Αν απαντήσεις ότι πραγματικά σε νοιάζει η ζωή σου, τότε ν’ αλλάξεις μυαλά κατεπειγόντως – καί με την ψήφο σου να στείλεις στον αγύριστο τους «συνταγματικοτοξάκηδες» καί τους «Μενουμευρώπηδες».
  • Αν απαντήσεις ότι δεν σε νοιάζει ούτε η ζωή σου, τότε τράβα εσύ στον αγύριστο. Κάνε μου τη χάρη καί πήγαινε ν’ αυτοκτονήσεις, ώστε να ξεβρωμίσει ο τόπος από σένα.

Καί εγκαίρως, έ; ΠΡΙΝ ψηφίσεις.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Το τί φρούτα (εξαγωγής) είναι οι υποψήφιοι των «συνταγματικοτοξικών», το είπαν με πολύ ωραίο τρόπο οι φοβεροί καί τρομεροί «Walkman the Band»! Καμαρώστε τους!